Update 11
రెండు రోజుల తరువాత లేచానని అమ్మ చెప్పింది, ఇంకా హాస్పిటల్ లోనే ఉన్నాను.. తలకి బాగా దెబ్బ తగిలిందట కాళ్ళు కొంచెం నెప్పిగా ఉన్నా మిగతా అన్నీ పార్ట్లు బానే పని చేస్తున్నాయనిపించింది.
వెంటనే జరిగిన ఆక్సిడెంట్ గుర్తొచ్చింది.. పక్కనే అమ్మ చెయ్యి పట్టుకున్నాను.
చిన్నా : అమ్మకెలా ఉంది..
అమ్మ : నేనిక్కడే ఉన్నాను రా..
చిన్నా : అది కాదు.. నాకు, నా ఫ్రెండ్ వాళ్ల అమ్మకి ఇద్దరికీ ఆక్సిడెంట్ అయ్యింది.. తనకెలా ఉంది..
అమ్మ : ఏమో రా.. మాకు హాస్పిటల్ నుంచే ఫోన్ వచ్చింది.. మీ పెద్ద మావయ్యకే తెలుసు..
చిన్నా : నా ఫోన్ ఏది..?
అమ్మ : ఏమో..
చిన్నా : ఏదో ఒక ఫోన్ ఇటీవ్వు..
ఫోన్ తీసుకుని లావణ్య కి కాల్ చేసాను ఎత్తలేదు.. మళ్ళీ వరస పెట్టి మూడు సార్లు చేసాను.. అయినా రెస్పాన్స్ లేదు అక్షితకి కాల్ చేసాను తను కూడా లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు.. పెద్ద మావయ్యకి ఫోన్ చేసాను..
చిన్నా : మావయ్య నన్ను హాస్పిటల్ లో జాయిన్ చేసింది ఎవరు?
మావయ్య : రేయ్.. స్పృహ వచ్చిందా.. వస్తున్నా...
చిన్నా : ముందు నేను అడిగినదానికి సమాధానం చెప్పు.
మావయ్య : ఎవరో ఒకమ్మాయి జాయిన్ చేసింది.. నేను హాస్పిటల్ కి రాగానే తను వెళ్ళిపోయింది..
చిన్నా : టీ షర్ట్ వేసుకుందా.. చుడిధార్ వేసుకుందా?
మావయ్య : టీ షర్ట్..
చిన్నా : (అంటే అక్షిత...) నాతో పాటు ఎవరైనా జాయిన్ అయ్యారా..
మావయ్య : ఆ అయ్యారు.. ఒకావిడ నిన్ను కాపాడబోయి తను కూడా ప్రమాదంలో పడింది.. అదే హాస్పిటల్ ఇప్పుడు ఎలా ఉందొ తెలీదు.. కనుక్కోనా..?
చిన్నా : (కళ్ళు తుడుచుకున్నాను) కనుక్కో..
కళ్ళు మూసుకోడానికి ప్రయత్నించాను నా వల్ల కావట్లేదు.. అక్షితకి వరస పెట్టి కాల్ చేస్తున్నాను.. ఎత్తట్లేదు..
కొంత సేపటికి మావయ్య వచ్చాడు.. రాగానే నన్ను పలకరించాడు..
చిన్నా : తనకి ఎలా ఉందట..?
మావయ్య : లేదు.. రా.. తను హాస్పిటల్ కి తీసుకొచ్చే లోపే చనిపోయిందట..
నాకు ఏడుపు రావట్లేదు..
అమ్మ : అన్నయ్య.. వాడి ఒళ్ళంతా చెమటలు పడుతున్నాయి.. వెళ్లి డాక్టర్ ని పిలుచుకురాపో.. అని నా పక్కన కూర్చుని కొంగుతో తడుస్తుంది..
లేవడానికి ట్రై చేసాను కానీ నా వల్ల కావట్లేదు.. చిన్నగా లేచి కూర్చున్నాను.. డాక్టర్ వచ్చి చెక్ చేసాడు.. అంతా ఓకే రెండు రోజులు అబ్సర్వేషన్ లో ఉంచండి అంతా బాగుంటే డిశ్చార్జ్ చేస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.
చిన్నత్త పెద్దత్త అమ్మమ్మ ఇంటి పక్కన వాళ్లు అందరూ చూసి వెళ్లిపోయారు.. రాత్రికి తోడుగా పడుకోడానికి అమ్మమ్మ వస్తానంది. సుధీర్ గాడు కూడా వచ్చాడు.
సుధీర్ : ఎలా ఉందిరా ఇప్పుడు..?
చిన్నా : బానే ఉంది.. రాత్రి పన్నెండింటికి బండి తీసుకుని హాస్పిటల్ కి రా బైటికి వెళ్ళాలి..
సుధీర్ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ రా.. అవన్నీ తరువాత ముందు నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో..
చిన్నా : చెప్పింది చేస్తావా.. నేను ఒక్కన్నే పోనా..
సుధీర్ : సరే.. సరే..
రాత్రి ఎప్పుడవుతుందా అని ఎదురు చూస్తూ గడిపాను.. నాకు అమ్మ పాయిందన్న వార్త కంటే.. లావణ్య ఎలా ఉందొ అన్న భయం పట్టుకుంది.. ఏడుపు భయం రెండు ఒకేసారి.. వచ్చాయి..
అస్సలు ఇది కావాలని జరిగిందా లేక ఆక్సిడెంటేనా.. ఆ తెజా గాడు.. లేదు వాడికంత సీన్ లేదు.. మనిషిని చంపే అంత మూర్ఖుడు కాదు అత్యాశ పరుడు అంతే.. ఇక మిగిలింది.. మధు వాళ్ల మరిది.. ఇంతకు ముందు కూడా ఆ ఇంటి కోసం గొడవ పెట్టుకున్నాడు.. అమ్మతో.. వాటాలు సరిగ్గా పంచలేదని..
ఆలోచిస్తూ ఆలోచిస్తూ ఉండగానే రాత్రి అయ్యింది.. గ్లూకోస్ తీసేసి.. మొదటి సారి ఒక్క ముద్ద ఇడ్లి పిసికి పెట్టి జావ తాగించారు..
పన్నెండు అవుతుండగా సుధీర్ గాడికి ఫోన్ చేసాను..
సుధీర్ : అవసరమా.. రిస్క్.. ఒకసారి ఆలోచించు...
చిన్నా : వస్తున్నావా లేదా..?
సుధీర్ : కిందే ఉన్నా..
చిన్నా : వస్తున్నా..
బండి ఎక్కి మధు అమ్మ ఇంటికి వెళ్లాను.. తాళం వేసుంది.. బైటికి వచ్చి అక్షిత వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి డోర్ కొట్టాను.. అక్షిత వాళ్ల తమ్ముడు బైటికి వచ్చాడు..
అరవింద్ : హాయ్.. చిరంజీవి కదా.. రండి..
లోపలికి వెళ్లి వాళ్ల రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లాడు.. అక్షిత లావణ్యని తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని కూర్చుంది.. నన్ను చూడగానే లేచి నా దెగ్గరికి వచ్చింది..
గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను.. ఒక ఐదు నిమిషాలకి చిన్నగా ఏడుపు ఆపి.. నిద్ర పోతున్న లావణ్యని చూసాను..
అక్షిత : లేపకు.. ఇప్పటిదాకా ఏడ్చి ఏడ్చి పడుకుంది.. పొద్దున సూసైడ్ అట్టెంప్ట్ చేసింది.. కంట్రోల్ చెయ్యడం నా వల్ల కాలేదు..
చిన్నా : ఇంటికి తీసుకెళ్తాను..
అక్షిత : కొన్ని రోజులు ఉండని.. మీ ఇద్దరికీ ఓకేసారి అవ్వడం వల్ల షాక్ లో ఉండిపోయింది.. తరువాత ఆలోచిద్దాం..
చిన్నా : నీకేం ఇబ్బంది లేదుగా..
అక్షిత : లేదు.. తమ్ముడికి ఇప్పుడు హాలిడేస్ ఇద్దరిలో ఎవరో ఒకరం తన పక్కనే ఉంటాము.. నువ్వేం వర్రీ అవ్వకు.. ముందు నువ్వు జాగ్రత్త ఏడవకు..
చిన్నా : అమ్మ?
అక్షిత : ఆక్సిడెంట్ కేసు అవ్వడం వల్ల అదే రోజు మా కంట్రోల్లో లేకుండానే అన్నీ జరిగిపోయాయి.. లావణ్య వాళ్ళ నానమ్మ వాళ్లు కానిచ్చేసారు..
చిన్నా : వాడు.. లావణ్య వాళ్ళ బాబాయ్..
అక్షిత : అవన్నీ తరువాత ముందు నువ్వు.. వెళ్ళు లేకపోతే అక్కడ కంగారు పడతారు.. నువ్వు ముందు తెరుకో.. అప్పటి వరకు లావణ్య నాతోనే ఉంటుంది..
అక్షిత తొ మాట్లాడి మళ్ళీ హాస్పిటల్ కి వచ్చేసాను.. కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు అనిపిస్తే... సుధీర్ గమనించి ors ఒకటి తెచ్చిస్తే తాగి లోపలికి వెళ్లి బెడ్ మీద పడుకున్నాను..
నాలుగు రోజులకి డిశ్చార్జ్ చేసారు.. ఆ తరువాత పది రోజులకి ఇంట్లోనే.. నన్ను అస్సలు అడుగు బైట పెట్టనివ్వలేదు.. పదకొండో రోజు నేనే గొడవ చేసి మరి.. బైటికి వెళ్ళాను.. అక్షితని లావణ్యతొ పాటు మధు అమ్మ ఇంటికి రమ్మన్నాను..
బండి తీసి మధు అమ్మ ఇంటికి వెళ్ళాను.. ఇంటి గోడ మీద.. "ఈ ఇల్లు కోర్టు కేసులో ఉన్నది.. అమ్మడానికి కానీ కొనడానికి కానీ వీలు లేదు" అని రాసి ఉంది.. ఇది లావణ్య బాబాయి గాడి పనే... కోపం ఆపుకున్నాను..
కొంత సేపటికి అక్షిత లావణ్యని తీసుకొని వచ్చింది.. లావణ్య నన్ను చూసింది కానీ ఏడవలేదు కనీసం నా దెగ్గరికి కూడా రాలేదు దూరంగా నేనేదో బైట వాడినన్నట్టు నిలబడింది.. నేనూ.. తన దెగ్గరికి వెళ్లి తల మీద చెయ్యి వేసాను నన్ను చూసింది అంతే..
ఇల్లు తాళం పగలకొట్టి లోపలికి వెళ్లాను.. లాయర్ నోటీసులు ఉన్నాయి.. అక్షిత అన్నీ సర్దుతుంటే.. లావణ్య సోఫాలో కూర్చుంది.. నేనా నోటీసులు చూస్తున్నాను.
ముగ్గురం ఏమి మాట్లాడుకోలేకపోయాం.. అక్షితని వెళ్ళమని చెప్పాను.. లావణ్యని తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.. నోటీసులు తీసుకుని సుమన్ అన్నయ్య దెగ్గరికి వెళ్లాను..
ఏదేదో చెప్పాడు.. మొత్తానికి ఇప్పుడల్లా ఇల్లు అమ్మడం కుదరదని అర్ధమైంది.. లావణ్య భవిష్యత్తు ఏంటో నాకేం అర్ధం కాట్లేదు..
నాలుగు రోజులు తరువాత, లావణ్య వాళ్ళ బాబాయి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లతో అక్షిత వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చాడని అక్షిత ఫోన్ చెయ్యగానే పరిగెత్తాను.. ఒక పక్క ఇల్లు కోసం కోర్టులో కేసు వేసి ఇంకోపక్క లావణ్య తన కూతురని తనతోనే ఉండాలని గొడవ చెయ్యడానికి వచ్చాడు..
నాకు వాడికి చాలా పెద్ద గొడవ జరిగింది.. కొట్టుకునేదాకా పోయింది యవ్వారం.. కానీ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఉండబట్టి అటు ఇటు కూర్చోబెట్టి లావణ్యనే అడిగారు.. ఎలాగో మేజర్ కాబట్టి ఎవరితొ ఉండాలో నిర్ణయించుకోమని.. లావణ్య ఒక్క మాట మాట్లాడకుండా ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది.. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఇక సర్ది చెప్పి వాళ్ళకి కొంచెం గట్టిగానే చెప్పేసరికి వాళ్ళు కూడా వెళ్లిపోయారు.
రెండు రోజులు ఆలోచించగా ఒక్కటి మాత్రం ఫిక్స్ అయ్యాను.. ఇప్పుడు లావణ్యకి నేను తప్ప ఎవ్వరు లేరు.. తను నా రెస్పాన్సిబిలిటీ.. ఇక తన చదువు విషయమై తన కాలేజీకి వెళ్ళాను.. కట్టిన ఐదు లక్షల అడ్వాన్స్ ఫీజు వెనక్కిచ్చే సమస్యే లేదన్నారు..
ఇంటికెలుతుండగా ఒకటే ఆలోచించాను.. ఇప్పుడు లావణ్యని నా ఇంటికి తీసుకొచ్చి మా వాళ్ళని తనని చదివించమని అడగలేను.. అడిగాను కూడా.. సినిమా కథ చెప్పినట్టు.. బుక్ లో చదివినట్టు.. అదే నిజంగా మనకి ఆ సమస్య వస్తే అని.. రక రకాలుగా మాట్లాడి చూసాను కానీ లాభం లేదు.. కనీసం మా ఇంట్లో వాళ్లు స్పందించలేదు కూడా..
ఒకవేళ లావణ్యని నేను చిన్నప్పటి నుంచే నా ఫ్రెండ్ గా ఇంట్లో పరిచయం చేసుంటే ఇంకోలా ఉండేదేమో.. కానీ ఇప్పుడు అది కుదరని పని..
సాయంత్రం వరకు అక్కడా ఇక్కడా తిరుగుతూ ఏదేదో ఆలోచిస్తూ ఇంటికి వెళ్లాను.. అమ్మా నాన్నా మాట్లాడుకుంటున్నారు.. నేరుగా వాళ్ళ ముందుకి వెళ్లాను..
చిన్నా : నాన్న నేనొక నిర్ణయం తీసుకున్నాను..
నాన్న : ఏంటో అది?
చిన్నా : ఇంజనీరింగ్ నా వల్ల కావట్లేదు.. నేను డిగ్రీలో జాయిన్ అవుతాను..
నాన్న : ఏం.. ఆక్సిడెంట్ లో మైండ్ గాని దొబ్బిందా..
చిన్నా : ఏమో.. నాకు తెలీదు.. నేను అంత చదువు చదవలేను తరువాత మీ ఇష్టం.. అని అమ్మా నాన్నా అరుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా వెళ్లిపోయాను..
ఇంట్లో వాళ్ళందరూ నచ్చచెప్పడానికి చూసారు, కానీ వినలేదు.. వెళ్లి డిగ్రీలో జాయిన్ అయ్యాను.. లావణ్యని కూడా బలవంతంగా కాలేజీకి పంపిస్తుంది.. అక్షిత స్కూటీ తీసుకుంది.. దాని మీదే లావణ్యని రోజు వదిలేసి తను కాలేజీకి వెళ్లి మళ్ళీ ఇంటికేళ్లేటప్పుడు తీసుకెళుతుంది.
అడిగింది ఎందుకు ఇంజనీరింగ్ వదిలేస్తున్నావ్ అని కానీ తనకి తేలుసు నేను ఎందుకు వదిలేస్తున్నానో... డిగ్రీ కాలేజీకి వెళ్తూనే పార్ట్ టైం జాబ్ కోసం చూస్తున్నాను..
ఒక పెట్రోల్ పంప్ లో దొరికింది రాత్రి ఎనిమిదింటి నుంచి పొద్దున ఎనిమిదింటి వరకు రెండు షిఫ్ట్ల ఉద్యోగం ఉందని.. కానీ పన్నెండు గంటలు నాకే ఇవ్వమని అడగగా ఒప్పుకున్నారు.. రోజుకి వెయ్యి రూపాయలు..
ఇంట్లో చెప్పాను నైట్ షిఫ్ట్ జాబ్ పెట్రోల్ బంక్ లో అకౌంట్స్ రాయాలి అని మేనేజర్ పోస్ట్ అని.. నానా.. గొడవ జరిగింది.. రాత్రి మొత్తం కాదు.. ఎనిమిదింటి నుంచి పదకొండు ఇంటివరకు ఆ తరువాత అక్కడే పడుకోడం మళ్ళీ పొద్దున్నే ఐదింటి నుంచి ఎనిమిదింటి వరకు అని...ఏదేదో చెప్పి వాళ్ళని నమ్మించి తప్పించుకున్నాను..
ఆ జీతామేదో మేమే ఇస్తామన్నారు.. కానీ అవన్నీ జరిగే పనులు కావులే అని వినిపించుకోకుండా.. బైటికి వచ్చేసాను.
మొదటి రోజు.. పన్నెండు గంటల్లో కనీసం తొమ్మిది గంటలు నిల్చొనే ఉన్నాను.. తెల్లారి ఇంటికి వెళ్లి కాలేజీకి వెళ్లకుండా పడుకున్నాను.. కాళ్ళు నొప్పి పుట్టాయి కదా.. అబ్బబ్బా... చుక్కలు కనిపించాయి.. మోకాళ్ళ దెగ్గర నుంచి తొడల వరకు ఒకటే మంట... జిల..
వరసగా ఐదు రోజులు పోగానే అలవాటు అయిపోయింది.. మా మేనేజర్ అడిగాడు.. వారానికి జీతం కావాలా లేదా నెలకా అని.. వారానికే కావాలన్నాను.. మొదటి వారం ఒక్కరోజు కూడా ఎగొట్టకుండా వెళ్లినందుకు.. ఏడు వేలు చేతిలో పెట్టారు.. వాటిని చూడగానే నవ్వొచ్చింది..
ఒకప్పుడు నేను అక్షిత బస్సులో ముద్దులు పెట్టుకోడానికి వెళ్తే అయ్యే ఖర్చు వెయ్యి రూపాయలు.. ఇప్పుడు అది నా ఒక రోజులో పన్నెండు గంటలు నిలబడితే వచ్చే జీతం.. ఒక రూపాయికి ఎంత పవర్ ఉందొ అప్పుడే తెలుసుకున్నాను.. డబ్బుకి విలువ ఇవ్వడం నేర్చుకున్నాను..
ఇంకో వారానికి చిన్నగా నాలో ఉన్న స్పీడ్ దూకుడు తనం కూడా తగ్గిపోయింది.. ఎవడైనా నచ్చకపోతేనే తిట్టేసే నేను ఇప్పుడు అవతలి వాడు కారణం లేకుండా తిడుతుంటే.. మౌనంగా నిల్చుంటున్నాను..
ఒక రోజు రాత్రి పెట్రోల్ కొడుతుండగా అక్షిత స్కూటీ వచ్చి ఆగింది.. నేను చూడకుండా దాన్నే.. ఎంత కొట్టాలి మేడం అని అడిగాను.. డబ్బులు తీసుకోడానికి తల ఎత్తి చూస్తే అక్షిత.. దాని వెనుక లావణ్య..
నేను పని చేస్తుండడం చూసి ఇద్దరి మొహాలు వాడిపోయాయి.. లావణ్య ఏడ్చేసింది.. ఇద్దరు ఆరాలు తీశారు.. రాత్రి పడుకోడానికి మూడు గంటలు టైం ఉంటుందని చెప్పి వాళ్ళని పంపించేసాను..
అదే రాత్రి నాకొచ్చిన జీతం మొత్తం అక్షిత అకౌంట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేసాను.. ఎందుకని అడగకుండా తను అర్ధం చేసుకుంది..
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
అదే రోజు రాత్రి..
లావణ్య : అక్షితా.. ఎక్కడికి?
అక్షిత : చిన్నా గాడికి అక్కడ పడుకోడానికి బెడ్ షీట్ లేదు.. ఇచ్చేసి వస్తా... అని బైక్ తీసింది..
అక్షిత చిన్నాతొ మాట్లాడి తిరిగి వచ్చే లోపు లావణ్య బట్టలు సర్దుకుని బ్యాగ్ తొ బైటికి వచ్చేసి.. ఇంటి గేట్ పెడుతుండగా.. అక్షిత వచ్చి చూసింది..
అక్షిత : (కోపంగా) ఎక్కడికి బైలుదేరావు..?
లావణ్య : మా బాబాయి దెగ్గరికి..
అక్షిత : సిగ్గు లేదు..
లావణ్య : నా వల్ల మీరెవ్వరు ఇబ్బంది పడనవసరం లేదు..
అక్షిత : చెప్పుతొ కొడతా ఇంకో మాట మాట్లాడావంటే.. ఏం పిచ్చి పిచ్చిగా ఉందా.. మేమేం కామా నీకు.. సరే రేపొద్దున్నే వెళుదువు నేనే వదిలేస్తా ఇప్పుడు పడుకో..
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
అక్షిత : హలో..
చిన్నా : చెప్పవే.. ఏమంటుంది అది.. ఏడుస్తుందా.. కోప్పడుతుందా..
అక్షిత : రేపు పొద్దున్నే పార్క్ దెగ్గరికి రా.. నీతో మాట్లాడాలి..
చిన్నా : ఏమైంది..?
అక్షిత : రేపు వచ్చాక మాట్లాడదాం.. అని పెట్టేసింది..
తెల్లారే మళ్ళీ అక్షిత ఫోన్ చేస్తే పార్క్ కి వెళ్లాను..
అక్షిత బెంచ్ మీద కూర్చుని ఉంది.. అర్ధం కాలేదు.. నన్ను చూడగానే అక్షిత లేచి నా దెగ్గరికి వచ్చింది..
చిన్నా : ఏమైంది..?
అక్షిత : లావణ్య వల్ల నాకు ఇంట్లో ప్రాబ్లెమ్ గా ఉంది.. నా వల్ల కాదు.. నువ్వు కూడా నీ కెరీర్ పాడు చేసుకొనవసరంలేదు అందుకె..
చిన్నా : ఆ.. అందుకే.. అని కోపం గా చూసాను
అక్షిత : తనని వాళ్ల బాబాయ్ దెగ్గరికి పంపించేద్దాం..
సర్రుమని కాలింది నాకు.. అక్షిత నోటి నుంచి ఈ విధమైన మాట ఒకటి వస్తుందని నేను కలలో కూడా ఊహించలేదు.. కానీ ఆపుకున్నాను.. ఇదే నేను అక్షితని కలిసే ఆఖరి రోజని నాకు అర్ధమైంది..
చిన్నా : లావణ్యని పంపించు నేను తీసుకెళ్తాను.. సాయంత్రం వచ్చి..
అక్షిత : అలా కాదు గాని.. ఈ నసుగుడు అంతా ఎందుకు.. ఒక్కటే మాట అక్షితానా లావణ్యనా.. నేను కావాలో నీ ఫ్రెండ్ కావాలో తెల్చుకో.... సాయంత్రం ఐదు గంటల వరకు టైం ఇస్తున్నాను ఏ విషయం ఇదే పార్క్ కి వచ్చి చెప్పు.. అని సీరియస్ గా వార్నింగ్ ఇచ్చి వెళుతుందా బక్క పీనుగు..
వెనక్కి తిరిగి వెళ్తున్న ఆ దొంగ ముండ మాటలు వినగానే ఇప్పటి వరకు జరిగినదంతా ఒకేసారి గుర్తొచ్చింది..
చిన్నా : ఏవండీ.. అక్షిత గారు..
అక్షిత వెనక్కి తిరిగింది..
చిన్నా : దీనికి సాయంత్రం వరకు ఎందుకు.. నిన్ను మళ్ళీ కలవడం కూడా నాకు ఇష్టం లేదు... లావణ్యకి ఫోన్ చేసి పిలిపిస్తే తీసుకెళ్తాను..
అక్షిత : అంతేనా.. నన్ను వదిలేస్తున్నావా?
చిన్నా : ఏ డౌటా... విడిపోయే ముందు ఏమైనా చివరిగా.. షేక్ హ్యాండ్ లాంటిదేమైనా ఉందా..
అక్షిత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటేసుకుంది..
చిన్నా : ఏంటిది..?
అక్షిత : నీ వెనక్కి తిరిగి చూడు.. అని నన్ను వదిలింది..
వెనక్కి తిరిగాను చెట్టు పక్కనే నిల్చొని లావణ్య నన్ను చూసి ఏడుస్తుంది..
చిన్నా : అమ్ములు ఏమైందే.. అని దెగ్గరికి వెళుతుంటే.. పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటేసుకుంది.. అమ్ములు ఏంటే ఇది చేతిలో బ్యాగ్ ఏంటి?
అక్షిత : అమ్మగారు రాత్రి ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోబోయారు..
చిన్నా : ఏంటే ఇది.. నన్ను వదిలేసి ఎక్కడికి వెళ్తావే.. లావణ్య ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుంది..
చిన్నా : అక్షిత.. దీనికేనా ఇంత నాటకం ఆడింది నువ్వు..
అక్షిత : మరి మాములుగా చెప్తే.. అర్ధం చేసుకోరుకదా మనుషులు.. ఇక ఇప్పుడు నువ్వు వెళ్ళమన్నా వెళ్ళదు.. ఏం లావణ్య..?
లావణ్య : (గట్టిగా ఏడుస్తూ) చిన్నా.. నాకు అమ్మ కావాలి... అని ఏడ్చేసింది..
నాకు ఏం సమాధానం చెప్పాలో ఎలా ఓదార్చాలో అర్ధం కాలేదు.. అక్షిత మా ఇద్దరినీ వాటేసుకుని..
అక్షిత : లావణ్య.. ఇటు చూడు.. అమ్మ ఎప్పుడు మనతోనే ఉంటుంది.. కావాలంటే నన్ను అమ్మా అని పిలిచేయి.. పేరు మార్చుకోనా... రేయ్., ఇవ్వాల్టి నుంచి నా పేరు మధు.. ఇక నేను ఈ జీన్స్ టీ షర్ట్ వేసుకోను అన్నీ చీరలే.. నా సైజు సరిపోకపోయినా పెద్ద పెద్ద జాకెట్లు కుట్టించుకుంటా.. అనగానే లావణ్య కొంచెం నవ్వింది..
అక్షిత నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను..
చిన్నా : అమ్ములు పదా... అని చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి తీసుకెళ్తుంటే..
అక్షిత : ఏంట్రా.. నిజంగానే నన్ను వదిలేద్దామని ఫిక్స్ అయ్యావా?
చిన్నా : ఛ.. ఒక్కసారిగా ఆనందం నాశనం అయ్యింది.. ఇక రేపటి నుంచి నీ పీడా విరగడయ్యింది.. ఫుల్ ఫ్రీడమ్ అనుకున్నాను కానీ ఇదంతా నాటకం అనేసరికి చూడు నా ఫేస్ డల్ గా అయిపోయింది..
లావణ్య మధ్యలో నడుస్తూ కళ్ళు తుడుచుకుని నవ్వుతుంది..
అక్షిత : అవునవును... నేను చూసాను లే.. నన్ను వదిలేయ్యాలని అనుకున్నప్పుడు నీ మొహం.. ఏడుపు మొహం పెట్టి ఎడవటానికి రెడీ గా ఉన్నాడు.. నేనైతే ఎంత నవ్వుకున్నానో..
చిన్నా : పోవే శాడిస్ట్ మొహం దాన..
అక్షిత : నన్ను వదిలేయ్యాలని ఆలోచన వచ్చిందంటే .. బొంద తోవ్వి నిన్ను దీన్ని పాతేసి ఆ తరువాత నేను మీతోటే చస్తా ఏమనుకున్నారో.. నన్ను వదిలించుకోడం అంత ఈజీ కాదు.. అని అక్షిత లోడా లోడ వాగుతుంటే నేను లావణ్య ఇద్దరం ఒకరినొకరం చూసుకుని నవ్వుకున్నాము..
నెల రోజులు గడిచాయి సంపాదిస్తున్న డబ్బులన్నీ అక్షిత అకౌంట్ లో జమ చేస్తున్నాను కానీ అవి సరిపోవని నాకు తెలుసు ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు ఇంకా నాలుగు నెలలు టైం ఉంది ఈలోగా ఐదు లక్షలు సంపాదించాలి లేకపోతే లావణ్య ఫీజ్ కి ఇబ్బంది అవుతుంది కాలేజీకి వెళ్లి కూర్చుంటున్నాను కానీ నా ఆలోచన మొత్తం లావణ్య చుట్టే తిరుగుతుంది.
ఒక పక్క క్లాస్ జరుగుతుంది గట్టిగా ఆలోచించాను, నేను చదివే ఈ అరా కొరా చదువు నాకు మహా అయితే ఒక ముప్పై నలభై వేల ఉద్యోగం తెచ్చిపెడుతుందేమో అంతే అంతకు మించి ఇంకేం అవ్వదు దాని బదులు లావణ్యని చదివిస్తే కనీసం అది డాక్టర్ అయినా అవుతుంది దానికి ఏ లోటు రాకుండా చూసుకోవాలని గట్టిగా నిర్ణయం తీసుకుని క్లాస్ జరుగుతుండగానే లేచి బైటికి వచ్చేసాను.
కాలేజీ నుంచి బైటికి వచ్చి బస్ స్టాప్ లో కూర్చుని ఒక నాలుగు బబ్బుల్ గమ్లు నోట్లో వేసుకుని గట్టిగా నములుతు ఏదేదో ఆలోచిస్తున్నాను, అప్పుడే ఎదురుగా ఒక బిల్డింగ్ కనిపించింది కనస్ట్రక్షన్ జరుగుతుంది. నా మెదడులో చిన్నగా పురుగు తిరగడం స్టార్ట్ అయ్యింది.
నేరుగా ఇంటికి వెళ్లి బ్యాగ్ పడేసి అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను, పెద్ద అత్త పిల్లలకి అన్నం పిసికి పెడుతుంది, వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నాను.
అత్త : ఏంటి అయ్యగారు ఈ మధ్య అస్సలు కనిపించట్లేదు, అస్సలు ఇంట్లో ఉండట్లేదట.
చిన్నా : అలా ఏం లేదు.
అత్త : ఎందుకు నీకంత బాధ, బుద్ధిగా చదువుకోవచ్చు కదా.. నీకెన్ని డబ్బులు కావాలో చెప్పు ఎంతైనా ఇస్తా..
చిన్నా : నాకొక సహాయం కావాలి.. ఎవ్వరికీ చెప్పకూడదు అలా అంటేనే అడుగుతా, కొంచెం రిస్కీ కూడా..
అత్త : నన్ను టెన్షన్ పెట్టకుండా ముందు అదేంటో చెప్పు..
ఇంతలో అమ్మమ్మ మా దెగ్గరికి వచ్చి కూర్చునేసరికి మాట మార్చేసాను అత్త కూడా అర్ధం చేసుకుంది ఏదో సీరియస్ మ్యాటర్ అని.
లేచి లత దెగ్గరికి వెళ్ళాను కొంచెం సేపు మాట్లాడి ఇంటికి వచ్చి పడుకున్నా.. లావణ్య ఫోన్ చేస్తే పార్క్ కి వెళ్లాను.
చిన్నా : ఏంటి ఒక్కదానివే వచ్చావ్ అక్షిత ఏది.. అస్సలు పదిహేను రోజులనుంచి అడ్రస్ లేదు ఒక్క ఫోన్ లేదు ఏం చేస్తుంది అది..
లావణ్య : ఇంటి దెగ్గర పార్ట్ టైం జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యింది, మెడికల్ షాప్ లో టాల్లి బిల్స్ కొట్టడం.. కాలేజీ అయిపోయాక ఆటే వెళుతుంది.. నేను జాయిన్ అవుతానంటే ఒప్పుకోలేదు..
చిన్నా : ఓహ్.. అలాగా... (చాలా గర్వంగా అనిపించింది, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి.. ఏ జన్మలో పుణ్యం చేసుకున్నానో ఇంత మంచి అమ్మాయి నా జీవితంలోకి వచ్చింది)
లావణ్య : చిన్నా... నా వల్ల కావట్లేదు.. కనీసం నన్ను జాబ్ కూడా చెయ్యనివ్వట్లేదు.. నా వల్ల అక్షితకి వాళ్ల ఇంట్లో ఇబ్బంది అవుతుంది.. నా వల్ల తను మాటలు పడుతుంది..
చిన్నా : ఇప్పుడు నువ్వు మాకు చేసే ఒకే ఒక్క హెల్ప్ చదువుకొడమే.. నువ్వు డాక్టర్ అయ్యాక నన్ను చూసుకోవా ఏంటి.. నీకు పెట్టిన ప్రతీ రూపాయి వసూలు చేస్తాను.. నీ మీద ఇన్వెస్ట్ చేస్తున్నా నువ్వు డాక్టర్ అయ్యి బాగా సంపాదించి నాకు రిటర్న్స్ ఇవ్వు.. సరేనా..
ఇక అక్షిత వాళ్ల ఇంట్లో ప్రాబ్లమ్స్ తను చూసుకుంటుంది.. నువ్వు అస్సలు టెన్షన్ పడకు అక్షిత నీ పక్కన ఉండగా నిన్ను టచ్ చేసే ధైర్యం ఎవ్వరు చెయ్యలేరు..
ఇంకేం ఆలోచించకు.. నేను చెప్తున్నాగా.. నువ్వు చదువుకో అంతే.. పదా షాపింగ్ కి వెళదాం.. ఇంకెన్ని రోజులు ఇవే బట్టలు వేసుకుంటావ్ దా అని లావణ్య చెయ్యి పట్టుకుని షాపింగ్ మాల్ కి తీసుకెళ్లి తనకి కావాల్సిన ఇన్నెర్స్ అవి ఇవి తీసుకోమని కార్డు ఇచ్చి నేను లావణ్య కోసం బట్టలు సెలెక్ట్ చేస్తున్నాను..
లావణ్య లోపలికి వెళ్లి కవర్ తొ వచ్చింది.. నేను ఈ లోగా ఆరు టాప్స్ నాలుగు లెగ్గిన్స్ సెలెక్ట్ చేసాను.. అన్నీ లావణ్యకి నచ్చేవే ఫుల్ హాండ్స్ టాప్స్.. లావణ్యకి ఒక సారి చూపించి.. అడిగితే మళ్ళీ కొన్ని తీసి పక్కన పెడుతుందని నా చేతిలోనే పట్టుకున్నాను తనకి ఇవ్వకుండా...
బిల్లింగ్ దెగ్గరికి వెళుతుండగా ఒకటి టీ షర్ట్ కనిపించింది.. అక్షిత సైజు బలే ఉంది.. దాని దెగ్గరికి వెళుతుండగానే గుర్తొచ్చి ఆగిపోయాను మళ్ళీ డబ్బులు సరిపోతాయో లేవో అని.. ఇక ఆలోచించకుండా సరాసరి బిల్లింగ్ దెగ్గరికి తీసుకెళ్లి బిల్లు ఎపించాను.. కార్డులో ఉన్నయి కాకుండా నా చేతిలోవే ఇంకా ఐదు వందలు ఎక్సట్రా అయ్యింది.. లావణ్యతొ పాటు బైటికి వస్తూ వెనక్కి తిరిగి ఒక సారి ఆ టీ షర్ట్ ని చూసి బైటికి నడిచాను.
లావణ్యని అక్షిత వాళ్ళ ఇంటి దెగ్గర డ్రాప్ చేసి తన చేతిలో ఐదు వందలు పెట్టాను ఇంట్లోకి వెళుతూ వెనక్కి తిరిగి
లావణ్య : చిన్నా ఒక్క నిమిషం ఆగు అంటూ వెళ్లి ఒక నల్ల దారం తీసుకొచ్చి నా చేతికి కట్టింది హ్యాపీ ఫ్రెండ్షిప్ డే అంటూ.. ఇది చెప్పడానికే నిన్ను పార్క్ కి రమ్మన్నాను నువ్వేమో నాకు బోలెడన్ని గిఫ్ట్స్ ఇచ్చావు నా దెగ్గర ఏం లేవు నీకు ఇవ్వడానికి ఇంద పట్టు అని నోట్లో పంచదార పోసింది..
చిన్నా : మన ఇద్దరి లైఫ్ లో ఇదే స్వీటెస్ట్ ఫ్రెండ్షిప్ డే.. అంటూ నేను కొంచెం పంచదార తన నోట్లో పోసాను...
అక్కడ నుంచి ఇంటికి వెళ్లి కొంచెం సేపు పడుకుని మళ్ళీ డ్యూటీకి వెళ్లిపోయాను. రాత్రి అక్షిత వచ్చింది.. పెట్రోల్ పంప్ దెగ్గరికి..
చిన్నా : ఏంటే ఇలా వచ్చావ్.. అయిపోయిందా డ్యూటీ..
అక్షిత చిన్నగా నవ్వింది.
చిన్నా : నా బంగారం నువ్వు.. అని ముద్దు పెట్టుకున్నాను.. ఎలా ఉంటుంది లావణ్య..?
అక్షిత : బానే ఉంది.. కానీ ఇంతక ముందున్నంత చలాకీగా లేదు, దాని మొహంలో నవ్వు లేదు.. అప్పుడప్పుడు నాకే ఏడుపొస్తుంది దాన్ని అలా చూస్తుంటే..
నేను కళ్ళు తుడుచుకున్నాను..
చిన్నా : చెప్పాలంటే నా వల్ల కూడా కావట్లేదు అక్షిత .. చీమకి కూడా హాని తలపెట్టని నా తల్లికి ఇలా జరిగింది.. మేమిద్దరం తన మీద చాలా డిపెండ్ అయిపోయాం.. ప్రతీ విషయంలో నాకు అమ్మే గుర్తొస్తుంది.. తను ఉండి నేను పోయినా బాగుండు కదా...
అక్షిత : అలా కోరుకున్నది నిజంగా జరిగితే.. అస్సలు ఆక్సిడెంట్ అవ్వకుండా చూడమనే కోరుకుంటా కదా.. అలా జరిగిపోయింది.. ఇలా ఎన్ని రోజులు బాధ పడుతూ కూర్చుంటాం చెప్పు.. అవును లావణ్యకి బట్టలు తీసుకున్నావ్.... డబ్బులు.. ఇంకా జీతం రాలేదుగా ఎలా కొనిచ్చావ్?
చిన్నా : కాలేజీ ఫీ కట్టమని డబ్బులు ఇచ్చారులే..
అక్షిత : మరి ఫీజు...?
చిన్నా : అవసరం లేదు.. కాలేజీ మానేసాను..
అక్షిత : ఇది ఎప్పటి నుంచి?
చిన్నా : ఇవ్వాళ మధ్యాహ్నం నుంచే..
అక్షిత : అన్నీ ఆలోచించే చేస్తున్నావా?
చిన్నా : హ్మ్..
అక్షిత : ఇంకా నాలుగు నెలలే ఉంది.. లావణ్య ఫీజుకి ఐదు లక్షలు కట్టాలి నా అకౌంట్ లో యాభై వేలే ఉన్నాయి.. చెయ్యి దాటి పోయేలా ఉంది ఏం చేద్దాం..?
చిన్నా : అందుకే కాలేజీ మానేసాను.. కట్టేస్తాలే..
అక్షిత : కాలేజీ మానేసి ఏం చేస్తావ్?
చిన్నా : చిన్న ఆలోచన ఒకటి చేసాను.. ఎంత వరకు సక్సెస్ అవుద్దో తెలీదు..
అక్షిత : నాకు భయంగా ఉంది.. నీ కెరీర్..?
చిన్నా : చిన్నా.. ఉండగా భయమేలా.. ఈ చిరంజీవికి ఆ చిరంజీవి తోడు ఎప్పుడు ఉంటుంది.. నువ్వు కంగారు పడకు.
అక్షిత : నేను వెళ్తాను.. బాయ్.. అని వెళ్లిపోతుంటే..
చిన్నా : అక్షితా.. ఇలా.. రా..
(దెగ్గరికి వచ్చింది)
నా కెరీర్ ఏంటో.. నెక్స్ట్ ఏం అవుద్దో నాకు ఇప్పుడు క్లారిటీ లేదు.. ఒకసారి మన గురించి ఆలోచించు..
అక్షిత : (కోపంగా) అంటే..
చిన్నా : లేదు.. ప్రాక్టికల్ గా ఆలోచిస్తే..
అక్షిత : ఏం పర్లేదు.. నువ్వు సంకనాకి పోయినా పర్లేదు.. నాకు జాబ్ వస్తుంది.. నేను సాక్కుంటా.. ముందు ఇలాంటి పూకులో ఆలోచనలు మాని ఫీజు గురించి ఆలోచించు.. అని విసురుగా వెళ్ళిపోయింది..
వెనకాల నా భుజం మీద చెయ్యి పడితే చూసాను.. ఓనర్ అన్న..
ఓనర్ : ఏంటి తమ్ముడు గర్ల్ ఫ్రెండా?
చిన్నా : అవునన్నా..
ఓనర్ : నీ గురించి ఆలోచించాను తమ్ముడు.. కానీ ఐదు లక్షలు అడుగుతున్నావు.. నీ వయసుకి చాలా పెద్ద అమౌంట్.. హ్యాండిల్ చేయగలవా అని డౌట్.. ఒక వేళ నువ్వు కట్టలేకపోతే నేను ఇబ్బంది పడతాను..
చిన్నా : లేదన్నా.. చూస్తున్నావుగా జాయిన్ అయిన దెగ్గర నుంచి ఒక్క రోజు కూడా ఎగ్గొట్టలేదు.. నెలకి ముప్పై వేలు నువ్వే ఇస్తున్నావ్.. ఎలాగో రూపాయిన్నర వడ్డీ అంటున్నవ్ కాబట్టి.. నా జీతంలో ప్రతీ నెలా ఇరవైవేలు దానితో పాటు వడ్డీ కూడా కట్ చేసుకో..
ఓనర్ : ముప్పై వేలలో.. ఇరవై వేలు ప్లస్ వడ్డీ ఏడు వేల ఐదోందలు.. ఇక నీగురించి మిగిలేది ఏమి ఉండదు.. రెండు వేల ఐదోందలు తప్ప.. ఓకే నా అలోచించి చెప్పు.. మళ్ళీ నీకు వేరే ఆప్షన్ ఉండదు ఒక్కసారి ఫిక్స్ అయ్యాక కాదు కుదరదు అంటే నా వల్ల అస్సలు కాదు..
చిన్నా : లేదన్నా.. నిన్ను అస్సలు ఇబ్బంది పెట్టను.. అలానే కానివ్వు..
ఓనర్ : సరే అయితే.. నాలుగు రోజుల్లో డబ్బులు వస్తాయి జమానత్ కి ఇద్దరితో సంతకాలు పెట్టించు..
చిన్నా : నా ఫ్రెండ్స్ తొ ఓకే నా..
ఓనర్ : ఇరవై ఏళ్ళు దాటిన ఎవ్వరితో అయినా సరే పెట్టించు పర్లేదు. నీ మీద నమ్మకముంది.. ఒక వేళ ఏదైనా అయితే అని మాత్రమే.. ఎందుకంటే ఎప్పుడు ఏం జరుగుతుందో చెప్పలేం కదా..
చిన్నా : అవును జీవితాలు ఎప్పుడైనా తలకిందులవ్వచ్చు.. నేను పెట్టిస్తాను.
తరువాత మూడు రోజులు ఇంట్లోనే ఉన్నాను రాత్రి డ్యూటీకి మాత్రమె వెళ్తున్నా.. ఇంట్లో అందరూ పెళ్ళికి ఊరికి బైలుదేరుతుంటే పెద్దత్తకి ఉండమని సైగ చేసాను.. సరే అంది.. చిన్నత్త మా ఇద్దరినీ చూడటం గమనించి బైటికి వెళ్ళిపోయాను.
అందరూ వెళ్ళిపోయాక ఇంట్లోకి వెళ్ళాను పెద్దత్త పిల్లలని ఉయ్యాల్లో వేసి ఊపుతూ నిద్రపుచ్చుతుంది.. వెళ్లి తన పక్కన నిల్చున్నాను.
అత్త : ఇప్పుడు చెప్పురా ఏంటి నీ బాధ?
చిన్నా : నాకు మీ అమ్మ వాళ్లు నీ పేరున రాసిన ల్యాండ్ నాకు కావాలి.
అత్త : ఇస్తాను.. కానీ ఎందుకు.. ఇప్పుడు నీకు దానితో ఏం పని.. ఏం ఎలగబెడుతున్నావో అన్నీ చెప్తేనే..
చిన్నా : చెప్పను..
అత్త : చెప్పనంటే...?
చిన్నా : చెప్పననే.. అర్ధం.. సరే నేను వెళ్తున్నా ఆలోచించుకుని చెప్పు ఇష్టం లేక వద్దానుకుంటే అస్సలు ఇక ఆ విషయం ఎత్తకు.. నేను నిన్ను అడగను.. అని వెళ్ళిపోడానికి వెనక్కి తిరిగాను..
నా చెయ్యి పట్టుకుని గట్టిగా వెనక్కి లాగింది, తన మీద పడిపోయాను.. నన్ను వాటేసుకుని నా గొంతుకు తన గొంతు ఆనించింది.. చిన్నగా కౌగిలించుకున్నాను.. కళ్ళు మూసుకుని మనసులో ఒప్పుకో అత్తా ప్లీజ్ అని బతిమిలాడుకుంటున్నాను.. నా వీపు మీద జో కొడుతూ..
అత్త : మరి నాకేంటి..? అంది.
తన కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూసాను, తన పెదాలు నా పెదాల వరకు తెచ్చి లైట్ గా ఆనించి "మరి నాకేంటి?" అని మరోసారి అడిగింది.. నేనింకేం ఆలోచించలేదు అత్త పెదాలు అందుకుని తన భుజం మీద చెయ్యి వేసి పైట జరుపుతూ అలానే చెయ్యి కిందకి జరిపి సన్నుని చిన్నగా రాసి కింద నడుము మీద చెయ్యి వేసి పిసికాను.. అత్త పెదాలు నా నోట్లో ఉండగానే చిన్నగా తెరిచింది.. నా నాలిక లోపలికి తోసి తన నాలికతొ కలుపుతూ.. రెండు చేతులు పిర్రల కింద వేసి ఎత్తుకున్నాను...
నా మెడ కొరుకుతూ కిందకి దిగి నా తలని తన సళ్ళకేసి అదుముకుంది.. అత్త వెనక్కి చేరి గుద్దని నా నడుముకి అదుముకుంటూ.. తన చేతుల కింద నుంచి సళ్ళ మీద చేతులు వేసి మర్ధన చేస్తున్నాను.. మెడ కొరుకుతుంటే అత్త నా రెండు చేతుల మీద తన చేతులు వేసుకుని గట్టిగా పిసుక్కుంది..
అత్త : చిన్నోడా.. ఇంకా గట్టిగా పిసకరా... (కళ్ళు మూసుకుని నవ్వుతూ) ఇంకా.. ఈస్.. గట్టిగా.. (అని పీసుక్కుంటూ) చిన్నోడా.. చించేయ్యరా..
జాకెట్ రెండు అంచులు పట్టుకుని గట్టిగా చించేసాను.. అత్త వెంటనే నా వైపు తిరిగి నా పెదాలని అందుకుంది.. మెడ నుంచి సళ్ళ మధ్యలోకి నాకుతూ వెళ్లి ఒకదాన్ని పిండుతూ ఇంకోటి నోటికి అందించుకుని పాలు తాగుతూ.. నొక్కుతున్న సన్నుని వదిలేసి కుచ్చిళ్ళ లోపలికి చెయ్యి పోనిచ్చి పూకుని గట్టిగా గిచ్చాను..
అత్త మూలుగులకి మూడ్ పెరిగిపోయి బెడ్ మీద పండేసి చీర మొత్తం లాగేసి.. నా బట్టలు కూడా విప్పి అత్త మీదకి ఎక్కి సరాసరి లోపలికి దూర్చాబోయాను.. అత్త ఆపింది.. తన వైపు చూసాను..
అత్త : చిన్నా.. చాలా అంటే చాలా నాటుగా కావాలి..
అలాగా అనుకుంటూ.. అత్త కాలు లేపి నా భుజం మీద వేసుకుని చిన్నగా లోపలికి దూర్చి.. అత్త తొడ పట్టుకుని మొదటి పోటు నుంచే దారుణంగా కుమ్మడం మొదలెట్టాను.. నాలుగున్నర నిమిషాలు నేను కుమ్మిన వీర కుమ్ముడికి అత్తకేమో కానీ నాకు మాత్రం మండిపోయింది..
అత్త పక్కకి పడిపోయింది.. ఇద్దరికీ ఇంకా అవ్వలేదు.. చిన్నగా అత్తని నా మీదకి ఎక్కించుకుని పడుకున్నాను.. చిన్నగా నా మీద ఊగుతూ అటు ఇటు తిప్పుతూ తన పనితనం చూపించింది.. కసెక్కిపోయి అత్త పూకు నుంచి తీసేసి అత్తకి ఇస్తే ఎమ్మటే లేచి గొంతు వరకు దిగేసుకుని నాకు కార్పించింది.. చిన్నగా నా మీద పడుకుని.. నవ్వుతూ తన పూకులో వెళ్ళు పెట్టుకుని తాను కార్చుకున్న ఆ రాసాల జిగటని తన వేళ్ళకి పూసి నా నోట్లో పెట్టింది..
నా నాలికని తన వెళ్ళతో బైటికి లాగి ఒక్కసారి తన నోట్లో పెట్టుకుని సప్పరించి.. తన నోరు తెరిచి పెట్టింది.. తన పిర్రల మధ్య రాస్తూ గుద్దలో వేలు పెట్టాను.. తన నోటి నుంచి తీగ లాగ కారుతున్న ఉమ్ము నా నోట్లోకి వదిలింది.. తట్టుకోలేక నోట్లో నాలిక దూర్చేసాను..
గుద్దలో వేలు పెట్టి తిప్పుతూ.. కింద నుంచి తన పూకులోకి మళ్ళీ దించి దెంగడం మొదలెట్టాను.. పక్కకి దించి రెండు తొడలు చాచి గుళ్ళించుతుంటే ఏడుపు మొహంతొ చూస్తూ.. ఇంకా ఇంకా.. అంటుంది.. చిన్నగా స్లో చేసి మత్తుగా దించుతూ మూడు సార్లు ఊపి పది పోట్లు గట్టిగా వేసి.. తీసి అత్త బొడ్డులో పెట్టి రెండు సార్లు ఊగగానే కారిపోయింది..
అత్త మీదకి ముందుకు జరిగి నోట్లో పెట్టి బాగా తడి చేసి మళ్ళీ పూకులో మూడు నిముషాలు కొట్టాను.. అత్త వచ్చేస్తుంది అని చెప్పగానే.. తీసి నోటితో గట్టిగా గెలికాను.. మొత్తం నా నోట్లోనే కార్చేసింది..
అత్త : అబ్బా.. ఇంక చాలు రా బాబు.. ఈష్...అమ్. బ్బా..
చిన్నగా పక్కన పడుకున్నాను..
చిన్నా : ఇక అడగకు మనం కలవడం ఇదే ఆఖరి సారి..
అత్త : అయితే నాకు ఈ రోజు మొత్తం కావాలి.. పగలు రాత్రి.. ఆతరువాత నీ జోలికి రాను.. ఇక జీవితం మొత్తం నీకు అత్త గానే ఉంటాను..
చిన్నా : సరే.. అని ముద్దు పెడుతూ... ఓనర్ అన్నకి ఫోన్ చేసాను..
ఓనర్ : తమ్ముడు నీకే చేస్తున్నా... ఇంతలో నువ్వే చేసావు.. డబ్బు రెడీ వచ్చి తీసుకెళ్ళు..
చిన్నా : వస్తున్నా.. అని ఫోన్ పెట్టేసి అత్త వైపు చూసాను..
నువ్వు పిల్లలకి అన్నం పెట్టి ఆడిపించి పండేయ్యి.. ఈలోగా పని చూసుకుని వస్తాను.. అని ముద్దు పెట్టుకుని లేచి బట్టలు వేసుకుని బైటికి వచ్చి బండి తీసాను..
సుధీర్ : హలో.. చెప్పరా...
చిన్నా : అర్జెంటుగా నేను పని చేసే పెట్రోల్ పంప్ కి రా..
సుధీర్ : నా బండ్లో ఫుల్ ఉంది రా.. ఇప్పుడేం వద్దు..
చిన్నా : రా బె.. వచ్చేటప్పుడు ఆధార్ జిరాక్స్ పట్రా..
సుధీర్ : ఆ వస్తున్నా పెట్టేయి..
వెంటనే అక్షితకి ఫోన్ చేసాను..
అక్షిత : చెప్పు మొగుడా...
చిన్నా : ఏంటి మంచిది మూడ్ లో ఉన్నట్టు ఉన్నావ్..
అక్షిత : అలా ఏం లేదు.. నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నా..
చిన్నా : ఆధార్ జిరాక్స్.. ఒక పాస్ పోర్ట్ ఫోటో తీసుకుని పెట్రోల్ పంప్ కి వచ్చేయి..
అక్షిత : వస్తున్నా..
నేను బండి మీద బైలుదేరా.. పెట్రోల్ పంప్ కి వెళ్లేసరికి సుధీర్ గాడు వచ్చి ఉన్నాడు..
చిన్నా : రారా.. లోపలికి వెళదాం.. అని ఓనర్ అన్నకి పరిచయం చేసి.. జమానత్ పేపర్ వాడి చేతిలో పెట్టాను..
సుధీర్ : జమానత్ పేపరు.. దీనితో మనకేం పని.. చిరంజీవి.. ఐదు లక్షలు.. రూపాయన్నర వడ్డీ... సంతకాలు..
చిన్నా : చదివింది చాలు సంతకం పెట్టు.. ఇదిగో పెన్ను..
సుధీర్ : వామ్మో.. ఏం చేస్తున్నావ్ రా.. అని సంతకం పెట్టి నాకిస్తూ.. తిడుతున్నాడు..
చిన్నా : ఇంక చాలు దేంగేయ్.. ఇక్కడ నీ అవసరం లేదింక..
సుధీర్ : బాడకో.. దేంగేయ్.. అని నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు..
ఓనర్ అన్న నవ్వుతూ.. నీకు చాలా మంచి స్నేహితుడు దొరికాడు చిరు.. నాకు నా చుట్టాలు కూడా పెట్టరు.. ఇక ఫ్రెండ్స్ అంటే చాలా దూరం..
చిన్నా : వాడు నా ప్రాణం అన్నా..
ఇంతలో అక్షిత వచ్చింది.. నా ఫోటో అక్షిత ఫోటో ఇద్దరి ఆధార్ జిరాక్స్ అన్నకి ఇచ్చి డబ్బు తీసుకుని అక్షితకి ఇచ్చాను..
ఇద్దరం బైటికి వచ్చి హమ్మయ్య.. అనుకున్నాం.
చిన్నా : అక్షిత.. డబ్బు నీ అకౌంట్ లో కాదు.. నా దాంట్లో డిపాజిట్ చెయ్యి..
అక్షిత : దేనికి..?
చిన్నా : చెయ్యి.. తరువాత చెప్తా.. అని అక్షితని పంపించేసి.. ఓనర్ అన్నకి ఇవ్వాళ రావట్లేదని చెప్పి... బైటికి వచ్చేసి.. రిజిస్ట్రార్ కి ఫోన్ చేసాను, ఎల్లుండి రమ్మన్నాడు..
వెళ్తూ మల్లెపూలు తీసుకుని ఇంటికి వెళ్ళాను.. అత్త రెడీగా ఉంది.. నైటీలో.. తన జళ్ళో మల్లెపూలు పెడుతూనే వాసన చూస్తూ మొదలెట్టేసాను.. తెల్లారి ఐదింటి వరకు తనకి స్వర్గ సుఖాలు చూపించి నేను చూసాను.. తినడం.. పిల్లలకి తినిపించడం దేంగుకోడం.. మొత్తం రసాలని ఐపించేసాం.. నాకైతే.. ఆఖరి సారి ఉట్టి నీళ్లు మాత్రమె కారాయి..
అత్త నా గుద్ద కూడా నాకింది.. ఒకటని కాదు మొత్తం ఆల్ రౌండ్ వేసుకున్నాం.. తరువాత రోజు మొత్తం అస్సలు లేవలేదు.. పిల్లలని మధ్యలో వేసుకుని పడుకున్నాం అంతే.. ఆ తరవాత రోజు పిల్లలని లత ఆంటీకి అప్పజెప్పు అత్తని తీసుకుని రిజిస్ట్రేషన్ ఆఫీస్ కి వెళ్తే... నన్ను ఒక్క మాట అడగకుండా ఎక్కడ సంతకం పెట్టమంటే అక్కడ పెట్టేసింది..
ఇంటికి వచ్చాక అత్తని పట్టుకుని ఏడ్చేసాను.. ఎందుకో తనకి అర్ధం కాకపోయినా నన్ను ఓదార్చింది.. ఆరోజంతా రెస్ట్ తీసుకుని నైట్ డ్యూటీ కి వెళ్లి ఇంటికి వచ్చి పడుకున్నాను.. మధ్యాహ్నం మెలుకువ వచ్చింది..
ఆదివారం అక్షిత లావణ్య ఎలాగో ఇంట్లోనే ఉంటారు కదా అని వాళ్ళకి అత్త స్థలం లొకేషన్ షేర్ చేసి రమ్మన్నాను.. వెళ్తూ వెళ్తూ రెండు కొబ్బరికాయలు సాంబ్రాణి కడ్డీలు ఒక గొడ్డలి తీసుకుని వెళ్లాను..
వెంటనే జరిగిన ఆక్సిడెంట్ గుర్తొచ్చింది.. పక్కనే అమ్మ చెయ్యి పట్టుకున్నాను.
చిన్నా : అమ్మకెలా ఉంది..
అమ్మ : నేనిక్కడే ఉన్నాను రా..
చిన్నా : అది కాదు.. నాకు, నా ఫ్రెండ్ వాళ్ల అమ్మకి ఇద్దరికీ ఆక్సిడెంట్ అయ్యింది.. తనకెలా ఉంది..
అమ్మ : ఏమో రా.. మాకు హాస్పిటల్ నుంచే ఫోన్ వచ్చింది.. మీ పెద్ద మావయ్యకే తెలుసు..
చిన్నా : నా ఫోన్ ఏది..?
అమ్మ : ఏమో..
చిన్నా : ఏదో ఒక ఫోన్ ఇటీవ్వు..
ఫోన్ తీసుకుని లావణ్య కి కాల్ చేసాను ఎత్తలేదు.. మళ్ళీ వరస పెట్టి మూడు సార్లు చేసాను.. అయినా రెస్పాన్స్ లేదు అక్షితకి కాల్ చేసాను తను కూడా లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు.. పెద్ద మావయ్యకి ఫోన్ చేసాను..
చిన్నా : మావయ్య నన్ను హాస్పిటల్ లో జాయిన్ చేసింది ఎవరు?
మావయ్య : రేయ్.. స్పృహ వచ్చిందా.. వస్తున్నా...
చిన్నా : ముందు నేను అడిగినదానికి సమాధానం చెప్పు.
మావయ్య : ఎవరో ఒకమ్మాయి జాయిన్ చేసింది.. నేను హాస్పిటల్ కి రాగానే తను వెళ్ళిపోయింది..
చిన్నా : టీ షర్ట్ వేసుకుందా.. చుడిధార్ వేసుకుందా?
మావయ్య : టీ షర్ట్..
చిన్నా : (అంటే అక్షిత...) నాతో పాటు ఎవరైనా జాయిన్ అయ్యారా..
మావయ్య : ఆ అయ్యారు.. ఒకావిడ నిన్ను కాపాడబోయి తను కూడా ప్రమాదంలో పడింది.. అదే హాస్పిటల్ ఇప్పుడు ఎలా ఉందొ తెలీదు.. కనుక్కోనా..?
చిన్నా : (కళ్ళు తుడుచుకున్నాను) కనుక్కో..
కళ్ళు మూసుకోడానికి ప్రయత్నించాను నా వల్ల కావట్లేదు.. అక్షితకి వరస పెట్టి కాల్ చేస్తున్నాను.. ఎత్తట్లేదు..
కొంత సేపటికి మావయ్య వచ్చాడు.. రాగానే నన్ను పలకరించాడు..
చిన్నా : తనకి ఎలా ఉందట..?
మావయ్య : లేదు.. రా.. తను హాస్పిటల్ కి తీసుకొచ్చే లోపే చనిపోయిందట..
నాకు ఏడుపు రావట్లేదు..
అమ్మ : అన్నయ్య.. వాడి ఒళ్ళంతా చెమటలు పడుతున్నాయి.. వెళ్లి డాక్టర్ ని పిలుచుకురాపో.. అని నా పక్కన కూర్చుని కొంగుతో తడుస్తుంది..
లేవడానికి ట్రై చేసాను కానీ నా వల్ల కావట్లేదు.. చిన్నగా లేచి కూర్చున్నాను.. డాక్టర్ వచ్చి చెక్ చేసాడు.. అంతా ఓకే రెండు రోజులు అబ్సర్వేషన్ లో ఉంచండి అంతా బాగుంటే డిశ్చార్జ్ చేస్తాను అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.
చిన్నత్త పెద్దత్త అమ్మమ్మ ఇంటి పక్కన వాళ్లు అందరూ చూసి వెళ్లిపోయారు.. రాత్రికి తోడుగా పడుకోడానికి అమ్మమ్మ వస్తానంది. సుధీర్ గాడు కూడా వచ్చాడు.
సుధీర్ : ఎలా ఉందిరా ఇప్పుడు..?
చిన్నా : బానే ఉంది.. రాత్రి పన్నెండింటికి బండి తీసుకుని హాస్పిటల్ కి రా బైటికి వెళ్ళాలి..
సుధీర్ : ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ రా.. అవన్నీ తరువాత ముందు నువ్వు రెస్ట్ తీసుకో..
చిన్నా : చెప్పింది చేస్తావా.. నేను ఒక్కన్నే పోనా..
సుధీర్ : సరే.. సరే..
రాత్రి ఎప్పుడవుతుందా అని ఎదురు చూస్తూ గడిపాను.. నాకు అమ్మ పాయిందన్న వార్త కంటే.. లావణ్య ఎలా ఉందొ అన్న భయం పట్టుకుంది.. ఏడుపు భయం రెండు ఒకేసారి.. వచ్చాయి..
అస్సలు ఇది కావాలని జరిగిందా లేక ఆక్సిడెంటేనా.. ఆ తెజా గాడు.. లేదు వాడికంత సీన్ లేదు.. మనిషిని చంపే అంత మూర్ఖుడు కాదు అత్యాశ పరుడు అంతే.. ఇక మిగిలింది.. మధు వాళ్ల మరిది.. ఇంతకు ముందు కూడా ఆ ఇంటి కోసం గొడవ పెట్టుకున్నాడు.. అమ్మతో.. వాటాలు సరిగ్గా పంచలేదని..
ఆలోచిస్తూ ఆలోచిస్తూ ఉండగానే రాత్రి అయ్యింది.. గ్లూకోస్ తీసేసి.. మొదటి సారి ఒక్క ముద్ద ఇడ్లి పిసికి పెట్టి జావ తాగించారు..
పన్నెండు అవుతుండగా సుధీర్ గాడికి ఫోన్ చేసాను..
సుధీర్ : అవసరమా.. రిస్క్.. ఒకసారి ఆలోచించు...
చిన్నా : వస్తున్నావా లేదా..?
సుధీర్ : కిందే ఉన్నా..
చిన్నా : వస్తున్నా..
బండి ఎక్కి మధు అమ్మ ఇంటికి వెళ్లాను.. తాళం వేసుంది.. బైటికి వచ్చి అక్షిత వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లి డోర్ కొట్టాను.. అక్షిత వాళ్ల తమ్ముడు బైటికి వచ్చాడు..
అరవింద్ : హాయ్.. చిరంజీవి కదా.. రండి..
లోపలికి వెళ్లి వాళ్ల రూమ్ లోకి తీసుకెళ్లాడు.. అక్షిత లావణ్యని తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని కూర్చుంది.. నన్ను చూడగానే లేచి నా దెగ్గరికి వచ్చింది..
గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాను.. ఒక ఐదు నిమిషాలకి చిన్నగా ఏడుపు ఆపి.. నిద్ర పోతున్న లావణ్యని చూసాను..
అక్షిత : లేపకు.. ఇప్పటిదాకా ఏడ్చి ఏడ్చి పడుకుంది.. పొద్దున సూసైడ్ అట్టెంప్ట్ చేసింది.. కంట్రోల్ చెయ్యడం నా వల్ల కాలేదు..
చిన్నా : ఇంటికి తీసుకెళ్తాను..
అక్షిత : కొన్ని రోజులు ఉండని.. మీ ఇద్దరికీ ఓకేసారి అవ్వడం వల్ల షాక్ లో ఉండిపోయింది.. తరువాత ఆలోచిద్దాం..
చిన్నా : నీకేం ఇబ్బంది లేదుగా..
అక్షిత : లేదు.. తమ్ముడికి ఇప్పుడు హాలిడేస్ ఇద్దరిలో ఎవరో ఒకరం తన పక్కనే ఉంటాము.. నువ్వేం వర్రీ అవ్వకు.. ముందు నువ్వు జాగ్రత్త ఏడవకు..
చిన్నా : అమ్మ?
అక్షిత : ఆక్సిడెంట్ కేసు అవ్వడం వల్ల అదే రోజు మా కంట్రోల్లో లేకుండానే అన్నీ జరిగిపోయాయి.. లావణ్య వాళ్ళ నానమ్మ వాళ్లు కానిచ్చేసారు..
చిన్నా : వాడు.. లావణ్య వాళ్ళ బాబాయ్..
అక్షిత : అవన్నీ తరువాత ముందు నువ్వు.. వెళ్ళు లేకపోతే అక్కడ కంగారు పడతారు.. నువ్వు ముందు తెరుకో.. అప్పటి వరకు లావణ్య నాతోనే ఉంటుంది..
అక్షిత తొ మాట్లాడి మళ్ళీ హాస్పిటల్ కి వచ్చేసాను.. కళ్ళు తిరుగుతున్నట్టు అనిపిస్తే... సుధీర్ గమనించి ors ఒకటి తెచ్చిస్తే తాగి లోపలికి వెళ్లి బెడ్ మీద పడుకున్నాను..
నాలుగు రోజులకి డిశ్చార్జ్ చేసారు.. ఆ తరువాత పది రోజులకి ఇంట్లోనే.. నన్ను అస్సలు అడుగు బైట పెట్టనివ్వలేదు.. పదకొండో రోజు నేనే గొడవ చేసి మరి.. బైటికి వెళ్ళాను.. అక్షితని లావణ్యతొ పాటు మధు అమ్మ ఇంటికి రమ్మన్నాను..
బండి తీసి మధు అమ్మ ఇంటికి వెళ్ళాను.. ఇంటి గోడ మీద.. "ఈ ఇల్లు కోర్టు కేసులో ఉన్నది.. అమ్మడానికి కానీ కొనడానికి కానీ వీలు లేదు" అని రాసి ఉంది.. ఇది లావణ్య బాబాయి గాడి పనే... కోపం ఆపుకున్నాను..
కొంత సేపటికి అక్షిత లావణ్యని తీసుకొని వచ్చింది.. లావణ్య నన్ను చూసింది కానీ ఏడవలేదు కనీసం నా దెగ్గరికి కూడా రాలేదు దూరంగా నేనేదో బైట వాడినన్నట్టు నిలబడింది.. నేనూ.. తన దెగ్గరికి వెళ్లి తల మీద చెయ్యి వేసాను నన్ను చూసింది అంతే..
ఇల్లు తాళం పగలకొట్టి లోపలికి వెళ్లాను.. లాయర్ నోటీసులు ఉన్నాయి.. అక్షిత అన్నీ సర్దుతుంటే.. లావణ్య సోఫాలో కూర్చుంది.. నేనా నోటీసులు చూస్తున్నాను.
ముగ్గురం ఏమి మాట్లాడుకోలేకపోయాం.. అక్షితని వెళ్ళమని చెప్పాను.. లావణ్యని తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.. నోటీసులు తీసుకుని సుమన్ అన్నయ్య దెగ్గరికి వెళ్లాను..
ఏదేదో చెప్పాడు.. మొత్తానికి ఇప్పుడల్లా ఇల్లు అమ్మడం కుదరదని అర్ధమైంది.. లావణ్య భవిష్యత్తు ఏంటో నాకేం అర్ధం కాట్లేదు..
నాలుగు రోజులు తరువాత, లావణ్య వాళ్ళ బాబాయి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లతో అక్షిత వాళ్ళ ఇంటికి వచ్చాడని అక్షిత ఫోన్ చెయ్యగానే పరిగెత్తాను.. ఒక పక్క ఇల్లు కోసం కోర్టులో కేసు వేసి ఇంకోపక్క లావణ్య తన కూతురని తనతోనే ఉండాలని గొడవ చెయ్యడానికి వచ్చాడు..
నాకు వాడికి చాలా పెద్ద గొడవ జరిగింది.. కొట్టుకునేదాకా పోయింది యవ్వారం.. కానీ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఉండబట్టి అటు ఇటు కూర్చోబెట్టి లావణ్యనే అడిగారు.. ఎలాగో మేజర్ కాబట్టి ఎవరితొ ఉండాలో నిర్ణయించుకోమని.. లావణ్య ఒక్క మాట మాట్లాడకుండా ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది.. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఇక సర్ది చెప్పి వాళ్ళకి కొంచెం గట్టిగానే చెప్పేసరికి వాళ్ళు కూడా వెళ్లిపోయారు.
రెండు రోజులు ఆలోచించగా ఒక్కటి మాత్రం ఫిక్స్ అయ్యాను.. ఇప్పుడు లావణ్యకి నేను తప్ప ఎవ్వరు లేరు.. తను నా రెస్పాన్సిబిలిటీ.. ఇక తన చదువు విషయమై తన కాలేజీకి వెళ్ళాను.. కట్టిన ఐదు లక్షల అడ్వాన్స్ ఫీజు వెనక్కిచ్చే సమస్యే లేదన్నారు..
ఇంటికెలుతుండగా ఒకటే ఆలోచించాను.. ఇప్పుడు లావణ్యని నా ఇంటికి తీసుకొచ్చి మా వాళ్ళని తనని చదివించమని అడగలేను.. అడిగాను కూడా.. సినిమా కథ చెప్పినట్టు.. బుక్ లో చదివినట్టు.. అదే నిజంగా మనకి ఆ సమస్య వస్తే అని.. రక రకాలుగా మాట్లాడి చూసాను కానీ లాభం లేదు.. కనీసం మా ఇంట్లో వాళ్లు స్పందించలేదు కూడా..
ఒకవేళ లావణ్యని నేను చిన్నప్పటి నుంచే నా ఫ్రెండ్ గా ఇంట్లో పరిచయం చేసుంటే ఇంకోలా ఉండేదేమో.. కానీ ఇప్పుడు అది కుదరని పని..
సాయంత్రం వరకు అక్కడా ఇక్కడా తిరుగుతూ ఏదేదో ఆలోచిస్తూ ఇంటికి వెళ్లాను.. అమ్మా నాన్నా మాట్లాడుకుంటున్నారు.. నేరుగా వాళ్ళ ముందుకి వెళ్లాను..
చిన్నా : నాన్న నేనొక నిర్ణయం తీసుకున్నాను..
నాన్న : ఏంటో అది?
చిన్నా : ఇంజనీరింగ్ నా వల్ల కావట్లేదు.. నేను డిగ్రీలో జాయిన్ అవుతాను..
నాన్న : ఏం.. ఆక్సిడెంట్ లో మైండ్ గాని దొబ్బిందా..
చిన్నా : ఏమో.. నాకు తెలీదు.. నేను అంత చదువు చదవలేను తరువాత మీ ఇష్టం.. అని అమ్మా నాన్నా అరుస్తున్నా పట్టించుకోకుండా వెళ్లిపోయాను..
ఇంట్లో వాళ్ళందరూ నచ్చచెప్పడానికి చూసారు, కానీ వినలేదు.. వెళ్లి డిగ్రీలో జాయిన్ అయ్యాను.. లావణ్యని కూడా బలవంతంగా కాలేజీకి పంపిస్తుంది.. అక్షిత స్కూటీ తీసుకుంది.. దాని మీదే లావణ్యని రోజు వదిలేసి తను కాలేజీకి వెళ్లి మళ్ళీ ఇంటికేళ్లేటప్పుడు తీసుకెళుతుంది.
అడిగింది ఎందుకు ఇంజనీరింగ్ వదిలేస్తున్నావ్ అని కానీ తనకి తేలుసు నేను ఎందుకు వదిలేస్తున్నానో... డిగ్రీ కాలేజీకి వెళ్తూనే పార్ట్ టైం జాబ్ కోసం చూస్తున్నాను..
ఒక పెట్రోల్ పంప్ లో దొరికింది రాత్రి ఎనిమిదింటి నుంచి పొద్దున ఎనిమిదింటి వరకు రెండు షిఫ్ట్ల ఉద్యోగం ఉందని.. కానీ పన్నెండు గంటలు నాకే ఇవ్వమని అడగగా ఒప్పుకున్నారు.. రోజుకి వెయ్యి రూపాయలు..
ఇంట్లో చెప్పాను నైట్ షిఫ్ట్ జాబ్ పెట్రోల్ బంక్ లో అకౌంట్స్ రాయాలి అని మేనేజర్ పోస్ట్ అని.. నానా.. గొడవ జరిగింది.. రాత్రి మొత్తం కాదు.. ఎనిమిదింటి నుంచి పదకొండు ఇంటివరకు ఆ తరువాత అక్కడే పడుకోడం మళ్ళీ పొద్దున్నే ఐదింటి నుంచి ఎనిమిదింటి వరకు అని...ఏదేదో చెప్పి వాళ్ళని నమ్మించి తప్పించుకున్నాను..
ఆ జీతామేదో మేమే ఇస్తామన్నారు.. కానీ అవన్నీ జరిగే పనులు కావులే అని వినిపించుకోకుండా.. బైటికి వచ్చేసాను.
మొదటి రోజు.. పన్నెండు గంటల్లో కనీసం తొమ్మిది గంటలు నిల్చొనే ఉన్నాను.. తెల్లారి ఇంటికి వెళ్లి కాలేజీకి వెళ్లకుండా పడుకున్నాను.. కాళ్ళు నొప్పి పుట్టాయి కదా.. అబ్బబ్బా... చుక్కలు కనిపించాయి.. మోకాళ్ళ దెగ్గర నుంచి తొడల వరకు ఒకటే మంట... జిల..
వరసగా ఐదు రోజులు పోగానే అలవాటు అయిపోయింది.. మా మేనేజర్ అడిగాడు.. వారానికి జీతం కావాలా లేదా నెలకా అని.. వారానికే కావాలన్నాను.. మొదటి వారం ఒక్కరోజు కూడా ఎగొట్టకుండా వెళ్లినందుకు.. ఏడు వేలు చేతిలో పెట్టారు.. వాటిని చూడగానే నవ్వొచ్చింది..
ఒకప్పుడు నేను అక్షిత బస్సులో ముద్దులు పెట్టుకోడానికి వెళ్తే అయ్యే ఖర్చు వెయ్యి రూపాయలు.. ఇప్పుడు అది నా ఒక రోజులో పన్నెండు గంటలు నిలబడితే వచ్చే జీతం.. ఒక రూపాయికి ఎంత పవర్ ఉందొ అప్పుడే తెలుసుకున్నాను.. డబ్బుకి విలువ ఇవ్వడం నేర్చుకున్నాను..
ఇంకో వారానికి చిన్నగా నాలో ఉన్న స్పీడ్ దూకుడు తనం కూడా తగ్గిపోయింది.. ఎవడైనా నచ్చకపోతేనే తిట్టేసే నేను ఇప్పుడు అవతలి వాడు కారణం లేకుండా తిడుతుంటే.. మౌనంగా నిల్చుంటున్నాను..
ఒక రోజు రాత్రి పెట్రోల్ కొడుతుండగా అక్షిత స్కూటీ వచ్చి ఆగింది.. నేను చూడకుండా దాన్నే.. ఎంత కొట్టాలి మేడం అని అడిగాను.. డబ్బులు తీసుకోడానికి తల ఎత్తి చూస్తే అక్షిత.. దాని వెనుక లావణ్య..
నేను పని చేస్తుండడం చూసి ఇద్దరి మొహాలు వాడిపోయాయి.. లావణ్య ఏడ్చేసింది.. ఇద్దరు ఆరాలు తీశారు.. రాత్రి పడుకోడానికి మూడు గంటలు టైం ఉంటుందని చెప్పి వాళ్ళని పంపించేసాను..
అదే రాత్రి నాకొచ్చిన జీతం మొత్తం అక్షిత అకౌంట్ కి ట్రాన్స్ఫర్ చేసాను.. ఎందుకని అడగకుండా తను అర్ధం చేసుకుంది..
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
అదే రోజు రాత్రి..
లావణ్య : అక్షితా.. ఎక్కడికి?
అక్షిత : చిన్నా గాడికి అక్కడ పడుకోడానికి బెడ్ షీట్ లేదు.. ఇచ్చేసి వస్తా... అని బైక్ తీసింది..
అక్షిత చిన్నాతొ మాట్లాడి తిరిగి వచ్చే లోపు లావణ్య బట్టలు సర్దుకుని బ్యాగ్ తొ బైటికి వచ్చేసి.. ఇంటి గేట్ పెడుతుండగా.. అక్షిత వచ్చి చూసింది..
అక్షిత : (కోపంగా) ఎక్కడికి బైలుదేరావు..?
లావణ్య : మా బాబాయి దెగ్గరికి..
అక్షిత : సిగ్గు లేదు..
లావణ్య : నా వల్ల మీరెవ్వరు ఇబ్బంది పడనవసరం లేదు..
అక్షిత : చెప్పుతొ కొడతా ఇంకో మాట మాట్లాడావంటే.. ఏం పిచ్చి పిచ్చిగా ఉందా.. మేమేం కామా నీకు.. సరే రేపొద్దున్నే వెళుదువు నేనే వదిలేస్తా ఇప్పుడు పడుకో..
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
అక్షిత : హలో..
చిన్నా : చెప్పవే.. ఏమంటుంది అది.. ఏడుస్తుందా.. కోప్పడుతుందా..
అక్షిత : రేపు పొద్దున్నే పార్క్ దెగ్గరికి రా.. నీతో మాట్లాడాలి..
చిన్నా : ఏమైంది..?
అక్షిత : రేపు వచ్చాక మాట్లాడదాం.. అని పెట్టేసింది..
తెల్లారే మళ్ళీ అక్షిత ఫోన్ చేస్తే పార్క్ కి వెళ్లాను..
అక్షిత బెంచ్ మీద కూర్చుని ఉంది.. అర్ధం కాలేదు.. నన్ను చూడగానే అక్షిత లేచి నా దెగ్గరికి వచ్చింది..
చిన్నా : ఏమైంది..?
అక్షిత : లావణ్య వల్ల నాకు ఇంట్లో ప్రాబ్లెమ్ గా ఉంది.. నా వల్ల కాదు.. నువ్వు కూడా నీ కెరీర్ పాడు చేసుకొనవసరంలేదు అందుకె..
చిన్నా : ఆ.. అందుకే.. అని కోపం గా చూసాను
అక్షిత : తనని వాళ్ల బాబాయ్ దెగ్గరికి పంపించేద్దాం..
సర్రుమని కాలింది నాకు.. అక్షిత నోటి నుంచి ఈ విధమైన మాట ఒకటి వస్తుందని నేను కలలో కూడా ఊహించలేదు.. కానీ ఆపుకున్నాను.. ఇదే నేను అక్షితని కలిసే ఆఖరి రోజని నాకు అర్ధమైంది..
చిన్నా : లావణ్యని పంపించు నేను తీసుకెళ్తాను.. సాయంత్రం వచ్చి..
అక్షిత : అలా కాదు గాని.. ఈ నసుగుడు అంతా ఎందుకు.. ఒక్కటే మాట అక్షితానా లావణ్యనా.. నేను కావాలో నీ ఫ్రెండ్ కావాలో తెల్చుకో.... సాయంత్రం ఐదు గంటల వరకు టైం ఇస్తున్నాను ఏ విషయం ఇదే పార్క్ కి వచ్చి చెప్పు.. అని సీరియస్ గా వార్నింగ్ ఇచ్చి వెళుతుందా బక్క పీనుగు..
వెనక్కి తిరిగి వెళ్తున్న ఆ దొంగ ముండ మాటలు వినగానే ఇప్పటి వరకు జరిగినదంతా ఒకేసారి గుర్తొచ్చింది..
చిన్నా : ఏవండీ.. అక్షిత గారు..
అక్షిత వెనక్కి తిరిగింది..
చిన్నా : దీనికి సాయంత్రం వరకు ఎందుకు.. నిన్ను మళ్ళీ కలవడం కూడా నాకు ఇష్టం లేదు... లావణ్యకి ఫోన్ చేసి పిలిపిస్తే తీసుకెళ్తాను..
అక్షిత : అంతేనా.. నన్ను వదిలేస్తున్నావా?
చిన్నా : ఏ డౌటా... విడిపోయే ముందు ఏమైనా చివరిగా.. షేక్ హ్యాండ్ లాంటిదేమైనా ఉందా..
అక్షిత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటేసుకుంది..
చిన్నా : ఏంటిది..?
అక్షిత : నీ వెనక్కి తిరిగి చూడు.. అని నన్ను వదిలింది..
వెనక్కి తిరిగాను చెట్టు పక్కనే నిల్చొని లావణ్య నన్ను చూసి ఏడుస్తుంది..
చిన్నా : అమ్ములు ఏమైందే.. అని దెగ్గరికి వెళుతుంటే.. పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటేసుకుంది.. అమ్ములు ఏంటే ఇది చేతిలో బ్యాగ్ ఏంటి?
అక్షిత : అమ్మగారు రాత్రి ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోబోయారు..
చిన్నా : ఏంటే ఇది.. నన్ను వదిలేసి ఎక్కడికి వెళ్తావే.. లావణ్య ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుంది..
చిన్నా : అక్షిత.. దీనికేనా ఇంత నాటకం ఆడింది నువ్వు..
అక్షిత : మరి మాములుగా చెప్తే.. అర్ధం చేసుకోరుకదా మనుషులు.. ఇక ఇప్పుడు నువ్వు వెళ్ళమన్నా వెళ్ళదు.. ఏం లావణ్య..?
లావణ్య : (గట్టిగా ఏడుస్తూ) చిన్నా.. నాకు అమ్మ కావాలి... అని ఏడ్చేసింది..
నాకు ఏం సమాధానం చెప్పాలో ఎలా ఓదార్చాలో అర్ధం కాలేదు.. అక్షిత మా ఇద్దరినీ వాటేసుకుని..
అక్షిత : లావణ్య.. ఇటు చూడు.. అమ్మ ఎప్పుడు మనతోనే ఉంటుంది.. కావాలంటే నన్ను అమ్మా అని పిలిచేయి.. పేరు మార్చుకోనా... రేయ్., ఇవ్వాల్టి నుంచి నా పేరు మధు.. ఇక నేను ఈ జీన్స్ టీ షర్ట్ వేసుకోను అన్నీ చీరలే.. నా సైజు సరిపోకపోయినా పెద్ద పెద్ద జాకెట్లు కుట్టించుకుంటా.. అనగానే లావణ్య కొంచెం నవ్వింది..
అక్షిత నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను..
చిన్నా : అమ్ములు పదా... అని చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి తీసుకెళ్తుంటే..
అక్షిత : ఏంట్రా.. నిజంగానే నన్ను వదిలేద్దామని ఫిక్స్ అయ్యావా?
చిన్నా : ఛ.. ఒక్కసారిగా ఆనందం నాశనం అయ్యింది.. ఇక రేపటి నుంచి నీ పీడా విరగడయ్యింది.. ఫుల్ ఫ్రీడమ్ అనుకున్నాను కానీ ఇదంతా నాటకం అనేసరికి చూడు నా ఫేస్ డల్ గా అయిపోయింది..
లావణ్య మధ్యలో నడుస్తూ కళ్ళు తుడుచుకుని నవ్వుతుంది..
అక్షిత : అవునవును... నేను చూసాను లే.. నన్ను వదిలేయ్యాలని అనుకున్నప్పుడు నీ మొహం.. ఏడుపు మొహం పెట్టి ఎడవటానికి రెడీ గా ఉన్నాడు.. నేనైతే ఎంత నవ్వుకున్నానో..
చిన్నా : పోవే శాడిస్ట్ మొహం దాన..
అక్షిత : నన్ను వదిలేయ్యాలని ఆలోచన వచ్చిందంటే .. బొంద తోవ్వి నిన్ను దీన్ని పాతేసి ఆ తరువాత నేను మీతోటే చస్తా ఏమనుకున్నారో.. నన్ను వదిలించుకోడం అంత ఈజీ కాదు.. అని అక్షిత లోడా లోడ వాగుతుంటే నేను లావణ్య ఇద్దరం ఒకరినొకరం చూసుకుని నవ్వుకున్నాము..
నెల రోజులు గడిచాయి సంపాదిస్తున్న డబ్బులన్నీ అక్షిత అకౌంట్ లో జమ చేస్తున్నాను కానీ అవి సరిపోవని నాకు తెలుసు ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు ఇంకా నాలుగు నెలలు టైం ఉంది ఈలోగా ఐదు లక్షలు సంపాదించాలి లేకపోతే లావణ్య ఫీజ్ కి ఇబ్బంది అవుతుంది కాలేజీకి వెళ్లి కూర్చుంటున్నాను కానీ నా ఆలోచన మొత్తం లావణ్య చుట్టే తిరుగుతుంది.
ఒక పక్క క్లాస్ జరుగుతుంది గట్టిగా ఆలోచించాను, నేను చదివే ఈ అరా కొరా చదువు నాకు మహా అయితే ఒక ముప్పై నలభై వేల ఉద్యోగం తెచ్చిపెడుతుందేమో అంతే అంతకు మించి ఇంకేం అవ్వదు దాని బదులు లావణ్యని చదివిస్తే కనీసం అది డాక్టర్ అయినా అవుతుంది దానికి ఏ లోటు రాకుండా చూసుకోవాలని గట్టిగా నిర్ణయం తీసుకుని క్లాస్ జరుగుతుండగానే లేచి బైటికి వచ్చేసాను.
కాలేజీ నుంచి బైటికి వచ్చి బస్ స్టాప్ లో కూర్చుని ఒక నాలుగు బబ్బుల్ గమ్లు నోట్లో వేసుకుని గట్టిగా నములుతు ఏదేదో ఆలోచిస్తున్నాను, అప్పుడే ఎదురుగా ఒక బిల్డింగ్ కనిపించింది కనస్ట్రక్షన్ జరుగుతుంది. నా మెదడులో చిన్నగా పురుగు తిరగడం స్టార్ట్ అయ్యింది.
నేరుగా ఇంటికి వెళ్లి బ్యాగ్ పడేసి అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను, పెద్ద అత్త పిల్లలకి అన్నం పిసికి పెడుతుంది, వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నాను.
అత్త : ఏంటి అయ్యగారు ఈ మధ్య అస్సలు కనిపించట్లేదు, అస్సలు ఇంట్లో ఉండట్లేదట.
చిన్నా : అలా ఏం లేదు.
అత్త : ఎందుకు నీకంత బాధ, బుద్ధిగా చదువుకోవచ్చు కదా.. నీకెన్ని డబ్బులు కావాలో చెప్పు ఎంతైనా ఇస్తా..
చిన్నా : నాకొక సహాయం కావాలి.. ఎవ్వరికీ చెప్పకూడదు అలా అంటేనే అడుగుతా, కొంచెం రిస్కీ కూడా..
అత్త : నన్ను టెన్షన్ పెట్టకుండా ముందు అదేంటో చెప్పు..
ఇంతలో అమ్మమ్మ మా దెగ్గరికి వచ్చి కూర్చునేసరికి మాట మార్చేసాను అత్త కూడా అర్ధం చేసుకుంది ఏదో సీరియస్ మ్యాటర్ అని.
లేచి లత దెగ్గరికి వెళ్ళాను కొంచెం సేపు మాట్లాడి ఇంటికి వచ్చి పడుకున్నా.. లావణ్య ఫోన్ చేస్తే పార్క్ కి వెళ్లాను.
చిన్నా : ఏంటి ఒక్కదానివే వచ్చావ్ అక్షిత ఏది.. అస్సలు పదిహేను రోజులనుంచి అడ్రస్ లేదు ఒక్క ఫోన్ లేదు ఏం చేస్తుంది అది..
లావణ్య : ఇంటి దెగ్గర పార్ట్ టైం జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యింది, మెడికల్ షాప్ లో టాల్లి బిల్స్ కొట్టడం.. కాలేజీ అయిపోయాక ఆటే వెళుతుంది.. నేను జాయిన్ అవుతానంటే ఒప్పుకోలేదు..
చిన్నా : ఓహ్.. అలాగా... (చాలా గర్వంగా అనిపించింది, కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి.. ఏ జన్మలో పుణ్యం చేసుకున్నానో ఇంత మంచి అమ్మాయి నా జీవితంలోకి వచ్చింది)
లావణ్య : చిన్నా... నా వల్ల కావట్లేదు.. కనీసం నన్ను జాబ్ కూడా చెయ్యనివ్వట్లేదు.. నా వల్ల అక్షితకి వాళ్ల ఇంట్లో ఇబ్బంది అవుతుంది.. నా వల్ల తను మాటలు పడుతుంది..
చిన్నా : ఇప్పుడు నువ్వు మాకు చేసే ఒకే ఒక్క హెల్ప్ చదువుకొడమే.. నువ్వు డాక్టర్ అయ్యాక నన్ను చూసుకోవా ఏంటి.. నీకు పెట్టిన ప్రతీ రూపాయి వసూలు చేస్తాను.. నీ మీద ఇన్వెస్ట్ చేస్తున్నా నువ్వు డాక్టర్ అయ్యి బాగా సంపాదించి నాకు రిటర్న్స్ ఇవ్వు.. సరేనా..
ఇక అక్షిత వాళ్ల ఇంట్లో ప్రాబ్లమ్స్ తను చూసుకుంటుంది.. నువ్వు అస్సలు టెన్షన్ పడకు అక్షిత నీ పక్కన ఉండగా నిన్ను టచ్ చేసే ధైర్యం ఎవ్వరు చెయ్యలేరు..
ఇంకేం ఆలోచించకు.. నేను చెప్తున్నాగా.. నువ్వు చదువుకో అంతే.. పదా షాపింగ్ కి వెళదాం.. ఇంకెన్ని రోజులు ఇవే బట్టలు వేసుకుంటావ్ దా అని లావణ్య చెయ్యి పట్టుకుని షాపింగ్ మాల్ కి తీసుకెళ్లి తనకి కావాల్సిన ఇన్నెర్స్ అవి ఇవి తీసుకోమని కార్డు ఇచ్చి నేను లావణ్య కోసం బట్టలు సెలెక్ట్ చేస్తున్నాను..
లావణ్య లోపలికి వెళ్లి కవర్ తొ వచ్చింది.. నేను ఈ లోగా ఆరు టాప్స్ నాలుగు లెగ్గిన్స్ సెలెక్ట్ చేసాను.. అన్నీ లావణ్యకి నచ్చేవే ఫుల్ హాండ్స్ టాప్స్.. లావణ్యకి ఒక సారి చూపించి.. అడిగితే మళ్ళీ కొన్ని తీసి పక్కన పెడుతుందని నా చేతిలోనే పట్టుకున్నాను తనకి ఇవ్వకుండా...
బిల్లింగ్ దెగ్గరికి వెళుతుండగా ఒకటి టీ షర్ట్ కనిపించింది.. అక్షిత సైజు బలే ఉంది.. దాని దెగ్గరికి వెళుతుండగానే గుర్తొచ్చి ఆగిపోయాను మళ్ళీ డబ్బులు సరిపోతాయో లేవో అని.. ఇక ఆలోచించకుండా సరాసరి బిల్లింగ్ దెగ్గరికి తీసుకెళ్లి బిల్లు ఎపించాను.. కార్డులో ఉన్నయి కాకుండా నా చేతిలోవే ఇంకా ఐదు వందలు ఎక్సట్రా అయ్యింది.. లావణ్యతొ పాటు బైటికి వస్తూ వెనక్కి తిరిగి ఒక సారి ఆ టీ షర్ట్ ని చూసి బైటికి నడిచాను.
లావణ్యని అక్షిత వాళ్ళ ఇంటి దెగ్గర డ్రాప్ చేసి తన చేతిలో ఐదు వందలు పెట్టాను ఇంట్లోకి వెళుతూ వెనక్కి తిరిగి
లావణ్య : చిన్నా ఒక్క నిమిషం ఆగు అంటూ వెళ్లి ఒక నల్ల దారం తీసుకొచ్చి నా చేతికి కట్టింది హ్యాపీ ఫ్రెండ్షిప్ డే అంటూ.. ఇది చెప్పడానికే నిన్ను పార్క్ కి రమ్మన్నాను నువ్వేమో నాకు బోలెడన్ని గిఫ్ట్స్ ఇచ్చావు నా దెగ్గర ఏం లేవు నీకు ఇవ్వడానికి ఇంద పట్టు అని నోట్లో పంచదార పోసింది..
చిన్నా : మన ఇద్దరి లైఫ్ లో ఇదే స్వీటెస్ట్ ఫ్రెండ్షిప్ డే.. అంటూ నేను కొంచెం పంచదార తన నోట్లో పోసాను...
అక్కడ నుంచి ఇంటికి వెళ్లి కొంచెం సేపు పడుకుని మళ్ళీ డ్యూటీకి వెళ్లిపోయాను. రాత్రి అక్షిత వచ్చింది.. పెట్రోల్ పంప్ దెగ్గరికి..
చిన్నా : ఏంటే ఇలా వచ్చావ్.. అయిపోయిందా డ్యూటీ..
అక్షిత చిన్నగా నవ్వింది.
చిన్నా : నా బంగారం నువ్వు.. అని ముద్దు పెట్టుకున్నాను.. ఎలా ఉంటుంది లావణ్య..?
అక్షిత : బానే ఉంది.. కానీ ఇంతక ముందున్నంత చలాకీగా లేదు, దాని మొహంలో నవ్వు లేదు.. అప్పుడప్పుడు నాకే ఏడుపొస్తుంది దాన్ని అలా చూస్తుంటే..
నేను కళ్ళు తుడుచుకున్నాను..
చిన్నా : చెప్పాలంటే నా వల్ల కూడా కావట్లేదు అక్షిత .. చీమకి కూడా హాని తలపెట్టని నా తల్లికి ఇలా జరిగింది.. మేమిద్దరం తన మీద చాలా డిపెండ్ అయిపోయాం.. ప్రతీ విషయంలో నాకు అమ్మే గుర్తొస్తుంది.. తను ఉండి నేను పోయినా బాగుండు కదా...
అక్షిత : అలా కోరుకున్నది నిజంగా జరిగితే.. అస్సలు ఆక్సిడెంట్ అవ్వకుండా చూడమనే కోరుకుంటా కదా.. అలా జరిగిపోయింది.. ఇలా ఎన్ని రోజులు బాధ పడుతూ కూర్చుంటాం చెప్పు.. అవును లావణ్యకి బట్టలు తీసుకున్నావ్.... డబ్బులు.. ఇంకా జీతం రాలేదుగా ఎలా కొనిచ్చావ్?
చిన్నా : కాలేజీ ఫీ కట్టమని డబ్బులు ఇచ్చారులే..
అక్షిత : మరి ఫీజు...?
చిన్నా : అవసరం లేదు.. కాలేజీ మానేసాను..
అక్షిత : ఇది ఎప్పటి నుంచి?
చిన్నా : ఇవ్వాళ మధ్యాహ్నం నుంచే..
అక్షిత : అన్నీ ఆలోచించే చేస్తున్నావా?
చిన్నా : హ్మ్..
అక్షిత : ఇంకా నాలుగు నెలలే ఉంది.. లావణ్య ఫీజుకి ఐదు లక్షలు కట్టాలి నా అకౌంట్ లో యాభై వేలే ఉన్నాయి.. చెయ్యి దాటి పోయేలా ఉంది ఏం చేద్దాం..?
చిన్నా : అందుకే కాలేజీ మానేసాను.. కట్టేస్తాలే..
అక్షిత : కాలేజీ మానేసి ఏం చేస్తావ్?
చిన్నా : చిన్న ఆలోచన ఒకటి చేసాను.. ఎంత వరకు సక్సెస్ అవుద్దో తెలీదు..
అక్షిత : నాకు భయంగా ఉంది.. నీ కెరీర్..?
చిన్నా : చిన్నా.. ఉండగా భయమేలా.. ఈ చిరంజీవికి ఆ చిరంజీవి తోడు ఎప్పుడు ఉంటుంది.. నువ్వు కంగారు పడకు.
అక్షిత : నేను వెళ్తాను.. బాయ్.. అని వెళ్లిపోతుంటే..
చిన్నా : అక్షితా.. ఇలా.. రా..
(దెగ్గరికి వచ్చింది)
నా కెరీర్ ఏంటో.. నెక్స్ట్ ఏం అవుద్దో నాకు ఇప్పుడు క్లారిటీ లేదు.. ఒకసారి మన గురించి ఆలోచించు..
అక్షిత : (కోపంగా) అంటే..
చిన్నా : లేదు.. ప్రాక్టికల్ గా ఆలోచిస్తే..
అక్షిత : ఏం పర్లేదు.. నువ్వు సంకనాకి పోయినా పర్లేదు.. నాకు జాబ్ వస్తుంది.. నేను సాక్కుంటా.. ముందు ఇలాంటి పూకులో ఆలోచనలు మాని ఫీజు గురించి ఆలోచించు.. అని విసురుగా వెళ్ళిపోయింది..
వెనకాల నా భుజం మీద చెయ్యి పడితే చూసాను.. ఓనర్ అన్న..
ఓనర్ : ఏంటి తమ్ముడు గర్ల్ ఫ్రెండా?
చిన్నా : అవునన్నా..
ఓనర్ : నీ గురించి ఆలోచించాను తమ్ముడు.. కానీ ఐదు లక్షలు అడుగుతున్నావు.. నీ వయసుకి చాలా పెద్ద అమౌంట్.. హ్యాండిల్ చేయగలవా అని డౌట్.. ఒక వేళ నువ్వు కట్టలేకపోతే నేను ఇబ్బంది పడతాను..
చిన్నా : లేదన్నా.. చూస్తున్నావుగా జాయిన్ అయిన దెగ్గర నుంచి ఒక్క రోజు కూడా ఎగ్గొట్టలేదు.. నెలకి ముప్పై వేలు నువ్వే ఇస్తున్నావ్.. ఎలాగో రూపాయిన్నర వడ్డీ అంటున్నవ్ కాబట్టి.. నా జీతంలో ప్రతీ నెలా ఇరవైవేలు దానితో పాటు వడ్డీ కూడా కట్ చేసుకో..
ఓనర్ : ముప్పై వేలలో.. ఇరవై వేలు ప్లస్ వడ్డీ ఏడు వేల ఐదోందలు.. ఇక నీగురించి మిగిలేది ఏమి ఉండదు.. రెండు వేల ఐదోందలు తప్ప.. ఓకే నా అలోచించి చెప్పు.. మళ్ళీ నీకు వేరే ఆప్షన్ ఉండదు ఒక్కసారి ఫిక్స్ అయ్యాక కాదు కుదరదు అంటే నా వల్ల అస్సలు కాదు..
చిన్నా : లేదన్నా.. నిన్ను అస్సలు ఇబ్బంది పెట్టను.. అలానే కానివ్వు..
ఓనర్ : సరే అయితే.. నాలుగు రోజుల్లో డబ్బులు వస్తాయి జమానత్ కి ఇద్దరితో సంతకాలు పెట్టించు..
చిన్నా : నా ఫ్రెండ్స్ తొ ఓకే నా..
ఓనర్ : ఇరవై ఏళ్ళు దాటిన ఎవ్వరితో అయినా సరే పెట్టించు పర్లేదు. నీ మీద నమ్మకముంది.. ఒక వేళ ఏదైనా అయితే అని మాత్రమే.. ఎందుకంటే ఎప్పుడు ఏం జరుగుతుందో చెప్పలేం కదా..
చిన్నా : అవును జీవితాలు ఎప్పుడైనా తలకిందులవ్వచ్చు.. నేను పెట్టిస్తాను.
తరువాత మూడు రోజులు ఇంట్లోనే ఉన్నాను రాత్రి డ్యూటీకి మాత్రమె వెళ్తున్నా.. ఇంట్లో అందరూ పెళ్ళికి ఊరికి బైలుదేరుతుంటే పెద్దత్తకి ఉండమని సైగ చేసాను.. సరే అంది.. చిన్నత్త మా ఇద్దరినీ చూడటం గమనించి బైటికి వెళ్ళిపోయాను.
అందరూ వెళ్ళిపోయాక ఇంట్లోకి వెళ్ళాను పెద్దత్త పిల్లలని ఉయ్యాల్లో వేసి ఊపుతూ నిద్రపుచ్చుతుంది.. వెళ్లి తన పక్కన నిల్చున్నాను.
అత్త : ఇప్పుడు చెప్పురా ఏంటి నీ బాధ?
చిన్నా : నాకు మీ అమ్మ వాళ్లు నీ పేరున రాసిన ల్యాండ్ నాకు కావాలి.
అత్త : ఇస్తాను.. కానీ ఎందుకు.. ఇప్పుడు నీకు దానితో ఏం పని.. ఏం ఎలగబెడుతున్నావో అన్నీ చెప్తేనే..
చిన్నా : చెప్పను..
అత్త : చెప్పనంటే...?
చిన్నా : చెప్పననే.. అర్ధం.. సరే నేను వెళ్తున్నా ఆలోచించుకుని చెప్పు ఇష్టం లేక వద్దానుకుంటే అస్సలు ఇక ఆ విషయం ఎత్తకు.. నేను నిన్ను అడగను.. అని వెళ్ళిపోడానికి వెనక్కి తిరిగాను..
నా చెయ్యి పట్టుకుని గట్టిగా వెనక్కి లాగింది, తన మీద పడిపోయాను.. నన్ను వాటేసుకుని నా గొంతుకు తన గొంతు ఆనించింది.. చిన్నగా కౌగిలించుకున్నాను.. కళ్ళు మూసుకుని మనసులో ఒప్పుకో అత్తా ప్లీజ్ అని బతిమిలాడుకుంటున్నాను.. నా వీపు మీద జో కొడుతూ..
అత్త : మరి నాకేంటి..? అంది.
తన కళ్ళలోకి కళ్ళు పెట్టి చూసాను, తన పెదాలు నా పెదాల వరకు తెచ్చి లైట్ గా ఆనించి "మరి నాకేంటి?" అని మరోసారి అడిగింది.. నేనింకేం ఆలోచించలేదు అత్త పెదాలు అందుకుని తన భుజం మీద చెయ్యి వేసి పైట జరుపుతూ అలానే చెయ్యి కిందకి జరిపి సన్నుని చిన్నగా రాసి కింద నడుము మీద చెయ్యి వేసి పిసికాను.. అత్త పెదాలు నా నోట్లో ఉండగానే చిన్నగా తెరిచింది.. నా నాలిక లోపలికి తోసి తన నాలికతొ కలుపుతూ.. రెండు చేతులు పిర్రల కింద వేసి ఎత్తుకున్నాను...
నా మెడ కొరుకుతూ కిందకి దిగి నా తలని తన సళ్ళకేసి అదుముకుంది.. అత్త వెనక్కి చేరి గుద్దని నా నడుముకి అదుముకుంటూ.. తన చేతుల కింద నుంచి సళ్ళ మీద చేతులు వేసి మర్ధన చేస్తున్నాను.. మెడ కొరుకుతుంటే అత్త నా రెండు చేతుల మీద తన చేతులు వేసుకుని గట్టిగా పిసుక్కుంది..
అత్త : చిన్నోడా.. ఇంకా గట్టిగా పిసకరా... (కళ్ళు మూసుకుని నవ్వుతూ) ఇంకా.. ఈస్.. గట్టిగా.. (అని పీసుక్కుంటూ) చిన్నోడా.. చించేయ్యరా..
జాకెట్ రెండు అంచులు పట్టుకుని గట్టిగా చించేసాను.. అత్త వెంటనే నా వైపు తిరిగి నా పెదాలని అందుకుంది.. మెడ నుంచి సళ్ళ మధ్యలోకి నాకుతూ వెళ్లి ఒకదాన్ని పిండుతూ ఇంకోటి నోటికి అందించుకుని పాలు తాగుతూ.. నొక్కుతున్న సన్నుని వదిలేసి కుచ్చిళ్ళ లోపలికి చెయ్యి పోనిచ్చి పూకుని గట్టిగా గిచ్చాను..
అత్త మూలుగులకి మూడ్ పెరిగిపోయి బెడ్ మీద పండేసి చీర మొత్తం లాగేసి.. నా బట్టలు కూడా విప్పి అత్త మీదకి ఎక్కి సరాసరి లోపలికి దూర్చాబోయాను.. అత్త ఆపింది.. తన వైపు చూసాను..
అత్త : చిన్నా.. చాలా అంటే చాలా నాటుగా కావాలి..
అలాగా అనుకుంటూ.. అత్త కాలు లేపి నా భుజం మీద వేసుకుని చిన్నగా లోపలికి దూర్చి.. అత్త తొడ పట్టుకుని మొదటి పోటు నుంచే దారుణంగా కుమ్మడం మొదలెట్టాను.. నాలుగున్నర నిమిషాలు నేను కుమ్మిన వీర కుమ్ముడికి అత్తకేమో కానీ నాకు మాత్రం మండిపోయింది..
అత్త పక్కకి పడిపోయింది.. ఇద్దరికీ ఇంకా అవ్వలేదు.. చిన్నగా అత్తని నా మీదకి ఎక్కించుకుని పడుకున్నాను.. చిన్నగా నా మీద ఊగుతూ అటు ఇటు తిప్పుతూ తన పనితనం చూపించింది.. కసెక్కిపోయి అత్త పూకు నుంచి తీసేసి అత్తకి ఇస్తే ఎమ్మటే లేచి గొంతు వరకు దిగేసుకుని నాకు కార్పించింది.. చిన్నగా నా మీద పడుకుని.. నవ్వుతూ తన పూకులో వెళ్ళు పెట్టుకుని తాను కార్చుకున్న ఆ రాసాల జిగటని తన వేళ్ళకి పూసి నా నోట్లో పెట్టింది..
నా నాలికని తన వెళ్ళతో బైటికి లాగి ఒక్కసారి తన నోట్లో పెట్టుకుని సప్పరించి.. తన నోరు తెరిచి పెట్టింది.. తన పిర్రల మధ్య రాస్తూ గుద్దలో వేలు పెట్టాను.. తన నోటి నుంచి తీగ లాగ కారుతున్న ఉమ్ము నా నోట్లోకి వదిలింది.. తట్టుకోలేక నోట్లో నాలిక దూర్చేసాను..
గుద్దలో వేలు పెట్టి తిప్పుతూ.. కింద నుంచి తన పూకులోకి మళ్ళీ దించి దెంగడం మొదలెట్టాను.. పక్కకి దించి రెండు తొడలు చాచి గుళ్ళించుతుంటే ఏడుపు మొహంతొ చూస్తూ.. ఇంకా ఇంకా.. అంటుంది.. చిన్నగా స్లో చేసి మత్తుగా దించుతూ మూడు సార్లు ఊపి పది పోట్లు గట్టిగా వేసి.. తీసి అత్త బొడ్డులో పెట్టి రెండు సార్లు ఊగగానే కారిపోయింది..
అత్త మీదకి ముందుకు జరిగి నోట్లో పెట్టి బాగా తడి చేసి మళ్ళీ పూకులో మూడు నిముషాలు కొట్టాను.. అత్త వచ్చేస్తుంది అని చెప్పగానే.. తీసి నోటితో గట్టిగా గెలికాను.. మొత్తం నా నోట్లోనే కార్చేసింది..
అత్త : అబ్బా.. ఇంక చాలు రా బాబు.. ఈష్...అమ్. బ్బా..
చిన్నగా పక్కన పడుకున్నాను..
చిన్నా : ఇక అడగకు మనం కలవడం ఇదే ఆఖరి సారి..
అత్త : అయితే నాకు ఈ రోజు మొత్తం కావాలి.. పగలు రాత్రి.. ఆతరువాత నీ జోలికి రాను.. ఇక జీవితం మొత్తం నీకు అత్త గానే ఉంటాను..
చిన్నా : సరే.. అని ముద్దు పెడుతూ... ఓనర్ అన్నకి ఫోన్ చేసాను..
ఓనర్ : తమ్ముడు నీకే చేస్తున్నా... ఇంతలో నువ్వే చేసావు.. డబ్బు రెడీ వచ్చి తీసుకెళ్ళు..
చిన్నా : వస్తున్నా.. అని ఫోన్ పెట్టేసి అత్త వైపు చూసాను..
నువ్వు పిల్లలకి అన్నం పెట్టి ఆడిపించి పండేయ్యి.. ఈలోగా పని చూసుకుని వస్తాను.. అని ముద్దు పెట్టుకుని లేచి బట్టలు వేసుకుని బైటికి వచ్చి బండి తీసాను..
సుధీర్ : హలో.. చెప్పరా...
చిన్నా : అర్జెంటుగా నేను పని చేసే పెట్రోల్ పంప్ కి రా..
సుధీర్ : నా బండ్లో ఫుల్ ఉంది రా.. ఇప్పుడేం వద్దు..
చిన్నా : రా బె.. వచ్చేటప్పుడు ఆధార్ జిరాక్స్ పట్రా..
సుధీర్ : ఆ వస్తున్నా పెట్టేయి..
వెంటనే అక్షితకి ఫోన్ చేసాను..
అక్షిత : చెప్పు మొగుడా...
చిన్నా : ఏంటి మంచిది మూడ్ లో ఉన్నట్టు ఉన్నావ్..
అక్షిత : అలా ఏం లేదు.. నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నా..
చిన్నా : ఆధార్ జిరాక్స్.. ఒక పాస్ పోర్ట్ ఫోటో తీసుకుని పెట్రోల్ పంప్ కి వచ్చేయి..
అక్షిత : వస్తున్నా..
నేను బండి మీద బైలుదేరా.. పెట్రోల్ పంప్ కి వెళ్లేసరికి సుధీర్ గాడు వచ్చి ఉన్నాడు..
చిన్నా : రారా.. లోపలికి వెళదాం.. అని ఓనర్ అన్నకి పరిచయం చేసి.. జమానత్ పేపర్ వాడి చేతిలో పెట్టాను..
సుధీర్ : జమానత్ పేపరు.. దీనితో మనకేం పని.. చిరంజీవి.. ఐదు లక్షలు.. రూపాయన్నర వడ్డీ... సంతకాలు..
చిన్నా : చదివింది చాలు సంతకం పెట్టు.. ఇదిగో పెన్ను..
సుధీర్ : వామ్మో.. ఏం చేస్తున్నావ్ రా.. అని సంతకం పెట్టి నాకిస్తూ.. తిడుతున్నాడు..
చిన్నా : ఇంక చాలు దేంగేయ్.. ఇక్కడ నీ అవసరం లేదింక..
సుధీర్ : బాడకో.. దేంగేయ్.. అని నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయాడు..
ఓనర్ అన్న నవ్వుతూ.. నీకు చాలా మంచి స్నేహితుడు దొరికాడు చిరు.. నాకు నా చుట్టాలు కూడా పెట్టరు.. ఇక ఫ్రెండ్స్ అంటే చాలా దూరం..
చిన్నా : వాడు నా ప్రాణం అన్నా..
ఇంతలో అక్షిత వచ్చింది.. నా ఫోటో అక్షిత ఫోటో ఇద్దరి ఆధార్ జిరాక్స్ అన్నకి ఇచ్చి డబ్బు తీసుకుని అక్షితకి ఇచ్చాను..
ఇద్దరం బైటికి వచ్చి హమ్మయ్య.. అనుకున్నాం.
చిన్నా : అక్షిత.. డబ్బు నీ అకౌంట్ లో కాదు.. నా దాంట్లో డిపాజిట్ చెయ్యి..
అక్షిత : దేనికి..?
చిన్నా : చెయ్యి.. తరువాత చెప్తా.. అని అక్షితని పంపించేసి.. ఓనర్ అన్నకి ఇవ్వాళ రావట్లేదని చెప్పి... బైటికి వచ్చేసి.. రిజిస్ట్రార్ కి ఫోన్ చేసాను, ఎల్లుండి రమ్మన్నాడు..
వెళ్తూ మల్లెపూలు తీసుకుని ఇంటికి వెళ్ళాను.. అత్త రెడీగా ఉంది.. నైటీలో.. తన జళ్ళో మల్లెపూలు పెడుతూనే వాసన చూస్తూ మొదలెట్టేసాను.. తెల్లారి ఐదింటి వరకు తనకి స్వర్గ సుఖాలు చూపించి నేను చూసాను.. తినడం.. పిల్లలకి తినిపించడం దేంగుకోడం.. మొత్తం రసాలని ఐపించేసాం.. నాకైతే.. ఆఖరి సారి ఉట్టి నీళ్లు మాత్రమె కారాయి..
అత్త నా గుద్ద కూడా నాకింది.. ఒకటని కాదు మొత్తం ఆల్ రౌండ్ వేసుకున్నాం.. తరువాత రోజు మొత్తం అస్సలు లేవలేదు.. పిల్లలని మధ్యలో వేసుకుని పడుకున్నాం అంతే.. ఆ తరవాత రోజు పిల్లలని లత ఆంటీకి అప్పజెప్పు అత్తని తీసుకుని రిజిస్ట్రేషన్ ఆఫీస్ కి వెళ్తే... నన్ను ఒక్క మాట అడగకుండా ఎక్కడ సంతకం పెట్టమంటే అక్కడ పెట్టేసింది..
ఇంటికి వచ్చాక అత్తని పట్టుకుని ఏడ్చేసాను.. ఎందుకో తనకి అర్ధం కాకపోయినా నన్ను ఓదార్చింది.. ఆరోజంతా రెస్ట్ తీసుకుని నైట్ డ్యూటీ కి వెళ్లి ఇంటికి వచ్చి పడుకున్నాను.. మధ్యాహ్నం మెలుకువ వచ్చింది..
ఆదివారం అక్షిత లావణ్య ఎలాగో ఇంట్లోనే ఉంటారు కదా అని వాళ్ళకి అత్త స్థలం లొకేషన్ షేర్ చేసి రమ్మన్నాను.. వెళ్తూ వెళ్తూ రెండు కొబ్బరికాయలు సాంబ్రాణి కడ్డీలు ఒక గొడ్డలి తీసుకుని వెళ్లాను..