Chapter 16

காலேஜ் செல்லும் வரையில் ப்ரீத்தி என்னை மட்டுமே பர்த்தவாறே வந்தாள், அவளது கண்ணில் ஏதோ ஒரு ஏமாற்றம் தெரிந்தது… இருப்பினும் அதனை காட்டி கொள்ளாமல் கண்களால் காதலை மட்டுமே சிந்தி கொண்டு வந்தாள்…. நானும் அவ்வப்போது அவளை கண்டு சிரித்து கொண்டே வந்தேன்….. கடைசியில் காலேஜ் வாசலில் இறக்கிவிட்டு வீடு வந்தேன்…..

வீட்டினுள் நுழைய அக்கா காஃபி கொடுத்தாள், அவளும் ஒரு கோப்பையில் காஃபி எடுத்து கொண்டு என்னுடன் ஹாலில் வந்து அமர்ந்தாள்….

‘என்னடா ஒரு மாதிரி இருக்க..?’

‘ஒன்னும் இல்லக்கா…’

‘ம்ம்ம்…’ என் ஒரு பார்வை வீசி தனது கப்பிலிருந்த காஃபியை சிப்பினாள்

‘சரி நீ சொல்லு….’

‘என்ன… சொல்லனும்..???’ என அவள் புறுவத்தை உயர்த்தி கேட்டாள்

‘ம்….. நேத்து நடந்தது…’

‘ச்சீய்…. போடா…’ என சினுங்கினாள்

‘ம்ம்… சொல்லு.’

‘அதுல சொல்ல புதுசா என்னடா இருக்கு…’ என்றாள் வெட்க்கத்துடன்

‘ம்ம்ம்… இதுவரைக்கும் நாம இருந்தது யூசுவல்…. ஆனா நேத்து நடந்தது வேறல்ல…..’ என்றேன்

‘வேரென்னா…???’

‘ம்ம்ம்….. புருஷன் பொண்டாட்டிங்க மட்டும் அனுபவிக்குரதுல்ல,…’ என்றேன் புன்முறுவலுடன்

‘ச்சீய் போடா….’ என சினுங்கினாள்

‘அக்கா….’ என்றேன்

‘ம்ம்ம்…..’

‘உண்மைய சொல்லுக்கா….’

‘என்ன டா சொல்லனும்…??’ என்றாள் வெட்க்கத்துடன் சினுங்கினாள்

‘நேத்து நான் உன்ன….’ என சொல்வதற்குள் என் வாயில் கை வைத்து ஒற்றை விரலால் மூடினாள், நான் என்ன என்பதாய் பார்த்தேன்

‘ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்…… எனக்கு நேத்து நீ செஞ்ச எல்லாமும் ரொம்ப புடிச்சிது…. சரி யா???, நேத்து நான் ரொம்ப சந்தோஷமா தான் இருந்தேன் அதான் உண்மை…. ஆரம்பத்துல தம்பி கூட படுக்குரமேனு இருந்த தயக்கம்லாம் இப்போ இல்ல போதுமா…. இதுக்கு மேல இத பத்தி பேசாத,….’ என்றாள் ஒரே மூச்சாய்

அக்கா இப்படி பேசுவதை கேட்டு எனக்குள் ஆயிரம் சந்தோஷம்…. உடனே அக்காவை கட்டி கொண்டேன், உக்கார்ந்தபடியே…. அவளும் அதற்கு தோதாய் தன் உடலை அட்ஜஸ் செய்து என்னை Hug செய்து கொண்டாள்… நான் அவள் னெற்றியில் முத்தம் கொடுக்க, அவளோ நான் சற்றும் எதிர்பார்க்காதபடி என் உதட்டை கவ்வி தின்றாள்… அதிலிருந்தே நேற்று அவள் எப்படி ரசித்து அனுபவித்திருப்பாள் என்பதை உணர்ந்து கொண்டேன்….

‘ம்ம்ம்… சரி சரி… ரொமான்ஸ் பண்ணது போது போய் ரெடியாகு ஆபிஸ்க்கு போனும்ல….’ என்றவாறு அவள் எழுந்து சென்று விட்டாள்

‘ம்ம்…’ என நானும் எழுந்து என்னறைக்கு சென்றுவிட்டேன்…

சரியாக 9.30 A.M நான் ஆபிஸ் சென்று ரிசப்ஸனில் வெய்ட் செய்து கொண்டிருன்ந்தேன்…. Owner அதன் பின் 15 நிமிடங்களுக்குள் வந்துவிட்டார்… அவரை பார்த்து “Gud Mrng sir…” என்க, அவரும் பதிலுக்கு “Gud Mrng…” சொல்லிவிட்டு அவரத் கேபினுக்குள் புகுந்தார்… அடுத்த 5 நிமிடங்களுக்குள் உள்ளே வருமாறு சொல்ல நானும் உள்ளே சென்றேன்….

‘வா-ப்பா….. எப்டி இருக்கே..’ என்றார்

‘Fi ne Sir….’

‘mm…. அப்றம் நீங்க ஒரு Help பண்ணனுமே-ப்பா…!!’ என்றார்

‘என்ன Sir…??’ என்றேன்

‘இல்லப்பா… இன்னைக்கு நமக்கு ஒரு பெரிய கம்பனி-ல Presentation இருக்கு….’

‘Ok…’

‘அத Present பண்ண ருந்தவருக்கு திடீர்னு Accident ஆயிடுச்சிப்பா… அவர தான் காலைல போய் பாத்துட்டு வரேன்….’

‘……….’

‘இப்போ அந்த Presentation-ன யாரு கொடுக்க போராங்குரது தான் நம்ம கம்பனியோட ப்ராப்ளம்-ப்பா….. இங்க இருக்கதுலயே ரொம்ப Talent-டான ஒருத்தர் தான் இப்போ அடிப்பட்டு ஹாஸ்ப்பிடல்ல இருக்காரு…. மீதி இருக்க யாருக்கும் அவ்வளவா Knowledge இல்லப்பா…. அதனால…’

‘அதனால…… என்ன Sir??’

‘நீ தான்-ப்பா அத செய்யன்னும்…’

‘நான் எப்படி sir… நான் ஒரு Part timer sir… எனக்கு நீங்க சொல்லுர Project-ட பத்தி கொஞ்சமாச்சும் தெரிஞ்சிருந்த்தா தான் அத கடமைக்காகவாவது போய் Present பண்ண முடியும்…. திடீர்னு இவ்ளோ பெரிய வேலைய கொடுத்தா நான் எப்டி Sir….’ என்க

நான் என்ன தான் அதிலிருந்து நழுவ காரணங்கள் சொன்னாலும் அதை அவர் ஏற்கும் நிலைமையில் இல்லை…. கடைசியாக ஒன்று சொன்னார்,

‘மதியம் 12 மணிக்கு தான் Presentation…. நீ Try பண்ணி பாரு-ப்பா, வந்தா மலை போனா மசுரு-னு விட்டுரலாம்..’ என்றார்

வழியில்லாமல் ஒப்பு கொண்டேன், உடனே அந்த Project சம்பந்தமான எல்லா File & References என்னிடம் தர சொல்ல, அவைகள் யாவும் எனது கேபினில் வந்தது… நானும் அடுத்த 1 மணி நேரம் எல்லாவற்றையும் புரட்ட ஒன்றும் மனதில் பதியவில்லை, புரியவில்லை….. பின்பு எனக்கு முன் இதனை Present செய்ய இருந்தவரின் Notes எடுத்து புரட்ட ஏதோ கொஞ்சம் தெளிவு கிடைத்தது…..

அது ஒரு Solar Project….. டிப்ளமோ படிக்கும் போதோ ஏதோ கொஞ்சமாய் படித்த ஞாயாபகம், ஆனால் பெரிதாய் அது ஒன்றும் உதவவில்லை…. கடைசியில் PowerPoint-ல் இருக்கும் அனைத்து Points-ஐ மாத்திரம் புரிந்து கோண்டேன்… அதிலிருக்கும் படி ஏதேனும் கேள்விகள் எழுப்பப்பட்டால் அதனை எப்படி விளுக்குவது என்பதையும் யோசித்து வைத்தேன்….. சில கஷ்ட்டமான Slides-ஐ Delete செய்துவிட்டேன்… கடைசியில் அனைத்தையும் மீண்டும் ஒருமுறை கோர்வையாய் இருக்கிரதா என செக் செய்து கோண்டேன்……

11.30-க்கு ஆபிஸை விட்டு நானும் M.D (Owner)-யும் கிளம்பினோம்…. வழியில் சிக்னலில் இருக்க அக்கா Call செய்தாள், அவளிடம் “அப்றம் Call பண்ணுரேன்….”னு சொல்லிட்டு கட் செய்தேன்… பின் நடந்த அனைத்தையும் மெசேஜ் செய்தேன், உடனே அத்ற்கு ரி-ப்ளே தந்தாள் “Good LUCK…”, அதற்கும் பதி அனுப்பிவிட்டு மீண்டும் சில Notes-ஐ புரட்டி கொண்டே வந்தேன்….. நான் nerveous-ய் இருப்பதை கண்டு ஓனர் என்னை Cool செய்ய பேசியபடியே வந்தார்…..

மணி 12 ஆவதற்கு 5 நிமிடம் முன் நாங்கள் இருவரும் ரிசப்ஷனில் நின்றோம்,அது ஒரு 5 Star Hotal… அடுத்து எங்களை Meeting Hall அழைத்து சென்றனர்… அங்கு ஏற்கனவே எங்களை போல ஒரு சில சிறிய கம்பைகளும் வந்திருந்தனர்…. அவர்களை பார்த்ததும் மீண்டும் நான் பதற, அறையினுள் நுழையும் முன் கடைசியாய் ஒரு வார்த்தை கூறினார் “இந்த மாதிரி பெரிய கம்பனிலாம் நம்மல மாதிரி சின்ன கம்பனிங்கள்ள பெருசா ஒன்னும் Perfection பாக்கமாட்டாங்க, அவங்களுக்கு தேவை Idea’s மட்டும் தான்…. புரியுதா..??, நீ நிதானமா நம்ம Idea-வ Explain பண்ணு, நானும் அவங்க சந்தேகத்து பதில் கொடுப்பேன்… சரியா…!!!” என என் தோளை தட்டி கொடுத்தவாறே கதவை திறந்தார், இருவரும் உள்ளே சென்றோம்….

Presentation 30 நிமிடத்தில் முடித்தேன், கொஞ்சம் உதறுதலுடனே ஆனால் அதனை காமிக்காமல் சிறிது சிரித்தபடியே செய்து முடித்தேன்…. இடையிடையே எழுப்பப்பட்ட சிறு சிறு கேள்விகளுக்கு அருகிலிருந்துக்கு அருகிலிருந்த M.D தமிழிலே பதில் கொடுத்தார்… நான் எனது presentation முடித்ததும் கேள்வி எதுவும் எழவில்லை…. பதிலாக அவர்களுக்குள் சின்ன சலசலப்பு ஏற்ப்பட்டது… கடைசியில் எங்களை வெளியில் WAIT பண்ண சொன்னனர்…

நான் எனது M.D-யுடன் வெளியில் வந்து அமர்ந்து கொண்டேன்…. எங்களை போலவே அங்கு 10 கம்பனி ஆட்க்கள் காத்திருந்தனர்… அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் எங்களை மாத்திரம் உள்ளே வருமாறும், மீதி இருந்த அனைவரையும் கிளம்ப சொல்லியும் உத்தரவிடப்பட்டது… நாங்கள் உள்ளே போக, அனைவரும் ஏமாற்றத்துடன் வெளியே கிளம்பினர்…. உள்ளே சென்றதும் அங்கிருந்த 5 பேரில் ஒருவர் பேச ஆரம்பித்தார்… அவர் தான் அவர்களுள் முதன்மையானவர்

‘First of all, Congrats to u guys….’ என்றார்

‘……….’ அவர் கூறியதற்கு அதிர்ச்சி, அதுவும் இன்ப அதிர்ச்சியில் நின்றிருந்தோம்

‘ur Project is Awesome…. We Give a Oppurtunity to work for us….. ’

‘We Proud Sir, Thanks for the Oppurtunity…..’

‘Then u guys joint us with a Lunch…’ என்றார்

‘It’s our Plesur sir…’ என்றார்

அனைவரும் அந்த 5 ஸ்டார் ஹோட்டலிலே மதிய உணவு உண்டோம்… எனக்கு இது எல்லாம் கனவாய் இருந்தது…. உண்டு முடித்து மீண்டும் அதே Meeting Hall சென்றோம்…. நாங்கள் உணவருந்திய நேரத்தில் Contract Papers Ready-யாக அதனை கொடுத்தனர், ஓனரும் அதனை மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடனே வாங்கி கொண்டு கையெழுத்திட்டார்… கடைசியாய் அவர்கள் 5 பேரும் என்னை எல்லார் முன்னிலையிலும் பாராட்டினர், இன்னும் கொஞ்சம் Communication Skills-ஐ வளர்த்து கொள்ளுமாறும் கூறி சென்றார்…. எனது ஓனருக்கு அளவில்லா மகிழ்ச்சி…. இருவரும் கம்பனி செல்ல அங்கிருந்து அவரிடம் கூறி கொண்டு நான் வீடு நோக்கி சென்றேன்….

வீடு வந்து அக்காவிடம் சொல்ல அவளும் மகிழ்ச்சியுற்றாள்… அவளை நான் கட்டியணைக்க அவளும் என்னை கட்டிபிடித்து முகம் முழுதும் முத்தமழை பொழிந்தாள்….

நானும் முத்தத்தை பெற்று கொண்டு அதனை இரட்டிப்பாய் திரும்ப தந்தேன்.. அவளும் அதனை ஏற்று கொண்டாள்…. முத்தங்கள் நீடித்து கொண்டே போனது… நான் அடுத்தகட்டத்திற்கு செல்ல எண்ணி அவளது மார்பினில் கை வைக்க, அவளோ என்னை தடுத்துவிட்டாள்…. நான் ஒன்னும் புரியாமல் அவள் முகம் பார்க்க,

‘இப்போ அதெல்லாம் கெடையாது டா…’ என்றாள்

‘ஏன்க்கா…??’ என்றேன்

‘இன்னைக்கு சாயங்காலம் கோயிலுக்கு போனும் டா…..’ என்றாள்

‘இன்னைக்கு தான் திங்கள் ஆச்சே..!!!’

‘டே…. கோவிலுக்கு போக நாள், நேரம்லாம் பாக்கனும்னு இல்ல….’

‘ஓஓ….’

‘ம்ம்…. அதுவரைக்கும் நீ கைய கால சுருட்டிகிட்டு சும்மா இரு….’ என்றாள்

நானும் கோவில் மாடு போல தலையை ஆட்டிவிட்டு நின்றேன்…. அவள் டீவி போட்டு அமர நானும் அவளருகே இருந்து படம் பார்த்தேன்…. இருவருக்கும் நடுவே பொதுவான ஒரு இடைவெளி இருந்தது…. அப்படியே சற்று நேரத்தில் தூங்கிவிட்டேன்…. நான் எழுந்த போது ப்ரீத்தியும் சரண்யாவும் பேசி கொண்டிருந்தனர்… நான் மெல்ல தூக்கம் கலைந்து எழுந்தமர்ந்தேன்…. எழுந்த என்னை பார்த்து திட்ட தொடங்கினாள் ப்ரீத்தி….

‘டேய் ஃப்ராடு…. என்ன கூப்ட வருவேனு சொன்னியே ஏண்டா வரல…???’

‘ம்ம்ம்ம்……’ என நெளிந்தேன்

‘தூங்கு மூஞ்சி… காதலிய பிக்கப் பண்ணுரத விட உனக்கு தூக்கம் தான் முக்கியம்ல…. போ டா…. போய், நல்லா தூங்கு…’ என கடிந்து கொண்டாள்,

இது எல்லாவற்றையும் பார்த்த அக்கா சிரித்து கொண்டிருந்தாள்… அவளது கோபம் ஞாயமானது தான், அதனால் நானும் அமைதியாய் சிரித்தபடியே அவள் கை பிடித்து என்னருகில் அமர்த்தி சமாதானம் செய்தேன்….

‘Congrats டா….’ என்றாள் ப்ரீத்தி

‘எதுக்கு…??’

‘எல்லாம் உன் அக்கா சொன்னாங்க..’

‘என்னது..???’ நான் எதை சொல்கிறாள் என்பதை புரியாமல் விளிக்க அக்காவோ புன்முறுவல் பூத்தாள்

‘தேங்க்ஸ்…’ என்றேன் வெறுமனே,

என் குழப்பம் அறிந்தவள் கம்பனி ப்ராஜெக்ட் பற்றி பேசினாள்…. அப்படியே நேரம் செல்ல அக்கா தான் எங்கள் பேச்சுக்கு முற்று புள்ளி வைத்து கோவிலுக்கு கிளம்பும் படி சொல்லி அவளை கிளப்பி விட்டாள்… அவளும் அதனை ஏற்று சென்றாள், போகும் போது கூட என் மீது ஆசை பார்வை வீசி சென்றாள்…. அவள் போனப்பின்பு

‘ம்ம்… உனக்கு மட்டும் தனியா சொல்லனுமா… எழுந்து போய் ரெடியாகு…’ என்றாள்

‘ம்ம்… அக்கா….’

‘என்ன..???’

‘உனக்கு நான் எரஸ் சூஸ் பண்ணவாக்கா..???’ என்றேன் தயங்கியபடி, அதனை பர்த்து அவள் முகத்தில் குறும்பு பார்வை தோன்றியதை நான் கவனிக்க தவறவில்லை

‘என்ன சார்-க்கு திடீர்னு புதுப்புது ஆசைலாம் வருது…’ என்றாள் கேலியாய்

‘இந்த ஆசை முன்னாலயே இருக்கு, ஆனா இப்போ தான் கேக்க தோணிச்சி…. உனக்கு இஷ்ட்டம் இல்லினா வேணாம்க்கா..’ என நகர்ந்தேன்

நகர்ந்த என்னை பின்நின்று கட்டி கொண்டாள்… அப்படியே சில நிமிடம் பின்பு என்னை மெல்ல திருப்பி நெற்றி வகிட்டில் முத்தம் பதித்தாளவள்…

‘நீ எது செஞ்சாலும் எனக்கு பிடிக்கும் டா கண்ணா… ’ என மீண்டும் முத்தம் தந்தாள்

‘………’ அமைதியாய் அவள் கொடுங்க்கும் முத்தங்களை வாங்கி கொண்டேன்

‘நாம கோவிலுக்கு போனும்டா செல்லம்… அதுக்கேத்த மாதிரி ட்ரஸ் சூஸ் பண்ணு… சரியா???’ என்றாள்

‘ம்ம்ம்…’ நானும் தலயசைத்து அக்காவிற்கு பதில் முத்தம் கொடுத்தேன்

அவள் கை பிடித்து கொண்டு அவளறை நோக்கி சென்றோன். அவளே Cuboard திறந்து தர றேக்கில் இருந்த ஆடைகள் அனைத்தையும் நோட்டமிட்டேன்…. கடைசியில் பச்சை நிற பட்டு புடவையையும் அதற்கு மேட்ச்சாய் சிவப்பு நிற ஜாக்கெட்-டும் எடுத்து தந்தேன்… அவளும் சிரித்தபடி “நாணும் அதத்தான் கட்டிக்கனும்னு நெனைச்சேன் டா…” என்று வாங்கி கொண்டாள்….

அடுத்து என் கண்கள் அவளது உள்ளாடைகளை தேட, என் மன ஓட்டம் அவளுக்கு புரிந்திருக்கும் போல அவளே அடுத்த ரேக்கை திறந்தாள்… ஆனால் இந்த முறை அவள் முகம் முழுவதும் வெட்க்கம்… நான் அதனை கண்டுகோள்ளாதவாறு அதிலிருந்து ஒரு Rose நிற Bra & Panty-யை எனது கரங்களால் எடுக்க அவள் வெட்க்கப்பட்டு சட்’டென என் கைகளிலிருந்து பிடுங்கி கொண்டாள்…. பின் “போடா… இனி நான் பாத்துக்குரேன்… நீ போய் கிளம்பு…” என்றாள் மெல்லிதாய்

அடுத்த 15 நிமிடத்தில் நான் சட்டென கிளம்பி வெளியில் வந்தேன்… நானும் வேஷ்டி சட்டையில் இருந்தேன்….. அக்காவை காணும் ஆவலில் நானிருக்க அவளை காணவில்லை, அறையின் கதவு உள்பக்கம் தாளிடப்பட்டிருந்தது…. வேறு வழியில்லாமல் கைகளை பிசைந்தபடியே காத்திருந்தேன்….

என் காத்திருப்பு ஒருவழியாய் முடிவுக்கு வந்தது… ஒப்பனை அனைத்தும் முடித்து அறையை விட்டு அக்கா வெளி வர, அவளது அழகில் என்னை நானே மறந்தேன்… நான் தேர்வு செய்து கொடுத்த புடவையில் அவள் கொள்ளையழகாய் இருந்தாள்… நான் மெய்மறந்ததை போல அவளும் வேஷ்டி சட்டையில் என் தோற்றம் பார்த்து ப்ரம்மித்தாள்… நேற்று இரவு அவள் என்னை சரியாய் கவனிக்காதை இப்போது கவனித்திருக்கிறாள்… பின்பு

‘ம்ம்ம்… நீ செமையா இருக்க டா… என் கண்ணே பட்டுடும் போல….’ என சுற்றி போட்டாள்

‘நீயும் தான்-க்கா…. இந்த புடவை உனக்கு செமையா இருக்கு….’ என்றேன் வழிந்தேன்

‘சரி டா… போலாமா…’

‘ம்ம்ம்… போலாம்-க்கா…’ என்றேன்

என் உணர்ச்சிகளை அடக்கி வீட்டை விட்டு கீழே வந்தோம் அங்கு எனக்கு இன்னொரு இன்ப அதிர்ச்சி காத்திருந்தது…

நாங்களிருவரும் கீழே செல்ல அங்கே இன்னொரு இன்ப அதிர்ச்சி எனக்காய் காத்திருந்தது, அதுவும் இரட்டிப்பு அதிர்ச்சி…. ஆம், என் ஆசை காதலி ஹாஃப் சாரியில் ஆளை அடிக்கும் அழகில் இருந்தாள்… அவளுடனே சிந்து-வும் எங்களுடன் கோவிலுக்கு வர தயாராய் அவ்ந்திருந்தாள்…

ப்ரீத்தி-யின் அழகில் சொக்கி போயிருக்க பக்கத்தில் நின்றிருக்கும் சிந்துவை பார்த்து இன்னும் வியந்தேன்…. அவளும் ட்ரடிஸ்னல் உடையிலேயே இருந்தாள், அவளும் அழகாய் தான் இருந்தாள் ஆனால் ப்ரீத்தியின் ஹாஃப் ஸாரியின் முன் அவளொன்றும் அவ்வளவு அழகாய் தெரியவில்லை…. இன்று சொல்லி வைத்தை போல் பெண்கள் மூவரும் புடவையில் வந்து அசத்தினர், அதற்கு ஏற்றார்போல நானும் வேஷ்டியில் வந்தது என்னமோ தற்செயல் தான்…

நான் அப்படியே அவர்களை பார்த்து நிற்க பெண்கள் மூவரும் ஒருவருக்கு தெரியாமல் ஒருவர் என்னை கண்டு வெட்க்க புன்னகை வீச, நானும் வெக்கத்தில் நெளிந்தேன்… கடைசியி அக்கா தான் அமைதிகளை உடைத்து “கிளம்பலாமா…??” என்றாள்… அனைவரும் எனது காரி ஏறி கொண்டனர், நான் வண்டியை எடுத்து ரோடு வர, அக்கா தான் கூறினாள் “வடபழனி போ…..”…. நானும் வண்டியை அந்த ரூட்டில் செலுத்த அவர்கள் மூவரும் ஒருவருக்கொருவர் பேசி வந்தார்கள்…. கடைசியில் என்னை “ட்ரைவர் ஆக்கிட்டாளுங்களே…”னு நினைத்து கொண்டு என் கவனம் முழுவதையும் சாலையி மீது செலுத்தினேன்….

கோவில் வந்தது, அனைவரையும் கோயில் வாசலில் இறக்கிவிட்டு நான் வண்டியை பார்க் செய்ய போனேன்…. வந்து அனைவரும் ஒன்றாய் கோவிலுனுள் ப்ரவேசித்தோம்…. அக்காவும் சிந்துவும் அங்கிருந்த ஒரு கடையில் அர்ச்சனை தட்டு வாங்கி வந்தார்கள், ப்ரீத்தி மட்டும் வீட்டிலிருந்தே கொண்டு வந்திருந்தாள்… அவர்கள் வரும் வரை நாங்கள் பொதுவாய் பெசி கொண்டிருந்தோம்… நாங்கள் இருப்பது கோவில் என்பதால் வேறு எதையும் பேசவில்லை….

சிறிது நேரத்திலே அக்காவும் சிந்துவும் வர நேரே மூல ஸ்தானத்திற்கு சென்றோம்… மூவரும் கோயில் குருக்களிடம் அர்ச்சனை கூடையை நீட்டினர்… அக்கா குருக்களிடம் என் பெயர், ராசி, நட்ச்சத்திரமும், அத்தானுடைய பெயர் ராசி நட்ச்சத்திரம் கூறினாள்… அதே போல சிந்துவும் தனது கணவன்மற்றும் தம்பியினுடைய பெயர் ராசி மற்றும் நட்ச்சத்திரத்தை கூறி கண் மூடி வேண்ட ஆரம்பித்தாள்… ப்ரீத்தி தனது இரண்டாவது அண்ணனுக்காக அர்ச்சனை செய்ய சொன்னாள்….

பெண்கள் மூவரும் கண் மூடி வேண்டினர்… நானும் பொதுவாய் ஒரு வேண்டுதலை கடவுளிடம் வைத்தேன்… அனைவருக்கும் முன் நான் கண் திறக்க அர்ச்சகரிடம் விபூதி வாங்கி நெற்றியில் திலகமிட்டு கொண்டு போய் மண்டபத்தில் ஒரு ஓரமாக போய் அமர்ந்தேன்… ஒருவழியாய் பெண்கள் மூவரும் தங்கள் ப்ராத்தனைகளை முடித்து வந்து என்னுடன் வட்டமிட்டு அமர்ந்தனர்,… அன்று விசேஸ நாள் இல்லாததால் கூட்டம் இல்லை….

சிந்து தான் மெல்லமாக கோவிகளின் அருமை பெருமைகளை பற்றி கூறி கொண்டிருந்தாள்… எனக்கும் ப்ரீத்திக்கும் அது கொஞ்சம் போரடிக்கவே நாங்கள் இருவரும் நைசாக கழண்டு கொண்டு கோவிலை சுற்றி வர சென்றோம்…. 10 நிமிடம் ஆயிற்று ப்ரகாரத்தை சுத்தி வர…. நாங்கள் வந்து அமர தோழிகள் இருவரும் இப்போது சுற்றி வர சென்றனர்… அவர்கள் வரும் வரை நானும் ப்ரீத்தியும் காலேஜில் நடந்த விசயம் சிலவற்றை பேசி கொண்டிருந்தோம்…. அவர்கள் வந்த உடனே வீடு நோக்கி கிளம்பினோம்… வீடு வரும் போது மணி 7-ஐ தாண்டியிருந்தது…​
Next page: Chapter 17
Previous page: Chapter 15