Chapter 04

அவள்

எதற்கு பெண்கள் இப்படி ஒரு ஆணிடம் வழியிறார்கள், ஆண்களிடம் இருந்து கொஞ்சம் டிஸ்டான்ஸ் மெயின்டேன் பண்ண வேணாம்மா என்று என் மனதில் திட்டிக்கொண்டு இருந்தேன். நான் இப்படி யோசிக்கிறது எப்படி வஞ்சப் புகழ்ச்சியாகக் இருக்கு என்பதை உணர தவறினேன். அவர்கள் சகா வயது உடையவர்கள். இருவரும் கல்யாணம் ஆகாதவர்கள். அப்படி பட்ட ஆணும் பெண்ணும் கிலோசாக சிரித்து பேசி பலகவுத்தில் என்ன தப்பு இருக்கு. விக்ரம் போன்ற வாலிபன் அந்த அழகு உள்ள பெண் (ஹ்ம்ம் அவள் பெயர் என்ன என்று சொன்னார்கள்??... அஹ யெஸ்.. சுமித்த) மேல் ஈர்ப்பு வருவது இயல்பு தானே.

அப்புறம் ஏன் இங்கே என் வயிறு பத்திகிட்டு எரியுது. இப்படி ஒரு வாலிப ஆணும் பெண்ணும் நெருங்கி பேசுவதை என் மனதில் குறை கூறும் நான், கல்யாணம் ஆனா நான் கணவன் அல்லாத அவனுடன் நெருங்கி பழக விரும்புவதை முதலில் குறை கூறியிருக்க வேண்டும் இல்லையா?

நான் என் கணவனுடன் பேசி அவனை கண்டுகொள்ளாமல் இருந்து அவனுக்கு கடுப்பேத்த நினைத்தேன். அனால் இப்போது அந்த உணர்வை நான் பீல் பண்ணுற மாதிரி என்னிடம் திருப்பி விட்டுவிட்டான் அந்த ராஸ்கல். இது தான் பொறாமை என்பார்களா? இதுவரை எந்த பெண்ணும் என்னை அப்படி உணர செய்ததில்லை. கலேஜில் படிக்கும் போது என் பாய் பிரெண்டும் சரி, இப்போது என் கணவரும் சரி, என்னை விட்டு வேறொரு பெண்ணிடம் ஜொள் விட்டது கிடையாது. என் புருஷனின் முகத்தை பார்த்தேன், உண்மையை சொன்னால் ஒரு அழகான பெண் இவரிடம் வழியறதுக்கு வாய்ப்பு அமைவதும் மிக குறைவு.

நான் அவரை இழிவாக பேசவில்லை, உண்மையை சொன்னேன். அவரிடம் பல நல்ல குணங்கள் இருந்தது. கனிவானவர், குடும்பத்தில் அக்கறை உள்ளவர், நேர்மை உள்ளவர், இப்படி பல விஷயங்கள் சொல்லலாம் அனால் லூக்ஸ் பொறுத்தவரை அவர் சுமார் தான். அப்படி பட்டவரை விட்டுவிட்டு மற்ற நல்ல குணங்கள் எதுவும் இல்லாமல், வெறும் அதிகமான வீரிய மிக்க ஆண்மைத்துவம் மட்டும் இருக்கும் இந்த பொருக்கி, என் இதயத்தில் இந்த கிளர்ச்சியை உண்டாக்குகிறான்.

எல்லா பெண்களுக்கும் வாழ்க்கையில் எப்போதோ ஒரு முறை ஏக்சைட்மென்ட் தேவை படுகிறது. இல்லை என்றால் வாழ்கை முழுவதும் எதோ ஒன்றை மிஸ் பண்ணிட்டோம் என்ற மனக்குறைவு இருக்கும். விக்ரம் என்னையே சுத்தி வந்தது எனக்கு ஒரு மகிழ்ச்சியை கொடுத்தது. அது என் ஈகோவுக்கு ஒரு பூஸ்ட் ஆகா கூட இருந்திருக்கலாம்.

இப்போது போட்டிக்கு ஒரு பெண் வந்துவிட்டாள் என்று பொறாமை பற்றிக்கொண்டது. அவனை மீண்டும் என் பின்னால் சுற்றிவர வைக்கவேண்டும் என்ற வைராக்கியம் என்னை பற்றிக்கொண்டது. அப்படியா நானும் என் புருஷனும் ஒரு பாயை விரித்து சற்று நேரம் ஓவ்வெடுத்தோம். என் கணவர் உறங்கி போனார் அனால் எனக்கு அசதி இருந்தாலும் துளி கூட உறக்கம் வரவில்லை. என் கண்களை பாதி மூடியபடி தூங்குவது போல் பாவனை செய்தாலும் நான் தொடர்ந்து அவர்களை கண்காணித்து கொண்டிருந்தேன்.

அவன் எதோ சொன்னதை கேட்டு சிரித்துக்கொண்டு அவள் அவனை செல்லமாக அடிக்கும் போது எனக்கு இங்கே சுருக்கு சுருக்கு என்று கோபம் வந்தது. எதற்கு எனக்கு இந்த தேவையற்ற உணர்வு. சில மணி நேரத்துக்கு முன்பு அவன் யாரோ நான் யாரோ. அதற்குள்ள எனக்கு இப்படி ஒரு மோகம் வந்துவிட்டது என்று எனக்கே வியப்பாக இருந்தது. அவன் என்னுடன் பிளிர்ட் (flirt) பண்ணுறதை சும்மா ரசித்து டைம் பாஸ் பண்ணுலாம் என்று நினைத்த எனக்கு இப்பொது என்னை அவனிடம் கொடுத்துவிடுவேன் என்ற அச்சம் வந்தது.

புருஷன்

எனக்கு இப்போது நிம்மதியாக இருந்தது. நான் தான் பவானியை தவறாக நினைத்துவிட்டேன். அவள் இப்போது ஓய்வு நேரம் கிடைத்த போது அதை முழுதும் என்னிடம் பேசிக்கொண்டே செலவளித்தாள். அந்த கேடுகெட்டவன் விக்ரம் அவள் கண்டுகொள்ளவே இல்லை. எதோ அவன் வழிய வந்து பேசியதற்கு இவள் பதிலுக்கு பேசி இருக்காள். அதற்குள் என்னென்னமோ விபரீதம் நடந்து விடும் என்று என் அதிக பதற்றம் கொண்ட கற்பனையில் நினைத்துக் கொண்டேன்.

சந்தேக படுற புத்தி எப்போதும் பிரச்சனையில் முடியும் என்று சொல்வார்கள். நான் கொஞ்சம் அதிகமாகவே சந்தேக பட்டுவிட்டேன். உன்னுடன் வாழ்கை பார்கிர்ந்து கொண்டு உனக்கு ஒரு குழந்தையும் பெற்றெடுத்து கொடுத்த மனைவியை இப்படி சந்தேகப்படலாமா. கணவன் மனைவி இடையே நம்பிக்கை இருப்பது அவசியம். அது ஒரு உறுதியான மணவாழ்க்கைக்கு முக்கியம். என் மனைவி அவ்வளவு எளிதில் இன்னொருவனுக்கு முந்தானை விரிக்க கொட்டியவளா என்ன. நான் என் மனைவியை சந்தேக பட்டதுக்கு இப்போது சிறிது வெட்கப்பட்டேன். வேறு ஒரு ஆணுக்கு, அதுவும் அவளைவிட இளைத்தவனுக்கு தன்னை இழந்துவிடுவாள் என்று நான் நினைத்தது என் முட்டாள்தனம்.

விக்ரமும் இப்போது என் மனைவி மேல் எதுவும் இண்டரஸ்ட் இருப்பது போல் தெரியவில்லை. என் மனைவி ஒன்னும் அவன் ஆசைகளுக்கு மசய மாட்டாள் என்பது அவனுக்கு புரிந்து விட்டதோ? எத்தனை கேள்விகள் தான் என் மனதில். அவனுக்கு இப்போது வேறு ஒரு பெண்ணுடன் ஆர்வமாக பேசிக்கொண்டு இருக்கான். அந்த குட்டி வேற செம்ம அழகு. அவளும் விக்ரம் பேசுவத்தை ரசித்துக்கொண்டு இருந்தாள். அவள் தான் விக்ரம் வயசுக்கு ஏற்புடையவாள். வெகு நேரத்துக்கு பிறகு இப்போது தான் நான் சற்று நிம்மதியாக இருந்தேன். அப்படியே சிறிது நேரம் உறங்கிவிட்டேன். ஒரு இரண்டு மணி நேரம் கழித்து எல்லோரும் மறுபடியும் அவர்கள் கல்யாண பணிகளை செய்ய துவங்கினார்கள்.

அப்போது பெண்ணின் சித்தப்பா என்னிடம், "தம்பி என்னுடன் டவுன் வரைக்கும் வர முடியுமா? கொஞ்சம் வேலை இருக்கு. ஒரு மணி நேரத்துக்குள் வந்துவிடலாம்."

என் மனைவி என்னிடம்," போய்ட்டுவாங்க எனக்கும் இங்கே நிறைய வேலை இருக்கு. நான் அதை கவனிக்கிறேன்."

சரி என்று நான் அவருடன் கிளம்பினேன்.

அவன்

நான் சுமித்தவுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தாலும் ஓரக்கண்ணால் பவானியை கவனிப்பதாக இருந்தேன். நான் இங்கே சுமித்தவுடன் சிரித்து சிரித்து பேச அவள் வெளியே காண்பிக்காமல் இருக்க நினைத்தாலும் அவள் முகத்தில் பொறாமை கோடுகள் வந்து மறைவதை நான் கவனிக்க தவறவில்லை. நான் இங்கே சுமித்தவுடன் சிரித்து சிரித்து பேச அவள் வெளியே காண்பிக்காமல் இருக்க நினைத்தாலும் அவள் முகத்தில் பொறாமை கோடுகள் வந்து மறைவதை நான் கவனிக்க தவறவில்லை. அடுத்தது அவளை எப்படியாவது தழுவ வேண்டும். என் கணக்கு சரியென்றால் அவள் முதலில் கொஞ்சம் பிகு பண்ணுவாள் அனால் பிறகு இணங்கிடுவாள். அஃப்டெர் ஆல் அவள் கல்யாணம் ஆனவள், உடனே விட்டுக்கொடுக்க முடியாது.

சுமித்த இன்னும் ஆர்வமாக என்னுடன் பேசிக்கொண்டு இருந்தாள். சும்மா சொல்ல கூடாது, இவள் ரொம்ப அழகு அனால் இவளை பிறகு மடக்கி போடலாம். செக்ஸ் பொறுத்தவரை பவனி கூட செய்யும் போது தான் அது பிரமாதமாக இருக்கும். சுமித்த அதை தயங்கி தயங்கி செய்வாள் அனால் உடல் சுகத்துக்கு வந்த பவனி அந்த இனிய உடல் கூடலில் சம பாங்கோடு ஈடுபடுவாள். அவள் உடலுக்கு உரிமை இல்லாதவனுடன் திருட்டு தனமாக இன்பம் தேடையில் அது திருப்த்திகரமாக இருக்க வேண்டும் என்ற குறிகோலோடு சுவைநயத்துடன் ஈடுபடுவாள். அனால் நான் ஒரு பெரிய அபாய நேர்வு செய்யப்போறேன். என் கணக்கா தப்பாக இருந்தால் இது பெரும் விபரீதத்தில் முடியும். எவ்வளுவு மோசமான விழுவுகள் வருக்குமோ என்று கணிக்கிட முடியாது. முதல் முறையாக இப்படி ஒரு தைரியமான ரிஸ்க் எடுக்க போறேன். ஆங்கிலத்தில் சொல்வார்களே 'நோ ரிஸ்க் நோ கேயின்'.

அங்கே அவர்கள் பேசியதில் இருந்து தெரிந்தது அவள் புருஷன் இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இங்கே இருக்க மாட்டான். அதற்குள் நான் எடுக்கும் முதல் ஸ்டேப் வெற்றிகரமாக முடிக்க வேண்டும். அப்படி செய்துவிட்டால் அவளை அதற்கு பிறகு தைரியமாக வாய்ப்பு கிடைக்கும் போது தொடலாம். அவளே தனியாக நங்கள் சந்திக்க கூடிய நிலைமை உருவாக்குவாள். அவள் நேரடியாக அப்படி செய்வதாக காட்டிக்கொள்ள மாட்டாள். அந்த சூழ்நிலை தற்செயலாக உண்டானது போல் இருக்கும். பெண்கள் முடிவெடுத்து விட்டால் ஆண்களை விட இன்னும் நேரற்றதாகவாக பிளான் பண்ண முடியும்.

நேரம் பாட்டுக்கு போய்க்கொண்டு இருந்தது அனால் பவனி மற்ற பெண்களோடு வேளையில் ஈடுபட்டு கொண்டு இருந்தாள். எங்கேயும் அவள் தனியாக போகவில்லை. என் திட்டத்தை செயல் படைத்து முடியவில்லை என்ற அவஸ்த்தை எனக்கு இங்கே. மறுபடியும் அவள் மகன் தான் என்னக்கு உதவினான். விளையாண்டு கொண்டு இருக்கும் போது விழுந்து அவன் சட்டையை அழுக்காகின படி வந்தான். அவனை திட்டிக்கொண்டே அவன் உடலை கழுவி சுத்தம் செய்து புது ஆடைகள் அவனுக்கு அணிந்து அவனை அனுப்பினாள் பவனி. அழுக்கான ஆடைகளை துவைத்து காய போடா மொட்டை மாடிக்கு போனாள். தனியாக போனாள். யாரும் கவனிக்காதபடி நான் அவளை பின் தொடர்ந்தேன்.

அங்கே அவளை தவிர வேற யாரும் இல்லை. என் இதயம் வேகமாக துடிதுடித்தது. நான் செயல்பட நேரம் வந்துவிட்டது. அங்கே அவள் துணியை காய போடும் முன் பிழிந்துகொண்டு இருந்தாள். நான் அவள் அருக சென்று 'ஹை' என்றேன். என்னை திரும்பி பார்த்தவள் முகத்தை திருப்பிக்கொண்டாள். நான் இன்னும் நெருங்கி நின்றேன்.

"சார் ரொம்ப பிசியாக அந்த சுமத்தா கூட இருந்திங்க போல."

அவளுக்கு இன்னும் பொறாமை தணியவில்லை. நான் உள்ளுக்குள் சிரித்துக்கொண்டேன்.

அவள்

நான் அந்த வார்த்தைகளை சொன்னவுடனே என் நாக்கை கடித்துக் கொண்டேன். நான் ஏன் அப்படி சேவித்தேன், அவன் இன்னொரு பெண்ணிடம் பேசிக்கொண்டு இருப்பது என்னை பாதிச்சிவிட்டது என்று காட்டிக்கொண்டு விட்டேனே. அந்த சங்கடத்தில் துணியை காய போட்டு வேகமாக நடக்க போனேன். நான் துணியை பிழிந்து ஈரமான தரை என் காலை சறுக்கி விட்டது. 'ஐயோ' என்று விழு போன என்னை விக்ரம் உடனே தாங்கி பிடித்துக்கொண்டான்.

அவன் ஒரு கை என் வயிற்றை தாங்கி பிடித்திருந்தது. அவள் விரல் நுனி சரியாக என் தொப்புளில் இருந்தது. அவன் இன்னொரு கை என் நெஞ்சை தாங்கி பிடித்தது, என் இடது மார்பு அவன் உள்ளங்கையில் அழுத்தியபடி இருந்தது. என் பயம் தனியா அவன் என்னை எப்படி பிடித்திருந்தான் என்று உணர்ந்தேன். என் உடல் சிலிர்ந்தது, என் இதய துடிப்பு படபடர்ந்தது. ஜிவ்வென்ற ஒரு உணரஞ்சி என் உடலில் பாய்ந்துச்செல்ல நான் அப்படியே உறைந்து போய் இருந்தேன். அந்த இனிமையான உணர்ச்சிகளை அனுபவித்த நான் என் சுயநினைவுக்கு வர பல வினாடிகள் ஆனது.

"ஹேய் விக்ரம் என்ன செய்யிர? என்னை விடு."

என்னை நிமிர்த்தி நிக்க செய்த அவன் என்னை விடுவிப்பான் என்று நினைத்தேன். அனால் அவன் என்னை பின்னாலிருந்து இறுக்க தழுவிக்கொண்டான். எனக்கு திடுக்கிட்டது.

"விக்ரம், நீ என்ன பண்ணற? என்னைவிட்டு."

அவன் என் வார்த்தைகளை சட்டபன்னாமல் என் கழுத்தில் முத்தமழை பொழிந்தான். அவன் செய்கை என் உணர்ச்சிகளை தூண்டினாலும் நான் என் நிலைமையை இன்னும் மரக்கல.

"என்னை விடு விக்ரம் இல்லனா நான் கத்தி ஊரை கூப்பிடுவேன்."

இப்போது அவன் பேச துவங்கினான். "என்னால முடியில பவனி, உன்னை பார்த்ததில் இருந்து உன் நினைவாகவே இருக்கு. உன் கூட பேசலாமா, உன்னை நெருங்கி நிற்கலாமா என்று உன்னை சுத்தி சுத்தி வந்தேன்."

"நான் கல்யாணம் ஆணவ, நீ செய்யிறது தப்பு, என்னைவிட்டு."

அவன் கை என் மார்பை இன்னும் பிசைந்துகொண்டு இருந்தது. "இந்த சில நிமிடங்கள் உன்னை அனைத்திருக்க நான் என்ன மோசமான விளைவுகளும் சந்திக்க தயாராக இருக்கேன்."

"எனக்கு தெரியும் நீ கூச்சலிட்டு ஆட்களை கூப்பிட்டால், என்னக்கு செமத்தியாக உதய் அடி விழும், என்னை போலீசில் கூட ஒப்படைத்து விடுவார்கள். அனால் உன் உடல் இந்த கொஞ்ச நேரம் தழுவியதாக்கு நான் அதை கூட சந்திக்க தயார்." "உன் மேல எனக்கு அவ்வளவு பைத்தியம். எந்த பெண்ணும் இப்படி பாதித்ததில்லை."

அவன் ஆசை வார்த்தைகள் என் இதயத்தை கரைய செய்தது, அவன் தழுவல் என் உடலை கிறங்க செய்தது.

"இது தப்புடா வேணாம், உனக்கு அந்த சுமித்த போன்ற பெண்கள் தான் சுட் பண்ணுவாங்க." இப்போது என் வார்த்தைகள் மென்மையாக இருந்தது.

அவன் என் கழுத்தை, காது மடலை முத்தமிட துவங்கினான். என் கண்கள் லேசாக மயங்க துவங்கியது.

"அந்த சுமித்த விடம் பேசியதே யாரும் சந்தேகப்படமால் உன்னை ரசிக்க தான். என் வாய் மட்டும் தான் அவளிடம் பேசியது அனால் என் கண்கள் உன்னை ரகசியமா ரசித்துக்கொண்டே இருந்தது."

"அந்த சுமித்த விடம் பேசியதே யாரும் சந்தேகப்படமால் உன்னை ரசிக்க தான். என் வாய் மட்டும் தான் அவளிடம் பேசியது அனால் என் கண்கள் உன்னை ரகசியமா ரசித்துக்கொண்டே இருந்தது."

"வேணாம்டா இது அபாயம், யாரும் பார்த்தால் அசிங்கமாக ஆகிவிடும்."

மற்றவர்கள் பார்ப்பதுதான் பிரச்சனை, அவன் என்னை தழுவுவது இல்லை, அவனுக்கு நான் இணங்கிவிட்டேன் என்று என் வார்த்தைகள் என் ஒப்புதலை உறுதி செய்தது. அவன் பேசி பேசி என்னை அடைய முயற்சித்திருந்தால், நான் அதை ரசித்திருப்பேன் அனால் எவ்வளவு டெம்ப்டேஷன் இருந்தாலும் நான் எப்படியாவது அவள் வலையில் விழாமல் என் கற்பை காப்பாத்தி இருப்பேன். அனால் நான் இருந்த மனநிலைக்கும் மற்றும் அவன் தூண்டி இருந்த உணர்ச்சிகளால் என் உடலில் அவன் விரல்கள் ஸ்பரிசம் என்னை தடுமாற செய்தது.

என் நெற்றி, கன்னம், கண்கள் என்று மாறி மாறி முத்தமழை பொழிந்து புலம்பினான், "பூடிபுள் ஏன்ஜெல், மை லவ்... என்னால் நம்ப முடியவில்லை...."

நான் மீண்டும் அவனை தள்ளிவிட்டு சொன்னேன், "வேணாம்டா, இது தப்பு என்னை விட்டிட்டு."

"இந்த அழகு பொக்கிஷத்தை என்னிடம் இருந்து பிடிங்கனால் நான் எப்படி தாங்குவேன். உன் புருஷனை பார்க்கும் போது எனக்கு பொறாமையாக இருக்கு. எப்படி பெருமை கொள்வார்கள், ஒரு அழகு தேவதை அவருக்கு மனைவியாக அமைந்து இருக்கு என்று."

அவன் மீண்டும் என்னை இறுக்கமாக தழுவினான், நான் அவனை என்னுடலில் இருந்து தள்ள முயற்சித்தேன் அனால் அதில் வலுவு இல்லை.

"என்னை விடு விக்ரம், உனக்கு தையிரம் அதிகம்டா. இங்கே என் கணவரின் குடும்பத்தார்கள் இறுக்கர்கள், நான் கத்தி இருந்தால் உன்னை பிரிச்சி மேய்த்திருப்பார்கள்."

"இந்த சில நிமிடம் சுகத்துக்கு நான் என்ன வலியும் தாங்க தயார்."

"விடுடா பிலீஸ், இங்கே ஓப்பனாக நிக்கிறோம், யாரும் பார்த்திட போறாங்க."

அவன் சிறிது யோசித்து என்னை விடுவித்தான். அவன் இனிய தழுவலில் இருந்து விடுதலை கிடைத்த எனக்கு நிம்மதி வராமல் எதோ ஒரு ஏமாற்ற உணர்ச்சி ஏற்பட்டது.

"நீ சொல்வது உண்மை பவனி, " என்று கூறிய அவன் என் கையை பிடித்து தண்ணி டேங்க் கட்டி இருந்து சுவருக்கு சைடு பக்கம் இழுத்து சென்றான்.

"எங்கே என்னை இழுத்திட்டு போற, விடு," என்று என் வாய் சொன்னாலும் அவன் இழுப்புக்கு அதிகம் எதிர்ப்பு இல்லாமல் அவனுடன் சென்றேன்.

அங்கே மறைவான இடத்தில் மொட்டை மாடிக்கு வந்தவர்கள் யாருக்கும் நாங்கள் இருக்கும் இடம் தெரியாது. கீழ இருந்தும். அக்கம் பக்கம் இருக்கும் வேறு வீடுகளில் இருந்தும் எங்களை பார்க்க முடியாது. அவன் என்னை இறுக்கமாக அணைத்துக் கொண்டு மீண்டும் என்னை முத்தமிட்டான். அவன் உடல் என் உடல் மேல் அழுத்த நான் பின்னுள்ள சுவரில் அழுத்தப்பட்டு தப்பிக்க வழியில்லாமல் இருந்தது. அப்படி வழி இருந்தாலும் நான் தப்பிக்க முயற்சித்திருப்பேன் என்பது சந்தேகம். என் கைகள் தயங்கியபடி மெல்ல மெல்ல அவன் உடலை தழுவ செய்தது. மூடி இருந்த என் இதழ்கள் மெல்ல திறந்து அந்த முத்தத்தை அடுத்த கட்டத்துக்கு கொண்டு சென்றது. அதற்காகவே காத்திருப்பது போல அவன் நாக்கு என் வாய் உள்ளே புகுந்தது. அதை வரவேற்கும் வகையில் அதை சப்பினேன். அதை செய்த உடன் எங்கள் உதடுகளின் உரசல் இன்னும் அழுத்தம் ஆனது.

என் முந்தானை தரையில் சரிந்து கிடந்தது, அவள் கை என் மார்பை அழுத்தமாக பிசைந்தது. அவன் விறைத்த ஆண்மை என் கீழ் வயற்றில் இடிப்பதை உணர முடிந்தது. அவனும் என்னை போல உணர்ச்சியின் விளிம்பில் இருந்தான். முத்தமிட்டு கொண்டு இருக்க அவன் எப்படி செய்தானோ தெரியவில்லை, என் ஜாக்கெட்டின் கீழ் இரண்டு ஊக்குகளை திறந்து விட்டான். என் ப்லோஸ் மேலே தூக்கி, ப்ராவுடன் இருக்கும் என் முலையை அமுக்கி பிடித்தான். அவன் குனிந்து என் முலையை ப்ரா கப்பில் இருந்து விடுதலை செய்த்து முலைக்காம்புவை சப்ப துவங்கினேன். அது ஏற்கனவே புடைத்து இருந்தது. அவன் சப்ப காமத்தில் என் உடல் சிலிர்ந்தது. எல்லாம் அவசரமாக நடந்தது. நாங்கள் இருக்கும் இடத்தின் நிலையம், எங்கள் உணர்ச்சிகளும் அப்படி செய்ய தூண்டியது.

"வேணாம் விக்ரம், தப்பு செய்யிறோம்... ஸ்ஸ்ஸ்... நான் என் புருஷனுக்கு துரோகம் செய்யிறேன்...விடு பிலீஸ் ம்ம்..."

என் உதடுகள் இப்படி சொன்னது ஒழிய, என் தலை சுவரில் சாய்ந்து இருக்க, என் கண்கள் மூடியபடி அவன் தலையை என் மார்போடு அணைந்து பிடித்திருந்தேன். அவன் சப்பிகொண்டு என் கை ஒன்றை இழுத்தான். அவன் சப்பிகொண்டு என் கை ஒன்றை இழுத்தான்.

"ம்ம்.. என்ன இது??? ஓ மாய் கோட், இது அவன் பெனிஸ்."

தானாகவே என் கை அதை பிடித்து கொண்டது. நான் என் கண்களை திறந்து அதை பார்த்தேன். நீளமாகவும், தடிப்பாகவும், பழுப்பு நிறம் இருந்த அது பார்க்க கவர்ச்சியாக இருந்தது. நான் இவ்வளவு அழகான ஆணின் அந்தரங்க உறுப்பை பார்த்ததில்லை. (அதற்காக நான் ரொம்பவும் ஒன்னும் லைப்பாக பார்த்ததில்லை. காலேஜில் படிக்கும் போது என் பாய் பிரென்ட் சுன்னியை ஆட்டி இருக்கேன், பின்பு என் புருஷன்னோடையதை பார்த்து இருக்கேன், இரண்டும் கருத்த நிறத்தில் இருக்கும்.) எப்போது அதை பேண்டில் இருந்து விடுவித்தான் என்று எனக்கு தெரியவில்லை. திறந்து இருக்கும் அவன் பேண்ட் ஜிப் மூலம் வெளியே நீட்டி கொண்டு இருந்தது.

அவன் என் முலையை உறுஞ்சி எடுக்க நான் அவன் சுன்னியை ஆட்டினேன். இதற்க்கு மேல போக வேண்டாம் என்று நினைத்தேன். என் கற்பை காப்பாத்த என் கடைசி முயற்சி. கை புணர்ச்சியில் அவன் உச்சமடைந்தால் அறத்தொடு என்னை விட்டுவிடுவான். பிறகு சூழ்நிலை மாறும் போது, என் உணர்ச்சிகள் இப்படி மேலோங்கி இருக்காமல் இருக்கும் போது நான் மீண்டும் கட்டுப்பாட்டை கடைபிடிக்க முடியும் என்று நம்பினேன். அனால் விக்ரம் வேறு ஐடியாவில் இருந்தான். அவன் என் புடவையை என் தொடைக்கு மேல் தூக்க முயற்சித்தான், நான் அதை தடுக்கும் வகையில் அதை கீழ தள்ள முயற்சித்தேன். அனால் அவன் பலம் தான் வென்றது. அவன் உள்ளங்கை என் முக்கோணத்தை அடைந்தது.

"ஐயோ விக்ரம் பிலீஸ் இதுக்கு மேல் வேண்டாம், கையை எடுத்திருட டேய் டேய் பிலீஸ்," என்று கெஞ்சினேன். அவன் இருக்கும் மோக நிலையில் அவன் கேர்ப்பதாக இல்லை.

"வேணாம் டா, நான் பெரிய பாவம் செய்யிறேன்... விடு விக்ரம்...." அவன் விரல் என் க்ளிட்டோரிஸ் தீண்ட, "வென....ஹ்ம்ம்.... ஆஅ.." நான் அடங்கி போனேன். நான் பேண்டிஸ் எதுவும் போடாதது அவனுக்கு வசதியாக ஆகிவிட்டது.

அவன் முத்தமிடுவதும், சப்புவதுமாக இருந்தான் அனால் அவன் விரல்கள் என் பெண்மையை தீண்டுவதை நிறுத்தவில்லை. அவன் இரு விரல்களை என் புழை உள்ளே செலுத்தி தீண்டினான். அங்கே என் அதிக ஈர தன்மை என் உண்மை நிலைமையை அவனுக்கு தெள்ளத்தெளிவாக வெளிக்காட்டி இருக்கும். என் மனம் தயங்கினாலும் என் உடல் அவன் பெரிய ஆயுதத்தை ஏற்றுக்கொள்ள தயாராக இருந்தது. என் கால் ஒன்றை முட்டியின் கீழ் தூக்கி பிடித்தான். அவன் இடுப்பை என் இடுப்புக்கு நெருங்கி கொண்டுவந்தான். கடவுளே அவன் என்னை புணர போகிறான். நான் இப்போது தடுக்காவிட்டால் இனி நான் ஒரு பத்தினி என்று கூறிக்கொள்ள முடியாது.

"நோ நோ... விக்ரம் ஸ்டாப்...ஸ்ட...." என் உதடுகளை அவன் உதடுகளில் கவ்வி என் வார்த்தைகளை அடைந்தான்.

அவன் சுன்னியின் முனை என் புண்டை வாசலில் நுழையும் முன் தேய்ப்பதை உணர்ந்தேன். நிலைமை எல்லையை மீறிவிட்டது. நான் எதுவும் செய்ய இயலாத நிலைமை.

"மோகன் என்னை மன்னிச்சிடுங்க...," நான் என் மனதில் என் கணவனிடம் மனதார மன்னிப்பு கேட்டேன்.

'மை கோட்... இதோ....இதோ.....ஆஹ்ஹ் அம்மா....," ஒரு சொருவுளில் அவன் தடித்த பூல் என்னுள் தஞ்சம் அடைந்தது.

நான் மிகவும் ஈரமாக இருந்தத்தில் அவன் இன்ப கோல் வழுக்கி கொண்டு என் சொர்க குகைக்குள் புகுந்தது. அவன் வேகமாக அவன் இடுப்பை முன்னும் பின்னும் இயங்க துவங்கினான். அவன் ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் மின்னல் போல் இன்ப கோடுகள் என் பெல்விஸ் இருந்து துவங்கி என் உடல் எங்கும் பரவியது. அவன் துவங்கி சில வினாடிகளே இருக்கும் அப்போது என் புருஷன் குரல் கேட்டது.

"என்னது மொட்டைமாடியில் இருக்காளா சரி நான் போய் பார்க்கிறேன்."

நான் பயத்தில் வெளுவெளுத்து போனேன். விக்ரமை தள்ளிவிட்டு வேகமாக வாசலை நோக்கி நடந்தேன். முலையை ப்ரா உள்ளே தள்ளி ஜாக்கெட் அவசரமாக சரிசெய்தேன். திறந்த என் இரண்டு கொக்கிகள் கூட மாட்டாமல் என் முந்தானையால் என் ஜாக்கெட் மறைத்தபடி நடந்தேன். நான் வாசலை அடைய அவரும் கீழ இருந்து அங்கு வந்து சேர்ந்தார்.

நான் என் பதற்றத்தை மறைத்து இயல்பாக பேச முயற்சித்தேன். ஒரு சிரிப்பை என் முகத்தில் வரவழைத்து, “என்னங்க வந்திட்டிங்களா. அவினாஷ் அவன் சட்டையை அழுக்குப்படுத்திட்டான். அதை துவைத்து காய போடா வந்தேன்."

பதற்றத்தில் அவர் கேட்காமலே விஷயத்தை சொன்னேன். அவர் என் தோள்ப்பட்டையை தாண்டி மொட்டை மாடியை நோட்டம்விட்டார். நல்ல வேலை அவன் மறைவில் இருந்தான்.

"நீ இங்கே தனியாகவ இருந்த, வேற யாரும் இல்லையா?"

எனக்கு பக்கென்று ஆனது, இவர் தெரிந்து கொண்டு தான் கேட்கிறார்ரா? "இல்லையே வேற யாரும் இல்லை,"என்றேன்.

"சரி வா கீழே போகலாம்." அப்பாடா என்று நிம்மதி பெருமூச்சுவுடன் அவருடன் கீழே சென்றான்.​
Next page: Chapter 05
Previous page: Chapter 03