Update 28


അത് വേണോ നീലിമേ... അത് ശരിയാവില്ല... പകരം ഞാനും... വേറൊരു സുഹൃത്തുമുണ്ട്... അവനുമായി വരട്ടെ... നിന്റെ കൊതി തീരുവോളം മാറിയും തിരിഞ്ഞും ഞങ്ങൾ പണ്ണാൻ...

അവരെ ഒക്കെ വിശ്വസിക്കാമോ... അല്ലെങ്കിൽ അത് വേണ്ടാ... നമുക്ക് മൂന്നാറിൽ വച്ച് ആദ്യം ഒറ്റക്കൊറ്റക്ക് ഓരോ ഷോട്ടെടുക്കണം... എന്നിട്ടു രണ്ടു പേരും കൂടി ഞങ്ങളെ എന്നെയും സ്മിതയെയും മാറി മാറി ഒരുമിച്ചു പണ്ണണം...
അതൊക്കെ ചെയ്യമെടീ... പല്ലു കടിച്ചു പിടിച്ചുകൊണ്ട് കുണ്ണ തള്ളിക്കൊണ്ട് നിതിൻ പറഞ്ഞു...

നിതിൻ ചേട്ടാ... ആഞ്ഞു പണ്ണിക്കൊ..അഹ്... ആഹാ... ആഹ്... അമ്മെ... ആഹ്... ആഹ്... അഹ്... ആഹ്...
നീലിമേ പൂറി എനിക്ക് വരാറായെന്നു തോന്നുന്നടീ... നിന്റെ പൂറ്റിൽ തന്നെ വിടട്ടെടി...
വിട്ടോ... നിതിൻ ചേട്ടാ... എന്റെ പ്രസവം നിർത്തിയതാ... അത് കൊണ്ട് നിതിൻ ചേട്ടൻ പണ്ണി എന്റെ പൂറ്റിലൊഴുക്കിക്കൊ...
ഇന്ന പിടിച്ചോടി എന്റെ നീലിമേ...

വേഗം അടിച്ചു കയറ്റ എന്റെ നിതിൻ ചേട്ടാ... എനിക്കും വീണ്ടും വരാറായി... കൂയ്... ആഹ്... വന്നു...
നിതിനും നീലിമക്കും ഒരുപോലെയാണ് പാലഭിഷേകം നടന്നത്... മഴതോരുമ്പോൾ ഇറ്റു വീഴുന്ന വെള്ള തുള്ളികൾ പോലെ ചൂടുള്ള കുണ്ണപ്പാല് നിതിന്റെ കുണ്ണയിൽ നിന്നും നീലിമയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് ഇറ്റു വീണുകൊണ്ടിരുന്നു... അവസാന തുള്ളിവരെ നീലിമയുടെ പൂറിൽ വീഴുന്നത് വരെ അവൾ നിതിനെ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചു...

എന്നിട്ടും നീലിമ നിതിനെ താഴെ ഇറങ്ങാൻ അനുവദിച്ചില്ല... നീലിമയുടെ പൂറിൽ ഇരുന്നു തന്നെ നിതിന്റെ കുണ്ണ ചുരുങ്ങി... .സാവധാനം അത് നീലിമയുടെ പൂറിൽ നിന്നും പുറം തള്ളപ്പെട്ടു... എന്നിട്ടും നിതിനെ വിടാൻ അവൾക്കു മനസ്സനുവദിച്ചില്ല... പണ്ണലിന്റെ ക്ഷീണത്തിൽ വിയർത്തുകുളിച്ച വണ്ടീ നെറ്റിയിൽ കൂടി വിയർപ്പുകണങ്ങൾ വരുന്നതുകണ്ട നീലിമ അത് ഒപ്പിയെടുത്ത്... നിതിൻ നീലിമയുടെ ദേഹത്ത് നിന്നു താഴേക്കിറങ്ങി...

നീലിമയും നിതിനും ബാത്രറൂമിൽ കയറി എല്ലാം കഴുകി... നീലിമ നൈറ്റി തലവഴിയിട്ടു തിരികെ ഇറങ്ങി... സ്മിത സെറ്റിയിൽ...
ഇതെന്താണ് നീലിമേ... ഒന്നര മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു... ചേട്ടന്റെ പരിപ്പെടുത്തോ... അതോ ചേട്ടൻ പിഴിഞ്ഞെടുത്തോ... അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു...

നീലിമ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ടു അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു...

ഞാൻ എപ്പഴേ കാത്തിരിക്കുകയാ കേട്ടോ... ഒന്ന് കയറിയാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട്... പക്ഷെ വീട്ടിൽ ചെന്നിട്ടാവട്ടെ... അപ്പോഴേക്കും നിതിനും ഇറങ്ങി വന്നു...
എല്ലാവരും ദോശയും ചട്ണിയും ചായയും കഴിച്ചു... നല്ല സൗഹൃദത്തിന്റെ തുടക്കം...
നിതിൻ ചേട്ടാ... എന്നെ അമ്പലപ്പുഴ സ്റ്റാൻഡിൽ വരെ ഒന്നിറക്കാമോ... വീട്ടിലോട്ടു പോകാനാണ്...
ഓ... തീർച്ചയായും...
എന്നാൽ ഞാൻ റെഡിയായി വരാം...
സ്മിത പറഞ്ഞു... മറ്റന്നാൾ മാറ്റമില്ല കേട്ടല്ലോ...

***********

മൂടൽ മഞ്ഞിനെ വക വയ്ക്കാതെ എസ്.ഐ ജനാർദ്ദനന്റെ ജീപ്പ് ഇരച്ചു പാഞ്ഞു... നൗഷാദിനെ ഇവിടെ നിന്ന് മാറ്റണം... അല്ലെങ്കിൽ ആ പാവം കുരുങ്ങും... ചെയ്യാത്ത കുറ്റത്തിന് അയാളെ സംശയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ നാളെ അറസ്റ്റു ചെയ്യാൻ പ്ലാനുണ്ട് എന്ന് സർക്കിൾ ഓഫിസിലെ തന്നെ സ്നേഹിക്കുന്ന പോലീസുകാരിൽ നിന്നുമറിഞ്ഞു... ജീപ്പ് നൗഷാദിന്റെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തുന്നതിനു മുമ്പ് കണ്ടു തലയിൽ ഒരു തോർത്തും കെട്ടി നൗഷാദിന്റെ കടയുടെ മുന്നിൽ സിഗരറ്റും വലിച്ചു നിൽക്കുന്ന സോമൻ പോലീസ്... സർക്കിളിന്റെ വലം കൈ... ജനാർദ്ദനൻ ഒന്ന് നിർത്തി... എന്താ സോമാ ഇവിടെ... രാവിലെയും നിന്നെ കണ്ടല്ലോ...

ഓ... ഒന്നും പറയണ്ട ജനാർദ്ദനൻ സാറേ..കള്ളന്മാരുടെ ബഹളം പോലും... ഈ ജൂവലറിയിൽ രണ്ടു ദിവസം മുമ്പ് മോഷണം നടന്നു... അതിനു ശേഷം എനിക്ക് ഡ്യൂട്ടി ഇവിടെയാ... ഞാൻ ഇപ്പോൾ പോകും... പകരം നാരായണേട്ടൻ വരും... പുള്ളിയെ കാത്തു നിൽക്കുകയാ... നിങ്ങളെപ്പോലുള്ള സാറന്മാരുള്ളപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് ചെയ്തതല്ലേ പറ്റൂ... ആട്ടെ സാറെങ്ങോട്ട... അതിനിടക്ക് ജനാർധനനിട്ടു ഒന്ന് കൊട്ടാനും സോമൻ മറന്നില്ല...

ഞാൻ എന്റെ സുഹൃത്തു നൗഷാദിന്റെ വീട് വരെ പോകുന്നു...
ഓ... മനസ്സിലായി..അയാളുടേതല്ലെ ഈ കട... അയാള് എന്തോ കൊലപാതകത്തിലെ പ്രതിയാണെന്നോ... ആരെയോ കൊന്നെന്നോ ഒക്കെ ഒരു ശ്രുതിയുണ്ട് കേട്ടോ സാറേ...

ഓഹോ... അയാൾ അങ്ങനെ ചെയ്തെന്നു നിന്റെ മരിച്ചുപോയ തന്ത വന്നു പറഞ്ഞു തന്നോ സോമാ...
സാറേ ഡ്യൂട്ടിയിലുള്ള പൊലീസുകാരനാണ് ഞാൻ... എന്നെ ഊമ്പാൻ വരല്ലേ... സാറേ സാറെ എന്ന് വിളിച്ച നാവു കൊണ്ട് പൂരേ പൂരേ എന്ന് വിളിപ്പിക്കല്ലേ..സാറ് ചെല്ല്..അവന്റെ കൂടെയിരുന്നു അവൻ തരുന്നതും നക്കിയേച് പോകാൻ നോക്ക്... നാളെ ഇനി അതുണ്ടായില്ലെങ്കിലോ...

എസ്.ഐ ജനാർദ്ദനൻ വണ്ടിയുമെടുത്തു വളവു തിരിഞ്ഞു... നാളെ ഇനി അതുണ്ടായില്ലെങ്കിലോ... അതെ... അപ്പോൾ താൻ കേട്ടത് സത്യം... നൗഷാദിനെ അവർ നേരം വെളുക്കുമ്പോൾ പൊക്കും... രക്ഷിക്കണം... കുറെ കാശും ഇന്ന് വാങ്ങണം... ജനാർദ്ദനൻ മുറുക്കാൻ വായിലിട്ടു ചവച്ചരച്ചു... നൗഷാദിന്റെ വീടിനുമുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഫോൺ ചെയ്തു... ഗേറ്റു തുറന്നു... വണ്ടി അകത്തു കയറ്റി... വണ്ടിയിൽ നിന്നറങ്ങി... നൗഷാദ് ഷേവ് ചെയ്തു കുട്ടപ്പനായിരിക്കുന്നു...

നൗഷാദേ റെഡിയാണോ...
അതെ സാറേ... ഇതെല്ലം ഒന്ന് ഒതുങ്ങിയിട്ട് തിരികെ വരാം... പിന്നെ കാശിനെന്തു ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിലും ജനാർദ്ദനൻ സാറ് മടിക്കേണ്ട... സൊസൈറ്റിയിൽ ചെന്ന് പ്രസിഡന്റ് സത്യനെയും സെക്രട്ടറി സുമേഷിനെയും കണ്ടാൽ മതി... ഞാൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... ലക്ഷങ്ങൾ എറിഞ്ഞായാലും ഈ കുരുക്ക് അവസാനിപ്പിക്കണം...

അതൊന്നും സാരമില്ലെടോ... തന്നെ പഴയ നൗഷാദ് ആയി കണ്ടപ്പോൾ ഒരു സന്തോഷം... ആട്ടെ... താൻ തിരുവല്ലയിൽ എത്തിയാൽ എന്നെ വിളിക്കണം തന്റെ നമ്പറിൽ നിന്നല്ല... ഏതെങ്കിലും ലോക്കൽ നിന്ന്... അടിമാലി വരെ ഞാൻ കൊണ്ട് ചെന്നാക്കും... അവിടെ നിന്നും പാലവഴി കോട്ടയത്തിനു ഒരു ബസ് ഉണ്ട് രാത്രിയിൽ ... അതിൽ കയറുക..കോട്ടയത്തെത്തിയാൽ പിന്നെ എളുപ്പമല്ലേ...
അത് വേണ്ട സാറേ... സാർ എനിക്കൊരുപകരം ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞത് മറ്റൊന്നുമല്ല... എന്റെ ജീപ്പ് ഇവിടം ഒന്നും കടത്താൻ അനുവദിക്കണം...

അതിപ്പോൾ നൗഷാദേ ഞാൻ ... എങ്ങനെയാ... പോരാത്തതിന് ആ പോലീസുകാരൻ നിന്റെ കടയുടെ വാതിൽക്കലും ഉണ്ട്... ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം... ഞാൻ ആ സുഗതൻ ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ട്... അവൻ വന്നു ഈ ജീപ്പിൽ നൗഷാദിനെ ഇവിടം കടത്തും... ഞാൻ നൗഷാദിന്റെ ജീപ്പിൽ അടിവാരത്തു കാത്തു നിൽക്കാം...
അത് മതി...

ആ പിന്നെ പോലീസ് ജീപ്പിൽ ഞെളിഞ്ഞിരിക്കണ്ട... പിറകിലെ രണ്ടു സീറ്റിനും ഇടയിലായി കിടന്നാൽ മതി... പറഞ്ഞത് കേട്ടല്ലോ... ഇവിടം ഒന്ന് കഴിഞ്ഞാൽ മതി... കാരണം നിന്റെ അറസ്റ് മെസ്സേജ് അതികം ലീക്കായിട്ടില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ഈ സ്റ്റേഷൻ പരിധി വിട്ടാൽ നീ ഒകെ...

ഓ... ശരി സാർ
എസ്.ഐ ജനാർദ്ധനൻ ഫോൺ എടുത്ത് സുഗതൻ പോലിസിസിനെ വിളിച്ചു... ഹാലോ സുഗത... നീ ജയകുമാറിന്റെ കൂടെ ബൈക്കിൽ നൗഷാദിന്റെ വീട്ടിലോട്ടു വാ... ഈ പോലീസ് ജീപ്പോന്നു കൊണ്ടുപോകണം... ഞാൻ നൗഷാദിന്റെ വണ്ടിയെടുക്കാൻ വന്നതാണ്... അതും പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു... അരമണിക്കൂറിനുള്ളിൽ ബൈക്ക് വന്നു നിന്ന്... ബൈക്ക് ഗേറ്റിനു വെളിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ നൗഷാദ് തന്റെ ബാഗ് തന്റെ ജീപ്പിൽ വച്ചിട്ട് താക്കോൽ എസ്.ഐ ജനാർദ്ദനൻ ഏൽപ്പിച്ചു... എന്നിട്ടു പോലീസ് ജീപ്പിൽ കയറി ജനാർദ്ദനൻ പറഞ്ഞത് പോലെ കിടന്നു... റിമോട് ഉപയോഗിച്ച് ഗേറ്റു തുറന്നു... ബൈക്കകത്തേക്ക്...

എഡോ... സുഗത... ജീപ്പുമെടുത്തു അടിവാരത്തോട്ടു വാ... ഞാൻ അവിടെ കാണും... പിന്നെ വരുന്ന വഴി ആ നാറി സോമനെ കണ്ടാരുന്നോ...

കണ്ടു സാർ... ഞങ്ങളോട് ചോദിക്കുകയും എവിടേക്കാണെന്നു...
ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞു എസ്.ഐക്ക് വണ്ടിയെടുക്കാൻ വേണ്ടി പോകുകയാണെന്ന്...
ആ..നന്നായി... വണ്ടിയിൽ നൗഷാദ് ഉണ്ട്... ഞാൻ ഈ വണ്ടിയുമായി മുന്നിൽ പോകും... നിങ്ങൾ പിറകെ വരുക... ജയകുമാർ ബൈക്കെടുത്തു സ്റേഷനിലോട്ടു വിട്ടോ... ഞാൻ ആ സോമനെ ബ്ലോക്ക് ചെയ്യുമ്പോഴേക്കും നിങ്ങൾ പാസ്സ് ചെയ്തു അടിവാരത്തെത്തണം...

ഓ.കെ സാർ... സുഗതൻ നിന്ന് തല ചൊറിഞ്ഞു ...
ചൊറിയണ്ട ... തനിക്കുള്ളത് രാവിലെ തരാം ...
ശരി സാർ... നൗഷാദിന്റെ ജീപ്പുമായി ജനാർദ്ദനൻ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി... പിറകെ ജയകുമാർ ബൈക്കിൽ... അതിനു പിറകിലായി സുഗതൻ...
സോമനെ കണ്ടപ്പോൾ ജനാർദ്ദനൻ ജീപ്പ് നിർത്തി... സോമോ... വരുന്നോ... ഇതിൽ ഒന്ന് ചുറ്റികറങ്ങിയിട്ടു വരാം...

സാർ ചെല്ല്... അപ്പോഴേക്കും പോലീസ് ജീപ്പും ബൈക്കും സോമനെ പാസ് ചെയ്തു... അടിവാരം വരെ നൗഷാദ് ശ്വാസം അടക്കിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു... അടിവാരമെത്തിയപ്പോൾ ജനാർദ്ദനൻ സാറിനു നന്ദി പറഞ്ഞിട്ട് നൗഷാദ് യാത്ര തിരിച്ചു... തന്റെ പ്രതികാരം തീർക്കാനുള്ള യാത്ര...

തിരുവല്ലയിൽ എത്തിയപ്പോൾ സമയം രാത്രി രണ്ടര കഴിഞ്ഞു... ഒരു ഹോട്ടലിൽ മുറിയെടുത്തു... ഒന്ന് കുളിച്ചു സുഖമായി ഉറങ്ങി... നേരം വെളുത്തപ്പോൾ എഴുന്നേറ്റ് പല്ലും തേച്ചു കാപ്പികുടിയുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു താഴെ ഇറങ്ങി മൊബൈൽ ഷോപ്പിൽ നിന്നും പുതിയ ഒരു സിം വാങ്ങി... ജനാർദ്ദനൻ സാറിനെ വിളിച്ചു...
നൗഷാദ്..നൗഷാദ് ആണ് സാർ...
താൻ സെഫാലിയോടോ...

തനിക്കുള്ള അറസ്റ് വാറന്റ് വന്നിട്ടുണ്ട്... സുഗതൻ പത്തുമണിക്ക് തന്റെ വീട്ടിൽ പോകും... താൻ അവിടെയില്ല എന്നും പറഞ്ഞു തിരികെ വരും... അത്ര തന്നെ... ഇതിപ്പോൾ ഒരു സംശയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്ലാ കേട്ടോ... താൻ പേടിക്കണ്ട... തന്നെ അങ്ങനെ അകത്തോട്ടു തള്ളാൻ ഞാൻ എസ്.ഐ ആയി ഇരിക്കുമ്പോൾ സമ്മതിക്കില്ല...
ഒകെ സാർ... ഞാൻ പറഞ്ഞ കാര്യത്തിനായി ഇറങ്ങുകയാണ്... ഇവിടം കഴിഞ്ഞാൽ ആ നായിന്റെ മോൻ സൈഫിന്റെ വീട്ടിലേക്കു...

അത് വേണ്ടടോ... താൻ ഇത് കഴിഞ്ഞിട്ട് ദൂരേക്കെവിടെയെങ്കിലും പോകാൻ നോക്ക്...
ഊം... സാറേ നോക്കട്ടെ... മംഗലാപുരത്തിനു പോകുകയല്ലേ... പോകുന്ന വഴി എന്തായാലും ഞാൻ അവിടെ ഒന്ന് കയറും...
തന്റെ ഇഷ്ടം...

നൗഷാദ് പത്തരയോടെ റൂം ലോക്ക് ചെയ്തു അനിതയുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി വണ്ടിയെടുത്തു... ഐ.സി.ഐ.സി.ഐ ബാങ്കിന്റെ ബോർഡ് കണ്ടു നൗഷാദ് വണ്ടി നിർത്തി... എ.ടി.എമ്മിലേക്ക് കയറി... അപ്പോഴാണ് ബാങ്കിൽ നിന്നും അനിതയുടെ ചേട്ടത്തിയുടെ വരവ് നൗഷാദ് കണ്ടത്... ഇത് ശ്രീകുമാറിന്റെ ഭാര്യ അല്ലെ... ആതിരയെ പഴയതുപോലെ നീലിമയാണെന്നു നൗഷാദ് തെറ്റിദ്ധരിച്ചു... കൂടെ ഏതാ ഒരുത്തൻ... കണ്ടാൽ ഒരു മിലിറ്ററി ലുക്ക്... പക്ഷെ പ്രായം അധികമില്ല... കൂടെ ഒരു കുട്ടിയുമുണ്ടല്ലോ...

അവൻ എ,ടി.എമ്മിനടുത്തേക്കാണല്ലോ വരുന്നത്... അനിതയുടെ ജേഷ്ഠത്തി ബാങ്കിന്റെ സൈഡിലായി നിന്ന്..നൗഷാദ് പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ വയ്യാതെ ആ കണ്ണാടി കൂട്ടിൽ നിന്ന്... തന്നെ അവൾക്കറിയാം... ഇപ്പോൾ മുന്നിൽപെടാൻ പാടില്ല... അപ്പോഴേക്കും ആ ചെക്കൻ അകത്തേക്ക് വന്നു...

അവൻ നൗഷാദിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു...
നൗഷാദ് ... തിരികെ ചിരിച്ചു...
നല്ല പരിചയം പോലെ... പേരെന്താ ... നൗഷാദ് ചോദിച്ചു ...
സജിത്ത്... അവൻ മറുപടി പറഞ്ഞു...
ശ്രീകുമാറിന്റെ... .നൗഷാദ് ചോദിച്ചു...
ശ്രീ ബ്രോയെ അറിയുമോ...

ആഹാ അറിയാമോന്നോ... നല്ല പരിചയമല്ലേ... ഞാൻ സന്തോഷ്... ശ്രീകുമാറിന്റെ അനിയത്തിയെ കെട്ടിയിരുന്നത് എന്റെ വകയിലെ ഒരു ബന്ധുവാണ്... നൗഷാദ് ഒരു കള്ളം പറഞ്ഞു... അത് ശ്രീകുമാറിന്റെ വൈഫ് അല്ലെ...
അയ്യോ അല്ല... അത് ജ്യേഷ്ഠത്തിയാണ്... അവരെല്ലാവരും ഇന്ന് വരും... അവിടുത്തെ അങ്കിളിനെ ഇന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഡിസ്ചാർജ്ജ് ചെയ്യും...

അതെയോ... ആട്ടെ നിങ്ങൾ എന്താ ഇവിടെ...
ഞങ്ങൾ ഇത്തിരി കാര്യവുമായിട്ടിറങ്ങിയതാ... അവരെത്താൻ വൈകുന്നേരം ആകും എന്ന് പറഞ്ഞു... ഉച്ചയോടെ ശ്രീ ബ്രോയുടെ വൈഫും... മറ്റേ മൂന്നാമത്തെ അനിയത്തിയും എത്തുമെന്ന് പറയണത് കേട്ട്... അതിനു മുമ്പ് വീടെത്തണം... വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ ആതി മാമിയെ വിളിക്കാം...

വേണ്ടാ... പിന്നീട് കാണാം... അതും പറഞ്ഞു നൗഷാദ് പീഡനത്തിലെ പ്രതികളെ പോലീസ് അറസ്റ് ചെയ്യുമ്പോൾ മുഖത്തു തുണി കൊണ്ട് മറക്കുന്നത് പോലെ മുഖം മറച്ചുകൊണ്ട് ആതിരക്കു വെട്ടപെടാതെ അവരുടെ വീടിന്റെ ഭാഗത്തേക്ക് തിരിച്ചു... അപ്പോൾ ഇതല്ല ശ്രീകുമാറിന്റെ ഭാര്യ... ഇത്തവന്റെ ജ്യേഷ്ഠത്തി... കൊള്ളാം... നല്ല ഉരുപ്പടി തന്നെ...

മൂത്തത് മുതൽ താഴെ വരെയുള്ളത് നല്ലതാണെങ്കിൽ ഇടക്കാലത്തെത്തും നല്ലതാവാനേ വഴിയുള്ളൂ... നൗഷാദ് അനിതയുടെ വീടിന്റെ അരകിലോമീറ്ററിലധികം ദൂരത്തിൽ വണ്ടി നിർത്തി... ലോക്ക് ചെയ്തു ഇറങ്ങി... നേരെ അനിതയുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു... ഗേറ്റടച്ചിരിക്കുന്നു... നൗഷാദ് മുകളിലത്തെ ഓടാമ്പൽ മാറ്റി... അകത്തേക്ക് കടന്നു... വീടിനു ചുറ്റും നോക്കി... ആരും തന്നെയില്ല... തിരികെ ഇറങ്ങി നടന്നു... ഗേറ്റു പഴയതുപോലെ അടച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നു... ഇനി എന്താണൊരു വഴി... തനിക്കു പ്രതികാരം മാത്രം മനസ്സിൽ അനിത...

അവളെവിടെ... അവളല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ കണ്ടവൾ ഇതിലേതെങ്കിലും ഒന്ന്... തനിക്കു വേണം... കാമം തീർക്കാനല്ല... പ്രതികാരം തീർക്കാൻ... നൗഷാദ് ഒരു പോംവഴിയുമില്ലാതെ തന്റെ ജീപ്പ് നിർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്നിടത്തേക്കു നടന്നു... ജീപ്പിൽ കയറി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തപ്പോഴാണ്... ഒരു ബസ് വന്നു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടത്... അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ സ്ത്രീയെ അവൻ സാകൂതം നോക്കി... കണ്ണടയുമൊക്കെയിട്ട് നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂഊരാക്കുറി തൊട്ട് സുന്ദരി തന്നെ... അവൾ ബസിറങ്ങി തന്റെ ജീപ്പിനെ പാസ്സ് ചെയ്തു മുന്നോട്ടുപോയി താൻ വന്ന വഴിയിൽ കൂടി... അവൾ ഫോൺ എടുത്ത് ആരെയോ വിളിക്കുന്നുണ്ട്...

.അവൾ കുറെ ദൂരം മുന്നോട്ടു പോയപ്പോൾ നൗഷാദ് ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു തിരിക്കാൻ നേരം അവന്റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു കുറെ നേരം കൂടി കാത്തു നോക്കാം... എന്തെങ്കിലും വഴി തെളിഞ്ഞാലോ...

നൗഷാദ് ജീപ്പിൽ നിന്നറങ്ങി നേരെ നോക്കിയപ്പോൾ ഒരു ബോർഡ് കണ്ടു..ഹോട്ടൽ ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥ ബാർ അറ്റാച്ചഡ്... അവൻ ജീപ്പ് അങ്ങോട്ടേക്ക് വിട്ടു... അവിടെ കയറി രണ്ടു ബിയറും കഴിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഏകദേശം പതിനൊന്നര കഴിഞ്ഞു... നൗഷാദ് ഇറങ്ങി വീണ്ടും ഒരു റൌണ്ട് അനിതയുടെ വീടിന്റെ മുന്നിൽ കൂടി പോകാം എന്ന് കരുതി മുന്നോട്ടെടുത്തപ്പോൾ ഒരു ഓട്ടോ തൊട്ടുമുന്നിൽ പോകുന്നു... ഓട്ടോയ്ക്ക് സൈഡ് കിട്ടി പതിയെ ഓട്ടോയിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ മുമ്പ് കണ്ട ആ ചെക്കൻ സൈഡിൽ ഇരിക്കുന്നു... ഇതവർ തന്നെ... നൗഷാദ് വണ്ടി മുന്നോട്ടു പായിച്ചു... ഓട്ടോയെക്കാൾ മുന്നേ അനിതയുടെ വീടിനു മുന്നിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഗേറ്റു തുറന്നു കിടക്കുന്നു...

കാർപോർച്ചിൽ ഇരിക്കുന്നു താൻ മുന്നേ കണ്ട ആ സ്ത്രീ... പടച്ചവനെ ഇവൾ ഇവിടുത്തേതായിരുന്നോ... നൗഷാദ് ഗ്ളാസ് ഉയർത്തി വണ്ടി പിറകോട്ടെടുത്തു അനിതയുടെ വീടിന്റെ ഓപ്പോസിറ് സൈഡിലായി പാർക്ക് ചെയ്തു... ഓട്ടോയിൽ വന്നു അപ്പോഴേക്കും ആതിരയും സജിത്തും മകളും ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞു... താൻ ഇപ്പോൾ അകത്തോട്ടു ചെന്നാൽ മറ്റവൾക്കു മനസ്സിലാകും... പക്ഷെ എങ്ങനെ മുട്ടും... അതാണ് പ്രശനം... അവർ കതകു തുറന്നു അകത്തേക്ക് കയറി... നൗഷാദ് ഒന്നൊന്നര മണിക്കൂർ അവിടെ കിടന്നു... സമയം വീണ്ടും നോക്കി... ഒന്നേമുക്കാൽ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു... ഒരു വഴിയുമില്ലല്ലോ... തനിക്കു എങ്ങനെ അകത്തു കടക്കാൻ പറ്റും...

അതാണ് പ്രശനം... ഏറെ നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ നീലിമയും ബസിറങ്ങി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു... അനിതയെവിടെ... അപ്പോൾ ഇതിൽ ഒന്നുകിൽ കണ്ണാടിയിട്ടവൾ ശ്രീകുമാറിന്റെ ഭാര്യ... അല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ പോയവൾ... അങ്ങനെ നൗഷാദ് തിരികെ വീണ്ടും ഒരു വഴിയും തെളിയാതെ വണ്ടിയെടുത്തു മുന്നോട്ടു നീങ്ങി... അവൻ ഹോട്ടൽ റൂമിൽ പോയി കിടന്നു... എങ്ങനെ എങ്ങനെ... ആ ചിന്ത അവനെ അലട്ടി... കിടന്നുറങ്ങിപോയത് നൗഷാദ് അറിഞ്ഞില്ല... അവൻ വൈകുന്നേരത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ്... ആഹാരം പോലും കഴിക്കുന്നത് അവൻ മറന്നു... വീണ്ടും ഇറങ്ങി ജീപ്പുമായി... അനിതയുടെ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി... പുറത്തു വാഗൻ ആർ കിടക്കുന്നു... ഓഹോ അപ്പോൾ എല്ലാവരും എത്തിയിട്ടുണ്ട്... അഞ്ചേമുക്കാൽ മണി... അനിതയെ നൗഷാദ് ഒരു മിന്നായം പോലെ കണ്ടു... അനിതയും ശ്രീകുമാറും അനിതയുടെ കുഞ്ഞുമിറങ്ങി ശ്രീകുമാറിന്റെ കാറിൽ കയറുന്നു...

മുമ്പേ കണ്ട കണ്ണാടിക്കാരിയുമായി ശ്രീകുമാർ എന്തോ സംസാരിക്കുന്നു... അതിനു ശേഷം വണ്ടിയുമെടുത്തു ഗേറ്റുകടന്നു അവർ പോകുന്നു... അപ്പോൾ കണ്ണാടിക്കാരി തന്നെ ശ്രീകുമാറിന്റെ ഭാര്യ... എന്തെങ്കിലുമാവട്ടെ... കുറെ നേരം കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഗേറ്റു കടന്നു കണ്ണാടിക്കാരി ഇറങ്ങി വരുന്നു... അവൾ റോഡിലേക്ക് നടന്നു പോകുകയാണ്... നൗഷാദ് വണ്ടി തിരിച്ചു അവളുടെ ശ്രദ്ധ പെടുന്നതിനു മുമ്പ് ജീപ്പുമായി അവൾ ബസിറങ്ങിയ സ്ഥലത്തു അല്പം ദൂരെയായി പാർക്ക് ചെയ്തു... പത്തുമിനിറ്റ്... മല്ലപ്പള്ളി മാവേലിക്കര ബസ് വന്നു നിൽക്കുന്നു... കണ്ണാടിക്കാരി അതിൽ കയറി... നൗഷാദ് ആ ബസിനു പിന്നാലെ വിട്ടു... ഒരു അകലം പാലിച്ചുകൊണ്ട് ... തിരുവല്ല സ്റ്റാൻഡിൽ വണ്ടി കയറി...

അവൻ അവളിറങ്ങുന്നുണ്ടോ എന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു ഇല്ല... ഇവൾ ഇതെങ്ങോട്ടാ... വണ്ടി വീണ്ടും എടുത്തു... ബസിനു പിറകെ നൗഷാദും ... മല്ലപ്പള്ളി എത്തുന്നതിനു മുമ്പുള്ള സ്റ്റോപ്പിൽ അവൾ ഇറങ്ങി... ഒരു പഴയ വീടിനകത്തേക്ക് അവൾ കയറുന്നു... നൗഷാദ് കുറെ നേരം ശ്രദ്ദിച്ചു... ഇല്ല അവൾ ഇറങ്ങി വരുന്നില്ല... അവൾക്ക് തന്നെ അറിയുകയുമില്ല... സമയം ഏഴര... ഇത് ശ്രീകുമാറിന്റെ ഭാര്യയല്ല... ഇത് ആ കുടുംബത്തിലേതു തന്നെ..പക്ഷെ ഇവിടെ ആരൊക്കെ ഉണ്ട് എന്നറിയില്ലല്ലോ... നൗഷാദ് വണ്ടി ഗേറ്റിനടുത്തേക്കു നിർത്തി... ഗേറ്റു തുറന്നു പഴയ ഒരു ഗേറ്റ്... ചെന്ന് ബെല്ലടിച്ചു... കണ്ണട ധരിച്ച ആ സ്ത്രീ രൂപം മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷ പെട്ട്...

ഇവിടെ ആണുങ്ങൾ ആരും ഇല്ലേ... നൗഷാദ് ചോദിച്ചു...
സുജക്ക് ഒരു ഭയം പോലെ... അവൾ അരവാതിൽ മാത്രമേ തുറന്നുള്ളൂ... ഉണ്ട്..ജോലിക്കു പോയിരിക്കുകയാ... ഇപ്പോൾ വരും...
.അയ്യോ സോറി... എങ്കിൽ ഞാനിറങ്ങുകയാ...

അയാളുടെ വിനയം കണ്ട സുജ തിരക്കി... എന്താ കാര്യം...
ഞാൻ ഉടുമ്പൻചോലയിൽ നിന്ന് വരികയാ... പേര് സന്തോഷ്... ഇവിടെ തിരുവല്ല വരെ പോയതാ... അനിത എന്ന് പറയുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയെ എന്റെ അമ്മാവന്റെ മകൻ അശോകൻ വിവാഹം കഴിച്ചു കൊണ്ട് വന്നിരുന്നു... അശോകൻ ഈ അടുത്ത സമയത് മരണപ്പെട്ടു... അവരുടെ ജ്യേഷ്ഠൻ ശ്രീകുമാറിനെ ഒന്ന് കാണാനായി ഇറങ്ങിയത്... അപ്പോൾ വണ്ടിക്കൊരു വലിവ് കുറവ് പോലെ... വണ്ടി ഇവിടെ ഒന്ന് ഇട്ടോട്ടെ എന്ന് തിരക്കാൻ കയറിയത്...
ഒരു മിനിറ്റ്... ഞാൻ ചേട്ടനെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ...
സുജ കഥകടച്ചിട്ടു അകത്തേക്ക് കയറി... അവൾ ഫോൺ എടുത്തു ശ്രീകുമാറിനെ വിളിച്ചു...
ഹാലോ ശ്രീയേട്ടാ... സന്തോഷ് എന്ന് പറയുന്ന ഒരാളെ അറിയുമോ?

ഏതു സന്തോഷ് സുജേ...

അശോകൻ അനിയന്റെ അവിടെയുള്ളതാണെന്ന പറഞ്ഞത്... ശ്രീയേട്ടനെ കാണാൻ ആയി വരുന്ന വഴി സൂക്ഷം നമ്മുടെ വീടിന്റെ അടുത്ത് വച്ച് വണ്ടി കംപ്ലയിന്റ് ആയി... പുള്ളി വണ്ടി ഇവിടെ ഇട്ടോട്ടെ എന്ന് തിരക്കാൻ വന്നതാ...
ആ... അറിയാം... അറിയാം... നാളെ ഞങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... ഞാൻ പുള്ളിയെ ഒന്ന് വിളിക്കാം...
വേണ്ട ശ്രീയേട്ടാ ഞാൻ ഫോൺ കൊടുക്കാം...
സുജ കതകു തുറന്നു ഫോൺ നൗഷാദിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു... ചേട്ടനാണ്...
അയ്യോ അതിന്റെ ആവശ്യമില്ല... വണ്ടി ഒന്നിട്ടാൽ മതി...
നിങ്ങൾ സംസാരിക്ക്..നിങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചു വന്ന ശ്രീകുമാറാണ് ലൈനിൽ...
നൗഷാദ് ഒന്ന് ഞെട്ടി... അത് പുറത്തുകാട്ടാതെ... ഫോൺ വാങ്ങി കുറെ അകലത്തേക്കു നീങ്ങി ജീപ്പിനരികിൽ വന്നു
ഹാലോ സന്തോഷ് ഭായി...

നൗഷാദ് സ്വരം മാറ്റി... ആ ശ്രീകുമാർ... ഇത് ശ്രീകുമാറിന്റെ സ്വന്തക്കാരുടെ വീടാണോ
സന്തോഷ് ഭായി തന്നെയല്ലേ...
അതെ...
അല്ല സ്വരത്തിനു ഒരു വിത്യാസം പോലെ...
അത് ജലദോഷം ... ഞാൻ ശ്രീകുമാറിനെ ഒന്ന് കാണാനായി വന്ന വഴിയാണ്...
അയ്യോ ഞങ്ങൾ നാളെ അങ്ങോട്ട് വരാൻ ഇരിക്കുകയാ...
അതെയോ... ഞാൻ വണ്ടി ഇവിടെ ഇട്ടിട്ടു രാവിലെ എടുക്കാം എന്ന് കരുതി...
ശ്രീകുമാറിനെ ഒന്ന് കാണുകയും വേറെ കുറെ ആവശ്യവുമുണ്ടായിരുന്നു...

ഒകെ കുഴപ്പമില്ല... സന്തോഷ് ഭായി രാവിലെ മെക്കാനിക്കുമായി വന്നു വണ്ടിയെടുത്തോ... ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം...
ഞാൻ ചിലപ്പോൾ ഇപ്പോൾ ഒരു മെക്കാനിക്കുമായി തിരികെ വരാം...
അത് കുഴപ്പമില്ല ഭായി അതെന്റെ അനിയത്തിയുടെ വീടാണ്... ഫോൺ അങ്ങോട്ട് കൊടുത്തേ...
ഫോൺ സുജാക്കു കൊടുത്തു...
ശരി ശ്രീയേട്ടാ... ആഹ്... ഒകെ... ഒകെ... ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു...
ശ്രീകുമാറിന്റെ അനിയത്തിയാണല്ലേ... മക്കൾ...​
Next page: Update 29
Previous page: Update 27