Update 28
" ఏయ్......లెగు, వాడు వచ్చెస్తాడు..."
" అప్పుడే రాడులే,నువ్వు కంగారుపడకు "
తల్లి పెదాలను తన పెదాలతో పెనవేసింది.పెదవుల చప్పరింత శబ్ధాలు వినబడుతుంటే వినయ్ సుల్ల నిగుడుకుంటోంది.....
" ఆస్ స్ స్ స్ ....."
" ముచ్ చ్ చ్ చ్ "
" మ్మ్ మ్మ్ ...చా....ల్లే...వే..."
" ష్ ష్.....ఎంత టేస్టో నీ పెదాలు...."
" ఛ్ఛీ సిగ్గులేకపోతే సరి....."
" సిగ్గా, నాకా....?తమ్ముడొస్తాడేమోనని ...లేకపోతే...ఈ పాటికి ఒంటి మీద నా బట్టలు ఉండేవి కావు...అది సరేగానీ, పాలు ఇవ్వవ్వా...?"
" వొసే, హింసించకే బాబు..."
శోభన నైటీ జిప్ తీసి వినయ్ ఉమ్ముతో తడిసి మిళమిళలాడుతున్న ముచ్చికను చప్పరించింది...
కొడుకు చీకిన కుచాగ్రాన్నీ కూతురు చీకుతుంటే తెలీని అలౌకికానందాన్ని పొందుతోంది....
" ఏంటమ్మా.......చుక్క, రెండు చుక్కలే వస్తోంది..."
" ఇప్పుడు ఉండవే, బాబు త్రాగాడు..."
" అయితే అది ఇవ్వు" అంటూ ఇంకో పాచి చూపించింది.
" మళ్ళీ వాడు లేస్తే కావాలి..."
" సరే, సరే....కన్నకూతురికి పాలివ్వవు కదూ.."
కసిగా బుగ్గను కొరికి,
" ఇక ఎప్పుడైనా పాలు ఇవ్వలేదో, ఇలానే కరుస్తాను " అంటూ తన గదిలోకి వెళుతున్న అక్క పిఱ్ఱల లయను మంచం క్రింద నుంచి చూస్తున్న వినయ్ దడ్డు బాగా బలం పుంజుకుంది....
వసంతి వెళ్లగానే మంచం క్రింద నుంచి బయటికి వచ్చాడు వినయ్. నిక్కరులోంచి నిగుడుకున్న కొడుకు కైవారాన్ని చూసి,దానికి కారణభూతులు ఎవరో..శోభన అర్థం చేసుకుంది,
" రేయ్ తొందరగా వెళ్ళరా,మళ్ళీ అది వస్తుందేమో "
కంగారు పడింది.
" అదే నిన్ను కొరుకుతుందా, నేను కొరకలేనా "
అంటూ తల్లి రెండవ బుగ్గను కసుక్కున కొరికి తుర్రుమన్నాడు వినయ్.
ఇంతలో పాలసైకిల్ బెల్ ప్రక్క ఇంటి దగ్గర వినబడింది.
" ఒరేయ్ పిల్లలు, పాలవాడికి చెప్పండి, రేపటి నుంచి మామూలుగానే పాలు పొయ్యమని "
ఎటునంటి శబ్ధం రాకపోవడంతో,తానే లేచింది సణుక్కుంటూ.వెళుతున్న తల్లిని, సోఫా మీద పడుకున్న వినయ్ ఓరకంట చూశాడు.ఒక సంవత్సరం విశ్రాంతి తీసుకోవడం వల్ల ఆమె పిఱ్ఱలు కొద్దిగా బలిసినట్టు కనబడుతున్నాయి...అందులోనూ ప్యాంటీ వేసుకోకపోవడంతో అవి మరీ తృళ్ళితృళ్ళి పడుతున్నాయి...బాయిపాలు దొరికాయనే సంతోషంలో అమ్మ గుద్దలు మరచిపోయినందుకు తనను తానే తిట్టుకున్నాడు...
తల్లి పాల వాడితో మాట్లాడి, వస్తుంటే, పాలవాడు శోభన నితంబాలాను కసిగా చూడ్డం వినయ్ కంటపడింది.లోపలికి వచ్చిన శోభన, కిటికీ దగ్గర కొడుకు నిలబడి ఉండడం చూసి,
" ఇక్కడేమి చేస్తున్నవురా...?"
" అది సరేకానీ, పాలవాడు పాలామె ఏమి మాట్లాడారు...?"
" ఒక్కటి పీకానంటే....కొవ్వా.....?"
""అబ్బో చిన్నదాని చిరాకు చూడరా....వాడు పాలు ఇస్తున్నాడు కాబట్టి పాలవాడు, నువ్వూ పాలిస్తున్నావు కాబట్తి పాలామె...అహ్హాహ్హాహ్హా..."
" ఏయ్ మెల్లిగా వాగు, మీ అక్కకు వినబడుతుంది..."
" అదేమంటుంది...అదీ నీ పాలకోసం వెంపర్లాడుతోంది.అయినా తను గదిలో లేదు...స్నానానికి వెళ్ళుంటుంది.."
అమ్మ పాలగిన్నెతో వసారలోకి వెళుతుంటే, వినయ్ ఆమె వెనకాతలే వెళ్ళాడు.తల్లి పిఱ్ఱల తాండవం చూసి తట్టుకోలేక వెనక నుంచి హత్తుకున్నాడు..మెడ ఒంపులో ముద్దు పెడుతూ తన నడుమును వెనుకెత్తుల మధ్య నొక్కాడు...
" ఆహ్...విను...వద్దన్నానా...?"
వినయ్ చేతులు తల్లి మెత్తటి పొట్తను ఒత్తుతూ, బొడ్డును చేరి.....బొడ్డు లోతును పరామర్శిస్తున్నాయి..
" హాం......మ్మ్ మ్మ్...రాను రాను నీకు తెగింపు ఎక్కువయ్యింది....బొత్తిగా భయం లేకుండా పోయింది..ఇప్పుడు మనమిద్దరమే కాదు...మీ అక్క కూడా ఉంది గుర్తుంచుకో.."
" ఉంటనే ఉండనీ, తానేమి చిన్నపిల్లకాదూ, దెంగులాట తనకు తెలీనిదీ కాదు.."నవ్వాడు.
" ఛ్ఛీ, ఏంటా పాడుమాటలు...సిగ్గులేకపోతే సరి..."
" నిజమేగా అన్నాను...అక్కా బావలు చేసుకోరా ఏంటీ...అది సరే, ముందు నీ గుద్దలు కావాలి......చాలా పిచ్చిగా ఉందమ్మా..."
" ఒరేయ్ బాలింతను రా, నీ మొరటుతనం చూపించకు..ప్లీజ్"
" చాలా కాలమయ్యింది నిన్ను బిత్తలుగా చూసి,. ఒక్కాసారి చూదనివ్వమ్మా...."
" అక్క లేనప్పుడు చూపిస్తాను కన్నా, నా మాట విను "
" నాకు ఇప్పుడే కావాలి " (ఆమె నైటి అంచు పట్టుకుని పైకి ఎత్తాడు)
" అబ్బా....వదలరా...పదా, నీ రూముకు ,నేను వస్తాను. కానీ అమ్మను ఏమీ చెయ్యకూడదు...సరేనా...?"
" సరే, తొందరగా రా..."
వినయ్ తన రూములోకి వెలుతూ, అక్క గది ఇంకా తలుపు వేసి ఉండడం చూసి నిశ్చంతగా గదిలోకి వెళ్ళాడు..
(...........)
శోభన పొయ్యి మీద పాల గిన్నె ఉంచి,వినయ్ గదిలోకి వెళ్ళింది.
గదిలో మంచం మీద వినయ్ కాచుక్కూర్చున్నాడు...
" ఊం చెప్పు ఏం కావాలి....?"
" ముందు ఆ నైటీ విప్పేయమ్మా....."
" అయ్యో మీ అక్క వచ్చేస్తుందేమో....."
" ఏమీ రాదు, తొందరగా విప్పేయ్..."
శోభన తన నైటీ విప్పింది......
ఆమె చంకల్లో మితంగా ఉన్న గుబురును చూసి ఆశ్చర్యంగా వినయ్,
" ఏంటమ్మా, చంకలు బోసిపోయాయి....?"
" హాస్పిటల్ లో వాళ్ళు తీశేశారు...అప్పటి నుంచి నేను ట్రిం చేసుకుంటున్నాను...."
సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది.
వినయ్ చూపులు తల్లి తొడల మధ్యకు జేరాయి....అక్కడ కూడా అలానే ఉంది.వెంటనే తను గబగబ వెళ్ళి తలుపు గొళ్ళెం పెట్టాడు..
" ఏయ్ ఎందుకురా తలుపు గొళ్ళెంపెట్టావు....? అది వస్తే, ఛ్ఛీ.....తలుపుతియ్యి...."
" ఇంత అందమైన చెక్కిన శిల్పంలా ఉన్న నీ నగ్న దేహాన్ని చూసి ఎన్నాళ్ళైయిందో....అక్కకు ఏమీ భయపడేదేమి లేదు....కాసేపు గమ్మునుండు..."
" అమ్మ పరిస్థితి అర్థంచేసుకోరా...."
" అయితే కొద్దిసేపు పాలు ఇవ్వు బంగారం..."
" మళ్ళీనా.....??"
"రోజుకు నాలుగు పూటలు ఇవ్వాలని చెప్పాను మర్చిపోయావా....?"
" ఈ ప్రక్కది చీకు...."
" నేను చీకను...నువ్వే పిచికారి చేయి....నేను కొద్ది దూరంలో ఉండి త్రాగుతాను...."
" రేయ్, పాలు వృధా అవుతాయిరా...."
" అదేమవ్వకుండా నేను చూసుకుంటానులే..."
శోభన పాలతో నిండిన తన సన్నును మొదలంటూ పట్టుకుని పైకి లేపి, నల్లటి పీకను చూపిస్తూ,
" దగ్గరకు వచ్చి, చీకొచ్చుగా...." గోముగా అంది.
" కుదరదు......గట్టిగా పితుకు...." మారముగా అన్నాడు వినయ్.
శోభన కొద్దిగా నొక్కగానే, సిరంజి నుంచి మందు ఎగ జిమ్మినట్టు ,పాల ధార వేగంగా జిమ్మింది...వినయ్ నోరు తెరచి గుటకలు వేస్తున్నాడు....శోభన అలా నాలుగైదు సార్లు నొక్కి,
" ఇక చాలా "
వినయ్ నోటి నిండా తల్లి పాలు నింపుకుని, ఆమె దగ్గరకు వచ్చి, గట్టిగా కౌగలించుకుని,నోట్లో నోరుపెట్టి, తన నోటిలోని పాలను ఆమె నోట్లోకి పంపాడు.....కొడుకు ఎంగిళితో మిళితమైన తన పాలను అమృతంలా త్రాగింది శోభన.
తన నిక్కరు కొద్దిగా క్రిందికి లాగి, బుసకొడుతున్న తన మడ్డను తల్లి చేతికందించాడు.....శోభన వ్రేళ్లతో వినయ్ వట్టలను, దడ్డును నొక్కుతూ, పిసుకుతూ, సవరిస్తుంటే,వినయ్ తల్లి ముచ్చికలను పళ్ల మధ్య బిగించి,కుడుస్తున్నాడు..
" అబ్బా, తొందరగా కార్చుకోరా..."
శోభన జాడింపు వేగాన్ని పెంచింది.
జాడింపు ఆపమన్నట్టు, తల్లి చెయ్యిని తన సుల్ల మీద నుంచి తీసి,
" అమ్మా, నీ పాలను ,నా మడ్డ మీద పిచికారి చెయ్యవా....?"
శోభన తన కుడి రొమ్మును నొక్కుతూ,తనకు గర్భదానం చేసిన కొడుకు కైవారం నిత్యం బలం పుంజుకోవాలని, వృషణాలలో వీర్యాభ్హివృధ్ధి చెందాలని పాల ధారతో తడుపుతూ,క్షీరాభిషేకం చేసింది.
వెచ్చటి ,చిక్కటి పాలతో తడుస్తున్న మడ్డను కొట్టుకుంటూ,
" కంగారులో అసలు అవ్వదమ్మా...."
" ఒరేయ్ మీ అక్కకు డౌట్ వస్తుంది......ఈ సారికి నువ్వు చేత్తో కొట్టుకో...ప్లీజ్ "
తల్లి ఆవేదనను అర్థం చేసుకుని, ఆమెను వదిలేసాడు.శోభన తన నైటీ వేసుకుని తలుపు తీసుకుని హాలులోకి వచ్చింది...హాల్ లో కూర్చిని టి.వి చూస్తున్న కూతురిని చూసి గతుక్కుమంది.కిమ్మనకుండా, కిచన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది...
వసంతి తల్లిని ఓరగా చూసింది...నైటీ నలిగింది....ఎద భాగం తడిసి ఉంది...
వినయ్ గది తలుపు వేసుకుని చేత్తో కొట్టుకుంటున్నాడు....
తల్లి పాల రుచిని ఊహించుకుంటూ.రొమ్ముపాలతో తడిసిన తన దడ్డును కస కసమంటూ కొట్టుకుని, బోళ బోళమంటూకార్చుకున్నాడు.కాసేపు ఉపశమనం పొంది, నిక్కరను పైకి లాక్కుని తలుపు తీసుకుని బయటకి వచ్చాడు....సోఫా మీద తన ప్రక్కనే కూర్చున్న తమ్ముడ్ని ఆ చూపులతోనే చూసింది.....వినయ్ నిబ్బరంగా ఉన్నాడు.
ఆ రోజు రాత్త్రి...
శోభన స్నానం చేసి పలుచటి నైటీ వేసుకుని, తల దువ్వుకుంటోంది...
వసంతి చంటి బిడ్డను ఓళ్ళో వేసుకుని నిదురపుచ్చుతూ,
" అమ్మా,బాబు చూడ ముచ్చటగా ఉన్నాడు, నాకూ ఇలాంటి పాప పుడితే బాగున్ను "
శోభన తల దువ్వుకుంటూనే,
" నీకేమి అంత వయస్సయ్యిందనీ.....పుడతాడులేవే...కంగారుపడకు..."
" అది కాదమ్మా, అచ్చం ఇలాంటి బాబే కావాలి..."
బాబును ముద్దాడింది.
" బాబులో నీ పోలికలూ ఉన్నాయిగా, నీకు అలాగే పుడతాడు..."
" నా కంటే తమ్ముడి పోలికలే ఎక్కువగా ఉన్నాయి..."
ఉలిక్కిపడింది శోభన.
" తమ్ముడికీ, నీ పోలికలు ఉన్నాయిగా..."
సంభాలించింది.
" అమ్మా..."
" చెప్పవే...."
" నిన్ను ఒకటి అడగాలి...."
" ఏంట్రా......?"
" మధ్యాహ్నం గదిలో ఏం జరిగింది.."
"దేని గురించి అడుగుతున్నావు....?"
" అదే వినూ గదిలో....."
శోభనకు భూమి ఒక్కసారి కంపించినట్టు అయ్యింది....
" తలపోటు ఎక్కువయితే, వినూను మర్ధనా చెయ్యమన్నాను...నువ్వేమో బాత్రూములో ఉన్నావాయే..."
" అబధ్ధాలాడకమ్మా........అంతా నాకు తెలుసు..."
" వసీ, ఏమంటున్నావు....?"
గొంతూ మొద్దుబారింది..
" ఇంతవరకు వినూ, చిన్నకుర్రాడే అనుకున్న.....పెద్ద పెద్ద కార్యాలు చేస్తున్నాడు.."
" ఏంటే వాగుతున్నావ్....?"
" నిన్ను ఇలా అడిగితే చెప్పవులే "
ఒడిలో పడుకున్న బిడ్డను బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి,తల్లి వెనకకు వెళ్ళి ఆమె భుజాల మీద చేతులు వేసి గట్టిగా నొక్కింది.
" మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్....గట్టిగా నొక్కవే....."
" నొక్కుతా, నొక్కుతా.." తల్లి పెదాలను జుర్రుకుంటుంటే, రెండు ముంగీసలు కీచులాడుకుంటున్నట్టు గదంతా ఒకటే శబ్ధం...
" అబ్బా, వదలవే, ఎప్పుడు చూసినా పెదాలను చీకుతూ....."
" ఇవి నా ముద్దుల అమ్మ అందమైన పెదాలు.....రోజంతా చీకుతాను, నా యిష్టం. అవునులే ఇవి చీకడానికి నీకు క్రొత్త మనిషి దొరికాడుగా,అందుకే నన్ను దూరం పెడుతున్నావు...."
అసూయగా అంది వసంతి.
" వ......సీ....."
" అంతా నాకు తెలుసు...దాపరికం అక్కరలేదు....వినయ్ కదా, నీ దొంగ భర్త...?"
" ......."
" పోనీలేమ్మా, నా తమ్ముడికి నా బుధ్ధులు రాకపోతే ఎవరికి వస్తాయి....? ఆడదాన్ని నాకే నిన్ను చూస్తే రిమ్మతెగులుపుడుతుంది...అలాంటిది, వాడు మగాడు.నేను ఎవరి దగ్గరా చెప్పను, అయితే ఒక కండీషన్...."
శోభన కూతురు వైపు దిగ్భ్రాంతంగా చూసింది....
వసంతి నవ్వుతూ,
" నాకెలాగూ పాలు వచ్చే యోగం లేనట్టుంది......ఇప్పుడు ఆ పొదుగులు నాకు అప్పగించు...."
తల్లి రెండు పాలపీకలను వ్రేళ్లతో లాగింది.
" ఛ్ఛీ, అవేమి పాడు మాటలే....నీకేం......?ఆరోగ్యంతో పిటపిటలాడుతున్నావు... కాస్త ఆలస్యం అవుతుంది...అంతే...."
" లేదమ్మా, ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమయ్యింది....నాకు ఆ నమ్మకం పూర్తిగా పోయింది..."
దిగాలుగా అంది వసంతి.
" పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలతో బుర్ర పాడుచేసుకోకు....స్..అబ్బా...."
" ఏమ్మా, నెప్పెడుతోందా....?"
వసంతి అమ్మ బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టి ఆమె ఒడిలో పడుకుని, ఒక సన్నును నోట్లోకి తీసుకుని, తల్లి చెయ్యిని తన ఎద మీద పెట్టుకుంది.వసంతి తల్లి పాల ప్రవాహాన్ని పరవశంగా అనుభవిస్తుంటే,కొడుకూ, కూతురు ఇలా తన పొదుగును మారి మారి కుమ్ముతున్నందుకు ఆనందిస్తూ, వసంతి రొమ్ములను సుతారంగా నిమురుతోంది.
" వసంతీ...."
" ఊ....." పాలను పీలుస్తూ,
" నన్ను ఛీదరించుకోవడంలేదుగా....?"
నోట్లో ఉన్న ముచ్చికను బయటికి తీసి,
" అమ్మా, నేనేమీ అనలేదుగా...? నువ్వు టెన్షన్ ఏమీ అవ్వద్దు. అయినా నువ్వు చేసినది, చేస్తున్నది నీ బిడ్డలతోనేగా....? వేరే మగాడైతే నా దృష్టిలో తప్పు...."
వసంతి మాటలకు మనస్సు ఊరడిల్లడంతో, తన తడిసిన ముచ్చికను గారంగా కూతురు నోటికి అందించింది.
ఐదు నిమిషాల్లో పొదుగును ఖాళీ చేసి, రెండవ పొదుగును ఆక్రమించుకోబోయింది...
" అన్నీ నువ్వే త్రాగేస్తే, బాబుకు వద్దా....?"
వసంతి పాప వైపు చూసింది.....
" అమ్మా, పాపను నాకు ఇచ్చెయ్యవా....?"
" నీకేమైనా మతిపోయిందా....?"
" అవునమ్మా నిజంగానే మతిపోయింది, వీడిని చూసినప్పటి నుంచి.......నాకోక సహాయం చేసిపెట్టవా...."
" ఏమిటీ......?"
నైటీ హుక్సు పెట్టుకుంటూ.
వసంతి చెప్పింది.....
శోభన నిర్ఘాంతపోయింది...
తల్లి పాలిపోయిన మొహం చూసి వసంతి,
" అమ్మా, నువ్వేదో తప్పు చేశావని, దానికి బదులుగా....అడగడంలేదు.ఎప్పటికీ నువ్వలా అనుకోకు.."
" ఏదైనా ప్రళయం వస్తుందేమోనే....."
" నువ్వేమీ భయపడకు....నేను చూసుకుంటాను....నువ్వు గమ్మునుంటే చాలు..."
" ఎలా....?"
" అంతా నాకు వదిలెరయమన్నానా....? రేపు ఉదయం ఊరుకు వెళ్ళి ఒక నాలుగు రోజుల్లో వచ్చెస్తాను..."
" ఇంత అర్జంటుగా ఊరుకా...? ఎందుకు....?"
ఆశ్చర్యంగా అడిగింది
" భూమి పూజకు...."
నవ్వింది.
" ఏంటే, ఏదన్నా ఇల్లు కట్టబోతున్నారా....?"
" ఇంచుమించు అలాంటిదే...." కన్నుకొట్టింది వసంతి.
వసంతి మాటలకు అయోమయం,గా చూస్తుండి పోయింది.
" సరేనమ్మా, వెళతాను..."
" ఎక్కడికి.....?"
" తమ్ముడి గదిలోకి..."
గాబరగా చూసింది శోభన.
" నువ్వేమీ కంగారు పడకు, నీ పెనిమిటిని కొరుక్కుతినేయను లే..."
నాలుక బయటికి పెట్టి వెక్కిరించి వెల్లిపోయింది.
శోభనకు సిగ్గుతో ముఖం ఎరుపెక్కింది.
(.............)
" అప్పుడే రాడులే,నువ్వు కంగారుపడకు "
తల్లి పెదాలను తన పెదాలతో పెనవేసింది.పెదవుల చప్పరింత శబ్ధాలు వినబడుతుంటే వినయ్ సుల్ల నిగుడుకుంటోంది.....
" ఆస్ స్ స్ స్ ....."
" ముచ్ చ్ చ్ చ్ "
" మ్మ్ మ్మ్ ...చా....ల్లే...వే..."
" ష్ ష్.....ఎంత టేస్టో నీ పెదాలు...."
" ఛ్ఛీ సిగ్గులేకపోతే సరి....."
" సిగ్గా, నాకా....?తమ్ముడొస్తాడేమోనని ...లేకపోతే...ఈ పాటికి ఒంటి మీద నా బట్టలు ఉండేవి కావు...అది సరేగానీ, పాలు ఇవ్వవ్వా...?"
" వొసే, హింసించకే బాబు..."
శోభన నైటీ జిప్ తీసి వినయ్ ఉమ్ముతో తడిసి మిళమిళలాడుతున్న ముచ్చికను చప్పరించింది...
కొడుకు చీకిన కుచాగ్రాన్నీ కూతురు చీకుతుంటే తెలీని అలౌకికానందాన్ని పొందుతోంది....
" ఏంటమ్మా.......చుక్క, రెండు చుక్కలే వస్తోంది..."
" ఇప్పుడు ఉండవే, బాబు త్రాగాడు..."
" అయితే అది ఇవ్వు" అంటూ ఇంకో పాచి చూపించింది.
" మళ్ళీ వాడు లేస్తే కావాలి..."
" సరే, సరే....కన్నకూతురికి పాలివ్వవు కదూ.."
కసిగా బుగ్గను కొరికి,
" ఇక ఎప్పుడైనా పాలు ఇవ్వలేదో, ఇలానే కరుస్తాను " అంటూ తన గదిలోకి వెళుతున్న అక్క పిఱ్ఱల లయను మంచం క్రింద నుంచి చూస్తున్న వినయ్ దడ్డు బాగా బలం పుంజుకుంది....
వసంతి వెళ్లగానే మంచం క్రింద నుంచి బయటికి వచ్చాడు వినయ్. నిక్కరులోంచి నిగుడుకున్న కొడుకు కైవారాన్ని చూసి,దానికి కారణభూతులు ఎవరో..శోభన అర్థం చేసుకుంది,
" రేయ్ తొందరగా వెళ్ళరా,మళ్ళీ అది వస్తుందేమో "
కంగారు పడింది.
" అదే నిన్ను కొరుకుతుందా, నేను కొరకలేనా "
అంటూ తల్లి రెండవ బుగ్గను కసుక్కున కొరికి తుర్రుమన్నాడు వినయ్.
ఇంతలో పాలసైకిల్ బెల్ ప్రక్క ఇంటి దగ్గర వినబడింది.
" ఒరేయ్ పిల్లలు, పాలవాడికి చెప్పండి, రేపటి నుంచి మామూలుగానే పాలు పొయ్యమని "
ఎటునంటి శబ్ధం రాకపోవడంతో,తానే లేచింది సణుక్కుంటూ.వెళుతున్న తల్లిని, సోఫా మీద పడుకున్న వినయ్ ఓరకంట చూశాడు.ఒక సంవత్సరం విశ్రాంతి తీసుకోవడం వల్ల ఆమె పిఱ్ఱలు కొద్దిగా బలిసినట్టు కనబడుతున్నాయి...అందులోనూ ప్యాంటీ వేసుకోకపోవడంతో అవి మరీ తృళ్ళితృళ్ళి పడుతున్నాయి...బాయిపాలు దొరికాయనే సంతోషంలో అమ్మ గుద్దలు మరచిపోయినందుకు తనను తానే తిట్టుకున్నాడు...
తల్లి పాల వాడితో మాట్లాడి, వస్తుంటే, పాలవాడు శోభన నితంబాలాను కసిగా చూడ్డం వినయ్ కంటపడింది.లోపలికి వచ్చిన శోభన, కిటికీ దగ్గర కొడుకు నిలబడి ఉండడం చూసి,
" ఇక్కడేమి చేస్తున్నవురా...?"
" అది సరేకానీ, పాలవాడు పాలామె ఏమి మాట్లాడారు...?"
" ఒక్కటి పీకానంటే....కొవ్వా.....?"
""అబ్బో చిన్నదాని చిరాకు చూడరా....వాడు పాలు ఇస్తున్నాడు కాబట్టి పాలవాడు, నువ్వూ పాలిస్తున్నావు కాబట్తి పాలామె...అహ్హాహ్హాహ్హా..."
" ఏయ్ మెల్లిగా వాగు, మీ అక్కకు వినబడుతుంది..."
" అదేమంటుంది...అదీ నీ పాలకోసం వెంపర్లాడుతోంది.అయినా తను గదిలో లేదు...స్నానానికి వెళ్ళుంటుంది.."
అమ్మ పాలగిన్నెతో వసారలోకి వెళుతుంటే, వినయ్ ఆమె వెనకాతలే వెళ్ళాడు.తల్లి పిఱ్ఱల తాండవం చూసి తట్టుకోలేక వెనక నుంచి హత్తుకున్నాడు..మెడ ఒంపులో ముద్దు పెడుతూ తన నడుమును వెనుకెత్తుల మధ్య నొక్కాడు...
" ఆహ్...విను...వద్దన్నానా...?"
వినయ్ చేతులు తల్లి మెత్తటి పొట్తను ఒత్తుతూ, బొడ్డును చేరి.....బొడ్డు లోతును పరామర్శిస్తున్నాయి..
" హాం......మ్మ్ మ్మ్...రాను రాను నీకు తెగింపు ఎక్కువయ్యింది....బొత్తిగా భయం లేకుండా పోయింది..ఇప్పుడు మనమిద్దరమే కాదు...మీ అక్క కూడా ఉంది గుర్తుంచుకో.."
" ఉంటనే ఉండనీ, తానేమి చిన్నపిల్లకాదూ, దెంగులాట తనకు తెలీనిదీ కాదు.."నవ్వాడు.
" ఛ్ఛీ, ఏంటా పాడుమాటలు...సిగ్గులేకపోతే సరి..."
" నిజమేగా అన్నాను...అక్కా బావలు చేసుకోరా ఏంటీ...అది సరే, ముందు నీ గుద్దలు కావాలి......చాలా పిచ్చిగా ఉందమ్మా..."
" ఒరేయ్ బాలింతను రా, నీ మొరటుతనం చూపించకు..ప్లీజ్"
" చాలా కాలమయ్యింది నిన్ను బిత్తలుగా చూసి,. ఒక్కాసారి చూదనివ్వమ్మా...."
" అక్క లేనప్పుడు చూపిస్తాను కన్నా, నా మాట విను "
" నాకు ఇప్పుడే కావాలి " (ఆమె నైటి అంచు పట్టుకుని పైకి ఎత్తాడు)
" అబ్బా....వదలరా...పదా, నీ రూముకు ,నేను వస్తాను. కానీ అమ్మను ఏమీ చెయ్యకూడదు...సరేనా...?"
" సరే, తొందరగా రా..."
వినయ్ తన రూములోకి వెలుతూ, అక్క గది ఇంకా తలుపు వేసి ఉండడం చూసి నిశ్చంతగా గదిలోకి వెళ్ళాడు..
(...........)
శోభన పొయ్యి మీద పాల గిన్నె ఉంచి,వినయ్ గదిలోకి వెళ్ళింది.
గదిలో మంచం మీద వినయ్ కాచుక్కూర్చున్నాడు...
" ఊం చెప్పు ఏం కావాలి....?"
" ముందు ఆ నైటీ విప్పేయమ్మా....."
" అయ్యో మీ అక్క వచ్చేస్తుందేమో....."
" ఏమీ రాదు, తొందరగా విప్పేయ్..."
శోభన తన నైటీ విప్పింది......
ఆమె చంకల్లో మితంగా ఉన్న గుబురును చూసి ఆశ్చర్యంగా వినయ్,
" ఏంటమ్మా, చంకలు బోసిపోయాయి....?"
" హాస్పిటల్ లో వాళ్ళు తీశేశారు...అప్పటి నుంచి నేను ట్రిం చేసుకుంటున్నాను...."
సిగ్గుపడుతూ చెప్పింది.
వినయ్ చూపులు తల్లి తొడల మధ్యకు జేరాయి....అక్కడ కూడా అలానే ఉంది.వెంటనే తను గబగబ వెళ్ళి తలుపు గొళ్ళెం పెట్టాడు..
" ఏయ్ ఎందుకురా తలుపు గొళ్ళెంపెట్టావు....? అది వస్తే, ఛ్ఛీ.....తలుపుతియ్యి...."
" ఇంత అందమైన చెక్కిన శిల్పంలా ఉన్న నీ నగ్న దేహాన్ని చూసి ఎన్నాళ్ళైయిందో....అక్కకు ఏమీ భయపడేదేమి లేదు....కాసేపు గమ్మునుండు..."
" అమ్మ పరిస్థితి అర్థంచేసుకోరా...."
" అయితే కొద్దిసేపు పాలు ఇవ్వు బంగారం..."
" మళ్ళీనా.....??"
"రోజుకు నాలుగు పూటలు ఇవ్వాలని చెప్పాను మర్చిపోయావా....?"
" ఈ ప్రక్కది చీకు...."
" నేను చీకను...నువ్వే పిచికారి చేయి....నేను కొద్ది దూరంలో ఉండి త్రాగుతాను...."
" రేయ్, పాలు వృధా అవుతాయిరా...."
" అదేమవ్వకుండా నేను చూసుకుంటానులే..."
శోభన పాలతో నిండిన తన సన్నును మొదలంటూ పట్టుకుని పైకి లేపి, నల్లటి పీకను చూపిస్తూ,
" దగ్గరకు వచ్చి, చీకొచ్చుగా...." గోముగా అంది.
" కుదరదు......గట్టిగా పితుకు...." మారముగా అన్నాడు వినయ్.
శోభన కొద్దిగా నొక్కగానే, సిరంజి నుంచి మందు ఎగ జిమ్మినట్టు ,పాల ధార వేగంగా జిమ్మింది...వినయ్ నోరు తెరచి గుటకలు వేస్తున్నాడు....శోభన అలా నాలుగైదు సార్లు నొక్కి,
" ఇక చాలా "
వినయ్ నోటి నిండా తల్లి పాలు నింపుకుని, ఆమె దగ్గరకు వచ్చి, గట్టిగా కౌగలించుకుని,నోట్లో నోరుపెట్టి, తన నోటిలోని పాలను ఆమె నోట్లోకి పంపాడు.....కొడుకు ఎంగిళితో మిళితమైన తన పాలను అమృతంలా త్రాగింది శోభన.
తన నిక్కరు కొద్దిగా క్రిందికి లాగి, బుసకొడుతున్న తన మడ్డను తల్లి చేతికందించాడు.....శోభన వ్రేళ్లతో వినయ్ వట్టలను, దడ్డును నొక్కుతూ, పిసుకుతూ, సవరిస్తుంటే,వినయ్ తల్లి ముచ్చికలను పళ్ల మధ్య బిగించి,కుడుస్తున్నాడు..
" అబ్బా, తొందరగా కార్చుకోరా..."
శోభన జాడింపు వేగాన్ని పెంచింది.
జాడింపు ఆపమన్నట్టు, తల్లి చెయ్యిని తన సుల్ల మీద నుంచి తీసి,
" అమ్మా, నీ పాలను ,నా మడ్డ మీద పిచికారి చెయ్యవా....?"
శోభన తన కుడి రొమ్మును నొక్కుతూ,తనకు గర్భదానం చేసిన కొడుకు కైవారం నిత్యం బలం పుంజుకోవాలని, వృషణాలలో వీర్యాభ్హివృధ్ధి చెందాలని పాల ధారతో తడుపుతూ,క్షీరాభిషేకం చేసింది.
వెచ్చటి ,చిక్కటి పాలతో తడుస్తున్న మడ్డను కొట్టుకుంటూ,
" కంగారులో అసలు అవ్వదమ్మా...."
" ఒరేయ్ మీ అక్కకు డౌట్ వస్తుంది......ఈ సారికి నువ్వు చేత్తో కొట్టుకో...ప్లీజ్ "
తల్లి ఆవేదనను అర్థం చేసుకుని, ఆమెను వదిలేసాడు.శోభన తన నైటీ వేసుకుని తలుపు తీసుకుని హాలులోకి వచ్చింది...హాల్ లో కూర్చిని టి.వి చూస్తున్న కూతురిని చూసి గతుక్కుమంది.కిమ్మనకుండా, కిచన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది...
వసంతి తల్లిని ఓరగా చూసింది...నైటీ నలిగింది....ఎద భాగం తడిసి ఉంది...
వినయ్ గది తలుపు వేసుకుని చేత్తో కొట్టుకుంటున్నాడు....
తల్లి పాల రుచిని ఊహించుకుంటూ.రొమ్ముపాలతో తడిసిన తన దడ్డును కస కసమంటూ కొట్టుకుని, బోళ బోళమంటూకార్చుకున్నాడు.కాసేపు ఉపశమనం పొంది, నిక్కరను పైకి లాక్కుని తలుపు తీసుకుని బయటకి వచ్చాడు....సోఫా మీద తన ప్రక్కనే కూర్చున్న తమ్ముడ్ని ఆ చూపులతోనే చూసింది.....వినయ్ నిబ్బరంగా ఉన్నాడు.
ఆ రోజు రాత్త్రి...
శోభన స్నానం చేసి పలుచటి నైటీ వేసుకుని, తల దువ్వుకుంటోంది...
వసంతి చంటి బిడ్డను ఓళ్ళో వేసుకుని నిదురపుచ్చుతూ,
" అమ్మా,బాబు చూడ ముచ్చటగా ఉన్నాడు, నాకూ ఇలాంటి పాప పుడితే బాగున్ను "
శోభన తల దువ్వుకుంటూనే,
" నీకేమి అంత వయస్సయ్యిందనీ.....పుడతాడులేవే...కంగారుపడకు..."
" అది కాదమ్మా, అచ్చం ఇలాంటి బాబే కావాలి..."
బాబును ముద్దాడింది.
" బాబులో నీ పోలికలూ ఉన్నాయిగా, నీకు అలాగే పుడతాడు..."
" నా కంటే తమ్ముడి పోలికలే ఎక్కువగా ఉన్నాయి..."
ఉలిక్కిపడింది శోభన.
" తమ్ముడికీ, నీ పోలికలు ఉన్నాయిగా..."
సంభాలించింది.
" అమ్మా..."
" చెప్పవే...."
" నిన్ను ఒకటి అడగాలి...."
" ఏంట్రా......?"
" మధ్యాహ్నం గదిలో ఏం జరిగింది.."
"దేని గురించి అడుగుతున్నావు....?"
" అదే వినూ గదిలో....."
శోభనకు భూమి ఒక్కసారి కంపించినట్టు అయ్యింది....
" తలపోటు ఎక్కువయితే, వినూను మర్ధనా చెయ్యమన్నాను...నువ్వేమో బాత్రూములో ఉన్నావాయే..."
" అబధ్ధాలాడకమ్మా........అంతా నాకు తెలుసు..."
" వసీ, ఏమంటున్నావు....?"
గొంతూ మొద్దుబారింది..
" ఇంతవరకు వినూ, చిన్నకుర్రాడే అనుకున్న.....పెద్ద పెద్ద కార్యాలు చేస్తున్నాడు.."
" ఏంటే వాగుతున్నావ్....?"
" నిన్ను ఇలా అడిగితే చెప్పవులే "
ఒడిలో పడుకున్న బిడ్డను బెడ్ మీద పడుకోబెట్టి,తల్లి వెనకకు వెళ్ళి ఆమె భుజాల మీద చేతులు వేసి గట్టిగా నొక్కింది.
" మ్మ్ మ్మ్ మ్మ్....గట్టిగా నొక్కవే....."
" నొక్కుతా, నొక్కుతా.." తల్లి పెదాలను జుర్రుకుంటుంటే, రెండు ముంగీసలు కీచులాడుకుంటున్నట్టు గదంతా ఒకటే శబ్ధం...
" అబ్బా, వదలవే, ఎప్పుడు చూసినా పెదాలను చీకుతూ....."
" ఇవి నా ముద్దుల అమ్మ అందమైన పెదాలు.....రోజంతా చీకుతాను, నా యిష్టం. అవునులే ఇవి చీకడానికి నీకు క్రొత్త మనిషి దొరికాడుగా,అందుకే నన్ను దూరం పెడుతున్నావు...."
అసూయగా అంది వసంతి.
" వ......సీ....."
" అంతా నాకు తెలుసు...దాపరికం అక్కరలేదు....వినయ్ కదా, నీ దొంగ భర్త...?"
" ......."
" పోనీలేమ్మా, నా తమ్ముడికి నా బుధ్ధులు రాకపోతే ఎవరికి వస్తాయి....? ఆడదాన్ని నాకే నిన్ను చూస్తే రిమ్మతెగులుపుడుతుంది...అలాంటిది, వాడు మగాడు.నేను ఎవరి దగ్గరా చెప్పను, అయితే ఒక కండీషన్...."
శోభన కూతురు వైపు దిగ్భ్రాంతంగా చూసింది....
వసంతి నవ్వుతూ,
" నాకెలాగూ పాలు వచ్చే యోగం లేనట్టుంది......ఇప్పుడు ఆ పొదుగులు నాకు అప్పగించు...."
తల్లి రెండు పాలపీకలను వ్రేళ్లతో లాగింది.
" ఛ్ఛీ, అవేమి పాడు మాటలే....నీకేం......?ఆరోగ్యంతో పిటపిటలాడుతున్నావు... కాస్త ఆలస్యం అవుతుంది...అంతే...."
" లేదమ్మా, ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమయ్యింది....నాకు ఆ నమ్మకం పూర్తిగా పోయింది..."
దిగాలుగా అంది వసంతి.
" పిచ్చి పిచ్చి ఆలోచనలతో బుర్ర పాడుచేసుకోకు....స్..అబ్బా...."
" ఏమ్మా, నెప్పెడుతోందా....?"
వసంతి అమ్మ బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టి ఆమె ఒడిలో పడుకుని, ఒక సన్నును నోట్లోకి తీసుకుని, తల్లి చెయ్యిని తన ఎద మీద పెట్టుకుంది.వసంతి తల్లి పాల ప్రవాహాన్ని పరవశంగా అనుభవిస్తుంటే,కొడుకూ, కూతురు ఇలా తన పొదుగును మారి మారి కుమ్ముతున్నందుకు ఆనందిస్తూ, వసంతి రొమ్ములను సుతారంగా నిమురుతోంది.
" వసంతీ...."
" ఊ....." పాలను పీలుస్తూ,
" నన్ను ఛీదరించుకోవడంలేదుగా....?"
నోట్లో ఉన్న ముచ్చికను బయటికి తీసి,
" అమ్మా, నేనేమీ అనలేదుగా...? నువ్వు టెన్షన్ ఏమీ అవ్వద్దు. అయినా నువ్వు చేసినది, చేస్తున్నది నీ బిడ్డలతోనేగా....? వేరే మగాడైతే నా దృష్టిలో తప్పు...."
వసంతి మాటలకు మనస్సు ఊరడిల్లడంతో, తన తడిసిన ముచ్చికను గారంగా కూతురు నోటికి అందించింది.
ఐదు నిమిషాల్లో పొదుగును ఖాళీ చేసి, రెండవ పొదుగును ఆక్రమించుకోబోయింది...
" అన్నీ నువ్వే త్రాగేస్తే, బాబుకు వద్దా....?"
వసంతి పాప వైపు చూసింది.....
" అమ్మా, పాపను నాకు ఇచ్చెయ్యవా....?"
" నీకేమైనా మతిపోయిందా....?"
" అవునమ్మా నిజంగానే మతిపోయింది, వీడిని చూసినప్పటి నుంచి.......నాకోక సహాయం చేసిపెట్టవా...."
" ఏమిటీ......?"
నైటీ హుక్సు పెట్టుకుంటూ.
వసంతి చెప్పింది.....
శోభన నిర్ఘాంతపోయింది...
తల్లి పాలిపోయిన మొహం చూసి వసంతి,
" అమ్మా, నువ్వేదో తప్పు చేశావని, దానికి బదులుగా....అడగడంలేదు.ఎప్పటికీ నువ్వలా అనుకోకు.."
" ఏదైనా ప్రళయం వస్తుందేమోనే....."
" నువ్వేమీ భయపడకు....నేను చూసుకుంటాను....నువ్వు గమ్మునుంటే చాలు..."
" ఎలా....?"
" అంతా నాకు వదిలెరయమన్నానా....? రేపు ఉదయం ఊరుకు వెళ్ళి ఒక నాలుగు రోజుల్లో వచ్చెస్తాను..."
" ఇంత అర్జంటుగా ఊరుకా...? ఎందుకు....?"
ఆశ్చర్యంగా అడిగింది
" భూమి పూజకు...."
నవ్వింది.
" ఏంటే, ఏదన్నా ఇల్లు కట్టబోతున్నారా....?"
" ఇంచుమించు అలాంటిదే...." కన్నుకొట్టింది వసంతి.
వసంతి మాటలకు అయోమయం,గా చూస్తుండి పోయింది.
" సరేనమ్మా, వెళతాను..."
" ఎక్కడికి.....?"
" తమ్ముడి గదిలోకి..."
గాబరగా చూసింది శోభన.
" నువ్వేమీ కంగారు పడకు, నీ పెనిమిటిని కొరుక్కుతినేయను లే..."
నాలుక బయటికి పెట్టి వెక్కిరించి వెల్లిపోయింది.
శోభనకు సిగ్గుతో ముఖం ఎరుపెక్కింది.
(.............)
