Update 15
తుఫాను తీరం దాటిన తరువాతి స్తబ్ధత
సూర్య మనసులో రేగిన అల్ల కల్లోలం శాంతించి, ఆయాసపడుతూ ఎదురుగా చూసే సరికి భాను పిన్ని ఆయాసపడుతొంది. తన వొంటి మీద బట్టలన్నీ నలిగి,చిరగి,చెదిరిపోయి,నేల మీద పడి ఉన్న పిన్ని కాళ్ళ మీద నుండి తాను కార్చిన రసం కారుతూ బయటకు వస్తూ కనపడింది. పిన్ని వొంటికి చెమట పట్టి, తను ఉధ్రేకంలో లాగటం వల్ల జుట్టు చెదిరిపోయి, తన ప్రతాపం తట్టుకొని కళ్ళ నుండి కారిన కన్నీటి మరకలతో కనిపించేసరికి, సూర్య గుండె జారీ పోయింది.
ఒక్కసారిగా నేను ఏం చేశాను?? అని జరిగింది తలచుకొని బాధపడ్డాడు. భాను కొద్దిసేపటికి తేరుకొని ఎదురుగా షాక్లో ఉన్న సూర్యను చూసి, "జరిగింది మర్చిపో, ఎక్కువగా ఆలోచించి నిన్ను నువ్వు శిక్షించుకొకు", అని చెప్పి బాత్రూమ్ కి వెళ్ళి ఫ్రెష్ అప్ అయ్యింది. వొంటి మీద బట్టలు అని చిరిగి వుండటంతో సూర్య జాకెట్ తొడుక్కొని, వాడి సిస్టమ్కి ఉన్న మెమరీ కార్డ్ తీసుకుంది.
సూర్య ఇంకా తనను సూటిగా చూడలేక నేలకేసి చూస్తుంటే, వాడికి ఏం చెప్పాలో తెలియక, "నేను వెళుతున్నా!!" అని చెప్పి గది బయటకు వొచ్చింది. శశి ఇంటికి ఇంకా రాలేదు కదా?? అని అటు-ఇటు చూసింది. ఇల్లంతా నిశబ్దంగా ఉండటంతో రాలేదు లే!! అనుకుంటూ రెండు అడుగులు ముందుకు వేస్తే, హాల్లో గ్రోసరి కవర్లు కనిపించాయి. అంటే శశి ఇంట్లోనే ఉంది!! మేము చేసుకున్న రచ్చ వినే వుంటుంది!! అని భానుకి భయం వేసింది. ఇప్పుడు తాను ఉన్న పరిస్థితిలో శశిని ఫేస్ చేసే ధైర్యం లేక, హుటా హుటిన తన ఫ్లాట్ కి వెళ్ళి రాత్రి తన ట్రిప్కి బయలుదేరాల్సింది ముందుగానే చెప్పా పెట్టకుండా వెళ్ళిపోయింది.
ఇటు సూర్య తన బాత్రూమ్ లోకి వెళ్ళి షవర్ కింద నిలబడ్డాడు. నీళ్ళు తల మీద పడుతుంటే, జరిగిన సంఘటనలు మళ్ళీ గుర్తు వస్తున్నాయి. 3rd పర్సన్ వ్యూ లో జరిగింది గుర్తు వొస్తుంటే తాను చేసిన పనికి తన మీద తనకే కోపంగా ఉంది. భాను పిన్ని కాబట్టి తనని అర్థం చేసుకుంది, అదే తను ఊహించుకున్నట్లు అమ్మే ఆ పొజిషన్లో ఉండి ఉంటే, నన్ను అసహ్యించుకొని జీవితం మొత్తం నా మొహం కూడా చూడదు అనిపించింది.
ఆ తలపు మదిలో మెదలగానే తన కళ్ళనుండి కన్నీళ్ళు ఆపకుండా కారాయి.
ఇటు శశి తన గదిలో జరిగినది అసలు నిజమేనా!! అందరం హాయిగా రోజులు గడుపుతుంటే, మా జీవితంలోకి ఈ పెను తుఫాను ఎలా వొచ్చింది?? అని ఆలోచిస్తోంది. అంతలో ఇందాక తన కొడుకు కసిగా అన్న మాటలు గుర్తుకు వొచ్చాయి. నేను బర్త్డే రోజు ముద్దు పెట్టినప్పటి నుండి వాడు నా గురించి ఇలా ఆలోచిస్తున్నాడు.నేను ఆ రోజు రూల్ బ్రేక్ చేసి చందుతో అలా ఉన్న విషయం తెలిసే వాడు ఇలా ప్రవర్తించాడు. దీని అంతటికీ కారణం నేనే!! అనుకుంది శశి.
చాలా సేపు శశి తన గదిలో ఉండి బాధపడింది. ఆ రోజు కొడుకు లాకెట్ తొడిగాక తను వాడికి ప్రేమగా ముద్దు పెట్టిన క్షణాలు గుర్తుకు వొచ్చాయి. వాడి తప్పు ఏమి లేదు!! ముద్దు పెట్టుకున్నంత సేపు నేను కూడా ఒక అమ్మ లాగా కాకుండా ఒక ఆడదానిలాగే ఎంజాయ్ చేశాను, అని ఏడుస్తూ అద్దంలో తనను తాను చూసుకుంది. తన మెడలో కొడుకు ఇచ్చిన world’s best mom అనే లాకెట్ కనపడింది.
అయ్యిందేదో అయ్యింది!! నాకు తెలిసి సూర్య ఇప్పుడు ఆవేశం తగ్గాక బాధపడుతూ వుంటాడు. కొన్ని రోజుల్లో వాడికి పరీక్షలు కూడా వున్నాయి. ఇప్పుడు జరిగింది అడిగి వాడిని నిలదీయటం కన్నా ఏమి ఎరుగనట్టు ఉండి, మళ్ళీ వాడిని నార్మల్గా ఉండేలా చూడటం తల్లిగా నా బాధ్యత, అని శశి డిసైడ్ అయ్యి మొహం కడుక్కొని తన గది నుండి బయటకు వొచ్చింది.
సూర్య తన గదినే బందీఖానా చేసుకొని లోపాలే ఉండిపోయాడు. శశి వాడు బయటకు వస్తాడు అని ఎదురు చూస్తూ వంట కూడా ముగించింది. ఎంతసేపటికి వాడు బయటకు రాక పోవటంతో ప్లేట్లో భోజనం పట్టుకెళ్ళి వాడి తలుపు తెరిచింది.
సూర్య ఆర్పేసిన సిస్టమ్ స్క్రీన్ మీదే శూన్యంలోకి చూస్తూ ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు. అమ్మ గదిలోకి రావడం విని ఉలిక్కిపడ్డాడు. ఇంతసేపు గమనించలేదు,అసలు అమ్మ ఎప్పుడు వొచ్చింది?? నా కర్మ కాలి, నేను తన గురించి పిచ్చి కూతలు కుసింది వినిందా?? అని వాడి గుండె దడ పెరిగింది.
"ఏంట్రా?? నువ్వు చేస్తున్న పని??" అని శశి గంభీరంగా అంది. సూర్య వెనకే నిలబడిన అమ్మ ప్రతిరూపం ఎదురుగా స్క్రీన్ మీద రిఫ్లెక్ట్ అవుతూ వుంటే చూడలేక అసహనంగా అటు-ఇటు కదులుతున్నాడు.
వాడి భయం, తత్తరపాటు చూసి శశి, "ఎంత ఎక్సామ్స్ అయితే మాత్రం లోకమే మర్చిపోతావా?? టైమ్ చూడు ఎంత అయ్యిందో?? తినడానికి కూడా బయటకు రాలేదు". అని వాడి టేబల్ మీద అన్నం ప్లేట్ పెట్టింది.
"నువ్వు తెలివైన వాడివి సెమిస్టర్ ఎక్సామ్స్ ఈజీగా పాస్ అయిపోతావు. దానికి ఎందుకు అలా గదిలో బంధించుకొని ఉండిపోవటం. క్లాస్లో వాళ్ళను చూసి అనవసరంగా భయపడకు, బుద్ధిగా తినేసి పడుకో!! నువ్వు అన్నిట్లో బెస్ట్ అని నాకు బాగా తెలుసు!!" అని శశి వాడి తల మీద ముద్దు పెట్టి వెళ్ళిపోయింది.
అమ్మ మాటలు విన్న సూర్య, తనకి జరిగినది ఏమి తెలియదు లే!! అని ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు. ఆఖరులో అమ్మ తన మీద ఉన్న నమ్మకాన్ని తెలిపిన మాట విని ఒక వైపు తాను చేసిన పనికి బాధగా అనిపించినా, మరో వైపు అమ్మ నమ్మకాన్ని వమ్ము చేయకూడదు అనిపించింది.
అలా సూర్య కాస్త తెరుకున్నాడు కాని మరుసటి రోజు నుండి అమ్మ కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూడలేక ఇబ్బంది పడుతూ, తన ఫోకస్ పరీక్షల మీద పెట్టాడు. కొడుకు చదువు మీద ధృష్టి పెట్టడం శశికి కాస్త ఊరటను ఇచ్చింది. కాని వాడు తన ముందు ఇబ్బంది పడటం చూస్తుంటే ఒకప్పుడు తన కలలో వొచ్చింది వాడే అని తెలిసి తాను ఇబ్బంది పడ్డ రోజులు గుర్తుకు వొచ్చాయి.
మరో వైపు భాను తన ఆడిట్ పనులతో బిజీ అయిపోవడంతో కాస్త జరిగిన విషయాలు మారిచిపోయింది. కాని ఇప్పటికీ శశిని ఎలా ఎదురుకోవాలో?? తెలియక మనసులో కంగారుగా ఉంది.
ఆడిట్ పని పూర్తి అయ్యాక, కాన్ఫరెన్స్ అటండ్ అవ్వడానికి వెళ్ళింది. పేరుకి కాన్ఫరెన్స్ కాని పెద్ద బిజినెస్ వాళ్ళు తమ గొప్పలు చెప్పుకోవడానికి పెట్టుకునే అఫిసియల్ గెట్ టుగెదర్ లాంటిది అది. అలాంటి ఈవెంట్ లోనే తన ఫర్మ్ కు కొత్త క్లైంట్స్ దొరుకుతారు అని భాను అక్కడికి వెళ్ళింది.
అక్కడ organisers కూడా వొచ్చే వాళ్ళ ఫేమ్, తాహత్తుని బట్టి అరేంజ్మెంట్స్ చేశారు. ఊరికి దూరంగా ఉన్న హిల్ స్టేషన్ దెగ్గర కాన్ఫరెన్స్ 5 రోజులు నడుస్తుంది. భాను ఫర్మ్ ఇప్పుడిప్పుడే మళ్ళీ కొత్తగా మొదలు పెట్టింది కాబట్టి, తనకు అక్కోమిడెషన్ మరీ డొక్కు హోటల్ లో ఇచ్చారు.
భాను ఇవేవీ పట్టించుకోకుండా తన మనసును వెంటాడుతున్న ఆలోచనల నుండి తప్పించుకోవడానికి సూర్య లానే పనిలో తల మునకలయ్యింది. మొత్తం కాన్ఫరెన్స్ నుండి కనీసం 4 కొత్త క్లయింట్స్ అయినా పట్టుకోవాలి అనుకున్న భానుకి 3 రోజుల్లోనే 7గురు కొత్త బిజినెస్ క్లయింట్స్ దొరికేశారు. భాను రాత్రికి అలిసిపోయి తన డొక్కు రూమ్కి వొచ్చింది.
చందు ఔట్డోర్ ఫోటోగ్రఫీ ఇంటర్న్షిప్ మీద వెళ్ళడం వల్ల వాడు ఉన్న చోట సిగ్నల్ దొరకదు అని ముందే చెప్పాడు. వాడు ఎలా ఉన్నాడో?? ఎంటో?? అనుకుంది. ఎదురుగా ఆరోజు తొందరలో వేసుకొని వొచ్చేసిన సూర్య జాకెట్ కనపడింది. వాడి ఎగ్జామ్స్ కూడా రేపటికి అయిపోతాయి అనుకుంది.
అప్పుడే తనకు గుర్తుకొచ్చింది రేపు తన బర్త్ డే అని. శశి బర్త్డే రోజు ఎంత ఆనందంగా ఉన్నామో, మళ్ళీ తన బర్త్డే రోజుకి అంతా ఇలా ఎటూ అర్థం కాని పరిస్థితికి చేరటం తలుచుకొని భాను బాధపడింది.
అంతలో తన ఫోన్కి శశి నుండి కాల్ వొచ్చింది. దీని నుండి ఎన్నాళ్ళని తప్పించుకు తిరుగుతాను అనుకొని ఫోన్ ఎత్తింది. అవతల పక్క నుండి శశి, "అడ్వాన్స్ గా హ్యాపీ బర్త్ డే!!" అని విశ్ చేసింది. భాను కు అందుకు ఎలా బదులు చెప్పాలో తెలియలేదు.
"నైట్ 12కి ఫోన్ చేద్దాం అనుకున్నా, కాని నువ్వు పనిలో పడి అలిసిపోయి ఉంటావు అని ఇప్పుడే చేసా!! ఎలా ఉన్నావు??" అంది శశి ఎప్పటిలానే మాట్లాడుతూ. శశి గొంతు విని భానుకి బాగా గిల్టీ గా అనిపించింది. ఏదో చెబుదాం అని నోరు తెరిచిన మాట రావటం లేదు.
"ఏమైందే?? మాట్లాడట్లేదు?? సిగ్నల్ ప్రాబ్లమా??" అంది శశి. "కాదు నేనే ప్రొబ్లెమ్!! నీకు అంతా తెలుసు అని నాకు తెలుసు. అయినా నువ్వు నన్ను తిట్టకుండా కొప్పడకుండా ఉంటే, ఏం అని చెప్పానే??", అంది భాను వొస్తున్న ఏడుపు ఆపుకుంటూ.
"ఏయ్!! పిచ్చిదానా!! ఆ ఏడుపు ఏంటి!! చిన్నపిల్లలా", అంది శశి ఓదార్పుగా. "జరిగిన దాంట్లో నువ్వు అయినా ఏమి చేయ గలవు. ఒకప్పటిలా చెప్పకుండా ప్లాన్ చేసింది ఏమి కాదుగా!! పిల్లల్ని కంట్రోల్ లో పెట్టాలి అని మనమే రూల్స్ పెట్టాం. వాటిని మనమే గాలికి వొదిలేసి సుఖపడ్డాం.జరిగిన విషయం సూర్యకు ఈ విధంగా తెలుస్తుంది అని నువ్వు ఏమైనా కల కనగలవా!! అప్పటికి విషయం చెయ్యి దాటకుండా గుట్టుగా వుంచడానికి ఎంతో కష్టపడ్డావు. ఒక ఆడదానిగా నేను ఆమాత్రం అర్థం చేసుకోలేనా చెప్పు", అంది శశి భాను ని సమాధాన పరిచింది.
భాను కన్నీళ్ళు తుడుచుకొని, "ఆ పిచ్చి కెమెరా ముందే తీసివేసి ఉండాల్సింది", అంది తన తప్పు గుర్తు చేస్తూ. శశి నవ్వి "పక్క పక్క ఫ్లాట్లో కొడుకులను మార్చుకొని సుఖపడుతున్నాము. ఎన్ని రోజులని మన మధ్య మనకే గుట్టుగా వుంటుంది?? నీ కెమెరా కాకపోయినా ఏదో రోజు ఒకరితో ఒకరు చనువుగా ఉన్నప్పుడు పిల్లలు ఎదురుపడి చూడకుండా ఉంటారా?? ఏదో రోజు ఇది జరిగే ఉండేది!! ఇప్పుడు ఇలా జరిగింది. అనవసరంగా బాధ పడకు. మనకు ఒకరి మీద ఒకరికి ఉన్న ప్రేమ,నమ్మకంతో చెబుతున్నా అన్ని సర్దుకుంటాయి", అంది శశి.
భానుకు తన గుండెల మీద నుండి పెద్ద బరువు తీసినట్లు అనిపించింది. కాస్త రిలీఫ్ వొచ్చినా సూర్య పరిస్థితి ఏంటి?? అనే ప్రశ్న తలలో తిరుగుతూ వుంటే శశిని అదే ప్రశ్న అడిగింది. "ఒక్కప్పుడు నేను వాడి మొహం లోకి చూడలేక ఇబ్బంది పడినట్లు వాడు ఇబ్బంది పడుతున్నాడు. రేపే వాడి ఆఖరి ఎగ్జామ్. అది అయిపోయాక వాడితో మనసు విప్పి నేను మాట్లాడతానులే, నువ్వు వాడి మీద బెంగ పెట్టుకోకు. ఇంతకీ చందు నుండి ఏమన్నా కాల వొచ్చిందా??" అని అడిగింది శశి.
"లేదు నో సిగ్నల్ అనే వస్తోంది", అంది భాను. "పోనీలే!! వాడైనా జరిగిన విషయాలు తెలియకుండా ప్రశాంతంగా ఉన్నాడు", అంది శశి. ఇద్దరు ఇంకాసేపు అలా మనసు విప్పి మాట్లాడుకున్నారు.
భాను ఆ డొక్కు రూమ్లో మొదటి సారి ప్రశాంతంగా నిద్రపోయింది. కాలం నిరంతరం కదులుతూ నేటి కష్టానికి, రేపు కొత్త సుఖంతో ఎదురవస్తుంది అన్నట్లు మళ్ళీ సూర్యుడు ఉదయించాడు.
టక్!! టక్!! టక్!! టక్!! అని డోర్ బాదుతున్న శబ్దంతో భానుకి మెలకువ వొచ్చింది. టైమ్ చూస్తే ఉదయం 7 గంటలు అయ్యింది. ఈ టైమ్లో ఎవరు?? అనుకుంటూ తలుపు తెరిచింది భాను.
"సర్ప్రైస్!!" అంటూ ఎదురుగా చందు నవ్వుతూ నిలబడ్డాడు.
తల్లి తనయుల ప్రణయం 1: చందు సర్ప్రైస్లు
"చందు!! నువ్వు ఇక్కడ??" అని అంటూ భాను ఊహించని సర్ప్రైస్ కి మాటలు రాక అలా నిలబడిపోయి వుండేసరికి చందు లోపలికి వొచ్చి, తన చేతులు మమ్మీ చుట్టూ వేసి హత్తుకొని, "హ్యాపీ బర్త్డే మమ్మీ!!" అన్నాడు.
"నువ్వు పెద్దమ్మ బర్త్డే రోజు, నీ బర్త్డే ఈ సారి ఓంటరీగా గడపాల్సి వుంది, అని బాధగా చెబుతుంటే, అప్పుడే నిన్ను ఇలా సర్ప్రైస్ చేద్దాం అనుకున్నా మమ్మీ!! కాని మధ్యలో నా కాంపిటీషన్, ఇంటర్న్షిప్ వొచ్చాయి", అన్నాడు చందు. భానుకి వాడి ఇంటర్న్షిప్ గుర్తుకు వొచ్చి, "అవును!! మరి ఇక్కడికి ఎలా??" అని వాడి కళ్ళలోకి చూసింది.
"మనసు ఉంటే మార్గం ఉంటుందిగా మమ్మీ!! ఇంటర్న్షిప్లో అందరినీ నా పనితో మెప్పించి, ఒప్పించి ఈ రోజు నీతో గడపడానికి పెర్మిషన్ తీసుకొని వొచ్చాను. మా మమ్మీ కోసం ఆ మాత్రం చేయలేనా!!" అన్నాడు చందు భాను కళ్ళలోకి చూస్తూ. భాను కళ్ళు ఆనందంతో కొద్దిగా చెమర్చాయి.
"అయ్యో మమ్మీ!! నేను ఇంత దూరం నిన్ను హ్యాపీగా చూడాలి అని వొస్తే, నువ్వేంటి పాత సినిమాల్లో అమ్మలా ఆనందభాష్పాలు అవి-ఇవి అంటూ ఇలా", అన్నాడు చందు. భాను వాడిని దెగ్గరకు తీసుకొని గట్టిగా హత్తుకుంది. చల్లటి పగటి వాతావరణంలో తల్లి కొడుకులు అలా వెచ్చటి కౌగిట్లో ఒకరిని ఒకరు పెనవేసుకొని అలా ఎంతసేపు ఉన్నారో వారికే తెలియలేదు.
భానుకి మొన్నటి వరకు ఉన్న టెన్షన్ కాస్త తగ్గటం, ఈ రోజు కొడుకు ఇలా సంతోషపెట్టటంతో, ఈ క్షణం ముందుకు సాగకుండా ఇలాగే ఆగిపోతే బావుండు!! అనిపించి కదిలే కాలాన్ని కదలనివ్వకుండా ఒడిసిపట్టుకోవాలి, అన్నట్లు కొడుకుని బలంగా హత్తుకుంది. మమ్మీ మెత్తటి వొళ్ళు అలా గట్టిగా తనను చుట్టేసి వుంటే చందుకి లోపల కొత్త కొత్త కోరికలు పులకరిస్తున్నాయి.
నేను నీ కొడుకునే, నేనేమైనా తక్కువ తిన్నానా!! అన్నట్లు చందు కూడా తన బాహూ బంధాల మధ్యలో మమ్మీని ఉడుము పట్టు పట్టినట్లు హత్తుకున్నాడు. కొడుకు పట్టులో బిగువు పెరిగె సరికి భానుకి కొద్దిగా ఊపిరి ఆడక, "రేయ్ చిన్నా!! వోదల రా!!" అంటోంది. చందు మమ్మీని ఇప్పుడే ఆటపట్టించాలి అని అలాగే మమ్మీని చేతుల మధ్య బలంగా ఇరికించి గాల్లో లేపి చుట్టూ తిప్పుతున్నాడు.
"చందు!! ప్లీజ్!! ఆపు!!" అంటూ భాను కిల కిలా నవ్వుతోంది. ఇద్దరికి చుట్టు తిరగటం తో కళ్ళు కొద్దిగా తిరిగి బెడ్ మీద తూలి పడ్డారు. ఆయాసంతో ఇద్దరు నవ్వుకుంటూ ఉన్నారు. భానుకి కొడుకు మీద ప్రేమ పొంగుకొచ్చి వాడి మొహం అంతా ముద్దులు పెట్టింది. ఆఖరికి వాడి పెదాల మీద కూడా ముద్దు పెట్టింది. (మరీ శశిలా వొళ్ళు మరిచిపోయేంతలా కాదులెండి).
అయినా ఆ పరిణామానికి చందు కొద్దిగా కంగుతిన్నాడు. కింద పాంట్లో వాడి తమ్ముడు చలికి నిద్రపోయినవాడు, మళ్ళీ నిద్రలేచాడు. చందు సర్దుకొని కూర్చుంటూ వుంటే భాను, "ఇప్పటికీ నమ్మలేక పోతున్నారా?? అసలు ఎప్పుడు బయలుదేరావు?? ఎక్కడి నుండి వొచ్చావు??" అంటూ ప్రశ్నలు సంధించింది.
"ఇక్కడికి 40 కిలోమీటర్ల దూరంలో మాకు ఔట్డోర్ ఫోటోగ్రఫీ నేర్పిస్తున్నారు. మాకు అసైన్మెంట్ కూడా ఇచ్చారు. నేను అది తొందరగా ముగించి, పర్మిషన్ తీసుకొని ఉదయం 5 గంటలకు లేచి బయలుదేరాను, బుస్సులు మిగితా ట్రాన్స్పోర్ట్ తక్కువ ఉండటంతో ట్రక్లు, జీపులనూ లిఫ్ట్ అడిగి ఇప్పటికీ చేరాను. ఇంకా లేట్ అయితే నువ్వు మళ్ళీ ఎక్కడ కాన్ఫరెన్స్కి వెళ్ళిపోతావో అని భయపడ్డా!!" అన్నాడు చందు.
"మా బంగారం!! మై స్వీట్ హార్ట్!!" అని భాను మళ్ళీ కొడుకు మోహమంతా ముద్దులు పెడుతోంది. అంతలో బయట నుండి హోటల్ స్టాఫ్ "లాండ్రీ!!" అన్న అరుపు వినిపించింది. "హమ్మ!! వొచ్చిన ఎన్నో రోజుల నుండి అడుగుతున్నా, వీడు ఈరోజు వొచ్చాడు", అని భాను తన సూట్కేసు నుండి బట్టలు తీస్తూ చందుతో, "వాడిని ఆపరా! లేకపోతే మళ్ళీ ఎప్పుడు వస్తాడో తెలియదు", అని ఇవ్వాల్సిన డ్రస్సేస్ సర్దుతోంది.
చందు డోర్ తెరిచి అతన్ని ఆపాడు. ఇంటి నుండి బయలు దేరి చాలా రోజులు అవ్వటం తో భాను ఈ రోజు వేసుకోవాల్సిన డ్రెస్స్ తప్ప అన్ని లాండ్రీకి ఇచ్చేద్దాం, అని డిసైడ్ అయ్యింది. చందుకి అప్పటి వరకు తీసిన బట్టలు ఇవ్వమని చెప్పి తాను బాత్రూమ్ లోకి దూరి వేసుకున్న నైటీ కూడా విప్పి వొంటికి టవల్ చుట్టుకుంది.
"చందూ!! ఇది కూడా ఇచ్చేయి రా!!" అని పిలిస్తే, చందు బాత్రూమ్ డోర్ నుండి తొంగి వొంటికి టవల్ ఇంకా సరిగ్గా చుట్టుకోకుండా కనిపించిన్న మమ్మీ అందాలాను కను రెప్ప వేయకుండా చూస్తున్నాడు.
"చందు!! చందు!!" అని భాను అంటున్న మాటలు వాడికి మళ్ళీ స్లో మోషన్లో వినిపిస్తున్నాయి.
"ఏమైంది రా??" అని భాను బాత్రూమ్ డోర్ మరింత తెరిచి తన వొంటి మీద టవల్ చేతితో పట్టుకుని చందుని కదిపితే, మళ్ళీ ఈ లోకానికి వొచ్చి నైటీ అందుకొని లాండ్రీ వాడికి ఇచ్చాడు. "సాయంకాలం కల్లా ఉతికి, ఇస్త్రీ చేసి తెచ్చి ఇచ్చేస్తానండే!!" అని లాండ్రీ వాడు బట్టలు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు.
భాను ఇపుడు టవల్ సరీగ్గా చుట్టుకొని ఉంది. చందు కళ్ళు అమ్మ కండ పట్టిన కాళ్ళ మీదకు వెళుతూవుంటే, "వొద్దు!!" తప్పు అని తనకు తానే నచ్చ చెప్పుకుంటూ చూపులు మరల్చాడు అతి కష్టం మీద. భాను ఇదేమి తెలియక, "కాసేపు wait చెయ్యి చిన్నా!! ఇప్పుడే రెఢీ అయిపోతాను", అని బాత్రూమ్ లోకి దూరింది.
బాత్రూమ్లో షవర్ చప్పుడు వినిపిస్తుంటే, చందుకి తనకి మొదటిసారి కన్నెరికం అయిన రోజు పెద్దమ్మ షవర్ నుండి బయటకు వొచ్చినది గుర్తుకు వొచ్చింది. కాని ఆ పాత మెమరీ లో పెద్దమ్మ బదులు ఇప్పుడు మమ్మీ మొహం కనపడి వొళ్లంతా వెంట్రుకలు నిక్కపొడుచుకున్నాయి.
ఛీ!! ఛీ!! వొచ్చినప్పటి నుండి ఇవే ఆలోచనలు. "ఈ రోజు కోసం చాలా ప్లాన్ చేసుకున్నావు రా!! చందు, ఈ పిచ్చి కోరికలతో వేస్ట్ చేయ్యకు", అని తన మైండ్ డిస్ట్రాక్ట్ చేసుకోవడానికి అటు-ఇటు నడుస్తున్నాడు.
భాను స్నానం ముగించి రెఢీ అయ్యి వొచ్చి, అటు-ఇటు నడుస్తున్న కొడుకుని చూసి, "ఏమైంది రా?? అలా నడుస్తున్నావు??" అంది. "అది.. హిల్ స్టేషన్ కద మమ్మీ, చలికి అలవాటు పడడానికి నడుస్తున్నా", అని ఫ్లో లో ఏదో అనేసాడు.
మమ్మీ మళ్ళీ ఇంకో ప్రశ్న వేసేలోపే తప్పించుకోవడానికి, "అవును మమ్మీ!! ఈ రోజు నీ ప్లాన్స్ ఏమిటి??" అని అడిగాడు. "నా బొంద!! ఏముంటుంది, కాన్ఫరెన్స్ కి వొచ్చను కాబట్టి ఒక గంట అలా వెళ్ళి అందరికీ కనపడి ఏదో బోరింగ్ స్పీచ్ వినాలి, నువ్వు వొచ్చావుగా మధ్యలోనే అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయి, మనం సైటు సీయింగ్ చేద్దాం", అంది చెవులకు ఇయర్ రింగ్స్ పెట్టుకుంటూ.
కాసేపటికి భాను రెఢీ అయ్యి కొడుకుతో పాటు కాన్ఫరెన్స్ కి వెళ్ళింది. అక్కడే ఇద్దరు బ్రేక్ఫాస్ట్ చేశారు. తరవాత ఎవరిదో స్పీచ్ అటండ్ అవ్వాల్సి వుంది. చందు నేను బయటే లాబీ లో వెయిట్ చేస్తాను అని తప్పించుకున్నాడు. భాను ఒక గంట పాటు ఆ స్పీచ్ బరించి, మెల్లగా అక్కడి నుండి జారుకుని బయటకు వొచ్చింది.
బయట చందు కాన్ఫరెన్స్ కి వొచ్చిన తన ఈడు అమ్మాయిలతో మాట్లాడుతూ వాళ్ళకోసం ఫోటోస్ తీస్తున్నాడు. ముందు అమ్మాయిల దగ్గర బిగుసుకు పోయి వుండే తన కొడుకు, ఇప్పుడు ఫ్రీ గా అమ్మాయిలతో మూవ్ అవుతూ జోకులు వేస్తూ కనబడేసరికి భానుకి పట్టలేని సంతోషంగా ఉంది. కాని ఆ అమ్మాయిలు తన కొడుకు వైపు కొంటె చూపులు చూస్తుంటే, వాళ్ళ మీద కోపం కూడా కలిగింది. నా కొడుక్కి దిష్టి పెట్టకండే!! పడుచు పిల్లల్లారా!! అని మనసులో అనుకుని వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళింది.
భాను రాకతో వారు, "బై బై!! చందూ!!" అంటూ ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు.
"ఏంట్రా!! నన్ను బోరింగ్ స్పీచ్ దగ్గర వొదిలేసి, నువ్వు ఇక్కడ కలర్స్ తో టైమ్ పాస్ చేస్తున్నావా??" అంది భాను వాడి భుజం మీద గిల్లుతూ.
"అబ్బా!! అలా ఏం లేదు మమ్మీ. నువ్వు ఎప్పుడు వస్తావా?? అని బోర్ కొట్టి నేను ఫోటోస్ తీస్తుంటే. వాళ్ళే వొచ్చి వాళ్ళను ఫోటో తీయ్యమని అడిగారు", అన్నాడు చందు. "సరేలే! పద ఇక్కడి నుండి తప్పించుకుందాం!!" అని భాను కొడుకు చెయ్యి పట్టుకొని బయటకు నడిచింది. ఇద్దరు అక్కడి కొన్ని ఫేమస్ ప్లేసులు చూశారు.
అప్పటికే మధ్యాహ్నం అవ్వటంతో ఇద్దరికి ఆకలి వేస్తోంది. "ఇక్కడ ఫుడ్ కోర్టులు ఇంకా సరిగ్గా లేవు రా", అని భాను అంటూ వుంటే చందు, "నాకు ఇక్కడ ఒక మంచి హోటల్ తెలుసు. నాతో రా మమ్మీ", అని భాను చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకెళుతున్నాడు.
"నీకు ఎలా తెలుసు రా??" అని భాను అడుగుతుంటే, "నా ఫ్రెండ్ చెప్పాడు", అని చందు మరో అర గంట నడిపించి, మధ్య మధ్యలో ఫోన్లో ఎవరికో మెసేజ్ చేస్తున్నాడు. భాను కి ఆకలి పెరిగి, "ఇంకెంత దూరం రా!! చిన్నా!!"అంటోంది విస్సుగ్గా. "ఇదిగో!! ఇంకాస్త.." అని చందు మరో పది నిమిషాలు నడిపించి, ఒక చిన్న కేఫ్ లా కనిపించే చోటికి తెచ్చాడు. అది మూసి ఉంది.
"హు!! ఇంతా నడిపించి, దీని కోసమా!!" అంది భాను చిరాకుగా. చందు సమాధానం చెప్పకుండా ఎవరికో ఫోన్ చేసి, "అంతా రెఢీనే కదా??" అన్నాడు. అంతలో ఎవరో ఒకతను వొచ్చి, "ప్లీజ్ కం ఇన్!!" అంటూ స్వాగతించాడు. లోపల తన ఇంటి కాంపౌండ్లో గార్డెన్ దగ్గర నీట్గా డెకోరేట్ చేసిన టేబల్ కనిపించింది.
భాను ఆశ్చర్యంగా "ఏంటిది??" అని చూస్తుంటే, ఎలా వుంది!! అని కనుబొమ్మలు ఎగరేసాడు చందు. ఎలా?? అని భాను వింతగా చూసింది. "నేను ఫోటోగ్రఫీ నేర్చుకోవడానికి వెళ్ళిన రాజశేఖర్ సర్ కజిన్ ఆట ఇతను, పేరు విజయ్. నేను పర్మిషన్ అడిగినప్పుడు నువ్వు ఇక్కడ ఉన్నావు అని చెబితే, తనే ఇతని నెంబర్ ఇచ్చాడు. ఇతను గోవా లో చాలా రెస్టారెంట్స్ నడుపుతాడట, నేను రిక్వెస్ట్ చేయడంతో ఇలా అరేంజ్ చేశాడు", అన్నాడు చందు.
"ఎంటో రా?? ఈ రోజు సర్ప్రైస్ల మీద సర్ప్రైస్లు ఇస్తున్నావు", అంది భాను. "నువ్వు జస్ట్ ఎంజాయ్ చెయ్యి మమ్మీ!!" అని చందు చైర్ లాగాడు భానుని కూర్చోమ్మని చూపిస్తూ. అన్నట్లుగానే విజయ్ అనే అతను స్టార్ చెఫ్ లాగా ఎన్నడూ రుచి చూడని, కొత్త కొత్త డిషెస్ సెర్వ్ చేసేసరికి ఇద్దరు కడుపు నిండా తిన్నారు.
"నేను కేక్ తెస్తాను", అని అతను వెళ్ళేసరికి, చందు తన బాగ్ నుండి రెండు గిఫ్ట్ పాకెట్స్ తీశాడు. భాను ఉత్సాహంగా చూస్తోంది, కొడుకు ఏం తెచ్చాడా?? అని. చందు రెండు ముందు పెట్టి, "ముందు ఏది కావాలి??" అని అడిగాడు. ఒకటి చిన్నగా, మరొకటి పెద్దగా వుంది.
"ముందు చిన్నది!!" అంది భాను.
చందు పాకెట్ తెరిచి ఒక బాక్స్ తీసి చూపించాడు. భాను ఆశ్చర్యపోయి, "ఇది శశి లాకెట్!!" అంది. "పెద్దమ్మది కాదు మమ్మీ!! అలాంటిదే ఇంకొకటి కొన్నాను", అన్నాడు చందు. భాను వాడి మొహం లోకి చూస్తుంటే, "మా మమ్మీ కూడా world’s best mom ఏ కదా!!" అన్నాడు చందు. భానుకి ఏం చెప్పాలో తెలియక నోట మాటలు రాలేదు. చందు "తొడగనా??" అని చూసే సరికి భాను తలూపింది. చందు నిలబడి భాను వెనక నిలుచుని ఆ చెయిన్ తొడిగాడు. భాను వాడి చెంపకు ముద్దు పెట్టింది. అంతలో చెఫ్ కేక్ తో వస్తుండటంతో ఇద్దరు కొద్దిగా సర్దుకున్నారు.
"ఈ రెండోది ఏంటి??" అని భాను మరో పాకెట్ అందుకొని గిఫ్ట్ రాప్ చించి చూసింది. అది ఒక collage చేసిన ఫోటో. చందు చిన్నపటి నుండి ఇప్పటివరకు తన ప్రతి పుట్టిన రోజు భాను సెలెబ్రేట్ చేస్తూ తీసిన ఫోటోస్ ను ఒక్క చోట ఒద్దికగా కూర్చిన ఫోటో. అది చూసి భానుకి ఇందాకటి గిఫ్ట్ కన్నా మరింత సంతోషంతో మళ్ళీ ఏడ్చేసింది. ఆ ఫోటో చూసి భానుకి తన జీవితం లోని ఆనందమైన క్షణాలు అన్ని ఒకేసారి తన ముందు ఉన్నట్లు అనిపించింది.
చందు మళ్ళీ ఊరడించటంతో భాను కాసేపటికి తెరుకొని తన కేక్ మీద క్యాండిల్స్ వూదింది. అలా ఇద్దరూ ఎంజాయ్ చేశాక అక్కడి నుండి వెళ్లిపోతూ ఎంత పే చేస్తాం, అని అన్నా అతను వొప్పుకోలేదు. "మిమ్మల్ని చూస్తూ వుంటే నేను మా మదర్ తో ఇలా సమయం గడపలేదు అనిపించింది. నా తరఫున మీకు చిన్న గిఫ్ట్!!" అని ఒక ఎక్స్పెన్సివ్ wine బాటిల్ గిఫ్ట్ ఇచ్చాడు.
బాగా తిని అందుకు ప్రతిగా ఏమి ఇవ్వకపోవటం తో భానుకి గిఫ్ట్ తెసుకోవడం ఇబ్బందిగా అనిపించింది. అతను మొహమాట పడకండి, "మీరు ca అని విన్నాను. మా రెస్టారెంట్ కి ఫ్యూచర్లో ఆడిట్ మీరే డిస్కౌంట్ లో చేసి రుణం తీర్చుకోండి", అని అతను గిఫ్ట్ ఇచ్చాడు. ఇద్దరు అతనికి థాంక్స్ చెప్పి అక్కడి నుండి బయలు దేరి ఇంకాస్త సైట్ సీయింగ్ చేసి, హోటల్కి బయలుదేరారు.
ఇంకాస్త దూరంలో హోటల్ ఉంది అనగా ఒక్కసారిగా కుండపోత వర్షం మొదలు అయ్యింది. ఇద్దరూ భాను రూమ్ కి చేరే సరికి బాగా తడిసిపోయారు. అసలే హిల్ స్టేషన్ అవ్వడంతో చలి,దానికి తోడు వర్షంలో తడిచి వొచ్చారు. తీరా రూమ్కి వొచ్చాక పొద్దున లాండ్రీకి ఇచ్చిన అతను ఇంకా తిరిగి రాలేదు అని తెలిసింది. వేరే అరేంజ్మెంట్స్ ఏమన్నా చూడటానికి హోటల్ రిసెప్షన్ కూడా ఎవ్వరూ లేరు. ఉన్న ఒక్క క్లీనర్ కూడా గొడుగు పట్టుకుని వాళ్ళ ముందు నుండే వెళ్ళిపోయాడు.
వర్షం కురిసిన ఆ చల్లని రాత్రి ఇద్దరు తల్లి కొడుకులు ఎలా గడపాలా?? అని అర్థం కాక సతమతమవుతున్నారు.
