Update 03
ఇవ్వాళ ఆదివారం కావడంతో మార్కెట్ కెళ్ళి వారానికి కావాల్సిన కూరగాయలు అందులో మావయ్యవాళ్లు కూడా రావడంతో కాసింత ఎక్కువే అయ్యాయి రెండు బస్తాల నిండా నింపుకుని ఇంటికి తీసుకొచ్చి అమ్మమ్మ ఇంట్లో పోసాను.
రాత్రి కనిపించలేదు కానీ చిన్నత్త నన్ను చూసి పలకరించింది తనతో మాట్లాడుతూ కూరగాయలు లోపల పెట్టేసి కూర్చున్నాను చిన్నత్త అప్పటికి ఇప్పటికి కొంచెం లావు ఎక్కింది అయినా తను ప్రెగ్నంటే.
చిన్నా : అత్తా నీకెప్పుడు పిల్లలు పుడతారు?
చిన్నత్త : (నవ్వుతూ ) మీ పెద్దత్తకి పుట్టిన ఒక రెండు నెలలకి నాకు పుడతారు.
చిన్నా : అంటే నువ్వు కూడా మీ ఇంటికి వెళ్లిపోతావా?
చిన్నత్త : ఇప్పుడే కాదులే ఇంకొన్ని రోజులు ఆగి వెళ్తాను, అప్పటివరకు కొంచెం కంపెనీ ఇస్తూ ఉండు కాలేజీ అయిపోయాక.
చిన్నా : అలాగేలే.. నేను వెళ్తున్నా అని చెప్పేసి ఇంటికి వచ్చి కాలేజీకి రెడీ అయ్యాను.
ఇక్కడ మా పెద్దత్త, చిన్నత్తల గురించి చెప్పాలి... పెద్దత్త పల్లెటూరు నుంచి ఇంటర్ వరకు చదివి ఆపేసింది, కొంచెం సైలెంట్ గానే ఉంటుంది అలానే కొంచెం హైట్ ఎక్కువ బక్కగా ఉన్నా కొంచెం పొడవాటి జుట్టుతో కళగా బాగుంటుంది, తనతో నాకు కొంచెం చనువు తక్కువైనప్పటికీ మాట్లాడినప్పుడల్లా ప్రేమగానే మాట్లాడుతుంటుంది అప్పుడప్పుడు నన్ను రా అని కూడా పిలుస్తుంది.. రా అని పీల్చేంత చనువు మా ఇద్దరి మధ్య లేకపోయినా అలా పిస్తుంది.
ఇక చిన్నత్త దెగ్గరికి వస్తే తను కొంచెం మాటకారి, డిగ్రీ చదివింది సిటీ నుంచి వచ్చినా పద్ధతులు మాత్రం మర్చిపోలేదు తన మాట చనువు పాష్ గా అనిపించినా ఎక్కడా తన మీద గౌరవం తగ్గలేదు. నేను ఎక్కువగా మాట్లాడేది తనతోనే పెద్దత్త మీద హైట్ తక్కువ కానీ తెల్లటి తెలుపు, అలానే కొంచెం కండ పట్టి ఉంటుంది.. ఇంట్లో ఏ పని అయినా జంకదు అన్నీ ముందుండి చూస్తుంటుంది అందుకే తనతో ఎక్కువగా మాట్లాడే అవకాశం ఉండేది ఆ సామాను అని ఈ సామాను అని ఇద్దరం బండి మీద తెగ తిరుగుతాం.
అలా ఆలోచిస్తూ నడుచుకుంటూ కాలేజీకి వెళ్లిపోయాను పొద్దు పొద్దునే ఇంకా గేట్ కూడా తీయలేదు అప్పటికే అక్షిత నా కోసం వెయిటింగ్, వేగంగా వెళ్లి తనని కలిసాను.
అక్షిత : చిన్నా.. ఇవ్వాళ కూడా వెళదామా?
చిన్నా : ఇలా అయితే రోజుకి మనకి పదిహేను వందలు కావాలి వద్దు పదా ముందు చదువుకుందాం ఎలాగో కలిసిపోయాం కదా అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా వెళ్తూనే ఉందాంలే అని నవ్వుతూ చెప్పాను... సరే అంది నీరసంగా.
పైకి అలా అన్నాను కానీ నాకు వెళ్లాలనే ఉంది కానీ రోజు ఇదే అలవాటు అయితే దొరికిపోవడం ఖాయం అని నాకు తెలుసు అందుకే ఇష్టం లేకపోయినా వద్దాన్నాను.
క్లాసులు వింటూ అక్షితకి సైట్ కొడుతూ అలా గడిపేసాను, లావణ్యని చూసి చాలా రోజులైందని కాలేజీ మధ్యాహ్నమే ఎగొట్టి అక్షితకి చెప్పకుండా లావణ్య వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లిపోయాను.
ఇల్లు లాక్ చేసి ఉంది, తలుపు ముందుకు వెళ్ళాక గాని గుర్తురాలేదు నాకు లావణ్య కూడా కాలేజీకి వెళ్లిందని. తలుపు కొట్టాను ఒక్క నిమిషానికి "ఎవరూ?" అంది మధు అమ్మ.
చిన్నా : నేనే.. తలుపు తీయవే.
మధు అమ్మ తలుపు తీసింది జాకెట్ ఉక్స్ పెట్టుకుంటూ పైటా ఇంకో చేతిలో వేలాడుతూ ఉంది. అప్పుడే తల స్నానం చేసిందేమో తలకి కండువా చుట్టుకుని ఉంది.
చిన్నా : చీర కట్టుకునే తలుపు తీయచ్చు కదే..
మధు : నువ్వేగా రా.. ఏంటివ్వాళ మధ్యాహ్నమే ఊడిపడ్డావ్ కాలేజీకి పోలేదా? (అంటూ ఉక్స్ పెట్టుకుంటూనే కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది, దొండకాయ ఫ్రై చేస్తునట్టుంది వాసన తగులుతుంది.(
చిన్నా : (తన వెనకాలే నడుస్తూ స్టవ్ పక్కన కొంచెం కాళీ ఉంటే కూర్చుని) లేదు మధ్యాహ్నమే వచ్చేసా నిన్ను చూద్దామని... ముందు ఆ పైట వేసుకోవే బాబు ఊపిరి ఆడట్లేదు నాకు..
నేను అలా మాట్లాడేసరికి షాక్ అయ్యి నన్నే చూస్తుంది.
మధు : ఏంట్రా అలా మాట్లాడేసావ్.. ఇది నీ క్యారెక్టరే కాదు.. అయినా ఇలా కొత్తగా చూస్తున్నట్టు మాట్లాడతావేంటి చిన్నప్పటినుంచి చూస్తున్నావ్ గా?
చిన్నా : ఎవ్వరికీ చెప్పకూడదు మరి..
మధు : (గరిటే పక్కకి పెట్టి, ఆతృతతో) నేనెవరికీ చెప్తారా చెప్పు.
చిన్నా : ఇది మనిద్దరి మధ్యే ఉండాలి.. లావణ్యకి అస్సలు తెలీకూడదు.
మధు : లావణ్యకి కూడా తెలియకూడదా.. ఇదే మీ ఇద్దరి మధ్య ఫస్ట్ సీక్రెటా అయితే?
చిన్నా : లేదు దానికి తెలిస్తే గోల గోల చేసిద్ది, అది మంచి మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు చిన్నగా చెప్తాలే..
మధు : సరే ప్రామిస్ ఇక చెప్పు.
చిన్నా : (నిల్చొని మధు అమ్మని స్టవ్ వైపు తిప్పాను) నువ్వు వంట చేసుకో నేను చెప్తాను.. (అని అమ్మ భుజాల మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా చెప్పాను) నేను లవ్ చేస్తున్నా అని.
వెంటనే వెనక్కి తిరిగింది, నేను కళ్ళు మూసుకున్నాను "ఆ సరేలే తిరుగుతున్నాను చెప్పు" అంటూ వెనక్కి తిరిగింది, దాని వల్ల అమ్మ ముడ్డి నాకు రాసుకుపోయేసరికి వంట్లో ఏదో ఒణుకు పుట్టింది మొదటి సరిగా..
చిన్నా : ఇదిగో ఇలా చేస్తే నేను నీ దెగ్గరికి రాను చెప్తున్నా..
మధు : నేనేం చేసారా పిచ్చోడా?
చిన్నా : అది అది.. నీకెలా చెప్పాలే.. నిన్న నేను తను బస్సులో హైదరాబాద్ వరకు ఊరికే అలా వెళ్లి వచ్చాం, అక్కడ అక్కడ నాకు తను ముద్దు పెట్టింది ( అంతే మళ్ళీ షాక్ లో అమ్మ ఇటు తిరిగే సరికి నాకు తన సళ్ళు దెగ్గరికి వచ్చాయి )
మధు : ముద్దు పెట్టుకున్నారా ఒక్కరోజులోనే ఎవర్రా ఆ అమ్మాయి ఏం పేరు (అని ప్రశ్నలు అడుగుతూ స్టవ్ కట్టేసి నా చెయ్యి పట్టుకుని మంచం మీదకి లాక్కేళ్ళింది)
మధు అమ్మ పక్కన కూర్చుని అక్షిత కథ మొత్తం చెప్పాను, (నేను చెప్తుంటే అమ్మ తన జుట్టుని తుడుచుకుంటూ నా మాటలు వింటూ ఇంకో చేత్తో జుట్టు పాయ పట్టుకుని సాగ పీక్కుంటుంది)
మధు : ఏరా ఎన్ని ముద్దులు పెట్టావ్?
చిన్నా : అబ్బా.. అమ్మ.. పోవే...
మధు : చిన్నా... చెప్పరా.. అంతా చెప్పావుగా ఇది కూడా చెప్పు మనిద్దరి మధ్యే ఉంటుంది. నేనెవ్వరికి చెప్తాను చెప్పు.
చిన్నా : గుర్తులేదు కానీ తను కూడా నీలాగే చూసింది ముద్దు పెట్టే ముందు.
మధు : (గతుక్కుమని ) నేనెప్పుడు చూసారా నిన్ను అలా?
చిన్నా : మొన్న నేను లావణ్య నిన్ను బతిమిలాడుతుంటే నువ్వు కింద పడలేదు అప్పుడు అలానే చూసావ్.. అదిగో ఇప్పుడు కూడా అలానే చూస్తున్నావ్.
అంతే అమ్మ నన్ను తోసేసి నాకు తొడ పాసం పెడుతూ "ఏరా నన్ను అంత మాట అంటావా నిన్ను..." (అంటూ నా పక్కన పడుకుంది)
మధు : ఏమో రా చిన్నా... లావణ్య నువ్వు ఉండటం వల్లేమో నేను ఎప్పుడు ఒంటరిగా ఫీల్ అవ్వలేదు కానీ మొన్న నువ్వు ఏ ముహుర్తాన నా తొడ పట్టుకున్నావో ఏమో కానీ మళ్ళీ ఒంటరిగా ఫీల్ అవుతున్నాను.
చిన్నా : సారీనే ఇంకెప్పుడు అలా అనను సరేనా, నువ్వెప్పుడూ ఒంటరివి కాదు, అక్షిత ముద్దు పెట్టినప్పటి నుంచి తన గుండె పట్టుకున్నప్పటి నుంచి నా ఒంట్లో ఏదేదో అవుతుందే అందుకే అలా అన్నాను.
మధు : ఛీ అలా కాదురా... నేను మాట్లాడే ఈ ఒంటరితనం వేరేది, అవును తన పేరు అక్షిత.. బాగుంది రా పేరు.. తన సన్ను పట్టుకున్నావా అయితే..
చిన్నా : అమ్మా ఏంటే అలా అనేసావ్?
మధు : మరి ఇంకేం అంటారు, నువ్వు పిసికితే లేదు గాని నేనంటే వచ్చిందా.. నువ్వు చాలా పెద్దొడివి అయిపోయావురా, ఇక నీతో జాగ్రత్తగా ఉండాలి.
చిన్నా : మరదే నేను కూడా చెప్పేది.
మధు : ఇంతకీ ఎలా మొదలు పెట్టారు?
చిన్నా : ఏంటి?
మధు : అదే ఎవరు ముందు పెట్టారని?
చిన్నా : తను ముందుకు వచ్చింది ఆ తరువాత నేనే...
మధు : ఆ నువ్వే..(ఉత్సాహంతో)
చిన్నా : (కొంచెం కోపంగా) నేనే పెట్టాను అని చెప్తున్నా.
మధు : ఎందుకురా అంత కోపం.
కొంచెం సేపు సైలెంట్ గా ఉండి..
చిన్నా... తన పెదాలు ఎలా ఉన్నాయి, నా లాగే ఉన్నాయా?
చిన్నా : లేదు తనవి సన్నగా ఉన్నాయి, నీ పెదాలు లావుగా ఉన్నాయి అని మధు అమ్మ పెదాలు పట్టుకుని అటు ఇటు తిప్పాను..
చెయ్యి తీసేస్తుంటే నా చెయ్యి పట్టుకుని తన పెదాల మీద వేసుకుంది..
మధు : ప్లీజ్ రా కొంచెం సేపు అలా చెయ్యవా బాగుంది.
సరేలే అని మధు అమ్మ పెదాలు పిండుతూ తనతో మాట్లాడుతుంటే తను కళ్ళు మూసుకుని వింటుంది.
కొంత సేపటికి నా చెయ్యికి నొప్పి పుట్టి తన సళ్ళ మీద పడిపోతుండే సరికి పెదాలని పిండడం ఆపేసాను, కళ్ళు తెరిచి చూసి నా ఇబ్బందిని గమనించి తన సళ్ళకేసి నా చెయ్యిని వత్తుకుని పడుకుంది... కొంత సేపు పెదాలని అటు ఇటు తిప్పుతూ ఆడాను.
మధు : (చిన్నగా) చిన్నా...
చిన్నా : ఆ చెప్పు..
మధు : నాకూ ముద్దు పెట్టారా...
చిన్నా : అమ్మా.. నువ్వేం అడుగుతున్నావో తెలుస్తుందా కొడుకునే..
అలా అనగానే నా మీదకి దొల్లింది, తన పెద్ద సళ్ళు నా ఛాతికి ఏదో స్పంజ్ బాల్స్ నలుగుతున్నట్టు నలుగుతుంటే తన తడారిపోయిన జుట్టు నా మొహం మీద పడుతుంటే... నా ఒంట్లో ఏదో జరుగుతుంది ఇంకా తెలీలేదు.
చిన్నా : అమ్మా.. నీ కొడుకునే.. లెగు..
మధు : అవును రా నా కొడుకువే నా కొడకా... నువ్వు కాక ఇంకెవరున్నారు రా నాకు.. ఒక్క ముద్దు పెట్టు కొడకా..
అని నేను ఏదో మాట్లాడేలోపే నా పెదాలని అందుకుంది, అంతే మళ్ళీ ఏదో మైకంలోకి వెళ్ళిపోయాను, మధు అమ్మ అంత బరువున్నా నాకు ఏం తెలియడం లేదు, కొంత సేపటికి తెలివి వచ్చింది కానీ అమ్మ నన్ను వదిలితేగా తన జుట్టు మొత్తం నా మీద పడిపోయింది..
వదిలించుకోడానికి తల అటు ఇటు తిప్పాను, నాతో పాటే తల తిప్పుతుంది తప్ప నా పెదాలని మాత్రం వదలట్లేదు, పక్కకి జరగబోయాను తన మోకాలితో నన్ను అదిమిపట్టింది, వీపు మీద కొట్టా.... ఆఖరికి పిర్ర గిచ్చుదామని చెయ్యి వేసా మెత్తగా తగిలేసరికి ఏదో అయిపోయింది. ఒక్కసారి పామాను భలే అనిపించింది తెరుకుని గిచ్చాను అయినా వదల్లేదు.
ఇంతలో డోర్ కొట్టిన శబ్దం..
లావణ్య : అమ్మా డోర్ తీయ్యవే.. ఎంత సేపు..
మధు అమ్మ నా మీద నుంచి లేసి ఆయాసపడుతూ .. "సారీ కన్నయ్య" అని నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని.. పైట సర్దుకుంటూ వెళ్లి తలుపు తీసింది.
లావణ్య : ఎంత సేపు.. (నన్ను చూసి) వీడెప్పుడు వచ్చాడు.. మీరు మీ ముచ్చట్లు ఇక పక్కన ఏం జరుగుతున్నా పట్టించుకోరా.. (అంటూ బ్యాగ్ పడేసి బాత్రూంలోకి దూరింది)..
నేను లావణ్య కళ్ళలోకి చూడలేకపోయాను, నాకు ధైర్యం సరిపోలేదు తను నాకు ఇచ్చే విలువకి నేను చేసిన ఛండాలపుపనికి... ఇక ఒక్క నిమిషం కూడా అక్కడ ఉండలేదు మధు అమ్మ పిలుస్తున్నా వినిపించుకోకుండా శాండిల్స్ పట్టినంత వరకు వేసుకుని ఇంటికి పరిగెత్తాను.
బాత్ రూమ్ లో నుంచి వచ్చిన లావణ్యకి చిన్నా కనిపించకపోవడంతో...
లావణ్య : వాడేడి..?
మధు : ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు, పిలుస్తున్నా పట్టించుకోలేదు ఏం గుర్తొచ్చిందో ఏమో అంటూ చేతిలో ఉన్న కాఫీ లావణ్యకి ఇచ్చింది.
లావణ్య : (కోపంగా) ఎలా ఉంటాడు.. నాకు తెలిసి ఇక రాడు వాడు.
మధు : (తడబడుతూ..) యే.. ఎందుకు?
లావణ్య : నువ్వే చెప్పాలి, ఏమైందో.
మధు : ఏమో నాకేం తెలుసు.
లావణ్య : ఏం లేకుండానే వాడి మూతిలో మూతెట్టావా?
మధు భయపడిపోయింది, ఏం మాట్లాడకుండా అలానే నిల్చుండిపోయింది.
లావణ్య : సిగ్గులేదు నీకు వాడే దొరికాడా?
మధు ఏడ్చేసింది ఆ మాటలు తట్టుకోలేక.
లావణ్య : ఏడవకు నువ్వు, ఇప్పుడు నేనేమన్నాను.. (అని పక్కన కూర్చుని భుజంతో పక్కపక్కకి నేడుతున్నాను)... సరే.. ఏడవకు అన్నానా.. అస్సలు ఏం జరిగిందో మొత్తం చెప్పు.
మధు : (కళ్ళు తుడుచుకుంటూ) నీకెలా తెలిసింది?
లావణ్య : నువ్వు కిటికీ ముయ్యలేదు.... అలా తెలిసింది, నా కొడకా అంటూ వాడి మీదకి ఎక్కవుగా అప్పుడే వచ్చాను.
మధు తల దించుకుంది.
లావణ్య : నువ్వు చెప్పు... ఎలా మొదలయింది నీకు వాడికి.
మధు : అది.. ఆ రోజు నువ్వు వాడు నా కాళ్ళు పట్టుకున్నారుగా అప్పుడు చిన్నాగాడు చూసుకోకుండా నా తొడ పట్టుకున్నాడు.
లావణ్య : అయితే.. వాడు నీ మీద ఎక్కి గుర్రం ఆట ఆడేవాడు.. ఇది కాదు ఇంకా.
మధు : నన్ను చెప్పనీ... ఇవ్వాళ నీకోసం మధ్యాహ్నమే వచ్చాడు, ఎవరినో ప్రేమిస్తున్నాడట, నీతో చెప్పాలనో ఏమో కాలేజీ ఎగొట్టి మధ్యలో వచ్చాడు.
నేను స్నానం చేసి చీర కట్టుకుంటూ డోర్ తీసా.. కిచెన్ లో వంట చేస్తుంటే వచ్చి వెనకాల కౌగిలించుకుని వాడి లవ్ స్టోరీ చెప్తుంటే మంచం మీద కూర్చోబెట్టి అలా మాట్లాడుకుంటూ పడుకున్నాం.. వాడు ఆ అమ్మాయికి ముద్దు పెట్టాడంటా.. ఇక అలా జరిగిపోయింది అనుకోకుండా అంతే.
లావణ్య : హ్మ్మ్.... ఇందులో వాడి తప్పేలేదు.. తప్పంతా నీదే.
మధు : ఏంటి.. అను నన్నే అను.. వాడు ముద్దు పెట్టలేదా నాకు నువ్వు చూసావుగా.
లావణ్య : ఏం చెప్పావ్ ఏం చెప్పావ్ ఒక్కసారి నా కోసం రిపీట్ ఏసుకుందాం.. చీర కట్టుకుంటుంటే వచ్చాడన్నావ్.. వాడు నిన్ను ఎన్ని సార్లు చూసాడే అలాగా చిన్నప్పటి నుంచి, తరువాత స్టవ్ వెనుకాల వచ్చి కౌగిలించుకున్నాడన్నావ్....వచ్చినప్పుడల్లా నీ ఒళ్ళో పడడమే కదే వాడు చేసే మొదటి పని.. పాపం వాడేదో వాడి లవ్ స్టోరీ చెపుదామని వస్తే... జరిగిన వాటికి నీకు మూడోచ్చి వాడిని ముద్దులోకి దించావ్ అవునా కాదా?
మధు సైలెంట్ గా ఉండేసరికి.
లావణ్య : నువ్వు చెప్పకపోతే వాడికే ఫోన్ చేస్తా.
మధు : నిజమే అదే జరిగింది, ఇన్నేళ్ల తరువాత ఎందుకో మనసు అటు మళ్ళిందే నాకు వాడు నువ్వు తప్ప ఎవరున్నారు.. వాడైతే అర్ధం చేసుకుంటాడని అలా చేసాను.
లావణ్య : సరే ఏడవకు.. ఇలా రా.. (అని నా ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని తల నిమురుతుంటే కళ్ళు తుడుచుకుంది).
లావణ్య : (నవ్వుతూ) అమ్మా.. పాపం వాడు ఊపిరి ఆడక గింజకుంటుంటే అలా పట్టేసుకున్నావ్ ఏంటే ఆఖరికి నీ పిర్ర మీద కూడా గిచ్చాడు అయినా వదల్లేదు.. నాకు భయమేసి ఇక ఏం చెయ్యాలో తెలీక తలుపు కొట్టాను.
మధు సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంది.
లావణ్య : అమ్మా.. అంత కోరిక పుట్టిందా..?
మధు ఏం మాట్లాడలేదు ఇంకా గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని లావణ్య ఒడిలో మొహం దాచుకుంది.
లావణ్య : పాపం వాడు ఏడుస్తూ ఉంటాడు అక్కడా.. ఎంత గిల్టీగా ఫీల్ అవుతున్నాడో ఏమో.. కనీసం నా మొహం కూడా చూడలేకపోయాడు.
మధు లేచి కూర్చుంది.
మధు : సారీ.. లావణ్య.. అదీ..
లావణ్య : ఏం కాదులే... వాడే వస్తాడు.. మనల్ని చూడకుండా వాడు మాత్రం ఎన్ని రోజులుంటాడు.. నువ్వు పడుకో అని అమ్మని పడుకోబెట్టి తల నిమురుతుంటే.. కళ్ళు మూసుకుంది.
లావణ్య : ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి పేరెంటట?
మధు : అక్షిత అని చెప్పాడు.
ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను..
నాలుగు రోజులవరకు వాడి జాడ లేదు, అస్సలు ఈ విషయం నాకు చెప్తాడా లేక దాచిపెడతాడా? చూద్దాం
మధు : తల్లీ వాడు రాలేదే.. ఇక రాడేమో... నాకు భయంగా ఉందే.. ఒకసారి ఫోన్ చెయ్యకూడదు..
లావణ్య : చేద్దాంలే... ఆ ఫోన్ ఎవరి దెగ్గరుందో ఏమో.. మళ్ళీ వాళ్ళింట్లో వాళ్ళు ఎత్తితే ఇబ్బంది పడతాడు... నేను కాలేజీకి వెళ్ళొస్తా నువ్వు లేనిపోనీ అనుమానాలతో ఏడవకు. (అని లావణ్య కాలేజీకి వెళ్ళిపోయింది)
°*°
°*°
°*°
°*°
°*°
ఆ తరువాత పది రోజులవరకు నేను మళ్ళీ లావణ్య వాళ్ళింటికి వెళ్ళలేదు భయమేసింది, అక్షితతో కూడా అప్పుడప్పుడు మాట్లాడడం తప్ప మళ్ళీ బస్సు కోసం అని వెళ్ళలేదు.
ఈ లోగా మా పెద్దత్తకి కవలలు పుట్టారని ఫోన్ వస్తే అందరం వాళ్ల ఊరికి వెళ్ళాం, తెల్లగా బాగుంది పాప పొడుగు కాళ్ళతో వాడు మాత్రం కొంచెం చామనఛాయ మరీ అంత నలుపు కాదు.
అక్క : రేయ్ సుధీర్ గాడు ఫోన్ చేస్తున్నాడు నీకు ఇదిగో.
ఫోన్ తీసుకుని ఎత్తాను.
లావణ్య : ఎక్కడరా..? అడ్రస్ లేవు.
చిన్నా : పెద్దత్త కి కవలలు అని తెలిసి వాళ్ళూరు వచ్చాం రేపు వచ్చేస్తాం, ఆదివారమేగా ఇంటికి వస్తాలే.
లావణ్య : సరే బాయ్.. (అని ఫోన్ పెట్టేసి) ఇంకేడవకు వాడు ఊర్లో లేడంట రేపు వస్తాడు.
మధు : నేనేం ఏడవట్లేదు.
లావణ్య : మొహం చూడు.. చేసినవన్నీ చేసి మళ్ళీ.. ముక్కు మీద కోపమొకటి.
మధు : ..........
లావణ్య : సరేలే పోనీ ఇంక.. మళ్ళీ ఆ టాపిక్ ఎత్తకు.. రేపు వస్తాడట పదాలు పొయ్యి బిర్యానీకి... ఇంట్లోకి సామాను తీసుకొద్దాం.. వాడికి ఇష్టం.... అలానే పాయసం కూడా చెయ్యి.
పడుకుని లేచే సరికి సాయంత్రం అయ్యింది, అమ్మతో స్కూటీ మీద బైటికి వెళ్లి ఇంట్లోకి కావలసిన నెల సరుకులు మొత్తం తీసుకుని ఇంటికి వచ్చాము, అమ్మ వంట చెయ్యడానికి కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది, సోఫాలొ కూర్చుని టీవీ చూస్తున్నాననే కానీ ఆలోచిస్తున్నాను.
చిన్నాగాడు మా గురించి తప్పుగా మాట్లాడతారేమో అని మా స్నేహం దాచాడు, ఇప్పుడు వాడి జీవితంలోకి ఒక అమ్మాయి వచ్చింది, తన దెగ్గర కూడా దాస్తాడా, ఎప్పటికైనా తనకి తెలియకుండా ఉండదు అస్సలు దయడం ఎందుకు తప్పుగా ఆలోచించే వాళ్లు ఎప్పుడు తప్పుగానే ఆలోచిస్తారు అలా అని దాక్కుంటూపోతే ఎలా...
ముందు అస్సలు అమ్మ మీద వాడి ఆలోచన ఏంటి, అస్సలే పిర్రల పిచ్చోడు... పెద్ద పిర్రలు కనిపిస్తే చాలు ఆగిపోతాడు వెధవ, నావి కూడా పెద్దవే ఫ్రెండ్ ని కాబట్టి బతికిపోయాను.
మధు : ఎంటే నీలో నువ్వే నవ్వుకుంటున్నావ్?
లావణ్య : నీ బాయ్ ఫ్రెండ్, పిచ్చి చేష్టలు గుర్తొచ్చి.
మధు లావణ్య పక్కన కూర్చుని, తననే చూస్తూ.
మధు : లావణ్య నేనొకటి చెప్పనా?
లావణ్య : చెప్పు మా... అంది నవ్వుతూ.
మధు : ఎవరో ఎందుకు, నువ్వు చిన్నానే ప్రేమించుకుంటే పోలా.. మీరే పెళ్లి చేసుకుంటే నాకు ఇక ఏ చింతా ఉండదు తల్లీ...
లావణ్య మొహంలొ నవ్వు మాయమవడం మధు గమనించింది.
మధు : లావణ్య తప్పుగా అనుకోకు, ఏదో నా ఆశ వల్ల, నీకు మంచివాడు దొరుకుతాడో లేదో అని నా స్వార్ధంతో అలా వాగేసాను.
లావణ్య నవ్వుతూ " లేదు మా... మా ఇద్దరికి అటువంటి ఆలోచన లేదు, నాకు అలా అనిపించినా వాడికి నా మీద ప్రేమ కలిగినా ఇన్ని సంవత్సరాలు ఇలా ఫ్రెండ్స్ లా ఉండేవాళ్ళం కాదు, వాడు నన్ను ఎంత పవిత్రంగా చూస్తాడో నాకు తెలుసు.. వాడి పట్ల నేను అంతే.. "
మధు : సారీ లావణ్య, ఏదో నోరు జారాను, వదిలేయి.
లావణ్య : అలా ఏం కాదులే నేను వాడిని చేసుకుంటే నువ్వు సెట్ చేసుకుందామనేగా..
మధు : ఛీ... నిన్ను.. అని లోపలికి పరిగెత్తింది.
అమ్మ వెళ్ళిపోగానే ఒక్కసారి బాదేసింది, కళ్ళ నీళ్లు తుడుచుకున్నాను ఇన్నేళ్లు నన్ను కని పెంచి మా ఇద్దరినీ సాకిన నా తల్లికే మా స్నేహం అర్ధం అవ్వలేదు, చిన్నగాడికి ఇవన్నీ ముందే తెలుసు అందుకే నన్ను వాళ్ల ఇంట్లో దాస్తూ వస్తున్నాడు, వాడు ఏది చేసినా అంతేలే అన్నీ ఆలోచించే చేస్తాడు.
ఇంతకి ఈ అమ్మాయి ఎవరో, చిన్నా గాడి సెలక్షన్ ఎలా ఉందొ చూడాలని ఉంది, మంచి అమ్మాయి అయ్యుండి మా స్నేహాన్ని అర్ధం చేసుకుంటే అదే చాలు, ప్లీజ్ దేవుడా అలాంటి గుణవంతురాలిని వాడికి ఇవ్వు ప్లీజ్ ప్లీజ్..
మధు : లావణ్యా... తిందాం రా..
లావణ్య : ఆ వస్తున్నా..
రాత్రికి పెద్దత్త ఇంటి నుంచి ఇంటికి బైలుదేరుదాం అనుకుంటుండగా, అమ్మమ్మ చిన్నత్తని కూడా వాళ్ల ఇంట్లో వదిలేసి వెళదాం వాళ్ల అమ్మ రాలేకపోతున్నా అందని చెప్పింది, అక్కడనుంచి చిన్నత్తని వదిలేసి ఇంటికి వచ్చాము పిల్లల గురించి మాట్లాడుకుంటూ.
పెద్ద మావయ్య అత్త దెగ్గరే కొన్ని రోజులు ఉంటానని అక్కడే ఉండిపోయాడు, చిన్న మావయ్య ఓటి ఉందని ఆఫీస్ కి అటు నుంచి అటు హైదరాబాద్ బస్సు ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు, ఇక అమ్మమ్మ తాత మేము నలుగురం ఇంటికి వచ్చేసి పడుకున్నాం.
నాకు నిద్ర పట్టలేదు రేపు లావణ్యని ఎలా ఫేస్ చెయ్యాలో ఏంటో, ఎంత పని చేసావే మధు.. ఇప్పుడు చూడు నా లైఫ్ లొ ఫస్ట్ టైం దాని నుంచి తప్పించుకు తిరగటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను, అయినా పాపం అమ్మ తప్పు ఏం ఉందిలే టెంప్ట్ అయ్యింది కానీ నేను ఆత్రం ఆపుకోవాల్సింది... ఇందులో నా తప్పు కూడా ఉంది రేపు ఏం జరుగుద్దొ ఏంటో అని ఆలోచించుకుంటూ పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే ఆదివారం కావడంతో మనల్ని ఎవ్వరు లేపలేదు అక్క లేపినా లేవలేదు, కొంత సేపటికి మా నాన్న లేపాడు.
నాన్న : రేయ్ వెళ్లి చికెన్ తీసుకురాపో, అలానే పేపర్ కొనుక్కురా.
ఆ మాటకి లేచాను.
నాన్న దెగ్గర డబ్బులు తీసుకుని బైటికి నడిచాను, గల్లీ దాటి ముందుకు వెళితే మెయిన్ రోడ్, నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నాను.
ఎవ్వరు ఎన్ని పనులు చెప్పినా ఐదు నిమిషాలకి కానీ బద్ధకంగా లేసే నేను మా నాన్న పని చెప్తే మాత్రం ఒక్క నిమిషం కూడా లేట్ చెయ్యను.
అయనంటే నాకు చాలా ఇష్టం, మా నాయనమ్మ తాత వాళ్లు నాన్నని ఎంతో గారాబంగా పెంచారట, ఊళ్ళో పుట్టి పెరిగినా ఏ కష్టం రానివ్వకుండా చూసుకున్నామని మా నాయనమ్మ చెప్తూ ఉండేది, దానికి తగ్గట్టే మా నాన్న కూడా ఏ కల్మషం లేని వాడు అందరినీ ఒకేలా చూస్తాడు, తన ముందు ఎవరి గురించి తప్పుగా మాట్లాడినా ఊరుకునేవాడు కాదు, గొడవలకి పోడు పక్క వారి విషయంలొ అస్సలు జోక్యం చేసుకోడు, ఇన్ని సంవత్సరాలనుండి ఒక్కసారి కూడా మా నాన్న తాగుతాడు అని ఒక్కరి దెగ్గర నుంచి కూడా నేను వినలేదు.
నాకు ఆయన అంటే ఒక హీరో లాగ, నా ఇన్స్పిరేషన్ కూడా ఆయనే, ఆయన లాగా కష్టపడి పైకి రావాలని, ఆయన సంపాదించుకున్నంత మంచి పేరు నేను సంపాదించాలని ఎప్పుడు అనుకుంటాను.
ఈ మధ్య నాన్న బిసినెస్ మొదలు పెట్టాడు తన కాలేజ్ కొలీగ్స్ తో కలిసి, కొంచెం బిజీగా ఉంటున్నాడు.
ఇంతలో చికెన్ షాప్ వచ్చింది, చికెన్ తీసుకుని పక్కనే పాన్ షాప్ లొ పేపర్ కొని ఇంటికి వచ్చి అమ్మకి ఇచ్చేసి చక చకా స్నానం చేసి నాన్న ముందు నిల్చున్నాను.
నాన్న : ఎక్కడికి దొరవారు రెడీ అయ్యారు?
చిన్నా : మా ఫ్రెండ్స్ తో సినిమాకి వెళుతున్నా నాన్న, భోజనం కూడా బైటే.
నాన్న : అవసరమా ఇవన్నీ.
చిన్నా : ప్లీజ్ నాన్న.. సాయంత్రం వరకు వచ్చేస్తా.
నాన్న : సాయంత్రం ఐదు గంటల లోపు ఇంటికి రావాలి, ఇంతకీ ఎవరా ఫ్రెండు.. సుధీర్ గాడా?
చిన్నా : లేదు, నా కాలేజీ ఫ్రెండ్.
ఇంతలో అమ్మ వచ్చింది.
అమ్మ : పేరేంటి?
ఏం చెప్పాలో తెలీక, మొన్న రిలీజ్ అయిన జల్సా సినిమా లొ పవన్ కళ్యాణ్ పేరు గుర్తొచ్చింది.
చిన్నా : సంజయ్.
అమ్మ : వాళ్ల అమ్మదో నాన్నదొ ఫోన్ నెంబర్ ఇచ్చి వెళ్ళు.
పిచ్చి మొహంది అన్నీ కావాలి దీనికి, అలాగే అని సండే బుక్ మీద నాన్న నెంబర్ తిరగేసి రాసిచ్చాను.
అమ్మ : ఇక వెళ్ళు, పెందలాడే రా.
నేను నాన్న వైపు చూస్తున్నాను.
నాన్న : ఏంట్రా?
చిన్నా : డబ్బులు.
నాన్న : పార్టీ ఇచ్చేది వాడైతే నీకెందుకురా డబ్బులు? ఎంత కావాలి.
చిన్నా : రెండు వందలు.
నాన్న : వామ్మో..
చిన్నా : ఇవ్వు నాన్నా, అందరూ తెస్తారు మళ్ళీ నేను అందరి ముందు తల దించుకోవాలి.
నాన్న : నీ వల్ల నేనెప్పుడు తల ఎత్తుకుంటానో ఏంటో (అని జేబులోనుంచి రెండోందలు తీసిచ్చాడు).
అందుకుని బైటికి పరిగెత్తాను. నేరుగా చికెన్ షాప్ కి వెళ్లి రెండోందలకి పెద్ద పెద్ద ముక్కలు కొట్టించి లెగ్ పీస్ కి గాట్లు పెట్టించాను, కవర్ తీసుకుని వెళ్లి లావణ్య ఇంటి తలుపు ముందు నిల్చుని ఒక్కసారి ఊపిరి పీల్చుకున్నాను, తలుపు కొడుతుండగా అవే తెరుచుకున్నాయి. లావణ్య బుట్ట పట్టుకుని నిల్చొని ఉంది.
చిన్నా : ఎక్కడికీ?
లావణ్య : చికెన్.
చికెన్ కవర్ తన చేతికిచ్చాను, లోపలికెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్నాను లావణ్య చికెన్ తీసుకుని కిచెన్ లోపలికి వెళ్లింది.
లావణ్య : అమ్మోయ్ నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ వచ్చాడు.
మధు : చికెన్? ఇప్పుడేగా నువ్వెళ్ళింది.
లావణ్య : వాడే తెచ్చాడు, వచ్చేటప్పుడే.
మధు : సరే నువ్వెళ్లు.
లావణ్య : ఇన్ని రోజులు ఇప్పటి దాకా తెగ కలవరించావ్ ఇప్పుడేమో అస్సలు పట్టనట్టు ఉంటావే?
మధు : బిర్యానీ చెయ్యాలి, నువ్వు పో.
లావణ్య బైటికి వచ్చి చిన్నా పక్కన కూర్చుంది.
చిన్నా : అమ్మేది?
లావణ్య : లోపల ఉంది.
చిన్నగా లావణ్య సంకలోకి దూరి చెయ్యి పట్టుకుని ఆనుకుని కూర్చున్నాను.
కిచెన్ లొనుంచి మధు తొంగి చూడటం లావణ్య గమనించింది.
లావణ్య : ఏమైంది రా?
చిన్నా : ఏం లేదు, ఊరికే..
లావణ్య : ఎలా ఉన్నారు మీ అత్త పిల్లలు.
చిన్నా : బాగున్నారు. నీకొకటి చెప్పాలి.
లావణ్య : ఏంటి?
చిన్నా : అదీ.. అదీ..
లావణ్య : హా...
చిన్నా : మొన్న.. మొన్న..
లావణ్య : ఆ మొన్నా?
చిన్నా : మొన్న ఇంటికి వచ్చాను మధ్యాహ్నం, అప్పుడు అప్పుడు అమ్మని... అమ్మకి ముద్దు పెట్టాను... అని గట్టిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను అని ఇంకా తన లోపలికి...గోడకి తన వీపుకి మధ్యలో తల దూర్చి దాక్కున్నాను.
లావణ్య : అందులో ఏముంది, ఎప్పుడు నువ్వు పెట్టేదేగా..
చిన్నా : అప్పుడెప్పుడైనా నీకు చెప్పానా?
లావణ్య : మరి ఇప్పుడెందుకు చెప్తున్నావు?
చిన్నా : అంటే నేను పెట్టింది ప్రేమతో కాదు.
లావణ్య : మరీ?
చిన్నా : కామంతో...
లావణ్య ఏం మాట్లాడకపోయేసరికి, భయపడిపోయాను.
చిన్నా : సారీ అని తన చేతిని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకున్నాను.
లావణ్య : నాకు చెప్పకుండా కూడా ఉండొచ్చు, ఎందుకు చెప్తున్నావ్?
చిన్నా : అదీ... మళ్ళీ నీకెప్పుడైనా తెలిసి, నన్ను వదిలేస్తావేమో.. ఫ్రెంషిప్ కట్ చేస్తావేమో.. నన్ను దూరం పెడతావేమో అని.. ఏడుస్తూనే చెప్పాను.
లావణ్యకి కూడా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి.
లావణ్య : మరీ అమ్మ ఏమనలేదా?
చిన్నా : నన్ను కొట్టింది చెంప మీద, కోపంగా చూసింది అంతే ఇంకేమనలేదు.. తప్పంతా నాదే నువ్వు మళ్ళీ అమ్మని అడగకు బాధ పడుతుంది
లావణ్య : ఆహా... అలాగే.
చిన్నా : కావాలంటే నన్ను కొట్టు, కొట్టించు అంతే కానీ నన్ను దూరంగా పెట్టావుగా?
ఆ మాటకి లావణ్య ఏడుస్తూ మధు వైపు చూసింది, మధు చీర కొంగు నోటికి అడ్డు పెట్టుకుని ఏడ్చేసింది, లావణ్య కళ్ళలోకి చూడగానే లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
లావణ్య చిన్నాని ముందుకి తీసుకొచ్చి నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
లావణ్య : ఏం జరిగినా మన ఫ్రెంషిప్ ఇలానే ఉంటుంది ప్రామిస్...అని చిన్నా తల మీద చెయ్యి వేసింది.
వెంటనే లావణ్యని పట్టుకుని కౌగిలించుకున్నాను.. నా వీపు నిమురుతుంది.
లావణ్య : ఆ.. ఇంక చాలు, ఇప్పటికే ఎమోషన్ ఎక్కువైంది.
నవ్వుతూ తల మీద మొట్టికాయ వేసాను. మంచం దిగి కొంచెం సేపు కారమ్స్ ఆడుకుని, సబ్జక్ట్స్ గురించి కొంత సేపు ఊరి గురించి కొంచెంసేపు మాట్లాడుకునేసరికి మధ్యాహ్నం అయ్యింది.
రాత్రి కనిపించలేదు కానీ చిన్నత్త నన్ను చూసి పలకరించింది తనతో మాట్లాడుతూ కూరగాయలు లోపల పెట్టేసి కూర్చున్నాను చిన్నత్త అప్పటికి ఇప్పటికి కొంచెం లావు ఎక్కింది అయినా తను ప్రెగ్నంటే.
చిన్నా : అత్తా నీకెప్పుడు పిల్లలు పుడతారు?
చిన్నత్త : (నవ్వుతూ ) మీ పెద్దత్తకి పుట్టిన ఒక రెండు నెలలకి నాకు పుడతారు.
చిన్నా : అంటే నువ్వు కూడా మీ ఇంటికి వెళ్లిపోతావా?
చిన్నత్త : ఇప్పుడే కాదులే ఇంకొన్ని రోజులు ఆగి వెళ్తాను, అప్పటివరకు కొంచెం కంపెనీ ఇస్తూ ఉండు కాలేజీ అయిపోయాక.
చిన్నా : అలాగేలే.. నేను వెళ్తున్నా అని చెప్పేసి ఇంటికి వచ్చి కాలేజీకి రెడీ అయ్యాను.
ఇక్కడ మా పెద్దత్త, చిన్నత్తల గురించి చెప్పాలి... పెద్దత్త పల్లెటూరు నుంచి ఇంటర్ వరకు చదివి ఆపేసింది, కొంచెం సైలెంట్ గానే ఉంటుంది అలానే కొంచెం హైట్ ఎక్కువ బక్కగా ఉన్నా కొంచెం పొడవాటి జుట్టుతో కళగా బాగుంటుంది, తనతో నాకు కొంచెం చనువు తక్కువైనప్పటికీ మాట్లాడినప్పుడల్లా ప్రేమగానే మాట్లాడుతుంటుంది అప్పుడప్పుడు నన్ను రా అని కూడా పిలుస్తుంది.. రా అని పీల్చేంత చనువు మా ఇద్దరి మధ్య లేకపోయినా అలా పిస్తుంది.
ఇక చిన్నత్త దెగ్గరికి వస్తే తను కొంచెం మాటకారి, డిగ్రీ చదివింది సిటీ నుంచి వచ్చినా పద్ధతులు మాత్రం మర్చిపోలేదు తన మాట చనువు పాష్ గా అనిపించినా ఎక్కడా తన మీద గౌరవం తగ్గలేదు. నేను ఎక్కువగా మాట్లాడేది తనతోనే పెద్దత్త మీద హైట్ తక్కువ కానీ తెల్లటి తెలుపు, అలానే కొంచెం కండ పట్టి ఉంటుంది.. ఇంట్లో ఏ పని అయినా జంకదు అన్నీ ముందుండి చూస్తుంటుంది అందుకే తనతో ఎక్కువగా మాట్లాడే అవకాశం ఉండేది ఆ సామాను అని ఈ సామాను అని ఇద్దరం బండి మీద తెగ తిరుగుతాం.
అలా ఆలోచిస్తూ నడుచుకుంటూ కాలేజీకి వెళ్లిపోయాను పొద్దు పొద్దునే ఇంకా గేట్ కూడా తీయలేదు అప్పటికే అక్షిత నా కోసం వెయిటింగ్, వేగంగా వెళ్లి తనని కలిసాను.
అక్షిత : చిన్నా.. ఇవ్వాళ కూడా వెళదామా?
చిన్నా : ఇలా అయితే రోజుకి మనకి పదిహేను వందలు కావాలి వద్దు పదా ముందు చదువుకుందాం ఎలాగో కలిసిపోయాం కదా అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా వెళ్తూనే ఉందాంలే అని నవ్వుతూ చెప్పాను... సరే అంది నీరసంగా.
పైకి అలా అన్నాను కానీ నాకు వెళ్లాలనే ఉంది కానీ రోజు ఇదే అలవాటు అయితే దొరికిపోవడం ఖాయం అని నాకు తెలుసు అందుకే ఇష్టం లేకపోయినా వద్దాన్నాను.
క్లాసులు వింటూ అక్షితకి సైట్ కొడుతూ అలా గడిపేసాను, లావణ్యని చూసి చాలా రోజులైందని కాలేజీ మధ్యాహ్నమే ఎగొట్టి అక్షితకి చెప్పకుండా లావణ్య వాళ్ల ఇంటికి వెళ్లిపోయాను.
ఇల్లు లాక్ చేసి ఉంది, తలుపు ముందుకు వెళ్ళాక గాని గుర్తురాలేదు నాకు లావణ్య కూడా కాలేజీకి వెళ్లిందని. తలుపు కొట్టాను ఒక్క నిమిషానికి "ఎవరూ?" అంది మధు అమ్మ.
చిన్నా : నేనే.. తలుపు తీయవే.
మధు అమ్మ తలుపు తీసింది జాకెట్ ఉక్స్ పెట్టుకుంటూ పైటా ఇంకో చేతిలో వేలాడుతూ ఉంది. అప్పుడే తల స్నానం చేసిందేమో తలకి కండువా చుట్టుకుని ఉంది.
చిన్నా : చీర కట్టుకునే తలుపు తీయచ్చు కదే..
మధు : నువ్వేగా రా.. ఏంటివ్వాళ మధ్యాహ్నమే ఊడిపడ్డావ్ కాలేజీకి పోలేదా? (అంటూ ఉక్స్ పెట్టుకుంటూనే కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది, దొండకాయ ఫ్రై చేస్తునట్టుంది వాసన తగులుతుంది.(
చిన్నా : (తన వెనకాలే నడుస్తూ స్టవ్ పక్కన కొంచెం కాళీ ఉంటే కూర్చుని) లేదు మధ్యాహ్నమే వచ్చేసా నిన్ను చూద్దామని... ముందు ఆ పైట వేసుకోవే బాబు ఊపిరి ఆడట్లేదు నాకు..
నేను అలా మాట్లాడేసరికి షాక్ అయ్యి నన్నే చూస్తుంది.
మధు : ఏంట్రా అలా మాట్లాడేసావ్.. ఇది నీ క్యారెక్టరే కాదు.. అయినా ఇలా కొత్తగా చూస్తున్నట్టు మాట్లాడతావేంటి చిన్నప్పటినుంచి చూస్తున్నావ్ గా?
చిన్నా : ఎవ్వరికీ చెప్పకూడదు మరి..
మధు : (గరిటే పక్కకి పెట్టి, ఆతృతతో) నేనెవరికీ చెప్తారా చెప్పు.
చిన్నా : ఇది మనిద్దరి మధ్యే ఉండాలి.. లావణ్యకి అస్సలు తెలీకూడదు.
మధు : లావణ్యకి కూడా తెలియకూడదా.. ఇదే మీ ఇద్దరి మధ్య ఫస్ట్ సీక్రెటా అయితే?
చిన్నా : లేదు దానికి తెలిస్తే గోల గోల చేసిద్ది, అది మంచి మూడ్ లో ఉన్నప్పుడు చిన్నగా చెప్తాలే..
మధు : సరే ప్రామిస్ ఇక చెప్పు.
చిన్నా : (నిల్చొని మధు అమ్మని స్టవ్ వైపు తిప్పాను) నువ్వు వంట చేసుకో నేను చెప్తాను.. (అని అమ్మ భుజాల మీద చెయ్యి వేసి చిన్నగా చెప్పాను) నేను లవ్ చేస్తున్నా అని.
వెంటనే వెనక్కి తిరిగింది, నేను కళ్ళు మూసుకున్నాను "ఆ సరేలే తిరుగుతున్నాను చెప్పు" అంటూ వెనక్కి తిరిగింది, దాని వల్ల అమ్మ ముడ్డి నాకు రాసుకుపోయేసరికి వంట్లో ఏదో ఒణుకు పుట్టింది మొదటి సరిగా..
చిన్నా : ఇదిగో ఇలా చేస్తే నేను నీ దెగ్గరికి రాను చెప్తున్నా..
మధు : నేనేం చేసారా పిచ్చోడా?
చిన్నా : అది అది.. నీకెలా చెప్పాలే.. నిన్న నేను తను బస్సులో హైదరాబాద్ వరకు ఊరికే అలా వెళ్లి వచ్చాం, అక్కడ అక్కడ నాకు తను ముద్దు పెట్టింది ( అంతే మళ్ళీ షాక్ లో అమ్మ ఇటు తిరిగే సరికి నాకు తన సళ్ళు దెగ్గరికి వచ్చాయి )
మధు : ముద్దు పెట్టుకున్నారా ఒక్కరోజులోనే ఎవర్రా ఆ అమ్మాయి ఏం పేరు (అని ప్రశ్నలు అడుగుతూ స్టవ్ కట్టేసి నా చెయ్యి పట్టుకుని మంచం మీదకి లాక్కేళ్ళింది)
మధు అమ్మ పక్కన కూర్చుని అక్షిత కథ మొత్తం చెప్పాను, (నేను చెప్తుంటే అమ్మ తన జుట్టుని తుడుచుకుంటూ నా మాటలు వింటూ ఇంకో చేత్తో జుట్టు పాయ పట్టుకుని సాగ పీక్కుంటుంది)
మధు : ఏరా ఎన్ని ముద్దులు పెట్టావ్?
చిన్నా : అబ్బా.. అమ్మ.. పోవే...
మధు : చిన్నా... చెప్పరా.. అంతా చెప్పావుగా ఇది కూడా చెప్పు మనిద్దరి మధ్యే ఉంటుంది. నేనెవ్వరికి చెప్తాను చెప్పు.
చిన్నా : గుర్తులేదు కానీ తను కూడా నీలాగే చూసింది ముద్దు పెట్టే ముందు.
మధు : (గతుక్కుమని ) నేనెప్పుడు చూసారా నిన్ను అలా?
చిన్నా : మొన్న నేను లావణ్య నిన్ను బతిమిలాడుతుంటే నువ్వు కింద పడలేదు అప్పుడు అలానే చూసావ్.. అదిగో ఇప్పుడు కూడా అలానే చూస్తున్నావ్.
అంతే అమ్మ నన్ను తోసేసి నాకు తొడ పాసం పెడుతూ "ఏరా నన్ను అంత మాట అంటావా నిన్ను..." (అంటూ నా పక్కన పడుకుంది)
మధు : ఏమో రా చిన్నా... లావణ్య నువ్వు ఉండటం వల్లేమో నేను ఎప్పుడు ఒంటరిగా ఫీల్ అవ్వలేదు కానీ మొన్న నువ్వు ఏ ముహుర్తాన నా తొడ పట్టుకున్నావో ఏమో కానీ మళ్ళీ ఒంటరిగా ఫీల్ అవుతున్నాను.
చిన్నా : సారీనే ఇంకెప్పుడు అలా అనను సరేనా, నువ్వెప్పుడూ ఒంటరివి కాదు, అక్షిత ముద్దు పెట్టినప్పటి నుంచి తన గుండె పట్టుకున్నప్పటి నుంచి నా ఒంట్లో ఏదేదో అవుతుందే అందుకే అలా అన్నాను.
మధు : ఛీ అలా కాదురా... నేను మాట్లాడే ఈ ఒంటరితనం వేరేది, అవును తన పేరు అక్షిత.. బాగుంది రా పేరు.. తన సన్ను పట్టుకున్నావా అయితే..
చిన్నా : అమ్మా ఏంటే అలా అనేసావ్?
మధు : మరి ఇంకేం అంటారు, నువ్వు పిసికితే లేదు గాని నేనంటే వచ్చిందా.. నువ్వు చాలా పెద్దొడివి అయిపోయావురా, ఇక నీతో జాగ్రత్తగా ఉండాలి.
చిన్నా : మరదే నేను కూడా చెప్పేది.
మధు : ఇంతకీ ఎలా మొదలు పెట్టారు?
చిన్నా : ఏంటి?
మధు : అదే ఎవరు ముందు పెట్టారని?
చిన్నా : తను ముందుకు వచ్చింది ఆ తరువాత నేనే...
మధు : ఆ నువ్వే..(ఉత్సాహంతో)
చిన్నా : (కొంచెం కోపంగా) నేనే పెట్టాను అని చెప్తున్నా.
మధు : ఎందుకురా అంత కోపం.
కొంచెం సేపు సైలెంట్ గా ఉండి..
చిన్నా... తన పెదాలు ఎలా ఉన్నాయి, నా లాగే ఉన్నాయా?
చిన్నా : లేదు తనవి సన్నగా ఉన్నాయి, నీ పెదాలు లావుగా ఉన్నాయి అని మధు అమ్మ పెదాలు పట్టుకుని అటు ఇటు తిప్పాను..
చెయ్యి తీసేస్తుంటే నా చెయ్యి పట్టుకుని తన పెదాల మీద వేసుకుంది..
మధు : ప్లీజ్ రా కొంచెం సేపు అలా చెయ్యవా బాగుంది.
సరేలే అని మధు అమ్మ పెదాలు పిండుతూ తనతో మాట్లాడుతుంటే తను కళ్ళు మూసుకుని వింటుంది.
కొంత సేపటికి నా చెయ్యికి నొప్పి పుట్టి తన సళ్ళ మీద పడిపోతుండే సరికి పెదాలని పిండడం ఆపేసాను, కళ్ళు తెరిచి చూసి నా ఇబ్బందిని గమనించి తన సళ్ళకేసి నా చెయ్యిని వత్తుకుని పడుకుంది... కొంత సేపు పెదాలని అటు ఇటు తిప్పుతూ ఆడాను.
మధు : (చిన్నగా) చిన్నా...
చిన్నా : ఆ చెప్పు..
మధు : నాకూ ముద్దు పెట్టారా...
చిన్నా : అమ్మా.. నువ్వేం అడుగుతున్నావో తెలుస్తుందా కొడుకునే..
అలా అనగానే నా మీదకి దొల్లింది, తన పెద్ద సళ్ళు నా ఛాతికి ఏదో స్పంజ్ బాల్స్ నలుగుతున్నట్టు నలుగుతుంటే తన తడారిపోయిన జుట్టు నా మొహం మీద పడుతుంటే... నా ఒంట్లో ఏదో జరుగుతుంది ఇంకా తెలీలేదు.
చిన్నా : అమ్మా.. నీ కొడుకునే.. లెగు..
మధు : అవును రా నా కొడుకువే నా కొడకా... నువ్వు కాక ఇంకెవరున్నారు రా నాకు.. ఒక్క ముద్దు పెట్టు కొడకా..
అని నేను ఏదో మాట్లాడేలోపే నా పెదాలని అందుకుంది, అంతే మళ్ళీ ఏదో మైకంలోకి వెళ్ళిపోయాను, మధు అమ్మ అంత బరువున్నా నాకు ఏం తెలియడం లేదు, కొంత సేపటికి తెలివి వచ్చింది కానీ అమ్మ నన్ను వదిలితేగా తన జుట్టు మొత్తం నా మీద పడిపోయింది..
వదిలించుకోడానికి తల అటు ఇటు తిప్పాను, నాతో పాటే తల తిప్పుతుంది తప్ప నా పెదాలని మాత్రం వదలట్లేదు, పక్కకి జరగబోయాను తన మోకాలితో నన్ను అదిమిపట్టింది, వీపు మీద కొట్టా.... ఆఖరికి పిర్ర గిచ్చుదామని చెయ్యి వేసా మెత్తగా తగిలేసరికి ఏదో అయిపోయింది. ఒక్కసారి పామాను భలే అనిపించింది తెరుకుని గిచ్చాను అయినా వదల్లేదు.
ఇంతలో డోర్ కొట్టిన శబ్దం..
లావణ్య : అమ్మా డోర్ తీయ్యవే.. ఎంత సేపు..
మధు అమ్మ నా మీద నుంచి లేసి ఆయాసపడుతూ .. "సారీ కన్నయ్య" అని నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుని.. పైట సర్దుకుంటూ వెళ్లి తలుపు తీసింది.
లావణ్య : ఎంత సేపు.. (నన్ను చూసి) వీడెప్పుడు వచ్చాడు.. మీరు మీ ముచ్చట్లు ఇక పక్కన ఏం జరుగుతున్నా పట్టించుకోరా.. (అంటూ బ్యాగ్ పడేసి బాత్రూంలోకి దూరింది)..
నేను లావణ్య కళ్ళలోకి చూడలేకపోయాను, నాకు ధైర్యం సరిపోలేదు తను నాకు ఇచ్చే విలువకి నేను చేసిన ఛండాలపుపనికి... ఇక ఒక్క నిమిషం కూడా అక్కడ ఉండలేదు మధు అమ్మ పిలుస్తున్నా వినిపించుకోకుండా శాండిల్స్ పట్టినంత వరకు వేసుకుని ఇంటికి పరిగెత్తాను.
బాత్ రూమ్ లో నుంచి వచ్చిన లావణ్యకి చిన్నా కనిపించకపోవడంతో...
లావణ్య : వాడేడి..?
మధు : ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు, పిలుస్తున్నా పట్టించుకోలేదు ఏం గుర్తొచ్చిందో ఏమో అంటూ చేతిలో ఉన్న కాఫీ లావణ్యకి ఇచ్చింది.
లావణ్య : (కోపంగా) ఎలా ఉంటాడు.. నాకు తెలిసి ఇక రాడు వాడు.
మధు : (తడబడుతూ..) యే.. ఎందుకు?
లావణ్య : నువ్వే చెప్పాలి, ఏమైందో.
మధు : ఏమో నాకేం తెలుసు.
లావణ్య : ఏం లేకుండానే వాడి మూతిలో మూతెట్టావా?
మధు భయపడిపోయింది, ఏం మాట్లాడకుండా అలానే నిల్చుండిపోయింది.
లావణ్య : సిగ్గులేదు నీకు వాడే దొరికాడా?
మధు ఏడ్చేసింది ఆ మాటలు తట్టుకోలేక.
లావణ్య : ఏడవకు నువ్వు, ఇప్పుడు నేనేమన్నాను.. (అని పక్కన కూర్చుని భుజంతో పక్కపక్కకి నేడుతున్నాను)... సరే.. ఏడవకు అన్నానా.. అస్సలు ఏం జరిగిందో మొత్తం చెప్పు.
మధు : (కళ్ళు తుడుచుకుంటూ) నీకెలా తెలిసింది?
లావణ్య : నువ్వు కిటికీ ముయ్యలేదు.... అలా తెలిసింది, నా కొడకా అంటూ వాడి మీదకి ఎక్కవుగా అప్పుడే వచ్చాను.
మధు తల దించుకుంది.
లావణ్య : నువ్వు చెప్పు... ఎలా మొదలయింది నీకు వాడికి.
మధు : అది.. ఆ రోజు నువ్వు వాడు నా కాళ్ళు పట్టుకున్నారుగా అప్పుడు చిన్నాగాడు చూసుకోకుండా నా తొడ పట్టుకున్నాడు.
లావణ్య : అయితే.. వాడు నీ మీద ఎక్కి గుర్రం ఆట ఆడేవాడు.. ఇది కాదు ఇంకా.
మధు : నన్ను చెప్పనీ... ఇవ్వాళ నీకోసం మధ్యాహ్నమే వచ్చాడు, ఎవరినో ప్రేమిస్తున్నాడట, నీతో చెప్పాలనో ఏమో కాలేజీ ఎగొట్టి మధ్యలో వచ్చాడు.
నేను స్నానం చేసి చీర కట్టుకుంటూ డోర్ తీసా.. కిచెన్ లో వంట చేస్తుంటే వచ్చి వెనకాల కౌగిలించుకుని వాడి లవ్ స్టోరీ చెప్తుంటే మంచం మీద కూర్చోబెట్టి అలా మాట్లాడుకుంటూ పడుకున్నాం.. వాడు ఆ అమ్మాయికి ముద్దు పెట్టాడంటా.. ఇక అలా జరిగిపోయింది అనుకోకుండా అంతే.
లావణ్య : హ్మ్మ్.... ఇందులో వాడి తప్పేలేదు.. తప్పంతా నీదే.
మధు : ఏంటి.. అను నన్నే అను.. వాడు ముద్దు పెట్టలేదా నాకు నువ్వు చూసావుగా.
లావణ్య : ఏం చెప్పావ్ ఏం చెప్పావ్ ఒక్కసారి నా కోసం రిపీట్ ఏసుకుందాం.. చీర కట్టుకుంటుంటే వచ్చాడన్నావ్.. వాడు నిన్ను ఎన్ని సార్లు చూసాడే అలాగా చిన్నప్పటి నుంచి, తరువాత స్టవ్ వెనుకాల వచ్చి కౌగిలించుకున్నాడన్నావ్....వచ్చినప్పుడల్లా నీ ఒళ్ళో పడడమే కదే వాడు చేసే మొదటి పని.. పాపం వాడేదో వాడి లవ్ స్టోరీ చెపుదామని వస్తే... జరిగిన వాటికి నీకు మూడోచ్చి వాడిని ముద్దులోకి దించావ్ అవునా కాదా?
మధు సైలెంట్ గా ఉండేసరికి.
లావణ్య : నువ్వు చెప్పకపోతే వాడికే ఫోన్ చేస్తా.
మధు : నిజమే అదే జరిగింది, ఇన్నేళ్ల తరువాత ఎందుకో మనసు అటు మళ్ళిందే నాకు వాడు నువ్వు తప్ప ఎవరున్నారు.. వాడైతే అర్ధం చేసుకుంటాడని అలా చేసాను.
లావణ్య : సరే ఏడవకు.. ఇలా రా.. (అని నా ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని తల నిమురుతుంటే కళ్ళు తుడుచుకుంది).
లావణ్య : (నవ్వుతూ) అమ్మా.. పాపం వాడు ఊపిరి ఆడక గింజకుంటుంటే అలా పట్టేసుకున్నావ్ ఏంటే ఆఖరికి నీ పిర్ర మీద కూడా గిచ్చాడు అయినా వదల్లేదు.. నాకు భయమేసి ఇక ఏం చెయ్యాలో తెలీక తలుపు కొట్టాను.
మధు సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంది.
లావణ్య : అమ్మా.. అంత కోరిక పుట్టిందా..?
మధు ఏం మాట్లాడలేదు ఇంకా గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుని లావణ్య ఒడిలో మొహం దాచుకుంది.
లావణ్య : పాపం వాడు ఏడుస్తూ ఉంటాడు అక్కడా.. ఎంత గిల్టీగా ఫీల్ అవుతున్నాడో ఏమో.. కనీసం నా మొహం కూడా చూడలేకపోయాడు.
మధు లేచి కూర్చుంది.
మధు : సారీ.. లావణ్య.. అదీ..
లావణ్య : ఏం కాదులే... వాడే వస్తాడు.. మనల్ని చూడకుండా వాడు మాత్రం ఎన్ని రోజులుంటాడు.. నువ్వు పడుకో అని అమ్మని పడుకోబెట్టి తల నిమురుతుంటే.. కళ్ళు మూసుకుంది.
లావణ్య : ఇంతకీ ఆ అమ్మాయి పేరెంటట?
మధు : అక్షిత అని చెప్పాడు.
ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాను..
నాలుగు రోజులవరకు వాడి జాడ లేదు, అస్సలు ఈ విషయం నాకు చెప్తాడా లేక దాచిపెడతాడా? చూద్దాం
మధు : తల్లీ వాడు రాలేదే.. ఇక రాడేమో... నాకు భయంగా ఉందే.. ఒకసారి ఫోన్ చెయ్యకూడదు..
లావణ్య : చేద్దాంలే... ఆ ఫోన్ ఎవరి దెగ్గరుందో ఏమో.. మళ్ళీ వాళ్ళింట్లో వాళ్ళు ఎత్తితే ఇబ్బంది పడతాడు... నేను కాలేజీకి వెళ్ళొస్తా నువ్వు లేనిపోనీ అనుమానాలతో ఏడవకు. (అని లావణ్య కాలేజీకి వెళ్ళిపోయింది)
°*°
°*°
°*°
°*°
°*°
ఆ తరువాత పది రోజులవరకు నేను మళ్ళీ లావణ్య వాళ్ళింటికి వెళ్ళలేదు భయమేసింది, అక్షితతో కూడా అప్పుడప్పుడు మాట్లాడడం తప్ప మళ్ళీ బస్సు కోసం అని వెళ్ళలేదు.
ఈ లోగా మా పెద్దత్తకి కవలలు పుట్టారని ఫోన్ వస్తే అందరం వాళ్ల ఊరికి వెళ్ళాం, తెల్లగా బాగుంది పాప పొడుగు కాళ్ళతో వాడు మాత్రం కొంచెం చామనఛాయ మరీ అంత నలుపు కాదు.
అక్క : రేయ్ సుధీర్ గాడు ఫోన్ చేస్తున్నాడు నీకు ఇదిగో.
ఫోన్ తీసుకుని ఎత్తాను.
లావణ్య : ఎక్కడరా..? అడ్రస్ లేవు.
చిన్నా : పెద్దత్త కి కవలలు అని తెలిసి వాళ్ళూరు వచ్చాం రేపు వచ్చేస్తాం, ఆదివారమేగా ఇంటికి వస్తాలే.
లావణ్య : సరే బాయ్.. (అని ఫోన్ పెట్టేసి) ఇంకేడవకు వాడు ఊర్లో లేడంట రేపు వస్తాడు.
మధు : నేనేం ఏడవట్లేదు.
లావణ్య : మొహం చూడు.. చేసినవన్నీ చేసి మళ్ళీ.. ముక్కు మీద కోపమొకటి.
మధు : ..........
లావణ్య : సరేలే పోనీ ఇంక.. మళ్ళీ ఆ టాపిక్ ఎత్తకు.. రేపు వస్తాడట పదాలు పొయ్యి బిర్యానీకి... ఇంట్లోకి సామాను తీసుకొద్దాం.. వాడికి ఇష్టం.... అలానే పాయసం కూడా చెయ్యి.
పడుకుని లేచే సరికి సాయంత్రం అయ్యింది, అమ్మతో స్కూటీ మీద బైటికి వెళ్లి ఇంట్లోకి కావలసిన నెల సరుకులు మొత్తం తీసుకుని ఇంటికి వచ్చాము, అమ్మ వంట చెయ్యడానికి కిచెన్ లోకి వెళ్ళింది, సోఫాలొ కూర్చుని టీవీ చూస్తున్నాననే కానీ ఆలోచిస్తున్నాను.
చిన్నాగాడు మా గురించి తప్పుగా మాట్లాడతారేమో అని మా స్నేహం దాచాడు, ఇప్పుడు వాడి జీవితంలోకి ఒక అమ్మాయి వచ్చింది, తన దెగ్గర కూడా దాస్తాడా, ఎప్పటికైనా తనకి తెలియకుండా ఉండదు అస్సలు దయడం ఎందుకు తప్పుగా ఆలోచించే వాళ్లు ఎప్పుడు తప్పుగానే ఆలోచిస్తారు అలా అని దాక్కుంటూపోతే ఎలా...
ముందు అస్సలు అమ్మ మీద వాడి ఆలోచన ఏంటి, అస్సలే పిర్రల పిచ్చోడు... పెద్ద పిర్రలు కనిపిస్తే చాలు ఆగిపోతాడు వెధవ, నావి కూడా పెద్దవే ఫ్రెండ్ ని కాబట్టి బతికిపోయాను.
మధు : ఎంటే నీలో నువ్వే నవ్వుకుంటున్నావ్?
లావణ్య : నీ బాయ్ ఫ్రెండ్, పిచ్చి చేష్టలు గుర్తొచ్చి.
మధు లావణ్య పక్కన కూర్చుని, తననే చూస్తూ.
మధు : లావణ్య నేనొకటి చెప్పనా?
లావణ్య : చెప్పు మా... అంది నవ్వుతూ.
మధు : ఎవరో ఎందుకు, నువ్వు చిన్నానే ప్రేమించుకుంటే పోలా.. మీరే పెళ్లి చేసుకుంటే నాకు ఇక ఏ చింతా ఉండదు తల్లీ...
లావణ్య మొహంలొ నవ్వు మాయమవడం మధు గమనించింది.
మధు : లావణ్య తప్పుగా అనుకోకు, ఏదో నా ఆశ వల్ల, నీకు మంచివాడు దొరుకుతాడో లేదో అని నా స్వార్ధంతో అలా వాగేసాను.
లావణ్య నవ్వుతూ " లేదు మా... మా ఇద్దరికి అటువంటి ఆలోచన లేదు, నాకు అలా అనిపించినా వాడికి నా మీద ప్రేమ కలిగినా ఇన్ని సంవత్సరాలు ఇలా ఫ్రెండ్స్ లా ఉండేవాళ్ళం కాదు, వాడు నన్ను ఎంత పవిత్రంగా చూస్తాడో నాకు తెలుసు.. వాడి పట్ల నేను అంతే.. "
మధు : సారీ లావణ్య, ఏదో నోరు జారాను, వదిలేయి.
లావణ్య : అలా ఏం కాదులే నేను వాడిని చేసుకుంటే నువ్వు సెట్ చేసుకుందామనేగా..
మధు : ఛీ... నిన్ను.. అని లోపలికి పరిగెత్తింది.
అమ్మ వెళ్ళిపోగానే ఒక్కసారి బాదేసింది, కళ్ళ నీళ్లు తుడుచుకున్నాను ఇన్నేళ్లు నన్ను కని పెంచి మా ఇద్దరినీ సాకిన నా తల్లికే మా స్నేహం అర్ధం అవ్వలేదు, చిన్నగాడికి ఇవన్నీ ముందే తెలుసు అందుకే నన్ను వాళ్ల ఇంట్లో దాస్తూ వస్తున్నాడు, వాడు ఏది చేసినా అంతేలే అన్నీ ఆలోచించే చేస్తాడు.
ఇంతకి ఈ అమ్మాయి ఎవరో, చిన్నా గాడి సెలక్షన్ ఎలా ఉందొ చూడాలని ఉంది, మంచి అమ్మాయి అయ్యుండి మా స్నేహాన్ని అర్ధం చేసుకుంటే అదే చాలు, ప్లీజ్ దేవుడా అలాంటి గుణవంతురాలిని వాడికి ఇవ్వు ప్లీజ్ ప్లీజ్..
మధు : లావణ్యా... తిందాం రా..
లావణ్య : ఆ వస్తున్నా..
రాత్రికి పెద్దత్త ఇంటి నుంచి ఇంటికి బైలుదేరుదాం అనుకుంటుండగా, అమ్మమ్మ చిన్నత్తని కూడా వాళ్ల ఇంట్లో వదిలేసి వెళదాం వాళ్ల అమ్మ రాలేకపోతున్నా అందని చెప్పింది, అక్కడనుంచి చిన్నత్తని వదిలేసి ఇంటికి వచ్చాము పిల్లల గురించి మాట్లాడుకుంటూ.
పెద్ద మావయ్య అత్త దెగ్గరే కొన్ని రోజులు ఉంటానని అక్కడే ఉండిపోయాడు, చిన్న మావయ్య ఓటి ఉందని ఆఫీస్ కి అటు నుంచి అటు హైదరాబాద్ బస్సు ఎక్కి వెళ్ళిపోయాడు, ఇక అమ్మమ్మ తాత మేము నలుగురం ఇంటికి వచ్చేసి పడుకున్నాం.
నాకు నిద్ర పట్టలేదు రేపు లావణ్యని ఎలా ఫేస్ చెయ్యాలో ఏంటో, ఎంత పని చేసావే మధు.. ఇప్పుడు చూడు నా లైఫ్ లొ ఫస్ట్ టైం దాని నుంచి తప్పించుకు తిరగటానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను, అయినా పాపం అమ్మ తప్పు ఏం ఉందిలే టెంప్ట్ అయ్యింది కానీ నేను ఆత్రం ఆపుకోవాల్సింది... ఇందులో నా తప్పు కూడా ఉంది రేపు ఏం జరుగుద్దొ ఏంటో అని ఆలోచించుకుంటూ పడుకున్నాను.
పొద్దున్నే ఆదివారం కావడంతో మనల్ని ఎవ్వరు లేపలేదు అక్క లేపినా లేవలేదు, కొంత సేపటికి మా నాన్న లేపాడు.
నాన్న : రేయ్ వెళ్లి చికెన్ తీసుకురాపో, అలానే పేపర్ కొనుక్కురా.
ఆ మాటకి లేచాను.
నాన్న దెగ్గర డబ్బులు తీసుకుని బైటికి నడిచాను, గల్లీ దాటి ముందుకు వెళితే మెయిన్ రోడ్, నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నాను.
ఎవ్వరు ఎన్ని పనులు చెప్పినా ఐదు నిమిషాలకి కానీ బద్ధకంగా లేసే నేను మా నాన్న పని చెప్తే మాత్రం ఒక్క నిమిషం కూడా లేట్ చెయ్యను.
అయనంటే నాకు చాలా ఇష్టం, మా నాయనమ్మ తాత వాళ్లు నాన్నని ఎంతో గారాబంగా పెంచారట, ఊళ్ళో పుట్టి పెరిగినా ఏ కష్టం రానివ్వకుండా చూసుకున్నామని మా నాయనమ్మ చెప్తూ ఉండేది, దానికి తగ్గట్టే మా నాన్న కూడా ఏ కల్మషం లేని వాడు అందరినీ ఒకేలా చూస్తాడు, తన ముందు ఎవరి గురించి తప్పుగా మాట్లాడినా ఊరుకునేవాడు కాదు, గొడవలకి పోడు పక్క వారి విషయంలొ అస్సలు జోక్యం చేసుకోడు, ఇన్ని సంవత్సరాలనుండి ఒక్కసారి కూడా మా నాన్న తాగుతాడు అని ఒక్కరి దెగ్గర నుంచి కూడా నేను వినలేదు.
నాకు ఆయన అంటే ఒక హీరో లాగ, నా ఇన్స్పిరేషన్ కూడా ఆయనే, ఆయన లాగా కష్టపడి పైకి రావాలని, ఆయన సంపాదించుకున్నంత మంచి పేరు నేను సంపాదించాలని ఎప్పుడు అనుకుంటాను.
ఈ మధ్య నాన్న బిసినెస్ మొదలు పెట్టాడు తన కాలేజ్ కొలీగ్స్ తో కలిసి, కొంచెం బిజీగా ఉంటున్నాడు.
ఇంతలో చికెన్ షాప్ వచ్చింది, చికెన్ తీసుకుని పక్కనే పాన్ షాప్ లొ పేపర్ కొని ఇంటికి వచ్చి అమ్మకి ఇచ్చేసి చక చకా స్నానం చేసి నాన్న ముందు నిల్చున్నాను.
నాన్న : ఎక్కడికి దొరవారు రెడీ అయ్యారు?
చిన్నా : మా ఫ్రెండ్స్ తో సినిమాకి వెళుతున్నా నాన్న, భోజనం కూడా బైటే.
నాన్న : అవసరమా ఇవన్నీ.
చిన్నా : ప్లీజ్ నాన్న.. సాయంత్రం వరకు వచ్చేస్తా.
నాన్న : సాయంత్రం ఐదు గంటల లోపు ఇంటికి రావాలి, ఇంతకీ ఎవరా ఫ్రెండు.. సుధీర్ గాడా?
చిన్నా : లేదు, నా కాలేజీ ఫ్రెండ్.
ఇంతలో అమ్మ వచ్చింది.
అమ్మ : పేరేంటి?
ఏం చెప్పాలో తెలీక, మొన్న రిలీజ్ అయిన జల్సా సినిమా లొ పవన్ కళ్యాణ్ పేరు గుర్తొచ్చింది.
చిన్నా : సంజయ్.
అమ్మ : వాళ్ల అమ్మదో నాన్నదొ ఫోన్ నెంబర్ ఇచ్చి వెళ్ళు.
పిచ్చి మొహంది అన్నీ కావాలి దీనికి, అలాగే అని సండే బుక్ మీద నాన్న నెంబర్ తిరగేసి రాసిచ్చాను.
అమ్మ : ఇక వెళ్ళు, పెందలాడే రా.
నేను నాన్న వైపు చూస్తున్నాను.
నాన్న : ఏంట్రా?
చిన్నా : డబ్బులు.
నాన్న : పార్టీ ఇచ్చేది వాడైతే నీకెందుకురా డబ్బులు? ఎంత కావాలి.
చిన్నా : రెండు వందలు.
నాన్న : వామ్మో..
చిన్నా : ఇవ్వు నాన్నా, అందరూ తెస్తారు మళ్ళీ నేను అందరి ముందు తల దించుకోవాలి.
నాన్న : నీ వల్ల నేనెప్పుడు తల ఎత్తుకుంటానో ఏంటో (అని జేబులోనుంచి రెండోందలు తీసిచ్చాడు).
అందుకుని బైటికి పరిగెత్తాను. నేరుగా చికెన్ షాప్ కి వెళ్లి రెండోందలకి పెద్ద పెద్ద ముక్కలు కొట్టించి లెగ్ పీస్ కి గాట్లు పెట్టించాను, కవర్ తీసుకుని వెళ్లి లావణ్య ఇంటి తలుపు ముందు నిల్చుని ఒక్కసారి ఊపిరి పీల్చుకున్నాను, తలుపు కొడుతుండగా అవే తెరుచుకున్నాయి. లావణ్య బుట్ట పట్టుకుని నిల్చొని ఉంది.
చిన్నా : ఎక్కడికీ?
లావణ్య : చికెన్.
చికెన్ కవర్ తన చేతికిచ్చాను, లోపలికెళ్లి మంచం మీద కూర్చున్నాను లావణ్య చికెన్ తీసుకుని కిచెన్ లోపలికి వెళ్లింది.
లావణ్య : అమ్మోయ్ నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ వచ్చాడు.
మధు : చికెన్? ఇప్పుడేగా నువ్వెళ్ళింది.
లావణ్య : వాడే తెచ్చాడు, వచ్చేటప్పుడే.
మధు : సరే నువ్వెళ్లు.
లావణ్య : ఇన్ని రోజులు ఇప్పటి దాకా తెగ కలవరించావ్ ఇప్పుడేమో అస్సలు పట్టనట్టు ఉంటావే?
మధు : బిర్యానీ చెయ్యాలి, నువ్వు పో.
లావణ్య బైటికి వచ్చి చిన్నా పక్కన కూర్చుంది.
చిన్నా : అమ్మేది?
లావణ్య : లోపల ఉంది.
చిన్నగా లావణ్య సంకలోకి దూరి చెయ్యి పట్టుకుని ఆనుకుని కూర్చున్నాను.
కిచెన్ లొనుంచి మధు తొంగి చూడటం లావణ్య గమనించింది.
లావణ్య : ఏమైంది రా?
చిన్నా : ఏం లేదు, ఊరికే..
లావణ్య : ఎలా ఉన్నారు మీ అత్త పిల్లలు.
చిన్నా : బాగున్నారు. నీకొకటి చెప్పాలి.
లావణ్య : ఏంటి?
చిన్నా : అదీ.. అదీ..
లావణ్య : హా...
చిన్నా : మొన్న.. మొన్న..
లావణ్య : ఆ మొన్నా?
చిన్నా : మొన్న ఇంటికి వచ్చాను మధ్యాహ్నం, అప్పుడు అప్పుడు అమ్మని... అమ్మకి ముద్దు పెట్టాను... అని గట్టిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను అని ఇంకా తన లోపలికి...గోడకి తన వీపుకి మధ్యలో తల దూర్చి దాక్కున్నాను.
లావణ్య : అందులో ఏముంది, ఎప్పుడు నువ్వు పెట్టేదేగా..
చిన్నా : అప్పుడెప్పుడైనా నీకు చెప్పానా?
లావణ్య : మరి ఇప్పుడెందుకు చెప్తున్నావు?
చిన్నా : అంటే నేను పెట్టింది ప్రేమతో కాదు.
లావణ్య : మరీ?
చిన్నా : కామంతో...
లావణ్య ఏం మాట్లాడకపోయేసరికి, భయపడిపోయాను.
చిన్నా : సారీ అని తన చేతిని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకున్నాను.
లావణ్య : నాకు చెప్పకుండా కూడా ఉండొచ్చు, ఎందుకు చెప్తున్నావ్?
చిన్నా : అదీ... మళ్ళీ నీకెప్పుడైనా తెలిసి, నన్ను వదిలేస్తావేమో.. ఫ్రెంషిప్ కట్ చేస్తావేమో.. నన్ను దూరం పెడతావేమో అని.. ఏడుస్తూనే చెప్పాను.
లావణ్యకి కూడా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి.
లావణ్య : మరీ అమ్మ ఏమనలేదా?
చిన్నా : నన్ను కొట్టింది చెంప మీద, కోపంగా చూసింది అంతే ఇంకేమనలేదు.. తప్పంతా నాదే నువ్వు మళ్ళీ అమ్మని అడగకు బాధ పడుతుంది
లావణ్య : ఆహా... అలాగే.
చిన్నా : కావాలంటే నన్ను కొట్టు, కొట్టించు అంతే కానీ నన్ను దూరంగా పెట్టావుగా?
ఆ మాటకి లావణ్య ఏడుస్తూ మధు వైపు చూసింది, మధు చీర కొంగు నోటికి అడ్డు పెట్టుకుని ఏడ్చేసింది, లావణ్య కళ్ళలోకి చూడగానే లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
లావణ్య చిన్నాని ముందుకి తీసుకొచ్చి నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.
లావణ్య : ఏం జరిగినా మన ఫ్రెంషిప్ ఇలానే ఉంటుంది ప్రామిస్...అని చిన్నా తల మీద చెయ్యి వేసింది.
వెంటనే లావణ్యని పట్టుకుని కౌగిలించుకున్నాను.. నా వీపు నిమురుతుంది.
లావణ్య : ఆ.. ఇంక చాలు, ఇప్పటికే ఎమోషన్ ఎక్కువైంది.
నవ్వుతూ తల మీద మొట్టికాయ వేసాను. మంచం దిగి కొంచెం సేపు కారమ్స్ ఆడుకుని, సబ్జక్ట్స్ గురించి కొంత సేపు ఊరి గురించి కొంచెంసేపు మాట్లాడుకునేసరికి మధ్యాహ్నం అయ్యింది.
- Next page: Update 04
- Previous page: Update 02
- Next article in the series 'రెండు కళ్ళు': వెలుగు
- Previous article in the series 'రెండు కళ్ళు': వదిన
