Update 04
"వినూ,వినూ....."(కంగారుగా వాడిని కుదిపింది)
" అబ్బా....!! ఏంటమ్మా.......కాసేపు పడుకోనీ"(కళ్ళు మూసుకునే )
" ఏంటిది.....? తల పైన......?"
" ఏమైంది......?"( కొద్దిగా కళ్ళు తెరచి,నిద్ర మత్తులో)
" తలకు తగిలించుకున్నావు కదా!! అదే, అది ఎంటీ అని అడుగుతున్నాను.....?"
వినుకు మత్తు దిగిపోయింది.అడ్డంగా ఇరుక్కుపోయాడు..బుర్ర షార్ప్ గా పనిచేసింది......
" అది కూడా తెలీదా.....? రాత్రి బాగా చలి వేసిందమ్మా....అందుకే మంకీ కాప్ వేసుకుని పడుకున్నాను"
" అది మంకీ క్యాపా.....? సరిగ్గా చూడు...."
" రాత్రి చీకటిలో వేసుకున్నాను.....ఏమయ్యింది "
తల మీది ప్యాంటి లాగి,అప్పుడే చూస్తున్నట్టు,
" అయ్యో ,అమ్మా !! ఇది, నీ ప్యాంటి....ఇక్కడికెలా వచ్చింది....?"
విసిరికొట్టాడు..
" అదే నేనూ అడుగుతున్నది....?"
" ఏమోనమ్మా, మంకీ క్యాప్ అనుకునీ......"( నీళ్ళు నమిలాడు)
"అయినా,..... మంకీ క్యాప్ బాత్రూం లో ఎందుకుంటాదిరా......?"
" లైట్ వేస్తే, నీకు డిస్త్రబ్ అవుతుందని,చీకటిలో, నిద్రమత్తులో.....ఏమోనమ్మ నాకు తెలీదు"
" ఉద్దరించావులే పదా స్నానానికి....ఖర్మ,ఖర్మ.....(తన ప్యాంటీని తీసుకుని తన గదిలోకి విసురుగా వెళ్ళింది)
ఛీ ఏమిటి వీడు ఇలా ...
వయసు ప్రభావమా ....
నన్ను , వీడు కోరుకుంటున్నాడా ...
నాలో ఇంకా కుర్రాళ్ళల్లో అలజడి రేపే అంత ఆకర్షణ ఉందా ....
చెడామడ గట్టిగా కోప్పడాలా ...
మెల్లిగా ఇది తప్పు అని బుజ్జగించాలా .....
వీడు నిజమే చేబుతున్నాడా......?
ఉండొచ్చేమో.....!! లేక,కావాలనే, నా కంట పడి నా భావాలు తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాడా......?
ఛా, అలా ఉండదు..
మరి...? మరి...?
తల్లి మనస్సు,కొడుకని సముదాయించుకుంటున్నా.....
తల్లిలోని ఆడది,కొడుకులోని మగాడిని సందేహిస్తోంది..
ఎందుకో ఈ మధ్య చాలా సార్లు,శోభనలో ప్రౌడతనము అప్పుడప్పుడు తొంగి చూస్తోంది...కొద్ది రోజుల నుండి ఎందుకు ఇలా జరుగుతోందో శోభనాకు ఏమీ అర్థం కావడం లేదు.
లోదుస్తులు ఆరవేసినప్పుడు పరాయి పురుషులు కంట పడకుండా జాగ్రత పడే తను.......ఇలా తనకు పుట్టిన కొడుకు, తన ప్యాంటీని....ఆలోచించలేక పోయింది..సిగ్గుతో చితికి పోతోంది.
ఆ రోజంతా నిర్లిప్తంగా గడిచిపోయింది...
మరుసటి రోజు మధాహ్నం భోజనాల తర్వాత,ఇద్దరూ సోఫాకు ఆనుకుని నేల మీద కూర్చుని టి,వి చూస్తున్నారు.శోభన చీరలో ఉంది.
" అమ్మా, నీ ఒడిలో తల పెట్టుకుంటాను "(ప్రక్కకు వాలి ఒడిలో తల పెట్టుకున్నాడు)
కాసేపటి తర్వాత,
" సినిమా చాలా బోరుగా ఉంది.నువ్వే చూడు" తల అమ్మ పొట్టవైపు త్రిప్పి పడుకున్నాడు...(చిన్నప్పుడు తాను పాలు త్రాగిన రోజులు గుర్తుకు వస్తున్నాయి)
" అమ్మా!! ఎప్పుడూ నువ్వు, ఎందుకని చీర, నైటీనే కట్టుకుంటావు....?"
" వేరే ఏమి వేసుకోమంటావురా....?"
" చూడీదార్ , జీన్ లాంటివి వేసుకోవచ్చుగా....?"
" బడుద్దాయ్.....నా వయస్సు ఎంతో తెలుసా....?"
" అది నాకెందుకమ్మా....? నేనేమన్నా పెళ్ళిగురించి అడుగుతున్నానా....?"
" ఛ్ఛీ..ఎక్కడ నేర్చుకున్నావు....??? ఈ పాడుమాటలు...?"
" చెప్పమ్మా, ఎందుకు వేసుకోవు...?"
" ఆ రోజు చీరలో ఉన్నప్పుడే చూసావుగా, ఆ వెధవలు ఎలా వాగారో...?? ఇక జీన్ వేస్తే, అంతే.."
" మరి చూడీదార్"
" అది ఇంకా వోవర్ , ........'( మాటలు మధ్యలో ఆపేసింది)
" అక్కడే ఎందుకని చూస్తారు.....?"
" ఏంట్రా.....? యక్షప్రశ్నలు.....? అంత అవసరమా...?" ( సిగ్గుతో విసుక్కుంది)
" చెప్పమ్మా....ప్లీజ్....తెలుసుకోడానికేగా ...?"
" అబ్బా, చంపేస్తున్నావురా....మామూలుగా, మొగాళ్ళకు ఆడదాని దేహంలో కండ ఎక్కువ ఉండే స్థానాలంటే చాలా ఇష్టం.అందుకే ఆచోటును కసిగా చూస్తు చొంగలు కారుస్తారు..నువ్వు అలా ఉండ కూడదు.డీసెంటుగా ఉండాలి"
" అమ్మా!! నీ బరువు ఎన్ని కేజీలు"
" సుమారు 70 ఉండొచ్చు "
వినయ్, అమ్మ స్తనాలు, పిర్రలు ఉజ్జాయింపుగా ఎన్ని కేజీలు ఉండొచ్చోనని ఊహిస్తూ,
" నువ్వు స్కిప్పింగ్ చేస్తే, బరువు చాలా తగ్గుతావు"
" చేస్తున్నాను"
" ఎప్పుడూ....? ఇంతవరకు, నేను చూడలేదే....?"
" అదీ.....నువ్వు లేనప్పుడు...."( కళ్ళు కొద్దిగా సిగ్గుతో క్రిందకు వాలాయి)
" నేను లేనప్పుడా...? ఎందుకనీ...?"
" పోరా....నువ్వుంటే బిడియంగా ఉంటుంది"
" అవునా...!! ఎందుకని....? ఊగుతాయనా....?"(ఇంకొక బాణం వేశాడు)
" ఈ మట్టి బుర్రకు ఆ మాత్రం అర్థమయ్యింది..."( సిగ్గుతో వినయ్ బుగ్గ పొడిచింది)
" అది సరే కానీ,,………అమ్మా....!! నిన్నొకటి అడగాలి...?"
" ఈ మధ్య ప్రశ్నలు ఎక్కువ అవుతున్నాయి....ఏంటి....?"
" నా ఫ్రెండు కుమార్ ఉన్నాడు కదమ్మా, వాడొక విషయం చెప్పాడు.అది నిజమా...?అబధ్ధమా...? తెలీడంలేదు"
" ఏమన్నాడు.....?"
" వాళ్ళమ్మకు వాడి మీద ముద్దు ముంచుకోస్తే, వాడి పెదవుల మీద ముద్దుపెడుతుందట.....నిజమా....?"
" ఛ్చీ....ఖర్మ...ఖర్మా....ఇక వాడితో పెట్టుకోకు, వాడు నిన్నూ చెడగొట్టేలాగ ఉన్నాడు"
" నేను అలా అనుకోవడం లేదమ్మా....అలా కూడా,జరగొచ్చా....? లేదా....? అని అడుగుతున్నాను."
" ఏమో,ఉండొచ్చేమో..అయినా వాళ్ళ కథ మనకెందుకురా....ఓహో, ఇప్పుడు అర్థమయ్యింది.వాడి సహవాసం వల్లే అయ్యగారు ఈ మధ్యన అమ్మకు తెగ ముద్దులుపెడుతున్నారు కాబోలు"
" అదేమీ కాదు...మా అమ్మ అంటే అంత ఇష్టం......నిద్రవస్తోంది,పడుకుంటాను"
నిద్రపోతున్నట్టు నటిస్తూ,తల్లి పలుచటి పొట్ట మీద నుంచి వస్తున్న చిరుచెమట వాసన పీలుస్తున్నాడు.కాసేపటికి,టి,వి చూస్తున్న శోభనకు అలసటతో కళ్ళు మూతలుపడ్డాయి.....
" అమ్మా.... అమ్మా..."
తల్లి నిద్రపోతుందని నిర్ధారణ చేసుకుని, వినయ్ ఆమె నడుము దగ్గర చీర కొద్దిగా తప్పించాడు.పనస తొనలు లాంటి పలుచటి,నడుము మడతలు కనబడ్డాయే కాని,బొడ్డు కనబడలేదు...గాడ నిద్రలో ఉన్న తల్లిని,
" అమ్మా.....లెగు, పదా....నీ బెడ్ రూంలోకి వెళ్ళి పడుకుందువుగాని "
భుజం పట్టుకుని పైకి లేపాడు.నిద్రలో జోగుతున్న తల్లిని చేత్తో పట్టుకుని మంచం మీదకు తీసుకు వెళ్ళి ,మెల్లిగా త్రోశాడు.తను వెల్లక్రితల పడిన వేగానికి తన పైట కొద్దిగా తప్పుకుని, ఒక వక్షం పొగరుగా నిలబడి వినయను నిలదీస్తోంది.కాలిన పెనంలా సన్నటి పొట్ట తనను కాల్చివేస్తోంది. ఆ పొట్ట మధ్యలో కొడవలితో నిలువు గీత గీసినట్టు ,ఆ గీతకు ఇరువైపులా కొద్దిగా కండతో ,కోడిగుడ్డు ఆకారంలో నాభి,వినయ్ ను కన్ను గీటింది.మత్తెక్కిన కళ్ళతో బొడ్డును చూస్తున్నాడు, చూపులు కాస్త క్రిందకు దిగాయి......సన్నటి పలుచటి నూగు క్రిందకు సాగుతూ చీరకుచ్చిళ్ళలోకి మాయమయ్యింది.మొహం దగ్గర కంటూ పెట్టి, బొడ్డు మురిపాన్ని చూస్తున్నాడు.అందులో మూడు సీసా మూతలు నీళ్ళు పొయ్యొచ్చని అనుకున్నాడు.ఒక్కసారి ముట్టుకుని చూడాలని పించింది.ఒక వ్రేలుతో నాభి అంచును మెల్లిగా తాకాడు.....తనలో తమకం పొంగిపోతోంది.చిటికెన వ్రేలు మెత్తగా ఆ కన్నంలోకి దోపాడు.మెల్లి మెల్లిగా ఒక అంగుళం దాకా లోనికి వెళ్ళింది.తాను ఊపిరిపీలుస్తున్నప్పుడు బొడ్డు ముడుచుకుంటూ, వదులుతున్నప్పుడు విప్పారుతూ ,వినయ్ చిటికెన వ్రేలును నొక్కుతు....వదులుతూ, ఉంటే....ఒక్కసారిగా,ఆవేశం పెల్లుబిక్కి,అవధులు దాటి....చిమ్మేసింది.లోడ్రాయరు తను కార్చిన యవ్వన రసంతో తడిసిపోయింది..ఇంతలో నిద్ర మత్తులో ఉన్న అమ్మ, కళ్ళు మూసుకునే,
"ఏమైంది రా.....? "
" ఏమీ లేదమ్మా, ఏదో చీమ ప్రాకినట్టుంటేనూ....."( కామమత్తులోంచి బయటపడ్డాడు)
" మ్మ్ మ్మ్.....నువ్వూ వెళ్ళి కాసేపు పడుకో...."
నిద్రావస్తలోనే, వినయ్ చెయ్యి త్రోసి, చీర సరి చేసుకుంది.వినయ్ తడిసిన డ్రాయర్ తొడలకు అంటుకోకుండా, కొద్దిగా ఒంగి ఒంగి నడుస్తూ,తన రూం లోకి వెళ్ళాడు.
.......
తరువాతి వారమంతా, కాలేజి, ట్యూషన్ లతో చాలా బిజి......దొరికిన కొద్దిపాటి అవకాశాలను వదలకుండా,తల్లి అవయవ సంపదను చూస్తూ, నిట్టూర్పులు విడుస్తున్నాడు..శుక్రవారం సాయంత్రం కాలేజి నుండి ఇంటికి వచ్చి వినయ్ కాలింగ్ బెల్ నొక్కాడు.కొద్దిగా ఆలస్యంగా తల్లి గొంతు వినబడింది.
" ఎవరూ......?"
" నేనేనమ్మా..."
" రెండునిమిషాలు ఆగరా...."
కాసేపు తర్వాత తలుపు తెరుచుకుంది.లోపలికి కాలుపెట్టి ,
" అమ్మా....అమ్మా..."
" తొందరగా లోపలికి వచ్చి ,తలుపేసేయ్..."
అప్పుడు చూశాడు తన తల్లిని.తన నవనవలాడుతున్న పరువాల్లన్నిటిని లంగాలో బంధించి,పైకి కట్టుకుని నిలబడి ఉంది. చేతులు క్రిందకు దించుకున్నప్పటికి బాహుమూలాల్లో కొద్దిగా రోమాలు కనబడుతున్నాయి.తన ఎదపై కట్టిన లంగా నాడా, రెండు రొమ్ములను బిగుతుగా పట్టుకుని ఉంది.కొద్దిగా క్రిందకు కట్టుకోవడంతో,మామిడి పళ్ళ మధ్య గీత ఓరగా చూస్తోంది.ఆ రేఖను కళ్ళు త్రిప్పకుండా చూస్తూనే,
"ఏం చేస్తున్నవమ్మా.....?"
" బట్టలు ఉతుకుతున్నాను.ప్రొద్దున పంపు కొద్దిసేపే వదిలాడు. మళ్ళీ.ఇప్పుడు వదిలాడు.."
వినయ్ తేరపార చూశాడు.తను కట్టిన తెల్లరంగు లంగా అక్కడక్కడ తడిసి ఉంది.ఎద ప్రదేశంలో కొద్దిగా నీరు పడడంతో, ముచ్చిక అస్పష్టంగా దర్సనమిస్తోంది.వినయ్ లో అలజడి ఆరంభమయ్యింది.
" కాసేపట్లో అమ్మ,బట్టలుతికి వస్తుంది.నువ్వు ఎక్కడికీ వెళ్ళకు"
ఈ లోకలోకి పడ్డ వినయ్,
" ఓకే మా,అమ్మా...!!! ఇదేంటి కర్రు....?...రోడ్డులో వేసే తారులా ఉంది..అదెలా ,ఇక్కడ అంటుకుంది....?
శోభన, వినయ్ చెప్పింది అర్థం కాక, తెల్లమొహం వేసుకుని క్రిందకు చూసుకుంది.తన ఎడం రొమ్ము ముచ్చిక తడిసిన లంగాలోంచి కనబడ్డం చూసి,కొదుకు దాని గురించే అడుగుతున్నాడని తెలిసి,సిగ్గుతో చితికిపోయింది.
" అది కర్రేమీ కాదు....నువ్వెళ్ళి డ్రెస్ మార్చుకో..."
" అదేంటమ్మా.....అంత నల్లగా ఉంటే, కర్రుకాదంటావేమీ.....?"
" అయ్యో...అదీ....అదీ...అమ్మ లోపలి భాగం....తడిలో అలా తెలుస్తోంది"
" అంటే లోపలి వైపు కర్రా.....?"
" చంపకురా నన్ను.!!....నువ్వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకో, నేను వస్తాను"
తాను బాత్రూములోకి వెళుతున్నప్పుడు, ప్యాంటి లేకుండా ఉండడంతో, పిరుదులు బరువుగా ఊగడం తనివితీర చూస్తున్నాడు.బట్టలు మార్చుకుంటున్న వినయ్ కు ఒక ఐడియా తట్టింది.
" అమ్మా!!! అమ్మా!!" (బాత్రూం తలుపు తట్టాడు)
" ఏరా....?"(తల బయటికి పెట్టి అడిగింది)
" తలుపు తీయమ్మా, నేనూ లోపలికి వస్తాను"
శోభన ఖంగుతింది.ఏంటి వీడి ఉధ్ధేశ్యం అనుకుంటూ,
" ఎందుకు.....?"
" కంగారుపడకమ్మ, నువ్వొక్కదానివే ఎంతసేపు కష్టపడతావు......నేనూ సాయం చేస్తాను..."
" వద్దురా, నువ్వు రాకూడదు.."
లోపల ఒంటిమీద నూలుపోగులేదు.
" నేను చెప్పేది వినమ్మా" (బ్రతిమాలాడు)
కొడుకుకు తన మీద ఉన్న ప్రేమకు కరిగిపోతూ,విప్పి క్రింద పారేసిన లంగాను మళ్ళీ కట్టుకుని, తలుపుతెరిచింది.లంగా బాగా తడిసిపోయుంది.
" ఇదిగో ఇవి సబ్బు పెట్టాను, పులుము"
" అయ్యో లంగా బాగా తడిచిపోయింది కదమ్మా....!!! జలుబు చెయ్యదూ???"(విప్పేయొచ్చుగా అన్న ధోరిణిలో)
" పర్వాలేదు, ఎలాగూ స్నానం చేస్తాగా...?"
తడిచిన లోలంగా నుంచి, తన నల్లటి రెండు ముచ్చికలు స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి.వినయ్ అమ్మ స్థనపరివేషనం చుట్టుకొలతలు కళ్ళతోనే కొలుస్తూ,బట్టలు పిండుతున్నాడు.
" ఏంట్రా, అలా చూస్తున్నావు...?"
" అమ్మా, ఒకటి అడగనా....?"
" అడుగు..."(కొడుకు సహాయం చేస్తున్నందుకు అమ్మ మనసు మురిసిపోతోంది)
" నీ చంకలో అంత గుబురు ఉంది కదా!! దురద వెయ్యదా.....?"
ఆ మాటకు అప్పుడే దురద జ్ఞాపకం వచ్చినట్టూ మెల్లిగా గోక్కుంటూ,
" వేస్తుంది....ఏమి చెయ్యను....? మీ నాన్నకు అక్కడ షేవ్ చేస్తే నచ్చదు"(మాట జారింది)
" షేవ్ చేస్తే ఏమవుతుంది.....? ఎందుకని నాన్నకు నచ్చదు....?"
" ఏమోరా..."
కొడుకు ముందు చెయ్యెత్తి గోక్కోడానికి సిగ్గుపడి,చెయ్యి దించుకువే గోక్కుంటుంది.
" ఎందుకమ్మా, అంత కష్టపడుతున్నావు, చెయ్యి పైకెత్తి గోక్కోవచ్చుగా....."
తల్లి సమ్మతం కోసం ఎదురుచూడకుండానే, ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని పైకెత్తాడు...నిగనిగలాడుతున్న బొచ్చు నుండి ఒకరకమైన మత్తు వాసన వినూ ముక్కుపుటాలను సోకింది.
" అయినా, అలా గోక్కుంటే దురద ఎలా తీరుతుంది"
అంటూ వినూ,ఆ దట్టమైన వెంట్రుకల్లో తన వ్రేళ్ళు జొప్పించి, మెల్లిగా పీకుతూ, పామాడు.శోభనకు కొద్ది క్షణాలు సమ్మగా అనిపించింది.ఏదో అలజడి కలిగింది....
"ఆహ్ ఆహ్ ఆహ్......వదులు......వద్దు......ఆ ఆ ఆ.....కితకితలుపుడుతున్నాయి"
" పర్లేదు....ఉండు, ...."
ఇంకొద్ది సేపు చంకలో తన వ్రేళ్ళతో ఆ నల్లటి వెంట్రుకలతో ఆడుకుంటూ, చటుక్కున ఒక వెంట్రుకను లాగాడు.
" ఆ ఆ ఆ.....నొప్పెడుతుందిరా, భడవా !!!.. అయినా,తండ్రి బుధ్ధులు ఎక్కడికిపోతాయి"( చిరుకోపంతో చూసింది)
" నాన్న ఇలాగే పట్టుకుని లాగుతారా.....?"
వినయ్ దృష్టి అమ్మ ముచ్చికల మీద పడింది.అవి ఇందాకటి కంటే బాగా నిక్కపొడుచుకున్నాయి.
" అమ్మా, ఇప్పుడు చూడు చెప్పానుగా కర్రు అని, ఇదిగో..ఇప్పుడు బాగా నల్లగా కనబడుతోంది."
తన చూపుడు వ్రేలు అమ్మ ముచ్చికకు దగ్గరగా పెట్టి చూపించాడు.
" అది కర్రు కాదు నాన్న.....చెప్పింది అర్థం చేసుకో....నీకు అక్కడేముంది...? ఒక్కసారి ఒంగి చూసుకో.....అదే నాకు కూడా ఉంది."
వినయ్ అమాయకంగా తన దేహం వైపు చూసుకుని,
" అంటే......అమ్మా...!!! అవీ... పాలపీకలా.....?"( కావాలని ముచ్చికలనే పదం వాడలేదు)
" ............."
శోభన సిగ్గుతో తల పైకీ క్రిందకూ ఆడించింది.
" అమ్మా ఒక్కటి అడగనా.....?"
శోభన కళ్ళతోనే ఏంటని అడిగింది.
"నేను నీకంటే కొంచం ఛాయ తక్కువకదా!!!అయినా నా ముచ్చిక(ఇప్పుడు కావాలనే ఆ పదం వాడాడు) నల్లగా లేదు. మరి అంత తెల్లగ ఉన్న నీకు మాత్రం అంత నల్లగా ఎందుకుంది....?"
కొడుకు పదప్రయోగము, వాటి మీద వాడి చూపులు,శొభన దేహంలో పులకింతలు పుట్టిస్తున్నాయి..
" వినూ!! అక్కడ చూడకూడదు....తప్పు.అమ్మకు ఎలాగో ఉంటుంది.మనిషి రంగును బట్టి ఉండదు.చాలా మంది ఆడవాళ్ళకు అవి నల్లగానే ఉంటాయి.ఎందుకని అడగకు.నాకు తెలిసింది ఇంతే..."
" సరేనమ్మా....ఇంకొక చిన్న సందేహం...."
" ఏమిటి....?"(ఇంకొక బట్టను పిండడానికిస్తూ)
" లేడీసుకు ఎప్పుడూ అందులో పాలు వస్తాయా? నీకూ వస్తాయా.....?"
" నీ వయస్సుకు ఇప్పుడు ఇది అవసరమా"
కసురుకుంది శోభన.ఇంత వరకు భర్తతో కూడా ఇలా ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు.అంత సరసమూ లేదు.
" చెప్పమ్మా......ప్లీజ్"
" మ్మ్.....ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు రావు.....నాకు రావు"
మొట్టమదటి సారిగా ఇంకొక పురుషుడితో తన అంతరంగిక విషయం పంచుకోవడం.అది కొడుకే అయినప్పటికి.
" సరే....సరే..అధిక ప్రసగం ఆపి.....పద బయటికి"
" ఎందుకమ్మా అంత కోపం....? తెలియకపోతే చెప్పొద్దు..."
విసురుగా బట్టలు పిండుతూ,
" కుమార్ చెప్పాడు....వాళ్ళమ్మకు ఇంకా పాలు వస్తాయట....అప్పుడప్పుడు వాడికి పాలు ఇస్తుందట"
" అలా ఏమీ ఉండదు......వాడు అబధ్ధం చెపుతున్నాడు.వాడితో మాటలు ఆపేయమన్నాను కదా!!"
కొడుకు మాటలు తన దేహం మీద చేస్తున్న గారడి తట్టుకోలేక, మెత్తగా విసుక్కుంది.
" నేనేమీ వాడితో మాట్లాడలేదు....వాడు ఇంకొకరితో చెబుతుంటే విన్నాను.అయినా వాడు చెపుతుంది నిజమో అబధ్ధమో తెలుసుకోడానికి వాళ్ళ అమ్మ పాచిలు పట్టుకుని చూస్తానా ఏంటి......ఎందుకంత కోపం.....?"
" కోపమేమి లేదు....పోయిన వారమంతా వెనుక భాగం చూస్తూ , ఈ వారం ముందు భాగం చూస్తూ వస్తున్న సందేహాలు అయిపోయాయా? ఇంకా ఉన్నాయా....?"
" కొన్ని బుల్లి బుల్లి సందేహాలున్నాయి.....అడగనా.....?"
" మ్మ్....మ్మ్...."
" అవి నడుస్తున్నప్పుడు పైన బరువుగా ఉండవామా....? కొంతమందికి మరీ పెద్దగా ఉంటాయి కదా!!'
కొడుకు వేటి గురించి అడుగుతున్నడో అర్థమయ్యింది.
" రేయ్, ఇలాంటి ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పాలంటే ఎంత సిగ్గుగా ఉంటుందో తెలుసా......? బరువుగా ఏమీ ఉండదు...చాలా....?"
" మరి......నీకు?"
వినయ్ చూపులు తన ఎత్తులను లంగా మీద నుంచే పరామర్శిస్తున్నాయి..
" నాకూ బరువేమీ ఉండదు...మామూలుగానే ఉంటుంది.
కొడుకు మాటలకు చేష్టలకు ఎంతగా నిగ్రహించుకున్నప్పటికి,ఇప్పుడు మాత్రం అవి నిజంగానే బరువెక్కి, తల్లిలోని ఆడది నియంత్రణ తప్పి,మదన మకరందపు చుక్కలతో తన ఆడతనం రెమ్మలు,ఒక్కసారిగా తడిశాయి......
" బట్టలు అయిపోయాయి....ఇక పద, నేను స్నానం చేసి వస్తాను"
తొడల మధ్య వెచ్చటి స్రావానికి , గొంతు తడారిపోయి, శోభన మెల్లిగా అంది.
" నీ లంగా ఉతకలేదు.....?"
" నువ్వుంటే అది ఎలా కుదురుతుంది....?"
" సరే...నేను వెళతాను...తొందరగా రా..."
సబ్బు తీసుకోడానికి తన తల్లి అటువైపు తిరిగింది.
" అయ్యో...ఏంటమ్మా...నీ వీపు మీద మరక...? సరిగ్గా రుద్దుకోవడం లేదా....?ఆగు నేను సబ్బు రాస్తాను"
" అయ్యో...అదేమీ వద్దు నేను రుద్దుకుంటాను....ముందు నువ్వు పద బయటికి"
తను వినయకు వెళ్ళడానికి దారి వదలి అటువైపు తిరిగింది.తల్లి మిసమిసలాడే పిర్రలను చుస్తూ, వినయ తన దడ్డును చేత్తో పాముకుంటూ......ఒక జగ్ నీళ్ళు చటుక్కున పిర్రల మీద పోసాడు.నీళ్లకు తడిసి లంగా ఇంకా బాగా అతుక్కుపోయి, పిరుదల షేపులు, మధ్య గాడి స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి....ఇప్పుడు వాటి నిజస్వరూపాలు తనకు కనబడ్డాయి....
" ఏయ్ ఎందుకు నీళ్ళు పోశావ్......?? కొట్టానంటేనా.....?"
" నువ్వేంటమ్మా,నన్ను కొట్టేది....? నా అందాల అమ్మను నేను కొడతాను"
తడిచిన లంగా మీద నుంచి పిర్ర మీద అరచేత్తో చరిచాడు.పచక్ మన్న శబ్దంతో పాటు, మేరుపర్వతాలు భూకంపం వచ్చినట్టు ఒక్కసారిగా,ఊగాయి.ఆ చరుపుకు చురుక్కుమన్న పిర్రను, రుద్దుకుంటున్న తల్లిని చూస్తూ, నిగిడిన సుల్లను చేత్తో పట్టుకుని గదిలోకి పారిపోయాడు.శోభనకు కోపం బదులు, ఎందుకో సన్నటి చిరు నవ్వు పెదవులకొసాన మెరిసి మాయమయ్యింది.తొడల మధ్య చిప్ప చెమ్మగిల్లిన పర్యవసానమేమో.!!! తనలోని ఆడది మెల్ల మెల్లగా నిద్రలేస్తోంది.
" అబ్బా....!! ఏంటమ్మా.......కాసేపు పడుకోనీ"(కళ్ళు మూసుకునే )
" ఏంటిది.....? తల పైన......?"
" ఏమైంది......?"( కొద్దిగా కళ్ళు తెరచి,నిద్ర మత్తులో)
" తలకు తగిలించుకున్నావు కదా!! అదే, అది ఎంటీ అని అడుగుతున్నాను.....?"
వినుకు మత్తు దిగిపోయింది.అడ్డంగా ఇరుక్కుపోయాడు..బుర్ర షార్ప్ గా పనిచేసింది......
" అది కూడా తెలీదా.....? రాత్రి బాగా చలి వేసిందమ్మా....అందుకే మంకీ కాప్ వేసుకుని పడుకున్నాను"
" అది మంకీ క్యాపా.....? సరిగ్గా చూడు...."
" రాత్రి చీకటిలో వేసుకున్నాను.....ఏమయ్యింది "
తల మీది ప్యాంటి లాగి,అప్పుడే చూస్తున్నట్టు,
" అయ్యో ,అమ్మా !! ఇది, నీ ప్యాంటి....ఇక్కడికెలా వచ్చింది....?"
విసిరికొట్టాడు..
" అదే నేనూ అడుగుతున్నది....?"
" ఏమోనమ్మా, మంకీ క్యాప్ అనుకునీ......"( నీళ్ళు నమిలాడు)
"అయినా,..... మంకీ క్యాప్ బాత్రూం లో ఎందుకుంటాదిరా......?"
" లైట్ వేస్తే, నీకు డిస్త్రబ్ అవుతుందని,చీకటిలో, నిద్రమత్తులో.....ఏమోనమ్మ నాకు తెలీదు"
" ఉద్దరించావులే పదా స్నానానికి....ఖర్మ,ఖర్మ.....(తన ప్యాంటీని తీసుకుని తన గదిలోకి విసురుగా వెళ్ళింది)
ఛీ ఏమిటి వీడు ఇలా ...
వయసు ప్రభావమా ....
నన్ను , వీడు కోరుకుంటున్నాడా ...
నాలో ఇంకా కుర్రాళ్ళల్లో అలజడి రేపే అంత ఆకర్షణ ఉందా ....
చెడామడ గట్టిగా కోప్పడాలా ...
మెల్లిగా ఇది తప్పు అని బుజ్జగించాలా .....
వీడు నిజమే చేబుతున్నాడా......?
ఉండొచ్చేమో.....!! లేక,కావాలనే, నా కంట పడి నా భావాలు తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాడా......?
ఛా, అలా ఉండదు..
మరి...? మరి...?
తల్లి మనస్సు,కొడుకని సముదాయించుకుంటున్నా.....
తల్లిలోని ఆడది,కొడుకులోని మగాడిని సందేహిస్తోంది..
ఎందుకో ఈ మధ్య చాలా సార్లు,శోభనలో ప్రౌడతనము అప్పుడప్పుడు తొంగి చూస్తోంది...కొద్ది రోజుల నుండి ఎందుకు ఇలా జరుగుతోందో శోభనాకు ఏమీ అర్థం కావడం లేదు.
లోదుస్తులు ఆరవేసినప్పుడు పరాయి పురుషులు కంట పడకుండా జాగ్రత పడే తను.......ఇలా తనకు పుట్టిన కొడుకు, తన ప్యాంటీని....ఆలోచించలేక పోయింది..సిగ్గుతో చితికి పోతోంది.
ఆ రోజంతా నిర్లిప్తంగా గడిచిపోయింది...
మరుసటి రోజు మధాహ్నం భోజనాల తర్వాత,ఇద్దరూ సోఫాకు ఆనుకుని నేల మీద కూర్చుని టి,వి చూస్తున్నారు.శోభన చీరలో ఉంది.
" అమ్మా, నీ ఒడిలో తల పెట్టుకుంటాను "(ప్రక్కకు వాలి ఒడిలో తల పెట్టుకున్నాడు)
కాసేపటి తర్వాత,
" సినిమా చాలా బోరుగా ఉంది.నువ్వే చూడు" తల అమ్మ పొట్టవైపు త్రిప్పి పడుకున్నాడు...(చిన్నప్పుడు తాను పాలు త్రాగిన రోజులు గుర్తుకు వస్తున్నాయి)
" అమ్మా!! ఎప్పుడూ నువ్వు, ఎందుకని చీర, నైటీనే కట్టుకుంటావు....?"
" వేరే ఏమి వేసుకోమంటావురా....?"
" చూడీదార్ , జీన్ లాంటివి వేసుకోవచ్చుగా....?"
" బడుద్దాయ్.....నా వయస్సు ఎంతో తెలుసా....?"
" అది నాకెందుకమ్మా....? నేనేమన్నా పెళ్ళిగురించి అడుగుతున్నానా....?"
" ఛ్ఛీ..ఎక్కడ నేర్చుకున్నావు....??? ఈ పాడుమాటలు...?"
" చెప్పమ్మా, ఎందుకు వేసుకోవు...?"
" ఆ రోజు చీరలో ఉన్నప్పుడే చూసావుగా, ఆ వెధవలు ఎలా వాగారో...?? ఇక జీన్ వేస్తే, అంతే.."
" మరి చూడీదార్"
" అది ఇంకా వోవర్ , ........'( మాటలు మధ్యలో ఆపేసింది)
" అక్కడే ఎందుకని చూస్తారు.....?"
" ఏంట్రా.....? యక్షప్రశ్నలు.....? అంత అవసరమా...?" ( సిగ్గుతో విసుక్కుంది)
" చెప్పమ్మా....ప్లీజ్....తెలుసుకోడానికేగా ...?"
" అబ్బా, చంపేస్తున్నావురా....మామూలుగా, మొగాళ్ళకు ఆడదాని దేహంలో కండ ఎక్కువ ఉండే స్థానాలంటే చాలా ఇష్టం.అందుకే ఆచోటును కసిగా చూస్తు చొంగలు కారుస్తారు..నువ్వు అలా ఉండ కూడదు.డీసెంటుగా ఉండాలి"
" అమ్మా!! నీ బరువు ఎన్ని కేజీలు"
" సుమారు 70 ఉండొచ్చు "
వినయ్, అమ్మ స్తనాలు, పిర్రలు ఉజ్జాయింపుగా ఎన్ని కేజీలు ఉండొచ్చోనని ఊహిస్తూ,
" నువ్వు స్కిప్పింగ్ చేస్తే, బరువు చాలా తగ్గుతావు"
" చేస్తున్నాను"
" ఎప్పుడూ....? ఇంతవరకు, నేను చూడలేదే....?"
" అదీ.....నువ్వు లేనప్పుడు...."( కళ్ళు కొద్దిగా సిగ్గుతో క్రిందకు వాలాయి)
" నేను లేనప్పుడా...? ఎందుకనీ...?"
" పోరా....నువ్వుంటే బిడియంగా ఉంటుంది"
" అవునా...!! ఎందుకని....? ఊగుతాయనా....?"(ఇంకొక బాణం వేశాడు)
" ఈ మట్టి బుర్రకు ఆ మాత్రం అర్థమయ్యింది..."( సిగ్గుతో వినయ్ బుగ్గ పొడిచింది)
" అది సరే కానీ,,………అమ్మా....!! నిన్నొకటి అడగాలి...?"
" ఈ మధ్య ప్రశ్నలు ఎక్కువ అవుతున్నాయి....ఏంటి....?"
" నా ఫ్రెండు కుమార్ ఉన్నాడు కదమ్మా, వాడొక విషయం చెప్పాడు.అది నిజమా...?అబధ్ధమా...? తెలీడంలేదు"
" ఏమన్నాడు.....?"
" వాళ్ళమ్మకు వాడి మీద ముద్దు ముంచుకోస్తే, వాడి పెదవుల మీద ముద్దుపెడుతుందట.....నిజమా....?"
" ఛ్చీ....ఖర్మ...ఖర్మా....ఇక వాడితో పెట్టుకోకు, వాడు నిన్నూ చెడగొట్టేలాగ ఉన్నాడు"
" నేను అలా అనుకోవడం లేదమ్మా....అలా కూడా,జరగొచ్చా....? లేదా....? అని అడుగుతున్నాను."
" ఏమో,ఉండొచ్చేమో..అయినా వాళ్ళ కథ మనకెందుకురా....ఓహో, ఇప్పుడు అర్థమయ్యింది.వాడి సహవాసం వల్లే అయ్యగారు ఈ మధ్యన అమ్మకు తెగ ముద్దులుపెడుతున్నారు కాబోలు"
" అదేమీ కాదు...మా అమ్మ అంటే అంత ఇష్టం......నిద్రవస్తోంది,పడుకుంటాను"
నిద్రపోతున్నట్టు నటిస్తూ,తల్లి పలుచటి పొట్ట మీద నుంచి వస్తున్న చిరుచెమట వాసన పీలుస్తున్నాడు.కాసేపటికి,టి,వి చూస్తున్న శోభనకు అలసటతో కళ్ళు మూతలుపడ్డాయి.....
" అమ్మా.... అమ్మా..."
తల్లి నిద్రపోతుందని నిర్ధారణ చేసుకుని, వినయ్ ఆమె నడుము దగ్గర చీర కొద్దిగా తప్పించాడు.పనస తొనలు లాంటి పలుచటి,నడుము మడతలు కనబడ్డాయే కాని,బొడ్డు కనబడలేదు...గాడ నిద్రలో ఉన్న తల్లిని,
" అమ్మా.....లెగు, పదా....నీ బెడ్ రూంలోకి వెళ్ళి పడుకుందువుగాని "
భుజం పట్టుకుని పైకి లేపాడు.నిద్రలో జోగుతున్న తల్లిని చేత్తో పట్టుకుని మంచం మీదకు తీసుకు వెళ్ళి ,మెల్లిగా త్రోశాడు.తను వెల్లక్రితల పడిన వేగానికి తన పైట కొద్దిగా తప్పుకుని, ఒక వక్షం పొగరుగా నిలబడి వినయను నిలదీస్తోంది.కాలిన పెనంలా సన్నటి పొట్ట తనను కాల్చివేస్తోంది. ఆ పొట్ట మధ్యలో కొడవలితో నిలువు గీత గీసినట్టు ,ఆ గీతకు ఇరువైపులా కొద్దిగా కండతో ,కోడిగుడ్డు ఆకారంలో నాభి,వినయ్ ను కన్ను గీటింది.మత్తెక్కిన కళ్ళతో బొడ్డును చూస్తున్నాడు, చూపులు కాస్త క్రిందకు దిగాయి......సన్నటి పలుచటి నూగు క్రిందకు సాగుతూ చీరకుచ్చిళ్ళలోకి మాయమయ్యింది.మొహం దగ్గర కంటూ పెట్టి, బొడ్డు మురిపాన్ని చూస్తున్నాడు.అందులో మూడు సీసా మూతలు నీళ్ళు పొయ్యొచ్చని అనుకున్నాడు.ఒక్కసారి ముట్టుకుని చూడాలని పించింది.ఒక వ్రేలుతో నాభి అంచును మెల్లిగా తాకాడు.....తనలో తమకం పొంగిపోతోంది.చిటికెన వ్రేలు మెత్తగా ఆ కన్నంలోకి దోపాడు.మెల్లి మెల్లిగా ఒక అంగుళం దాకా లోనికి వెళ్ళింది.తాను ఊపిరిపీలుస్తున్నప్పుడు బొడ్డు ముడుచుకుంటూ, వదులుతున్నప్పుడు విప్పారుతూ ,వినయ్ చిటికెన వ్రేలును నొక్కుతు....వదులుతూ, ఉంటే....ఒక్కసారిగా,ఆవేశం పెల్లుబిక్కి,అవధులు దాటి....చిమ్మేసింది.లోడ్రాయరు తను కార్చిన యవ్వన రసంతో తడిసిపోయింది..ఇంతలో నిద్ర మత్తులో ఉన్న అమ్మ, కళ్ళు మూసుకునే,
"ఏమైంది రా.....? "
" ఏమీ లేదమ్మా, ఏదో చీమ ప్రాకినట్టుంటేనూ....."( కామమత్తులోంచి బయటపడ్డాడు)
" మ్మ్ మ్మ్.....నువ్వూ వెళ్ళి కాసేపు పడుకో...."
నిద్రావస్తలోనే, వినయ్ చెయ్యి త్రోసి, చీర సరి చేసుకుంది.వినయ్ తడిసిన డ్రాయర్ తొడలకు అంటుకోకుండా, కొద్దిగా ఒంగి ఒంగి నడుస్తూ,తన రూం లోకి వెళ్ళాడు.
.......
తరువాతి వారమంతా, కాలేజి, ట్యూషన్ లతో చాలా బిజి......దొరికిన కొద్దిపాటి అవకాశాలను వదలకుండా,తల్లి అవయవ సంపదను చూస్తూ, నిట్టూర్పులు విడుస్తున్నాడు..శుక్రవారం సాయంత్రం కాలేజి నుండి ఇంటికి వచ్చి వినయ్ కాలింగ్ బెల్ నొక్కాడు.కొద్దిగా ఆలస్యంగా తల్లి గొంతు వినబడింది.
" ఎవరూ......?"
" నేనేనమ్మా..."
" రెండునిమిషాలు ఆగరా...."
కాసేపు తర్వాత తలుపు తెరుచుకుంది.లోపలికి కాలుపెట్టి ,
" అమ్మా....అమ్మా..."
" తొందరగా లోపలికి వచ్చి ,తలుపేసేయ్..."
అప్పుడు చూశాడు తన తల్లిని.తన నవనవలాడుతున్న పరువాల్లన్నిటిని లంగాలో బంధించి,పైకి కట్టుకుని నిలబడి ఉంది. చేతులు క్రిందకు దించుకున్నప్పటికి బాహుమూలాల్లో కొద్దిగా రోమాలు కనబడుతున్నాయి.తన ఎదపై కట్టిన లంగా నాడా, రెండు రొమ్ములను బిగుతుగా పట్టుకుని ఉంది.కొద్దిగా క్రిందకు కట్టుకోవడంతో,మామిడి పళ్ళ మధ్య గీత ఓరగా చూస్తోంది.ఆ రేఖను కళ్ళు త్రిప్పకుండా చూస్తూనే,
"ఏం చేస్తున్నవమ్మా.....?"
" బట్టలు ఉతుకుతున్నాను.ప్రొద్దున పంపు కొద్దిసేపే వదిలాడు. మళ్ళీ.ఇప్పుడు వదిలాడు.."
వినయ్ తేరపార చూశాడు.తను కట్టిన తెల్లరంగు లంగా అక్కడక్కడ తడిసి ఉంది.ఎద ప్రదేశంలో కొద్దిగా నీరు పడడంతో, ముచ్చిక అస్పష్టంగా దర్సనమిస్తోంది.వినయ్ లో అలజడి ఆరంభమయ్యింది.
" కాసేపట్లో అమ్మ,బట్టలుతికి వస్తుంది.నువ్వు ఎక్కడికీ వెళ్ళకు"
ఈ లోకలోకి పడ్డ వినయ్,
" ఓకే మా,అమ్మా...!!! ఇదేంటి కర్రు....?...రోడ్డులో వేసే తారులా ఉంది..అదెలా ,ఇక్కడ అంటుకుంది....?
శోభన, వినయ్ చెప్పింది అర్థం కాక, తెల్లమొహం వేసుకుని క్రిందకు చూసుకుంది.తన ఎడం రొమ్ము ముచ్చిక తడిసిన లంగాలోంచి కనబడ్డం చూసి,కొదుకు దాని గురించే అడుగుతున్నాడని తెలిసి,సిగ్గుతో చితికిపోయింది.
" అది కర్రేమీ కాదు....నువ్వెళ్ళి డ్రెస్ మార్చుకో..."
" అదేంటమ్మా.....అంత నల్లగా ఉంటే, కర్రుకాదంటావేమీ.....?"
" అయ్యో...అదీ....అదీ...అమ్మ లోపలి భాగం....తడిలో అలా తెలుస్తోంది"
" అంటే లోపలి వైపు కర్రా.....?"
" చంపకురా నన్ను.!!....నువ్వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకో, నేను వస్తాను"
తాను బాత్రూములోకి వెళుతున్నప్పుడు, ప్యాంటి లేకుండా ఉండడంతో, పిరుదులు బరువుగా ఊగడం తనివితీర చూస్తున్నాడు.బట్టలు మార్చుకుంటున్న వినయ్ కు ఒక ఐడియా తట్టింది.
" అమ్మా!!! అమ్మా!!" (బాత్రూం తలుపు తట్టాడు)
" ఏరా....?"(తల బయటికి పెట్టి అడిగింది)
" తలుపు తీయమ్మా, నేనూ లోపలికి వస్తాను"
శోభన ఖంగుతింది.ఏంటి వీడి ఉధ్ధేశ్యం అనుకుంటూ,
" ఎందుకు.....?"
" కంగారుపడకమ్మ, నువ్వొక్కదానివే ఎంతసేపు కష్టపడతావు......నేనూ సాయం చేస్తాను..."
" వద్దురా, నువ్వు రాకూడదు.."
లోపల ఒంటిమీద నూలుపోగులేదు.
" నేను చెప్పేది వినమ్మా" (బ్రతిమాలాడు)
కొడుకుకు తన మీద ఉన్న ప్రేమకు కరిగిపోతూ,విప్పి క్రింద పారేసిన లంగాను మళ్ళీ కట్టుకుని, తలుపుతెరిచింది.లంగా బాగా తడిసిపోయుంది.
" ఇదిగో ఇవి సబ్బు పెట్టాను, పులుము"
" అయ్యో లంగా బాగా తడిచిపోయింది కదమ్మా....!!! జలుబు చెయ్యదూ???"(విప్పేయొచ్చుగా అన్న ధోరిణిలో)
" పర్వాలేదు, ఎలాగూ స్నానం చేస్తాగా...?"
తడిచిన లోలంగా నుంచి, తన నల్లటి రెండు ముచ్చికలు స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి.వినయ్ అమ్మ స్థనపరివేషనం చుట్టుకొలతలు కళ్ళతోనే కొలుస్తూ,బట్టలు పిండుతున్నాడు.
" ఏంట్రా, అలా చూస్తున్నావు...?"
" అమ్మా, ఒకటి అడగనా....?"
" అడుగు..."(కొడుకు సహాయం చేస్తున్నందుకు అమ్మ మనసు మురిసిపోతోంది)
" నీ చంకలో అంత గుబురు ఉంది కదా!! దురద వెయ్యదా.....?"
ఆ మాటకు అప్పుడే దురద జ్ఞాపకం వచ్చినట్టూ మెల్లిగా గోక్కుంటూ,
" వేస్తుంది....ఏమి చెయ్యను....? మీ నాన్నకు అక్కడ షేవ్ చేస్తే నచ్చదు"(మాట జారింది)
" షేవ్ చేస్తే ఏమవుతుంది.....? ఎందుకని నాన్నకు నచ్చదు....?"
" ఏమోరా..."
కొడుకు ముందు చెయ్యెత్తి గోక్కోడానికి సిగ్గుపడి,చెయ్యి దించుకువే గోక్కుంటుంది.
" ఎందుకమ్మా, అంత కష్టపడుతున్నావు, చెయ్యి పైకెత్తి గోక్కోవచ్చుగా....."
తల్లి సమ్మతం కోసం ఎదురుచూడకుండానే, ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని పైకెత్తాడు...నిగనిగలాడుతున్న బొచ్చు నుండి ఒకరకమైన మత్తు వాసన వినూ ముక్కుపుటాలను సోకింది.
" అయినా, అలా గోక్కుంటే దురద ఎలా తీరుతుంది"
అంటూ వినూ,ఆ దట్టమైన వెంట్రుకల్లో తన వ్రేళ్ళు జొప్పించి, మెల్లిగా పీకుతూ, పామాడు.శోభనకు కొద్ది క్షణాలు సమ్మగా అనిపించింది.ఏదో అలజడి కలిగింది....
"ఆహ్ ఆహ్ ఆహ్......వదులు......వద్దు......ఆ ఆ ఆ.....కితకితలుపుడుతున్నాయి"
" పర్లేదు....ఉండు, ...."
ఇంకొద్ది సేపు చంకలో తన వ్రేళ్ళతో ఆ నల్లటి వెంట్రుకలతో ఆడుకుంటూ, చటుక్కున ఒక వెంట్రుకను లాగాడు.
" ఆ ఆ ఆ.....నొప్పెడుతుందిరా, భడవా !!!.. అయినా,తండ్రి బుధ్ధులు ఎక్కడికిపోతాయి"( చిరుకోపంతో చూసింది)
" నాన్న ఇలాగే పట్టుకుని లాగుతారా.....?"
వినయ్ దృష్టి అమ్మ ముచ్చికల మీద పడింది.అవి ఇందాకటి కంటే బాగా నిక్కపొడుచుకున్నాయి.
" అమ్మా, ఇప్పుడు చూడు చెప్పానుగా కర్రు అని, ఇదిగో..ఇప్పుడు బాగా నల్లగా కనబడుతోంది."
తన చూపుడు వ్రేలు అమ్మ ముచ్చికకు దగ్గరగా పెట్టి చూపించాడు.
" అది కర్రు కాదు నాన్న.....చెప్పింది అర్థం చేసుకో....నీకు అక్కడేముంది...? ఒక్కసారి ఒంగి చూసుకో.....అదే నాకు కూడా ఉంది."
వినయ్ అమాయకంగా తన దేహం వైపు చూసుకుని,
" అంటే......అమ్మా...!!! అవీ... పాలపీకలా.....?"( కావాలని ముచ్చికలనే పదం వాడలేదు)
" ............."
శోభన సిగ్గుతో తల పైకీ క్రిందకూ ఆడించింది.
" అమ్మా ఒక్కటి అడగనా.....?"
శోభన కళ్ళతోనే ఏంటని అడిగింది.
"నేను నీకంటే కొంచం ఛాయ తక్కువకదా!!!అయినా నా ముచ్చిక(ఇప్పుడు కావాలనే ఆ పదం వాడాడు) నల్లగా లేదు. మరి అంత తెల్లగ ఉన్న నీకు మాత్రం అంత నల్లగా ఎందుకుంది....?"
కొడుకు పదప్రయోగము, వాటి మీద వాడి చూపులు,శొభన దేహంలో పులకింతలు పుట్టిస్తున్నాయి..
" వినూ!! అక్కడ చూడకూడదు....తప్పు.అమ్మకు ఎలాగో ఉంటుంది.మనిషి రంగును బట్టి ఉండదు.చాలా మంది ఆడవాళ్ళకు అవి నల్లగానే ఉంటాయి.ఎందుకని అడగకు.నాకు తెలిసింది ఇంతే..."
" సరేనమ్మా....ఇంకొక చిన్న సందేహం...."
" ఏమిటి....?"(ఇంకొక బట్టను పిండడానికిస్తూ)
" లేడీసుకు ఎప్పుడూ అందులో పాలు వస్తాయా? నీకూ వస్తాయా.....?"
" నీ వయస్సుకు ఇప్పుడు ఇది అవసరమా"
కసురుకుంది శోభన.ఇంత వరకు భర్తతో కూడా ఇలా ఎప్పుడు మాట్లాడలేదు.అంత సరసమూ లేదు.
" చెప్పమ్మా......ప్లీజ్"
" మ్మ్.....ఎప్పుడుపడితే అప్పుడు రావు.....నాకు రావు"
మొట్టమదటి సారిగా ఇంకొక పురుషుడితో తన అంతరంగిక విషయం పంచుకోవడం.అది కొడుకే అయినప్పటికి.
" సరే....సరే..అధిక ప్రసగం ఆపి.....పద బయటికి"
" ఎందుకమ్మా అంత కోపం....? తెలియకపోతే చెప్పొద్దు..."
విసురుగా బట్టలు పిండుతూ,
" కుమార్ చెప్పాడు....వాళ్ళమ్మకు ఇంకా పాలు వస్తాయట....అప్పుడప్పుడు వాడికి పాలు ఇస్తుందట"
" అలా ఏమీ ఉండదు......వాడు అబధ్ధం చెపుతున్నాడు.వాడితో మాటలు ఆపేయమన్నాను కదా!!"
కొడుకు మాటలు తన దేహం మీద చేస్తున్న గారడి తట్టుకోలేక, మెత్తగా విసుక్కుంది.
" నేనేమీ వాడితో మాట్లాడలేదు....వాడు ఇంకొకరితో చెబుతుంటే విన్నాను.అయినా వాడు చెపుతుంది నిజమో అబధ్ధమో తెలుసుకోడానికి వాళ్ళ అమ్మ పాచిలు పట్టుకుని చూస్తానా ఏంటి......ఎందుకంత కోపం.....?"
" కోపమేమి లేదు....పోయిన వారమంతా వెనుక భాగం చూస్తూ , ఈ వారం ముందు భాగం చూస్తూ వస్తున్న సందేహాలు అయిపోయాయా? ఇంకా ఉన్నాయా....?"
" కొన్ని బుల్లి బుల్లి సందేహాలున్నాయి.....అడగనా.....?"
" మ్మ్....మ్మ్...."
" అవి నడుస్తున్నప్పుడు పైన బరువుగా ఉండవామా....? కొంతమందికి మరీ పెద్దగా ఉంటాయి కదా!!'
కొడుకు వేటి గురించి అడుగుతున్నడో అర్థమయ్యింది.
" రేయ్, ఇలాంటి ప్రశ్నలకు సమాధానం చెప్పాలంటే ఎంత సిగ్గుగా ఉంటుందో తెలుసా......? బరువుగా ఏమీ ఉండదు...చాలా....?"
" మరి......నీకు?"
వినయ్ చూపులు తన ఎత్తులను లంగా మీద నుంచే పరామర్శిస్తున్నాయి..
" నాకూ బరువేమీ ఉండదు...మామూలుగానే ఉంటుంది.
కొడుకు మాటలకు చేష్టలకు ఎంతగా నిగ్రహించుకున్నప్పటికి,ఇప్పుడు మాత్రం అవి నిజంగానే బరువెక్కి, తల్లిలోని ఆడది నియంత్రణ తప్పి,మదన మకరందపు చుక్కలతో తన ఆడతనం రెమ్మలు,ఒక్కసారిగా తడిశాయి......
" బట్టలు అయిపోయాయి....ఇక పద, నేను స్నానం చేసి వస్తాను"
తొడల మధ్య వెచ్చటి స్రావానికి , గొంతు తడారిపోయి, శోభన మెల్లిగా అంది.
" నీ లంగా ఉతకలేదు.....?"
" నువ్వుంటే అది ఎలా కుదురుతుంది....?"
" సరే...నేను వెళతాను...తొందరగా రా..."
సబ్బు తీసుకోడానికి తన తల్లి అటువైపు తిరిగింది.
" అయ్యో...ఏంటమ్మా...నీ వీపు మీద మరక...? సరిగ్గా రుద్దుకోవడం లేదా....?ఆగు నేను సబ్బు రాస్తాను"
" అయ్యో...అదేమీ వద్దు నేను రుద్దుకుంటాను....ముందు నువ్వు పద బయటికి"
తను వినయకు వెళ్ళడానికి దారి వదలి అటువైపు తిరిగింది.తల్లి మిసమిసలాడే పిర్రలను చుస్తూ, వినయ తన దడ్డును చేత్తో పాముకుంటూ......ఒక జగ్ నీళ్ళు చటుక్కున పిర్రల మీద పోసాడు.నీళ్లకు తడిసి లంగా ఇంకా బాగా అతుక్కుపోయి, పిరుదల షేపులు, మధ్య గాడి స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి....ఇప్పుడు వాటి నిజస్వరూపాలు తనకు కనబడ్డాయి....
" ఏయ్ ఎందుకు నీళ్ళు పోశావ్......?? కొట్టానంటేనా.....?"
" నువ్వేంటమ్మా,నన్ను కొట్టేది....? నా అందాల అమ్మను నేను కొడతాను"
తడిచిన లంగా మీద నుంచి పిర్ర మీద అరచేత్తో చరిచాడు.పచక్ మన్న శబ్దంతో పాటు, మేరుపర్వతాలు భూకంపం వచ్చినట్టు ఒక్కసారిగా,ఊగాయి.ఆ చరుపుకు చురుక్కుమన్న పిర్రను, రుద్దుకుంటున్న తల్లిని చూస్తూ, నిగిడిన సుల్లను చేత్తో పట్టుకుని గదిలోకి పారిపోయాడు.శోభనకు కోపం బదులు, ఎందుకో సన్నటి చిరు నవ్వు పెదవులకొసాన మెరిసి మాయమయ్యింది.తొడల మధ్య చిప్ప చెమ్మగిల్లిన పర్యవసానమేమో.!!! తనలోని ఆడది మెల్ల మెల్లగా నిద్రలేస్తోంది.
