Chapter 71

இவர் எதற்கு இப்போது அழைக்கிறார் என்று தோன்றினாலும், ஏனோ அந்த அழைப்பை நிராகரிக்கத் தோன்றவில்லை. விழிகளை என் கணவரின் பக்கம் திருப்ப, அவர் வாய் திறந்து ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருக்க, நான் கொஞ்சம் நிம்மதியாகி, காலை அட்டெண்ட் பண்ணி, கிசுகிசுப்பான குரலில், எப்படி இருக்கீங்க என்று கேட்டுக் கொண்டே, எழுந்து, அறை கதவை திறந்துக் கொண்டு வெளியில் வந்து கதவை ஓசை எழுப்பாமல் சாத்தினேன்.

குப்தாவிடம் பேசிக் கொண்டே அந்த நீண்ட காரிடாரின் முடிவில் இருந்த நர்ஸ்களில் ஒருத்தியிடம் நான் சாப்பிட கேண்டீன் செல்வதாகவும், போன் பேசி விட்டு வர சற்று நேரமாகும் என்றும் அதுவரை என் கணவரை பார்த்துக் கொள்ள சொல்லி விட்டு மெல்ல நடந்து கேண்டீனை அடைந்தேன்.

ஒரு இட்லி செட்டை மட்டும் ஆர்டர் பண்ணி விட்டு குப்தாவிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தேன். யாரிடமாவது மனம் விட்டு பேச வேண்டும் என்று என் மனம் தவித்துக் கொண்டிருந்த வேளையில் குப்தா போன் செய்யவும் நான் இது வரை நடந்தவைகளில் சில விசயங்களை மட்டும் சென்சார் பண்ணி விட்டு அனேகமாக எல்லாவற்றையும் அவரிடம் மனம் திறந்து கொட்டினேன்.

இட்லி என் டேபிளில் வைக்கப் பட நிதானமாக சின்ன சின்ன துண்டுகளாக பிய்த்து வாயில் போட்டு மென்று விழுங்கிக் கொண்டே நான் குப்தாவிடம் பேச, அந்த உரையாடல் நான் உண்டு முடித்து வெளியில் வந்த பின்பும் தொடர்ந்தது. கேண்டீனின் முன்புறம் இருந்த மரங்களின் நடுவில் அமைக்கப்பட்டிருந்த வட்ட வடிவ மேடைகளில் ஒன்றில் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டே இருந்தேன்.

அந்த உரையாடல் முடிவுற்ற போது என் மனம் நிறைவான நிலையில் இருந்தது. கிட்டத் தட்ட இரண்டு மணி நேரம் நான் குப்தாவுடன் பேசியிருந்தேன். மனம் தெளிவாகி இருந்தது. மெலிதான புன்னகையும் உதடுகளில் வந்து உட்கார்ந்துக் கொண்டது.

அந்த புன்னகையுடன் நான் என் கணவர் இருந்த அறைக்கு வந்தேன். கதவை திறந்து உள்ளே நுழைய ஒரு சேரில் உட்கார்ந்து மொபைலை நோண்டிக் கொண்டிருந்த நர்ஸ் எழுந்து என்னிடம் எதாவது வேணும்ன்னா இந்த பஸ்ஸரை அமுத்துங்க என்று சொல்லி விட்டு வெளியேறினாள்.

என் கணவர் விழித்துக் கொண்டிருந்தார்.

என்னை பார்த்து போன்லே யாரு? குப்தாவா? என்றார்.

அந்த கேள்வி என்னை எந்த அதிர்ச்சிக்கும் உள்ளாக்கவில்லை.

ஆமாம் என்று புன்னகையுடன் பதில் சொன்னேன்.

இவ்ளோ நேரம் என்ன பேசினீங்க?

என் கணவரும் புன்னகையுடனே கேட்க.

நான் இப்போ வேண்டாம். ரொம்ப முக்கியமான விசயம். உங்களுக்கு விருப்பமான விசயம் கூட. நாம வீட்டுக்குப் போனதும் சொல்றேன். ஓகேவா என்றேன்.

என் கணவரும் ஓகே டியர் என்றார்.

மறுநாள் டிஸ்சார்ஜ் ஆகி ஹாஸ்பிடலை விட்டு கிளம்பும் முன் டாக்டரை சந்தித்து பேசினோம். டாக்டர் உங்க ஹஸ்பண்ட் ஒரே நாள்லே அளவுக்கு அதிகமா குடிச்சதாலே அவரோட ஜூரண குழாய்கள் கொஞ்சம் பாதிப்படைஞ்சிருக்கு. அதனாலே அவருக்கு கொஞ்ச நாள் ரொம்ப ஹார்டான, காரமான உணவுகளை தர வேண்டாம். பழங்கள், காய்கறிகள் அதிகமா எடுத்துக்கங்க. மனரீதியா ஒரு மாற்றம் வேணும்ன்னா எங்கேயாவது வெளியூர் ஒரு டூர் மாதிரி போயிட்டு வந்தா அது குடி பழக்கத்து மேலே ஆர்வம் உண்டாகாம உதவும் என்று சொன்னார். சரி என்று சொல்லி விட்டு நானும் கணவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தோம்.

என் கணவர் ஒரு குற்ற உணர்ச்சியுடனே என்னிடம் பழக, நான் அவரை இயல்பு நிலைக்கு கொண்டு வரவும், என் மனதில், நானும் குப்தாவும் பேசிய போது போட்ட திட்டத்திற்கு என் கணவரை இணங்க வைக்கவும், என் கணவரிடம் இயல்பாகவும் அதிகமாகவும் பேசினேன். இருந்தாலும் என் கணவரை என்னிடம் முகம் பார்த்து பேச வைக்க இரண்டு நாட்கள் ஆனது.

ஓரளவு அவர் என்னிடம் மனம் விட்டு பேச துவங்கியதும், நானே அவரிடம் முந்திக் கொண்டு மன்னிப்புக் கேட்டுக் கொண்டேன்.

இனி குழந்தை வேணும்ன்னு சொல்லி அதுக்காக உங்களை தொல்லை பண்ண மாட்டேங்க என்று நான் சொல்ல, அவர் நாம வேணா ஒரு சைல்ட்டை அடாப்ட் பண்ணிக்கலாம் அமுதா என்றார் என் கணவர். நான் யோசிக்கலாம், எனக்கென்னவோ அந்த ஆப்சன்லே இண்ட்ரெஸ்ட் இல்லை. என்ன இருந்தாலும் அது என் குழந்தைன்னு என்னாலே அது மேலே ஒரு அம்மாவா பாசத்தை காட்ட முடியுமான்னு சந்தேகமா இருக்கு. யோசிக்கலாம் என்று சொல்லி விட்டேன்.

இடையில் லாவண்யாவுக்கு போன் செய்து, எல்லாம் இயல்பான பின் ரொம்ப ஒதுங்கி போக வேண்டாம். இனி நமக்குள் எந்த சிக்கலான ரிலேஷன்ஷிப்பும் வேண்டாம். அதே சமயம் இப்படி வேண்டாத உறவாகவும் வேண்டாம் என்று சொல்லி அவளையும் குமாரையும் வீட்டுக்கு விருந்துக்கு அழைத்தேன்.

முதலில் தயங்கிய இருவரும் ஒரு ஞாயிற்றுக் கிழமை ஜோடியாக வீட்டுக்கு வந்திருந்தார்கள். குமார் கொஞ்சம் தயக்கத்துடன் என் முகம் பார்த்து பேச கூசியபடி ஒதுங்கியே இருந்தான். காலையில் வந்த இருவரும் மாலை வரை எங்களுடன் இருந்தார்கள். இருந்தாலும் குமார் என்னிடம் ரொம்பவே விலகி தான் இருந்தான். நானும் அதை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

இருவரும் கிளம்பி சென்ற பின் மறுநாள் இரவு நானும் என் கணவரும் படுக்கைக்கு சென்ற போது, என் கணவர் என்னிடம் அந்த விசயத்தை ஆரம்பித்தார்.

அம்மு.

ம்.

லாவண்யா ஒரு விசயம் சொன்னா.

என்ன விசயம்?

அது.

என்ன ரொம்ப இழுக்குறீங்க?

இல்லை. நீ எப்படி எடுத்துப்பியோன்னு.

என்ன திரும்பவும் பழைய கதை எதையாவது ஆரம்பிச்சு வைச்சிருக்காளா?

இல்லை அம்மு. அது வந்து.

சரி. சொல்லுங்க. எதுவா இருந்தாலும் பரவாயில்லை.

இல்லை. உனக்கு குழந்தையை அடாப்ட் பண்ண விருப்பமில்லைன்னு நான் சொன்னதுக்கு.

ம்.

அம்மு. இது சும்மா ஒரு ஐடியா தான். நிறைய பேர் செய்யறது தான். நீ ஒத்துக்கனும்ன்னு கட்டாயமில்லை. கோபப்படாம கேளு.

சரி சொல்லுங்க.

இந்த மாதிரி தம்பதிகள் நிறைய பேர் இதுக்குன்னு இருக்க ஹாஸ்பிடல்ஸ்லே செயற்கை முறையிலே கருத்தரிக்க வைச்சு.

செயற்கை முறைன்னா.

ம். அதாவது உடம்புக்கு வெளியே உன் கருமுட்டையையும் இன்னொருவர் விந்தணுவையும் இணைச்சு அதை கருவா உருவாக்கி அதுக்குப் பிறகு அதை உன் கருப்பைக்குள்ளே வைப்பாங்க.

டெஸ்ட் ட்யூப் பேபி?

எஸ்.

இதுக்கு நான் குப்தா கூட படுத்தே கர்ப்பமாகிருப்பேனே?

.

இது தப்பில்லைன்னு சொல்றீங்களா?

ஸாரி. நீ குழந்தை வேணும்ன்னு ரொம்ப ஆசைப்படறதாலே சொன்னேன்.

சரி அப்ப நானும் ஒரு யோசனை சொல்றேன். வருத்தப்பட மாட்டீங்களே.

நீ என்ன சொன்னாலும்..

ஓகே. ஓகே. நீங்க இதை தான் சொல்வீங்கன்னு தெரியும். நான் சொல்லட்டுமா?

ம்.

குப்தா நம்மளை மும்பை கூப்பிட்டிருக்கார்.

புரியலை.

அவர் கூப்பிட்டதுக்கு உண்மையான காரணம், நீங்க இப்படி குடிச்சிட்டு கூத்தடிச்சு ஆக்சிடெண்ட் ஆனதை சொன்னதும் இங்கே அழைச்சுட்டு வாங்க, ஒரு ஆசிரமம் மாதிரி ஒரு இடம் இருக்கு, அங்கே ஒரு 30 டேஸ் இருந்தா குடிக்கிற எண்ணமே திரும்பவும் வராது, டேமேஜ் ஆன உள்ளுறுப்புகள் கூட சீக்கிரம் ரெக்கவர் ஆகிடும்ன்னு சொன்னார்.

ஓ..

ம்.

சரி சொல்லு.

இப்ப நீங்க இந்த அளவுக்கு சொன்ன பிறகு.

ம்.

யாரோ பெயர் தெரியாத ஒருத்தருக்கு என் வயித்திலே குழந்தையை உருவாக்கி பெத்துக்கிறதுக்கு ஏன் குப்தாவோட ஆசையை நிறைவேத்த கூடாதுன்னு தோணுச்சு.

அம்மு.

ஏன்? அதிர்ச்சியா இருக்கா?

இல்லை. ஆச்சரியமா இருக்கு.

ம்.

எனக்கு ஆட்சேபணை இல்லை அம்மு.

எதிர்பார்த்த பதில் தான்.

ம்.

நான் குப்தா கிட்டே விசயத்தை சொல்லி ப்ளைட் டிக்கெட் போட சொல்லவா?

வித் ப்ளசர்..

இரவு குப்தாவுடன் பேசினேன். காலையில் கணவரிடம் நெக்ஸ்ட் வீக் டிக்கெட் போட்டிருக்கார் என்று விவரம் சொன்னேன்.

இருவரும் அன்று அதிகம் பேசிக் கொள்ளவில்லை. நிறைய யோசித்துக் கொண்டே இருந்தோம். மதியம் இருவரும் அருகருகே படுத்திருந்தாலும் எதுவும் பேசிக் கொள்ளாமல் தொட்டுக் கொள்ளாமல் சிந்தனையில் மூழ்கியபடி நன்றாக தூங்கி விட்டோம்.

லாவண்யா போன் செய்தாள். அடுத்த வாரம் குமார் கிளம்ப போவதாக சொன்னாள். நான் குமாரிடம் போனை தர சொல்லி அவனுக்கு வாழ்த்து சொன்னேன். போனை லாவண்யா திரும்ப வாங்கி, அம்மு, இந்த வாரம் ஒரு ட்ரிப் போலாம்ன்னு ஐடியா. கோவான்னு டிசைட் பண்ணிருக்கோம்.

ஓகே எஞ்சாய்டி..

அம்மு.

சொல்லுடி.

நீங்களும் எங்க கூட ஜாய்ண்ட் பண்ணிக்கிறீங்களா?

ம்.. ஒகே நோ ப்ராப்ளம்.

அவர் கிட்டே கேட்க வேண்டாமா?

ஹா. ஹா. ஹா. கேட்டா மட்டும் என்ன சொல்ல போறார். அதெல்லாம் ஒகே தான் சொல்வார். நான் சொல்லிக்கிறேன். சரி ட்ரிப் எதிலேடி. பஸ்ஸா.

இல்லை அம்மு. கார்லேயே போயிட்டு வரலாம்ன்னு நினைச்சோம். இப்ப நீங்களும் ஜாய்ண்ட் பண்ணிக்கிறதனாலே நீங்க வாங்கி யூஸ் பண்ணாமயே இருக்க அந்த புது கார்லே நாம நாலு பேருமே போயிட்டு வந்திடலாமேன்னு தோணுது.
எனக்கும் அது பெட்டர் ஐடியாவா தான் தோணுது.

அப்ப நாம கோவா போறோம்.

எஸ்.

சியர்ஸ்.

போடி லூசு. அப்புறமா அவர் எழுந்தப்புறம் கால் பண்றேன். நீ மத்த ஏற்பாடெல்லாம் பண்ணு.

நாளைக்கே கிளம்பலாமா அம்மு.

ம். கிளம்பலாமே.

ரைட். காலைலே நானும் குமாரும் எங்க கார்லே உங்க வீட்டுக்கு வந்திடறோம். உங்க வீட்டிலே எங்க காரை நிறுத்திட்டு உங்க காரை எடுத்துட்டு கிளம்பிடலாம். அதிகம் லக்கேஜ் வேண்டாம். ஃபுட் ஐட்டம் எதுவும் வேண்டாம்டி. எல்லாம் வழிலே பார்த்துக்கலாம். ஓகேவா?

டபிள் ஓகேடி லாவ்.

ஹப்பா. எவ்ளோ நாளாச்சு நீ லாவ்ன்னு கூப்பிட்டு.

அடியே கழுதை. போனை வை. எதையாவது ஆரம்பிக்காதே.

மறுநாள் காலை சூரிய ஒளி தரையில் பரவ துவங்கும் முன்பே, அதிகாலை நான்கு மணிக்கே, அமுதாவின் வீட்டுக்கு காரில் வந்து சேர்ந்தனர் லாவண்யாவும், அவள் கணவன் குமாரும். வந்தவுடனே ஸாரிடி, ப்ளான்லே சின்ன சேஞ்ச். கோவா போயிட்டு வர ட்ராவலிங்க் டைமே அதிகம் எடுத்துக்கும்ங்கறதாலே ப்ளேஷை மாத்திடலாம்ன்னு இருக்கோம். பெங்களூரூ போகலாம்ன்னு ப்ளான் பண்ணிருக்கோம். உனக்கு ஓகே தானே என்று லாவண்யா கேட்க, அமுதா டபிள் ஓகே, எனக்கு ரொம்ப பிடிச்ச ப்ளேஸ் என்றாள். அமுதாவின் கணவரும் ஓகே சொல்ல, மளமளவென்று எல்லோரும் புறப்படுவதற்கான வேலைகளில் இறங்கினாலும், சடுதியில் முடிவு செய்த இந்த ட்ரிப்பினால் எந்த விபரீத விளைவுகளும் ஏற்படாமல் இருக்க வேண்டும் என்று அமுதாவின் மனம் ஒரு புறம் அடித்துக் கொண்டது.

குமார் அமுதாவை பார்த்த பார்வையில் எந்த கள்ளத்தனமும் தென்படாததால் அமுதா லேசாக நிம்மதியடைந்தாள். இருந்தாலும் குமாரிடம் இந்த ட்ரிப் முழுவதும் எச்சரிக்கையாக, கொஞ்சம் டிஸ்டன்ஸ் மெய்ண்டெய்ன் பண்ணி தான் பழக வேண்டும், அதுதான் சரியாக இருக்கும் என்று தனக்குள் நினைத்துக் கொண்டாள்.

லாவண்யாவின் மனதிலும் எண்ண அலைகள் முட்டி மோதிக் கொண்டு தான் இருந்தன. குமார் அமுதாவின் மேல் மிகவும் ஆர்வமாக இருந்தான். லாவண்யா பணத்திற்காகவோ, சுகத்திற்காகவோ, சிலருடன் உறவு கொண்டவள் என்றாலும், தன் அத்தனை ஆட்டங்களுக்கும் ஒத்து போன கணவனின் மீது தீராத காதலில் இருந்தாள். தன் காம களியாட்டங்களுக்கு ஒத்துழைத்த தன் காதல் கணவனுக்கு அவன் விரும்பும் அமுதாவின் உடம்பை எப்படியாவது விருந்தாக்கி விட வேண்டும் என்று அவள் நினைத்திருந்தாள். அமுதாவின் பிடிவாதத்தால், எப்படி என்று தெரியாமல் குழம்பிருந்தவளுக்கு, குமார் தான் இந்த பிக்னிக் போகும் ஐடியாவை சொன்னான். ஆனால் புத்திசாலியான அமுதா இதற்கு சம்மதிப்பாளா என்று சந்தேகப்பட்டதற்கு மாறாக அமுதா உடனே ஒத்துக் கொண்டது ஆச்சரியத்தோடு சந்தோஷத்தையும் கொடுத்தது.

குமாரிடம் அவன் அமுதாவிடம் எப்படி நடந்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று சில ஐடியாக்கள் சொல்லியிருந்தாள் லாவண்யா. அவனும் அவள் சொன்னதிற்கெல்லாம் தலையாட்டினான். அவன் மனதில் அமுதாவின் மீது, அவள் உடம்பின் மீது ஒரு வெறியே ஏறியிருந்தது. அவளை எப்படியும் சுவைத்து விட வேண்டும், சுகித்து விட வேண்டும் என்று எக்கச்சக்க காமத்தில் இருந்தான் குமார். இருந்தாலும் லாவண்யாவின் மனதில் அமுதாவை படிய வைப்பது கொஞ்சம் சிரமமான வேலையாக தான் இருக்கும் என்று தோன்றியது.

அமுதாவின் கணவனை பொருத்த வரை அவன் எதற்கும் தயாராக இருந்தான். அவனைப் பொருத்த வரை நார்மலான காமத்தை விட வரைமுறையில்லாத காமத்தில் அதிக இன்பம் இருப்பதாக நினைத்ததால் அவன் மனதிலும் அமுதா தன் முன் குமாருடன் இணைய வேண்டும், அதே சமயம் அதே படுக்கையில் அவன் லாவண்யாவுடன் கூட வேண்டும் என்று ஒரு கற்பனை காட்சி இப்போதே ஓடத் துவங்கியிருந்தது.

ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு வித எதிர்பார்ப்போடு இருக்க, லாவண்யாவின் காரை அமுதாவின் வீட்டில் நிறுத்தி விட்டு, அமுதாவுக்கு குப்தா பரிசாக கொடுத்த காரில் அவசரமாக அவரவர் பைகளை அள்ளிப் போட்டுக் கொண்டு நான்கு பேரும் பெங்களூரு நோக்கி பயணப்பட்டனர்.

அவர்கள் அத்தனை பேரின் எதிர்பார்ப்புகள் ஒவ்வொரு விதமாய் இருக்க, அவர்களே எதிர்பார்க்காத பல சம்பவங்கள் இந்த ட்ரிப்பில் நிகழப் போகின்றன என்பது அவர்கள் யாருக்குமே தெரியாது என்பது தான் உண்மை.

கார் சிட்டி லிமிட்டை தாண்டி நூறு கிமீ வேகத்தில் பயணிக்க துவங்கியது.

அமுதா எதோ ஒரு வேகத்தில் இந்த ட்ரிப்புக்கு ஓகே சொல்லி விட்டாலும், அவள் மனதில் ஒரு சஞ்சலம் இருந்துக் கொண்டே இருந்தது. காரின் பின்னிருக்கையில் தன் கணவருடன் அமர்ந்திருந்த அமுதாவின் மனதில் இந்த ட்ரிப்பில் ஒரு வேளை தன் வைராக்கியமும் பிடிவாதமும் உடைக்கப்பட்டு தன்னை குமார் அனுபவித்து விடுவானோ என்ற பயம் அலைமோதிக் கொண்டே இருந்தது. அதற்கு காரணம், அவளுக்கு தன் கணவரைப் பற்றியும் நன்றாக தெரியும், லாவண்யாவைப் பற்றியும் நன்றாக தெரியும். அதனால் இந்த ட்ரிப்பே தன் கணவரும் லாவண்யா அவள் கணவன் குமாருடன் சேர்ந்து போட்ட ப்ளானாக இருக்கலாம் என்ற சந்தேகம் அவள் மனதின் ஓரத்தில் இருந்துக் கொண்டிருந்தது. மூன்று பேரும் சேர்ந்து அவரவர் மன வக்கிரங்களை தீர்த்துக் கொள்ள தன்னை, தன் உடம்பை குமாரின் காமப் பசிக்கு விருந்தாக்கி விடுவார்களோ என்று அஞ்சினாள்.

இந்த அச்சம் அவளை குமார் மீது ஒரு பார்வையை வைத்திருக்க வேண்டும் என்ற எச்சரிக்கை உணர்வை உண்டாக்கி விட்டது. தன் மன சஞ்சலங்களை மறைக்க சலசலவென்று வாய் மூடாமல் அவள் தன் கணவருடனும், முன் சீட்டில் தன் கணவனுடன் உட்கார்ந்திருந்த லாவண்யாவுடனும் பேசிக் கொண்டே வந்தாலும் அவள் கண்கள் மட்டும் குமாரின் பக்கம் அடிக்கடி சென்று சென்று வந்தன.

குமாரின் எண்ணத்தில் அவளை அடையும் நோக்கம் இருந்தால் அவன் கண்டிப்பாக தெரிந்து விடும். தன்னுடைய அழகும், இளமை மாறாத உடம்பின் கவர்ச்சியான பாகங்களும் அவனை கண்டிப்பாக ஈர்க்கும். அதனால் அவனால் காரின் ரியர் வ்யூ மிரர் வழியாக தன் மீது பார்வையை மேய விடாமல் இருக்க முடியாது, அவன் அப்படி அவள் உடம்பை கண்களால் மேய்ந்தால் ஆள் இன்னும் தன்னை அடைய வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் தான் இருக்கிறான் என்று தெரிந்து விடும் என்று நினைத்த அமுதா, அவன் திருட்டுத் தனத்தை கண்டுபிடிப்பதற்காக, அடிக்கடி அப்படி குமாரின் மீது தன் பார்வையை செலுத்திக் கொண்டிருந்தாள்.

ஆனால் அவள் நினைத்ததற்கு மாறாக குமார் அவளை ரியர் வ்யூ மிர்ர் வழியாக பார்க்க எந்த முயற்சியும் செய்யவில்லை என்பதோடு பயணத்தின் இடையில் அங்கங்கே இளைப்பாறவும் தேநீர் அருந்தவும் நிறுத்திய போதெல்லாம் அவன் அமுதாவின் பக்கமே திரும்பாததோடு அவள் இருக்கும் பக்கமே வராமல் மிகவும் விலகி கண்ணியமாக நடந்துக் கொண்டான்.

அவனுடைய அந்த நடத்தை அமுதாவுக்கு முதலில் மெலிதான ஏமாற்றத்தை கொடுத்தது. தன் கணிப்பு தவறாகி விட்டதே என்று நினைத்தாள். ஆனால் பின் ச்சீ. அவன் தன்னை நெருங்க முயலாமல் இருப்பது நல்லது தானே, நாமும் அதைதானே விரும்பினோம், இப்ப என்ன ப்ரசனை என்று நினைத்தவள் மனதில் அவன் உண்மையாகவே தன்னிடம் கண்ணியமாக நடந்துக் கொள்கிறானா? இல்லை சும்மா நடிக்கிறானா என்று மீண்டும் ஒரு சந்தேகம் உதிக்க, அதை தெரிந்துக் கொள்ள குமாரிடம் மெல்ல பேச்சுக் கொடுக்கவும் முயன்றாள் அமுதா. ஆனால் குமார் அவள் பேச முயன்றதை தவிர்க்கவும் இல்லை, அதே சமயம் அவளிடம் நெருங்கவும் முயலவில்லை. மிகவும் இயல்பாகவும் சகஜமாகவும் பேசினான். பார்வையில் எந்த திருட்டுத் தனமும் இல்லை. கண்களை நேராக பார்த்து பேசினான். அமுதாவின் அம்சமான உடம்பின் எந்த பாகத்தின் மீதும் அவன் கண்கள் அலைபாயவே இல்லை. அது அமுதாவின் மனதில் குமாரைப் பற்றிய மதிப்பை உயர்த்தியது.

அவள் மனம் இனி குமாரை கண்காணிக்க வேண்டியதில்லை என்று முடிவு செய்தது. இருந்தாலும் அவள் பார்வை அடிக்கடி குமாரின் பக்கம் சென்று வந்துக் கொண்டு தான் இருந்தது. அதற்கு காரணம் அமுதா டீச்சரின் இயல்பான சந்தேகப்படும் குணமாக தான் இருக்க வேண்டும். அவளும் அப்படி தான் தன் மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டாள். இந்த சந்தேக புத்தி தன்னை விட்டு போகாது என்று தனக்குள் சொல்லி தனக்குள்ளேயே சிரித்துக் கொண்டாள். குமார் தன்னிடம் தவறாக நடந்துக் கொள்ள முயல்கிறானா? அவன் பார்வை தன் மேல் விழுகிறதா? அவன் கண்கள் தன் உடலை மேய்கிறதா என்றெல்லாம் சந்தேகப்பட்டு தான் அவனை கண்காணிக்க துவங்கியவளுக்கு, அவன் அப்படி எல்லாம் எந்த முயற்சியும் செய்யவில்லை என்பதை அறிந்து நிம்மதியான பிறகு அவன் பார்ப்பதற்கு பதிலாக இப்போது தான் அவன் பக்கம் அடிக்கடி பார்வையை ஓட விடும் வினோதமான நிலைமையை நினைத்து, அதை லாவண்யாவும் தன் கணவரும் கவனித்தால் தன்னைப் பற்றி என்ன நினைப்பார்கள் என்று நினைத்து தனக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்.

கொஞ்ச நேரத்தில் அமுதா டீச்சரின் மனதில் இருந்த சந்தேகங்களும், சஞ்சலங்களும் மேகக் கூட்டங்களாய் விலகி ஓடி விட, அவள் மனம் தெளிந்த நீரோடை போல அமைதியான நிலைக்கு வந்தது.

ஆனால்.

ஆனால்.

ஆனால்.

முன்புறத்தில் கார் ஸ்டியரிங்கை கைகளில் பற்றி காரை செலுத்திக் கொண்டிருந்த குமாரின் மனதில் என்ன ஓடிக் கொண்டிருந்தது, ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது, அவனுடைய இப்போதைய நிலைமை என்ன என்பதை அமுதா தெரிந்துக் கொள்ள முடிந்திருந்தால், அமுதாவின் மன நிலை எத்தகையதாக இருந்திருக்கும் என்பது தான் மிகவும் விவகாரமான விசயம்.

காரணம்.

இந்த ட்ரிப்புக்கு ப்ளான் பண்ணியதுமே லாவண்யா குமாரிடம் சொன்ன வார்த்தைகள் தான்.

டேய். ஆசைப்பட்டா மட்டும் போதாது. புத்திசாலித்தனமா ப்ளான் பண்ணி அதை ஸ்மார்ட்டா எக்ஸுக்யூட் பண்ற டேலண்ட் வேணும். பொண்ணுங்க ஒண்ணும் ஈஸியா கிடைச்சிர மாட்டாங்க. அதுவும் அமுதா டீச்சர் மாதிரி ஒரு திமிர் பிடிச்ச பொண்ணு. அரேபிய குதிரை மாதிரி திமிறும் அவ உடம்பு ஒண்ணும் உன்னோட அழகுக்கோ, உன் ஆண்மைக்கோ ஈஸியா மடிஞ்சிடும்ன்னு நினைச்சிடாதே. அவ ஏற்கெனவே அடுத்தவன் கூட படுத்தவதான்னாலும் நீ கூப்பிட்ட உடனே வந்து படுத்து காலை விரிச்சிட மாட்டா. அதிலேயும் இப்ப என்னையே கூட டச் பண்ண விடாத அளவுக்கு திடீர்ன்னு பத்தினியா மாறிட்டா. ஒரு வைராக்கியத்தோட இருக்கா. அவளை கரெக்ட் பண்றது நீ சொன்ன இந்த டூர் ப்ளான் நல்லா இருந்தாலும் எந்த அளவு வொர்க் அவுட் ஆகும்ன்னு தெரியாது. அவ ரொம்ப புத்திசாலி. அதனாலே ரொம்ப எஃபெக்ட் போட்டு தான் அவளை மடிக்கனும். நான் சொல்ற மாதிரி நடந்துக்க. ஆரம்பத்திலே அவளை கண்டுக்கவே கண்டுக்காதே. ரொம்ப நல்லவன் மாதிரி. ரொம்ப ரொம்ப நல்லவன் மாதிரி சீன் போடு. அவ மேலே ஆசைப்பட்டதும், அதுக்காக என் கிட்டே மோசமா பிஹேவ் பண்ணினதும் தப்புன்னு உணர்ந்து ரொம்ப ஃபீல் பண்றவன் மாதிரி எப்பவும் தலை குனிஞ்சு நடந்துக்க. சின்ன சந்தேகம் கூட வராத மாதிரி நடந்துக்க. என்ன தான் பெரிய உத்தம பத்தினியா இருந்தாலும், ஒரு ஆம்பிளை, அதுவும் தன் அழகிலே மயங்கி கிடந்த ஆம்பிளை, அதுவும் தன் தேவுடியாத் தனத்தை நல்லா தெரிஞ்ச ஆம்பிளை, தன்னை அடைய எந்த முயற்சியும் செய்யாம அவாய்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சான்னா அந்த பொண்ணு மனசு தானா கரையும், ஏமாற்றமடையும், அதை ஒரு ஈகோ ப்ராப்ளமா பார்க்கும். கண்டிப்பா அமுதா டீச்சர் பார்வை உன் பக்கம் திரும்பும். அவ உன் கூட பேச ட்ரை பண்ணுவா. அப்பவும் அசடு மாதிரி உடனே மேலே ஏறிடாதே. நீ பண்ணினதுக்கெல்லாம் ரொம்ப கில்ட்டியா ஃபீல் பண்ற மாதிரி காட்டிக்கோ. அவளே இட்ஸ் ஓகே. நடந்தது நடந்து போச்சு. லீவ் இட். நான் மட்டும் என்ன ஒழுக்கமான்னெல்லாம் உத்தமி மாதிரி பேசுவா. அப்ப மெதுவா நூல் விடு. கண்டிப்பா ஊசி வழி குடுக்கும். அப்ப சொருகு உன்னுதை என்று சொல்லிக் கொடுத்திருந்தாள் தன் கணவனுக்கு லாவண்யா.

தன் அருமை மனைவி தன் தோழியான அமுதா டீச்சரை அடைய இப்படி டீடெய்ல்லாக எடுத்த பாடத்தின் வரிகள் குமாரின் மனதில் ஓடிக் கொண்டு தான் இருந்தன. தன் காஜூ மனைவி லாவண்யா சொல்லிக் கொடுத்தபடியே மிகவும் சிரமப்பட்டு மனக் கட்டுப்பாட்டோடு குமார் அமுதாவின் பக்கமே கண்களை திருப்பாமல், நெருங்காமல் ரொம்ப ரொம்ப நல்லவனாக நடித்தாலும் யாருக்கும் சந்தேகம் வராத மாதிரி எப்போதாவது ஒரு முறை அமுதாவை ஓர விழிகளால் கவனிக்கவும் செய்தான்.

அவனுடைய அன்பு மனைவி லாவண்யா சொன்னது போலவே அவனுடைய காம தேவதையான அமுதா டீச்சரின் பார்வை தன் மீதே இருப்பதையும் நேரம் செல்ல செல்ல அந்த பார்வையில் சந்தேகம் கரைந்து ஒரு ஆர்வமும், குறுகுறுப்பும் சேர்வதையும் குமார் கவனித்து விட்டான்.

உடனே அவனுக்கு சுன்னி எழும்பிக் கொண்டது.

எத்தனை நாள் ஆசை.

ஸ்ஸ்ஸ்ஸ். ப்பா. என்ன உடம்புடா சாமி இவளுக்கு.

அவன் மனைவி லாவண்யாவும் பேரழகி தான் என்றாலும், அமுதா டீச்சரின் உடலில் எதோ ஒரு இனம் புரியாத ஈர்ப்பு, கவர்ச்சி இருப்பது போல பட்டது குமாருக்கு. அதுவும் அடுத்தவன் மனைவி என்றாலே ஒரு தனி ஈர்ப்பு தானே. பொதுவாக பருத்த மார்பகங்கள் கொண்ட பெண்களுக்கு, அதிலும் திருமணமான பெண்களுக்கு அந்த பால் குடங்கள் போன்ற முலைகள் கண்டிப்பாக அவற்றின் எடை காரணமாகவே மெலிதாகவேனும் சரிந்து விடும். ஆனால் அமுதா டீச்சருக்கு, திருமணமானவளாக இருந்தாலும், கணவன் போக, அவளிடம் படிக்கும் மாணவர்கள் மூன்று பேர், பள்ளியின் நிர்வாகிகளில் ஒருவர் என்று பலரும் பதம் பார்த்திருந்தாலும், பிணைந்து எடுத்து பால் கறந்திருந்தாலும், அவளுடைய அந்த பப்பாளிப் பழ சைஸ் பால் சொம்புகள் இரண்டும் கொஞ்சம் கூட சரியாமல் தலை தூக்கி திமிராக நிமிர்ந்தே நிற்பதை கண்டு குமார் சான்ஸ் மட்டும் கிடைத்தால் இவளுடைய பால் மடிகளில் ஒரே நாளில் முடிந்த வரை பால் கறந்து இவளுடைய முலைகளை கொஞ்சமாவது சரிய வைத்து விட வேண்டும் என்று ஒரு வெறியே உருவாகி இருந்தது.

வெண்ணெயில் கடைந்தெடுத்தது போன்ற அந்த இடுப்பு வளவும், சரிந்து மேடாகி பின் இறங்கும் அமுதா டீச்சரின் கொழுத்த வடிவான குண்டிக் கோளங்களும் குமாரை பைத்தியமாக்கி வைத்திருந்தன. இவளை எப்படியும் அடைந்தே தீர வேண்டும் என்ற வெறி அவன் மனதில் அவளை நேரில் பார்த்த நாளே உருவாகி விட்டது.

அதற்கு வாய்ப்பே இல்லை என்று அவன் மனைவியே சொல்லியிருந்தாள். அவனுக்கும் அப்படி தான் தோன்றியது. ஆனால் இப்போது நடந்துக் கொண்டிருக்கும் சம்பவங்களால், அமுதா டீச்சரின் பார்வை அவன் பக்கம் திரும்புவதை அவன் கண்டு கொண்டதால், ஓ. மை குட்னெஸ்.. சான்ஸ் கிடைக்கும் போல இருக்கே என்ற நம்பிக்கை பிறக்க, அந்த நம்பிக்கையில் அவன் உடல் முறுக்கேற, சுன்னி கிளம்ப, பாவம் குமார் கடந்த இரண்டு மூன்று மணி நேரமாக எழும்பிய சுன்னியை பேண்ட்டுக்குள் அடக்கி வைக்க முடியாமல் தடுமாறிக் கொண்டு கார் ஓட்டிக் கொண்டிருக்கிறான்.

இதையெல்லாம் துளியும் அறியாமல் குமார் ரொம்ப நல்லவன் என்று நம்ப துவங்கியிருந்தாள் அமுதா.

பயணம் தொடர்ந்தது.

அமுதா நைட் ஸ்டே எங்கே அரேஞ்ச் பண்ணிருக்கீங்க என்றாள்.

இதை அவள் தன் கணவரிடம் கேட்க வாய்ப்பில்லை. அவன் இந்த ட்ரிப்பில் ஒரு பொம்மை மாதிரி தான். அவர்கள் பின்னால் இழுத்த இழுப்புக்கெல்லாம் சுற்றுவதோடு அவன் பங்கு முடிந்தது. பெரும்பாலும் ட்ரிப் சம்பந்தமான விசயங்கள் அனைத்தையும் லாவண்யா தான் முடிவு செய்திருப்பாள். அது அமுதாவுக்கும் தெரியும். ஆனால் அவள் இந்த கேள்வியை லாவண்யாவிடம் கேட்கவில்லை. குமாரை பார்த்து கேட்டாள். குமாரின் மனம் அமுதா டீச்சர் தன்னிடம் வலிய வந்து பேசுயதில் மகிழ்ந்தது. ஆனால் காட்டிக் கொள்ளாமல் அவள் பக்கமே திரும்பாமல், ஒரு ப்ரைவேட் ரிசார்ட் மேடம் என்றான்.

சிட்டிக்குள்ளேயா?

இல்லை மேடம். அவுட்டர்லே தான். ரிமோட் அன் காம் ப்ளேஸ் மேடம்.

ஓ. சேஃப்டியா இருக்குமா?

ஃபுல் சேஃப்டி தான் மேடம். நிறைய பேமிலி, கப்பிள்ஸ் சூஸ் பண்ற இடம் மேடம். என் ப்ரண்ட் கூட சமீபத்திலே வந்துட்டு போயிருக்கான் மேடம். அவன் கிட்டே டீடெய்ல்ஸ் வாங்கி தான் புக் பண்ணினேன் மேடம்.

ம். ஓகே. ரொம்ப க்ரெளடா இருக்க போகுது. எனக்கு கொஞ்சம் ப்ரைவசியா இருந்தா தான் நிம்மதியா எஞ்சாய் பண்ண முடியும்.

இல்லை மேடம். நியர் ஃபாரஸ்ட் லொகேட் ஆகிருக்கு மேடம். நல்ல டிஸ்டன்ஸ் விட்டு ஹட்ஸ் அமைச்சிருக்காங்க மேடம். நமக்காக ரெண்டு தனித் தனி ஹட்ஸ் புக் பண்ணிருக்கேன் மேடம். அடுத்தடுத்து இருக்கிற மாதிரி. கண்டிப்பா ப்ரைவசியும் கிடைக்கும். சேஃப்டியாவும் இருக்கும் மேடம்.

அமுதா சிரித்து, ஓகே. குட் ப்ளான். சரி ரொம்ப ஓவரா மேடம் மேடம்ன்னு சொல்லி கூப்பிட வேண்டாம். எனக்கு ஸ்கூல்லே இருக்க மாதிரியே ஃபீல் ஆகுது. சும்மா அமுதான்னே கூப்பிடுங்க என்றாள்.

அமுதாவின் சிரிப்பையும், அவள் குமாரிடம் சொன்ன வார்த்தைகளையும் கேட்ட லாவண்யா, சிறுக்கித் தேவுடியா முண்டை, இவ்ளோ சீக்கிரம் வழிக்கு வருவேன்னு நானே நினைக்கலைடி என்று மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்.

குமார் அவள் அமுதா என்றே கூப்பிடலாம் என்று சொன்ன வார்த்தைகளில் உச்சி குளிர்ந்து போனான். அவன் மனதில் அமுதா டீச்சர் தனக்கு கிடைப்பாள் என்ற நம்பிக்கை வெகு வேகமாக வளர துவங்கியது. அந்த அம்சமான உடம்பை எப்படியெல்லாம் அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற கற்பனைகள் அவன் மனதில் தறி கெட்டு ஓடத் துவங்கின. அவசரப்பட்டு மேலே பாய்ந்து ஐந்து நிமிடத்தில் ஊத்தி விடக் கூடாது, அவிழ்த்து பார்த்து அணுஅணுவாக ரசித்து ருசித்து சுவைக்க வேண்டும் அந்த பேரழகியின் உடம்பை என்று தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டான்.

ஒரு வழியாக இந்த ஜோடிகள் பெங்களூரூ நகருக்குள் பிரவேசித்ததும், ஒரு மாலுக்குள் நுழைந்து தேவையான பொருட்களுடன் தேவையில்லாத பொருட்களையும் ஷாப்பிங்க் என்ற பெயரில் வாங்கி காசை கரியாக்கினர். மாலுக்குள் சுற்றிய போது சில சமயங்களில் குமாரும் அமுதாவும் பேசி பழக சந்தர்ப்பங்கள் அமைய, அமுதா எந்த தயக்கமோ, சந்தேகமோ இல்லாமல் இயல்பாக பேச, குமாரும் டீசண்டாக தன் மனதுக்குள் துடித்த எண்ணங்களோ, பேண்ட்டுக்குள் துடித்த சுன்னியோ அவளுக்கு தெரியாத வகையில் மிக கண்ணியமானவன் போல பேசி பழகினான்.

குமார் அமுதா நட்பு மலர ஆரம்பித்தது.

கணவனுக்கு தோழியை கூட்டிக் கொடுக்க திட்டம் போட்டு வந்திருந்த லாவண்யா, நிலைமையை புரிந்துக் கொண்டு, மாலுக்குள் அங்குமிங்கும் கடைகளுக்குள் புகுந்து புகுந்து வந்த போது, வேண்டுமென்றே சில கடைகளில் அவள் நேரம் கடத்தி, அமுதாவின் கணவனுக்கும் சிக்னல் கொடுத்து அவனையும் தன்னுடன் இருக்க வைத்து, குமார் அமுதாவுடன் தனியாக சுற்றும் சூழ்நிலையை உருவாக்கினாள். அதை குமாரும் பயன்படுத்திக் கொண்டு அமுதாவிடம் இயல்பாக, நட்பாக, நாகரீகமாக பழக, குமார் அமுதா நட்பு மேலும் இறுக துவங்கியது.

ஷாப்பிங் முடித்த போது மாலை மறைந்து இரவு கவிழ துவங்க, குமாரும் அமுதாவும் எந்த தயக்கமோ, சந்தேகமோ இல்லாமல், இயல்பாக, பால்ய நண்பர்கள் போல சிரித்து சிரித்து பேசிக் கொண்டே ஜோடியாக நடந்து வரும் அளவு நிலைமை மாறியிருந்தது. இருந்தாலும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்த போது லாவண்யா தன் கணவனை டேய் அவசரப்பட்டிராதே. அவ ரொம்பவே முரண்டு. இப்படியே மெய்ண்டெய்ன் பண்ணு. கை எதாவது வைச்சிடாதே. அடிச்சாலும் அடிச்சுடுவா. கேர்ஃபுல் என்று சொல்ல, குமாரும் எச்சரிக்கையாகவே பழகினான்.

மாலை விட்டு வெளியில் வந்து நெருக்கியடித்த ட்ராபிக்கில் காரை ஆமை வேகத்தில் நகர்த்திக் கொண்டு ஒரு வழியாக நகருக்கு வெளியே வனப்பகுதியை ஒட்டி அமைக்கப்பட்டிருந்த ஜோடிகளுக்கு சொர்க்கபுரியாக இருந்த அந்த தனியார் ரிசார்ட் பகதிக்குள் இரண்டு ஜோடிகளும் வந்து சேர்ந்தனர்.

அந்த இட்த்தை பார்த்த நொடியே அமுதாவுக்கு மிகவும் பிடித்து விட்டது. அவளுக்கு ரொம்ப நாளாகவே இது போன்ற ட்ரிப்கள் மேலும், ரிச்சான ரிசார்ட்களில் தம்பதிகளாக தங்கி சுற்றி பார்த்து அனுபவிக்க வேண்டும் என்றும் ஆசை இருந்தது. ஆனால் அவளுடைய கணவன் அவள் ரசனைகளுக்கு ஏற்றவனாக இல்லாமல் போய் விட்டதால் அவள் அப்படி ஆசைப்படுவதையெல்லாம் மறந்தே போயிருந்தாள். இன்று அவள் விரும்பியது போன்றே ஒரு இடத்தை கண்ட்தால் அமுதா மிகவும் எக்ஸைட் ஆகி எல்லோருக்கும் முன்னால் உள்ளே ஓடி சென்று அந்த இடத்தை ஒரு குழந்தையை போல தன் கண்களை அலைய விட்டு ரசித்து பிரமித்து மகிழ்ச்சியில் கன்னங்களில் கைகளை வைத்துக் கொண்டு படபடவென தன் இமைகளை கொட்டினாள்.

கிட்டத்தட்ட ஒரு பசுமையான வனப்பகுதி போல மரங்களுக்கும் செடிகளுக்கும் நடுவில் வாடிக்கையாளர்கள் தங்குவதற்கான குடில்கள் அமைக்கப்பட்டிருந்தன. தம்பதிகளாகவும், குடும்பங்களாகவும் வந்து தங்கி சுற்றி பார்த்து செல்ல மிகவும் பொருத்தமான இடமாக இருந்தது அந்த ரிசார்ட். ஒவ்வொரு குடிசை போன்ற அமைப்பும் மேலுக்கு குடிசை மாதிரி வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தாலும், உறுதியான கட்டிடங்களாக இருந்தன. ஒவ்வொரு குடிசைக்கும் தனித்தனியே வேலியும் அமைக்கப்பட்டிருந்தது. சுற்றிலும் மரங்கள் இருந்ததால் நல்ல தனிமையான சூழ்நிலையால் ரம்மியமான சூழல் நிலவியது. பனி படர்ந்த காற்று மேகங்களை போல சூழ்ந்திருக்க இடமே சொர்க்கம் போல காட்சியளித்தது. குளிர் உடலை ஊடுருவியது கூட ஒரு சுகமாய் இருந்தது.​
Next page: Chapter 72
Previous page: Chapter 70