Fantasy అవంతీపుర సింహాసనం...

విక్రమవర్మ : ఏమిటి మీరనేది….

రమణయ్య : అవును మహారాజా….విజయసింహుల వారు సింహాసనాన్ని అధిష్టించడానికి ఆయన తన సమ్మతి తెలపడం లేదు….అందుకనే స్వర్ణమంజరి గారు మీ మద్దతు కోసం మిమ్మల్ని కలవడానికి నన్ను పంపించారు….

విక్రమవర్మ : మిమ్మల్ని మా సోదరితో ఎప్పుడూ చూడలేదు….మీ మాటలు ఎలా నమ్మడం….

రమణయ్య : మీరు మీ సోదరిని కలిసే ఎన్నో ఏండ్లు గడిచింది మహారాజా….

విక్రమవర్మ : సరె…మేము మా వేగులను పంపి విషయం తెలిసిన తరువాత నిర్ణయం తీసుకుంటాను….

రమణయ్య : ఇప్పుడు అంత సమయం లేదు మహారాజా….మీ వేగులు మా రాజ్యానికి వెళ్ళి విషయం తెలుసుకుని వచ్చి మీకు చెప్పేసరికి అక్కడ అంతా పూర్తి అయిపోతుంది మహారాజా….ఇక అప్పుడు మీరు నిర్ణయం తీసుకుని కూడా ఉపయోగం లేదు….

విక్రమవర్మ : మీరు చెప్పింది నిజమే…కాని కేవలం మీ మాటల ఆధారంగా నేను చర్యలు తీసుకోలేను కదా…పైగా మీకు మా రాజ్యం గురించి తెలిసిందే కదా…మాకు అవంతీపురం మీద దాడి చేసే సామర్ద్యం లేదని మీకు తెసుకు కదా…

రమణయ్య : ఆ విషయం నాక్కూడా తెలుసు మహారాజా….కాని మీరు నా మీద ఏమాత్రం సందేహపడాల్సిన అవసరం లేదు…మీకు సాక్ష్యం కావాలంటే మీ సోదరి స్వర్ణమంజరి గారి లేఖను చూడండి….దీని మీద ఆమె రాజముద్రిక కూడా ఉన్నది….(అంటూ తన దుస్తుల్లో దాచిన లేఖని తీసి విక్రమవర్మకి ఇచ్చాడు.)

విక్రమవర్మ లేఖను తీసుకుని పూర్తిగా చదివాడు….కింద స్వర్ణమంజరి ముద్రిక కూడా ఉండటంతో సగం నమ్మకం వచ్చేసింది.

విక్రమసింహుడు : కాని ఈ లేఖలో మమ్మల్ని తనకు సహాయం చేయమన్నట్టుగా ఉన్నది…కాని మా సోదరికి ఏ విధంగా సహాయం చేయగలము…మా సైనిక శక్తి అవంతిపుర సైనికశక్తితో పోల్చుకుంటే చాలా తక్కువ….

రమణయ్య : ఆ విషయం నాకు తెలుసు మహారాజా…అందుకు తగిన పధకం కూడా స్వర్ణమంజరి గారు ఆలోచించి పంపించారు….

విక్రమసింహుడు : ఏమిటా పధకం….

రమణయ్య : ఏం లేదు మహారాజా….ఇంతకు పధకం ఏంటంటే….(అంటూ పధకం ప్రకారం విక్రమవర్మ చేయవలిసిన పని చెప్పాడు.)

అంతా విన్న తరువాత విక్రమసింహుడు…

విక్రమసింహుడు : మీరు చెప్పిన దాని ప్రకారం ఈ పధకం చాలా ప్రమాదకరమైనది రమణయ్యా….

రమణయ్య : మరి చక్రవర్తి సింహాసనం అంత తేలిగ్గా దొరకదు ప్రభూ…అందులోనూ మీ బావగారు చక్రవర్తి కావాలంటే మీరు ఈ మాత్రం సహాయం చేయకపోతే ఎలా…..

విక్రమసింహుడు : కాని ఎందుకో నా మనసు దీనికి అంగీకరించడం లేదు రమణయ్యా…..

రమణయ్య : (చిన్నగా నవ్వుతూ) ప్రభువుల వారి మనసులో ఇంకా సందేహం తొలగినట్టు లేదు…

విక్రమసింహుడు : అవును రమణయ్యా…ఇంత తీవ్రమైన పరిస్థితిలో మా సోదరి నుండి వచ్చిన ఈ లేఖ చూసి… (అంటూ రమణయ్య వైపు చూస్తూ) మా సోదరి ఏమైనా సంకేతం లాంటిది చెప్పిందా….

రమణయ్యకు వెంటనే విక్రమవర్మ దేని గురించి అడుగుతున్నాడో బాగా అర్ధమయింది.

రమణయ్య : ప్రభువుల వారికి నా మీద ఇంకా నమ్మకం కలగలేనట్టున్నది…

విక్రమవర్మ : అలాంటిదేం లేదు రమణయ్యా…మీరు ఈ లేఖ తీసుకురాగానే మీరు మా సోదరి స్వర్ణమంజరి గూఢచారి అని అర్ధం అయింది….కాని…..

రమణయ్య : సరె…మీ సంతృప్తి కోసం కేవలం మీకు మీ సోదరికి మాత్రమే తెలిసిన సంకేతాన్ని తెలియపరిస్తే మీకు సమ్మతమే కదా…..

విక్రమవర్మ : తప్పకుండా….మీరు ఆ సంకేతాన్ని తెలియపరిస్తే మేము నిస్సందేహంగా మీరు చెప్పింది నిజమని నమ్మి మా సోదరి ఈ లేఖలో చెప్పిన విధంగా…అదే మీ పధకానికి అణుగుణంగా మా సైన్యాన్ని తరలిస్తాను….

రమణయ్య : సరె…చెబుతున్నా వినండి…మీ సోదరి చెప్పిన సంకేతం ప్రకారం…”మహాభారతంలొ శకుని పాండవులకు ఆప్తమిత్రుడు”….స్వర్ణమంజరి గారు నాకు చెప్పిన సంకేతం ఇదే….

ఆ సంకేతం వినగానే విక్రమసింహుడు సంతోషంగా రమణయ్య వైపు చూస్తూ….

విక్రమవర్మ : ఈ సంకేతం చెప్పగానే మా మనసులో ఉన్న శంకలన్నీ దూరమైపోయాయి రమణయ్య గారు….ఇక నేను ముందుండి నా సైన్యాన్ని మన పధకానికి అనుకూలంగా తరలిస్తాను….

విక్రమవర్మ అలా అనగానే రమణయ్య కూడా చాలా సంతోషపడిపోయాడు.

తను వచ్చిన కార్యం ఇంత తేలిగ్గా అయిపోయినందుకు మనసులోనే మంజులకు ధన్యవాదాలు చెప్పుకున్నాడు.

రమణయ్య : సరె ప్రభూ…ఇక నేను సెలవు తీసుకుంటాను….

విక్రమవర్మ : అప్పుడేనా రమణయ్యా….ఇప్పటికే సాయంకాలం అయిపోయింది….రేపు ఉదయం బయలుదేరి వెళ్దురు గాని….అప్పటి వరకు మీరు మా అతిధిగృహంలో విశ్రాంతి తీసుకోండి….

రమణయ్య అలాగే అని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.

**********

రమణయ్య వెళ్ళిపోగానే విక్రమవర్మ తన మంత్రి గణాన్ని, సేనాపతితో అత్యవసర సమావేశం ఏర్పాటు చేసాడు.

అందరు రాగానే మంత్రులు, సేనాపతులు, దండ నాయకులు తమ తమ ఆసనాల్లో కూర్చున్నారు.

విక్రమవర్మ గంభీరంగా ఉండటంతో అతని ప్రధాన మంత్రికి విషయం ఏంటో గంభీరమైనదని అర్ధం అయింది.

దానికి తోడు అవంతీపురం నుండి గూఢచారి వచ్చాడనే సరికి ఆయనకు విషయం చూచాయగా తెలిసిపోయింది.

మంత్రి : (విక్రమవర్మ వైపు చూస్తూ) ప్రభువుల వారు చాలా గంభీరంగా ఉన్నారు….విషయం ఏంటి ప్రభూ….

విక్రమవర్మ : (ఒక్కసారి గట్టిగా గాలి పీల్చుకుని) అవును మంత్రిగారు…విషయం చాలా గంభీరమైనదే….ఎలా పరిష్కరించాలా అని తీవ్రంగా ఆలోచిస్తున్నాను….

మంత్రి : ముందు సమస్య ఏంటో తెలియపరిస్తే దానికి మాక్కూడా తోచినంత సలహా ఇస్తాము కదా ప్రభూ…..

విక్రమవర్మ : అందుకేగా మీ అందరిని సమావేశ పరిచింది….(అంటూ సభలో కూర్చున్న అందరి వైపు ఒక్కసారి చూసి) ఇంతకు ముందు మన వేగుల ద్వారా మీకు అవంతీపుర నూతన చక్రవర్తి కోసం పట్టాభిషేక ఏర్పాట్లు జరుగుతున్నాయని తెలిసిందే కదా…..

సైన్యాధిపతి : ఇందులో కొత్త విషయం ఏమున్నది ప్రభూ….ఇంతకు ముందు మనం చర్చించుకున్నట్టె….మీ సోదరి గారి భర్త అయిన విజయసింహుల వారే న్యాయంగా సింహాసనానికి ఉత్తరాధికారి కదా….

విక్రమవర్మ : అంతా బాగుంటే….ఈ సమావేశం ఎందుకు సేనాధిపతీ….

మంత్రి : ఇంతకు ఏమయింది ప్రభూ….మీ బావగారు సింహాసనం అధిష్టించడానికి అడ్డంకులు ఎవరైనా సృష్టిస్తున్నారా…

విక్రమవర్మ : అవును మహామంత్రి….మా బావగారు విజయసింహుల వారు చక్రవర్తి కావడానికి ఆయన పెద్ద తమ్ముడు వీరసింహుల వారి నుండి ఎటువంటి అభ్యంతరము లేదు….కాని చిన్నతమ్ముడు ఆదిత్యసింహుడు మాత్రం అభ్యంతరం సృష్టిస్తున్నట్టు మా చెల్లెకు స్వర్ణమంజరి నుండి లేఖ వచ్చింది….

మహామంత్రి : ఆ లేఖలో ఉన్న విషయాలు ఎంతవరకు నిజానిజాలో పూర్తిగా పరిశీలించారా మహారాజా….

విక్రమవర్మ : పూర్తిగా పరిశీలించాను మహామంత్రి….వచ్చిన అతను స్వర్ణమంజరి గూఢచారి అనడానికి ఏమాత్రం సందేహం లేదు….మాకు, మా సోదరికి మధ్య ఉన్న రహస్యసంకేతం కూడా చెప్పాడు….దాంతో విషయాన్ని పూర్తిగా నమ్మక తప్పడం లేదు….

మహామంత్రి : ఇంతకు మీ సోదరి కోరుతున్న సహాయం ఏంటి మహారాజా…..

విక్రమవర్మ : తన మరిది ఆదిత్యసింహుడిని అదుపు చేయమని….లేకపోతే అతన్ని బంధించమని కోరుకుతున్నది….

సైన్యాధిపతి : ఆదిత్యసింహుడు అంటే….ఆయన గురించి చాలా విన్నాం మహారాజా….ఆయన విషయంలో చాలా జాగ్రత్తగా అడుగులు వేయాలి….

విక్రమవర్మ : అదే కదా ఇప్పుడు సమస్య సేనాదిపతి గారు…మరొకరు అయితే పెద్దగా పట్టించుకునే వాళ్ళం కాదు….కాని ఇక్కడ ఉన్నది ఆదిత్యసింహుడు…అందువలనే ఇంత ఆలోచించవలసి వస్తున్నది…..

మహామంత్రి : ఇంతకు పధకం ఏంటి మహారాజా….

విక్రమవర్మ : ఒక పధకం ఉన్నది మంత్రి గారు….(అంటూ తన సోదరి స్వర్ణమంజరి రమణయ్యకు చెప్పి పంపించిన పధకం మొత్తం తన పరివారానికి వివరించాడు)

మహామంత్రి : మరి ఈ పధకానికి సైన్యంతో మన సేనాధిపతిని పంపిద్దామా….

విక్రమవర్మ : కాని ఈ పధకానికి నేనే నాయకత్వం వహిస్తాను….

మహామంత్రి : అలా ఎందుకు మహారాజా….ఇది పూర్తి స్థాయి యుధ్ధం కాదు కదా….మన సేనాధిపతుల వారు సరిపోతారు కదా….

విక్రమవర్మ : మీరన్నది నిజమే మంత్రి గారు…కాని ఇది మా సోదరి భవిష్యత్తుకు సంబంధించినది…అందుకని మధ్యలో ఏమైనా అత్యవసర నిర్ణయాలు తీసుకోవలసి వస్తే మేము ఉంటేనే బాగుండని అనిపిస్తున్నది…

మహామంత్రి : సరె మహారాజా…మీరు నిర్ణయం తీసుకున్న తరువాత మేము చెప్పేది ఏమున్నది…కాని జాగ్రత్త ప్రభూ...

తరువాత కొద్దిసేపు అందరూ చేయవలసిన పనులు ఒకసారి మరల సమీక్షించుకుని అక్కడ నుండి ఎవరి నివాసాలకు వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు.

అందరు వెళ్ళిపోయిన తరువాత విక్రమవర్మ దీర్ఘంగా ఆలోచిస్తూ తన సింహాసనం మీద కూర్చున్నాడు.

అలా కూర్చున్న అతనికి తనను, “మహారాజా….” అని పిలవడంతో ఒక్కసారిగా ఆలోచనల్లోంచి బయటపడ్డట్టు తల ఎత్తి ఎదురుగా చూసాడు.

తన రాణి అయిన పద్మిని పరిచారిక జలజ తన ఎదురుగా నిల్చుని అభివాదం చేసి, “మహారాజా…మహారాజా…బాగా దీర్ఘాలోచనలో మునిగినట్టున్నారు,” అని అన్నది.

విక్రమవర్మ తల ఎత్తి జలజ వైపు చూసాడు.

జలజ నవ్వుతూ విక్రమవర్మ వైపు చూస్తూ…..

జలజ : ప్రణామం మహారాజా….బాగా దీర్ఘాలోచనలో ఉన్నట్టున్నారు…..

విక్రమవర్మ : అవును జలజా…చాలా పెద్ద సమస్య వచ్చింది…దాని గురించే దీర్ఘాలోచనలో ఉన్నాము….(అంటూ తల ఎత్తి జలజ వైపు చూడగానే మదిలో ఒక ఆలోచన తళుక్కుమన్నది.)

దాంతో విక్రమవర్మ ఒక్కసారి గట్టిగా గాలి పీల్చి జలజ వైపు చూస్తూ….

విక్రమవర్మ : జలజా….నీ వలన మాకు ఒక్క అత్యవసర పని జరగాల్సి ఉన్నది….

జలజ : చెప్పండి మహారాజా…ఏం చేయాలి….

విక్రమవర్మ : అవంతీపురం నుండి ఒక దూత వచ్చాడు…మా సోదరి సహాయం ఆశిస్తూ ఒక లేఖని, మా ఇద్దరికి మాత్రమే తెలిసిన రహస్యసంకేతం కూడా స్పష్టంగా చెప్పాడు….

జలజ : ఇక ఇందులో సమస్య ఏమున్నది ప్రభూ….

విక్రమవర్మ : కాని ఇక్కడ సమస్య ఏంటంటే….అవంతీపురం సామాన్య రాజ్యం కాదు జలజా…

జలజ : కాని మీకు మీ సోదరికి మాత్రమే తెలిసిన రహస్య సంకేతం ఇంకొకరికి తెలిసే సమస్యే లేదు కదా ప్రభూ….

విక్రమవర్మ : నువ్వు చెప్పింది నిజమే జలజా….కాని చివరిగా ఇంకొక్కసారి అతని విశ్వసనీయతను తెలుసుకుందామని అనిపిస్తున్నది….

జలజ : మరి ఏం చేద్దాం ప్రభూ….నా వలన ఏదైనా కార్యం జరగాల్సి ఉన్నదా…..అనుమతించండి ప్రభూ…..

విక్రమవర్మ : నీకు తెలియనిది కాదు కదా జలజా….మన దగ్గర కామప్రకోపాన్ని ప్రేరేపించే గుళికలను అవంతీపుర దూత రమణయ్య మీద నువ్వు ప్రయోగించి అతని మనసులో ఉన్న రహస్యాన్ని బయటకు లాగాలి….

జలజ : ప్రభూ…ఏమంటున్నారు మీరు…..నేను అతనితో ఎలా….(అంటూ ఇక మాట్లాడలేకపోయింది.)

విక్రమవర్మ : అవును జలజ…ఆ గుళికలను ఉపయోగించడం వలన ఒక మనిషి మనసులో ఉన్న రహస్యం మొత్తం బయటకు వస్తుంది…దానితో నిజంగా స్వర్ణమంజరి మా సహాయం కోరి ఇతన్ని నిజంగా పంపించిందా లేదా అని వివరంగా తెలుస్తుంది కదా…..

జలజ : కాని మహారాజా….దానికోసం నేను అతనితో రాత్రంతా గడపాల్సి వస్తుంది….పక్కలో పడుకోవాల్సి ఉంటుంది కదా…..

విక్రమవర్మ : అది మాకు తెలియనిది కాదు జలజా….ఇంతకు ముందు నీవు చాలా సార్లు ఇలాంటి పనులు చేసావు కదా….ఇప్పుడు కొత్తగా మాట్లాడతావేంటి….

జలజ : అదికాదు ప్రభూ…..

విక్రమవర్మ : నీ హద్దులు నువ్వు తెలుసుకో జలజా….నువ్వు కేవల మా దాసీవి మాత్రమే….దాసీకి చెప్పిన పని చేయడం తప్పించి స్వాతంత్రం ఉండదు…..

జలజ : సరె ప్రభూ….(ఇక చేసేది లేక ఒప్పుకున్నది.)

విక్రమవర్మ : సరె….(అంటూ తన ఆసనంలో నుండి లేచి అక్కడ ఉన్న చిన్న పెట్టెలో ఉన్న రెండు గుళికలను తీసి జలజకు ఇస్తూ) కార్యం జాగ్రత్తగా చేసుకుని…ఆ దూత నిజం చెబుతున్నాడా లేదా….అనేది తెలుసుకో…

జలజ సరె అని తల ఊపుతూ విక్రమవర్మ దగ్గర నుండి ఆ గుళికలను తీసుకుని తన దుస్తుల్లో దాచుకుని అక్కడ నుండి బయలుదేరింది.

********

జలజ అక్కడ నుండి నేరుగా అంతఃపురానికి వెళ్ళింది.

అప్పటికే విక్రమవర్మ భార్య పద్మిని తన మందిరంలో కూర్చుని జలజ రాక కోసం ఎదురుచూస్తున్నది.

అలా చూస్తున్న పద్మినికి ఎదురుగా ఏదో ఆలోచిస్తూ దిగాలుగా వస్తున్న జలజను చూసి ఏదో జరిగిందని మాత్రం బాగా అర్ధమయింది.

పద్మిని : ఏంటే….జలజా….అలా ఉన్నావు….రాజు గారు ఏమన్నారు….

జలజ : ఏం లేదమ్మా….మహారాజు గారు చాలా అత్యవసర సమావేశంలో తలమునకలై ఉన్నారు….(అంటూ విషయం మొత్తం చెప్పింది.)

పద్మిని : అయితే స్వర్ణమంజరి దగ్గర నుండి దూత వచ్చాడన్నమాట…కాని సమస్య చాలా గంభీరమైనదిలా ఉన్నది…

జలజ : అవునమ్మా….ఇప్పుడు రాజు గారు నన్ను అతనితో గడిపి విషయం రాబట్టమని ఈ గుళికలను ఇచ్చారు…

పద్మిని : సరె….కానివ్వు….ఇంతకు రాజుగారు ఎప్పుడు వస్తానన్నారు….

జలజ : అంతరంగిక సమావేశాలు అయిపోయాయి రాణి గారు…మరి కొద్దిసేపట్లో వస్తారనే అనుకుంటున్నా….

పద్మిని : సరె…నువ్వు వెళ్ళి ఆ పని పూర్తి చేయ్…..

జలజ : అమ్మా…..

పద్మిని : ఏంటే…చెప్పు….

జలజ : అమ్మా….అదీ…అ….దీ….ఇక నుండి నన్ను ఇలాంటి పనులకు పంపించొద్దమ్మా….(అంటూ పద్మిని ఏమంటుందో అని భయం భయంగా ఆమె వైపు చూస్తున్నది.)

అప్పటికే జలజ మాటలు వినగానే పద్మిని కళ్ళు కోపంతో ఎర్రబడ్డాయి.

అది చూసిన జలజ నిలువెల్లా ఒణికిపోతున్నది.

పద్మిని : (కోపంగా జలజ వైపు చూస్తూ) ఏంటే….ఏం మాట్లాడుతున్నావో తెలుస్తుందా….దాసివి…దాసిలాగా చెప్పిన పని చేయి….

జలజ : అది కాదు మహారాణీ….ఇక నాకు విముక్తి లేదా…..

పద్మిని : నీ దాసిత్వం మా దయాదాక్షిణ్యాల మీద ఆధారపడి ఉంది….మాకు నచ్చితే నిన్ను విముక్తి చేస్తాం….లేదా నువ్వు బ్రతికినంత కాలం మాకు దాసీగా ఉండాల్సిందే….ముందు వెళ్ళి పని చేసుకురా….(అంటూ గట్టిగా అరిచింది.)

ఇక ఆమెతో మాట్లాడటం వలన ఇంకా ప్రమాదం అని ఊహించిన జలజ తన తలరాతకు తానే తిట్టుకుంటూ అక్కడ నుండి బయలుదేరి రమణయ్య బస చేసిన అతిథిగృహానికి వెళ్ళింది.

******

అప్పటికే రమణయ్య అతిధి గృహంలో బస చేసిన తరువాత తన పరివారాన్ని పిలిచి విషయాలను అడిగాడు.

వచ్చిన పరివారంలో ఒకతను రాజసభలో విక్రమవర్మ, జలజ మాట్లాడుకున్న మాటలను రహస్యంగా విని మొత్తం పూసగుచ్చినట్టు రమణయ్యకు చెప్పాడు.

అంతా విన్న తరువాత రమణయ్య చిన్నగా నవ్వుతూ, “అయితే మహారాజు గారికి ఇంకా మన మీద నమ్మకం కుదరలేదన్న మాట…సరె…” ఆంటూ ఒక్క నిముషం ఆలోచించి తన పరివారంలో ఉన్న ఒక ఆమెని చూసి, “చూడు… ఆ జలజ వచ్చి తన కార్యం….అంటే….ఆ గుళికలను మదిరలో కలిపిన తరువాత ఆమె గమనించకుండా ఆ మదిర గ్లాసుని మార్చే భాధ్యత నీది,” అన్నాడు.

ఆ మాట వినగానే ఆవిడ అలాగే అన్నట్టు తల ఊపి ఆ మందిరంలో ఎవరికి కనిపించకుండా దాక్కున్నది.

రమణయ్య మిగతా వాళ్లతో చేయాల్సిన పనులు గురించి చర్చించుకుంటున్నారు.

అప్పుడే చేతిలో మదిరపాత్రతో వయ్యారంగా తన నడుముని ఊపుకుంటూ జలజ మందిరంలోకి అడుగుపెట్టింది.

జలజ లోపలికి రావడం గమనించిన రమణయ్య తన కంటి సైగతోనే తన వాళ్ళను మెదలకుండా ఉండమని సైగ చేసాడు.

జలజ వయ్యారంగా నడుచుకుంటూ రమణయ్య దగ్గరకు వచ్చి అభివాదం చేసింది.

రమణయ్య ఆమె వైపు ప్రశ్నార్ధకంగా చూస్తూ, “ఎవరు….ఇక్కడకు ఎందుకు వచ్చావు,” అనడిగాడు.

జలజ : నా పేరు జలజ అండీ….నేను విక్రమవర్మ రాణిగారి పద్మిని దేవి గారి ప్రియ సఖిని….రాజు గారు నన్ను మీ సపర్యల కోసం ప్రత్యేకంగా నియమించారు….(అంటూ తన చేతిలో ఉన్న మదిర పాత్రని అక్కడ పక్కనే ఉన్న బల్ల మీద పెట్టింది.)

అది గమనించిన రమణయ్య ఇంతకు ముందు తాను మదిరపాత్ర మార్చడానికి నియమించిన ఆమె వైపు చూసి సైగ చేసాడు.

రమణయ్య చేసిన సైగని అర్ధం చేసుకున్న ఆమె అలాగే అన్నట్టు సైగ చేస్తూ ఇంతకు ముందే సిధ్ధం చేసుకున్న మదిర పాత్రని జలజ చూడకుండా మార్చేసింది.

ఆమె మదిర పాత్ర మార్చడం గమనించిన రమణయ్య ప్రశాంతంగా ఊపిరి పీల్చుకుని జలజ వైపు చూస్తూ….

రమణయ్య : మా మీద అంత శ్రధ్ధ చూపిస్తున్నందుకు మీ మహారాజు గారికి మేము చాలా రుణపడి ఉంటాము జలజా… ఇక్కడ మాకు చాలా సౌకర్యంగా ఉన్నది….నీకు శ్రమ కలిగించడం నాకు ఇష్టం లేదు….నువ్వు వెళ్ళవచ్చు…..

జలజ : లేదు రమణయ్య గారు….నేను మిమ్మల్ని వదిలివెళ్ళిన విషయం మా మహారాజు గారికి తెలిసిందంటే నా తల తీస్తారు….మీరు నా సేవలను వినియోగించుకోవలసిందే…..

దాంతో రమణయ్య తన పరివారం వైపు చూసి ఇక వెళ్ళమన్నట్టు సైగ చేసాడు.

అందరూ అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోక రమణయ్య తన ఆసనంలో నుండి పైకి లేచి పడక గది లోకి వెళ్లాడు.

మదిరపాత్ర మారిందని గమనించని జలజ దాని పట్టుకుని రమణయ్య వెనకాలే కూడా వెళ్ళింది.

రమణయ్య తల్పం మీద కూర్చుంటూ జలజ వైపు చూస్తూ….

రమణయ్య : ఇప్పుడు చెప్పు జలజా….ఏంటి విశేషాలు…..

జలజ : మా రాజ్యంలో విశేషాలు ఏముంటాయి రమణయ్య గారు…మీదంటే మహా సామ్రాజ్యం మీరు చెప్పండి… (అంటూ పక్కనే ఉన్న గ్లాసు తీసుకుని పాత్రలో ఉన్న మదిరని పోసి వయ్యారంగా నడుచుకుంటూ వచ్చి తన చేతిలోని మదిర గ్లాసుని రమణయ్య నోటికి అందిస్తూ) ఇంతకు నేను బాగా సేవ చేస్తున్నానో చెప్పలేదు….(అంటూ చిలిపిగా రమణయ్య వైపు చూస్తున్నది.)

జలజ చూపులో భావాలు రమణయ్యకు బాగా అర్ధమయ్యి అతను కూడా జలజ చేతిని పట్టుకుని మదిరను ఒక గుక్క తాగి...ఇంకో చేత్తో జలజ నడుముని పట్టుకుని లాగి తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుని మెల్లగా నిమురుతూ….

రమణయ్య : మా రాజ్యంలో విశేషాలు చెప్పడానికి కుదరవు….కళ్ళతో చూస్తేనే మనసుకు తృప్తిగా అనిపిస్తుంది.

జలజ : (ఒక చేత్తో రమణయ్యకు మదిరను తాగిస్తూ….ఇంకో చేతిని అతని మెడ చుట్టు వేసి తన సళ్ళను రమణయ్య ఛాతీకి పెట్టి నొక్కుతూ) మరి నాకు మీ రాజ్యపు వింతలు చూపిస్తారా…..

రమణయ్య : మా రాజ్యానికి వచ్చినప్పుడు చూపిస్తాను….మరి నీలో ఉన్న వింతలు చూపించవా….(అంటూ జలజ వైపు చూసి నవ్వుతూ ఆమె చేత్తో అందిస్తున్న మదిరను తాగుతున్నాడు.)

జలజ తన పధకం పారుతున్నందన్న సంతోషంలో తాను తెచ్చిన మదిర పాత్ర మారిందని తెలియని ఆమె గ్లాసులో ఇంకొంచెం మదిరను పోసి మళ్ళి రమణయ్య చేత తాగిస్తున్నది.

జలజ : నాలో ఉన్న వింతలను చూడకుండా ఉండటానికి మిమ్మల్ని ఎవరూ ఆపలేదే….(అంటూ గ్లాసులో ఉన్న మదిర మొత్తం రమణయ్య చేత తాగించేసి గ్లాసుని పక్కన పెట్టింది.)

జలజ తన చేతులను రమణయ్య మెడ చుట్టూ వేసి దగ్గరకు లాక్కుని తన ఎర్రటి పెదవులతో అతని పెదవులను మూసేసి కింద పెదవిని తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతున్నది.

రమణయ్య కూడా తన చేతులతో జలజ వీపుని నిమురుతూ ఆమె పైపెదవిని తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతున్నాడు.

అలా ఇద్దరూ ఒకరి పెదవిని ఒకరు ఒకే సమయానికి కసిగా చీకుతున్నారు.

ఒక్క నిముషం తరువాత జలజ తన నోట్లో ఉన్న రమణయ్య పెదవులను వదిలేసి అతని కళ్ళల్లోకి చూసి కసిగా నవ్వుతూ, “ఎలా ఉన్నది,” అనడిగింది.

జలజ అలా అడగ్గానే రమణయ్య మదిలొ తళుక్కున ఒక ఆలోచన మెదిలింది.

వెంటనే రమణయ్య కూడా చిన్నగా నవ్వుతూ, “ఇంత కసిగా నా పెదవులను నా భార్య కూడా చీకలేదు,” అంటూ జలజను దగ్గరకు లాక్కుని ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసి చిరునవ్వు నవ్వుతూ, “మీ రాజ్యపు మదిర నాకు రుచి చూపించావు ….మరి మా రాజ్యపు మదిరను రుచి చూస్తావా,” అనడిగాడు.

జలజ కూడా తన చేతిని రమణయ్య ఛాతీ మీద నిమురుతూ, “నాకు మదిర ఇష్టం లేదు రమణయ్య గారు,” అంటూ ఇంకో చేతిని కిందకు పోనిచ్చి పంచెలో ఉన్న మడ్డ మీద వేసి మెల్లగా నిమురుతున్నది.

రమణయ్య మత్తులో ఉండి తూలుతున్నట్టు నటిస్తూ జలజను ఇంకా దగ్గరకు లాక్కుని, “మరి మా రాజ్యపు వింతలు చూపిస్తారా అనడిగావు…చేతికందుబాటులో ఉన్న మా రాజ్యపు మదిరి తాగమంటే తాగనంటున్నావు,” అన్నాడు.

జలజ తన సళ్లను రమణయ్య ఛాతీ కేసి రుద్దుతూ, “నాకు ఆ వాసన అంటే కడుపులో వికారంగా ఉంటుంది రమణయ్య గారు,” అన్నది.

రమణయ్య కూడా ఒక చేతిని ముందుకు తీసుకువచ్చి జలజ సళ్లను పట్టుకుని పిసుకుతూ, “మా మదిర అంత ఘాటుగా ఉండదు….దీన్ని మా రాజ్యంలో ఆడవాళ్ళు కూడా సేవిస్తారు….ఒక్క గ్లాసు తాగి చూడు…బాగుంటే మళ్ళీ తాగుదువుగాని….లేకపోతే లేదు,” అంటూ తన పరివారంలో ఇందాక జలజ తెచ్చిన మదిరపాత్ర మార్చిన ఆమె వైపు చూసి సైగ చేసాడు.

రమణయ్య సైగను అర్ధం చేసుకున్న ఆవిడ తాను దాచిన మదిరను (జలజ తెచ్చిన మదిర) వేరే పాత్రలో పోసుకుని వచ్చి రమణయ్యకు ఇచ్చింది.

రమణయ్య ఆ పాత్రను తీసుకుంటూ, “ఇక నువ్వు వెళ్ళు….అవసరం అయితే పిలుస్తాను,” అన్నాడు.

దాంతో ఆమె రమణయ్య వైపు చూసి నవ్వుతూ సరె అన్నట్టు తలూపి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.

అంతలో జలజ ఇంకో గ్లాసు మదిరను రమణయ్య చేత తాగించింది.

రమణయ్య కూడా మత్తులో ఉన్నట్టు నటిస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నాడు.

రమణయ్య మత్తులో ఉన్నాడనుకుని జలజ మెల్లగా ముందుకు ఒంగి రమణయ్య చెవి దగ్గరకు వచ్చి, “రమణయ్య గారు…ఎలా ఉన్నది మా మదిర…” అంటూ గుసగుసలాడింది.

జలజ అలా అనగానే రమణయ్య మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి చూసాడు.

కళ్ళెదురుగా జలజ మొహం గుండ్రంగా అందంగా కనిపించింది.

పుట్టినప్పటి నుండీ పనులు చేస్తూ ఉండటంతో ఛామనఛాయ ఒంటి రంగుతో….బిగి సడలని ఒంపు సొంపులతో పసుపు రంగు రవికలో నుండి కొబ్బరిబోండాల్లాంటి జలజ సళ్ళు కొద్దిగా కనిపిస్తూ ఉన్నాయి.

వాటి కింద నున్నగా పల్చటి పొట్ట….దాని మధ్యలో లోతైన బొడ్డు చూస్తుంటే రమణయ్యకు ఆమెను అలా చూస్తుంటే కోరిక పెరిగిపోతున్నది.

జలజకు ఒక పిల్లాడు ఉన్నా ఆమె పిల్ల తల్లిలా కనిపించదు.

రమణయ్య మెల్లగా తన చేతిని జలజ నడుము చుట్టూ పోనిచ్చి పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుని సన్నగా వణుకుతున్న ఆమె ఎర్రటి పెదవులను తన పెదవులతో మూసేసాడు.

జలజను అలా చూడగానే రమణయ్యకు తన ఒంట్లోని నరాలన్నీ ఒక్కసారిగా జివ్వుమన్నాయి.

రమణయ్య అలా తల్పం మీద వెనక్కు వాలుతూ జలజను మీదకు లాక్కున్నాడు.

పలచటి చీరలో జలజ ఒంపుసొంపులు తన ఒంటికి తగలగానే రమణయ్య ఒంట్లోని నరాలన్ని ఒక్కసారిగా జివ్వుమన్నాయి.

జలజ తల్పం మీద పడగానే ఆమె వెల్లకిలా పడటంతో ఆమె భుజం మీద ఉన్న పైట స్థానభ్రంశం చెంది కిందకు జారడంతో రవికలో నుండి బంగినపల్లి మామిడిపళ్లలాంటి సళ్ళు సగానికి పైగా బయటకు కనిపించడంతో రమణయ్య కళ్ళ పెద్దవి చేసుకుని మరీ చూస్తున్నాడు.

జలజ సళ్ళ బిగువుకి రవిక ముడి ఎప్పుడైనా ఊడిపోయేలా ఉన్నది…చీర మోకాళ్ళ పై వరకు లేచి నున్నగా మెరిసిపోతూ కాళ్ళ మీద చేయి వేసి నిమురుతూ రమణయ్య మెల్లగా జలజ పక్కనే కూర్చుని ఆమె మీదకు ఒంగి ఎర్రగా సన్నగా ఒణుకుతున్న దొండపండంటి పెదవులను తన పెదవులతో మూసేసాడు.

తమ మహారాజు ఆదేశానుసారం జలజ కూడా రమణయ్యతో పడుకోవడానికి మానసికంగా సిద్ధం అయ్యి రావడంతో రమణయ్యకు ఎదురు చెప్పకుండా సహకరిస్తున్నది.

రమణయ్య ఈసారి తన రెండు చేతులతో బంగినపల్లి మామిడిపళ్లలా కసిగా ఉన్న జలజ సళ్ళను తన రెండు చేతులతో పట్టుకుని రవిక మీదే కసాకసా గట్టిగా పిసికాడు.

దాంతో జలజ తల్పం మీద మెలికలు తిరిగిపోతూ గట్టిగా మూలిగింది.

జలజ సళ్ళ మెత్తదనానికి రమణయ్య మడ్డ ఇంకా గట్టిగా తయారయింది.

రమణయ్య వెంటనే తన రెండు చేతులను జలజ రవిక ముడి దగ్గరకు తీసుకొచ్చి ముడి విప్పేసాడు.

అప్పటిదాకా రవికలో బంధించబడి ఉన్న ఆమె సళ్ళు ఒక్కసారిగా స్వేచ్చ వచ్చినట్టు బయటకు దూకాయి.

చంద్రుని వెలుగు లోపలికి పడుతుండటంతో….ఆ వెలుగులో మెరిసిపోతున్న జలజ సళ్ళను….వాటి బింకం, బిగువుని చూసి రమణయ్య తట్టుకోలేక ముందుకు ఒంగి ఆమె సళ్ళల్లో ఒకదాన్ని నోట్లో కుక్కుకుని చీకుతూ ఇంకో దాన్ని చేత్తో కసిగా పిసికేస్తున్నాడు.

అలా రెండు నిముషాల పాటు జలజ రెండు సళ్ళను రమణయ్య మార్చి మార్చి చీకుతూ, పిసుకుతున్నాడు.​