Incest/Taboo అరణ్య

మీనాక్షి కంపెనీ గేట్ లోపలికి వెళుతుంటేనే లోపల ఏదో జరుగుతుందనిపించింది ఎందుకంటే బైట కొంతమంది ఇంతకముందు పనిచేసిన గోపాల్, శ్యామ్ మనుషులు కనిపించారు. లోపలికి వెళ్లాను

శివ : గగన్ సర్ ఏమైంది ఏంటిదంతా

సందీప్ : వీళ్లంతా లోకల్ బయ్యర్స్ మన వస్తువులని కొనుక్కోబోయ్యేదే లేదని వచ్చి వార్నింగ్ ఇస్తున్నారు.

గగన్ : ఇప్పుడేం చేద్దాం శివా

శివ : ఇదంతా ఎవరు చేపిస్తున్నారో నాకు తెలుసు, అని అందరినీ చూసి హలో అని అరిచాను.

హలో బాబు నిన్నే వినాలి, అరుస్తుంటే వినిపించట్లేదా.. అస్సులు ఇక్కడికి మీరంతా ఎందుకు వచ్చినట్టు మిమ్మల్ని కొనమని బలవంతంగా ఎవరైనా మిమ్మల్ని లాక్కొచ్చారా? (అందరూ సైలెంట్ గా అయిపోయారు)

మీరు చేసేది ఎలా ఉందొ తెలుసా అమ్మ అన్నం పెట్టకపోయినా దెగ్గరికి వెళ్లి మరీ అమ్మా నేను అన్నం తినను అని మారం చేసినట్టుంది. అమ్మ అయినా కరిగి బతిమిలాడుతుంది ఇక్కడ మీ అమ్మ అయ్యలు ఎవ్వరు లేరు కొనకపోతే వెళ్లిపోండి అంతే.

"మా సపోర్ట్ లేకుండానే బిజినెస్ చేద్దామనుకుంటున్నారా, ఎలా చేస్తారో మేమూ చూస్తాం"

శివ : నీ బాదేంటి బామ్మర్ది.. అనగానే వెనక ఉన్న అందరూ నవ్వారు. నా ప్రోడక్ట్ కొనను అనుకున్నప్పుడు ఇంకా ఎందుకు ఇక్కడే ఉన్నావ్, అస్సలు ఇక్కడికి ఎందుకు వచ్చావ్.. (ఇంతలో ప్యూన్ అందరికి చాయ్, బిస్కెట్స్ తీసుకువచ్చాడు)

రాజు ఇక్కడ మనతో బిజినెస్ చేసేవాళ్ళు ఎవ్వరు లేరు, చాయ్ బిస్కెట్స్ దండగ లోపల పెట్టు.. (అనగానే రాజు లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు)

ఆ ఎక్కడున్నాం.. మీకు ఒక చిన్న కధ చెపుతా వినండి. నాకు తెలిసిన ఒకాయన పొట్ట చేత్తో పట్టుకుని ఈ ఊరు వచ్చాడు, చేతిలో చిల్లిగవ్వ కూడా లేదు, కాని ఒక్కడే ఎదుగుతూ స్థిరపడుతూ తను ఏదగడమే కాకుండా తన చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళు కూడా ఎదగాలని అందరికి షేర్స్ ప్రాఫిట్స్ కూడా పంచాడు. ఎవరో తెలుసా ఈ కంపెనీ ఓనర్ సీతారామ్ గారు. బాబులు ఇందులో సుబ్బారావు గారి ఫ్యామిలీ నుంచి ఎవరైనా ఉన్నారా అనగానే ముగ్గురు లేచి నిలబడ్డారు, వాళ్ళని చూస్తూనే ఒక్కసారి ఈ కంపెనీ గురించి మీ నాన్న గారిని అడగండి చెపుతారు. రెడ్డి గారి కుటుంబం అనగానే ఇద్దరు చేతులు లేపారు.

మీరంతా ఎప్పటి నుంచో ఈ వ్యాపారంలో కొన్ని తరాలుగా ఉంటూ వస్తున్నారు, ఎవడో నిన్న మొన్న వచ్చిన వాడి మాటలు విని ఇంత దూరం వచ్చారు, కంపెనీ పేరు మాత్రమే మారింది, దాని విలువలు మారలేదండి. మీరు ఇంకా నమ్మకపోతే కంపెనీ ఓనర్ సీతారామ్ గారి మనవరాల్ని పిలిపిస్తాను తనే ఇప్పుడు ఈ కంపెనీ ఓనర్.. ఈ రెండేళ్లు మాత్రమే కంపెనీ ఇలా ఉందండి కొన్ని రోజుల్లో పాత కంపెనీ ఎలా నడిచేదో దాన్ని మించిన పూర్వ వైభవం మీకు చూపిస్తాను. ఎవరైతే కంపెనీని నమ్ముతాం తిరిగి కంపెనీ మనకి తోడుగా ఉంటుంది అని నమ్ముతున్నారో వాళ్ళు మాత్రమే ఉండండి. మిగతా వాళ్ళంతా మళ్ళీ గెట్అవుట్ అని చెప్పక ముందే వెళ్ళిపోరా ప్లీజ్ చెప్పాలంటే మనసు రావట్లేదు.. అనగానే ఒక పది మంది వచ్చిన ప్లాన్ ఫెయిల్ అయినట్టు మొహం మాడ్చుకుని లేచివెళ్ళిపోగా మిగతావాళ్ళు ఎక్కడివాళ్ళు అక్కడే కూర్చుండిపోయారు.

రాజు.. చాయ్ బిస్కెట్స్ తోపాటు భోజనం ఏర్పాట్లు కూడా చెయ్యి, అందరూ భోంచేసి వెళ్ళండి, ఒక వారంలో మీటింగ్ పెట్టుకుందాం.. ఏమంటారు అనగానే అందరూ చెప్పట్లు కొట్టారు. తిరిగి గగన్ సర్ పక్కన నిల్చున్నాను.

శివ : హ్యాపీయేనా

గగన్ : నిజంగా నువ్వు చాలా గ్రే..

శివ : ఊరుకోండి సర్.. ఆమ్మో లేట్ అయిపోయింది వెళ్ళాలి, సర్ అదీ..

గగన్ : నేను చూసుకుంటాను, వెళ్ళు

శివ : సందీప్ మన పని ఎంతవరకు వచ్చింది

సందీప్ : రేపు పొద్దున్నే అందరూ నీ ముందుంటారు

అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చేసి ఇంటికి వచ్చాను, డోర్ తీసుకుని లోపలికి అడుగుపెడుతుండగానే వాసన గుమగుమలాడుతుంది. అమ్మ నాకిష్టమైన కూర వండింది.

శివ : నేనొచ్చేసా..

కావేరి : రేయి ఆగాగు.. అక్కడే ఉండు వస్తున్నాం.. ముందు కళ్ళు మూసుకో

శివ : అలాగే..

ముగ్గురు చేతిలో మూడు గిన్నెలతో శివ ముందుకు వచ్చారు.

శివ : కళ్ళు తెరవనా

కావేరి : ఆగు ముందు వాసన చూసి అవేంటో కనిపెట్టు చూద్దాం

శివ : సరే

కావేరి : ఇదేంటో చెప్పు చూద్దాం

శివ : వాసన కూడా చూడనవసరంలేదు గుత్తోంకాయ, మసాలా స్టఫ్

కావేరి నవ్వుతూ ఆగిపోయింది

ముస్కాన్ : భయ్యా మరి ఇదీ.. అని శివ మొహం దెగ్గరికి తెచ్చింది.

శివ : హ్మ్మ్.. ఏదో స్వీట్ లా ఉంది.. ఏంటో తెలియట్లా

మీనాక్షి : మరి ఇదీ.. అని ముందుకు వచ్చింది

శివ : ఇది కూడా స్వీటే, కాని తెలియట్లా ఆగాగు గులాబ్ జాం అదేనా

మీనాక్షి : హా.. అదే

కళ్ళు తెరిచి ముందుగా ముస్కాన్ చేతిలో ఉన్నది తీసుకుని చూసాను కద్దు ఖీర్. గబగబా రెండు స్పూన్లు తినేసి మీనాక్షిని చూసాను, నన్ను చూసి నవ్వుతుంది.

శివ : ముస్కాన్ అంత బాగా చేస్తుంది మరి ఖీర్

మీనాక్షి : మరి నాది ?

శివ : ఇవ్వు.. వావ్ ఇంత సాఫ్ట్ గా వచ్చింది, టేస్ట్ కూడా అదిరిపోయింది.. నువ్వే గెలిచావ్

మీనాక్షి : అదేంటి మరి..

శివ : మా అమ్మ వంట రుచి చూడాల్సిన పనిలేదు, అది ఎలా ఉంటుందో నాకు తెలుసు అని అమ్మని చూసాను.. అమ్మా ఆకలేస్తుంది..
కావేరి కళ్ళ నిండా నీళ్లతో కొంగుతో తుడుచుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.

మీనాక్షి : ఏమైంది శివా

శివ : ఎప్పుడూ పెద్దమ్మ అని పిలుస్తాను కదా అమ్మా అని పిలిచేసరికి కొంచెం ఎమోషనల్ అయ్యింది

ముస్కాన్ : ఎంత హ్యాపీగా ఉండుంటుందో

శివ : అవును రా.. ఇక నుంచి అమ్మా అనే పిలుస్తాను.. బతికుందో లేదో కూడా తెలియని అమ్మని మనసులో పెట్టుకుని ఈ అమ్మని బాధ పెట్టలేను.

మీనాక్షి : అంటే నువ్వు ఇంకా మీ అమ్మ కోసం వెతుకుతున్నావా

శివ : మీకెలా తెలుసు ఇదంతా, అమ్మ చెప్పిందా

ముస్కాన్ : అవును భయ్యా

శివ : తన గురించి తెలిసేంత వరకు వెతుకుతూనే ఉంటాను, ఆ రోజు తరవాత తను ఉందా చనిపోయిందా, ఎవరు చంపారు.. బతికుంటే ఇప్పుడు ఎక్కడ ఉంది.. జస్ట్ తెలుసుకుంటాను అంతే..

మీనాక్షి : తెలుసుకుని..?

శివ : తెలుసుకుంటాను అంతే ఎప్పటి నుంచో ఈ ప్రశ్నలు నన్ను సరిగ్గా నిద్రపోనివ్వడంలేదు.. ఇదంతా అమ్మతో చెప్పకు

మీనాక్షి : అలాగే

ముస్కాన్ : భయ్యా చెప్పడం మర్చిపోయా ఇవ్వాళ లతీఫ్ వాళ్ళు మళ్ళి వచ్చారు, నాన్నని నన్ను లతీఫ్ కి ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యమని బలవంత పెడుతున్నారు. నాకు ఇష్టం లేదు

శివ : భయపడకు అయినా ఎందుకు భయం నీ వెనక ఎవరున్నారు

ముస్కాన్ : మా భయ్యా ఉన్నాడు అని వచ్చి వాటేసుకుంది (నవ్వుతూ)

శివ : కదా.. అన్ని నువ్వన్నట్టుగానే జరుగుతాయి, సరేనా

ముస్కాన్ : థాంక్స్

శివ : థాంక్స్ కాదు ఇంకో కప్ ఖీర్ పొయ్యి అని నవ్వాను

నలుగురం భోజనం చేసి ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ కాలక్షేపం చేసాం. అమ్మా, ముస్కాన్ ఏదో మాట్లాడుకుంటుంటే మీనాక్షి వచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది.

శివ : ఇంకా.. ఏంటి విశేషాలు.. నిజంగా గులాబ్ జాం నువ్వే చేసావా

మీనాక్షి : లేదు అత్తయ్య చేసింది

శివ : ఓహ్.. అత్తయ్య
మీనాక్షి : నువ్వు అమ్మా అని పిలుస్తున్నావ్ గా మరి, నేను ఏమని పిలవాలి, రేపటి నుంచి రోజు గంట ట్యూషన్ నాకు వంట నేర్పిస్తా అంది.

శివ : నేర్చుకో

మీనాక్షి : ఇంకా

శివ : చెప్పాలి

మీనాక్షి : ఏముంటాయి.. కంపెనీ పనులు నాన్న చూసుకుంటున్నాడు, తమ్ముడు నా మాట విని బుద్ధిగా చదువుకుంటున్నాడు, అమ్మ ఎప్పటిలానే ఇక నేనేమో ఎప్పుడు నీ చుట్టే నీ గురించే.. ఇక నువ్వేమో అన్ని చూసుకుంటావ్ ఇటు నా గురించి అటు అమ్మ గురించి ముస్కాన్ గురించి ఇంకా నీ మెదడులో ఏం ఏం ఉన్నాయో అంతా హ్యాపీనే.. మర్చిపోయా ఇంకో విషయం ఉంది, ఆ రోజు మనం ముద్దు పెట్టుకున్నాం గుర్తుందా

శివ : ఎప్పుడు

మీనాక్షి : ఆ.. ఎప్పుడంటా పెట్టుకుందే ఒక్కసారి, దుబాయిలో

శివ : హహ గుర్తుందిలే

మీనాక్షి : ఆ రోజు ఇంటికి వెళ్లి పడుకున్నాక కడుపు నొప్పి పుట్టింది, ఎంతలా అంటే ఆ రాత్రి అస్సలు నేను పడుకోలేదు. టాబ్లెట్ వేసుకున్నా ఉపయోగంలేదు.. బాగా నొప్పి పుట్టింది

శివ : డాక్టర్ దెగ్గరికి వెళ్లలేదా

మీనాక్షి : లేదు తగ్గిందికదా అని ఇక పోలేదు

శివ : ఇప్పటికే చీకటి పడింది, వెళతావా

మీనాక్షి : ప్చ్..ఇప్పుడు వెళ్ళాలి, ఎందుకో నిన్ను వదిలి దూరంగా ఉండాలంటే ఏదో పెయిన్ లా అనిపిస్తుంది

శివ : మన వయసు అలాంటిదిలే అని నవ్వాను

మీనాక్షి : ముస్కాన్ పదా వెళదాం

శివ : చాచా ఫోన్ చెయ్యలేదా

ముస్కాన్ : లేదు.. అయినా నీ దెగ్గరికి అని చెప్పానులే ఇంకెందుకు ఫోన్

కావేరి : ముస్కాన్ ఉండు కొంచెం పార్సెల్ చేసి ఇస్తాను ఇంట్లో తింటారు అని లోపలికి వెళ్ళింది, తనతోపాటు ముస్కాన్ కూడా లోపలికి వెళ్ళింది.

మీనాక్షి : ఇంకోటి

శివ : ఏంటి

మీనాక్షి : ముద్దు

శివ : ఇక్కడా.. వద్దు

మీనాక్షి : ఏం కాదులే రా అని శివ కాలర్ పట్టుకుని పక్క రూంలోకి లాక్కెళ్ళింది.

శివ : త్వరగా కాని వాళ్ళు వచ్చేస్తారు

మీనాక్షి : నువ్వెక్కడ దొరికావురా మగడా అని రెండు నిముషాలు వేడి సరసాలు, ముద్దులు ఆడి ఇద్దరం బైటికి వచ్చి చూస్తే అక్కడ ముస్కాన్, కావేరి ఇద్దరు నిల్చొని మమ్మల్నే చూసి నవ్వుకుంటున్నారు.

మీనాక్షి : అదీ ఏదో ఉందంటే చూస్తున్నాం

కావేరి : అలాగా, సరే అని నవ్వు ఆపుకుంది.

మీనాక్షి : టైం అవుతుంది ముస్కాన్ వెళదాం పద అని సిగ్గుపడుతూ బైటికి పరిగెత్తింది.

ముస్కాన్ : బై భయ్యా, బై అమ్మా అని నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయింది.

కావేరి : బై జాగ్రత్తగా వెళ్ళండి ఇద్దరూ అని సాగనంపడానికి ఇంటి బైటికి వెళ్ళింది.

సోఫాలో కూర్చుని టీవీ పెట్టాను, అమ్మ లోపలికి వచ్చింది.

కావేరి : పడుకుందాం పదా

శివ : వెళ్ళారా

కావేరి : హా..

శివ : హ్మ్.. ఏమంటుంది మీనాక్షి

కావేరి : ఆమ్మో తనకి అస్సలు వంట రాదు, రేపటి నుంచి రోజు ఒక్క గంట ఇంటికి రమ్మన్నాను

శివ : వెళ్లి పక్క వెయ్యిపో ఈ లోపు నేను స్నానం చేసి వస్తా

కావేరి : హ్మ్మ్.. అని లేచింది

ఇటు ముస్కాన్ ని ఇంటి దెగ్గర డ్రాప్ చేసి తన ఇంటికి వెళుతూ కారుని మూల తిప్పుతుండగా ఒక్కసారిగా కడుపు నొప్పి వచ్చి పొట్ట పట్టుకుంది. ముందుకు పోనిస్తూ కొంత ఓర్చుకుంది కాని నొప్పి విపరీతంగా పెరగడంతో తనవల్ల కాకా కారు పక్కకి ఆపబోయింది అప్పుడే వెనక నుంచి వస్తున్న లారీ మీనాక్షి కారు లారీకి అడ్డం రాగా డ్రైవర్ కి ఆ స్పీడ్ లో బ్రేక్ వేసినా లారీ ఆగలేదు. ముందున్న మీనాక్షి కారుని గుద్దేసింది.. మీనాక్షి కారు పక్కనే ఉన్న కిరాణా షాప్ గోడని గుద్దుకుని లోపలికి దూసుకెళ్లి ఆగిపోయింది, కార్లో ఉన్న ఎయిర్ బ్యాగ్స్ తెరుచ్చుకున్నాయి కాని అప్పటికే మీనాక్షి స్పృహ తప్పి పడిపోయింది.

తెల్లారి మూడు గంటలకి

కావేరి : శివా.. శివా..

శివ : ఏంటి మా

కావేరి : ఇందాకటి నుంచి ఫోన్ ఆగకుండా మోగుతూనే ఉంది చూడు

శివ : ఈ టైంలో మీనాక్షి...? హలో మీనా !

ఇక్కడ ఈ అమ్మాయికి ఆక్సిడెంట్ అయ్యిందండి హాస్పిటల్లో అడ్మిట్ చేసాము, లాస్ట్ కాల్ మాట్లాడిన నెంబర్ మీదే ఉంది అందుకే కాల్ చేశాను.

శివ : ఏ హాస్పిటల్ అని దాదాపు అరుస్తూనే లేచాను కప్పుకున్న దుప్పటి విసిరేస్తూ

కావేరి : ఏమైంది నాన్నా

శివ : మీనాక్షికి ఆక్సిడెంట్ అయిందంట.. తను ఎప్పుడో బైలుదేరింది కానీ.. అని గోడకి తగిలించిన అమ్మ కార్ కీస్, నా పర్స్ అందుకుని బైటికి పరిగెత్తాను నా వెనకే అమ్మ కూడా వచ్చి కూర్చుంది.

ఇద్దరం ఎవరో తెలియని వ్యక్తి చెప్పిన హాస్పిటల్ అడ్రస్ కి వెళ్ళాం, నేను లోపలికి వెళుతుంటే అమ్మ గగన్ సర్ కి కాల్ చెయ్యడం నాకు వినబడుతుంది. మీనాక్షి నెంబర్ కి కాల్ చేశాను నా ఎదురుగా ఉన్న వ్యక్తే ఫోన్ ఎత్తే సరికి చెయ్యి చూపించాను.

సర్ మీ వాళ్లేనా

శివ : అవును ఇప్పుడు తను ఎక్కడ, ఎలా ఉంది ?

మరేం పరవాలేదన్నాడు డాక్టర్, స్పృహ తప్పి పడిపోయింది. వెళ్లి చుడండి అనగానే లోపలికి పరిగెత్తాను. బెడ్ మీద పడుకుని జ్యూస్ తాగుతూ ఉంది.. టెన్షన్ తగ్గి నెమ్మదించి వెళ్లి పక్కన కూర్చున్నాను

మీనాక్షి : హాయి

శివ : ఏంటిదంతా

వెనక నుంచి కావేరి వచ్చి శివా ఆయన నిన్ను పిలుస్తున్నాడు.

లేచి బైటికి వెళ్ళాను

సర్ నేను వెళ్ళాలి

శివ : అస్సలు ఎలా జరిగింది ?

తెలీదండి పొద్దు పొద్దున్నే కూరగాయల లోడ్ వచ్చిందని ఫోన్ వస్తే వెళుతున్నాను, ఒక లారీ షాప్ ని గుద్దినట్టు అనిపించి అది దాటి వెనక్కి చూస్తే కార్ సౌండ్ ఇంకా వస్తూనే ఉంది.. అనుమానం వచ్చి లోపలికి వెళ్లి చూస్తే తను ఉంది.. వెంటనే జేబులో చెయ్యి పెట్టి చూసాను రాత్రి పెట్టిన ఐదు వేలు అలానే ఉన్నాయి.

శివ : సర్ తప్పుగా అనుకోకండి నాకెందుకులే అనుకోకుండా అర్ధరాత్రి ధైర్యం చేసి ముక్కు మొహం తెలియని అమ్మాయిని కాపాడారు, మిమ్మల్ని తక్కువ చెయ్యడానికి కాదు ఒక గుర్తుగా థాంక్స్ గివింగ్ గా ఇస్తున్నాను తీసుకుంటారా అని తన చేతిలో ఐదు వేలు పెట్టాను.

అయ్యో సర్ నేను చాలా కష్టాల్లో ఉన్నాను, నేను చేసిన మంచే నాకు తిరిగి వచ్చిందనుకుంటాను సంతోషంగా తీసుకుంటాను.. ఇవి నాకు చాలా అవసరం నేనే మీకు థాంక్స్ చెప్పాలి.. అని వెళ్ళిపోయాడు నేను ఆయన దెగ్గర మీనాక్షి ఫోన్ తీసుకుని హడావిడిగా లోపలికి వెళుతూ వెనక్కి తిరిగి.. సర్ మీ నెంబర్ చెప్పండి అని నెంబర్ తీసుకుని తిరిగి మీనాక్షి దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాను.

నన్ను చూడగానే కావేరి అమ్మ లేచి శివా కూర్చో నేను వెళ్లి కొన్ని టెస్ట్ చేశారట రిపోర్ట్స్ తీసుకుని వస్తాను అని వెళ్ళిపోయింది. వెళ్లి మీనాక్షి పక్కన కూర్చున్నాను ఆపిల్ తింటూ నన్ను చూసి నవ్వింది.

శివ : ఏంటిదంతా

మీనాక్షి : ముస్కాన్ ని వదిలి ఇంటికి వెళుతున్నానా ఉన్నట్టుండి కడుపు నొప్పి వచ్చింది కార్ పక్కకి ఆపుతుంటే వెనక నుంచి లారీ గుద్దింది అంతే గుర్తుంది.. పెద్దగా దెబ్బలేమి తగల్లేదు.

శివ : అప్పుడే హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాల్సింది

మీనాక్షి : ఇప్పుడు ఇక్కడేగా ఉంది, డాక్టర్ చెక్ చేసాడు స్కానింగ్ కూడా అయిపోయింది. డాక్టర్ పదింటికి వస్తాడట అప్పుడు మాట్లాడతాను రెస్ట్ తీసుకో అన్నాడు నేనేమో ఇవన్నీ కుమ్ముతున్నా అని నవ్వింది ఏం కాలేదు నువ్వు కంగారు పడకు అని ఆ నవ్వుతోనే నాకు అర్ధమయ్యేలా తెలియచేయడానికి ప్రయత్నస్తుందని అర్ధమయ్యి తన పక్కన కూర్చుని మాటలు చెపుతున్నాను, కొంతసెప్టికి

కావేరి : శివా... మీనాక్షి వాళ్ళ పేరెంట్స్ వచ్చారు

ఆ మాట వినగానే ఇష్టం లేకపోయినా మీనాక్షి పక్కన నుంచి లేచి నిలబడి పక్కకి జరిగాను, మీనాక్షి కొంత అసహనానికి ఫీల్ అయినా అర చెయ్యి చూపించగానే మాములు అయ్యింది. గగన్ సర్ తో పాటు తన భార్య కొడుకు వచ్చారు.. సర్ మీనాక్షిని పలకరించి ఎలా జరిగిందో తెలుసుకుని నన్ను చూసి వచ్చి నా పక్కన నిలబడ్డారు. నేను ఆయనతో మాట్లాడుతూ ఇప్పటివరకు జరిగింది చెపుతుంటే మీనాక్షి వాళ్ళ అమ్మతో, తమ్ముడితో మాట్లాడుతుంది. తెల్లారే వరకు అక్కడే ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ కూర్చున్నాం. మీనాక్షి తమ్ముడు నాతో అంతగా ఏం మాట్లాడలేదు ఏదో మాటల్లో ఒక మాట కలిపాడు అంతే కాని మీనాక్షి నాకు సైగలు చేస్తుంటే మా ఇద్దరి వంకా మార్చి మార్చి చూడటం నేను గమనించాను.

అందరం డాక్టర్ రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్నాం ఇంతలో ఇన్ని రోజులు కంపెనీని బ్రష్టు పట్టించిన ఆ సుశాంత్ వచ్చాడు, తన వెనుకే మీనాక్షి వాళ్ళ అమ్మమ్మ రాజేశ్వరి గారు కూడా వచ్చారు. వాళ్ళ అమ్మమ్మ మీనాక్షితో మాట్లాడుతుంటే సుశాంత్ వచ్చి నాకు ఎదురు నిలుచున్నాడు. మొన్న లోకల్ బయ్యర్స్ ని రెచ్చగొట్టి పంపించింది వీడే అని తెలుసు అప్పుడే వీడి సంగతి చూద్దాం అనుకున్నాను కానీ బతికిపోయాడు చిన్నగా నవ్వాను.

సుశాంత్ : ఎరా నువ్వేనా డ్రైవర్, మేడంని ఇంటి వరకు డ్రాప్ చెయ్యకుండా డ్యూటీ ఎందుకు దిగావు అని నా కాలర్ పట్టుకున్నాడు కోపంగా

గగన్ : సుశాంత్ వదులు.. ఏంటిది?

నవ్వుతూనే గగన్ సర్ ని చూసి వీడి సంగతి ఏంటో కనుక్కుందామని ఉండమన్నాను..

సుశాంత్ : మీరు ఉండండి మావయ్య, నాలుగు తగిలిస్తేనే వీళ్ళ లాంటి అలగా జనం మాట వినేది, లేకపోతే బలుపు ఎక్కి కొట్టుకుంటుంటారు.

మీనాక్షి : బావా ఏం చేస్తున్నావ్ వదులు, పిచ్చి ఏమైనా పట్టిందా అరిచేసింది మీనాక్షి

సుశాంత్ నా కాలర్ వదిలేసి మీనాక్షి దెగ్గరికి నడుచుకుంటూ వెళ్ళాడు నవ్వుతూ..

సుశాంత్ : నానమ్మా నేను మాట్లాడతాను అనగానే వాళ్ళ అమ్మమ్మ లేచి మీనాక్షి అమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళింది తన తమ్ముడు గగన్ సర్ దెగ్గరికి వచ్చి నిలబడ్డాడు .

సుశాంత్ : ఏంటి మీనాక్షి ఇలా అయిపోయావ్, నీకోసం ఎంత కంగారు పడ్డాను అని మీనాక్షి చెయ్యి పట్టుకుని నలిపేస్తున్నాడు, మీనాక్షి విడిపించుకోవాలనుకున్నా వదలలేదు. మీనాక్షి ఇబ్బందిగా శివ వైపు చూసింది.. భయపడకు మీనాక్షి నీ లవర్ ముందు నీ చెయ్యి పట్టుకున్నాననా అనగానే మీనాక్షి ఆశ్చర్యంగా, భయంతో సుశాంత్ ని చూసింది.. ఏంటి నాకెలా తెలుసనా నాకన్నీ తెలుసు ఏం మానేజ్ చేస్తున్నావే డ్రైవరని.. ఈ సంగతి ఇంట్లో చెప్పనా ??

మీనాక్షి : బావా ప్లీజ్ వద్దు

సుశాంత్ : నవ్వు.. మళ్ళి అందరికి డౌట్ వస్తుంది , మనల్నే చూస్తున్నారు.

మీనాక్షి : నీకేం కావాలి

సుశాంత్ : అదీ ఇప్పుడు దారిలోకి వచ్చావ్.. రేపు అంతా నువ్వు నాతోనే ఉండాలి అదీ నీకు ఇష్టం లేని ఆ పబ్ ఉంది కదా, అక్కడికి నువ్వు వస్తున్నావ్. నేను నిన్ను నా లవర్ గా , నాకు కాబోయే భార్యగా అందరికి పరిచయం చేస్తున్నా దానికి నువ్వు ఒప్పుకుంటున్నావ్. అందరి ముందు ఒక డీప్ లిప్ లాక్ అంతే.. మిగతా విషయాలు టర్మ్స్ అండ్ కండిషన్స్ తరువాత చెపుతాను అయినా నువ్వు వాణ్ణి ఎంత త్వరగా మర్చిపోతే అంత మంచిది, నీకు నాకు పెళ్లి చెయ్యమని నేను ఆల్రెడీ నానమ్మ దెగ్గర మాట తీసుకున్నాను. సో.. నువ్వు అనుకున్నవి ఏవి జరగవు.. అయ్యో నుదిటి మీద చెమట పడుతుంది తుడుచుకో.. అని నవ్వుతూ జేబులోనుంచి కర్చీఫ్ తీసి మీనాక్షి నుదిటి మీద శాడిస్ట్ లా తుడుస్తూ శివని చూసి నవ్వాడు.

ఇంతలో డాక్టర్ వచ్చి మీనాక్షిని చెక్ చేసి కొంత మెడిసిన్ రాసి గగన్ సర్ చేతికి ఇచ్చాడు. ఆయన కిందకి వెళుతుంటే సుశాంత్ పిలిచాడు..

సుశాంత్ : అదేంటి మావయ్య పనోళ్ళు ఉండగా మనం పని చెయ్యడం ఎందుకు.. డ్రైవర్ వెళ్లి మెడిసిన్ తీసుకురాపో అని మీనాక్షిని చూసి వెర్రిగా నవ్వాడు.. మీనాక్షికి కోపంతో పాటు బాధ కూడా వచ్చింది.

మందుల చీటీ తీసుకుని కిందకి వెళ్లాను కొంత కోపం వచ్చినా నా మీనాక్షి కోసం నేను కాకపోతే ఇంకెవరు పనులు చేస్తారు అని సర్దుకున్నాను కానీ ఆ సుశాంత్ నాకు పని చెప్పడం నాకు నచ్చలేదు.. మీనాక్షి భయం వాడి చూపులు నాకు అర్ధమైంది మా ఇద్దరి గురించి వాడికి తెలిసిపోయిందని. వాడి డబల్ మీనింగ్ డైలాగులు అలానే ఉన్నాయి. మీనాక్షి ని బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తున్నాడా అన్న అనుమానం కూడా వచ్చింది, ఆలోచిస్తూనే మెడిసిన్ తెచ్చి ఇచ్చాను.

గగన్ : సర్ నేను ఇక వెళతాను అమ్మ రాత్రి నుంచి ఇక్కడే ఉంది

సుశాంత్ : ఉండనివ్వు ఎలాగో మాకు ఒక ఆయా కావలి, ఆ పనులు మీ అమ్మ చేస్తుందిలే అన్నాడు నవ్వుతూ

గగన్ : శివ నువ్వు వెళ్ళు, ఐయామ్ సారీ ఫర్ ఎవరీథింగ్

సుశాంత్ : మీరెందుకు మావయ్య సారీ చెప్తున్నారు..

గగన్ : సుశాంత్ నువ్వు కూడా ఇక్కడనుంచి వెళ్ళిపో నీ అవసరం ఉంటె నేనే పిలుస్తాను

సుశాంత్ : మీనాక్షికి ఏం కావాలన్నా నన్నే పిలవండి మావయ్యా, అడ్డమైన వాళ్ళని పిలవకండి అని నన్ను కోపంగా చూస్తూ గగన్ సర్ కి ఏదో వార్నింగ్ ఇచ్చినట్టు వెళ్ళాడు.. అప్పుడు అర్ధమయ్యింది మీనాక్షి చెప్పింది నిజమేనని, గగన్ సర్ ని వీళ్లంతా చులకనగా చూస్తున్నారు ఇంత కూడా ఆయనకి మర్యాద ఇవ్వడం లేదు, ఆ పెద్దావిడ కూడా ఎంత సేపు తన కూతురితో మాట్లాడుతుంది కాని గగన్ సర్ వంక కనీసం చూడనైనా చూడలేదు.

శివ : సర్ నేను వెళతాను, అని అక్కడ నుంచి కోపంగా అమ్మతో పాటు వచ్చేసాను.

కారులో కొడుకు కోపంగా ఉన్నాడని కావేరి గమనించింది కానీ ఎందుకో అర్ధం కాలేదు.. అదే అడిగింది

కావేరి : శివుడు ఏమైందమ్మా కోపంగా ఉన్నావ్

శివ : ఆ సుశాంత్ నిన్ను పనికి పెట్టమని అవమానించాడమ్మా

కావేరి : పోనీలే నాన్నా వాళ్ళకి తెలీదు కదా

శివ : లేదు వాడికి అంతా తెలుసు, తెలిసే కావాలని నాటకాలు ఆడి నన్ను గెలుకుతున్నాడు.. నేను తిరగబడితే ఆ కారణం చూపించి నన్ను బొక్కలో తొయ్యడానికో లేదా నన్ను కొట్టించాలనో చూస్తున్నాడు..

కావేరి : హహ.. నిన్ను కొడతాడా.. సరే.. నవ్వొస్తుందిరా.. ఎక్కడైనా ఆపు కొబ్బరినీళ్లు తాగి వెళదాం.. అవును కోడలి పిల్లకి ఏమైనా తెచ్చావా

శివ : అది రాత్రి నుంచి తెస్తూనే ఉన్నాను, తింటూనే ఉంది

కావేరి : పిచ్చి పిల్ల

ఇద్దరం నవ్వుకుని అమ్మకి కొబ్బరి నీళ్లు తాగించి ఇంట్లో వదిలి ఫ్రెష్ అయ్యి కంపెనీకి వెళ్లాను.. సందీప్ ఆల్రెడీ వచ్చేసి ఉన్నాడు.

శివ : సందీప్ అంతా రెడీనా

సందీప్ : మొత్తం ఇంకో గంటలో అంతా నీ ముందుంటారు

శివ : అలాగే ఇవ్వాళ రాత్రికి చిన్న పని ఉంది ఎవరిదైనా ఒక బైక్ చూడు

సందీప్ : చాచా ది తీసుకురానా

శివ : లేదు బైట బండి కావాలి, అలానే ఒకటి మంచి తుప్పు పట్టిన ఐరన్ రాడ్ ఒకటి కావాలి

సందీప్ : దేనికిరా

శివ : మర్చిపోయా మొహానికి కర్చీఫ్ కట్టుకోవడం మర్చిపోవద్దు

సందీప్ : అర్ధమయ్యింది అని నవ్వాడు​