Update 28
"...నో వండర్...ఆవిడవి అలా ఎందుకున్నాయో తెలుసా?...ఆవిడ మొగుడు...అదే నీ ఓల్డ్ హీరో ...వాట్ని... అంటీ ముట్టనట్లు,సున్నితంగా హాండిల్ చేస్తాడులాగుంది...అంచేత కుదిరితే, గిదిరితే...నీ వాట్నీ అలాగే!...అసలే నా మొగుడి చేతుల్లో నలిగి నస్యమయ్యాయి...కాస్త రెస్ట్ వాటికి..."అంది వకుళ, సజెస్టివ్ గా నా గుబ్బలవైపోచూపు విసిరి... "...ఛీ పోవే!...నీకెప్పుడూ అదే యావ!...ఐనా అతడికీ,ఈవిడకీ ఏంటి లింకు!?..." అన్నాను"...వాళ్లతో ఉన్న మగాళ్లని జాగ్రత్తగా చూడు, నీ ముసలి హీరో, ప్లస్ మీసాల్లేని వెంకట్! ... మనం కూడా వెళ్దామా అక్కడికి?...ముందో కప్పు కాఫీ...మనుషులు నచ్చితే ...ఓ రెండు జతల మంచాలు!..."అంటూ లేవబోయిందది..."...మరీ బరితెగించి పోతున్నావే పిల్లా!..." అంటూ బలవంతంగా దాన్ని కూర్చో బెట్టాను..."...ఆ పని చేస్తేనో!..." అని నా మనస్సులోకూడా మెదిలిన చిలిపి ఆలోచనని అణిచేసుకుంటూ...
ఓ ఐదు నిముషాలు వాళ్లతో నవ్వుతూ మాట్లాడింతర్వాత, వికాస్,మధు లు చుట్టూ చూడ్డం మొదలెట్టారు..."...ఇప్పుడు గుర్తుకొచ్చామేంటీ ఊరుకో..." అంటూ వారిస్తూన్నా వినిపించుకోకుండా..."...మన కోసమేనే!..." అంటూ చేతులూపింది వకుళ...మమ్మల్ని చూపిస్తూ వాళ్లకేదో చెప్పి, మా దగ్గర కి వచ్చారు..."...ఆ తల్లీ కూతుళ్ల కొంగులట్టుకుని అక్కడే ఉండలేకపోయా?..." అంటూ అక్కసుగా దెప్పాను... "...వాళ్ల వావి వరసలేంటో మీ ఆయన్నడుగు..." అంటూ నా ఎడం పక్క కుర్చీలో కూర్చుని నా తొడలమీద చెయ్యేసి వేళ్లని లోపలికి దూర్చాడు మధు "...ఇష్ష్! చెయ్యి తీసేసి విషయం చెప్పు ...అందరూ మన్నే చూస్తున్నారు " అని గోమూగా గదిమాను...తన వేళ్ళ వెతుకులాటని ఎంజాయ్ చేస్తూనే...
"... చూడనీ!...ఆకళ్లు తీరని సెకండ్ హనీమూన్ జంటలనుకుంటారులే!..." అంటూ కొనగోళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని గిల్లాడు...అనుకోకుండా ఓ మత్తైన మూల్గు నా పెదాల్ని తప్పించుకుని బయట పడింది.."...ఎలా అను కుంటారూ!...దాని మొగుడివి కావని నువ్వే చెప్పుకున్నావుగా! ..." అంటూ తన మొగుడ్నీ..."...అలా ఇష్ష్...ఉష్ష్...అంటూ మూల్గద్దే పిల్లా! నా మొగుడు రెచ్చిపోయి మరో రెండు వేళ్ళు దోపీగల్డు..." ...అని నన్నూ "...అబ్బ! ...నువ్వేంటీ!...అపుడే పైజామా లోకి అరచెయ్యి దూర్చేశావ్?...పబ్లిక్ ప్లేసుల్లో వద్దంటే వినవు కదా వికాస్!..." అంటూ నా మొగుడ్నీ కసురుతూ తన కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుంది వకుళ...
ఈ పధ్ధతి బాగుంది...టేబుల్ కిందేం జరుగుతూందో మూడోకంటివాడికి తెలీదు... అనుకుంటూ నేను కూడా కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుని... "...ఊఁ...ఇప్పుడు చెప్పు వికాస్...వాళ్ల సంగతి..." అని నామొగుడ్ని అడుగుతూ...మధు ఫింగర్ ప్లేకి అనువుగా తొడలు విప్పుకున్నాను...
"...గమ్మత్తుగా పిలుచుకుంటున్నారుసంధ్యా వాళ్ళు!...ఆ వెనకున్న టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న ఓ తెల్లజుట్టాయన్నీ,మరో షార్ట్స్ లో ఉన్న కుఱ్ఱగాడ్నీ చూశారా! వాళ్లు వీళ్లతాలూకే!...మాతో మాట్లాడిన ఆ పిల్ల ...తెల్ల జుట్టాయిన్ని డాడీ అనీ...మధ్య వయస్సావిడ్ని "ఆంటీ" అనీ పిలుస్తూంది...ఆవిడనే కుఱ్ఱాడు " మమ్" అనీ...పిల్ల తండ్రిని " అంకుల్" అనీ పిలుస్తున్నాడు...చెప్పుకోండి...వాళ్ళ వరసలేంటో!" అని మాకో సవాల్ విసిరి...
"...అబ్బ!...పాంటీ మీదనుంచే ... అని చెప్పానా!...ఉహ్...అలా వేళ్ళు దోపేయద్దు బాబూ!"...అని గారాలు పోతూన్న వకుళని..." ఏంటమ్మా ఆ బెట్టు!?...ఇదిగో ఐపోయింది...ఇంకాస్త ఎడం చేసుకో" అంటూ బుజ్జగించి దాన్నిలొంగదీసుకున్నట్లున్నాడు "...నువ్వలా...ముని వేళ్ళతో నా పూరెమ్మల మందాన్ని అంచనా వేస్తూంటేనూ... చూపుడు వేలుతో గొల్లిని మౌత్ ఆర్గన్ బటన్ లా ఆగి, ఆగి మీటేస్తూంటేనూ...నేనేం ఆలోచించలేను బాబూ ...మీ ఆవిడనడుగు..." అంటూ...కుడి చేతిని మా మొగుడి ఒళ్ళో వేసి...అంకినదాన్ని ఊతంగా పట్టూకుని...కొద్దిగా నడుం పైకెత్తి...ఒక్క జర్క్ తోకుర్చీలో కూలబడి... మరుక్షణం వెనక్కి చేరగిలబడిపోయి...అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ ...
"...మీ ఆయన నన్నేమీ ప్రశాంతంగా వదిలేయలేదులేమ్మా ఆలోచించడానికి!...బొటకన,చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్తో రెమ్మల్ని విడదీసి, మధ్య వేలుతో ఎక్కడెక్కడో కెలికేస్తున్నాడే తల్లీ!!..." అంటూ వకుళతో మొర పెట్టుకుంటూంటే, "...అప్పుడే కార్పించేశావా గురూ మా ఆవిడ చేత!?...పట్టేశావన్నమాట దాని జి- స్పాట్!..." అంటూ మధు నా మొగుడ్ని కాంప్లిమెంట్ చేయడం వినిపించేసరికి నాకొళ్ళు మండి పోయింది..."... అక్కడికి నువ్వు నన్ను చిత్తడి చిత్తడి చేయనట్లూ...అవునూ!...ఆడదానికి...జి- స్పాట్!...అనేదొకటుంటుందని ఎవరు చెప్పారు మీకూ !" అన్నాను... నా చేతికి చిక్కిన అతగాడి నిగిడిన చెక్కపేడుని పాంటు మీదినుంచే కసిగా పక్కలకి విరుస్తూ...
"...ఇది కాదేంటీ!..." అంటూ మధు తన మధ్య వేలితో మరోసారి అక్కడే నొక్కేసరికి..."...ఇంకా సైంటిఫిక్ గా ఋజువు చెయ్యలేదెవ్వరూ!..." అని బలహీనంగా అంటూ కుర్చీలో వెనక్కి వాలిపోయాను..."... ఈ స్పాట్ ని టచ్ చెయ్యగానే నా అరచేతిలో చిక్కటి తీర్థాన్ని వదిలేసింది గురూ మీఆవిడ...ఇంకేం ఋజువుకావాలో!"...అంటూ నవ్వాడు మధు..."...మీ ఆవిడా డిటో...పబ్లిక్ ప్లేస్ ఐపోయిందిగానీ, లేకపోతే తాగేదుము..." అంటూ జత కలిపాడు నా మొగుడు ... "...ఎవర్తి నేర్పించిందోనే తల్లీ! మన మొగుళ్లకీ పాడు ట్రిక్కులు..." అని వకుళ మత్తుగా పలవరించింది..."...అవునమ్మా!..." అంటూండగానే నాకూ మైకం కమ్మినట్లై...కళ్ళు మూతలడ్డాయి...ఇంతలో "...విచ్ స్నాక్ వుడ్ యూ లైక్ టు హేవ్ మేమ్స్..." అంటూన్న బేరర్ స్వరం వినిపించేసరికి...ఉలిక్కి పడి లేచి సర్దుకున్నాం... నేనూ ,వకుళ...
"...మీరు ఆర్డర్ చెయ్యండి...మేం రెస్ట్ రూం కెళ్ళొస్తాం!..." అంటూ బయల్దేరాం...మేము ఫ్రెష్ అయ్యి వెనక్కొచ్చేసరికి "... మేమూ చేతులు కడుక్కొస్తాం!...బంక,బంకగా ఐపోయాయ్!!..." అంటూ కొంటెగా కళ్ళు గీటి లేచారు మగాళ్ళు."...ఎందుకే వకూ!...అంతగా కార్చేసుకున్నాం మనం!..." అన్నాను...ఓ రెండు నిముషాలు సేద తీరిన తర్వాత..."...అదిగో...ఆ వస్తూన్నవాళ్ళనూహించుకునేమో!..." అంది వకుళ... (end of page 81)
...అటు చూశేసరికి ఆ 6996మగాళ్లిద్దరూ సీరియస్ గా ఏదో మాట్లాడుకుంటూ మా టేబుల్ వైపే వస్తున్నారు...బాక్ గ్రౌండ్ లో వాళ్ల టేబుల్ దగ్గిరే ఆగిపోయి వాళ్ల తాలూకు ఆడాళ్ళతో ఏవో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నవికాస్, మధులు అక్కడ సెటిలవడం కనిపించే సరికి నాగుండెల్లో దడ మొదలైంది ‘...ఎందుకొస్తున్నారంటావ్ వకూ వాళ్ళు!?...మనతో మాటైనా చెప్పకుండా ప్రపోజ్ చేశీశారంటావా మన మొగుళ్ళు!? ’ అన్నాను... నా గొంతులో సన్నని వణుకుని అణుచుకుంటూ...‘...తినబోతూ రుచెందుకడుగుతావ్!..ముందు నీ మొహం మీదున్న ఆ "...చెయ్యట్టుకుంటే పెదాలప్పగించీసే..." ఫీలింగ్ ని చెరిపేసుకో! లేకపోతే మనవాళ్ళు చేయకపోయినా వీళ్ళు చేసీగలరు...’ అంది వకుళ...‘...ఊరుకోవే!...నేనొప్పుకుంటానేంటీ!...’ అని రోషంగా అంటూండగానే వాళ్లు వచ్చేశారు...‘...గుడీవినింగ్ యంగ్ లేడీస్...’ అంటూ సీనియర్...‘...హలో...’ అంటూ కుఱ్ఱ గుర్రం....నోటితో పలకరిస్తూనే...కళ్లతో మా వంపుల్ని తడిమేస్తూ...
...హలో!... అని చిరునవ్వుతో సమాధానాలు చెప్పాం...అలవోకగా చున్నీలని సవిరించుకుంటూ...‘...ఐయామ్ డాక్టర్ వాసుదేవ్ మీనన్...ఏన్ ఆర్థోపెడీషియన్... హి ఈజ్ మిళింద్ షెట్టి...ఎ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీయర్ ఎండ్ ఎ కొలీగ్ ఆఫ్ మై డాటర్ సుధా మీనన్...దట్ గర్ల్ ఇన్ పింక్ టాప్...’ అన్నాడు సీనియర్...మంద్రమైన గొంతుతో, వాళ్ళు కూర్చున్న టేబుల్ వైపు చూపిస్తూ...మా వైపే చూస్తున్న ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ చెయ్యూపింది...మేమూ చెయ్యూపాం...‘...అండ్ దట్ లేడీ ఇన్ యెల్లో సారీ ఈజ్ మై మదర్ రాధా షెట్టి,...ఎ సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్...’ అన్నాడు ఖంగుమనే గొంతుతో కుఱ్ఱ గుర్రం...
‘...ఐతేఏంటిట?...’ అన్నట్టుగా కళ్ళెగరేశాం, నవ్వుతూనే!...‘...వి వాంట్ యువర్ అడ్వైజ్...’ అన్నాడు మిళింద్ ...‘...ఫ్రం స్ట్రేంజర్స్!?...’ అన్నాం ఇద్దరం ఒకసారే... మా గొంతుల్లోఆశ్చర్యాన్ని గమనించి ‘...నన్ను చెప్పనీ!...’ అంటూ కుఱ్ఱగాడ్ని ఆపి...‘...మిసెస్ మెహ్రా, మిసెస్ గూటం...మేం కాసేపిక్కడ కూర్చుంటే మీకేం అభ్యంతరంలేదుగా!...అన్నాడు వాసుదేవ్...మా ఇద్దరివైపూ మార్చి,మార్చి చూస్తూ... (...సంభాషణ ఇంగ్లీషు లో జరిగినా తెలుగులోనే రాస్తున్నాం...)
‘...నేను సంధ్య... ఈవిడ వకుళ...’ అంటూ నేను మాఇద్దరి పేర్లు చెప్తూంటే...‘...ప్లీజ్!...కూర్చోండి!...’ అని వాళ్లతో అంటూ...‘...ఎందుకే మనపేర్లు చెప్పావ్ వాళ్లకి?...అంది వకుళ పెదాలు కదపకుండా...‘...మన సిగ్గుమాలిన మొగుళ్ళు...ఎవర్ని...ఎవరి భార్యలుగా చెప్పుకున్నారో తెలీదుగా !...’ అన్నాను నేనూ పెదాలు కదపకుండా! ...పేర్లు చెప్తూన్నపుడు...అనుకోకుండా మా మా గుండెలవైపు వేళ్ళు చూపించుకుని దించామనుకుంటా!...మా చున్నీలు వాటితోపాటు జారిపోయాయేమో... మా బిగుతు గుబ్బల మధ్య చీలికలు బయట పడ్డట్టున్నాయి ...వాటివైపే మైమరిచి చూస్తూ నిలబడి పోయారిద్దరూ...వాళ్లచూపుల డైరెక్షన్ గమనించి ...చున్నీలు సర్దుకుని ‘...కూర్చోండి...’ అన్నాం మరోసారి...వెంటనే కోలుకుని ‘...థాంక్స్...’ అంటూ కుర్చీల్లోసెటిలయ్యారు వాళ్ళిద్దరూ...
‘...నీ తుమ్మెదగాడు చూడు వకూ!...చూపుల్తో ఎలా చొరబడిపోతున్నాడో మన చీలికల్లోకి!!...ఇలా ఎన్ని పూలల్లోకి చొరబడి తేనెలు జుర్రు కున్నాడో !...’ అని గొణిగాను ...ఆ ఆలోచనతో నా ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో సన్నగా వణుకుతూ....‘...తుమ్మెదెక్కడ నుంచి వచ్చిందే?...’ అంది వకుళ అయోమయంగా దిక్కులు చూస్తూ ‘... నీ కుఱ్ఱగాడి పేరుకర్థం అదేగా!...’ అన్నాను...’...ఒహ్ అర్థమైందిలే!...చూపుల్తోనేగా చొరబడత...అదీ ఎంత దాచుకున్నా దాగని ఆ చీలికల్లోకేగా?...నీ పై పెదాల్లోకో...లేకపోతే నిలువుపెదాల్లోకో...ఏ నాలికనో...వేళ్లనో జొనిపేసినట్లు వణికిపోతావేంటీ!?...కాస్త ఓర్చుకో!...ఎంతైనా ఉడుకు రక్తం కదా! ...నీ ముసిలాడేం తీసిపోలేదులే!...ఎలా మనిద్దరి సైజుల్నీ పోల్చేసుకుంటున్నాడో! ...మగబుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నాడు కాదు...’ అని గొణిగింది వకుళ...నా తొడని గోకి...‘...అంత ముసిలాడు కాదని చెప్తూనే ఉన్నానా!...అనుమానంగా ఉంటే ఆ ‘...ఉబ్బు...’ చూడు’ అని తలొంచుకుని దానికి సమాధానం చెప్పి...‘...ఊఁ...చెప్పండి...’ అన్నట్లుగా వాళ్ళవైపు చూశాను...
...ఇంతలో ‘...స్నాక్స్...మేమ్...సర్స్...’ అంటూ హాస్పెటాలిటీ వాళ్ళు తయారు...ఆ కబురూ, ఈ కబురూ చెప్పుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వాటిని కానిచ్చి కాఫీ కూడా ముగించేసరికి కాస్త బెరుకు తగ్గింది మాలో...‘...బానే జోక్సు వేస్తాడే నీ ముసిలాడు...’ అంది వకుళ అల్లరిగా!...‘...ఛీ ఊరుకోవే!...’ అంటూటే ‘...మా హోటల్ ఆనివర్సరీ బాంక్వెట్ మరో హాఫెనవర్ లో స్టార్ట్ అవుతుంది...ప్లీజ్ జాయన్...’ అంటూ హోటల్ మానేజ్మెంట్ తాలూకు పిల్ల తయారు...చుట్టూ చూశేసరికి గెస్ట్స్ అందరూ లేస్తున్నారు.....‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...‘...డాక్టర్ వకుళా!...’ అంటూ దాన్ని పిలిచాడు వాసుదేవ్...‘...గాలి నీమీదికి మళ్ళింది పిల్లా...వెళ్ళు!...’ అని కొంటెగా అంటూ అడుగు ముందుకేశాను...
‘...మే ఐ జాయన్ యూ ఎట్ డిన్నర్ మామ్? ...మిమ్మలడగాలనుకున్న విషయం అడగనేలేదు...’ అన్నాడు మిళింద్...నాతో అడుగు కలుపుతూ...‘...ఏంటడుగుతాడో వీడు!...మా మొగుళ్ళెలాగూ వీళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళతో లింకు ఐపోయినట్లున్నారు...చూద్దాం!...ఈ మార్పిడి...ఎలా ఉంటుందో!!...’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ పైకి ‘...సరే!...’ అన్నాను వాడితో...చాటంత మొహం చేసుకుని నాకు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడు...ఆగి వెనక్కి చూశేసరికి ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో వాసుదేవ్ తో ఇంకా ఏదో చెప్తూందది...నాతో చూపు కలవగానే కళ్ళతో అతగాడికి అందంగా బై చెప్పి నా పక్క చేరింది...అందంగా కదులుతూన్న దాని పిరుదుల్ని తదేకంగా చూస్తూన్నాడు వాసుదేవ్...తన చూపుని నేను పసికట్టానని గమనించి, మొహమాటంగా నవ్వి, ముందుకెళ్ళిపోయాడు...
...‘...నీ పిరుదులమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడే అతగాడు!...ఏమడిగాడేంటీ...’ అన్నాను ‘...మీ డాక్టరేటు సైకాలజీలో కదా!...మిమ్మల్నో విషయం అడగాలి...డాన్స్ టైం లో మాట్లాడుదామాఅన్నాడు...’ అందది...‘...ఐతే ఇంకేం!...వీట్ని కసితీరా పిసికేస్తాడన్నమాట అప్పుడు!...’ అన్నాను...దాని పిర్ర మీదొకటి ఇచ్చుకుంటూ...‘...కాసేపైంతర్వాత నీ వాడ్ని నీకప్పగించేస్తాలే!...ఐనా నువ్వా తుమ్మెదగాడ్ని ముగ్గులోకి దింపినట్లున్నావ్ కదా!... ఇక బాధెందుకూ?...’ అని రిటార్టిస్తూ అదే పని చేసింది వకుళ...
...‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అని మరోమాటనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...మమ్మల్ని చూసి అక్కడికి చేరారు వికాస్, మధు ‘....యువర్ రూమ్స్ విల్ బి రెడీ వెరీ సూన్...మీరు బాంక్వెట్ కోసం ఛేంజ్ అవడానికి వీలుగా ఆ పక్క స్యూట్ లోకి మీ లగేజ్ ని షిఫ్ట్ చేశాం...ప్లీజ్ కమ్...’ అన్నారు రిసెప్షన్ వాళ్ళు అతి వినయాన్ని ఒలకపోస్తూ... ‘...మనం ఆలస్యమయ్యాంగా!...ఓ రెండు గంటలకోసం ఇంకో పార్టీకి అద్దెకిచ్చేసుంటారువీళ్ళు...’ అని మనస్సులో తిట్టుకుంటూ వాళ్ళవెనకే బయల్దేరాం...స్యూట్స్ బాగానే ఉన్నాయి...చెరో బెడ్ రూమ్ లో మా లగేజ్ పెట్టారు...‘...ముందు మమ్మల్ని బట్టలు మార్చుకోనీండి...మీఆడాళ్ళు తయారు కావడానికి బోల్డు టైం తీసుకుంటారు...’ అంటూ మగాళ్ళు రూమ్స్ లో దూరారు...ఓ పావుగంటలో వాళ్లు డార్క్ ట్రౌజర్, లైట్ కలర్ ఫార్మల్ షర్ట్,బౌటై లతో రెడీ ఐపోయి...‘...మేం టేబుల్ ఏర్పాటు చూస్తాం...’ అంటూ జారుకున్నారు ‘...మాకోసం ఆగచ్చుగా!...ఆ ఆడాళ్ళ ఎడబాటు అంత సహించ లేకుండా ఉన్నారా!...’ అంటూన్న మా సణుగుళ్ళని పట్టించుకోకుండా!
...‘...వెళ్ళనీవే!...మనమూ చూపిద్దాం మన తఢాకా!...ఆ బ్లౌజ్ తెచ్చావుగా! గెస్ట్ లందరినీ పిచ్చివాళ్లని చేశేద్దాం!...’ అంటూ ఒక రూమ్ లో దూరాను...‘...కరెక్ట్...’ అంటూ వకుళా మరో రూమ్ లోకి వెళ్లింది...ఓ ఐదు పూలు ఎంబ్రాయిడర్ చేసిన ఓ గోల్డెన్ యెల్లో గార్డెన్ వరేలీ చీరని అదీ, ఓ ఐదు ఆకులు హేండ్ వర్క్ చేసిన మిల్కీ బ్రౌన్ చీరని నేనూ సింగారించి , మరో పావుగంటలో బయటికొచ్చాం... హాల్ చేరేసరికి ఓ ఐదు టేబుల్స్ అవతలున్న ఒక టేబుల్ దగ్గర నుంచి చేతులూపారు...ఇందాకటి ఆడాళ్లతో ఉత్సాహంగా కబుర్లు చెప్తూన్న వికాస్, మధులు...‘...చూశావే! వాళ్లు కూడా మన మొగుళ్ళ దగ్గర ఎలా వగలు ఒలకబోస్తున్నారో!...’ అంటూ నా చెవికొరికింది వకుళ...‘...చూడకేం!...మార్చేద్దామా సీనరీ!!...’ అంటూ వయ్యారంగా అడుగు ముందుకేశాను... చిరునవ్వుతో వకుళా బయల్దేరింది...
మొదటి వరస నాలుగు టేబుల్స్ వెనకా అరవైలు దగ్గర పడుతూన్న, భారీ కాయపు జంటలు కూర్చునున్నారు....వాళ్లకి నాల్గడుగులు దూరంలో ఉండగానే మంద్ర స్థాయిలో వినిపిస్తూన్న సంభాషణలన్నీ ఆగిపోయాయి... మావాళ్ళున్న టేబుల్ వైపు చూస్తూన్నట్లు నడిచినా, మగాళ్ళ కళ్ళు మా కదలికల్ని ఫాలో కావడం ఓరకంటి గమనిస్తూనే ఉన్నాం...ఆ వరస దాటేసరికి ‘...ఏం చీరకట్లు!...ఏం ఫిగర్సు!...’ అంటూన్న మగాళ్ళ బరువైన నిష్టూర్పులూ...‘...సిగ్గు లేదూ?...మన పిల్లలీడువాళ్లు!...’ అంటూన్న వాళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళ ఛీత్కారాలూ మాచెవులకి సంగీతంలా వినిపించింది...
రెండో వరసలో చెరో వైపూ మధ్య వయస్సు జంటలు కూర్చునున్నారు...మగాళ్ళు మా వంపుల్ని తినేసేలా చూసేస్తున్నారు...ఆడాళ్ళు మాత్రం మా చీరల్ని పరీక్షగా చూసేస్తున్నారు...‘...ఉఫ్...కళ్ళు చెదిరిపోయే అందం కదా మనూ!...మన సైడు నడుస్తున్న ఆ గంధం రంగు చీరావిడది!...’ అని తన భార్యతో అంటున్నాడు...నన్ను ఒళ్ళంతా కళ్ళు చేసుకుని చూసేస్తున్న ఒక నలభైలు పైబడ్డ ,ఆరడుగుల అందగాడు... ‘...మీ మొహం!..ఆ గోల్డెన్ యెల్లో చీరలోఉన్నావిడని చూడండి!...అందం అంటే ఆవిడది!...చేపల్లాంటికళ్ళు...సంపెంగలాంటి ముక్కూ, పల్చటి పెదాలూ చీర రంగులో కలిసిపోయే శరీర ఛాయ!...’ అంటూ అతగాడ్ని విదిలించిందా బొద్దుగాఉన్న అందగత్తె...
‘....మాంఛి రంగనుకో ఆవిడది!...కాపోతే నెమ్మదిగా నడుస్తూన్నా, ఆవిడ ఎదఎత్తులు,...ఆ తొడల మధ్య పువ్వూ... చీరమీదున్నఆ మూడు పూల చాటునుంచి ఎప్పుడు బయట పడదామా!...అన్నట్లు ఊగిపోడం లేదూ?...నా ఫేవరెట్ ని చూడు!...ఏం బింకం ఆ ఎదపొంగులవి!...ఆవిడ చకచకా నడుస్తూన్నావాటి మీద మంగళసూత్రాలు రిథ్మిక్ గా అటూ ఇటూ కదులుతున్నాయి తప్ప...అవి...మాత్రం అస్సలు కదలటంలేదు!! వాటిమీద ఆ రెండాకులూ...ఆ లవ్ ట్రయాంగిల్ మీద మూడోఆకూ తప్ప ఒంటిమీదింకేం లేనట్లుందికదూ!...’ అంటున్నాడు నా ఫాన్...
‘...ఇంకో రెండు ఆకులు వెనకాతలుంటాయి చూడు...నాదగ్గరా ఉంది అటువంటి చీర!...నన్నెప్పుడైనా అలా పొగిడావా!?...మీ మగాళ్ళకి పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి...మరో విషయం... చకచకాఎవరూ నడవటంలేదు...ఇద్దరూ వయ్యారంగా తిప్పుకుంటూనే నడుస్తున్నారు...ఈవిడలో అందం కన్నా మీ మగ పశువుల్ని రెచ్చగొట్టే...ఆ ...ఆకర్షణలెక్కువ...ఆ గోల్డెన్ చీరావిడదే నిజమైన అందం...పైగా ఆవిడ సైజులే పెద్దవి!...కళ్ళెట్టుకు చూడు ’...అంటూ తన మొగుడ్ని ఓ దులుపు దులిపి, నావైపో కోరచూపు విసిరి, వకుళ పక్కన చేరి ‘...ఈ చీరెక్కడ కొన్నారంటూ ’ మాటలు కలిపింది...దాంతో నాకొళ్ళు మండిపోయింది...
ఇంతలో ‘...ఈ వర్క్ ఎక్కడ చేయించారు...’ అంటూ అవతల పక్కనున్న ఆవిడ నా పక్కన చేరడంతో , ఆవిడకి చీర పల్లోని చూపించే వంకతో పవిటని గుబ్బల మధ్యకి సర్దుకుని...ఎడమవైపు తిరుగుతూ నా పిరుదుల మీదున్న మిగిలిన రెండాకులూ రెపరెపలాడేట్టూగా తొడల్ని సెక్సీగా కదిపి...నా కుడిస్థనకోణం, సన్నటి నడుం,లోతైన బొడ్డు, పల్చటి పొత్తికడుపు అతగాడికో అరక్షణం స్పష్టంగా కనిపిచ్చేట్లు పక్కకి తిరిగి ...ఎలా ఉన్నాయి!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశాను... కుదేలైపోయాడా మానవుడు!...
...వీలున్నంతసేపూ రెప్పలార్పకుండా కనువిందుచేసుకుని....‘...సెన్సువస్ ఫిగర్!...హూ ఈజ్ ద ప్రైజ్డ్ లయన్!...’ అన్నాడతగాడు వీలైనంత నెన్నదిగా! ...అవసరం లేకపోయినా... రెండు చేతులూ పైకెత్తి...ఫ్రీ గా వదిలేసిన నా జుత్తులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి దువ్వుతూ...నా బ్లౌజ్ స్లీవ్ లెస్ కావడంతో మిలమిలా మెరిసిపోయే చంకల్నీ, మరింతగా పొంగిన గుబ్బల్నీ ఇంకాసేపు అతగాడికి ప్రదర్శించి...సెక్సీనవ్వుతో మా మగాళ్ల వైపు ఓ వేలు చూపించి...అతడి భార్య వైపు ఓ కసినవ్వు విసిరేదాకాదాకా నా మూడ్ చల్లబడలేదు...‘...ఇక చాల్లే పద!...ఆవిడలా అందని కోపంవచ్చిందా!?...’ అంటూ నా వీపు దువ్వుతూ, నన్ను బయల్దేరదీసింది వకుళ...‘...విన్నావూ!...ఆక్షణానికి కాసేపు చుర్రుమనిపించినా, ఉన్న మాటేకదమ్మాఅది!...’ అన్నాను సర్దుకుంటూ...ఓ క్షణం నాకళ్లల్లోకి చూసి, ‘...పోవే!..’ అని ప్రేమగా నా వెన్ను రాస్తూ నన్ను ముందుకి నడిపించింది...
...ఓరెండడుగులు ముందుకేశామోలేదో! చేతుల్లో ఎఱ్ఱ గులాబీలు పట్టుకున్నఇద్దరు పాతికేళ్ల లోపు కుఱ్ఱగాళ్లు మా ముందు ప్రత్యక్షం...ఓ సారి మొహాలు చూసుకుని వాళ్ల వైపు ప్రసన్నంగా చిరునవ్వులు విసిరాం...దాంతో వాళ్ళు ధైర్యం పుంజుకుని... సినిమా రోమియోల్లాగ ఓ మోకాల్ని నేలకానించి మాముందు వ్రాలి ‘...టు అవర్ డ్రీమ్ ఏంజెల్స్ ...’ అంటూ మా పల్చటి పొత్తికడుపుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ గులాబీల్ని మాకు అందించారు...‘...థాంక్స్...’ అంటూ నా ముందున్న గులాబిని అందుకుని ముందుకెళ్లబోయాను...వకుళా అదే పని చేసింతర్వాత...‘....వేట్నీ...అంత గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నారూ!...’ అందది బుధ్ధి తక్కువై... ‘...మీ నావల్స్ మేమ్స్...ఎంతలోతుగా ఉన్నాయో! మీ వెన్నెముకల దాకా చొచ్చుకు పోయాయా !..అని సందేహం...నాకూ, మావాడికి...తీర్చుకోనిస్తారా!...ప్లీజ్!!...’ అన్నాడు నా ముందు వాలిన కుఱ్ఱాడు...
...ఇద్దరి మొహాలూ గర్వంతోనూ, సిగ్గుతోనూ ఎఱ్ఱగా కందిపోయాయి..‘...ఛీ!...అలా ఎవ్వరికీ ఉందదు...ఐనా ఎలా తెలుసుకో గలరేంటీ!? ’ అన్నాను ... ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకుని!...ఆమాట అనడం ఆలస్యం...‘ మీరు పర్మిషన్ ఇస్తే ఓ నిముషంలో తేల్చేస్తాం!...’ అంటూ మా సమాధానంకోసం వెయిట్ చేయకుండా వాళ్లిద్దరూ మా వెనక జేరి...మా వెన్నుపూసలమీద బొటకన వేళ్ళు ఆనించి...మిగిలిన వేళ్లతో మా నడుముల్ని చుట్టేసి...‘...ఒహ్!...గుప్పెట్లో ఇమిడిపోయే నడుములు మీవి!...’ అని పొగుడుతూ...మా బొడ్డుల కోసం వెతుకుతూన్నట్లుగా నటిస్తూ చీరెల కుచ్చెళ్ళలోకి వేళ్ళు జొనిపేసి వెతుకులాడ సాగారు...
...‘... బొడ్డు వెతుకులాటపేరుతో చీరకుచ్చెళ్లు లాగీగలరీ ఈ కుఱ్ఱ నాయాళ్ళు...’ అనిపించిందిద్దరికీ ‘...ఈ వ్యవహారాన్ని మన మొగుళ్ళతోబాటు ఇందాకే పరిచయమైన నాయర్లు, షెట్టీలు కూడా చూశేస్తారేమోనే సంధ్యా!...అప్రదిష్ట...’ అంటూ తన నడుంని చుట్టేసిన వేళ్లని విడదీయడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ... అది చెప్పిందీ నిజమే!...అనుకుంటూ...నేనూ ఆ ప్రయత్నం చేస్తూనే మా వాళ్ల టేబుల్ వైపు చూశాను...తుమ్మెదగాడి తల్లి తప్ప మిగిలిన అందరూ మొబైల్స్ లో మాట్లాడుతూ హాల్ చివర పచార్లు చేస్తున్నారు...ఆవిడా మావైపు చూడటంలేదు...వెంటనే నా బుర్రలో ఓ ఆలోచన మెరిసింది...
‘...ఈ కుఱ్ఱగాళ్లు ఎలాగూ వదలరమ్మా! ....అంచేత రచ్చ చేసుకోకుండా వాళ్ళ ముచ్చట తీరిస్తేపోలా!...ఓ ఆర నిముషం పని...’ అంటూ నా నడుం మీదున్న వేళ్లల్లో ఓదాన్ని నా బొడ్డు లోకి దోపేసుకుని...‘...ఊ!...తొందరగా కానీ!!...’ అని వాడితో అంటూ వకుళకి కన్ను గీటాను...అదీ ఓ చిరునవ్వు విసిరి... పెనుగులాట మానేసి తన నడుంని పెనవేసిన వేళ్లల్లో ఒకదాన్ని తన బొడ్లోకి దోపుకుంది...
...ఓ రెండు నిముషాలు గడిచిపోయాయి...కుఱ్ఱగాళ్ళు బొడ్లో వేళ్లని మార్చి,మార్చి తిప్పేస్తున్నారే తప్ప విదిలే సూచనలు కనిపించలేదు... నా పూరెమ్మలు చెమ్మబారడం మొదలైంది.... వకుళ వైపు చూశాను...ఓరకంటితో!...దాని పరిస్థితీ అలాగే ఉందేమో!...అరమోడ్పుగా కళ్లు మూసుకుని ఉందది...‘..ఏయ్ .వకూ!...చెమ్మగిల్లిపోతున్నానే!...మరికాసేపిలాగే ఉంటే...అక్కడ ఊరే...ఊట...ని... దేనికి ఒత్తుకోనే తల్లీ!!..చెప్పవేం!!!...’ అని రెట్టించాను...‘...సిగ్గులేకపోతేసరి!...ఇప్పుడడుగుతావా!?...మగాడు చెయ్యట్టుకుంటే చెమ్మగిల్లిపోయే మనకి...ఇలాంటివి...పనికిరావమ్మా!.. పెట్టీ కోట్లు వేసుకుందాం!!... అని చిలక్కి చెప్పినట్లు చెప్తే విన్నావా!?...మనం చీరల్లోపల ఏమీ వేసుకోలేదనే భ్రమ కలిగిద్దాం మగ పశువులకి...అంటూ నాచేత కూడా ఈ చర్మపు రంగు ఎక్స్ స్ట్రా లాంగ్ పేంటీ తొడిగించావ్...అనుభవించు...’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది వకుళ...
...ఇలా లాభం లేదని ...కుఱ్ఱగాడి కుడి చేయట్టుకుని...దాన్ని సుతారంగా నిమురుతూ, నెమ్మదిగా నా కుడి పిర్ర మీదికి జార్చాను...మందు పని చేసింది...వాడు తన ఎడం చేతిని కూడా నా పిర్రలమీదికి జార్చి, పారవశ్యంగా వాటిని ఒత్తడం మొదలెట్టాడు...వాడికి వీలుగా... ఒకదానితర్వాత మరొకటి వాడి మొహం ముందుండేట్లుగా పిర్రల్ని తిప్పుతూ, గర్వంగా వకుళ వైపు చూశాను...దానికి చిర్రెత్తినట్లుంది...రెండు చేతుల్నీ వెనక్కి పోనిచ్చి...కుఱ్ఱగాడి తలనట్టుకుని తన పిరుదులకదుముకుంది...దాంతో వాడూ కుదేలైపోయి...వాటికి మొహాన్ని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు...ఒక్క ఊపుతో వాళ్ల మొహాల్ని వెనక్కి తోసి...చెకచెకా మా టేబుల్ ని చేరుకున్నాం...
‘...రండి!....’ అని పలకరించింది...మా టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న మిళింద్ తల్లి ...‘...ఏరీ వాళ్ళూ! ’ అంటూ కూర్చున్నాం...వాళ్లకీ, ఈ టేబుల్ కీ మేమే హక్కుదారులంసుమా!... అన్న ఫీలింగ్ మొహాల్లో చూపిస్తూ ...ఆవిడదేం పట్టించుకోకుండా ‘... అబ్బ!...ఏం సౌందర్యం!...ఏం హొయలు మీది!...వారూ ,వీరూ అని తేడాలు చూపించకుండా అందరికీ మీ అందాల అమృతం పంచిన జగన్మోహినిలా ఉన్నారు మిసెస్ గూటం మీరు!...వికాస్ కి పెర్ఫెక్ట్ మేచ్ !...’ అందావిడ వకుళ వైపు చూస్తూ... నోట మాట పెకలక నావైపు వేలుచూపిస్తూ ఉండిపోయిందది ...మీరేం తక్కువ కాదులేండి మిసెస్ మెహ్రా ...ముఖ్యంగా...మీ... అవి! పొర్లిపోతూన్న కామభాండాలు కావూ!...పిచ్చెక్కించేశారు హాల్లో మగాళ్లకి!...’ అందావిడ నా స్థనాల వైపు మగాడిలా కసిగా చూస్తూ...
....ఏమనాలో తోచక ‘...మన మొగుళ్ళు అనుకున్నంతపనీ చేశారే వకూ!...’ అని దాని వైపు వాలి చెవిలో గొణుగుతూంటే నా గుబ్బల బింకాలు మరింత స్పష్టంగా కనిపించాయేమో! ...‘...మగతనం మూర్తీభవించిన మధు చేతుల్లో పడిన తర్వాత కూడా ఇంత బిగువుతో ఉన్నాయంటే, మీ జీన్స్ కి జోహార్లు చెప్పాల్సిందే!...’ అందావిడ మరింత రెచ్చిపోయి...
‘...మీ...ఆ... సంపద మాఇద్దరికన్నా ఎక్కువేలేండి...ఓ అడుగు మేరకి ముందుకు పొడుచుకొచ్చిన ...ఆ పొంగుల్తో... మధుపాలు తేనెలు జుర్రుకోడానికి వీలుగా...రేకులు పరుచుకున్న...ఎవర్ వెట్...ముదురు గులాబీలా ఉన్నారు.ఇప్పటిదాకా మధులాంటి మగాడి చేతుల్లో పడలేదేమో అవి!...అన్నాను ...కొంచెం ఘాటుగా!... ‘...కోపం వచ్చిందా!...ఇవాళ మాకో స్పెషల్ డే కాకపోయుంటే... నేనూ ఆ ముచ్చటా తీర్చుకునే దాన్నే!...దిలీప్ పుణ్యమా అని ...నేనూ మీలాగే మడికట్టుకుని కూర్చున్నదాన్నేం కాదులేండి!...’ అందావిడ...నన్నూ ,వకుళనీ గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూ!
...కాసేపు అవాక్కు ఐపోయాం మేమిద్దరం...‘...అంత తెలిసి పోయేట్టు ప్రవర్తిస్తున్నావేంటే!...’ అని గొణిగింది వకుళ...‘...ఏం చెప్పగలం?...’ అన్నాను తలొంచుకుని... ఓ రెండు క్షణాల మౌనం తర్వాత ఆవిడ మళ్ళీ మొదలెట్టింది...‘... నే చెప్పేది మీ కర్థం కావాలంటే నా గురించి ఓ రెండు మాటలు చెప్పుకోవ్చాలి......నేను రాధా షెట్టి...సెంట్రల్ రెవెన్యూ సర్వీసెస్...’ అని మా మొహాలవైపు చూసింది...‘..నేను వకుళ, ఇది సంధ్య...కాలేజ్ ఫాకల్టీలం...’ అని ఊరుకున్నాం...ఏం కళనుందో ఇంకేం వివరాలడక్కుండా ...‘...చిన్నతనం నుంచీ ...‘...వీటి...’ గ్రోత్ ఎక్కువే నాకు!...చచ్చేంత ఇబ్బంది అయ్యేది ... దాచుకోడానికి... ’ అంటూ కొబ్బరిబోండాల్లాంటి తన గుబ్బల వైపు కనురెప్ప లార్పికంటిన్యూ చేసిందావిడ...
‘...అందుకోసమేనేమో! ఎప్పూడూ మావాళ్ళు ఓ ఆయాని నాకు తోడుగా ఉంచి, పధ్నాలుగేళ్ళకే పెళ్ళి చేశేశారు...అప్పటికి దిలీప్...అదే ... మిళింద్ వాళ్ల నాన్న ...ఇంజనీరింగ్ సెకండ్ ఇయర్ లో ఉన్నాడు...మరో రెండేళ్లల్లో మాకు శోభనం...మరో రెండు సంవత్సరాల్లో మిళింద్ పుట్టుకొచ్చాడు... దిలీప్ ఆర్మీ ఆఫీసర్ కావడంతో అప్పుడప్పుడు తన తోటి ఆఫీసర్స్ తో డాన్సులు తప్పేవి కావు... ఓ రెండు మూడు సార్లు ‘...గీత...’ ని కూడా దాటాను...అదీ తన ప్రోత్సాహంతోనే !...’ అంది...ఆ ఙ్ఞాపకాల మత్తుతో ఆవిడ పెదాలమీద ఓ అందమైన చిరునవ్వు మెరిసింది...
ఓ ఐదు నిముషాలు వాళ్లతో నవ్వుతూ మాట్లాడింతర్వాత, వికాస్,మధు లు చుట్టూ చూడ్డం మొదలెట్టారు..."...ఇప్పుడు గుర్తుకొచ్చామేంటీ ఊరుకో..." అంటూ వారిస్తూన్నా వినిపించుకోకుండా..."...మన కోసమేనే!..." అంటూ చేతులూపింది వకుళ...మమ్మల్ని చూపిస్తూ వాళ్లకేదో చెప్పి, మా దగ్గర కి వచ్చారు..."...ఆ తల్లీ కూతుళ్ల కొంగులట్టుకుని అక్కడే ఉండలేకపోయా?..." అంటూ అక్కసుగా దెప్పాను... "...వాళ్ల వావి వరసలేంటో మీ ఆయన్నడుగు..." అంటూ నా ఎడం పక్క కుర్చీలో కూర్చుని నా తొడలమీద చెయ్యేసి వేళ్లని లోపలికి దూర్చాడు మధు "...ఇష్ష్! చెయ్యి తీసేసి విషయం చెప్పు ...అందరూ మన్నే చూస్తున్నారు " అని గోమూగా గదిమాను...తన వేళ్ళ వెతుకులాటని ఎంజాయ్ చేస్తూనే...
"... చూడనీ!...ఆకళ్లు తీరని సెకండ్ హనీమూన్ జంటలనుకుంటారులే!..." అంటూ కొనగోళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని గిల్లాడు...అనుకోకుండా ఓ మత్తైన మూల్గు నా పెదాల్ని తప్పించుకుని బయట పడింది.."...ఎలా అను కుంటారూ!...దాని మొగుడివి కావని నువ్వే చెప్పుకున్నావుగా! ..." అంటూ తన మొగుడ్నీ..."...అలా ఇష్ష్...ఉష్ష్...అంటూ మూల్గద్దే పిల్లా! నా మొగుడు రెచ్చిపోయి మరో రెండు వేళ్ళు దోపీగల్డు..." ...అని నన్నూ "...అబ్బ! ...నువ్వేంటీ!...అపుడే పైజామా లోకి అరచెయ్యి దూర్చేశావ్?...పబ్లిక్ ప్లేసుల్లో వద్దంటే వినవు కదా వికాస్!..." అంటూ నా మొగుడ్నీ కసురుతూ తన కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుంది వకుళ...
ఈ పధ్ధతి బాగుంది...టేబుల్ కిందేం జరుగుతూందో మూడోకంటివాడికి తెలీదు... అనుకుంటూ నేను కూడా కుర్చీని టేబుల్ కి దగ్గరగా జరుపుకుని... "...ఊఁ...ఇప్పుడు చెప్పు వికాస్...వాళ్ల సంగతి..." అని నామొగుడ్ని అడుగుతూ...మధు ఫింగర్ ప్లేకి అనువుగా తొడలు విప్పుకున్నాను...
"...గమ్మత్తుగా పిలుచుకుంటున్నారుసంధ్యా వాళ్ళు!...ఆ వెనకున్న టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న ఓ తెల్లజుట్టాయన్నీ,మరో షార్ట్స్ లో ఉన్న కుఱ్ఱగాడ్నీ చూశారా! వాళ్లు వీళ్లతాలూకే!...మాతో మాట్లాడిన ఆ పిల్ల ...తెల్ల జుట్టాయిన్ని డాడీ అనీ...మధ్య వయస్సావిడ్ని "ఆంటీ" అనీ పిలుస్తూంది...ఆవిడనే కుఱ్ఱాడు " మమ్" అనీ...పిల్ల తండ్రిని " అంకుల్" అనీ పిలుస్తున్నాడు...చెప్పుకోండి...వాళ్ళ వరసలేంటో!" అని మాకో సవాల్ విసిరి...
"...అబ్బ!...పాంటీ మీదనుంచే ... అని చెప్పానా!...ఉహ్...అలా వేళ్ళు దోపేయద్దు బాబూ!"...అని గారాలు పోతూన్న వకుళని..." ఏంటమ్మా ఆ బెట్టు!?...ఇదిగో ఐపోయింది...ఇంకాస్త ఎడం చేసుకో" అంటూ బుజ్జగించి దాన్నిలొంగదీసుకున్నట్లున్నాడు "...నువ్వలా...ముని వేళ్ళతో నా పూరెమ్మల మందాన్ని అంచనా వేస్తూంటేనూ... చూపుడు వేలుతో గొల్లిని మౌత్ ఆర్గన్ బటన్ లా ఆగి, ఆగి మీటేస్తూంటేనూ...నేనేం ఆలోచించలేను బాబూ ...మీ ఆవిడనడుగు..." అంటూ...కుడి చేతిని మా మొగుడి ఒళ్ళో వేసి...అంకినదాన్ని ఊతంగా పట్టూకుని...కొద్దిగా నడుం పైకెత్తి...ఒక్క జర్క్ తోకుర్చీలో కూలబడి... మరుక్షణం వెనక్కి చేరగిలబడిపోయి...అరమోడ్పుగా కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ ...
"...మీ ఆయన నన్నేమీ ప్రశాంతంగా వదిలేయలేదులేమ్మా ఆలోచించడానికి!...బొటకన,చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్తో రెమ్మల్ని విడదీసి, మధ్య వేలుతో ఎక్కడెక్కడో కెలికేస్తున్నాడే తల్లీ!!..." అంటూ వకుళతో మొర పెట్టుకుంటూంటే, "...అప్పుడే కార్పించేశావా గురూ మా ఆవిడ చేత!?...పట్టేశావన్నమాట దాని జి- స్పాట్!..." అంటూ మధు నా మొగుడ్ని కాంప్లిమెంట్ చేయడం వినిపించేసరికి నాకొళ్ళు మండి పోయింది..."... అక్కడికి నువ్వు నన్ను చిత్తడి చిత్తడి చేయనట్లూ...అవునూ!...ఆడదానికి...జి- స్పాట్!...అనేదొకటుంటుందని ఎవరు చెప్పారు మీకూ !" అన్నాను... నా చేతికి చిక్కిన అతగాడి నిగిడిన చెక్కపేడుని పాంటు మీదినుంచే కసిగా పక్కలకి విరుస్తూ...
"...ఇది కాదేంటీ!..." అంటూ మధు తన మధ్య వేలితో మరోసారి అక్కడే నొక్కేసరికి..."...ఇంకా సైంటిఫిక్ గా ఋజువు చెయ్యలేదెవ్వరూ!..." అని బలహీనంగా అంటూ కుర్చీలో వెనక్కి వాలిపోయాను..."... ఈ స్పాట్ ని టచ్ చెయ్యగానే నా అరచేతిలో చిక్కటి తీర్థాన్ని వదిలేసింది గురూ మీఆవిడ...ఇంకేం ఋజువుకావాలో!"...అంటూ నవ్వాడు మధు..."...మీ ఆవిడా డిటో...పబ్లిక్ ప్లేస్ ఐపోయిందిగానీ, లేకపోతే తాగేదుము..." అంటూ జత కలిపాడు నా మొగుడు ... "...ఎవర్తి నేర్పించిందోనే తల్లీ! మన మొగుళ్లకీ పాడు ట్రిక్కులు..." అని వకుళ మత్తుగా పలవరించింది..."...అవునమ్మా!..." అంటూండగానే నాకూ మైకం కమ్మినట్లై...కళ్ళు మూతలడ్డాయి...ఇంతలో "...విచ్ స్నాక్ వుడ్ యూ లైక్ టు హేవ్ మేమ్స్..." అంటూన్న బేరర్ స్వరం వినిపించేసరికి...ఉలిక్కి పడి లేచి సర్దుకున్నాం... నేనూ ,వకుళ...
"...మీరు ఆర్డర్ చెయ్యండి...మేం రెస్ట్ రూం కెళ్ళొస్తాం!..." అంటూ బయల్దేరాం...మేము ఫ్రెష్ అయ్యి వెనక్కొచ్చేసరికి "... మేమూ చేతులు కడుక్కొస్తాం!...బంక,బంకగా ఐపోయాయ్!!..." అంటూ కొంటెగా కళ్ళు గీటి లేచారు మగాళ్ళు."...ఎందుకే వకూ!...అంతగా కార్చేసుకున్నాం మనం!..." అన్నాను...ఓ రెండు నిముషాలు సేద తీరిన తర్వాత..."...అదిగో...ఆ వస్తూన్నవాళ్ళనూహించుకునేమో!..." అంది వకుళ... (end of page 81)
...అటు చూశేసరికి ఆ 6996మగాళ్లిద్దరూ సీరియస్ గా ఏదో మాట్లాడుకుంటూ మా టేబుల్ వైపే వస్తున్నారు...బాక్ గ్రౌండ్ లో వాళ్ల టేబుల్ దగ్గిరే ఆగిపోయి వాళ్ల తాలూకు ఆడాళ్ళతో ఏవో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నవికాస్, మధులు అక్కడ సెటిలవడం కనిపించే సరికి నాగుండెల్లో దడ మొదలైంది ‘...ఎందుకొస్తున్నారంటావ్ వకూ వాళ్ళు!?...మనతో మాటైనా చెప్పకుండా ప్రపోజ్ చేశీశారంటావా మన మొగుళ్ళు!? ’ అన్నాను... నా గొంతులో సన్నని వణుకుని అణుచుకుంటూ...‘...తినబోతూ రుచెందుకడుగుతావ్!..ముందు నీ మొహం మీదున్న ఆ "...చెయ్యట్టుకుంటే పెదాలప్పగించీసే..." ఫీలింగ్ ని చెరిపేసుకో! లేకపోతే మనవాళ్ళు చేయకపోయినా వీళ్ళు చేసీగలరు...’ అంది వకుళ...‘...ఊరుకోవే!...నేనొప్పుకుంటానేంటీ!...’ అని రోషంగా అంటూండగానే వాళ్లు వచ్చేశారు...‘...గుడీవినింగ్ యంగ్ లేడీస్...’ అంటూ సీనియర్...‘...హలో...’ అంటూ కుఱ్ఱ గుర్రం....నోటితో పలకరిస్తూనే...కళ్లతో మా వంపుల్ని తడిమేస్తూ...
...హలో!... అని చిరునవ్వుతో సమాధానాలు చెప్పాం...అలవోకగా చున్నీలని సవిరించుకుంటూ...‘...ఐయామ్ డాక్టర్ వాసుదేవ్ మీనన్...ఏన్ ఆర్థోపెడీషియన్... హి ఈజ్ మిళింద్ షెట్టి...ఎ సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీయర్ ఎండ్ ఎ కొలీగ్ ఆఫ్ మై డాటర్ సుధా మీనన్...దట్ గర్ల్ ఇన్ పింక్ టాప్...’ అన్నాడు సీనియర్...మంద్రమైన గొంతుతో, వాళ్ళు కూర్చున్న టేబుల్ వైపు చూపిస్తూ...మా వైపే చూస్తున్న ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ చెయ్యూపింది...మేమూ చెయ్యూపాం...‘...అండ్ దట్ లేడీ ఇన్ యెల్లో సారీ ఈజ్ మై మదర్ రాధా షెట్టి,...ఎ సెంట్రల్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్...’ అన్నాడు ఖంగుమనే గొంతుతో కుఱ్ఱ గుర్రం...
‘...ఐతేఏంటిట?...’ అన్నట్టుగా కళ్ళెగరేశాం, నవ్వుతూనే!...‘...వి వాంట్ యువర్ అడ్వైజ్...’ అన్నాడు మిళింద్ ...‘...ఫ్రం స్ట్రేంజర్స్!?...’ అన్నాం ఇద్దరం ఒకసారే... మా గొంతుల్లోఆశ్చర్యాన్ని గమనించి ‘...నన్ను చెప్పనీ!...’ అంటూ కుఱ్ఱగాడ్ని ఆపి...‘...మిసెస్ మెహ్రా, మిసెస్ గూటం...మేం కాసేపిక్కడ కూర్చుంటే మీకేం అభ్యంతరంలేదుగా!...అన్నాడు వాసుదేవ్...మా ఇద్దరివైపూ మార్చి,మార్చి చూస్తూ... (...సంభాషణ ఇంగ్లీషు లో జరిగినా తెలుగులోనే రాస్తున్నాం...)
‘...నేను సంధ్య... ఈవిడ వకుళ...’ అంటూ నేను మాఇద్దరి పేర్లు చెప్తూంటే...‘...ప్లీజ్!...కూర్చోండి!...’ అని వాళ్లతో అంటూ...‘...ఎందుకే మనపేర్లు చెప్పావ్ వాళ్లకి?...అంది వకుళ పెదాలు కదపకుండా...‘...మన సిగ్గుమాలిన మొగుళ్ళు...ఎవర్ని...ఎవరి భార్యలుగా చెప్పుకున్నారో తెలీదుగా !...’ అన్నాను నేనూ పెదాలు కదపకుండా! ...పేర్లు చెప్తూన్నపుడు...అనుకోకుండా మా మా గుండెలవైపు వేళ్ళు చూపించుకుని దించామనుకుంటా!...మా చున్నీలు వాటితోపాటు జారిపోయాయేమో... మా బిగుతు గుబ్బల మధ్య చీలికలు బయట పడ్డట్టున్నాయి ...వాటివైపే మైమరిచి చూస్తూ నిలబడి పోయారిద్దరూ...వాళ్లచూపుల డైరెక్షన్ గమనించి ...చున్నీలు సర్దుకుని ‘...కూర్చోండి...’ అన్నాం మరోసారి...వెంటనే కోలుకుని ‘...థాంక్స్...’ అంటూ కుర్చీల్లోసెటిలయ్యారు వాళ్ళిద్దరూ...
‘...నీ తుమ్మెదగాడు చూడు వకూ!...చూపుల్తో ఎలా చొరబడిపోతున్నాడో మన చీలికల్లోకి!!...ఇలా ఎన్ని పూలల్లోకి చొరబడి తేనెలు జుర్రు కున్నాడో !...’ అని గొణిగాను ...ఆ ఆలోచనతో నా ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో సన్నగా వణుకుతూ....‘...తుమ్మెదెక్కడ నుంచి వచ్చిందే?...’ అంది వకుళ అయోమయంగా దిక్కులు చూస్తూ ‘... నీ కుఱ్ఱగాడి పేరుకర్థం అదేగా!...’ అన్నాను...’...ఒహ్ అర్థమైందిలే!...చూపుల్తోనేగా చొరబడత...అదీ ఎంత దాచుకున్నా దాగని ఆ చీలికల్లోకేగా?...నీ పై పెదాల్లోకో...లేకపోతే నిలువుపెదాల్లోకో...ఏ నాలికనో...వేళ్లనో జొనిపేసినట్లు వణికిపోతావేంటీ!?...కాస్త ఓర్చుకో!...ఎంతైనా ఉడుకు రక్తం కదా! ...నీ ముసిలాడేం తీసిపోలేదులే!...ఎలా మనిద్దరి సైజుల్నీ పోల్చేసుకుంటున్నాడో! ...మగబుధ్ధి పోనిచ్చుకున్నాడు కాదు...’ అని గొణిగింది వకుళ...నా తొడని గోకి...‘...అంత ముసిలాడు కాదని చెప్తూనే ఉన్నానా!...అనుమానంగా ఉంటే ఆ ‘...ఉబ్బు...’ చూడు’ అని తలొంచుకుని దానికి సమాధానం చెప్పి...‘...ఊఁ...చెప్పండి...’ అన్నట్లుగా వాళ్ళవైపు చూశాను...
...ఇంతలో ‘...స్నాక్స్...మేమ్...సర్స్...’ అంటూ హాస్పెటాలిటీ వాళ్ళు తయారు...ఆ కబురూ, ఈ కబురూ చెప్పుకుంటూ, నవ్వుకుంటూ వాటిని కానిచ్చి కాఫీ కూడా ముగించేసరికి కాస్త బెరుకు తగ్గింది మాలో...‘...బానే జోక్సు వేస్తాడే నీ ముసిలాడు...’ అంది వకుళ అల్లరిగా!...‘...ఛీ ఊరుకోవే!...’ అంటూటే ‘...మా హోటల్ ఆనివర్సరీ బాంక్వెట్ మరో హాఫెనవర్ లో స్టార్ట్ అవుతుంది...ప్లీజ్ జాయన్...’ అంటూ హోటల్ మానేజ్మెంట్ తాలూకు పిల్ల తయారు...చుట్టూ చూశేసరికి గెస్ట్స్ అందరూ లేస్తున్నారు.....‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...‘...డాక్టర్ వకుళా!...’ అంటూ దాన్ని పిలిచాడు వాసుదేవ్...‘...గాలి నీమీదికి మళ్ళింది పిల్లా...వెళ్ళు!...’ అని కొంటెగా అంటూ అడుగు ముందుకేశాను...
‘...మే ఐ జాయన్ యూ ఎట్ డిన్నర్ మామ్? ...మిమ్మలడగాలనుకున్న విషయం అడగనేలేదు...’ అన్నాడు మిళింద్...నాతో అడుగు కలుపుతూ...‘...ఏంటడుగుతాడో వీడు!...మా మొగుళ్ళెలాగూ వీళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళతో లింకు ఐపోయినట్లున్నారు...చూద్దాం!...ఈ మార్పిడి...ఎలా ఉంటుందో!!...’ అని మనస్సులో అనుకుంటూ పైకి ‘...సరే!...’ అన్నాను వాడితో...చాటంత మొహం చేసుకుని నాకు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్లిపోయాడు...ఆగి వెనక్కి చూశేసరికి ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో వాసుదేవ్ తో ఇంకా ఏదో చెప్తూందది...నాతో చూపు కలవగానే కళ్ళతో అతగాడికి అందంగా బై చెప్పి నా పక్క చేరింది...అందంగా కదులుతూన్న దాని పిరుదుల్ని తదేకంగా చూస్తూన్నాడు వాసుదేవ్...తన చూపుని నేను పసికట్టానని గమనించి, మొహమాటంగా నవ్వి, ముందుకెళ్ళిపోయాడు...
...‘...నీ పిరుదులమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడే అతగాడు!...ఏమడిగాడేంటీ...’ అన్నాను ‘...మీ డాక్టరేటు సైకాలజీలో కదా!...మిమ్మల్నో విషయం అడగాలి...డాన్స్ టైం లో మాట్లాడుదామాఅన్నాడు...’ అందది...‘...ఐతే ఇంకేం!...వీట్ని కసితీరా పిసికేస్తాడన్నమాట అప్పుడు!...’ అన్నాను...దాని పిర్ర మీదొకటి ఇచ్చుకుంటూ...‘...కాసేపైంతర్వాత నీ వాడ్ని నీకప్పగించేస్తాలే!...ఐనా నువ్వా తుమ్మెదగాడ్ని ముగ్గులోకి దింపినట్లున్నావ్ కదా!... ఇక బాధెందుకూ?...’ అని రిటార్టిస్తూ అదే పని చేసింది వకుళ...
...‘...మన రూమ్స్ సంగతేంటో!...’ అని మరోమాటనుకుంటూ రిసెప్షన్ వైపు బయల్దేరాం...మమ్మల్ని చూసి అక్కడికి చేరారు వికాస్, మధు ‘....యువర్ రూమ్స్ విల్ బి రెడీ వెరీ సూన్...మీరు బాంక్వెట్ కోసం ఛేంజ్ అవడానికి వీలుగా ఆ పక్క స్యూట్ లోకి మీ లగేజ్ ని షిఫ్ట్ చేశాం...ప్లీజ్ కమ్...’ అన్నారు రిసెప్షన్ వాళ్ళు అతి వినయాన్ని ఒలకపోస్తూ... ‘...మనం ఆలస్యమయ్యాంగా!...ఓ రెండు గంటలకోసం ఇంకో పార్టీకి అద్దెకిచ్చేసుంటారువీళ్ళు...’ అని మనస్సులో తిట్టుకుంటూ వాళ్ళవెనకే బయల్దేరాం...స్యూట్స్ బాగానే ఉన్నాయి...చెరో బెడ్ రూమ్ లో మా లగేజ్ పెట్టారు...‘...ముందు మమ్మల్ని బట్టలు మార్చుకోనీండి...మీఆడాళ్ళు తయారు కావడానికి బోల్డు టైం తీసుకుంటారు...’ అంటూ మగాళ్ళు రూమ్స్ లో దూరారు...ఓ పావుగంటలో వాళ్లు డార్క్ ట్రౌజర్, లైట్ కలర్ ఫార్మల్ షర్ట్,బౌటై లతో రెడీ ఐపోయి...‘...మేం టేబుల్ ఏర్పాటు చూస్తాం...’ అంటూ జారుకున్నారు ‘...మాకోసం ఆగచ్చుగా!...ఆ ఆడాళ్ళ ఎడబాటు అంత సహించ లేకుండా ఉన్నారా!...’ అంటూన్న మా సణుగుళ్ళని పట్టించుకోకుండా!
...‘...వెళ్ళనీవే!...మనమూ చూపిద్దాం మన తఢాకా!...ఆ బ్లౌజ్ తెచ్చావుగా! గెస్ట్ లందరినీ పిచ్చివాళ్లని చేశేద్దాం!...’ అంటూ ఒక రూమ్ లో దూరాను...‘...కరెక్ట్...’ అంటూ వకుళా మరో రూమ్ లోకి వెళ్లింది...ఓ ఐదు పూలు ఎంబ్రాయిడర్ చేసిన ఓ గోల్డెన్ యెల్లో గార్డెన్ వరేలీ చీరని అదీ, ఓ ఐదు ఆకులు హేండ్ వర్క్ చేసిన మిల్కీ బ్రౌన్ చీరని నేనూ సింగారించి , మరో పావుగంటలో బయటికొచ్చాం... హాల్ చేరేసరికి ఓ ఐదు టేబుల్స్ అవతలున్న ఒక టేబుల్ దగ్గర నుంచి చేతులూపారు...ఇందాకటి ఆడాళ్లతో ఉత్సాహంగా కబుర్లు చెప్తూన్న వికాస్, మధులు...‘...చూశావే! వాళ్లు కూడా మన మొగుళ్ళ దగ్గర ఎలా వగలు ఒలకబోస్తున్నారో!...’ అంటూ నా చెవికొరికింది వకుళ...‘...చూడకేం!...మార్చేద్దామా సీనరీ!!...’ అంటూ వయ్యారంగా అడుగు ముందుకేశాను... చిరునవ్వుతో వకుళా బయల్దేరింది...
మొదటి వరస నాలుగు టేబుల్స్ వెనకా అరవైలు దగ్గర పడుతూన్న, భారీ కాయపు జంటలు కూర్చునున్నారు....వాళ్లకి నాల్గడుగులు దూరంలో ఉండగానే మంద్ర స్థాయిలో వినిపిస్తూన్న సంభాషణలన్నీ ఆగిపోయాయి... మావాళ్ళున్న టేబుల్ వైపు చూస్తూన్నట్లు నడిచినా, మగాళ్ళ కళ్ళు మా కదలికల్ని ఫాలో కావడం ఓరకంటి గమనిస్తూనే ఉన్నాం...ఆ వరస దాటేసరికి ‘...ఏం చీరకట్లు!...ఏం ఫిగర్సు!...’ అంటూన్న మగాళ్ళ బరువైన నిష్టూర్పులూ...‘...సిగ్గు లేదూ?...మన పిల్లలీడువాళ్లు!...’ అంటూన్న వాళ్ళ తాలూకు ఆడాళ్ళ ఛీత్కారాలూ మాచెవులకి సంగీతంలా వినిపించింది...
రెండో వరసలో చెరో వైపూ మధ్య వయస్సు జంటలు కూర్చునున్నారు...మగాళ్ళు మా వంపుల్ని తినేసేలా చూసేస్తున్నారు...ఆడాళ్ళు మాత్రం మా చీరల్ని పరీక్షగా చూసేస్తున్నారు...‘...ఉఫ్...కళ్ళు చెదిరిపోయే అందం కదా మనూ!...మన సైడు నడుస్తున్న ఆ గంధం రంగు చీరావిడది!...’ అని తన భార్యతో అంటున్నాడు...నన్ను ఒళ్ళంతా కళ్ళు చేసుకుని చూసేస్తున్న ఒక నలభైలు పైబడ్డ ,ఆరడుగుల అందగాడు... ‘...మీ మొహం!..ఆ గోల్డెన్ యెల్లో చీరలోఉన్నావిడని చూడండి!...అందం అంటే ఆవిడది!...చేపల్లాంటికళ్ళు...సంపెంగలాంటి ముక్కూ, పల్చటి పెదాలూ చీర రంగులో కలిసిపోయే శరీర ఛాయ!...’ అంటూ అతగాడ్ని విదిలించిందా బొద్దుగాఉన్న అందగత్తె...
‘....మాంఛి రంగనుకో ఆవిడది!...కాపోతే నెమ్మదిగా నడుస్తూన్నా, ఆవిడ ఎదఎత్తులు,...ఆ తొడల మధ్య పువ్వూ... చీరమీదున్నఆ మూడు పూల చాటునుంచి ఎప్పుడు బయట పడదామా!...అన్నట్లు ఊగిపోడం లేదూ?...నా ఫేవరెట్ ని చూడు!...ఏం బింకం ఆ ఎదపొంగులవి!...ఆవిడ చకచకా నడుస్తూన్నావాటి మీద మంగళసూత్రాలు రిథ్మిక్ గా అటూ ఇటూ కదులుతున్నాయి తప్ప...అవి...మాత్రం అస్సలు కదలటంలేదు!! వాటిమీద ఆ రెండాకులూ...ఆ లవ్ ట్రయాంగిల్ మీద మూడోఆకూ తప్ప ఒంటిమీదింకేం లేనట్లుందికదూ!...’ అంటున్నాడు నా ఫాన్...
‘...ఇంకో రెండు ఆకులు వెనకాతలుంటాయి చూడు...నాదగ్గరా ఉంది అటువంటి చీర!...నన్నెప్పుడైనా అలా పొగిడావా!?...మీ మగాళ్ళకి పొరుగింటి పుల్లకూర రుచి...మరో విషయం... చకచకాఎవరూ నడవటంలేదు...ఇద్దరూ వయ్యారంగా తిప్పుకుంటూనే నడుస్తున్నారు...ఈవిడలో అందం కన్నా మీ మగ పశువుల్ని రెచ్చగొట్టే...ఆ ...ఆకర్షణలెక్కువ...ఆ గోల్డెన్ చీరావిడదే నిజమైన అందం...పైగా ఆవిడ సైజులే పెద్దవి!...కళ్ళెట్టుకు చూడు ’...అంటూ తన మొగుడ్ని ఓ దులుపు దులిపి, నావైపో కోరచూపు విసిరి, వకుళ పక్కన చేరి ‘...ఈ చీరెక్కడ కొన్నారంటూ ’ మాటలు కలిపింది...దాంతో నాకొళ్ళు మండిపోయింది...
ఇంతలో ‘...ఈ వర్క్ ఎక్కడ చేయించారు...’ అంటూ అవతల పక్కనున్న ఆవిడ నా పక్కన చేరడంతో , ఆవిడకి చీర పల్లోని చూపించే వంకతో పవిటని గుబ్బల మధ్యకి సర్దుకుని...ఎడమవైపు తిరుగుతూ నా పిరుదుల మీదున్న మిగిలిన రెండాకులూ రెపరెపలాడేట్టూగా తొడల్ని సెక్సీగా కదిపి...నా కుడిస్థనకోణం, సన్నటి నడుం,లోతైన బొడ్డు, పల్చటి పొత్తికడుపు అతగాడికో అరక్షణం స్పష్టంగా కనిపిచ్చేట్లు పక్కకి తిరిగి ...ఎలా ఉన్నాయి!...అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశాను... కుదేలైపోయాడా మానవుడు!...
...వీలున్నంతసేపూ రెప్పలార్పకుండా కనువిందుచేసుకుని....‘...సెన్సువస్ ఫిగర్!...హూ ఈజ్ ద ప్రైజ్డ్ లయన్!...’ అన్నాడతగాడు వీలైనంత నెన్నదిగా! ...అవసరం లేకపోయినా... రెండు చేతులూ పైకెత్తి...ఫ్రీ గా వదిలేసిన నా జుత్తులోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి దువ్వుతూ...నా బ్లౌజ్ స్లీవ్ లెస్ కావడంతో మిలమిలా మెరిసిపోయే చంకల్నీ, మరింతగా పొంగిన గుబ్బల్నీ ఇంకాసేపు అతగాడికి ప్రదర్శించి...సెక్సీనవ్వుతో మా మగాళ్ల వైపు ఓ వేలు చూపించి...అతడి భార్య వైపు ఓ కసినవ్వు విసిరేదాకాదాకా నా మూడ్ చల్లబడలేదు...‘...ఇక చాల్లే పద!...ఆవిడలా అందని కోపంవచ్చిందా!?...’ అంటూ నా వీపు దువ్వుతూ, నన్ను బయల్దేరదీసింది వకుళ...‘...విన్నావూ!...ఆక్షణానికి కాసేపు చుర్రుమనిపించినా, ఉన్న మాటేకదమ్మాఅది!...’ అన్నాను సర్దుకుంటూ...ఓ క్షణం నాకళ్లల్లోకి చూసి, ‘...పోవే!..’ అని ప్రేమగా నా వెన్ను రాస్తూ నన్ను ముందుకి నడిపించింది...
...ఓరెండడుగులు ముందుకేశామోలేదో! చేతుల్లో ఎఱ్ఱ గులాబీలు పట్టుకున్నఇద్దరు పాతికేళ్ల లోపు కుఱ్ఱగాళ్లు మా ముందు ప్రత్యక్షం...ఓ సారి మొహాలు చూసుకుని వాళ్ల వైపు ప్రసన్నంగా చిరునవ్వులు విసిరాం...దాంతో వాళ్ళు ధైర్యం పుంజుకుని... సినిమా రోమియోల్లాగ ఓ మోకాల్ని నేలకానించి మాముందు వ్రాలి ‘...టు అవర్ డ్రీమ్ ఏంజెల్స్ ...’ అంటూ మా పల్చటి పొత్తికడుపుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ గులాబీల్ని మాకు అందించారు...‘...థాంక్స్...’ అంటూ నా ముందున్న గులాబిని అందుకుని ముందుకెళ్లబోయాను...వకుళా అదే పని చేసింతర్వాత...‘....వేట్నీ...అంత గుచ్చి గుచ్చి చూస్తున్నారూ!...’ అందది బుధ్ధి తక్కువై... ‘...మీ నావల్స్ మేమ్స్...ఎంతలోతుగా ఉన్నాయో! మీ వెన్నెముకల దాకా చొచ్చుకు పోయాయా !..అని సందేహం...నాకూ, మావాడికి...తీర్చుకోనిస్తారా!...ప్లీజ్!!...’ అన్నాడు నా ముందు వాలిన కుఱ్ఱాడు...
...ఇద్దరి మొహాలూ గర్వంతోనూ, సిగ్గుతోనూ ఎఱ్ఱగా కందిపోయాయి..‘...ఛీ!...అలా ఎవ్వరికీ ఉందదు...ఐనా ఎలా తెలుసుకో గలరేంటీ!? ’ అన్నాను ... ఎలాగో గొంతు పెగల్చుకుని!...ఆమాట అనడం ఆలస్యం...‘ మీరు పర్మిషన్ ఇస్తే ఓ నిముషంలో తేల్చేస్తాం!...’ అంటూ మా సమాధానంకోసం వెయిట్ చేయకుండా వాళ్లిద్దరూ మా వెనక జేరి...మా వెన్నుపూసలమీద బొటకన వేళ్ళు ఆనించి...మిగిలిన వేళ్లతో మా నడుముల్ని చుట్టేసి...‘...ఒహ్!...గుప్పెట్లో ఇమిడిపోయే నడుములు మీవి!...’ అని పొగుడుతూ...మా బొడ్డుల కోసం వెతుకుతూన్నట్లుగా నటిస్తూ చీరెల కుచ్చెళ్ళలోకి వేళ్ళు జొనిపేసి వెతుకులాడ సాగారు...
...‘... బొడ్డు వెతుకులాటపేరుతో చీరకుచ్చెళ్లు లాగీగలరీ ఈ కుఱ్ఱ నాయాళ్ళు...’ అనిపించిందిద్దరికీ ‘...ఈ వ్యవహారాన్ని మన మొగుళ్ళతోబాటు ఇందాకే పరిచయమైన నాయర్లు, షెట్టీలు కూడా చూశేస్తారేమోనే సంధ్యా!...అప్రదిష్ట...’ అంటూ తన నడుంని చుట్టేసిన వేళ్లని విడదీయడానికి విఫల ప్రయత్నం చేస్తూ... అది చెప్పిందీ నిజమే!...అనుకుంటూ...నేనూ ఆ ప్రయత్నం చేస్తూనే మా వాళ్ల టేబుల్ వైపు చూశాను...తుమ్మెదగాడి తల్లి తప్ప మిగిలిన అందరూ మొబైల్స్ లో మాట్లాడుతూ హాల్ చివర పచార్లు చేస్తున్నారు...ఆవిడా మావైపు చూడటంలేదు...వెంటనే నా బుర్రలో ఓ ఆలోచన మెరిసింది...
‘...ఈ కుఱ్ఱగాళ్లు ఎలాగూ వదలరమ్మా! ....అంచేత రచ్చ చేసుకోకుండా వాళ్ళ ముచ్చట తీరిస్తేపోలా!...ఓ ఆర నిముషం పని...’ అంటూ నా నడుం మీదున్న వేళ్లల్లో ఓదాన్ని నా బొడ్డు లోకి దోపేసుకుని...‘...ఊ!...తొందరగా కానీ!!...’ అని వాడితో అంటూ వకుళకి కన్ను గీటాను...అదీ ఓ చిరునవ్వు విసిరి... పెనుగులాట మానేసి తన నడుంని పెనవేసిన వేళ్లల్లో ఒకదాన్ని తన బొడ్లోకి దోపుకుంది...
...ఓ రెండు నిముషాలు గడిచిపోయాయి...కుఱ్ఱగాళ్ళు బొడ్లో వేళ్లని మార్చి,మార్చి తిప్పేస్తున్నారే తప్ప విదిలే సూచనలు కనిపించలేదు... నా పూరెమ్మలు చెమ్మబారడం మొదలైంది.... వకుళ వైపు చూశాను...ఓరకంటితో!...దాని పరిస్థితీ అలాగే ఉందేమో!...అరమోడ్పుగా కళ్లు మూసుకుని ఉందది...‘..ఏయ్ .వకూ!...చెమ్మగిల్లిపోతున్నానే!...మరికాసేపిలాగే ఉంటే...అక్కడ ఊరే...ఊట...ని... దేనికి ఒత్తుకోనే తల్లీ!!..చెప్పవేం!!!...’ అని రెట్టించాను...‘...సిగ్గులేకపోతేసరి!...ఇప్పుడడుగుతావా!?...మగాడు చెయ్యట్టుకుంటే చెమ్మగిల్లిపోయే మనకి...ఇలాంటివి...పనికిరావమ్మా!.. పెట్టీ కోట్లు వేసుకుందాం!!... అని చిలక్కి చెప్పినట్లు చెప్తే విన్నావా!?...మనం చీరల్లోపల ఏమీ వేసుకోలేదనే భ్రమ కలిగిద్దాం మగ పశువులకి...అంటూ నాచేత కూడా ఈ చర్మపు రంగు ఎక్స్ స్ట్రా లాంగ్ పేంటీ తొడిగించావ్...అనుభవించు...’ అంటూ శాపనార్థాలు పెట్టింది వకుళ...
...ఇలా లాభం లేదని ...కుఱ్ఱగాడి కుడి చేయట్టుకుని...దాన్ని సుతారంగా నిమురుతూ, నెమ్మదిగా నా కుడి పిర్ర మీదికి జార్చాను...మందు పని చేసింది...వాడు తన ఎడం చేతిని కూడా నా పిర్రలమీదికి జార్చి, పారవశ్యంగా వాటిని ఒత్తడం మొదలెట్టాడు...వాడికి వీలుగా... ఒకదానితర్వాత మరొకటి వాడి మొహం ముందుండేట్లుగా పిర్రల్ని తిప్పుతూ, గర్వంగా వకుళ వైపు చూశాను...దానికి చిర్రెత్తినట్లుంది...రెండు చేతుల్నీ వెనక్కి పోనిచ్చి...కుఱ్ఱగాడి తలనట్టుకుని తన పిరుదులకదుముకుంది...దాంతో వాడూ కుదేలైపోయి...వాటికి మొహాన్ని రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు...ఒక్క ఊపుతో వాళ్ల మొహాల్ని వెనక్కి తోసి...చెకచెకా మా టేబుల్ ని చేరుకున్నాం...
‘...రండి!....’ అని పలకరించింది...మా టేబుల్ దగ్గర కూర్చున్న మిళింద్ తల్లి ...‘...ఏరీ వాళ్ళూ! ’ అంటూ కూర్చున్నాం...వాళ్లకీ, ఈ టేబుల్ కీ మేమే హక్కుదారులంసుమా!... అన్న ఫీలింగ్ మొహాల్లో చూపిస్తూ ...ఆవిడదేం పట్టించుకోకుండా ‘... అబ్బ!...ఏం సౌందర్యం!...ఏం హొయలు మీది!...వారూ ,వీరూ అని తేడాలు చూపించకుండా అందరికీ మీ అందాల అమృతం పంచిన జగన్మోహినిలా ఉన్నారు మిసెస్ గూటం మీరు!...వికాస్ కి పెర్ఫెక్ట్ మేచ్ !...’ అందావిడ వకుళ వైపు చూస్తూ... నోట మాట పెకలక నావైపు వేలుచూపిస్తూ ఉండిపోయిందది ...మీరేం తక్కువ కాదులేండి మిసెస్ మెహ్రా ...ముఖ్యంగా...మీ... అవి! పొర్లిపోతూన్న కామభాండాలు కావూ!...పిచ్చెక్కించేశారు హాల్లో మగాళ్లకి!...’ అందావిడ నా స్థనాల వైపు మగాడిలా కసిగా చూస్తూ...
....ఏమనాలో తోచక ‘...మన మొగుళ్ళు అనుకున్నంతపనీ చేశారే వకూ!...’ అని దాని వైపు వాలి చెవిలో గొణుగుతూంటే నా గుబ్బల బింకాలు మరింత స్పష్టంగా కనిపించాయేమో! ...‘...మగతనం మూర్తీభవించిన మధు చేతుల్లో పడిన తర్వాత కూడా ఇంత బిగువుతో ఉన్నాయంటే, మీ జీన్స్ కి జోహార్లు చెప్పాల్సిందే!...’ అందావిడ మరింత రెచ్చిపోయి...
‘...మీ...ఆ... సంపద మాఇద్దరికన్నా ఎక్కువేలేండి...ఓ అడుగు మేరకి ముందుకు పొడుచుకొచ్చిన ...ఆ పొంగుల్తో... మధుపాలు తేనెలు జుర్రుకోడానికి వీలుగా...రేకులు పరుచుకున్న...ఎవర్ వెట్...ముదురు గులాబీలా ఉన్నారు.ఇప్పటిదాకా మధులాంటి మగాడి చేతుల్లో పడలేదేమో అవి!...అన్నాను ...కొంచెం ఘాటుగా!... ‘...కోపం వచ్చిందా!...ఇవాళ మాకో స్పెషల్ డే కాకపోయుంటే... నేనూ ఆ ముచ్చటా తీర్చుకునే దాన్నే!...దిలీప్ పుణ్యమా అని ...నేనూ మీలాగే మడికట్టుకుని కూర్చున్నదాన్నేం కాదులేండి!...’ అందావిడ...నన్నూ ,వకుళనీ గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూ!
...కాసేపు అవాక్కు ఐపోయాం మేమిద్దరం...‘...అంత తెలిసి పోయేట్టు ప్రవర్తిస్తున్నావేంటే!...’ అని గొణిగింది వకుళ...‘...ఏం చెప్పగలం?...’ అన్నాను తలొంచుకుని... ఓ రెండు క్షణాల మౌనం తర్వాత ఆవిడ మళ్ళీ మొదలెట్టింది...‘... నే చెప్పేది మీ కర్థం కావాలంటే నా గురించి ఓ రెండు మాటలు చెప్పుకోవ్చాలి......నేను రాధా షెట్టి...సెంట్రల్ రెవెన్యూ సర్వీసెస్...’ అని మా మొహాలవైపు చూసింది...‘..నేను వకుళ, ఇది సంధ్య...కాలేజ్ ఫాకల్టీలం...’ అని ఊరుకున్నాం...ఏం కళనుందో ఇంకేం వివరాలడక్కుండా ...‘...చిన్నతనం నుంచీ ...‘...వీటి...’ గ్రోత్ ఎక్కువే నాకు!...చచ్చేంత ఇబ్బంది అయ్యేది ... దాచుకోడానికి... ’ అంటూ కొబ్బరిబోండాల్లాంటి తన గుబ్బల వైపు కనురెప్ప లార్పికంటిన్యూ చేసిందావిడ...
‘...అందుకోసమేనేమో! ఎప్పూడూ మావాళ్ళు ఓ ఆయాని నాకు తోడుగా ఉంచి, పధ్నాలుగేళ్ళకే పెళ్ళి చేశేశారు...అప్పటికి దిలీప్...అదే ... మిళింద్ వాళ్ల నాన్న ...ఇంజనీరింగ్ సెకండ్ ఇయర్ లో ఉన్నాడు...మరో రెండేళ్లల్లో మాకు శోభనం...మరో రెండు సంవత్సరాల్లో మిళింద్ పుట్టుకొచ్చాడు... దిలీప్ ఆర్మీ ఆఫీసర్ కావడంతో అప్పుడప్పుడు తన తోటి ఆఫీసర్స్ తో డాన్సులు తప్పేవి కావు... ఓ రెండు మూడు సార్లు ‘...గీత...’ ని కూడా దాటాను...అదీ తన ప్రోత్సాహంతోనే !...’ అంది...ఆ ఙ్ఞాపకాల మత్తుతో ఆవిడ పెదాలమీద ఓ అందమైన చిరునవ్వు మెరిసింది...
![గోలిసోడా [Completed]](https://eroticaphd.com//data/assets/xa_ams_cat_images/Tel.jpg)
