Update 08

శివ : నేను చెప్పినట్టు చెయ్యి, అక్కడ కొన్న బాటిల్ తీసుకుని స్ట్రెయిట్ గా నడిచి కొన్ని తాగి మిగతాది డస్ట్ బిన్ లో వెయ్యి, ఒకసారి అటు ఇటు చూడు అక్కడ ఎంక్వయిరీ కౌంటర్ దెగ్గరికి వెళ్లి ఏదో ఒక ఇన్ఫర్మేషన్ అడుగు, ఒకసారి వెనక్కి తిరిగి వాడిని చూసి మళ్ళీ ఇన్ఫర్మేషన్ డెస్క్ వాళ్ళతో మాట్లాడు, ఇప్పుడు వెళ్లి పక్కనే ఉన్న వెయిటింగ్ చైర్లో కూర్చో అప్పుడప్పుడు వాడిని డౌట్ గా చూడు.

మీనాక్షి : టైం అవుతుంది, ఇలా ఎంత సేపు

శివ : అయిపోయింది లేచి లోపలికి వెళ్లి బోర్డింగ్ పాస్ తీసుకో, లగేజ్ చెక్ చేయించుకో, నీ పక్కనే ఉన్న సెక్యూరిటీ అధికారి ఆయన దెగ్గరికి వెళ్ళు, నేను వస్తున్నాను.

మీనాక్షి సెక్యూరిటీ దెగ్గరికి వెళ్లి ఆయనతో మాట్లాడుతుండగా నేను కూడా వెళ్లాను.

శివ : సర్ వన్ గయ్, దేర్ హి ఇస్ ఫాలోయింగ్ అస్ ఫ్రొం పాస్ట్ టు హౌర్స్, హి ఇస్ లూకింగ్ సస్పీషియస్. యు కెన్ చెక్ ద సిసి ఫుటేజ్ ఇఫ్ నీడెడ్.

ఆఫీసర్ : ఓహ్ ఇస్ ఇట్. లెట్ మీ చెక్ అని పక్కనే ఉన్న రూంలోకి వెళ్లి కోపంగా బైటికి వచ్చి, యు కెన్ గో, ఐ విల్ టీచ్ హిం ఎ లెసన్ అని మమ్మల్ని చూసి నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇద్దరం వెనక్కి చూసాం, వాడిని పక్కకి రమ్మన్నాడు వాడు వినకపోయేసరికి చొక్కా పట్టుకుని ఈడ్చుకెళ్లాడు. వాడు బతిమిలాడుకుంటున్నాడు మీనాక్షి నన్ను చూసింది. నవ్వాను, గట్టిగా నవ్వుతూ నన్ను వాటేసుకుంది. అందరూ మమ్మల్నే చూస్తుంటే తేరుకుని గేట్ క్లీయరెన్స్ పూర్తి చేసి ఫ్లైట్ ఎక్కి కూర్చున్నాం. విండో సైడ్ మీనాక్షి కూర్చుంటే తన పక్కనే కూర్చున్నాను, నా పక్కన ఇంకొక ఆయన సుమారు అరవై ఏళ్ళు ఉండొచ్చు వచ్చి కూర్చున్నాడు, మమ్మల్ని చూసి నవ్వి ఏదో బిజినెస్ మ్యాగజిన్ తీసి చదువుకుంటున్నాడు. మీనాక్షి నా చెయ్యి కరుచుకుని ఆనందంగా మాట్లాడుతుంటే తన నవ్వుతున్న పెదాలు ఆ పళ్ళ వరస చూస్తూ కూర్చున్నాను.

మీనాక్షి : ఏమైంది ?

శివ : చాలా అందంగా ఉన్నావ్

మీనాక్షి : నీకు ఇలా రొమాంటిక్ గా మాట్లాడడం కూడా తెలుసన్న మాట.

శివ : ఏ, ఎందుకలా అడిగావ్

మీనాక్షి : అంటే ఎప్పుడు నీ ధ్యాస డబ్బులు సంపాదించడం మీద లేకపోతే పని మీదే ఎక్కువగా ఉంటుంది. నాతో ఎప్పుడైనా సరదాగా మాట్లాడతావేమో అని ఎదురు చూసే దాన్ని.

శివ : సారీ, అదేంటో చిన్నప్పటి నుంచి అంతే ఒక పని మీద కూర్చుంటే అది అయిపోయేదాకా నాకు నిద్ర పట్టదు, అలా అని నాకు వేరే వాళ్ళు గుర్తు ఉండరు అనుకోకు, నా బుర్రలో అందరి యోగ క్షేమాలు అవతలి వాళ్ళు నా నుంచి ఏం కోరుకుంటున్నారో అని కూడా ఆలోచిస్తాను కానీ బైటికి కనిపించేలా ప్రవర్తించను. ఇంకోటి నేను మనీ మైండెడ్ కాదు.

మీనాక్షి : నేను అలా అనలేదు సరే ఆ టాపిక్ వదిలేయి, నిన్ను ఒకటి అడుగుతాను, చేస్తావా

శివ : చెప్పు

మీనాక్షి : అది నీకు ఇష్టం లేనిదీ అయితే

శివ : చెయ్యను, కానీ నీకు నచ్చే ఇంకో పని చేస్తాను. ముందు ఒక పని బాలన్స్ ఉంది అది పూర్తి చెయ్యాలి.

మీనాక్షి : ఏంటది ?

శివ : ఈ డీల్ కనుక ఓకే అయితే, నీ దెగ్గర కొంచెం అప్పు చేద్దాం అనుకుంటున్నాను. ఒక ఇల్లు కట్టాలి నా జీవితాంతం ఆ ఇంట్లోనే ఉండబోతున్నాను నువ్వు కోరుకున్నట్టు పెద్దమ్మతో, అదేనా నువ్వు అడగబోయేది.

మీనాక్షి : (ఆశ్చర్యంగా) నీకెలా తెలుసు, మీ పెద్దమ్మతో మాట్లాడావా

శివ : లేదు

మీనాక్షి : మరి అంత కచ్చితంగా అదే అడుగుతానని ఎలా తెలుసు?

శివ : చెప్పాను కదా, నాకు దెగ్గరైన వాళ్ళు నా నుంచి ఏం కోరుకుంటున్నారో కూడా ఆలోచిస్తానని.

మీనాక్షి : నువ్వు ఒంటరిగా ఉండటం నాకు నచ్చలేదు, మీ పెద్దమ్మ కూడా ఒక్కటే ఉంటుంది, అంత మంచి వ్యక్తి అందులోనూ నన్ను ఇన్స్పైర్ చేసిన ఆవిడ ఒంటరిగా ఉండటం కూడా నాకు నచ్చలేదు.

శివ : అన్ని అనుకున్నట్టు జరిగితే రాబోయే నాలుగు నెలల్లో పెద్దమ్మ బర్తడే ఉంది, సప్రయిజ్ చెయ్యాలని ఉంది.

మీనాక్షి : కచ్చితంగా నువ్వనుకున్నది జరుగుతుంది.

శివ : ఇంకా చాలా ఓకే అవ్వాలి

మీనాక్షి : అయిపోతాయి, ఇక్కడ ఉన్నది ఎవరు శివ.

శివ : ఇది మరీ కొంచెం.

మీనాక్షి : ఓవర్ ఏం కాలేదు, నువ్వు చాలా టాలెంటెడ్ అండ్ నీ కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్ గురించి వంక పెట్టేదే లేదు, ఒక్క అమ్మాయిల విషయంలో తప్ప

శివ : ఆహా

మీనాక్షి : మరి ఇన్ని రోజులు ఎందుకు తనకి దూరంగా ఉన్నావ్ ?

శివ : తనకి ఎవ్వరు లేకపోతే అనుకోవచ్చు కానీ అటు అత్తింటి వాళ్ళు ఉన్నారు, ఇటు పుట్టింటి వాళ్ళు ఉన్నారు. వాళ్ళు దూరంగా ఉంటే కొన్ని రోజులకి ఒంటరితనం భరించలేక ఎవరో ఒకరి దెగ్గరికి వెళ్ళిపోతుందిలే అనుకున్నాను.

మీనాక్షి : కానీ నువ్వన్నట్టు ఏమి జరగలేదు, అంతేనా?

శివ : మొండిది నా అమ్మ

మీనాక్షి : నీ ఇంట్లో నాకొక రూం ఉంటుందా

శివ : ఇద్దరికీ ఒకటే రూం అనుకున్నాను, నీకు కావాలంటే ఇంకో రూం కట్టిస్తాను.

మీనాక్షి : ఆ ఆ ఇద్దరికీ ఒకటే రూం, నేను అదే అనుకున్నాను కానీ అడగాలంటే సిగ్గేసింది. అని నా చెయ్యి వెనక దాక్కుంది. నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

శివ : నా నుంచి గత కొన్ని రోజులుగా నువ్వు కోరుకుంటుంది ఇలాంటి ప్రేమే కదా, అలాగే నువ్వు కోరుకునే ఆ ముద్దులు కూడా ఇస్తాను సరేనా

మీనాక్షి : నీకు మైండ్ రీడింగ్ తెలుసా, ఎలా తెలుస్తున్నాయి నీకు నా మనసులో అనుకునేవి.

శివ : అందులో ఏముంది, సాధారణంగా వయసులో ఉండే అమ్మాయి అందులోనూ కొత్తగా ప్రేమలో పడిన వారు కోరుకునేది ఇవే కదా.

మీనాక్షి : ఆమ్మో నువ్వు మాములోడివి కాదు

శివ : అవును మాములు వాడిని కాదు, నీ వాడిని.

బాబు కొంచెం సైలెంట్ గా ఉండరా చిన్న పనిలో ఉన్నాను అన్న మాటలు వినిపించేసరికి శివ, మీనాక్షి ఇద్దరు పక్కన కూర్చున్న ఆయనని చూసారు. మీనాక్షి కొంత అసహనం వ్యక్తం చేస్తే శివ సర్దిచెప్పి ఆయన వైపు తిరిగి చూసాడు. ఆయన ఏదో లాప్టాప్ లో టైపు చేస్తుండడం చూసి మెలకుండా కూర్చున్నాడు. కొంత సేపటికి ఆయన తల పట్టుకోవడం చూసి శివ తన చేతిలో ఉన్న వాటర్ ఆయనకి అందించాడు. ఆయన వద్దని వారించినా

శివ : మీకు ఇప్పుడు అవసరమే తాగండి అని చనువుగా ఆయన చేతిలో ఉన్న లాప్టాప్ తీసుకున్నాడు. ఆయన వాటర్ తాగుతుంటే శివ అందులోని మ్యాటర్ చదవడం చూసి శివ వంక చూసాడు.

ఏమైనా అర్ధం అయ్యిందా అని చులకనగా అడిగాడు.

శివ : సర్ మీరు ఎందుకని IPOకి వెళ్ళలేదు అనగానే ఆయనకి శివ దెగ్గర కంపెనీలకి సంబంధించి కొంత అవగాహన ఉందని అర్ధం చేసుకుని శివతో మాట్లాడడం మొదలు పెట్టాడు.

నా పేరు మాధవ్

శివ : సారీ అండి నా పేరు శివ, అని షేక్ హ్యాండ్ ఇచ్చాడు.
(మీనాక్షి వీళ్లిద్దరు మాట్లాడుకునే మాటలు వింటూ అటువైపు తిరిగి కూర్చుంది)

మాధవ్ : IPOకి వెళ్ళచ్చు కానీ సమస్య అది కాదు నా స్నేహితుడు నాకు తెలియకుండా వేరే పెద్ద కంపెనీతో డీల్ కుదుర్చుకున్నాడు అది ఒక వేస్ట్ కంపెనీ గత పన్నెండు సంవత్సరాలుగా అప్పుల్లో కూరుకుపోయి ఉంది. వీడు వాళ్ళ చేతిలో ఎలా ట్రాప్ అయ్యాడో తెలీదు కానీ డీల్ కుదుర్చుకుని వాళ్ళకి హాఫ్ పేమెంట్ కింద ఇరవై కోట్లు కుమ్మరించేసాడు. నాకు తెలిసి వద్దని డీల్ క్యాన్సల్ చేద్దామని వాళ్ళకి మెయిల్ పెడితే రెస్పాన్స్ లేదు ఫోన్ చేశాను కుదరదని చాలా గట్టిగా మాట్లాడుతున్నారు. ఇప్పుడు వాళ్ళతో డైరెక్టుగా మాట్లాడదామనే వెళుతున్నాను.

శివ : వాళ్ళు ఒప్పుకోకపోతే

మాధవ్ : అదే అర్ధం కావటంలేదు, నాకు వేరే సోర్స్ లేదు ఇప్పటికే రా మెటీరియల్ వచ్చేసి రెడీగా ఉంది. ప్రొడక్షన్ లేట్ అయితే మిగతా కంపెనీలు దున్నుకుంటాయి. నా కంపెనీ నుంచి సప్లై లేకపోతే ఆటోమేటిక్ గా డిమాండ్ పడిపోద్ది. ఇప్పటికే పోయిన ఏడాది వచ్చిన నష్టాలు నెత్తి మీద తాండవం చేస్తున్నాయి. ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కావట్లేదు ఒక్కన్నే అయిపోయాను.

శివ : మీ ఫామిలీ సపోర్ట్ తీసుకోండి, ఇప్పుడున్న మీ ఫ్రెండ్ పోసిషన్ లో మీ ఆవిడనో మీ అబ్బాయినో కూర్చోపెట్టండి. IPOకి వెళ్ళండి ఫండ్స్ కలెక్ట్ చేసి ముందు ప్రొడక్షన్ స్టార్ట్ చెయ్యండి. బండి ముందుకు కదిలితే సమస్యలన్నిటికీ పరిష్కారాలు అవే దొరుకుతాయి.

మాధవ్ : నేను అలానే అనుకున్నాను కానీ ఇందులో ఒక చిన్న మెలిక ఉంది, ఏదైనా రివర్స్ అయ్యిందంటే నేను దివాళా తీయాల్సి వస్తుంది. నా గుడ్ విల్ పోతుంది మళ్ళి బిజినెస్ లోకి ఎంటర్ అయ్యే ఛాన్స్ ఉండదు.

శివ : ఆ మెలిక నేను కనిపెట్టాను లెండి, నా దెగ్గర సొల్యూషన్ ఉంది. నా కంపెనీ కోసం ఫ్యూచర్ లో అవసరం పడుతుందని నేనే ఒక ప్లాన్ రూపోంచించాను. మీకోసం చెపుతాను కానీ అది మీ వల్ల అవుతుందో కాదో

మాధవ్ : నా వల్ల ఎందుకు కాదు

శివ : ఎందుకంటే దీనికి కొంచెం తెలివితో పాటు నటన కూడా వచ్చి ఉండాలి, ఇటు రండి ఏం చెయ్యాలో చెపుతాను కానీ ఎవ్వరికి చెప్పకూడదు మరి. బైటికి వస్తే అందరం కష్టాల్లో పడతాం, మీ మాట చూస్తుంటే నిజాయితీగల వారిలా ఉన్నారు అందుకే సహాయం చేస్తున్నాను. దెగ్గరికి రండి అని రెండు నిమిషాలు ఆయన చెవిలో ఎలుక కోరినట్టు గడగడా వాగాడు.

మాధవ్ : ఎక్సలెంట్ ఐడియా కానీ, ఫెయిల్ అయ్యే ఛాన్స్ లేదు. సారీ ఇందాక నీ వయసు చూసి నిన్ను తక్కువ అంచనా వేసాను కానీ ఇలాంటి ఒక గమ్మత్తు ఐన ఐడియా నీకు ఎలా వచ్చింది.

శివ : మీనాక్షి కంపెనీ గురించి వచ్చిన సమస్య గురించి నావన్నట్టుగా చెప్పాను. కొంత అనుభవంతో పాటు చదివానని చెప్పాను.

మాధవ్ : నువ్వు నాకు హెల్ప్ చేసావ్, ఇప్పుడు నా వంతు మీకు రా మెటీరియల్ సప్లై చేసే అబ్దుల్లాతో నేను ఇంతక ముందు బిజినెస్ చేసాను, మీకు ఏ ఆటంకం కలగకుండా నేను రికమెండ్ చేస్తాను.

శివ : పరవాలేదండి, నేను చెప్పిన ఐడియా వర్క్అవుట్ అవుతుందో లేదో కూడా నాకు తెలీదు

మాధవ్ : నాకు తెలుసు, లెట్ మీ హెల్ప్ యు

శివ : అలాగే, థాంక్యూ వెరీ మచ్ సర్

మాధవ్ : నాకు నీ నెంబర్ ఇవ్వు, ఇప్పుడు నేను నీకు మాట సహాయం చేసే స్థాయిలో మాత్రమే ఉన్నాను. నా వల్ల అయినంత చేస్తాను అని నిజాయితీగా చెప్పేసరికి శివ కాదనలేకపోయాడు.

ఫ్లైట్ ల్యాండ్ అయ్యింది ఇద్దరు ఫ్లైట్ దిగి ఎయిర్పోర్ట్ నుంచి బైటికి వచ్చాము. మాధవ్ గారు మాకు బై చెప్పి మరొక్కసారి ధన్యవాదాలు చెప్పి వెళ్లిపోయారు.

మీనాక్షి : ఏం కావాలట ఆయనకి, ఇద్దరు తెగ ముచ్చట్లు పెట్టుకున్నారు గంటన్నర వరకు

శివ : ఆయనకి చిన్న సమస్య, ఇద్దరం మాట్లాడుకోగా పరిష్కారం దొరికింది, దానికి బదులుగా మనకి మాట సాయం చేస్తా అన్నాడు అంతే.

మీనాక్షి : ఇంతకీ ఏం కంపెనీ ఆయనది

శివ : శ్రీ కృష్ణ షుగర్స్

మీనాక్షి : ఓహ్ అలాగ, చూద్దాం. మనం ముందు రిసార్ట్ కి వెళదాం, అక్కడ ఫ్రెష్ అయ్యి మీటింగ్ కి వెళదాం. ఏమంటావ్

శివ : వద్దంటాను మన సిట్యుయేషన్ కి, అదీ నువ్వు ఉన్న సిట్యుయేషన్ కి అవసరమా ఇవన్నీ. వచ్చిన పని చూసుకుందాం. ముందు ఏదైనా ఒక హోటల్ చూడు అది తక్కువ ఖర్చులో అయిపోయేలా

మీనాక్షి : నువ్వున్నావే... అబ్బాయిలు బైట అమ్మాయిలని పడెయ్యడానికి అప్పులు చేసి మరి అటు ఇటు తిప్పి, గిఫ్టులు, సినిమాలు షికార్లు, చాక్లేట్లు ఇన్ని చేస్తే మళ్ళి ప్రేమిస్తారో హ్యాండ్ ఇస్తారో అని భయపడుతుంటారు. ఇక్కడ నువ్వేమో డబ్బులు నావైనా వద్దంటున్నావ్ గిఫ్ట్స్ నేను ఇచ్చినా తీసుకోవు పైగా నన్నే డామినేట్ చేస్తావ్ ఏంటో ఇలా అయిపోయింది.

శివ : సారీ మేడం మీరు అలా ఫీల్ అవుతున్నారని నేను అనుకోలేదు, ఇక నుంచి మీ డబ్బులని మంచి నీళ్లలా ఖర్చుపెడదాం. ముందు బుర్జ్ అల్ హోటల్ కి వెళదాం పదండి.

మీనాక్షి : మళ్ళి నా మీద కోపం. సరే పదా నువ్వు అన్ని ఫిక్స్ అయ్యి వచ్చావ్ కదా అని ముందుకు నడిచింది.

ఇద్దరం హోటల్ కి వెళ్లి ఒక పదినిమిషాలు కూర్చుని ఫ్రెష్ అయ్యి మీటింగ్ అడ్రస్ హోటల్ వాళ్ళకి చెపితే వాళ్ళు సహాయం చేసారు అక్కడనుంచి క్యాబ్ బుక్ చేసుకుని నేరుగా వాళ్ళ కంపెనీ ముందు ఆగి లేట్ చెయ్యకుండా రిసిప్షనిస్ట్ దెగ్గరికి వెళ్లి మా గురించి చెప్పి మాధవ్ గారు ఇచ్చిన తన విసిటింగ్ కార్డు చూపించాను. పావుగంటకి లోపలికి పిలిచారు.

కంపెనీలో జరిగిన అవకతవకల గురించి అటు ఇటుగా చెప్పి ఇప్పుడు కంపెనీ మా చేతుల్లో ఉందని రెండు ప్రూఫ్స్ తో పాటు మాధవ్ గారి అస్సురిటీ కూడా బాగా పని చేసింది. హాఫ్ పేమెంట్ తోనే కావాల్సిన మెటీరియల్ సప్లై చెయ్యడానికి ఒప్పుకున్నారు. గంటన్నర మీటింగ్ తరవాత అగ్రిమెంట్ చేసుకున్నాం ఆమ్మో అది మీటింగ్ అనడం కంటే సిబిఐ రైడ్ అనొచ్చు ఎన్ని ప్రశ్నలు అడిగారో.

అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చి రెస్టారెంట్ కి వెళ్లి మంది ఆర్డర్ చేసాము. తింటుంటే మీనాక్షి వెళ్లి ముందు మొహం కడుక్కుని నా ముందు కూర్చుని తల విదిలించింది.

మీనాక్షి : ఆమ్మో తల తిరిగిపోయింది

శివ : ఈ డ్రింక్ తాగు

మీనాక్షి : అన్నిటికి సమాధానాలు చెపుతున్నావ్ నీకు ఇంత ఎలా తెలుసు?

శివ : కొంత తెలుసుకున్నాను కొంత చదివాను. అయినా నేనేమి అన్ని ప్రశ్నలకి సమాధానం చెప్పలేదు. తెలిసిన వాటికి మాత్రమే చెప్పాను, తెలియని వాటికి నాకు తెలిసిన సోల్లంతా చెప్పాను. మన దెగ్గర మ్యాటర్ ఉందని వాళ్ళకి అర్ధమయ్యేలా కొంచెం కాన్ఫిడెంట్ గా చెప్పాను అంతే.

మీనాక్షి : నాకైతే భయం వేసింది, ఎప్పుడు ఇలాంటి ఒక మీటింగ్ కి వెళ్లిందే లేదు.

శివ : మొత్తానికి అయిపోయింది.

మీనాక్షి : అవును అంతా నీవల్లే కానీ నీకు క్రెడిట్ ఇవ్వదలుచుకోలేదు

శివ : ఎందుకో

మీనాక్షి : అలా ఇస్తే నేనే నా నుంచి నిన్ను వేరు చేసినట్టు అనిపిస్తుంది, నాకు అది ఇష్టం లేదు.

శివ : (కొంచెం ప్రేమగా చూసాను) ఇంకా

మీనాక్షి : ఫ్లైట్ రాత్రికి ఉంది, అప్పటివరకు ఏం చేద్దాం

శివ : ఏదో చూడాలన్నావ్ కదా

మీనాక్షి : ఏమొద్దు రూంకి వెళ్ళిపోదాం

శివ : వెళ్లి

మీనాక్షి : నీతో కొంచెం సేపు, మళ్ళి మళ్ళి మనకి ఇలాంటి ఏకాంతం దొరకదు.

శివ : సరే...

మీనాక్షి : సరే అని తల ఊపుతావేంటి, ముద్దులు పెడతా అన్నావు కదా

శివ : అలాగా

మీనాక్షికి సిగ్గుతో బుగ్గలు ఎరుపెక్కితే శివ నవ్వాడు, మీనాక్షి లేచి శివ పక్కకి వచ్చి కూర్చుని ఇద్దరు తినేసి రూంకి బైలుదేరారు. రూంకి వెళ్లి కుర్చున్నారనే కానీ ఇద్దరికీ బుర్రలు హీట్ ఎక్కిపోతున్నాయి. మీనాక్షి శివకి ఎదురుగా వచ్చి కూర్చుంది.

శివ : చాలా తొందరగా ఉన్నట్టు ఉందే

మీనాక్షి : మరి నీకోసం ఎదురు చూస్తే వచ్చే సంవత్సరానికి కూడా ఇలానే కూర్చుని ఉంటాం. పైకే నువ్వు గట్టిగా ఉంటావు కానీ అమ్మాయిల విషయంలో నువ్వు ఎంత మొహమాట పడతావో నాకు తెలీదా అని ముందుకు జరిగింది.

మీనాక్షి సన్నటి కోర పెదాలు చూస్తూనే ముందుకు జరిగాను కానీ టెన్షన్ గా ఉంది. ఇదే నా తొలి ముద్దు ఎలా ఉంటుందో నేను తొందరపడితే తను ఇబ్బంది పడుతుందేమో, తనే ముద్దు పెట్టేవరకు ఆగుదామా కానీ కళ్ళు మూసుకుని ఆగిపోయిందే. ఏం చెయ్యను సరే అని నేను కూడా నా పెదాలని తన పెదాలకి దెగ్గరగా తీసుకెళ్లి కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఒక పది సెకండ్లు ఏమి కాలేదు. కళ్ళు తెరిచి చూసాను మీనాక్షి నా కళ్ళల్లోకే చూస్తుంది. చిన్నతనంగా నవ్వాను. నాకు తెలుసు అంటూనే మీనాక్షి నా కాలర్ పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుంది. ఇద్దరి పెదాలు కలుసుకున్నాయి.

మీనాక్షి పెదాల మీద నా పెదాలు ఉంచి అటు ఇటు రుద్దాను, అంతకు మించి ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలీలేదు. నాకు ముద్దు పెట్టడం రావట్లేదు నాకు తెలుస్తుంది భయపడిపోయాను ఎంత ప్రయత్నించినా అస్సలు కుదరడం లేదు, ఇంతలో మీనాక్షి నా గుండె మీద గట్టిగా ఒక్కటి చరిచింది ఆగిపోయాను. నన్ను వెనక్కి తోసి నా మీద ఎక్కి ఆటో కాలు ఇటో కాలు వేసి కూర్చుంది. నా కళ్ళలోకి చూస్తూ తన వేలుని నా పెదాల మధ్యలో పెట్టి తెరిచింది. మీనాక్షి అలా నా మీద కూర్చునేసరికి నా ఆలోచనలన్నీ ఆగిపోయాయి ఇలాంటి ఒక అనుభవం గురించి నేను కల కూడా కనలేదు, అనుకున్నాను అలా ముద్దు పెట్టాలి ఇలా ముద్దు పెట్టాలి అని కానీ ఇక్కడి దాకా వచ్చాక శిల్పంలా స్తంభించిపోయాను.

మీనాక్షి తన పెదాలతో ముందు నా కింద పెదం అందుకుని ఆ వెంటనే పై పెదం అందుకుని మళ్ళి కింద పెదం, తరువాత అలానే చెయ్యమన్నట్టు తన పెదాన్ని నా పెదాల మధ్య దూర్చింది. నేను కూడా మీనాక్షి చేసినట్టే చేసాను సడన్ గా తన నాలికతో నా నాలిక మీద నాకింది ఏమైందో ఏమో ఆత్రం ఆగలేదు తన వీపు మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగా హత్తుకుని నేనూ నా నాలికని తన పెదాల మధ్యలోకి తోసాను. అలా ఎన్నో మాటలు ముద్దు ముచ్చట్ల తరువాత మీనాక్షి నా మీద పడుకుని నిద్ర పోయింది. కొన్ని కొంటె ఆలోచనలు వచ్చినా నన్ను నేను ఆపుకున్నాను.

మీనాక్షి : అన్నిటిలో ముందు ఉండే నువ్వు ఈ విషయంలో కొంచెం వెనకాల పడ్డావోయి అని నవ్వుతూ వాటేసుకుని, పదా షాపింగ్ కి వెళదాం అని లేచింది.

ఇద్దరం బైటికి వెళ్లి మీనా బజార్, అలానే గార్డెన్ మార్కెట్ వెళ్లి వచ్చాం. మీనాక్షి తన తమ్ముడి కోసం ఏదో కొనింది. అక్కడనుంచి కొంచెం సేపు హోటల్ కి వచ్చేసి ఇద్దరం ముద్దుల లోకంలోకి వెళ్లిపోయాం. ఈ సారి ప్రిపేర్ అయ్యాను నేనే కావాలని ఎక్కువగా ముద్దులు పెట్టేసాను నా అవస్థ చూసి నవ్వుకుంది.

మీనాక్షి : నువ్వు ఇంకా చాలా ఓపెన్ అవ్వాలి, నేనున్నాగా నాకు వదిలేయి నేను చూసుకుంటాను అని నా నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టి మళ్ళి పెదాల మీద పెట్టింది.

ఇద్దరం ఇండియాకి తిరిగి వచ్చేసాం, ఎయిర్పోర్ట్ నుంచి ఇద్దరం విడిపోడానికి మా ఇద్దరికీ ఎంత భారంగా అనిపించిందో మాటల్లో చెప్పలేను. పెద్దమ్మ కూడా నేను వెళ్లిపోయేటప్పుడు ఇంతకంటే ఎక్కువ బాధ పడిందేమో అనిపించింది. హాస్టల్ కి వెళ్లకుండా నేరుగా పెద్దమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాను.

టైం చూస్తే అర్ధరాత్రి రెండవుతుంది తలుపు కొట్టాను ఐదు నిమిషాలకి తలుపు తెరుచుకుంది. పెద్దమ్మ నన్ను చూసి కళ్ళు తుడుచుకుని మళ్ళి చూసి లోపలికి రమ్మని తలుపు వేసేసింది. ఎం మాట్లాడకుండా వెళ్లి సోఫా ఎక్కి పడుకున్నాను. నాకు దుప్పటి కప్పి మంచినీళ్ల బాటిల్ ఒకటి కింద పెట్టి వెళ్ళిపోయింది. మళ్ళీ లేచింది పెద్దమ్మ లేపాకే.

కావేరి : శివ.. శివా

శివ : (దుప్పటి తీసేసి లేచి కూర్చున్నాను) చెప్పు

కావేరి : టైం పది అవుతుంది, ఏం చెప్పాలి నీకు. ఆఫీస్ లేదా

శివ : ఆమ్మో మర్చిపోయా ఇవ్వాళ నా ఎగ్జామ్ అంటూనే లేచి పరిగెత్తి త్వరగా బ్రుషు పేస్ట్ పట్టుకుని బాత్రూంలోకి దూరి స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి బైటికి పరిగెత్తాను.

కావేరి : మళ్ళీ ఎప్పుడు

శివ : ఎగ్జామ్ రాసొస్తా

కావేరి : సరే వెళ్ళిరా ఆల్..

శివ : ఆల్ ద బెస్ట్ వద్దు నేనేం చదవలేదు అంటూనే వెళ్ళిపోయాను.

కాలేజీకి వెళ్లి గగన్ సర్ పుణ్యమా లేట్ అయినా అల్లో చేసారు. మూడు గంటల ఎక్జామ్ ని ఏమి రాక తెలిసినంత వరకు రాసేసి గంటన్నరలో బైటికి వచ్చేసా. కొంత సేపటికి సందీప్ వాళ్లంతా వచ్చారు, బానే రాశాం అన్నారు. నా పరిస్థితి ఆ దేవుడికే తెలియాలి అనుకుని మీనాక్షికి ఫోన్ చేద్దాం అని చూస్తే లేదు ఇంట్లోనే మర్చిపోయా. కొంతసేపు ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడి ఇంటికి బైలుదేరాను.

ఇంటికి వెళ్లేసరికి పెద్దమ్మ ఆల్రెడీ అన్నం వండేసి నా ఫోన్లో మాట్లాడుతూ కూర వండుతుంది. నన్ను చూసి నవ్వి మీనాక్షి అని పెదాలతో చెప్పి మళ్ళీ ఫోన్లో మాట్లాడుతుంటే వెళ్లి సోఫాలో కూర్చుని టీవీ పెట్టాను. పది నిమిషాలకి వచ్చి నా పక్కన కూర్చుని నా చేతికి ఫోన్ ఇచ్చింది. చూస్తే అరగంట మాట్లాడుకున్నారు.

శివ : ఏంటి అరగంట నుంచి ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారు

కావేరి : ఊరికే నీకోసం చేసింది ఎగ్జామ్ ఎలా రాసావ్ అని ఫోన్, నేను ఎత్తే సరికి అలా మాట్లాడుతూ కూర్చున్నాం.

శివ : ఏం ఎగ్జామ్లో ఏంటో

కావేరి : ఎలా రాసావ్ అని అడగనులే

శివ : అంత బాగా ఏం రాయలేదు. ఏదో ఇంటర్మీడియట్ ఆన్సర్లు రాసొచ్చాను.

కావేరి : దుబాయి నుంచి నాకేం తెచ్చావ్

శివ : మర్చిపోయా ఉండు ఒక్క నిమిషం బ్యాగ్లో ఉన్నాయి చూడు.

పెద్దమ్మ బ్యాగ్ తెచ్చి ఓపెన్ చేసింది.

శివ : ఆ కవర్ ముస్కాన్ ది, గాజులు ఒక డ్రెస్ తీసుకున్నా

కావేరి : తీసి చూసి బాగున్నాయి అని కింద్దున్న కవర్ తీసింది.

శివ : ఆ కవర్ నీదే

కావేరి : చీర బాగుంది కానీ ఈ జాకెట్టే అస్సలు బాగాలేదు అని చూపించింది. (నవ్వొచ్చింది బాలీవుడ్ హీరోయిన్స్ చీర మీద వేసుకునే బ్రా లాగ ఉందది)

శివ : హహ చీర మాత్రమే కొన్నాను అది దాని మాచింగ్ ఏమో ఇంకోటి కుట్టించుకోమా సరిపోద్ది. అవి దాని మాచింగ్ గాజులు

కావేరి : థాంక్స్

శివ : అవన్నీ తరవాత రాత్రి సోఫా నాకు చాల్లేదు, దుప్పటి కూడా చలి ఆగట్లేదు ఇలా అయితే ఇక్కడ రోజు పడుకోవడం కష్టమే

కావేరి : నిజంగానా అని లేచింది

శివ : వద్దంటే చెప్పు వెళ్ళిపోతా

కావేరి : హమ్మయ్య మొత్తానికి నా కొడుకు నా దెగ్గరికి చేరాడు అంటూ నవ్వుతు కళ్ళలో నీళ్లతో వచ్చి కౌగిలించుకుంది.

శివ : ఆ కొన్ని రోజులు మాత్రమే

కావేరి : ఇంక నిన్ను నేను పోనివ్వను అని గట్టిగా పట్టుకొనేసరికి పెద్దమ్మని చూసాను

శివ : సారీ ఇన్ని రోజులు నిన్ను బాధ పెట్టినందుకు

కావేరి : ఉండు అన్నం పెట్టుకొస్తా ఇద్దరం తిందాం, వెళ్లి కాళ్ళు చేతులు కడుక్కోపో అని లోపలికి వెళ్ళింది ఆనందంగ

పెద్దమ్మ అలా అనగానే మళ్ళీ ఇలాంటి మాటలు విని నాకు నా చిన్నతనం గుర్తు వచ్చింది. ఒకప్పుడు ఇలానే నన్ను తిడుతూ ఆట పట్టిస్తూ నాతో ఆడుకుంటూ ఉండేది పెద్దమ్మ, నేనేమో నాకు కోపం వచ్చినప్పుడల్లా బకెట్లో నీళ్లు తీసుకొచ్చి పెద్దమ్మ మీద పొసేవాడిని. నవ్వుకుంటూ బైటికి వెళ్లి కాళ్ళు చేతులు కడుక్కుని బకెట్లో నీళ్లు నింపి వచ్చి తలుపు చాటున దాక్కున్నాను

కావేరి : శివా అన్నం పెట్టాను ఎక్కడా

శివా : అమ్మా ఒకసారి ఇలా రా అని పిలిచి పెద్దమ్మ లోపలికి రాగానే బకెట్ నీళ్లు కుమ్మరించేసాను.

ఆనందంగా ఆశ్చర్యపోయి నవ్వుతూ ఏడుస్తూ నన్ను వాటేసుకుంది.

కావేరి : ఇన్ని రోజులు నాకు దూరంగా ఎలా ఉండాలనిపించింది నీకు

శివ : సారీ సారీమా నేను ఏదో అలోచించి వెళ్లాను, అలా అయితే నువ్వు ఇటు అత్తగారింటికో లేక పుట్టింటికొ వెళతావని కానీ నేను అనుకున్నవేవీ జరగవని నాకు అర్ధం అయ్యింది ఈ కొన్ని నెలలేగా నీకు దూరంగా ఉన్నదీ.. ఇక నీతోనే ఉంటాను రేపు పెళ్ళైనా మీనాక్షినే నీ ఇంటి కోడలిగా వస్తుంది సరేనా మనం కలిసే ఉంటాము.

కావేరి : ఉ కొట్టింది. నువ్వు నన్ను ఒంటరిగా వదిలేసి వెళ్ళిపోతే నేను వెళ్ళిపోతాననుకున్నావా ఇంకోసారి ఇలాంటి పిచ్చి ఆలోచనలు చేస్తే ఊరుకోను చెప్తున్నా అని నా చెవి పిండి, తడిచిన తన చీరని చూసుకుని పాత రోజులు గుర్తు చేసుకుని నవ్వుతూ ఉంది.

శివ : స్నానం చేసి వస్తే ఇద్దరం తినేద్దాం.

ఇద్దరం తినేసి ఎన్నెన్నో ఎప్పటెప్పటి విషయాలో గుర్తుచేసుకుని నవ్వుకున్నాం కొంతసేపటికి మీనాక్షి, ముస్కాన్ ఇద్దరు కలిసి వచ్చారు.

శివ : ముస్కాన్ ఎలా ఉన్నావ్, మొత్తానికి హోటల్ కంస్ట్రక్షన్ పూర్తి చేసావు ఎవ్వరి హెల్ప్ లేకుండా ఐయామ్ ప్రౌడ్ ఆఫ్ యు

కావేరి : నిజంగానా, వెరీ గుడ్ ముస్కాన్

ముస్కాన్ : ఊరుకోండి పెద్దమ్మ మీరు కూడా, భయ్యా ఎంత బిజీగా ఉన్నా రోజు మేస్త్రితో మాట్లాడుతూనే ఉన్నాడు ఒక పక్క నాకు హెల్ప్ చేస్తూనే నాకు తెలీకుండా జాగ్రత్త పడ్డాడు అంతా నేనే చేస్తున్నాను అనుకోవాలని

శివ : నేను చేసింది మాట సాయం మాత్రమే, పని అంతా నువ్వే చేసుకున్నావ్

ముస్కాన్ : అవే మాటలు నా నోటి నుంచి చెప్తే ఎవరైనా నమ్ముతారా పోనీ వింటారా, నువ్వే గ్రేట్

మీనాక్షి : మీ అన్నా చెల్లెళ్ళ గొడవ ఆపండి ఇక.. ఆంటీ ఎటైనా వెళదామా

కావేరి : ఎటు వెళదాం మీరే చెప్పండి అని నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్లి దుబాయి నుంచి నేను తెచ్చిన గిఫ్ట్ తీసుకొచ్చి ముస్కాన్ చేతికి ఇచ్చింది.

ముస్కాన్ : ఏంటిది

మీనాక్షి : ఓపెన్ చేసి చూడు నీకోసం మీ భయ్యా ఇష్టంగా కొనుక్కొచ్చాడు

ముస్కాన్ : అవునా అంటూ తెరిచి లోపల ఉన్న డ్రెస్, గాజులు, దర్గా నుంచి తెచ్చిన తాయత్తులు చూసి వావ్ థాంక్స్ భయ్యా అంది

శివ : కవర్లో పెన్ ఉంది చూడు అది చాచాకి ఇవ్వు

ముస్కాన్ : చాలా అంటే చాలా సూపర్ గా ఉంది భయ్యా.. థాంక్యు, ఇంతకీ ఎక్కడికి వెళదాం

శివ : ఎక్కడికి వద్దు కానీ ఇక్కడే ఇంట్లోనే దాగుడు మూతలు ఆడదాం

కావేరి : హహ

మీనాక్షి : ఏమైంది ఆంటీ

కావేరి : వీడు దొంగ, తొండి ఆట ఆడతాడు

మీనాక్షి : ఇదిగో తొండి గిండి ఏం లేవు, సరిగ్గా ఆడాలి సరేనా

శివ : సరే అని నవ్వాను గట్టిగా

కావేరి : చూడు ఎలా నవ్వుతున్నాడో దొంగ

శివ : సరే సరే ముందు దొంగ ఎవరు వస్తారు

ముస్కాన్ : రండి పంటచెక్కలు వేద్దాం అని వేయగా ముస్కాన్ ఏ దొరికిపోయింది

ముస్కాన్ వెళ్లి అంకెలు లెక్కపెడుతుంటే అందరం దాక్కోడానికి లోపలికి దూరాము, అప్పుడే నాకు ఫోన్ వచ్చింది.. సందీప్ నుంచి.

శివ : చెప్పు సందీప్

సందీప్ : చిన్న ప్రాబ్లం ఒకసారి కంపెనీ దెగ్గరికిరా గగన్ సర్ కూడా ఇక్కడే ఉన్నాడు లోకల్ బయ్యార్స్ మాట వినడంలేదు

శివ : వస్తున్నా. మీనాక్షి మీనాక్షి...

ముస్కాన్ : ఏంటి భయ్యా ఇంకా దాక్కోలేదా

శివ : లేదురా చిన్న పని ఇలా వెళ్లి అలా వచ్చేస్తా.. మీనాక్షి

మీనాక్షి : వచ్చాను

శివ : కార్ కీస్ ఇవ్వు కంపెనీ దాకా వెళ్ళొస్తాను

మీనాక్షి : నేనూ రావాలా

శివ : లేదు అవసరంలేదు ఇప్పుడే వస్తాను. లోకల్ బయ్యర్స్ వచ్చారట మాట్లాడి వస్తాను.

పెద్దమ్మ కూడా బైటికి వచ్చేసింది

మీనాక్షి : సరే అంది దిగాలుగా

శివ : అలా దిగులు పడకపోతే ఇంట్లో ముగ్గురు ఉన్నారు మీకు వచ్చింది చెయ్యండి వచ్చేటప్పుడు చాక్లేట్ కొనుక్కొస్తా ఎవరి వంట బాగుంటే వాళ్ళకి చాక్లేట్

ముస్కాన్ : డన్

కావేరి : చూద్దాం

మీనాక్షి : నాకు వంట రాదు

కావేరి : నేను నేర్పిస్తా కదా పదండి అస్సలు ఇంట్లో ఏమున్నాయో చూద్దాం ముందు అని నవ్వుకుంటూ కిచెన్ లోకి వెళ్లిపోయారు ముగ్గురు నేను కంపెనీ దెగ్గరికి కార్ స్టార్ట్ చేశాను.
Next page: Update 09
Previous page: Update 07