Chapter 20

మొదటి ఎక్స్ ట్రా వాయింపెప్పుడో తెలుసా!… రెగ్యులర్ కోటాతోనే జావకారిపోయి…వెనక్కి తిరిగి పడుక్కున్న నాకప్పుడే కన్నంటుతూంటే…గల్ సున్…సందూకీ సహేలీ…(…సందు ఫ్రెండూ…ఈ ముచ్చట విను…) అంటూ నన్ను మళ్ళీ తనవైపు తిప్పేసుకుని…ఏమనుకోకు వకూ!… సందూ గుబ్బలు నీ వాటికంటే చిన్నవైనా…బాగా బింకం అనుకుంటా…ఎంత నలిపినా ఎదురు తిరుగుతూనే ఉన్నాయ్…అంటూ నీ వాట్ని మెచ్చుకుంటూ… వాటి మీది కసి నా వాటిమీద చూపిస్తూంటే…ఆ మర్దనాలు భరించలేక తనని పెనవేసుకుపోయిన నన్ను ఓదార్చడానికా అన్నట్లుగా… ఫిర్ భీ…తుమ్హారే నిపిల్స్ కే ముఖాబ్లేమే సందూకా నిపిల్స్ కహాఁ…ఠీక్ పకడ్ మే ఆతేహీ నహీ…(…నీ చనుమొనల ముందు సందూవి ఎంత…సరిగ్గా పట్టే దొరకదు…) అంటూ ఓ రాత్రి నీ, నా, గుబ్బల్నిపోలుస్తూ, … అంది వకుళ…

….దానివి సాఫ్టే…నా వాటితో పోలిస్తే…అని మనస్సులో అనుకుంటూ…గర్వంతో పెదాల మీదికి తోసుకొస్తూన్న చిరునవ్వుని అది ఎక్కడ చూస్తూందో … అని తలొంచుకుని దాన్నిమునిపంటితో అణిచేస్తూ…‘…గట్టిగా మూడు నిముషాలైనా చెయ్యేయలేదు వాటిమీద…అప్పుడే గ్రహించేశాడేంటీ!?…’ అన్నాను సిగ్గులొలకబోస్తూ…అప్పటికే చూసేసింది వకుళ…‘…నవ్వొస్తూందా లంజకానా!…ఓ నాల్గు రోజులు నా మొగుడి చేతుల్లో నలిగితే తెలుస్తూంది వాటి బింకమేంటో…అంది వకుళ చురచురలాడుతూ…‘…అదీ చూద్దాంలే…ఇదేనా! మధు అంట….’ అన్నాను…‘…అసల్ది ఇంకా చెప్పందే! వింటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతావ్….’ అంటూ మొదలెట్టింది…

…మరోరాత్రి… క్యా టైట్ హై రే సందూకీ ఛూత్…బడీ దిక్కత్ హుయీ అందర్ ఘుసానేమే…తుఝే తో ఆదత్ హోహయీ…కాఫీ చౌడీ హోగయీహో…బడీ ఆసానీసే చలే గయీ అందర్… (…సందూ పూకెంత బిగువో!…దిగడ్డమే గగనమైపోయింది…అలవాటైపోయి, బాగా సాగి పోయిందిలే నీది…పుసుక్కున దూరిపోయిందందుకే) …అంటూ నీ పూపెదాల బిగువుల్నీ పొగుడుతూ…నా వాట్ని దిగదుడుస్తూంటే… డాగీ పొజిషన్ మే చౌకట్ భీ సూయీ ఖానా లగ్తీహై… (…డాగీ పొజిషన్ లో ద్వారబంధం కూడా సూది బెజ్జంలా అనిపిస్తూందిలే!..) అన్నానమ్మా ఒళ్ళు మండి…

…‘…సర్లేవే…ఇందాకా అన్నావే!…ఆ నాల్గురోజుల్లో నీ సూదిబెజ్జాన్ని నిజంగానే ద్వారబంధం చేశేస్తాడ్లే నా మొగుడు…ఊఁ…కానీ!…’ అన్నాను…‘…దటీజ్ సంధ్యా!…’ అంటూ హై – ఫై..కొట్టి కంటిన్యూ చేసింది…

ఇంక రెండో ఎక్స్ ట్రా వాయింపెప్పుడో తెలుసా! …ఇంకా నిద్ర మత్తొదలని నా మీద తెల్లాఝామునే ఎక్కేసి…సందూ…సందూ…అంటూ కలవరిస్తూ

… ఊపిరాడకుండా ముద్దులెట్టేసుకుంటూ…ఓ పావుగంట దున్నేసి…దిల్ నహీ భరారే…సందూ డార్లింగ్ (…కోరిక తీరలేదురా…సందూ డార్లింగ్) అని పలవరిస్తూ…పక్కకి దొర్లిపోయి తన మానాన తను నిద్దరౌతూంటే కట్టుకున్న ఆడదానికెలా ఉంటుందేంటి?…అంది వకుళ జేవురించిన మొహంతో……‘…ఏవిటీ వెర్రి!…’ అని నిలదీయలేకపోయావా?!…’ అన్నాను…

‘…ఆ…ఆ పనీ చేశాను…సంధ్య నాకు రోజూ కలల్లోకి వస్తూంది…ఏం చేయను?…అని ఎదురుప్రశ్న…అంది వకుళ ‘…నేను మరో మగాడి పేరు పలవరిస్తే నీకెలా ఉంటూంది?…. అని అడగలేక పోయావా?… ’ అన్నాను… ‘… ఆ పనీ ఐందమ్మా!…నీకది కొత్తేం కాదుగా!…ఇంతకు ముందు …జయ్…పేరు పలవరించావ్…ఇప్పుడు …వికాస్…పేరు పలవరిస్తున్నావ్…అన్నాడే!…’ అంది వకుళ… ‘…నిజంగానే నా మొగుడి పేరు పలవరించావా …లేక మెలుకువగా ఉండే నాటకమాడావా!?…’ అంటూ దాన్ని పొడిచాను… ‘…కోరుకున్న మగాడితో కుదుళ్ళు కదిలేట్టు చేయించుకున్న జాణకి మరో ఆడదాని అవసరాలేం తెలుస్తాయ్!…’ అంటూ దాని రిటార్ట్… ‘…ఎక్కడే…పట్టుమని ఓ పది పోట్లు కూడా పడలేదు…’ అన్నాను నేల చూపులు చూస్తూ… ‘…నేనూ అదే పక్కమీదున్నానని మర్చిపోకు…నా మొగుడు ఆగకుండా పది నిముషాలు నిన్ను వాయించడం నేచూడ్లేదా…” అంది వకుళ

…‘…సర్లే…ఏమన్నాడేంటీ మధు!…’ అంటూ మాట మార్చాను…‘ …నే తనతో మాట్లాడుతానాగు…’ అంటూ నా ముందే వికాస్ కి ఫోన్ చేశాడే!…తను ఆన్సర్ చేసినట్లు లేదు…వాయిస్ మెసేజ్ పెట్టాడు…మనం కలుసుకుని మాట్లాడాలంటూ…’ అందది…‘… మరింకేం!…జాబ్ డన్..’ అన్నాను….‘…అవుననుకో!..నా కోరిక కూడా నీకు తెలుసుగా! …దానికి మధుని ఒప్పిస్తానన్నావ్…ఏమైందేంటీ!?…’ అంది వకుళ… ‘…దానికీ విత్తనం వేశాలే! చెప్తానాగు…ముందు దీనికి సమాధానం చెప్పు…నీ మొగుడ్ని నా చుట్టూ తిప్పుకుంటున్నట్లు మాట్లాడావెందుకూ!?…’ అన్నాను…

….కాదేంటీ!ఎంత వెర్రివాడైపోయాడంటే పక్కన పిల్లలున్నారని కూడా చూసుకోకుండా … సందూని మళ్ళీ ఎప్పుడు పిలుసావ్!…అంటూ ఒకటే నస… ఒకరోజు డిన్నర్ దగ్గిర…యే సందూ కౌన్ హై డాడీ?…అనడిగేసింది నా కూతురు దివ్య… సంధ్యా ఆంటీ….అంటూ చెల్లెలికి రోహిత్ సమాధానం చెప్పి …హాఁ నా మాఁ …అని నన్ను అడిగాడు కన్ఫర్మేషన్ కోసం… తలెక్కడెట్టుకోవాలో తెలీలేదు సంధ్యా నాకు… ’…. అంది వకుళ జేవురించిన మొహంతో…నాకు నోట మాట రాలేదు…

వకుళ తో పోలిస్తే నేనందగత్తెనే కాదు….ఐనా దాని మొగుడ్ని అంత వెర్రివాడిని చేసే ఆకర్షణుందా నాలో!…అని ఓ క్షణం గర్వపడ్డా…అదే పని వకుళ చిటికెలో చేయగల్దు!…అనిపించగానే… పరిస్థితిని వెంటనే అదుపు చెయ్యాలి అని డిసైడ్ చేసుకుని … ‘…ఆ రోజు మధు బదులు నువ్వొచ్చి, నన్నూ పిల్లల్నీ మా ఇంటిదగ్గర దింపుంటే ఇంతదాకా వచ్చేది కాదు…’ అన్నాను …‘….మనమనుకున్న పని జరగాలని నీకు మధుతో ఏకాంతం కల్పించాలని అలా చేశాలే!….ఇంతకీ ఏం జరిగిందేంటీ…అరోజు….’ అనడిగింది వకుళ…

…‘….కల్పించావులే కొంప ముంచే ఏకాంతం!… నేను వెనక సీట్లో కూర్చుంటానంటే వినకుండా ముందుసీట్లో మీఆయన పక్క కూలేశావా!…ఆటో గేర్ వెహికిల్ కావడంతో,మీ ఇంటి పోర్టికో నుంచి బయల్దేరినప్పడినుంచీ మీఆయన కుడి చెయ్యి స్టీరింగ్ మీద డాన్స్ చేస్తూంటే ఎడం చెయ్యి నా ఒంటిమీదే!… ఏక్సిడెంట్ చేస్తాడేమో …అని భయం వేసి…బుధ్ధి తక్కువై…బాటిల్ హోల్డర్ ట్రే కి అటో వైపొక కాలూ, ఇటువైపొక కాలూ వేసి… తనకి అందుబాట్లో ఉండేట్టుగా కూర్చున్నానేమో!.. నా నడుం ని చుట్టేసిన తన ఎడం చేతివేళ్ళు నా గుబ్బల మీద, నడుం వంపుల్లో, తొడల మధ్యా అన్ని రకాల డాన్సులూ చేశాయి….నాకూ కోటా చాల్లేదేమో!.. ‘…వద్దు , వద్దంటూనే…’ ఇంచు మించు తన ఒళ్ళోకి చేరిపోయాను…ఓ చౌరాస్తా దగ్గర…‘ ..కీ…చు…’ మంటూ సడన్ బ్రేక్ కొట్టాడంతో నీ మొగుడి చూపుడు, నడిమిన వేళ్ల జంట నా పైజామా, పాంటీల్లోంచి చొచ్చుకుపోయి…నా జి -స్పాట్ ని నొక్కేసిందామో…బొళక్కున కార్చేసుకున్నానంటే నమ్ము…

…విండో గ్లాస్ మీద టకటకా చప్పుడైతే పక్కకి చూశా!…ఓ నడి వయస్సు లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ ‘…ట్రాఫిక్ మే సయ్యాఁ సే దూర్ బైఠాకరో బహురాణీ!…( ….ట్రాఫిక్ లో ప్రియుడి నుంచి దూరంగా కూర్చోవమ్మా ఓ కోడలుపిల్లా!…) ’ అని మందలిస్తే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దూరం జరిగాననుకో!…’ అని ఆగాను… ఆరోజు జరిగింది గుర్తుకు రావడంతో తొడల మధ్య అరచేతుల్ని నొక్కుకుంటూ!… ‘…ఆరోజు వెళ్ళేప్పుడు నువ్వు పాంటీ ఎక్కడేసుకున్నావ్!?…అది మా మంచం కింద బంక బంకగా పడుంటే ఉతకడానికి వేశా! వేసుకున్న పైజామా చిరిగిపోయిందేమో చూసుకో!…’ అంది వకుళ నవ్వుతూ…‘…అంతపనీ జరిగిందేమో వకూ!…అందుకోసమేనేమో…మీఆయన మధ్య వేల్నితను చీకి…చూపుడు వేల్ని నా నోట్లో పెట్టేసరికి ఉప్పుప్పగా…వగరుగా అనిపించింది…’ …అన్నాను తలొంచుకుని…

…‘….ఉన్న టైమంతా నా మొగుడి వేళ్ళో…మరోటో… చీకడంలో గడిపేసినట్లున్నావ్….మన విషయం గురించి మాట్లాడావా? …లేదా!?…’ అంది వకుళ …మొహం గంటు పెట్టుకుని…‘…ఎలా మర్చిపోతాననుకున్నావ్ పిల్లా!…దూరంగా జరిగి కూర్చున్నానని చెప్పానా!… లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ పక్కకి తిరగ్గానే నా తొడని పిసికి…‘…అబ్ ఆ జా…(…ఇంక రా…) అంటూ పిలిచాడు…మీ ఆయన… ‘…నాఁ…’ అన్నాను…మరింత దూరం జరుగుతూ…‘…ఆతీహో….యా ఖీంచ్ లూఁ తుఝే..(.వస్తావా!…లేకపోతే నిన్ను లాగేసుకోనా!)…’ అని బెదిరించాడు…‘…నే చెప్పిన ఓ పని చేస్తానంటే వస్తా …’ అన్నాను ఓ కొంటె నవ్వు విసిరి… ‘…ఏంటది!?…’ అన్నాడు అయోమయంగా…‘…మరోసారి చెప్తాలే!…తప్పకుండా చేస్తా…అని ప్రామిస్ చెయ్యి…’ అన్నాను …నా చెయ్యి తనవైపు జాపుతూ…

‘…సరే…ప్రామిస్…’ అంటూ నా అర చేతిలో కొట్టి….నన్ను దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే…అక్కడే ఉన్నఆ లేడీ ఇన్ స్పెక్టర్ తో కళ్ళు కలిశాయి…ఇంతలో సిగ్నల్ గ్రీన్ కి మారింది…సిగ్గుగా చూపులు విదదీసుకుంటూంటే ఆవిడ చిరునవ్వుతో…చేయూపింది… ఎలుగుబంటిలా నా నడుంని చుట్టేస్తూన్న నీ మొగుడి కౌగిల్లోకి గువ్వపిట్టలా ఒదిగిపోతూ బదులుగా చెయ్యూపాను…మరో ఐదునిముషాల్లో పిల్లల స్కూల్ జేరాం!…‘…దిగు…’ అన్నాడు నేనింకా లోపలే ఉండడంతో…‘…నేరాను…నువ్వెళ్ళి పిల్లల్ని తీసుకొచ్చీ…’ అన్నాను…‘…ఏం!?…’ అని మళ్ళీ ప్రశ్న…‘…ఆ మాత్రం తెలీదా!?…నా డ్రెస్సంతా నలిపి నలిపి పెట్టేశావ్…ఈ స్థితిలో నీ పక్కన నడుస్తూంటే తెలిసినవాళ్ళేమనుకుంటారూ!?…’ అని గదిమితే…‘…సారీ సందూ!…ఇవన్నీ నేఆలోచించలే!…’ అంటూ బయల్దేరాడు…ఎలా కాపురం చేస్తున్నావే తల్లీ !…ఈ అయోమయం శాల్తీతో!?…’ అనేసి నాలిక్కరుచుకుంటూంటే…

‘…నా అదృష్టం అంతే అనుకో!…’ అని సీరియస్ గా అంటూన్న వకుళ మొహం కనిపించేసరికి‘…ఒక్కొక్క మనిషి ఒకలాగుంటాడేమో…దగ్గరగ చూస్తే గానీ తెలీదులే…’ అని సర్దేసి.. .‘…ఇంతలో ఏమైందో తెలుసా!…గాడీ కబ్ బదల్దీ సంధ్యా!?…’ అంటూ పక్కనే ఆగిన మరో కార్లోంచి మిసెస్ తివారీ కూపీ!…‘…రేపు ఆఫీస్ లో వికాస్ ని అడుగుతుందేమో ఈ జాణ…తనకి ముందుగానే సర్ది చెప్పుకోవాలి…’ అనుకుంటూ ఓ వెర్రి నవ్వు నవ్వాను…ఏ కళ నుందో …ఇంక సాగదీయకుండా వెళ్లిపోయిందావిడ…

మరో రెండు నిముషాల్లో…‘…అమ్మా!…’ అంటూ నా పిల్లలు…హలో ఆంటీ…’ అంటూ నీపిల్లలూ చుట్టేశారు… ‘…బ్రతుకు జీవుడా!…’ అనుకుంటూ వెనక సీట్లోకి మారబోయాను…‘…యూ స్టే దేర్ ఆంటీ…’ అంటూ నాకన్నా ముందే దూరిపోయారు పిల్లలు…ఎలాగో …కష్టపడి…నీకూతురు దివ్య ని ఒళ్ళోకి లాక్కున్నాను…వాళ్ళు డ్రామా కబుర్లు లంకించుకున్నారు…ప్రతీ క్షణం వెనక్కి తిరిగిపోయి దివ్య కూడా కబుర్లే….‘…సందట్లో సడే మియాఁ…’ లాగ నీమొగుడి చేతి వేళ్ళు నా ఒంటిమీద నాట్యాలు…చాలా సేపు సిగ్గుతో తోసేస్తూ వచ్చినా, ట్రాఫిక్ సిగ్నల్ దగ్గరకూడా అదేపని…‘…ఇష్ష్…పిల్లలున్నారు…’ అని విసుక్కున్నానే…దిల్ నహీఁ భరా రే సందూ!…’ అంటూ అప్పటికి ఆగినా , మళ్ళీ చీకట్లో అదేపని…నాకూ థ్రిల్లింగ్ గానే అనిపించడంతో విసుగు నటిస్తూనే ఎంజాయ్ చేశాను…

…ఎలాగో మా ఇల్లు చేరాం…‘…ఇంక ఒడ్డున పడ్డాం…’ అనుకుంటూ దిగిపోయి పిల్లలచేత …బై …చెప్పిస్తూంటే…‘…వికాస్ అంకుల్ కో అప్నే బర్త్ డే పార్టీ మే నహీఁ బులావోగే దివ్యా!…’ అంటూన్న మధు మాట విని వెనక్కి చూశాను…పోర్టికోలో వికాస్ కారు కనిపించింది…‘…దేరీజ్ లాట్స్ ఆఫ్ టైం …’ అంటూండగానే …‘…హాఁ…డాడీ!…’ అంటూ దివ్య ఇంట్లోపలికి పరిగెత్తింది…దాని వెనకే మిగిలిన ముగ్గురూ…‘…చలో సంధ్యా!…’ అంటూ నా నడుం చుట్టేసిన మధు చెతిని విసురుగా తోసేసి…వణుకుతూన్న కాళ్లతో…దడదడ లాడే గుండెల్తో …ఇంట్లో అడుగెట్టానే!… అన్నాను ఎగూపిరితో!

..‘…ఎందుకో!?…’ అంది వకుళ…నవ్వునణచుకుంటూ…‘…ఎందుకేంటీ!…నీ జయ్ తో గడిపొచ్చింతర్వాత మధుకెదురడాలంటే సిగ్గుతో ప్రాణాలు చచ్చిపోయాని అనలే నువ్వూ!…’ అన్నాను దాన్ని తినేసేలా చూస్తూ… ‘…అలాగా!…ఎంత జాణవే… జయంత్ తో నీక్కావలసిన గ్రంధం నడిపేసి… మొగుడింటి కొచ్చేసరికి పతివ్రతలా ఎదురొద్దామనా నీ ఎత్తు!… అంటూ నన్ను వెక్కిరించినప్పుడు లేదేమో!…’ అంటూ నన్ను ఎత్తిపొడిచింది వకుళ…‘… రంకు మొగుడితో రాత్రంతా రంగరంగేళీగా గడిపి.., కోరికలన్నీ తీర్చేసుకుని .పొద్దున్నే ఫ్రెష్ ఐపోయి… నువ్వొకర్తివే ఇంటికి రావడానికీ… పట్టుమని పావుగంట కూడా పక్కమీదుండకపోవడంతో… ముక్కుతాడేసిన ఆబోతులా కసిక్కిపోయిన రంకుమొగుడి వెనకే, నా ఇల్లు చేరడానికీ తేడా లేదే!?…’ అంటూ దాన్ని గిల్లబోయాను… నా రియాక్షన్ ని అది ఊహించినట్లుంది… అందకుండా దూరంగా జరిగి…‘…ఎంత పొగరే నీకు?…కుతి తీరింతర్వాత మధు నీకు ఆబోతులా కనిపిస్తున్నాడా!… ఇంతకీ నా మొగుడికేం తాడేసి కట్టేసుకున్నావేంటీ!…’ అంటూ గునిసింది వకుళ కొంచెం కోపంగా…‘…కుతి తీరిందని నేనెప్పుడన్నానూ!

…తనకి నేనేం తాడూ వెయ్యలేదమ్మా!…పక్కనే ఉన్న మీ పిల్లలే ముక్కుతాళ్ళల్లా పనిచేశారులే!…’ అంటూ దాన్ని దువ్వి…‘….వాళ్ళు మాట్లాడు కుంటూంటే నెమ్మదిగా బెడ్ రూంలోకి జారుకుంటూ…టీ ,పాలూ, స్నాక్స్ తెమ్మని శ్యామా కి పురమాయించి… గబగబా నలిగిన బట్టలు మార్చేసుకుని, హాల్లోకెళ్ళి, ట్రే ని టేబుల్ మీద పెట్టెసి వెనక్కి తిరుగుతూంటే ‘…కూర్చో సంధ్యా…’ అంటూ వికాస్ తన పక్క స్థలాన్ని చూపించాడు …ఎందుకో వీక్ గా కనిపిస్తున్నాడు…అనుకుంటూ కూర్చున్నాను…మధు ఓ వైపు, చూపుల్తో నా బట్టలిప్పేస్తూ, మరోవైపు వికాస్ తో మామూలుగానే మాట్లాడుతున్నాడు… దడదడలాడే గుండెల్తో నేలచూపులు చూస్తూ… వీలైనంత తక్కువ మాట్లాడుతూ కూర్చున్నాను…మరో ఐదు నిముషాలతర్వాత మధూ, పిల్లలూ బయల్దేరుతూంటే తెరిపిగా అనిపించినా…వాళ్లని సాగనంపడానికి కార్ దాకా వెళ్ళిన వికాస్ మరో ఐదు నిముషాలు అక్కడే నిలబడిపోవడంతో నాకు టెన్షన్ పెరిగిపోయిందనుకో వకూ!

….‘…దేనిగురించేంటీ!…అంతసేపు కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు?…’ అంటూ ఆరా తీశాను…‘…గేర్ లెస్ వెహికిల్ సౌకర్యం గురించి…ఓ చేత్తో డ్రైవ్ చేస్తూనే మరో చేత్తో గర్ల్ ఫ్రెండ్ ని సవరదీయచ్చని మధు చెప్తున్నాడు…మనం కూడా కొనుక్కుందామా అలాంటిది…’ అని వికాస్ అంటూంటే, నీరుగారిపోయాననుకో! ‘…ఏంటలా ఐపోయావ్..’ అని వికాస్ అడుగుతూంటే, ఈలోగా పిల్లలకి డిన్నర్ పెట్టేసి…వెళ్ళిపోతున్నానని చెప్పడానికి శ్యామా పిలవడంతో తప్పించు కున్నాననుకో వకూ…అది అడ్వాన్స్ కావాలని అడుగుతే మా బెడ్ రూం లోకెళ్ళాను… ఆరోజే వేసుకున్న వికాస్ షర్ట్ మంచం మీద పడుంది…నా బట్టల్తోపాటు లాండ్రీ బాగ్ లోవేద్దామనుకుంటూ చూశేసరికి.. చాతీ మీద, కాలర్ మీద లిప్ స్టిక్ మరకలు కనిపించాయి…‘…అందుకోసమా, అంత అలిసి పోయినట్లుగా కనిపిస్తున్నాడూ!… దొరికాడు దొంగ…నాగురించేమైనా ఆరా తీస్తే తనని నిలదీయచ్చు…’ అనుకున్నాను…

…ఇంతలో …‘…ఆకలేస్తూంది!…రా , భోంచేద్దాం!…’ అంటూ వికాస్ పిలుపులు… ‘…వచ్చే…’ అంటూ మెట్లు దిగుతూంటే నా బుర్ర లో ఒక ఆలోచన మెరిసింది…‘…అలా చేద్దాం!…అఫెన్స్ ఈజ్ ది బెస్ట్ ఫార్మ్ ఆఫ్ డిఫెన్స్…అంటారుగా!…’ అనుకుంటూ డైనింగ్ టేబుల్ చేరి, వికాస్ కి ఎదురుగా కూర్చుని ధైర్యంగా తన కళ్ళలోకి చూశాను…కానీ వకూ!…ఓ గంటలో తెలిసొచ్చిందే, అదెంత పనికిమాలిన ఆలోచనో!…’ అన్నాను…‘…ఏం!?…’ అంది వకుళ…‘…రంకు మొగుడు నన్నెలా అనుభవించాడో కట్టుకున్న మొగుడికి వర్ణించాల్సొచ్చిందమ్మా!…’ అన్నాను…ఆ విషయం గుర్తుకొచ్చి, బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగదన్నుతూంటే తల దించుకుని!!…

‘…ఓహ్!…గ్రేట్…చెప్పు ,చెప్పు…’ అంది వకుళ…‘…చెప్పాగా! అఫెన్సివ్ మూడ్ లో ఉన్నాననీ!…వద్దంటున్నా వికాస్ కి మరింత వడ్డిస్తూ …‘…కొత్త ఉద్యోగం గదా! అలిసిపోయున్నట్లున్నావ్!…’ అనీ … ‘…పాత పని కూడా ఇంకా చేస్తున్నావా!…డబల్ డ్యూటీ నేమో!?…’ అనీ రెచ్చగొట్టడానికి ప్రయతించాను…తనేం సమాధానం చెప్పకుండా, చకచకా భోజనం పూర్తి చేసి బెడ్ రూం లోకెళ్లిపోయాడు…‘…అలిసిపోయాడుగా!…వెంటనే పడకేసేస్తాడేమో!!…ఎవర్తో అది!…కూపీ లాగాలి…’ అనుకుంటూ నాపన్లు త్వరగా చక్కపెట్టుకుని బెడ్ రూం చేరాను…

…మంచం హెడ్ బోర్డ్ కి చేరగిలబడి, లాప్ టాప్ ఒళ్ళో పెట్టుకుని ఏదో టైప్ చేసుకుంటున్నాడు వికాస్…‘…ఎలా గడిచిందేంటీరోజు… నీ ప్రపోజల్సు బోర్డ్ కి ప్రజెంట్ చేస్తానన్నావ్!?…’ అంటూ పక్కన చేరాను…కొన్ని ప్లాంట్స్ లో లాభాల్ని పెంచడానికి తనూ మాధురీ దీదీ కుస్తీలు పడుతున్నామని…( …ఎలా సాధించాలనే దాని గురించి…)…ప్రపోజల్సు ఇవాళ డైరెక్టర్స్ కి ప్రజంట్ చెయ్యాలనీ చెప్తూండడం గుర్తుండడంతో… ‘…బానే జరిగింది…’ అని పొడిగా సమాధానం చెప్పి…తన పనిలో ములిగిపోయాడు…

…‘… డైరెక్టర్లందరూ ఒప్పుకున్నారా?…’ అని రెట్టించాను…‘…అందరూ…’ అన్న పదాన్ని మరింత నొక్కి పలుకుతూ…‘…ఆ!…’ అని మరో పొడి సమాధానం…‘…మరి, ఆవిడో!…’ అన్నాను…‘…ఎవరావిడ!?…’ అని ఎదురు ప్రశ్న…నేనెదురుచూస్తూన్న రియాక్షన్ తన మొహంలో కనిపించకపోయేసరికి చిరాకేసి…‘ అదే!…మాధురీ దీదీ కజిన్…40%స్టేక్ హోల్డర్…ఏమిటావిడ పేరూ!?…’ అన్నాను… ‘…ఆశా…’ అన్నాడు…నా వైపు చూడకుండా టైప్ చేసుకుంటూ!… ‘…ఆవిడా ఒప్పుకుందా!?…’ అని మరోసారి పొడిచాను…‘…కొద్దిగా కష్టమైందనుకో!…విడిగా ఆవిడకి వివరిస్తే ఒప్పుకుంది…’ అన్నాడు…

…‘…ఎందుకొప్పుకోదూ!…ఆవిడ్ని కౌగిట్లో పొదివి పట్టుకుని,ఓ చేత్తో ఆవిడ తలని దువ్వుతూ ,…మరోచేత్తో ఆవిడ వెన్నెముకని పిరుదుల్నీ నిమురుతూ ఎక్స్ ప్లైన్ చేస్తేనూ!?…’ అని సాగదీశాను…‘…చూసినట్లు చెప్తున్నావే?…నేనూ , నీ మాధురీ దీదీ …ఇద్దరం కలిసే ఒప్పించాం…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఓహో!… ఇద్దరితోనూ నడిపించావేంటి గ్రంధం!…అందుకే అంత జావకారిపోయావ్…’ అంటూ చీకట్లో రాయి విసిరానే వకూ!…తగలవలిసిన చోటే తగిలినట్లుంది…

…‘…నువ్వేం తక్కువతిన్నావా!…పాంటీ కూడా వేసుకోకుండా…పబ్లిగ్గా ఆ మధుగాడి ఒళ్ళోకూర్చుని…సల్వార్ ( పైజామా) మీదినుంచే పూకు లోకి వేళ్ళు దింపించుకోలేదూ… తన వేళ్లకింకా నీ మదం అంటుకునున్నట్లే…వాట్ని నాకేసుకుంటున్నాడు వాడు…’ అంటూ ఎదురుదాడికి దిగాడే నా మొగుడు… తల కొట్టేసినట్లైంది నాకు…‘…కార్లో తన పక్కన కూర్చున్నాగానీ , ఒళ్ళోనేనేం కూర్చోలే!…అందులో పాంటీ వేసుకోకుండా అస్సలు కాదు!…’ అన్నాను రోషంగా!…‘…బెట్టా!?…’ అని చాలెంజ్ చేశాడే నా మొగుడు..నే తక్కువ తిన్నానేంటీ.‘…ఆఁ…బెట్టే!…చేతనైతే ఋజువు చెయ్యి…ఏమిటీ పందెం!?…’ అని ఎదురు సవాల్ చేశా…‘…మహా అయితే అది నా సల్వార్ లో ఇరుక్కునుండచ్చు…’ అనుకుంటూ…

…‘…సరే! గెలిచిన వాళ్ళు చెప్పినట్లు ఓడిన వాళ్ళు చేయాలి…’ అంటూ బాత్రూంలో దూరి లాండ్రీ బాగ్ పట్టుకొచ్చి…ముందు తన షర్ట్…బనీను, అండర్ వేర్ తీసి బయట పడేశాడు….తన షర్ట్ మీద రెండు జతల లిప్ స్టిక్ ముద్రలు స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి ‘…సర్లే! నావి తియ్యి!…’…అన్నాను…ఉండలా చుట్టుకుపోయున్న చున్నీ , వేళ్ల మరకలున్న కుర్తా, సీట్ దగ్గర కుట్లూడిపోయున్న ఓ సల్వార్…ఇవే బయట పడ్డాయేగానీ…నా పాంటీ తో బాటు బ్రాసియర్ కూడా కనిపించలేదు…‘…సల్వార్ లో చూడు…’ అంటూ నేనే కంగారుగా మంచం దిగి దాంట్లో చేతులు దూర్చి వెతికాను …‘…బ్రా ఏమైందబ్బా…’…అని పైకే అనేశానే వకూ పొరపాట్న…

‘…దాన్ని కూడా నీ రంకు మొగుడి కార్లో మర్చిపోయుంటావ్లే!…మీ వకుళకి ఫోన్ చేసి , తీసుంచుకోమను…రేపొద్దున్న ఏ డ్రైవరైనా చూస్తే సిగ్గుచేటు…’ అని కసిగా అన్నాడే నా మొగుడు…తొందర్లో… షవర్ హేండిల్ మీద బ్రా విప్పి పడేశానని గుర్తుకొచ్చి… బాత్రూం లోకి పరిగెత్తి…దాన్ని పట్టుకొచ్చి…‘…ఇదిగో!…’ అంటూ, ఒగరుస్తూ చూపించానే వికాస్ కి…‘…ఓహ్!…పన్నెండేళ్ళ సంసారంలో నేను చూడని బ్రహ్మాండమైన ఫోజు… కామం ఉట్టిపడుతూన్న ఆ కళ్ళు… అదురుతూన్న,నిండైన అధరాలూ…ఎంత నలిగినా… బికం సడలకుండా…ఎప్పుడు నైటీలోంచి బయటపడదామా అని ఎగసెగసి పడుతూన్నఆ స్థనాలూ… కనిపించీ కనిపించనట్లున్నపావలా కాసు సైజు బొడ్డూ,…నలిగిన నడుమూ…రంకుమొగుడి వాయింపుతో వాచిపోయిన పూపెదాలకి ఒరుసుకోకుండా…కొద్దిగా ఎడంగా పెట్టుకున్న అరిటి బోదెల్లాంటి ఆ మెరిసే తొడలూ…పూర్తిగా కోరిక తీరని కామదేవతలాఉన్నావ్ సందూ!…’ అన్నాడే వికాస్…

…‘…అబ్బ!…మరో మగాడి చేతుల్లో నలిగింటికొచ్చిన నిన్ను…ఈర్ష్య పడకుండా… ఎంత అందంగా వర్ణించాడే నీ మొగుడు…జయ్ తో ఓ రాత్రి గడిపొచ్చిన రోజు, నన్ను సరిగా చూడనుకూడా చూడ్లేదు మధు…ఒళ్ళు హూనమయేలా వాయించడమొక్కటే కాదు…కామం అన్నది ఆడదానికి కూడా మగాడితో సమానంగా ఉండచ్చుసుమా! …అని గ్రహించగల్గిన మగాడే అసలైన రసికుడు… అందుకోసమే వికాస్ మీద నాకు కోరిక పెరిగిపోతూందే!…ఎప్పుడు తీర్చుకుంటావో నా ఋణం!…’ అని నిష్టూర్చింది వకుళ… ‘…ఎప్పుడో …ఎందుకూ!…ఇవాళే!…మరో రెండు గంటల్లో వచ్చేస్తాడు వికాస్…నువ్వాగలేనంటే ఇప్పుడే రమ్మని ఫోన్ చేస్తా!..ఈలోగా మనం భోంచేసి రడీగా ఉందాం!….’ అన్నాను…

….‘…తను రాకుండా ఇప్పుడే భోజనమేంటీ…కలిసే చేద్దాం !…బెట్ ఓడిపోయావ్ గా!…ఏంచేయమన్నాడేంటి నిన్నూ ! అది చెప్తూండీలోపల…’ అంది వకుళ సిగ్గులొలకబోస్తూ!….‘…అహ!…ఏం పతివ్రతవే!…’ అంటూ వెక్కిరించాను దాన్ని…‘…చెప్తావా!…పిర్రమీదొకటి ఇచ్చుకోమంటావా!…’ అంటూ గదిమిందది…‘…అలాగే తల్లీ …’ అంటూ మొదలెట్టాను….

…తన పచ్చి వర్ణనతో ఎక్కడలేని సిగ్గూ ముంచుకొచ్చి …పరుపుమీద బోర్లా పడిపోయానమ్మా!…ఓ క్షణం తర్వాత నా పక్కన చేరి…‘…ఏయ్! …ఎందుకంత సిగ్గు?…’ అనడిగాడు…నా మొహాన్ని తనవైపు తిప్పుకోడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ…..‘…నన్ను…ఏదో…తీరని కామదేవతవి…అన్నావుగా! అదేదో.. నువ్వే తీరుస్తే ఏంపోయిందేంటీ!…’ అని గొణిగాను…తనేం మాట్లాడలేదు…‘…ఏం!…ఓపిక లేదా!?…’ అంటూ తనని రెచ్చగొట్టానే!…మరుక్షణం బోర్లా పడుక్కున్న నామీదికెక్కేసి…నా నైటీని నడుంపైదాకా తోసేసి…పొత్తికడుపుకింద రెండరచేతులూ దూర్చి నన్ను పైకి లేపి… కసిగా దిగడ్డానికి ట్రై చేశాడు…తన మగతనం గుండు నా మలద్వారాన్ని ఒరుసుకోడంతో ‘..కెవ్వు…’ మంటూ కేకెట్టి…వెల్లకిలా తిరగబోయానే!

…తను వదిల్తేగా!…నా నడుం ని ఒడిసిపట్టుకుని పైకెత్తుతూ, మళ్ళీ ట్రై చేయబోయాడు…మధ్యాహ్నం అనుభవంతో…మోచేతుల మీద ఆనుకుని…నడుంని పరుపుకొత్తేసుకుంటూ … …తొడల్ని కొంచెం ఎడం చేసి… పిరుదుల్ని బాగా పైకెత్తానే!…గురి సరిగ్గా కుదరడంతో…నా పూరెమ్మల్ని చీల్చేస్తూ… కసు… క్కు…న దిగడిపోయాడు వకూ!…ఆ గెంటుతో కళ్ళు బైర్లు కమ్మి…జబ్బల్లో సత్తువ నశించడంతో పరుపుమీద జావకారిపోయానమ్మా!…ఐనా వికాస్ నన్నొదలకుండా కుడిచేత్తో నా నడుంని చుట్టేసి పైపైకి లేపుకుంటూ…పోటుమీద పోటు పొడుస్తూంటే…ఎంజాయ్ చేస్తూ,తృప్తిగా కళ్ళు మూసుకున్నాను..

‘…పొజిషన్ …అహ్..బలే సద్దుకు…న్నా…వులే! ఆ మధుగాడు… ఉహ్హ్ …నిన్నిలాగే…దెం…గా…డా!…’ అంటూ ఒగర్పుల మధ్య నా మొగుడి ఎత్తిపొడుపు చెవిన పడేసరికి బిక్కచచ్చిపోయి…ఏం మాట్లాడలేకపోయాననుకో వకూ…‘…ఎలా మాట్లాడుతావ్!…నా మొగుడితోనేగా నీకు మొట్టమొదటిసారి డాగీ స్టైల్ అనుభవం…’…అంది వకుళ కసిగా నా తొడల్ని పిసుకుతూ… ‘…నువ్వేంటే తల్లీ! అంత కసెక్కిపోతున్నావ్…దూరంగా ఉండు…’ అంటూ దాని చేతిని దూరంగాతోసి… ‘…ఆ మాట నిజమే ఐనా, ఎలా ఒప్పుకుంటానమ్మా కట్టుకున్న మొగుడి దగ్గర!…’ అంటూ సన్నాయినొక్కులు నొక్కాను…​
Next page: Chapter 21
Previous page: Chapter 19