Season 12 - Part 125

స్వాగతం, స్వేతా "గతం"

పొద్దున్న హడావుడిన నిద్ర లేచిన ప్రియా.., కాలేజీ వాళ్ళు పంపించిన సస్పెన్షన్ ఇమెయిల్ మల్లి చదివింది. చూస్తే ఈ రోజే వచ్చి కలవక పోతే సస్పెండ్ చేస్తాం అని మాత్రమే కాకకుండా..., తప్పకుండ కాలేజి నియమించిన నిబంధనల ప్రకారం డ్రెస్ కోడ్ లో తప్పకుండా యూనిఫామ్ వేసుకుని రమ్మని ఉండటం చూసి స్నేహకి కాల్ చేసి కన్నుకుంది. ఇక స్నేహ కుడా యూనిఫామ్ వేసుకుని వెళితే బెటర్ అని చెప్పడంతో స్నేహ లాగే ప్రియ కుడా ఎప్పుడు వేసుకుని కాలేజి యూనిఫామ్ బీరువా నుండి తీసి.., దుమ్ము దులిపి..., ముడతలు పోయేలాగా చక్కగా ఇస్తిరి చేసుకుని కాలేజికి రెడీ అయ్యింది.

ఇక అమ్మా నాన్న అన్నయ్యా రాత్రంతా దెంగుకుని హాయిగా వాటేసుకుని పడుకోవటం చూసి..., వాళ్ళ నిద్ర చెడగొట్టకుండా..., నాయనమ్మకు మాత్రమే కాలేజికి వెళ్తున్నానని చెప్పింది.

అప్పుడు నాయనమ్మ..., ప్రియ చేసిన పనులకి కోపంగా ఉండటంతో..., ప్రియకి చురకలు పెట్టడానికి..., "ఓయబ్బో!!!, నీ మొహానికి కాలేజి కుడా ఏడిసిందా?, ఒక్కసారి కుడా నువ్వు పద్ధతి కాలేజికి వెళ్లిన దాఖలా లేదు. ఇంకా ఎలా ఉంచుకున్నారే నిన్ను ఆహ్ ఖుఫ్లి కాలేజీలో?, ఆల్రెడీ తన్ని తరిమేసి ఉండాలిగా?", అని వెటకారంగా అన్నది.

అస్సలే కాలేజీలో సస్పెండ్ అవుతానేమో అనుకుని భయంగా ఉన్న ప్రియ..., నాయనమ్మ మాటలకి గుద్దలో కాలిపోయి..., "ఆఆహ్??, ఎందుకు ఉంచుకుంటారు???, ఖుఫ్లి కాలేజి అని నువ్వే అన్నవుగా?, అందుకే ఉంచుకున్నారు!!!, ఏ నీకేమైనా ప్రాబ్లెమ్ ఉందా ఏంటి?", అని యూనిఫాముకి దగ్గట్టు బ్లాక్ షూస్ వేసుకుంటూ చెప్పింది ప్రియ.

"నాకేం ప్రాబ్లెమ్ ఉంటుందే మానవరాలా, నువ్వు కాలేజి మొహం కుడా చూడక పోయిన నిన్ను ఇంకా కాలేజీలో ఉంచుకుంటున్నారంటే వాళ్ళకి ఎం రుచులు సూపించి సచ్చావో!!!, అడ్డమైన కాలేజి...., వాళ్ళు నిన్ను కాలేజి నుండి తన్ని తరిమేస్తే బాగుణ్ణు!!! మీ అమ్మా నాన్న నీ చేమడాలు వొలుస్తారు అప్పుడు!!!, అది చూసి నేను తరిస్తా!!!!", అంటూ ప్రియకి ధీటుగా సమాధానం ఇస్తూ తెగ వెక్కిలి నవ్వు నవ్వుతుంది నాయనమ్మ.

పిచ్చి పీక్స్ పోయింది ప్రియకి. నడుముకి చేతులు కట్టుకుని..., సీరియస్ గా నయనమ్మని చూస్తూ..., "ఒసేయ్ ముసలిదానా...., నన్ను ఇరికించాలని ఎంత ఆశే నీకు....????, నీ కోరిక అస్సలు నెరవేరదు ఏమనుకున్నావో!!!, నాకు కాలేజికి టైం అవుతుంది కాబట్టి వెళ్తున్నా.., లేదంటే నీ సంగతి ఏంటో తేల్చి పోయేదాన్ని....", అని అంటూ కాలేజి బ్యాగు తీసుకుని స్కూటీ స్టార్ట్ చేసింది ప్రియ.

గుమ్మం దెగ్గరకు వచ్చిన నాయనమ్మ..., "వెల్లవే వేళ్ళు...., నువ్వేం పీకుతావో నేను చూస్తా.....", అంటూ నవ్వుతు ప్రియని రెచ్చగొట్టింది నాయనమ్మ.

"పోవే పో!!!!, ముసలిదాన....", అంటూ మూతి తిప్పుకుంటూ కాలేజికి వెళ్ళిపోయింది ప్రియ.

***

ఇక పొద్దున్నే కాలేజికి వెళ్ళాక అక్కడ స్నేహని కలిసిన ప్రియ...., స్నేహతో కలిసి సస్పెన్షన్ గురించి మాట్లాడడానికి ప్రిన్సిపాలు ఆఫీసుకి వెళ్ళింది.

ఆఫీసులో ఎవరు లేకపోవడంతో..., అక్కడ పని చేసే ఆయా ఒక్కామే ఇద్దరినీ ఆఫీసులో కూర్చుని ప్రిన్సిపలుకోసం వెయిట్ చెయ్యమని చెప్పింది.

నెక్స్ట్ ఏమవుతుందో?, ప్రిన్సిపాల్ వచ్చాక ఏమవుతుందో తేలిక బిక్కు బిక్కు మంటూ ప్రిన్సిపాలు ఆఫీస్ బయట కుర్చీల్లో కూర్చుని ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుంటూ ఎదురు చూస్తున్నారు ప్రియ స్నేహ ఇద్దరు.

"ఏంటే స్నేహ?, మొత్తం మన కాలేజీలో ఇంత వరస్ట్ పరిస్థితుల్లో మనం ఇద్దరమే ఉన్నామా ఏంటి?, సస్పెండ్ అయిన అమ్మాయిలందరు వచ్చి పెద్ద లైన్ కడతారనుకుంటే..., మనిద్దరమే వచ్చామేంటి?", అని అడిగింది ప్రియ.

"ఏమోనే?, చూస్తుంటే మనం ఇద్దరం మాత్రమే మరి దారుణంగా కాలేజి ఎగ్గొట్టి ఉంటాం..., వేరే అమ్మాయిలు ఇంకా మన క్లాస్ లో ఫ్రెండ్స్ కనీసం వారానికి ఒక్కసారైనా కాలేజికి వెళ్తారు కదా?, మనం అల కుడా చెయ్యలేదు..., ఇప్పుడేమవుతుందో?", అని అన్నది స్నేహ.

ఈ మాటలు పక్కనే ఉండి వింటున్న ఆయమ్మా..., "ఇదిగో అమ్మాయిలు..., ప్రతి ఏడూ మీలాగే ఇద్దరు ముగ్గురు అమ్మాయిలు తప్ప ఎవరికీ ఈ పరిస్థితి రాదు.., వేలు వేలు కాలేజికి తగలేసి.., వారానికి ఒక్కసారి కుడా రాకుంటే ఎలాగమ్మా???, ఈ ఎధవలు వేలు వేలు దండుతారు..., దానికి తోడు మీలాగా ఇరుకున్న అమ్మాయిల కాల్చుకు తింటారు...., ప్రిన్సిపాలు వచ్చాక ఏమున్నా ఇక్కడే తేల్చు కొండి...., అక్కడికి ఇక్కడి రమ్మంటే వెళ్ళబాకండి..., అస్సలే ఇది ప్రైవేటు కాలేజి.., ఈ కాలేజి యెజమానులందరు రౌడీ నా కొడుకులు..., వాళ్ళు ఎం చేసిన ఎవడు అడగడు..., వాళ్ళు అల రెచ్చిపోతూనే ఉంటారు..., మిరే కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండండి...", అని ఆ ఆయా అంటుండగానే ప్రిన్సిపాలు సర్ రానే వచ్చేశాడు. ఇక ఆయన్ని చూసి టక్కున చెంగు చెక్కుకుంటూ బయటకి వెళ్ళిపోయింది ఆయమ్మ.

ఆయా ఎం మాట్లాడుతుందో అస్సలు అర్ధం కాలేదు స్నేహ ఇంక ప్రియకి. ఆయాకి పిచేక్కిందేమోనే అని అనుకుంటూ ఇద్దరు నవ్వుకుంటున్నారు.

ఇద్దరు అమ్మాయిల ఇక ఇకలు పక పకలు విని...., "షట్ అప్!!!", అని గెట్టిగా అరిచాడు ప్రిన్సిపాల్.

పెదవులు బిగబట్టుకుని నవ్వుతూనే ఒకరినిఒకరు చూసుకుంటూ...., "సారీ సర్!!!", అని కొంటెగా ములిగినట్టు రాగం తీస్తూ అన్నారు స్నేహ ఇంక ప్రియ.

"కాలేజి ఎగ్గొట్టి అటెండన్స్ దొబ్బేట్టింది చాలక ఇంకా నవ్వుతున్నారా మీరు??..., ఐ వాంట్ పిన్ డ్రాప్ సైలెన్స్", అని మల్లి అరిచి..., "ఏయ్ ఆయమ్మ..., అడ్మినిస్ట్రేషన్ ఆఫీసు నుండి అటెండన్స్ ఫైల్ పట్టుకురా త్వరగా!!!", అని ఆయాని అడిగాడు ప్రిన్సిపాలు.

టక్కున ఆ ఫైల్ తీసుకొచ్చి ప్రిన్సిపాలుకి ఇచ్చింది ఆయా.

ఇక ఆ ఫైల్ చూస్తున్న ప్రిన్సిపాల్..., "ఏయ్ అమ్మాయిలు.., ఇలా వచ్చి నించోడి...", అని సీరియస్ గా అడిగాడు. టక్కున వెళ్లి ప్రిన్సిపాలు టేబుల్ ముందు నించున్నారు స్నేహ ఇంకా ప్రియా.

ముందు ప్రియని సీరియస్ గా చుసిన ప్రిన్సిపాల్..., "కాలేజి యూనిఫామ్ కుట్టించుకోమంటే డిస్కోకి వెళ్లే యూనిఫామ్ కుట్టించుకున్నావు ఏంటి?, ఏంటి ఆ పొట్టి స్కర్టు?", అని అడిగాడు.

ప్రియ స్కర్టు కిందకి లాగుకుంటూ..., "సారీ సార్..., టైలర్ కొలతలు సరిగ్గా తీసుకోలేదు..., అందుకే...", అని కవరింగ్ ఇచ్చింది.

వెంటనే స్నేహ వైపు తిరిగిన ప్రిన్సిపాల్..., "ఏంటి పాపా?, కాలేజికి వచ్చావా లేక బారుకి వచ్చావా?, తలకి ఆ blond కలర్ ఏంటి?", అని కోపంగా అడిగాడు.

తల వెంట్రుకలు సర్దుకుంటున్న స్నేహ..., "సారీ సార్", అని అంటుండగానే

"మన కాలేజీలో ముప్పయి శాతం కంటే తక్కువ వచ్చిన అమ్మాయిలు ముగ్గురుంటే ఇక్కడ ఇద్దరమ్మాయిలు మాత్రమే ఉన్నారేంటి?", అని గుణుగుతూ..., అస్సలు ఆ ముగ్గురిలో వీళ్ళు ఎవరో కన్నుకోడానికి..., "ఏయ్ గర్ల్స్ మీ పేర్లు వివరాలు చెప్పండి త్వరగా...", అని అడిగాడు.

ఇక వెంటనే..., "సర్..., ఐ అం ఎం. ప్రియా కుమారి..., డాటర్ అఫ్ ఎం. సుబ్బారావు..., వయస్సు పద్దెనిమిది...", అని చెప్పింది ప్రియ.

"సర్..., ఐ అం స్నేహ కృష్ణమూర్తి..., డాటర్ అఫ్ లాయర్ కృష్ణమూర్తి..., వయస్సు పద్దెనిమిది....", అని చెప్పింది స్నేహ.

అది విన్న ప్రిన్సిపాలు..., "ఆ..., మీరు గుర్తు ఉన్నారులే కానీ..., ఈ శ్వేత రావు అనే అమ్మాయి ఎవరూ?, అస్సలు కాలేజిలో ఎప్పుడు చూడనే లేదు?, అటెండన్స్ ఏమో పది శాతమే ఉంది?, మీకంటే కుడా వరస్ట్ గా అటెండన్స్ మైంటైన్ చేస్తుంది. అస్సలు ఎవరి అమ్మాయి?", అని అడిగాడు.

"ఏమో సర్ మాకూడా తెలీదు....", అని స్నేహ ప్రియ సమాధానం ఇచ్చే లోపే..., ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్ తలుపు తెరిచి, "గుడ్ మార్నింగ్ సార్", అంటూ ఎంటర్ అయ్యింది ఒక్క అందమైన అమ్మాయి.

చూడటానికి అచ్చం యవ్వనంలో ఉన్న శృతి హాసన్ లాగా తెల్లగా నిగ నిగలాడుతూ..., ఎనలేని అందం తన సొంతంగా చాల సెక్సీగా ఉంది ఆ అమ్మాయి.

ఇప్పటివరకు ఆ అమ్మాయిల కాలేజిలో నెంబర్ వన్ సెక్సీ బ్యూటీ ప్రియ..., నెంబర్ టు సెక్సీ బ్యూటీ స్నేహ అయితే..., వీళ్ళిద్దరిని తళతన్నెంత అందంగా..., నాజూకుగా..., అమాయకమైన కళ్ళతో..., చక్కగా కాలేజీలో యూనిఫామ్లో ప్రిన్సిపాల్ గదిలోకి వచ్చింది ఆ అందమైన అమ్మాయి.

ఆ అమ్మయిని చూడగానే ప్రియ ఇంక స్నేహ ఇద్దరు గుడ్ల గూబ లాంటి కళ్ళేసుకుని..., అస్సలు ఎవత్తిది అన్నట్టు ఆ అమ్మాయిని చూస్తూ ఉండిపోయారు.

ప్రియ ఆ అందమైన అమ్మాయిని చూడగానే నోరెళ్ళబెట్టి అట్టే చూస్తూ..., "ఒసేయ్ స్నేహ..., ఎవరి ఇది?, ఎంత అందంగా ఉందొ!", అని అన్నది.

స్నేహకి ఆ అమ్మాయి నిజంగానే అందంగా ఉంది అని తెలుస్తున్నా కుడా..., ఆల్రెడీ అందాల పోటీలో రెండో స్థానంలో ఉన్న తానూ..., ఈ అమ్మాయి వచ్చాక ఎక్కడ మూడో స్థానంలోకి పడిపోతుందో అని పెద్దగా ఆసక్తి చూపనట్టు నటిస్తూ..., "ఏమో నే ప్రియా..., నాకు తెలిసి నువ్వే కాలేజీలో బెస్ట్ అందగత్తెవి..., అంతే....", అంటూ అక్కడే నించుంది.

ఇక ఆ అమ్మాయిని చుసిన ప్రిన్సిపాలుకి కుడా నోట మాట ఆగిపోయినట్టైంది. కానీ వెంటనే తేరుకుని..., "ఆ???, ఎవరమ్మా నువ్వు??, నీ వివరాలు చెప్పు?", అని అడిగాడు.

ప్రిన్సిపాలు సీరియస్ గా అడగటంతో కాస్త జంకినట్టు ఫీల్ అయినా ఆ అమాయకమైన అమ్మాయి..., అందమైన కళ్ళు మిటకరిస్తూ..., "సార్..., నా పేరు శ్వేత....", అని చెప్పగానే....., ప్రిన్సిపాలుకి ఆమాయకమైన అమ్మాయిలని హడలెతించడం సరదా కాబట్టి..., "పూర్తి పేరు ఊరు వివరాలు అన్ని చెప్పు!!!", అని గెట్టిగా అడిగాడు.

పాపం అస్సలే అయోమయంలో ఉండే శ్వేత...., గుటకలు మింగుతూ...., "అలాగే సార్...", అంటూ..., "నా పేరు శ్వేతా రావు..., నాన్న పేరు మోహన్రావు..., వయస్సు పంతొమ్మిది....", అంటూ పక్కనే ఉన్న ప్రియ స్నేహాలని చూసి తల దించుకుంది.

"ఓహ్!!!, నువ్వేనా అమ్మా పది శాతం మాత్రమే అటెండన్స్ తెచ్చుకున్న శ్వేత రావువి?, కరెక్టు టైముకే వచ్చావు..., వచ్చి ఈ ఇద్దరు అమ్మాయిలతో నించో....", అంటూ అటెండన్స్ రిజిస్టర్ చూస్తున్నాడు ప్రిన్సిపాలు.

శ్వేత దీనంగా తల దించుకుని వెళ్లి ప్రియ స్నేహాల పక్కన నించోగానే...,అచ్చం శృతి హస్సన్ లాగా అందంగా ఉన్న శ్వేతని చూస్తూ..., "హాయి శ్వేతా..., ఐ అం ప్రియా కుమారి..., నువ్వు జస్ట్ ప్రియా అని పిలిస్తే చాలు...", అని ఆప్యాయంగా పలకరించింది.

అబ్బా మొదలెట్టిందా ఈ లంజ ఓవర్ ఆక్షన్ అన్నట్టు చిర్రాగా పొగరుగా చూస్తుంది స్నేహ.

ప్రియ పలకరించగానే..., "ఓహ్..., హాయి ప్రియా..., నేను శ్వేత రావు..., జస్ట్ శ్వేతా అని పిలిస్తే చాలు...", అని చెప్పి..., దీనంగా స్నేహ వైపు చూసింది.., కానీ ఏమి మాట్లాడలేదు.

"ఒసే స్నేహ..., అమ్మాయి పేరు శ్వేత అంట..., మాట్లాడిస్తే ఎందుకే మాట్లాడట్లేదు నువ్వు?", అని స్నేహతో గుసగుసలాడింది ప్రియ.

"ఏంటి మాట్లాడించేది?, నీకు హాయి చెప్పింది కానీ అది నాకు హాయి చెప్పలేదే?", అంటూ మూతి తిప్పుకుంది స్నేహ.

అప్పుడు శ్వేతా..., "ఓహ్..., ఐ అం సారీ..., నేను ఏదో టెన్షన్ లో ఉన్న కాబట్టి మీకు హాయి చెప్పలేదు..., నన్ను క్షమించండి..., నా పేరు శ్వేతా..., మరి మీ పేరు?", అని ఆప్యాయంగా అడిగింది.

ఏంటి?, అమ్మాయి మరి వెన్నపూస లాగా అనుకువగా మాట్లాడిస్తే కరిగిపోయేలాగా ఉంది?, అని అనుకున్న స్నేహ..., "హేయ్!!!, నేను ఊరికే అన్నాను..., నువ్వేమి ఫీల్ అవ్వకు...., నా పేరు స్నేహ..., నేను ప్రియా ఇద్దరం బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్...., మేము ఇద్దరమూ B-సెక్షన్ నుండి..., కాలేజి ఎగొట్టి అటెండన్స్ దొబ్బెటేశం..., అందుకే ఇక్కడ ఇలా?, నిన్నెప్పుడు కాలేజీలో చూడలేదు?, A-సెక్షన్ ఆహ్ నువ్వు?", అని అడిగింది స్నేహ.

అప్పుడు శ్వేతా..., "అవును..., నాకు టెన్త్ లో మంచి మార్క్స్ వచ్చాయి.., అందుకే A-సెక్షన్ లో వేశారు..., కానీ కొన్ని అనివార్య కారణాల వల్ల....", అంటూ కాస్త గ్యాప్ ఇచ్చి..., మల్లి ఊపిరి తీసుకుని..., "కాలేజికి సరిగ్గా అటెండ్ అవ్వలేదు....", అంటూ తల దించుకుని ఏదో చెప్పడానికి బాగా ఇబ్బంది పడుతుంది శ్వేత.

శ్వేత సమస్య అర్ధం చేసుకుని..., "హేయ్ శ్వేతా..., ఏమి పర్లేదు..., ఎవరి ప్రొబ్లెమ్స్ వాళ్ళకి ఉంటాయిలే..., నువ్విలాగా దీనంగా ఉండకు..., కాస్త హుషారుగా ఉండు..., ఏదో చెప్పుకోలేని బాధలో ఉన్నట్టున్నావు..., నిన్ను చూస్తేనే జాలేస్తుంది...", అని అన్నది ప్రియ.

అప్పుడు శ్వేతా..., "హయ్యో పర్లేదు..., కష్టాల్లో ఉన్న మాట నిజమే కానీ..., నా పైన ఎవరు జాలి పడాల్సిన అవసరం లేదు..., ఎవరైనా నా పైన జాలి పడితే నాకు నచ్చదు...", అని చెప్పి మల్లి తల దించుకుంది శ్వేత.

ప్రియ ఇంకా స్నేహ..., ఇద్దరు ఒకేసారి..., "అలాగే శ్వేతా రిలాక్స్...", అంటుండగానే...,

ముగ్గురు అమ్మాయిల ముచ్చట్లు విన్న ప్రిన్సిపాలు..., "ఏయ్!!!!!!!!, షట్ అప్!!!!!!!!!!", అని గెట్టిగా అరిచాడు.

ప్రియా స్నేహాలకి ఇలా మొహం పైన అరిపించుకోవడాలు అలవాటు కాబట్టి వాళ్ళు అటెంషన్ లో నించొగా..., పాపం శ్వేతా..., గజ్జున వణికిపోయి..., స్నేహ చెయ్యిని గెట్టిగా పట్టేసుకుంది.

ముగ్గురిని కోపంగా చుసిన ప్రిన్సిపాలు..., "ఏయ్ శ్వేతా..., రా ఇలాగ...", అన్నాడు.

"ఎస్ సర్...", అంటూ రెండడుగులు ముందుకేసింది శ్వేత.

"ఏంటి రిజిస్టర్ లో నీ ఇంటి పేరు లేదు?, మీ నాన్న మోహన్ రావు సంతకం కుడా లేదు? పేరు మాత్రం రాసి ఉంది?, ఇంతకీ మీ ఇంటి పేరు ఏంటి?", అని అడిగాడు ప్రిన్సిపాలు.

బాధని దిగమింగుతున్న శ్వేతా..., "తెలీదు సార్...", అని అంటుండగానే అమ్మాయి కళ్ళలోంచి నీళ్లు కారుతున్నాయి.

"ఓహ్!, ఎవరికి పుట్టావో తెలీదా? అనుకున్నా...", అని అన్నాడు ప్రిన్సిపాల్.

కాస్త పోరుషం వచ్చిన శ్వేత..., "సార్..., అల అనకండి..., మా అమ్మ పేరు శైలజ..., స్వర్గస్తురాలు..., మా నాన్న పేరు మోహన్రావు..., వైజాగులో పెద్ద వ్యాపార వేత్త..., వారే నా అమ్మా నాన్నలు...", అని చెప్పింది.

"ఓహ్ అలాగా?, ఒక్క మాట అనగానే పౌరుషం తన్నుకొచ్చేస్తుంది?, మరి మీ నాన్న సంతకం ఎందుకు లేదు రెజిస్టర్లో?", అని అనుమానంగా అడిగాడు.

"మా నాన్న ఇక్కడ ఉండడు సార్..., వైజాగ్లో ఉంటాడు..., అయన చాల బిజీ..., అప్పటికి నాన్నని కాలేజీలో జాయిన్ చేపించాడానికి రమ్మని అడిగాను..., కానీ ఆయనే రాలేదు..., నేనేం చెయ్యాలి?", అని కళ్ళు తుడుచుకుంది శ్వేత.

"ఏయ్ అమ్మాయి..., కాలేజి ఎగొట్టి బలాదూర్ తిరిగి అటెండన్స్ దొబ్బేట్టింది చాలక ఏడుపు నాటకం మొదలెట్టి ఎమోషనల్ బ్లాక్ మెయిల్ చేద్దాం అనుకుంటున్నావా?, నీ ఆటలు ఇక్కడ సాగవు..", అని అరిచాడు వాడు.

"సార్..., ప్లీజ్ నా గురించి ఆలా చీప్ గా మాట్లాడకండి..., నాకు చాల సెల్ఫ్ రెస్పెక్ట్ ఎక్కువ..., నేనేమి బలాదూర్ గా కాలేజి ఎగొట్టి తిరగలేదు..., అస్సలే లేట్ గా జాయిన్ అయ్యాను..., పైగా హాస్టల్లో ఉంటూ ఎదో ఒక్క జాబ్ చేసుకుంటూ నా కాళ్ళ మీద నేనే నిలబడుతున్నాను. ఎవరిని ఏమి ఆశించను..., అన్ని పనులు అయిపోయాక వొంట్లో ఓపిక ఉండక కాలేజికి రాలేక పోతున్నాను...., కానీ మీరు ఒక్క ఛాన్స్ ఇస్తే రేగులర్గా కాలేజికి వస్తాను...", అని దీనంగా చెప్పింది శ్వేత.

ఈ మాటలు వెనక నుండి వింటున్న తింగరి లంజెలు ప్రియ ఇంక స్నేహ..., "వామ్మో.., ఈ లోకంలో ఇట్లాంటి అమ్మాయిలు కుడా ఉంటారా?", అనుకుంటూ నోరెళ్ళబెట్టి చూస్తున్నారు.

అయినా ఊరుకుంటాడా ప్రిన్సిపాలు?, శ్వేతని ప్రశ్నలతో గుచ్చి గుచ్చి చంపుతూ..., "మీ నాన్న పెద్ద వ్యాపారవేత్త అన్నావు?, మరి నీకు బయట చాకిరీ చెయ్యాల్సిన కర్మ ఏంటో?", అని అడిగాడు.

"చెబుతాను..., మా నాన్న వైజాగ్లో ఉంటాడు. అక్కడ పెద్ద వ్యాపారవేత్త..., ఎన్నో ఇండ్లకి ఈ మధ్యే నేను ఆయన్ని కలిసాను..., అందుకే అయన నన్ను ఇంకా కూతురిగా ఒప్పుకోలేదు..., ఆయన్ను ఒప్పించడానికి నేను చేయని పని అంటూ లేదు..., అందుకే నేను బయట వర్క్ చేయాల్సి వస్తుంది...", అని దీనంగా చెప్పింది శ్వేత.

అప్పుడు ఆ ప్రిన్సిపాలు..., "ఓహో!!!, కహానీలు వింటున్నకదా అనిజెప్పేసి కట్టుకధలన్ని అల్లుతున్నావా?, నువ్వు చెప్పిన స్టోరీ అస్ ఇట్ ఐస్ గా xossip లో పెంహ్యాండీ రాసిన Dustbin స్టోరీ కదా?, నిజం చెప్పు?", అని వెటకారంగా అడిగాడు.

అప్పుడు శ్వేత..., "సర్..., ఆ Dustbin స్టోరీ ఇంకెవరిదొ కాదు..., నా స్టోరీనే...., నేనే ఆ శ్వేతని...", అంటూ తల దించుకుంది.

"అబ్బా!!!, ఇప్పుడు అర్ధమైంది..., చాల మ్యాటర్ ఉంది నీకు..., నీ ఎపిసోడ్స్ అన్ని చదివాను..., రసికురాలివే....", అని పెదవులు కొర్రుకుంటూ అడిగాడు ప్రిన్సిపాల్.

చాల చిర్రాకు పడ్డ శ్వేత..., "సార్..., ప్లీజ్.., నా గతం తవ్వకండి...., బుద్ధి గెడ్డి తిని అడ్డమైన పనులు చేశాను..., నేను ఇప్పుడు అట్లాంటి అమ్మాయిని ఏమి కాదు..., మారిపోయాను...", అని తల దించుకుని అమాయకంగా చెప్పింది.

అప్పుడు వంకరగా నవ్వుతున్న ప్రిన్సిపాలు..., "అందరూ ఇలాగే సొల్లు చెబుతారు లే గాని...., వెళ్లి వాళ్ళతో నించో..., మీ ముగ్గురికి ఈ రోజు బాగా మూడింది...", అని అంటూ అటెండన్స్ రిజిస్టర్ పట్టుకుని బయటకి వెళ్తూ..., "ఏయ్ అమ్మాయిలు!!!!, నాకు చాల పనులున్నాయి..., నేనొచ్చేదాకా ఇక్కడే వెయిట్ చెయ్యండి...", అంటూ డోర్ పెట్టేసి బయటకి వెళ్ళిపోయాడు ప్రిన్సిపాలు.

ఇక శ్వేత వెళ్లి ప్రియా స్నేహాల దెగ్గరికి వెళ్ళగానే.., వాళ్లిదరు శ్వేత గురించి తెలుసుకుని.., "హే శ్వేతా?, వావ్!!!, నువ్వు Dustbin స్టోరీ నుండి వచ్చావా???, వెరీ నైస్ టు మీట్ యు..., వెల్కమ్ టు బంచిక్ బంచిక్!!!!", అంటూ బాగా సంతోషంగా శ్వేతని బంచిక్ బంచిక్ లోకి ఆహ్వానించారు.

వాళ్ళని చూసి.., కష్టంగా చిన్న నవ్వు నవ్విన శ్వేత..., "థాంక్స్ ప్రియా..., థాంక్స్ స్నేహ..., కధ ఏదైతే ఏంటి?, నా రాతలో అన్ని కష్టాలే..., కష్టాలు అనుభవించడానికే పుట్టానేమో అనిపిస్తుంది అప్పుడు అప్పుడు...", అంటూ నవ్వుతూనే చిన్నగా ముక్కు చిదుకుని కళ్ళలోంచి నీళ్లు వస్తుంటే తుడుచుకుంది.

"హే!!!!!, శ్వేతా?, ఎందుకు ఏడుస్తున్నావు?, నువ్వు ప్రిన్సిపాలుకి చెప్పింది విన్నాం..., అయినా నీకంటు నీకధకి ఒక్క సెపరేట్ థ్రెడ్ ఉండేదిగా?, మరి ఆ Dustbin స్టోరీ నుండి మా బంచిక్ లోకి ఎందుకొచ్చావు?", ఆని అడిగారు ప్రియ ఇంకా స్నేహ.

"ఏమో..., అంత ఆ పెంహ్యాండీ రాస్తున్న స్క్రిప్ట్..., అందమైన నాజూకు అమ్మాయిని అందరు Dustbin లాగ వాడుకునే స్టోరీలో నన్ను పెట్టాడు..., నా బతుకు చిందర వందర చేసిందే కాకా అకాహారకు నా మొహానికి కనీసం సెపరేట్ స్టోరీ కుడా రాసే ఓపిక లేదు మనుభావుడికి..., ఇదిగో నన్ను తెచ్చి ఇలా మీ స్టోరీలో ఇరికించాడు..., నెక్స్ట్ నాతో ఎం ప్లాన్ వేశాడో ఏంటో?", అని దీనంగా చెప్పింది శ్వేత.

అప్పుడు స్నేహ..., "ఆ పెంహ్యాండీ గాడి పేరు వింటేనే గుద్దలో కాలుతుంది నాకు...", అని కోపంతో రగిలిపోయింది.

ప్రియ వెంటనే అందుకుని..., "ఓయ్ శ్వేతా.., స్నేహ మాటలు పట్టించుకోకు..., పెంహ్యాండీ దాని సీన్స్ తక్కువ పెట్టి నా చుట్టే స్టోరీ అల్లుతాడని దానికి కడుపు మంట..., నువ్వు జస్ట్ పెంహ్యాండీ స్క్రిప్ట్ ఫాలో అయిపో అంతే.., నీకోసం కుడా మాంచి సెక్స్ సీన్స్ రాస్తాడు...", అని అన్నది.

"చిచ్చి..., వాడి సెక్స్ సీన్స్ మరి దారుణంగా ఉంటాయి..., మనకి కావాల్సిన వాళ్ళతో తప్ప అందరితో దెంగిస్తాడు...", అని చిర్రాగ్గ అన్నది శ్వేత.

అప్పుడు ప్రియ..., "అవునే శ్వేతా...., మా బంచిక్ స్టోరీ అంత కాకపోయినా నీ Dustbin స్టోరీకి బాగానే ఫ్యాన్ ఫాలోయింగ్ ఉంది కదా?, మరి నీ కధని మధ్యలో ఎందుకు ఆపినట్టు?,, Dustbin కథలో జరిగిన ఆఖరి ఎపిసోడ్ తరువాత మల్లి నువ్వు ఇక్కడికేనా రావటం?", అని అడిగింది.

"హయ్యో!!!!!, అంటలేదు ప్రియా...., Dustbin స్టోరీ ఆఖరి ఎపిసోడ్ తరువాత.., మధ్యలో చాల సంఘటనలు జరిగాయి...", అని చెప్పింది శ్వేత.

అప్పుడు స్నేహ అందుకుని....., "అస్సలు నీ స్టోరీ ఏంటో మాకు తెలీదే శ్వేతా..., ప్రిన్సిపాలు ఎలాగూ ఇప్పడు అప్పుడే రాడు కానీ.., సరదాగా నీ స్టోరీ మొదటి నుండి చెప్పు..., విని తరిస్తాం....", అని అన్నది.

ఇక వెంటనే ఫోన్ బయటకు తీసిన శ్వేతా..., "మొత్తం స్టోరీ మొదటి నుండి చెప్పాలంటే 50 ఎపిసోడ్స్ పైగా అవుతుంది....., అందుకే Dustbin స్టోరీ చదివాక..., అక్కడినుండి నేను మల్లి ఇక్కడికి ఎలా వచ్చానో అనే సంఘటనలు అన్ని పూసి గుచ్చినట్టు మీకు చెబుతాను..., సరేనా???", అంటూ టింగ్ అని Dustbin స్టోరీ వెర్షన్ ప్రియకి స్నేహకి పింగ్ చేసింది శ్వేత.
​


"అబ్బా..., స్టోరీ చెప్పమంటే Link ఇస్తవేంటే???", అని అన్నది స్నేహ.

అప్పుడు ప్రియ..., "ఒసే..., Link లో ఉన్నదీ కుడా స్టోరీ ఏ కదా?, చాలా బాగుంది.., నేను అల్రెడి సగం పేజీ చదివేసా..., నువ్వు స్టార్ట్ చెయ్యి...", అని స్నేహకి చెప్పి..., శ్వేతాని చూసి నవ్వుతు..., ఫోనులో Dustbin స్టోరీ చదవడం మొదలెట్టింది.

స్నేహ కుడా టక్కున శ్వేత పంపిన లింక్ ఓపెన్ చేసి Dustbin కధని ఆసక్తిగా చదవడం మొదలెట్టింది.
​
Next page: Season 12 - Part 126
Previous page: Season 12 - Part 124