Chapter 24
ஒரு வாரம் கழித்து, காலை 7.00 மணிக்கு, வீடு திரும்பிய விவேக்கிற்கு முதல் அதிர்ச்சி! வீட்டில் மாங்கு மாங்கென்று, ஹரிணி வேலை செய்து கொண்டிருந்தாள்! அவன் அறையில் ஹாசிணியின் அறிகுறியே இல்லை! ஹாசிணி எங்கே என்று ஹரிணியிடம் கேட்பதற்க்கும் பயமாய் இருந்தது!
சிறிது நேரம் கழித்து வந்த ஹாசிணியைப் பார்த்தவனுக்கு இன்னும் அதிர்ச்சி! ஏனெனில் அவள் வந்தது சுந்தரின் அறையில் இருந்து.
என்ன அங்கிருந்து வர்ற?
ஒரு வாரமா அங்கதான் தூங்கறேன்!
வாட்…?
ஆமா, குழந்தையை பாத்துக்கனும்னு அங்கியே படுத்துட்டேன்!
அதுக்கு, உங்க அக்கா இருக்காங்க!
அவ பாத்துகிட்ட லட்சணம் எல்லாம் உங்களுக்குத் தெரியாதா?
அ.. அதில்லை, என்ன இருந்தாலும் இன்னொருத்தர் ரூம்ல…
ஏனோ, அவனுக்கு ஹாசிணியை கேள்வி கேட்கக் கூட கொஞ்சம் தயக்கமாய் இருந்தது! அவனிடம் மயங்கியவர்களை, அவன் இஷ்டத்திற்கு ஆட்டுவித்துப் பழகியவன், ஹாசிணி போன்றதொரு கேரக்டரை அவனால் எதிர்கொள்ளவே முடியவில்லை!
அவள் பேச்சில் முதிர்ச்சியும் இருக்கும், சுந்தரிடம் விளையாடும் போது குழந்தைத்தனமும் இருக்கும்! கலகலப்பாகப் பேசக் கூடியவள், யாரை எங்கு நிறுத்த வேண்டும் என்ற தெளிவும் கொண்டவள்! அன்புடன் பேசும் போது டவுன் டூ எர்த் போகக் கூடியவள், தன் சுயமரியாதையை என்றும் விட்டுக் கொடுத்ததுமில்லை!
அது யாரோ இல்ல! எங்க மாமா! உங்களுக்கும் முன்னாடியே எனக்கு அறிமுகமானவர்! உங்களைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுக்கும் முன்னாடியே, இருந்து, குழந்தைக்கு நானும் ஒரு அம்மாவாதான் இருக்கேன்! அது தெரியாதா உங்களுக்கு?
விவேக்குக்கு அவஸ்தையாய் இருந்தது! ஹரிணியே, அவளும், தன் கணவனும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆனாலும் தப்பாவே நினைக்க முடியாது! நம்பி, ரெண்டு பேரையும் தனியா விட்டுட்டுப் போகலாம்னு சொல்லித்தான் சில ட்ரிப்புகளுக்கே வந்திருக்கிறாள்! இந்த மூன்று மாதங்கள் என்றில்லை, திருமணம் முடிவான நாளிலிருந்தே அவர்களுடைய நெருக்கத்தை பார்த்திருக்கிறான். ஏனோ, திருமணம் ஆன பின்பு, அவர்களிடம் இன்னும் நெருக்கம் அதிகமானதாய் உணர்ந்திருந்தாலும், அவனால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை! இப்போது, சுந்தருடன் ஒரே அறையில் இருந்தேன் என்று சொல்லும் போது கடும் கோபம் வந்தாலும், அதை எப்படி எதிர் கொள்வது என்று அவனுக்குத் தெரியவில்லை! இந்தப் பேச்சுகளை எல்லாம் ஹரிணியும் கேட்டுக் கொண்டிருப்பது அவனுக்கு இன்னும் அவஸ்தையாய் இருந்தது!
சரி, உங்க அக்கா ஏன் வீட்டு வேலை பாத்துட்டிருக்காங்க?
அது மாமாவோட ஆர்டர்!
என்ன ஆர்டர்?
அக்கா பண்ண தப்புக்காக என்ன முடிவு எடுக்குறதுன்னு யோசிச்சு சொல்ற வரைக்கும் அக்காதான் வீட்டு வேலை எல்லாம் செய்யனுமாம்? அதை முடிச்சிட்டு, ஆஃபிஸ்க்கும் வந்து வேலை செய்யனுமாம்!
ஏன்?
ஏன்னா? மனைவின்னா ராணி மாதிரி, எந்த வேலையும் செய்யத் தேவையில்லாம வாழ வைக்கலாம்! இப்படி ஒரு துரோகம் பண்ண பின்னாடி, எதுக்கு அக்காவுக்காக, மாமா மெனக்கெடனும்? சொல்லப் போனா, ஏமாத்தி ஊர் சுத்துறதுக்கு முன்னாடி, அக்காவே, தனக்காக உழைக்கிற, தன் கணவனுக்காகன்னு, வீட்டுல கவனம் செலுத்தி, ஆஃபிஸ் வந்திருந்தா, இப்படித் தடம் மாறி போயிருக்க மாட்டாங்க!
இப்பியும் வேலைதானே செய்யச் சொல்லியிருக்காரு? கொடுமையா படுத்துனாரு? இனி அடுத்து என்னான்னு, முடிவு எடுக்குற வரைக்கும் வேலை செய்யட்டும்! நாளை பின்ன டைவர்ஸ் ஆச்சுன்னா, இந்தக் காசும், அவங்களுக்குதான் யூஸ்ஃபுல்லா இருக்கும்!
இதென்ன பேச்சு ஹாசிணி? புடிக்காட்டி, ஒரு அமவுண்ட்டு கொடுத்து டைவர்ஸ் பண்ணிடலாம்ல?
என்னாது மாமா அமவுண்ட் கொடுக்கனுமா? இவங்க பண்ண கேவலத்துக்கு மாமாவே செட்டில் பண்ணி விடனுமா? என்னாத்துக்கு? அவரு ஒத்துகிட்டாலும், நானே விட மாட்டேன்!
மாமா இன்னொரு ஆப்ஷனும் கொடுத்திருக்காரு! இப்படி கணவனை விட, இன்னொருத்தன் முக்கியம்ன்னு போனாங்கள்ல, அவன்கிட்டயே கூட போயிக்கலாமாம்! வேணும்ன்னா அவன் வந்து கூட்டிட்டு போகட்டும்!
என் வருத்தமெல்லாம், அக்காவோட விஷயம் தெரிஞ்சு ஒரு வாரம் ஆகுது! தன்னால ஒரு பொண்ணு மாட்டிகிட்டான்னு தெரிஞ்சும், அதுக்கு நாமளும்தானே காரணம்ன்னு இப்பக் கூட வந்து எங்கக்காவை கூட்டிட்டு போகத் துப்பில்ல்லாத ஒருத்தனை நம்பி, மாமாவுக்கு துரோகம் பண்ணியிருக்கான்னு நினைக்கிறப்பதான் எரிச்சலாயிருக்கு! மாட்டிகிட்ட உடனே தப்பிச்சுப் போன அவன் ஆம்பிளையா இல்லை இவ்வளவு பெரிய துரோகத்துக்கு பின்னாடியும், கவுரவமா நடத்துற எங்க மாமா ஆம்பிளையா? நீங்களே சொல்லுங்க!
இல்ல ஹாசிணி, நான் என்ன சொல்ல…
முதல்ல நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லுங்க! யாரு சரியான ஆம்பிளை?
உ… உங்க மாமாதான்!
அதுக்கு ஏன் தயங்கித் தயங்கி சொல்லுறீங்க? நல்லா சத்தமாச் சொல்லலாம்ல! சரி, நான் போயி குட்டிப் பையனை ரெடி பண்றேன்! அவனையும், ஆபிஸ் பக்கத்துலியே டே கேர்ல சேத்துருக்கோம்! நீங்களும் ரெடியாகுங்க!
இத்தனை நேரப் பேச்சையும் ஹரிணி கவனித்ததைப் பார்த்தவன், அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாமல் தலை குனிந்தவாறே நகர்ந்தான்!
இங்கேயே இப்படி வேலை வாங்குபவர்கள், அலுவலகத்தில் ஹரிணியை எப்படி நடத்துவார்களோ என்று யோசித்தவாறே வந்த விவேக்கிற்க்கு அடுத்த அதிர்ச்சி! எந்த இடத்திலும், ஹரிணியை அவமானப்படுத்தும் விதத்தில் எதுவும் நடைபெறவில்லை! சொல்லப் போனால், சுந்தரின் மனைவி என்ற மரியாதை மிக அதிகமாக இருந்தது!
அவளது வேலை, ஹாசிணி சொல்லுவதைச் செய்வது! அதுவும் அவளுடைய அறையிலேயே இருப்பது என்பதால், அலுவலகத்தில் அவளுக்கு தனி மரியாதைதான்!
ஹரிணிக்கே ஆரம்பத்தில் அது புரியவில்லை! ஏன் இப்படி என்று கேட்டவளுக்கு ஹாசிணி சொன்ன பதில் இன்னும் குன்ற வைத்தது!
இது ஹரிணிக்கு கிடைச்ச மரியாதை இல்லைக்கா! சுந்தரோட மனைவிக்கு கொடுக்குற மரியாதை! இது ரெண்டுக்கும் இருக்குற வித்தியாசம் புரிஞ்சிருந்தா, நீ இப்படி முறை தவறி போயிருக்க மாட்ட!
அந்தக் குன்றலை இன்னும் அதிகமாக்குவது போல், சுந்தர் ஒன்று சொன்னான்! ஆனா, ஹாசிணிக்கு கிடைக்கிற மரியாதை முழுக்க, ஹாசிணிக்காக கிடைப்பது! ஆரம்பத்துல என்னோட உறவுங்கிறதுக்காக மரியாதை கொடுத்தவங்க கூட, இப்ப, ஹாசிணியோட திறமைக்காகவும் நடத்தைக்காகவும் கொடுக்குறாங்க! தனித்தன்மையா இருக்குறதுக்கும், சுயநலமா இருக்கிறதுக்கும் நிறைய வித்தியாசம் இருக்கு ஹரிணி என்று சொல்லிச் சென்றான்!
அந்த ஒரு வாரத்தில், ஹாசிணி அவளுக்கு சொல்லிக் கொடுத்ததில், ஹரிணிக்கு ஒன்று தெளிவாகப் புரிந்தது! அது, கடந்த சில வருடங்களாக சுந்தர் எந்தவளவு பேய்த்தனமாக உழைத்திருக்கிறான் என்பதும், அந்த நிறுவனத்தின் வளர்ச்சியும்தான்! அவன் அலுவலகத்திற்க்கு கூப்பிட்ட பொழுதே வந்திருந்தால், இன்று தான் இருந்திருக்கும் நிலையே வேறு என்பதுதான்!
விவேக்கிற்க்கோ, தொடர்ச்சியாக எல்லா இடங்களிலும் தோல்வியுறுவதும், தான் நினைத்தது எதுவும் நடைபெறாமல் இருப்பதும் அயர்ச்சியாய் இருந்தது! ஹரிணி மாட்டிக் கொண்டாள்! கீதா என்ன ஆனால் என்றே தெரியவில்லை! ஃபோனும் ஸ்விட்ச் ஆஃப்! வீடும் பூட்டியிருக்கிறது. எல்லாம் தாண்டி ஹாசிணி தன்னை டாமினேட் செய்யும் விதத்தை அவனால் ஏற்கவே முடியவில்லை! தான் இவளைத் திருமணம் செய்தது தவறோ என்று அடிக்கடி தோன்ற ஆரம்பித்தது!
குழந்தையை முழுக்க ஹாசிணி பார்த்துக் கொள்வதும், வீடு வந்தால் தேவைப்பட்டால் மட்டும் தன்னுடன் பேசுவதும், மீண்டும் பழைய படி ஏகப்பட்ட வேலைகளை தனக்கு கொடுப்பதும், அதிகம் அலைய விடுவதும், எல்லாம் தாண்டி, அவன் ஊரிலிருந்து வந்த பின்னும், சுந்தருடன் சென்று அவன் அறையில் படுப்பதும், அதைக் கையாலாகத்தனத்துடன் தன்னை வேடிக்கை பார்க்க வைப்பதும் அவனை எரிச்சலூட்டியது!
இப்போதெல்லாம் அவள் இரவு நேரங்களில் அதிக அலங்காரத்துடன் காட்சியளிப்பது அவள் மீதான மோகமா அல்லது தன் பிரம்மையா என்று தெரியாமல் தவித்தான்! குழந்தையுடன், சுந்தருடன் மிக நெருக்கமாகவே எப்போதும் அமர்வதும், குழந்தையைக் கொஞ்சி சுந்தரின் தோள்களியே அவள் சாய்ந்து கொள்ளும் போது, காதல் மணம் புரிந்த கணவன் மனைவி போல்தான்அவனுக்குத் தோன்றியது!
தான் ஆஃபிஸில் இருந்து வந்தால், எந்த வேலை எவ்வளவு முடிச்சிருக்கீங்க என்று கேள்வி கேட்கும் ஹாசிணி, சுந்தர் வந்தால் அவனை அன்பாய் வரவேற்பதும், அவன் தேவைகளை கவனிப்பதும் என்று இருப்பது, அதுவும் சமயங்களில் அவன் தலையையும், தோள்களையும் ஹாலில், இவன் முன்பே மசாஜ் செய்யும் போது இவனுக்கு இரத்தம் கொதித்தது! ஏற்கனவே ஒரு முறை, ஹாசிணியிடம் விவாதம் செய்த போது அவள் பேசிய விதம் அவனை அசிங்கப்படுத்தியிருந்தது!
அப்டியில்லை ஹாசிணி! சட்டம் அதுக்கு ஒத்துக்காது! உங்க மாமாதான் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கிட்டு, ஒரு அமவுண்ட் கொடுத்து, உங்க அக்காவுக்கு செட்டில் பண்ணனும்!
அப்படிங்கறீங்க? எவ்ளோ கொடுக்கலாம்னு நினைக்குறீங்க?
ம்ம்… என்னைக் கேட்டா, சொத்துல ஒரு 25% கொடுத்துடலாம்! ஆஃபிஸ்தான் நல்லாப் போகுதுல்ல?! என்ன பிரச்சனை?
என்ன யோசிக்குற?
இல்லை, நாளைக்கே நான் இதே மாதிரி ஒரு தப்பை பண்ணிட்டு வந்து, நானே உங்ககிட்ட டைவர்ஸ் கேட்டா, உங்களால எவ்ளோ கொடுக்க முடியும்ன்னு யோசிக்குறேன்?! நேரத்தைப் பாத்தீங்களா? துரோகம் பண்ற எங்கக்காவுக்கு, மாமா மாதிரி புருஷன்! நேர்மையா இருக்குற எனக்கு, இப்பதான் சம்பாதிக்க ஆரம்பிக்குற ஒரு புருஷன்!
ஹாசிணி… நீ… நீ என்னை அசிங்கப்படுத்துற?
சும்மா கத்தாதீங்க! வார்த்தையை பார்த்து விடுங்கன்னு பல தடவை, நானும், மாமாவும் சொல்லியாச்சு! நீங்க மறந்துடுறீங்க! உங்களை பேச்சுல சொன்னாலே கஷ்டமா இருக்குமாம்! ஆனா, இவரு அடுத்தவங்களுக்கு ஈசியா அட்வைஸ் பண்ணுவாராம்?!
நான் சட்டம் ஒத்துக்காதுங்கிறதுக்காக, உங்க நல்லதுக்குன்னு சொன்னேன்!
பெரிய சட்டம்?! துரோகம் பண்றவங்களுக்கு பாவம் பாக்குற சட்டம்! அதை எப்படி ஃபேஸ் பண்ணனும்ன்னு மாமாவுக்கு தெரியும்! நீங்க கம்முன்னு இருங்க!
அவரால என்ன பண்ன முடியும் ஹாசிணி?
ம்ம்ம்… எங்கக்கா மனநோயாளின்னு சர்டிஃபிகேட் கொடுப்போம்! அதுக்கு சப்போர்ட்டா, நானும், எங்க ஃபாமிலியுமே சாட்சி சொல்லுவோம்! பாக்குறீங்களா?
பா… பாவம் ஹாசிணி!
அந்தப் பாவத்தை மாமாவும் பாக்கனும்ன்னா, சொல்றதை கேட்டுகிட்டு இருக்கனும்! அவள் தன்னைச் சொல்கிறாளா, இல்லை அவள் அக்காவைச் சொல்கிறாளா என்றே தெரியவில்லை விவேக்கிற்க்கு!
இது எல்லாம் சுந்தர், ஹரிணியின் முன்பே நடப்பதும், அதை சுந்தர் அலட்சியமாகவும், ஹரிணி அமைதியாகவும் பார்ப்பது கடுப்பேற்றியது!
இப்போதெல்லாம் அவளே, இவனை கொஞ்சம் நக்கலாய் பார்த்துச் சிரிப்பதும், கண்களால், பொண்ணுங்களை கவிழ்க்கனும்ன்னு அவ்ளோ திட்டம் போட்ட உன்னால சரியான ஆம்பிளையை எதிர்கொள்ள முடியலை, நீயா ஆம்பளைன்னு பீத்திகிட்ட என்று கேட்பது போல இருந்தது!
முன்பெல்லாம் தனிமையில் அவளிடம், பல சில்மிஷங்களைச் செய்தவன், இப்போது மணிக்கணக்கில் அவர்களுக்கு தனிமை கிடைத்தாலும், அவளை நெருங்கவே பயந்து போய் அமர்ந்திருந்தான்! ஹரிணியும் அவனிடம் பேசவோ, என்ன நடக்கிறது என்று சொல்லவோ, என்னை எப்படியாச்சும் காப்பாத்து என்றோ எதுவும் கேட்க முனையவே இல்லை! சொல்லப்போனால், அவனை பொருட்டாகவே பார்பப்து இல்லை!
அவன் கவனித்த வரை, ஹரிணியின் பேச்சு முழுக்கக் குறைந்திருந்தது! தள்ளி நின்று அனைத்து வீட்டு வேலைகளையும் பார்த்தவள், குழந்தை உட்பட யாரையும் நெருங்கவில்லை! அவள் முகத்தில் எந்தச் சலனமும் இல்லை! கவலையோ, வருத்தமோ கூட இல்லை! தான் ட்ரிப்புக்கு போவதற்க்கு முன்பிருந்த பயம், வருத்தம் கூட இல்லை! மனமுவந்து எல்லாவற்றையும் செய்வது போல் செய்து கொண்டிருந்தாள்!
அவளது மனமாற்றம், ஒரு வாரம் முன்பே வந்திருந்தது! அன்றிரவு சுந்தர் கொடுத்த ஃபைலையும், ஐபாடையும் பார்த்தவள் அதிர்ந்திருந்தாள்! அதன் பின் அலுவலகமும் செல்ல ஆரம்பித்த பின் ஏற்பட்ட மாற்றம்…
சுந்தர் கொடுத்த ஃபைலை பார்க்கும் முன், ஹாசிணி சொன்னாள்!
அதைப் பாக்குறதுக்கு முன்னாடி, இந்த ஐபாட்ல இருக்குறதை பாத்திருக்கா!
புரியாமல் வாங்கிப் பார்த்த ஹரிணியை 1000 வோல்ட் மின்சாரம் தாக்கியது! அதில் அவளுடைய லீலைகளுக்கான எல்லா ஆதாரங்களும் இருந்தது, விவேக், கீதாவுடன் இணைந்து சுற்றிய ஃபோட்டோக்கள் உட்பட.
விவேக்கோடத்தான் சுத்துனேன்னு இவங்களுக்குத் தெரியுமா? எப்பத் தெரியும்? அப்ப ஏன், காலையில இருந்து என்னை நம்பாத மாதிரி கேள்வி கேட்டாங்க? இன்னும் அவனை எதுவும் செய்யலியே ஏன்?
அனைத்து உண்மையும் தெரியும் என்கிற அதிர்ச்சியோடு, எல்லாம் தெரிந்தும், அவர்கள் பிகேவியருக்கு அர்த்தம் புரியாததாலும், இனி தான் தப்பிப்பதெல்லாம் சாத்தியமே இல்லை, அவர்களாக மன்னித்தால் உண்டு என்ற நிதர்சனமும் புரிய, கண்ணைக் கட்டிக் கொண்டு வந்தது ஹரிணிக்கு.
அப்படியே ஃபைலைப் பார்த்தவளுக்கு இன்னும் அழுகை வந்தது! அதில் இருந்த பல ரிப்போர்ட்டுகள் புரியாவிட்டாலும், அது தன்னுடைய மெடிக்கல் ஃபைல் என்பதும், அதன் படி இவளை ஒரு மன நோயாளி என்று சொல்ல முடியும் என்பது மட்டும் ஹரிணிக்குப் புரிந்தது!
இதெல்லாம் எப்பருந்து உங்களுக்குத் தெரியும்?
தெரிஞ்சிகிட்டு என்ன பண்ண போற என்றான் சுந்தர்! இப்பியும் சொல்றேன், நீ நினைச்ச வாழ்க்கையை நீ வாழலாம்! எவன் பின்னாடி போனியோ, அவன் கூட, நீ நினைச்ச படி என்ன வேணா செஞ்சுக்கலாம்! நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்! ஆனா, உன் வாழ்க்கைக்கு தேவையானதை நீயே சம்பாதிச்சுக்கோ இல்ல இவ்ளோ பெரிய பிரச்சினைல நீ மாட்டுனதும், உன்னை விட்டுட்டு போனானே அவன் சம்பாதிச்சுக் கொடுக்கட்டும்! முடியுமா?
ம்க்கும்… அவனுக்கு வேலை போட்டுக் கொடுத்ததே நீங்க! இல்லாட்டி அவனே பிச்சைதான் எடுக்கனும்! இதுல அக்காவுக்கு வேற சம்பாதிச்சு கொடுப்பானா? இவளைக் காப்பாத்தவே வரலை, சம்பாதிச்சுக் கொடுப்பானாம் என்று கேலி பேசினாள் ஹாசிணி.
நாளைல இருந்து வீட்டு வேலையை செஞ்சிட்டு, ஆஃபிஸ் வந்தும் வேலை செய்யத் தயாரா இரு! இன்னொரு விஷயம், தப்பித் தவறி குழந்தை பக்கம் போயிடாத, அப்புறம் நீ வேறொரு சுந்தரைத்தான் பாப்ப!
அ… அப்ப, குழந்தையை யா… யார் பாத்துப்பா?
என் குழந்தையை நான் பாத்துக்க மாட்டேனாக்கா என்று சுந்தரின் அருகில் வந்து நின்ற ஹாசிணி, அவன் கையோடு, தன்னைக் கோர்த்துக் கொண்டாள்! அது, ஹரிணிக்கு ஏதோ ஒரு செய்தியைச் சொல்லியது!
பதிலுக்கு சுந்தரோ அவளது தோள்களை தன்னோடு சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டான்!
எப்போதும் ஹாசிணியை தொடுகையில் அன்பு இருக்கும் அனால், காதல் இருக்காது! இந்தத் தொடுகையில் காதலையும், உரிமையையும் அவனிடம் கண்டாள்!
இ… இந்த மெடிகல் ஃபைல்?
நடத்தை கெட்டவ அப்படின்னுல்லாம் சர்டிஃபிகேட் கொடுக்குறதில்லையாம், அதான் இப்படி வாங்கிட்டோம் என்றாள் ஹாசிணி! அப்டி ஒண்ணும் தப்பாவும் நாங்க வாங்கலைக்கா! இவ்ளோ அருமையான கணவன், நல்ல மரியாதை, அழகான குடும்பம், ராஜா மாதிரி ஒரு குழந்தை இருக்கிறப்ப, கேவலம், உனக்கு பிரச்சினைன்னு தெரிஞ்ச பின்னாடியும் கூட, உன்னைக் காப்பாத்த நினைக்காத ஒருத்தன் கூட சேந்து மாமாவை அசி… கஷ்டப்படுத்தியிருக்க, அந்த வாழ்க்கையை தொலைச்சிட்டன்னா, நீ பைத்தியம்தான? சுயநினைவு இருக்கிற யாராவது இதை செய்வாங்களா?
நீ என்ன செஞ்சாலும் மாமா பொறூமையா இருந்ததுனால, அவரைச் சப்பைன்னு நீயோ, இல்லை நீ யாரை நம்பி போனியோ அவனோ நினைச்சுடக் கூடாதுல்ல, அதுக்குதான் இந்த சர்டிஃபிகேட்! ஆக்சுவலி, மாமா நினைச்சா, இந்த சர்டிஃபிகேட் இல்லாமியே, உன்னை அசிங்கப்படுத்த மட்டுமில்ல, உன்னை ஆளே அட்ரசே இல்லாம ஆக்க முடியும்! இனி, நீ வாழுற ஒவ்வொரு நொடியும், மாமா உனக்குப் போடுற பிச்சைக்கா!
ஹாசிணியின் கண்களிலோ, வார்த்தைகளிலோ துளியும் இரக்கமில்லாதது மட்டுமல்ல, சுந்தரை ஏமாற்றியதற்கு, அவரை விட அவள் மிகுந்த கோபத்தில் இருப்பதை புரிந்து கொண்டவளுக்கு, அவளுடைய அடுத்த நடவடிக்கை இன்னும் அதிர்ச்சியூட்டியது!
ஆவேசமாய் பேசிய ஹாசிணி, ஜன்னலில் வெறிக்க வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுந்தரை, பின்னிருந்து இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள்!
சாருக்கு என்ன வருத்தம்? அவரோட மனைவியை திட்டுனதுக்கா?
யாரு, இவளா என் மனைவி? எப்ப இன்னொருத்தன் பின்னாடி போனாளோ, அப்பவே அவ என் மனைவி இல்லைன்னு ஆயிட்டா! என் மனைவிதான் என் கண்ணு முன்னாடியே இருக்காளே!
யாரு என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தவளைப் பார்த்துச் சிரித்தவன், இந்த வாய்க்கு மட்டும் குறைச்சல் இல்லை! சும்மா இருக்குறதுனாலதானே ஓவரா பேசுது என்று சொல்லி அவளைத் தன் பக்கம் இழுத்தவன், அவளது இதழ்களைக் கவ்வினான்!
ஹரிணியை மேலும் அதிர்ச்சியூட்டிய விஷயம், பதிலுக்கு ஹாசிணியும் அதே வேகத்தில் அவனுக்கு முத்தமிட்டதுதான்!
அவர்கள் இருவரும் ரசித்து முத்தமிட்டுக் கொண்ட அழகு, முதல் முறை கொடுத்துக் கொண்டது போல் இல்லை! சுந்தரின் கழுத்தில் கைகளை கோர்த்து மாலையாக்கி முத்தமிட்டவளை தூக்கி அந்தரத்தில் நிறுத்தி முத்தமிட்டவன், பின் அவள் உதடுகளைச் சீண்டி விளையாட, பதிலுக்கு அவளும் சீண்டி, வெட்கத்தில் சிணுங்கினாள்! அந்தச் சீண்டலும், அணைப்பும், முத்தமும், அவர்களிடையே பரவியிருந்த காதலையும் அன்பையும் சொல்லியது!
தான் விவேக் பின்னாடி போனாலும், வீட்டுக்கு வந்தவுடன் தன்னை நாடும் சுந்தரின் கண்களில் காதலும், அன்பும் உரிமையும் இருக்கும்! அது பெண்ணானவளுக்கு, தன்னைச் சுற்றி வர ஒன்றுக்கு இரண்டு ஆண்கள் இருக்கிறார்கள் என்ற போதையைக் கொடுத்தது. தன் காமத் தேவைகளை நிறைவேற்றிக் கொண்ட பின், இதை எதையும் அறியாமல், வீட்டில் காதலுடன் காத்திருக்கும் சுந்தரின் அன்பு ஆரம்பத்தில் குற்ற உணர்ச்சியைத் தந்தாலும், போகப் போக அவன் மேல் இளக்காரமும், எனக்கு எல்லாம் இருக்கிறது என்ற திமிரையும் தந்தது!
விவேக்கின் பேச்சைக் கேட்டு, சுந்தர் காதலுடன் அணுகும் போதும், இப்படிச் செய்யலாமே எனும்போதெல்லாம், அவன் பேச்சை மீறும் போது அவளுக்கு கூடுதல் ஆணவமும், கிறக்கமும் தலைக்கேறியது! இப்போது வந்தவனுக்காக, கணவனின் உணர்வுகளை நசுக்கியவளுக்கு, அத்தனைக்குப் பின்பும் அவன் கண்களில் எப்போதும் இருக்கும் அன்பு தெரியும் போது, அதைப் புரிந்து கொள்ளாமல் அலட்சியமாகவே இருந்திருக்கிறாள்!
ஆனால், அதே சுந்தர், அதைவிடக் கூடுதல் காதலுடனும், அன்புடனும், ஹாசிணியை முத்தமிடும் போது அவள் உடைந்து போனாள்! விவேக் இன்னொருத்தியுடன் சுற்றுவதை ஏற்றுக் கொண்டவள், அவனுடன் சேர்ந்தே அதையும் அனுபவித்தவள், தன்னைத் தழுவிய அதே வேட்கையுடன், ஹாசிணியைத் தழுவி ஆராதிக்கும் போது தாங்க முடியாமல் தவித்தாள்!
முன் பின் தெரியாத கீதாவுடன், விவேக்கின் காமத்தை பகிர்ந்து கொள்ள முடிந்தவளால், சொந்தத் தங்கையான ஹாசிணியுடன் கூட, சுந்தரின் காதலைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடியவில்லை!
சுந்தர் அதிக பட்சம் திட்டுவான், அடிப்பான் ஆனால் சமூகம் என்ன சொல்லும் என்றோ குழந்தைக்காகவோ, தன்னை ஏற்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை அவனுக்கு என்று கூட நினைத்திருக்கிறாள்! விவேக்குடன் கூடிக் களிக்கும் போது, ஓவரா பேசுனான்னா, உன்னால என்னைத் திருப்தி படுத்த முடியலை, அதுனாலத்தான் இன்னொருத்தன் கூட போனேன், இதெல்லாம் வெளிய போனா உனக்குதான் அசிங்கம்ன்னு சொல்லு அடங்கிடுவான், கோர்ட்ல நீ சொன்னன்னா, பிசினஸ் லெவல்லா எல்லாம் அவனை கேவலமாப் பாப்பாங்கன்னு அவனுக்குத் தெரியும், அதுக்கப்புறம் அவனுக்கு வேற வழியே இல்லை என்று விவேக் கொக்கரித்த போது, ஆமால்ல என்று விவேக்கின் புத்திசாலித்தனத்தை மெச்சுதலாகவும், சுந்தரைக் ஏளனமாகவும் பார்த்திருக்கிறாள்!
இப்போதோ, மிக அசால்ட்டாக சுந்தர் பிரச்சினைகளை ஹேண்டில் செய்வதும், ஏன் இப்படி பண்ண என்ற கேள்வியைக் கூட இதுவரை கேட்காததும் அவளை நிலை குலையச் செய்தது என்றால், அவளது துருப்புச் சீட்டான, குழந்தை, கோர்ட் என்று எதைப் பற்றியும் அவன் கவலைப்படவில்லை என்பது அவள் நம்பிக்கையை ஒட்டு மொத்தமாக அழிந்தது! அதிலேயே முழுக்க அடிப்பட்டு நின்றவள், ஹாசிணியை காதலுடன் தழுவி முத்தத்துடன் சேர்ந்து அன்பையும் பொழிந்த போது ஹரிணியின் முழு உறுதியும் தகர்ந்து ஒரு நடைபிணமாய் மாறியிருந்தாள்!
உண்மை தெரியாது, தெரிந்தாலும் தப்பித்துக் கொள்ளலாம், அதையும் மிஞ்சினால் எதிர்த்து நின்றால், உன்னால முடியலை அதான் இன்னொருத்தன்கிட்ட போனேன் என்று சொன்னால் உடைந்து போவான் என்று நினைத்திருந்தவளுக்கு, அவன் அணுகிய விதம், அவளைப் புரட்டிப் போட்டதென்றால், இதற்கு பக்க பலமாக இருப்பது தன் தங்கை ஹாசிணி எனும் போது அதிர்ச்சியைத் தாங்க முடியவில்லை!
நீயுமா ஹாசிணி இதற்கு உடந்தை என்று ஆவேசமாய் கேட்க நினைத்து திரும்பியவள் திகைத்து நின்றாள்!
எப்போது ஆடைகளைக் களைந்தார்கள், எப்போது சோஃபாவில் வந்தார்கள் என்று தெரியவில்லை! ஆனால், ஹரிணியின் கண் முன்பாகவே, ஒட்டுத் துணியின்றி, பின்னிப் பிணைந்துக் கிடந்த சுந்தரும் ஹாசிணியும், ஒருவரையொருவர் ஆசையாகப் பார்த்தவாறே தடவிக் கொண்டிருந்தார்கள்!
சுந்தரின் கைகள் ஹாசிணியின் இளமை பொங்கும் மேனியெங்கும் வருட, அதில் சிலிர்த்து பூத்தவளின் வெட்கத்தில் சுந்தரின் ஆண்மை வீறு கொண்டு எழுந்தது!
ஆயிரம் நியாயம் நல்லது பேசினாலும், ஹாசிணி போன்ற இளமை கொஞ்சும் பேரழகியின் நிர்வாணமும், தொடுகையும் சுந்தரின் ஆண்மையை வெறி கொள்ள வைத்தது! எவ்வளவு வெறி இருந்தாலும், தன் மனம் கவர்ந்தவள், மானம் காத்தவள், தன் மேல் இதுவரை யாரும் வைக்காத இணையற்ற அன்பினை வைத்தவள், தன்னை மிக முழுமையாகப் புரிந்து கொண்டவளுக்கு எந்த கஷ்டமும் வரக் கூடாது, வயதில் இளையவளை பக்குவமாக அணுக வேண்டும், அதுவும் ஹரிணியின் கண் முன் நிகழும் கூடல் என்பதால் இன்னும் கவனமாக இருக்க வேண்டி, நிதானமாக நின்று விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
அவனுடையத் தொடுகைகளுக்கு அவள் சிலிர்த்து மலர்வதும், நாணிக் கிடப்பதும், மோகமேறி அவனிடமே அத்து மீறுவதும், அவனை இன்னும் அத்து மீறச் செய்வதும், அதில் அவள் இலேசாய் அடங்குவதும் என விளையாட்டு தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தது.
ஹாசிணியின் முலைகளை முதலில் தொடும் போது கூசி, குறுகியவள், தொடர்ச்சியான வருடல்களில் விடைத்தேறிய காம்பினில், கால்களை விரித்து மலர்ந்தாள். இன்னமும் அவன் வருடல் கூச வைத்தாலும், முன்பு போலல்லாமல், அவளே தன் முலைகளை அவனுக்கு தோதாகக் காட்டினாள்! மென்மையாக வருடியவன், அழுந்தப் பிசையும் போது அது கொடுக்கும் சுகத்தில் முனகி, அவனுடன் இன்னும் ஒன்றினாள்!
சுந்தரைக் கட்டிப்பிடித்து ஒருக்களித்து படுத்திருந்தவளை, வருடிக் கொண்டே மல்லாக்க படுக்க வைத்தவன், அவள் அங்கம் முழுதும் முத்த ஊர்வலத்தை நடத்த ஆரம்பித்தான்.
பூத்து நிற்கும் இளமையும், அவள் மனதில் சுந்தரின் மேல் பரவியிருக்கும் காதலும், அவன் பெரிதாக மெனக்கெடாமலேயே, காமத்தை பெண்மையில் ஊறவைக்க ஆரம்பித்தது.
அவன் கைகள் அவளது தொடைகளை வருடும் போது, அவன் உதடுகள் அவளது முலைக் காம்பினை சுவைக்க ஆரம்பித்திருந்தது. முத்தத்தின் அழுத்தத்தை அவன் கூட்டிக் கொண்டே போகையில், தொடையின் அழகை ரசித்த கைகள் மேலேறி பின்னழகுகளையும், பெண்மையையும் தரிசிக்க தேடி அலைந்தன! முழுமையாகக் கிடைக்காத கோபமா அல்லது அதுவரை தரிசித்த அழகே பித்துப் பிடிக்க வைத்ததுனாலே என்று தெரியா விட்டாலும், மென்மையாக வருடிய கைகள் திடீரென்று வெறி கொண்டு அவள் அழகுகளை அழுந்தப் பிசைந்தது.
ஒரே நேரத்தில் முலைகளிலும், பின்னழகுகளில் அழுத்தமாய் தீண்டியதில் பாவையவள் விட்டு விலகாமல், இன்னும் அழுந்த அவனுள் ஒன்றி அவனை உசுப்பேத்தினாள்! அவளது மெல்லிய முனகல் அவள் காமத்தினை சுந்தருக்கு மட்டுமட்ட ஹரிணிக்கும் சேர்த்தே சொல்லியது.
ஹாசிணி முக பாவனைகளைக் கண்ட சுந்தருக்கு கள்வெறி கொண்டதென்றால், ஹரிணிக்கோ தாங்க முடியாத இடியாக இருந்தது! அவள் அனுபவிக்கும் விதமும், சுந்தருக்கு ஒத்துழைக்கும் விதமும், மிக அழகாக இருந்தது.
விவேக்குடன் அவள் கூடும் போது, ஒத்துழைப்பு என்பது ஆடைகளை விரைவாகக் கழட்டுவதிலோ அல்லது அவன் கட்டளைகளை நிறைவேற்றுவதிலோதான் இருக்கும்! இங்கோ இருவரும் ஒன்றிணைந்து இயங்குவதும், அவன் தேவைகளை வெட்கப்பட்டாலும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அள்ளித் தருவதும், பதிலுக்கு அவன் அவளுக்கான சுகத்தை தருவதும் என்று அழகான ஒன்று கூடல் அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது.
இருவரிடையே அன்பில் இருந்த புரிதல் காதலுக்கு விரிந்து இப்போது காமத்திலும் அது பிரதிபலிக்கையில் இது எப்படிச் சாத்தியம் என்றூ குழம்பி நின்றாள்.
அவளது பின்னழகை நீண்ட நேரம் ஆராதித்த கைகள், அவளது பெண்மைக்கு வரும் போது, விழித்துக் கொண்ட ஹாசிணியின் கைகள் அவன் கைகளை தடுத்தது!
விடு ஹாசிணி!
ம்கூம்… வேணாம்!
ஏன்?
கை… கை வேணாம்!
ஹா ஹா ஹா
சிரிக்காதீங்க….ச்சீ… பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு, இப்ப என்னைக் கிண்டல் பண்றீங்களா?
சிணுங்கினாலும் ஹாசிணி, சுந்தருடன் இன்னும் ஒன்றினாள். அந்தத் தழுவலில் அவளது பெண்மை அவனுடன் இன்னும் பிண்ணிப் பிணைந்தது. வீறு கொண்டிருந்த அவன் ஆண்மையும், அவள் தொடைகளில் தவழ்ந்து அவளை மென்மேலும் சிலிர்க்க வைத்தது.
அவளது சிணுங்கலும், மறுப்பும், அதற்குப்பதில் அவள் கேட்ட விதமும், அதில் தெரிந்த அந்நியோன்யமும் ஹரிணிக்கு தலை சுற்ற வைத்தது!
இந்தப் புரிதலும் அந்நியோன்யமும் எப்படி சாத்தியம்? என்னதான் ஒருத்தரின் மேல் ஒருத்தருக்கு அன்பு இருந்தாலும், காதலில், காமத்தில், தன் துணையின் தேவை என்ன, எதை எப்படிச் செய்தால் பிடிக்கும் என்பதெல்லாம் சிறிது காலம் கழித்தே புரியவரும்!
திருமணமான புதிதில் இருவரிடமும் இருப்பது உடல் வேட்கை மட்டுமே! ஆணின் உடலை பெண்ணும், அதை விட முக்கியம் பெண்ணின் உடலை ஆணும் புரிந்து கொள்ளும் வேட்கை மட்டுமே! பெணுடலைப் பற்றி அதிகம் தெரிந்திராத ஆணுக்கு, முதல் பெரும் போதை அவள் உடலே! என்னவென்று தெரியாத வரை இருந்த ஈர்ப்பு, தெரிந்த சில நாட்களில் குறைய ஆரம்பித்து விடும்! அந்தச் சமயத்தில் ஆணை கட்டி வைத்திருப்பது, அந்த உடலின் மூலம், ஆணுடன் அந்தப் பெண் கட்டி எழுப்பும் உணர்வுக் கோட்டைதான்.
தன் மேல் காதலாக, தனக்காக எதையும் செய்யத் தயாராயிருக்கும் ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் உடல்கள் சலித்தாலும், உணர்வுகள் சலிப்பதில்லை! அதுதான் வருடங்களானாலும், அந்தக் கூடலை உயிர்ப்புடன் கொண்டு செல்லும்! ஆனால் இதெல்லாம் புரிய பக்குவமும், சில பல மாதங்களும் ஆகலாம்.
ஆனால், இங்கு ஹாசிணி, சுந்தருக்கிடையே இந்த அந்நியோன்யமும், புரிதலும் காதலில் மட்டுமல்லாமல், காமத்திலும் எப்படி சாத்தியம் என்று குழம்பிய ஹரிணிக்கு ஒன்று மட்டும் தெளிவாகத் தெரிந்தது,
அது சுந்தரை பிடித்து வைக்கும் அனைத்து வழிகளும் தகர்க்கப்பட்டது மட்டுமல்ல, முன்பை விட இனி மிகச் சந்தோஷமாக சுந்தர் இருக்கப் போகிறான்! ஏனெனில், எல்லா இடங்களிலும் அவனுக்கு தோள் கொடுக்கவும், அவனுக்கு காதலுடன் காமத்தையும் அள்ளி வழங்குவதற்கு ஹாசிணி இருக்கிறாள் என்ற உண்மைதான்!
சிறிது நேரம் கழித்து வந்த ஹாசிணியைப் பார்த்தவனுக்கு இன்னும் அதிர்ச்சி! ஏனெனில் அவள் வந்தது சுந்தரின் அறையில் இருந்து.
என்ன அங்கிருந்து வர்ற?
ஒரு வாரமா அங்கதான் தூங்கறேன்!
வாட்…?
ஆமா, குழந்தையை பாத்துக்கனும்னு அங்கியே படுத்துட்டேன்!
அதுக்கு, உங்க அக்கா இருக்காங்க!
அவ பாத்துகிட்ட லட்சணம் எல்லாம் உங்களுக்குத் தெரியாதா?
அ.. அதில்லை, என்ன இருந்தாலும் இன்னொருத்தர் ரூம்ல…
ஏனோ, அவனுக்கு ஹாசிணியை கேள்வி கேட்கக் கூட கொஞ்சம் தயக்கமாய் இருந்தது! அவனிடம் மயங்கியவர்களை, அவன் இஷ்டத்திற்கு ஆட்டுவித்துப் பழகியவன், ஹாசிணி போன்றதொரு கேரக்டரை அவனால் எதிர்கொள்ளவே முடியவில்லை!
அவள் பேச்சில் முதிர்ச்சியும் இருக்கும், சுந்தரிடம் விளையாடும் போது குழந்தைத்தனமும் இருக்கும்! கலகலப்பாகப் பேசக் கூடியவள், யாரை எங்கு நிறுத்த வேண்டும் என்ற தெளிவும் கொண்டவள்! அன்புடன் பேசும் போது டவுன் டூ எர்த் போகக் கூடியவள், தன் சுயமரியாதையை என்றும் விட்டுக் கொடுத்ததுமில்லை!
அது யாரோ இல்ல! எங்க மாமா! உங்களுக்கும் முன்னாடியே எனக்கு அறிமுகமானவர்! உங்களைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கிறதுக்கும் முன்னாடியே, இருந்து, குழந்தைக்கு நானும் ஒரு அம்மாவாதான் இருக்கேன்! அது தெரியாதா உங்களுக்கு?
விவேக்குக்கு அவஸ்தையாய் இருந்தது! ஹரிணியே, அவளும், தன் கணவனும் ரொம்ப க்ளோஸ் ஆனாலும் தப்பாவே நினைக்க முடியாது! நம்பி, ரெண்டு பேரையும் தனியா விட்டுட்டுப் போகலாம்னு சொல்லித்தான் சில ட்ரிப்புகளுக்கே வந்திருக்கிறாள்! இந்த மூன்று மாதங்கள் என்றில்லை, திருமணம் முடிவான நாளிலிருந்தே அவர்களுடைய நெருக்கத்தை பார்த்திருக்கிறான். ஏனோ, திருமணம் ஆன பின்பு, அவர்களிடம் இன்னும் நெருக்கம் அதிகமானதாய் உணர்ந்திருந்தாலும், அவனால் எதுவும் சொல்ல முடியவில்லை! இப்போது, சுந்தருடன் ஒரே அறையில் இருந்தேன் என்று சொல்லும் போது கடும் கோபம் வந்தாலும், அதை எப்படி எதிர் கொள்வது என்று அவனுக்குத் தெரியவில்லை! இந்தப் பேச்சுகளை எல்லாம் ஹரிணியும் கேட்டுக் கொண்டிருப்பது அவனுக்கு இன்னும் அவஸ்தையாய் இருந்தது!
சரி, உங்க அக்கா ஏன் வீட்டு வேலை பாத்துட்டிருக்காங்க?
அது மாமாவோட ஆர்டர்!
என்ன ஆர்டர்?
அக்கா பண்ண தப்புக்காக என்ன முடிவு எடுக்குறதுன்னு யோசிச்சு சொல்ற வரைக்கும் அக்காதான் வீட்டு வேலை எல்லாம் செய்யனுமாம்? அதை முடிச்சிட்டு, ஆஃபிஸ்க்கும் வந்து வேலை செய்யனுமாம்!
ஏன்?
ஏன்னா? மனைவின்னா ராணி மாதிரி, எந்த வேலையும் செய்யத் தேவையில்லாம வாழ வைக்கலாம்! இப்படி ஒரு துரோகம் பண்ண பின்னாடி, எதுக்கு அக்காவுக்காக, மாமா மெனக்கெடனும்? சொல்லப் போனா, ஏமாத்தி ஊர் சுத்துறதுக்கு முன்னாடி, அக்காவே, தனக்காக உழைக்கிற, தன் கணவனுக்காகன்னு, வீட்டுல கவனம் செலுத்தி, ஆஃபிஸ் வந்திருந்தா, இப்படித் தடம் மாறி போயிருக்க மாட்டாங்க!
இப்பியும் வேலைதானே செய்யச் சொல்லியிருக்காரு? கொடுமையா படுத்துனாரு? இனி அடுத்து என்னான்னு, முடிவு எடுக்குற வரைக்கும் வேலை செய்யட்டும்! நாளை பின்ன டைவர்ஸ் ஆச்சுன்னா, இந்தக் காசும், அவங்களுக்குதான் யூஸ்ஃபுல்லா இருக்கும்!
இதென்ன பேச்சு ஹாசிணி? புடிக்காட்டி, ஒரு அமவுண்ட்டு கொடுத்து டைவர்ஸ் பண்ணிடலாம்ல?
என்னாது மாமா அமவுண்ட் கொடுக்கனுமா? இவங்க பண்ண கேவலத்துக்கு மாமாவே செட்டில் பண்ணி விடனுமா? என்னாத்துக்கு? அவரு ஒத்துகிட்டாலும், நானே விட மாட்டேன்!
மாமா இன்னொரு ஆப்ஷனும் கொடுத்திருக்காரு! இப்படி கணவனை விட, இன்னொருத்தன் முக்கியம்ன்னு போனாங்கள்ல, அவன்கிட்டயே கூட போயிக்கலாமாம்! வேணும்ன்னா அவன் வந்து கூட்டிட்டு போகட்டும்!
என் வருத்தமெல்லாம், அக்காவோட விஷயம் தெரிஞ்சு ஒரு வாரம் ஆகுது! தன்னால ஒரு பொண்ணு மாட்டிகிட்டான்னு தெரிஞ்சும், அதுக்கு நாமளும்தானே காரணம்ன்னு இப்பக் கூட வந்து எங்கக்காவை கூட்டிட்டு போகத் துப்பில்ல்லாத ஒருத்தனை நம்பி, மாமாவுக்கு துரோகம் பண்ணியிருக்கான்னு நினைக்கிறப்பதான் எரிச்சலாயிருக்கு! மாட்டிகிட்ட உடனே தப்பிச்சுப் போன அவன் ஆம்பிளையா இல்லை இவ்வளவு பெரிய துரோகத்துக்கு பின்னாடியும், கவுரவமா நடத்துற எங்க மாமா ஆம்பிளையா? நீங்களே சொல்லுங்க!
இல்ல ஹாசிணி, நான் என்ன சொல்ல…
முதல்ல நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லுங்க! யாரு சரியான ஆம்பிளை?
உ… உங்க மாமாதான்!
அதுக்கு ஏன் தயங்கித் தயங்கி சொல்லுறீங்க? நல்லா சத்தமாச் சொல்லலாம்ல! சரி, நான் போயி குட்டிப் பையனை ரெடி பண்றேன்! அவனையும், ஆபிஸ் பக்கத்துலியே டே கேர்ல சேத்துருக்கோம்! நீங்களும் ரெடியாகுங்க!
இத்தனை நேரப் பேச்சையும் ஹரிணி கவனித்ததைப் பார்த்தவன், அவளை நிமிர்ந்து பார்க்க முடியாமல் தலை குனிந்தவாறே நகர்ந்தான்!
இங்கேயே இப்படி வேலை வாங்குபவர்கள், அலுவலகத்தில் ஹரிணியை எப்படி நடத்துவார்களோ என்று யோசித்தவாறே வந்த விவேக்கிற்க்கு அடுத்த அதிர்ச்சி! எந்த இடத்திலும், ஹரிணியை அவமானப்படுத்தும் விதத்தில் எதுவும் நடைபெறவில்லை! சொல்லப் போனால், சுந்தரின் மனைவி என்ற மரியாதை மிக அதிகமாக இருந்தது!
அவளது வேலை, ஹாசிணி சொல்லுவதைச் செய்வது! அதுவும் அவளுடைய அறையிலேயே இருப்பது என்பதால், அலுவலகத்தில் அவளுக்கு தனி மரியாதைதான்!
ஹரிணிக்கே ஆரம்பத்தில் அது புரியவில்லை! ஏன் இப்படி என்று கேட்டவளுக்கு ஹாசிணி சொன்ன பதில் இன்னும் குன்ற வைத்தது!
இது ஹரிணிக்கு கிடைச்ச மரியாதை இல்லைக்கா! சுந்தரோட மனைவிக்கு கொடுக்குற மரியாதை! இது ரெண்டுக்கும் இருக்குற வித்தியாசம் புரிஞ்சிருந்தா, நீ இப்படி முறை தவறி போயிருக்க மாட்ட!
அந்தக் குன்றலை இன்னும் அதிகமாக்குவது போல், சுந்தர் ஒன்று சொன்னான்! ஆனா, ஹாசிணிக்கு கிடைக்கிற மரியாதை முழுக்க, ஹாசிணிக்காக கிடைப்பது! ஆரம்பத்துல என்னோட உறவுங்கிறதுக்காக மரியாதை கொடுத்தவங்க கூட, இப்ப, ஹாசிணியோட திறமைக்காகவும் நடத்தைக்காகவும் கொடுக்குறாங்க! தனித்தன்மையா இருக்குறதுக்கும், சுயநலமா இருக்கிறதுக்கும் நிறைய வித்தியாசம் இருக்கு ஹரிணி என்று சொல்லிச் சென்றான்!
அந்த ஒரு வாரத்தில், ஹாசிணி அவளுக்கு சொல்லிக் கொடுத்ததில், ஹரிணிக்கு ஒன்று தெளிவாகப் புரிந்தது! அது, கடந்த சில வருடங்களாக சுந்தர் எந்தவளவு பேய்த்தனமாக உழைத்திருக்கிறான் என்பதும், அந்த நிறுவனத்தின் வளர்ச்சியும்தான்! அவன் அலுவலகத்திற்க்கு கூப்பிட்ட பொழுதே வந்திருந்தால், இன்று தான் இருந்திருக்கும் நிலையே வேறு என்பதுதான்!
விவேக்கிற்க்கோ, தொடர்ச்சியாக எல்லா இடங்களிலும் தோல்வியுறுவதும், தான் நினைத்தது எதுவும் நடைபெறாமல் இருப்பதும் அயர்ச்சியாய் இருந்தது! ஹரிணி மாட்டிக் கொண்டாள்! கீதா என்ன ஆனால் என்றே தெரியவில்லை! ஃபோனும் ஸ்விட்ச் ஆஃப்! வீடும் பூட்டியிருக்கிறது. எல்லாம் தாண்டி ஹாசிணி தன்னை டாமினேட் செய்யும் விதத்தை அவனால் ஏற்கவே முடியவில்லை! தான் இவளைத் திருமணம் செய்தது தவறோ என்று அடிக்கடி தோன்ற ஆரம்பித்தது!
குழந்தையை முழுக்க ஹாசிணி பார்த்துக் கொள்வதும், வீடு வந்தால் தேவைப்பட்டால் மட்டும் தன்னுடன் பேசுவதும், மீண்டும் பழைய படி ஏகப்பட்ட வேலைகளை தனக்கு கொடுப்பதும், அதிகம் அலைய விடுவதும், எல்லாம் தாண்டி, அவன் ஊரிலிருந்து வந்த பின்னும், சுந்தருடன் சென்று அவன் அறையில் படுப்பதும், அதைக் கையாலாகத்தனத்துடன் தன்னை வேடிக்கை பார்க்க வைப்பதும் அவனை எரிச்சலூட்டியது!
இப்போதெல்லாம் அவள் இரவு நேரங்களில் அதிக அலங்காரத்துடன் காட்சியளிப்பது அவள் மீதான மோகமா அல்லது தன் பிரம்மையா என்று தெரியாமல் தவித்தான்! குழந்தையுடன், சுந்தருடன் மிக நெருக்கமாகவே எப்போதும் அமர்வதும், குழந்தையைக் கொஞ்சி சுந்தரின் தோள்களியே அவள் சாய்ந்து கொள்ளும் போது, காதல் மணம் புரிந்த கணவன் மனைவி போல்தான்அவனுக்குத் தோன்றியது!
தான் ஆஃபிஸில் இருந்து வந்தால், எந்த வேலை எவ்வளவு முடிச்சிருக்கீங்க என்று கேள்வி கேட்கும் ஹாசிணி, சுந்தர் வந்தால் அவனை அன்பாய் வரவேற்பதும், அவன் தேவைகளை கவனிப்பதும் என்று இருப்பது, அதுவும் சமயங்களில் அவன் தலையையும், தோள்களையும் ஹாலில், இவன் முன்பே மசாஜ் செய்யும் போது இவனுக்கு இரத்தம் கொதித்தது! ஏற்கனவே ஒரு முறை, ஹாசிணியிடம் விவாதம் செய்த போது அவள் பேசிய விதம் அவனை அசிங்கப்படுத்தியிருந்தது!
அப்டியில்லை ஹாசிணி! சட்டம் அதுக்கு ஒத்துக்காது! உங்க மாமாதான் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கிட்டு, ஒரு அமவுண்ட் கொடுத்து, உங்க அக்காவுக்கு செட்டில் பண்ணனும்!
அப்படிங்கறீங்க? எவ்ளோ கொடுக்கலாம்னு நினைக்குறீங்க?
ம்ம்… என்னைக் கேட்டா, சொத்துல ஒரு 25% கொடுத்துடலாம்! ஆஃபிஸ்தான் நல்லாப் போகுதுல்ல?! என்ன பிரச்சனை?
என்ன யோசிக்குற?
இல்லை, நாளைக்கே நான் இதே மாதிரி ஒரு தப்பை பண்ணிட்டு வந்து, நானே உங்ககிட்ட டைவர்ஸ் கேட்டா, உங்களால எவ்ளோ கொடுக்க முடியும்ன்னு யோசிக்குறேன்?! நேரத்தைப் பாத்தீங்களா? துரோகம் பண்ற எங்கக்காவுக்கு, மாமா மாதிரி புருஷன்! நேர்மையா இருக்குற எனக்கு, இப்பதான் சம்பாதிக்க ஆரம்பிக்குற ஒரு புருஷன்!
ஹாசிணி… நீ… நீ என்னை அசிங்கப்படுத்துற?
சும்மா கத்தாதீங்க! வார்த்தையை பார்த்து விடுங்கன்னு பல தடவை, நானும், மாமாவும் சொல்லியாச்சு! நீங்க மறந்துடுறீங்க! உங்களை பேச்சுல சொன்னாலே கஷ்டமா இருக்குமாம்! ஆனா, இவரு அடுத்தவங்களுக்கு ஈசியா அட்வைஸ் பண்ணுவாராம்?!
நான் சட்டம் ஒத்துக்காதுங்கிறதுக்காக, உங்க நல்லதுக்குன்னு சொன்னேன்!
பெரிய சட்டம்?! துரோகம் பண்றவங்களுக்கு பாவம் பாக்குற சட்டம்! அதை எப்படி ஃபேஸ் பண்ணனும்ன்னு மாமாவுக்கு தெரியும்! நீங்க கம்முன்னு இருங்க!
அவரால என்ன பண்ன முடியும் ஹாசிணி?
ம்ம்ம்… எங்கக்கா மனநோயாளின்னு சர்டிஃபிகேட் கொடுப்போம்! அதுக்கு சப்போர்ட்டா, நானும், எங்க ஃபாமிலியுமே சாட்சி சொல்லுவோம்! பாக்குறீங்களா?
பா… பாவம் ஹாசிணி!
அந்தப் பாவத்தை மாமாவும் பாக்கனும்ன்னா, சொல்றதை கேட்டுகிட்டு இருக்கனும்! அவள் தன்னைச் சொல்கிறாளா, இல்லை அவள் அக்காவைச் சொல்கிறாளா என்றே தெரியவில்லை விவேக்கிற்க்கு!
இது எல்லாம் சுந்தர், ஹரிணியின் முன்பே நடப்பதும், அதை சுந்தர் அலட்சியமாகவும், ஹரிணி அமைதியாகவும் பார்ப்பது கடுப்பேற்றியது!
இப்போதெல்லாம் அவளே, இவனை கொஞ்சம் நக்கலாய் பார்த்துச் சிரிப்பதும், கண்களால், பொண்ணுங்களை கவிழ்க்கனும்ன்னு அவ்ளோ திட்டம் போட்ட உன்னால சரியான ஆம்பிளையை எதிர்கொள்ள முடியலை, நீயா ஆம்பளைன்னு பீத்திகிட்ட என்று கேட்பது போல இருந்தது!
முன்பெல்லாம் தனிமையில் அவளிடம், பல சில்மிஷங்களைச் செய்தவன், இப்போது மணிக்கணக்கில் அவர்களுக்கு தனிமை கிடைத்தாலும், அவளை நெருங்கவே பயந்து போய் அமர்ந்திருந்தான்! ஹரிணியும் அவனிடம் பேசவோ, என்ன நடக்கிறது என்று சொல்லவோ, என்னை எப்படியாச்சும் காப்பாத்து என்றோ எதுவும் கேட்க முனையவே இல்லை! சொல்லப்போனால், அவனை பொருட்டாகவே பார்பப்து இல்லை!
அவன் கவனித்த வரை, ஹரிணியின் பேச்சு முழுக்கக் குறைந்திருந்தது! தள்ளி நின்று அனைத்து வீட்டு வேலைகளையும் பார்த்தவள், குழந்தை உட்பட யாரையும் நெருங்கவில்லை! அவள் முகத்தில் எந்தச் சலனமும் இல்லை! கவலையோ, வருத்தமோ கூட இல்லை! தான் ட்ரிப்புக்கு போவதற்க்கு முன்பிருந்த பயம், வருத்தம் கூட இல்லை! மனமுவந்து எல்லாவற்றையும் செய்வது போல் செய்து கொண்டிருந்தாள்!
அவளது மனமாற்றம், ஒரு வாரம் முன்பே வந்திருந்தது! அன்றிரவு சுந்தர் கொடுத்த ஃபைலையும், ஐபாடையும் பார்த்தவள் அதிர்ந்திருந்தாள்! அதன் பின் அலுவலகமும் செல்ல ஆரம்பித்த பின் ஏற்பட்ட மாற்றம்…
சுந்தர் கொடுத்த ஃபைலை பார்க்கும் முன், ஹாசிணி சொன்னாள்!
அதைப் பாக்குறதுக்கு முன்னாடி, இந்த ஐபாட்ல இருக்குறதை பாத்திருக்கா!
புரியாமல் வாங்கிப் பார்த்த ஹரிணியை 1000 வோல்ட் மின்சாரம் தாக்கியது! அதில் அவளுடைய லீலைகளுக்கான எல்லா ஆதாரங்களும் இருந்தது, விவேக், கீதாவுடன் இணைந்து சுற்றிய ஃபோட்டோக்கள் உட்பட.
விவேக்கோடத்தான் சுத்துனேன்னு இவங்களுக்குத் தெரியுமா? எப்பத் தெரியும்? அப்ப ஏன், காலையில இருந்து என்னை நம்பாத மாதிரி கேள்வி கேட்டாங்க? இன்னும் அவனை எதுவும் செய்யலியே ஏன்?
அனைத்து உண்மையும் தெரியும் என்கிற அதிர்ச்சியோடு, எல்லாம் தெரிந்தும், அவர்கள் பிகேவியருக்கு அர்த்தம் புரியாததாலும், இனி தான் தப்பிப்பதெல்லாம் சாத்தியமே இல்லை, அவர்களாக மன்னித்தால் உண்டு என்ற நிதர்சனமும் புரிய, கண்ணைக் கட்டிக் கொண்டு வந்தது ஹரிணிக்கு.
அப்படியே ஃபைலைப் பார்த்தவளுக்கு இன்னும் அழுகை வந்தது! அதில் இருந்த பல ரிப்போர்ட்டுகள் புரியாவிட்டாலும், அது தன்னுடைய மெடிக்கல் ஃபைல் என்பதும், அதன் படி இவளை ஒரு மன நோயாளி என்று சொல்ல முடியும் என்பது மட்டும் ஹரிணிக்குப் புரிந்தது!
இதெல்லாம் எப்பருந்து உங்களுக்குத் தெரியும்?
தெரிஞ்சிகிட்டு என்ன பண்ண போற என்றான் சுந்தர்! இப்பியும் சொல்றேன், நீ நினைச்ச வாழ்க்கையை நீ வாழலாம்! எவன் பின்னாடி போனியோ, அவன் கூட, நீ நினைச்ச படி என்ன வேணா செஞ்சுக்கலாம்! நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்! ஆனா, உன் வாழ்க்கைக்கு தேவையானதை நீயே சம்பாதிச்சுக்கோ இல்ல இவ்ளோ பெரிய பிரச்சினைல நீ மாட்டுனதும், உன்னை விட்டுட்டு போனானே அவன் சம்பாதிச்சுக் கொடுக்கட்டும்! முடியுமா?
ம்க்கும்… அவனுக்கு வேலை போட்டுக் கொடுத்ததே நீங்க! இல்லாட்டி அவனே பிச்சைதான் எடுக்கனும்! இதுல அக்காவுக்கு வேற சம்பாதிச்சு கொடுப்பானா? இவளைக் காப்பாத்தவே வரலை, சம்பாதிச்சுக் கொடுப்பானாம் என்று கேலி பேசினாள் ஹாசிணி.
நாளைல இருந்து வீட்டு வேலையை செஞ்சிட்டு, ஆஃபிஸ் வந்தும் வேலை செய்யத் தயாரா இரு! இன்னொரு விஷயம், தப்பித் தவறி குழந்தை பக்கம் போயிடாத, அப்புறம் நீ வேறொரு சுந்தரைத்தான் பாப்ப!
அ… அப்ப, குழந்தையை யா… யார் பாத்துப்பா?
என் குழந்தையை நான் பாத்துக்க மாட்டேனாக்கா என்று சுந்தரின் அருகில் வந்து நின்ற ஹாசிணி, அவன் கையோடு, தன்னைக் கோர்த்துக் கொண்டாள்! அது, ஹரிணிக்கு ஏதோ ஒரு செய்தியைச் சொல்லியது!
பதிலுக்கு சுந்தரோ அவளது தோள்களை தன்னோடு சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டான்!
எப்போதும் ஹாசிணியை தொடுகையில் அன்பு இருக்கும் அனால், காதல் இருக்காது! இந்தத் தொடுகையில் காதலையும், உரிமையையும் அவனிடம் கண்டாள்!
இ… இந்த மெடிகல் ஃபைல்?
நடத்தை கெட்டவ அப்படின்னுல்லாம் சர்டிஃபிகேட் கொடுக்குறதில்லையாம், அதான் இப்படி வாங்கிட்டோம் என்றாள் ஹாசிணி! அப்டி ஒண்ணும் தப்பாவும் நாங்க வாங்கலைக்கா! இவ்ளோ அருமையான கணவன், நல்ல மரியாதை, அழகான குடும்பம், ராஜா மாதிரி ஒரு குழந்தை இருக்கிறப்ப, கேவலம், உனக்கு பிரச்சினைன்னு தெரிஞ்ச பின்னாடியும் கூட, உன்னைக் காப்பாத்த நினைக்காத ஒருத்தன் கூட சேந்து மாமாவை அசி… கஷ்டப்படுத்தியிருக்க, அந்த வாழ்க்கையை தொலைச்சிட்டன்னா, நீ பைத்தியம்தான? சுயநினைவு இருக்கிற யாராவது இதை செய்வாங்களா?
நீ என்ன செஞ்சாலும் மாமா பொறூமையா இருந்ததுனால, அவரைச் சப்பைன்னு நீயோ, இல்லை நீ யாரை நம்பி போனியோ அவனோ நினைச்சுடக் கூடாதுல்ல, அதுக்குதான் இந்த சர்டிஃபிகேட்! ஆக்சுவலி, மாமா நினைச்சா, இந்த சர்டிஃபிகேட் இல்லாமியே, உன்னை அசிங்கப்படுத்த மட்டுமில்ல, உன்னை ஆளே அட்ரசே இல்லாம ஆக்க முடியும்! இனி, நீ வாழுற ஒவ்வொரு நொடியும், மாமா உனக்குப் போடுற பிச்சைக்கா!
ஹாசிணியின் கண்களிலோ, வார்த்தைகளிலோ துளியும் இரக்கமில்லாதது மட்டுமல்ல, சுந்தரை ஏமாற்றியதற்கு, அவரை விட அவள் மிகுந்த கோபத்தில் இருப்பதை புரிந்து கொண்டவளுக்கு, அவளுடைய அடுத்த நடவடிக்கை இன்னும் அதிர்ச்சியூட்டியது!
ஆவேசமாய் பேசிய ஹாசிணி, ஜன்னலில் வெறிக்க வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த சுந்தரை, பின்னிருந்து இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள்!
சாருக்கு என்ன வருத்தம்? அவரோட மனைவியை திட்டுனதுக்கா?
யாரு, இவளா என் மனைவி? எப்ப இன்னொருத்தன் பின்னாடி போனாளோ, அப்பவே அவ என் மனைவி இல்லைன்னு ஆயிட்டா! என் மனைவிதான் என் கண்ணு முன்னாடியே இருக்காளே!
யாரு என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தவளைப் பார்த்துச் சிரித்தவன், இந்த வாய்க்கு மட்டும் குறைச்சல் இல்லை! சும்மா இருக்குறதுனாலதானே ஓவரா பேசுது என்று சொல்லி அவளைத் தன் பக்கம் இழுத்தவன், அவளது இதழ்களைக் கவ்வினான்!
ஹரிணியை மேலும் அதிர்ச்சியூட்டிய விஷயம், பதிலுக்கு ஹாசிணியும் அதே வேகத்தில் அவனுக்கு முத்தமிட்டதுதான்!
அவர்கள் இருவரும் ரசித்து முத்தமிட்டுக் கொண்ட அழகு, முதல் முறை கொடுத்துக் கொண்டது போல் இல்லை! சுந்தரின் கழுத்தில் கைகளை கோர்த்து மாலையாக்கி முத்தமிட்டவளை தூக்கி அந்தரத்தில் நிறுத்தி முத்தமிட்டவன், பின் அவள் உதடுகளைச் சீண்டி விளையாட, பதிலுக்கு அவளும் சீண்டி, வெட்கத்தில் சிணுங்கினாள்! அந்தச் சீண்டலும், அணைப்பும், முத்தமும், அவர்களிடையே பரவியிருந்த காதலையும் அன்பையும் சொல்லியது!
தான் விவேக் பின்னாடி போனாலும், வீட்டுக்கு வந்தவுடன் தன்னை நாடும் சுந்தரின் கண்களில் காதலும், அன்பும் உரிமையும் இருக்கும்! அது பெண்ணானவளுக்கு, தன்னைச் சுற்றி வர ஒன்றுக்கு இரண்டு ஆண்கள் இருக்கிறார்கள் என்ற போதையைக் கொடுத்தது. தன் காமத் தேவைகளை நிறைவேற்றிக் கொண்ட பின், இதை எதையும் அறியாமல், வீட்டில் காதலுடன் காத்திருக்கும் சுந்தரின் அன்பு ஆரம்பத்தில் குற்ற உணர்ச்சியைத் தந்தாலும், போகப் போக அவன் மேல் இளக்காரமும், எனக்கு எல்லாம் இருக்கிறது என்ற திமிரையும் தந்தது!
விவேக்கின் பேச்சைக் கேட்டு, சுந்தர் காதலுடன் அணுகும் போதும், இப்படிச் செய்யலாமே எனும்போதெல்லாம், அவன் பேச்சை மீறும் போது அவளுக்கு கூடுதல் ஆணவமும், கிறக்கமும் தலைக்கேறியது! இப்போது வந்தவனுக்காக, கணவனின் உணர்வுகளை நசுக்கியவளுக்கு, அத்தனைக்குப் பின்பும் அவன் கண்களில் எப்போதும் இருக்கும் அன்பு தெரியும் போது, அதைப் புரிந்து கொள்ளாமல் அலட்சியமாகவே இருந்திருக்கிறாள்!
ஆனால், அதே சுந்தர், அதைவிடக் கூடுதல் காதலுடனும், அன்புடனும், ஹாசிணியை முத்தமிடும் போது அவள் உடைந்து போனாள்! விவேக் இன்னொருத்தியுடன் சுற்றுவதை ஏற்றுக் கொண்டவள், அவனுடன் சேர்ந்தே அதையும் அனுபவித்தவள், தன்னைத் தழுவிய அதே வேட்கையுடன், ஹாசிணியைத் தழுவி ஆராதிக்கும் போது தாங்க முடியாமல் தவித்தாள்!
முன் பின் தெரியாத கீதாவுடன், விவேக்கின் காமத்தை பகிர்ந்து கொள்ள முடிந்தவளால், சொந்தத் தங்கையான ஹாசிணியுடன் கூட, சுந்தரின் காதலைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடியவில்லை!
சுந்தர் அதிக பட்சம் திட்டுவான், அடிப்பான் ஆனால் சமூகம் என்ன சொல்லும் என்றோ குழந்தைக்காகவோ, தன்னை ஏற்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை அவனுக்கு என்று கூட நினைத்திருக்கிறாள்! விவேக்குடன் கூடிக் களிக்கும் போது, ஓவரா பேசுனான்னா, உன்னால என்னைத் திருப்தி படுத்த முடியலை, அதுனாலத்தான் இன்னொருத்தன் கூட போனேன், இதெல்லாம் வெளிய போனா உனக்குதான் அசிங்கம்ன்னு சொல்லு அடங்கிடுவான், கோர்ட்ல நீ சொன்னன்னா, பிசினஸ் லெவல்லா எல்லாம் அவனை கேவலமாப் பாப்பாங்கன்னு அவனுக்குத் தெரியும், அதுக்கப்புறம் அவனுக்கு வேற வழியே இல்லை என்று விவேக் கொக்கரித்த போது, ஆமால்ல என்று விவேக்கின் புத்திசாலித்தனத்தை மெச்சுதலாகவும், சுந்தரைக் ஏளனமாகவும் பார்த்திருக்கிறாள்!
இப்போதோ, மிக அசால்ட்டாக சுந்தர் பிரச்சினைகளை ஹேண்டில் செய்வதும், ஏன் இப்படி பண்ண என்ற கேள்வியைக் கூட இதுவரை கேட்காததும் அவளை நிலை குலையச் செய்தது என்றால், அவளது துருப்புச் சீட்டான, குழந்தை, கோர்ட் என்று எதைப் பற்றியும் அவன் கவலைப்படவில்லை என்பது அவள் நம்பிக்கையை ஒட்டு மொத்தமாக அழிந்தது! அதிலேயே முழுக்க அடிப்பட்டு நின்றவள், ஹாசிணியை காதலுடன் தழுவி முத்தத்துடன் சேர்ந்து அன்பையும் பொழிந்த போது ஹரிணியின் முழு உறுதியும் தகர்ந்து ஒரு நடைபிணமாய் மாறியிருந்தாள்!
உண்மை தெரியாது, தெரிந்தாலும் தப்பித்துக் கொள்ளலாம், அதையும் மிஞ்சினால் எதிர்த்து நின்றால், உன்னால முடியலை அதான் இன்னொருத்தன்கிட்ட போனேன் என்று சொன்னால் உடைந்து போவான் என்று நினைத்திருந்தவளுக்கு, அவன் அணுகிய விதம், அவளைப் புரட்டிப் போட்டதென்றால், இதற்கு பக்க பலமாக இருப்பது தன் தங்கை ஹாசிணி எனும் போது அதிர்ச்சியைத் தாங்க முடியவில்லை!
நீயுமா ஹாசிணி இதற்கு உடந்தை என்று ஆவேசமாய் கேட்க நினைத்து திரும்பியவள் திகைத்து நின்றாள்!
எப்போது ஆடைகளைக் களைந்தார்கள், எப்போது சோஃபாவில் வந்தார்கள் என்று தெரியவில்லை! ஆனால், ஹரிணியின் கண் முன்பாகவே, ஒட்டுத் துணியின்றி, பின்னிப் பிணைந்துக் கிடந்த சுந்தரும் ஹாசிணியும், ஒருவரையொருவர் ஆசையாகப் பார்த்தவாறே தடவிக் கொண்டிருந்தார்கள்!
சுந்தரின் கைகள் ஹாசிணியின் இளமை பொங்கும் மேனியெங்கும் வருட, அதில் சிலிர்த்து பூத்தவளின் வெட்கத்தில் சுந்தரின் ஆண்மை வீறு கொண்டு எழுந்தது!
ஆயிரம் நியாயம் நல்லது பேசினாலும், ஹாசிணி போன்ற இளமை கொஞ்சும் பேரழகியின் நிர்வாணமும், தொடுகையும் சுந்தரின் ஆண்மையை வெறி கொள்ள வைத்தது! எவ்வளவு வெறி இருந்தாலும், தன் மனம் கவர்ந்தவள், மானம் காத்தவள், தன் மேல் இதுவரை யாரும் வைக்காத இணையற்ற அன்பினை வைத்தவள், தன்னை மிக முழுமையாகப் புரிந்து கொண்டவளுக்கு எந்த கஷ்டமும் வரக் கூடாது, வயதில் இளையவளை பக்குவமாக அணுக வேண்டும், அதுவும் ஹரிணியின் கண் முன் நிகழும் கூடல் என்பதால் இன்னும் கவனமாக இருக்க வேண்டி, நிதானமாக நின்று விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
அவனுடையத் தொடுகைகளுக்கு அவள் சிலிர்த்து மலர்வதும், நாணிக் கிடப்பதும், மோகமேறி அவனிடமே அத்து மீறுவதும், அவனை இன்னும் அத்து மீறச் செய்வதும், அதில் அவள் இலேசாய் அடங்குவதும் என விளையாட்டு தொடர்ந்து கொண்டே இருந்தது.
ஹாசிணியின் முலைகளை முதலில் தொடும் போது கூசி, குறுகியவள், தொடர்ச்சியான வருடல்களில் விடைத்தேறிய காம்பினில், கால்களை விரித்து மலர்ந்தாள். இன்னமும் அவன் வருடல் கூச வைத்தாலும், முன்பு போலல்லாமல், அவளே தன் முலைகளை அவனுக்கு தோதாகக் காட்டினாள்! மென்மையாக வருடியவன், அழுந்தப் பிசையும் போது அது கொடுக்கும் சுகத்தில் முனகி, அவனுடன் இன்னும் ஒன்றினாள்!
சுந்தரைக் கட்டிப்பிடித்து ஒருக்களித்து படுத்திருந்தவளை, வருடிக் கொண்டே மல்லாக்க படுக்க வைத்தவன், அவள் அங்கம் முழுதும் முத்த ஊர்வலத்தை நடத்த ஆரம்பித்தான்.
பூத்து நிற்கும் இளமையும், அவள் மனதில் சுந்தரின் மேல் பரவியிருக்கும் காதலும், அவன் பெரிதாக மெனக்கெடாமலேயே, காமத்தை பெண்மையில் ஊறவைக்க ஆரம்பித்தது.
அவன் கைகள் அவளது தொடைகளை வருடும் போது, அவன் உதடுகள் அவளது முலைக் காம்பினை சுவைக்க ஆரம்பித்திருந்தது. முத்தத்தின் அழுத்தத்தை அவன் கூட்டிக் கொண்டே போகையில், தொடையின் அழகை ரசித்த கைகள் மேலேறி பின்னழகுகளையும், பெண்மையையும் தரிசிக்க தேடி அலைந்தன! முழுமையாகக் கிடைக்காத கோபமா அல்லது அதுவரை தரிசித்த அழகே பித்துப் பிடிக்க வைத்ததுனாலே என்று தெரியா விட்டாலும், மென்மையாக வருடிய கைகள் திடீரென்று வெறி கொண்டு அவள் அழகுகளை அழுந்தப் பிசைந்தது.
ஒரே நேரத்தில் முலைகளிலும், பின்னழகுகளில் அழுத்தமாய் தீண்டியதில் பாவையவள் விட்டு விலகாமல், இன்னும் அழுந்த அவனுள் ஒன்றி அவனை உசுப்பேத்தினாள்! அவளது மெல்லிய முனகல் அவள் காமத்தினை சுந்தருக்கு மட்டுமட்ட ஹரிணிக்கும் சேர்த்தே சொல்லியது.
ஹாசிணி முக பாவனைகளைக் கண்ட சுந்தருக்கு கள்வெறி கொண்டதென்றால், ஹரிணிக்கோ தாங்க முடியாத இடியாக இருந்தது! அவள் அனுபவிக்கும் விதமும், சுந்தருக்கு ஒத்துழைக்கும் விதமும், மிக அழகாக இருந்தது.
விவேக்குடன் அவள் கூடும் போது, ஒத்துழைப்பு என்பது ஆடைகளை விரைவாகக் கழட்டுவதிலோ அல்லது அவன் கட்டளைகளை நிறைவேற்றுவதிலோதான் இருக்கும்! இங்கோ இருவரும் ஒன்றிணைந்து இயங்குவதும், அவன் தேவைகளை வெட்கப்பட்டாலும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் அள்ளித் தருவதும், பதிலுக்கு அவன் அவளுக்கான சுகத்தை தருவதும் என்று அழகான ஒன்று கூடல் அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது.
இருவரிடையே அன்பில் இருந்த புரிதல் காதலுக்கு விரிந்து இப்போது காமத்திலும் அது பிரதிபலிக்கையில் இது எப்படிச் சாத்தியம் என்றூ குழம்பி நின்றாள்.
அவளது பின்னழகை நீண்ட நேரம் ஆராதித்த கைகள், அவளது பெண்மைக்கு வரும் போது, விழித்துக் கொண்ட ஹாசிணியின் கைகள் அவன் கைகளை தடுத்தது!
விடு ஹாசிணி!
ம்கூம்… வேணாம்!
ஏன்?
கை… கை வேணாம்!
ஹா ஹா ஹா
சிரிக்காதீங்க….ச்சீ… பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு, இப்ப என்னைக் கிண்டல் பண்றீங்களா?
சிணுங்கினாலும் ஹாசிணி, சுந்தருடன் இன்னும் ஒன்றினாள். அந்தத் தழுவலில் அவளது பெண்மை அவனுடன் இன்னும் பிண்ணிப் பிணைந்தது. வீறு கொண்டிருந்த அவன் ஆண்மையும், அவள் தொடைகளில் தவழ்ந்து அவளை மென்மேலும் சிலிர்க்க வைத்தது.
அவளது சிணுங்கலும், மறுப்பும், அதற்குப்பதில் அவள் கேட்ட விதமும், அதில் தெரிந்த அந்நியோன்யமும் ஹரிணிக்கு தலை சுற்ற வைத்தது!
இந்தப் புரிதலும் அந்நியோன்யமும் எப்படி சாத்தியம்? என்னதான் ஒருத்தரின் மேல் ஒருத்தருக்கு அன்பு இருந்தாலும், காதலில், காமத்தில், தன் துணையின் தேவை என்ன, எதை எப்படிச் செய்தால் பிடிக்கும் என்பதெல்லாம் சிறிது காலம் கழித்தே புரியவரும்!
திருமணமான புதிதில் இருவரிடமும் இருப்பது உடல் வேட்கை மட்டுமே! ஆணின் உடலை பெண்ணும், அதை விட முக்கியம் பெண்ணின் உடலை ஆணும் புரிந்து கொள்ளும் வேட்கை மட்டுமே! பெணுடலைப் பற்றி அதிகம் தெரிந்திராத ஆணுக்கு, முதல் பெரும் போதை அவள் உடலே! என்னவென்று தெரியாத வரை இருந்த ஈர்ப்பு, தெரிந்த சில நாட்களில் குறைய ஆரம்பித்து விடும்! அந்தச் சமயத்தில் ஆணை கட்டி வைத்திருப்பது, அந்த உடலின் மூலம், ஆணுடன் அந்தப் பெண் கட்டி எழுப்பும் உணர்வுக் கோட்டைதான்.
தன் மேல் காதலாக, தனக்காக எதையும் செய்யத் தயாராயிருக்கும் ஆணுக்கும், பெண்ணுக்கும் உடல்கள் சலித்தாலும், உணர்வுகள் சலிப்பதில்லை! அதுதான் வருடங்களானாலும், அந்தக் கூடலை உயிர்ப்புடன் கொண்டு செல்லும்! ஆனால் இதெல்லாம் புரிய பக்குவமும், சில பல மாதங்களும் ஆகலாம்.
ஆனால், இங்கு ஹாசிணி, சுந்தருக்கிடையே இந்த அந்நியோன்யமும், புரிதலும் காதலில் மட்டுமல்லாமல், காமத்திலும் எப்படி சாத்தியம் என்று குழம்பிய ஹரிணிக்கு ஒன்று மட்டும் தெளிவாகத் தெரிந்தது,
அது சுந்தரை பிடித்து வைக்கும் அனைத்து வழிகளும் தகர்க்கப்பட்டது மட்டுமல்ல, முன்பை விட இனி மிகச் சந்தோஷமாக சுந்தர் இருக்கப் போகிறான்! ஏனெனில், எல்லா இடங்களிலும் அவனுக்கு தோள் கொடுக்கவும், அவனுக்கு காதலுடன் காமத்தையும் அள்ளி வழங்குவதற்கு ஹாசிணி இருக்கிறாள் என்ற உண்மைதான்!
- Next page: Chapter 25
- Previous page: Chapter 23
