Update 33
'పిరికోడు' పదిహేను నిమిషాల తర్వాత వచ్చాడు. ఆమె వెంటనే తన ఆలోచనలని పక్కన పెట్టి, తన పాత్రపై దృష్టి సారించింది.
అతను చిన్న ఊదా రంగు పువ్వుల బొకే తెచ్చాడు.
"ఇవి నీ కోసం," అతను సిగ్గుతో అన్నాడు. "ఈరోజు ఉదయం నేనే కోశాను."
"ఓ, మీరు ఎంత మంచి మనసున్న వ్యక్తి." ఆమె వాటిని తీసుకుంది. "చాలా అందంగా ఉన్నాయి, నిజంగా చాలా అందంగా ఉన్నాయి." ఆమె కొంచెం ముందుకు వంగి అతని పెదవులపై ముద్దు పెట్టింది. "నా గురించి ఆలోచించినందుకు ధన్యవాదాలు."
"నేను రోజంతా నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. అందుకే బయటికి వెళ్లి ఆ పువ్వులు కోశాను. అవి అంత గొప్పవి కావు, కానీ నగరంలో దొరకవు."
ఆమె నెమ్మదిగా అడిగింది, "అవి ఏ పువ్వులు?"
"నిజానికి, నాకు పేరు తెలీదు. ఏదో అడవి పువ్వు."
క్లిక్. అడవి పువ్వు. అడవి... స్వేచ్ఛగా ఆలోచించడం. అడవి అంటే: అడవులు, లోయలు, పర్వతాలు, ఎడారులు, పచ్చిక బయళ్ళు, పల్లెటూరు.
అతను సోఫా దగ్గర ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుని, తెచ్చిన తోలు బ్యాగుని అక్కడ పెట్టి, ఆమె వైపు తిరిగి, తన లావు కళ్ళద్దాల నుండి ఆమెను చూస్తూ, "స్మిత, ఈ రాత్రి నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు," అన్నాడు, కొంచెం ప్రత్యేకంగా.
భలే వింతగా ఉంది అనుకుంది. అతను తనని పోషిస్తున్న ఒక అమ్మాయి అపార్ట్మెంట్కు వస్తున్న వృద్ధుడిలా ఉన్నాడు.
"మీరు చాలా మంచివారు," ఆమె అతని వైపు నడుస్తూ, తన నడుముని ఊపుతూ అంది.
అతని ముందు ఆగిపోయింది. చేతులు రెండు పక్కలా వదిలేసింది.
ఆమె దగ్గరగా ఉండటం, ఆమె ప్రవర్తన చూసి అతను ఆయాసపడ్డాడు, అతని కంట్లో ఒక మెరుపు వచ్చింది. "నిన్న రాత్రి నువ్వు నాకు చాలా బాగా చేశావు."
"ఈ రాత్రి ఇంకా బాగా చేస్తాను," అంది ఆమె.
మెల్లిగా ఆమె అతనిని తనతో పాటు సోఫా మీదకు లాక్కుంది. తన జాకెట్ గుండెలను తప్పించి, అతని వణుకుతున్న ఒక చేతిని తీసుకుని, గుండీలు తప్పించిన జాకెట్ కింద నుండి, తన పరిపూర్ణమైన, గుండ్రటి, మెత్తటి సన్ను మీద వేసుకుంది. అతడు వణికిపోతున్నాడు. ఆమె అతడి తలని తన సళ్ళ మీదకి లాక్కుని, ఆమె జాకెట్ ని పక్కకి తప్పించి, తన సన్నుని, చనుమొనని అతడి నోటిలో పెట్టింది.
అతడు ఆబగా చీకుతుండగా ఆమె అతడిని నిమురుతూ, బుజ్జగిస్తూ ఉండగా, అతను రెండో సన్నుని చీకడం మొదలు పెట్టాడు.
ఆమె ఒక చెయ్యి అతని ప్యాంటు జిప్ మీదకి వెళ్ళింది. అతని జిప్ ని తెరిచి, తన చేతిని లోపలి పెట్టి, అతడి చిట్టెలుక దొరుకుతుందేమో అని తడిమింది. అయితే చిట్టెలుక కాకుండా ఆమెకి ఒక చిన్న మాంసపు ముక్క కదులుతూ దొరికింది. ఆమె స్పర్శకి అది కొద్దిగా కదిలింది తప్ప పైకి లేవలేదు.
ఆమె పెదవులు అతని చెమట పట్టిన నుదుటిని స్పృశిస్తూ, అతని చెవి వద్దకి వెళ్లాయి.
"డార్లింగ్, నీకు ఏమి చేస్తే నువ్వు కామోద్దీపనకు గురవుతావు ?" అని అడిగింది.
అతడు సమాధానం చెప్పాలని నోరు తెరిచి, మాట్లాడలేక, చివరికి అతను తన తలని ఆమె సళ్ళ మధ్యలో పెట్టి మౌనంగా వుండిపోయాడు.
"నువ్వు నాకు చెప్పాలి డార్లింగ్. తప్పక చెప్పు. ఇందులో సిగ్గు పడడానికి ఏముంది ?"
అతని గొంతు వినిపించలేదు. "నిన్న రాత్రి—నిన్న రాత్రి," అతను తడబడ్డాడు, "నువ్వు చెప్పావు—నువ్వు నాకు చెప్పావు—"
ఆమె అతని తలని నిమిరింది. "చెప్పు. నేను ఏం చెప్పాను?"
"అది—అది మనం ఇంకా చాలా విషయాలు ప్రయత్నించలేదని."
ఆమె అతని ముఖాన్ని పైకి ఎత్తి, సీరియస్గా తల ఊపింది. "అవును, నేను నిజంగానే అన్నాను. సిగ్గుపడకు. నువ్వు లైంగికంగా ఆనందించడానికి చేసేది ఏదీ తప్పు కాదు. నిన్ను సంతోషపెట్టడమే నా ఉద్దేశం. నీకు ఏం కావాలో దయచేసి చెప్పు."
అతను తన చేయి పైకి ఎత్తి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ మీద తోలు బ్యాగ్ చూపించాడు.
"అది ఏమిటి?" ఆమె అడిగింది.
"నా కొత్త పోలరాయిడ్ కెమెరా."
ఆమెకు వెంటనే అర్థమైపోయింది, పాపం, జాలిపడదగ్గ, అసహ్యకరమైన ముసలివాడు. అతన్ని ఇబ్బంది నుండి తప్పించి, విషయాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది. "నువ్వు నగ్నంగా ఉన్న అమ్మాయిల ఫోటోలు తీయడానికి ఇష్టపడతావా? అదే నిన్ను ఎక్కువగా ఉత్తేజపరుస్తుందా?"
అతను తల ఊపాడు. "నిన్ను నేను ఒక—ఒక—అని అనుకోవని ఆశిస్తున్నాను."
"ఏమని ? sexual pervert అనుకుంటాననా ? అయ్యో, అస్సలు అనుకోను. డార్లింగ్, చాలా మంది మొగాళ్ళు అలా చేస్తుంటారు. అలా చేస్తేనే వాళ్ళు ఉత్తేజితులవుతారు. నిజం చెప్పాలంటే, నాకు కూడా అలా చేస్తే, నేను కూడా ఉత్తేజం పొందుతాను"
"నువ్వు అలా చేసావా ?"
"అంటే నగ్నంగా ఫోటోలు తీసుకున్నాననా ? చాలా సార్లు. అది నా వృత్తిలో ఒక భాగం. నేను నా శరీరాన్ని ప్రదర్శించడానికి ఇష్టపడతాను. ఇప్పుడు నీకు కావాల్సిన విధంగా నా శరీరాన్ని నువ్వు ఎన్నడూ చూడని విధంగా చూపిస్తాను".
"చూపిస్తావా ?"
"ఆలస్యం ఎందుకు" అని అతడిని వదిలి, సోఫా నుండి లేచి, కూని రాగాలు తీస్తూ, గది అంతా తిరుగుతూ, తన జాకెట్ ని తీసి, తర్వాత స్కర్ట్ ని, ఆ తర్వాత తన పాంటీని తీసి పడేసింది.
అప్పటికే అతను తన బట్టల్ని విప్పేసాడు. సన్నగా, తెల్లగా, చిత్రంగా ఉన్న వ్యక్తి, కెమెరా కోసం వెతుకుతూ, దాన్ని కవరు నుండి తీసి, భయపడుతూ సర్దుకుంటున్నాడు.
ఆమె మంచం పక్కన కూర్చుంది, పూర్తిగా నగ్నంగా, అతని కోసం ఎదురు చూస్తూ. అతను ఒక చేత్తో కెమెరా పట్టుకుని, మరో చేత్తో కళ్ళజోడు సరిచేసుకుంటూ ఆమె దగ్గరికి వచ్చాడు.
"నేను ఎలా ఫోజు ఇవ్వాలి?" ఆమె అడిగింది.
అతను తటపటాయించాడు. "అంటే, సరిగ్గా పోజు కాదు—"
అతను ఏమంటున్నాడో ఆమె ఆలోచించింది, ఆపై ఆమెకు అర్థమైంది. "నువ్వు కొన్ని ప్రత్యేకమైన శరీర భాగాలను దగ్గరగా ఫోటోలు తీయాలనుకుంటున్నావా? అదేనా?"
"అవును," అతను సన్నగా అన్నాడు.
"నన్ను మెప్పించావు," ఆమె తియ్యగా అంది. "నువ్వు సిద్ధంగా ఉన్నప్పుడు చెప్పు."
"ఇప్పుడే."
ఆమె పాకుతూ, పిల్లిలా కదులుతుంటే, అతని కళ్ళు చిన్నగా అయ్యాయి, అతని దవడ తెరుచుకుంది.
ఆమె మంచం మీద వెనక్కి వాలి కూర్చుంది, అతని వైపు చూస్తూ. తర్వాత వెనక్కి పడుకుని, మోకాళ్ళు పైకి ఎత్తి, కాళ్ళు సాధ్యమైనంత వరకు వెడల్పుగా చాచింది.
అతనికి ఏం జరుగుతుందో ఆమె ఊహించగలిగింది.
ఒక్క క్షణం ఆమెకు ఒక స్టూడియో అపార్ట్మెంట్ గుర్తుకు వచ్చింది. అప్పుడు ఆమెకు పద్దెనిమిదేళ్ళు, తొందరగా డబ్బు కావాల్సి వచ్చింది. అశ్లీల కళలో నిపుణుడైన ఫోటోగ్రాఫర్ కోసం గంటసేపు ఇలాగే ఫోజు ఇచ్చింది. అదృష్టవశాత్తు, ఆ ఫోటోల్లో ఆమె ముఖం ఒక్కదానిలో కూడా కనిపించలేదు. అది ఆమెకు, ఆమె కెరీర్కు చాలా మంచిదైంది.
ఆమె ఆ పాత నగ్న ఫోటోల సంగతి ఏమై ఉంటుందో, అవి ఎవరికి చేరాయో, ఇప్పుడు వాటిని కలిగి ఉన్నవాళ్ళు, తమ దగ్గర ఉన్న ఫోటోల్లో స్మిత ఉందని తెలుసుకుంటే ఎలా స్పందిస్తారో అని ఆలోచించింది.
ఇప్పుడు ఆమె తన కాళ్ల దగ్గర ఎవరో ఉన్నట్లుగా గ్రహించింది. ఆమె తల పైకి ఎత్తింది.
'పిరికోడు' కెమెరాలో ఒక కన్ను పెట్టి, ఆమె కాళ్ల మధ్యలో ఫోటో తీయడానికి చూస్తున్నాడు.
ఫోటో తీసినప్పుడు ఫ్లాష్ లైట్ ఆమె కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపింది. అతను నిటారుగా నిలబడ్డాడు. కలర్ ప్రింట్ను బయటకు తీసి, ఎదురుగా చూస్తూ ఉండగానే అది డెవలప్ అయింది. అది చూసి అతని కళ్ళు పెద్దగా అయ్యాయి, నోరు తెరుచుకుని అలానే ఉండిపోయింది. ఇంకో ఫోటో తీయాలని ఆమె వైపు తిరిగాడు. కానీ అతను అది చేయలేడని ఆమెకు తెలుసు. అతని చిట్టెలుక లేచి వుంది.
అతను ఆమె వైపు ఒక అడుగు వేసి, కెమెరాను మంచం మీద పడేసాడు. అతడు తన కాళ్ళ మధ్యన చేరి, ఆమెలోకి ప్రవేశిస్తాడని అనుకుంది అయితే అతను కదలకుండా వుండిపోయాడు.
ఆమెకు అర్థమైంది, ఆమె వెంటనే తెలివిగా వ్యవహరించింది.
ఆమె కూర్చుని, మోకాళ్ల మీదకు వచ్చి, చేయి చాచింది.
అతను ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.
కొద్దిసేపటి తర్వాత, అతను తేలికపడ్డాడు. ఆమె పక్కనే కూలబడిపోయాడు, సంతోషంతో ఏదో మాట్లాడుతూ, కృతజ్ఞతగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.
కొంతసేపటికి కోలుకుని, అతను మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు. స్మిత, అతని భార్య అని తెలుసుకున్నకమల గురించి మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు. కమల తనను అలవాటు చేసుకుందని, తనను పట్టించుకోదని, తన గురించి, తన రోగాల గురించి మాత్రమే పట్టించుకుంటుందని చెప్పాడు. అది అతనికి నచ్చలేదు. అతను ఫర్నిచర్ లాంటి వస్తువు కాదు. అతను జీవంతో ఉన్న మనిషి. అతనికి కొంత శ్రద్ధ, కొంత ఉత్సాహం, కొంత కదలిక కావాలి. అందుకే అతను రహస్యంగా, రెండు వారాలకు ఒకసారి, నగ్న ఫోటోల స్టూడియోకి వెళ్లి ఫోటోలు తీసి సరదాగా గడిపేవాడు. అతని భార్యకు కాదు, అతని స్నేహితులకు కూడా, అతని ఈ కొత్త హాబీ గురించి ఎవరికీ తెలియదు.
"దీని గురించి నేను ఎవరికీ చెప్పలేదు," అతను బట్టలు వేసుకోవడానికి మంచం మీద నుండి లేచి స్మితతో అన్నాడు. "నీకు చెప్పగలను ఎందుకంటే—నువ్వు చాలా విషయాలు అర్థం చేసుకుంటావు, మనం ఇద్దరం దగ్గరయ్యాం—నీకు ఇలాంటి విషయాలు తెలుసు—మరియు—నిన్ను నమ్మొచ్చు అనిపిస్తుంది."
ఆమె దుస్తులు వేసుకుంటూ లేచి, "మన మధ్య ఉన్న సంబంధం దృష్ట్యా, నన్ను దేనినైనా నమ్మవచ్చని నీకు తెలుసు" అని అతనికి చెప్పింది.
అతను పూర్తిగా దుస్తులు ధరించి, ఆమెను చూస్తూ వెర్రిగా నవ్వుతున్నాడు. "నేను నిన్ను సంతోషంగా చూడాలనుకుంటున్నాను."
"సంతోషం లేని పరిస్థితిలో కూడా నన్ను చాలా సంతోషపెట్టావు. ఇక్కడ నువ్వు తప్ప ఇంకెవరూ అలా చేయలేరు."
"అవునని ఆశిస్తున్నాను." అతను గదిలో చూసి తన చిన్న టెలివిజన్ చూశాడు. "నీకు ఏమైనా సహాయం చేయాలని ఉంది. టీవీ చూశావా?"
"తప్పకుండా. నువ్వు నాకు అది ఇచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నాను. మనం కలిసి లేనప్పుడు కాలక్షేపానికి బాగా ఉపయోగపడుతుంది. కాకపోతే, దాని మీద పెద్దగా కనిపించదు. సిగ్నల్ సరిగా ఉండదు. కొంచెం సర్దుబాటు చేయాలేమో. కానీ వినడానికి మాత్రం బాగానే ఉంది. ప్రోగ్రామ్స్ స్పష్టంగా వినిపిస్తాయి."
అతను అర్థమైనట్లు తల ఊపుతూ టీవీ దగ్గరకు వెళ్ళాడు. "అవును, నాకు తెలుసు. కొండల్లో సిగ్నల్ సరిగా రాదు. ఇదిగో ఈ టీవీకి ఏరియల్ కూడా లేదు. అసలు బొమ్మ కనిపిస్తుండటమే గొప్ప విషయం."
అతను అన్నది ఆమె విననట్లే ఉంది. కానీ అతని మాటల్లోని విషయం ఆమెకు అర్థమైంది.
కొండల్లో... పట్టణానికి దగ్గరగా కొండల్లో ఒక మారుమూల ప్రాంతం. ఆమె ఆలోచనలు ఊపందుకున్నాయి.
అతను పోర్టబుల్ టీవీతో కుస్తీ పడుతున్నాడు. "నేను చూస్తాను," అన్నాడు. "బహుశా క్యాబిన్ వెనకాల ఉన్న ఏరియల్కు బయటి నుండి వైర్ లాగుతాను. రేపు ట్యూబ్లు కూడా చెక్ చేస్తాను. కొన్ని ఛానెళ్లలో నీకు ఎలాగైనా బొమ్మ వచ్చేలా చేస్తాను. నాకు కొన్ని ఎలక్ట్రికల్ పనుల్లో మంచి పట్టు ఉంది, ఫ్యూజ్లు, లైట్లు, టీవీలు కూడా బాగు చేయగలను. ఇంట్లో ఏదైనా పాడైతే నేను సరిచేస్తే నా భార్య ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యపోతుంది. అయినా, తెలివుంటే, కష్టపడితే, మన పనికి సంబంధం లేనివి కూడా చేయొచ్చు. చాలా ఏళ్లుగా టీవీని అలా రిపేర్ చేస్తూ మాకు చాలా డబ్బు మిగిల్చాను. 'నువ్వు సైడ్గా ఒక కంపెనీ పెట్టుకోవచ్చు - "ఆదినారాయణ, టీవీ రిపేర్ స్పెషలిస్ట్" - అప్పుడైనా ఎక్కువ సంపాదిస్తావు' అని నా భార్య ఎప్పుడూ అంటూ ఉంటుంది."
ఒక్కసారిగా అతను మాట మధ్యలో ఆగిపోయి, భయంతో చుట్టూ చూశాడు. ఆమె మాత్రం అతని భయాన్ని గమనించనట్లే ప్రశాంతంగా ఉంది.
"నేను... నేను నీకు నా పేరు చెప్పాను," అతను తడబడ్డాడు. "ఏమైందో అర్థం కాలేదు. అలా అనేశాను. చాలా తప్పు జరిగింది."
ఆమె వెంటనే తేరుకుని, ఆశ్చర్యపోయినట్లుగా, "నీ పేరా? ఎప్పుడు చెప్పావు?" అని అడిగింది.
అతను ఆమెను కొంచెం సందేహంగా పట్టుకున్నాడు. "నేను అన్నది నీకు వినిపించలేదా?"
"నేను మన గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. వినిపించినా, నువ్వు భయపడాల్సిన పని లేదు."
ఆమె అతని దగ్గరికి వెళ్లి, అతనికి ధైర్యం చెబుతూ ముద్దుపెట్టింది, తర్వాత అతనిని తలుపు వైపు తీసుకువెళ్ళింది.
తలుపు తీయడానికి ముందు అతను కొంచెం ఆగి, ఇంకా కంగారుగా, "నా పేరు నీకు గుర్తుంటే, దయచేసి ఎవరికీ చెప్పకు. నాకే కాదు..." అతను ఆగిపోయాడు. "...నీకు కూడా ప్రమాదకరం కావచ్చు."
"పిచ్చివాడా, నేను నీకు ప్రమాణం చేసి చెబుతున్నాను, నీ పేరు నాకు తెలియదు. ఇక దాని గురించి నువ్వు చింతించకు. రేపు మనం కలుద్దాం. నీ కెమెరా నేను భద్రంగా ఉంచుతాను."
అతను వెళ్ళగానే, ఆమె ముఖంలో ఒక కుయుక్తితో కూడిన చిరునవ్వు వెల్లివిరిసింది.
ఆదినారాయణ, రంజిత్ ను కలువు. మిమ్మల్ని జీవితాంతం, ఎప్పటికీ ఆ జైలు గోడల వెనుక పడేసినప్పుడు, కనీసం మీకు తోడు ఉంటుందన్నమాట, లంజాకొడుకుల్లారా.
***
అరగంట గడిచాక, దుస్తులు లేకుండా, వాళ్ళు ఒకరినొకరు కౌగలించుకుని మంచం మీద పడుకున్నారు.
ఆమె 'కలల రాజు'ను హత్తుకుని, అతని శరీరంపై వేళ్ళు నెమ్మదిగా తిప్పుతూ ఉంది.
అతను వచ్చినప్పుడు, ఆమె గుర్తు తెచ్చుకుంది, ఆమెతో శయనించడం వాయిదా వేయడానికి అతను చేయగలిగినదంతా చేశాడు. స్కాచ్ తాగుతూ కబుర్లు చెప్పుకుందామని అన్నాడు. ఆమె కాదనలేకపోయింది. ఇద్దరూ నీళ్లు కలిపి, ఐస్ లేకుండా రెండు పెద్ద పెగ్గులు ఖాళీ చేశారు.
ఆమెను మెప్పించాలని అనుకుని, అతను ఆమెకు ఒక పేలవమైన వ్యక్తిగత బహుమతి తెచ్చాడు. అది ఒక ఏడాది పాత పత్రిక.
"నేను ఒక చిన్న కథ రాశాను," అన్నాడు. "అంత గొప్పగా లేదు. ఇప్పుడు రాస్తే ఇంకొంచెం బాగా రాస్తాను. కానీ నేను రాసింది నీకు చూపించాలనిపించింది. అయితే, వాళ్ళు డబ్బులు ఇవ్వరు. పైగా రెండు సంచికల తర్వాత వాళ్ళ పత్రిక మూతపడింది. కానీ ఎక్కడో ఒక చోట మొదలుపెట్టాలి కదా. ఇప్పుడు చూడనక్కర్లేదు. తీరికగా చూద్దువు గాని."
ఆమె చాలా ముగ్ధురాలైంది. ఈ విషయంలో ఆమె చాలా బాగా చేస్తుంది. నిజంగా చాలా ఆకట్టుకుంది. ఆమె కథ చదవాలని ఆత్రుతగా ఉంది. ఆమె కలిసిన ప్రముఖులందరిలో రచయితలంటే ఆమెకు చాలా గౌరవం. సృజనాత్మకతలో ఏదో తెలియని మాయ, గొప్పతనం ఉంటాయి.
"ఒకరోజు నువ్వు చాలా పేరు తెచ్చుకుంటావని నాకు తెలుసు," ఆమె చాలా నిజాయితీగా అంది. "అప్పుడు నేను నిన్ను ముందే కలిశానని చెప్పుకోవచ్చు. అసలు... భవిష్యత్తులో నా కోసం నువ్వే సినిమా కథ రాస్తే ఎంత బాగుంటుంది, అంటే నీకు కుదిరితే?"
అతను ఆనందంలో తేలిపోతున్నాడు. "ఇది నా జీవితంలోనే గొప్ప విషయం అవుతుంది" అని అతను అన్నాడు.
అతను తాగుతూ, సమయం గడుపుతూ, పడుకునే సమయాన్ని వాయిదా వేస్తూనే ఉన్నాడు. ఆమె ఇది ఊహించలేదు. ముందు రాత్రి అతనిలో కాస్త నమ్మకం కలిగించానని అనుకుంది. కానీ అది నిజం కాలేదు. అతను ఇంకా విఫలం అవుతాననే భయంతో ఉన్నాడు. అయినా, అతన్ని సక్సెస్ చేయగలననే నమ్మకం ఆమెకు తగ్గలేదు.
అతన్ని వీలైనంత త్వరగా తన దగ్గరికి తీసుకోవడం, అతని పురుషత్వాన్ని తిరిగి నిలబెట్టడానికి తగినంత సమయం ఇవ్వడం తన ప్రణాళికలకు, ఆశలకు చాలా ముఖ్యమని ఆమె అనుకుంది. ఇలా చేస్తేనే అతన్ని తన ఆధీనంలోకి తెచ్చుకోగలదు. ఈ మధ్య ఆమె తన ఆలోచనల్లో 'కలల రాజు'ను ఆ గ్రూప్లో చాలా సున్నితమైన వ్యక్తిగా, తనకు తెలియకుండానే తన పనులకు ఉపయోగించుకోగల వ్యక్తిగా భావించడం మొదలుపెట్టింది.
ఆమె నెమ్మదిగా వారి సంభాషణను నిన్నటి దగ్గర నుండి కొనసాగేలా చేసింది.
అతను తన ప్రేమను వ్యక్తపరిచాడని, ఆమె అతనికి గుర్తు చేసింది. అతను ఆమెను ఆమె స్థానం, హోదాను బట్టి ప్రేమిస్తున్నాడా, లేక ఆమెను ఆమెలాగే ప్రేమిస్తున్నాడా అని ఆమె ఆలోచిస్తూ ఉంది. ఇప్పుడు అతను ఆమెకు బాగా దగ్గరయ్యాడు కదా.
"నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, నిన్నే," అతను ఎంతో ఆవేశంగా అన్నాడు.
"అది నాకు ఎంత సంతోషాన్నిస్తుందో నీకు తెలీదు," ఆమె ఎంతో భావోద్వేగంగా అంది. అతని దగ్గరికి వెళ్లి, అతని ఒడిలో కూర్చుంది.
ఆ తర్వాత, అతను మాట్లాడటం మానేసి పని చేయడం మొదలుపెట్టడం చాలా సులువైపోయింది. బట్టల్ని తీసేసి ఇద్దరూ మంచం పైకి చేరి ఒకరినొకరు తాకడం, నిమరడం మొదలుపెట్టారు. అతను రెడీ అయి, లేచి ఆమె లోకి ప్రవేశించడానికి సిద్దమవుతున్న సమయంలో ఆమె అతడిని ఆపింది.
"ఆగు డార్లింగ్, మనం నిన్న చేసినట్లే చేద్దాము".
"అది నిన్న పని చేయలేదు కదా".
"పని చేయవచ్చు. నేను అన్నీ సరిగ్గా చేస్తే అవుతుంది. నేను ఇప్పుడు బంధించి లేను కదా. ఇప్పుడు ఇబ్బంది ఉండదు".
"ఒక్కసారి నన్ను ప్రయత్నించి చూడనీ" ఆమె చేతిని నెట్టివేస్తూ అన్నాడు.
"వద్దు. నేను చెప్పినట్లుగానే చెయ్యాలి".
అతడు తన ప్రయత్నాన్ని ఆపి, వెనక్కి పడుకుని, ఆమె నిన్న ఎలా చేసిందో అలా చేయడానికి ఒప్పుకున్నాడు.
తదుపరి పదిహేను నిమిషాలలో, అతను చికాకు పడుతున్నా, ఆమె నిన్నటిలా మూడు సార్లు చేసింది.
ఇప్పుడు అతను మళ్ళీ రెడీ గా వున్నాడు.
"ఈసారి .......ఈసారికి ఒప్పుకో స్మితా దయచేసి" అంటూ అడుక్కున్నాడు.
"సరే అయితే. కానీ నేను చెప్పినట్లుగా జరగాలి" అంది అతడిని విడిచిపెట్టి.
"అంటే ఎలా ? వద్దు. నన్ను ఒక్కసారి ........"
"ఆగు, ప్లీజ్ ఆగు - అక్కడే ఉండు - కొంచెం ఇటు జరుగు -" ఆమె మోకాళ్ళ మీద ఉంది. "అవును, అలానే పడుకో, వెల్లకిలా. కదలొద్దు."
అతడి విశాలంగా తెరిచి వున్న కాళ్ళ మధ్యన, మోకాళ్ళ మీద వుండి, తన తొడలని తెరిచి, అతని నడుముకి రెండు వైపులా తన కాళ్ళని పెట్టి, అతడిని ఎక్కింది. తర్వాత మెల్లిగా, తన కళ్ళని మూసుకుని, అతడి గూటం మీద కూర్చుంది. అతడి అంగం మెల్లి మెల్లిగా ఆమె లోకి పోసాగింది. అలా పూర్తిగా తన పిర్రలు అతడి తొడలని తగిలేంతవరకు కూర్చుంది.
అతడి మీదకి వంగి, అతడి జుట్టుని నిమురుతూ నవ్వింది.
"నువ్వు సాధించావు. ఇప్పుడు అస్సలు కదలకు. నీకు ఎంత కదలాలని అనిపించినా కదలకు. నాలో అలానే వుండు. నా లోపలి స్పర్శని అనుభవించు. ఇది ఎంత అద్భుతంగా వుంది కదా ?" అని చిన్నగా చెప్పింది.
అతని చూపులు ఆమె ముఖం మీదే ఉన్నాయి. "అవును," అన్నాడు మెల్లగా.
ఆమె తన నడుముని మెల్లిగా లేపి, మరలా మెల్లిగా దించింది. అలా అతడికి కదులుతున్న అనుభూతిని ఇవ్వసాగింది.
"ఓ దేవుడా," అతను మూలిగాడు. "నువ్వే నా కలలన్నీ."
ఆమె దగ్గరగా వంగి, చెంప అతని చెంపకు తాకేలా చేసి, గుసగుసలాడింది.
"మనం ఇద్దరం కలిసి సంభోగిస్తున్నాము డార్లింగ్. ఇంతకన్నా ఇంకేం కావలి ?"
మెల్లిగా అతడు కూడా తన తొడలని ఆమె కదలికలకి అనుగుణంగా కదిలిస్తూ, ఆమెలో ముందుకీ వెనకకీ కదులుతూ, తన వేగాన్ని పెంచాడు. అతడి వేగానికి అనుగుణంగా ఆమె తన కదలికల్ని కలిపింది.
"నేను చచ్చిపోతున్నాను" అని అంటూ, తన కాళ్ళని లేపి, ఆమె ని గట్టిగా పట్టుకుని, ఆమెలో తన రసాలని చిమ్మేసాడు.
అయిపోయింది. అతను చేసేసాడు. తన టెక్నిక్ సక్సెస్ అయిందని, తన ప్లాన్ సక్సెస్ అయిందని ఆమె లోలోపల సంతోషించింది.
ఇక మీదట అతను కూడా నా చెప్పు చేతుల్లో ఉంటాడు.
ఆ తర్వాత, ఆమె నైటీ వేసుకుంటుండగా, అతను బట్టలు వేసుకుంటుండగా, ఆమె అతన్ని మరోసారి మెచ్చుకుంది, కానీ కొంచెం జాగ్రత్తగా. తన ప్రశంసలు మరీ ఎక్కువైనట్లు ఉండకూడదని ఆమె అనుకుంది. అతను అనుమానించేలా అతని ప్రదర్శనను ఎక్కువ చేసి చెప్పడం మంచిది కాదు. బదులుగా, ఆమె వారి భవిష్యత్తు గురించి మాట్లాడటం మొదలుపెట్టింది.
"నీతో ఒకటిగా ఉండటం, ఇంత దగ్గరగా ఉండటం చాలా మంచి అనుభూతినిచ్చింది," ఆమె చెబుతోంది. "మానవులు ఇంతకంటే దగ్గరగా ఉండలేరు. ఇకపై ఎలాంటి సమస్యలు ఉండవు, ప్రియతమా. మానసిక అవరోధం తొలగిపోతే, అది ఇక మనకు అడ్డుపడదు. ఇప్పటి నుండి మనం ఎంత కావాలంటే అంత ప్రేమించవచ్చు."
అతను కుర్చీలో కూర్చుని బూట్లు వేసుకుంటుండగా, ఆమె అతని పాదాల దగ్గర కూర్చుంది.
అతను తన గురించి తాను కొంచెం సిగ్గుతోనైనా సంతోషంగా, ఉపశమనం పొందినట్లుగా, కొంచెం తేలికగా కూడా ఉన్నట్లు ఆమె గమనించింది. అయినా, ఆమె సహకారం అతనికి తెలుసు, అతను కృతజ్ఞతతో ఉన్నాడు.
"ఇంత ఓపికగా ఉండే చాలా మంది మహిళలను నేను ఎరగను," అతను అన్నాడు.
ఆమె తన పొడవైన అందమైన జుట్టును వెనక్కి విసిరింది. "ఎందుకంటే నేను నిన్ను కోరుకున్నాను," ఆమె అన్నది. ఆమె నవ్వింది. "ఇప్పుడు నువ్వు నా సొంతం."
అతను ఆమెను ఆరాధనతో చూశాడు. "ఇన్ని ఏళ్లుగా నేను కలలు కన్నది ఇప్పుడు నిజం కావడం నాకు ఎంత సంతోషాన్నిస్తుందో నీకు అర్థం కాదు."
మళ్ళీ అదే రొటీన్ మాటలు చెప్పాలంటే ఆమెకు అసహ్యం వేసింది. "కొన్నిసార్లు కలలు నిజమవుతాయి," అని కొంచెం husky గొంతుతో, చాలా సాధారణమైన మాటను తనదైన శైలిలో చెప్పింది.
"నేను నమ్ముతాను," అతను అన్నాడు. "నీ కోసం ఇంకా ఏదైనా చేయగలిగితే బాగుండేది. రేపు నేను రంజిత్ తో... అంటే... వేరే ఒకతనితో కలిసి షాపింగ్కి వెళ్తున్నాను. నీకేమైనా కావాలా? నీకు ఏదైనా కొనివ్వాలని ఉంది."
వాళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్తున్నారో తెలుసుకోవాలని ఆమెకు అనిపించింది. అతను పసిగట్టి చెప్పడం మానేయకుండా ఎంతవరకు అడగాలనేది ఆమె ఆలోచించింది. జాగ్రత్తగా తెలుసుకోవాలని నిర్ణయించుకుంది. "అది చాలా మంచి విషయం," ఆమె అంది, "కానీ నాకు ప్రత్యేకంగా ఏమీ గుర్తు రావడం లేదు. అంటే, మీరు ఎలాంటి షాపులకు వెళ్తున్నారో తెలియకపోతే, చెప్పడం కష్టం."
"నాకు ఇక్కడ గురించి అంతగా తెలియదు," అతను అన్నాడు. "అందుకే చెప్పలేను. ఒక మెడికల్ షాప్, ఒకటి రెండు మార్కెట్లు ఉంటాయి—"
ఒక మెడికల్ షాప్. ఒకటి రెండు మార్కెట్లు. కచ్చితంగా సిటీకి దూరంగా ఒక చిన్న ఊరు, కొండలు, గుట్టలతో.
ఆమె లేచి నిలబడింది. "ధన్యవాదాలు, బంగారం, కానీ గిఫ్ట్ల గురించి నువ్వు కష్టపడకు. నీ షాపింగ్ నువ్వు చూసుకో. రేపు రాత్రి కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను."
అతను వెంటనే లేచి నిలబడ్డాడు. "అవును. నిన్ను ఎక్కువసేపు మేల్కొనబెట్టడం మంచిది కాదు."
ఆమె అతనిని కౌగలించుకుంది. "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను."
అతను ఆమెను ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. "నేను నిన్ను ఇంకా ఎక్కువ ప్రేమిస్తున్నాను."
అతను వెళ్ళే వరకు ఆమె వేచి ఉంది. ఆమె సురక్షితంగా ఒంటరిగా ఉన్న తర్వాత, పుస్తకాలు మరియు పత్రికల వద్దకు త్వరగా వెళ్లింది. అతను బహుమతిగా తెచ్చిన అతని కథను కలిగి ఉన్న పత్రికను తీసింది.
ఆమె విషయ సూచిక ఉన్న పేజీని తెరిచింది. ఆమె వేలు రచయితల జాబితాలో క్రిందికి సాగింది. ఎవరూ ఆమెకు తెలియదు. అకస్మాత్తుగా, ఆమె గోరు షీట్లో కత్తిరించిన రంధ్రంలో చిక్కుకుంది. ఒక పేరు చక్కగా తొలగించబడింది. చిన్న కథ పేరు "నిద్రించడానికి, కలలు కనడానికి కావచ్చు" - పేజీ 38.
ఆమె పేజీలు తిప్పుతూ 38వ పేజీకి చేరుకుంది. పేజీ నెంబర్ కింద ఇంకుతో టిక్ మార్క్ ఉంది, ఇంకుతో రాసిన రెండు మాటలు: "నా కథ". టైటిల్ ఓల్డ్ ఇంగ్లీష్ ఫాంట్లో ఉంది. దాని కింద అదే ఫాంట్లో "ఒక కల్పిత కల" అని, తర్వాత "రచయిత" అని, ఆ తర్వాత - అతని పేరు తీసేసిన చోట పేపర్లో రంధ్రం.
ఛీ! ఛా.... ఛా....
ఆమె ఇంకొకరిని తన జాబితాలో చేర్చాలనుకుంది, కానీ ప్రస్తుతానికి ఆమె మోస్ట్ వాంటెడ్ జాబితాలో రంజిత్, ఆదినారాయణ మరియు 'కలల రాజు' మాత్రమే ఉంటారు.
'కలల రాజు' వల్ల ఆమెకు ఏమీ ఉపయోగం లేకపోయింది. ఆమె పని కాస్త ఆగింది. అయినా, ఆమె అనుకుంది, ఏదో ఒకటి సాధించింది.
ఈ రాత్రి అతన్ని ఆమె ఒక మనిషిని చేసింది.
ఖచ్చితంగా, ఒక మనిషి ఒక స్త్రీకి ఆ సహాయానికి ప్రతిఫలం ఇవ్వాలనుకుంటాడు.
అతనిని వెంటనే డబ్బు కోసం అడగకుండా ఆమె వేచి ఉండొచ్చు.
ఆమె తలుపుకేసి చూసింది. సరే, ముగ్గురు అయిపోయారు, ఇంకొకరు ఉన్నారు. పని పూర్తి చేసే ముందు ఇంకొకరు. ఇంకొకరు, కానీ చివరి వ్యక్తి దగ్గర నుండి ఆమెకు పెద్దగా సమాచారం దొరకకపోవచ్చు. అతను చాలా మొండిగా ఉంటాడు, వ్యక్తిగత విషయాలు చెప్పడు, చాలా అనుమానంగా ఉంటాడు. బహుశా ఆమెకు ఏమీ దొరకకపోవచ్చు.
అయినా, ఆమె తన కష్టకాలంలో అనుకున్నట్లుగానే అనుకుంది, చెప్పలేం కదా.
***
అతను చిన్న ఊదా రంగు పువ్వుల బొకే తెచ్చాడు.
"ఇవి నీ కోసం," అతను సిగ్గుతో అన్నాడు. "ఈరోజు ఉదయం నేనే కోశాను."
"ఓ, మీరు ఎంత మంచి మనసున్న వ్యక్తి." ఆమె వాటిని తీసుకుంది. "చాలా అందంగా ఉన్నాయి, నిజంగా చాలా అందంగా ఉన్నాయి." ఆమె కొంచెం ముందుకు వంగి అతని పెదవులపై ముద్దు పెట్టింది. "నా గురించి ఆలోచించినందుకు ధన్యవాదాలు."
"నేను రోజంతా నీ గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. అందుకే బయటికి వెళ్లి ఆ పువ్వులు కోశాను. అవి అంత గొప్పవి కావు, కానీ నగరంలో దొరకవు."
ఆమె నెమ్మదిగా అడిగింది, "అవి ఏ పువ్వులు?"
"నిజానికి, నాకు పేరు తెలీదు. ఏదో అడవి పువ్వు."
క్లిక్. అడవి పువ్వు. అడవి... స్వేచ్ఛగా ఆలోచించడం. అడవి అంటే: అడవులు, లోయలు, పర్వతాలు, ఎడారులు, పచ్చిక బయళ్ళు, పల్లెటూరు.
అతను సోఫా దగ్గర ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుని, తెచ్చిన తోలు బ్యాగుని అక్కడ పెట్టి, ఆమె వైపు తిరిగి, తన లావు కళ్ళద్దాల నుండి ఆమెను చూస్తూ, "స్మిత, ఈ రాత్రి నువ్వు చాలా అందంగా ఉన్నావు," అన్నాడు, కొంచెం ప్రత్యేకంగా.
భలే వింతగా ఉంది అనుకుంది. అతను తనని పోషిస్తున్న ఒక అమ్మాయి అపార్ట్మెంట్కు వస్తున్న వృద్ధుడిలా ఉన్నాడు.
"మీరు చాలా మంచివారు," ఆమె అతని వైపు నడుస్తూ, తన నడుముని ఊపుతూ అంది.
అతని ముందు ఆగిపోయింది. చేతులు రెండు పక్కలా వదిలేసింది.
ఆమె దగ్గరగా ఉండటం, ఆమె ప్రవర్తన చూసి అతను ఆయాసపడ్డాడు, అతని కంట్లో ఒక మెరుపు వచ్చింది. "నిన్న రాత్రి నువ్వు నాకు చాలా బాగా చేశావు."
"ఈ రాత్రి ఇంకా బాగా చేస్తాను," అంది ఆమె.
మెల్లిగా ఆమె అతనిని తనతో పాటు సోఫా మీదకు లాక్కుంది. తన జాకెట్ గుండెలను తప్పించి, అతని వణుకుతున్న ఒక చేతిని తీసుకుని, గుండీలు తప్పించిన జాకెట్ కింద నుండి, తన పరిపూర్ణమైన, గుండ్రటి, మెత్తటి సన్ను మీద వేసుకుంది. అతడు వణికిపోతున్నాడు. ఆమె అతడి తలని తన సళ్ళ మీదకి లాక్కుని, ఆమె జాకెట్ ని పక్కకి తప్పించి, తన సన్నుని, చనుమొనని అతడి నోటిలో పెట్టింది.
అతడు ఆబగా చీకుతుండగా ఆమె అతడిని నిమురుతూ, బుజ్జగిస్తూ ఉండగా, అతను రెండో సన్నుని చీకడం మొదలు పెట్టాడు.
ఆమె ఒక చెయ్యి అతని ప్యాంటు జిప్ మీదకి వెళ్ళింది. అతని జిప్ ని తెరిచి, తన చేతిని లోపలి పెట్టి, అతడి చిట్టెలుక దొరుకుతుందేమో అని తడిమింది. అయితే చిట్టెలుక కాకుండా ఆమెకి ఒక చిన్న మాంసపు ముక్క కదులుతూ దొరికింది. ఆమె స్పర్శకి అది కొద్దిగా కదిలింది తప్ప పైకి లేవలేదు.
ఆమె పెదవులు అతని చెమట పట్టిన నుదుటిని స్పృశిస్తూ, అతని చెవి వద్దకి వెళ్లాయి.
"డార్లింగ్, నీకు ఏమి చేస్తే నువ్వు కామోద్దీపనకు గురవుతావు ?" అని అడిగింది.
అతడు సమాధానం చెప్పాలని నోరు తెరిచి, మాట్లాడలేక, చివరికి అతను తన తలని ఆమె సళ్ళ మధ్యలో పెట్టి మౌనంగా వుండిపోయాడు.
"నువ్వు నాకు చెప్పాలి డార్లింగ్. తప్పక చెప్పు. ఇందులో సిగ్గు పడడానికి ఏముంది ?"
అతని గొంతు వినిపించలేదు. "నిన్న రాత్రి—నిన్న రాత్రి," అతను తడబడ్డాడు, "నువ్వు చెప్పావు—నువ్వు నాకు చెప్పావు—"
ఆమె అతని తలని నిమిరింది. "చెప్పు. నేను ఏం చెప్పాను?"
"అది—అది మనం ఇంకా చాలా విషయాలు ప్రయత్నించలేదని."
ఆమె అతని ముఖాన్ని పైకి ఎత్తి, సీరియస్గా తల ఊపింది. "అవును, నేను నిజంగానే అన్నాను. సిగ్గుపడకు. నువ్వు లైంగికంగా ఆనందించడానికి చేసేది ఏదీ తప్పు కాదు. నిన్ను సంతోషపెట్టడమే నా ఉద్దేశం. నీకు ఏం కావాలో దయచేసి చెప్పు."
అతను తన చేయి పైకి ఎత్తి పక్కనే ఉన్న కుర్చీ మీద తోలు బ్యాగ్ చూపించాడు.
"అది ఏమిటి?" ఆమె అడిగింది.
"నా కొత్త పోలరాయిడ్ కెమెరా."
ఆమెకు వెంటనే అర్థమైపోయింది, పాపం, జాలిపడదగ్గ, అసహ్యకరమైన ముసలివాడు. అతన్ని ఇబ్బంది నుండి తప్పించి, విషయాన్ని ముందుకు తీసుకెళ్లాలని నిర్ణయించుకుంది. "నువ్వు నగ్నంగా ఉన్న అమ్మాయిల ఫోటోలు తీయడానికి ఇష్టపడతావా? అదే నిన్ను ఎక్కువగా ఉత్తేజపరుస్తుందా?"
అతను తల ఊపాడు. "నిన్ను నేను ఒక—ఒక—అని అనుకోవని ఆశిస్తున్నాను."
"ఏమని ? sexual pervert అనుకుంటాననా ? అయ్యో, అస్సలు అనుకోను. డార్లింగ్, చాలా మంది మొగాళ్ళు అలా చేస్తుంటారు. అలా చేస్తేనే వాళ్ళు ఉత్తేజితులవుతారు. నిజం చెప్పాలంటే, నాకు కూడా అలా చేస్తే, నేను కూడా ఉత్తేజం పొందుతాను"
"నువ్వు అలా చేసావా ?"
"అంటే నగ్నంగా ఫోటోలు తీసుకున్నాననా ? చాలా సార్లు. అది నా వృత్తిలో ఒక భాగం. నేను నా శరీరాన్ని ప్రదర్శించడానికి ఇష్టపడతాను. ఇప్పుడు నీకు కావాల్సిన విధంగా నా శరీరాన్ని నువ్వు ఎన్నడూ చూడని విధంగా చూపిస్తాను".
"చూపిస్తావా ?"
"ఆలస్యం ఎందుకు" అని అతడిని వదిలి, సోఫా నుండి లేచి, కూని రాగాలు తీస్తూ, గది అంతా తిరుగుతూ, తన జాకెట్ ని తీసి, తర్వాత స్కర్ట్ ని, ఆ తర్వాత తన పాంటీని తీసి పడేసింది.
అప్పటికే అతను తన బట్టల్ని విప్పేసాడు. సన్నగా, తెల్లగా, చిత్రంగా ఉన్న వ్యక్తి, కెమెరా కోసం వెతుకుతూ, దాన్ని కవరు నుండి తీసి, భయపడుతూ సర్దుకుంటున్నాడు.
ఆమె మంచం పక్కన కూర్చుంది, పూర్తిగా నగ్నంగా, అతని కోసం ఎదురు చూస్తూ. అతను ఒక చేత్తో కెమెరా పట్టుకుని, మరో చేత్తో కళ్ళజోడు సరిచేసుకుంటూ ఆమె దగ్గరికి వచ్చాడు.
"నేను ఎలా ఫోజు ఇవ్వాలి?" ఆమె అడిగింది.
అతను తటపటాయించాడు. "అంటే, సరిగ్గా పోజు కాదు—"
అతను ఏమంటున్నాడో ఆమె ఆలోచించింది, ఆపై ఆమెకు అర్థమైంది. "నువ్వు కొన్ని ప్రత్యేకమైన శరీర భాగాలను దగ్గరగా ఫోటోలు తీయాలనుకుంటున్నావా? అదేనా?"
"అవును," అతను సన్నగా అన్నాడు.
"నన్ను మెప్పించావు," ఆమె తియ్యగా అంది. "నువ్వు సిద్ధంగా ఉన్నప్పుడు చెప్పు."
"ఇప్పుడే."
ఆమె పాకుతూ, పిల్లిలా కదులుతుంటే, అతని కళ్ళు చిన్నగా అయ్యాయి, అతని దవడ తెరుచుకుంది.
ఆమె మంచం మీద వెనక్కి వాలి కూర్చుంది, అతని వైపు చూస్తూ. తర్వాత వెనక్కి పడుకుని, మోకాళ్ళు పైకి ఎత్తి, కాళ్ళు సాధ్యమైనంత వరకు వెడల్పుగా చాచింది.
అతనికి ఏం జరుగుతుందో ఆమె ఊహించగలిగింది.
ఒక్క క్షణం ఆమెకు ఒక స్టూడియో అపార్ట్మెంట్ గుర్తుకు వచ్చింది. అప్పుడు ఆమెకు పద్దెనిమిదేళ్ళు, తొందరగా డబ్బు కావాల్సి వచ్చింది. అశ్లీల కళలో నిపుణుడైన ఫోటోగ్రాఫర్ కోసం గంటసేపు ఇలాగే ఫోజు ఇచ్చింది. అదృష్టవశాత్తు, ఆ ఫోటోల్లో ఆమె ముఖం ఒక్కదానిలో కూడా కనిపించలేదు. అది ఆమెకు, ఆమె కెరీర్కు చాలా మంచిదైంది.
ఆమె ఆ పాత నగ్న ఫోటోల సంగతి ఏమై ఉంటుందో, అవి ఎవరికి చేరాయో, ఇప్పుడు వాటిని కలిగి ఉన్నవాళ్ళు, తమ దగ్గర ఉన్న ఫోటోల్లో స్మిత ఉందని తెలుసుకుంటే ఎలా స్పందిస్తారో అని ఆలోచించింది.
ఇప్పుడు ఆమె తన కాళ్ల దగ్గర ఎవరో ఉన్నట్లుగా గ్రహించింది. ఆమె తల పైకి ఎత్తింది.
'పిరికోడు' కెమెరాలో ఒక కన్ను పెట్టి, ఆమె కాళ్ల మధ్యలో ఫోటో తీయడానికి చూస్తున్నాడు.
ఫోటో తీసినప్పుడు ఫ్లాష్ లైట్ ఆమె కళ్ళు మిరుమిట్లు గొలిపింది. అతను నిటారుగా నిలబడ్డాడు. కలర్ ప్రింట్ను బయటకు తీసి, ఎదురుగా చూస్తూ ఉండగానే అది డెవలప్ అయింది. అది చూసి అతని కళ్ళు పెద్దగా అయ్యాయి, నోరు తెరుచుకుని అలానే ఉండిపోయింది. ఇంకో ఫోటో తీయాలని ఆమె వైపు తిరిగాడు. కానీ అతను అది చేయలేడని ఆమెకు తెలుసు. అతని చిట్టెలుక లేచి వుంది.
అతను ఆమె వైపు ఒక అడుగు వేసి, కెమెరాను మంచం మీద పడేసాడు. అతడు తన కాళ్ళ మధ్యన చేరి, ఆమెలోకి ప్రవేశిస్తాడని అనుకుంది అయితే అతను కదలకుండా వుండిపోయాడు.
ఆమెకు అర్థమైంది, ఆమె వెంటనే తెలివిగా వ్యవహరించింది.
ఆమె కూర్చుని, మోకాళ్ల మీదకు వచ్చి, చేయి చాచింది.
అతను ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.
కొద్దిసేపటి తర్వాత, అతను తేలికపడ్డాడు. ఆమె పక్కనే కూలబడిపోయాడు, సంతోషంతో ఏదో మాట్లాడుతూ, కృతజ్ఞతగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.
కొంతసేపటికి కోలుకుని, అతను మాట్లాడటం మొదలుపెట్టాడు. స్మిత, అతని భార్య అని తెలుసుకున్నకమల గురించి మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు. కమల తనను అలవాటు చేసుకుందని, తనను పట్టించుకోదని, తన గురించి, తన రోగాల గురించి మాత్రమే పట్టించుకుంటుందని చెప్పాడు. అది అతనికి నచ్చలేదు. అతను ఫర్నిచర్ లాంటి వస్తువు కాదు. అతను జీవంతో ఉన్న మనిషి. అతనికి కొంత శ్రద్ధ, కొంత ఉత్సాహం, కొంత కదలిక కావాలి. అందుకే అతను రహస్యంగా, రెండు వారాలకు ఒకసారి, నగ్న ఫోటోల స్టూడియోకి వెళ్లి ఫోటోలు తీసి సరదాగా గడిపేవాడు. అతని భార్యకు కాదు, అతని స్నేహితులకు కూడా, అతని ఈ కొత్త హాబీ గురించి ఎవరికీ తెలియదు.
"దీని గురించి నేను ఎవరికీ చెప్పలేదు," అతను బట్టలు వేసుకోవడానికి మంచం మీద నుండి లేచి స్మితతో అన్నాడు. "నీకు చెప్పగలను ఎందుకంటే—నువ్వు చాలా విషయాలు అర్థం చేసుకుంటావు, మనం ఇద్దరం దగ్గరయ్యాం—నీకు ఇలాంటి విషయాలు తెలుసు—మరియు—నిన్ను నమ్మొచ్చు అనిపిస్తుంది."
ఆమె దుస్తులు వేసుకుంటూ లేచి, "మన మధ్య ఉన్న సంబంధం దృష్ట్యా, నన్ను దేనినైనా నమ్మవచ్చని నీకు తెలుసు" అని అతనికి చెప్పింది.
అతను పూర్తిగా దుస్తులు ధరించి, ఆమెను చూస్తూ వెర్రిగా నవ్వుతున్నాడు. "నేను నిన్ను సంతోషంగా చూడాలనుకుంటున్నాను."
"సంతోషం లేని పరిస్థితిలో కూడా నన్ను చాలా సంతోషపెట్టావు. ఇక్కడ నువ్వు తప్ప ఇంకెవరూ అలా చేయలేరు."
"అవునని ఆశిస్తున్నాను." అతను గదిలో చూసి తన చిన్న టెలివిజన్ చూశాడు. "నీకు ఏమైనా సహాయం చేయాలని ఉంది. టీవీ చూశావా?"
"తప్పకుండా. నువ్వు నాకు అది ఇచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నాను. మనం కలిసి లేనప్పుడు కాలక్షేపానికి బాగా ఉపయోగపడుతుంది. కాకపోతే, దాని మీద పెద్దగా కనిపించదు. సిగ్నల్ సరిగా ఉండదు. కొంచెం సర్దుబాటు చేయాలేమో. కానీ వినడానికి మాత్రం బాగానే ఉంది. ప్రోగ్రామ్స్ స్పష్టంగా వినిపిస్తాయి."
అతను అర్థమైనట్లు తల ఊపుతూ టీవీ దగ్గరకు వెళ్ళాడు. "అవును, నాకు తెలుసు. కొండల్లో సిగ్నల్ సరిగా రాదు. ఇదిగో ఈ టీవీకి ఏరియల్ కూడా లేదు. అసలు బొమ్మ కనిపిస్తుండటమే గొప్ప విషయం."
అతను అన్నది ఆమె విననట్లే ఉంది. కానీ అతని మాటల్లోని విషయం ఆమెకు అర్థమైంది.
కొండల్లో... పట్టణానికి దగ్గరగా కొండల్లో ఒక మారుమూల ప్రాంతం. ఆమె ఆలోచనలు ఊపందుకున్నాయి.
అతను పోర్టబుల్ టీవీతో కుస్తీ పడుతున్నాడు. "నేను చూస్తాను," అన్నాడు. "బహుశా క్యాబిన్ వెనకాల ఉన్న ఏరియల్కు బయటి నుండి వైర్ లాగుతాను. రేపు ట్యూబ్లు కూడా చెక్ చేస్తాను. కొన్ని ఛానెళ్లలో నీకు ఎలాగైనా బొమ్మ వచ్చేలా చేస్తాను. నాకు కొన్ని ఎలక్ట్రికల్ పనుల్లో మంచి పట్టు ఉంది, ఫ్యూజ్లు, లైట్లు, టీవీలు కూడా బాగు చేయగలను. ఇంట్లో ఏదైనా పాడైతే నేను సరిచేస్తే నా భార్య ఎప్పుడూ ఆశ్చర్యపోతుంది. అయినా, తెలివుంటే, కష్టపడితే, మన పనికి సంబంధం లేనివి కూడా చేయొచ్చు. చాలా ఏళ్లుగా టీవీని అలా రిపేర్ చేస్తూ మాకు చాలా డబ్బు మిగిల్చాను. 'నువ్వు సైడ్గా ఒక కంపెనీ పెట్టుకోవచ్చు - "ఆదినారాయణ, టీవీ రిపేర్ స్పెషలిస్ట్" - అప్పుడైనా ఎక్కువ సంపాదిస్తావు' అని నా భార్య ఎప్పుడూ అంటూ ఉంటుంది."
ఒక్కసారిగా అతను మాట మధ్యలో ఆగిపోయి, భయంతో చుట్టూ చూశాడు. ఆమె మాత్రం అతని భయాన్ని గమనించనట్లే ప్రశాంతంగా ఉంది.
"నేను... నేను నీకు నా పేరు చెప్పాను," అతను తడబడ్డాడు. "ఏమైందో అర్థం కాలేదు. అలా అనేశాను. చాలా తప్పు జరిగింది."
ఆమె వెంటనే తేరుకుని, ఆశ్చర్యపోయినట్లుగా, "నీ పేరా? ఎప్పుడు చెప్పావు?" అని అడిగింది.
అతను ఆమెను కొంచెం సందేహంగా పట్టుకున్నాడు. "నేను అన్నది నీకు వినిపించలేదా?"
"నేను మన గురించే ఆలోచిస్తున్నాను. వినిపించినా, నువ్వు భయపడాల్సిన పని లేదు."
ఆమె అతని దగ్గరికి వెళ్లి, అతనికి ధైర్యం చెబుతూ ముద్దుపెట్టింది, తర్వాత అతనిని తలుపు వైపు తీసుకువెళ్ళింది.
తలుపు తీయడానికి ముందు అతను కొంచెం ఆగి, ఇంకా కంగారుగా, "నా పేరు నీకు గుర్తుంటే, దయచేసి ఎవరికీ చెప్పకు. నాకే కాదు..." అతను ఆగిపోయాడు. "...నీకు కూడా ప్రమాదకరం కావచ్చు."
"పిచ్చివాడా, నేను నీకు ప్రమాణం చేసి చెబుతున్నాను, నీ పేరు నాకు తెలియదు. ఇక దాని గురించి నువ్వు చింతించకు. రేపు మనం కలుద్దాం. నీ కెమెరా నేను భద్రంగా ఉంచుతాను."
అతను వెళ్ళగానే, ఆమె ముఖంలో ఒక కుయుక్తితో కూడిన చిరునవ్వు వెల్లివిరిసింది.
ఆదినారాయణ, రంజిత్ ను కలువు. మిమ్మల్ని జీవితాంతం, ఎప్పటికీ ఆ జైలు గోడల వెనుక పడేసినప్పుడు, కనీసం మీకు తోడు ఉంటుందన్నమాట, లంజాకొడుకుల్లారా.
***
అరగంట గడిచాక, దుస్తులు లేకుండా, వాళ్ళు ఒకరినొకరు కౌగలించుకుని మంచం మీద పడుకున్నారు.
ఆమె 'కలల రాజు'ను హత్తుకుని, అతని శరీరంపై వేళ్ళు నెమ్మదిగా తిప్పుతూ ఉంది.
అతను వచ్చినప్పుడు, ఆమె గుర్తు తెచ్చుకుంది, ఆమెతో శయనించడం వాయిదా వేయడానికి అతను చేయగలిగినదంతా చేశాడు. స్కాచ్ తాగుతూ కబుర్లు చెప్పుకుందామని అన్నాడు. ఆమె కాదనలేకపోయింది. ఇద్దరూ నీళ్లు కలిపి, ఐస్ లేకుండా రెండు పెద్ద పెగ్గులు ఖాళీ చేశారు.
ఆమెను మెప్పించాలని అనుకుని, అతను ఆమెకు ఒక పేలవమైన వ్యక్తిగత బహుమతి తెచ్చాడు. అది ఒక ఏడాది పాత పత్రిక.
"నేను ఒక చిన్న కథ రాశాను," అన్నాడు. "అంత గొప్పగా లేదు. ఇప్పుడు రాస్తే ఇంకొంచెం బాగా రాస్తాను. కానీ నేను రాసింది నీకు చూపించాలనిపించింది. అయితే, వాళ్ళు డబ్బులు ఇవ్వరు. పైగా రెండు సంచికల తర్వాత వాళ్ళ పత్రిక మూతపడింది. కానీ ఎక్కడో ఒక చోట మొదలుపెట్టాలి కదా. ఇప్పుడు చూడనక్కర్లేదు. తీరికగా చూద్దువు గాని."
ఆమె చాలా ముగ్ధురాలైంది. ఈ విషయంలో ఆమె చాలా బాగా చేస్తుంది. నిజంగా చాలా ఆకట్టుకుంది. ఆమె కథ చదవాలని ఆత్రుతగా ఉంది. ఆమె కలిసిన ప్రముఖులందరిలో రచయితలంటే ఆమెకు చాలా గౌరవం. సృజనాత్మకతలో ఏదో తెలియని మాయ, గొప్పతనం ఉంటాయి.
"ఒకరోజు నువ్వు చాలా పేరు తెచ్చుకుంటావని నాకు తెలుసు," ఆమె చాలా నిజాయితీగా అంది. "అప్పుడు నేను నిన్ను ముందే కలిశానని చెప్పుకోవచ్చు. అసలు... భవిష్యత్తులో నా కోసం నువ్వే సినిమా కథ రాస్తే ఎంత బాగుంటుంది, అంటే నీకు కుదిరితే?"
అతను ఆనందంలో తేలిపోతున్నాడు. "ఇది నా జీవితంలోనే గొప్ప విషయం అవుతుంది" అని అతను అన్నాడు.
అతను తాగుతూ, సమయం గడుపుతూ, పడుకునే సమయాన్ని వాయిదా వేస్తూనే ఉన్నాడు. ఆమె ఇది ఊహించలేదు. ముందు రాత్రి అతనిలో కాస్త నమ్మకం కలిగించానని అనుకుంది. కానీ అది నిజం కాలేదు. అతను ఇంకా విఫలం అవుతాననే భయంతో ఉన్నాడు. అయినా, అతన్ని సక్సెస్ చేయగలననే నమ్మకం ఆమెకు తగ్గలేదు.
అతన్ని వీలైనంత త్వరగా తన దగ్గరికి తీసుకోవడం, అతని పురుషత్వాన్ని తిరిగి నిలబెట్టడానికి తగినంత సమయం ఇవ్వడం తన ప్రణాళికలకు, ఆశలకు చాలా ముఖ్యమని ఆమె అనుకుంది. ఇలా చేస్తేనే అతన్ని తన ఆధీనంలోకి తెచ్చుకోగలదు. ఈ మధ్య ఆమె తన ఆలోచనల్లో 'కలల రాజు'ను ఆ గ్రూప్లో చాలా సున్నితమైన వ్యక్తిగా, తనకు తెలియకుండానే తన పనులకు ఉపయోగించుకోగల వ్యక్తిగా భావించడం మొదలుపెట్టింది.
ఆమె నెమ్మదిగా వారి సంభాషణను నిన్నటి దగ్గర నుండి కొనసాగేలా చేసింది.
అతను తన ప్రేమను వ్యక్తపరిచాడని, ఆమె అతనికి గుర్తు చేసింది. అతను ఆమెను ఆమె స్థానం, హోదాను బట్టి ప్రేమిస్తున్నాడా, లేక ఆమెను ఆమెలాగే ప్రేమిస్తున్నాడా అని ఆమె ఆలోచిస్తూ ఉంది. ఇప్పుడు అతను ఆమెకు బాగా దగ్గరయ్యాడు కదా.
"నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, నిన్నే," అతను ఎంతో ఆవేశంగా అన్నాడు.
"అది నాకు ఎంత సంతోషాన్నిస్తుందో నీకు తెలీదు," ఆమె ఎంతో భావోద్వేగంగా అంది. అతని దగ్గరికి వెళ్లి, అతని ఒడిలో కూర్చుంది.
ఆ తర్వాత, అతను మాట్లాడటం మానేసి పని చేయడం మొదలుపెట్టడం చాలా సులువైపోయింది. బట్టల్ని తీసేసి ఇద్దరూ మంచం పైకి చేరి ఒకరినొకరు తాకడం, నిమరడం మొదలుపెట్టారు. అతను రెడీ అయి, లేచి ఆమె లోకి ప్రవేశించడానికి సిద్దమవుతున్న సమయంలో ఆమె అతడిని ఆపింది.
"ఆగు డార్లింగ్, మనం నిన్న చేసినట్లే చేద్దాము".
"అది నిన్న పని చేయలేదు కదా".
"పని చేయవచ్చు. నేను అన్నీ సరిగ్గా చేస్తే అవుతుంది. నేను ఇప్పుడు బంధించి లేను కదా. ఇప్పుడు ఇబ్బంది ఉండదు".
"ఒక్కసారి నన్ను ప్రయత్నించి చూడనీ" ఆమె చేతిని నెట్టివేస్తూ అన్నాడు.
"వద్దు. నేను చెప్పినట్లుగానే చెయ్యాలి".
అతడు తన ప్రయత్నాన్ని ఆపి, వెనక్కి పడుకుని, ఆమె నిన్న ఎలా చేసిందో అలా చేయడానికి ఒప్పుకున్నాడు.
తదుపరి పదిహేను నిమిషాలలో, అతను చికాకు పడుతున్నా, ఆమె నిన్నటిలా మూడు సార్లు చేసింది.
ఇప్పుడు అతను మళ్ళీ రెడీ గా వున్నాడు.
"ఈసారి .......ఈసారికి ఒప్పుకో స్మితా దయచేసి" అంటూ అడుక్కున్నాడు.
"సరే అయితే. కానీ నేను చెప్పినట్లుగా జరగాలి" అంది అతడిని విడిచిపెట్టి.
"అంటే ఎలా ? వద్దు. నన్ను ఒక్కసారి ........"
"ఆగు, ప్లీజ్ ఆగు - అక్కడే ఉండు - కొంచెం ఇటు జరుగు -" ఆమె మోకాళ్ళ మీద ఉంది. "అవును, అలానే పడుకో, వెల్లకిలా. కదలొద్దు."
అతడి విశాలంగా తెరిచి వున్న కాళ్ళ మధ్యన, మోకాళ్ళ మీద వుండి, తన తొడలని తెరిచి, అతని నడుముకి రెండు వైపులా తన కాళ్ళని పెట్టి, అతడిని ఎక్కింది. తర్వాత మెల్లిగా, తన కళ్ళని మూసుకుని, అతడి గూటం మీద కూర్చుంది. అతడి అంగం మెల్లి మెల్లిగా ఆమె లోకి పోసాగింది. అలా పూర్తిగా తన పిర్రలు అతడి తొడలని తగిలేంతవరకు కూర్చుంది.
అతడి మీదకి వంగి, అతడి జుట్టుని నిమురుతూ నవ్వింది.
"నువ్వు సాధించావు. ఇప్పుడు అస్సలు కదలకు. నీకు ఎంత కదలాలని అనిపించినా కదలకు. నాలో అలానే వుండు. నా లోపలి స్పర్శని అనుభవించు. ఇది ఎంత అద్భుతంగా వుంది కదా ?" అని చిన్నగా చెప్పింది.
అతని చూపులు ఆమె ముఖం మీదే ఉన్నాయి. "అవును," అన్నాడు మెల్లగా.
ఆమె తన నడుముని మెల్లిగా లేపి, మరలా మెల్లిగా దించింది. అలా అతడికి కదులుతున్న అనుభూతిని ఇవ్వసాగింది.
"ఓ దేవుడా," అతను మూలిగాడు. "నువ్వే నా కలలన్నీ."
ఆమె దగ్గరగా వంగి, చెంప అతని చెంపకు తాకేలా చేసి, గుసగుసలాడింది.
"మనం ఇద్దరం కలిసి సంభోగిస్తున్నాము డార్లింగ్. ఇంతకన్నా ఇంకేం కావలి ?"
మెల్లిగా అతడు కూడా తన తొడలని ఆమె కదలికలకి అనుగుణంగా కదిలిస్తూ, ఆమెలో ముందుకీ వెనకకీ కదులుతూ, తన వేగాన్ని పెంచాడు. అతడి వేగానికి అనుగుణంగా ఆమె తన కదలికల్ని కలిపింది.
"నేను చచ్చిపోతున్నాను" అని అంటూ, తన కాళ్ళని లేపి, ఆమె ని గట్టిగా పట్టుకుని, ఆమెలో తన రసాలని చిమ్మేసాడు.
అయిపోయింది. అతను చేసేసాడు. తన టెక్నిక్ సక్సెస్ అయిందని, తన ప్లాన్ సక్సెస్ అయిందని ఆమె లోలోపల సంతోషించింది.
ఇక మీదట అతను కూడా నా చెప్పు చేతుల్లో ఉంటాడు.
ఆ తర్వాత, ఆమె నైటీ వేసుకుంటుండగా, అతను బట్టలు వేసుకుంటుండగా, ఆమె అతన్ని మరోసారి మెచ్చుకుంది, కానీ కొంచెం జాగ్రత్తగా. తన ప్రశంసలు మరీ ఎక్కువైనట్లు ఉండకూడదని ఆమె అనుకుంది. అతను అనుమానించేలా అతని ప్రదర్శనను ఎక్కువ చేసి చెప్పడం మంచిది కాదు. బదులుగా, ఆమె వారి భవిష్యత్తు గురించి మాట్లాడటం మొదలుపెట్టింది.
"నీతో ఒకటిగా ఉండటం, ఇంత దగ్గరగా ఉండటం చాలా మంచి అనుభూతినిచ్చింది," ఆమె చెబుతోంది. "మానవులు ఇంతకంటే దగ్గరగా ఉండలేరు. ఇకపై ఎలాంటి సమస్యలు ఉండవు, ప్రియతమా. మానసిక అవరోధం తొలగిపోతే, అది ఇక మనకు అడ్డుపడదు. ఇప్పటి నుండి మనం ఎంత కావాలంటే అంత ప్రేమించవచ్చు."
అతను కుర్చీలో కూర్చుని బూట్లు వేసుకుంటుండగా, ఆమె అతని పాదాల దగ్గర కూర్చుంది.
అతను తన గురించి తాను కొంచెం సిగ్గుతోనైనా సంతోషంగా, ఉపశమనం పొందినట్లుగా, కొంచెం తేలికగా కూడా ఉన్నట్లు ఆమె గమనించింది. అయినా, ఆమె సహకారం అతనికి తెలుసు, అతను కృతజ్ఞతతో ఉన్నాడు.
"ఇంత ఓపికగా ఉండే చాలా మంది మహిళలను నేను ఎరగను," అతను అన్నాడు.
ఆమె తన పొడవైన అందమైన జుట్టును వెనక్కి విసిరింది. "ఎందుకంటే నేను నిన్ను కోరుకున్నాను," ఆమె అన్నది. ఆమె నవ్వింది. "ఇప్పుడు నువ్వు నా సొంతం."
అతను ఆమెను ఆరాధనతో చూశాడు. "ఇన్ని ఏళ్లుగా నేను కలలు కన్నది ఇప్పుడు నిజం కావడం నాకు ఎంత సంతోషాన్నిస్తుందో నీకు అర్థం కాదు."
మళ్ళీ అదే రొటీన్ మాటలు చెప్పాలంటే ఆమెకు అసహ్యం వేసింది. "కొన్నిసార్లు కలలు నిజమవుతాయి," అని కొంచెం husky గొంతుతో, చాలా సాధారణమైన మాటను తనదైన శైలిలో చెప్పింది.
"నేను నమ్ముతాను," అతను అన్నాడు. "నీ కోసం ఇంకా ఏదైనా చేయగలిగితే బాగుండేది. రేపు నేను రంజిత్ తో... అంటే... వేరే ఒకతనితో కలిసి షాపింగ్కి వెళ్తున్నాను. నీకేమైనా కావాలా? నీకు ఏదైనా కొనివ్వాలని ఉంది."
వాళ్ళు ఎక్కడికి వెళ్తున్నారో తెలుసుకోవాలని ఆమెకు అనిపించింది. అతను పసిగట్టి చెప్పడం మానేయకుండా ఎంతవరకు అడగాలనేది ఆమె ఆలోచించింది. జాగ్రత్తగా తెలుసుకోవాలని నిర్ణయించుకుంది. "అది చాలా మంచి విషయం," ఆమె అంది, "కానీ నాకు ప్రత్యేకంగా ఏమీ గుర్తు రావడం లేదు. అంటే, మీరు ఎలాంటి షాపులకు వెళ్తున్నారో తెలియకపోతే, చెప్పడం కష్టం."
"నాకు ఇక్కడ గురించి అంతగా తెలియదు," అతను అన్నాడు. "అందుకే చెప్పలేను. ఒక మెడికల్ షాప్, ఒకటి రెండు మార్కెట్లు ఉంటాయి—"
ఒక మెడికల్ షాప్. ఒకటి రెండు మార్కెట్లు. కచ్చితంగా సిటీకి దూరంగా ఒక చిన్న ఊరు, కొండలు, గుట్టలతో.
ఆమె లేచి నిలబడింది. "ధన్యవాదాలు, బంగారం, కానీ గిఫ్ట్ల గురించి నువ్వు కష్టపడకు. నీ షాపింగ్ నువ్వు చూసుకో. రేపు రాత్రి కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉంటాను."
అతను వెంటనే లేచి నిలబడ్డాడు. "అవును. నిన్ను ఎక్కువసేపు మేల్కొనబెట్టడం మంచిది కాదు."
ఆమె అతనిని కౌగలించుకుంది. "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను."
అతను ఆమెను ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. "నేను నిన్ను ఇంకా ఎక్కువ ప్రేమిస్తున్నాను."
అతను వెళ్ళే వరకు ఆమె వేచి ఉంది. ఆమె సురక్షితంగా ఒంటరిగా ఉన్న తర్వాత, పుస్తకాలు మరియు పత్రికల వద్దకు త్వరగా వెళ్లింది. అతను బహుమతిగా తెచ్చిన అతని కథను కలిగి ఉన్న పత్రికను తీసింది.
ఆమె విషయ సూచిక ఉన్న పేజీని తెరిచింది. ఆమె వేలు రచయితల జాబితాలో క్రిందికి సాగింది. ఎవరూ ఆమెకు తెలియదు. అకస్మాత్తుగా, ఆమె గోరు షీట్లో కత్తిరించిన రంధ్రంలో చిక్కుకుంది. ఒక పేరు చక్కగా తొలగించబడింది. చిన్న కథ పేరు "నిద్రించడానికి, కలలు కనడానికి కావచ్చు" - పేజీ 38.
ఆమె పేజీలు తిప్పుతూ 38వ పేజీకి చేరుకుంది. పేజీ నెంబర్ కింద ఇంకుతో టిక్ మార్క్ ఉంది, ఇంకుతో రాసిన రెండు మాటలు: "నా కథ". టైటిల్ ఓల్డ్ ఇంగ్లీష్ ఫాంట్లో ఉంది. దాని కింద అదే ఫాంట్లో "ఒక కల్పిత కల" అని, తర్వాత "రచయిత" అని, ఆ తర్వాత - అతని పేరు తీసేసిన చోట పేపర్లో రంధ్రం.
ఛీ! ఛా.... ఛా....
ఆమె ఇంకొకరిని తన జాబితాలో చేర్చాలనుకుంది, కానీ ప్రస్తుతానికి ఆమె మోస్ట్ వాంటెడ్ జాబితాలో రంజిత్, ఆదినారాయణ మరియు 'కలల రాజు' మాత్రమే ఉంటారు.
'కలల రాజు' వల్ల ఆమెకు ఏమీ ఉపయోగం లేకపోయింది. ఆమె పని కాస్త ఆగింది. అయినా, ఆమె అనుకుంది, ఏదో ఒకటి సాధించింది.
ఈ రాత్రి అతన్ని ఆమె ఒక మనిషిని చేసింది.
ఖచ్చితంగా, ఒక మనిషి ఒక స్త్రీకి ఆ సహాయానికి ప్రతిఫలం ఇవ్వాలనుకుంటాడు.
అతనిని వెంటనే డబ్బు కోసం అడగకుండా ఆమె వేచి ఉండొచ్చు.
ఆమె తలుపుకేసి చూసింది. సరే, ముగ్గురు అయిపోయారు, ఇంకొకరు ఉన్నారు. పని పూర్తి చేసే ముందు ఇంకొకరు. ఇంకొకరు, కానీ చివరి వ్యక్తి దగ్గర నుండి ఆమెకు పెద్దగా సమాచారం దొరకకపోవచ్చు. అతను చాలా మొండిగా ఉంటాడు, వ్యక్తిగత విషయాలు చెప్పడు, చాలా అనుమానంగా ఉంటాడు. బహుశా ఆమెకు ఏమీ దొరకకపోవచ్చు.
అయినా, ఆమె తన కష్టకాలంలో అనుకున్నట్లుగానే అనుకుంది, చెప్పలేం కదా.
***
