Update 21

‘...ఇలా...వెయిట్ చెయ్యడం భయంగానూ, ఎగ్జైటింగ్ గానూ అనిపించడంతో ...తొడలమధ్య మరింత తడిబారినట్లనిపించి...బాత్రూం కి వెళ్ళొద్దామా!...’ అనిపించినా...శైలజ అన్నమాట గుర్తు రావడంతో మానేశాను...ఇంతలో తలుపు దగ్గర వకుళ మాటలు...మధు మత్తైన నవ్వులు వినిపించాయే కానీ ...ఓ రెండూ నిముషాలైనా...ఎవరూ లోపలికి రాలేదు...టెన్షన్ భరించలేక కళ్ళు మూసుకున్నాను...
........ ........ ....... ...... .....
....కాలేజీ లో సెమినార్స్ ...బయటినుంచి వచ్చిన ప్రొఫెసర్ల లెక్చర్స్ కి ఏర్పాట్లు చేయడం...లెక్చర్స్ కి ముందు స్టూడెంట్స్ కి వాటి ఇంట్రొడక్షన్స్ చెప్పడం తరవాత ఎనలైజ్ చెయ్యడం...ఇటువంటి పనుల్లో బిజీ అయిపోయాం...గత వారం రోజుల్నుంచీ...నేనూ, వకుళా రోజూ కాలేజీ లో ఒకళ్లకొకళ్లం ఎదురడుతూనే ఉన్నా...మా లంచెస్ కూడా విజిటింగ్ ఫాకల్టీలతో కావడంతో మాట్లాడుకోడానికి తీరికవటంలేదు...మధు తెగ ట్రై చేస్తున్నాడు నాతో మాట్లాడడానికి...ఓరోజెప్పుడో సెమినార్ నడుస్తూండగా వచ్చిన తన కాల్ ఆన్సర్ చేసి...వెంటనే కట్ చేసి...‘...బిజీ...విల్ కాల్ లేటర్...’ మెసేజి పంపించి ...అప్పట్నించీ మొబైల్ ని స్విచ్ ఆఫ్ చేయడం కానీ...వైబ్రేట్ ...మోడ్ లో ఉంచడం కానీ చేస్తున్నాను...యస్ యమ్ యస్ లు కూడా చెక్ చెసుకోటం లేదు...వీలుకాక...

వారం మొదట్లో నవ్వుమొహంతో హై-ఫై...స్టైల్ లో చేతులు కొట్టే వకుళ ఆ తరవాత మొహం గంటు పెట్టుకుని వెళ్ళిపోడం మొదలెట్టింది......మర్నాడు సెమినార్స్ ఐపోతాయనగా.. ఎలాగో వీలు చేసుకుని .‘ ...ఏంటమ్మా అంత సీరియస్ గా ఐపోయావ్!...’ అన్నాను మామూలుగా!...‘...ఏం మత్తు జల్లావే మా ఆయనమీద!?...నిజంగానే నీకొంగుకి కట్టేసుకున్నావులే!...’ అని ఓ దండం పెట్టి వెళ్ళిపోయింది...నాకెంతో బాధనిపించింది...
...ఎలాగో సర్దుకుని ‘...వీలు చూసుకుని దీనికోక్లాస్ పీకాలి...’ అనుకుంటూ బలవంతంగా ఆలోచనలు మరుల్చుకుని నా పనిలో ములిగిపోయాను ...మర్నాడు ఒకే లెక్చర్...అదైపోయింతర్వాత అన్ని గ్రూప్ ల స్టూడెంట్స్ నీ కూర్చోబెట్టి ప్రతీ డిపార్ట్మెంట్ హెడ్, వాళ్ల సబ్జెక్ట్ లో డిస్కస్ చేసిన టాపిక్స్ సారాంశం వివరించడం...తర్వాత వాట్ని చర్చించడానికి స్టూడెంట్స్ కి అవకాశం...వాళ్ల సందేహాలకి కాలేజీ ఫాకల్టీ సమాధానాలు చెప్పడం... ఇదంతా మా బిమల్ బాబు బ్రెయిన్ వేవ్...స్టూడేంట్స్ లో ఇంటర్ డిస్ప్లనరీ థింకింగ్ డెవలప్ చెయ్యడానికట...

‘...వారం రోజుల్నుంచీ ఊపిరి సలుపుకోలేనంతపని...తొందరగా ఇంటికెళ్ళి కాస్త రెస్ట్ తీసుకోవచ్చనుకుంటే, ఇదో పని పెట్టాడు..’ అని సణుక్కుంటూ ...వీలైనంత క్లుప్తంగా ముగించేద్దా...’మని కూడబలుక్కుని కూర్చున్నాం...స్టాఫ్ అందరం...కార్యక్రమం మొదలైంది... లాగ్వేజస్ వాళ్ళు మొద లెట్టారు ...సైకాలజీ వాళ్ల టర్న్ వచ్చింది... వేరే టాపిక్స్ తో పాటు గ్లోబలైజేషన్...ప్రెజర్స్ ఆన్ ఇండియన్ ఫామెలీస్ ...అన్న విషయం మీద జరిగిన చర్చ గురించి వకుళ చెప్పింది...
కాసేపట్లో నా వంతు వచ్చింది... జెనిటిక్ మాడిఫికేషన్--

హైబ్రిడైజేషన్ ఆఫ్ ప్లాంట్ సీడ్స్..అండ్ మమ్మేలియన్ స్పైసిస్...దాని ప్రయోజనాలు...నష్టాలు అనే టాపిక్ మీద మా డిపార్ట్మెంట్ ఆధ్వర్యంలో జరిగిన లెక్చర్లలో చర్చించిన విషయాల సారాంశం చెప్తూ...పత్తి పంటలో సాధించిన అభివృధ్ధి గురించీ ...కొన్ని రకాల జంతువుల హైబ్రిడైజేషన్ వల్ల ఉపయోగాలగురించీ విజిటింగ్ ఫాకల్టీ చెప్పినవి లిస్ట్ చేశాను...ఇలాగే అన్ని డిపార్ట్మెంట్స్ వాళ్ళూ చెప్పుకున్నారు...
ఇక ఒక డిపార్ట్మెంట్ టాపిక్స్ గురించి మరో డిపార్ట్మెంట్ స్టూడెంట్స్ చర్చ...ఎక్కువ భాగం తలా తోక లేని ప్రశ్నలు...వాట్ని కొట్టేస్తూ, పనికొచ్చే వాటికి సమాధానాలు చెప్తూన్నాం...అందరం... ...ఇంతలో ‘...హైబ్రిడైజేషన్ ఆఫ్ మమ్మేలియన్ స్పైసిస్...’ కి కొన్ని ఎగ్జాంపుల్స్, దాని వల్ల లాభాలు చెప్పమంది ...ఓ ఎకనామిక్స్ స్టూడెంట్... ‘... కొన్ని సందర్భాల్లో స్పైసిస్ క్రాసింగ్ వల్ల పుట్టే జీవి సాధారణంగా పుట్టినవాటికంటే ఆరోగ్యంగా, బలంగా ఉంటాయని... ఇవి వాతావరణం లో మార్పుల్ని తేలిక గా తట్టుకోగలవని, కొన్ని రకాల కంచర గాడిదలు దీనికి ఉదాహరణ అనీ...కాకపోతే హైబ్రిడైజేషన్ వలన జన్మించిన కొన్ని రకాల స్పైసిస్ స్టెరైల్ గా ఉండచ్చొని... బుధ్ధిమంతురాలైన నా స్టూడెంట్ సమాధానం చెప్పింది...‘...ఇది అన్ని జీవులకీ వర్తిస్తుందా!?...’ అని సప్లిమెంటరీ ప్రశ్న...కొన్ని సందర్భాల్లో, కొన్ని రకాలకి... అన్నాను...గమనించు... అని నా స్టూడెంట్ సమాధానం...


‘...మమ్మేలియన్ స్పైసిస్ అంటే మనుషులు కూడా వస్తారుగా!...వాళ్ల మీద కూడా ఇటువంటి ప్రయోగాలు చేసిన దాఖలాలున్నాయా!?...’ అని అడిగింది ఓ తుంటరిపిల్ల...‘...ఎందుకులేవూ!?...’ అంటూ ఈమధ్యే ఓ తెలుగువాడు భారతం గురించి తన అభిప్రాయాన్ని హిందీ లో రాసి...జాతీయ స్థాయి ఎవార్డు సంపాదించాడు...అంటూ ఆ పుస్తకం గురించి చెప్పి ...ధైర్యం ఉంటే నువ్వు చేయవే ఆపని.. అందో హిందీ లిటరేచెర్ చదువుతూన్న ఓ తెలుగు పిల్ల...నా ఒక్కర్తికే కాదు...నన్ను కట్టుకోబోయే వాడిక్కూడా ఉండాలి ఆ ధైర్యం...అని తుంటరిదాని రిటార్ట్... చర్చ పక్క దోవ పడుతూందనిపించి...గుడ్లురిమి...వాళ్లిద్దర్నీ కూర్చో పెట్తూంటే...కొద్ది దూరంలో ఉన్న వకుళ కళ్ళూ,నా కళ్ళూ కలుసుకున్నాయి...ఓ కొంటె నవ్వుదాని మొహంలో మెరిసి మాయమౌ తూంటే .... కావాలని చూపులు మరో వైపు మరోవైపు తిప్పుకుందది...చిర చిర లాడి ...నేనూ అదేపని చేశాను...
మరో అరగంటలో మీటింగ్ ముగిసింది...మర్నాడు కాలేజీకి సెలవ డిక్లేర్ చేశారు...పార్కింగ్ షెడ్ దగ్గర వకుళని పట్టుకున్నాను...‘...పిల్లల్నీ...అందర్నీ పంపించింతర్వాత రేపు మా ఇంటికి రా...’ అన్నాను...ఏం మాట్లాడకుండా అది కార్ స్టార్ట్ చేసి ఫస్ట్ గేర్ వేస్తూంటే ‘...రాకపోతే నామీదొట్టే!...’ అన్నాను
... గొంతు పూడుకుపోతూంటే!...సమాధానం చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయిందది...
....నేనూ ఇంటిదారి పట్టాను...మనసు పరిపరి విధాల పోతూంటే,కంట్రోల్ చేసుకుంటూ డ్రైవ్ చేశాను...దోవలో ఉండగానే ఓ మూడుసార్లు మధు కాల్స్...ఆన్సర్ చెయ్యలేదు...ఎలాగో ఇల్లు చేరాను... పోర్టికోలో వికాస్ కారుంది...‘ వచ్చేసినట్లున్నాడు...’ అనుకుంటూ లోపలికెళ్లబోయాను....మళ్ళీ ఫోన్...మధే...గుండెలు దడ దడా కొట్టుకుంటూంటే బయట నిలబడే ఆన్సర్ చేశాను...

‘...ఏయ్ సంధ్యా!...ఇన్ని రోజులూ బిజీగా ఉన్నావని తెలుసులే!...పనైపోయిందిగదా! అని ఇందాకా ఫోన్ చేస్తే ఎత్తవేం!?...’ అన్నాడు... ‘...డ్రైవింగ్ లో ఉన్నాను...’ అన్నాను ...‘...సర్లే!...ఎప్పుడు కలుద్దాం!...’ అన్నాడు...
మాట్లాడకుండా ఊరుకున్నాను...వారం రోజుల క్రితం జరిగింది గుర్తుకురావడంతో ఒళ్లు పులకరిస్తూంటే!......పెరిగిన నా ఊపిరి వేగాన్ని గుర్తు పట్టి నట్లున్నాడు...‘...నాకూ అలాగే ఉంది సందూ డార్లింగ్!...డేరా పడిపోయింది నిన్ను తలుచుకునేసరికి...లాప్ టాప్ బాగ్ అడ్డు పెట్టుకుని నడుస్తున్నాను ...ఫ్లైట్ ఎక్కగానే టాయ్లెట్ కెళ్ళి దింపేసుకోవాలి...కలకత్తా కెళ్తున్నాలే!...రేపు రాత్రికొస్తా!...ఎల్లుండి కలవాలి మనం...ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడు కోవాలి...’ పెద్దగొంతుకతో అంటున్నాడు మధు... సిగ్గుబిడియాలొదిలేసి...

...ఇంతలో ఇంటి మెయిన్ డోర్ తెరుచుకుంది... ‘...వచ్చావా సంధ్యా!...స్కూటర్ ఇలాతే!...జిమ్ కి వెళ్ళొస్తా...’ అంటూ నా దగ్గరకొస్తున్నాడు వికాస్...బ్లూ జీన్...వైట్ ఓపెన్ నెక్ టీ షర్ట్ లో...ఓ బేక్ పాక్ వీపుకి తగిలించుకుని... ‘...వికాస్ ఉన్నాడా అక్కడ...ఫోన్ తనకియ్యి ...నిన్నట్నించీ ట్రై చేస్తున్నా తనతో ఓ మాటచెప్పాలని...’ అన్నాడు...తన గొంతు గుర్తు పట్టి....‘... ఏం చెప్తాడో నా మొగుడికి...’ అనిపించి ఒళ్ళు ఝల్లు మంటూంటే...‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ కట్ చేశా...ఆ పని చేస్తూ సన్నగా వణికినట్లున్నాను...గుర్తు పట్టేశాడు వికాస్...
‘... వణుకుతున్నావేంటీ...మధా...ఫోన్లో!..ఇలాతే...నాతో మాట్లాడాలని వాయస్ మెసేజ్ పెట్టాడు...’ అంటూ చెయ్యి జాపాడు....‘... కట్ ఐపోయింది...’ అంటూ తన వైపు చూడకుండా కీస్ చేతిలో పెట్టి లోపలికెళ్లబోయాను...‘

...అవునూ, నువ్వూ రారాదూ...సరే నంటే వెయిట్ చేస్తా నీకోసం...’ అన్నాడు నా చెయ్యట్టుకుని...‘...వేడిగా ఉన్నావేంటీ!...’ అన్నాడు కొంటెగా!... ‘...ఏం లేదు...నేరాన్లే...కొంచెం అలసటగా ఉంది...పైగా పిల్లల్ని యూనిట్ టెస్ట్ కి ప్రిపేర్ చెయ్యాలి...’ అన్నాను...పెద్దాడిది నే పూర్తి చేశేశా! ...నే నో గంటలో వచ్చేస్తాలే!...ఈలోగా చిన్నాడి సంగతి చూడు...తర్వాత వెచ్చగా పడుక్కుందాం!...’ అంటూ కన్ను గీటి వెళ్లిపోయాడు...

....గంటైంది...పిల్లల ప్రిపరేషన్ ... డిన్నర్ అయిపోయి వాళ్ళు పడుక్కుండిపోయారు... రెండు గంటలయ్యాయి...ఎంతకీ రాడు...నేనే ఫోన్ చేద్దామను కుంటూంటే వచ్చింది తన ఫోన్...‘...ఓ ఓల్డ్ ఫ్రెండ్ తగిలాడు ... డిన్నర్ కి తీసికెళ్తున్నాను...నువ్వూ తినేసి రెస్ట్ తీసుకో...నే వస్తాలే!...’ అంటూ....‘...తగిలాడో!...తగిలిందో...’ అని తిట్టుకుంటూ భోంచేసి పడుక్కున్నాను...వెంటనే నిద్దరట్టేసింది....
...ఇంచుమించు తెల్లారుతూన్నట్లుందనుకుంటాను..కలో ,నిజమో తెలీలేదు....ఓ బలిష్టమైన ఓ చేయి నా గుబ్బల్ని రుద్దుతూ చంకల కిందినుంచి దూరి నా నడుంని చుట్టేసింది...దాని పార్ట్నర్ లాగుంది... నా పిరుదుల్ని ఆక్రమించి బలంగా .పిసికేసింది ...ఆ పైన రెండూ కలిసి నా ఒంటిని వాటి ఓనర్ కి అదిమేసినట్లున్నాయి...కసిగా బలిసిన ఆ మగాడి చాతీకి నా గుబ్బలు నొక్కుకుపోయి నాకూపిరాడ్లేదే తప్ప వాటిమీద నే వెంపర్లాడే కితకితలు లేవు ...... ఐనా నిగిడిన అతగాడి మగతనం నా పొత్తి కడుపుకి గుచ్చుకుంటూంటే తనెవరో నాకర్థమైపోయింది .... వెంటనే నా రెమ్మలు చెమ్మగిల్లాయి..

.‘...మొగుడి పక్కలో పడుక్కున్న ఆడదాని గదిలోకి ఎలా రాగలిగాడో బాబూ ఈ మగాడు...’ అని అతడి తెగువని, తెంపరితనాన్నీ, నా మీదున్న మోజునీ ఓ పక్క మెచ్చుకుంటూనే... ‘... ఛీ! మొగుడూ...పిల్లలున్న ఓ సంసారిని ...ఇంత తేలికగా ...అదికూడా కట్టుకున్న మొగుడు పక్కనే ఉన్నాడేమో అని కూడా చూసుకోకుండా లొంగి పోతున్నానేంటి...రంకుమొగుడికి ...’ అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ ‘ ...ఇష్ష్...అహ్ఁ...ఉఁమ్... ఎలా రాగల్గావ్...ఎవురూ చూడ్లేదుగా! ...’ అని మెల్ల గా గొణుగుతూ...అతడ్ని దూరంగా తోసేద్దామని ట్రై చేస్తూనే...చేతుల్తో తడుముతూ పక్కనెవరున్నారో తెలుసుకోడానికి ప్రయత్నించాను...


...పక్కనెవరున్నారో తెలీనూలేదు...మీ దెక్కేసిన మగాడ్నితోసేయడం నా తరం కాలేదు ...ఈలోగా అతగాడుఓ చేత్తో నా నైటీని నడుం పైకి తోసేసి....మరో చేత్తో నా రెండు చేతుల్నీ మంచం తలకట్టు కదిమేసి ...మద్ది మాను లాంటి ఓ తొడతో నన్ను వెలకిలా తిప్పేసి...మరో దాన్తో నా పల్చటి తొడల్ని విడదీసి మీదికెక్కేసి ...కసుక్కున... నా...లోకి...దిగడి పోయాడు ....బాగా పరిచయమైన చొరబాటే అనిపించినా...ఆ మొరటు ప్రవేశం అదుర్ని తట్టుకోలేక ‘...అ..మ్మ్ ...మ్మా...’ అని అరవబోయిన నా పెదాల్ని ఆక్రమించేస్తూనే నన్ను కసిగా దున్నేయడం మొదలెట్టాడతగాడు...
...పెదాలమీదా, ఒంటిమీదా...అక్కడా... ఎక్కడా... జుత్తు గుచ్చుకోటంలేదు...‘...నాకదే సౌకర్యం అనుకుని ...ఓపిగ్గా... తీసేసుకున్నాడేమో పిచ్చివాడు...అది ఒళ్లంతా కితకితలెట్టడమే నాకు కావలిసింది... అని తర్వాత చెప్పాలితగాడికి....’ అనుకుంటూ...అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుని నా శరీరాన్ని తనకి అవసరమైన విధంగా మెలికలు తిప్పేస్తూ తనకి అప్పగించేశాను.....తన కోరిక తీరా నన్ను అనుభవించి నాలోకి తన ఉద్రేకాన్ని చిమ్మేస్తూన్న అతగాడి తలని నా గుబ్బల కదిమేసుకుని...కాసేపుతర్వాత మీదికి లాక్కుని ...మొహం మీద ముద్దులు కురిపించేస్తూ...‘...నా కోసం జుత్తు తీసేసుకునేంత నచ్చానా మధూ నేన్నీకు!...’ అని తన చెవిలో మత్తుగా గొణిగాను... ‘...మధు... నీ...కంతగా... న...చ్చా...డా సంధ్యా!...’ అని రొప్పునణచు కుంటూ అంటూన్న గొంతువిని కళ్ళు తెరిచాను ...చిరునవ్వుతో నా తల దువ్వుతూన్న వికాస్ మొహం కనిపించడంతో చటుక్కున మంచం మీంచి లేచి బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తబోయాను...


....‘...ఏయ్...’ అంటూ నా చేయుచ్చుకుని ఆపేశాడు వికాస్...తన కళ్లల్లోకి చూడలేక... ఫ్లోర్ టైల్స్ డిజైన్ ని కుడి కాలి బొటకన వేల్తో ట్రేస్ చేస్తూ ఉండి పోయాను...‘...ఇలారా...’ అన్నాడు, సున్నితంగా నాచేయిని లాగుతూ... కదిలీ కదలనట్లుగా... చిన్నగా...అడ్డంగా తలూపి అలాగే నిలబడిపోయాను ... మరోసారి నా చేయిలాగి వదిలేశాడు....‘...కోపం వచ్చిందేమో...’ అనుకుంటూ ఓరగా తనవైపు చూశాను...దాని గురించే ఎదురుచూస్తున్నట్లున్నాడు...నా వైపు చేతులు జాపి కళ్లతోనే రమ్మని ఆహ్వానించాడు...
...నా బ్రేక్ ఫాస్ట్ పూర్తయేసరికి శ్యామా వచ్చింది...‘...ఏం వండ...’ నంటూ...మామూలు మెనూ చెప్పేసింతర్వాత...ఓ ఫిష్ కర్రీ కూడా చెయ్యమని చెప్పేసరికి ‘...భోజనానికి బకుళా దీదీ కూడా వస్తూందా!...’ అంటూ వెళ్ళిపోయింది...పేపర్స్...మేగజీన్స్....చూస్తూ కూర్చున్నాను... వెళ్తున్నా...అని శ్యామా అంటూంటే
టైం చూశాను....పదిన్నర దాటింది...‘...ఇంకా రాలేదేంటిది...మరోసారి దువ్వాలేమో పిల్లని...’ అనుకుంటూ ఫోనందుకోబోయాను...బయట కారాగిన చప్పుడు...కిటికీ లోంచి చూస్తే ప్రసన్నంగానే ఉంది...లోపలికి వచ్చేసరికి మొహానికి సీరియస్నెస్ పులిమేసుకుని నా కెదురుగా ఉన్న సోఫాలో మాట్లాడకుండా కూర్చుంది...
...‘...ఏమే!...నాటకాలాడుతున్నావా! ...’ అంటూ ఆ సోఫాలో జేరి దాని తొడమీద చరవబోయాను.....నా కదలిక చూసి పక్కకు జరుగుతూ ‘....మొదలెట్టావా తల్లీ...అందుకే దూరంగా కూర్చున్నాను...’ అంటూ పక్కకి జరిగింది...‘...మరి కాలేజీలో అలా అన్నావేం!?...’ అన్నాను తేలిక పడ్డ మనస్సుతో...

‘...అననూ మరీ!...ఆరోజు నిన్నూ, నీపిల్లల్నీ మీ ఇంటిదగ్గర దింపొచ్చిన దగ్గర్నుంచీ ...సందూ...సందూ...అంటూ నీ ధ్యాసే...నీ మాటలే!...అప్పట్నుంచీ ప్రతిరోజూ నాకు మామూలు కన్నా మరో రెండువాయింపులెక్కువైపోయాయి...’ అంటూ అది చెప్తూంటే...‘...మరింకేం!...’ అన్నాను...‘...నోరుమూసుకుని విను...అడ్డొస్తే చంపేస్తాను...’ అంటూ నా వైపుగుడ్లురిమి...‘...మా ఆయన మామూలు కోటా కూడా మరింత విగరస్ గా ఐపోయిందిలేమ్మా...నీతో తొడకలిపిన తర్వాత ....అంటూ చిరునవ్వొకటి విసిరి...

మొదటి ఎక్స్ ట్రా వాయింపెప్పుడో తెలుసా!... రెగ్యులర్ కోటాతోనే జావకారిపోయి...వెనక్కి తిరిగి పడుక్కున్న నాకప్పుడే కన్నంటుతూంటే...గల్ సున్...సందూకీ సహేలీ...(...సందు ఫ్రెండూ...ఈ ముచ్చట విను...) అంటూ నన్ను మళ్ళీ తనవైపు తిప్పేసుకుని...ఏమనుకోకు వకూ!... సందూ గుబ్బలు నీ వాటికంటే చిన్నవైనా...బాగా బింకం అనుకుంటా...ఎంత నలిపినా ఎదురు తిరుగుతూనే ఉన్నాయ్...అంటూ నీ వాట్ని మెచ్చుకుంటూ... వాటి మీది కసి నా వాటిమీద చూపిస్తూంటే...ఆ మర్దనాలు భరించలేక తనని పెనవేసుకుపోయిన నన్ను ఓదార్చడానికా అన్నట్లుగా... ఫిర్ భీ...తుమ్హారే నిపిల్స్ కే ముఖాబ్లేమే సందూకా నిపిల్స్ కహాఁ...ఠీక్ పకడ్ మే ఆతేహీ నహీ...(...నీ చనుమొనల ముందు సందూవి ఎంత...సరిగ్గా పట్టే దొరకదు...) అంటూ ఓ రాత్రి నీ, నా, గుబ్బల్నిపోలుస్తూ, ... అంది వకుళ...
....దానివి సాఫ్టే...నా వాటితో పోలిస్తే...అని మనస్సులో అనుకుంటూ...గర్వంతో పెదాల మీదికి తోసుకొస్తూన్న చిరునవ్వుని అది ఎక్కడ చూస్తూందో ... అని తలొంచుకుని దాన్నిమునిపంటితో అణిచేస్తూ...‘...గట్టిగా మూడు నిముషాలైనా చెయ్యేయలేదు వాటిమీద...అప్పుడే గ్రహించేశాడేంటీ!?...’ అన్నాను సిగ్గులొలకబోస్తూ...అప్పటికే చూసేసింది వకుళ...‘...నవ్వొస్తూందా లంజకానా!...ఓ నాల్గు రోజులు నా మొగుడి చేతుల్లో నలిగితే తెలుస్తూంది వాటి బింకమేంటో...అంది వకుళ చురచురలాడుతూ...‘...అదీ చూద్దాంలే...ఇదేనా! మధు అంట....’ అన్నాను...‘...అసల్ది ఇంకా చెప్పందే! వింటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతావ్....’ అంటూ మొదలెట్టింది...

...మరోరాత్రి... క్యా టైట్ హై రే సందూకీ ఛూత్...బడీ దిక్కత్ హుయీ అందర్ ఘుసానేమే...తుఝే తో ఆదత్ హోహయీ...కాఫీ చౌడీ హోగయీహో...బడీ ఆసానీసే చలే గయీ అందర్... (...సందూ పూకెంత బిగువో!...దిగడ్డమే గగనమైపోయింది...అలవాటైపోయి, బాగా సాగి పోయిందిలే నీది...పుసుక్కున దూరిపోయిందందుకే) ...అంటూ నీ పూపెదాల బిగువుల్నీ పొగుడుతూ...నా వాట్ని దిగదుడుస్తూంటే... డాగీ పొజిషన్ మే చౌకట్ భీ సూయీ ఖానా లగ్తీహై... (...డాగీ పొజిషన్ లో ద్వారబంధం కూడా సూది బెజ్జంలా అనిపిస్తూందిలే!..) అన్నానమ్మా ఒళ్ళు మండి...
...‘...సర్లేవే...ఇందాకా అన్నావే!...ఆ నాల్గురోజుల్లో నీ సూదిబెజ్జాన్ని నిజంగానే ద్వారబంధం చేశేస్తాడ్లే నా మొగుడు...ఊఁ...కానీ!...’ అన్నాను...‘...దటీజ్ సంధ్యా!...’ అంటూ హై - ఫై..కొట్టి కంటిన్యూ చేసింది...
ఇంక రెండో ఎక్స్ ట్రా వాయింపెప్పుడో తెలుసా! ...ఇంకా నిద్ర మత్తొదలని నా మీద తెల్లాఝామునే ఎక్కేసి...సందూ...సందూ...అంటూ కలవరిస్తూ
... ఊపిరాడకుండా ముద్దులెట్టేసుకుంటూ...ఓ పావుగంట దున్నేసి...దిల్ నహీ భరారే...సందూ డార్లింగ్ (...కోరిక తీరలేదురా...సందూ డార్లింగ్) అని పలవరిస్తూ...పక్కకి దొర్లిపోయి తన మానాన తను నిద్దరౌతూంటే కట్టుకున్న ఆడదానికెలా ఉంటుందేంటి?...అంది వకుళ జేవురించిన మొహంతో...
...‘...ఏవిటీ వెర్రి!...’ అని నిలదీయలేకపోయావా?!...’ అన్నాను...
Next page: Update 22
Previous page: Update 20