Incest/Taboo అమ్మేత [Completed]

అక్షిత ఇంటి తలుపు కొట్టాను

అక్షిత : ఎవరు

చిన్నా : ఆ నీ మొగుడ్ని

వెంటనే తలుపులు తెరుచుకున్నాయి.

అక్షిత : నువ్వెంట్రా ఇక్కడా

చిన్నా : అడ్డు తప్పుకో.. అని పక్కకి నెట్టేసి వెళ్లి హాల్లో కింద గోడకి ఆనుకుని కూర్చున్నాను

అక్షితతో పాటు తన ఫ్రెండ్స్ గ్యాంగ్ కూడా వచ్చి నా చుట్టూ కూర్చున్నారు.

అక్షిత : ఏమైందిరా

చిన్నా : మనం పెళ్లి చేసుకుందామే.. ఆగలేకపోతున్నాను

అక్షిత ఫ్రెండ్స్ నవ్వులు

అక్షిత : ఉండండే.. మీరంతా పోండి ఇక్కడ నుంచి.. అని అందరినీ తరిమేసి చిన్నా పక్కన కూర్చుంది.

అక్షిత ఒళ్ళో తల పెట్టుకుని పడుకున్నాను.

అక్షిత : ఏమైంది

చిన్నా : మన విషయం చెప్పాను

అక్షిత : ఏమన్నారు

చిన్నా : వద్దన్నారు

అక్షిత : ఊహించిందే.. ఇప్పుడేం చేస్తావ్

చిన్నా : అంతా అయిపోయింది, వచ్చేసాను

అక్షిత : వచ్చేసానంటే

చిన్నా : ఆస్తి కావాలా అమ్మాయి కావాలో తెల్చుకోమన్నారు, ఇంట్లో నుంచి వచ్చేసాను.

అక్షిత : నమ్మొచ్చా.. ఇదంతా

చిన్నా : నాకు అయోమయంగానే ఉందే.. మేము కావాలా అమ్మాయి కావాలా అంటే ఆలోచించేవాడినేమో, కాని ఆస్తి కావాలా అమ్మాయి కావాలా అనడిగేసరికి ఇంకేం ఆలోచించలేదు.. ఇప్పుడు నా దెగ్గర ఎవ్వరు లేరు ఆస్తి లేదు అంతస్తూ లేదు.. ఒక మామూలు వ్యక్తిగా అడుగుతున్నా.. నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటావా

అక్షిత : ఇప్పుడైనా రెడీనే.. పద వెళదాం

చిన్నా : రేపు చేసుకుందాంలే.. ముందు కొన్ని పనులున్నాయి వెళ్లి చేసుకుని వస్తా అని లేచాను.

అక్షిత : ఇదంతా నిజమేగా.. లేదా నన్ను వదిలించుకోడానికి ఏమైనా ప్లానా.. అలాంటిదేమైనా ఉంటే సూటిగా చెప్పు నాకే బాధ లేదు.. హ్యాపీగా విడిపోదాం.

చిన్నా : నీ అయ్యా.. రేయి ఎవరన్నా కొన్ని పిచ్చి మిరపకాయలుంటే అందుకోండి దీని గుద్దలో పోసి పచ్చడి నూరి పెడతాను

అక్షిత : ఎలా తిడతావ్ రా అలా, భలే ఉంటుంది నువ్వు తిడుతుంటే ఉమ్మా ఉమ్మా..అని ముద్దు పెట్టుకుంది.

చిన్నా : నిజంగానే కావాల్సినవన్ని ఒకేసారి నీ గుద్దలో పోసి రోకలిబండ దూర్చి గట్టిగా దంచాలనుందే

అక్షిత : అదే మంట మీద నిన్నేక్కి దెంగుతాను దెబ్బకి దెబ్బ సరిపోద్ది.

లెగు వెళ్ళాలి.. అని చిన్నా లేచి అక్కడ స్కూటీ ఉంటే తీసుకుని బైటికి వెళ్ళిపోయాడు అక్షిత మౌనంగా ఆలోచిస్తూ కూర్చుంది. ఫ్రెండ్స్ అంతా రెడీ అయ్యి బైటికి వచ్చారు.

ఏంటే ఇంకా రెడీ అవ్వలేదా, ఇవ్వాళ సినిమాకి వెళదాం అనుకున్నాంగా

అక్షిత : తలనొప్పిగా ఉందే.. మీరేళ్లిరండి, నేను పడుకుంటా అని వాళ్ళని ఇంకేం మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా లోపలికెళ్లి మంచం మీద వాలింది.

లావణ్య ఆఫీస్ లోపలికి వెళ్లి నా పేరుని వాడుకుని డోర్ తీసి మే ఐ కమిన్ మేడం అన్నాను

లావణ్య : (తల ఎత్తి) ఎవరు.. రేయి నువ్వెంట్రా ఇక్కడా అని లేచి నిలబడింది.

చిన్నా : మాట్లాడాలి, ఫ్రీగా ఉంటే అలా బైటికి వెళదాం

లావణ్య : ఫ్రీయే.. ఒక్క ఐదు నిమిషాలు వస్తున్నాను.

ఇద్దరం కలిసి బైటికి పార్క్ కి వెళ్లి కూర్చున్నాం. ఇంట్లో జరిగింది మొత్తం తనకి చెప్పాను అంతా మౌనంగా వినింది.

లావణ్య : ఇప్పుడేం చేద్దాం అనుకుంటున్నావ్

చిన్నా : చేసేది ఏముంది, నువ్వేదైనా పనిప్పిస్తే ప్రస్తుతానికి నీ కింద జాబ్ చేసుకుంటాను.

లావణ్య : ఇలాంటి టైములో కూడా జోకులేసే ఆ గుండె బతకాలి బాబు బతకాలి పది మందిని నవ్విస్తది..

చిన్నా : నేను సీరియస్ గా అడుగుతున్నా

లావణ్య : సరే లంచం కావలి, నేను కూడా సీరియస్

చిన్నా : చెప్పు

లావణ్య : ముద్దు కావాలి ఒక ముద్దు పెట్టు బుగ్గ మీద అని నవ్వింది.

నవ్వుతూ తల మీద చిన్నగా మొట్టాను.. లావణ్య నవ్వుతూ నన్ను వాటేసుకుని.. నీకేంట్రా వంద కంపెనీలు నీ చేతిలో పెట్టి ప్రశాంతంగా నిద్రపోయేంత పేరు సంపాదించుకున్నావ్, అయినా సరే నువ్వు నా కంపెనీ లోనే పనిచెయ్యాలి అప్పుడే కదా నాకు కూడా కొంచెం పేరు.. అని నవ్వింది.. థాంక్స్ అని తను అడిగినట్టే ముద్దు పెట్టాను.

లావణ్య : (నవ్వుతూ) రేయి ఊరికే అన్నాను, అక్షితకి తెలిసిందంటే నన్ను లేపేస్తుంది.

చిన్నా : ఏదో థాంక్స్ గివింగ్ అనుకో పదా వెళదాం.

థియేటర్ లో షోకి ఇంకా టైం ఉంది కదా అని అక్షిత ఫ్రెండ్స్ పక్కనే ఉన్న పార్క్ లోకి వెళ్లి కూర్చుని పీచు మిటాయి తింటుంటే వీళ్ళ కళ్ళకి చిన్నా మరియు లావణ్య ఇద్దరు కనిపించారు, చిన్నా లావణ్యకి ముద్దు పెట్టడం కూడా చూసారు.. అంతే ఏదేదో ఊహించుకోవడం మొదలు పెట్టారు. అందరూ కోపంతో ఊగిపోయి బైటికి వెళ్లిపోయారు.

అక్షిత పడుకున్న గంటలోపే తన ఫ్రెండ్స్ నుంచి ఫోన్ రావడంతో నిద్రలోనే ఫోన్ ఎత్తింది.

అక్షిత : ఏంటే..

నీకు మేము చెప్తూనే ఉన్నాం, ఆ బలిసిన బ్యాడ్కోలు మనల్ని మోసం చేస్తూనే ఉంటారని, చెప్తే విన్నావా నువ్వు

అక్షిత : ఏమైందే

నీ చిరంజీవి ఇక్కడ లావణ్యతో ఇకఇకలు పకపకలు, వాడు లావణ్యకి ముద్దు కూడా పెట్టాడు.

అక్షిత : ఎక్కడ పెట్టాడు

ఆ.. బుగ్గ మీద పెట్టాడు.. ఏం మూతులు కూడా నాక్కోవాలా

అక్షిత : పిచ్చిదానా.. లావణ్య కూడా మన పార్టీనే.. తనని జాబ్ అడగడానికి వెళ్ళాడు, ఇద్దరు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ కదా.. హెల్ప్ చెయ్యగానే మనోడు థాంక్స్ చెప్పుంటాడు అంతకి మించి ఇంకేం లేదు.. నువ్వు కంగారు పడకు వాడు నన్ను వదిలి ఎక్కడికి పోడు.. కోట్ల ఆస్తిని వదులుకుని నాకోసం వచ్చినోడు ఇంకో అమ్మాయి కోసం నాకు ద్రోహం చేస్తాడా...

తప్పు జరిగిపోయిందే..

అక్షిత : (వెంటనే లేచి కూర్చుని) ఏమైంది.. మీరేమైనా చేసారా

కార్ బ్రేకులు కట్ చేసాం

అక్షిత : ఏం కాదు.. వాళ్ళు తప్పుగా అనుకోరు.. అర్ధం చేసుకుంటారు.. మీరు వెళ్లి ముందు చెప్పండి వాళ్ళని కార్ ఎక్కనివ్వకండి..

ఆల్రెడీ వాళ్ళు వెళ్లిపోయారే..

అక్షిత వెంటనే కాల్ కట్ చేసి చిన్నాకి చేసింది, స్విచ్ ఆఫ్ రావడంతో వెంటనే లావణ్యకి ఫోన్ చేసింది.

లారీని ఓవర్ టేక్ చేస్తున్న లావణ్య డాష్ బోర్డు మీద అక్షిత పేరు చూడగానే నవ్వుకుంది.

లావణ్య : నీ కాబోయే భార్య, నా శత్రువు ఫోన్ చేస్తున్నారండి

చిన్నా : ( నవ్వుతూ) ఆ లారీని ఓవర్ టేక్ అయినా చెయ్యి లేదా వాడినన్నా పోనివ్వు.. టు వే రోడ్డులో ఎదురుగా ఎవరైనా వస్తే ప్రాబ్లెమ్ అవుద్ది.. అంటూ డాష్ బోర్డు మీద నొక్కాడు.. హలో అక్షిత.. చెప్పు

అక్షిత : చిన్నా మీరు వెళుతున్న కార్ బ్రేక్స్ పనిచెయ్యట్లేదు వెంటనే కార్ సైడ్ తీసుకోండి

ఆ మాట వినగానే ఇద్దరు షాక్ అయిపోయారు, ఎదురుగా ఇంకో లారీ రావడంతో బ్రేక్ నొక్కినా పడకపోయేసరికి లావణ్యకి ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు.. ఇంకో సెకండ్ లో ఆక్సిడెంట్ అవుతుందనగా చిన్నా స్టీరింగ్ పట్టుకుని వెంటనే తన వైపు లాగాడు.. కారు రెండు లారీల మధ్యలో ఇరుక్కుని ఆగిపోయింది. లావణ్య వైపు మాత్రం లారీ గట్టిగా గుద్దడంతో ఎలా వచ్చిందో చిన్న ముక్క ఒకటి లావణ్య గొంతులో గుచ్చుకుపోయింది.

అక్షితకి ఫోన్లో ఇద్దరి అరుపులు వెంటనే పెద్ద సౌండుతో పాటు కాల్ కట్ అవ్వడంతో విషయం అర్ధమయ్యి ఏడుస్తూనే బైటికి పరిగెత్తింది.

అక్షిత కనుక్కుని హాస్పిటల్ కి వెళ్లేసరికి అక్కడ చిన్నా బైట నిలుచొని ఉన్నాడు, తను సేఫ్ గా ఉండేసరికి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి వాటేసుకుని ఏడ్చేసింది. అస్సలు ఏం జరిగిందీ చెప్పింది. చిన్నా బాధపడ్డా ఎవ్వరిని ఏమి అనలేకపోయాడు.

అక్షిత : లావణ్య ఎలా ఉంది

ఇంతలోనే అక్షిత ఫ్రెండ్స్ అంతా వచ్చారు.

చిన్నా : (అందరినీ చూస్తూ) స్పృహ లేదు, గొంతులో ఏదో ఇరుక్కుపోయింది. డాక్టర్స్ కంఫర్మ్ గా కూడా చెప్పలేదు అని కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు.

చిరంజీవి తప్పైపోయింది, వాళ్ళ అమ్మ నాన్నకి క్షమాపణలు చెపుతాం ఏదో ఆలోచన లేకుండా చేసేసాం.

చిన్నా : మీరు ఇక్కడి నుంచి వెళ్లిపోండి, నేను చూసుకుంటాను. అక్షిత నువ్వు కూడా వెళ్ళు

అక్షిత : లేదు నేను నీతోనే ఉంటాను అని తన ఫ్రెండ్స్ ని అక్కడ నుంచి బలవంతంగా పంపించేసింది.

లావణ్య వాళ్ళ పేరెంట్స్ రాత్రంతా ఏడుస్తూనే ఉన్నారు, తెల్లతెల్లారి ఎప్పుడో మూడు గంటలకి అలా లావణ్యకి స్పృహ వచ్చిందని చెపితే డాక్టర్ చెక్ చేసి బైటికి వచ్చి వెళ్లి చూడమన్నాడు. నేను డాక్టర్ దెగ్గరికి వెళ్లాను.

చిన్నా : అంతా ఓకే కదండి

డాక్టర్ : యా అల్ ఇస్ ఫైన్ తన ప్రాణానికే ప్రమాదం లేదు కానీ తను ఇక మాట్లాడలేదు.

చిన్నా : ఇలా ఎన్ని రోజులు సర్

డాక్టర్ : జీవితాంతం.. ఫరెవర్.. షి లాస్ట్ హర్ వొకల్స్.. ఇంకో టు డేస్ అబ్సర్వేషన్ లో ఉంచాక అప్పుడు మిగతా ఫంక్షనింగ్ చూద్దాం అని చెప్పేసి వెళ్ళిపోయాడు. అక్షిత మా మాటలు విని ఏడ్చేసింది.

చిన్నా : అక్షితా.. ఊరుకో

అక్షిత : తనని చూద్దాం

చిన్నా : వాళ్ళని బైటికి రాని.. చూద్దాం

లావణ్య పేరెంట్స్ బైటికి వచ్చాక అక్షితని లోపలికి పంపించి లావణ్య వాళ్ళ నాన్నతో మాట్లాడాను, లావణ్య వాళ్ళ అమ్మ ఆయనని ఇంటికి పంపించేసి తను ఉండిపోయింది. నేను లోపలికి వెళ్లేసరికి అక్షిత లావణ్య చేతులు పట్టుకొని ఏడుస్తూ జరిగింది మొత్తం చెపుతుంది.. లావణ్య ఏమి అనలేదు తల తిప్పకుండా అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుని ఒకసారి తట్టి ఎదురుగా ఉన్న నన్ను చూసింది.

రెండు నెలలు లావణ్య ఇంటి నుంచి బైటికి రాలేదు, లావణ్య అథారిటీతో వాళ్ళ నాన్న సాయంతో తన కంపెనీ మొత్తం నేనే చూసుకున్నాను. అక్షిత కూడా జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యింది.. ఒక రోజు తెల్లారే ఆఫీస్ లో ఉండగా లావణ్య నుంచి మెసేజ్ వచ్చింది. ఐయామ్ కమింగ్ అని.. సంతోషించాను.. అక్షితకి చెప్పి స్టాఫ్ అందరితో కలిసి ప్లాన్ చేసి తనకి గ్రాండ్ గా వెల్కమ్ చెప్పాము.

లావణ్య పూర్తిగా కోలుకున్న కొన్ని రోజులకి తనే దెగ్గరుండి మా పెళ్లి జరిపించింది, పెళ్ళిలో కలిసిన అక్షిత ఫ్రెండ్స్ లావణ్య కాళ్ళ మీద పడి క్షమాపణ చెప్పారు. లావణ్య ఏం మాట్లాడలేదు అలా అని వాళ్ళని క్షమించనూలేదు.. లావణ్య తలుచుకునుంటే వాళ్ళ ఫ్యూచర్ ని నాశనం చేసి ఉండేది కానీ తను వదిలేసింది. మా పెళ్ళికి అమ్మా నాన్నా అక్కా ఎవ్వరు రాలేదు. కొంచెం బాధగా అనిపించింది..అయినా ఇంత పట్టుదల ఎందుకు అనిపించింది.. ఇద్దరం కొత్త ఇంట్లోకి అడుగు పెట్టాం, చిన్న ఇంట్లో చిన్న చిన్న సౌకర్యాలతో అంతులేనంత సుఖ సంతోషాలతో బాగానే సాగుతుంది మా సంసారం.

చిన్నా అక్షితల పెళ్లి జరిగిన ఇరవై రోజుల తరవాత వరల్డ్ టూర్ నుంచి తిరిగొచ్చిన హారిక జరిగింది తెలిసి తన అమ్మా నాన్నలని ఇద్దరిని తిట్టింది.

హారిక : ఏం చేసారొ మీకు అర్ధమవుతుందా.. వాడిని ఇంట్లో నుంచి పంపించేస్తే వాడు మీ మాట వింటాడునుకున్నారా.. ఆస్తి కావాలా అమ్మాయి కావాలా అంటే ఈ వయసులో అమ్మాయే కావాలంటాడు, డబ్బులు సంపాదించడం వాడికి చేతకాదా.. ప్లాన్ మొత్తం నాశనం చేసారు మీరు పోండి పొయ్యి వాళ్ళని ఇంటికి పిలుచుకురండి.

సూర్య : పిలుచుకొస్తే

హారిక : ముందు పిలుచుకు రండి

కవిత : చెప్పవే

హారిక : ఏదో ఒకటి చేసి దాన్ని వదిలిద్దాం, వీలైతే చంపేద్దాం

ఏంటి చంపేస్తారా, అస్సలు మీరు మనుషులేనా నా అక్షితని చంపుతారా అంటే మీరే చంపేశారా అని అక్కని కొట్టబోయాను కానీ కనీసం వాళ్ళని ముట్టుకోలేకపోయాను. ముగ్గురు కలిసి మా ఇంటికి వెళ్లారు. అమ్మ నాతో ప్రేమగా మాట్లాడి మమ్మల్ని ఒప్పించే ప్రయత్నం చేస్తుంది. కానీ నేను ఒప్పుకోలేదని నాకు తెలుసు కాబట్టి మౌనంగా ఉండిపోయాను.

చిన్నా : అమ్మా మీరు మమ్మల్ని ఒప్పుకుంటారని నాకు తెలుసు, నేనంటే మీకు ఎంత ఇష్టమో నాకు తెలీదా.. కానీ కొన్ని రోజులు నాకు ఇలానే ఉండాలనుంది అప్పటివరకు నన్ను ఇలానే ఉండనివ్వండి.

ముగ్గురు ఇంకేం మాట్లాడకుండా వెళ్లిపోయారు, అక్షిత అస్సలు మధ్యలో జోక్యం చేసుకోలేదు. సంవత్సర కాలంపు ప్రేమానురాగాలలో అక్షిత బంగారపు బొమ్మ లాంటి ఆడపిల్లకి జన్మనిచ్చింది. అక్షిత మరియు చిన్నా చంటిదాని ప్రేమలో ఆ సంతోషంలో పడిపోయి మేము ఇంటి గురించి మా వాళ్ళ గురించి పట్టించుకోలేదు, చెప్పాలంటే మర్చిపోయాను అంతలా నా లోకంలో నేను మునిగిపోయాను. పాపకి అక్షిత అమ్మ పేరు లలిత అని పెడదాం అని అడిగింది.. తల మీద మొట్టాను మళ్ళీ అడగాలా అని.. ఇద్దరం దాన్ని చిన్నూ అని పిలుచుకుంటున్నాం. కొత్త జీవితం మా ఇద్దరికీ కొన్ని పాఠాలు నేర్పుతూనే జీవితానికి కావాల్సినన్ని సంతోషాలని ఇస్తుంది. పాప మొదట పాలు తాగిన రోజే నేను కూడా పోటీగా తాగాను, అక్షిత నన్ను తిడుతూనే నా కోరిక నెరవేర్చింది. మా పాపకి మేమిద్దరమే స్నానం చేపించుకున్నాం పాపని నేను చూసుకుంటానంటే నేను చూసుకుంటానని పొట్లాడుకునేవాళ్ళం అక్షిత ఫ్రెండ్స్ లో ఎవరికి కాళీ దొరికితే వాళ్ళు వచ్చి ఆడించేవాళ్ళు ప్రతీ ఆదివారం నేను అక్షిత తన ఫ్రెండ్స్ మధ్యాహ్నం భోజనాలు చేస్తే సాయంత్రం లావణ్య వచ్చి రాత్రి వరకు ఉండి వెళ్ళేది. అక్షిత లావణ్యలిద్దరు మంచి స్నేహితులు అయ్యారు.

మొదటి నడక నా చేతుల మీద నుంచి అక్షిత వరకు వేసిన మొదటి అడుగు చూసి ఎంతో ఆనందించాం.. మొదట అమ్మా అని కాకుండా అక్కి అని చిన్నూ పలకడం చూసి ఎంత నవ్వుకున్నామో మాకే తెలుసు. చిన్నూకి జ్వరం వచ్చిన రోజు నేను అక్షిత ఎంత దిగులు పడ్డామో నాకింకా గుర్తే, మేము అన్నం తింటుంటే మా ఇద్దరి వెనకాల చేరి అక్షిత మెడ నా మెడ పట్టుకుని తన దెగ్గరికి లాక్కుని బుగ్గలకి ఆనించుకుంటే తెగ సంబర పడ్డాము.. ఎన్నో ఎన్నెన్నో సంతోషాలు అక్షిత మోహంలో నవ్వు లేని రోజు లేదు అంత బాగా ఒకరినొకరం ప్రేమించుకున్నాం.. ఒకరినొకరం అర్ధం చేసుకున్నాం అంతలా ఒకరినొకరం గౌరవించుకున్నాం.. అక్షిత అయితే ఇంకొకళ్ళు వద్దులే మనకి చిన్నూ సరిపోదు అని అక్షిత అంది కానీ నేను ఒప్పుకోలేదు ఈ ప్రిన్సెస్ ని చూసుకోవడానికి ఒక బానిస కావాలి కదా అని నేను నా అక్క హారికకి చేసిన సేవలు త్యాగాలు మా కధలు వివరిస్తుంటే చిన్నూ అవి కథలలా తన అమ్మకి పోటీగా ఊ కొడుతూ వింటూ నిద్రపోయేది, చిన్నూ కాలేజ్ మొదలయ్యాక ఇంకొకడిని దించుదాం అని చెప్పాను. చూస్తుండగానే పాపకి నాలుగున్నర ఏళ్ళు పట్టాయి అయినా అక్షిత పాలు మానలేదు. తన అందం కంటే పాపకి ఐదేళ్ళ వరకు పాలు పడితే ఏ రోగాలు ఇమ్మ్యూనిటి డెఫిషియన్సి రాకుండా ఉంటాయని ఎంత మంది చెప్పినా వినలేదు. ఈ విషయం తన అమ్మ గారు చిన్నప్పుడే చెప్పిందట. వాళ్ళ అమ్మ మాటలని వేద వాక్కులా ఇన్ని సంవత్సరాలు గుర్తు పెట్టుకుందంటే వాళ్ళ అమ్మని ఎంత ప్రేమించి ఉంటుంది తనంటే ఎంత గౌరవం.. నేను కూడా అమ్మని దూరంగా పెట్టి చేసేది ఏముంది వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లిపోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను దానికి అక్షిత సంతోషించింది.

ఇంకో పక్క సూర్యకి పంతం పట్టుకుంది, తన మాట కాదన్నందుకు తనని లెక్కచేయ్యనందుకు కొడుకు మీద కోపం పెంచుకున్నాడు. ఈ ఐదేళ్లలో కూతురు హారికతో కలిసి అక్షితని చంపే ప్లాన్ కూడా వేసాడు కానీ చిన్నా ఎప్పుడు పక్కనే ఉండటంతో రెండు సార్లు అక్షిత తప్పించుకుంది. కానీ ఇన్ని సంవత్సరాలు సూర్య సంపాదించక పోగా చిన్నా సంపాదించిన వాటితో పాటు ఉన్న ఆస్తులు కూడా హరించుకుపోతుంటే ఏం చెయ్యాలో అర్ధంకాలేదు ఇటు హారిక వాళ్ళ ఆయన ఆస్తి కూడా కరిగిపోతుంది. అందరూ మాట్లాడుకుని ఇంట్లో సమావేశం అయ్యారు.

కవిత : ఇప్పుడేం చేద్దాం

హారిక వాళ్ళ ఆయన : చేసేదేం లేదు అన్ని మూసేసి కూర్చోడమే ఇంక

హారిక : ఇప్పుడు గనక చిన్నా గాడు రాకపోతే మనం అడుక్కుతినాలి

సూర్య : అంటే వాడు లేకపోతే మేమేం పీకలేమా

కవిత : ఇన్నేళ్లు ఏం పీకావ్.. నువ్వు నోరు ముయ్యి.. హారిక నువ్వు చెప్పు

హారిక : వాడిని బతిమిలాడో బుజ్జగించో ఏదో ఒకటి చేసి ఇప్పుడున్న మన ఆస్తులు మొత్తం కలిపి వాడి చేతులో పెట్టండి.. వాడు అయితేనే మనల్ని గట్టెక్కించగలడు.. ఆ తరువాత వాడి పెళ్ళాన్ని చంపేసి ఇంకో పెళ్లి చేద్దాం.. అప్పుడు మళ్ళీ కట్నం వస్తుందిగా అప్పుడు చూద్దాం ఈలోగా మన ఫైనాన్స్ మానేజ్ చేసుకుంటే చాలు, ముందు పదండి వాడిని తీసుకొద్దాం.

సూర్య : వాడికి మాత్రమే ఎలా సాధ్యం అవుతుంది సంపాదించడం, మా వల్ల ఎందుకు కావట్లేదు.

హారిక : ఎందుకు అవ్వట్లేదంటే వాడు కష్టపడతాడు, వాడు సమర్ధుడు అంతే..

తెల్లారే అంతా కట్ట కట్టుకుని చిన్నా ఇంటికి పొయ్యారు వాడిని ఒప్పించి అక్షితని గట్టిగా అడిగేసరికి అక్షిత చిన్నా ఎలా అంటే అలా అని చెప్పింది.. చిన్నా కూడా ఒప్పుకుని ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. లోపల ఎంత విషం దాచుకున్నా దాన్ని ప్రేమ రూపంలో చూపిస్తూ అందరూ కలిసి టూర్ కి వెళ్లారు, చాలా ఆనందంగా గడిపారు తిరిగి వచ్చాక చిన్నాకి పని అప్పగించి ఇక ప్లాన్ చెయ్యడం మొదలు పెట్టారు.

నాకొక చెయ్యి దురద ఉంది లాస్ లో ఉన్న వాటిని ప్రాఫిట్ గా మార్చడం అంటే తెగ సరదా నాకు.. చాలా కష్టమైనది కానీ ఛాలెంజింగ్గా ఉంటుంది, ఎప్పుడైతే తిరిగి నా కంపెనీలు నా చేతికి వచ్చాయో ఆ పని మీద పడిపోయాను. అక్షిత కూడా అర్ధం చేసుకుంది అయినా దానికి ఇప్పుడు సెక్స్ యావ కంటే చిన్నూతో ఆడుకోవడానికే ఎక్కువగా ఇష్టపడుతుంది.

అక్షితకి అవసరం లేకపోయినా మా అక్క అక్షిత ప్రెగ్నెంట్ అని తెలిసి తనే దెగ్గరుండి ఒక డ్రైవర్ ని పెట్టింది, వాడి పేరు భైరవ చాలా అమాయకుడు అక్షితని తన సొంత అక్కలా చూసుకునేవాడు. అక్షిత కూడా వాడికి చాలా సాయం చేసింది వాడు ప్రేమించిన అమ్మాయి అనసూయని కలపడానికి వాడు ఎదగడానికి చాలా డబ్బు సాయం చేసింది. పోనీలే ఈ టైములో చిన్నూని అక్షిత ఎత్తుకొకుండా భైరవ ఉన్నాడు అని సంతోషపడ్డాను.

చూస్తుండగానే నాలుగు నెలలు గాడిచాయి ఇప్పుడు నాకోసం అక్షిత నుంచి ఫోన్లు రావట్లేదు డైరెక్టుగా మా ప్రిన్సెస్ నుంచే వస్తున్నాయి. రమ్మని అడగదు ఆర్డర్ వేస్తుంది. ఒకరోజు అందరూ ఫామ్ హౌస్ కి వెళదాం అనుకున్నారు, నేను ఆఫీస్ కి వెళ్లి అటు నుంచి ఆటే వస్తానని చెప్పి వెళ్ళిపోయాను, అక్షిత అక్కడికి వెళ్ళాక చిన్నూ గడ్డి మీద ఆడుకుంటుంటే అక్షిత వీడియో కాల్ చేసి చూపిస్తుంది. చుట్టూ లైట్లు డెకొరేషన్లతో పండగ వాతావరణం తలపిస్తుంది అక్కడ.

చిన్నూ వీడియో కాల్లోకి వచ్చి.. నాన్న ఎప్పులు వస్తున్నావ్

చిన్నా : (నవ్వుతూ - చిన్నూకి డ పలకదు) ఇప్పులే వస్తున్నానే బంగారు.. గంటలో నీ ముందుంటా ఓకేనా

చిన్నూ ఫోన్ అక్షితకి ఇచ్చేసి యే.. నాన్న గంతలో వచ్చాడు గంతలో వచ్చాడు అని అరుస్తూ పరిగెత్తడం నాకు వినిపిస్తుంది. ఇద్దరం నవ్వుకున్నాం.

అక్షిత : త్వరగా వచ్చేయి.. ఇక్కడ నువ్వు లేక బోర్ కొడుతుంది

చిన్నా : వచ్చేస్తున్నా.. ఉమ్మా అని పెట్టేసి బైలుదేరాను..

జరిగిందంతా తలుచుకున్న నాకు ఛ.. ఇవన్నీ నాకు తెలిసినవే.. ఈ రోజే అక్షిత పోయింది కాదు చంపేశారు మా వాళ్ళే అస్సలు ఎలా చంపారో ఏం జరిగిందో నాకు తెలియాలి నేను చూడాలి అని ఫామ్ హౌస్ ని తలుచుకోగానే నా ముందు ప్రత్యక్షమయ్యింది గోడలోనుంచే పరిగెత్తాను.

నేను ఇంకా ఆఫీస్ నుంచి బైలుదేరలేదు ఇక్కడ అక్షిత చిన్నూని ఎత్తుకుని అటు ఇటు తిరుగుతుంది, నాన్న వచ్చాడు నాన్న వచ్చాడు అని అరుస్తుంటే అక్షిత వచ్చాడు కాదే వస్తున్నాడు అనాలి అని నవ్వుతూ చెపుతుంది. ఇంతలో చిన్నూ అక్షితని బావి చూపించమని అడగడంతో అటు వెళ్ళింది.

కవిత : చిన్నూ.. ముందు పాయసం తిందువురా అని అక్షిత చేతిలోనుంచి పాపని లోపలికి తీసుకెళతూ హారికని చూసింది. హారిక నడుచుకుంటూ వెళ్లి అక్షిత పక్కన నిలుచుంది.

అక్షిత : ఈ బావి ఎప్పటిది వదినా.. ఎంత లోతు ఉందొ ఒక్కసారైనా ఇందులో ఈదాలి

హారిక : నీకు స్విమ్మింగ్ వచ్చా

అక్షిత : హా.. మీ తమ్ముడికి స్విమ్మింగ్ నేర్పించింది నేనే.. గజ ఈతగాళ్ళతో కూడా పోటీ పడి మరి ఈదగలను.. స్టేట్ తరపున ఆడాను కూడా

హారిక : వావ్ చాలా గ్రేట్

ఇద్దరు బావిలో నీళ్ళని చూస్తూ మాట్లాడుకుంటుంటే భైరవ చిన్నగా వెనకాలే ఐరన్ రాడ్ ఒకటి పట్టుకుని వెళ్లడం గమనించి వాడిని ఆపుదామని పరిగెత్తాను కానీ నేను జరిగేది చూడ్డానికి తప్ప ఇంకెందుకు పనికిరానని అర్ధమయ్యి ఏడుస్తూ చూస్తున్నాను.
​