Update 10

అందరం టిఫిన్ చేసి హాల్లో కూర్చుని టీవీ చూస్తున్నాం, మావయ్య తన అమ్మతో ఇంట్లోకి అడుగుపెడుతుండగానే అందరం లేచి నిల్చున్నాం. అను చెప్పింది ఈమె పేరు జయమ్మ అని కొంచెం కోపిష్టి కూడా అని.

సరిత : బాగున్నారా అత్తయ్య.

జయమ్మ : ఆ.. బాగు బాగే.. ఎంత దూరం రా నాయన.. మరీ ఇంత దూరంగా కట్టుకున్నారేందుకు ఇల్లు.

అమ్మ మంచినీళ్లు ఇచ్చి కూర్చోబెట్టింది. నేను అను వెళ్లి పలకరించాము, మా ఇద్దరినీ పక్కపక్కన చూసి మొహం కొంచెం అదోలా పెట్టి పలకరించింది. ఇదంతా మనకెందుకులే అని సైలెంట్ గా లోపలికి వెళ్లిపోయాను, నా వెనకాలే అను కూడా లోపలికి వచ్చి కూర్చుని నన్ను చూసి నవ్వుతుంది.

ఆదిత్య : ఏంటే..

అను : ఏం లేదు ఊరికే..

ఆదిత్య : దా ఒక ముద్దు పెట్టు

అను : దా..

మంజుల : అనూ... నాయనమ్మ పిలుస్తుంది వెళ్ళు..

నాకి నాకనట్టు నా పెదాలని ఒకసారి నాకి వెళ్ళిపోయింది.. లేచి కొంత సేపు గ్రౌండ్ కి వెళదాం అని బైటికి వెళ్లిపోయాను. మధ్యాహ్ననికి ఇంటికి వచ్చాను అందరం కలిసి తిన్నాం అమ్మమ్మ కూడా మాతో బానే కలిసిపోయింది. సాయంత్రం వరకు ఊర్లో ముచ్చట్లు చెపుతుంటే వింటూనే ఇద్దరం నిద్ర కూడా పొయ్యాము.. రాత్రికి మళ్ళీ తినేసి పడుకుందామని వెళుతుండగా అమ్మమ్మ మాటలు నా చెవిన పడ్డాయి.

జయమ్మ : ఏవమ్మా కోడలా ఇవేం పద్ధతులు నాకేం అర్ధమవ్వట్లా ఇద్దరు వరసైన వారు, వయసులో ఉన్న వాళ్ళని పడుకోమని ఒకే రూంలో పడుకోమని పంపిస్తున్నావ్, ఏరా రవి ఏం జరుగుతుంది ఇక్కడా.

మంజుల : ఇద్దరు కలిసి పుట్టి పెరిగిన వాళ్ళు కదా పిన్ని, వాళ్ళని విడదీయడం మాకు ఇష్టం లేదు అందుకే.. అయినా మీరు అనుకున్నట్టుగా ఏం లేదులే. ఇక్కడున్నది మీరేగా బయటివాళ్ళు ఎవ్వరు లేరుగా..

జయమ్మ : బాగుందమ్మా సంబడం, అయినా ఇపుడు నేనేం అన్నానని.. పెద్దదాన్ని అని మీకో మాట చెప్పాను అంతే వింటే వినండి లేకపోతే లేదు.

నేను పట్టించుకోకుండా లోపలికి వెళ్లిపోయాను..

రాజు : మంజుల లోపలికెళ్లి పక్క సర్దు వస్తున్నా.. సరిత చూసుకో.. అని లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.

జయమ్మ : ఏంటి మీ అన్నయ్యకి కోపం వచ్చినట్టుంది.

సరిత : అలా ఏం లేదు అత్తయ్య, మామూలుగానే ఆయన మాట అంత అని మొగుడిని చూసింది.

రవి : అమ్మా పదా.. పడుకుందువు..

జయమ్మ : ఆగురా అస్సలు వచ్చిన విషయం మాట్లాడని.. సరిత నువ్వు కూడా కూర్చో..

రవి : ఏంటి అమ్మా

జయమ్మ : అక్కడ నీ బావకి వ్యాపారంలో ఏదో లాస్ వచ్చిందట కొన్ని డబ్బులు కావాలని అడుగుతున్నాడు, అస్సలు నేను వచ్చింది ఈ విషయం మాట్లాడడానికే..

రవి : అలాగా, నేను రేపు బావతొ ఒకసారి మాట్లాడి మా బావతో మాట్లాడిస్తాను చూద్దాం

జయమ్మ : అదేంటి, నీ దెగ్గర డబ్బులు లేవా

రవి : ఉన్నాయి అందరివీ కలిసే ఉన్నాయి, అలా కాకపోయినా ఈ ఇంటికి పెద్దవాడు తనకి చెప్పకుండా తన సలహా తీసుకోకుండా నేను ఏమి చెయ్యలేను.. ఇక పదా పడుకుందాం.. నాకు నిద్ర వస్తుంది.

±

±

±

అను : బావ.. ఏమైనా చేద్దామా

ఆదిత్య : ఏం చేద్దాం.

అను : ఆ రోజు కొండ మీద చేసావే అలా ఏమైనా చేద్దాం..

ఆదిత్య : నాకు గుర్తులేదే..

అను : అబ్బా.. రా బావా.. ప్లీస్.. అని తన షార్ట్ కిందకి లాగింది..

ఆదిత్య : ఇక్కడ కాదు గాని, నువ్వెళ్ళి డోర్ దెగ్గర పడుకో చెపుతా

అను : డోర్ లేదుకదా

ఆదిత్య : అక్కడికి వెళ్లి ఎవరైనా వస్తున్నారో లేదో చూడు నేను దీని పని చెపుతా అని కిందకి వంగి వాసన చూసి లేచాను.

అను : త్వరగా రా.. అని లేచి వెళ్లి గోడకి అనుకుని బైటికి అటు ఇటు చూస్తూ పోసిషన్ సెట్ అయి నన్ను చూసింది..

వెళ్లి తన వెనకాల కూర్చుని షార్ట్ కిందకి లాగుతుంటే నన్ను చూసి నవ్వుతుంది, తెల్లటి పిర్రలకి చెరొక ముద్దు ఇచ్చి మొత్తం కిందకి లాగేసాను.

అను : ఈస్.. హా..

ఆదిత్య : నేనింకా ఏం చెయ్యలేదే

అను : కింద మార్బుల్ చల్లగా తగిలేసరికి..

రెండు పిర్రలు విడదీసి చిన్నగా ఊదాను, అను నా జుట్టు పట్టుకుంది. రెండు కాళ్ళు ఎత్తి నేను పడుకుని నా మీద వేసుకున్నాను పూకు నా నోటికి అందేలా.. ఒక ముద్దు ఇవ్వగానే అను గట్టిగా మూలిగింది, పిర్రని గిచ్చాను.

అను : సారీ సారీ అని చెయ్యి నోటికి అడ్డు పెట్టుకుంది..

చిన్నగా తొడలు పిసుకుతూ పూకులో నాలిక జోప్పించి నాకుతూ ఇంకో చేత్తో పిర్రను పిసుకుతూ ఆడుకోసాగాను.. నాకుతూ నాకుతూ ఇంకో చేత్తో నా షార్ట్ కిందకని నేను కూడా ఊపుకుంటుంటే అను చూసిందో ఏమో నా మీద నుంచి లేచి వెంటనే నాది నోట్లో పెట్టేసుకుంది మొదటి సారి అను నోటి వెచ్చదనాన్ని అనుభవిస్తూ కళ్ళు మూసుకుని పడుకున్నాను కానీ నా చేతులు ఆగడం లేదు ఇంకేదో చెయ్యాలని అనుని నా మీదకి తెచ్చుకుని పూకు నాకుతూ ఇద్దరం కార్చేసుకుని అక్కడే పడుకుండిపోయాం తెల్లారితే కానీ మళ్ళీ మెలుకువ రాలేదు.

నేను లేచి అనుని లేపితే ఇద్దరం సర్దుకుని ఒకరినొకరం చూసుకుని నవ్వుకున్నాం, అను నవ్వుతూనే నా ఒళ్ళో పడుకుని కళ్ళు మూసుకుంది, తన బుగ్గ మీద మొహం మీద ముద్దులు పెడుతూ కూర్చున్నాను.

ఇంతలో వెనక సౌండ్ అయితే ట్రక్ ఆపాను, వెనక్కి వెళ్లి చూస్తే అమ్మాయిలు వాళ్ల అవసరం మర్చిపోయాను, ట్రక్ స్టార్ట్ చేసి ముందుకు వెళ్లి చీకటిలో ఆపి బండి ఆపి లైట్లు కూడా ఆపేసి దిగి నడుచుకుంటూ వెళ్లి పాట పాడేసి అనుని తలుచుకుంటూ కొంతసేపు గడిపి తిరిగి వచ్చేసరికి ఆడపిల్లలు అందరూ వాళ్ల పని చేసుకుని మాట్లాడుకుంటున్నారు.

ఆదిత్య : సారీ మా, ఏదో ఆలోచనలో ఉండి మీ సంగతి మర్చిపోయాను..

"అన్నయ్య అడగాలంటే ఏదోలా ఉంది, ఆకలిగా ఉందన్నయ్యా"

ఆదిత్య : ఛ.. అనుని తలుచుకుంటూ అన్ని మర్చిపోయా పాపం ఎంత ఆకలిగా ఉంటే నోరు తెరిచి అడిగారు.. టైం చూస్తే రెండు అవుతుంది ఇప్పుడు రోడ్డు మీద కూడా ఎం దొరకవు.. బెంగుళూరు వెళ్ళడానికి ఇంకా గంట పైనే పడుతుంది.. వెంటనే ఫోన్ తీసాను.. అను ఎక్కడున్నావ్?

అను : బావా, నువ్వేనా.. నువ్వు..?

ఆదిత్య : అనూ ఇప్పుడు ఏడవకు, నాకు అవసరం పడింది, మన సంగతి వచ్చాక తెల్చుకుందాం అర్జెంటుగా మీ క్యాంపు దెగ్గరికి వచ్చేయి, ముప్పై మంది అమ్మాయిలు ఆకలిగా ఉంది అన్నయ్య అని నోరు తెరిచి అడిగారురా, అందరూ స్మగలింగ్ లో కిడ్నాప్ అయిన వాళ్లు పాపం ఎప్పుడు తిన్నారో ఏమో నేను బెంగుళూరు రావడానికి ఇంకా గంట టైం పడుతుంది.. వీళ్ళకి భోజనం..

అను : నువ్వు వచ్చేయి.. నేను చూసుకుంటాను.. (అని కళ్ళు తుడుచుకుంది)

ఆదిత్య : ఇంకో ఫోన్ వస్తుంది అమ్ములు, నేను మళ్ళీ చేస్తా.. అని పెట్టేసి, వేరే కాల్ చూసాను, ఇండియ నెంబర్ కాదు.. ఎత్తాను..

" ఆదిత్య గిడ్యుఅల్ ఇయున్ డాన్గ్ సిన్ విహాయే ఓగో ఇస్యుబ్నిడా"

(ఆదిత్య వాళ్ళు నీకోసం వస్తున్నారు)

ఆదిత్య : ఎనోజే (ఎప్పుడు)

"నేయిల్, ఇమి సిజాఘఎస్సడా"

(రేపే ఆల్రెడీ బైలుదేరారు)

ఆదిత్య : జో ఆయో, గాంసహాబ్నిడా

(ఓకే, థాంక్ యూ)

ఏంటి అన్ని ఒకేసారి చుట్టుకుంటున్నాయి, ఇలాంటి టైంలో నాకు గుర్తొచ్చిన ఒకే ఒక పేరు విక్రమ్, నాకు బలం ఉన్నట్టే, ఎంత తాగినా మత్తు ఎక్కదు ఇలాంటివి ఏమైనా వీడికి కూడా ఉండే అవకాశం ఉండే ఉంటుంది, ఒక్కడే ఐదుగురిని కొట్టాడు కానీ రక్త పాతం హ్యాండిల్ చెయ్యగలడా అన్న డౌట్ తోనే ఫోన్ చేసాను

విక్రమ్ : హలో..

ఆదిత్య : నాకొక హెల్ప్ కావాలి..................... వెంటనే బైలదేరు చాలా ముఖ్యం మరొకటి రిస్క్ చాలా ఎక్కువ ఆలోచించుకుని ఫ్లైట్ ఎక్కు, కానీ నువ్వు నాకు చాలా అవసరం.. గుర్తు పెట్టుకో ప్రాణాలకే ప్రమాదం.. లొకేషన్ పంపిస్తున్నాను.. ఏ విషయం ఫోన్ చేసి చెప్పు.. నేను సిద్ధ పడాలి. అని కాల్ కట్ చేసి మళ్ళీ అందరినీ ట్రక్ ఎక్కించి బండి స్టార్ట్ చేసాను..​
Next page: Update 11
Previous page: Update 09