Update 05

తాను గదిలోకి వచ్చిన కాసేపటికి బాత్రూం తలుపు మీద దబ్బుమని లంగా వేసిన శబ్ధం వినబడింది.బాత్రూములో తన తల్లి నగ్నంగా నిలబడి ఉంది. కొద్దిగా కూడా బిగుతు సడలకుండా(ఇద్దరి పిల్లల తల్లి అయినప్పటికీ) రెండు బొప్పాయిలు,.వాటి మీద నల్లటి బాదం పప్పులా రెండు ముచ్చికలు తల బిరుసుతో పైకి చూస్తూ...మెడలో నల్లపూసల తాడు.....నున్నటి భుజస్కందాలు......వాటికి క్రిందుగా,మత్తెక్కించే చంకలు....వాటి నుండి కొద్దిగా త్రొంగిచూస్తున్న,నల్లటి గుబురు.....పాముపొట్టలా పలుచటి పొట్ట.....ఇరువైపులా రెండు మడతలు.....మధ్య,నిలువుబొట్టులా నాభి.....క్రిందుగా కొద్దిగా ఉబ్బిన పొత్తికడుపు......వాటి మీద ఇద్దరు పిల్లలు కన్న సాక్షిగా పురుడు గీతలు.......ఎత్తైన కటి ప్రదేశం.......మొలత్రాడులా సన్నటి వెండి తీగ.......అరటిబోదెలు లాంటి లావాటి తొడలు.......వాటి సంగమంలో ..నల్లటి పచ్చికతో కప్పబడిన రతీద్వారం......క్రొద్దిగా క్రిందకు దిగితే పిటపిటలాడే పిక్కలు.......అందమైన పాదాలు........ఆ పాదాలకు వెండి పట్టీలు......కాళ్ళకు మెట్టెలు.....ఊహించుకుంటూ.......తడిదేరిన తన అంగాన్ని ఊపుకుంటున్నాడు.తలుపుకు ఏదైన చిన్న చిల్లు ఉంటుందేమోననే ఆశతో అలా ఊపుకుంటూనే వెతికాడు.నిరాశే మిగిలింది.చెయ్యి తన పని చేసుకుపోతున్నప్పటికీ, బుర్ర పాదరసంలా అలోచిస్తుంది,తరువాతి ఘట్టం కోసం.

ఇంతలో షవర్ ఆగింది.చేస్తున్న పని ఆపి,హాలులోకి వచ్చి కూర్చున్నడు.తువ్వాలు చుట్టుకుని శోభన తన గదిలోకి మెరుపుతీగలా వేగంగా వెళ్ళడం గమనించాడు.తన కళ్ళు చాటంత అయ్యాయి......పావువంతు పైగా బలసిన తొడలు కంటగింపుచేశాయి.....నేల మీద పడుకుని చూస్తే,ఖచ్చితంగా నల్లటి మొగలపోద కనబడుతుందనిపించింది.అలమారిలో ఏదో కొంచం సేపు వెతికి, వినయ్ వైపు తిరిగింది.

" వినయ్!!!అమ్మకు ఓ సాయం చేయరా...."

తలుపు చాటున నిలబడి,దేహాన్ని దాచుకుంటూ, జాలిగా మొహంపెట్టింది.

తిరిగి చూసిన వినయ్ కు తన తల్లి పై భాగంలో ఆమె భుజం.క్రిందిభాగంలో నున్నటి తొడను కళ్ళతో తినేస్తూ,

" చెప్పమ్మా...."

" మేడ మీద బట్టలు ఆరేశాను......కొద్దిగా తెస్తావా.....?"

" ఏ బట్టలు....?"

కొడుకుతో బ్రా,ప్యాంటి తెమ్మని చెప్పడానికి సిగ్గుపడి,

" అన్నీ...."

తుర్రుమని మేడ మీదకు వెళ్ళిన వినయ్,

" అమ్మా.....ఇంకా ఆరలేదు.అన్నీ తడిసే ఉన్నాయి"

శోభనా, ఇరుక్కుపోయింది...

" ఆ ఇన్నెర్స్,మాత్రం తీసుకుని రా"

" ఇన్నెర్స్....అంటే, బాడీనా....?"

తల్లి సిగ్గుతో చితికిపోయింది..

"మ్మ్ మ్మ్....అలాగే ఆ ప్యాంటీ కూడా"

" అమ్మా, ఇక్కడ బ్లూ కలర్, రెడ్ కలర్ చెడ్డీలు ఉన్నాయి....ఏది తీసుకురాను....?"

" ఏదోకటి తీసుకురారా...."(సిగ్గుతో జావకారిపోయింది)

తెల్లరంగు బ్రా, బ్లూ రంగు ప్యాంటీ తీసుకుని క్రిందకు వచ్చి తల్లికి ఇచ్చాడు.యవ్వనంలోకి అడుగుపెడుతున్న తన కొడుకు చేతిలో అవి చూసిన శోభనకు, ఏదోలా అయ్యింది.వాటిని పట్టుకున్న వినయ్ వ్రేళ్ళు,అవి దాచే ప్రదేశాలను స్పృసిస్తున్నట్టు అనిపించి, లజ్జతో మొహం ఎర్రబారింది.అవి తీసుకుని గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.టవల్ ను కుదిపేస్తున్న పిరుదుల ఎత్తుల సల్లాపాలు చూస్తూ అలానే నిలబడిపోయాడు..

"బంగారం, మరచిపోయా....తలుపు దగ్గరకు లాగేయ్...."

" అమ్మా......నేను తెచ్చింది నీ ప్యాంటినేనా.....?"

" అవును రా.....ఏం.....?

" చాల చిన్నగా ఉంది అందుకనీ...!!"

" దానికి ఎలాస్టిక్ ఉందిరా మొద్దు...వేసుకుంటే సాగుతుంది"

" అంత బిగుతుగా వేసుకుంటే రక్తప్రసరణ ఆగిపోతుంది...ఏదీ నువ్వు వేసుకో....నేను ఎంత టైట్ గా ఉందో చూస్తాను"

" ఛ్ఛీ...పో....బుద్దిలేకపోతే సరి......."

" ఆరోజు బొద్దింక దూరినప్పుడు చూపించావుగా...."

" అప్పుడు ....అదీ.....భయమేసింది"

" అమ్మా....నీ మంచికే చెబుతున్నాను......"

" పట్టుకుంటే వదలవు కదరా.......సరే బట్టలు వేసుకుని చూపిస్తాను..."

" బట్టలు వేసుకునా.....? అదేలా.....?"

" పైకెత్తి....."

ఈ మాట వినగానే, వినయ్ కు స్వర్గలో తేలుతున్నట్టు, మనస్సంతా వాంచతో నిండిపోయింది.10 నిమిషాల తర్వాత తన తల్లి చక్కగా ముస్తాబై అందమైన చీరలో కిచెన్ లోకి వెళుతోంది.

" అమ్మా ఎక్కడికెళుతున్నావు..."

" ఊసులతోనే సరిపోతుందా....? వంట చేయొద్దా...?"

" చూపిస్తానన్నావుగా...."

" ఛీ..ఏదో ఆకతాయిగా అలా అన్నాను.అది తప్పు....నువ్వు ఇంకా చిన్నపిల్లాడివి కాదు..."

" నేను చిన్న పిల్లాడినే...చూడు....ఇంకా మీసం కూడా మొలవలేదు...."

" మీసాలు మొలవనంత మాత్రానా......"( కొడుకు కట్ డ్రాయర్ ఉబ్బు కొన్నాళ్ళక్రితం చూసిన సంఘటన గుర్తుకు రాగానే మాటలు ఆగిపోయాయి)

" ఉమ్మ్....మాత్రానా.....?"( కళ్ళెగరేశాడు)

" నా బుజ్జివి కదా!!! వద్దురా...."

" అదేమీ నాకు తెలీదు...ఇది మోసం...దగా......"(మారాముగా, మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాడు)

" నడుము దగ్గర టైట్ గా ఉందా లేదా,అనేగా నీ సందేహం...?"

" మ్మ్....."

ఇక తప్పేదేమీ లేనట్టు, కొడుకు వైపు వీపు పెట్టి అటు తిరిగి,చీరను కొద్దిగా లూజు చేసుకుని,లోలంగాను క్రొద్దిగా క్రిందకు జార్చింది.ఇప్పుడు కొడుకు వైపు తిరిగింది.వినయ్ కు అమ్మ పచ్చటి పలుచటి పొట్ట క్రిందుగా బ్లూ రంగు ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ బాండ్ కనబడింది.

" అమ్మా....కొద్దిగా దగ్గరికిరా..."

తల్లి చెయ్యి పట్టుకుని దగ్గరకు లాగి,ప్యాంటి ఎలాస్టిక్ ను నడుము దగ్గర పట్టుకుని రెండువైపులకు లాగి,వదిలాడు.అది ఫట్ మని తగిలింది.

"అబ్బా.....గాడిదా...."

అదే సమయంలో వినయ్ చొరవగా తన నాలుగు వ్రేళ్ళతో పొట్ట ముందు బాగాన ఉన్న ఎలాస్టిక్ ను లాగాడు.......తన ముని వ్రేళ్ళకు అమ్మ గరిక తగిలింది.శోభనాకు చాలా కాలం తర్వాత ఆ తావులో పర స్పర్శతో, అక్కడి కండరాలు ఎందుకో ఒక్కసారిగా తీయగా మూలిగాయి......శ్వాస ఆగిపోయినట్టనిపించింది...తనకు తెలియకుండానే తన కళ్ళు మోకాలు మీద కూర్చున్న వినయ్ మొల మీదకు వెళ్ళాయి…

(............)

" ఇక చాలు వినయ్ "

" అర్రే చూడ్డానికి చిన్నదే అయినా సరిగ్గా సరిపోయిందమ్మా....."

తల్లిని ఒక్కసారి ఎగాదిగ చూశాడు.చీర క్రిందకు జార్ఫి, ప్యాంటీ ఎలాస్టిక్ కనబడుతుంటేవాడికి ఒక్కసారిగా రెండు మూడు బ్లూ ఫిలిం లు చూసినట్టుగా ఉంది.

తన వ్రేళ్ళు,అమ్మ చెడ్డీలోంచి బయటలు లాగుతున్నప్పుడు,ఆమె పొట్టమీద చీర చెదిరింది.కొద్దిగా కండతో ఉన్న పొత్తికడుపు మీదగా,సొరంగంలా లోతుగా ఉన్న బొడ్డు,వినయ్ ను చూసి కళ్ళెర్ర జేసింది.తన నాభి ప్రదేశాన్ని కొడుకు చూస్తున్నాడనే విషయం గ్రహించిన శోభన చీరతో కప్పుకుని,

" అక్కడేమిట్రా, చూపులు..."

" కావాలని చూడలేదమ్మా....అదే కనబడింది.చూడ్డానికి గారెలా ఎంత చక్కగా ఉందో...."

" ఏంట్రా వెధవ మాటలు.....? గారే, గీరె అంటూ...బుద్ధిలేకుండా.....అమ్మతో అనే మాటలేనా...?

వినయ్ తల మీద ఒక్క మొట్టికాయ కొట్టి,ఎప్పటిలానే తన కటిప్రదేశాన్ని లయగా ఊపుకుంటూ లోనకి వెళ్ళింది.ఆ లయను చూస్తూ, వాటిని మెత్తగా నిమరాలనే కోరికను అణుచుకుంటూ కూర్చున్నాడు. అలా కూర్చున్న వినయ్ చేతి వ్రేళ్లకు ఏదో తగిలింది.అమ్మ ప్యాంటిలొ చెయ్యి పెట్టినప్పుడు,తల్లి మానం మీద ఉన్న వెంట్రుకల్లో ఒకటి, సుమారు రెండు అంగుళాలు,తన చేతి గోరులో ఇరుక్కుని ఉంది.సంతోషంతో ఉక్కిరిబిక్కిరి అయ్యాడు.అమ్మ యోని వెంట్రుకను ముక్కుదగ్గర పెట్టుకుని వాసన చూశాడు.వాసనేమి తెలియలేదు....అయినఫ్ఫటికి అమ్మ మూత్రపు వాసనను ఊహించుకుని, ఆ వెంట్రుకను నాలికతో చప్పరించాడు.తన గదిలోకి వెళ్ళి ఓ పుస్తకంలో నెమిలి ఈకను దాచుకుంటున్నట్టు,పదిలంగా దాచుకున్నాడు.మెల్లిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కిచన్ లోకి వెళ్ళాడు.

కిచెన్ లోకి వెళ్ళిన వినయ్ అమ్మ ప్రక్కన నుంచున్నాడు.

" ఏరా....? ఊసుపోవడం లేదా....? టి,వి చూడొచ్చుగా...అమ్మ,పచ్చడి చేసి నిన్ను పిలుస్తుంది.వెళ్ళు"

" అవన్నీ బోర్ మా, నీ దగ్గరే ఉంటాను.."

వినయ్ అమ్మను సైట్ కొడుతూ నిలబడ్డాడు.తల్లి ఓర కంట ఇది గమనించి,

" ఏంటా చూపులు....?

" ఏం చూడకూడదా.....? నా అమ్మ.....నా ఇష్టం..."

" చూడొచ్చు, కానీ , ఇలా ...ఇంకోలా చూడకూడదు"

" ఇంకోలా, అంటే..."

" అంటే సైట్ కొట్టేలా...."( గొంతు తడబడింది)

" ఓస్...అదా,అవునూ....సైట్ కొడుతున్నాను.నా అందమైన అమ్మను."

" హం.....ఇప్పుడు అందరి తల్లులు అందగానే ఉంటారు.రేపు పెళ్ళాం వచ్చాక, దాని కొంగుపట్టుకు తిరుగుతారు..."

" అది నాకు తెలీదు....నాకు మాత్రం నువ్వే నా అందాల దేవతవి...."

చట్టుక్కుని అమ్మ మొహాన్ని చేతుల్లోకి తీసుకుని, ఆమె బూరెలాంటి బుగ్గ మీద ఘాటుగా ముద్దు పెట్టాడు.

ఈ హఠాత్ పరిణామానికి , శోభన శ్వాస వేడెక్కింది.

" ఆ కుమార్ గాడితో చేరి నువ్వు చెడిపోయావు కన్నా.ఎప్పుడు చూడు, అమ్మను ముద్దుపెట్టుకోవడం...అమ్మను ఎగాదిగ చూడడం....."

" వాడితో ఎందుకు పోలుస్తావు....? నీ బిడ్డ బంగారం. అయినా నా అమ్మకే కదా,ముద్దులుపెడుతున్నాను.వాడు, వాళ్ళ అమ్మకు మౌత్ కిస్ ఇస్తాడు తెలుసా....?వాళ్ళ అమ్మ రోజూ వాడి పెదవుల మీద ముద్దు పెట్టి నిద్రలేపుతుందట...తెలుసా..?"

"ఖర్మ....ఖర్మ...ఏం కుటుంబమో......."

" ఇంకా ఎన్నో ఉన్నాయ్....చెబితే నువ్వు అంతే...."

" ఓ మాట చెబుతాను వింటావా కన్నా....ఆ వెధవతో స్నేహం వద్దురా....."

" నేనేమీ అనలేదమ్మా....వాడే ఒక రోజు ఏమన్నాడో తెలుసా "(బేలగా మొహం పెట్టాడు)

" ఏమన్నాడు....?"

" వాళ్ళ అమ్మ బొడ్డును తాకాడట...దానికి నేను అదేమి ఘనకార్యం అన్నాను...దానికి వాడు ఏమన్నాడో తెలుసా.....?"

" మ్మ్......."(గొంతు తడారిపోయింది)

" నువ్వు మాగాడివైతే మీ అమ్మ బొడ్డు ముట్టుకుని వచ్చి మాటాడు. అన్నాడు...నాకు తలకొట్టేసినట్టు అయ్యింది"

" వాడెవడురా, నా కొడుకును మాగాడివా అని అడగడానికి......వాడిని ఇంటికి తీసుకురా,చెంపలు వాయిస్తాను"

"వాడిని ఇంటికి తీసుకురావాలంటే, నేను పందెంలో గెలవాలిగా.....!!!"

" అలాంటివి చేయకూడదు,బుజ్జీ"

"ఏం...? ఎందుకని....? నీ చేతులు ముట్టుకోవడం లేదా...? కాళ్ళు ముట్టుకోవడం లేదా....? నీ బుగ్గలు ముట్టుకోవడం లేదా....? ఇదీ అంతేగా.....?"

" అది వేరే.....ఇదివేరే"

(శోభన ఎలా చెబుతుంది,బొడ్డును ముట్టుకుంటే,ఎక్కడో ఏదో కలుగుతుందని.)

" అమ్మా..!! ప్లీజ్ ఒక్కసారి..."

" నేను నీ అమ్మను రా,నా బొడ్డు నీకెల చూపించేది....? ఎలా ముట్టుకోనిచ్చేది...?"

" ఏం....కొడుకుగా ఆ మాత్రం మా అమ్మ మీద నాకు అధికారంలేదా.....?"

" అయ్యో...వెంగళప్పలా మాటాడితే ఏం చెబుతాను...అలాంటిదేమీ లేదు.అమ్మ మీద నీకు అన్ని హక్కులు ఉన్నాయి.కానీ ఇది వేరే రా కన్నా...."

" సరే...అయితే నాతో మాట్లాడకు పో.....నేను వాడి ముందు ఓడిపోయినట్టు,దేభ్యం మొహంపెట్టుకుని నిలబడతాను...అదేగా నీకు కావాల్సింది"

కాళ్ళతో నేలను తన్నుతూ,కోపంగా కిచెన్ లొ నుంచి హాలులోకి వెల్లిపోయాడు.​
Next page: Update 06
Previous page: Update 04