Thriller అభిమాన సంఘం [Completed]

మంచానికి కట్టివేయబడి వున్నస్మిత, ఆ బెడ్ రూమ్ తలుపు వైపే అది ఎప్పుడు తెరుచుకుంటుందా అని ఎదురు చూస్తుంది.

ఆమెకి ఖచ్చితంగా తెలుసు అది తెరుచుకుంటుందని. ఆమెకి ఆశ్చర్యంగా అనిపించిన విషయం ఏమిటంటే, ఇంకా ఎందుకింత సమయం పడుతుంది అని.

ఆ కాళరాత్రి, ఆ భయానకమైన రాత్రి అప్పుడే అయిపోతుందని ఆమె అనుకోలేదు. సామూహిక బలాత్కారం విషయానికి వస్తే, ఒక గ్రూప్ లో వున్న అందరు తప్పకుండా రేప్ చేస్తారు. ఎవడూ అవకాశాన్ని వదులుకోడు. ఇక్కడ గ్రూప్ లో వున్నది నలుగురు. ముగ్గురు తనని అనుభవించారు. నాలుగోవాడు వస్తాడని ఆమెకి తెలుసు. మొండిగా ఎదురుచూస్తుంది.

ఇంతలో తలుపు తెరుచుకుంది.

నాలుగోవాడు అక్కడ నిలబడి వున్నాడు. అతని ముఖంలో ఏ భావాలు ఉన్నాయో తెలియడం లేదు. అయితే ఇతడు చొక్కా ఇంకా ప్యాంటు వేసుకుని వున్నాడు. వీడు 'కలల రాజు'. ఈ పిచ్చినాకొడుకే ఇదంతా మొదలుపెట్టాడు. దొంగనాకొడుకు.

లోపలికి వచ్చాడు. తలుపుకి తాళం వేసాడు. నిద్రలో నడుస్తున్నట్లుగా ఆమె దగ్గరికి వచ్చాడు.

"నాకు తెలియాల్సింది, మిగిలిన ముగ్గురూ నీతో చెడుగా ప్రవర్తించారా ?"

"వాళ్ళు నన్ను మనిషి మలంలా చూసి విసర్జించారు. క్రూర మృగాల్లా ప్రవర్తించారు. వాళ్ళు క్రూరులు, రాక్షసులు, నన్ను హింసించారు"

ఆమెకి ఎక్కడో ఒక చిన్న ఆశాకిరణం కనిపించింది.

"నువ్వు కూడా నాతో వాళ్ళలా ప్రవర్తించవు కదా ?" ప్రశ్నించింది.

"వాళ్ళు తప్పు చేసారు. వాళ్ళు అలా చేయకూడదు" చిన్నగా చెప్పాడు.

ఆమె ఆశ ఇంకా పెరిగింది.

"నువ్వు అలా ఆలోచించినందుకు సంతోషంగా వుంది" అంది.

"నేను మాత్రమే చేయాలి" అన్నాడు.

"ఏమిటి ?"

"నేను ఒక్కడినే నీతో ఎంజాయ్ చెయ్యాలి నిజానికి" ఏమీ పట్టనట్లు చెప్పాడు.

ఆమె ఆశలు అడుగంటి, భయం తిరిగి ప్రవేశించింది. ఈ రాత్రి గురించి ఇక భయపడాల్సిన అవసరం ఉండదు అనుకుంటుంది. ఈ గత కొన్నిగంటల్లో ఆమె ఎన్నిసార్లు భయాన్ని అనుభవించిందో, ఆ భావన పూర్తిగా కరగిపోయిందని ఆమె నమ్మింది. కానీ ఈ వ్యక్తి, ఇప్పుడు మౌనంగా ఉన్నాడు, అతను మిగతావారిలా కాదు. అతని అసహజ ప్రవర్తనే భయాన్ని పెంచింది. అతను ఒక జాంబీ మాయలో ఉన్నట్లు కనిపించాడు. అతను తాగినవాడా, మత్తులో ఉన్నాడా, లేదా మనోవ్యాధితో బాధపడుతున్నాడా అనే విషయాన్ని గ్రహించడానికి, ఆమె తలని మరింతగా దిండు లోతులో దాచుకుంది.

అతను మాట్లాడుతున్న మాటలు అస్పష్టంగా, చిన్నగా వస్తున్నాయి.

"నేను ఇప్పుడు, ఈ పరిస్థితిలో ఇక్కడికి వస్తానని అనుకోలేదు. మాలో వున్న నలుగురిలో నేను మాత్రమే నీ బాగు గురించి ఆలోచించేవాడిని" గొణుగుతున్నాడు.

ఆమెకి అతడిని ఎలా ఆపాలో, అతడు తర్వాత ఏమి చేస్తాడో అర్ధం కావడంలేదు. అతనితో కొద్దిగా సరదాగా వుందామని అనుకుంది.

"నువ్వు నిజంగా నా బాగు కోరుకుంటే, నన్ను ఇప్పుడు ఏమీ చేయకుండా వదిలెయ్యి. నాకు బాగాలేదు. నా ఎముకలన్నీ నలిగి పోయాయి. నన్ను నా మానాన వదిలెయ్యి. జాలి చూపించు" అంది.

అతడు ఆ మాటలని వినినట్లు ఆమెకి అనిపించలేదు. అతని చూపంతా ఆమె శరీరం మీదే వుండి, మొట్టమొదటిసారి ఆ కళ్ళలో జీవం వచ్చి, ఆమె శరీరాన్ని కొలవడం మొదలుపెట్టాయి.

"నీకు ప్రేమ కావాలి. నువ్వు పుట్టిందే పూజింపబడడానికి, ప్రేమ పొందడానికి. ఇప్పుడు నువ్వు పడ్డ ఈ కష్టాలన్నీ పోవాలంటే ఇప్పుడు నీకు ప్రేమ కావాలి. నీకు ఇప్పుడు బాగా చూసుకునేవాడు అవసరం" అన్నాడు.

ఆమెకి అతడు పిచ్చివాడని అర్ధమైంది.

"నువ్వు అలా నా గురించి ఆలోచించడం మెచ్చుకోదగిన విషయమే. కానీ ఇప్పుడు వెళ్ళిపో. నన్ను విశ్రాంతి తీసుకోనివ్వు. ఇప్పుడు నువ్వు వెళ్ళిపోతే, నీకు నా మీద ప్రేమ ఉందని అనుకుంటా. దయచేసి వెళ్ళిపో" అంది.

అతడు తాను చెప్పిందేదీ వినిపించుకోవడం లేదని అర్ధమైంది. అతడు తన చొక్కాని తీసివేసాడు. మెల్లిగా తన ఫాంటుని తీసి నిలబడ్డాడు.

అతడు లోపల ఏమీ వేసుకోలేదు. పూర్తి నగ్నంగా వున్నాడు.

భగవంతుడా! ఆమె మనసులో మూలిగింది.

ఆమెకి ఇంకా ఆ శిక్షని, నొప్పిని, బాధని, అవమానాన్ని భరించే శక్తి లేదు.

దేవుడా ! నాకు ఏదైనా వస్తువునిస్తే, దానితో వాడి దానిని కోసేస్తా. ముక్కలుగా నరుకుతా. ఈ చివరి అఘాయిత్యం జరగకుండా నా పవిత్రతను కాపాడుకుంటా.

అయితే ఆమెకి ఈ రాత్రి భగవంతుడి ప్రాప్తం కలగలేదు.

'కలలరాజు' ఆ మంచం ఒక చివరన కూర్చున్నాడు. ఆమెనే చూస్తున్నాడు.

"స్మితా, నాకు నువ్వు కావాలి. నిన్ను చుసిన మొదటి క్షణం నుండి నేను నిన్ను కోరుకుంటున్నాను" అన్నాడు.

"నాకు మాత్రం నువ్వు వద్దు. ఇలా చేసే ఎవరూ నాకొద్దు. మీ అందరినీ చుస్తే నాకు అసహ్యం వేస్తుంది. నన్ను ఒంటరిగా వదిలెయ్యి".

అతడు వినిపించుకోలేదు. అతడు ఆమె జాకెట్ ని మెల్లిగా రెండువైపులా పట్టుకున్నాడు. తన చేతికి కట్టిన కట్లను వదిలించుకుని, అతనికి తన జాకెట్ అందకుండా చేయాలని ప్రయత్నించింది. ఆ కట్లు అంత సులభంగా వచ్చేవి కాదు.

మెల్లిగా అతను ఒకవైపు జాకెట్ ని తీసి పక్కకు పెట్టి, రెండో దానిని కూడా అలానే తీసాడు. అతడు ఏమి చూస్తున్నాడో ఆమెకి తెలిసింది. తన బలమైన, నిండుగా వున్న స్థనాలు, వాటి చివరన వున్న ఎరుపు గోధుమ రంగు చనుమొనలని చూస్తున్నాడు.

"నాతో మంచిగా వుండు స్మితా. నేను నిన్ను బలాత్కారం చేసేటట్లు చేయకు. నన్ను ప్రేమించి సహకరించు" అంటున్నాడు.

అతడు తన తలని వంచి, ఒక చెంపతో ఆమె ఒక చనుమొనని, తర్వాత రెండో దానినీ రుద్దాడు. తన తలని తిప్పి, పెదవులతో ఆమె చనుమొనలకి ముద్దులు పెట్టి, నెమ్మదిగా తన నాలుకతో వాటి చుట్టూ త్రిప్పడం చేసాడు.

"నీ గురించే ఎన్నో కలలు కన్నాను తెలుసా స్మితా, నువ్వు నాకు మాత్రమే దక్కాలి" తన తల లేపి, ఆమె పెదవుల దగ్గర పెట్టి నెమ్మదిగా చెప్పాడు.

"వెళ్ళిపో. ఇంకేమీ చెయ్యకు. నాకు శక్తి లేదు. బాగాలేదు. దయచేసి........." ఏడుస్తుంది.

"ఇంకొంచెం సేపటిలో .... కొద్దిగా ఆగావంటే, నువ్వు నిద్రపోతావు డార్లింగ్. మనం ఒకరికొకరం బాగా తెలుసు. ఇప్పుడు ఆపమంటే ఎలా కుదురుతుంది ?"

అతడి చెయ్యి ఆమె స్కర్ట్ మీదకి వెళ్ళింది. అది అప్పటికే గుండీలు పెట్టకుండా కప్పబడి ఉండడాన్ని గమనించి, దానిని తీయడం మొదలు పెట్టింది.

"ఇది కొత్త కాదు. నీకూ కొత్తకాదు, నాకూ కొత్తకాదు. నా భావాల తాలూకా ప్రకంపనలు ఎన్నో ఏళ్ళ నుండి నీకు అందుతూనే వుండి ఉంటాయి. నాకేం తెలుసో అది నీకు తెలుసు. నేను కొన్ని వేలసార్లు నిన్ను అనుభవించాను. ఒకరి కౌగిలిలో ఇంకొకరం ఎన్నో విలువైన గంటలని గడిపాము. అలా ఇది ఇంకొకటి మాత్రమే"

'దుర్మార్గుడు' వచ్చినప్పుడు, తనతో అసభ్యంగా ప్రవర్తించినప్పుడు ఎంత భయపడిందో, అంతకన్నా ఎక్కువగా ఇప్పుడు భయపడింది.

"నీకు పిచ్చి పట్టింది. ఇక్కడినుండి వెళ్ళిపో" అంది ఊపిరి బిగబట్టి.

"ఆ ముగ్గురూ, వాళ్లకి నిన్ను పొందే అర్హత లేదు. నేను ఒక్కడిని మాత్రమే నీ ప్రేమకు అర్హుడిని"

ఆమె తన కళ్ళలో భయం కనిపిస్తుండగా, అతడు నెమ్మదిగా ఆమె ప్రక్కన పూర్తిగా పడుకున్నాడు. ఆమె కాళ్ళని విడదీసాడు. ఆమె అలా జరగకుండా ప్రతిఘటించింది అయితే బలం సరిపోలేదు. ఆమె తన కాళ్ళను దగ్గరగా ఉంచే బలాన్ని కోల్పోయింది.

ఆమె కాళ్ళ మధ్య చేరి, బోర్లా పడుకుని, తన నోటిని ఆమె బొడ్డు దగ్గర పెట్టి, నాలుకతో బొడ్డుని నాకి, లోపలి పెడుతూ, చుట్టూ నాకడం మొదలుపెట్టాడు.

అతని నోరు అక్కడినుండి మెల్లిగా ఆమె పొత్తికడుపుని చేరి, అక్కడ నాకుతూ, ముద్దులు పెడుతూ, ఇంకా కిందికి దిగి, ఇంకొంచెం కిందికి దిగి, ఆమె త్రికోణాన్ని చేరుకుంది.

"వద్దు .... వద్దు ...." ఆమె అడుక్కుంది.

అతడు తన తన తల, శరీరం లేపి, మోకాళ్ళ మీద ఆమె దగ్గరికి చేరాడు. ఆమె విసుక్కుంటూ కుంగిపోయింది. అయినా ఏ ఉపయోగమూ లేదు. అస్సలు లేదు. ఆమె బలహీనంగా, దెబ్బ తిన్న పక్షిలా ఉండిపోయింది. ఆమె ఇప్పటికీ అలా తట్టుకుంటుంది అంటే కారణం - ఆమె పడుతున్న భయం ఇంకా ద్వేషం వల్లనే.

అతడు ఏదో గొణుగుతున్నాడు. ఆమె అర్ధం చేసుకోడానికి ప్రయత్నించింది.

"ఎన్ని సార్లు ..... ఎన్ని సార్లు .. నువ్వు నా అంగాన్ని లేపావు. ఎన్ని సార్లు నీ దానిలో పెట్టాను. ఎన్ని సార్లు చేసాను ... ఇద్దరి ఇష్టంతో ఎన్ని సార్లు ఆనందించాము. ఇప్పుడు ... స్మితా ... చివరికి ఇప్పటికి ఇద్దరం ఒకటయ్యాము".

ఆమె తన చివరి ప్రయత్నంగా అతడిని తొయ్యాలని చూసింది. అయితే ఆమె కాళ్ళు ఆమెకి సహకరించలేదు. దూరంగా అలానే ఉండిపోయి, తర్వాత జరిగే దాడి కోసం సిద్ధం అయ్యాయి. అతని మతోన్మాద కళ్ళు ఆమె మీదే వున్నాయి. అతడు వణుకుతూ పిచ్చొడిలా ఆయాసపడుతున్నాడు.

ఉక్కిరిబిక్కిరిలా అతని నోటి వెంట వస్తున్న మాటలు ఆమెకి అర్ధం అవడంలేదు.

"......... కాలంగా ఎదురు చూసా .... ఆకాంక్షించా ....కోరుకున్నా .... ఈ క్షణం ..... ఈ సమయం ..... ఉస్తాహం ....ఆనందం ....."

అతని గట్టి పడిన అంగం కొన, ఎండిపోయి వున్న తన నిలువు పెదవులకి తగలడం ఆమెకి తెలిసి, కళ్ళు మూసుకుంది. మంట కలిగిస్తూ తన కండరాల్ని చీల్చుకుని వెళ్లే సమయం కోసం ఎదురు చూస్తుండగా, ఒక్కసారిగా ఆమెకి కఠోరమైన శబ్దం వినిపించింది. భయంతో ఆమె కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి.

అతడి తల వెనక్కి వెళ్లి, కళ్ళు గట్టిగా మూసుకుని, మొత్తం కుంచించుక పోతుండగా, నోరు తెరిచి, బాధా ఆనందం కలగలిపిన ఒక మూలుగు బయటికి వచ్చింది. పిచ్చిగా, అతడు చేతులతో తన అంగాన్ని పట్టుకుని, ఆమె మానం లోకి నెట్టాలని చూసాడు అయితే అప్పటికే ఆలస్యం అయింది. అతని అంగం నుండి పిచికారీ చేసినట్లు వచ్చిన వీర్యం, ఆమె యోని పెదవుల మీదా, కడుపు మీదా వెచ్చగా పడడాన్ని ఆమె శరీరం ఫీల్ అయ్యింది.

అతను తన నోటితో గాలిని తింటున్నట్లు చేస్తూ, వొళ్ళు విరుస్తున్నట్లు అవుతూ ఒక్కసారిగా పూర్తి చేసాడు.

ఆమె కాళ్ళ మధ్య కూలబడుతుండగా, బిగువును కోల్పోయిన అతడి అంగం, వేలాడుతూ అతని తొడలని తాకింది.

"నే ...నే ....ఎందుకిలా జరిగిందో నాకు తెలియలేదు. నన్ను మన్నించు" బలంగా గాలి పీల్చుకుంటూ అన్నాడు.

అతనికి అలా శీఘ్ర స్ఖలనం అవడం చూసి ఆమెకి ఆశ్చర్యంతో ఆనందం వేసింది. ఆ రాత్రి మొట్టమొదటిసారిగా ఆమె తాను గెలిచినట్లు భావించింది. అది పవిత్రమైన అడ్డంకి. దేవుడు వున్నాడు.

ఆమెకి వాళ్ళని చిత్రహింసలు పెట్టి చంపాలని వుంది. ఆమెది నిస్సహాయ స్థితి. అతడు దుర్బలమైనవాడు. అతని ద్వారా ఆమె మిగిలిన వాళ్లని చంపొచ్చు. అలాగే అతడిని కూడా. తనని అలా అగౌరవపరిచి, తన కోల్పోయిన మానాన్ని అలా చేసి తృప్తి పరుచుకోవచ్చు.

"నీకు ఇలా జరగడమే కరెక్ట్, చెడిపోయిన దొంగ లంజా కొడకా. నిన్ను ఎందుకు మన్నించాలి రా సుల్లి లేని నాయాలా ? నన్ను బలవంతం చేయాలని చూసావు కదా ? అయితే అది నీ వల్ల అవలేదు. ఎందుకంటే నువ్వొక కొజ్జా నా కొడుకువి. నాకు ఆనందంగా వుంది. సంతోషంగా వుంది. నీకు ఇలాగే జరగాలిరా పంది నా కొడకా. ఇదంతా జరగడానికి కారణం నువ్వు. గొప్ప ప్రేమికుడివి కదరా నువ్వు. నిన్ను నువ్వు చూసుకో. నన్ను రేప్ చేద్దామని వచ్చినప్పుడు ఏమి అయింది ?" తనలో అప్పటివరకు వున్న కోపాన్ని, అసహ్యాన్ని జాలి, దయ లేకుండా అతనిపై ప్రదర్శించింది.

సిగ్గుతో, ఆమె ముఖాన్ని చూడలేక, తన ముఖాన్ని ఆమెకి చూపించలేక, అతను మంచం దిగాడు.

"అప్పుడే వెళ్ళిపోతున్నావా ? వెళ్లిపోయేముందు ఇక్కడ నువ్వు చేయాల్సిన పనులున్నాయిరా బాడఁఖొవ్. తడిపిన తువ్వాలు తెచ్చి, నువ్వు నా మీద విడిచిన చెత్తనంతా శుభ్రంగా తుడువు. నా వొళ్ళంతా కలుషితమైంది" అతడు తలుపు వైపు వెళుతుంటే కోపంగా చెప్పింది.

ట్రైనింగ్ కుక్క, చెప్పిన మాట ఎలా వింటుందో అలా అతడు వెంటనే బాత్ రూమ్ కి వెళ్లి, తడిపిన టవల్ తెచ్చి, మొద్దుబారిన వాడిలా ఆమె వంటి మీద పడిన దానిని తుడిచాడు. తర్వాత టవల్ పడేసి, తన చొక్కా ఫాంటులని తీసుకుని, బాత్ రూమ్ లైట్ ఆపి, అక్కడినుండి వెళ్లిపోవడానికి రెడీ అయి, వెనక్కి వచ్చి, ఏమీ మాట్లాడకుండా ఆమె దగ్గర నిలబడ్డాడు.

ఆఖరికి, మెల్లిగా ధిక్కారం కనిపిస్తున్న ఆమె కళ్ళలోకి చూసాడు.

"నన్ను క్షమించు" అన్నాడు.

"ఎందుకు ? నన్ను ఈ స్థితిలోకి లాగినందుకా ? లేక నన్ను అనుభవించ లేకపోయినందుకా ?" తీక్షణంగా అడిగింది.

కొద్దిసేపు అక్కడ నిశ్శబ్దం అంతరాయం కలిగించింది.

"నాకు తెలియదు. గుడ్ నైట్" అని చెప్పాడు.

ఆ నలుగురూ గురువారం తెల్లవారుఝామున పడుకున్నారు. దానితో ఆలస్యంగా లేచిన శరత్ brunch తయారుచేసాడు. రాహుల్ కూడా తల దువ్వుకుని వచ్చి మిగిలిన వాళ్ళతో కలిసాడు.

శరత్ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర ముఖ్య స్థానంలో కూర్చుని, మిగిలిన అభిమాన సంఘ సభ్యుల వైపు చూసాడు. అక్కడున్న ఎవరికీ అదొక సెలవు దినంలా, ఎంజాయ్ చేయడానికి వచ్చినట్లు అనిపించడం లేదు. ఆది మునగదీసుకుని వున్నాడు. రంజిత్ ఇంకో లోకంలో ఉన్నట్లు ఎటో చూస్తున్నాడు. తన ఎదురుగా వున్న అద్దంలో తనని తాను చూసుకున్న శరత్ కి ఆత్మపరిశీలన చేసుకున్నట్లు అనిపించింది. రాహుల్, ఒక్కడే చాలా హాయిగా కనిపించాడు.

తన ప్లేట్ లో తినడానికి పెట్టుకున్న రాహుల్ మిగిలిన వారి వైపు చూసాడు. అతను వాళ్ళను చూసి విచిత్రమైన శబ్దం చేసాడు.

"మనం ఇక్కడికి సెలవు మీద ఎంజాయ్ చేయడానికి వచ్చినట్లుగా, మీ ముఖాల్ని చుస్తే అనిపించడంలేదు. మీకు ఏమైంది ? మీరు ముగ్గురూ నిన్న రాత్రి ఆ సెక్స్ బొమ్మతో గడపలేదా ?" అని అడిగాడు.

ఎవరూ సమాధానం చెప్పలేదు.

రాహుల్ తినడం మొదలు పెట్టాడు.

"నేను ఇంకా మీరు ఆమె గది బయట మీ వంతు కోసం లైన్ లో నిలుచుని ఉంటారని అనుకున్నా" అన్నాడు రాహుల్.

"అందుకు తొందర ఏముంది. మనకి ఇంకా పదమూడు రోజులు మిగిలాయి" చెప్పాడు రంజిత్.

"బహుశా అది నీకు సరిపోతుందేమో. నాకు మాత్రం సరిపోదు. అయినా మీరు నా ప్రశ్నకి సమాధానం చెప్పనే లేదు. మీరు ఆమెతో నిన్న రాత్రి ఎంజాయ్ చేశారా ? లేదా ?" మిగిలిన వాళ్ళ వైపు అనుమానంగా చూస్తూ అడిగాడు రాహుల్.

"నేను ఎంజాయ్ చేశా" తన ప్లేట్ లో ఉన్నదాన్ని తింటూ చెప్పాడు రంజిత్.

"ఎలా అనిపించింది ? అద్భుతంగా లేదా ?"

"అద్భుతమే" చెప్పాడు రంజిత్.

"మరి నీ సంగతి ఏమిటి ఆది ?"

ఆది అయిష్టంగా తలూపాడు.

"గడిపా. అలా గడపాలని అనుకోలేదు అయితే నన్ను నేను అదుపులో పెట్టుకోలేక పోయాను" చెప్పాడు ఆది.

"నువ్వు చేసిన పనికి నా అభినందనలు. ఇప్పుడు నువ్వు మగాడివని అనిపించుకున్నావు" నవ్వుతూ చెప్పాడు రాహుల్. అతను శరత్ వైపు తిరిగాడు.

"మన నాయకుడు ఇంకా ఏమీ చెప్పలేదు" అన్నాడు.

శరత్ తన కుర్చీలో అసహనంగా కదిలాడు. తన ప్లేట్ నుండి తల పైకి లేపలేదు.

"మీరు అందరూ పడుకున్నాక నేను ఆమె గదిలోకి వెళ్ళాను. పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. నేను ఒప్పుకుంటున్నా" అన్నాడు.

"అదీ సంగతి. ఇప్పుడు నీకు నువ్వు ఒక పెద్ద నేరస్తుడిలా అనుకుంటున్నావా ? నాకైతే నువ్వు అలా కనిపించడం లేదు మరి" అన్నాడు రాహుల్ అభినందించినట్లు.

"అయితే నాకు కూడా పెద్దగా ఏమీ అనింపించలేదు. అయినా నేను ఆమెని అలా కోరుకోలేదు" అన్నాడు శరత్.

"అయితే, నువ్వైతే చేసావుగా" వదలకుండా అన్నాడు రాహుల్.

అందుకు శరత్ సమాధానం చెప్పలేదు.

అతను చేసాడు, చేయాల్సి వచ్చింది, చేయలేదు ఏదీ చెప్పలేదు. సాంకేతికంగా చెప్పాలంటే - అతను చేయలేదు. అయితే అతని ఉద్దేశం ప్రకారం, అతనికి చేయాలని వుంది, అందుకు ప్రయత్నించాడు, మానభంగం అనే నేరాన్ని చేయడానికి ప్రయత్నించాడు.

నిరాశాజనకమైన రాత్రిలో, నిద్రకు ముందు, తాను తన సిద్దాంతాలు మరియు హామీలకు విరుద్ధంగా ప్రవర్తించడానికి ప్రేరేపించినదేంటో అర్థం చేసుకునేందుకు ప్రయత్నించాడు. తన ప్రవర్తన పూర్తిగా గంజాయి మత్తుపై ఆధారపడి ఉందని అనుకోవడం సరి కాదు అని అతనికి నిశ్చయంగా తెలిసింది. మరొకటి, మరింత సంక్లిష్టమైనది, అతన్ని ప్రేరేపించింది - తన దృష్టిలో రాహుల్ ఒక సామాజిక ఒప్పందాన్ని ఉల్లంఘించి, బలమే హక్కు అన్న నిబంధనను ఏర్పరచినప్పుడు, రంజిత్ ఆ మార్గాన్ని అనుసరించినప్పుడు, ఆది లాంటి చట్టం మరియు వ్యవస్థ పట్ల అనుకూలంగా ఉన్న వ్యక్తి కొత్త నిబంధనను అంగీకరించినప్పుడు, ఒక హింసాత్మక ఘటన చోటుచేసుకుంది. వారి నైతికత పూర్తిగా తలకిందులుగా మారిపోయింది.

కానీ ఆ మార్పు తక్షణమే జరిగిందా అని శరత్ ఆలోచించాడు. బహుశా, వారు క్రమంగా, కొద్దికొద్దిగా చెడిపోయారు. తమ కోరికను నెరవేర్చుకోడానికి సమాజపు పరిమితులు దాటి తీసుకున్న ముఖ్యమైన అడుగు అయి ఉండవచ్చు. తమ అబద్ధాలు, తమ మారుపేర్లు, తమ మత్తు, తమ అపహరణలతో, నాగరిక ప్రవర్తనను విడిచిపెట్టారు. కోరికకు లొంగి, మొదటి అత్యాచారం జరిగినప్పుడు, నాగరికతను మర్చిపోయారు. ఎవరికి జవాబు చెప్పాల్సిన అవసరం లేకుండా, వారు నిబంధనలను తిరిగి నిర్వచించుకుని అలా చేశారు. ఒక తప్పును, మెజారిటీ ద్వారా, సరియైనదిగా చేయడానికి చూసారు. వారి అభిమాన సంఘం మూడవ వంతు కొత్త నిబంధనలను అంగీకరించింది. తాను చేసిన చర్యను తాను కూడా సమర్ధించుకున్నాడు.

రాహుల్ ఏదో ప్రశ్నను అడుగుతుండగా, శరత్ తన ఆలోచనల నుండి బయటపడ్డాడు.

"ఆమెని ఎవరైనా ఈరోజు ఉదయం చూసారా ?"

"నేను చూసాను. నేను మీ అందరికన్నా ముందుగా నిద్ర లేచాను. తనకి ఏమైనా సహాయం చేయగలనేమో అని తెలుసుకోడానికి వెళ్లాను" చెప్పాడు శరత్.

"అనుకున్నా, నువ్వు అప్పుడే నీ రెండో రౌండ్ ని, మా కన్నా ముందుగానే మొదలు పెట్టావన్నమాట" గుర్రుగా అన్నాడు రాహుల్.

"లేదు, చెత్తగా మాట్లాడకు. నువ్వు అనుకున్నట్లుగా నేను ఆమె మీద చేయి కూడా వేయలేదు. తన పరిస్థితి ఎలా వుందో తెలుసుకోవాలని వెళ్ళాను" కోపంగా గట్టిగా చెప్పాడు శరత్.

"ఎలా వుంది మరి ?" తన మూతిని తుడుచుకుంటూ అడిగాడు రంజిత్.

"నిన్న ఎలా వుందో ఈరోజు కూడా అలానే వుంది. నీరసంగా, కోపంగా వుంది. నాతో మాట్లాడడానికి ఇష్టపడలేదు. తాను బాత్ రూమ్ వాడుకోవడానికి కట్లు విప్ప దీసినప్పుడు, నాతో గొడవపడుతుందేమో అని అనుకున్నా. అయితే తాను చాలా నీరసంగా వుంది. నేను తనకి తినిపించడానికి, ఏదైనా తాగించడానికి ప్రయత్నించాను అయితే జ్యూస్ మాత్రమే తాగింది. నేను మళ్ళీ కట్లు కట్టి వచ్చేసా" చెప్పాడు శరత్.

"చూడడానికి ఎలా వుంది ?" అడిగాడు రంజిత్.

"చూడడానికా ?"

"ఇంకా అందంగానే అనిపిస్తుందా ?"

"ఇంతకుముందు కన్నా ఎక్కువగా" నిజాయితీగా చెప్పాడు శరత్.

"అలాంటప్పుడు ఎందుకు దెంగకుండా వచ్చావు ?" రాహుల్ తెలుసుకోవాలని అడిగాడు.

"దానికీ, దీనికీ ఏమి సంబంధం వుంది ? నిజం చెప్పాలంటే, బలవంతం చేస్తూ అనుభవిస్తే, అందులో ఏమి సంతోషం ఉంటుంది ?" అసహ్యంగా రాహుల్ కి చెప్పాడు శరత్.

"దేవుడా !! మళ్ళీ మన రక్షకుడు తిరిగి ప్రవేశించాడు. నేను నా ఆనందాన్ని, సంతోషాన్ని నాకు ఎలా కావాలంటే అలా తీసుకుంటా" చెప్పాడు రాహుల్.

అప్పుడు ఆది, శరత్ కి సపోర్ట్ చేస్తూ మాట్లాడాడు.

"శరత్ చెప్పిన దానిలో నిజం వుంది. ఒక నిస్సహాయ స్థితిలో వున్న మనిషి తో అవకాశాన్ని తీసుకోవడం నాకూ నచ్చదు. దానిని మామూలు సెక్స్ అనరు. ఎలా చెప్పాలి - అది హస్తప్రయోగం లా - చచ్చిన శవం తో చేసినట్లు - నాకు ఆ ఆలోచనే ఇబ్బందిగా అనిపిస్తుంది" అన్నాడు ఆది.

"నువ్వు చాలా ఎక్కువ చేసి చెబుతున్నావు ఆది. ఆమె గతాన్ని చుస్తే, నాకేమీ తప్పు చేసిన భావం లేదు. అయితే, ఒకటి ఒప్పుకుంటా, ఆమెని అలా కట్టేసి, ఇష్టం లేనట్లు తన్నుతూ, తిడుతూ ఉంటే, అందులో పెద్ద ఎంజాయ్ ఏముంటుంది" ఆది మాటలకి అడ్డు తగులుతూ చెప్పి, రాహుల్ వైపు తిరిగి "అలా బలవంతంగా అనుభవించడం వల్ల మనకి పూర్తి సంతోషం దక్కదు. నువ్వు దానిని ఒప్పుకోవాల్సిందే రాహుల్" అన్నాడు రంజిత్.

"ఏమో, అదంతా నాకు తెలియదు. నన్ను ప్రతిఘటిస్తుంటే నాకేమీ ఇబ్బంది లేదు. నా కోరిక ఇంకా పెరుగుతుంది. అయితే, నువ్వు చెప్పింది కూడా నిజమే రంజిత్. మనం తనని దెంగుతుంటే, తాను మనకి సహకరిస్తుంటే, అది ఎక్కువ మజాగా ఉంటుంది. నేను, దాని పొగరు అణచడానికి, చాలా కష్టపడాల్సి వచ్చింది. నాకు సహకరిస్తే, ఆ శక్తి అంతా ఎక్కడ ఉపయోగించుకోవాలో అక్కడ ఉపయోగించే వాడిని - దాని లో లోతుల్లో" అన్నాడు రాహుల్.

అక్కడున్న ఆహారం చల్లగా అవడంతో, శరత్ దానిని వేడి చేయడానికి వంటగది లోకి వెళ్ళాడు. అతనికి రాహుల్ అలా బూతులు మాట్లాడడం నచ్చలేదు. అయినా అతడు వాళ్ల సంభాషణని అడ్డుకునే ప్రయత్నం చేయలేదు.

"నేను, ఆమెని మనకి సహకరించేట్లు బుద్ది కలగాలని కోరుకుంటున్నా. అలా గనక మారితే, మన ఈ సెలవలకి పూర్తి న్యాయం జరిగినట్లే" ఆశగా చెప్పాడు రంజిత్.

"అలా జరిగితే, నాకు తప్పు చేశానన్న భావం పోతుందని అనుకుంటున్నా" చెప్పాడు ఆది.

"తొక్కేమీ కాదు, సహకరించాలని అనుకోకపోతే పోనివ్వు. మనం చేయగలిగింది ఏమీ లేదు. అందువల్ల పెద్ద తేడా ఉండదు" అన్నాడు రాహుల్.

"ఒకవేళ తాను సహకరించకపోతే, నేను నిన్న రాత్రి చేసినట్లు చేయగలనని అనుకోవడంలేదు. రాత్రి అంతా నేను చేసిన పనికి పశ్చాత్తాప పడుతూనే వున్నా" అన్నాడు ఆది.

"నేను నీలా అనుకోవడంలేదు. అది ఇక్కడ ఉన్నంత కాలం నేను దెంగుతూనే ఉంటా. ఆమె సహకరించకపోతే, నాకు అలా చేయడం కష్టం అవుతుంది. నేనింతవరకు ఎవరినీ అలా చేయలేదు. ఒప్పుకుంటే ఇప్పుడు పొందిన అనుభూతికి వంద రెట్లు ఎక్కువ ఎంజాయ్ చేయగలం" చెప్పాడు రంజిత్.

"ఓయ్ శరత్, నువ్వేమంటావు ?" వంటగది లోకి చూస్తూ అడిగాడు రాహుల్.

"లేదు లేదు. నేను తనని బలవంతం చేయను. గట్టిగా నిర్ణయించుకున్నా. నేను బలవంతం చేసి నా మనసుని చంపుకుని బ్రతకలేను. మీ సంగతి నాకు తెలియదు. ఒకవేళ ఆమె ఒప్పుకుంటే, మనం మొదట్లో అనుకున్నట్లు, అప్పుడు ఏ ఇబ్బందీ ఉండదు" సమాధానం ఇవ్వడానికి వంటగది తలుపు దగ్గరికి వచ్చి చెప్పాడు శరత్. అతను తిరిగి లోపలికి వెళుతుండగా రాహుల్ అతడిని ఆపాడు.

"నువ్వు ఎవరికోసం వండుతున్నావు ? నీ మనసులో అసలు ఏముంది ?" అని ప్రశ్నించాడు రాహుల్.

అతడిని పక్కకి తోసి, ఒక పళ్లెంలో ఆహార పదార్ధాలు తీసుకుని బయటికి వచ్చాడు శరత్.

"వాటిని ఎక్కడికి తీసుకెళుతున్నావు ?" వెంటనే ప్రశ్నించాడు రాహుల్.

"స్మిత కి ఇవ్వడానికి"

"స్మితకా ?"

"అవును, గత ముప్పై గంటల నుండి ఆమె ఘన పదార్ధమేదీ ముట్టుకోలేదు. ఆకలికి అలమటించి పోతుండవచ్చు. ఇది ఇస్తే ఆనందపడుతుంది".

"తప్పకుండా ఆనందిస్తుంది. అయితే మనం ఇస్తేనే కదా! నాకు ఆ పళ్లెం ఇవ్వు" అని శరత్ ఆశ్చర్యంతో చూస్తుండగా, అతను ప్రతిఘటించే లోపు ఆ పళ్లాన్ని రాహుల్ లాక్కున్నాడు.

"అందరూ వినండి, ఇప్పుడే నాకొక ఆలోచన వచ్చింది. మన ఇబ్బంది పోయినట్లే, ఆమె మనకి సహకరించే మార్గం దొరికింది" అన్నాడు రాహుల్.

"నువ్వు దేని గురించి మాట్లాడుతున్నావు రాహుల్ ?" రంజిత్ తెలుసుకోగోరాడు.

"చూడు, మనం కుక్కలకి ఎలా శిక్షణ ఇస్తాము ? ఇందులో ముఖ్యమైన అంశం ఏమిటంటే - ఆహారాన్ని ఇవ్వడం - ఇవ్వకపోవడమే. నువ్వు కుక్కకి ఏదన్నా నేర్పించాలని అనుకుంటే, దానికి ఆ పని నేర్చుకుంటేనే ఆహారం దొరుకుతుందని అర్ధమయ్యేలా చేస్తాం. నేర్చుకోకపోతే కడుపు మాడుస్తాము. ఇది ఆ కుక్క తెలుసుకోడానికి కొంత సమయం పడుతుంది అయితే అది తెలుసుకుని తీరుతుంది" చెప్పాడు రాహుల్.

"బుద్ధి ఉందా రాహుల్ నీకు ? ఆమె కుక్క కాదు. ఆమె మనిషి" తన తీవ్ర అభ్యంతరాన్ని చెప్పాడు శరత్.

రాహుల్ చేతిలో వున్న పళ్ళాన్ని లాక్కోవడానికి ప్రయత్నించాడు కానీ రాహుల్ అందనివ్వలేదు.

"ఇప్పుడు ఇక్కడ తేడా ఏమీ లేదు. నేను చెబుతున్నాను వినండి. ఒక ఆడకుక్క కుక్క, ఒక ఆడకుక్క అమ్మాయి, ఇద్దరినీ ఒకేలా దారికి తేవచ్చు. నేను మిలిటరీ లో వున్నప్పుడు, యుద్ధ సమయంలో, దొరికిన ఖైదీలతో అలా చేసే వాళ్ళని దారికి తెచ్చుకునే వాళ్ళం. కాబట్టి నేను చేస్తున్న పనికి అడ్డు రాకండి. ఇక్కడ ఏది జరగాలన్నా ఇకనుండి నేను చెప్పినట్లే జరగాలి" చెప్పాడు రాహుల్.

"బహుశా రాహుల్ చెప్పింది కరెక్ట్ కావొచ్చు. అతనికి ఒక అవకాశం ఇచ్చి చూద్దాం" రంజిత్, శరత్ కి చెప్పాడు.

పెరుగన్నం తింటున్న ఆది ఆశ్చర్యపోయాడు.

"అసలు నువ్వు ఏమి చేయాలని అనుకుంటున్నావు రాహుల్ ?" అని అడిగాడు.

"నువ్వు కూడా నాతో వచ్చి చూడు. అయితే నేను చేసే పనికి అడ్డు పడొద్దు" అంటూ పళ్ళాన్ని తీసుకుని ముందుకు కదిలాడు.

వాళ్ళందరూ రాహుల్ వెనుక వరుసగా నడుచుకుంటూ వెళ్లి బెడ్ రూమ్ తలుపు దగ్గర ఆగారు.

"మీరు ఇక్కడే వుండండి. నా ప్రతిభను ఇక్కడే నిలుచుని గమనించండి" అంటూ వాళ్ళని చూసి నవ్వాడు.

అతను తలుపు కి ఎదురుగా నిలబడి, తిన్నగా నిలబడి, చేతిలో వున్న పళ్ళాన్ని మీదకి లేపి, తలుపుని రెండో చేతి వేళ్ళతో తట్టి "మేడం, నేను మీ వంట మనిషిని. మీ లంచ్ తయారైంది" అని హోటల్ లో సర్వర్ చెప్పినట్లు అన్నాడు.

అతను మిగిలిన వాళ్ళ వైపు చూసి, తలుపు బార్లా తెరిచి, లోపలికి వెళ్ళాడు.

శరత్ తలుపు దగ్గరికి వెళ్లి లోపల ఏమి జరుగుతుందా అని చూస్తున్నాడు. ఆమె లోపల మంచం మీద తెరుచుకుని వున్నట్లుగా పడుకుని వుంది. అయితే అంతకుముందు శరత్ వచ్చినప్పుడు ఆమె మీద కప్పిన దుప్పటి అలానే వుంది. పళ్ళాన్ని పట్టుకుని వస్తున్న రాహుల్ ని పట్టించుకోకుండా ఆమె తన మీదున్న ceiling వైపే చూస్తుంది.

"హే అందగత్తె, ఈరోజు ఉదయం మీకెలా వుంది ?" అడిగాడు రాహుల్.

ఆమె సమాధానం ఇవ్వలేదు.

దుప్పటిని కొద్దిగా పక్కకి జరిపి, పళ్ళాన్ని అక్కడ ఆమెకి ఆహరం కనిపించేలా పెట్టాడు రాహుల్.

"ఆకలితో అలమటించి పోయుంటావు. వాసన చూడు. గుడ్లు, ఆమ్లెట్ తెచ్చాను. వాసన బావుంది కదా. ఇంకా ఏమి తెచ్చానబ్బా ? బత్తాయి రసం, వెన్న రాసిన బ్రెడ్, వేడి వేడి కాఫీ వున్నాయి. నీకు బలం రావాలని మేము అనుకున్నాము. నేను నీ ఒక చేతి కట్లు విప్పుతా. దానితో తిను. అయితే పిచ్చి పిచ్చి పనులు చేయవని అనుకుంటున్నా. నేను ఒక ప్రక్కన వుండి నిన్ను గమనిస్తుంటా. అలాగే ఇది కూడా గమనిస్తుంది" అని చెప్పి తన జేబు నుండి రివాల్వర్ తీసుకుని, నడుము మీద చేతులు ఉంచి నిలబడ్డాడు.

ఆమె తన తల త్రిప్పి అతని వైపు చూసింది కానీ ఏమీ మాట్లాడలేదు.

అతను తన రివాల్వర్ ని తిరిగి జేబులో పెట్టుకున్నాడు.

"నీ ఆహారంలోకి ఇంకా ఏమైనా కావాలా ?" అని అడిగాడు.

ఆమె తన పెదవులు కొరుకుతూ, మాట్లాడడానికి కష్టపడింది. చివరికి మాటలు బయటికి వచ్చాయి.

"నీలో ఇంకా ఏ మాత్రమైనా మర్యాద అనేది మిగిలి ఉంటే, నాకు మత్తుమందో, నిద్ర మాత్రనో ఇవ్వు. ఏది అయినా పర్లేదు" అంది.

"నువ్వు వాడేది మా దగ్గర ఉంది. Nembutal కదా ! చూసావా ? నీ గురించి మేము చాలా ఆలోచించాము".

"అది ఒకటి నాకు ఇస్తావా ?"

"తప్పకుండా. తెచ్చిన మొత్తం భోజనం కూడా ఇస్తా. నిజం చెప్పాలంటే, నువ్వు ఏది అడిగినా ఇస్తాము ఇకనుండి. అయితే నువ్వు తీసుకున్న ప్రతి దానికి నువ్వు తిరిగి చెల్లించాల్సి ఉంటుంది".

"తిరిగి ఇవ్వాలా ? ఏమి తిరిగి ఇవ్వాలి ? నాకు తెలియడం లేదు".

"ఈ ప్రపంచంలో ఎవ్వరూ ఏదీ ఉచితంగా ఇవ్వరు. ప్రపంచం ఎవ్వరికీ బాకీ ఉండదు అని మా అమ్మమ్మ చెప్పేది. అది నిజం కూడా. నువ్వు పొందే దానికి నువ్వు చెల్లించాలి. ఏదీ ఉచితంగా రాదు. ఇక్కడ కూడా నీకు అది వర్తిస్తుంది. నువ్వు ఎంత పెద్ద స్టార్ వి అయినా, ఎన్ని డబ్బులున్నా సరే. నీకు మూడు పూటలా భోజనం పెడతాం. నీ మాత్రలని నీకు ఎప్పటికప్పుడు ఇస్తుంటాం. నువ్వు కోరే ప్రతిదీ, మాకు అందుబాటులో వున్నది ఇస్తాము. అందుకు ప్రతిఫలంగా నువ్వు ఒకటి మాకు ఇవ్వాలి. అదేంటో తెలుసా ?"

ఆమె ఏమీ మాట్లాడలేదు.

"నువ్వు కోరినవన్నీ ఇస్తున్నా, మేము కోరుకునేది చాలా చిన్నది. నువ్వున్న పరిస్థితిలో, నువ్వు వుండే గది ఖర్చు, బస ఖర్చు నువ్వు ఇవ్వలేవు. ఒక్కటి మాత్రం ఇవ్వగలవు. మేము అడిగేది కూడా అదే. నీ స్నేహం".

ఆమె ఏమి చెబుతుందా అని ఎదురుచూశాడు. ఆమె అతడిని ఏ భావం లేకుండా చూసింది కానీ ఏమీ మాట్లాడలేదు.

"ఇప్పుడిక నీ చేతుల్లో ఉంది. ఈ వేడి వేడి భోజనం తినడానికి సిద్ధంగా ఉంది. నీ నిద్ర మాత్రలు ఒక్క నిమిషంలో నీ ముందు ఉంటాయి. త్వరలో నీకు కట్టిన కట్లు కూడా తీసివేయ బడతాయి. నిన్ను మంచానికి కట్టి ఉంచం. మేము నీ నుండి కోరుతుంది, ఈ కొట్లాటలు, తిట్లు, బలవంతాలు కాదు. సహకరించడం. నువ్వు మాతో ఎలా వ్యవహరిస్తావో, మేము నీతో అలానే వ్యవహరిస్తాము. ఇప్పుడు చెప్పు. ఏమంటావు ?"

తలుపు దగ్గర నిలబడి చూస్తున్న శరత్ కి ఆమె ముఖం కోపంతో ఎర్రగా మారడం కనిపించింది.

"దెంగెయ్యారా పిచ్చ నా కొడకా, దొంగ లంజాకొడకా - ఇలా అంటా. బండరాళ్ల కింద బ్రతికే జెర్రీ లాంటి వాడివి నువ్వు. పాక్కుంటూ అక్కడికే వెళ్ళు. నువ్వు, నీ సహచరులు అందరూ, మీరు తెచ్చిన భోజనాన్ని, తెస్తామన్న మాత్రలని మడిచి మీ గుద్దల్లో పెట్టుకోండి. నా సమాధానం ఇది. నేను మీకు ఏమీ ఇవ్వను. మీకు ఏమి కావాలో మీరు తీసుకోండి - రాత్రి తీసుకున్నట్లు. అయినా నా అంతగా నేను మీకు ఏమీ ఇవ్వను. ఇది బాగా గుర్తుపెట్టుకుని నా కళ్ళ ముందునుండి బయటికి దెంగెయ్యి, లంజాకొడకా".

"నీ సమాధిని నువ్వే తొవ్వుకున్నావు. అందులోనే వుండు" నవ్వుతూ చెప్పాడు రాహుల్.

మళ్ళీ తన నటనని మొదలుపెట్టి, పెట్టిన పళ్ళాన్ని తీసి, పరిశీలించి, దాని వాసన పీలుస్తూ, ముఖాన్ని ప్రకాశవంతం చేసాడు. బత్తాయి రసాన్ని ఒక గుక్క తాగి, పెదవుల్ని తుడుచుకున్నాడు. ఆమ్లెట్ ని తింటూ రుచికరంగా ఉందని పొగిడాడు. ఆమెని చూసి మళ్ళీ నవ్వాడు.

"సరే బొమ్మా, నువ్వు కోరుకుంది నీకు దొరకడం, దొరకకపోవడం నువ్వు ఇచ్చే సహకారం పై ఆధారపడి ఉంటుంది. అయితే మా ప్రేమలో నీకు లోటు ఉండదు" అంటూ తలుపు దగ్గరికి వెళ్లి మిగిలిన వాళ్ళను కలిసి, తన భుజం మీదుగా ఆమెతో చెప్పాడు.

"నీకు ఎక్కువగా ఏదన్నా కావాలనుకుంటే, మాకు ఎక్కువగా ఇవ్వాల్సి ఉంటుంది. ఇక ఇదే చివరి నిబంధన. మళ్ళీ కలుద్దాం నా చెక్కరి గుళికా" అన్నాడు.

ఆ గది తలుపు మూసి, మిగిలిన వాళ్ళని చూసి తమాషాగా నవ్వాడు.

"కొద్దిగా ఓపిక పట్టండి. రాహుల్ ఆడే ఆటను చూడండి. నన్ను నమ్మండి. ఇంకో 48 గంటల్లో మీరు ప్రపంచంలోనే అందమైన పూకున్న అమ్మాయితో ఆనందాలు అనుభవిస్తారు" అన్నాడు.

***​