Update 02
ఒక నాలుగు రోజులు నన్ను వదిలేసారు అంతే ఇక ఆ తరువాత మొదలెట్టారు ఏ గ్రూపు ఏం చదువుతావ్ అని.
మా నన్నేమో ఇంజనీర్ అవ్వమంటాడు, మా అమ్మేమో సెక్యూరిటీ అధికారి అవ్వడానికి ఏదైనా చదువుకో అంది, మా మావయ్యాలిద్దరికి నేను డాక్టర్ చదవాలని, మా అక్కకేమో తను చదవలేని CA నేను చదువుతానేమో అన్న ఆశ.
అస్సలు నేనేం చదవాలనుకుంటున్నానో నాకొక క్లారిటీ ఏడిస్తే ఏదో ఒకటి చేసేవాణ్ని, కానీ నేనింకా ఏం ఆలోచించకముందే ఎవరికి కావాల్సిన కోర్స్ లో నన్ను జాయిన్ అవ్వమని మంచి విషయాలు చెప్పి నన్ను ఒప్పించడానికి రుద్దడం మొదలుపెట్టారు దానితో ఇంకా కన్ఫ్యూస్ అయిపోయా.
ఎవ్వరినీ కాదనాలేక ఏం చెయ్యాలో తెలీక ఆలోచిస్తుంటే మా చిన్న మావయ్య పిలిచాడు ఒక రోజు..
మావయ్య : డాక్టర్ చదవడం కొంచెం కష్టమే, కానీ చెయ్యలేనిది అయితే కాదుకదా, ఒక్క సారి ఆలోచించుకో ఇంటర్ అయిపోగానే మాబ్స్.. పాష్ కాలేజీ కాలర్ ఫుల్ అమ్మాయిలు ఇక్కడి లాగ పంజాబీ డ్రెస్సులు కాదు అన్నీ జీన్సులే.. ఆ లైఫ్ స్టైల్ వేరు రా, నువ్వు జాయిన్ అయిన తెల్లారే నీకు స్పోర్ట్స్ బండి కొనిస్తా నీ ఖర్చులు అన్నీ నేనే పెట్టుకుంటా నువ్వు చదువుకో చాలు, ఒక సారి ఆలోచించుకో, ఎందుకు ఇంత గట్టిగా చెప్తున్నానా అని మిగతా వాళ్లు వంద చెప్తారు కానీ నువ్వే ఆలోచించాలి ఏది మంచి ఏది చెడు అని.
అంతే నేను డాక్టర్ అని ఫిక్స్ అయిపోయాను ఇంట్లో అందరికీ నా డెసిషన్ చెప్పేసాను, అందరూ ఓకే అన్నారు.
లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్లాను దిగాలుగా కూర్చుంది.
చిన్నా : అమ్మా ఏమైందే ఇది ఇలా కూర్చుంది?
లావణ్య : bi.PC తీసుకుంటా అంది వద్దన్నాను.
చిన్నా : ఏ....ఎందుకు?
మధు : ఇప్పుడు ఇది ఆ తరువాత డాక్టర్ అని నేను చదివించలేనని దానికి తెలుసు, నన్ను అడగడం దేనికి మళ్ళీ బాధపడటం దేనికి.
లావణ్యని చూసాను, నన్ను బాధగా చూసేసరికి తట్టుకోలేకపోయాను.. ఆగు అని చెయ్యి చూపించి నేనున్నాను అని సైగ చేసాను.
చిన్నా : చదవనీవే.. నీకేం పోయింది, ఆ డాక్టర్ కాకపోతే పశువుల డాక్టర్ అవుద్ది.
మధు : నువ్వు వెనకేసుకురాకు ఇప్పుడే గొడవయ్యి వేడి తగ్గింది మళ్ళీ నువ్వు మొదలుపెట్టకు.
చిన్నా : అరా కొరా చదివే నేనే డాక్టర్ అవుతున్నా..
అలా అనగానే లావణ్య పుసుక్కున నవ్వింది, దానికి మధు అమ్మ నవ్వు తోడయ్యేసరికి నాకు కోపం వచ్చింది.
చిన్నా : పొండే.. నేను పోతున్నా ఇంటికి అని బైటికి నడిచాను..
మధు : అరే ముందు నవ్వింది అది, నేను దాన్ని చూసి నవ్వాను నాకేం సంబంధం లేదు అని నన్ను వెనక్కి లాగింది నవ్వుతూ, విడిపించుకుని ముందుకు వెళ్లాను లావణ్య కూడా వచ్చి నా నడుం పట్టుకుని ఇంట్లోకి లాక్కొచ్చింది.
వెంటనే అమ్మ కాళ్ళు పట్టేసుకున్నాను గట్టిగా.
మధు : రేయ్.. లెగు.
చిన్నా : నేను లెగవను, నువ్వు ఒప్పుకో.
మధు : నేను ఒప్పుకోను.
చిన్నా : అయితే నేను లెగవను.. లావణ్యా చూస్తావేంటే రా.
లావణ్య కూడా ఇంకొక కాలు పట్టేసుకుంది ఇద్దరం చెరొక కాలు పట్టుకుని బతిమిలాడాం, బెట్టు చేస్తుండే సరికి మోకాలు పైన కోరికాను చిన్నగా ఒప్పుకోమంటూ.. అమ్మకి చెక్కిలిగింత పుట్టిందేమో కిందపడింది అమ్మ కళ్ళలోకి చూసాను, అదో రకంగా చూసింది అందులో కోపం కిందపడ్డందుకు బాధ కనిపించలేదు కానీ ఎందుకో నేను కాలు వదిలేసాను నా చెయ్యి పట్టుకుని పైకి లాగింది అలానే లావణ్య చెయ్యి పట్టుకుని పైకి లాగింది.
ఇద్దరం గడ్డం పట్టుకుని బతిమిలాడుతుంటే నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తుంది, అర్ధం కాకపోయినా అలానే అమ్మ నడుం మీద చెయ్యి వేసి ప్లీజ్ ప్లీజ్ అంటూ ఇద్దరం అరవడం మొదలెట్టాం.
అమ్మ నా గడ్డం పట్టుకుని నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి అటు తిరిగి లావణ్య బుగ్గ మీద కూడా ముద్దు పెట్టి "అలాగేలే ఒప్పుకుంటున్నాను" అంది.. థాంక్స్ అమ్మా అంటూ ఇద్దరం వాటేసుకున్నాం గట్టిగా.. ఎందుకో అమ్మ నన్ను గట్టిగా పట్టుకున్నట్టు అనిపించింది నేను ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుపోయా.
మధు : సరే ఇక లేవండి ఒప్పుకున్నా కదా.
ఇద్దరం లేచి అమ్మకి చేయిచ్చాం అమ్మని లేపి ఇద్దరం వెళ్లి సోఫాలో కూలబడ్డాం.
లావణ్య : థాంక్స్ రా చిన్నా, అని నన్ను కౌగిలించుకుంది చిన్నగా తన తల మీద చెయ్యి వేసి నిమిరాను..
చిన్నా : ఏంటే తల స్నానం చేసావా?
లావణ్య : హా... యే?
చిన్నా : బాగుంది నీ జుట్టు, సిల్కీ సిల్కీగా పొడుగ్గా..
ఆమ్మో మర్చిపోయా ముందు సుధీర్ గాడి దెగ్గరికి పోవాలి అని లేచి పరిగెత్తాను, ఇద్దరు నన్ను చూసి నవ్వుకుంటుంటే.
ఇంటికెళ్లి నాన్న బండి తీసుకుని సుధీర్ గాడింటికి వెళ్ళాను, లోపల ఆల్రెడీ వాడికి వాళ్ల నాన్నతొ యుద్ధం జరుగుతుంది నన్ను చూసి ఆపేసారు.
సుధీర్ గాడు నన్ను వాడి రూమ్ కి తీసుకెళ్లి డోర్ పెట్టేసాడు.
సుధీర్ : అబ్బా.. ఏమి టైమింగ్ రా సామి, థాంక్స్ రా బాబు.
చిన్నా : సర్లే.. ఇంతకీ ఎంత వచ్చాయి?
సుధీర్ : 7.5... నీకు?
చిన్నా : నాకు అంతే.. సరే బోర్ కొడుతుంది అలా వెళ్లి బజ్జీలు తిందాం పదా.
సుధీర్ : పదా.
ఒక నాలుగు రోజులు గాడిచాయి, మా నాన్న ఒక సాయంత్రం పూట అందరినీ కూర్చోబెట్టి నన్ను mpc లో జాయిన్ చేసాను పక్కనే కాలేజీ అని చెప్పాడు, అందరూ ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయారు.. నాకు ఒక్క ముక్క కూడా అర్ధం కాలేదు అస్సలు ఏం జరుగుతుందో...
రాత్రికి బైట అందరూ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటుంటే నేను లోపలే మంచం మీద కూర్చున్నాను, కొంత సేపటికి అమ్మ లోపలికి వచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది.. తన ఒళ్ళో తల పెట్టి పడుకున్నాను.
అమ్మ.... అందరి అమ్మల్లో కల్లా మా అమ్మ విచిత్రమైనది.. ఏ కొడుకు కైనా జీవితంలో ఒక్కసారైనా ఇలా అనిపిస్తుంది ఎందుకంటే మా అమ్మకి లాజిక్స్ తో పని లేదు, బైట ఏం జరుగుతుందొ అవసరంలేదు, తన కంటికి నేను నవ్వుతూ తనని నవ్విస్తూ కనిపిస్తే చాలు ఇక మా అమ్మకి ఇంకేం అవసరం లేదు.
చిన్నా : అమ్మా... ఏంటే నాన్న ఇలా చేసాడు?
అమ్మ : నీకేం కావాలో, నీకంటే మీ నాన్నకే ఎక్కువ తెలుసు ఆయన చెప్పింది చెయి.
నాకు మళ్ళీ డౌటు.. నాకేం కావాలో నాకు తెలుస్తుంది కాని పొద్దున పొయ్యి ఎప్పుడో సాయంత్రం వచ్చే మా నాన్నకి ఎలా తెలుస్తుందో నాకు అర్ధంకాలేదు, ఎంత టీచర్ అయ్యి రోజు పిల్లలని చూస్తే మాత్రం నా వయసు వాళ్లు ఎలా ఆలోచిస్తారో తెలుస్తుంది కానీ నా మనసులో ఏముందొ ఆయనకి ఎలా తెలుస్తుంది? ఈ ప్రశ్న నేను నా నోరు పెకిల్చి అడిగితే నన్ను కమెడియన్ గా లెక్క కట్టాడమో పిచ్చోడ్ని చూసినట్టు చూడడమో చేస్తారు.
కొంచెం సేపు అమ్మతో మాట్లాడి పడుకున్నాను, అమ్మతో నేను పంచుకోని విషయం అంటూ ఉండదు అన్నీ తనకి చెప్తాను ఒక్క లావణ్య విషయం తప్ప, అదీ ఎందుకు దాచానంటే మా స్నేహాన్ని తను అర్ధం చేసుకోలేదన్న నా గట్టి నమ్మకం.
అమ్మకి ఏ విషయం చెప్పినా అందులోనూ అది నేను చెప్పినది అయితే మాత్రం అందరితో పంచుకోకుండా ఉండలేదు, నేను తనకి జోక్ చెప్పినా గర్వంగా ఆ జోక్ అందరికీ చెప్పి వాళ్ళని నవ్వించి చివరిగా నా పేరు ఎత్తుతుంది.. ఇలా ఏ విషయం అయినా ఇంతే.. ఒక్కోసారి దీని వల్ల నేను సహనం కోల్పోయిన రోజులు కూడా ఉన్నాయి.. నా పిచ్చి అమ్మ పిచ్చి ప్రేమ అని సరిపెట్టుకున్నాను ఇలాగే లావణ్య విషయంలోను జరిగితే నేను అంత సహనంగా ఉండలేను అందుకే తన దెగ్గర దాస్తూ వస్తున్నాను.
పది రోజులు సెలవల్లో ముందు ఐదు రోజులు క్రికెట్ తో గడిపితే సగం లావణ్య మధు అమ్మతో గడిపాను, ఆ తరువాత అమ్మమ్మతో ఊరికి వెళ్లి అక్కడ ఉన్న పొలాల తాలుకు కౌలు వసూలు చెయ్యడానికి నన్ను తోడు వెళ్ళమన్నారు, ఒప్పుకుని అమ్మమ్మతో పాటు ట్రైన్ ఎక్కి కూర్చున్నాను.
నాలుగు గంటల ప్రయాణంలో సమోసాలు, చనా మసాలా, చెనక్కాయాలు ఒక థమ్స్ అప్ అన్నీ లాగించేశాను, అమ్మమ్మ నవ్వుతూనే అడిగినవన్నీ కొనిచ్చింది మా మంచి అమ్మమ్మ.
ట్రైన్ దిగి బస్టాండ్ వరకు ఆటోలో వెళ్లి బస్సు ఎక్కాము నేను వెళ్లి ట్రైన్ లో కూర్చున్నట్టు గానే కిటికీ పక్కన కూర్చున్నాను, డ్రైవర్ బస్సు స్టార్ట్ చేసిన రెండు నిమిషాలకి ఒక అమ్మాయి బంగారపు డ్రెస్సు వేసుకుని వచ్చి నా ముందు సీట్లో కూర్చుంది.
సరిగ్గా కనిపించటంలేదు అది లంగా ఓణినా.. ఓణి లేదు.. గౌనులా పొడుగ్గా ఉంది కాబట్టి మిడ్డి ఏమో అనుకున్నాను క చున్నీ కూడా లేదు కానీ మెడ చుట్టు ఉంది డ్రెస్. జడ వేసుకుని తల నిండా మల్లెపూలు పెట్టుకుంది... ఆ సువాసన నన్ను ఇంకేదో లోకంలోకి తీసుకెళ్ళింది.
మా అమ్మ అమ్మమ్మ వాళ్లు ఎన్నోసార్లు మల్లెలు కట్టడం చూసాను అప్పుడు కూడా వాటి వాసన చూడటం అంటే ఇష్టం కాబట్టి ఎప్పుడు బానే ఉండేవి... కానీ ఇప్పుడొచ్చే ఆ సువాసన ఒట్టి మల్లెల వాసన కాదు తన ఒంటి వాసన కూడా కలిపి వస్తుందని అర్ధమైంది.
పక్కనే అమ్మమ్మని చూసాను నిద్ర పోతుంది, ముందు వెనకాల ముసల్లోళ్లు కూడా అందరూ సగం నిద్రలో ఉన్నారు పక్కనే ఉన్న తన నాన్న అనుకుంటా ఆయన కూడా నిద్రలోనే ఉన్నట్టున్నాడు చిన్నగా వాసన పీల్చుకోడం మొదలు పెట్టాను.
వాసన ఇంకా ఎక్కువగా రావడానికి కిటికీ ఇంకొంచెం నా వైపుకి లాక్కున్నాను దానితో తన మొహాన్ని తాకే ఆ గాలి తన ఒంటి తో కలిసిన మల్లెపూల సువాసనతో నా ముక్కుని తాకుతుంటే అదొరకంగా ఉంది నాకు.
ఎందుకంటే ఇంతవరకు నేను అమ్మాయిని ఒక క్షణం ఆగి చూసింది కూడా లేదు, ఇంతలో తన జడ ముందుకు వేసుకుంది కానీ మల్లెపూలు మాత్రం వెనకే ఉండిపోయాయి, దానికి సంతోషించాను..
ఒకసారి వెనక్కి చూసింది నాకు తన ఎడమ కన్ను మాత్రమే కనిపించింది, ఇంకో రెండు నిమిషాలకి మళ్ళీ తల వెనక్కి తిప్పింది దానికోసమే రెడీగా ఉన్న నేను తన మొహాన్ని చూసేసాను.. చూడటానికి కొంచెం బక్కగా ఉన్నా మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాలనిపించే మొహం తనది.
తను నన్ను కూడా చూసిందనిపించింది, రెండు నిమిషాలకి మళ్ళీ చూసింది, ప్రతీ సారి నన్నే చూస్తుందని నాకు అర్ధమైపోయింది.
మరొక రెండు నిమిషాలకి ఆవులిస్తూ రెండు చేతులు విరిచినట్టు చేస్తూ మెల్లగా వెనక్కి తిరిగింది మొత్తంగా... వెంటనే తన కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూసాను, ఏదో సిగ్నల్ కనెక్ట్ అయినట్టు, బ్ల్యూటూత్ స్పీకర్ ఫోన్ కి కనెక్ట్ అయినట్టు అలానే చూసుకున్నాం రెండు నిముషాలు, బస్సు బ్రేక్ వల్ల తెరుకుని అటు తిరిగింది.
వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని ఫ్రంట్ కెమెరాలో మొహం చూసుకున్నాను అదే దరిద్రపు మోహము, కానీ అంతాలా నన్ను చూడటానికి నా మొహంలో ఏముందో నాకు కనిపించలేదు, అలా ఆ గంటన్నర ప్రయాణంలో ఒకరిని ఒకరం దొంగ చూపులు చూసుకుంటూ తన ఒంటి నుంచి వచ్చే ఆ సువాసన పీల్చుకుంటూ మళ్ళీ మళ్ళీ చూసుకుంటూ కూర్చున్నాం వాళ్ల నాన్న లేచాక తను మళ్ళీ వెనక్కి తిరగలేదు.
నాలో వింత అనుభూతి పరవశించడం నాకు తెలుస్తుంది, ఇంత వరకు ఏ అమ్మాయి మొహాన్ని అందులోనూ కళ్లలో కళ్ళు పెట్టి చూడలేదు నేను ఇదే మొదటి సారి... సినిమాల్లో చూపించే హీరో హీరోయిన్ లవ్ సీన్స్ అన్నీ ఓవర్ ఆక్షన్ లాగా అనిపించేవి నాకు కానీ అదే నిజమేమో అందుకే సినిమాల్లో పెడుతున్నారేమో అనిపించింది.
అప్పుడే ఒక పాట కూడా గుర్తుకు వచ్చింది..
కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూడవెందుకు
చెప్పలేని గుండెలోతు పోల్చుకుందుకు.. అని.
నవ్వొచ్చింది నాకు ఇంతలోనే తన ఊరు వచ్చినట్టుంది తను వాళ్ల నాన్న లేచి నిల్చున్నారు, వాళ్ల నాన్న చేతిలో డీజిల్ కాన్ ఉంది, బస్సు వేగం తగ్గుతుంటే నాకెందుకో బాధగా అనిపించింది. బస్సు దిగేముందు తను శాండిల్ సరిచేసుకోడానికి అన్నట్టు నా వైపుకు తిరిగి కిందకి వంగి ఒకసారి నన్ను కింద నుంచి పై దాకా చూసి.. బస్సు దిగి వెళ్ళిపోయింది.
ఆ చూపులో కోపం లేదు, భయం లేదు కానీ అలాంటి చూపుని నేను ఎక్కడో చూసినట్టు గుర్తు.. ఆ గుర్తొచ్చింది మొన్న మధు అమ్మ తొడ పట్టుకున్నప్పుడు కూడా ఇలానే చూసింది అప్పుడు పట్టించుకోలేదు నేను... చూస్తే బస్సు దిగి తను వెళ్ళిపోయి మళ్ళీ బస్సు ముందుకి కూడా పోతుంది అదే నా ఫస్ట్ లవ్, ఇంతటితో ముగిసింది.
ఊరికి వెళ్లి కౌలు డబ్బులు వసూలు చేసుకుని తిరిగి బస్సు ఎక్కి రైల్వేస్టేషన్ కి వెళుతుంటే ఆ అమ్మాయి కత్తి లాంటి చూపులు నన్ను ఇంకా గుచ్చుతూనే ఉన్నాయనిపించింది.
ఇంటికి వెళ్ళగానే ఆ విషయాన్ని లావణ్యకి చెప్పాను ముందు హేళనగా నవ్వినా తరువాత నాకు సానుభూతి తెలిపింది.. లావణ్యని అడిగాను ఇలా ఎప్పుడైనా తనకి జరిగిందా అని.. లేదంది... ఆ తరువాత రెండు రోజులకి కాలేజీలు స్టార్ట్ అవుతాయని న్యూస్ లో అనౌన్స్ చేశారు.
మధు అమ్మ అఇష్టంగానే ఇంటిని లోన్ పెట్టి లావణ్యని ఇంటర్ Bi.PC లో జాయిన్ చేసింది మంచి కాలేజీలో, ఇద్దరం బాధ పడ్డా తను డాక్టర్ కావడం కోసం కొంచెం త్యాగం చేస్తున్నా అని చెప్పి తనని నవ్వించి ఆ బాధని కొంత వరకు పోగొట్టాను.. ఇక సుధీర్ గాడిని వాళ్ళ నాన్న పాల్టెక్నిక్ లో జాయిన్ చేసాడు.. నేను ఇంటి పక్కనే ఉన్న కాలేజీలో జాయిన్ అయ్యి మొదటి రోజు ఎలా ఉంటుందో మళ్ళీ కాలేజ్ లాగే ఉంటుందేమో అని అయోమయంగా కూర్చున్నాను.
వచ్చిన దెగ్గర నుంచి అమ్మాయిల బెంచుల్లో నుంచి ఒకటే గోల, కేకలు అరుపులకి తల తిప్పి అటు వైపు చూసాను, ఒకమ్మాయి నిలబడి వాళ్ళతో గట్టిగట్టిగా మాట్లాడుతుంటే చుట్టు పక్కన ఉన్న పదిమంది అమ్మాయిలు నవ్వుతున్నారు.
ఆ మొహం చూసి సంతోషంతో నిల్చున్నాను ఎందుకంటే బస్సులో చూసిన అమ్మాయి ఈ అమ్మాయి ఒకటే, కానీ డ్రెస్సింగ్ లోనే అస్సలు సంబంధం లేదు అప్పుడు మల్లెపూలు పెట్టుకుని ఎంతో పద్ధతిగా ఉన్న ఆ అమ్మాయి ఇప్పుడు జీన్స్ వేసుకుని జడ విరబూసుకున్న ఈ అమ్మాయి ఒకటేనా అని.
లేచి నిల్చొడంతో తన కంట్లో పడ్డానేమో ఒక్కసారిగా తన నోట్లోనుంచి మాటలు ఆగిపోయాయి, అక్కడున్న అమ్మాయిలందరూ తనని చూసి ఎక్కడ చూస్తుందో తెలుసుకుని అందరూ నన్ను చూసారు.
ఆ అమ్మాయి తన బ్యాగ్ తీసుకుని లాస్ట్ బెంచ్లో కూర్చుని వేలితో సైగ చేసింది రమ్మని, ఏదో రోబోట్ లాగా వెళ్లి అబ్బాయిల రో లో ఉన్న చివరి బెంచ్ లో కూర్చున్నాను, సడన్ గా లేచి నా ముందుకి వచ్చి నిల్చుంది.
అమ్మాయి : నీ పేరేంటి? అని కాన్ఫిడెంట్ గా అడిగింది.
చిన్నా : చిరంజీవి (అన్నాను కొంచెం సిగ్గుగానే తనే కదా నేను మాట్లాడుతున్న మొదటి అమ్మాయి.)
అమ్మాయి : నా పేరు అక్షిత.
చిన్నా : మీకు అక్క గాని చెల్లి గాని ఉన్నారా అక్షిత గారు?
అక్షిత : ఆ బస్సులో ఉన్న అమ్మాయిని నేనే ఎక్కువగా ఆలోచించకు ట్విన్స్ అని సేమ్ అని..
చిన్నా : అలాగా.
అక్షిత : నేను నీతో మాట్లాడాలి, బైటికి వెళదామా?
(అంత కాన్ఫిడెంట్ గా అదీ మొదటి పరిచయంలోనే అలా అడిగే సరికి భయపడిపోయాను, మొదటి రోజే బంక్ కొట్టానని తెలిస్తే మా నాన్న చీరెస్తాడు )
నేను సమాధానం చెప్పేలోపే అక్షిత నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాగింది అయోమయంగా తన వెనకాలే నడిచాను మా క్లాస్ లో ఉన్న వాళ్లు మమ్మల్నే చూస్తున్నారు నాకు తెలుస్తుంది.
తన వెనక నడిచేటప్పుడు చూసాను ఆ మెడని తరువాత నడుముని తను అలా నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి నడుస్తుంటే ఆ నడుము కింద ఉన్న ముడ్డి అటు నుంచి ఇటు, ఇటు నుంచి అటు ఊగుతుంది తిక్ బ్లూ జీన్స్ లో పైన మాత్రం లైట్ పింక్ టీ షర్ట్ వేసింది మాచింగ్ వాచ్ ఒకటి పెట్టుకుంది అంతే చెవికి కమ్మలు కూడా లేవు.
క్లాస్ నుంచి బైటికి వచ్చాక నా చెయ్యి వదిలేసింది, తన పక్కనే నడుస్తూ ఆ తరువాత ఏం జరిగిద్దా అని ఆలోచిస్తున్నాను, ఇంతలో కాలేజీ గేట్ వచ్చింది సెక్యూరిటీ మమ్మల్ని ఆపాడు.
అక్షిత : అన్నా పెన్ మర్చిపోయాం ఇప్పుడే వస్తాం.
సెక్యూరిటీ : దానికి ఇద్దరెందుకు ఒక్కరు వెళ్లి రండి.
అక్షిత : ఇప్పుడే వచ్చేస్తాంగా చూడు బ్యాగులు కూడా లేవు అని నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాగేసింది.
సెక్యూరిటీ పిలుస్తున్నా వినకుండా ఇద్దరం గేట్ దాటేసి రోడ్ మీదకి వచ్చి ఎదురెదురు నిల్చున్నాం నన్ను చూసి నవ్వింది నాకేం ఎక్సప్రెషన్ ఇవ్వాలో అర్ధం కాలేదు కొంత భయంగా కొంత ఎక్సయిటింగ్ గా ఉంది.
అక్షిత : నీ దెగ్గర మనీ ఎంతున్నాయి.
చిన్నా : ఐదు వందలు (మొదటి సారి కాలేజీకి వెళ్తున్నానని తాత ఇచ్చాడు)
అక్షిత : నా దెగ్గర వెయ్యి ఉన్నాయి, సరే పదా బస్సు స్టాండ్ కి వెళదాం.
నాకేం అర్ధంకావట్లేదు తన వెనకాలే ఇద్దరం ఆటో ఎక్కి బస్టాండ్ కి వెళ్ళాం ఉప్పల్ కి A/C బస్సు రెడీగా ఉంది నా చెయ్యందుకుని బస్సులోకి లాక్కెళ్లి రెండు టికెట్స్ తీసుకుని లాస్ట్ లో మంచి సీట్ చూసుకుని కూర్చున్నాం.
మొదటి సారి నా పక్కన ఒక అమ్మాయి నాకు ఒక రకమైన భయంగా ఉంది తన కళ్ళలో మాత్రం అస్సలు భయం లేదు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా చాలా క్లారిటీతో ఉన్నట్టు కనిపిస్తుంది.
నావైపు తిరిగి చిన్నగా నవ్వింది. వాటర్ బాటిల్ తీసుకొస్తా అని బస్సు దిగి బైటికి వచ్చి ఒకసారి ఊపిరి పీల్చుకున్నాను, వెనక్కి తిరిగి చూసాను కిటికీ లోనుంచి నన్ను చూసి నవ్వుతుంది. వెళ్లి వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని బస్సు ఎక్కి తన పక్కన కూర్చున్నాను.
అక్షిత : (నవ్వుతూ) భయం పోయిందా?
ఇంతలో బస్సు స్టార్ట్ అయ్యింది.
అక్షిత : నాకు నువ్వు నచ్చావు... మరి నీకు?
అంత డైరెక్ట్ గా చెప్పేసరికి నాకేం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. అది గమనించిందేమో..
అక్షిత : నా గురించి నీకేం తెలీదుగా చెప్తా వింటావా?
నేను సైలెంట్ గా వింటున్నాను.
అక్షిత : మా అమ్మా నాన్నకి నేనొక్కదాన్నే కూతురుని, నాన్న sbi లో అకౌంటెంట్ పేరు రఘుపతి అమ్మ పేరు కవిత, ఇంట్లోనే హౌస్ వైఫ్, నాకొక బెస్ట్ ఫ్రెండ్ ఉంది పేరు ప్రణీత మన కాలేజీ కాదులే.. ఇక అంతే నా గురించి.
చిన్నప్పటి నుంచి కొంచెం అల్లరి పిల్లని నేను అలానే కొంచెం నోటి దూల కూడా ఎక్కువే అంతే నా గురించి, నీ గురించి చెప్పు.
నా పేరు చిరంజీవి అని మొదలెట్టి నా గురించి మా వాళ్ల గురించి చెప్పాను, లావణ్య గురించి మాత్రం చెప్పలేదు.
అక్షిత : హ్మ్మ్.. విడిగా ఉంటున్న ఉమ్మడి కుటుంబం మీది, గుడ్.
చిన్నా : మీది.... మీ చుట్టాలు?
అక్షిత : చుట్టాలా... మా నాన్న దెగ్గర డబ్బు లేనప్పుడు ఆయన్ని ఎవ్వరు పట్టించుకోలేదు ఇప్పుడు ఆయన వాళ్ళని పట్టించుకోవట్లేదు ఏదో అలా పెళ్లిళ్లకి వెళ్లి తిని వచేయడమే కానీ అంత బాండింగ్ లేదు.
ఇంతకీ నేను నీకు నచ్చానా?
చిన్నా : లేకపోతే ఇంతసేపు మాట్లాడేవాడిని కాదుగా.
అక్షిత : నాలో నీకేం నచ్చింది?
చిన్నా : ఏమో ఇంకా ఏం తెలీదు, అంటే ఎలా నువ్వు అడిగేది?
అక్షిత : అదే సెక్స్ అప్పీల్ లేకపోతే బాడీ పార్ట్ లేక ఏదైనా క్వాలిటీ?
నేను ఇంకేం మాట్లాడలేదు, తల దించాను.
అక్షిత : సిగ్గు పడకు, నీలో నాకేం నచ్చిందో చెప్పనా?
చిన్నా : ఏం నచ్చింది?
అక్షిత : నీ కళ్ళు... మామూలుగానే ఉన్నాయి కానీ అందులో బోలెడంత కొంటెతనం కనిపించింది నాకు.
చిన్నా : (చిన్నగా నవ్వాను ) ఈ విషయం నాకే తెలీదే..
అక్షిత : బేసిక్ గా నువ్వు కొంచెం ఇంట్రవర్ట్ టైపు, అందరితో ఎక్కువగా కలవలేవు కొంచెం పరిచయం ఐతే తప్ప.
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు?
అక్షిత : ఆ రోజు బస్సులో అన్నీ సార్లు ఐ కాంటాక్ట్ ఇచ్చాను కనీసం నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూడటానికే అంత ఇబ్బంది పడ్డావ్ అప్పుడే తెలిసింది...నీ గురించి ఇంకో విషయం చెప్పనా?
చిన్నా : చెప్పు.
అక్షిత : నీకు ఇప్పటి వరకు గర్ల్ ఫ్రెండ్ లేదు.. అవును కదా?
చిన్నా : ఎలా చెప్తున్నావ్?
అక్షిత : ఉండి ఉంటే నీ మాట తీరు ఇంకోలా ఉండేదిలే..
చిన్నా : నీకు.... ఎవరైనా బాయ్ ఫ్రెండ్స్... లవ్?
అక్షిత : అంత సీన్ లేదు, నా మాట తీరు నీతో చనువుగా ఉంటున్నాని నీకలా అనిపించిందేమో.. చాలా మందితో మాట్లాడాను దారిన పొయ్యే వాళ్ళని చూసేదాన్ని కానీ ఎవ్వరితోను ఇంతలా నీలా అనిపించలా..
చిన్నా : నాకు అర్ధం కాలేదండి.
అక్షిత : అంటే... ఎలా చెప్పాలి నీకు.. ఆ.. ఈ భాష అయితే కరెక్ట్.. లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్ అంటారు కదా అలా అన్నమాట.
నేను అల్లరి పిల్లనే చెప్పాలంటే నోటి దూల చాలా ఎక్కువ దాని వల్ల మా వాళ్లు చాలా ఇబ్బంది పడ్డారు కానీ ఎప్పుడు ఇంత ధైర్యంగా లేను.
చిన్నా : మళ్ళీ...
అక్షిత : అర్ధం కాలేదా..? ఇందాక సెక్యూరిటీ వాడితో వాదించి మరీ నీ చెయ్యి పట్టుకుని లాగాను, క్లాస్ లో కూడా అందరూ చూస్తుండగా నీ చెయ్యి పట్టుకున్నాను కదా.. అలా... అంత ధైర్యం నాకసలు లేదు.. నిన్ను చూసాకే ఎలా వచ్చిందో ఏం జరిగిందో తెలీదు కానీ ఇలా నిన్ను బస్సులో కూర్చోపెట్టేసాను.
చిన్నా : నీకోటి చెప్పనా.. నాకు అంతే అనిపించింది.. ఇంకోటి నాకు నీ మెడ అంటే చాలా ఇష్టం.
అక్షిత : ఆహా.. ఇప్పుడు కొంచెం దార్లోకి వచ్చావ్.
కొంచెం సేపు సైలెంట్ గా కూర్చున్నాం, నేను కొన్ని వాటర్ తాగాను, అక్షిత నన్నే అలా చూస్తూ ఉండడంతో ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు..
అక్షిత : (చిన్నగా నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంది) నేనంటే నీకు ఇష్టమేనా.. (అని ఎంతో ఆశగా అడిగింది) (కొంచెం గాప్ ఇచ్చి) నిజంగా నేను ఇంతలా బరితెగించి ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు, ఇదే మొదటి సారి నీకోసం ఇంకా దిగజారగలనేమో అనిపిస్తుంది నాకు, నువ్వెందుకు ఇంతలా నచ్చావో... నేను నిన్ను ఇంతలా ఎందుకు కోరుకుంటున్నానో కూడా నాకు తెలీదు కానీ నువ్వు నాకు కావాలనిపిస్తుంది.
ఏమో నాకేం అయ్యిందో తెలీదు కానీ అక్షిత చెయ్యి గట్టిగా పట్టుకున్నాను, ఆ చేతిని నా చేతులలోకి తీసుకుంటూ..
చిన్నా : మీకు నా గురించి ఒకటి చెప్పాలి అక్షిత గారు, నా చిన్నప్పుడు ఒక గోల్డ్ ఫిష్ మా అక్క నాకు గిఫ్ట్ గా ఇచ్చింది దాన్ని చాలా ఇష్టపడ్డాను కానీ ఒక నాలుగు రోజులు మేము ఊరికి వెళ్లి వచ్చేసరికి బౌల్ లో వాటర్ మార్చేవారు లేక అది చనిపోయింది. అప్పుడే నాకు ఏడుస్తే గొంతు నొప్పి పుడుతుందని తెలిసింది. నేను ప్రేమించినా ఫ్రెండ్షిప్ అయినా హేట్ అయినా అన్నీ 100% ఇస్తాను అందులో కుళ్ళు కుతంత్రాలు స్వార్ధాలు చూసుకోను కానీ అది ఒక్కసారి బ్రేక్ అయిందంటే మాత్రం తట్టుకోలేను. అందులో తప్పు నాదైనా సరే దూరం అయితే భరించలేను.
(తన కళ్ళలోకి చూస్తూ)మధ్యలో వదిలేసి వెళ్ళిపోవుగా..(తన చెయ్యి నొక్కి పడుతూ) నేనస్సలు భరించలేను.
అక్షిత : (తన కళ్ళలో కొంచెం తడితో) అస్సలే.. (అంటూ నన్ను వాటేసుకుంది)
నేనింకేం మాట్లాడలేదు బస్సు హైదరాబాద్ వరకు వెళ్లేదాకా ఇద్దరం ఒకరినొకరం చూసుకుంటూ ఉన్నాం మా చేతులు మాత్రం కలిసే ఉన్నాయి.
హైదరాబాద్ వెళ్ళాక ఇద్దరం నవ్వుకుంటూ నడుచుకుంటూ వెళ్లి దమ్ బిర్యానీ తినేసి చెరొక ఫ్రూట్ జ్యూస్ తాగి మళ్ళీ నడుచుకుంటూ అదే బస్సు ఎక్కాం, కండక్టర్ అంత వింతగా ఏం చూడలేదు బహుశా వాళ్లు మా లాంటి జంటలని చూస్తూనే ఉంటారేమో అనిపించింది.
బస్సు బైలదేరిన కొంత సేపటికి తన చెయ్యి పట్టుకుని తనని చూసాను.
చిన్నా : నన్ను చిన్నా అని పిలువు, నాకు అదే ఇష్టం.
అక్షిత : అలాగే.. చిన్నా..
చిన్నా : ఇంకా.. నీ గురించి చెప్పు.
అక్షిత : నా గురించి అంటే... హా నాకు బ్లాక్ కలర్ అంటే ఇష్టం.
చిన్నా : నాకు వైట్.
అక్షిత : నాకు గుత్తోంకాయ కూర అంటే చాలా ఇష్టం.
చిన్నా : నాకు ఆలుగడ్డ ఫ్రై దానితో పాటు పప్పు చారు ఉంటే ఇక పండగే.
అక్షిత : నాకు కొంచెం సెక్స్ కోరికలు ఎక్కువ. (అని నా వైపు చూసింది)
నాకేం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు కానీ తెరుకుని తన చెవి దెగ్గరికి వెళ్లి "నాక్కూడా" అని నవ్వాను.
అక్షిత : ఎందుకో నాకు తెలీదు కానీ నాకు ఎప్పుడు ఆ ఆలోచనలు తిరుగుతూ ఉంటాయి అలా అని సెక్స్ పిచ్చి లేదు జస్ట్ అవి ఇష్టపడతాను అంతే.
చిన్నా : నేను నవ్వాను అంతే ఇంకేం మాట్లాడలేదు.
అక్షిత : ఒక ముద్దు పెట్టు.
చిన్నా : ఏంటి అలా అడిగేసావ్?
అక్షిత : ఏమైంది?
చిన్నా : అంటే ఇదే మనం కలిసిన మొదటి రోజు కదా..
అక్షిత : ఇప్పటికే లేట్ అయ్యింది, నువ్వు ముద్దు పెడతావని చూసి చూసి ఇక నావల్ల కాదు చిన్నప్పటి నుంచి చూస్తున్నాను ఈ రోజు కోసం.. మా అమ్మా నాన్న ముద్దు పెట్టుకునేటప్పుడు చూసాను అప్పటినుంచి మొదలయ్యింది నాకు ఈ గుల త్వరగా రా (అని నా కాలర్ పట్టుకుని లాగింది).
అప్పటి వరకు కొంచెం పద్ధతిగా మాట్లాడిన అక్షిత నోటి నుంచి గుల అనే పదం వినపడగానే నాకు అర్ధం అయ్యింది అక్షిత క్యారెక్టర్, అన్నీ లోపల అణిచిపెట్టుకుంది ఇన్ని రోజులు ఇప్పుడు నన్ను తగులుకుందిగా ఇక బైటికి వస్తున్నాయని తనే చెప్పింది మా పెదవులు కలిసే ఒక్క క్షణం ముందు.
చుట్టూ చూసాం ఎవ్వరు లేరు, చిన్నగా కొంచెం కిందకి ఒరిగి ఇద్దరి మొహాలు దెగ్గరికి జరిపాము. ఆ సన్నటి కోర పెదాలు చూస్తూ చూస్తూ ఒక్కసారిగా అందుకుని తన ఎంగిలి తగలగానే వెనక్కి జరిగాను అక్షిత వెంటనే నా కాలర్ పట్టుకుంది వెనక్కి వెళ్లకుండా.
అదో వింత అనుభూతి నా గుండె వేగం పెరుగుతుంటే అక్షిత చెయ్యి నా గుండె మీద వేసుకున్నాను, తను నా గుండె వేగాన్ని చూసి చిన్నగా నా కళ్ళలోకి చూసి నవ్వుతూ నా చెయ్యి తీసుకుని తన గుండె మీద వేసుకుంది.
అలా తన సన్ను మీద చెయ్యి వేసుకునే సరికి కొంచెం తడబడుతూ చేతిని వదులు చేసాను కానీ అక్షిత నా చేతిని గట్టిగా వత్తేసుకుంది, కళ్ళు మూసుకుని సెక్స్ ఆలోచనలు రానివ్వకుండా తన గుండె చప్పుడు వినడానికి ప్రయత్నించాను రెండు నిమిషాలకి ఆ గుండె కొట్టుకునే విధానానికి నాలో ఉన్న కామం పోయి ఆ చప్పుడు మాత్రమే వినపడసాగింది. అక్షిత నా చెయ్యి మీద తన చెయ్యి తీసేసినా అలానే గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళు తెరిచాను అక్షిత తమకంగా నన్నే చూస్తుంటే తన గుండె మీద చెయ్యి తీసి మళ్ళీ వేగంగా తన పెదాలు అందుకున్నాను.
ఆ ఎంగిలిలోని జిగట నా పెదాలకి ఆ తరువాత నా నాలికకి ఏదో సుఖాన్ని ఇస్తుంటే అదే సుఖం అక్షితకి కూడా ఇవ్వాలని నాలో ఉన్న ఎంగిలి మొత్తం తన నోట్లోకి నా నాలుకతో తోస్తున్నాను కొంత సేపటికి ఇద్దరం విడిపడ్డాం కానీ అది మా ఇద్దరికి ఇష్టంలేదని మాకు తెలుసు.
ఇద్దరం వేగంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాం, ఒకరినొకరం సిగ్గుగా చూసుకుంటూ.
అక్షిత : వీటిని కూడా నువ్వే పెంచాలి.
చిన్నా : వేటిని?
అక్షిత : వీటిని... (అంటూ టీ షర్ట్ మీద చెయ్యి వేసింది )
అక్షిత : లేచిందా?
చిన్నా : ఏంటి?
అక్షిత : అదే.. కనిపిస్తుంది నాకు.
వెంటనే చెయ్యి అడ్డు పెట్టుకున్నాను సిగ్గేసి.
అక్షిత : ఉండు ఇంకా లేపుతాను (అని టీ షర్ట్ కొంచెం కిందకి లాగింది).
వెంటనే తన టీ షర్ట్ పట్టుకున్నాను వద్దంటూ.. అలాగే అని తన చేతిని తీసేసింది నేను వదిలేసాను.
చిన్నా : అక్షితా.. నీకివన్నీ ఎలా తెలుసు?
అక్షిత : సాయంత్రం అయితే మా వీధిలో ఉన్న ఆంటీలు మాట్లాడుకునే మాటలు మొత్తం ఇవే, నాకు తెలీకుండా ఎలా ఉంటాయి.. నాకింకా చాలా తెలుసు (అంటూ నా పెదాలని ఒకసారి తన నాలికతో నాకేసరికి కసెక్కిపోయాను)
వెంటనే అక్షిత పెదాలు అందుకుని ఒక నిమిషం కింద పెదం ఇంకో నిమిషం పై పెదం ఇంకో పది నిమిషాలు ఏం చెయ్యకుండా నా పెదాలని తనకి వదిలేసాను. నా పెదాలు చీకుతూ నాకుతూ ఎంజాయ్ చేస్తుంటే కళ్ళు మూసుకుని నేను ఆ అనుభవాన్నీ అనుభవిస్తున్నాను అలాగే తన వంటి నుంచి వచ్చే వాసన కూడా.
బస్సు ఊరికి వెళ్లే వరకు ఎవ్వరికీ కనిపించకుండా ముద్దులు పెట్టుకుంటూనే ఉన్నాం, బస్సు దిగాక కానీ మా ఇద్దరికి కాలేజీ గుర్తురాలేదు.
చిన్నా : ఇప్పుడెలా.. కాలేజీ టైం కూడా అయిపోయింది మన బ్యాగులు లోపలే ఉన్నాయి ఇప్పుడెలా.
అక్షిత : ఏమున్నాయిలే ఆ బ్యాగుల్లో అక్కడే ఉంటాయి ఎక్కడికి పోవు రేపు తీసుకోవచ్చు.
చిన్నా : ఇంట్లో ఏమని చెప్తావ్?
అక్షిత : నేను జరిగింది చెప్తాను.
చిన్నా : ఏంటి?
అక్షిత : అవును నిజమే చెప్తాను అప్పుడు అది జోక్ అనుకుని వాళ్ళే వదిలేస్తారు.. నా సంగతి వదిలేయి నువ్వు?
చిన్నా : నేను నోటికొచ్చింది ఏదో ఒకటి చెప్తాలే..
అక్షిత : సరే బాయ్.
చిన్నా : బాయ్.
ఇంటికి వచ్చేసరికి అమ్మా అక్క వాళ్లు నా కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు, అమ్మమ్మ వాళ్ల ఇంటి ఎదురుగా పెద్ద dcm ఉంది మావయ్యలిద్దరు సామాను దించుతుంటే నేరుగా అటువైపే వెళ్లి రాత్రి వరకు అక్కడే సామాను దించి ఇంటికి వచ్చాను. మా అమ్మ వాళ్లు కూడా వచ్చి సాయం పట్టారు.
పెద్ద మావయ్య ఇక్కడే ఏదో ఒక బిజినెస్ పెట్టుకుంటా అని జాబ్ వదిలేసి వచ్చాడట, ఇక వాళ్లు మాత్రం ఎందుకని చిన్న మావయ్య వాళ్లు కూడా అక్కడ కాళీ చేసి వచ్చేసారు మావయ్య అక్కడ ఫ్రెండ్స్ తో రెంట్ కి ఉంటాడట వారం వారం వచ్చి వెళ్తానని చెప్పాడు.
ఇంటికి వచ్చాక అందరూ తింటుంటే వెళ్లి భోజనానికి కూర్చున్నారు... సైలెంట్ గానే ఉన్నారు హమ్మయ్య అనుకుంటుండగా మా అమ్మ మొదలెట్టింది.
అమ్మ : చిన్నా బ్యాగ్ ఏది రా?
చిన్నా : ఊరికే మొయ్యడం ఎందుకని కాలేజీలోనే పెట్టా.
అక్క : అబ్బ చ్చా... అమ్మా ఈ మతిమరిపోడు సినిమాకొ ఎక్కడికో వెళ్లి బ్యాగ్ మర్చిపోయి వచ్చుంటాడే.
అందరూ నా వైపు చూస్తుంటే..
చిన్నా : లేదే బాబు.. రేపు తెస్తాగా.. అప్పుడు చూద్దురు లేండి.
అక్క : మరి లేట్ ఎందుకయింది?
చిన్నా : లేట్ ఎక్కడైంది టైంకే వచ్చాను సామాను సర్ధాడానికి ఇంటికి రాకుండా ఆటే వెళ్లిపోయా అంతే..
అమ్మ : మేము చూసాములే నువ్వు ఇంటికి ఎప్పుడు వచ్చావో..
చిన్నా : అబ్బా అన్నీ ప్రశ్నలే.. కొత్త ఫ్రెండ్స్ కలిస్తే వాళ్ళతో మాట్లాడుతుండేసరికి కొంచెం లేట్ అయ్యింది దానికెందుకు ఇంత రాద్ధాంతం.. తినండి.
అమ్మ : అంతేగా...
చిన్నా : అంతేగా.... అంతేగా..
భోజనాలు కానిచ్చేసి మంచం ఎక్కి నాతో ఎవ్వరు మాట్లాడకుండా దుప్పటితో ముసుగేసాను, రాత్రంతా అస్సలు నిద్ర పట్టనేలేదు ఇంకా అక్షిత ఎంగిలి నాకు తెలుస్తూనే ఉంది, అక్షిత మాట్లాడిన మాటలు గుర్తొచ్చి నవ్వోచ్చింది.
మా నన్నేమో ఇంజనీర్ అవ్వమంటాడు, మా అమ్మేమో సెక్యూరిటీ అధికారి అవ్వడానికి ఏదైనా చదువుకో అంది, మా మావయ్యాలిద్దరికి నేను డాక్టర్ చదవాలని, మా అక్కకేమో తను చదవలేని CA నేను చదువుతానేమో అన్న ఆశ.
అస్సలు నేనేం చదవాలనుకుంటున్నానో నాకొక క్లారిటీ ఏడిస్తే ఏదో ఒకటి చేసేవాణ్ని, కానీ నేనింకా ఏం ఆలోచించకముందే ఎవరికి కావాల్సిన కోర్స్ లో నన్ను జాయిన్ అవ్వమని మంచి విషయాలు చెప్పి నన్ను ఒప్పించడానికి రుద్దడం మొదలుపెట్టారు దానితో ఇంకా కన్ఫ్యూస్ అయిపోయా.
ఎవ్వరినీ కాదనాలేక ఏం చెయ్యాలో తెలీక ఆలోచిస్తుంటే మా చిన్న మావయ్య పిలిచాడు ఒక రోజు..
మావయ్య : డాక్టర్ చదవడం కొంచెం కష్టమే, కానీ చెయ్యలేనిది అయితే కాదుకదా, ఒక్క సారి ఆలోచించుకో ఇంటర్ అయిపోగానే మాబ్స్.. పాష్ కాలేజీ కాలర్ ఫుల్ అమ్మాయిలు ఇక్కడి లాగ పంజాబీ డ్రెస్సులు కాదు అన్నీ జీన్సులే.. ఆ లైఫ్ స్టైల్ వేరు రా, నువ్వు జాయిన్ అయిన తెల్లారే నీకు స్పోర్ట్స్ బండి కొనిస్తా నీ ఖర్చులు అన్నీ నేనే పెట్టుకుంటా నువ్వు చదువుకో చాలు, ఒక సారి ఆలోచించుకో, ఎందుకు ఇంత గట్టిగా చెప్తున్నానా అని మిగతా వాళ్లు వంద చెప్తారు కానీ నువ్వే ఆలోచించాలి ఏది మంచి ఏది చెడు అని.
అంతే నేను డాక్టర్ అని ఫిక్స్ అయిపోయాను ఇంట్లో అందరికీ నా డెసిషన్ చెప్పేసాను, అందరూ ఓకే అన్నారు.
లావణ్య దెగ్గరికి వెళ్లాను దిగాలుగా కూర్చుంది.
చిన్నా : అమ్మా ఏమైందే ఇది ఇలా కూర్చుంది?
లావణ్య : bi.PC తీసుకుంటా అంది వద్దన్నాను.
చిన్నా : ఏ....ఎందుకు?
మధు : ఇప్పుడు ఇది ఆ తరువాత డాక్టర్ అని నేను చదివించలేనని దానికి తెలుసు, నన్ను అడగడం దేనికి మళ్ళీ బాధపడటం దేనికి.
లావణ్యని చూసాను, నన్ను బాధగా చూసేసరికి తట్టుకోలేకపోయాను.. ఆగు అని చెయ్యి చూపించి నేనున్నాను అని సైగ చేసాను.
చిన్నా : చదవనీవే.. నీకేం పోయింది, ఆ డాక్టర్ కాకపోతే పశువుల డాక్టర్ అవుద్ది.
మధు : నువ్వు వెనకేసుకురాకు ఇప్పుడే గొడవయ్యి వేడి తగ్గింది మళ్ళీ నువ్వు మొదలుపెట్టకు.
చిన్నా : అరా కొరా చదివే నేనే డాక్టర్ అవుతున్నా..
అలా అనగానే లావణ్య పుసుక్కున నవ్వింది, దానికి మధు అమ్మ నవ్వు తోడయ్యేసరికి నాకు కోపం వచ్చింది.
చిన్నా : పొండే.. నేను పోతున్నా ఇంటికి అని బైటికి నడిచాను..
మధు : అరే ముందు నవ్వింది అది, నేను దాన్ని చూసి నవ్వాను నాకేం సంబంధం లేదు అని నన్ను వెనక్కి లాగింది నవ్వుతూ, విడిపించుకుని ముందుకు వెళ్లాను లావణ్య కూడా వచ్చి నా నడుం పట్టుకుని ఇంట్లోకి లాక్కొచ్చింది.
వెంటనే అమ్మ కాళ్ళు పట్టేసుకున్నాను గట్టిగా.
మధు : రేయ్.. లెగు.
చిన్నా : నేను లెగవను, నువ్వు ఒప్పుకో.
మధు : నేను ఒప్పుకోను.
చిన్నా : అయితే నేను లెగవను.. లావణ్యా చూస్తావేంటే రా.
లావణ్య కూడా ఇంకొక కాలు పట్టేసుకుంది ఇద్దరం చెరొక కాలు పట్టుకుని బతిమిలాడాం, బెట్టు చేస్తుండే సరికి మోకాలు పైన కోరికాను చిన్నగా ఒప్పుకోమంటూ.. అమ్మకి చెక్కిలిగింత పుట్టిందేమో కిందపడింది అమ్మ కళ్ళలోకి చూసాను, అదో రకంగా చూసింది అందులో కోపం కిందపడ్డందుకు బాధ కనిపించలేదు కానీ ఎందుకో నేను కాలు వదిలేసాను నా చెయ్యి పట్టుకుని పైకి లాగింది అలానే లావణ్య చెయ్యి పట్టుకుని పైకి లాగింది.
ఇద్దరం గడ్డం పట్టుకుని బతిమిలాడుతుంటే నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూస్తుంది, అర్ధం కాకపోయినా అలానే అమ్మ నడుం మీద చెయ్యి వేసి ప్లీజ్ ప్లీజ్ అంటూ ఇద్దరం అరవడం మొదలెట్టాం.
అమ్మ నా గడ్డం పట్టుకుని నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి అటు తిరిగి లావణ్య బుగ్గ మీద కూడా ముద్దు పెట్టి "అలాగేలే ఒప్పుకుంటున్నాను" అంది.. థాంక్స్ అమ్మా అంటూ ఇద్దరం వాటేసుకున్నాం గట్టిగా.. ఎందుకో అమ్మ నన్ను గట్టిగా పట్టుకున్నట్టు అనిపించింది నేను ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుపోయా.
మధు : సరే ఇక లేవండి ఒప్పుకున్నా కదా.
ఇద్దరం లేచి అమ్మకి చేయిచ్చాం అమ్మని లేపి ఇద్దరం వెళ్లి సోఫాలో కూలబడ్డాం.
లావణ్య : థాంక్స్ రా చిన్నా, అని నన్ను కౌగిలించుకుంది చిన్నగా తన తల మీద చెయ్యి వేసి నిమిరాను..
చిన్నా : ఏంటే తల స్నానం చేసావా?
లావణ్య : హా... యే?
చిన్నా : బాగుంది నీ జుట్టు, సిల్కీ సిల్కీగా పొడుగ్గా..
ఆమ్మో మర్చిపోయా ముందు సుధీర్ గాడి దెగ్గరికి పోవాలి అని లేచి పరిగెత్తాను, ఇద్దరు నన్ను చూసి నవ్వుకుంటుంటే.
ఇంటికెళ్లి నాన్న బండి తీసుకుని సుధీర్ గాడింటికి వెళ్ళాను, లోపల ఆల్రెడీ వాడికి వాళ్ల నాన్నతొ యుద్ధం జరుగుతుంది నన్ను చూసి ఆపేసారు.
సుధీర్ గాడు నన్ను వాడి రూమ్ కి తీసుకెళ్లి డోర్ పెట్టేసాడు.
సుధీర్ : అబ్బా.. ఏమి టైమింగ్ రా సామి, థాంక్స్ రా బాబు.
చిన్నా : సర్లే.. ఇంతకీ ఎంత వచ్చాయి?
సుధీర్ : 7.5... నీకు?
చిన్నా : నాకు అంతే.. సరే బోర్ కొడుతుంది అలా వెళ్లి బజ్జీలు తిందాం పదా.
సుధీర్ : పదా.
ఒక నాలుగు రోజులు గాడిచాయి, మా నాన్న ఒక సాయంత్రం పూట అందరినీ కూర్చోబెట్టి నన్ను mpc లో జాయిన్ చేసాను పక్కనే కాలేజీ అని చెప్పాడు, అందరూ ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయారు.. నాకు ఒక్క ముక్క కూడా అర్ధం కాలేదు అస్సలు ఏం జరుగుతుందో...
రాత్రికి బైట అందరూ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటుంటే నేను లోపలే మంచం మీద కూర్చున్నాను, కొంత సేపటికి అమ్మ లోపలికి వచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది.. తన ఒళ్ళో తల పెట్టి పడుకున్నాను.
అమ్మ.... అందరి అమ్మల్లో కల్లా మా అమ్మ విచిత్రమైనది.. ఏ కొడుకు కైనా జీవితంలో ఒక్కసారైనా ఇలా అనిపిస్తుంది ఎందుకంటే మా అమ్మకి లాజిక్స్ తో పని లేదు, బైట ఏం జరుగుతుందొ అవసరంలేదు, తన కంటికి నేను నవ్వుతూ తనని నవ్విస్తూ కనిపిస్తే చాలు ఇక మా అమ్మకి ఇంకేం అవసరం లేదు.
చిన్నా : అమ్మా... ఏంటే నాన్న ఇలా చేసాడు?
అమ్మ : నీకేం కావాలో, నీకంటే మీ నాన్నకే ఎక్కువ తెలుసు ఆయన చెప్పింది చెయి.
నాకు మళ్ళీ డౌటు.. నాకేం కావాలో నాకు తెలుస్తుంది కాని పొద్దున పొయ్యి ఎప్పుడో సాయంత్రం వచ్చే మా నాన్నకి ఎలా తెలుస్తుందో నాకు అర్ధంకాలేదు, ఎంత టీచర్ అయ్యి రోజు పిల్లలని చూస్తే మాత్రం నా వయసు వాళ్లు ఎలా ఆలోచిస్తారో తెలుస్తుంది కానీ నా మనసులో ఏముందొ ఆయనకి ఎలా తెలుస్తుంది? ఈ ప్రశ్న నేను నా నోరు పెకిల్చి అడిగితే నన్ను కమెడియన్ గా లెక్క కట్టాడమో పిచ్చోడ్ని చూసినట్టు చూడడమో చేస్తారు.
కొంచెం సేపు అమ్మతో మాట్లాడి పడుకున్నాను, అమ్మతో నేను పంచుకోని విషయం అంటూ ఉండదు అన్నీ తనకి చెప్తాను ఒక్క లావణ్య విషయం తప్ప, అదీ ఎందుకు దాచానంటే మా స్నేహాన్ని తను అర్ధం చేసుకోలేదన్న నా గట్టి నమ్మకం.
అమ్మకి ఏ విషయం చెప్పినా అందులోనూ అది నేను చెప్పినది అయితే మాత్రం అందరితో పంచుకోకుండా ఉండలేదు, నేను తనకి జోక్ చెప్పినా గర్వంగా ఆ జోక్ అందరికీ చెప్పి వాళ్ళని నవ్వించి చివరిగా నా పేరు ఎత్తుతుంది.. ఇలా ఏ విషయం అయినా ఇంతే.. ఒక్కోసారి దీని వల్ల నేను సహనం కోల్పోయిన రోజులు కూడా ఉన్నాయి.. నా పిచ్చి అమ్మ పిచ్చి ప్రేమ అని సరిపెట్టుకున్నాను ఇలాగే లావణ్య విషయంలోను జరిగితే నేను అంత సహనంగా ఉండలేను అందుకే తన దెగ్గర దాస్తూ వస్తున్నాను.
పది రోజులు సెలవల్లో ముందు ఐదు రోజులు క్రికెట్ తో గడిపితే సగం లావణ్య మధు అమ్మతో గడిపాను, ఆ తరువాత అమ్మమ్మతో ఊరికి వెళ్లి అక్కడ ఉన్న పొలాల తాలుకు కౌలు వసూలు చెయ్యడానికి నన్ను తోడు వెళ్ళమన్నారు, ఒప్పుకుని అమ్మమ్మతో పాటు ట్రైన్ ఎక్కి కూర్చున్నాను.
నాలుగు గంటల ప్రయాణంలో సమోసాలు, చనా మసాలా, చెనక్కాయాలు ఒక థమ్స్ అప్ అన్నీ లాగించేశాను, అమ్మమ్మ నవ్వుతూనే అడిగినవన్నీ కొనిచ్చింది మా మంచి అమ్మమ్మ.
ట్రైన్ దిగి బస్టాండ్ వరకు ఆటోలో వెళ్లి బస్సు ఎక్కాము నేను వెళ్లి ట్రైన్ లో కూర్చున్నట్టు గానే కిటికీ పక్కన కూర్చున్నాను, డ్రైవర్ బస్సు స్టార్ట్ చేసిన రెండు నిమిషాలకి ఒక అమ్మాయి బంగారపు డ్రెస్సు వేసుకుని వచ్చి నా ముందు సీట్లో కూర్చుంది.
సరిగ్గా కనిపించటంలేదు అది లంగా ఓణినా.. ఓణి లేదు.. గౌనులా పొడుగ్గా ఉంది కాబట్టి మిడ్డి ఏమో అనుకున్నాను క చున్నీ కూడా లేదు కానీ మెడ చుట్టు ఉంది డ్రెస్. జడ వేసుకుని తల నిండా మల్లెపూలు పెట్టుకుంది... ఆ సువాసన నన్ను ఇంకేదో లోకంలోకి తీసుకెళ్ళింది.
మా అమ్మ అమ్మమ్మ వాళ్లు ఎన్నోసార్లు మల్లెలు కట్టడం చూసాను అప్పుడు కూడా వాటి వాసన చూడటం అంటే ఇష్టం కాబట్టి ఎప్పుడు బానే ఉండేవి... కానీ ఇప్పుడొచ్చే ఆ సువాసన ఒట్టి మల్లెల వాసన కాదు తన ఒంటి వాసన కూడా కలిపి వస్తుందని అర్ధమైంది.
పక్కనే అమ్మమ్మని చూసాను నిద్ర పోతుంది, ముందు వెనకాల ముసల్లోళ్లు కూడా అందరూ సగం నిద్రలో ఉన్నారు పక్కనే ఉన్న తన నాన్న అనుకుంటా ఆయన కూడా నిద్రలోనే ఉన్నట్టున్నాడు చిన్నగా వాసన పీల్చుకోడం మొదలు పెట్టాను.
వాసన ఇంకా ఎక్కువగా రావడానికి కిటికీ ఇంకొంచెం నా వైపుకి లాక్కున్నాను దానితో తన మొహాన్ని తాకే ఆ గాలి తన ఒంటి తో కలిసిన మల్లెపూల సువాసనతో నా ముక్కుని తాకుతుంటే అదొరకంగా ఉంది నాకు.
ఎందుకంటే ఇంతవరకు నేను అమ్మాయిని ఒక క్షణం ఆగి చూసింది కూడా లేదు, ఇంతలో తన జడ ముందుకు వేసుకుంది కానీ మల్లెపూలు మాత్రం వెనకే ఉండిపోయాయి, దానికి సంతోషించాను..
ఒకసారి వెనక్కి చూసింది నాకు తన ఎడమ కన్ను మాత్రమే కనిపించింది, ఇంకో రెండు నిమిషాలకి మళ్ళీ తల వెనక్కి తిప్పింది దానికోసమే రెడీగా ఉన్న నేను తన మొహాన్ని చూసేసాను.. చూడటానికి కొంచెం బక్కగా ఉన్నా మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాలనిపించే మొహం తనది.
తను నన్ను కూడా చూసిందనిపించింది, రెండు నిమిషాలకి మళ్ళీ చూసింది, ప్రతీ సారి నన్నే చూస్తుందని నాకు అర్ధమైపోయింది.
మరొక రెండు నిమిషాలకి ఆవులిస్తూ రెండు చేతులు విరిచినట్టు చేస్తూ మెల్లగా వెనక్కి తిరిగింది మొత్తంగా... వెంటనే తన కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూసాను, ఏదో సిగ్నల్ కనెక్ట్ అయినట్టు, బ్ల్యూటూత్ స్పీకర్ ఫోన్ కి కనెక్ట్ అయినట్టు అలానే చూసుకున్నాం రెండు నిముషాలు, బస్సు బ్రేక్ వల్ల తెరుకుని అటు తిరిగింది.
వెంటనే ఫోన్ తీసుకుని ఫ్రంట్ కెమెరాలో మొహం చూసుకున్నాను అదే దరిద్రపు మోహము, కానీ అంతాలా నన్ను చూడటానికి నా మొహంలో ఏముందో నాకు కనిపించలేదు, అలా ఆ గంటన్నర ప్రయాణంలో ఒకరిని ఒకరం దొంగ చూపులు చూసుకుంటూ తన ఒంటి నుంచి వచ్చే ఆ సువాసన పీల్చుకుంటూ మళ్ళీ మళ్ళీ చూసుకుంటూ కూర్చున్నాం వాళ్ల నాన్న లేచాక తను మళ్ళీ వెనక్కి తిరగలేదు.
నాలో వింత అనుభూతి పరవశించడం నాకు తెలుస్తుంది, ఇంత వరకు ఏ అమ్మాయి మొహాన్ని అందులోనూ కళ్లలో కళ్ళు పెట్టి చూడలేదు నేను ఇదే మొదటి సారి... సినిమాల్లో చూపించే హీరో హీరోయిన్ లవ్ సీన్స్ అన్నీ ఓవర్ ఆక్షన్ లాగా అనిపించేవి నాకు కానీ అదే నిజమేమో అందుకే సినిమాల్లో పెడుతున్నారేమో అనిపించింది.
అప్పుడే ఒక పాట కూడా గుర్తుకు వచ్చింది..
కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూడవెందుకు
చెప్పలేని గుండెలోతు పోల్చుకుందుకు.. అని.
నవ్వొచ్చింది నాకు ఇంతలోనే తన ఊరు వచ్చినట్టుంది తను వాళ్ల నాన్న లేచి నిల్చున్నారు, వాళ్ల నాన్న చేతిలో డీజిల్ కాన్ ఉంది, బస్సు వేగం తగ్గుతుంటే నాకెందుకో బాధగా అనిపించింది. బస్సు దిగేముందు తను శాండిల్ సరిచేసుకోడానికి అన్నట్టు నా వైపుకు తిరిగి కిందకి వంగి ఒకసారి నన్ను కింద నుంచి పై దాకా చూసి.. బస్సు దిగి వెళ్ళిపోయింది.
ఆ చూపులో కోపం లేదు, భయం లేదు కానీ అలాంటి చూపుని నేను ఎక్కడో చూసినట్టు గుర్తు.. ఆ గుర్తొచ్చింది మొన్న మధు అమ్మ తొడ పట్టుకున్నప్పుడు కూడా ఇలానే చూసింది అప్పుడు పట్టించుకోలేదు నేను... చూస్తే బస్సు దిగి తను వెళ్ళిపోయి మళ్ళీ బస్సు ముందుకి కూడా పోతుంది అదే నా ఫస్ట్ లవ్, ఇంతటితో ముగిసింది.
ఊరికి వెళ్లి కౌలు డబ్బులు వసూలు చేసుకుని తిరిగి బస్సు ఎక్కి రైల్వేస్టేషన్ కి వెళుతుంటే ఆ అమ్మాయి కత్తి లాంటి చూపులు నన్ను ఇంకా గుచ్చుతూనే ఉన్నాయనిపించింది.
ఇంటికి వెళ్ళగానే ఆ విషయాన్ని లావణ్యకి చెప్పాను ముందు హేళనగా నవ్వినా తరువాత నాకు సానుభూతి తెలిపింది.. లావణ్యని అడిగాను ఇలా ఎప్పుడైనా తనకి జరిగిందా అని.. లేదంది... ఆ తరువాత రెండు రోజులకి కాలేజీలు స్టార్ట్ అవుతాయని న్యూస్ లో అనౌన్స్ చేశారు.
మధు అమ్మ అఇష్టంగానే ఇంటిని లోన్ పెట్టి లావణ్యని ఇంటర్ Bi.PC లో జాయిన్ చేసింది మంచి కాలేజీలో, ఇద్దరం బాధ పడ్డా తను డాక్టర్ కావడం కోసం కొంచెం త్యాగం చేస్తున్నా అని చెప్పి తనని నవ్వించి ఆ బాధని కొంత వరకు పోగొట్టాను.. ఇక సుధీర్ గాడిని వాళ్ళ నాన్న పాల్టెక్నిక్ లో జాయిన్ చేసాడు.. నేను ఇంటి పక్కనే ఉన్న కాలేజీలో జాయిన్ అయ్యి మొదటి రోజు ఎలా ఉంటుందో మళ్ళీ కాలేజ్ లాగే ఉంటుందేమో అని అయోమయంగా కూర్చున్నాను.
వచ్చిన దెగ్గర నుంచి అమ్మాయిల బెంచుల్లో నుంచి ఒకటే గోల, కేకలు అరుపులకి తల తిప్పి అటు వైపు చూసాను, ఒకమ్మాయి నిలబడి వాళ్ళతో గట్టిగట్టిగా మాట్లాడుతుంటే చుట్టు పక్కన ఉన్న పదిమంది అమ్మాయిలు నవ్వుతున్నారు.
ఆ మొహం చూసి సంతోషంతో నిల్చున్నాను ఎందుకంటే బస్సులో చూసిన అమ్మాయి ఈ అమ్మాయి ఒకటే, కానీ డ్రెస్సింగ్ లోనే అస్సలు సంబంధం లేదు అప్పుడు మల్లెపూలు పెట్టుకుని ఎంతో పద్ధతిగా ఉన్న ఆ అమ్మాయి ఇప్పుడు జీన్స్ వేసుకుని జడ విరబూసుకున్న ఈ అమ్మాయి ఒకటేనా అని.
లేచి నిల్చొడంతో తన కంట్లో పడ్డానేమో ఒక్కసారిగా తన నోట్లోనుంచి మాటలు ఆగిపోయాయి, అక్కడున్న అమ్మాయిలందరూ తనని చూసి ఎక్కడ చూస్తుందో తెలుసుకుని అందరూ నన్ను చూసారు.
ఆ అమ్మాయి తన బ్యాగ్ తీసుకుని లాస్ట్ బెంచ్లో కూర్చుని వేలితో సైగ చేసింది రమ్మని, ఏదో రోబోట్ లాగా వెళ్లి అబ్బాయిల రో లో ఉన్న చివరి బెంచ్ లో కూర్చున్నాను, సడన్ గా లేచి నా ముందుకి వచ్చి నిల్చుంది.
అమ్మాయి : నీ పేరేంటి? అని కాన్ఫిడెంట్ గా అడిగింది.
చిన్నా : చిరంజీవి (అన్నాను కొంచెం సిగ్గుగానే తనే కదా నేను మాట్లాడుతున్న మొదటి అమ్మాయి.)
అమ్మాయి : నా పేరు అక్షిత.
చిన్నా : మీకు అక్క గాని చెల్లి గాని ఉన్నారా అక్షిత గారు?
అక్షిత : ఆ బస్సులో ఉన్న అమ్మాయిని నేనే ఎక్కువగా ఆలోచించకు ట్విన్స్ అని సేమ్ అని..
చిన్నా : అలాగా.
అక్షిత : నేను నీతో మాట్లాడాలి, బైటికి వెళదామా?
(అంత కాన్ఫిడెంట్ గా అదీ మొదటి పరిచయంలోనే అలా అడిగే సరికి భయపడిపోయాను, మొదటి రోజే బంక్ కొట్టానని తెలిస్తే మా నాన్న చీరెస్తాడు )
నేను సమాధానం చెప్పేలోపే అక్షిత నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాగింది అయోమయంగా తన వెనకాలే నడిచాను మా క్లాస్ లో ఉన్న వాళ్లు మమ్మల్నే చూస్తున్నారు నాకు తెలుస్తుంది.
తన వెనక నడిచేటప్పుడు చూసాను ఆ మెడని తరువాత నడుముని తను అలా నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి నడుస్తుంటే ఆ నడుము కింద ఉన్న ముడ్డి అటు నుంచి ఇటు, ఇటు నుంచి అటు ఊగుతుంది తిక్ బ్లూ జీన్స్ లో పైన మాత్రం లైట్ పింక్ టీ షర్ట్ వేసింది మాచింగ్ వాచ్ ఒకటి పెట్టుకుంది అంతే చెవికి కమ్మలు కూడా లేవు.
క్లాస్ నుంచి బైటికి వచ్చాక నా చెయ్యి వదిలేసింది, తన పక్కనే నడుస్తూ ఆ తరువాత ఏం జరిగిద్దా అని ఆలోచిస్తున్నాను, ఇంతలో కాలేజీ గేట్ వచ్చింది సెక్యూరిటీ మమ్మల్ని ఆపాడు.
అక్షిత : అన్నా పెన్ మర్చిపోయాం ఇప్పుడే వస్తాం.
సెక్యూరిటీ : దానికి ఇద్దరెందుకు ఒక్కరు వెళ్లి రండి.
అక్షిత : ఇప్పుడే వచ్చేస్తాంగా చూడు బ్యాగులు కూడా లేవు అని నా చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాగేసింది.
సెక్యూరిటీ పిలుస్తున్నా వినకుండా ఇద్దరం గేట్ దాటేసి రోడ్ మీదకి వచ్చి ఎదురెదురు నిల్చున్నాం నన్ను చూసి నవ్వింది నాకేం ఎక్సప్రెషన్ ఇవ్వాలో అర్ధం కాలేదు కొంత భయంగా కొంత ఎక్సయిటింగ్ గా ఉంది.
అక్షిత : నీ దెగ్గర మనీ ఎంతున్నాయి.
చిన్నా : ఐదు వందలు (మొదటి సారి కాలేజీకి వెళ్తున్నానని తాత ఇచ్చాడు)
అక్షిత : నా దెగ్గర వెయ్యి ఉన్నాయి, సరే పదా బస్సు స్టాండ్ కి వెళదాం.
నాకేం అర్ధంకావట్లేదు తన వెనకాలే ఇద్దరం ఆటో ఎక్కి బస్టాండ్ కి వెళ్ళాం ఉప్పల్ కి A/C బస్సు రెడీగా ఉంది నా చెయ్యందుకుని బస్సులోకి లాక్కెళ్లి రెండు టికెట్స్ తీసుకుని లాస్ట్ లో మంచి సీట్ చూసుకుని కూర్చున్నాం.
మొదటి సారి నా పక్కన ఒక అమ్మాయి నాకు ఒక రకమైన భయంగా ఉంది తన కళ్ళలో మాత్రం అస్సలు భయం లేదు చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా చాలా క్లారిటీతో ఉన్నట్టు కనిపిస్తుంది.
నావైపు తిరిగి చిన్నగా నవ్వింది. వాటర్ బాటిల్ తీసుకొస్తా అని బస్సు దిగి బైటికి వచ్చి ఒకసారి ఊపిరి పీల్చుకున్నాను, వెనక్కి తిరిగి చూసాను కిటికీ లోనుంచి నన్ను చూసి నవ్వుతుంది. వెళ్లి వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని బస్సు ఎక్కి తన పక్కన కూర్చున్నాను.
అక్షిత : (నవ్వుతూ) భయం పోయిందా?
ఇంతలో బస్సు స్టార్ట్ అయ్యింది.
అక్షిత : నాకు నువ్వు నచ్చావు... మరి నీకు?
అంత డైరెక్ట్ గా చెప్పేసరికి నాకేం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు. అది గమనించిందేమో..
అక్షిత : నా గురించి నీకేం తెలీదుగా చెప్తా వింటావా?
నేను సైలెంట్ గా వింటున్నాను.
అక్షిత : మా అమ్మా నాన్నకి నేనొక్కదాన్నే కూతురుని, నాన్న sbi లో అకౌంటెంట్ పేరు రఘుపతి అమ్మ పేరు కవిత, ఇంట్లోనే హౌస్ వైఫ్, నాకొక బెస్ట్ ఫ్రెండ్ ఉంది పేరు ప్రణీత మన కాలేజీ కాదులే.. ఇక అంతే నా గురించి.
చిన్నప్పటి నుంచి కొంచెం అల్లరి పిల్లని నేను అలానే కొంచెం నోటి దూల కూడా ఎక్కువే అంతే నా గురించి, నీ గురించి చెప్పు.
నా పేరు చిరంజీవి అని మొదలెట్టి నా గురించి మా వాళ్ల గురించి చెప్పాను, లావణ్య గురించి మాత్రం చెప్పలేదు.
అక్షిత : హ్మ్మ్.. విడిగా ఉంటున్న ఉమ్మడి కుటుంబం మీది, గుడ్.
చిన్నా : మీది.... మీ చుట్టాలు?
అక్షిత : చుట్టాలా... మా నాన్న దెగ్గర డబ్బు లేనప్పుడు ఆయన్ని ఎవ్వరు పట్టించుకోలేదు ఇప్పుడు ఆయన వాళ్ళని పట్టించుకోవట్లేదు ఏదో అలా పెళ్లిళ్లకి వెళ్లి తిని వచేయడమే కానీ అంత బాండింగ్ లేదు.
ఇంతకీ నేను నీకు నచ్చానా?
చిన్నా : లేకపోతే ఇంతసేపు మాట్లాడేవాడిని కాదుగా.
అక్షిత : నాలో నీకేం నచ్చింది?
చిన్నా : ఏమో ఇంకా ఏం తెలీదు, అంటే ఎలా నువ్వు అడిగేది?
అక్షిత : అదే సెక్స్ అప్పీల్ లేకపోతే బాడీ పార్ట్ లేక ఏదైనా క్వాలిటీ?
నేను ఇంకేం మాట్లాడలేదు, తల దించాను.
అక్షిత : సిగ్గు పడకు, నీలో నాకేం నచ్చిందో చెప్పనా?
చిన్నా : ఏం నచ్చింది?
అక్షిత : నీ కళ్ళు... మామూలుగానే ఉన్నాయి కానీ అందులో బోలెడంత కొంటెతనం కనిపించింది నాకు.
చిన్నా : (చిన్నగా నవ్వాను ) ఈ విషయం నాకే తెలీదే..
అక్షిత : బేసిక్ గా నువ్వు కొంచెం ఇంట్రవర్ట్ టైపు, అందరితో ఎక్కువగా కలవలేవు కొంచెం పరిచయం ఐతే తప్ప.
చిన్నా : నీకెలా తెలుసు?
అక్షిత : ఆ రోజు బస్సులో అన్నీ సార్లు ఐ కాంటాక్ట్ ఇచ్చాను కనీసం నా కళ్ళలో కళ్ళు పెట్టి చూడటానికే అంత ఇబ్బంది పడ్డావ్ అప్పుడే తెలిసింది...నీ గురించి ఇంకో విషయం చెప్పనా?
చిన్నా : చెప్పు.
అక్షిత : నీకు ఇప్పటి వరకు గర్ల్ ఫ్రెండ్ లేదు.. అవును కదా?
చిన్నా : ఎలా చెప్తున్నావ్?
అక్షిత : ఉండి ఉంటే నీ మాట తీరు ఇంకోలా ఉండేదిలే..
చిన్నా : నీకు.... ఎవరైనా బాయ్ ఫ్రెండ్స్... లవ్?
అక్షిత : అంత సీన్ లేదు, నా మాట తీరు నీతో చనువుగా ఉంటున్నాని నీకలా అనిపించిందేమో.. చాలా మందితో మాట్లాడాను దారిన పొయ్యే వాళ్ళని చూసేదాన్ని కానీ ఎవ్వరితోను ఇంతలా నీలా అనిపించలా..
చిన్నా : నాకు అర్ధం కాలేదండి.
అక్షిత : అంటే... ఎలా చెప్పాలి నీకు.. ఆ.. ఈ భాష అయితే కరెక్ట్.. లవ్ ఎట్ ఫస్ట్ సైట్ అంటారు కదా అలా అన్నమాట.
నేను అల్లరి పిల్లనే చెప్పాలంటే నోటి దూల చాలా ఎక్కువ దాని వల్ల మా వాళ్లు చాలా ఇబ్బంది పడ్డారు కానీ ఎప్పుడు ఇంత ధైర్యంగా లేను.
చిన్నా : మళ్ళీ...
అక్షిత : అర్ధం కాలేదా..? ఇందాక సెక్యూరిటీ వాడితో వాదించి మరీ నీ చెయ్యి పట్టుకుని లాగాను, క్లాస్ లో కూడా అందరూ చూస్తుండగా నీ చెయ్యి పట్టుకున్నాను కదా.. అలా... అంత ధైర్యం నాకసలు లేదు.. నిన్ను చూసాకే ఎలా వచ్చిందో ఏం జరిగిందో తెలీదు కానీ ఇలా నిన్ను బస్సులో కూర్చోపెట్టేసాను.
చిన్నా : నీకోటి చెప్పనా.. నాకు అంతే అనిపించింది.. ఇంకోటి నాకు నీ మెడ అంటే చాలా ఇష్టం.
అక్షిత : ఆహా.. ఇప్పుడు కొంచెం దార్లోకి వచ్చావ్.
కొంచెం సేపు సైలెంట్ గా కూర్చున్నాం, నేను కొన్ని వాటర్ తాగాను, అక్షిత నన్నే అలా చూస్తూ ఉండడంతో ఏం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు..
అక్షిత : (చిన్నగా నా చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుంది) నేనంటే నీకు ఇష్టమేనా.. (అని ఎంతో ఆశగా అడిగింది) (కొంచెం గాప్ ఇచ్చి) నిజంగా నేను ఇంతలా బరితెగించి ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు, ఇదే మొదటి సారి నీకోసం ఇంకా దిగజారగలనేమో అనిపిస్తుంది నాకు, నువ్వెందుకు ఇంతలా నచ్చావో... నేను నిన్ను ఇంతలా ఎందుకు కోరుకుంటున్నానో కూడా నాకు తెలీదు కానీ నువ్వు నాకు కావాలనిపిస్తుంది.
ఏమో నాకేం అయ్యిందో తెలీదు కానీ అక్షిత చెయ్యి గట్టిగా పట్టుకున్నాను, ఆ చేతిని నా చేతులలోకి తీసుకుంటూ..
చిన్నా : మీకు నా గురించి ఒకటి చెప్పాలి అక్షిత గారు, నా చిన్నప్పుడు ఒక గోల్డ్ ఫిష్ మా అక్క నాకు గిఫ్ట్ గా ఇచ్చింది దాన్ని చాలా ఇష్టపడ్డాను కానీ ఒక నాలుగు రోజులు మేము ఊరికి వెళ్లి వచ్చేసరికి బౌల్ లో వాటర్ మార్చేవారు లేక అది చనిపోయింది. అప్పుడే నాకు ఏడుస్తే గొంతు నొప్పి పుడుతుందని తెలిసింది. నేను ప్రేమించినా ఫ్రెండ్షిప్ అయినా హేట్ అయినా అన్నీ 100% ఇస్తాను అందులో కుళ్ళు కుతంత్రాలు స్వార్ధాలు చూసుకోను కానీ అది ఒక్కసారి బ్రేక్ అయిందంటే మాత్రం తట్టుకోలేను. అందులో తప్పు నాదైనా సరే దూరం అయితే భరించలేను.
(తన కళ్ళలోకి చూస్తూ)మధ్యలో వదిలేసి వెళ్ళిపోవుగా..(తన చెయ్యి నొక్కి పడుతూ) నేనస్సలు భరించలేను.
అక్షిత : (తన కళ్ళలో కొంచెం తడితో) అస్సలే.. (అంటూ నన్ను వాటేసుకుంది)
నేనింకేం మాట్లాడలేదు బస్సు హైదరాబాద్ వరకు వెళ్లేదాకా ఇద్దరం ఒకరినొకరం చూసుకుంటూ ఉన్నాం మా చేతులు మాత్రం కలిసే ఉన్నాయి.
హైదరాబాద్ వెళ్ళాక ఇద్దరం నవ్వుకుంటూ నడుచుకుంటూ వెళ్లి దమ్ బిర్యానీ తినేసి చెరొక ఫ్రూట్ జ్యూస్ తాగి మళ్ళీ నడుచుకుంటూ అదే బస్సు ఎక్కాం, కండక్టర్ అంత వింతగా ఏం చూడలేదు బహుశా వాళ్లు మా లాంటి జంటలని చూస్తూనే ఉంటారేమో అనిపించింది.
బస్సు బైలదేరిన కొంత సేపటికి తన చెయ్యి పట్టుకుని తనని చూసాను.
చిన్నా : నన్ను చిన్నా అని పిలువు, నాకు అదే ఇష్టం.
అక్షిత : అలాగే.. చిన్నా..
చిన్నా : ఇంకా.. నీ గురించి చెప్పు.
అక్షిత : నా గురించి అంటే... హా నాకు బ్లాక్ కలర్ అంటే ఇష్టం.
చిన్నా : నాకు వైట్.
అక్షిత : నాకు గుత్తోంకాయ కూర అంటే చాలా ఇష్టం.
చిన్నా : నాకు ఆలుగడ్డ ఫ్రై దానితో పాటు పప్పు చారు ఉంటే ఇక పండగే.
అక్షిత : నాకు కొంచెం సెక్స్ కోరికలు ఎక్కువ. (అని నా వైపు చూసింది)
నాకేం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు కానీ తెరుకుని తన చెవి దెగ్గరికి వెళ్లి "నాక్కూడా" అని నవ్వాను.
అక్షిత : ఎందుకో నాకు తెలీదు కానీ నాకు ఎప్పుడు ఆ ఆలోచనలు తిరుగుతూ ఉంటాయి అలా అని సెక్స్ పిచ్చి లేదు జస్ట్ అవి ఇష్టపడతాను అంతే.
చిన్నా : నేను నవ్వాను అంతే ఇంకేం మాట్లాడలేదు.
అక్షిత : ఒక ముద్దు పెట్టు.
చిన్నా : ఏంటి అలా అడిగేసావ్?
అక్షిత : ఏమైంది?
చిన్నా : అంటే ఇదే మనం కలిసిన మొదటి రోజు కదా..
అక్షిత : ఇప్పటికే లేట్ అయ్యింది, నువ్వు ముద్దు పెడతావని చూసి చూసి ఇక నావల్ల కాదు చిన్నప్పటి నుంచి చూస్తున్నాను ఈ రోజు కోసం.. మా అమ్మా నాన్న ముద్దు పెట్టుకునేటప్పుడు చూసాను అప్పటినుంచి మొదలయ్యింది నాకు ఈ గుల త్వరగా రా (అని నా కాలర్ పట్టుకుని లాగింది).
అప్పటి వరకు కొంచెం పద్ధతిగా మాట్లాడిన అక్షిత నోటి నుంచి గుల అనే పదం వినపడగానే నాకు అర్ధం అయ్యింది అక్షిత క్యారెక్టర్, అన్నీ లోపల అణిచిపెట్టుకుంది ఇన్ని రోజులు ఇప్పుడు నన్ను తగులుకుందిగా ఇక బైటికి వస్తున్నాయని తనే చెప్పింది మా పెదవులు కలిసే ఒక్క క్షణం ముందు.
చుట్టూ చూసాం ఎవ్వరు లేరు, చిన్నగా కొంచెం కిందకి ఒరిగి ఇద్దరి మొహాలు దెగ్గరికి జరిపాము. ఆ సన్నటి కోర పెదాలు చూస్తూ చూస్తూ ఒక్కసారిగా అందుకుని తన ఎంగిలి తగలగానే వెనక్కి జరిగాను అక్షిత వెంటనే నా కాలర్ పట్టుకుంది వెనక్కి వెళ్లకుండా.
అదో వింత అనుభూతి నా గుండె వేగం పెరుగుతుంటే అక్షిత చెయ్యి నా గుండె మీద వేసుకున్నాను, తను నా గుండె వేగాన్ని చూసి చిన్నగా నా కళ్ళలోకి చూసి నవ్వుతూ నా చెయ్యి తీసుకుని తన గుండె మీద వేసుకుంది.
అలా తన సన్ను మీద చెయ్యి వేసుకునే సరికి కొంచెం తడబడుతూ చేతిని వదులు చేసాను కానీ అక్షిత నా చేతిని గట్టిగా వత్తేసుకుంది, కళ్ళు మూసుకుని సెక్స్ ఆలోచనలు రానివ్వకుండా తన గుండె చప్పుడు వినడానికి ప్రయత్నించాను రెండు నిమిషాలకి ఆ గుండె కొట్టుకునే విధానానికి నాలో ఉన్న కామం పోయి ఆ చప్పుడు మాత్రమే వినపడసాగింది. అక్షిత నా చెయ్యి మీద తన చెయ్యి తీసేసినా అలానే గట్టిగా పట్టుకుని కళ్ళు తెరిచాను అక్షిత తమకంగా నన్నే చూస్తుంటే తన గుండె మీద చెయ్యి తీసి మళ్ళీ వేగంగా తన పెదాలు అందుకున్నాను.
ఆ ఎంగిలిలోని జిగట నా పెదాలకి ఆ తరువాత నా నాలికకి ఏదో సుఖాన్ని ఇస్తుంటే అదే సుఖం అక్షితకి కూడా ఇవ్వాలని నాలో ఉన్న ఎంగిలి మొత్తం తన నోట్లోకి నా నాలుకతో తోస్తున్నాను కొంత సేపటికి ఇద్దరం విడిపడ్డాం కానీ అది మా ఇద్దరికి ఇష్టంలేదని మాకు తెలుసు.
ఇద్దరం వేగంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాం, ఒకరినొకరం సిగ్గుగా చూసుకుంటూ.
అక్షిత : వీటిని కూడా నువ్వే పెంచాలి.
చిన్నా : వేటిని?
అక్షిత : వీటిని... (అంటూ టీ షర్ట్ మీద చెయ్యి వేసింది )
అక్షిత : లేచిందా?
చిన్నా : ఏంటి?
అక్షిత : అదే.. కనిపిస్తుంది నాకు.
వెంటనే చెయ్యి అడ్డు పెట్టుకున్నాను సిగ్గేసి.
అక్షిత : ఉండు ఇంకా లేపుతాను (అని టీ షర్ట్ కొంచెం కిందకి లాగింది).
వెంటనే తన టీ షర్ట్ పట్టుకున్నాను వద్దంటూ.. అలాగే అని తన చేతిని తీసేసింది నేను వదిలేసాను.
చిన్నా : అక్షితా.. నీకివన్నీ ఎలా తెలుసు?
అక్షిత : సాయంత్రం అయితే మా వీధిలో ఉన్న ఆంటీలు మాట్లాడుకునే మాటలు మొత్తం ఇవే, నాకు తెలీకుండా ఎలా ఉంటాయి.. నాకింకా చాలా తెలుసు (అంటూ నా పెదాలని ఒకసారి తన నాలికతో నాకేసరికి కసెక్కిపోయాను)
వెంటనే అక్షిత పెదాలు అందుకుని ఒక నిమిషం కింద పెదం ఇంకో నిమిషం పై పెదం ఇంకో పది నిమిషాలు ఏం చెయ్యకుండా నా పెదాలని తనకి వదిలేసాను. నా పెదాలు చీకుతూ నాకుతూ ఎంజాయ్ చేస్తుంటే కళ్ళు మూసుకుని నేను ఆ అనుభవాన్నీ అనుభవిస్తున్నాను అలాగే తన వంటి నుంచి వచ్చే వాసన కూడా.
బస్సు ఊరికి వెళ్లే వరకు ఎవ్వరికీ కనిపించకుండా ముద్దులు పెట్టుకుంటూనే ఉన్నాం, బస్సు దిగాక కానీ మా ఇద్దరికి కాలేజీ గుర్తురాలేదు.
చిన్నా : ఇప్పుడెలా.. కాలేజీ టైం కూడా అయిపోయింది మన బ్యాగులు లోపలే ఉన్నాయి ఇప్పుడెలా.
అక్షిత : ఏమున్నాయిలే ఆ బ్యాగుల్లో అక్కడే ఉంటాయి ఎక్కడికి పోవు రేపు తీసుకోవచ్చు.
చిన్నా : ఇంట్లో ఏమని చెప్తావ్?
అక్షిత : నేను జరిగింది చెప్తాను.
చిన్నా : ఏంటి?
అక్షిత : అవును నిజమే చెప్తాను అప్పుడు అది జోక్ అనుకుని వాళ్ళే వదిలేస్తారు.. నా సంగతి వదిలేయి నువ్వు?
చిన్నా : నేను నోటికొచ్చింది ఏదో ఒకటి చెప్తాలే..
అక్షిత : సరే బాయ్.
చిన్నా : బాయ్.
ఇంటికి వచ్చేసరికి అమ్మా అక్క వాళ్లు నా కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు, అమ్మమ్మ వాళ్ల ఇంటి ఎదురుగా పెద్ద dcm ఉంది మావయ్యలిద్దరు సామాను దించుతుంటే నేరుగా అటువైపే వెళ్లి రాత్రి వరకు అక్కడే సామాను దించి ఇంటికి వచ్చాను. మా అమ్మ వాళ్లు కూడా వచ్చి సాయం పట్టారు.
పెద్ద మావయ్య ఇక్కడే ఏదో ఒక బిజినెస్ పెట్టుకుంటా అని జాబ్ వదిలేసి వచ్చాడట, ఇక వాళ్లు మాత్రం ఎందుకని చిన్న మావయ్య వాళ్లు కూడా అక్కడ కాళీ చేసి వచ్చేసారు మావయ్య అక్కడ ఫ్రెండ్స్ తో రెంట్ కి ఉంటాడట వారం వారం వచ్చి వెళ్తానని చెప్పాడు.
ఇంటికి వచ్చాక అందరూ తింటుంటే వెళ్లి భోజనానికి కూర్చున్నారు... సైలెంట్ గానే ఉన్నారు హమ్మయ్య అనుకుంటుండగా మా అమ్మ మొదలెట్టింది.
అమ్మ : చిన్నా బ్యాగ్ ఏది రా?
చిన్నా : ఊరికే మొయ్యడం ఎందుకని కాలేజీలోనే పెట్టా.
అక్క : అబ్బ చ్చా... అమ్మా ఈ మతిమరిపోడు సినిమాకొ ఎక్కడికో వెళ్లి బ్యాగ్ మర్చిపోయి వచ్చుంటాడే.
అందరూ నా వైపు చూస్తుంటే..
చిన్నా : లేదే బాబు.. రేపు తెస్తాగా.. అప్పుడు చూద్దురు లేండి.
అక్క : మరి లేట్ ఎందుకయింది?
చిన్నా : లేట్ ఎక్కడైంది టైంకే వచ్చాను సామాను సర్ధాడానికి ఇంటికి రాకుండా ఆటే వెళ్లిపోయా అంతే..
అమ్మ : మేము చూసాములే నువ్వు ఇంటికి ఎప్పుడు వచ్చావో..
చిన్నా : అబ్బా అన్నీ ప్రశ్నలే.. కొత్త ఫ్రెండ్స్ కలిస్తే వాళ్ళతో మాట్లాడుతుండేసరికి కొంచెం లేట్ అయ్యింది దానికెందుకు ఇంత రాద్ధాంతం.. తినండి.
అమ్మ : అంతేగా...
చిన్నా : అంతేగా.... అంతేగా..
భోజనాలు కానిచ్చేసి మంచం ఎక్కి నాతో ఎవ్వరు మాట్లాడకుండా దుప్పటితో ముసుగేసాను, రాత్రంతా అస్సలు నిద్ర పట్టనేలేదు ఇంకా అక్షిత ఎంగిలి నాకు తెలుస్తూనే ఉంది, అక్షిత మాట్లాడిన మాటలు గుర్తొచ్చి నవ్వోచ్చింది.
- Next page: Update 03
- Previous page: Update 01
- Next article in the series 'రెండు కళ్ళు': వెలుగు
- Previous article in the series 'రెండు కళ్ళు': వదిన
