Adultery అనుమానం - పెనుభూతం [Completed]

ఫోన్ లో మగ గొంతు "హలో... హలో... హలో... " అని మూడు సార్లు అని తర్వాత మాట్లాడడం ఆపేశాడు. సడన్ గా "ఆహ్" అన్న సౌండ్ వచ్చింది.

లావణ్య కంగారుగా "హలో... యావండి" అంది.

మగ గొంతు "చంపేసావ్ ,.... నన్ను"

లావణ్య "ముందు మీకు ఏం అయిందో చెప్పండి" అంది కంగారుగా

మగ గొంతు "బండి మీద ఉండి మొండి పెళ్ళాం తో ఫోన్ లో మాట్లాడితే ఏం అవుతుంది.... అదే అయింది.... చచ్చిపోయాను... తెసుకేల్తున్నారు స్వర్గమో నరకమో తెలియదు"

లావణ్య కోపంగా "పిచ్చి పిచ్చిగా మాట్లాడకండి"

భర్త "సరే, నేను ఇక్కడ మొత్తం ఫిక్స్ అయ్యాను రెండు రోజుల్లో వచ్చి కలుస్తాను. ఫైనల్ సెటిల్మెంట్"

లావణ్య "అంటే"

భర్త "మీ అమ్మ అడిగింది కదా.... కట్నం డబ్బులు, ఇంకా పైన రెండు లక్షలు..... సగం సర్ధాను... మిగిలినవి అప్పు కోసం చూశాను దొరికినవి తీసుకొని వస్తున్నా"

లావణ్య "నన్ను వదిలేసినట్టేనా....... అయినా మీకు డబ్బులు ఎక్కడివి,,, నేను ఉన్నప్పుడు అసలు ఉండేవి కావు"

భర్త "కట్నం డబ్బులు"

లావణ్య "మీ తమ్ముడుకి సంబంధం కుదిరిందా" అంటూ ఎక్సైటింగ్ గా అడిగింది.

భర్త "కాదు నాకు కుదిరింది"

లావణ్య "పిచ్చా"

భర్త "పిచ్చి కాదు స్వేచ్చ... మీ అమ్మ బుతుల నుండి, నీ నీలుగుల నుండి నాకు వస్తున్న స్వేచ్చ"

లావణ్య "మా అమ్మ చేసింది తప్పే"

భర్త "మీ అమ్మ తప్పేం లేదు... నిన్ను కట్టుకొని నేను తప్పు చేశాను"

లావణ్య "అలా అనమాకు... నీకు అనుకూలంగానే కదా ఉన్నాను"

భర్త "చూడు... నీకు నేను వద్దు.... అదే విషయం మీ అమ్మకు చెప్పావ్ మీ అమ్మ పెద్ద వాళ్ళను పెట్టుకొని వచ్చి విడాకులు అడిగింది, ఇచ్చేస్తున్నా"

లావణ్య చిన్నగా ఏడ్చింది "నే.... నే... నేను"

భర్త "ఈ అమ్మాయి నీ అంత అందంగా అయితే లేదు కాని మొన్న ఒక సారి దెంగా... అబ్బా స్వర్హం చూపించింది... అసలు నా మొడ్డ చీకుతూనే ఉంది, పగలు దాకా... నా మొడ్డ బాగా నచ్చింది అంట"

లావణ్య "హా! పెద్ద... వేసుకొని పుట్టావ్ లే..." అని గొనిగింది.

భర్త "నేను నిన్ను అడిగాను.... మొడ్డ చీకు అని.... నేనేమన్నా లంజనా అన్నావ్... ఇంటికి పోయి చెప్పావ్... అయిపొయింది"

లావణ్య "మరి చేసుకోవచ్చు కదా లంజలని"

భర్త "చూడు లావణ్య ముసుగులో గుద్దులాట అనవసరం... అయినా నువ్వు ఇలా ఫోన్ చేయకు... నాకు కాబోయే పెళ్ళాం చూస్తే అపార్దం చేసుకుంటుంది"

లావణ్య "హలో, నువ్వు ఇంకా నా మొగుడివే..... అది కాదు నేను అపార్ధం చేస్కోవాలి"

భర్త "సరే, నీకో విషయం చెప్పాలి"

లావణ్య "ఏమిటది?"

భర్త "రేపు గుద్ద దెంగబోతున్నా" అంటూ చాలా ఎక్సైటింగ్ గా చెప్పాడు.

లావణ్య "ఛీ"

భర్త "అబ్బబ్బా అసలే దాని గుద్దలు భలే ఉంటాయి... రేపు నా మొడ్డ పండగ చేసుకుంటుంది"

లావణ్య "నువ్వు అసలు మనిషివేనా.... పెళ్ళాం తో మట్లాడే మాటలేనా"

భర్త "నువ్వు పెల్లానివేనా.... నా దగ్గర మీ అమ్మ నా అవసారం లేదు అంటూ తీసుకెళ్ళింది నిన్ను..... నువ్వు ఎందుకు ఫోన్ చేశావ్ మళ్ళి....."

లావణ్య "అయ్యా,..... నాకు నువ్వంటే ఇష్టం......"

భర్త "నీ మాటల్లో కనపడే ఇష్టం నీ చేతల్లో కనపడదు"

లావణ్య "సరే, నేను ఇస్తాను నీకు"

భర్త "ఏంటి?"

లావణ్య "అదే"

భర్త "అదే అంటే ఏంటి?"

లావణ్య "హుమ్మ్.... హుఫ్... అదే"

భర్త "ఓహ్ అదా... నాకు వద్దు"

లావణ్య "అదేంటి నీకు గుద్ద ఇస్తా అన్నా కదా, అయినా వద్దా"

భర్త "నాకు కావలిసింది లంజ కాదు, డీల్ చేసుకోడానికి... నాకు కావలసింది పెళ్ళాం"

లావణ్య "...."

భర్త "నేను అలిసిపోయి ఇంటికి వస్తే, నాకు వేడి నీళ్ళు పెట్టి, వేడిగా అన్నం పెట్టి, తన కౌగిలిలో నన్ను రీచార్జ్ చేస్తావే అలా కావలి...."

లావణ్య "...."

భర్త "అలిసిపోయి పడుకున్నా కూడా, నీ తల లోని జాజి మల్లెల వాసనకి కోడె నాగులా నా లుంగీలో లేచి పుట్టకోసం ప్రాకులాడి నా శరీరం విరహం నీ శరీర అందాలపై చేసే దాడి"

లావణ్య "...."

భర్త "ఇద్దరం ఒకే మంచం పై కలబడి రెండు పోటేలు డీ కొట్టినట్టు నీ లోతుల్లో నా మగసిరి పదే పదే డీ కొట్టి ఇద్దరం గెలిచి ఇద్దరం ఓడిపోయి అలసి సొలసి ప్రేమగా ఒకరి కౌగిలిలో మరొకరం తెల్లారికి అర్ధ నగ్నంగా నిద్ర లేవడం కావాలి"

లావణ్య "...."

భర్త "అవును నువ్వు నాకు కావలి... నీ శరీరం మాత్రమె కాదు నీ ప్రేమ కావాలి... నాకు మాత్రమె కావలి"

లావణ్య ఏడుస్తుంది.

భర్త "సరే, వేరే మంచి అబ్బాయిని పెళ్లి చేసుకొని సుఖంగా ఉండు"

లావణ్య ఇంకా గట్టిగా ఏడుస్తుంది.

భర్త "ఎందుకు ఏడుస్తున్నావ్"

లావణ్య "నేను వస్తాను"

భర్త "ఎక్కడికి...."

లావణ్య "నీ దగ్గరకు"

భర్త "వచ్చి ఏం చేస్తావ్?"

లావణ్య "ఏం చేస్తాను కాపురం చేస్తాను" అంది కోపంగానే.

భర్త చిన్నగా నవ్వి "నాకు నమ్మకం లేదు.... మీ అమ్మ ఊరుకోదు"

లావణ్య "అమ్మకు చెప్పకుండా వస్తా.... ప్లీజ్ నాకు నువ్వు కావాలి" అంది.

భర్త "ఇప్పుడు ఇంతే అంటావ్... నా దగ్గరకు వచ్చాక మళ్ళి అమ్మ కావాలి అంటావ్"

లావణ్య "అనను... అస్సలు అనను.... నేను చచ్చినంత ఒట్టు"

భర్త "ఏయ్.... ఒట్టు గిట్టు లేదు తీసెయ్... అలా ఇంకో సారి నీ మీద ఒట్టేసుకోకు"

లావణ్య చిన్నగా నవ్వుకుంది "ఇయ్యాల రాత్రి అమ్మ నిద్ర పోయాక, నేను పొలిమేర దగ్గరదాకా వస్తా బ్యాగ్ సర్దుకొని వస్తా.... రెడీ గా ఉండు"

భర్త "హుమ్మ్... అల్లుడిగా మీ ఊర్లో తల ఎగరేసుకొని తిరిగి నీ ఇంటి మంచం మీద నీతో కిర్ర్ కిర్ర్ ఆడాల్సిన వాడిని........ దొంగ చాటుగా వచ్చి సొంత పెళ్ళాన్ని లేపుకు పోయే దుస్తితి వస్తుంది అనుకోలేదు"

లావణ్య "అబ్బా, రమ్మంటావా వద్దా"

భర్త "రా.... ఇవ్వాళ లేచి పోయినా వరసగా నీకు నిద్ర లేని రాత్రులు చూపిస్తా"

లావణ్య "హిహిహి"

భర్త "సరే, వెళ్లి పడుకో... నీ కోసం పొలిమేర దగ్గర ఎదురుచూస్తూ ఉంటా"

లావణ్య "హుమ్మ్ నేను కూడా వచ్చే ముందు ఫోన్ చేస్తా"

లావణ్య ఫోన్ కట్టేసి వెనక్కి తిరిగి చూడగానే.... అమ్మాని అమ్మమ్మ కనపడింది.

లావణ్య భయం భయంగా "అమ్మమ్మ అదీ....."

అమ్మమ్మ "రాత్రిళ్ళు ఒంటరిగా వెళ్ళడం మంచిది కాదు.... నన్ను తోడు లేపు... " అంది.

లావణ్య ఆమెను హత్తుకొని "అమ్మమ్మ నేను తప్పు చేస్తుంటే ఎందుకు కాదనలేదు" అంటూ ఏడ్చింది.

అమ్మమ్మ "ఇప్పటికైనా అర్ధం అయింది కదా... జరిగింది అంతా పీడ కల అనుకోని మర్చిపో... మొగుడుతో సుఖంగా ఉండు"

లావణ్య "హుమ్మ్" అంటూ బయలు దేరబోయింది.

అమ్మమ్మ "ఒక్క విషయం"

లావణ్య వెనక్కి తిరిగి "ఏంటి?"

అమ్మమ్మ "నా మనవడిది మంచి గానే ఉంటుందా"

లావణ్య సిగ్గు పడి తల వంచుకొని అటు ఇటూ ఊపింది.

అమ్మమ్మ "నర్సింహ కంటే పెద్దదేనా.... వాడిది అనకొండలా ఉంటుంది అంట వాడి పెళ్ళాం చెప్పింది" అంది.

లావణ్య కోపంగా అమ్మమ్మ వైపు చూసి "వాడిది అనకొండ అయితే నా మొగుడిది ఏనుగు తొండం " అంది.

అమ్మమ్మ నవ్వింది.

లావణ్య "అందుకే వాళ్ళు పెడితే నాకు పెద్దగా ఆనలేదు"

అమ్మమ్మ చిలిపిగా "జాగ్రత్త.... అసలే చాలా విరహంలో ఉంచావ్ ఇన్ని రోజులు" అంది.

లావణ్య మొహం కోపంగా పెట్టి "మాకు తెలిసులే ఏం చేయాలో" అంటూ వెళ్ళిపోయింది.

మరుసటి రోజు, లావణ్య వాళ్ళ అమ్మ ఇంట్లో డబ్బు నగలు తీసుకొని మరీ పారిపోయింది లావణ్య.

అమ్మమ్మ "ఏమయింది?"

అమ్మ "పిచ్చిది ఇల్లు మొత్తం ఊడ్చుకొని పారిపోయింది"

అమ్మమ్మ "తీసుకొని వెళ్ళింది..... అయినా దాని కోసమే కదా... చేయించావ్"

అమ్మ "అల్లుడు వస్తే... ఇక్కడే తొక్కి పెట్టెదాన్ని ఇప్పుడు అది అక్కడ ఉండి ఊడిగం చేయాలి"

అమ్మమ్మ "ఇక్కడ ఇలానే ఉంటే మొన్నటి దాకా మల్లేషం ఎక్కాడు, తర్వాత వాడి ఫ్రెండ్స్ అందరూ ఎక్కి లంజని చేస్తారు.... "

అమ్మ కోపంగా చూసి, మొహం తిప్పుకుంది.

అమ్మమ్మ "నీకు విషయం తెలియదు అని బుకాయించకు.... చూసి చూడనట్టు ఉన్నావ్ అని నాకు కూడా తెలుసు"

అమ్మ "...."

అమ్మమ్మ "దాని జీవితం అది చుస్కుంటుంది..... ఇక దానికి దూరంగా ఉండు... రేపు... అది నీళ్ళు ఓసుకుంటే (కడుపు).... నేను పురుడు పోస్తా"

అమ్మ "అబ్బో, పెద్ద హుషారు మనిషి వని, నిన్నే ఒకళ్ళు చూడాలి" అని మూతి తిప్పుకుంది.

అమ్మమ్మ "అదేం లేదు.... నువ్వు నీళ్లోసుకో.... నీకు కూడా నేనే పురుడు పోస్తా"

అమ్మ "చాల్లే సంబడం మొగుడు చచ్చిన ఆడదాన్ని నేను నీల్లోసుకోవడం ఏంటి?"

అమ్మమ్మ "సరే, అయితే... నీ కడుపు.. నీ ఇష్టం.." అని డబుల్ మీనింగ్ మాట్లాడి లోపలికి వెళ్ళింది.

అమ్మ "ముసలి ముండ...... ముసలి ముండ...... " అని తల్లిని తిట్టుకొని ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది.

తర్వాత రెండు నెలలకు లావణ్య ఇంటికి ఫోన్ చేసి కడుపు సంగతి చెప్పింది.

లావణ్య అమ్మ పూలు, కొత్త చీర, గాజులు కొనుక్కొని అల్లుడు ఇంటికి లోనికి రానిస్తాడా లేదా అనుకుంటూ భయం భయంగానే, అమ్మమ్మని వెంటపెట్టుకొని బయలు దేరింది.

కృష్ణ తన భుజంతో అనుపమ తల్లిని పొడుస్తూ "ఏమే అత్త, మటన్ కూర ఎదే" అన్నాడు. (కృష్ణకి మేనత్త, కృష్ణ ఆమె బాగా క్లోజ్ ఫ్రెండ్స్ లా ఉంటారు)

అనుపమ తల్లి "నీ కంటి ముందే కద రా హాస్పిటల్ నుండి ఇంటికి వచ్చింది, నర్సింహని వెళ్లి తీసుకు రానీ" అంది.

కృష్ణ "వండక పో, నీ చెయి కొరుక్కుని తింటా" అంటూ చనువు గా ఆమె భుజం కొరుకుతున్నాడు.

అనుపమ తల్లి "అమ్మో అమ్మో చూడవే, వీడు కుక్క లాగా" అంటూనే కృష్ణ భుజం చరిచింది.

కృష్ణ "అబ్బా..... అంత గట్టిగానా కొట్టేది" ఉండు నీ పని చెబుతా అంటూ అనుపమ తల్లి యొక్క చెయి మేలి వేశాడు.

అనుపమ తల్లి "అమ్మో అమ్మో చంపేస్తున్నాడు రోయ్"

అనుపమ "రేయ్ వదులు రా...."

కృష్ణ "తను చెప్పింది కాబట్టి వదులుతున్నా" అని వేలు చూపించాడు.

అనుపమ తల్లి "హుమ్మ్" అనుకుంటూ లేచి కట్టు బొట్టు సరి చేసుకొని వంట గదిలోకి వెళ్ళింది.

నర్సింహ "సిగ్గు లేదు రా... నీకూ..." అంటూ నవ్వాడు.

అప్పుడే ఇంట్లోకి మిగిలిన ముగ్గురు స్నేహితులు శ్రీరామ్, మల్లేషం మరియు సత్య వచ్చారు.

కృష్ణ "నా ఫ్రెండ్ రా తనూ... కదా అత్తా"

అనుపమ తల్లి "అవును ఏవరు దొరకలేదని నీతోనే సావాసం చేయాలి"

కృష్ణ "అరె నాకేం తక్కువ, ఇప్పుడే కదా... కిట్ట పరమాత్ముడులాగా మాయ చేసి ఒకరి జీవితం కాపాడాను"

మల్లేషం ఈల వేశాడు.

కృష్ణ "న్యాచురల్ గా నువ్వు నా భక్తురాలివి అవ్వాలి" అంటూ చిటికే వేశాడు.

అనుపమ తల్లి "అబ్బో చాలా వేషాలు ఉన్నాయే" అంది.

అనుపమ "అయినా కిట్ట పరమాత్ముడు, ద్రౌపదికి బెనారస్, కంచి పట్టు చీరలు ఇచ్చాడు... నువ్వు పెండింగ్ ఉన్న చీరే ఇంత వరకు దిక్కు లేదు" అంది.

నర్సింహ తన భార్య మళ్ళి మామూలుగా అవ్వడంతో హ్యాపీగా అయ్యాడు.

నర్సింహ "మరే.... నువ్వేమో చీరలు చింపించావ్" అంది. శ్రేయ చినిగిన బట్టలను ఉద్దేశిస్తూ.

అందరం నవ్వాం...

కృష్ణ "పిచ్చి భక్తులారా...." అని చేతిని పెద్ద బాబా లా పోజ్ పెట్టి స్టైల్ గా చెబుతూ "చీరల పంపిణి కార్యక్రమం కాదే టాపిక్... న్యాయం నిలబెట్టడంమ్ ధర్మాన్ని ఉద్దరించడం" అంటూ డివైన్ స్మైల్ ఒకటి పడేశాడు.

అనుపమ "రేయ్, నువ్వు ఇంకో చీర పెండింగ్ ఉన్నావ్..... మొత్తం రెండూ..." అంటూ వచ్చింది.

అనుపమ తల్లి "సచ్చింది గొర్రె"

కృష్ణ "అమ్మ నీ యమ్మా, దీనికి దొరికాను.... అసలే చీరల పిచ్చిది" అని చిన్నగా అన్నాడు.

అనుపమ "హా! హా! వినపడింది... మీ ఇంటికి వస్తా... మీ అమ్మ చేత ఒకటి వదిన చేత ఒకటి, మొత్తం మూడు పెట్టించ లేదనుకో" అంటూ వేలు చూపిస్తుంది.

కృష్ణ "క్షమించు నర్సింహ, నీకు ఇలాంటి పెంకి పెళ్ళాన్ని యిచ్చి చేశాం" అని డ్రమాటిక్ గా అన్నాడు.

అనుపమ తల్లి "ఆపూ నీ వేషాలు, ఇటొచ్చి వంటలో సాయం చెయ్"

కృష్ణ "ఏంటి నేనా... ఆరడుగుల మగాడిని నాకు వంట పని చెబుతున్నావా.... హతవిధి" అంటూ డ్రామా చేస్తున్నాడు.

అనుపమ తల్లి "రేయ్, నువ్వు మూడు అడుగులు ఉన్నప్పుడు నుండి చేసిన వెధవ పనులన్నీ చెప్పమంటావా" అని బెదిరించింది.

కృష్ణ గట్టిగా నవ్వి "వద్దు.... అంత సాహసం చేయొద్దు నేనే వస్తా" అని వెళ్ళాడు.

నర్సింహ, వాళ్ళను చూసి తలకోట్టుకొని నవ్వుతూ శ్రీరామ్ తో "మావోడు, సిటీ లో కూడా ఇంతేనా...."

శ్రీరామ్ నవ్వి "డబుల్...."

అందరం నవ్వుకున్నాం.....

కొద్ది సేపటికి మల్లేషం లేచి వెళ్లి కొడవలి తీసుకొని వెళ్లి భోజనం కోసం అరటి ఆకులు కోసుకొని వచ్చాడు.

సత్య మరియు శ్రీ రామ్ వెళ్లి బిందెలు పంపు దగ్గర నీళ్ళు పట్టుకొని వచ్చారు.

కొద్ది సేపటి తర్వాత మల్లేషం "రేయ్ ఈ కొడవలి భలే పదునుగా ఉంది రా...." అంటూ చూపించాడు.

కృష్ణ చేతిలోకి తీసుకొని "అవును పదును గా ఉంది" అంటూ నర్సింహకి చూపించాడు.

అప్పటి వరకు కొంచెం సైలెంట్ గా ఉన్న నర్సింహ కృష్ణ చేతిలో కొడవలి పదును గురించి మాట్లాడుతూ ఉంటే పగలబడి నవ్వుతున్నాడు.

అందరూ నర్సింహని అయోమయంగా చూస్తూ "ఎందుకు నవ్వుతున్నావ్" అని అద్గుతుంటే "ఏం లేదు" అంటూ నవ్వుతూనే ఉన్నాడు.

అనుపమ కూడా నవ్వుతూ "ఏంటి?" అంటే "ఏం లేదు" అని చెప్పాడు.

( మూడు నెలల క్రితం, కృష్ణని అనుపమ విషయంలో అనుమానించి ఆ కొడవలితోనే చంపేద్దాం అని పదును పెట్టించి అక్కడ పెట్టాడు)​