Update 08
సరిత : ఇంతకీ ఎగ్జామ్ ఎలా రాసారు?
అను ఏం మాట్లాడకుండా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది, అత్త పిలిచినా పలకలేదు. అత్త నన్ను చూసింది.
ఆదిత్య : బానే రాసాను అత్తా, ఆకలేస్తుంది ముందు అన్నం పెట్టు.
సరిత : ఫ్రెష్ అయ్యి రా, ఈలోగా వడ్డిస్తాను దాన్ని కూడా పిలు.
ఆదిత్య : అలాగే.. అని ఫ్రిడ్జ్ లో వాటర్ తాగి చిన్న ఐస్ క్యూబ్ తీసుకుని అత్తయ్య వాళ్ల రూంకి వెళ్లి అనుని చూసాను ముభావంగా కూర్చుని ఆలోచిస్తుంది.. వెళ్లి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను.
అను : బావా ఎవరైనా వస్తారేమో
ఆదిత్య : రానీ ఎలాగో అందరికీ తెలిసిపోయిందిగా, అయినా ఇలా ఉంటేనే కిక్
అను : పో బావ, నన్ను హ్యాపీ చెయ్యడానికి ఎన్నైనా చెప్తావ్
ఆదిత్య : హ్మ్.. ఏదైనా చూపిస్తే గాని అర్ధంకాదే నీకు, లేచి నిల్చొ
అను : హా నిల్చున్న
ఆదిత్య : ఇదేంటో తెలుసా నీకు?
అను : ఐస్ క్యూబ్ అయితే..
ఆదిత్య : అయితే ఏంటా.. ఇలా నీ ప్యాంటులో దీన్ని వేసి.. అని అను జీన్స్ లాగి తను దూరం జరిగే లోపే ఐస్ క్యూబ్ వేసేసాను..
అను : అబ్బా, బావా..
ఆదిత్య : ఎలా ఉందే సమ్మగా ఉందా.
అను : నాకు ఇవేమి వద్దు బావ, నన్ను దెగ్గరికి తీసుకో నాకు అంతే చాలు.
ఆదిత్య : నిన్ను వదిలి నేనెక్కడికి పోతానే నా బంగారం.. వాటితో పాటు ఇది కూడా అని జీన్స్ మీదే జిప్ మీద చెయ్యి వేసి ఒత్తాను.
అను : ఇస్స్.. పదా వాళ్ళు చూస్తారు మళ్ళీ డౌట్ వస్తుంది.. అని జీన్స్ లో చెయ్యి పెట్టి ఐస్ క్యూబ్ తీసేసింది.
ఆదిత్య : నువ్వు నవ్వితేనే, ఇలా ఉంటే అస్సలు బాలేదు నాకు.
అను : సరే పదా.
ఆదిత్య : మా బుజ్జి అమ్ములే ఇది.. అంటూ అను బైటికి నడుస్తుంటే టీ షర్ట్ పైకి లేపి నడుము పట్టుకుని పిసుకుతూ వంగి కొరికాను.
అను : ఆ.. అని కెవ్వుమాంటూ రూం బైటికి దూకి అక్కడ మంజులని చూసి ఆగిపోయింది.
నేను బైటికి వచ్చి అమ్మని చూసి ఆగిపోయాను.
మంజుల : ఏం జరుగుతుంది ఇక్కడా
ఆదిత్య : బొద్ధింకే.. ఏ అను.
అను : అవును అత్తయ్య బొద్దింక, అస్సలు మాట వినదు, చేతికి దొరకదు పాడు బొద్దింక.
మంజుల : చెప్తా చెప్తా మీ సంగతి.. అస్సలు కంట్రోల్లో లేకుండా పోతున్నారు.
ఆదిత్య : చెప్తే నమ్మవు, ఎలానే నీతో వేగేది, ఈ సారి కనిపిస్తే పట్టుకొని నీ ఒళ్ళో వెయ్యకపోతే నన్ను అడుగు.
మంజుల కోపంగా వెళ్లి అను, ఆదిత్య చెవులు పిండుతూ డైనింగ్ టేబుల్ వరకు లాక్కొచింది.
అను : అత్తా.. వదలవే.
మంజుల : బుద్ధిగా తిని ఎవరి రూంకి వాళ్లు వెళ్ళండి. అని మమ్మల్ని కూర్చోబెట్టి వెళ్లి నాన్న పక్కన కూర్చుంది.
ఆదిత్య : అబ్బా.. పిచ్చి మమ్మి.. ఏంటి నాన్నా ఇవ్వాళ మధ్యాహ్నమే వచ్చావు
రాజు : ఊరికే, అక్కడ ఉండబుద్ధి కాలేదు అందుకే ఇద్దరం వచ్చేసాం. ఇంతకీ ఎగ్జామ్ ఎలా రాసావ్.
ఆదిత్య : బానే రాసాను నాన్న.
రాజు : ఇంకొకరి సమాధానం రాలేదు.
ఎదురుగా కూర్చున్న అనుని టేబుల్ కింద నుంచి కాలితో తన్నాను.
అను : హ.. మావయ్యా.. బానే రాసాను.
సరిత : ఏదో లోకంలో ఉంది అది. తినండి అన్నం చల్లారిపోద్ది.
అందరం తినేసి కొంచెం సేపు ముచ్చట్లు పెట్టుకుని, అనుకి సైగ చేసాను.
అను : సరే నేను కొంచెం సేపు పడుకుంటా అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
సాయంత్రం వరకు మాములుగా నవ్వుతూ బానే ఉన్నట్టు మెలిగాం ఇద్దరం.
మంజుల : చూసారా వాళ్లు బాధ పడతారని తెగ గోల చేసారు అన్నా చెల్లెళ్ళు ఇప్పుడు చూడండి బానే ఉన్నారు కదా, ఇంకో రెండు రోజులు పోతే మర్చిపోతారు కుడా
రాజు : చూద్దాం..
రాత్రి అయ్యింది అందరం తినేసి ఎవరి రూంలోకి వాళ్లు వెళ్లి పడుకున్నారు, లేచి దుప్పటి దిండు తీసుకుని అమ్మ వాళ్ల రూంకెళ్ళి తలుపు కొట్టాను. తలుపు కొట్టిన పది నిమిషాలకి అమ్మ తలుపు తీసింది.. నవ్వుకున్నాను.
మంజుల : ఏంట్రా ఈ టైంలో?
ఆదిత్య : నాకక్కడ నిద్ర పట్టట్లేదు నీ దెగ్గర పడుకుందాం అని వచ్చా.
మంజుల : అలాగ, సరే రా..
అమ్మ డోర్ వేస్తుంటే తను రాక ముందుకే వెళ్లి నాన్న పక్కన పడుకున్నా, నాన్న లేచే ఉన్నాడు పడుకున్నట్టు నటిస్తున్నాడంతే, అమ్మ వచ్చి నన్ను చూసి పడుకుంది ఇక.
తరవాతి రోజు కూడా అంతే హాయిగా తినేసి వెళ్లి అమ్మ నాన్న మధ్యలో పడుకున్నా.
రాజు : నాకు సరిపోవట్లేదురా చిన్న పిల్లాడివా ఏమైనా, పొయ్యి నీ రూంలో పడుకో..
ఆదిత్య : సూపర్ ఐడియా నాన్నా, ఇదిగో దిండు.. ఇదిగో దుప్పటి వెళ్లి నా రూంలో పడుకో నేను అమ్మతొ పడుకుంటా, అని నాన్న మాట్లాడేలోపే తిరిగి అమ్మని వాటేసుకుని పడుకున్నాను.
నాన్న వెళ్ళాక అమ్మ కదిలించింది.
మంజుల : రేయి ఇటు చూడు
ఆదిత్య : ఏంటే
మంజుల : ఏంటి రివెంజా
ఆదిత్య : ఏంటి రివెంజ్
మంజుల : ఏం లేదు పడుకో
ఆదిత్య : ఏంటి పడుకునేది, నా నిద్ర చెడగొట్టావ్ ఏమైనా మాట్లాడు.
దిండు దుప్పటితొ బైటికి వెళ్లిన రాజు ఆదిత్య రూం దెగ్గర తన బామ్మర్దిని చూసి ఆగిపోయాడు.
రాజు : ఏరా రవి.. నువ్వు కూడా నా
రవి : నాకు నిన్నటి నుంచే మొదలయింది బావా, నువ్వే ఒక రోజు లేట్.. ఇక పద పడుకుందాం.
మంజుల : ఒరేయ్ నీకు పుణ్యం ఉంటది నన్ను పడుకోనివ్వరా, నా దుంప తెంచుతున్నావ్..
ఆదిత్య : అయితే కథ చెప్పు పడుకుంటా
మంజుల : ఇప్పుడు కథలెంట్రా..... రేపు ఎగ్జామ్ లేదా పడుకో...
ఇంకో వైపు అనురాధ మంచం మీద అర్ధరాత్రి లేచి కూర్చుని వాటర్ తాగుతూ కొన్ని నీళ్లు సరిత మీద పోసింది, దెబ్బకి సరిత లేచి కోపంగా చూస్తూ ఏంటే ఇది.. అని అరిచింది.
అను : సారీ చూసుకోలేదు, అని మిగతా నీళ్లు తాగి లైట్ వేసి మంచం మీద బాస్పటలు వేసుకొని కూర్చుని పుస్తకాలు తీసింది.
సరిత : ఇప్పుడేంటి?
అను : రేపు ఎగ్జామ్ ఉంది నాకు, ఇది చదవడం మర్చిపోయా
సరిత : నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు ఏడు.. అని దుప్పటి తల నిండా కప్పుకుని పడుకుంది..
పది నిమిషాలకి అను ఆన్సర్స్ గట్టిగా పైకి చదవడం మొదలుపెట్టింది దెబ్బకి సరిత లేచి కూర్చుంది.
వారం గడిచింది ఇంట్లో ఎవ్వరి మొహాల్లో నిద్ర లేదు మంజుల, సరిత ఇద్దరు కనీసం బావ మరదళ్ళు ఎగ్జామ్ కి వెళ్లినంత సేపు పడుకున్నారు కానీ రాజుకి రవికి అది కూడా కరువయ్యింది కారణం ఎక్కడ తప్పు జరుగుతుందో తెలీట్లేదు కానీ లాస్ వస్తుంది.
ఇవ్వాల్టితొ ఆఖరి ఎగ్జామ్, రేపటి నుంచి సెలవలు ఆదిత్య, అనురాధ ఇద్దరు ఇంట్లోనే ఉంటారు ఇక, ఇలా అయితే కుదరదు అని మంజుల, రాజు, సరిత, రవి నలుగురు సమావేశం అయ్యారు ఒక పరిష్కారానికి.
అను ఏం మాట్లాడకుండా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది, అత్త పిలిచినా పలకలేదు. అత్త నన్ను చూసింది.
ఆదిత్య : బానే రాసాను అత్తా, ఆకలేస్తుంది ముందు అన్నం పెట్టు.
సరిత : ఫ్రెష్ అయ్యి రా, ఈలోగా వడ్డిస్తాను దాన్ని కూడా పిలు.
ఆదిత్య : అలాగే.. అని ఫ్రిడ్జ్ లో వాటర్ తాగి చిన్న ఐస్ క్యూబ్ తీసుకుని అత్తయ్య వాళ్ల రూంకి వెళ్లి అనుని చూసాను ముభావంగా కూర్చుని ఆలోచిస్తుంది.. వెళ్లి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాను.
అను : బావా ఎవరైనా వస్తారేమో
ఆదిత్య : రానీ ఎలాగో అందరికీ తెలిసిపోయిందిగా, అయినా ఇలా ఉంటేనే కిక్
అను : పో బావ, నన్ను హ్యాపీ చెయ్యడానికి ఎన్నైనా చెప్తావ్
ఆదిత్య : హ్మ్.. ఏదైనా చూపిస్తే గాని అర్ధంకాదే నీకు, లేచి నిల్చొ
అను : హా నిల్చున్న
ఆదిత్య : ఇదేంటో తెలుసా నీకు?
అను : ఐస్ క్యూబ్ అయితే..
ఆదిత్య : అయితే ఏంటా.. ఇలా నీ ప్యాంటులో దీన్ని వేసి.. అని అను జీన్స్ లాగి తను దూరం జరిగే లోపే ఐస్ క్యూబ్ వేసేసాను..
అను : అబ్బా, బావా..
ఆదిత్య : ఎలా ఉందే సమ్మగా ఉందా.
అను : నాకు ఇవేమి వద్దు బావ, నన్ను దెగ్గరికి తీసుకో నాకు అంతే చాలు.
ఆదిత్య : నిన్ను వదిలి నేనెక్కడికి పోతానే నా బంగారం.. వాటితో పాటు ఇది కూడా అని జీన్స్ మీదే జిప్ మీద చెయ్యి వేసి ఒత్తాను.
అను : ఇస్స్.. పదా వాళ్ళు చూస్తారు మళ్ళీ డౌట్ వస్తుంది.. అని జీన్స్ లో చెయ్యి పెట్టి ఐస్ క్యూబ్ తీసేసింది.
ఆదిత్య : నువ్వు నవ్వితేనే, ఇలా ఉంటే అస్సలు బాలేదు నాకు.
అను : సరే పదా.
ఆదిత్య : మా బుజ్జి అమ్ములే ఇది.. అంటూ అను బైటికి నడుస్తుంటే టీ షర్ట్ పైకి లేపి నడుము పట్టుకుని పిసుకుతూ వంగి కొరికాను.
అను : ఆ.. అని కెవ్వుమాంటూ రూం బైటికి దూకి అక్కడ మంజులని చూసి ఆగిపోయింది.
నేను బైటికి వచ్చి అమ్మని చూసి ఆగిపోయాను.
మంజుల : ఏం జరుగుతుంది ఇక్కడా
ఆదిత్య : బొద్ధింకే.. ఏ అను.
అను : అవును అత్తయ్య బొద్దింక, అస్సలు మాట వినదు, చేతికి దొరకదు పాడు బొద్దింక.
మంజుల : చెప్తా చెప్తా మీ సంగతి.. అస్సలు కంట్రోల్లో లేకుండా పోతున్నారు.
ఆదిత్య : చెప్తే నమ్మవు, ఎలానే నీతో వేగేది, ఈ సారి కనిపిస్తే పట్టుకొని నీ ఒళ్ళో వెయ్యకపోతే నన్ను అడుగు.
మంజుల కోపంగా వెళ్లి అను, ఆదిత్య చెవులు పిండుతూ డైనింగ్ టేబుల్ వరకు లాక్కొచింది.
అను : అత్తా.. వదలవే.
మంజుల : బుద్ధిగా తిని ఎవరి రూంకి వాళ్లు వెళ్ళండి. అని మమ్మల్ని కూర్చోబెట్టి వెళ్లి నాన్న పక్కన కూర్చుంది.
ఆదిత్య : అబ్బా.. పిచ్చి మమ్మి.. ఏంటి నాన్నా ఇవ్వాళ మధ్యాహ్నమే వచ్చావు
రాజు : ఊరికే, అక్కడ ఉండబుద్ధి కాలేదు అందుకే ఇద్దరం వచ్చేసాం. ఇంతకీ ఎగ్జామ్ ఎలా రాసావ్.
ఆదిత్య : బానే రాసాను నాన్న.
రాజు : ఇంకొకరి సమాధానం రాలేదు.
ఎదురుగా కూర్చున్న అనుని టేబుల్ కింద నుంచి కాలితో తన్నాను.
అను : హ.. మావయ్యా.. బానే రాసాను.
సరిత : ఏదో లోకంలో ఉంది అది. తినండి అన్నం చల్లారిపోద్ది.
అందరం తినేసి కొంచెం సేపు ముచ్చట్లు పెట్టుకుని, అనుకి సైగ చేసాను.
అను : సరే నేను కొంచెం సేపు పడుకుంటా అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
సాయంత్రం వరకు మాములుగా నవ్వుతూ బానే ఉన్నట్టు మెలిగాం ఇద్దరం.
మంజుల : చూసారా వాళ్లు బాధ పడతారని తెగ గోల చేసారు అన్నా చెల్లెళ్ళు ఇప్పుడు చూడండి బానే ఉన్నారు కదా, ఇంకో రెండు రోజులు పోతే మర్చిపోతారు కుడా
రాజు : చూద్దాం..
రాత్రి అయ్యింది అందరం తినేసి ఎవరి రూంలోకి వాళ్లు వెళ్లి పడుకున్నారు, లేచి దుప్పటి దిండు తీసుకుని అమ్మ వాళ్ల రూంకెళ్ళి తలుపు కొట్టాను. తలుపు కొట్టిన పది నిమిషాలకి అమ్మ తలుపు తీసింది.. నవ్వుకున్నాను.
మంజుల : ఏంట్రా ఈ టైంలో?
ఆదిత్య : నాకక్కడ నిద్ర పట్టట్లేదు నీ దెగ్గర పడుకుందాం అని వచ్చా.
మంజుల : అలాగ, సరే రా..
అమ్మ డోర్ వేస్తుంటే తను రాక ముందుకే వెళ్లి నాన్న పక్కన పడుకున్నా, నాన్న లేచే ఉన్నాడు పడుకున్నట్టు నటిస్తున్నాడంతే, అమ్మ వచ్చి నన్ను చూసి పడుకుంది ఇక.
తరవాతి రోజు కూడా అంతే హాయిగా తినేసి వెళ్లి అమ్మ నాన్న మధ్యలో పడుకున్నా.
రాజు : నాకు సరిపోవట్లేదురా చిన్న పిల్లాడివా ఏమైనా, పొయ్యి నీ రూంలో పడుకో..
ఆదిత్య : సూపర్ ఐడియా నాన్నా, ఇదిగో దిండు.. ఇదిగో దుప్పటి వెళ్లి నా రూంలో పడుకో నేను అమ్మతొ పడుకుంటా, అని నాన్న మాట్లాడేలోపే తిరిగి అమ్మని వాటేసుకుని పడుకున్నాను.
నాన్న వెళ్ళాక అమ్మ కదిలించింది.
మంజుల : రేయి ఇటు చూడు
ఆదిత్య : ఏంటే
మంజుల : ఏంటి రివెంజా
ఆదిత్య : ఏంటి రివెంజ్
మంజుల : ఏం లేదు పడుకో
ఆదిత్య : ఏంటి పడుకునేది, నా నిద్ర చెడగొట్టావ్ ఏమైనా మాట్లాడు.
దిండు దుప్పటితొ బైటికి వెళ్లిన రాజు ఆదిత్య రూం దెగ్గర తన బామ్మర్దిని చూసి ఆగిపోయాడు.
రాజు : ఏరా రవి.. నువ్వు కూడా నా
రవి : నాకు నిన్నటి నుంచే మొదలయింది బావా, నువ్వే ఒక రోజు లేట్.. ఇక పద పడుకుందాం.
మంజుల : ఒరేయ్ నీకు పుణ్యం ఉంటది నన్ను పడుకోనివ్వరా, నా దుంప తెంచుతున్నావ్..
ఆదిత్య : అయితే కథ చెప్పు పడుకుంటా
మంజుల : ఇప్పుడు కథలెంట్రా..... రేపు ఎగ్జామ్ లేదా పడుకో...
ఇంకో వైపు అనురాధ మంచం మీద అర్ధరాత్రి లేచి కూర్చుని వాటర్ తాగుతూ కొన్ని నీళ్లు సరిత మీద పోసింది, దెబ్బకి సరిత లేచి కోపంగా చూస్తూ ఏంటే ఇది.. అని అరిచింది.
అను : సారీ చూసుకోలేదు, అని మిగతా నీళ్లు తాగి లైట్ వేసి మంచం మీద బాస్పటలు వేసుకొని కూర్చుని పుస్తకాలు తీసింది.
సరిత : ఇప్పుడేంటి?
అను : రేపు ఎగ్జామ్ ఉంది నాకు, ఇది చదవడం మర్చిపోయా
సరిత : నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు ఏడు.. అని దుప్పటి తల నిండా కప్పుకుని పడుకుంది..
పది నిమిషాలకి అను ఆన్సర్స్ గట్టిగా పైకి చదవడం మొదలుపెట్టింది దెబ్బకి సరిత లేచి కూర్చుంది.
వారం గడిచింది ఇంట్లో ఎవ్వరి మొహాల్లో నిద్ర లేదు మంజుల, సరిత ఇద్దరు కనీసం బావ మరదళ్ళు ఎగ్జామ్ కి వెళ్లినంత సేపు పడుకున్నారు కానీ రాజుకి రవికి అది కూడా కరువయ్యింది కారణం ఎక్కడ తప్పు జరుగుతుందో తెలీట్లేదు కానీ లాస్ వస్తుంది.
ఇవ్వాల్టితొ ఆఖరి ఎగ్జామ్, రేపటి నుంచి సెలవలు ఆదిత్య, అనురాధ ఇద్దరు ఇంట్లోనే ఉంటారు ఇక, ఇలా అయితే కుదరదు అని మంజుల, రాజు, సరిత, రవి నలుగురు సమావేశం అయ్యారు ఒక పరిష్కారానికి.