Update 01
మియాపూర్ బస్టాండులో బస్సు దిగి చీకటిలో నడుచుకుంటూ వెళ్తున్నాడు అర్జున్, దారిలో వెళుతుంటే ఎదురుగా ఆటో దెగ్గర గొడవ అవుతుంది. ఇద్దరున్నారు అమ్మాయి చెయ్యి పట్టుకుని అటు ఇటు లాగుతుంటే దెగ్గరికి వెళ్లి చూసాడు. ఆ అమ్మాయి ఒంటి మీద ఖాఖీ చొక్కా చూడగానే ఆటో డ్రైవర్ అని అర్ధమైంది. వెంటనే ఆ ఇద్దరి ఆకతాయిల చొక్కాలు పట్టుకుని పక్కకి లాగాడు. వాళ్ళని పక్కకి లాగగానే అమ్మాయి వెంటనే ఆటో ఎక్కి స్టార్ట్ చేసింది, అర్జున్ ఆటోలో కూర్చోగానే ముందుకు పోనించి ఒక రెండు కిలోమీటర్ల తరువాత ఆపింది. వెనక్కి తిరిగి థాంక్స్ అంది మెల్లగా
అర్జున్ : అర్ధరాత్రి పన్నెండు అవుతుంది, తప్పు వాళ్ళది కాదు నీది.
"అలా అంటారేంటి, అయినా ఇవన్నీ నాకు అలవాటేలేండి. ఎక్కడికి వెళ్ళాలి"
అర్జున్ : చందానగర్
"నేను అక్కడికే" అని ఆటో సౌండు మొదలయింది
అర్జున్ : పార్ట్ టైమా ?
"అవును పగలు కాలేజీ, సాయంత్రం నుంచి ఇది"
అర్జున్ : అనాధవా ?
"కాదు బాసూ.. ఇంటర్మీడియట్లో ఒకడిని ప్రేమించి వాడిని నమ్మి ఇంట్లో ఉన్న డబ్బు, బంగారంతో లేచిపోయి హైదరాబాద్ వచ్చా"
అర్జున్ : వాడు హ్యాండ్ ఇచ్చాడా ?
"అవును, అప్పటి నుంచి ఇదిగో బతుకు ఇలా ఈదుతున్నా.. పగలు డిగ్రీ సాయంత్రం ఆటో"
అర్జున్ : ఇంటికి వెళ్లిపోవచ్చుగా
"నేను లేచిపోయి వచ్చేటప్పుడు చూసుకోకుండా డబ్బు మొత్తం తెచ్చేసా, అందులో మా నానమ్మ ఆపరేషన్ డబ్బులు కూడా ఉన్నాయి, మా నానమ్మ చనిపోయింది. క్షమించమని అడగడానికి వెళ్ళా, ఎవ్వరు నా మొహం కూడా చూడలేదు"
అర్జున్ : మరి నిన్ను మోసం చేసినోడు ?
"ఏమో వాడిని వెతుకుతూ కూర్చుంటే నేనెలా బతికేది, అయినా మోసం చేసిన వాడు దొరికిపోతే వాడు మోసగాడు ఎందుకవుతాడు"
అర్జున్ : అవునులే
"నీ కధేంటి బాసూ"
అర్జున్ : కార్ డ్రైవర్ని, డ్యూటీ అయిపోయింది. హాస్టల్ కి వెళ్తున్నా
"అస్సలు ఎక్కడా"
అర్జున్ : అసలు లేదు, ఉసలు లేదు అంతా నాదే.. అనాధని
"ఓహ్.. ఎవరిదెగ్గర పనిచేస్తావేంటి ?"
అర్జున్ : పర్మినెంట్ చెయ్యను టెంపరరీ మాత్రమే
"ఎందుకలా ?"
అర్జున్ : పర్మినెంట్ అయితే చాకిరీ, కారు తుడవాలి, కారు మైంటైన్ చెయ్యాలి, వాళ్ళు చెప్పిన పని చెయ్యాలి, కాళీగా ఉంచకుండా చుట్టాల దెగ్గరికి కూడా పంపుతారు, వీటన్నిటిలో మళ్ళీ నమ్మకంగా ఉంటాం అని నిరూపించాలి. అదే టెంపరరీ అనుకో టైంకి వెళ్ళామా కారు నడిపామా టైం అయిపోగానే డ్యూటీ దిగి డబ్బు తీసుకున్నామా, పైగా ఇందులో డబ్బులు ఎక్కువ, లాంగ్ ట్రిప్పులు కొడితే ఇంకా ఎక్కువ వస్తాయి
"చాలా తెలివి ఉంది బాసూ నీకు"
అర్జున్ : ఇక్కడే.. ఇక్కడ ఆపేయి అని ఆటో దిగి ఎంతా అని అడిగాడు
"ఏమి వద్దులే, నువ్వు చేసిన సాయానికి కృతజ్ఞత అనుకో"
అర్జున్ : ఏంటి ముప్పై రూపాయలకా అని నవ్వాడు
"బాసూ.. పన్నెండు దాటింది. కనీసం మూడు వందలు తీసుకుంటారు తెలుసా ?"
అర్జున్ సరే సరే అని వెళ్లిపోతుంటే "బాసూ నీ పేరేంటి ?" అని అడిగింది అమ్మాయి. "అర్జున్" అన్నాడు. "ఓహ్.. హీరో పేరే" అని నవ్వింది. అర్జున్ వెనక్కి తిరిగి "నీ పేరేంటి" అని అడిగితే "ప్రియా" అని సమాధానం ఇచ్చింది.
అర్జున్ : నీది హీరోయిన్ పేరేలే.. జాగ్రత్త అని హాస్టల్ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.
******************************
తెల్లారింది.
అర్జున్ లేచి స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి ప్లేటుతో కిందకి వచ్చి ఎండిపోయిన ఇడ్లీలు నాలుగు తిని బైటికి వచ్చాడు. పక్క వీధిలో ఉన్న టీ కొట్టు దెగ్గర రాత్రి అమ్మాయి ప్రియ కనిపించింది. చూడగానే నవ్వింది. పని అలవాటు అయిన పిల్ల కదా చుడిధార్లో కండ పట్టి బాగుంది, రాత్రి సరిగ్గా కనిపించలేదు కానీ పొడుగు జుట్టు. అందంగా ఉంది నోరు తెరిస్తేనే కొంచెం మాస్ లేదంటే చాలా పాష్ అమ్మాయిలా డీసెంట్గా ఉంది.
ప్రియ : హాయి బాసూ అంది టీ తాగుతూ
అర్జున్ : కాలేజీకా ?
ప్రియ : అవును jntu
అర్జున్ : టీ తాగేసి డ్రైవింగ్ ఆఫీస్ వైపు నడిచాడు. నమస్తే అన్నా.. రాత్రి డబ్బులు ఇవ్వలేదు.
"ఇవ్వాళ ఇస్తా తమ్ముడు, కలిపి ఇచ్చేస్తాలే, కొండాపూర్లో పికప్ డ్రాప్ ఉంది, సాయంత్రం వరకు మేడం తోనే ఉండాలి.
అర్జున్ : సరే.. అని కారు తాళాలు తీసుకున్నాడు.
మీటర్ ఫోటో కొట్టి కారు స్టార్ట్ చేసి రోడ్డు ఎక్కుతుంటే ప్రియ బస్టాప్లో నిల్చుని ఉంది, చూసి దెగ్గరికి వెళ్లి రమ్మని సైగ చేస్తే దెగ్గరికి వచ్చింది.
అర్జున్ : ఎక్కు
ప్రియ : పర్లేదు బస్సులో వెళతా
అర్జున్ : ఎక్కు అటే వెళుతున్నా అంటే నవ్వి కార్ ఎక్కి కూర్చుంది
ప్రియ : కారు చాలా బాగుంది, ఎవరిది
అర్జున్ : డ్రైవింగ్ కన్సల్టెన్సి వాళ్ళది, ఒక్కోసారి వాళ్ళ దెగ్గరే కార్లు ఉంటాయి, ఒక్కోసారి కారు మనం వేసుకెళ్లాల్సి వస్తుంది.
ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ ప్రియని కాలేజీ దెగ్గర వదిలేసి పెట్టిన లొకేషన్ దెగ్గరికి చేరుకున్నాడు. నవోదయ గార్డెన్ అన్న పేరు చూసి లోపలికి వెళితే సెక్యూరిటీ ఆపాడు, పికప్ కోసం అని చెపితే ఫోన్ యాప్లో అప్డేట్ చేసి లోపల ఇన్ఫార్మ్ చేసి దారి వదిలారు. పేరుకు తగ్గట్టే చుట్టు చెట్లు, మధ్యలో పెద్ద గార్డెన్ దాని మధ్యలో పెద్ద ఫౌంటైన్, ఒక పక్క స్పోర్ట్స్ క్లబ్ ఇంకో పక్క లైబ్రరీ ఇంకో పక్క మార్ట్.. ఒక ఊరే ఉన్నట్టుగా అనిపించింది. బ్లాక్ F 506 వైపు పోనించి కార్ పక్కకి ఆపి కాల్ చేశాను.
అర్జున్ : హలో వసుధ గారా అండి
"హా ఎవరు"
అర్జున్ : డ్రైవర్ని మేడం కిందే ఉన్నాను
"పది నిమిషాలు, వస్తున్నా" అని పెట్టేసింది.
పక్కనే ఇంకో డ్రైవర్ యూనిఫామ్లో కారు తుడుచుకుంటున్నాడు, పర్మినెంట్ డ్రైవర్లకి ఇది కూడా ఉండాలి.. "ఎంత ఇస్తున్నారు అన్నా జీతం" అని అడిగితే "ఇరవై ఐదు" అన్నాడు.
అర్జున్ : ఆడి ఎలక్ట్రానిక్ నడుపుతున్నావ్ ఇరవై ఐదేనా ?
"ఏ కారు అయినా అంతే, కాకపోతే కొన్ని బెనిఫిట్స్ ఉంటాయిలే.. ఇక్కడ అంతా నమ్మకంతోనే పని.. నమ్మకంగా ఉంటే బాగా స్థిరపడొచ్చు"
అర్జున్ : అవునులే.. ఎంత అన్న ఒక్క ఫ్లాట్ ఇక్కడా ?
"రెంట్ అయితే డెబ్భై ఐదు వేల నుంచి మొదలు, అదే కొనాలని అనుకుంటే మూడు కోట్ల నుంచి మొదలు"
అబ్బో అనుకున్నాను. మాట్లాడుతుంటే నలభై పైన వయసు బడిన ఆవిడ బైటికి వచ్చింది, చీర అంత స్టైలుగా కట్టచ్చు అని ఈమెని చూసాక తెలిసింది, ఆమె నడక లోనే తెలుస్తుంది ఎంత డబ్బుందో ఈమెకి అనుకున్నాను. నన్ను చూసి "నువ్వేనా" అని చెయ్యి ఎత్తితే అవునని వెళ్లి కార్ డోర్ తెరిచాను, లోపల కూర్చుంది. కార్ ఎక్కి "ఎక్కడికి వెళ్ళాలి మేడం" అని అడిగితే "జూబ్లీహిల్స్" అంది.
వసుధ : నీ పేరు
అర్జున్ : అర్జున్ మేడం
వసుధ : చిన్న వయసే.. నిన్న ఒకడిని పంపించారు మీ వాళ్ళు, చిరాకు వచ్చేసింది. వాడు వాడి వాలకం. ఇర్రిటేటింగ్ కాండిడేట్
నేనేమి మాట్లాడలేదు
వసుధ : ఎంత వరకు చదువుకున్నావ్
అర్జున్ : ఇంటర్ మేడం
వసుధ : ఇంతకముందు ఎప్పుడు రాలేదు, కొత్తగా వచ్చావా
అర్జున్ : లేదు మేడం, ఎక్కువగా అవుట్ స్టేషన్ వెళ్తాను
వసుధ : ఓకే.. కూకట్పల్లిలో ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు వాళ్ళని తీసుకుని వెళదాం.
అర్జున్ : అలాగే మేడం
కూకట్పల్లిలో ఇంకో ఇద్దరు ఎక్కారు, రెండున్నర గంటలకి జూబ్లీహిల్స్ లో వాళ్ళని దించి చెట్టు నీడ ఒకటి చూసుకుని కార్ పార్క్ చేసి మూవీరూల్స్ లో కొత్త సినిమా వస్తే డౌన్లోడ్ చేసి చూసాను, మధ్యాహ్ననికి భోజనానికి పిలిచింది తనే మళ్ళీ ఫోన్ చేసి. లోపల పనిమనిషి బైటికి ప్లేట్ తెచ్చిస్తే గుమ్మం దెగ్గరే వేరే డ్రైవర్లతో పాటు నిలుచుని తినేసి కాసేపు నిద్రపోయాను.
ఫోన్ రింగ్ అయితే కాని మెలుకువ రాలేదు, "అర్జున్ కార్ తీసుకురా" అన్న ఆమె గొంతు వినగానే లేచి మొహం కడుక్కుని గేట్ ముందు ఆపితే వచ్చి కారు ఎక్కరు. ముగ్గురి మాటలు వింటుంటే తాగినట్టే ఉన్నారు. రమ్మీ ఆడారేమో దాని గురించే సొల్లంతా, ఆ ఇద్దరినీ దించేసి తిరిగి కొండాపూర్ వెళుతుంటే మాట్లాడింది.
వసుధ : నువ్వు తాగుతావా
అర్జున్ : లేదండీ
వసుధ : గుట్కా లాంటివి ?
అర్జున్ : లేవు
వసుధ : మరేం అలవాట్లు ఉన్నాయి ?
అర్జున్ : చాక్లేట్, కాఫీ అడిక్ట్ మేడం అంటే నవ్వింది
వసుధ : ఎక్కువగా మాట్లాడవా
అర్జున్ : అవసరాన్ని బట్టీ మాట్లాడతాను
వసుధ : కాసేపు పడుకుంటాను వచ్చాక లేపు అని కళ్ళు మూసుకుంది.
అద్దంలో ఆమెని చూసాను, ఏసీలో ఉన్నా ఎందుకో ఆమె మొహంలో చెమట, కళ్ళు మూసుకుందే కానీ నిద్రపోలేదు, ఆమె మొహంలో నవ్వు లేదు. ఈ డబ్బున్నోళ్లంతా ఇంతేనేమో
కారు మళ్ళీ నవోదయ గార్డెన్లో ఆపాను, ఎందుకో ఆమెని పిలవాలని అనిపించలేదు అందుకే షడన్ బ్రేక్ కొట్టాను, లేచింది.
వసుధ : వచ్చేసామా
అర్జున్ : అవునండి అని ఆమె వైపున డోర్ తెరిచాను.
ఆమె చేతిలో ఉన్న పర్సు అర్జున్ చేతికి ఇచ్చి "అందులో నీకు ఎంత రావాలో తీసుకో, అలానే నీ డిన్నర్ కి కూడా తీసుకో, నా కంప్లిమెంట్" అనగానే అర్జున్ తన డబ్బు తీసుకుని పర్సు ఇచ్చేసాడు, వసుధ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. అర్జున్ వెళ్ళిపోయాడు.
వసుధ తన ఫ్లాట్ లోపలికి వెళ్లి లైట్ వేసుకోకుండా ఒక్కటే కళ్ళు మూసుకుని కూర్చుంది. ఫోన్ రింగ్ అవుతుంటే ఎత్తి "హలో" అంది.
"ఈరోజు కూడా తాగావా ?"
వసుధ : నా ఇష్టం తాగుతా
"హ్హాహ్హాహ్హా.. నాకు అదే కావలి, నువ్వు పూర్తిగా దిగజారిపోవాలి"
వసుధ : యు చీటర్.. నా ఆస్తి, నా ఆనందం, నా పిల్లలు, నా నుంచి సర్వం లాగేసుకున్నావ్. నువ్వు అనుభవిస్తావ్, నా కాళ్ళ మీద పడి వేడుకుంటావ్.. ఐ విల్ మేక్ యు బెగ్ ఫర్ మర్సీ అండ్ ఐ వోంట్ లీవ్ యు..
వసుధ కంట్లో నుంచి నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి. అలానే కుర్చీకి ఆనుకుని కళ్ళు మూసుకుంది.
తరువాతి రోజు
ఇవ్వాళ టీ బండి దెగ్గర ప్రియ కనిపించలేదు, వేరే లాంగ్ డ్రైవ్ వస్తే ఆ పని మీద వెళ్ళిపోయాను. ఇంకో రోజు గడిచిపోయింది
మరుసటి రోజు
వసుధ ఫోన్లో : మీకు మళ్ళీ చెపుతున్నాను, ఇంకోసారి వేస్ట్ ఫెలోస్ ని నా దెగ్గరికి పంపించారంటే నేనిక మీకు కాల్ చెయ్యను, మొన్న పంపించిన ఆ అబ్బాయి పేరేంటి.. ఆ అర్జున్.. తనని పంపించండి.. ఓహ్.. లేడా.. సరే నేను వేరే వాళ్లకి ఫోన్ చేస్తాను.. ఏంటి... అవసరం లేదు.. అని ఫోన్ విసురుగా పెట్టేసింది.
పావుగంటలో మళ్ళీ ఫోన్ మోగితే ఎత్తి "చెప్పండి" అంది. "అర్జున్ వస్తున్నాడా.. ఓకే.. పంపించండి" అని పెట్టేసింది.
రాత్రి ఎనిమిది ఇంటికి రోడ్డు మీద ఆటోలో ఒకటే అరుస్తుంది ప్రియ
"దెంగేయి బాడకౌ, నా పూకులో బేరం. ఇగో నీ యాభై" అని డబ్బులు ఇచ్చేసి నోట్లో తిట్టుకుంటూ "పొయ్యి నీ పెళ్ళాన్ని దెంగే మొడ్డ గుడు పిచ్చి లంజోడక" అని కోపంగా ఆటో స్టార్ట్ చేసింది. గేర్ వెయ్యగానే "అక్కా" అన్న గొంతు వినిపించి ఆటో ఆపి చూసింది. వాడి కాళ్ళకి చెప్పులు లేవు, చొక్కా ప్యాంటు మాసిపోయి ఉంది. చెయ్యి పట్టుకుని నిలబడ్డాడు. "ఎక్కడికి వెళ్ళాలి" అని అడిగితే "ఆకలేస్తుంది అక్కా, ఏమైనా పెట్టవా" అని అడిగాడు. కోపంగా వాడిని కింద నుంచి పై వరకు చూసి "అంత ఎర్రిపూకులా కనపడుతున్నానా నేను, పని చేసుకుని బతికి సావచ్చుగా అడుక్క దెంగే బదులు" అని విసుక్కుంది.
"లేదక్కా నేను పని చేస్తా.. చేశా.. నాకు రావాల్సిన డబ్బు నాకు ఇవ్వమని అడిగినందుకు సేటు తన మనిషితో నా చెయ్యి విరిపించేసాడు, రెండు రోజుల నుంచి ఇలానే ఉన్నా" అని చెయ్యి చూపించాడు.
ప్రియ : ఈ లంజ కతలు ఇంకెక్కడన్నా పడు, ఏది నీ చెయ్యి అని వాడి చెయ్యి పట్టుకుని గట్టిగా లాగింది. దానితో వాడు గట్టిగా ఏడుస్తూ పక్కకి పడిపోయాడు. చాల్లేరా బాబు నీ యాక్టింగ్ ఎన్ని చూడలేదు ఎంత మందిని చూడలేదు అని ఆటో గేర్ మార్చి వెళ్ళిపోయింది.
ఒక రౌండు ముగించి రెండో రౌండుకి వచ్చేసరికి రాత్రి పది అయ్యింది, ఇందాక పిల్లాడు కనపడిన దెగ్గరికి రాగానే అక్కడ అర్జున్ కనిపించాడు. ఆ పిల్లాడి ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని వాడికి మంచినీళ్లు తాపిస్తున్నాడు. ఆటో అక్కడికే పోనించి ఆపి దిగింది.
అర్జున్ ప్రియ వైపు చూసి.. ఆటో.. ప్రియ.. నువ్వేనా.. వీడి చెయ్యి పట్టు హాస్పిటల్కి తీసుకెళదాం అంటే వెంటనే పిల్లాడి ఇంకో భుజం పట్టుకుని లేపి ఆటోలో కూర్చోపెట్టింది. రేయి.. చిన్నా.. ఎన్ని రోజులు అయ్యిందిరా నువ్వు తిని, ఒళ్ళంతా వేడిగా ఉంది. ప్రియ వేగంగా హాస్పటల్కి తీసుకెళ్లి ముందు ఆపింది. అర్జున్ ఒక్కడే పిల్లాడిని లోపలికి తీసుకెళ్లి డాక్టర్ దెగ్గర వదిలిపెట్టి బైటికి వచ్చాడు. మందులకోసం వెళుతుంటే వెనకే వెళ్లి డబ్బు తీసి ఇచ్చింది.
"బాసూ.. అదీ.." అని జరిగింది చెప్పింది.. "నేను అందరిలా వీడు కూడా నటిస్తున్నాడేమో అనుకున్నా బాసూ, కోపంలో చేశా, ఇప్పుడు బాధగా ఉంది"
అర్జున్ ఏమి మాట్లాడకపోయినా "సరేలే.. పదా" అని లోపలికి వెళ్లి కాసేపటికి పిల్లాడితో బైటికి వచ్చాడు. వాడి చేతికి సెలైన్ బాటిల్ సూది, సెలైన్ బాటిల్ అర్జున్ చేతిలో.. ఇద్దరు ఆటో ఎక్కి కూర్చుంటే హాస్టల్ దెగ్గర దింపింది.
NEXT DAY
పొద్దున్నే టీ బండి దెగ్గర కనిపించింది ప్రియ.
ప్రియ : ఎలా ఉన్నాడు వాడు ?
అర్జున్ : బానే ఉన్నాడు, పడుకున్నాడు. టిఫిన్ పెట్టేసి నేను వెళ్ళిపోతాను
ప్రియ : నన్ను డ్రాప్ చేస్తావా
అర్జున్ : లేదు త్వరగా వెళ్ళాలి, నన్నోక మేడం తగులుకుంది
ప్రియ : ఎవరా మేడం
అర్జున్ : డ్రైవింగే.. దానికి నేనే కావాలంట
ప్రియ : నీలో ఏమి నచ్చిందో లేక నువ్వేం చూపించావో
అర్జున్ : నేను పోవాలి
ప్రియ : సరే సరే.. బాగుంటదా
అర్జున్ : హా చాలా
ప్రియ : ఎహె సరిగ్గా చెప్పు
అర్జున్ : సూపర్ ఫిగర్.. చాలా
ప్రియ : నాకంటే బాగుంటదా
అర్జున్ : నువ్వు అస్సలు ఆనవు తెలుసా
ప్రియ : ఏంటి బాసూ అలా అనేసావ్.. నేను బాలేనా అని క్యూట్ గా పెట్టింది మొహం
అర్జున్ : బాగున్నావ్ తల్లీ.. నువ్వే బాగున్నావ్
ప్రియ : సరే కానీ.. వాడి పరిస్థితి ఏంటి..?
అర్జున్ : వాడికి ఎవరు లేరంట.. అనాధ అని చెప్పాడు, పొడి పొడిగా మాట్లాడుతున్నాడు. ఏదో ఒక పని చూపిస్తే హాస్టల్లో ఉంటూ చేసుకుంటాడులే.. వాడికి నయం అయ్యేదాకా కొంచెం భరించాలి.
ప్రియ : ఎంత మంచివాడివి బాసూ, నీలా ఉండాలి
అర్జున్ : నాలా అస్సలు ఉండకూడదు అని నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
రెండు రోజుల తరువాత పిల్లాడు తేరుకున్నాడు, అడిగితే పేరు గుణ అని చెప్పాడు, వాడి దెగ్గర ఆధార్ కార్డు ఇంకేమి లేవు, వాడు చెప్పింది నమ్మడమే. అర్జున్ పని మీద వెళ్ళిపోయాక బైటికి వచ్చాడు, ఎదురుగా బస్టాపులో ప్రియ కనిపిస్తే వెళ్ళాడు.
గుణ : అక్కా కాలేజీకా !
ప్రియ : ఎందుకురా అంత షాక్ అవుతున్నావ్
గుణ : ఏమి లేదులే.. నీ ఆటో ఇస్తావా, నువ్వు వచ్చేవరకు నడుపుతాను
ప్రియ : నువ్వు ఆటో తీసుకుని దెంగేస్తే
గుణ : నమ్మక్కా
ప్రియ : నిన్ను కాదు ఆ అర్జున్ని నమ్మి ఇస్తున్నాను అని బ్యాగ్లో నుంచి కీస్ తీసి ఇచ్చింది
గుణ : అర్జున్ అన్న నీ లవరా అక్కా
ప్రియ లోపల నవ్వుకున్నా పైకి మాత్రం "సాయంత్రం చెప్తాలే, నా ఆటో జాగ్రత్త" అంది.
రాత్రి పది తరువాత అర్జున్ మెట్రో మెట్లు దిగగానే ప్రియ, గుణ ఇద్దరు ఆటోలో ఎదురు చూస్తుండడం చూసి నవ్వి ఆటో ఎక్కాడు.
అర్జున్ : ఏంటి మీరిద్దరూ ఇక్కడా
గుణ : నీ కోసమే వచ్చాం అన్నా
ప్రియ : ఇవ్వాళ వీడి వల్ల నాకు పని తగ్గింది, థాంక్స్ రా
గుణ : అందులో సగం నావి అక్కో
అర్జున్ : ఏంటి ?
ప్రియ : పొద్దున నుంచి ఆటో నడిపాడు ఇవ్వాళ
అర్జున్ : హో..
హాస్టల్కి వచ్చాక గుణ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు అర్జున్ కూడా వెళుతుంటే ప్రియ పిలిచింది "బాసూ.."
అర్జున్ : హా
ప్రియ : అదీ.. గుణ కూడా మనలో బానే కలిసిపోయాడు, వాడు ఆటో నడుపుతాను అంటున్నాడు, సాయంత్రం వచ్చాక నేను కాసేపు నడుపుతాను, ముగ్గురం ఒక ఇంట్లోకి మారిపోదామా హాస్టల్ ఫీజు చాలా ఎక్కువుంది, నాకు వంట కూడా వచ్చు
అర్జున్ : అదంతా సరే.. ఈ ముగ్గురు కాస్తా మనం ఎప్పుడు అయ్యాము ?
ప్రియ : అదేంటి బాసూ అలా అంటావ్
అర్జున్ : నువ్వు నాకు ఐదు రోజులుగా తెలుసు అంతే, వాడు రెండు రోజులు
ప్రియ : సరేలే.. ఏదో నువ్వు కాబట్టి అడిగా డబ్బులు మిగులుతాయని
అర్జున్ : ఏంటి నా మీద అంత నమ్మకం, ఇద్దరు అబ్బాయిలతో ఉంటా అంటున్నావ్
ప్రియ : వాడి బొంద వాడి చెయ్యి ఇరగ్గొట్టిన దాన్ని ఎక్సట్రాలు చేస్తే కాలు ఇరగ దెంగుతా.. నీ విషయానికి వస్తే నువ్వు చాలా మంచోడివి బాసూ.. నిన్ను నమ్మచ్చు.. ఏమంటావ్ ?
అర్జున్ : ఆలోచించాలి.. అని లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు. ప్రియ లేడీస్ హాస్టల్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
NEXT DAY
వసుధ ఇంట్లో
వసుధ : నేను అడిగిన దాని గురించి ఏమాలోచించావ్
అర్జున్ : అదీ మేడం
వసుధ : నీకు టెంపరరీలో ఎంత వస్తాయో అంతే ఇస్తానని చెప్పా కదా ఇంకేంటి నీకు ప్రాబ్లం.. నాతో ఏదైనా సమస్యా ?
అర్జున్ : అయ్యో లేదు మేడం
వసుధ : మరి ?
అర్జున్ : అదీ నాకు గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఉంది మేడం, ఇద్దరం ప్రేమించుకున్నాం, నాకోసం ఇంట్లో నుంచి వచ్చేసింది, తనకి ఒక తమ్ముడు కూడా ఉన్నాడు వాళ్ళ బాబాయి కొడుకు, అమ్మ నాన్న చనిపోయాక వాళ్ళ అక్కతోనే ఉంటున్నాడు.. మాకు ఇంకా పెళ్లి కాలేదు, ఇల్లు దొరకట్లేదు.. ఇన్ని గొడవల్లో పెర్మనెంట్ అంటే నేను రోజూ రావాలి, కష్టం కదా మేడం
వసుధ : హ్మ్మ్.... ఒకసారి వాళ్ళని తీసుకురా, నేను మాట్లాడాలి
తరువాతి రోజు
అర్జున్ : జాగ్రత్తగా వినండి, నేను పని చేసే ఆమెకి అదే అపార్ట్మెంట్లో 1bhk ఫ్లాట్ ఉంది, చాలా తెలివిగా సెట్ చేశా.. ఇంకా ఒప్పుకోలేదు, మీతో మాట్లాడాలంది, నాకు తెలిసి ఆ ఫ్లాట్లో మనం ఉండటానికి ఒప్పుకుంటుంది.. ప్రియా.. నిన్ను నా లవర్ అని, ఇంట్లో నుంచి లేచొచ్చామని చెప్పా.. గుణ నీ బాబాయి కొడుకు, అమ్మా నాన్నా పొయ్యాక నీ దెగ్గరే ఉంటున్నాడని చెప్పాను. మీకు ఓకేనా ?
గుణ : హా..
అర్జున్ : ప్రియా నీకు ?
ప్రియ : హా.. ఇల్లు దొరికితే అదే చాలు, ఐదు వేలు మిగులుతాయి ముగ్గురి మీద.. ఆ ఐదు వేలు నేను తీసుకుంటా
అర్జున్ : సరే పదండి
ముగ్గురు వసుధ ఇంటికి వెళ్లారు. వసుధ ముగ్గురిని చూసింది..
వసుధ : కింద 1bhk ఫ్లాట్ ఉంది కాని దాని రెంట్ పదిహేను వేలు
ప్రియ : వామ్మో..
అర్జున్ : ష్..
వసుధ నవ్వింది
అర్జున్ : మేడం.. అదీ..
వసుధ : అర్ధమైందిలే..
గుణ : మేడం బావే కాదు, నేను కూడా పని చేస్తాను, హౌస్ క్లీనింగ్, చెట్లకి నీళ్లు, సమాను తేవడం అన్ని పనులు వచ్చు
ప్రియ : అవును మేడం.. నేను వంట పని కూడా చేస్తాను, కిచెన్ పని నేను చూసుకుంటాను
వసుధ : అలా అయితే ఓకే.. మీరు షిఫ్ట్ అయిపోండి.. నాకు రెంట్ అవసరం లేదు. ఏం అర్జున్ ?
అర్జున్ : హా.. మేడం
వసుధ : ఇంకా ఆలోచిస్తున్నావా
అర్జున్ : లేదు మేడం
వసుధ : కీస్ గోడకి తగిలించి ఉన్నాయి, వెళ్లి ఇల్లు చూడండి అని లోపలికి వెళ్ళిపోగానే ప్రియ తాళాలు తీసుకుని బైటికి పరిగెత్తింది. గుణ వెనకే వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రియ, గుణ వెనకే ఇంటి లోపలికి వెళ్ళాడు అర్జున్.
అర్జున్ : మధ్యలో ఎవరు మాట్లాడమన్నారు మిమ్మల్ని
ప్రియ : నువ్వేం మాట్లాడట్లేదని మాట్లాడాం
అర్జున్ : నువ్వెంట్రా బావా అంట బావా
గుణ : అక్క నీ లవర్ అయితే నాకు బావ వే కద బావా
ప్రియ : అవును బావా అని నవ్వితే గుణ కూడా నవ్వాడు.
అర్జున్ : ఒక్క కండిషన్
ప్రియ : ఏంటి బాసూ
అర్జున్ : రేపు మనం విడిపోవాల్సి వచ్చినా ఇలానే వెళ్ళిపోవాలి, మనం ముగ్గురం బంధువులం కాదు, స్నేహితులం కాదు, డబ్బులు మిగుల్చుకోవడానికి మాత్రమే దీనికి ఒప్పుకున్నాను.. ఇక పొయ్యి ఆటోలో సామాను పట్రాపోండి అని పైన వసుధ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు.
గుణ : ఏంటక్కా అలా అంటాడు, నేనింకా మనం ఫ్యామిలీ అయిపోయాం, నాకు మీరు ఉన్నారు అనుకుంటుంటే
ప్రియ : మనోడు అంతేలే.. నువ్వు దా అని గుణతో పాటు వెళ్ళింది.
రాత్రి వరకు అర్జున్ డ్యూటీ ముగించుకుని లోపలికి వచ్చేసరికి ముగ్గురి సామాను సర్దేశారు ప్రియ, గుణ ఇద్దరు.
అర్జున్ : నువ్వు, గుణ బెడఁరూంలో పడుకోండి, నేను హాల్లో పడుకుంటా అని తెచ్చిన బిర్యానీ కవర్ ఇస్తే ప్రియ వడ్డించింది. తిన్నాక ఒక్కడే పైకి వెళ్ళాడు అర్జున్.
ప్రియ : రేయి అన్న ఎక్కడా
గుణ : పైన ఉంటా అన్నాడు కాసేపు
ప్రియ : సరే నువ్వు పడుకో
గుణ : ఓహో.. ఓకే ఓకే
ప్రియ : పోరా అని నవ్వుతూ మెట్లెక్కి పైకి వెళ్ళింది.
అర్జున్ ఫోన్లో మాట్లాడుతుండడం చూసి "ఈ టైములో ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావ్ బాసూ, లవర్ ఉందా.. దేవుడా దేవుడా బాసుకి లవర్ ఉండకూడదు, ప్లీజ్ ప్లీజ్.." అనుకుంటూనే తొంగి చూసింది.
ఇంతలో..
"అభి.. మళ్ళీ కోపం వస్తుందా ?" (యాభై ఏళ్ల పైబడిన మగ గొంతు)
అర్జున్ : లేదు
"ఎల్లుండి ఒకడిని చంపాలి.. చంపుతావా వేరే వాళ్ళకి చెప్పనా ?"
అర్జున్ : లేదు నేనే చంపుతాను
ప్రియ కిందకి వచ్చేసింది
గుణ : అక్కా.. ఏమైంది, ఏంటి మొహం అంతా చెమటలు.. అలా ఉన్నావేంటి ?
ప్రియ : వాకింగ్ కని వెళితే కుక్క తరిమింది
గుణ : హహ.. నేనింకా పైకి వెళ్ళావేమో అన్న కోసం అనుకున్నా.. పిలిస్తే తోడు వచ్చేవాడిని కదా
ప్రియ : సరే పడుకుందాం, పొద్దున్నే వెళ్ళాలి అని దుప్పటి ముసుకు వేసుకుని పడుకుంటే గుణ లేచి లైట్ ఆపేసి పడుకున్నాడు.
ప్రియకి అస్సలు నిద్ర పట్టలేదు.
తెల్లారి ప్రియ లేవకపోయేసరికి గుణ లేపాడు, "అక్కా.. " వెంటనే ఫోన్ తీసి అర్జున్ కి ఫోన్ చేసి "అన్నా.. బావ.. అక్కకి జ్వరం వచ్చింది" అన్నాడు.
అర్జున్ : టాబ్లెట్ తెచ్చివ్వురా నాకెందుకు చెప్తున్నావు
గుణ : అవును కదా.. సారీ అని పెట్టేసాడు
అర్జున్ : అర్ధరాత్రి పన్నెండు అవుతుంది, తప్పు వాళ్ళది కాదు నీది.
"అలా అంటారేంటి, అయినా ఇవన్నీ నాకు అలవాటేలేండి. ఎక్కడికి వెళ్ళాలి"
అర్జున్ : చందానగర్
"నేను అక్కడికే" అని ఆటో సౌండు మొదలయింది
అర్జున్ : పార్ట్ టైమా ?
"అవును పగలు కాలేజీ, సాయంత్రం నుంచి ఇది"
అర్జున్ : అనాధవా ?
"కాదు బాసూ.. ఇంటర్మీడియట్లో ఒకడిని ప్రేమించి వాడిని నమ్మి ఇంట్లో ఉన్న డబ్బు, బంగారంతో లేచిపోయి హైదరాబాద్ వచ్చా"
అర్జున్ : వాడు హ్యాండ్ ఇచ్చాడా ?
"అవును, అప్పటి నుంచి ఇదిగో బతుకు ఇలా ఈదుతున్నా.. పగలు డిగ్రీ సాయంత్రం ఆటో"
అర్జున్ : ఇంటికి వెళ్లిపోవచ్చుగా
"నేను లేచిపోయి వచ్చేటప్పుడు చూసుకోకుండా డబ్బు మొత్తం తెచ్చేసా, అందులో మా నానమ్మ ఆపరేషన్ డబ్బులు కూడా ఉన్నాయి, మా నానమ్మ చనిపోయింది. క్షమించమని అడగడానికి వెళ్ళా, ఎవ్వరు నా మొహం కూడా చూడలేదు"
అర్జున్ : మరి నిన్ను మోసం చేసినోడు ?
"ఏమో వాడిని వెతుకుతూ కూర్చుంటే నేనెలా బతికేది, అయినా మోసం చేసిన వాడు దొరికిపోతే వాడు మోసగాడు ఎందుకవుతాడు"
అర్జున్ : అవునులే
"నీ కధేంటి బాసూ"
అర్జున్ : కార్ డ్రైవర్ని, డ్యూటీ అయిపోయింది. హాస్టల్ కి వెళ్తున్నా
"అస్సలు ఎక్కడా"
అర్జున్ : అసలు లేదు, ఉసలు లేదు అంతా నాదే.. అనాధని
"ఓహ్.. ఎవరిదెగ్గర పనిచేస్తావేంటి ?"
అర్జున్ : పర్మినెంట్ చెయ్యను టెంపరరీ మాత్రమే
"ఎందుకలా ?"
అర్జున్ : పర్మినెంట్ అయితే చాకిరీ, కారు తుడవాలి, కారు మైంటైన్ చెయ్యాలి, వాళ్ళు చెప్పిన పని చెయ్యాలి, కాళీగా ఉంచకుండా చుట్టాల దెగ్గరికి కూడా పంపుతారు, వీటన్నిటిలో మళ్ళీ నమ్మకంగా ఉంటాం అని నిరూపించాలి. అదే టెంపరరీ అనుకో టైంకి వెళ్ళామా కారు నడిపామా టైం అయిపోగానే డ్యూటీ దిగి డబ్బు తీసుకున్నామా, పైగా ఇందులో డబ్బులు ఎక్కువ, లాంగ్ ట్రిప్పులు కొడితే ఇంకా ఎక్కువ వస్తాయి
"చాలా తెలివి ఉంది బాసూ నీకు"
అర్జున్ : ఇక్కడే.. ఇక్కడ ఆపేయి అని ఆటో దిగి ఎంతా అని అడిగాడు
"ఏమి వద్దులే, నువ్వు చేసిన సాయానికి కృతజ్ఞత అనుకో"
అర్జున్ : ఏంటి ముప్పై రూపాయలకా అని నవ్వాడు
"బాసూ.. పన్నెండు దాటింది. కనీసం మూడు వందలు తీసుకుంటారు తెలుసా ?"
అర్జున్ సరే సరే అని వెళ్లిపోతుంటే "బాసూ నీ పేరేంటి ?" అని అడిగింది అమ్మాయి. "అర్జున్" అన్నాడు. "ఓహ్.. హీరో పేరే" అని నవ్వింది. అర్జున్ వెనక్కి తిరిగి "నీ పేరేంటి" అని అడిగితే "ప్రియా" అని సమాధానం ఇచ్చింది.
అర్జున్ : నీది హీరోయిన్ పేరేలే.. జాగ్రత్త అని హాస్టల్ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.
******************************
తెల్లారింది.
అర్జున్ లేచి స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి ప్లేటుతో కిందకి వచ్చి ఎండిపోయిన ఇడ్లీలు నాలుగు తిని బైటికి వచ్చాడు. పక్క వీధిలో ఉన్న టీ కొట్టు దెగ్గర రాత్రి అమ్మాయి ప్రియ కనిపించింది. చూడగానే నవ్వింది. పని అలవాటు అయిన పిల్ల కదా చుడిధార్లో కండ పట్టి బాగుంది, రాత్రి సరిగ్గా కనిపించలేదు కానీ పొడుగు జుట్టు. అందంగా ఉంది నోరు తెరిస్తేనే కొంచెం మాస్ లేదంటే చాలా పాష్ అమ్మాయిలా డీసెంట్గా ఉంది.
ప్రియ : హాయి బాసూ అంది టీ తాగుతూ
అర్జున్ : కాలేజీకా ?
ప్రియ : అవును jntu
అర్జున్ : టీ తాగేసి డ్రైవింగ్ ఆఫీస్ వైపు నడిచాడు. నమస్తే అన్నా.. రాత్రి డబ్బులు ఇవ్వలేదు.
"ఇవ్వాళ ఇస్తా తమ్ముడు, కలిపి ఇచ్చేస్తాలే, కొండాపూర్లో పికప్ డ్రాప్ ఉంది, సాయంత్రం వరకు మేడం తోనే ఉండాలి.
అర్జున్ : సరే.. అని కారు తాళాలు తీసుకున్నాడు.
మీటర్ ఫోటో కొట్టి కారు స్టార్ట్ చేసి రోడ్డు ఎక్కుతుంటే ప్రియ బస్టాప్లో నిల్చుని ఉంది, చూసి దెగ్గరికి వెళ్లి రమ్మని సైగ చేస్తే దెగ్గరికి వచ్చింది.
అర్జున్ : ఎక్కు
ప్రియ : పర్లేదు బస్సులో వెళతా
అర్జున్ : ఎక్కు అటే వెళుతున్నా అంటే నవ్వి కార్ ఎక్కి కూర్చుంది
ప్రియ : కారు చాలా బాగుంది, ఎవరిది
అర్జున్ : డ్రైవింగ్ కన్సల్టెన్సి వాళ్ళది, ఒక్కోసారి వాళ్ళ దెగ్గరే కార్లు ఉంటాయి, ఒక్కోసారి కారు మనం వేసుకెళ్లాల్సి వస్తుంది.
ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ ప్రియని కాలేజీ దెగ్గర వదిలేసి పెట్టిన లొకేషన్ దెగ్గరికి చేరుకున్నాడు. నవోదయ గార్డెన్ అన్న పేరు చూసి లోపలికి వెళితే సెక్యూరిటీ ఆపాడు, పికప్ కోసం అని చెపితే ఫోన్ యాప్లో అప్డేట్ చేసి లోపల ఇన్ఫార్మ్ చేసి దారి వదిలారు. పేరుకు తగ్గట్టే చుట్టు చెట్లు, మధ్యలో పెద్ద గార్డెన్ దాని మధ్యలో పెద్ద ఫౌంటైన్, ఒక పక్క స్పోర్ట్స్ క్లబ్ ఇంకో పక్క లైబ్రరీ ఇంకో పక్క మార్ట్.. ఒక ఊరే ఉన్నట్టుగా అనిపించింది. బ్లాక్ F 506 వైపు పోనించి కార్ పక్కకి ఆపి కాల్ చేశాను.
అర్జున్ : హలో వసుధ గారా అండి
"హా ఎవరు"
అర్జున్ : డ్రైవర్ని మేడం కిందే ఉన్నాను
"పది నిమిషాలు, వస్తున్నా" అని పెట్టేసింది.
పక్కనే ఇంకో డ్రైవర్ యూనిఫామ్లో కారు తుడుచుకుంటున్నాడు, పర్మినెంట్ డ్రైవర్లకి ఇది కూడా ఉండాలి.. "ఎంత ఇస్తున్నారు అన్నా జీతం" అని అడిగితే "ఇరవై ఐదు" అన్నాడు.
అర్జున్ : ఆడి ఎలక్ట్రానిక్ నడుపుతున్నావ్ ఇరవై ఐదేనా ?
"ఏ కారు అయినా అంతే, కాకపోతే కొన్ని బెనిఫిట్స్ ఉంటాయిలే.. ఇక్కడ అంతా నమ్మకంతోనే పని.. నమ్మకంగా ఉంటే బాగా స్థిరపడొచ్చు"
అర్జున్ : అవునులే.. ఎంత అన్న ఒక్క ఫ్లాట్ ఇక్కడా ?
"రెంట్ అయితే డెబ్భై ఐదు వేల నుంచి మొదలు, అదే కొనాలని అనుకుంటే మూడు కోట్ల నుంచి మొదలు"
అబ్బో అనుకున్నాను. మాట్లాడుతుంటే నలభై పైన వయసు బడిన ఆవిడ బైటికి వచ్చింది, చీర అంత స్టైలుగా కట్టచ్చు అని ఈమెని చూసాక తెలిసింది, ఆమె నడక లోనే తెలుస్తుంది ఎంత డబ్బుందో ఈమెకి అనుకున్నాను. నన్ను చూసి "నువ్వేనా" అని చెయ్యి ఎత్తితే అవునని వెళ్లి కార్ డోర్ తెరిచాను, లోపల కూర్చుంది. కార్ ఎక్కి "ఎక్కడికి వెళ్ళాలి మేడం" అని అడిగితే "జూబ్లీహిల్స్" అంది.
వసుధ : నీ పేరు
అర్జున్ : అర్జున్ మేడం
వసుధ : చిన్న వయసే.. నిన్న ఒకడిని పంపించారు మీ వాళ్ళు, చిరాకు వచ్చేసింది. వాడు వాడి వాలకం. ఇర్రిటేటింగ్ కాండిడేట్
నేనేమి మాట్లాడలేదు
వసుధ : ఎంత వరకు చదువుకున్నావ్
అర్జున్ : ఇంటర్ మేడం
వసుధ : ఇంతకముందు ఎప్పుడు రాలేదు, కొత్తగా వచ్చావా
అర్జున్ : లేదు మేడం, ఎక్కువగా అవుట్ స్టేషన్ వెళ్తాను
వసుధ : ఓకే.. కూకట్పల్లిలో ఫ్రెండ్స్ ఉన్నారు వాళ్ళని తీసుకుని వెళదాం.
అర్జున్ : అలాగే మేడం
కూకట్పల్లిలో ఇంకో ఇద్దరు ఎక్కారు, రెండున్నర గంటలకి జూబ్లీహిల్స్ లో వాళ్ళని దించి చెట్టు నీడ ఒకటి చూసుకుని కార్ పార్క్ చేసి మూవీరూల్స్ లో కొత్త సినిమా వస్తే డౌన్లోడ్ చేసి చూసాను, మధ్యాహ్ననికి భోజనానికి పిలిచింది తనే మళ్ళీ ఫోన్ చేసి. లోపల పనిమనిషి బైటికి ప్లేట్ తెచ్చిస్తే గుమ్మం దెగ్గరే వేరే డ్రైవర్లతో పాటు నిలుచుని తినేసి కాసేపు నిద్రపోయాను.
ఫోన్ రింగ్ అయితే కాని మెలుకువ రాలేదు, "అర్జున్ కార్ తీసుకురా" అన్న ఆమె గొంతు వినగానే లేచి మొహం కడుక్కుని గేట్ ముందు ఆపితే వచ్చి కారు ఎక్కరు. ముగ్గురి మాటలు వింటుంటే తాగినట్టే ఉన్నారు. రమ్మీ ఆడారేమో దాని గురించే సొల్లంతా, ఆ ఇద్దరినీ దించేసి తిరిగి కొండాపూర్ వెళుతుంటే మాట్లాడింది.
వసుధ : నువ్వు తాగుతావా
అర్జున్ : లేదండీ
వసుధ : గుట్కా లాంటివి ?
అర్జున్ : లేవు
వసుధ : మరేం అలవాట్లు ఉన్నాయి ?
అర్జున్ : చాక్లేట్, కాఫీ అడిక్ట్ మేడం అంటే నవ్వింది
వసుధ : ఎక్కువగా మాట్లాడవా
అర్జున్ : అవసరాన్ని బట్టీ మాట్లాడతాను
వసుధ : కాసేపు పడుకుంటాను వచ్చాక లేపు అని కళ్ళు మూసుకుంది.
అద్దంలో ఆమెని చూసాను, ఏసీలో ఉన్నా ఎందుకో ఆమె మొహంలో చెమట, కళ్ళు మూసుకుందే కానీ నిద్రపోలేదు, ఆమె మొహంలో నవ్వు లేదు. ఈ డబ్బున్నోళ్లంతా ఇంతేనేమో
కారు మళ్ళీ నవోదయ గార్డెన్లో ఆపాను, ఎందుకో ఆమెని పిలవాలని అనిపించలేదు అందుకే షడన్ బ్రేక్ కొట్టాను, లేచింది.
వసుధ : వచ్చేసామా
అర్జున్ : అవునండి అని ఆమె వైపున డోర్ తెరిచాను.
ఆమె చేతిలో ఉన్న పర్సు అర్జున్ చేతికి ఇచ్చి "అందులో నీకు ఎంత రావాలో తీసుకో, అలానే నీ డిన్నర్ కి కూడా తీసుకో, నా కంప్లిమెంట్" అనగానే అర్జున్ తన డబ్బు తీసుకుని పర్సు ఇచ్చేసాడు, వసుధ లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. అర్జున్ వెళ్ళిపోయాడు.
వసుధ తన ఫ్లాట్ లోపలికి వెళ్లి లైట్ వేసుకోకుండా ఒక్కటే కళ్ళు మూసుకుని కూర్చుంది. ఫోన్ రింగ్ అవుతుంటే ఎత్తి "హలో" అంది.
"ఈరోజు కూడా తాగావా ?"
వసుధ : నా ఇష్టం తాగుతా
"హ్హాహ్హాహ్హా.. నాకు అదే కావలి, నువ్వు పూర్తిగా దిగజారిపోవాలి"
వసుధ : యు చీటర్.. నా ఆస్తి, నా ఆనందం, నా పిల్లలు, నా నుంచి సర్వం లాగేసుకున్నావ్. నువ్వు అనుభవిస్తావ్, నా కాళ్ళ మీద పడి వేడుకుంటావ్.. ఐ విల్ మేక్ యు బెగ్ ఫర్ మర్సీ అండ్ ఐ వోంట్ లీవ్ యు..
వసుధ కంట్లో నుంచి నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి. అలానే కుర్చీకి ఆనుకుని కళ్ళు మూసుకుంది.
తరువాతి రోజు
ఇవ్వాళ టీ బండి దెగ్గర ప్రియ కనిపించలేదు, వేరే లాంగ్ డ్రైవ్ వస్తే ఆ పని మీద వెళ్ళిపోయాను. ఇంకో రోజు గడిచిపోయింది
మరుసటి రోజు
వసుధ ఫోన్లో : మీకు మళ్ళీ చెపుతున్నాను, ఇంకోసారి వేస్ట్ ఫెలోస్ ని నా దెగ్గరికి పంపించారంటే నేనిక మీకు కాల్ చెయ్యను, మొన్న పంపించిన ఆ అబ్బాయి పేరేంటి.. ఆ అర్జున్.. తనని పంపించండి.. ఓహ్.. లేడా.. సరే నేను వేరే వాళ్లకి ఫోన్ చేస్తాను.. ఏంటి... అవసరం లేదు.. అని ఫోన్ విసురుగా పెట్టేసింది.
పావుగంటలో మళ్ళీ ఫోన్ మోగితే ఎత్తి "చెప్పండి" అంది. "అర్జున్ వస్తున్నాడా.. ఓకే.. పంపించండి" అని పెట్టేసింది.
రాత్రి ఎనిమిది ఇంటికి రోడ్డు మీద ఆటోలో ఒకటే అరుస్తుంది ప్రియ
"దెంగేయి బాడకౌ, నా పూకులో బేరం. ఇగో నీ యాభై" అని డబ్బులు ఇచ్చేసి నోట్లో తిట్టుకుంటూ "పొయ్యి నీ పెళ్ళాన్ని దెంగే మొడ్డ గుడు పిచ్చి లంజోడక" అని కోపంగా ఆటో స్టార్ట్ చేసింది. గేర్ వెయ్యగానే "అక్కా" అన్న గొంతు వినిపించి ఆటో ఆపి చూసింది. వాడి కాళ్ళకి చెప్పులు లేవు, చొక్కా ప్యాంటు మాసిపోయి ఉంది. చెయ్యి పట్టుకుని నిలబడ్డాడు. "ఎక్కడికి వెళ్ళాలి" అని అడిగితే "ఆకలేస్తుంది అక్కా, ఏమైనా పెట్టవా" అని అడిగాడు. కోపంగా వాడిని కింద నుంచి పై వరకు చూసి "అంత ఎర్రిపూకులా కనపడుతున్నానా నేను, పని చేసుకుని బతికి సావచ్చుగా అడుక్క దెంగే బదులు" అని విసుక్కుంది.
"లేదక్కా నేను పని చేస్తా.. చేశా.. నాకు రావాల్సిన డబ్బు నాకు ఇవ్వమని అడిగినందుకు సేటు తన మనిషితో నా చెయ్యి విరిపించేసాడు, రెండు రోజుల నుంచి ఇలానే ఉన్నా" అని చెయ్యి చూపించాడు.
ప్రియ : ఈ లంజ కతలు ఇంకెక్కడన్నా పడు, ఏది నీ చెయ్యి అని వాడి చెయ్యి పట్టుకుని గట్టిగా లాగింది. దానితో వాడు గట్టిగా ఏడుస్తూ పక్కకి పడిపోయాడు. చాల్లేరా బాబు నీ యాక్టింగ్ ఎన్ని చూడలేదు ఎంత మందిని చూడలేదు అని ఆటో గేర్ మార్చి వెళ్ళిపోయింది.
ఒక రౌండు ముగించి రెండో రౌండుకి వచ్చేసరికి రాత్రి పది అయ్యింది, ఇందాక పిల్లాడు కనపడిన దెగ్గరికి రాగానే అక్కడ అర్జున్ కనిపించాడు. ఆ పిల్లాడి ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని వాడికి మంచినీళ్లు తాపిస్తున్నాడు. ఆటో అక్కడికే పోనించి ఆపి దిగింది.
అర్జున్ ప్రియ వైపు చూసి.. ఆటో.. ప్రియ.. నువ్వేనా.. వీడి చెయ్యి పట్టు హాస్పిటల్కి తీసుకెళదాం అంటే వెంటనే పిల్లాడి ఇంకో భుజం పట్టుకుని లేపి ఆటోలో కూర్చోపెట్టింది. రేయి.. చిన్నా.. ఎన్ని రోజులు అయ్యిందిరా నువ్వు తిని, ఒళ్ళంతా వేడిగా ఉంది. ప్రియ వేగంగా హాస్పటల్కి తీసుకెళ్లి ముందు ఆపింది. అర్జున్ ఒక్కడే పిల్లాడిని లోపలికి తీసుకెళ్లి డాక్టర్ దెగ్గర వదిలిపెట్టి బైటికి వచ్చాడు. మందులకోసం వెళుతుంటే వెనకే వెళ్లి డబ్బు తీసి ఇచ్చింది.
"బాసూ.. అదీ.." అని జరిగింది చెప్పింది.. "నేను అందరిలా వీడు కూడా నటిస్తున్నాడేమో అనుకున్నా బాసూ, కోపంలో చేశా, ఇప్పుడు బాధగా ఉంది"
అర్జున్ ఏమి మాట్లాడకపోయినా "సరేలే.. పదా" అని లోపలికి వెళ్లి కాసేపటికి పిల్లాడితో బైటికి వచ్చాడు. వాడి చేతికి సెలైన్ బాటిల్ సూది, సెలైన్ బాటిల్ అర్జున్ చేతిలో.. ఇద్దరు ఆటో ఎక్కి కూర్చుంటే హాస్టల్ దెగ్గర దింపింది.
NEXT DAY
పొద్దున్నే టీ బండి దెగ్గర కనిపించింది ప్రియ.
ప్రియ : ఎలా ఉన్నాడు వాడు ?
అర్జున్ : బానే ఉన్నాడు, పడుకున్నాడు. టిఫిన్ పెట్టేసి నేను వెళ్ళిపోతాను
ప్రియ : నన్ను డ్రాప్ చేస్తావా
అర్జున్ : లేదు త్వరగా వెళ్ళాలి, నన్నోక మేడం తగులుకుంది
ప్రియ : ఎవరా మేడం
అర్జున్ : డ్రైవింగే.. దానికి నేనే కావాలంట
ప్రియ : నీలో ఏమి నచ్చిందో లేక నువ్వేం చూపించావో
అర్జున్ : నేను పోవాలి
ప్రియ : సరే సరే.. బాగుంటదా
అర్జున్ : హా చాలా
ప్రియ : ఎహె సరిగ్గా చెప్పు
అర్జున్ : సూపర్ ఫిగర్.. చాలా
ప్రియ : నాకంటే బాగుంటదా
అర్జున్ : నువ్వు అస్సలు ఆనవు తెలుసా
ప్రియ : ఏంటి బాసూ అలా అనేసావ్.. నేను బాలేనా అని క్యూట్ గా పెట్టింది మొహం
అర్జున్ : బాగున్నావ్ తల్లీ.. నువ్వే బాగున్నావ్
ప్రియ : సరే కానీ.. వాడి పరిస్థితి ఏంటి..?
అర్జున్ : వాడికి ఎవరు లేరంట.. అనాధ అని చెప్పాడు, పొడి పొడిగా మాట్లాడుతున్నాడు. ఏదో ఒక పని చూపిస్తే హాస్టల్లో ఉంటూ చేసుకుంటాడులే.. వాడికి నయం అయ్యేదాకా కొంచెం భరించాలి.
ప్రియ : ఎంత మంచివాడివి బాసూ, నీలా ఉండాలి
అర్జున్ : నాలా అస్సలు ఉండకూడదు అని నవ్వి వెళ్ళిపోయాడు.
రెండు రోజుల తరువాత పిల్లాడు తేరుకున్నాడు, అడిగితే పేరు గుణ అని చెప్పాడు, వాడి దెగ్గర ఆధార్ కార్డు ఇంకేమి లేవు, వాడు చెప్పింది నమ్మడమే. అర్జున్ పని మీద వెళ్ళిపోయాక బైటికి వచ్చాడు, ఎదురుగా బస్టాపులో ప్రియ కనిపిస్తే వెళ్ళాడు.
గుణ : అక్కా కాలేజీకా !
ప్రియ : ఎందుకురా అంత షాక్ అవుతున్నావ్
గుణ : ఏమి లేదులే.. నీ ఆటో ఇస్తావా, నువ్వు వచ్చేవరకు నడుపుతాను
ప్రియ : నువ్వు ఆటో తీసుకుని దెంగేస్తే
గుణ : నమ్మక్కా
ప్రియ : నిన్ను కాదు ఆ అర్జున్ని నమ్మి ఇస్తున్నాను అని బ్యాగ్లో నుంచి కీస్ తీసి ఇచ్చింది
గుణ : అర్జున్ అన్న నీ లవరా అక్కా
ప్రియ లోపల నవ్వుకున్నా పైకి మాత్రం "సాయంత్రం చెప్తాలే, నా ఆటో జాగ్రత్త" అంది.
రాత్రి పది తరువాత అర్జున్ మెట్రో మెట్లు దిగగానే ప్రియ, గుణ ఇద్దరు ఆటోలో ఎదురు చూస్తుండడం చూసి నవ్వి ఆటో ఎక్కాడు.
అర్జున్ : ఏంటి మీరిద్దరూ ఇక్కడా
గుణ : నీ కోసమే వచ్చాం అన్నా
ప్రియ : ఇవ్వాళ వీడి వల్ల నాకు పని తగ్గింది, థాంక్స్ రా
గుణ : అందులో సగం నావి అక్కో
అర్జున్ : ఏంటి ?
ప్రియ : పొద్దున నుంచి ఆటో నడిపాడు ఇవ్వాళ
అర్జున్ : హో..
హాస్టల్కి వచ్చాక గుణ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు అర్జున్ కూడా వెళుతుంటే ప్రియ పిలిచింది "బాసూ.."
అర్జున్ : హా
ప్రియ : అదీ.. గుణ కూడా మనలో బానే కలిసిపోయాడు, వాడు ఆటో నడుపుతాను అంటున్నాడు, సాయంత్రం వచ్చాక నేను కాసేపు నడుపుతాను, ముగ్గురం ఒక ఇంట్లోకి మారిపోదామా హాస్టల్ ఫీజు చాలా ఎక్కువుంది, నాకు వంట కూడా వచ్చు
అర్జున్ : అదంతా సరే.. ఈ ముగ్గురు కాస్తా మనం ఎప్పుడు అయ్యాము ?
ప్రియ : అదేంటి బాసూ అలా అంటావ్
అర్జున్ : నువ్వు నాకు ఐదు రోజులుగా తెలుసు అంతే, వాడు రెండు రోజులు
ప్రియ : సరేలే.. ఏదో నువ్వు కాబట్టి అడిగా డబ్బులు మిగులుతాయని
అర్జున్ : ఏంటి నా మీద అంత నమ్మకం, ఇద్దరు అబ్బాయిలతో ఉంటా అంటున్నావ్
ప్రియ : వాడి బొంద వాడి చెయ్యి ఇరగ్గొట్టిన దాన్ని ఎక్సట్రాలు చేస్తే కాలు ఇరగ దెంగుతా.. నీ విషయానికి వస్తే నువ్వు చాలా మంచోడివి బాసూ.. నిన్ను నమ్మచ్చు.. ఏమంటావ్ ?
అర్జున్ : ఆలోచించాలి.. అని లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు. ప్రియ లేడీస్ హాస్టల్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
NEXT DAY
వసుధ ఇంట్లో
వసుధ : నేను అడిగిన దాని గురించి ఏమాలోచించావ్
అర్జున్ : అదీ మేడం
వసుధ : నీకు టెంపరరీలో ఎంత వస్తాయో అంతే ఇస్తానని చెప్పా కదా ఇంకేంటి నీకు ప్రాబ్లం.. నాతో ఏదైనా సమస్యా ?
అర్జున్ : అయ్యో లేదు మేడం
వసుధ : మరి ?
అర్జున్ : అదీ నాకు గర్ల్ ఫ్రెండ్ ఉంది మేడం, ఇద్దరం ప్రేమించుకున్నాం, నాకోసం ఇంట్లో నుంచి వచ్చేసింది, తనకి ఒక తమ్ముడు కూడా ఉన్నాడు వాళ్ళ బాబాయి కొడుకు, అమ్మ నాన్న చనిపోయాక వాళ్ళ అక్కతోనే ఉంటున్నాడు.. మాకు ఇంకా పెళ్లి కాలేదు, ఇల్లు దొరకట్లేదు.. ఇన్ని గొడవల్లో పెర్మనెంట్ అంటే నేను రోజూ రావాలి, కష్టం కదా మేడం
వసుధ : హ్మ్మ్.... ఒకసారి వాళ్ళని తీసుకురా, నేను మాట్లాడాలి
తరువాతి రోజు
అర్జున్ : జాగ్రత్తగా వినండి, నేను పని చేసే ఆమెకి అదే అపార్ట్మెంట్లో 1bhk ఫ్లాట్ ఉంది, చాలా తెలివిగా సెట్ చేశా.. ఇంకా ఒప్పుకోలేదు, మీతో మాట్లాడాలంది, నాకు తెలిసి ఆ ఫ్లాట్లో మనం ఉండటానికి ఒప్పుకుంటుంది.. ప్రియా.. నిన్ను నా లవర్ అని, ఇంట్లో నుంచి లేచొచ్చామని చెప్పా.. గుణ నీ బాబాయి కొడుకు, అమ్మా నాన్నా పొయ్యాక నీ దెగ్గరే ఉంటున్నాడని చెప్పాను. మీకు ఓకేనా ?
గుణ : హా..
అర్జున్ : ప్రియా నీకు ?
ప్రియ : హా.. ఇల్లు దొరికితే అదే చాలు, ఐదు వేలు మిగులుతాయి ముగ్గురి మీద.. ఆ ఐదు వేలు నేను తీసుకుంటా
అర్జున్ : సరే పదండి
ముగ్గురు వసుధ ఇంటికి వెళ్లారు. వసుధ ముగ్గురిని చూసింది..
వసుధ : కింద 1bhk ఫ్లాట్ ఉంది కాని దాని రెంట్ పదిహేను వేలు
ప్రియ : వామ్మో..
అర్జున్ : ష్..
వసుధ నవ్వింది
అర్జున్ : మేడం.. అదీ..
వసుధ : అర్ధమైందిలే..
గుణ : మేడం బావే కాదు, నేను కూడా పని చేస్తాను, హౌస్ క్లీనింగ్, చెట్లకి నీళ్లు, సమాను తేవడం అన్ని పనులు వచ్చు
ప్రియ : అవును మేడం.. నేను వంట పని కూడా చేస్తాను, కిచెన్ పని నేను చూసుకుంటాను
వసుధ : అలా అయితే ఓకే.. మీరు షిఫ్ట్ అయిపోండి.. నాకు రెంట్ అవసరం లేదు. ఏం అర్జున్ ?
అర్జున్ : హా.. మేడం
వసుధ : ఇంకా ఆలోచిస్తున్నావా
అర్జున్ : లేదు మేడం
వసుధ : కీస్ గోడకి తగిలించి ఉన్నాయి, వెళ్లి ఇల్లు చూడండి అని లోపలికి వెళ్ళిపోగానే ప్రియ తాళాలు తీసుకుని బైటికి పరిగెత్తింది. గుణ వెనకే వెళ్ళిపోయాడు.
ప్రియ, గుణ వెనకే ఇంటి లోపలికి వెళ్ళాడు అర్జున్.
అర్జున్ : మధ్యలో ఎవరు మాట్లాడమన్నారు మిమ్మల్ని
ప్రియ : నువ్వేం మాట్లాడట్లేదని మాట్లాడాం
అర్జున్ : నువ్వెంట్రా బావా అంట బావా
గుణ : అక్క నీ లవర్ అయితే నాకు బావ వే కద బావా
ప్రియ : అవును బావా అని నవ్వితే గుణ కూడా నవ్వాడు.
అర్జున్ : ఒక్క కండిషన్
ప్రియ : ఏంటి బాసూ
అర్జున్ : రేపు మనం విడిపోవాల్సి వచ్చినా ఇలానే వెళ్ళిపోవాలి, మనం ముగ్గురం బంధువులం కాదు, స్నేహితులం కాదు, డబ్బులు మిగుల్చుకోవడానికి మాత్రమే దీనికి ఒప్పుకున్నాను.. ఇక పొయ్యి ఆటోలో సామాను పట్రాపోండి అని పైన వసుధ దెగ్గరికి వెళ్ళిపోయాడు.
గుణ : ఏంటక్కా అలా అంటాడు, నేనింకా మనం ఫ్యామిలీ అయిపోయాం, నాకు మీరు ఉన్నారు అనుకుంటుంటే
ప్రియ : మనోడు అంతేలే.. నువ్వు దా అని గుణతో పాటు వెళ్ళింది.
రాత్రి వరకు అర్జున్ డ్యూటీ ముగించుకుని లోపలికి వచ్చేసరికి ముగ్గురి సామాను సర్దేశారు ప్రియ, గుణ ఇద్దరు.
అర్జున్ : నువ్వు, గుణ బెడఁరూంలో పడుకోండి, నేను హాల్లో పడుకుంటా అని తెచ్చిన బిర్యానీ కవర్ ఇస్తే ప్రియ వడ్డించింది. తిన్నాక ఒక్కడే పైకి వెళ్ళాడు అర్జున్.
ప్రియ : రేయి అన్న ఎక్కడా
గుణ : పైన ఉంటా అన్నాడు కాసేపు
ప్రియ : సరే నువ్వు పడుకో
గుణ : ఓహో.. ఓకే ఓకే
ప్రియ : పోరా అని నవ్వుతూ మెట్లెక్కి పైకి వెళ్ళింది.
అర్జున్ ఫోన్లో మాట్లాడుతుండడం చూసి "ఈ టైములో ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావ్ బాసూ, లవర్ ఉందా.. దేవుడా దేవుడా బాసుకి లవర్ ఉండకూడదు, ప్లీజ్ ప్లీజ్.." అనుకుంటూనే తొంగి చూసింది.
ఇంతలో..
"అభి.. మళ్ళీ కోపం వస్తుందా ?" (యాభై ఏళ్ల పైబడిన మగ గొంతు)
అర్జున్ : లేదు
"ఎల్లుండి ఒకడిని చంపాలి.. చంపుతావా వేరే వాళ్ళకి చెప్పనా ?"
అర్జున్ : లేదు నేనే చంపుతాను
ప్రియ కిందకి వచ్చేసింది
గుణ : అక్కా.. ఏమైంది, ఏంటి మొహం అంతా చెమటలు.. అలా ఉన్నావేంటి ?
ప్రియ : వాకింగ్ కని వెళితే కుక్క తరిమింది
గుణ : హహ.. నేనింకా పైకి వెళ్ళావేమో అన్న కోసం అనుకున్నా.. పిలిస్తే తోడు వచ్చేవాడిని కదా
ప్రియ : సరే పడుకుందాం, పొద్దున్నే వెళ్ళాలి అని దుప్పటి ముసుకు వేసుకుని పడుకుంటే గుణ లేచి లైట్ ఆపేసి పడుకున్నాడు.
ప్రియకి అస్సలు నిద్ర పట్టలేదు.
తెల్లారి ప్రియ లేవకపోయేసరికి గుణ లేపాడు, "అక్కా.. " వెంటనే ఫోన్ తీసి అర్జున్ కి ఫోన్ చేసి "అన్నా.. బావ.. అక్కకి జ్వరం వచ్చింది" అన్నాడు.
అర్జున్ : టాబ్లెట్ తెచ్చివ్వురా నాకెందుకు చెప్తున్నావు
గుణ : అవును కదా.. సారీ అని పెట్టేసాడు