Chapter 17

ரிஷப்லால் கோவை ஏரியாவில் நகை கடை நடத்தும் பெரிய பணக்காரர். அவருக்கு பூஜிதா மற்றும் பூஜிமா என்ற இருமகள்கள். அவருடைய பிசினெஸ் மொத்தத்தையும் அவருடைய அக்கா மகன் ஆஷிஷ் கூட இருந்து பார்த்து கொள்கிறான். முதல் மகள் பூஜிதா ஆஷிஷ் இருவரும் காதலிக்க, அவர்களுக்கு மணம் முடித்து தன் வீட்டிலே கூட்டு குடும்பமாய் வாழ்கிறார்கள். ரிஷப்க்கு சிறு வயதில் தன் அம்மா மீது காதல் ஏற்படுகிறது. அதை தெரிந்து கொள்ளும் அக்கா அதைப் பொருந்தாக் காதல் எனப் புரிய வைக்கிறாள். அவரது முப்பது வயதில் அம்மா இறந்துவிட, தன் அம்மாவிடம் தன் காதலை வெளிப்படுத்த முடியவில்லை என அவருடைய ஆழ்மனதில் குறை ஏற்படுகிறது.

தன் மனக்குறையைத் தீர்ப்பதற்காக, தான் நடத்தும் கல்லூரியில் மூன்று அம்மா மகன் ஜோடிகளைத் தேர்ந்தெடுக்கிறார். சரஸ்வதி-காமராஜ், கவிதா-தங்கராஜ், புவனா-குமார் என்ற அம்மா மகன் ஜோடிகளுடைய குடும்பத்திற்கு, தங்கும் வசதி, குறிப்பாக தனிமையில் இருக்கும் வசதியை ஏற்படுத்தி தருகிறார். அந்த மூன்று ஜோடி அம்மா மகன்களும் நெருங்கி பழகவும் செய்கின்றனர். அதனில் இரண்டு ஜோடி கொஞ்சம் தயங்க, மூன்றாவது ஜோடியான புவனா குமார் எனும் அம்மா மகன் ஜோடி நெருக்கமாக பழகி அடுத்த லெவலுக்கு செல்கின்றனர். அவர்கள் நெருக்கமாக இருப்பதை அவள் வீட்டு கிழவியும் மற்றவர்களும் பார்த்துவிட கொஞ்சம் சிக்கல் ஏற்படுகிறது.

இதற்கிடையில் ரிஷப் லாலிற்கு தன் மகள் பூஜிதா மருமகன் ஆஷ்ஷ் இடையே இணக்கமான உறவு, அதுவும் படுக்கையில் நெருக்கம் இல்லை என்பது தெரிய வருகிறது.

புவனா அமைதியாகவே இருந்தாள். ஏதாவது பேசு என்று கவிதாவும் சரசும் சொன்னார்கள்.

என் மகனோடு நான் அன்னியோன்னியமாக இருக்கிறேன் இதில் என்ன தவறு இருக்கிறது, நீங்கள் எல்லாம் உங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக இருப்பது இல்லையா என்று கேட்டாள்.

நாங்களும் எங்கள் மகனோடு நெருக்கமாக தான் இருக்கிறோம், அதற்காக உன்னை போன்றா? அதுவும் இன்னொருவர் வீட்டில் யார் வருகிறார் போகிறார் என்பது கூட தெரியாமல் முத்தத்தில் இருவரும் சொக்கி போய் இருந்தீர்களே அதைத்தான் கேட்கிறோம்? என்று சொன்னார்கள்.

இந்த டாஸ்க் நாம விளையாடுவதற்கு காரணமே நம் மகனோடு முதலில் நெருக்கமாக இருப்பது. இன்னொன்று அவர்கள் கொடுக்கும் பரிசுதான். நன்றாக பரிசு கிடைக்கிறதே என்பதற்காக எல்லை மீறி போய், உன்னுடைய வாழ்க்கையை கெடுத்துக் கொள்ளாதே… என்று கவிதா கூறினாள்.

இருவரும் புவனா மீது வயிற்றெரிச்சலில் பேசுவது நன்றாக புரிந்தது. புவனா எதுவும் பேசாமல் அமைதியாகவே இருந்தாள்.

நாம் ஒன்றும் ஆடுமாடுகள் கிடையாது நாமெல்லாம் ஆறறிவுள்ள மனிதர்கள், நமக்கு எது சரி எது தவறு என்பது வகுத்து பார்க்க தெரியும். உன் உடல் சுகத்தை உன் மகனிடம் தேடாதே, அது தவறு, ஒரு பெண் தன் கணவரிடம் மட்டுமே தனது உடல் தேவைகளை தீர்த்து கொள்ள வேண்டும், என்று இஷ்டத்துக்கு அவளை குத்தினார்கள், ஒரு கட்டத்தில் புவனா அழ ஆரம்பித்தாள்.

இருவரும் நீ புரிந்து கொள்ளவேண்டும் என்பதற்காக தான் பேசினோமே தவிர, உன் மனம் நோகும்படி பேசி இருந்தாள் மன்னித்து விடு என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினார்கள்.

என் மகள் குடிக்கும் பொழுது, நான் குடிப்பது போல நடித்து கீழே ஊற்றிவிடுவேன்… ஆனால் என் மகளுக்கு 5 கட்டிங் மேலே போக போதை அதிகமாகி விட்டதை உணர்ந்தேன்… உளற ஆரம்பித்தாள்.

இதுதான் சமயம் அவளிடம் ஆஷிஷை பற்றி கேட்க என்று, உன் கல்யாண வாழ்க்கைல சந்தோசமா இருக்கியா பூஜிதா… என்றேன்.

தலையை தொங்க போட்டுக்கொண்டாள். சொல்லுமா என்றேன்.

இல்லப்பா… என்றாள். போதை அதிகமாகி விட்டதே தவிர நல்ல சுயநினைவோடு தான் இருந்தாள்.

ஏன்மா உனக்கும் அவனுக்கும் என்ன பிரச்சனை என்றேன். பதில் சொல்லவேயில்லை. சொல்லுமா என்று கம்பெல் செய்தேன். அவனுக்கு செக்ஸ்ல பிரோப்ளேம் இருக்குப்பா என்றாள்.

எனக்கு புரியல என்றேன். அவன் கொஞ்சம் வித்தியாசமா பண்ண ஆசைப்படுவான் என்றாள். புரியர மாதிரி சொல்லுமா என்றேன். கொஞ்சம் அமைதியாக இருந்தாள். சொல்லுமா என்றேன்.

அவனுக்கு சாதாரண மனுஷங்க பண்ற மாதிரி பிடிக்காதுப்பா… foot fetish, bdsm, hair fetish, leather fetish இந்த மாதுரி இன்னும் நிறைய இருக்குப்பா… இதெல்லாம் பண்ணா தான் அவன் ஆசை அடங்கும்னு சொல்லுவான்.

எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது, இதில் பாதி நான் கேள்விப்பட்டு இருக்கிறேன். சிலது புரியவில்லை. நான் அமைதியாக இருந்தேன்.

இப்படித்தான்பா என் வாழ்க்கை போய்ட்டு இருக்கு என்றாள்,

எனக்கு கொழந்த பெத்துக்க ஆசைன்னு சொன்னேன். என் ஆசைக்கு ஒத்துவா உனக்கு கொழந்தை தர்றேன்னு சொல்லிட்டான்பா என்றாள்.
-------------------------------
-------------------------------
இப்படி தேவதை போல இருக்கும் அழகியை நன்றாக பார்த்துக்கொள்ள தெரியாதவன் எல்லாம் ஒரு புருஷனா என்று கோபம் வந்தது.

நானாக இருந்திருந்தால் உச்சம் தலை முதல், உள்ளங்கால் வரை என் நாக்கால் நக்கி, முத்தமிட்டு சுவைத்திருப்பேன் ஒவ்வொரு நிமிடமும் இன்பத்தை அள்ளி அள்ளி தெளித்திருப்பேன். ஏன் என் கண்ணுக்குள் வைத்தே பாதுகாத்திருப்பேன். ஹ்ம்ம்… என்று பெருமூச்சு விட்டேன்.

என் மகளின் ரகசியத்தை கேட்டபின் ரொம்ப மன கஷ்டமாக இருந்தது. அதே சமயம் என் காதலியை இதுவரை யாருமே தீண்டியதில்லை என்பதை அறிந்து ஒரு ஓரத்தில் குஷியாகவும் இருந்தது.

பூஜிதா எனும் இந்த பேரழகியை கட்டி ஆளப்போகும் வாய்ப்பு, அவளுடைய தந்தையாகிய எனக்கே கிடைக்கப் போவது உறுதி என்ற சந்தோஷத்துடன் அன்றிரவு தூங்கி விட்டேன்.

காலையில் கண்விழித்துப் பார்க்கும் போது மணி 8.30. எனதருகில் என் ஆசை மகள் நைட் அடித்த சரக்கின் தாக்கத்தில் ஆடைகள் விலக அலங்கோலமாய் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் நேற்று அணிந்திருந்த பாவாடை மேலேறி அவளுடைய வழவழப்பான தொடைகளை எனக்கு விருந்தாக்கியது. மேலே போட்டிருந்த டாப்ஸ் கழுத்தருகில் அகன்று அவளுடைய முலைப்பிளவை எனக்கு காட்டியது.

இரு மாதங்களுக்கு முன்பு யாராவது என் மகளை இரசிப்பதாக சொல்லியிருந்தால் நான் அவர்கள் மீது கோபப்பட்டிருப்பேன். ஏன் அவர்களை அடித்து கூட இருப்பேன். என்னடா அம்மாவை காதலித்தவன், அம்மா மகன் உறவை ஆதரிப்பவன் இவ்வாறு பேசுகிறானே என்று தோன்றுகிறதா? நான் அம்மாவை நேசித்திருந்தாலும் அப்பா மகள் உறவை யோசித்தவன் இல்லை. என் மகள் என்னுடைய இரகசியத்தை கண்டுபிடிக்கும் வரை எனக்குள் அந்த எண்ணம் வந்ததே இல்லை. அந்த விஷயத்தை எந்த பாதிப்பும் வராமல் அவள் கையாண்ட விதமும், அதனில் பங்கெடுத்துக் கொள்ள அவள் காட்டிய ஆர்வமும்தான் என் பார்வையை மாற்றியது. நேற்றைக்கு முன்பு வரை புவனா குமார் கலவி காட்சியை பார்க்கும் போது அவள் அருகில் இருந்தும், அவள் தன் புஸ்ஸியில் கை போடுவது தெரிந்தும் நானாக எந்த முன் முயற்சியும் எடுக்காமல் இருந்தேன்.

தானாக கனியும் பழம்தான் சுவை அதிகம், தடியால் அடித்து பழுக்க வைக்கும் பழம் சுவைக்காது என்பது பழமொழி. அதற்கேற்ப தானாக கனிய வேண்டும் என என் உள்மனது விரும்பியது. அதற்கேற்றாற் போல் புவனாவும் குமாரும் டாஸ்க்கை வெளியே வெட்டவெளியில் செய்ய, அப்போது கரண்ட் கட்டாக, எங்களுக்குள் இருந்த தயக்கம் நீங்கி, தடைகள் அகன்று, மோகத்தீ பற்றி கொள்ள இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் முத்தமிட்டு, உதட்டை சப்பி, நாக்கோடு நாக்கை விளையாட காமம் தொடங்கியது. கரண்ட் மீண்டும் வராமல் போயிருந்தாலோ, கிழவி கத்தாமல் போயிருந்தாலோ இன்னும் அடுத்தக் கட்டத்திற்கு போயிருக்கலாம். ஆனால் அது நிகழவில்லை.

பூஜிதா நான்வெஜ் சாப்பிடலாம் என்று சொன்ன போதும், தண்ணியடிக்கலாமா என்று கேட்ட போதும் எனக்கு செல்லக் கோபம் வரத்தான் செய்தது. மகள் நமக்கு தெரியாமல் என்னவெல்லாம் செய்திருக்கிறாள் என்று. ஆனால் அது அவளைப் பற்றிய என் எண்ண ஓட்டத்தையும், குற்ற உணர்வையும் மாற்றப் போகிறது என்று எனக்கு அப்போது தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. அவள் தண்ணியடித்து, போதை ஏறி ஆஷிஷ் BDSM, Hair fetish ஆக இருப்பதையும், பிள்ளை கொடுக்காமல் தன்னை தவிக்க விடுவதாகவும், சொல்லிய போது நார்மலாக எனக்கு ஆசிஷ் மீது கோபம் வந்திருக்க வேண்டும், ஆனால் நான் அவனுக்கு கோவில் கட்டி கொண்டாட வேண்டும், ஏனென்றால் அவன் ஒழுங்கான சுகம் கொடுத்திருந்தால் என் மகள் இவ்வாறு மாறியிருக்கமாட்டாள். என்னிடம் இவ்வளவு குளோஸ் ஆகியிருக்கமாட்டாள்.

இவ்வாறான பல எண்ணங்கள் மனதில் ஓட, துணி விலகி கவர்ச்சியாய் தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் மகளைப் பார்வையால் விழுங்கினேன். அணுஅணுவாய் இரசித்தேன்.

வெளியே ஆள் அரவம் கேட்க, நான் வாசலுக்கு வந்து எட்டிப் பார்த்தேன். அங்கு எங்களுடைய கார் டிரைவர் நின்று கொண்டிருந்தான். என்னைப் பார்த்ததும் பெரிதாக சல்யூட் வைத்தான். நான் அவனுக்கு தலையாட்டிவிட்டு உள்ளே சென்று கார் சாவியை எடுத்து வந்து கொடுத்துவிட்டு, பணம் கொடுத்து காலை டிபன் வாங்கி வர சொன்னேன். அதுவும் என் மகளுக்கு பிடித்த நெய் ரோஸ்ட் முறுகலாக வாங்கி வர சொன்னேன்.

அவன் சென்ற பிறகு எதிரிலுள்ள அந்த மூன்று வீடுகளைப் பார்த்தேன். அமைதியாக இருந்தன. புவனா வீட்டில் அழுது ஓய்ந்து அமைதியாகிவிட்டாளா? அவள் கணவன் தன் அம்மாவான கிழவியையும் புவனாவையும் சமாதானப்படுத்தினானா? இல்லை கிழவியை முதியோர் இல்லத்தில் சேர்த்தானா? குமார் கல்லூரிக்கு கிளம்பிவிட்டானா? ஒன்றும் தெரியவில்லை.

அடி மனது ஆசையைத் தீர்க்க ஆரம்பித்த விளையாட்டு, இப்போது வினையாய் போய் முடிந்துவிடும் போலிருக்கிறது. முதலில் புவனாவின் கணவனை சரி கட்ட வேண்டும். பிறகு மற்றவற்றைப் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என நினைத்து கொண்டு உள்ளே சென்றேன். அங்கே என் மகள் புரண்டு படுத்திருந்தாள். அவளுடைய பட்டெக்ஸ்கள் இரண்டும் பாவாடை இறுக்கத்தில் விடைத்துக் கொண்டு தெரிந்தன. இரண்டு தம்புராக்களை அடுத்தடுத்து கவிழ்த்து வைத்தது போல அம்சமாக காட்சியளித்தன. அவற்றைப் பார்த்து இரசித்துக் கொண்டே உள்ளறைக்கு சென்று காலைக் கடன்களை முடித்தேன்.

குளித்து முடித்துவிட்டு தலையைத் துவட்டியபடி ஹாலிற்கு வர, என் மகள் எழுந்து சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தாள். அவளுடைய முகம் தூங்கி எழுந்த நிலையில் சோபை இழந்திருந்தாலும், அதுவும் அழகாக இருந்தது. அவள் முன்னால் உள்ள டீபாயில் டிரைவர் கொடுத்துவிட்டு போன டிபன் பார்சல் இருந்தது. அதைப் பார்த்தவுடன் மனம் திக்கென்றிருந்தது. டிரைவர் பார்சல் கொடுக்கும் போது என் மகளை இரசித்திருப்பானோ? அவள் மேலாடையூனூடே தெரிந்த பூப்ஸ் கிளிவேஜை இரசித்திருப்பானோ? பாவடை மூடிய தேக்கு போன்ற தொடைகளை பார்த்திருப்பானோ? என்ற எண்ணம் தோன்றி அவன் மேல் பொறாமை ஏற்பட்டது. போகிற போக்கை பார்த்தால் என் மருமகன் ஆஷிஷ் அவன் பொண்டாட்டியை இரசித்தாலே எனக்கு கோபம் வரும் போல.

இருமல் சத்தம் கேட்டு என்னுடைய எண்ணங்களிலிருந்து வெளியே வர, நைட் அடித்த சரக்கின் காட்டமோ என்னமோ மகள் இருமிக் கொண்டிருந்தாள். இரும இரும அவள் பூப்ஸ் ரெண்டும் டாப்ஸில் குலுங்கின. மகள் திரும்பி என்னைப் பார்க்க, நான் அவளைப் பார்த்தேன். அவள் என்னை கண்ணோடு கண் கொண்டு பார்க்க, தலையை துவட்டிக் கொண்டிருந்த என் வேகம் குறைந்தது. அவள் மேலிருந்து கீழ் வரை என்னை உற்று நோக்கினாள். நான் அப்போதுதான் இடுப்பில் சின்ன பாக்ஸர் டிரவுசரைத் தவிர வேறெதுவும் அணியாமல் வெற்றுடம்புடன் நிற்பது ஞாபகம் வந்தது. மகளுடைய பார்வை முதலில் தலையில் தொடங்கி, மயிரடர்ந்த மார்பைக் கடந்து, பிறகு இடுப்பைத் தாண்டி, என் டிரவுசரில் உள்ள சிறு புடைப்பில் நிலை கொண்டது. நான் அவளுடைய முகத்திலிருந்து கீழிறங்கி, பூப்ஸ் கிளிவேஜை பார்க்க, அவள் என் புடைப்பை விழுங்குவது போல பார்க்க, இருவருக்கும் வெட்கம் வர, ஒருவரையொருவர் பார்த்து சிறு புன்னகை செய்து கொண்டோம்.

பூஜிமா போய் ஃப்ரெஷ் ஆகிட்டு வாம்மா… டிபன் சாப்பிடலாம்… என்றேன்

அவள் நினைவுலகிற்கு வந்து, ம்ம்ம்… என்று சொல்லியபடி எழுந்தாள். எழுந்த போது அவளுடைய டாப்ஸ் மேலேறி அவள் தொப்புள் அழகாக தெரிந்தது. அவள் அவசரமாக உடையை சரி செய்து கொண்டு நடந்து சென்றாள். அவள் என்னைக் கடந்து செல்லும் போது நான் அவள் பட்டெக்ஸ்களை இரசித்தேன். அறை வாசல் வரை சென்றவள் டக்கென திரும்பி,

அப்பா நேத்து நைட் நடந்ததப் பத்தி….

வேணாம்மா… எதுவும் பேச வேணாம்மா… ஏதேதோ நடந்துப் போச்சு… நீ போய் கிளம்பி வா… டிபன் சாப்பிட்டு என்னனு பாக்கலாம்…

இல்லப்பா… நான் குடிச்சதால கொஞ்சம் அதிகம்… என்று இழுக்க,

பூஜிமா இப்ப எதுவும் பேச வேணாம்… முதல்ல புவனா பிரட்சனையை பாக்கனும்… அதனால நீ போய் ஃப்ரெஷ் அப் ஆயிட்டு வா…

என் மகள் தலையாட்டிவிட்டு உள்ளே சென்றாள்.

நான் டீபாய் மீதிருந்த லேப்டாப்பை எடுத்து ஆன் செய்து கேமரா ஆப்பை ஓபன் செய்தேன்.

செட் ஒன் கேமராவில் கிளிக் செய்ய புவனா வீட்டு ஹால் தெரிந்தது

அங்கு சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்த அவள் கணவன் வேகமாக பேச, கண்கள் கலங்கிய படி புவனா நின்று கொண்டிருந்தாள். அவனுடைய அம்மாவாகிய கிழவி சமயற்கட்டு பக்கம் நின்று கொண்டு அவன் பேசுவதை கேட்டு கொண்டிருந்தாள். வால்யூமை கொஞ்சம் ஏற்றி வைத்தவுடன் பேசுவது கேட்க தொடங்கியது.

அம்மா உன்னோடயும் இவளோடயும் ஒரே ரோதனையாப் போச்சு… மனுஷன நிம்மதியா இருக்க விட்றீங்களா? வேலைக்கு சேந்து கொஞ்ச நாள் ஆகல. அதுக்குள்ள இவ்ளோ பிரட்சனை?

புவனா கண்கள் கலங்க பதட்டத்தில் இருந்தாள்.

ஏன்டி நீ எதுக்கு பையனோட போய் ரூம்ல கதவை சாத்திக்கிற… அர்த்த ராத்திரில பையனோட உலாவுற?
இல்லங்க… நீங்களும் நைட் டூட்டி போய்டிறீங்க… இந்த எடம் தனியாயிருக்கு. நைட் தனியா படுக்க பயமாயிருக்கறதால குமார கூட படுக்க வச்சிக்கிட்டேன்…

அவன் அவளை மவுனமாக பார்க்க,

முந்தா நாள் நைட் வயிறு ஒரு மாதிரி இருக்குன்னு குமார கூட்டிட்டு வெளிக்காட்டு பக்கம் போலாம்னு கெளம்புனா உங்கம்மா கத்தி கூப்பாடு போட்டு ஊரக் கூட்டி மானத்தை வாங்கிடுச்சு…

லேப்டாப் திரையில் பார்த்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு, பரவாயில்ல, நல்லாவே சமாளிக்கிறா… என்று தோன்றியது.

புவனாவின் கணவன், நான் ஒரு முடிவெடுத்து இருக்கேன்… ஒரு ரெண்டு நாள் லீவு சொல்லிட்டு உங்க கூட நைட் தங்கலாம்னு இருக்கேன்… அப்பவாவது உங்க சண்டை ஓயுதா பாப்போம்… என்று சொல்ல,

எனக்கு, என்னடா இப்படி ஆயிடுச்சே… என்று தோன்றினாலும் எல்லாம் நல்லதுக்கே என்று தோன்றியது. ஒன்னுதான் இப்படி ஆகிடுச்சு, அடுத்த ரெண்டு குடும்பம் எப்படி இருக்குன்னு பாப்போம் என்று தோன்றியது.

செட் 2 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்

கவிதா வீட்டில் மாமனார் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அவளது கணவன் ரூமில் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். தங்கராஜ் காலேஜ்க்கு கிளம்பினான். கவிதாவை காணவில்லை. கிச்சன் பக்கம் கேமராவிலும் தென்படவில்லை. எங்கேப் போனாளென்று தெரியவில்லை.

செட் 3 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்

சரஸ்வதி வீட்டு ஹால் தெரிந்தது. அங்கும் டிவி ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஹாலில் யாரையும் காணவில்லை கிச்சன் பக்க கேமராவில் பார்த்தேன். சரஸ்வதி கிச்சனில் சமையல் செய்து கொண்டிருக்க, அருகில் மேடையில் சாய்ந்தபடி நின்று கவிதா அவளுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தாள்.

வால்யூமை கூட்ட, அவர்கள் இருவரும் பேசுவது எனக்கு கேட்கத் தொடங்கியது.

டாஸ்க்ல ஜெயிக்கனும்கிறதுக்காக இந்தளவு போவான்னு நெனைக்கவே இல்ல… ரூமுல தனியா எதாவது பண்ணுனா பரவாயில்ல… இப்படி வெட்டவெளியில நல்லாவா இருக்கு… என்று கவிதா சொல்ல, சரசு ஆமாமென தலையசைத்தபடி சமையல் செய்து கொண்டிருந்தாள்.

அதுவும் நம்ம எல்லார் முன்னாடியே மகனை கட்டி புடிச்சிக்கிட்டு என்னமா முத்தம் குடுக்கிறா… அவனும் என்னமா அம்மா உதடுனு கூட பாக்காம கவ்வி கவ்வி சப்பறான்… ரொம்பதான் தைரியம்… -கவிதா

கிழவி மட்டும் வீட்டுல இல்லனா எல்லாம் முடிஞ்சுடும் போல இருக்கு…. வீட்டுல ஆள் இருக்கும் போதே இவ்ளோ வேலை நடக்குது….-சரசு

ஏன் நீ இல்ல… உன் வீட்டுல நீயும் உம் மகனும் மட்டுந்தான்… நீங்க என்ன தறி கெட்டா போயிட்டீங்க… -கவிதா

ம்ம்ம்… என் மகன் கூட கேட்டான்… அம்மா நம்மளும் போல்டா பண்ணலாம்னு… நாந்தான் வெக்கப்பட்டு டிரெஸ்ச அவுக்கற டாஸ்க்லாம் வேணாம்னு சொல்லிட்டேன்…-சரசு

கவிதா ஓவென வாயைப் பிளந்தபடி, நம்ம காமராசுவா அப்படி கேட்டான்… பாக்க பச்ச புள்ள மாரி இருக்கான்… ஆனா அம்மாவையே கேக்கறானா?

பாக்கதான் பச்ச புள்ள… உள்ள புடலங்கா சைசுக்கு நீட்டமா வச்சிட்டு அலையறானுங்க…-சரசு

புடலங்கா சைசா? நீ எப்ப பாத்த? காமராசு தெறந்து காட்டுனானா? என்று சிரித்தபடி கவிதா கேட்க,

அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல… அன்னைக்கு எதோ ஒரு டாஸ்க்குக்காக காமு டவுசர கழட்டும் போது கூடவே ஜட்டியும் கழண்டுடுச்சு… பாத்தா கருகருன்னு புடலங்கா சைசுல வெளிய வந்து விழுந்துச்சு… என்று வெட்கத்துடன் சரசு சொல்ல,

அது வேனா உண்மைதான்… இப்பம் பசங்க எத வளக்கறானுகளோ இல்லையோ அத வளக்கறானுக…-கவிதா

அது சரி உன் ஆளு சைசு என்ன? முருங்கை காயா? புடலங்காயா?-சரசு

யாரு என் வீட்டுக்காரர் சைசா அது ரெண்டும் இல்ல… வெண்டைக்காய்… -கவிதா

உன் வூட்டு ஆளு சைச யாரு கேட்டா? உன் ஆளு தங்கராசு சைசக் கேட்டேன்… -சரசு

தங்கராசு ஒன்னும் கொறஞ்சவன் இல்ல… புடலங்காதான்… ஒருநாள் காட்டு வேலைக்கு போயிட்டு சைக்கிள்ல வரும்போது பின்னாடி உக்காந்துட்டு வர்றேன்… ஏத்தத்துல ஏறயில கெட்டியா புடிக்க சொன்னான்னு இடுப்புல கையை போட்டேன்... கிரிப்புக்காக தொடையில புடிக்கப் போக, டபக்குன்னு அத புடிச்சுப்புட்டேன்… பயபுள்ள கைலி மட்டுந்தான் கட்டியிருந்தான்… உள்ள ஒன்னும் போடல போல… சைசு பெருசாதான் இருந்துச்சு…- கவிதா

என்ன இருந்து என்ன புண்ணியம்… டாஸ்க்ல செயிக்க முடியலயே…- சரசு

நாம கூச்சப்பட்டு டாஸ்க்க விட்டுட்டோம்… அவ வெக்கத்த விட்டுட்டு மகனோட எங்கயோ போயிட்டா… பரிசும் வின் பண்ணிருவா போலருக்கு…- கவிதா

அதான் கிழவி ஆட்டத்தை கலைச்சுட்டாளே… இனியொரு சான்சு கிடைச்சா விடக்கூடாது… நாமளும் பூந்து விளையாடிடனும்… என்ன சொல்ற?-சரசு

சரிதான்… முதல்ல சான்சு வரட்டும்… என்னன்னு பாக்கலாம்… நான் போய் வேலைக்கு கிளம்பறேன்… என்று கவிதா சொல்வது திரையில் தெரிந்தது.

அப்போது சத்தம் கேட்டு திரும்பிப் பார்க்க, ரூம் கதவைத் திறந்து கொண்டு என் மகள் தேவதை போல் வந்தாள். குளித்து முடித்து முடியை லூஸ் ஹேர் விட்டிருந்தாள். மேலே மஞ்சள் நிற சுடி டாப்ஸ் இடுப்புக்கு கீழ்வரை இருந்தது. சிவப்பு நிற லெக்கிங்க்ஸ் அணிந்திருந்தாள். லெக்கிங்க்ஸ் அவளுடைய தொடையை இறுக்க கவ்விக் கொண்டு அதன் வனப்பை காட்டியது. மேலே டாப்ஸ் அவள் உடம்பை டைட்டாக பிடித்திருக்க, பூப்ஸ் ரெண்டும் கிண்ணென்று முட்டிக் கொண்டு நின்று கொண்டிருந்தன. டாப்ஸ் நடுவே இருக்கும் பட்டன் ரெண்டும் திறந்திருக்க, பூப்ஸ் கிளிவேஜ் லேசாகத் தெரிந்தது.

முகத்தில் புன்முறுவலுடன் முன்னே வர, நான் லேப்டாப்பை மூடிவிட்டு, டீபாய் மீதிருந்த டிபன் பார்சலைப் பிரித்தேன். மகள் வந்து உட்கார, இருவரும் சாப்பிடத் தொடங்கினோம். இருவரும் சாப்பிட்டு முடிக்கும் வரை எதுவும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. அவள் சாப்பிடும்போது அவள் உதடு, பற்கள் மற்றும் நாக்கை நான் இரசிக்கத் தவறவில்லை.

சாப்பிட்டு முடித்து கை கழுவிவிட்டு வந்து உட்கார்ந்து மணியை பார்த்தேன் 9.00 மணி.

அப்ப எல்லாம் முடிஞ்சதா அப்பா… இனி ஒன்னும் இல்லதான…?

இல்லம்மா… இன்னும் வாய்ப்பிருக்கு… புவனா குமார் விஷயம் கொஞ்சம் கஷ்டம்தான்… பட் மத்த ரெண்டு பேர் விஷயத்தில் வாய்ப்பிருக்கு என்று சொல்லி, புவனா கணவன் லீவு விஷயத்தையும் சரசு கவிதாவும் பேசிக் கொண்டதையும் பற்றி சொன்னேன்.

அப்ப இப்பவே ஆரம்பிச்சுடலாமா அப்பா?

இரும்மா… அவசரப்படாத… அவங்க புருஷங்க ரெண்டு பேரும் டூட்டி முடிஞ்சி வந்து வீட்டுல தூங்கிகிட்டிருக்காங்க… பசங்க காலேஜ் போயிருக்காங்க… முடிஞ்சி வரட்டும்… நைட் பாத்துக்கலாம்…

நைட் வரைக்கும் வெயிட் பண்ணனுமாப்பா?


ஆமாம்ம்மா… நாம பண்றது சாதாரண விஷயமா? ரிஸ்க் அதிகம்… வெளியத் தெரிஞ்சது அவங்க மானம் போறது இல்லாம நம்ம பேரும் டெமேஜ் ஆகிடும்… ஏற்கனவே புவனா மேட்டர் கிழவியால சிக்கலாயிடுச்சு…

நீங்க சொல்றதும் சரிதாம்பா…

நான் காலேஜ் வரை போயிட்டு என்ன நடக்குதுன்னு பாத்துட்டு வரேன்… நீ அப்டியே போய் ரெண்டு பேர்ட்டயும் பேச்சு குடுத்து ஆழம் பாரு…

ஓகேப்பா…

நான் வெளியே வர, புவனா கணவன் வந்து நடந்ததை சொல்லி லீவ் கேட்டான். நான் கடையில் இன்ஃபார்ம் பண்ண சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன்.

வீட்டின் வாசலில் உட்கார்ந்திருந்த புவனா எழுந்து வணக்கம் சொன்னாள். நான் அவளிடம், அவள் வேலைக்கு போக வேண்டாம் என்றும் லீவ் சொல்லிவிட்டு ரெஸ்ட் எடுக்கும்படியும் எல்லாம் நல்லபடியாக நடக்கும் என்று ஆறுதல் சொல்லிச் சென்றேன்.

Next page: Chapter 18
Previous page: Chapter 16