Chapter 30
அப்போது ஆஷிஷ் தன் ரூமிலிருந்து ஒரு பழைய பாடலை முனுமுனுத்து விசிலடித்தபடி, சந்தோஷமாக வெளியே வருகிறான். மாமா ரிஷப் லால் மற்றும் ஷீலா உட்கார்ந்திருக்கும் சோபா அருகே வந்தவன், ரிஷப்லாலும் ஆஷிஷும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து புன்னகைத்து கொள்ள, ஆஷிஷ்
மாமா எப்ப வந்தீங்க?
என்று கேட்க, ரிஷப் லால்,
நேத்து நைட் வந்தன் ஆஷிஷ்… ஷீலாவை பார்த்துட்டு போலாம்னு…
என்று சொல்ல, அவன் தன் மொபைலை எடுத்து பார்த்தபடி,
காலேஜ் ஒர்க்கெல்லாம் எப்படி போயிட்டிருக்கு மாமா?
என்று கேட்க,
அதெல்லாம் பரவாயில்லை… எப்படியும் நகைக்கடையை பத்தி நான் கேட்கவே தேவையில்லை… உன் அட்மினிஸ்ட்ரேஷன பத்தி தெரியும்… உன்னோட இங்கிலாந்து பிசினஸ் ட்ரிப் ப்ளான் பண்ணிட்டு இருக்கியா?
என்று கேட்கிறார். ஆஷிஷ் ஆமாம் என்று தலையசைத்தபடி,
அல்மோஸ்ட் ஓவர் மாமா… இன்னும் சில டீடெயில்ஸ் கேட்டிருக்காங்க… மெயில் பண்ணாக்க மோஸ்ட்லி ஃபைனல் ஆயிடும்…
என்றபடி, மீண்டும் பழைய ஹிந்தி பாடலான,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
லேசாக முனுமுனுத்து விசில் அடித்தபடி டைனிங் டேபிளில் அமருகிறான். ரிஷப் லால் அவனையே பார்த்தபடி,
இது பாட்டு ஹம் படம்தானே…
என்று கேட்க, போனில் உள்ள மெசேஜை பார்த்து விட்டு, ஆஷிஷ் திரும்பி,
ஆமாம் மாமா… பூஜிய… எங்க மாமா காணோம்…? காலையில கிளம்பிட்டாளா?
என்று கேட்க, ரிஷப் லால் குழம்பிப் போய்,
பூஜிதா என் கூட வரவே இல்லையே மாப்பிள… நான் மட்டும்தான் வந்தேன்… தனியா…
என்று சொல்ல, அதிர்ச்சி அடைகிறான் ஆஷிஷ். அவன் ஏதோ கேட்க வந்து, கேட்காமல்,
‘பூஜிதா வரவில்லை என்றால் நைட் தன்னை ரூமில் படுக்க வைத்தது யார்? தான் யாருடன் நைட் படுத்து இருந்தோம்…? அப்றம் அது வேற நடந்துதே…’
என்று யோசித்தவன், சில நொடிகளுக்கு பிறகு,
அப்ப… நைட்டு என்ன ரூமுல படுக்க வச்சது யாரு? நான் எப்படி தூங்கினன்?
என்று கேட்டபடி, எதிரே உட்கார்ந்திருக்கும் பூஜிமாவை பார்க்க, அவள் வேகம் வேகமாக தான் இல்லை என்பது போல தலையசைக்கிறாள். உதட்டைப் பிதுக்கியபடி,
நான் இல்லப்பா…
என்றவுடன், அவன் ஷீலாவைப் பார்க்கிறான். அவளும் இல்லை என்பது போல தலையசைத்து,
நாங்க சீக்கிரம் தூங்கிட்டோம்…
என்று சொல்ல,
நீங்களும் இல்லனா யாரா இருக்கும்…?
என்று யோசிக்கும் போது கிச்சனிலிருந்து வரும் அவனுடைய அம்மா,
போதை ஏறிட்டா, தாய்னு தெரியுமா? தாரம்னு தெரியுமான்னு சொல்வாங்க… மூக்கு முட்ட குடிச்சுட்டு வந்த உனக்கு என்னையே அடையாளம் தெரியலயா?
என்று கேட்டபடி, அவனுக்கு டிஃபன் பரிமாற, அதை கேட்டு முகம் வெளிறிய ஆஷிஷ்,
‘ச்சே… நம்மை பெத்த அம்மாவிடமா அப்படி நடந்து கொண்டோம்… என்னைவிட கேவலமானவன் யாரும் கிடையாது…’
என்று நினைத்து, அதிர்ச்சியுடன் சாப்பிடத் தொடங்குகிறான். வெளிறிய முகத்துடன் சாப்பிட்டபடி மீண்டும் மீண்டும் அம்மாவை இரண்டு மூன்று முறை பார்க்கிறான். அம்மாவுடைய முடி அவள் தோள்வரை மட்டுமே தொங்குகிறது. அதை கவனித்தவன் குழம்பிய மனநிலையில் சாப்பிடுகிறான்.
’முடி குட்டையா இருக்கு… நைட் வந்த லேடிக்கு முடி நீளம்… சோ நம்ம கூட இருந்தது கண்டிப்பா அம்மா கிடையாது…’
என்று அவன் உள்மனம் சொல்கிறது.
அத்தை பதில் சொன்னவுடன் ஆஷிஷின் முகம் மாறியது; வெளிறிப் போன முகத்துடன் தன் அத்தையையே அவன் மீண்டும் மீண்டும் பார்ப்பது; இதையெல்லாம் கவனித்த பூஜிமா நைட் ஏதோ நடந்திருக்கிறது என்று ஊகிக்கிறாள். பூஜிமா காபியை குடித்துவிட்டு, எழுந்து தன் ரூமுக்கு செல்கிறாள்.
அங்கே அவளது அம்மா சொப்னா,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
என்ற பழைய ஹிந்தி பாடலை பாடியபடி, பாத்ரூமில் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். அம்மா சந்தோஷமாக பாட்டு பாடியபடி குளிப்பதை நினைத்து ஆச்சர்யப்பட்டவள்,
’இந்த பாட்டை எங்கோ கேட்டிருக்கிறோமே…’
என்று யோசிக்க, அவளுக்கு ஆஷிஷ் இதே பாடலை முனுமுனுத்ததும், அப்பா பாடலைப் பற்றி விசாரித்ததும் நினைவிற்கு வருகிறது. ஆஷிஷ் நைட் குடித்துவிட்டுவந்தது; அவன் பூஜிதாவைப் பற்றி விசாரித்தது; அவனும் அம்மா சொப்னாவும் ஒரே பாடலை முனுமுனுத்து பாடுவது; அத்தையிடம் பேசிய பிறகு அவன் முகம் வெளிறியது என அனைத்து புள்ளிகளையும் இணைத்தால், அவளுக்கு ஏதோ நடந்திருக்கிறது என்பது உறுதியாகிறது.
அப்போது அம்மா குளித்து முடித்து, தலையில் துண்டு கட்டியபடி வர, பூஜிமா திரும்பிப் பார்க்கிறாள். கடந்த நான்கு ஐந்து மாத பலவித கடுமையான நிகழ்வுகளுக்கிடையே அம்மாவை எப்போதும் சோகமான உணர்வுடனே பார்த்த பூஜிமா, முதன்முதலாக அவள் முகத்தில் சந்தோஷத்தைப் பார்க்கிறாள். அம்மாவுடைய முகத்தில் சந்தோஷக் கலை தாண்டவமாடுகிறது. அம்மா சொப்னா மீண்டும்,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
பாடலை முனுமுனுத்தபடி துவைத்த துணிகளை எடுத்துக்கொண்டு போகிறாள். இதை கவனித்த பூஜிமாவிற்கு, என்ன நடந்திருக்கும் என்பது புரிந்தும் புரியாமலும் தெரிந்தது. அவள் மனம் ஒன்னும் ஒன்னும் ரெண்டு எனக் கணக்கு போட்டது. குழம்பிய மனநிலையில் பூஜிமா, அம்மா சொப்னா போவதையே ஆவென பார்த்தபடி நிற்கிறாள்.
நகைக் கடையில் மனிஷா முன் பணியாளர்கள் அனைவரும் குழு குழுவாக நின்று கொண்டிருக்க, அவர்களுக்கு அன்றைய மோட்டிவேஷன் வாசகத்தை சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள் மனிஷா.
குட் மார்னிங் டு ஆல்… என்னோட சீஃப் ரிஷப் லால்… நான் இங்க வேலைக்கு சேரும்போது, ஒரே ஒரு விஷயத்தைதான் சொல்லுவார்… இந்த வேலையை எனக்காக செய்யாத… உனக்காக செய்… என்னோட நகைக்கடைக்காக செய்யாதே… உன் உன்னோட சந்தோஷத்துக்காக செய்… அப்பதான் உன்னால டார்கெட் அச்சீவ் பண்ண முடியும்… அதன் மூலமாக எனக்கு நகையும் விக்கும்… லாபமும் கிடைக்கும்… அப்படின்னு சொல்லுவாரு… அதையேதான் நான் உங்களுக்கு சொல்ல விரும்புறேன்… எல்லாரும் மத்தவங்க சந்தோஷத்துக்காக எதையும் செய்யாதீங்க… உங்க சந்தோஷத்துக்காக வேலை செய்யுங்க… ஓகேவா…?
என்றவுடன், எல்லோரும் தலையாட்டியபடி,
ஓகே மேடம்… எஸ் மேடம்…
என்று சொல்லிவிட்டு, வணக்கம் வைத்துவிட்டு கலைந்து சென்றனர். ஒரு சில பணியாளர்களுக்கு அது வேலைக்கான மோட்டிவேஷன் வாசகமாக தெரிய அங்கிருந்து கலைந்த மூன்று பேருக்கு மட்டும் அது தங்கள் சொந்த வாழ்க்கைக்காக சொன்ன வாசகமாக தெரிந்தது. அந்த மூன்று பேரும் யார் என்று உங்களுக்கே தெரிந்திருக்கும். ஆமாம், சரசு என்ற சரஸ்வதி, புவனா மற்றும் கவிதா இம்மூவரும் தங்கள் சொந்த வாழ்க்கையோடு அந்த வாசகம் பொருந்திப் போவதை எண்ணி சிரித்தபடி வேலை செய்ய சென்றனர்.
மஞ்சள் சேலையில் சிவப்பு ரவிக்கையில் மங்களகரமாய் தெரிந்த சரசு, அங்குள்ள பொருட்களை எடுத்து அடுக்கி வைத்துவிட்டு, சாமிக்கு பூ வைத்து கும்பிட்டு விட்டு, ஒரே ஒரு ரோஜா பூவை எடுத்து முகர்ந்து பார்த்துவிட்டு நிமிர, எதிரே வந்த மல்லிகா,
ஏனுங்க்கா… ரோஜா பூவோட நிக்கிறீங்க…? யாருக்கு கொடுத்த ப்ரொபோஸ் பண்ண போறீங்கக்கா…?
என்று கிண்டலாக கேட்க,
ஆமாம்டி… இப்ப நான் ப்ரொபோஸ் பண்ற வயசுலதான் இருக்கேன்… அப்படியே என்ன சுத்தி வயசு பசங்க திரியுறாங்க பாரு…
என்று சொல்கிறாள். மல்லிகா,
அக்கா… நீங்க மட்டும் ஓகேன்னு கண் அசைச்சு போட்டீங்க… நம்ம கடையில இருக்கிற வயசு பசங்கள்ல எத்தனை பேரு துடியா இருக்காங்கனு பாத்தீங்கள்ல… சும்மா பூந்து மேய்ஞ்சுபுடுவானுங்க… பாக்கறீங்களா…?
என்று ஹஸ்கி வாய்ஸில் சொல்ல, சரசு, நகைகளை எடுத்து ரேக்கில் அடுக்கிக் கொண்டிருக்கும் பையன்களை ஒருமுறை சுற்றி பார்க்க, அதில் மீசை அரும்பும் இரு விடலைப் பசங்களைப் பார்த்தவுடன், அவளுக்கு தன் மகன் காமராஜும் கேம் டாஸ்கும் ஞாபகம் வர, அவர்களுடைய கோல் சைஸ் எப்படி இருக்கும் தன் மகனைவிட பெரிதாக இருக்குமா என்ற எண்ணம் தோன்றியது.
என்னங்கக்கா… ட்ரீம்ஸ்ஸா? யார் வர்றா ரமேஷா? ஆனந்தா?
என்று கேட்க,
ம்ம்ம்… ஆனந்த் இல்ல… நித்தியானந்தா… நீ போறியா?
எம்று கேட்க,
அக்காகாஆஆஆஅ… அதெல்லாம் பேரானந்த கடல்… நான் சிறு துளி…
என்று மல்லிகா கண்களைசொருகியபடி சொல்ல,
இந்தா பூ வச்சுக்க… என்று மல்லிகாவிடம் கொடுக்கிறாள். மல்லிகா அதை வாங்கி தலையில் வைத்தபடி,
வாலிபத்தில் இருக்க காளை மாட்டுக்கு ப்ரொபோஸ் பண்ணுவீங்கன்னு பார்த்தா… பசு மாட்டுக்கு ப்ரொபோஸ் பண்றீங்க…
என்று கேட்க, சரசு,
சாதா பசுமாடு இல்ல… பால் கறக்குற பசுமாடு…
என்றபடி, சுற்றும்முற்றும் பார்த்தபடி, மல்லிகாவின் சேலையில் முட்டிக் கொண்டிருக்கும் முலைகளை ஒருமுறை அழுத்திவிட்டு,
ஹக்க்… அக்கா வயசாவுதுன்னு சொல்லிகிட்டே… வயசு பொண்ணாட்டம் கலக்குறீங்க்கா…
என்ற சொல்ல,
என்ன பசு மாட்டுல பால் கரந்திடலாமா?
ஐயோ ஆள விடுங்கக்கா… விட்டா இங்கேயே பாய்ஞ்சுறுவீங்க போல இருக்கு…
என்றபடி வேகமாக நடக்க, சேலையை மூடிய குண்டிகள் ஆட, அவள் போவதே பார்த்து சிரித்தபடி யோசிக்கின்றாள் சரசு. மகன் காமராஜு, மல்லிகாவின் முலைகள், ரமேஷ், ஆனந்த் என்ற பையன்கள் என பல விஷயங்கள் ஞாபகத்துக்கு வர, அவள் உடலின் மேலே இரண்டு இடங்களிலும், கீழே ஒரு இடத்திலும் குறுகுறுப்பு ஜாஸ்தி ஆகின்றது.
கவிதா முதல் தளத்தில் மாப் போட்டு துடைத்து முடித்துவிட்டு கைகளை கழுவியவிட்டு வந்து காபி மெஷினை ஆன் செய்கிறாள். காபி மெஷினிலிருந்து காபி ஊற்றி எடுத்துக்கொண்டு, வரிசையாக கடை ஆட்களுக்கு முதலில் கொடுத்து முடிக்கிறாள் பிறகு அங்கொன்று இங்கொன்றுமாய் இருக்கும் கஷ்டங்களுக்கு கஷ்டமர்களுக்கு காபி வேணுமா என்று கேட்டு கொடுக்கின்றாள். கொடுத்துவிட்ட பிறகு, ஒரே ஒரு டம்ளர் மிச்சமிருக்க, திரும்பி நடக்கத் தொடங்கும் பொழுது,
ஏன் எனக்கு கொடுக்கமாட்டீங்களா…?
என்ற குரல் கேட்டு திரும்ப, அவள் மிக அருகில் முந்தய நாள் கடைக்கு வந்திருந்த இளைஞன் நின்று கொண்டிருந்தான். அவனைக் கண்ட அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளாத கவிதா, தானாக ட்ரேயை நீட்ட, அவன் காபி கப்பை எடுத்தபடி, அவளை கண்ணோடு கண்ணோக்கி, பிறகு காது, கழுத்து, மார்பகங்கள், இடுப்பு என மேலிருந்து கீழ்வரை கண்களாலேயே ஸ்கேன் செய்து பார்த்து ரசிக்கிறான். கவிதாவின் மூளையில் அவன் அன்று செய்த செயலான, உறுப்பை பேண்டின் மீது அழுத்தி தடவியபடி செய்த செயல் பிளாஷ் கட்டாக வந்து போக, வேக வேகமாக அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தாள். காஃபியை குடித்தபடி அருகில் ஃப்ளோர் இன்சார்ஜ் ஆன மஞ்சுவிடம் நகையைக் காட்டி பேசிக் கொண்டிருக்கும் சித்தியிடம் செல்ல, அவள் மஞ்சுவிடம்,
இந்த கொக்கி கொஞ்சம் குத்துது… அதனால இத நாங்க மாத்திக்கலாமா?
என்று கேட்க,
ஓகே மேடம் மாத்திக்கலாம்… பட் ஆனா இன்றைய ரேட்டுக்குதான் பில் போடுவோம்… எக்ஸ்ட்ரா வந்தா நீங்க பணம் கட்ட வேண்டி இருக்கும்…
என்றபடி
வாங்க… எக்ஸ்சேஞ்ச் கவுண்டருக்கு போலாம்…
என்றபடி நடக்க, யூனிபார்ம் சேலையில் எடுப்பாக தூக்கிக் கொண்டிருக்கும் மஞ்சுவின் மலையாள குண்டிகள் அசைவதை பார்த்தபடியே காபியை குடித்துக் கொண்டிருக்கிறான் அந்த இளைஞன். குடித்து முடித்துவிட்டு காபி கப்புடன் கடையின் படிக்கட்டு ஓரத்தில் இருக்கும் கேப்டீரியா செக்ஷன் அருகே செல்கிறான்.
அங்கே கவிதா காபி கப்புகளை கழுவி வைத்துக் கொண்டிருக்க, இளைஞன் அவள் அருகே சென்று ஒட்டி நின்றபடி,
இந்தாங்க கப்பு… காபி கப்பு…
என்றவாறு அவள் முலையை ஒட்டி காபி கப்பை நீட்ட, அதிர்ந்த கவிதா நகர்ந்து அதை வாங்க, அவளுடைய முலைக்காம்பு அவன் கையில் லேசாக தீண்டியது. கப்பை வாங்கிக் கழுவி கொண்டே, அவனை முறைக்க, அவன் அவளை சட்டை செய்யாமல் அருகே நின்றபடி,
இந்த சேலையில செமையா இருக்கடி… நீ மட்டும் ஓகேன்னு சொல்லு… இப்பவே கிளம்பிடலாம்… வண்டிய ஒரு அழுத்த அழுத்தினால் டூ ஹவர்ஸ்ல ஊட்டி… சுத்தி பார்த்துட்டு அப்படியே ரூம் போட்டு மஜா பண்ணிடலாம்…
என்று அடுக்கிக் கொண்டே போகிறான். கோபம் தலைக்கேறிய கவிதா வேகமாக அவனிடம் ஏதோ சொல்ல கையை நீட்ட, கப்பிலிருந்து தண்ணீர் லேசாக சிதறி அவன் சட்டையில் பட, கப்பை சிங்கிள் போடும் போது, அவள் சேலையிலும் சிந்தியது. சட்டையில் பட்ட தண்ணீரை கைகளால் துடைத்தபடி முன்னே வந்து, அவள் இடுப்பருகே சேலையில் சிந்திய தண்ணீரை துடைப்பது போல தொட்டு, அவள் தொடைகளை தடவுகிறான். அதிர்ச்சியான கவிதா பின்னால் சுவர் இருப்பதால் நகர்ந்து செல்ல முடியாமல் தவிக்கிறாள். தொடையை தடவியவன் கொஞ்சம் மேலே தள்ளி, கப்பென்று அவள் புடையை பிடித்து சேலையோடு சேர்த்து அழுத்தி,
நல்ல உப்பலாதான்டி வச்சிருக்க… என்ன ஜட்டி போடாம இருந்தீனா இன்னும் நல்லா தேய்ச்சிருப்பேன்… அப்படியே சேலையை தூக்கிட்டு… உள்ள விட்டு குத்தறதுக்கு வசதியா இருக்கும்…
என்று சொல்லியபடி, மீண்டும் ஓரிரு முறை சேலை மீது அவள் புடையை தடவி விட்டு வேகமாக அங்கிருந்த நகர்கிறாள். என்ன நடந்தது என்பதை கிரகிக்க கவிதாவிற்கு ஓரிரு நிமிடங்கள் பிடித்தது. அவள் கீழ்பகுதி குறுகுறுக்க, அவன் போவதையே பார்க்க அவளுக்கு நேற்றிரவு தன் மகன் கால்விரலால் ஜட்டி போடாத தன் பிளவை தேய்த்தது, ஞாபகம் வந்து, இன்னும் குறுகுறுப்பு அதிகரிக்கத் தொடங்கியது.
புவனா பழைய பில்கள் அனைத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு நான்காவது மாடியில் உள்ள கார்ப்பரேட் ஆபீஸிற்குள் செல்கிறாள். அங்கு வலது ஓரம் எம்டியான ஆஷிஷின் கேபின் இருக்கிறது. அதற்கடுத்து சிறிது இடைவெளி விட்டு மனிஷாவுடைய கேபின் இருக்கிறது. ஆஷிஷ் கேபினில் ஆள் இல்லாமலிருக்க, புவனா மனிஷாவுடைய கேபின் கதவைத் திறந்து, அதிர்ச்சியுற்றபடி உள்ளே பார்த்தாள். அங்கே மனிஷா சேரில் அமர்ந்திருக்க, பின்னால் அவளை ஒட்டி நின்றபடி ஆஷிஷ், அவள் தலைக்கு மாலிஷ் செய்து கொண்டு இருந்தான். பெண்கள் அதிகம் வேலை செய்யும் நகைக்கடை, துணிக்கடை, கார்மெண்ட்ஸ், டைலரிங் போன்றவற்றில் சூப்பர்வைசர், மேனேஜர், ஜி.எம், எம்.டி என நடுத்தர வயது ஆண்கள் இருப்பார்கள். அவர்கள் அங்கு வேலைக்கு வரும் பெண்களை உஷார் செய்வதில் குறியாக இருப்பார்கள். கொஞ்சம் பலவீனமான பெண்கள் அவர்களுடைய ஆசைக்கு ஈசியாக இறையாவார்கள்.
· பலவீனமான பெண்கள் என்றால் உடலளவில் பலவீனமானவர்கள் அல்ல; உடலளவில் வனப்பாகவும், அழகாகவும் இருக்கும் பெண்களில் சிலர் மனதளவிலோ அல்லது பணத்தளவிலோ பலவீனமாக இருப்பார்கள்; அவர்களே ஈசியாக இறையாவார்கள்;
· கொஞ்சம் கடினமான பெண்கள் சில பல முயற்சிகளுக்குப் பிறகு ஆசைக்கு இணங்கி வருவார்கள்; கடினமான பெண்கள் என்றால், இவர்களும் உடலளவில் கடினமாக இருக்க மாட்டார்கள், முன்பு சொன்னது போல உடலளவில் வனப்பாகவும் அழகாகவும் இருக்கும், சில பெண்களில் மனதளவில் கடினமாக இருப்பார்கள்; அவர்களுடைய வாழ்க்கையில் பட்ட அடிகளும் அனுபவங்களும் அவர்களை அவ்வாறு ஆக்கி இருக்கும்.
· மிகக் கடினமான பெண்கள் ஆசைக்கு இணங்காமல் வேலை செய்வார்கள் அல்லது வேலை செய்ய முடியவில்லை என்றால் சென்று விடுவார்கள்; மிகக் கடினமானவர்களும் முன்பே சொன்னது போல உடலளவில் வனப்பாகவும் அழகாகவும் இருப்பார்கள்; ஆனால் மனதளவில் மிகக் கடினமாக இருப்பார்கள்; அவர்கள் யாருனுடனும் சகஜமாய் இருப்பதை விரும்ப மாட்டார்கள்; ஏனென்றால் சிறு வயதிலேயே மிகப்பெரிய அடிகளை சந்தித்து இருப்பார்கள்; ஆதலால் இவர்களை ஆசைக்கு இணங்குவது போன்ற செயல்களில் ஈடுபடுத்துவது கடினம் மற்றும் அது இன்பத்தை தராது.
ஆகையால்
இவ்வாறு பெரிய நிறுவனங்களில் வேலை செய்யும் அதிகாரத்தில் இருக்கும் ஆண்களுக்கு மிகக் கடினமான பெண்களை பிடிக்காது. அதேபோல பலவீனமான பெண்களையும் அவர்களுக்கு பிடித்தாலும் சுவைக்காது. ஏனென்றால் அவர்கள் ஈசியாக மடிந்து விடுவார்கள். அவர்களுக்கு கொஞ்சம் கடினமாக இருக்கும் பெண்களையே, அதுவும் கல்யாணமான பெண்களையே மிகவும் பிடிக்கும். ஏனென்றால் இவர்களை ஆசைக்கு இணங்க வைப்பதற்காக சில பல முயற்சிகளை செய்ய வேண்டியிருக்கும். அவ்வாறான முயற்சிகளின் பலனாக அப்பெண்கள் கடைசியில் அவர்கள் ஆசைக்கு இணங்குவார்கள். அந்த வெற்றி அதிகாரத்தில் உள்ளவர்களின் ஈகோவை சேட்டிஸ்ஃபை செய்யும். அது அவர்களுக்கு உடலால் கலக்கும் கலவி தரும் இன்பத்தை விட, மனதளவில் இன்பத்தை இன்னும் வாரி வழங்கும்.
ஆனால் இங்கோ காட்சி நேர்மாறாக இருக்கிறது. எம்டி உட்கார்ந்திருக்க, பணிப்பெண் அவருக்கு மாலிஷ் செய்வதற்கு பதிலாக, பணிப்பெண் உட்கார்ந்திருக்க, எம்டி மாலிஷ் செய்து கொண்டிருக்கிறார். அது சரி, போர்த்திக் கொண்டு படுத்தால் என்ன? படுத்துக்கொண்டு போர்த்தினால் என்ன? நமக்குத் தேவை தூக்கம் என்பதைப்போல, அவர்களுக்கு தேவை இன்பம்தானே. யார் யாருக்கு மாலிஷ் செய்தால் என்ன? கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு முதலில் பார்த்த ஆஷிஷ், எந்த சலனமும் இல்லாமல், தனது மாலிஷ் வேலையை தொடர, சில நொடிகளுக்குப் பிறகு கண் திறந்து பார்த்த மனிஷா சிறிய தயக்கத்துடன்,
வாங்க அக்கா… உட்காருங்க…
என்றபடி,
போதும் சார்…
என்று சொல்ல,
நோ நோ மனிஷா… யூ கேரி ஆன் யுவர் வொர்க்… ஐ வில் கண்டினியூ…
என்றபடி, அவன் மாலிஷை தொடருகிறான். புவனா உட்கார்ந்து ஃபைல் பேப்பர்களை மனிஷாவிடம் நீட்ட, மனிஷா முன்னகர்ந்து அவற்றை எடுத்து பார்க்கத் தொடங்கினாள். அவளுடைய முக வீக்கமும், கண்கள் சிவந்து இருப்பதும், அவள் இரவு தூங்கவில்லை என்பதை அப்பட்டமாக காட்டியது. அவள் முகம் பொலிவிழந்ததை பார்க்கும் பொழுது நேற்று குடியும் கும்மாளமாக இருந்ததற்கான அறிகுறிகள் தென்பட்டன. முன்னகர்ந்த மனிஷாவின் தலையை பிடித்தபடி ஆஷிஷும் முன்னால் வந்து, அவளுடைய முதுகில் தன் உறுப்பை தேய்த்தபடி, அவளுக்கு மாலிஷை தொடர்கிறான். புவனா யோசித்துக் கொண்டிருக்கையில் மனிஷா,
நேத்து நைட்டு ஒரு சின்ன பார்ட்டி… ஸ்வேதா வீட்டுல… போயிட்டு அட்டென்ட் பண்ணிட்டு கிளம்பவே மிட் நைட் ரெண்டு மணி ஆயிடுச்சு… பார்ட்டில பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் ரொம்ப நாள் கழிச்சு ஒன்னு கூடனோமா… கொஞ்சம் சரக்கு ஓவர் ஆயிடுச்சு… காலையில எந்திரிக்கவே முடியல…
என்று சொல்ல, புவனா புன்முறுவல் பூத்தபடி தலையாட்டினாள்.
ஹேங் ஓவர் ஆயிடுச்சு… ஒரே தலைவலி… சார் பார்த்தாரு… ஒரு மாதிரி இருக்கேன்ன உடனே… மாலிஷ் பண்ணி சரி பண்றன்னு ஆரம்பிச்சுட்டாரு…
என்று தொடர்ந்து சொல்லிக் கொண்டிருக்க, புவனாவையே பார்த்தபடி, ஆஷிஷ் மனிஷாவிற்கு தலையை பிடித்து விட்டுக் கொண்டிருந்தான். ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு மனிஷா,
சார்… ஓகே சார்… போதும்… எனக்கு சரியாயிடுச்சு…
என்று சொல்ல, இறுதியாக அவள் நெற்றி பொட்டில் இரண்டு விரல்களை வைத்து தடவியபடியே, காது வழியாக கழுத்து வரை நீவி விட்டான். மனிஷாவின் முகத்தில் அந்த தடவலை அனுபவித்து ரசிப்பது ஒவ்வொரு செல்லிலும் தெரிந்தது. முடித்துவிட்டு ஆஷிஷ் சைடாக வர, அவன் பேண்டில் உறுப்பு லேசாக புடைத்து இருப்பதை புவனா பார்த்தாள். தலை மாலிஷுடன் சேர்த்து முதுகு மாலிஷும் நடந்துள்ளதை நினைத்து புன்னகைத்தாள். அவள் மனிஷாவை பார்க்க, அவளும் புடைப்பை பார்த்து புன்முறுவல் பூத்தபடி, புவனா கொடுத்த பில் பேப்பர்களை பார்க்கத் தொடங்கினாள். டேபிளில் இருந்த கிளாஸை எடுத்து தண்ணீர் குடித்த ஆஷிஷ்,
புவனாக்கா உங்களுக்கு மாலிஷ் வேணுமா?
என்று கேட்க, அதிர்ச்சியாகி திரும்பிப் பார்த்த புவனா,
நோ நோ சார்… எனக்கெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல சார்… நீங்க போய் எனக்கு…
என்றபடி இழுக்க,
நோ நோ… இதுல என்ன இருக்கு… ஐ அம் எ மாலிஷ் எக்ஸ்பர்ட்… நான் அதை உங்களுக்கு சர்வீஸ் பண்றன்… இதுல என்ன பார்சியாலிட்டி… இட்ஸ் சர்வீஸ் தட்ஸ் ஆல்…
என்றபடி, புவனா பின்னால் வந்து நின்று, அவளுடைய தலையின் நடு வகுட்டிலிருந்து விரல்களை வைத்து, மாலிஷ் எனும் தடவி கொடுத்தலை பண்ணத் தொடங்கினான் ஆஷிஷ். முதலில் மறுத்தாலும், அவனுடைய கைவிரல் செய்யும் ஜாலத்தால் புவனா அமைதியானாள். புவனா அமைதியாகி கண்கள் மூடி அனுபவிப்பதைக் கண்டு மனிஷா சிரித்தபடி தன் வேலையை தொடர்ந்தாள். ஆஷிஷ், இடையிடையே இருவரும் குனிந்திருக்கும் பொழுது, புவனா தலைமுடியை முகர்ந்து நுகர தவறவில்லை. நுகர நுகர அவனுக்கு காம எண்ணங்களின் அலைகள் மேலோங்கின. அதனுடைய விளைவு அவன் கைகளில் தெரிய, புவனா கண்களை லேசாக சொருகியபடி, தலையை லேசாக அவன் தோளில் சாய்த்து அனுபவிக்க தொடங்கினாள். தன் வாழ்நாளில் இதைப் போன்ற ஒரு சுகத்தை முழு கலவியில் கூட அனுபவித்து இருக்க மாட்டாள். அந்த அளவு ஆஷிஷுடைய கைவேலை இருந்தது. அவள் தலையை குனிந்து நுகர்ந்த ஆஷிஷ், நெற்றி பொட்டில் விரல்களை வைத்து காது வழியே கழுத்து வரை நீவி விட, புவனா உடல் முழுவதும் ஒரு குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டு அடங்கியது. அவள் காம்புகள் ரெண்டும் முட்டிக்கொண்டு சேலையைத் தாண்டி தெரிய, எதேச்சையாக திரும்பிப் பார்த்த மனிஷா புன்னகைத்தபடி மீண்டும் பில்களை பார்க்கத் தொடங்கினாள். சொக்கிப் போயிருந்த புவனா முழுமையாக தன் தலையை அவன் மேல் சாய்த்திருக்க, விரைப்படைந்திருந்த ஆஷிஷுடைய தண்டு அவள் முதுகில் முட்ட தொடங்கியது. அவளுக்கு தன் மகன் குமார் இரவு தன்னை கட்டி பிடித்த பொழுது, அவன் விரைப்பு முட்டியது ஃப்ளாஷ் கட்டில் ஞாபகம் வர, லேசாக கண்ணைத் திறந்து மேலே பார்க்க, ஆஷிஷும் முழு உணர்ச்சியுடன் மாலிஷின் இறுதிக் கட்டத்தில் இருந்தான். இன்னும் ஓரிரு நொடிகளில் ஆஷிஷ் அவளை மண்டியிட்டு ஊம்பச் சொல்லி இருந்தால், புவனா ஏதும் சொல்லாமல் செய்திருப்பாள். அப்படியான வேளையில் அவள் கழுத்தில் கை வைத்து தலையை லெஃப்ட் மற்றும் ரைட்டில் திருப்பி சொடக்கு எடுத்த ஆஷிஷ்,
ஓகேக்கா… இட்ஸ் கான்…
என்றபடி விலகினான். புவனாவிற்கு தன் தலையில் இருந்த பாரம் மொத்தமும் குறைந்து தலையே லேசானது போல இருந்தது. புவனா வெட்கப்பட்டபடி,
தேங்க்ஸ் சார்…
என்று சொல்ல,
ஓகே… எதுக்கு தேங்க்ஸ்… இட்ஸ் ஜஸ்ட் எ சர்வீஸ்… தட்ஸ் ஆல்…
என்றபடி, தன் புடப்பை தேய்த்தவாறு திரும்பி தன் கேபினை நோக்கி சென்றான்.
5 மணிக்கு காலேஜ் முடிந்தவுடன் வேகம் வேகமாக வீட்டிற்கு வந்த குமார் தன்னுடைய லேப்டாப்பை திறந்து கேம் ஆப்பை ஆன் செய்தான். ஆல்ரெடி அவனுடைய மொபைலுக்கு கேம் ஆப்பில் இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் இருப்பதாக மெசேஜ் வந்திருந்தது. ஆவலுடன் கேம் ஆப்பை பார்க்க அதனில் டாஸ்க்குக்கான இடத்தையும் நேரத்தையும் தேர்வு செய்யும்படி ஆப்ஷன்ஸ் கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.
‘இந்த முறை சற்று வித்தியாசமாக டாஸ்கை வீட்டிலிருந்து வெளியில் வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்துள்ளோம். அதனால் உங்கள் வீட்டில் இருந்து வெளியே முக்கியமாக ஓபன் ஸ்பேசில், டாஸ்க் செய்வதற்கான ஆப்ஷன்ஸ் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.
டாஸ்க் நடக்கும் இடம்:
1. மொட்டை மாடி
2. காலேஜ் கிரவுண்ட்
3. நீச்சல்குளம்
என்று இருந்தது. குமார் 3. நீச்சல் குளம் என்ற ஆப்ஷனைத் தேர்வு செய்தான்.
டாஸ்க் நடைபெறும் நேரம்
a.10 மணி
b.11 மணி
c.12 மணி
என்று இருந்தது. குமார் எதை தேர்வு செய்யலாம் என்று யோசித்து, c.12 மணி என்ற ஆப்ஷனைத் தேர்வு செய்தான்.
கடையில் மும்மரமாக வேலையில் இருந்த சரசுவிற்கு whatsapp மெசேஜ் வர, எடுத்துப் பார்த்தாள். அதனில் மகன் காமராஜ் டாஸ்க் நிபந்தனைகளை பற்றி மெசேஜ் அனுப்பி இருக்க, அவற்றை படித்துவிட்டு 1.மொட்டை மாடி என்ற ஆப்ஷனையும், a.பத்து மணி என்ற ஆப்ஷனையும் தேர்வு செய்து, மெசேஜ் அனுப்பி விட்டு, புன்முறுவல் பூத்தாள். அவள் சிரிப்பதை கண்ட மல்லிகா அருகில் வந்து,
என்னங்கக்கா போன பார்த்து சிரிக்கிறீங்க… எதுவும் பலான மேட்டரா…?
என்று கேட்க, அதிர்ந்து போன சரசு மொபைலை டக்கென்று மறைத்தபடி,
உனக்கு எப்பவும் அந்த நினைப்பு தானா…? வேற வேலையே இல்லையா?
என்றபடி,
சும்மா ஜோக்…
என்று சொல்ல, மல்லிகா,
ஏனுங்கக்கா? போன மறைக்கிறீங்கன்னா… கண்டிப்பா ஏ ஜோக்காதான் இருக்கும்… எனக்கும் சொல்லுங்க… நானும் கேட்டு சிரிக்கிறேன்…
டக்கென்று சிரித்த சரசு,
ஏ ஜோக் எல்லாம் சொல்லி சிரிக்கக் கூடாது… அனுபவிக்கனும்…
என்று ஆழ்ந்து சொல்ல,
அனுபவிங்க… ஆனா என்னையும் ஆட்டத்துல சேர்த்துக்கோங்க…
என்றபடி செல்கிறாள்.
மாமா எப்ப வந்தீங்க?
என்று கேட்க, ரிஷப் லால்,
நேத்து நைட் வந்தன் ஆஷிஷ்… ஷீலாவை பார்த்துட்டு போலாம்னு…
என்று சொல்ல, அவன் தன் மொபைலை எடுத்து பார்த்தபடி,
காலேஜ் ஒர்க்கெல்லாம் எப்படி போயிட்டிருக்கு மாமா?
என்று கேட்க,
அதெல்லாம் பரவாயில்லை… எப்படியும் நகைக்கடையை பத்தி நான் கேட்கவே தேவையில்லை… உன் அட்மினிஸ்ட்ரேஷன பத்தி தெரியும்… உன்னோட இங்கிலாந்து பிசினஸ் ட்ரிப் ப்ளான் பண்ணிட்டு இருக்கியா?
என்று கேட்கிறார். ஆஷிஷ் ஆமாம் என்று தலையசைத்தபடி,
அல்மோஸ்ட் ஓவர் மாமா… இன்னும் சில டீடெயில்ஸ் கேட்டிருக்காங்க… மெயில் பண்ணாக்க மோஸ்ட்லி ஃபைனல் ஆயிடும்…
என்றபடி, மீண்டும் பழைய ஹிந்தி பாடலான,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
லேசாக முனுமுனுத்து விசில் அடித்தபடி டைனிங் டேபிளில் அமருகிறான். ரிஷப் லால் அவனையே பார்த்தபடி,
இது பாட்டு ஹம் படம்தானே…
என்று கேட்க, போனில் உள்ள மெசேஜை பார்த்து விட்டு, ஆஷிஷ் திரும்பி,
ஆமாம் மாமா… பூஜிய… எங்க மாமா காணோம்…? காலையில கிளம்பிட்டாளா?
என்று கேட்க, ரிஷப் லால் குழம்பிப் போய்,
பூஜிதா என் கூட வரவே இல்லையே மாப்பிள… நான் மட்டும்தான் வந்தேன்… தனியா…
என்று சொல்ல, அதிர்ச்சி அடைகிறான் ஆஷிஷ். அவன் ஏதோ கேட்க வந்து, கேட்காமல்,
‘பூஜிதா வரவில்லை என்றால் நைட் தன்னை ரூமில் படுக்க வைத்தது யார்? தான் யாருடன் நைட் படுத்து இருந்தோம்…? அப்றம் அது வேற நடந்துதே…’
என்று யோசித்தவன், சில நொடிகளுக்கு பிறகு,
அப்ப… நைட்டு என்ன ரூமுல படுக்க வச்சது யாரு? நான் எப்படி தூங்கினன்?
என்று கேட்டபடி, எதிரே உட்கார்ந்திருக்கும் பூஜிமாவை பார்க்க, அவள் வேகம் வேகமாக தான் இல்லை என்பது போல தலையசைக்கிறாள். உதட்டைப் பிதுக்கியபடி,
நான் இல்லப்பா…
என்றவுடன், அவன் ஷீலாவைப் பார்க்கிறான். அவளும் இல்லை என்பது போல தலையசைத்து,
நாங்க சீக்கிரம் தூங்கிட்டோம்…
என்று சொல்ல,
நீங்களும் இல்லனா யாரா இருக்கும்…?
என்று யோசிக்கும் போது கிச்சனிலிருந்து வரும் அவனுடைய அம்மா,
போதை ஏறிட்டா, தாய்னு தெரியுமா? தாரம்னு தெரியுமான்னு சொல்வாங்க… மூக்கு முட்ட குடிச்சுட்டு வந்த உனக்கு என்னையே அடையாளம் தெரியலயா?
என்று கேட்டபடி, அவனுக்கு டிஃபன் பரிமாற, அதை கேட்டு முகம் வெளிறிய ஆஷிஷ்,
‘ச்சே… நம்மை பெத்த அம்மாவிடமா அப்படி நடந்து கொண்டோம்… என்னைவிட கேவலமானவன் யாரும் கிடையாது…’
என்று நினைத்து, அதிர்ச்சியுடன் சாப்பிடத் தொடங்குகிறான். வெளிறிய முகத்துடன் சாப்பிட்டபடி மீண்டும் மீண்டும் அம்மாவை இரண்டு மூன்று முறை பார்க்கிறான். அம்மாவுடைய முடி அவள் தோள்வரை மட்டுமே தொங்குகிறது. அதை கவனித்தவன் குழம்பிய மனநிலையில் சாப்பிடுகிறான்.
’முடி குட்டையா இருக்கு… நைட் வந்த லேடிக்கு முடி நீளம்… சோ நம்ம கூட இருந்தது கண்டிப்பா அம்மா கிடையாது…’
என்று அவன் உள்மனம் சொல்கிறது.
அத்தை பதில் சொன்னவுடன் ஆஷிஷின் முகம் மாறியது; வெளிறிப் போன முகத்துடன் தன் அத்தையையே அவன் மீண்டும் மீண்டும் பார்ப்பது; இதையெல்லாம் கவனித்த பூஜிமா நைட் ஏதோ நடந்திருக்கிறது என்று ஊகிக்கிறாள். பூஜிமா காபியை குடித்துவிட்டு, எழுந்து தன் ரூமுக்கு செல்கிறாள்.
அங்கே அவளது அம்மா சொப்னா,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
என்ற பழைய ஹிந்தி பாடலை பாடியபடி, பாத்ரூமில் குளித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். அம்மா சந்தோஷமாக பாட்டு பாடியபடி குளிப்பதை நினைத்து ஆச்சர்யப்பட்டவள்,
’இந்த பாட்டை எங்கோ கேட்டிருக்கிறோமே…’
என்று யோசிக்க, அவளுக்கு ஆஷிஷ் இதே பாடலை முனுமுனுத்ததும், அப்பா பாடலைப் பற்றி விசாரித்ததும் நினைவிற்கு வருகிறது. ஆஷிஷ் நைட் குடித்துவிட்டுவந்தது; அவன் பூஜிதாவைப் பற்றி விசாரித்தது; அவனும் அம்மா சொப்னாவும் ஒரே பாடலை முனுமுனுத்து பாடுவது; அத்தையிடம் பேசிய பிறகு அவன் முகம் வெளிறியது என அனைத்து புள்ளிகளையும் இணைத்தால், அவளுக்கு ஏதோ நடந்திருக்கிறது என்பது உறுதியாகிறது.
அப்போது அம்மா குளித்து முடித்து, தலையில் துண்டு கட்டியபடி வர, பூஜிமா திரும்பிப் பார்க்கிறாள். கடந்த நான்கு ஐந்து மாத பலவித கடுமையான நிகழ்வுகளுக்கிடையே அம்மாவை எப்போதும் சோகமான உணர்வுடனே பார்த்த பூஜிமா, முதன்முதலாக அவள் முகத்தில் சந்தோஷத்தைப் பார்க்கிறாள். அம்மாவுடைய முகத்தில் சந்தோஷக் கலை தாண்டவமாடுகிறது. அம்மா சொப்னா மீண்டும்,
ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்… ஜும்மா சும்மா… தேக் தேக்…
பாடலை முனுமுனுத்தபடி துவைத்த துணிகளை எடுத்துக்கொண்டு போகிறாள். இதை கவனித்த பூஜிமாவிற்கு, என்ன நடந்திருக்கும் என்பது புரிந்தும் புரியாமலும் தெரிந்தது. அவள் மனம் ஒன்னும் ஒன்னும் ரெண்டு எனக் கணக்கு போட்டது. குழம்பிய மனநிலையில் பூஜிமா, அம்மா சொப்னா போவதையே ஆவென பார்த்தபடி நிற்கிறாள்.
நகைக் கடையில் மனிஷா முன் பணியாளர்கள் அனைவரும் குழு குழுவாக நின்று கொண்டிருக்க, அவர்களுக்கு அன்றைய மோட்டிவேஷன் வாசகத்தை சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள் மனிஷா.
குட் மார்னிங் டு ஆல்… என்னோட சீஃப் ரிஷப் லால்… நான் இங்க வேலைக்கு சேரும்போது, ஒரே ஒரு விஷயத்தைதான் சொல்லுவார்… இந்த வேலையை எனக்காக செய்யாத… உனக்காக செய்… என்னோட நகைக்கடைக்காக செய்யாதே… உன் உன்னோட சந்தோஷத்துக்காக செய்… அப்பதான் உன்னால டார்கெட் அச்சீவ் பண்ண முடியும்… அதன் மூலமாக எனக்கு நகையும் விக்கும்… லாபமும் கிடைக்கும்… அப்படின்னு சொல்லுவாரு… அதையேதான் நான் உங்களுக்கு சொல்ல விரும்புறேன்… எல்லாரும் மத்தவங்க சந்தோஷத்துக்காக எதையும் செய்யாதீங்க… உங்க சந்தோஷத்துக்காக வேலை செய்யுங்க… ஓகேவா…?
என்றவுடன், எல்லோரும் தலையாட்டியபடி,
ஓகே மேடம்… எஸ் மேடம்…
என்று சொல்லிவிட்டு, வணக்கம் வைத்துவிட்டு கலைந்து சென்றனர். ஒரு சில பணியாளர்களுக்கு அது வேலைக்கான மோட்டிவேஷன் வாசகமாக தெரிய அங்கிருந்து கலைந்த மூன்று பேருக்கு மட்டும் அது தங்கள் சொந்த வாழ்க்கைக்காக சொன்ன வாசகமாக தெரிந்தது. அந்த மூன்று பேரும் யார் என்று உங்களுக்கே தெரிந்திருக்கும். ஆமாம், சரசு என்ற சரஸ்வதி, புவனா மற்றும் கவிதா இம்மூவரும் தங்கள் சொந்த வாழ்க்கையோடு அந்த வாசகம் பொருந்திப் போவதை எண்ணி சிரித்தபடி வேலை செய்ய சென்றனர்.
மஞ்சள் சேலையில் சிவப்பு ரவிக்கையில் மங்களகரமாய் தெரிந்த சரசு, அங்குள்ள பொருட்களை எடுத்து அடுக்கி வைத்துவிட்டு, சாமிக்கு பூ வைத்து கும்பிட்டு விட்டு, ஒரே ஒரு ரோஜா பூவை எடுத்து முகர்ந்து பார்த்துவிட்டு நிமிர, எதிரே வந்த மல்லிகா,
ஏனுங்க்கா… ரோஜா பூவோட நிக்கிறீங்க…? யாருக்கு கொடுத்த ப்ரொபோஸ் பண்ண போறீங்கக்கா…?
என்று கிண்டலாக கேட்க,
ஆமாம்டி… இப்ப நான் ப்ரொபோஸ் பண்ற வயசுலதான் இருக்கேன்… அப்படியே என்ன சுத்தி வயசு பசங்க திரியுறாங்க பாரு…
என்று சொல்கிறாள். மல்லிகா,
அக்கா… நீங்க மட்டும் ஓகேன்னு கண் அசைச்சு போட்டீங்க… நம்ம கடையில இருக்கிற வயசு பசங்கள்ல எத்தனை பேரு துடியா இருக்காங்கனு பாத்தீங்கள்ல… சும்மா பூந்து மேய்ஞ்சுபுடுவானுங்க… பாக்கறீங்களா…?
என்று ஹஸ்கி வாய்ஸில் சொல்ல, சரசு, நகைகளை எடுத்து ரேக்கில் அடுக்கிக் கொண்டிருக்கும் பையன்களை ஒருமுறை சுற்றி பார்க்க, அதில் மீசை அரும்பும் இரு விடலைப் பசங்களைப் பார்த்தவுடன், அவளுக்கு தன் மகன் காமராஜும் கேம் டாஸ்கும் ஞாபகம் வர, அவர்களுடைய கோல் சைஸ் எப்படி இருக்கும் தன் மகனைவிட பெரிதாக இருக்குமா என்ற எண்ணம் தோன்றியது.
என்னங்கக்கா… ட்ரீம்ஸ்ஸா? யார் வர்றா ரமேஷா? ஆனந்தா?
என்று கேட்க,
ம்ம்ம்… ஆனந்த் இல்ல… நித்தியானந்தா… நீ போறியா?
எம்று கேட்க,
அக்காகாஆஆஆஅ… அதெல்லாம் பேரானந்த கடல்… நான் சிறு துளி…
என்று மல்லிகா கண்களைசொருகியபடி சொல்ல,
இந்தா பூ வச்சுக்க… என்று மல்லிகாவிடம் கொடுக்கிறாள். மல்லிகா அதை வாங்கி தலையில் வைத்தபடி,
வாலிபத்தில் இருக்க காளை மாட்டுக்கு ப்ரொபோஸ் பண்ணுவீங்கன்னு பார்த்தா… பசு மாட்டுக்கு ப்ரொபோஸ் பண்றீங்க…
என்று கேட்க, சரசு,
சாதா பசுமாடு இல்ல… பால் கறக்குற பசுமாடு…
என்றபடி, சுற்றும்முற்றும் பார்த்தபடி, மல்லிகாவின் சேலையில் முட்டிக் கொண்டிருக்கும் முலைகளை ஒருமுறை அழுத்திவிட்டு,
ஹக்க்… அக்கா வயசாவுதுன்னு சொல்லிகிட்டே… வயசு பொண்ணாட்டம் கலக்குறீங்க்கா…
என்ற சொல்ல,
என்ன பசு மாட்டுல பால் கரந்திடலாமா?
ஐயோ ஆள விடுங்கக்கா… விட்டா இங்கேயே பாய்ஞ்சுறுவீங்க போல இருக்கு…
என்றபடி வேகமாக நடக்க, சேலையை மூடிய குண்டிகள் ஆட, அவள் போவதே பார்த்து சிரித்தபடி யோசிக்கின்றாள் சரசு. மகன் காமராஜு, மல்லிகாவின் முலைகள், ரமேஷ், ஆனந்த் என்ற பையன்கள் என பல விஷயங்கள் ஞாபகத்துக்கு வர, அவள் உடலின் மேலே இரண்டு இடங்களிலும், கீழே ஒரு இடத்திலும் குறுகுறுப்பு ஜாஸ்தி ஆகின்றது.
கவிதா முதல் தளத்தில் மாப் போட்டு துடைத்து முடித்துவிட்டு கைகளை கழுவியவிட்டு வந்து காபி மெஷினை ஆன் செய்கிறாள். காபி மெஷினிலிருந்து காபி ஊற்றி எடுத்துக்கொண்டு, வரிசையாக கடை ஆட்களுக்கு முதலில் கொடுத்து முடிக்கிறாள் பிறகு அங்கொன்று இங்கொன்றுமாய் இருக்கும் கஷ்டங்களுக்கு கஷ்டமர்களுக்கு காபி வேணுமா என்று கேட்டு கொடுக்கின்றாள். கொடுத்துவிட்ட பிறகு, ஒரே ஒரு டம்ளர் மிச்சமிருக்க, திரும்பி நடக்கத் தொடங்கும் பொழுது,
ஏன் எனக்கு கொடுக்கமாட்டீங்களா…?
என்ற குரல் கேட்டு திரும்ப, அவள் மிக அருகில் முந்தய நாள் கடைக்கு வந்திருந்த இளைஞன் நின்று கொண்டிருந்தான். அவனைக் கண்ட அதிர்ச்சியிலிருந்து மீளாத கவிதா, தானாக ட்ரேயை நீட்ட, அவன் காபி கப்பை எடுத்தபடி, அவளை கண்ணோடு கண்ணோக்கி, பிறகு காது, கழுத்து, மார்பகங்கள், இடுப்பு என மேலிருந்து கீழ்வரை கண்களாலேயே ஸ்கேன் செய்து பார்த்து ரசிக்கிறான். கவிதாவின் மூளையில் அவன் அன்று செய்த செயலான, உறுப்பை பேண்டின் மீது அழுத்தி தடவியபடி செய்த செயல் பிளாஷ் கட்டாக வந்து போக, வேக வேகமாக அந்த இடத்தை விட்டு நகர்ந்தாள். காஃபியை குடித்தபடி அருகில் ஃப்ளோர் இன்சார்ஜ் ஆன மஞ்சுவிடம் நகையைக் காட்டி பேசிக் கொண்டிருக்கும் சித்தியிடம் செல்ல, அவள் மஞ்சுவிடம்,
இந்த கொக்கி கொஞ்சம் குத்துது… அதனால இத நாங்க மாத்திக்கலாமா?
என்று கேட்க,
ஓகே மேடம் மாத்திக்கலாம்… பட் ஆனா இன்றைய ரேட்டுக்குதான் பில் போடுவோம்… எக்ஸ்ட்ரா வந்தா நீங்க பணம் கட்ட வேண்டி இருக்கும்…
என்றபடி
வாங்க… எக்ஸ்சேஞ்ச் கவுண்டருக்கு போலாம்…
என்றபடி நடக்க, யூனிபார்ம் சேலையில் எடுப்பாக தூக்கிக் கொண்டிருக்கும் மஞ்சுவின் மலையாள குண்டிகள் அசைவதை பார்த்தபடியே காபியை குடித்துக் கொண்டிருக்கிறான் அந்த இளைஞன். குடித்து முடித்துவிட்டு காபி கப்புடன் கடையின் படிக்கட்டு ஓரத்தில் இருக்கும் கேப்டீரியா செக்ஷன் அருகே செல்கிறான்.
அங்கே கவிதா காபி கப்புகளை கழுவி வைத்துக் கொண்டிருக்க, இளைஞன் அவள் அருகே சென்று ஒட்டி நின்றபடி,
இந்தாங்க கப்பு… காபி கப்பு…
என்றவாறு அவள் முலையை ஒட்டி காபி கப்பை நீட்ட, அதிர்ந்த கவிதா நகர்ந்து அதை வாங்க, அவளுடைய முலைக்காம்பு அவன் கையில் லேசாக தீண்டியது. கப்பை வாங்கிக் கழுவி கொண்டே, அவனை முறைக்க, அவன் அவளை சட்டை செய்யாமல் அருகே நின்றபடி,
இந்த சேலையில செமையா இருக்கடி… நீ மட்டும் ஓகேன்னு சொல்லு… இப்பவே கிளம்பிடலாம்… வண்டிய ஒரு அழுத்த அழுத்தினால் டூ ஹவர்ஸ்ல ஊட்டி… சுத்தி பார்த்துட்டு அப்படியே ரூம் போட்டு மஜா பண்ணிடலாம்…
என்று அடுக்கிக் கொண்டே போகிறான். கோபம் தலைக்கேறிய கவிதா வேகமாக அவனிடம் ஏதோ சொல்ல கையை நீட்ட, கப்பிலிருந்து தண்ணீர் லேசாக சிதறி அவன் சட்டையில் பட, கப்பை சிங்கிள் போடும் போது, அவள் சேலையிலும் சிந்தியது. சட்டையில் பட்ட தண்ணீரை கைகளால் துடைத்தபடி முன்னே வந்து, அவள் இடுப்பருகே சேலையில் சிந்திய தண்ணீரை துடைப்பது போல தொட்டு, அவள் தொடைகளை தடவுகிறான். அதிர்ச்சியான கவிதா பின்னால் சுவர் இருப்பதால் நகர்ந்து செல்ல முடியாமல் தவிக்கிறாள். தொடையை தடவியவன் கொஞ்சம் மேலே தள்ளி, கப்பென்று அவள் புடையை பிடித்து சேலையோடு சேர்த்து அழுத்தி,
நல்ல உப்பலாதான்டி வச்சிருக்க… என்ன ஜட்டி போடாம இருந்தீனா இன்னும் நல்லா தேய்ச்சிருப்பேன்… அப்படியே சேலையை தூக்கிட்டு… உள்ள விட்டு குத்தறதுக்கு வசதியா இருக்கும்…
என்று சொல்லியபடி, மீண்டும் ஓரிரு முறை சேலை மீது அவள் புடையை தடவி விட்டு வேகமாக அங்கிருந்த நகர்கிறாள். என்ன நடந்தது என்பதை கிரகிக்க கவிதாவிற்கு ஓரிரு நிமிடங்கள் பிடித்தது. அவள் கீழ்பகுதி குறுகுறுக்க, அவன் போவதையே பார்க்க அவளுக்கு நேற்றிரவு தன் மகன் கால்விரலால் ஜட்டி போடாத தன் பிளவை தேய்த்தது, ஞாபகம் வந்து, இன்னும் குறுகுறுப்பு அதிகரிக்கத் தொடங்கியது.
புவனா பழைய பில்கள் அனைத்தையும் எடுத்துக்கொண்டு நான்காவது மாடியில் உள்ள கார்ப்பரேட் ஆபீஸிற்குள் செல்கிறாள். அங்கு வலது ஓரம் எம்டியான ஆஷிஷின் கேபின் இருக்கிறது. அதற்கடுத்து சிறிது இடைவெளி விட்டு மனிஷாவுடைய கேபின் இருக்கிறது. ஆஷிஷ் கேபினில் ஆள் இல்லாமலிருக்க, புவனா மனிஷாவுடைய கேபின் கதவைத் திறந்து, அதிர்ச்சியுற்றபடி உள்ளே பார்த்தாள். அங்கே மனிஷா சேரில் அமர்ந்திருக்க, பின்னால் அவளை ஒட்டி நின்றபடி ஆஷிஷ், அவள் தலைக்கு மாலிஷ் செய்து கொண்டு இருந்தான். பெண்கள் அதிகம் வேலை செய்யும் நகைக்கடை, துணிக்கடை, கார்மெண்ட்ஸ், டைலரிங் போன்றவற்றில் சூப்பர்வைசர், மேனேஜர், ஜி.எம், எம்.டி என நடுத்தர வயது ஆண்கள் இருப்பார்கள். அவர்கள் அங்கு வேலைக்கு வரும் பெண்களை உஷார் செய்வதில் குறியாக இருப்பார்கள். கொஞ்சம் பலவீனமான பெண்கள் அவர்களுடைய ஆசைக்கு ஈசியாக இறையாவார்கள்.
· பலவீனமான பெண்கள் என்றால் உடலளவில் பலவீனமானவர்கள் அல்ல; உடலளவில் வனப்பாகவும், அழகாகவும் இருக்கும் பெண்களில் சிலர் மனதளவிலோ அல்லது பணத்தளவிலோ பலவீனமாக இருப்பார்கள்; அவர்களே ஈசியாக இறையாவார்கள்;
· கொஞ்சம் கடினமான பெண்கள் சில பல முயற்சிகளுக்குப் பிறகு ஆசைக்கு இணங்கி வருவார்கள்; கடினமான பெண்கள் என்றால், இவர்களும் உடலளவில் கடினமாக இருக்க மாட்டார்கள், முன்பு சொன்னது போல உடலளவில் வனப்பாகவும் அழகாகவும் இருக்கும், சில பெண்களில் மனதளவில் கடினமாக இருப்பார்கள்; அவர்களுடைய வாழ்க்கையில் பட்ட அடிகளும் அனுபவங்களும் அவர்களை அவ்வாறு ஆக்கி இருக்கும்.
· மிகக் கடினமான பெண்கள் ஆசைக்கு இணங்காமல் வேலை செய்வார்கள் அல்லது வேலை செய்ய முடியவில்லை என்றால் சென்று விடுவார்கள்; மிகக் கடினமானவர்களும் முன்பே சொன்னது போல உடலளவில் வனப்பாகவும் அழகாகவும் இருப்பார்கள்; ஆனால் மனதளவில் மிகக் கடினமாக இருப்பார்கள்; அவர்கள் யாருனுடனும் சகஜமாய் இருப்பதை விரும்ப மாட்டார்கள்; ஏனென்றால் சிறு வயதிலேயே மிகப்பெரிய அடிகளை சந்தித்து இருப்பார்கள்; ஆதலால் இவர்களை ஆசைக்கு இணங்குவது போன்ற செயல்களில் ஈடுபடுத்துவது கடினம் மற்றும் அது இன்பத்தை தராது.
ஆகையால்
இவ்வாறு பெரிய நிறுவனங்களில் வேலை செய்யும் அதிகாரத்தில் இருக்கும் ஆண்களுக்கு மிகக் கடினமான பெண்களை பிடிக்காது. அதேபோல பலவீனமான பெண்களையும் அவர்களுக்கு பிடித்தாலும் சுவைக்காது. ஏனென்றால் அவர்கள் ஈசியாக மடிந்து விடுவார்கள். அவர்களுக்கு கொஞ்சம் கடினமாக இருக்கும் பெண்களையே, அதுவும் கல்யாணமான பெண்களையே மிகவும் பிடிக்கும். ஏனென்றால் இவர்களை ஆசைக்கு இணங்க வைப்பதற்காக சில பல முயற்சிகளை செய்ய வேண்டியிருக்கும். அவ்வாறான முயற்சிகளின் பலனாக அப்பெண்கள் கடைசியில் அவர்கள் ஆசைக்கு இணங்குவார்கள். அந்த வெற்றி அதிகாரத்தில் உள்ளவர்களின் ஈகோவை சேட்டிஸ்ஃபை செய்யும். அது அவர்களுக்கு உடலால் கலக்கும் கலவி தரும் இன்பத்தை விட, மனதளவில் இன்பத்தை இன்னும் வாரி வழங்கும்.
ஆனால் இங்கோ காட்சி நேர்மாறாக இருக்கிறது. எம்டி உட்கார்ந்திருக்க, பணிப்பெண் அவருக்கு மாலிஷ் செய்வதற்கு பதிலாக, பணிப்பெண் உட்கார்ந்திருக்க, எம்டி மாலிஷ் செய்து கொண்டிருக்கிறார். அது சரி, போர்த்திக் கொண்டு படுத்தால் என்ன? படுத்துக்கொண்டு போர்த்தினால் என்ன? நமக்குத் தேவை தூக்கம் என்பதைப்போல, அவர்களுக்கு தேவை இன்பம்தானே. யார் யாருக்கு மாலிஷ் செய்தால் என்ன? கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்டு முதலில் பார்த்த ஆஷிஷ், எந்த சலனமும் இல்லாமல், தனது மாலிஷ் வேலையை தொடர, சில நொடிகளுக்குப் பிறகு கண் திறந்து பார்த்த மனிஷா சிறிய தயக்கத்துடன்,
வாங்க அக்கா… உட்காருங்க…
என்றபடி,
போதும் சார்…
என்று சொல்ல,
நோ நோ மனிஷா… யூ கேரி ஆன் யுவர் வொர்க்… ஐ வில் கண்டினியூ…
என்றபடி, அவன் மாலிஷை தொடருகிறான். புவனா உட்கார்ந்து ஃபைல் பேப்பர்களை மனிஷாவிடம் நீட்ட, மனிஷா முன்னகர்ந்து அவற்றை எடுத்து பார்க்கத் தொடங்கினாள். அவளுடைய முக வீக்கமும், கண்கள் சிவந்து இருப்பதும், அவள் இரவு தூங்கவில்லை என்பதை அப்பட்டமாக காட்டியது. அவள் முகம் பொலிவிழந்ததை பார்க்கும் பொழுது நேற்று குடியும் கும்மாளமாக இருந்ததற்கான அறிகுறிகள் தென்பட்டன. முன்னகர்ந்த மனிஷாவின் தலையை பிடித்தபடி ஆஷிஷும் முன்னால் வந்து, அவளுடைய முதுகில் தன் உறுப்பை தேய்த்தபடி, அவளுக்கு மாலிஷை தொடர்கிறான். புவனா யோசித்துக் கொண்டிருக்கையில் மனிஷா,
நேத்து நைட்டு ஒரு சின்ன பார்ட்டி… ஸ்வேதா வீட்டுல… போயிட்டு அட்டென்ட் பண்ணிட்டு கிளம்பவே மிட் நைட் ரெண்டு மணி ஆயிடுச்சு… பார்ட்டில பிரண்ட்ஸ் எல்லாம் ரொம்ப நாள் கழிச்சு ஒன்னு கூடனோமா… கொஞ்சம் சரக்கு ஓவர் ஆயிடுச்சு… காலையில எந்திரிக்கவே முடியல…
என்று சொல்ல, புவனா புன்முறுவல் பூத்தபடி தலையாட்டினாள்.
ஹேங் ஓவர் ஆயிடுச்சு… ஒரே தலைவலி… சார் பார்த்தாரு… ஒரு மாதிரி இருக்கேன்ன உடனே… மாலிஷ் பண்ணி சரி பண்றன்னு ஆரம்பிச்சுட்டாரு…
என்று தொடர்ந்து சொல்லிக் கொண்டிருக்க, புவனாவையே பார்த்தபடி, ஆஷிஷ் மனிஷாவிற்கு தலையை பிடித்து விட்டுக் கொண்டிருந்தான். ஓரிரு நிமிடங்களுக்கு பிறகு மனிஷா,
சார்… ஓகே சார்… போதும்… எனக்கு சரியாயிடுச்சு…
என்று சொல்ல, இறுதியாக அவள் நெற்றி பொட்டில் இரண்டு விரல்களை வைத்து தடவியபடியே, காது வழியாக கழுத்து வரை நீவி விட்டான். மனிஷாவின் முகத்தில் அந்த தடவலை அனுபவித்து ரசிப்பது ஒவ்வொரு செல்லிலும் தெரிந்தது. முடித்துவிட்டு ஆஷிஷ் சைடாக வர, அவன் பேண்டில் உறுப்பு லேசாக புடைத்து இருப்பதை புவனா பார்த்தாள். தலை மாலிஷுடன் சேர்த்து முதுகு மாலிஷும் நடந்துள்ளதை நினைத்து புன்னகைத்தாள். அவள் மனிஷாவை பார்க்க, அவளும் புடைப்பை பார்த்து புன்முறுவல் பூத்தபடி, புவனா கொடுத்த பில் பேப்பர்களை பார்க்கத் தொடங்கினாள். டேபிளில் இருந்த கிளாஸை எடுத்து தண்ணீர் குடித்த ஆஷிஷ்,
புவனாக்கா உங்களுக்கு மாலிஷ் வேணுமா?
என்று கேட்க, அதிர்ச்சியாகி திரும்பிப் பார்த்த புவனா,
நோ நோ சார்… எனக்கெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல சார்… நீங்க போய் எனக்கு…
என்றபடி இழுக்க,
நோ நோ… இதுல என்ன இருக்கு… ஐ அம் எ மாலிஷ் எக்ஸ்பர்ட்… நான் அதை உங்களுக்கு சர்வீஸ் பண்றன்… இதுல என்ன பார்சியாலிட்டி… இட்ஸ் சர்வீஸ் தட்ஸ் ஆல்…
என்றபடி, புவனா பின்னால் வந்து நின்று, அவளுடைய தலையின் நடு வகுட்டிலிருந்து விரல்களை வைத்து, மாலிஷ் எனும் தடவி கொடுத்தலை பண்ணத் தொடங்கினான் ஆஷிஷ். முதலில் மறுத்தாலும், அவனுடைய கைவிரல் செய்யும் ஜாலத்தால் புவனா அமைதியானாள். புவனா அமைதியாகி கண்கள் மூடி அனுபவிப்பதைக் கண்டு மனிஷா சிரித்தபடி தன் வேலையை தொடர்ந்தாள். ஆஷிஷ், இடையிடையே இருவரும் குனிந்திருக்கும் பொழுது, புவனா தலைமுடியை முகர்ந்து நுகர தவறவில்லை. நுகர நுகர அவனுக்கு காம எண்ணங்களின் அலைகள் மேலோங்கின. அதனுடைய விளைவு அவன் கைகளில் தெரிய, புவனா கண்களை லேசாக சொருகியபடி, தலையை லேசாக அவன் தோளில் சாய்த்து அனுபவிக்க தொடங்கினாள். தன் வாழ்நாளில் இதைப் போன்ற ஒரு சுகத்தை முழு கலவியில் கூட அனுபவித்து இருக்க மாட்டாள். அந்த அளவு ஆஷிஷுடைய கைவேலை இருந்தது. அவள் தலையை குனிந்து நுகர்ந்த ஆஷிஷ், நெற்றி பொட்டில் விரல்களை வைத்து காது வழியே கழுத்து வரை நீவி விட, புவனா உடல் முழுவதும் ஒரு குறுகுறுப்பு ஏற்பட்டு அடங்கியது. அவள் காம்புகள் ரெண்டும் முட்டிக்கொண்டு சேலையைத் தாண்டி தெரிய, எதேச்சையாக திரும்பிப் பார்த்த மனிஷா புன்னகைத்தபடி மீண்டும் பில்களை பார்க்கத் தொடங்கினாள். சொக்கிப் போயிருந்த புவனா முழுமையாக தன் தலையை அவன் மேல் சாய்த்திருக்க, விரைப்படைந்திருந்த ஆஷிஷுடைய தண்டு அவள் முதுகில் முட்ட தொடங்கியது. அவளுக்கு தன் மகன் குமார் இரவு தன்னை கட்டி பிடித்த பொழுது, அவன் விரைப்பு முட்டியது ஃப்ளாஷ் கட்டில் ஞாபகம் வர, லேசாக கண்ணைத் திறந்து மேலே பார்க்க, ஆஷிஷும் முழு உணர்ச்சியுடன் மாலிஷின் இறுதிக் கட்டத்தில் இருந்தான். இன்னும் ஓரிரு நொடிகளில் ஆஷிஷ் அவளை மண்டியிட்டு ஊம்பச் சொல்லி இருந்தால், புவனா ஏதும் சொல்லாமல் செய்திருப்பாள். அப்படியான வேளையில் அவள் கழுத்தில் கை வைத்து தலையை லெஃப்ட் மற்றும் ரைட்டில் திருப்பி சொடக்கு எடுத்த ஆஷிஷ்,
ஓகேக்கா… இட்ஸ் கான்…
என்றபடி விலகினான். புவனாவிற்கு தன் தலையில் இருந்த பாரம் மொத்தமும் குறைந்து தலையே லேசானது போல இருந்தது. புவனா வெட்கப்பட்டபடி,
தேங்க்ஸ் சார்…
என்று சொல்ல,
ஓகே… எதுக்கு தேங்க்ஸ்… இட்ஸ் ஜஸ்ட் எ சர்வீஸ்… தட்ஸ் ஆல்…
என்றபடி, தன் புடப்பை தேய்த்தவாறு திரும்பி தன் கேபினை நோக்கி சென்றான்.
5 மணிக்கு காலேஜ் முடிந்தவுடன் வேகம் வேகமாக வீட்டிற்கு வந்த குமார் தன்னுடைய லேப்டாப்பை திறந்து கேம் ஆப்பை ஆன் செய்தான். ஆல்ரெடி அவனுடைய மொபைலுக்கு கேம் ஆப்பில் இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் இருப்பதாக மெசேஜ் வந்திருந்தது. ஆவலுடன் கேம் ஆப்பை பார்க்க அதனில் டாஸ்க்குக்கான இடத்தையும் நேரத்தையும் தேர்வு செய்யும்படி ஆப்ஷன்ஸ் கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.
‘இந்த முறை சற்று வித்தியாசமாக டாஸ்கை வீட்டிலிருந்து வெளியில் வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்துள்ளோம். அதனால் உங்கள் வீட்டில் இருந்து வெளியே முக்கியமாக ஓபன் ஸ்பேசில், டாஸ்க் செய்வதற்கான ஆப்ஷன்ஸ் கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறது.
டாஸ்க் நடக்கும் இடம்:
1. மொட்டை மாடி
2. காலேஜ் கிரவுண்ட்
3. நீச்சல்குளம்
என்று இருந்தது. குமார் 3. நீச்சல் குளம் என்ற ஆப்ஷனைத் தேர்வு செய்தான்.
டாஸ்க் நடைபெறும் நேரம்
a.10 மணி
b.11 மணி
c.12 மணி
என்று இருந்தது. குமார் எதை தேர்வு செய்யலாம் என்று யோசித்து, c.12 மணி என்ற ஆப்ஷனைத் தேர்வு செய்தான்.
கடையில் மும்மரமாக வேலையில் இருந்த சரசுவிற்கு whatsapp மெசேஜ் வர, எடுத்துப் பார்த்தாள். அதனில் மகன் காமராஜ் டாஸ்க் நிபந்தனைகளை பற்றி மெசேஜ் அனுப்பி இருக்க, அவற்றை படித்துவிட்டு 1.மொட்டை மாடி என்ற ஆப்ஷனையும், a.பத்து மணி என்ற ஆப்ஷனையும் தேர்வு செய்து, மெசேஜ் அனுப்பி விட்டு, புன்முறுவல் பூத்தாள். அவள் சிரிப்பதை கண்ட மல்லிகா அருகில் வந்து,
என்னங்கக்கா போன பார்த்து சிரிக்கிறீங்க… எதுவும் பலான மேட்டரா…?
என்று கேட்க, அதிர்ந்து போன சரசு மொபைலை டக்கென்று மறைத்தபடி,
உனக்கு எப்பவும் அந்த நினைப்பு தானா…? வேற வேலையே இல்லையா?
என்றபடி,
சும்மா ஜோக்…
என்று சொல்ல, மல்லிகா,
ஏனுங்கக்கா? போன மறைக்கிறீங்கன்னா… கண்டிப்பா ஏ ஜோக்காதான் இருக்கும்… எனக்கும் சொல்லுங்க… நானும் கேட்டு சிரிக்கிறேன்…
டக்கென்று சிரித்த சரசு,
ஏ ஜோக் எல்லாம் சொல்லி சிரிக்கக் கூடாது… அனுபவிக்கனும்…
என்று ஆழ்ந்து சொல்ல,
அனுபவிங்க… ஆனா என்னையும் ஆட்டத்துல சேர்த்துக்கோங்க…
என்றபடி செல்கிறாள்.