Incest/Taboo ఆకలి చూపులు మీకేనా మాకు లేవా

…ఆవిడ తన మొలని చూపిస్తూందని గ్రహించడంతో తన మొడ్డ మరింత నిగిడిందన్నాడే వికాస్….శిరి కూడా దాన్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ,…‘…ఇత్నా బడా!…(…ఇంత పెద్దదా!…) ’ అని గొణుక్కుంటూంటే…‘…అస్లీ మర్ద్ కా ఏసాహీ రహ్తాహై…(…అసలైన మగాడిదిలాగే ఉంటుంది…)…’ అని దీదీ సర్ది చెప్పినా, తను మాధురీ దీదీ చెవిదగ్గరకి పాకి…ఏదో గుసగుసలాడిందట…‘…ఏవిటంటూదీ…’ అని అడిగాడట…‘….కహాఁ తక్ ఘుసాడేగా ఇసే…(…ఎంతవరకూ దోపుతాడు బాబూ దాన్ని …)…’ అని అడుగుతూంది…అంటూ…దీదీ ముందుకొంగి,…‘…యహాఁసే…(…ఇక్కడ్నించి..).’…అంటూ…ఎరుపు రంగు పులుము కున్న వికాస్ గుండు దగ్గర మొదలెట్టి…ఏడున్నరంగుళాలపైనున్న వికాస్ మొడ్డని చూపుడు వేల్తో పిడి దాకా ట్రేస్ చేసి…‘…యహాఁ తక్…(…’ఇక్కడి దాకా!…)’… అంటూ వృషణాల్ని గోటితో మీటిందిటే !…దాంతో ఇంకా పైకి లేచిందటే మన పోటుగాడిది! …అది చూసి… ‘….మై నహీఁ లే పావూంగీ దీదీ…జబ్ యే సైతాన్ …యహాఁ తక్…జో ఘుసా!…నాఖ్ మే దమ్ ఆగయీ ముఝే…(….నా వల్లకాదేమో దీదీ…ఈ రాక్షసి…ఈ మేరకి దిగడే సరికే…నా ప్రాణాలు కడంటాయి…) ’ అందిటే…తన మొడ్డ మీద ఎరుపూ,తెలుపూ రంగులు పాముకున్న మూడంగుళాల భాగాన్ని చూపిస్తూ!…

‘ అరే పగ్లీ!…ఔరత్ ఇస్ సే భీ బడే లండోం కో ఆసానీ సే లేసక్తీ హై!…యే దేఖ్!…(…పిచ్చిదానా! ఆడది ఇంతకన్నా పెద్ద మొడ్డల్నే చులాగ్గా దింపుకోగల్గు … చూడు…) అంటూ చీర ని మొల పైకి లాక్కుని, పంగలు జాపుకుని…‘…ఆజా మేరే రాజా!…’ అందిటే రెచ్చిపోయిన దీదీ బజారు దాన్లాగ!…‘…జీ భాభీ!…’ అంటూ ఆవిడ తొడల్ని మరింత విడదీసి…ఒక్కసారిగా కొసకంటా దిగేశాడటే మనవాడు!…‘…ఉఫ్ఫ్…ఉయ్…మాఁ…మార్ డాలారే హరామీ!…’ అంటూ వికాస్ దండల్లోకి గోళ్లు దిగేస్తూ… బైటికి రాబోతూన్న నీటి చుక్కల్ని ఆపుకోడానికి కళ్ళుమూసుకున్నా, మరో రెండు కసిపోట్లకి అవి బైట పడక తప్పలేదటే!…‘…అబ్ బోల్ దీదీ!…బహుత్ ఆసాన్ హైనా!?…’ అంటూ వెక్కిరించిందిటే …. ఈ భాగోతాన్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూన్నశిరీష …

….ఆ మాటల్ని పట్టించుకోకుండా, నడుం లేపి,లేపి ఎదురొత్తులిస్తూ , ఓ రెండు నిముషాల్లో కార్చేసుకున్న మాధురీ దీదీ …తన మొహంలో తృప్తిని ఆశ్చర్యంగా చూస్తూన్న శిరీషని చూసి…‘…తుఝే భీ చాహియే!?…’ అందిటే… ఏం మాట్లాడకుండా ,ఎర్రబడ్డ మొహంతో మళ్ళీ సోఫా మీద బోర్లా పడిపోయిందట శిరీష…‘…ఉస్కాభీ వాంఛా పూరా కర్ దే!…లేకిన్ ధీరేసే!…’ అని నెమ్మదిగా అందిటే దీదీ!…‘…మళ్ళీ..!…‘…జీ భాభీ!…’ అంటూ శిరీష పక్కన చేరి…‘…మే..ఐ…’ అంటూ ఆవిడని సున్నితంగా వెలకిలాతిప్పి…మీద బరువేయకుండానే …రెండు చేతుల్తోఆవిడ గుబ్బల్ని సున్నితంగా మర్దిస్తూ, వాట్నీ,వాటి మీదున్న కిస్మిస్ రంగు చనుమొనల్నీ, ఎర్రటి తడి పెదాల్నీ మార్చి,మార్చి ముద్దాడుతూ, తన మొడ్డని ఆవిడ పొత్తికడుపుకీ తొడలకీ రుద్దడం మొదలెట్టాడట…

…దానికి అంటుకున్న దీదీ తడి తన శరీరానికి తగులుతూంటే ‘…పోంఛ్ లోనా ఉసే!…( తుడుచుకోరాదూ… దాన్ని!…)…అంటూ మెలికలు తిరిగి పోయిందట శిరీష…‘…హాత్ కామ్ మే లగేహైఁ మేమ్!…ఆప్ హీ కర్ దీజీయేనా!…( చేతులు పనిలో ఉన్నాయి మేడం…మీరే చేయచ్చుగా ఆపని!)…’ అంటూ మత్తుగా ఆవిడ చెవిలో గుసగుసలాడి…చెవి తమ్మల్ని ముని పంటితో సున్నితంగా కొరికాడటే!…‘…చల్ బే షరమ్!…మై కైసే ఛూ సక్ తీ ఉసే!…(…ఛీ సిగ్గుమాలిన వాడా!…నేనెలా ముట్టుకోగల్నూ దాన్ని)…’ అంటూ వగలుపోయిందిటే ఆవిడ…‘…బస్…సిర్ఫ్ ఏక్ బార్… మేరే లియే!…(…ఒక్కసారి!…నాకోసం!!…)’ అంటూ ఆవిడని సెడ్యూస్ చేశాడట…

…‘…ఫిర్ న మాంగ్ నా!…(…మళ్ళీ అడక్కూడదు సుమా!…) అంటూ…ఓరకంటితో మాధురీ దీదీ వైపు చూసి…ఆవిడ కళ్ళు మూతలడుండడం గమనించి …నెమ్మదిగా తన కుడిచేతి వేళ్లతో ముట్టుకున్నా…మరుక్షణం వణికిపోతూ వదిలేసిందిటే!…‘…బోల్ కైసే లగీ!!…(…ఎలా ఉందేంటీ…’…) అందిటే మాధురీ దీదీ కొంటెగా!…‘…చల్…గంధీ కహీఁ కీ…(…పో పాడు పిల్లా!…) ’ అని సిగ్గు పడిపోయినా…‘…ఫర్నెస్ సే నిక్లీ, గర్మా గరమ్ స్టీల్ రాడ్ లగ్తీహై దీదీ…(…కొలిమి లోంచి తీసిన స్టీల్ కడ్డీ లా కాలిపోతూంది…’) అందిటే…కళ్ళు వాల్చుకుని…‘…కైసే నహీఁ రహేగా!…అభీ తో ఏక్ ఫర్నెస్ సే నికిలీ హై!…(…ఎందుకుండదూ! ఇప్పుడేగా! ఓ కొలిమిలోంచి బైట పడత!…)…అని…‘…దూస్ రే ఫర్నెస్ మే దాఖిల్ నహీఁ కరోగే!?..(…మరో కొలిమిలో పెట్టుకోవా!”…) అంటూ శిరీషని రెచ్చగొట్టిందటే!

…ఇంకాగలేకపోయిందటమ్మా ఆ శిరీష… ముని వేళ్లతో వికాస్ మొడ్డని పట్టుకుని…తన రెమ్మల మధ్య దోపుకుంటూ…‘…తేరే దేవర్ కా కభీ ఇత్ నా ఘట్ నహీఁ బనా!…దీదీ అని వాపోయిందట…(నీ మరిది ది ఇంత గట్టిగా ఎప్పుడూ అవలేదు!..)…’అని వాపోయిందట…తభీతో అబ్ తక్ వివావిత్ కన్య రహీ!… చలో, షురూ కరో!…అంటూ ప్రోత్సహించిందట..

‘…అహ్హ్.. …ఉఫ్ఫ్…ఎన్నడూ…అమ్మ్…ఆఁ!…నా మొగుడు..‘..ఇష్ష్…నెమ్మదీఁ…నీ అంత లోతుకి దిగడలేదు…కాస్త నెప్పిగా…అబ్బ్…బ్బా…ఉన్నా బలే మజాగా ఉంది …కానీ!…’ అంటూ అంత బాధలోనే నవ్విందట శిరీష…తను కొంచెం కొంచెంగా లోపలికి దింపుతూంటే!…‘…ఓకే మేమ్!…’ అంటూ పిడి దాకా గెంటాడట…‘…ఎ…ఏ…య్…ఇష్ష్…’ అని మూల్గి…‘…ఓపక్కన ప్రాణాలు తోడేస్తూ…మేమ్…అంటూ మర్యాదలెందుకూ!…సిరీ…అను చాలు …’ అంటూ తనని మీదికి లాక్కుందిటే…‘…ఏం బిగుతుగా ఉంది సంధ్యా ఆవిడ పూకు!… దిగేసిన నా మొడ్డని బయటికి లాక్కోడానికి…ఓ చేత్తో ఆవిడని సోఫాకి నొక్కి పెట్టి…మరో చేతి వేళ్లతో ఆవిడ పూ పెదాల్ని విడదీయాల్సొచ్చిందంటే నమ్ము…’ అన్నాడే సిగ్గు లేకుండా!

.అలా ఐనా..‘…ఒద్దు, ఒద్దు…’ అంటూ నఖరాలు పోతూనే దెంగించుకుందటే ఆవిడ…ఇంకేముందీ!…మొదట నెమ్మదిగానే మొదలెట్టి…తర్వాత స్పీడందుకున్నాడట…ఓ మూడు నిముషాల వాయింపుకే తోటకూర కాడలా వడిలిపోయి, దీదీ వైపు బేల గా చూసిందటే ఆవిడ!…దాంతో వికాస్ ని తనమీదికి లాక్కుందట దీదీ!….కాస్త సేదతీరగానే మళ్ళీ ఆశగా చూస్తూంటే…దీదీ జాలిపడి…వికాస్ ని అటెళ్లమని సైగ చేసిందటే …ఇలా!…ఇద్దర్నీ మార్చి,మార్చి మరీ దెంగాడుట…ఎంత సిగ్గులేకుండా చెప్పుకొచ్చాడో!…ఇలా ఓ రెండు రౌండ్లు మారిన తర్వాత…మాధురీ దీదీ రమ్మన్నా వెళ్లకుండా శిరినే దున్నుతూ ఉండిపోయేసరికి…ఆడాళ్ళిద్దరూ కలిసి…మనం చేసిన పనే చేశారటే!…కట్టలు తెంచుకుని ప్రవహిస్తూన్న తన మదాన్ని కూడా ఇద్దరికీ పంచానని చెప్పాడమ్మా!…ఏం గొడవలు తెస్తాడో కొంపమీదికి!… అని వాపోయాను…

‘…గొడవలేముందే!…తను సేఫేటగా! మొన్న నాలోకి పిచికారీ వదుల్తూన్నప్పుడు నిలదీస్తే చెప్పాడు…’ అంది వకుళ….అమ్మో!…నీకది సేఫ్ పీరియడేగా తల్లీ!…లేక పోతే కొంపలు ములిగిపోతాయి…వికాస్ స్టెరిలైజేషన్ చేయించుకుని ఇంకామూడు నెలలు దాటలేదు… ఆరు నెలల దాకా…జాగ్రత్తగా ఉండవయ్యా మగడా…అంటే వినటం లేదు…ఎక్కడెక్కడ విత్తనాలు నాటొస్తాడో ఏమో!?…అన్నాను…

‘…ఓ బ్రహ్మాండమైన ఐడియా వచ్చిందే సంధ్యా! నా మొగుడికి నువ్వూ, నీ మొగుడికి నేనూ పిల్లల్ని కంటే !?…ఈ మగాళ్లకి వాతెట్టినట్లుండదూ!…’ అంది వకుళ సిన్సియర్గా…నీ మొహంలాగుంటుంది…నాకు, నా పోలికల్తో ఎర్రటి పిల్లాడూ, నీకు, నీపోలికల్తో చామన ఛాయ పిల్లాడూ పుడితే లోకానికి మొహమెలా చూపించుకుంటాం!? …అని పైకి అన్నా, అలా చేస్తే ఎలా ఉంటుందో!…అనే చిలిపి ఊహ మెదిలింది నా మనస్సులో!

‘…ఆఁ, అదేం పర్లేదులే!…రంగుదేముంది!…మన పూర్వీకుల్లో ఆ రంగులున్నవాళ్ళుండరేంటీ!…ఐనా జెనిటిక్స్ దానివి, ఏదో ఎక్స్ ప్లనేషన్ పట్టుకుందుగానిలే!!…మొన్న కాన్ఫరెన్సు చివర డిస్కస్ చేశారుగా!.. అలా… హైబ్రిడైజేషన్తో , మాంచి బలమైన పోటుగాళ్లని కని, భావితరపు అందగత్తెలమీద వదిలేద్దాం! ’ అని చులాగ్గా తీసి పారేసింది వకుళ…మన మొగుళ్ళు ఒప్పుకుంటారంటావా!?…అన్నాను…బెరుకుగా!…‘…ఛస్తే ఒప్పుకోరు!…మనమే వాళ్లని ట్రిక్ చేయాలి…’ అందది ధాటీగా!… ఇది చాలా ఆవేశం మీదున్నట్లుంది…అనుకుని…సరేలే తల్లీ!…ఓ రెండ్రోజుల తర్వాత మాట్లాడుదాం!…అంటూ దాటేయడానికి ప్రయతించాను…

…అప్పటికీ అది వదల్లేదు…‘…ఏదో కోపం మీదంటుందిది…’ అనుకుంటున్నావుకదూ!…నీతో చెప్పలేదుకానీ…వికాస్ ని మొదటిసారి చూసినప్పుడే నాకా ఆలోచన కలిగిందే!…ఎందుకో తెలుసా!?…అప్పటికే మధు…ఆ శైలజకి, మరో బాస్ భార్యకీ కడుపులు చెయ్యడమే కాకుండా…అదో పెద్ద ఘనకార్యమన్నట్లు మాట్లాడడం మొదలెట్టాడే!…నాకొళ్ళు మండిపోయిందనుకో!…నేనూ ఆపని చేసి చూపిస్తేగానీ తనకి బుద్ధిరాదు…అనుకున్నాను…జయ్…తర్వాత ఇంకొంత మంది మగాళ్లతో తొడపరిచయమైనా…నాకు…అన్ని విధాలా నచ్చిన మగాడు…నీమొగుడే!…అదీ సంగతి…’ అని ఆగింది వకుళ… దాని స్వరంలో నిజాయతీ కొట్టొచ్చినట్లు తెలుస్తూంటే కాదనలేకపోయాను…నీ విషయం సరే…నన్నెందుకమ్మా రెచ్చగొడుతున్నావ్ ఆ పనికి!?…అన్నాను…‘…కబుర్లు చెప్పకే! ఇప్పుడేగా వాపోయావ్…వికాస్ ఎక్కడెక్కడ …విత్తనాలు…విరజల్లేస్తున్నాడో!…అని!…నీ ప్రతీకారేఛ్ఛ నాకు తెలీదా!…నా మొగుడిమీద నీకున్న కోరిక తెలీదా!…తనకన్నా తగిన మొగాడెవడున్నాడే నీకు కడుపు చెయ్యడానికి? …’ అంది వకుళ ఆవేశంగా!…

…సరేలే తల్లీ…ఇంక ఆపు….ఒకరి మొగుడితో మరొకళ్ళు గడిపిన మధుర క్షణాలని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ పడుక్కుందాం! …అన్నాను…‘…దాటేయకు … మనం నలుగురం కూర్చుని మాట్లాడాలి…’ అంది వకుళ…. ఉహూఁ…అలా కాదులే!…ఫలితం ఉండదు….ఇంతకీ వికాస్ తో నీ అనుభవం గురించి మధుకి చెప్పావా?… అన్నాను…‘… వర్ణించి చెప్పడానికి వీలు కాలేదులే! అమ్మ ఉందిగా!…అప్పటికీ తను అడిగేశాడు…లాండ్ లైన్ కి ఫోన్ చేస్తే ఆన్సరింగ్ మెషీన్ పలికింది… నీ సెల్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసుంది…సంధ్యకి అప్పుతీర్చడానికెళ్ళావా?…అని…అవునన్నాను…మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని వెళ్ళిపోయాడు…నేను గదిలోకి వెళ్ళగానే మళ్ళీ మొదలెట్టాడు …ఎలా దెంగాడు వాడు నిన్ను!?…అంటూ… అమ్మ ఉండగా…విపరీతమైన మంచం చప్పుడ్లు మొదలైతే బాగుండదని…నేనే… తర్వాత చెప్తా!… అని దాటేశా…రేపొస్తాడుగా!…అపుడు చెప్పేస్తాలే!…’…అంది వకుళ…

…ఆ పని చెయ్యి…అపుడు నీ కూతురి బర్త్ డే నాడు మన మొగుళ్ళు ఎదురడతారుగా!…ఒకళ్ల భార్యలతో మరొకళ్ళ అనుభవాల్ని పంచుకుంటారో లేక దెబ్బలాడుకుంటారో చూద్దాం…వాళ్ల రియాక్షన్స్ చూసి, అప్పుడు ప్లాన్ చేద్దాం…అసలైన భర్తల మార్పిడి…అన్నాను…‘…అదేదో అప్పుడే జరిగిపోయిందికదే!…’ అంది వకుళ… అసలైన భర్తలమార్పిడి అంటే పంగలు జాపి పడుక్కోడం కాదమ్మా!…దాని ఫలితాన్ని లోకం కి చూపించడం… అన్నానే గానీ…అది నిజంగా జరిగితే!…అన్న ఆలోచన మనస్సులో మెదలగానే గొంతులో గుండె కొట్టుకోడం మొదలెట్టింది… వద్దులేవే, నవ్వుతాలకన్నాను …అని చెప్దామని గొంతు సవిరించు కుంటూంటే… ‘…దట్ ఈజ్ మై సంధ్యా !…స్వీట్ డ్రీమ్స్…’ అంటూ పెట్టేసింది… మళ్ళీ చెప్పచ్చులే…అనుకుంటూ నేనూ ఫోన్ పెట్టేసి కళ్ళుమూసుకున్నాను… రొటీన్ లో మరో పదిరోజులు గడిచిపోయాయి…

దివ్య బర్త్ డే ఆ శనివారం ఎరేంజ్ చేశామనీ, తప్పకుండా రావాలనీ , వికాస్ ని ఫోన్ చేసి ఆహ్వానించాడు మధు… ముందే రమ్మని వకుళ పోరెట్టడంతో ఓరెండుగంటలముందే చేరాం, పిల్లల్ని తీసుకుని…అప్పటికే ఏర్పాట్లన్నీ పూర్తి చేసుకుని, కొడుకుతో విశ్రాంతిగా షటిల్ ఆడుతున్నాడు మధు…‘…రా వికాస్! ఓ గేమ్ ఆడదామా!…అలవాటుందా!…’ అంటూ కొద్దిగా ఎక్కసంగానే ఆహ్వానించాడు…సరేనంటూ వాళ్లతో చేరారు…వికాస్, పిల్లలూ …నేనూ, వకుళా లోపలి కెళ్ళాం, ఏర్పాట్లు చూడడానికి…ఓ అరగంట తర్వాత కూడా మగాళ్లింకా లోపలికి రాకపోయేసరికి పిలుద్దామని వెళ్ళాం…గేమ్ రంజుగా సాగుతూంది …పిల్లలు ముగ్గురూ ఓపక్షం, మధు, వికాస్ మరో పక్షం…చెరోగేమ్ గెలిచారట…మూడోది నడుస్తూంది….దివ్య జోరు,జోరుగా అరుస్తూ,అన్నల్ని ఎంకరేజ్ చేస్తూంది…మధు, వికాస్ షర్ట్స్ విప్పేసి ఆడుతున్నారు…రోజూ ఆటలాడే అలవాటుతో పిల్లలు ,పెద్దాళ్లని ముప్పుతిప్పలు పెట్టేస్తున్నారు…అప్పుడప్పుడు మధుని కవర్ చెయ్యాల్సొస్తూంది వికాస్ కి…ఎలాగైతేనేం చెమటలు కారిపోతూ గెలిచారు పెద్దాళ్ళు…

ఇంక లోపలికి రండి…అంటూ పిల్లల్ని తోలుకెళ్తూ, కాస్త వయ్యారాలొలకబోస్తూ…పెద్దాళ్లకీ సైగ చేశాం రమ్మని…నా వెనక వికాస్, వకుళ వెనక మధు వస్తున్నారు… ‘…పైకి కనిపించవుగానీ మాంఛి స్టామినా ఉంది వికాస్, నీకు…వకుళ చెప్తే…కొత్త మోజు లో అలా అంటుందిలే…అనుకున్నా!…’ అంటూ మధు, వికాస్ కి ఓ లెఫ్ట్ హాండెడ్ కాంఫ్లిమెంట్ ఇవ్వడం … ‘…నీ స్ట్రోక్స్ చాలా పవర్ ఫుల్ గా ఉంటాయ్!…, అని సంధ్య అంటూంటే నేనూ అదే అనుకున్నా!..ఇప్పుడు చూశాక కరెక్టే అనిపించింది…’ అని వికాస్ బదులు చెప్పడం, మా చెవుల్లో పడేసరికి…ఓరగా పక్కలకి చూశాం…ఒకళ్ల మొగుళ్లతో మరొకళ్లకి చూపులు కలిశాయి…వాళ్లు కన్ను గీటేసరికి… కందిపోయిన బుగ్గల్తో ఒకళ్లమొహాలనొకళ్ళు చూసుకున్నాం…నేనూ వకుళా!… చెప్పేశావేంటే పిల్లా!…అన్నాను వకుళతో…పార్టీ లోపుగా చెప్పమని నువ్వేగదమ్మా అన్నావ్!…’ అందది…నామీదికే నెపం తోస్తూ!

…ఇంతలో పిల్లలు లోపలికి తుర్రు మన్నారు…‘…పిచ్చెక్కించే వెనకెత్తులు గురూ!…’ అంటూన్న మధు గొంతూ నా వెనకా ‘…పిసికేయాలనిపించటంలేదూ వాట్ని!…’ అంటూన్న వికాస్ గొంతు వకుళ వెనకా వినిపించేసరికి…ఓరకంట వెనక్కి చూశాం…ఎప్పుడు మారారో!…నా వెనక మధు…వకుళ వెనక వికాస్ చేరారు…‘…తొందరగా పదవే తల్లీ!…లేకపోతే పక్క గదుల్లోకి లాక్కుపోగల్రు…తోడు దొంగలై పోయిన మన మొగుళ్ళు…’ అంది వకుళ గబగబా అడుగులేస్తూ…నిజమేనమ్మా!…అంటూ నేనూ స్పీడు పెంచాను… హాల్లోకి చేరింతర్వాత మామొగుళ్లవైపు చెరో కొంటె చూపూ విసిరి లోపలికెళ్ళిపోయాం…

…పార్టీలో గెస్ట్ లతో మాట్లాడుతూనే…మధు నా వైపూ, వకుళ పేరెంట్స్ తో కబుర్లు చెప్తూనే వికాస్ దాని వైపూ, కొంటె చూపులు విసురుతూనే ఉన్నారు… గెస్టులందరూ వెళ్లపోయారు… వకుళ తల్లి దండ్రులు, మా పిల్లలతో సహా ఓ టేబుల్ చుట్టూ కూర్చుని మరో రౌండ్ డిసర్ట్ తింటూటే…‘…రాబోయే వారం లాంగ్ వీకెండ్…’ అంటూ ఏదో చెప్పబోయాడు రోహిత్… …మనందరం కలిసి ఓ పిక్నిక్ కి వెళ్తే!…అని ప్రపోజ్ చేశాను…వాడి మాట పూర్తి కాకుండానే!… ‘…మేం రావటం లేదు అమ్మా !…’ అన్నారు నా పిల్లలు ముక్త కంఠంతో…‘…అమ్మమ్మ, తాత తో కలిసి, అందరం లక్ష్మణ్ ఝూలా చూడ్డానికెళ్తాం…’ అంది దివ్య …పెద్ద ఆరిందాలా, పిల్లలందర్నీ చూపిస్తూ… ‘నీ పిల్లల్ని కూడా పంపించు సంధ్యా!…’ అంది వకుళా వాళ్ళ అమ్మ… అవునంటూ తలూపారు దాని నాన్న …మధు, వికాస్ ల మొహాల్లో చిరుమందహాసాలు మెరిశాయి…

…ఈ కోతి మూకనంతా భరించగలరాఆంటీ!…మీరెళ్ళిరండి…వీళ్ళు మాతో పిక్నిక్ కి వస్తారు…పిల్లలూ! అక్కడ ఓ పెద్ద చిల్డ్రన్ పార్క్, వాటర్ స్పోర్ట్స్ ఉన్నాయట! … అంటూ వాళ్లని టెంప్ట్ చేయడానికి ట్రై చేశాను…మధు, వికాస్ లు గుర్రుగా చూశారు నా వైపు…‘…మంచి అవకాశాన్ని ఎందుకు చెడగొడుతున్నావ్…’ అన్నాడు నా పక్కనే కూర్చున్న వికాస్…పెదాలు ఎక్కువగా కదపకుండా…పగలైనా మీ మగాళ్ల వేధింపులు ఉండవని…అన్నాను అదే స్వరంలో… ‘…పోనీ, చిన్నవాళ్ళు మనతో ఉంటారు…ఏం దివ్యా!…’ అంటూ పక్కనున్న మొగుడి వైపు కొరకొరా చూసింది…నా నుంచి ఉప్పందుకున్న వకుళ…

…నా చిన్న కొడుకు తండ్రి వైపు చూశాడు బేలగా!…‘…వెళ్దుగానిలే!…’ అన్నట్లు తలూపాడు వికాస్…దివ్యైతే ఏకంగా రాగం మొదలెట్టింది…మధు దగ్గరకి చేరి…‘…ఓకే!…’ అంటూ దాన్ని ఓదార్చాడు మధు…ఓ పని చేద్దాం మధూ!…మీ యస్. యూ.వీ , ఎయిట్ సీటర్ కదా! డ్రైవర్ ని ఇచ్చి వీళ్ళందరినీ పంపిద్దాం…మనం నలుగురం మాకార్లో వెళ్ళచ్చు…’ అన్నాడు వికాస్ …ఓ పెద్ద సొల్యూషన్ కనుక్కున్నట్లు…‘…ఎక్సె లెంట్ … అలా చేద్దామా అంకుల్!…’ అన్నాడు మధు…తన మామగారి వైపు చూస్తూ…ఆయన ‘…సరే…’ అనడంతో ప్రోగ్రాం ఫైనలైజ్ ఐపోయింది…

….శలవు కావడంతో శుక్రవారం పొద్దున్న తొమ్మిదయేసరికల్లా వకుళ, మధు పిల్లల్నీ, పెద్దల్నీ తీసుకుని దిగారు… వాళ్లతో బాటు ఓ బరువైన బ్రేక్ ఫాస్ట్ లాగించి, అందర్నీ వకుళా వాళ్ల కార్ లో పాక్ చేసి, బై చెప్తూ చేతులూపుతూంటే…వికాస్ డ్రైవర్ని ఆగమని సైగ చేసి…దివ్య చేత ఓ చిట్టీ తీయించి దాన్ని మధు చేతిలో పెట్టాడు… అది విప్పి చూసుకుని…‘…దట్స్ మై డాటర్…’ అంటూ దాని చేతిలో ఓ ఫైవ్ స్టార్ పెట్టాడు…‘…మాకో!…’ అంటూ మిగిలిన పిల్లలందరూ గొల్లుమంటే…ఓ చిన్న సైజు కార్టన్ మా పెద్దాడి చేతిలో పెట్టాడు మధు…అందరూ తీసికోండంటూ… వాళ్లని సాగనంపిన తర్వాత మేమూ బయల్దేరబోతూంటే…‘…సంధ్యా!…అవి… తీసుకున్నావా!…’ అంది వకుళ …అదేదో చెబ్దామని ప్రయత్నం చేస్తూందని అర్థమై…‘…మర్చిపోయా వకూ!…’ అంటూ వెనక్కి తిరిగి లోపలికి పరిగెత్తాను…నా వెనకే వకుళ…‘…గత వారంరోజులుగా ఏమేమి ప్యాక్ చేసుకోవాలో చర్చిస్తూనే ఉన్నారుగా!…ఇంకా ఏం మర్చిపోయారో!?…’అంటూన్న వికాస్ స్వరంలో ఎత్తిపొడుపుల్నీ… ‘…ఈ ఆడాళ్ళింతేలే గురువా!…’ అంటూన్న మధు గొంతు లో వైరాగ్యాన్నీ పట్టించుకోకుండా…

…‘…ఏమే!…నిజంగా… ఈ ట్రిప్ లోనే…చేద్దామంటావా!…’ అంది టెన్షన్ ఉట్టిపడుతూన్న గొంతుతో కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని…దాని మొహం చూసేసరికి నా మనస్సు లోనూ సందేహం మొదలైంది…అప్పటికీ…నన్ను పురికొల్పి…ఇప్పుడు నువ్వు జావకారిపోతావేంటి పిల్లా!…అంటూ దాన్ని ఎద్దేవా చేశాను…‘… ఛా…అదేం కాదు…మన సైకిల్స్ సరిగా నడుస్తున్నాయా?…ఇది కరెక్ట్ పీరియడేనా !…అని నా సందేహం…’ అంది వకుళ… నేనూ ఆలోచనలో ములిగి పోయాను…ఇంతలో బయటినుంచి హారన్ మోత…సర్లే…కార్లో కూర్చుని లెక్క చూసుకుందాం…డ్రైవింగ్ మగాళ్ళు చూసుకుంటారుగా!… అంటూ చేతికందిన ఓ పాకెట్ ని బాగ్ లో కుక్కి…వకుళ చేయట్టుకుని బయటికి నడిచాను…

…నేనూ, వకుళా వెనక సీట్లో ఎక్క బోతూంటే…‘…అటెక్కడికి ?…ముందుసీట్లోకి రా!…’ అంటూ డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చున్న మధు గొంతు వినిపించింది…నే తటపటాయిస్తూంటే…‘…వెళ్ళు…’ అంటూ ఓచేత్తో నా నడుంని సున్నితంగా చుట్టేసి…మరో చేత్తో ముందు డోర్ తెరిచి నన్ను లోపల కూర్చోబెట్టి…నోట మాట లేకుండా నిలబడిపోయిన వకుళ పిరుదుల…మత్తుగా మండేలా ఒకటిచ్చుకుని…అది కెవ్వుమంటూంటే, పెదాలతో దాని నోరు మూసేసి…వెనక సీట్లో కూలేసి, తనూ లోపలికి దూరి డోరేసి, ‘…నడు మధూ…’ అన్నాడు వికాస్…‘…ఛీ!…’ అంటూ ఒకపక్కనుంచి నేనూ, మరో పక్కనుంచి వకుళ , దిగబోయాం.. మెరుపు వేగంతో, దాని మొగుడు నన్నూ, నా మొగుడు దాన్నీ…మీదికి లాక్కుని, మళ్ళీ మా నోళ్ళు మూశేశారు…

ఓ అరనిముషం తర్వాత ఎలాగో పెదాల్ని విడదీసుకుని…‘…ఇలా ఐతే మేం ఛస్తే రాము…’ అన్నాం ఒక్క గొంతుకతో…‘…ఎందుకంత బాధ పడతారూ!… మీకు మేం కొత్తైతేగా!?…’ అన్నాడు మధు…ఐతే మాత్రం!?…మాంసం తింటున్నామని ఎముకలు మెళ్ళో వేసుకుని తిరుగుతామా!?…’ అన్నాను… చుర చురా మగాళ్లవైపు మార్చి,మార్చి చూస్తూ… ‘…అవును…పబ్లిక్ ప్లేస్లలో మమ్మల్ని ముట్టుకోనని ప్రామిస్ చేస్తేనే వస్తాం!…’ అంది వకుళ నాకు ఒత్తాసుగా!…అంతే కాదు…మమ్మల్ని కూడా డ్రైవ్ చెయ్యనివ్వాలి…అన్నాను…ఎందుకన్నట్లు చూసింది వకుళ…అప్పుడైతేనే మనని ముట్టుకోరు…అన్నాను…

‘…సరే అమ్మాయిలూ!…అలాగే కానీండి….’ అని మాతో అని…‘…ఇంక ఆలస్యం చేయకు…పదా!!…’ అంటూ మధుని తొందర చేశాడు వికాస్…గుడ్డి కన్నా మెల్ల నయం!…అనుకుని మా ప్లేసుల్లో సెటిలయ్యాం… నేనూ వకుళ…మొదలైంది మా ప్రయాణం…ఓ పది నిముషాలైందోలేదో…‘…ఛీ…అక్కడ్నుంచి చెయ్యి తీసీ!…’ అంది వకుళ తెలుగులో…ఓర కంట చూశాను…ఏం జరుగుతున్నాదా వెనక సీట్లో!…అనుకుని…వికాస్ చెయ్యి దాని తొడల మధ్య ఉంది…అర్థం కాకపోయినా, తన భార్య గొంతులో మైకాన్ని గుర్తుపట్టినట్లున్నాడు మధు…రియర్ వ్యూ మిర్రర్ వైపు ఓ చూపు విసిరి… అప్పటినుంచీ కొంటె నవ్వులు విసురుతూ…గేర్లు మార్చే నెపంతో నా తొడల్ని వేళ్ళతో రుద్దడంమొదలెట్టాడు మధు…‘…మధూ!…నే చెప్పినవి తెచ్చావా!?…’ అన్నాడు వికాస్…ఇంచు మించు సిటీ లిమిట్స్ దాటుతూంటే!…

…‘…ఒహ్!…మర్చిపోయా!…’ అన్నాడు మధు…‘…అదిగో అక్కడ కారాపు…ఇప్పుడే తెస్తా …’ అంటూ ఓ మెడికల్ షాప్ లోకి పరిగెత్తుకెళ్ళి …ఓ ఐదు నిముషాల తర్వాత స్నాక్స్, సాఫ్ట్ డ్రింక్స్ తీసుకొచ్చి, మళ్ళీ బాక్ సీట్ లోకి దూరి నలుగురికీ తలోటీ అందించాడు…ఈ లోపల నేను డ్రైవర్ సీట్ లోకి మారాను…ఓ ఐదు నిముషాలతర్వాత బయల్దేరుతూంటే, వికాస్ వకుళకేదో పాకెట్ ఇవ్వడం కనిపించింది…ఏంటదీ…అని అడుగుదామని అను కుంటూండగానే…వకు అడిగేసింది…‘…ఓపెన్ చేసి చూడు…మీ ఆయన సైజేనా!…’ అంటూన్న వికాస్ మాటపూర్తయేలోగానే అది పైకవర్ విప్పడం…‘…ఛీ…ఎందుకివీ!…’ అంటూ తన మీద విసిరేసింది…ఎర్రబడ్డ మొహంతో!

…అప్పుడు కనిపించాయి…ఐ పిల్స్ పాకెట్ తో బాటు, కండోమ్ పాకెట్లు…వీటికి కూడా సైజులుంటాయా!…అని మనస్సులో అనుకుందామనుకుని…మెల్లగా పైకే అనేశాను…‘…అహ్హహ్హ…’ అని పెద్దగానవ్వి…‘…కండోముల జోక్ విన్లేదా సంధ్యా!…’ అన్నాడు మధు…‘…​