Update 44


...ఈలోగా మధుకేంపూనిందో!...నా జుత్తట్టుకుని పెదాలనాక్రమించుకున్నాడు...ఇంతలో నా ఎడం పక్కనుంచి ‘...కిర్ర్...’ మంటూ తలుపు తెరుచుకున్న చప్పుడు...

...‘...వికాస్ గానీ , మిళింద్ గానీ బైటికి రాలేదుకదా!?...’అని కంగారు పడుతూ... ‘...ఉఁ...మ్ఁ...ఆ...పం...డి ...బాబూ!...’ అంటూ పెదాలు విడిపించుకోడానికి పెనుగులాడుతూ బ్రతిమాలుకున్నాను...నన్ను వాయిస్తూన్న వాసు- మధులని...
...చివరికొచ్చేస్తున్నారేమో.!..వాళ్ళు ఆగకపోగా...చెరో గుబ్బనీ రొట్టెల పిండిలా పిసికేస్తూ కసిగా...దెం...గు...తు...న్నారు...నా పూకు పాకమైపోతూంది...జంట పోట్ల స్పీడుకి మా ముగ్గురి మొత్తలూ...‘...థపుక్క్ ..థపక్క్...థపుక్క్... ’ మంటూ...ఢీ... కొట్టుకుంటున్నాయి... నా పూరెమ్మల్లోంచి మదం విపరీతంగా కారిపోతూండడంతో మైకం కమ్మేసి కళ్ళు మూతలడిపోతున్నాయి...

...ఎలాగో పెదాల్ని విడిపించుకుని ...గెంట్ల అదురుకి ‘...అ...హ్ హ్హఁ..., అ...హ్ హ్హఁ...’ అని విలవిల్లాడిపోతూ , బలవంతాన్న కనురెప్పల్ని విప్పుకుంటూ, చప్పుడొచ్చిన వైపు చూశాను...
...నేను భయపడ్డంతా అయింది...కింది బెడ్రూం తలుపు తెరిచుంది...వికాస్ మాత్రం కనిపించలేదు... బెరుగ్గా చుట్టూ చూశాను... ఎక్కడా లేడు...‘...ఏమైపోయాడా!?...’ అనుకుంటూంటే దివాన్ వెనక అడుగుల చప్పుడు...
...గుండెలు డబల్ స్పీడుతో కొట్టుకుంటూంటే...మెడ వెనక్కి తిప్పి ఓరగా చూశాను... కండలు తిరిగున్న తొడలతో,అక్కడ నిలబడున్న దిస్సమొల మొగాడి మొహం కనిపించలేదు కానీ...రతి మదం ఓడుతున్నా...బారెడు పొడుగ్గా...ఇంకా బిగువు సడలని ముదురు కాఫీ రంగు మగతనం ముందుకి పొడుచుకొచ్చి కనిపించింది...

... మా ముగ్గురి దెం...గు...లా...ట...ని కన్నార్పకుండా చూస్తున్నాడేమో!...అది మళ్ళీ నిగడడం ప్రారంభించింది... గత ఏడెందేళ్ళనుంచీ గుడుస్తూన్న ఆ ...మ...డ్డ...ని అప్పుడే గుర్తుపట్టినా...అతగాడి మొహం చూడ్డానికి గుండెలు చాల్లేదు...‘...తను అక్కడ్నుంచి వెళ్ళిపోతే బాగుండునురా దేవుడా!...’ అని మొక్కుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఓ అర క్షణం తర్వాత కళ్ళు తెరిచినా అక్కడే నిలబడిపోయున్నాడు...నా రంకు మొగుళ్ళ దెం...గు...డు...స్పీడు బాగా పెరగడంతో నా స్థనాలు అ...ది...రి...పోతున్నాయి...చేతులు ఖాళీగా లేకపోవడంతో...వాటిని అదుపుచేసే మార్గమూ లేక ...ఊగిపోతూన్న .వా...టి...ని ...దాచుకోనూ లేక... వెళ్ళిపోమని వికాస్ ని కళ్ళతో వేడుకుందామని...ధైర్యం చిక్కబట్టుకుని కళ్ళు నెమ్మదిగా పైకెత్తాను...

...నా చూపు వికాస్ చాతీని దాటి పైకెళ్తూంటే...దాన్ని పెనవేసున్న ఓ రెండు బంగారు గాజుల చేతులు కనిపించాయి...ఆ గాజుల డిజైన్ గుర్తుపట్టి...‘...ఛీ...సుధా!...వెళ్ళిపో!...’ అన్నాను చిన్నగా!...నా మాట విన్న సుధ చటుక్కున వెనక్కి తిరిగి బెడ్రూం వైపు పారిపోయింది...
...ఇంతలో వికాస్ మోకాళ్లమీద కూర్చుండిపోయి...చింత నిప్పుల్లాంటి కళ్లతో మా ముగ్గురి వైపూ పరీక్షగా చూస్తూంటే... తనతో కళ్ళు కలపడానికి భయమేసి...కొద్దిగా పక్కకి చూపు తిప్పేసరికి...పరిగెత్తుతూన్న సుధ బింకమైన పిరుదులూ , పల్చటితొడలూ.పొడవాటి కాళ్ళూ నగ్నంగా కనిపించాయి...
అంత టెన్షన్ లోనూ‘...ఎంత సిగ్గులేనిదీపిల్ల!...గదిలో దెం...గిం...చు...కున్నది చాలనట్లు...తోకలా నామొగుడివెనకాతలే వచ్చి ...మా దెం...గు...లా...ట...ని చూస్తుందా?...అదీ దిస్సమొలతో!...’ అనిపించినా, దాన్ని పక్కకి పెట్టి వికాస్ వైపు ఓరగా చూశాను...

....‘...హుఁ మ్...హుఁ మ్మ్...హుఁ మ్...హుఁ మ్మ్....’ అని రొప్పుతూ మధు- వాసు జంట నన్ను అ...ద...ర...దెంగు...తూంటే, ...తను నా పూ...కు...లోకి...వాళ్ళిద్దరి మ...డ్డ...లు... ఎలా చొచ్చుకు పోతున్నాయో చూస్తున్నాడు...ఒళ్ళు మండిపోయింది నాకు...’ అంటూంటే...,
‘...అందుకేగా కట్టుకున్న మొగుడు చూస్తున్నాడనైనా లెక్కపెట్టకుండా... తొడల్ని మరింత విప్పుకుని...శరవేగంతో నీ... పూ...కు...లోకి... వంతులవారీగా దూసుకుపోతూన్న మ...డ్డ...ల తాలూకు ఒట్టల్ని పట్టుకోడానికి ట్రై చేశావ్!...ఒక్కడిదీ దొరక్కపోవడమన్నది మరో విషయం...’...అన్నాడు వికాస్ కసిగా!
‘...అందుకేగా!...పధ్ధతి మార్చి అరచేతుల్తో...నా ....పూ...కు...కి చెరో వైపూ కాపు కాచి...మొదట అంకిన వాసు ...వా...ట్ని... పట్టేసి ... పిసికేశానూ! ...’ అని రెట్టింపు కసితో నేనంటూంటే...

‘...అవి నా ఒట్టలేమో!...వాసు వి అని ఎలా చెప్పగలవ్?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాడు మధు...
‘...ఊరుకో మధూ!...ఆది మానవుడిలా జుత్తుతో కప్పుకుపోయిన నీ వాటికీ...మచ్చుకొక్క వెంట్రుకైనా మొలవని వాసు వాటికీ తేడా తెలీనంత వెఱ్ఱిదేంకాదు సంధ్య!...’ అంటూ నన్ను సపోర్ట్ చేసి ... ‘ .. ఆ తర్వాత నామొగుడివేగా!...ఈజీగానే అందాయా!?... ’ అంటూ కూపీ లాగింది....‘...ఊఁ!...’ అన్నాను తల దించుకుని ......‘...అవునా!...అదెలా!?...’ అందది ...నేనేం మాట్లాడలేదు...
‘...నే చెప్తా విను!...ఒత్తేసినా వాసు ఫోర్సుగా కొసకంటా లోపలికి గెంటి, చిప్పిల్లిపోయి...బయటికి తీయకుండా అక్కడే ఉండిపోయాడు.. అది...అడ్డురావడంతో...తన కత్తిని పక్కకొత్తేస్తూ...నేనూ లోపలికెళ్ళిపోయాను...దాంతో స్పీడు తగ్గడంతో దొరికిపోయాను...లేకపోతేనా!...’ అంటూ బీరాలు పలికాడు మధు...

‘...నాకు తెలీదేంటీ నీ సంగతి...’ అని మధుని ఎద్దేవా చేసి...‘...ఇంతకీ ఎక్కడొదిలారే, వీళ్ళూ ...బయటా?...లోపలా!’ అంది వకుళ...తొడల మధ్య చేతులొత్తుకుంటూ ...సిగ్గుతో చిమిడిపోతూ తలొంచుకుని ‘...లోపలే!!...’ అన్నాను సన్నగా...
‘...ఇద్దరు జమాజెట్టీల్లాంటి మగాళ్ళ మదమా...మజాకా!...అందుకేగా నీ తోడల మీద ...ఆ...తెల్లటి చారలూ!!...నన్ను పక్కకి దొర్లించి , ఊతంగా తన భుజమిచ్చి, రాధ నిన్ను తీసుకుపోతూంటే చూశాను...ఇంతకీ ఆ చారలు పోయాయా?... లేకపోతే చెప్పు ...రుద్దడం లో నేను సాయం చేస్తాను...’ అంటూ మధూ...,
‘....ఓహ్! జోడు గుఱ్ఱాల స్వారీకి స్థలముండేంతగా సాగదీశారన్నమాట!...ఓ రెండు రోజులు దూరంగా ఉంటాలే సంధ్యా!...’ అంటూ నా మొగుడూ, చెరో చెణుకూ విసిరారు...

‘...ఆ పనేదో నాకు చేద్దుగానిలే!...నాకూ చేయించావుగా ఆ సన్మానం!!...’ అంటూ తన మొగుడ్నీ...‘...ఆపు నీ సిగ్గుమాలిన సానుభూతి!... ఆ కసి మిళింద్ గాడితో కలిసి నా మీద తీర్చుకున్నావుగా!...ఆ సలహా ఏదో మధుకి ఇయ్యి....ఇప్పటికీ తొడలు ముడుచు కోలేక ఛస్తున్నాను... ’ అంటూ నా మొగుడ్నీ, జాయెంటుగా కసిరింది వకుళ...
‘...ఓ విషయం తెలుసా వకూ!...అలవాటు పడ్డ ప్రాణం కదా!...సంధ్య మీదే ట్రై చేద్దాం...నిన్ను...చేసిన... పొజిషన్...కూడా ...అని నేననుకుంటూంటే...’ అంటూన్న వికాస్ మాట పూర్తి కాకుండానే...‘...చచ్చిండేదాన్ని!...నువ్వూ, మిళిందూ నామీద పడిపోయుంటే!!...’ అన్నాను...ఓ పక్క ఒళ్ళు గగుర్పొడుస్తూన్నా...మరో పక్క పూరెమ్మలు చెమ్మబారుతూంటే!...
‘... అలాగా!...’ అంటూ నా మొహాన్న ఓ వంకర నవ్వు పారేసి...‘...అది గ్రహించేనేమో... ఒద్దుగురూ!...బాగా నలిగి పోయింది మీ ఆవిడ ...అదో...ఆ మెట్లకింద దాక్కుంది మా ఆవిడ...తన మీద ట్రై చెయ్యి...లేకపోతే నిన్ను ఇంకెప్పుడూ దగ్గరకి రానియ్యదుకూడానూ...తన కోపం నీకు తెలీదు...అంటూ నన్ను దారి మళ్ళించినవాడు మధే!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...

‘...ఛీ...మధూ!...నోరిప్పితే అబధ్ధాలు....’ అంటూ దాని మొగుడి భుజాన్నిగిల్లింది వకుళ... ‘...ఏయ్!...నేను డ్రైవ్ చేస్తున్నానని గుర్తుంచుకో! ...అవునూ! నే చెప్పింది అబధ్ధమా!?...నీ గుండెలమీద చెయ్యేసుకుని చెప్పు!!...’ అంటూ దాన్ని సవాల్ చేశాడు మధు...
మరోసారి ...ఛీ... కొట్టిందది...కందిపోయిన బుగ్గల్తో...‘...పోనీ!...నేనెయ్యనా చెయ్యక్కడ!!...’ అంటూ వికాస్ తన కుడి చెయ్యిని వెనక్కి జాపి లటుక్కున దాని ఎడం గుబ్బని పట్టుకుని ‘...ఇప్పుడు చెప్పు వకూ!...’ అంటూ మృదువుగా ఒత్తాడు...రక్తం చిందే మొహంతో, మలేరియా వచ్చిందాన్లా వణికి పోయిందది!...
‘...ఛీ!...తీసీ నీ చెయ్యి!...’ అంటూ దాన్ని పెచ్చూడిపోయేలా గిల్లాను... ‘...ఉమ్మ్!.చంపేశావ్ సంధ్యా!...ఐనా, వకుళ మనస్సులో మాట చెప్పేదాకా తియ్యను...’ అన్నాడు వికాస్ ...

‘...ఏయ్...ఏంటమ్మా!...అంత గట్టిగా గిల్లేశావ్...రక్తమొస్తూంది చూడు!...’ అంటూ నేను గిల్లిన చోట నా మొగుడి చేతిని మెత్తగా ముద్దెట్టుకుని ...‘...ఏం చెప్పాలేంటీ!...’ అని సన్నగా గొణిగింది...
‘...అదే!...నీ బదులు సంధ్యని ... చే...సుం...టే... నీకు కోపం వచ్చేదా!...కాదా!...’ అని నిలదీశాడు వికాస్...‘...రాదేంటీ!...’ అని తల దించుకుని గొణిగింది వకుళ... ఓ క్షణం మౌనం తర్వాత...
...‘...దట్ ఈజ్ మై వకూ!...ఊఁ...ఇంక చెప్పుకో!...’ అన్నాడు మధు...రియర్ వ్యూ మిర్రర్ లో దానికి కన్ను గీటి... ‘...ఏంటీ చెప్పుకునేదీ!? ...అంతా నీ కళ్లముందే జరిగిందిగా!...’ అందది సిగ్గుతో బొంగురుపోయిన గొంతుకతో...

‘...నాకు కొంత వరకే కనిపించింది...ఐనా నేను చెప్పమన్నది నీకెలా అనిపించిందీ!...అని...సంధ్య లా వివరంగా చెప్పకపోతే కారు పక్కనాపి , జలిమిగా వాయించీగలం!...నేనూ, వికాసూ...అవునా బాసూ!...’ అన్నాడు మధు...‘...డౌటే లేదు!...’ అని సిగ్గు లేకుండా వంతపాడాడు వికాస్...
‘... మొదలెట్టవే!...లేకపోతే అంతపనీ చేసీగల్రు ఈ సిగ్గుమాలిన మగాళ్ళు!...’ అంటూ దాని చెవిలో గొణిగాను... ‘...అంతగా ఐతే నన్ను వా...యి...స్తా...రు... , నీకేంటి బాధ!?...’ అని ఎదురు ప్రశ్నేసింది... ‘...నిన్నొక్కత్తినే ...చే...సి...ఊరుకుంటారేంటీ!...నా ప్రాణాలూ తోడేస్తారు...’ అన్నాను...‘....నీక్కావలసిందదేగా!...’ అని వెక్కిరించింది వకుళ...
ఇలా కాదని ‘...ఆలస్యమైపోతుందమ్మా!...పిల్లలొచ్చేస్తారూ!...’ అంటూ రూటు మార్చాను...‘...సర్లే!...నాతోనూ చెప్పించాలని నీపంతం...’ అని, గొంతు సవిరించుకుని ‘...మధు ని నీ మీదినుంచి పక్కకి దొర్లించి నిన్ను రాధ తీసికెళ్ళి పోతూంటే ...‘...గెట్ హర్...’ అని మిళింద్ గాడు మెట్ల లాండింగ్ మీంచి నీ మొగుడితో చెప్పడం విన్నావా ?...’ అని అడిగింది వకుళ...

‘...ఏమోనమ్మా!...నాకేం వినిపించలేదూ!...’ అని సణిగాను...‘...వాడి చేతుల సైగ బట్టీ , పెదాల కదలిక బట్టీ నే గ్రహించాలే!...’ అని సర్టిఫై చేశాడు వికాస్... ‘...నేనూనూ!...’ అని సపోర్టు చేశాడు మధు...
‘...గ్రహించి ఊరుకున్నావేంటీ!...మ...డ్డ...ని...సవిరించుకుంటూ...దీని వెనక పశువులా పడలేదూ!...’ అంటూ నన్ను చూపిస్తూ నా మొగుడ్నీ...‘...అప్పుడేగా నువ్వు వికాస్ ని వెనక్కి పిలిచి నామీదికి ఉసికొలుపుతా!...’ అని దాని మొగుడ్నీ ‘...ఏమే!...చెప్పవేం?...’ అంటూ నన్నూ, జలిమిగా గదిమింది వకుళ...
‘...అది నాకు తెలీదమ్మా!...వికాస్ వెనక పడ్డాడని చెప్తూ రాధ నన్ను గబగబా వంటింట్లోకి లాక్కుపోయిందీ!...’ అని గొణిగాను... ‘...అబధ్ధాలాడకు...నలుగురితో దెం...గిం...చు...కున్నావ్!...ఓ పుంజీడు మగవెధవలు పుట్టీగల్రు...ఒంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా నేను మెట్లమీదికి పరిగెత్తుతూంటే నన్ను చూడ్లేదూ!...’ అంటూ రెట్టించింది వకుళ...

‘...కారాపు గురూ!...మాంచి కాక మీదున్నారు మన ఆడాళ్ళు...ఓ అరగంట అ...ద...ర...దెం...గి...తే...గానీ చల్లారేట్టు లేరు వీళ్ళు!...’ అన్నాడు వికాస్... ‘...అవును...’ అంటూ లెఫ్ట్ టర్న్ కి సిగ్నలిస్తూ , కారు స్లో చెయ్యడం మొదలెట్టాడు మధు...
...కొంప ములిగేట్టుందని...వకుళని పక్కకి తోసి సీట్ మధ్యకి జరిగి...ముందుకి వంగి...చెరో చెయ్యీ , చెరో మగాడి తొడమీదా వేసి...‘...వద్దు బాబూ!...హైవే కూడానూ! అభాసైపోతామూ!... పైగా పిల్లలు కూడా వచ్చుంటారేమో!...’ అని బ్రతిమాలాను...చెరో అరచేత్తో, చెరో మగతనాన్నీ జోకొడుతూ...
...ఏ కళనున్నాడో!... వికాస్ వైపు ఓ చూపు చూసి...ఆగే ప్రయత్నం మానుకుని మళ్ళీ స్పీడు పెంచాడు మధు...
...బ్రతుకు జీవుడా!...అనుకుంటూ వెనకకి చేరగిలబడి...‘...చూశాలే తల్లీ!...నువ్వు మెట్లమీద మిళింది గాడ్ని ఢీ కొట్టి వాడి మీదడిపోడం!! ...ఆ పైనేంజరిగిందో చెప్పు...’ అని నలుగురికీ వినిపించేటట్లని... ‘...ఐనా ఏంటే ఆ బూతుకూతలూ, ఆ సిగ్గు మాలిన ఆశీర్వాదాలూనూ!తధాస్తు దేవతలుంటారు సుమా!!...నే చేసిన పని నువ్వూ చేశావ్, గుర్తుంచుకో!!!...’ అని చిన్నగా కసిరాను దాన్ని...
‘...సర్లే...అదీ చూద్దాం!...’ అని నా చెవిలో చిన్నగా అని ...‘...నువ్వు వికాస్ ని నామీదికి ఉసికొల్పిన వెంటనే నేను మెట్లమీదికి పారిపోవడం చూశావ్ గా!...’ అంటూ మధు భుజం మరోసారి గిల్లి మొదలెట్టింది వకుళ... ‘...నీకు చేతివాటం ఎక్కువైపోయింది సుమా!...ఊఁ...కానీ!...’ అన్నాడు మధు భుజం రుద్దుకుంటూ...

అక్కడ మిళింద్ ఉన్నాడనే విషయం మర్చిపోయి పరిగెత్తానేమో!... తనని ...ఢీ...కొట్టేశాను ...దిట్టమైన కుఱ్ఱగుఱ్ఱమేమో అతగాడు , ఓ అడుగు వెనక్కేసినా బాలెన్స్ సర్దుకుని ...నా తొడల క్రింద చేతులేసి ఎత్తేసుకున్నాడు...ఐనా నేను విసురు ఆపుకోలేకపోవడంతో తన మెడచుట్టూ చేతులూ, నడుం చుట్టూ తొడలూ చుట్టేస్తూ తన...మీ...దె...క్కి...పోక...తప్పలేదు’ అంది వకుళ ...సిగ్గుతో జేవురించిన మొహంతో...
...‘...ఎవరూ కిందేం పడలేదుకదా!...మరి ఇంటి కప్పు ఎగిరిపోయేలా ...అ...మ్మ్...మ్మో!... అంటూ అరిచావేం!?... అది వినేగా , నేనూ పరిగెత్తుకొస్త!...’ అన్నాడు వికాస్ ...

‘...ముందెత్తులు అప్పచ్చుల్లా అణిగిపోవడం నే చూశాలే!...పట్టుకోసం , పిర్రల్ని పట్టుకుని ...పన్లో పనిగా పిసికేశాడేమో గురూ వాటిని!... అంచేత...మొర్రో!...మందనుకుంటా, మా ఆవిడ!...’ అన్నాడు మధు...
‘...మా ఆడాళ్ళ బాధలు మీ మగ పశువులకేం తెలుస్తాయ్!?...మూడంగుళాల మందం , తొమ్మిదంగుళాల పొడుగూ ఉన్నఓ స్టీలు కడ్డీ హటార్తుగా తొడల మధ్య...కొ...స...కం...టా... చొచ్చుకుపోతే...అరవక ఛస్తుందేంటీ ...’ అన్నాను...మాటల్తో వకుళకి ఒత్తాసు పలుకుతూనే కళ్లతో వెక్కిరిస్తూ!...
‘...నువ్వెప్పుడు కొలిచేశావ్ సంధ్యా వాడిది!?...’ అన్నాడు వికాస్ ...తెచ్చిపెట్టుకున్న ఆశర్యంతో!...
‘...నిన్నసాయంత్రమే!...ఆ...పని కి ముందే!!...’ అంటూ , తన బొటకన వేలిని చీక్కుని...సైజు నీకెలా చెప్తుందిలే!?...కొత్త మగాడి ...అ...ది... చేతికొస్తే...మీ ఆవిడ చేసే మొదటి పని కొలతలే!...’ అంది వకుళ...నన్ను ప్రతీకారంగా వెక్కిరిస్తూ!...

...రియర్ వ్యూ మిర్రర్ లో చూశాడేమో!...‘...నీకు ‘...ఆ...’ అవకాశం రాలేదని బాధ పడుతున్నావా వకూ!...’ అంటూ నాకు సపోర్టుగా దాన్ని వెక్కిరించాడు మధు...
‘...కళ్ళు రోడ్డుమీదుంచి డ్రైవ్ చెయ్యి... ఐనా...అటువంటి....పాడు....కోరిక...నాకేం లేదు!....’ అందది...కందగడ్దలా ఎర్రబడ్డ మొహంతో!...
‘...మొగుడు తన సైగ చూశేశాడనే కచ్చతోనా...’ అనుకున్నాగానీ......నిజంగానే దానికి ఆ అవకాశం రాలేదని గుర్తుకు రాగానే...దాని కసికి రెండూ కారణాలే అని అర్థమై, ‘...సర్లే!...తరవాత జరిగిందిచెప్పు...ప్లీజ్...’ అంటూ దాన్ని బుజ్జగించాను...
...కాసేపు ఏమీ మాట్లాడకుండా ఉండిపోయిందది...ముగ్గురం నోరు మూసుకుని కూర్చున్నాం ...దాన్ని రెచ్చగొట్టకుండా...
...ఓ అరక్షణం తరవాత అది నేల చూపులు చూస్తూ... ‘...వాడి...క...డ్డీ...ఎం...త...వేడెక్కిపోయుందో తెలుసా!...వెంటనే నేనెగచిమ్మక పోయుంటే ...లో...ప...ల ...బొబ్బలెక్కిపోయుండేవంటే నమ్ము...’ అంది...నా ఒక్కర్తికే చెప్తూన్నట్లు...
‘...ఊఁ...’ కొట్టాను.... మగాళ్ళకి మాట్లాడద్దని సైగ చేస్తూ...

‘...మా...లింకు...తెగకుండా ఎడం చేత్తో నా పిర్రల్ని తన మొత్తకొత్తేసుకుంటూ, కుడిచేతి సపోర్ట్ తో లాండింగ్ రెయిలింగ్ కి వీపు ఆనిస్తూ కూచుంటూంటే ...కష్టపడుతున్నాడు...పోన్లే...అని నేనూ చేతులూ , మోకాళ్ళూ , ఆనించి సహకరించానే!...తనేంచేశాడో చూశావ్ గా!?...’ అని ఆగింది వకుళ...
‘... ఎక్కడా!?...అప్పటికే రాధ నన్ను వంటింట్లోకి తీసుకుపోయి తలుపేసేస్తేనూ!...’ అన్నాను...
‘...సర్లే...ఆ తర్వాత నన్ను ఒళ్ళోకి లాక్కుని... వికాస్ సర్!...రండి!...’ అంటూ సిగ్గులేకుండా తనని ఆహ్వానించాడమ్మా! ...ఛీ...ఇదేంటీ!?...’ అనుకుంటూ వెనక్కి చూశేసరికి ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ వస్తూన్న నీ మొగుడి...దా...న్ని... చూడగానే గుండెలు జారిపోయాయి...’ అని అది అంటూంటే...
‘...అవును...నూట ఇరవై డిగ్రీలు నిగిడిపోయిందది...నిన్నాపొజిషన్ లో చూశేమో!...’ అన్నాను నోరుజారి...
‘...చూడ్లేదన్నావుగా!...ఇదెలా కనిపించిందీ!?...’ అంటూ వెంటానే పట్టేసింది వకుళ...
...‘...దొరికిపోయానే!...’అనుకుని ఓ క్షణం మౌనంగా ఉన్నా...‘...మెట్ల చాటునుంచి నువ్వూ, వంటింట్లోంచి రాధా, చూడ్లేదూ మా దెం...గు... లాట! అలాగే, నేనూ రాధా తలుపు వెనకాల నక్కి...చివరిదాకా చూశాంలే!...ఊఁ కానీ!!!...’ అంటూ ఎదురుదాడి చేశాను...
‘...చూశేశారు కదా!...ఇంక నే చెప్పడమెందుకూ!!...’ అంది వకుళ...

‘...పూర్తిగా ఎలా కనిపిస్తుంది వకూ!...సరైన లైటింగ్ లేకపోతే!!...’ అంటూ దాని మొగుడూ...‘ ఆ మెట్ల లాండింగ్, సెక్స్ క్లబ్బుల్లో లైవ్ షో స్టేజ్ కాదుగా వకూ!...’ అంటూ నా మొగుడూ ఎక్కసాలాడేసరికి ...‘...ఛీ!...నే ఛస్తే చెప్పను...’ అంటూ మూతి ముడుచుకుని కూర్చుందది...
‘...ఛీ...నోరు ముయ్యండి!...’ అని మగాళ్ళని గదిమి...‘...నువ్వు చెప్పకపోతే నీ ఫీలింగ్స్ మాకెలాతెలుస్తాయమ్మా!...ఊఁ...కానీ!!...’ అంటూ దాన్ని బుజ్జగించాను...
...‘...నిజమేకదా!...’ అనిపించిందేమో, దానికి కూడా!!...ఓ అరనిముషం ఆగి, ‘...రెచ్చి...పోయున్నాడు!...పశువులా గెంటుతాడో ఏమో బాబూ!!...’ అని భయపడుతూ, ఓరకంటితో వెనక్కి చూశాను...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది... ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...
‘...తనూ ఓ మెట్టుకిందే ఆగిపోయి...నా తొడల కిందినుంచి, దీక్షగా చూస్తూంటే...దోవకోసమేమో! అనుకుని, తొడల్ని వీలైనంత విప్పుకుని ..ప్రాణాలుగ్గబట్టుకుని అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాను...’ అని ఓ క్షణం ఆగింది ఊపిరి తిప్పుకోడానికి... మళ్ళీ ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...
మీ ఆయన ఇంకో మెట్టు పైకెక్కి...నా రెండు తొడలకిందినుంచీ చేతులు జొనిపి...కాసేపు పూ పెదాలని పైనుంచి కిందిదాకా చూపుడు వేళ్ళతో రుద్ది...ఆపైన ఓచేతి బొటకన, చూపుడు వేళ్ల కాంబినేషన్ తో నిలువుపెదాల్ని విడదీసి...మరో చేత్తో పొట్టకంటుకుపోయిన తన ...మ...డ్డ...ని కిందికి వంచుకుని...పై గుండుని... వా...టి...మధ్య...జొ...ని...పి...న వాడే!...’ అంటూ ముసి ,ముసి నవ్వులు చిందిస్తూ వికాస్ వైపు కొంటెగా చూసింది...
...నాకు చిరచిరలాడడంతో... ‘...చెప్తావా!...గిల్లనా!?...’ అన్నాను...దాని తొడవైపు చెయ్యి జాస్తూ...‘...ఒద్దు తల్లీ!...ఇప్పటికే మంటలు మండిపోతూంటేనూ!!...’ అంటూ దూరం జరిగి...‘...మూతి కాలిన రామలింగడి పిల్లి లాగ పారిపోయాడు మీ ఆయన!...’ అంటూ పక్కున నవ్వింది వకుళ...
‘... అ...క్క...డ...బొబ్బలెక్కిపోతే...పారిపోనూ మరీ!...’ అంటూ దానికీ...‘మందు రాస్తావేంటి సందూ!...’ అంటూ నాకూ... జాయెంటుగా కన్నుగీటాడు...‘...ఆ పనేదో వాతెట్టిందే చేస్తుందిలే!...’ అన్నాను, ఒళ్ళు మండి...

‘...అదేం కాదులే సంధ్యా! మా ఆవిడ చర్మం సున్నితమైందని నీకూ తెలుసుగా!... ఇక దెం...గు...లాట మొదలైతే , మెట్లమీదానించిన తన మోకాళ్ళు ఒరుసుకు పోతాయని , చిన్న సైజు కుషన్స్ విసిరాను...అవి పట్టుకోడానికి రెయిలింగ్ దగ్గరకొచ్చాడు...మీ ఆయన...’ అంటూ సర్దాడు మధు...
‘...అహాఁ!...భార్యంటే ఎంత ప్రేమ!...’ అంటూ మొగుడ్ని వెక్కిరించింది వకుళ...నేనేం మాట్లాడలేదు... ‘...కోపం వచ్చిందా! ...నవ్వుతాల కన్నాను లేమ్మా!!...’ అంటూ నా తొడ దువ్వి...
...‘...నువ్వు విసిరిన ఆ కుషన్స్ ని నా మోకాళ్ళ కింద సర్ది...విప్పుకున్న నా తొడల మధ్య నిలబడి...నా పిరుదుల వంపుకి కొద్దిగా పైన ...బొటకన వేళ్ళని నడుం మీదే ఉంచుతూ గ్రిప్ చేసి...రెండరచేతుల్నీ పొత్తికడుపు పైదాకా దోపి...ఓ చూపుడు వేలిని నా బొడ్డులో తిప్పుతూనే...మిళింద్ గాడి ...మడ్డ... కాం...డం...దాకా చొరబడ్డంవల్ల బయటికి పొడుచుకొచ్చిన నా కామకీలని చిటికెన వేళ్ళ గోళ్లతో ఒడుపుగా రుద్దాడు మధూ...వికాస్!...ఆ కితకితల్ని ఓర్చుకోలేక కాలివేళ్ళని నేలకొత్తి , మొత్తని పైకెత్తాను మధూ, తప్పించుకోడానికి!!... నా మొత్త అనువుగా పైకి లేచిందో !...ఏం పాడో!!...వికాస్ తన...మ...డ్డ...ని ,కొంచెం...కొంచెంగా నా పూ...కు...లోకి జొనుపుతూంటే...ఎలాగూ దోవ పట్టుకున్నాడుగా!...అని...తొడల్ని వీలైనంత విప్పుకుని నేనూ సహకరించాను మధూ!...’ అంటూ తన మొగుడివైపు కొంటెగా చూసింది వకుళ...

‘...అంత ...సెకన్ బై సెకన్...రన్నింగ్ కామెంటరీ ఏమక్కరలేదులే వకూ!...’ అన్నాడు మధు...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
‘...ఏమోలే!...సరిగ్గా కనిపించలేదని అన్నావ్ గా!...అంచేత వివరంగా చెప్పానూ!!...ఒద్దా!!!...’ అంది వకుళ...అమాయకత్వం నటిస్తూ...
...నోరిప్పలేక పోయాడు మధు...
...‘...ఇంతకీ నా మొగుడూ కొసకంటా దింపాడా వకూ!?...’ అంటూ నేనూ ఎగ దోశాను మంటని...‘...ఎక్కడా!...మిళింద్ గాడిది అడ్డొచ్చిందేమో!!...సగం దాకానే ది...గిం...ది...అంతేనా వికాస్!?...’ అంటూ నా మొగుడ్నీ రెచ్చగొట్టింది వకుళ ...
‘...పచ్చి...లం...జ...లై...పోయారిద్దరూ!...’ అన్నాడు వికాస్ జేవురించిన మొహంతో...

‘...ఏమీ?...ఓ నలుగురితో కుతిదీరా...దెంగించుకుని,సిగ్గుపడుతూ ఓ మూల కూర్చుంటే పతివ్రతలమౌతామా!?...ఎలా ...దెం...గిం...చు ...కున్నామో వివరంగా చెప్తే...పచ్చి...లం...జ...ల...మైపోతామా!?...అదీ మీరు చెప్పమని పోరెడితేనూ!??...’ అంటూ నిలదీశాను నా మొగుడ్ని...

...‘...వీళ్ళాగరు గురూ!...’ అని వికాస్ కి నచ్చజెప్పి...‘...కానీ వకూ!...మిళిందూ, వికాసూ నీ పూకు లోకి కార్చేసుకునేదాకా జరిగిందంతా వివరంగా చెప్పు...’ అన్నాడు మధు...
...‘...కానీవే వకుళా!...’ అన్నాను హై-ఫై కొట్టడానికి నా చేతిని పైకెత్తుతూ...అదీ బిగ్గరగా నవ్వుతూ నా అరచేతిని తన అరచేత్తో చరిచి...
‘...మిళిందు విషయం గ్రహించి...రెండు చేతులతోనూ నా మొత్తని పైకెత్తుతూ తన ...మ...డ్డ...ని మూడొంతులకి పైగా బైటికి లాక్కున్నాడే!...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టింది... ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...
‘...అవకాశం రావడమాలస్యం!...నీ మొగుడు కొసకంటా దోపేశాడమ్మా!...ఈ స్ట్రోక్ తో మగాళ్ళు సులువు గ్రహించి...వంతులుగా నా మొత్త కిందికి దింపుకుని మిళిందూ, పైకి లేపుకుని నీమొగుడూ పిడి దాకా దోపేయడం మొదలెట్టారమ్మా!...నాకూ ఆ ఊపూ, ఆ లయా, అలవాటు కావడంతో నేనూ నా వంతుగా మొత్తని పైకెత్తడం, దింపడం చేస్తూ వచ్చానే!... ’ అంటూ ఆగింది వకుళ...మళ్ళీ ‘...ఊఁ...’ కొట్టాను...

‘...కొంచెం సేపు తర్వాత మిళింద్ గాడు రెండు చేతుల్తోనూ నా మొహాన్ని పట్టుకుని పెదాల్ని జుర్రుకోడం మొదలెట్టాడు...నీ మొగుడేమో నా గుబ్బల్ని పిసికేయడం మొదలెట్టాడు...ఆశ్చర్యమేమిటంటే...నా పూ...కు...లో జోడు గూటాలు లయ తప్పకుండా లోపలికీ, బయటికీ కదుల్తూనే ఉన్నాయి...ఎంచేతో బుర్ర పగలకొట్టుకున్నా అర్థం కాలేదనుకో!...’ అంటూ నా వైపు కొంటెగా చూసిందది...
‘...ఎంచేతేమిటీ!...నీకు కుతెక్కువై మొత్తని రిథ్మిక్ గా పైకీ, కిందికీ ఆడించావ్...అంచేతే మా చేతుల్ని మరో పనికుపయోగించాం...నేనూ, మిళింద్ గాడూనూ...’ అన్నాడు వికాస్ కసిగా...

‘...మరి మొదట్లో ఒకటింపావు గూటాలు పట్టడమే గగనమైపోతే...పోను,పోనూ...ఒకటిన్నర...ఆ పైన ఒకటింముప్పావు...ఆఖర్లో రెండూనూ ...ఎలా పట్టాయో అర్థం కాలేదే!...’ అంది వకుళ ఇంకింత వగలు ఒలకబోస్తూ...
‘...ఎందుకా!...కడవలకొద్దీ కార్చుకున్నావేమో సంధ్య లాగ!...దాని పూకులోనూ నాదీ, వాసుదీ పూర్తిగా పట్టేశాయి చివర్లో!...’ అన్నాడు మధు బొంగురుగొంతుతో...
‘...అందుకేనేమో!...కళ్ళు మూతలడిపోయాయి!...మరుక్షణం నా...లో...తు...ల్ని...ఉడికిపోతూన్న జంట ఫౌంటెన్లు ఒక్కసారిగా ముంచెత్తు తూన్న ఫీలింగు...అవేమిటో ఆలోచించే ఓపిక లేక...అందుబాటులో ఉన్న మిళింద్ గాడ్ని గాఠ్ఠి గా వాటేసుకున్నాను మధూ!...’ అంటూ ముగించి, తల వాల్చుకుంది వకుళ...

...ఓ రెండు నిముషాలు మౌనం రాజ్యమేలింది కార్ లో...ఆ తరవాత గొంతుసవిరించుకుని...‘... మగతనం గురించీ...దెంగులాడే శక్తి గురించీ మన మొగాళ్ళం ఎన్ని డప్పాలు కొట్టుకున్నా ...ఆ...ప...ని...లో ఆడదానిదే వికాస్, అంతిమ విజయం...’ అన్నాడు మధు...
‘...ఏంటా సిగ్గుమాలిన స్టేట్మెంటూ!...’ అన్నాను ఒక్కసారి ఖంగుతిని...
‘...నిజం సంధ్యా!...మన త్రీసమ్ ముగిసింతర్వాత నాకూ , వాసుకీ లేవడానికి ఓపిక లేక వేలాడిపోయినా, నువ్వు లేచి పరిగెత్తలే!....’ అన్నాడు మధు...‘...అది తప్పని పరిస్థితుల్లో చేసింది...ఓపిక ఉండి కాదు!...’ అంటూ వాదించాను...
‘...సరే!...నే చెప్పేది విన్న తర్వాత మాట్లాడు... చివర్లో నువ్వూ, రాధా తలుపేసేసుకున్నారా!...సోఫా మీద నా పక్కనున్న వాసు కూడా నిద్దర్లోకి జారుకున్నాడు...నేను మెల్లిగా లేచి మెట్ల వైపు వెళ్ళాను...అప్పుడూ...’ అంటూ ఆగిపోయి...‘... నేను చూసింది చెప్పనా వకూ!? ...లేకపోతే నేనన్న మాట ఒప్పుకుంటావా??...’ అన్నాడు మధు...
‘...ఏం చూశావ్?...’ అంది వకుళ...దాని గొంతులో వణుకు విని ఆశ్చర్యంగా దాని మొహం చూశాను... కత్తివాటుకి నెత్తురుచుక్క లేదు...‘...ఏంటా!...’ అనుకుంటూంటే ‘...చూడవలసిందే చూశాలే!...ఇంతకీ ఏమంటావ్?...చెప్పమంటావా!...లేక నేనన్నది నిజమని ఒప్పుకుంటావా?...’ అంటూ రెట్టించాడు...

‘...నేనొప్పుకోడం తరవాత సంగతి...నలుగుర్లో చెప్పావంటే మాత్రం నేను పిల్లల్ని తీసుకుని...నిన్నొదిలేసి వెళ్ళిపోవడం ఖాయం!...’ అని ఆడపులిలా గర్జించింది వకుళ...దాంతో నోరు మూశాడు మధు... ( end of page 130)
...వాతావరణం అనుకోకుండా వేడెక్కిపోవడంతో నేనూ, వికాస్ కూడా మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం...కొంత సేపు...
...ఇంతలో అదృష్టం కొద్దీ నా మొబైల్ మోగింది...పిల్లలకోసం కేటాయించిన ట్యూన్ కావడంతో...హలో అనకుండానే ‘...ఆ చెప్పరా చిన్నా! ...ఎక్కడిదాకా వచ్చారూ?...’ అనేశాను... ‘...నేనమ్మా సంధ్యా!...ప్రోగ్రామ్ లో చిన్నమార్పు...మేము మధ్యలో మరో క్షేత్రం కూడా చూసుకుని ఎల్లుండి వస్తాము...’ అన్నారు వకుళా వాళ్ల అమ్మగారు...అవతల పక్కనుంచి...
...‘...ఒహ్!...మీరా ఆంటీ!...బాగా జరుగుతూందా మీ ట్రిప్!?...’ అంటూ కాసేపు కుశలప్రశ్నలేసి...‘...ఓ పని చెయ్యండాంటీ!...మీరు ఆగిపోయినా మగపిల్లల్ని ఏ బస్సులోనో పంపించేయండి...మేం దింపుకుంటాం...వాళ్లని పరీక్షలకి చదివించాలి!...’ అన్నాను...అవును... అన్నట్లుగా తలలూపారు మిగిలిన ముగ్గురూ!...
...‘...ఒక్క రోజేగా!...పర్లేదులే!...పైగా వాళ్ళు అన్నీ చదివేసుకున్నారంటున్నారు...ఒప్పించమనే నాకు ఫోన్ ఇచ్చారు...’ అందావిడ నవ్వుతూ...
‘...మా పెద్దాడికివ్వండి ఫోను...’ అన్నాను...కాసేపు పిల్లల్తో మాట్లాడినట్లుందావిడ...‘ ...వికాస్ తో మాట్లాడతారటమ్మా!...తనకియ్యి...’ అందావిడ...
‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...’ అంది వకుళ...‘...తలూపి...ఆ పనే చేసి , ఫోన్ మధ్యలో పెట్టాను...‘...నాన్నా!...ట్రిప్ బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నాం...రేపో సఫారీ పార్క్ కి వెళ్తున్నాం...ఇంకొక్క రోజేగా!...అమ్మకి చెప్పవా ప్లీజ్!...’ అంటూ మా పెద్దాడి గొంతు...‘...అవును అంకుల్!...మా అమ్మకి కూడా చెప్తావుగా!...’ అంటూ దివ్య సపోర్టు కమ్ రిక్వెస్టు... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చేశారు దివ్యా!...చప్పుడ్లు తెలీటంలే! ...అమ్మ, నాన్న కూడా వింటున్నారు...’ అంటూ రాహుల్ వార్నింగు...
‘...అమ్మ వెధవా!...ఈ తెలివితేటలు చదువులో చూపించు!...దివ్యనుండనిచ్చి బాయెస్ ముగ్గురూ బస్సులో ఒచ్చేసేయండివాళే...’ అంటూ కొడుకుని గదిమింది వకుళ...

‘...అన్నలుండాల్సిందే!...’ అంటూ రాగం లంకించుకుంది దివ్య...మా చిన్నాడూ జత కలిపాడు...
‘...ఊరుకోండమ్మా!... ఊరుకోరా!...’ అంటూ మధూ , వికాస్ లు జలిమిగా పిల్లల్ని ఓదార్చి... ‘...ఏమంటారూ!...’ అన్నట్లుగా మా వైపు చూశారు మగాళ్ళు... మేమేం మాట్లాడలేదు...
‘...సర్లే!... ఉండండోయ్!..’ అన్నాడు వికాస్...‘....అమ్మమ్మనీ , తాతనీ సతాయించకూడదు మరి!...ఏమంటావ్ వకూ!...’ అన్నాడు మధు , మాట కలపడానికి ట్రై చేస్తూ... అది సమాధానం చెప్పకుండా కిటికీలోంచి బయటికి చూస్తూ ఉండిపోయింది...
‘...థాంక్స్ అమ్మా!...థాంక్స్ నాన్నా!...’ అంటూ అరిచి ఫోను పెట్టేశారు పిల్లలు...
‘...ఇలా గారం చేశే పిల్లల్ని పాడు చేస్తున్నారు...’ నేను మగాళ్ళిద్దరినీ జాయెంటుగా కూకలేశాను...
‘...సర్లే!...ఆకలేస్తూంది...ఏదైనా ధాబా దగ్గరాపు మధూ!...తిండి తిని వెళ్దాం...’ అన్నాడు వికాస్... ‘...అలాగే!...ఆ తరవాత మా ఇంటికెళ్ళి నలుగురం...వెచ్చగా...రెస్ట్ తీసుకుందాం...రేప్పొద్దున్న వెళ్దురుగాని , మీ ఇంటికి...’ అన్నాడు మధు... ‘...గుడ్ ఐడియా!...ఏమంటావ్ సంధ్యా!...పిల్లలెలాగూ రావటంలేదుగా!...మళ్ళీ ఎప్పుడొస్తుందో అవకాశం!...’ అన్నాడు వికాస్ చాటంత మొహంతో...
‘... సిగ్గులేకపోతే సరి...జరిగింది చాల్లేదూ!...వారం రోజులదాకా నాజోలికొచ్చావో ఊరుకునేది లేదు...’ అన్నాను ఘాటుగా... ‘...నువ్వైనా చెప్పు వకూ!...’ అంటూ దాని వైపు చూశాడు... అది చివాల్న తల తిప్పుకుంది...

‘...ఊరుకో గురూ!...ఇంకా వేడి చల్లారలేదు...’ అని సన్నగా అంటూ ఓ డీసెంట్ ధాబా ముందర కార్ ఆపాడు మధు
...ఓ టేబుల్ దగ్గర కూలబడి , డ్రింక్స్ , డిన్నర్ ఆర్డర్ చేసి మగాళ్లని మెన్స్ రూం లవైపు పంపించాక ... ‘...ఇప్పుడు చెప్పవే ఏం చేశావో!?...’ అన్నాను వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూస్తూ!
‘...ఎవరికీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న... ‘...నా మొగుడికీ, మిళింద్ కీ...’ అన్నాను...‘...నేనేం చేశానూ!...’ అని సాగదీసిందది ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...‘...అదేగా చెప్పమంటూంట!...’ అన్నాను...ఏమీ మాట్లాదకుండా వకుళ చూపులు తిప్పుకుంది...‘...తొందరగా చెప్పవే , మన మొగుళ్ళొచ్చేలోపల...’ అని నేనంటూంటే...మాఇద్దరి మొబైల్స్ మోగాయి...
‘...ఆకలి చూపుల అందగాడే...’ అంది ముందు చూసిన వకుళ... ‘...మదన్ జీజూ...ఈ టైమ్ లో చేశాడేంటబ్బా!...అదీ నాకు!!...’ అని గొణుక్కుంటూంటే, ...కానీ... అన్నట్లుగా కన్ను గీటుతూ కుర్చీలోంచి లేచి, దూరంగా వెళ్ళింది...
‘...నమస్తే జీజాజీ!...మీరూ, దీదీ బాగున్నారా!... ’ అని మర్యాదగా పలకరించాను...ఎటువంటి దుష్టు ప్రపోజల్స్ వినాల్సొస్తుందో అని భయపడుతూ...

ఓ రెండు నిముషాలు తను చెప్పదల్చుకున్నది చెప్పేశాక... ‘...సరే!... నేనూ, మీ దీదీ ఎదురు చూస్తాం...!’ అని పెట్టేశాడు మదన్ జీజూ... స్థాణువైపోయాను , అతగాడి ప్రపోజల్ విని...
...ఇంతలో వకుళ తిరిగొచ్చి ‘...మనం ఢిల్లీ చేరకముందే మన ఖ్యాతి చేరిపోయిందే తల్లీ!...’ అందది నీరసంగా కుర్చీలో కూలబడి... ‘...అదేంటీ!?...’ అన్నాను....ఆ మాటలకి బిత్తరపోయి...

‘...డాన్స్ లో నీకో ముఖర్జీ తగిలాడుగా! తనతో నువ్వు రెచ్చిపోయి డాన్స్ చేశావ్...గుర్తుందా!...’ అని ఆగింది...అవునన్నట్లు తలూపాను... ‘...అతగాడు మన బిమల్ బాబు ఫ్రెండు...ఇవాళ మధ్యాన్నం ఏదో మీటింగ్ లో కలిశారట ...బీరు తాగుతూ చెప్పేశాడుట... ఆ వివరాలు...’ అందది ఘాటుగా...‘...వాడికి మన ఉద్యోగపు వివరాలు చెప్పలేదే!...’ అన్నాను ఆశ్చర్యంగా...
‘...నీ పేరు చెప్పావుగా! నాపేరు ఇంకెవరో చెప్పుంటారు ...ఇక నీ ఫిగర్ గురించీ , వాటి బిగువుల గురించీ అతగాడు చిలవలు,పలవలుగా చెప్పేశాడట...మనని పట్టేయడానికి మన ప్రొఫెసర్ కి అవి చాలవూ!...’ అందది... ‘...ఐతే ఏమంటాడూ!...’ అన్నాను...ఏం వినాల్సొస్తుందో! ...అన్న బెదురుతో గుండెలు దడ,దడలాడుతూంటే... ‘...రేపు సాయంత్రం నిన్నూ, వికాస్ నీ వాళ్లింటికి పంపించమంటాడు...’ అందది కుండ బద్దలు కొట్టినట్ట్లు...
‘...నువ్వు రావా?...’ అన్నాను...‘...పిలిస్తేగా!?...’ అందది...‘...నా వల్ల కాదు తల్లీ!...ఓపిక లేదు...’ అన్నాను దానికి చేతులెత్తి దండం పెట్టి... ‘...కొంతకాలం ఎక్కడికో పోతాడుట...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...అంటాడు...నీ మీద తెగ మోజు పడిపోతున్నాడులేమ్మా!.. దీపా మేడం చేత ఫోన్ చేయిస్తానన్నాడు...’ అందది... ‘...ఏమోనమ్మా!...కష్టం...నువ్వూ, మధూ కూడా వస్తానంటే ఆలోచించచ్చు... ’ అన్నాను కాస్త మెత్తబడుతూ...
‘...వాళ్ళేమంటారో!?...మళ్ళీ ఫోన్ చేస్తే చెప్తాలే!...ఇంతకీ నీ జీజూ ఏమంటాడూ!...’ అంటూ కూపీ లాగిందది...
...మదన్ జీజూ కోరిక గురించి చెప్దామా! వద్దా!!...అని గుంజాటన పడుతూ మాట్లాడకుండా ఉండి పోయాను ...‘...చెప్పవేం!?..’ అంటూ పొడిచిందది...
‘...తిట్టకేం!...‘...నమస్తే జీజాజీ!...మీరూ, దీదీ బాగున్నారా!... ’ అని మర్యాదగా పలకరించాను...ఎటువంటి దుష్టు ప్రపోజల్స్ వినాల్సొస్తుందో అని భయపడుతూ... ఎలా బాగుంటాం సంధ్యా!... మమ్మల్ని ఒదిలేసి...నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ వకుళతో కలిసి...ఎరోటిక్ గా మరో గ్రూప్ తో ఈవినింగ్స్... ఎంజాయ్ చేస్తూంటే!!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...మీకెవరు చెప్పారూ! అన్నాను ఆశ్చర్యంగా...

‘...ఎవరో ఒకళ్ళు!...అవునో, కాదో చెప్పు!!...’ అని నిలదీశాడు... ‘...ప్లీజ్!...చెప్పండి జీజూ!!...’ అంటూ సన్మోహనాస్త్రం ప్రయోగించాను
‘... ఓ బిజినెస్ పార్ట్నర్ మోహిత్ పటేల్ చెప్పాడులే...నువ్వూ , వకుళా అందర్నీ డామినేట్ చేశార్టగా!?...’ అన్నాడు...నా నోట మాట రాలేదు ‘...వకుళ ని మీకు పరిచయం చేసినట్లు లేదే!...’ అన్నాను ఓ క్షణంతరవాత తేరుకుని...
నీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ గురించీ, ఆవిడ మొగుడి గురించీ, నీ దీదీ చెప్పిందిలే!...రేపు సాయంత్రాన్ని మన మూడు జంటలూ ఎరోటిక్ గా మార్చుకోవాలి ...ఒహ్...సారీ!...నాకో ముఖ్యమైన కాల్ వస్తూంది...నువ్వూ , మీ దీదీ ఏర్పాట్లు చూసుకోండి... అంటూ కట్ చేశాడు...
...ఎలా తప్పించుకోవాలా!...అని ఆలోచిస్తూంటే నువ్వొచ్చావ్...’ అని ముగించి , దాని వైపు చూశాను , ‘...నా వల్ల కాదే!...’... అంటుందేమో నని...
‘...రేపు సాయంత్రమే!...ఇదెక్కడి గొడవే!!...!...మరో రోజంటే ఆలోచించచ్చు!!!...’ అందది , ఓ క్షణం మౌనం తర్వాత ...ఇద్దరం ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయాం...ఏం చెయ్యాలా!...అని...

‘...ఏంటి?...అంత సీరియస్ గా ఆలోచిస్తున్నారూ??... మీరూ వెళ్ళి రండి...రెస్ట్ రూమ్స్ కి...’ అంటూ మగాళ్ళు భుజాలు తట్టేసరికి లేచి బయల్దేరాం...
...‘...బిమల్ బాబు ఫోన్ చేస్తే ఏం చెప్దామే!?...’ అంది వకుళ ,ఓరెండడుగులు వేసిన తర్వాత... ‘...అది తరవాత చూద్దాంలే!...ఇంతకీ మధుమీద నీకెందుకంత కోపం ఒచ్చిందీ!?...’ అని అడిగాను...
‘...ఛ... పోవే!...’ అందది...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో... మాట్లాడకుండా ముందుకు నడిచాం...
.‘...దాటేయ్యకు...నేనడిగిందానికి బదులు చెప్పు...’ అన్నాను దాని చెయ్యిలాగి... చెప్పబోయిందే!...‘...తరవాత చెప్తాలే!...’ అనేసింది....ఎవరో ఎదురొచ్చేసరికి... .‘...ఏం చెప్దామే!...’ అని మళ్ళీ అందది కాసేపు తర్వాత...
‘...రేపు పొద్దున్న ఫోన్ చేస్తామని చెప్పు...నేనూ అలాగే చెప్తాలే!...నన్నడిగినా!...’ అన్నాను ఓ దుష్టమైన ఆలోచన మనస్సులో మెదలడంతో...
...చెరో రెస్ట్ రూంలోకీ దూరాం...నేను బయటికొచ్చి , కొద్దిసేపు వెయిట్ చేశాను దానికోసం...అది ఎంతకీ రాకపోయే సరికి మెల్లగా ముందుకి నడిచాను...పరధ్యానంగా...

...కాసేపు తరవాత చూసుకునేసరికి ,నేను బాగా ముందుకొచ్చేశాను...వెనకకి తిరిగి చూస్తే వకుళ నెమ్మదిగా వస్తూంది...ఎటో చూస్తూ... సర్లే... అనుకుని మా టేబుల్ వైపు నడిచాను ...మగాళ్ళు నవ్వుకుంటూ ఏదో చెప్పుకుంటున్నారు కానీ నన్ను చూడలేదు...ఏం చెప్పుకుంటున్నారో విందామని పిల్లిలా వాళ్ళ వీపుల వెనక చేరాను...
‘...వకుళ కి అంత కోపమెందుకొచ్చిందీ?...నువ్వేం చూశావ్?!...’ అంటున్నాడు వికాస్...
‘...చెరో వైపూ , నువ్వూ మిళిందూ , సోలిపోయిన మడ్డల్తో కళ్ళు మూసుకుని పడుంటే , మా ఆవిడ చెరో చేత్తో...వా...టి...ని అన్ని వైపులా కదిలిస్తూ ఆడుకుని...ఆ తరవాత... అంటూ ఏదో సైగ చేసి...అప్పటికీ మీ ఇద్దరికీ మెలుకువ రాలేదు...తన మొహం లో తృపి చూసి తీరాల్సిందే!...’ మధు ముసిముసిగా నవ్వుతూ...
‘...నిజమే !...అక్కడ...ఏదో చెయ్యి తగులుతూన్నట్లనిపించింది గానీ, కళ్ళు తెరిచే ఓపిక లేకపోయిందనుకో!... అంచేత ఆడాళ్ళదే గురూ అంతిమవిజయం...’ అన్నాడు నామొగుడు జత కలిపి...

‘...వాళ్ళ సంభాషణ బట్టి , వకుళ ఏంచేసిందో చూచాయగా గ్రహించడంతో ఒంట్లో రక్తమంతా మొహంలోకి చేరినట్లైంది...ఆ స్థితిలో వాళ్లముందుకెళ్ళలేక ,తల దించుకుని వెనక్కి తిరిగానేమో!... ఓ మెత్తటి చేతుల్లో తూలి పడ్డాను...తలెత్తేసరికి కందగడ్డ లాంటి వకుళ మొహం కనిపించింది...
...మరో మాట మాట్లాడకుండా దాని చెయ్యుచ్చుకుని ,పక్కనే ఉన్న తలుపులోంచి బైటికి నడిచాను...శీతాకాలపు చల్లగాలిలో కాసేపు నిలబడ్డతర్వాత ఇద్దరం తేరుకున్నాం...

‘...దేనికే అంత బాధ!...నిజం ఒప్పుకున్నారుగా మన మొగుళ్ళు!...’ అన్నాను దాని వీపు మీద మెత్తగా రాస్తూ...
‘...మధు పూర్తిగా చెప్పలేదు...’...అంది వకుళ ...మళ్ళీ ఎఱ్ఱబడుతూన్న మొహంతో...‘...పోనీ నువ్వు చెప్పు...’ అన్నాను ...
...అటూ ,ఇటూ చూసి...తన బొటకన వేలు నోట్లో పెట్టుకుని చీకింది...నా కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...‘...రెండూనా!...’ అన్నాను... కనురెప్పలార్పింది...అవునన్నట్లు.... ‘...తుడవకుండానేనా!!?...’ అన్నాను... నాకూ బీపీ పెరిగిపోతూంటే!...‘...నా దగ్గర బట్టెక్కడిదే!...’ అందది బలహీనంగా...
‘...అంటే!...నా...కే...శా...వన్నమాట!!....ఆ...పనీ చూశాడా మీ ఆయన!!?...’ అన్నాను వెఱ్ఱెక్కిపోయి...
‘...ఏమో!...తెలీదు...ఇద్దరివీ మళ్ళీ గాలి పోసుకుంటూంటే , నోరు తెరుచుకుని చూస్తూ ఉండిపోయానే గానీ...తను ఎప్పుడొచ్చాడో గమనించలేదే!... ఏదో చప్పుడు వినిపించి తలెత్తేసరికి ...ఎదురుగా నిలబడున్నాడు!... మా కళ్ళు కలవగానే నా వైపొకసారి తీక్షణంగా చూసి, వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళిపోయాడు... భయమేసి , నేనూ లేచొచ్చేశానమ్మా తనవెనకే!...’ అందది...సన్నగా వణుకుతూన్న గొంతుతో...

...నాకూ నోట మాట రాలేదు కొద్ది సేపు ... ‘...వెనకే వచ్చానన్నావుగా! సర్ది చెప్పడానికి ట్రై చేయలేదా!?...’ అని అడిగాను...
‘...వెంటనే మాట్లాడడానికి ధైర్యం చాలలే...’ అందది బెదురుగా... ‘...సర్లే నడు...’ అన్నాను మా టేబుల్ దగ్గరకి వెళ్దామని...
‘...ఓ సాయం చేస్తావా?...’ అందది ‘...ఏంటది?...’ అన్నాను... ‘...నువ్వు సర్ది చెప్పాలి మధుకి!...’ అంది వకుళ...ఓ సారి నా కళ్ళల్లోకి చూసి , మళ్ళీ చూపు దించుకుంటూ...‘...అలాగే! వీలుచూసుకుని మాట్లాడతాలే!...నడూ, ఆలస్యమైపోతూంది ఇల్లు చేరడానికి...’ అన్నాను దాని చెయ్యుచ్చుకు లాగుతూ...
‘...ఎప్పుడో కాదు...ఈరాత్రే చెయ్యాలాపని...ప్లీజ్!...’ అంటూ చేతులు పట్టుకుందది..., అక్కడునుంచి కదలకుండా... ‘...ఇవాళే!?...ఎలా వీలౌతుందీ?...మేం ఇల్లు చేరక్కర్లే?...’ అన్నాను ఆశ్చర్యంగా...

‘...ఎందుకు కాదూ!...ముందు మాఇల్లు తగుల్తుంది...నువ్విప్పుడింటికెళ్ళి చేసేదేముంది...పిల్లలు రేపుకదా వచ్చేది!...అంచేత మా మాస్టర్ బెడ్ మీద మధుని నువ్వు దువ్వు...నేను గెస్ట్ రూంలో వికాస్ కౌగిట్లో విశ్రాంతి తీసుకుంటా......’ అందది...
‘...అమ్మ దొంగా!...మా ఆయనతో ఏకాంతం కోసమా ఈ నాటకం!...సర్లే, అలాగే కానీ ’ అంటూ దాని పిర్ర గిల్లాను...నాకు కూడా ఓ రాత్రి ఏకాంతంగా మధుతో గడపాలని ఉండడంతో...
‘...ఛీ!...అదేం కాదు!!...’ అని సిగ్గులొలకబోస్తూ నా వీపుమీదొక్కటిచ్చుకుని...‘...లేకపోతే అవకాశం వచ్చినపుడల్లా దెప్పుతాడేమోనని భయమేస్తూందే!...’ అందది బేలగా...
‘...ఏం పర్లేదు...మనమూ చేద్దామాపని...వెళ్దాం రా!...’అంటూ దాని చెయ్యుచ్చుకుని మా టేబుల్ వైపు నడుస్తూ ,...‘...అవును పిల్లా!...రుచెలా ఉందేంటీ!...’ అన్నాను...

‘...దేనిదీ!...’ అని మొదట సాగదీసినా , నేను కొంటెగా చిరునవ్వు చిందిస్తూ మాట్లాడకుండా ఉండిపోయేసరికి...‘...ఛీ!...నీకెంతసేపూ అదే రంధి!...’ అంటూ నన్ను కూకలేసి... ఏం తింటాడో గానీ...వా...డి...ది ...ఎందుకో...కా...స్త...తియ్యగా కూడా అనిపించిందే!...అది రూఢి చేసు కుంటూంటేనేగా , నా మొగుడు చూస్త!...’ అని ఒప్పుకుంది...ఎఱ్ఱ గులాబీలు విరబూసిన బుగ్గల్తో...
...మాటల్లో పడి మా టేబుల్ దగ్గరకొచ్చేశామన్న సంగతి గమనించలేదనుకుంటా , ‘...ఇట్స్ ఓకే మేమ్!...నేను వకుళని ఒప్పించి ఫోన్ చేస్తా!...’ అంటూన్న వికాస్ మాట వినిపించేసరికి టక్కున ఆగిపోయి , వకుళ చెయ్యుచ్చుకులాగాను...
‘...దేనికే , నన్నొప్పిస్తానని మాటిచ్చేస్తున్నాడు నీ మొగుడూ!...’ అని నా చెవి కొరికింది...అది విన్న వకుళ...‘...నాకేం తెలుసూ!...తననే అడుగూ!!...’ అన్నాను చిరచిరలాడడంతో...
... ఇంతలో మధు మొబైల్ మోగినట్లుంది...‘...అసీ చంగా హై దీపాజీ!...’ అంటూ పంజాబీలో సంభాషణ మొదలయ్యేసరికి, మా ఇద్దరికీ అర్హ్తమైపోయింది , ఫోన్ చేసిందెవరో ...

‘...మనం వెంటనే ఒప్పేసుకోలేదని అట్నించి నరుక్కొస్తున్నారే!...’ అని గుసగుసలాడింది వకుళ , నవ్వుతూన్న కళ్ళతో... ‘...మాట్లాడకుండా విను...’ అని దాన్ని గదిమి...సంభాషణ వినడానికి చెవులు రిక్కించాను...
...‘...మధు హాఁ జీ... హాఁ జీ... లు తప్ప మరో మాట వినిపించలేదు...కాసేపు తరవాత ‘...మైఁ...సంధ్యాకో తుసీ ఘర్ భేజ్ దూంగాజీ!...’ అని కట్ చేశాడు...
‘...విన్నావుటే!...నీ మొగుడు నన్నెవరింటికో పంపిస్తాడట!...’ అన్నాను...ప్రతీకారం తీర్చుకుంటూ...‘...ఇష్టముంటేనే వెళ్ళూ!...’ అని చిరుకోపంతో అంటూ అడుగు ముందుకి వేసిందల్లా , మళ్ళీ ఆగిపోయింది... మగాళ్ళ మొబైల్స్ మళ్ళీ మోగడంతో ...
...మేమ్... అంటూ వికాస్ , ...దీపాజీ... అంటూ మధు , ఎవరి పార్టీలతో వాళ్ళు ఓ అరనిముషం మాట్లాడి ...వి విల్ కాల్ బాక్...షూర్... అంటూ పెట్టేసి ...మొహాలూ, మొహాలూ చూసుకుంటూ ఉండిపోయారు...

‘...ఏవంటుంది గురూ!?...’ అన్నాడు ముందు తేరుకున్న వికాస్...సమాధానంగా మూడు వేళ్ళు చూపించి , ...నీ సంగతేంటీ!... అన్నట్లుగా కళ్ళెగరేశాడు మధు...
‘...సేమ్!...!’ అని వికాస్ అనే సరికి...‘...ఉఫ్!...ఇప్పుడెలా!?...’ అంటూ తల పట్టుకున్నాడు మధు...
‘...ఏంటే వీళ్ళ బాధ!?...’ అంది వకుళ...
‘...మీతో బాటు మా ఇద్దర్నీ కూడా రమ్మంటున్నట్లుంది మాధురీ మేమ్...అటు దీపా మేమ్ కోరిక కూడా అదేనేమో!... ఏంచెయ్యాలో అర్థం కావటం లేదు మన మగ ధీరులకి...చూద్దాం ఏం చేస్తారో!...’ అన్నాను... ఇంతలో,
‘...ఓ పని చేస్తే!...’ అంటూన్న మధు గొంతు వినిపించే సరికి , మాట్లాడద్దన్నట్లుగా సైగలు చేసుకుని తయారయ్యాం...వాళ్ళ మాటలు వినడానికి...
‘...ఊఁ...చెప్పు!...’ అంటూన్నాడు వికాస్...‘...ఆ రెండు జంటల్నీ మీ ఇంటికో , మా ఇంటికో రమ్మంటే!...’ అని మధు పరిష్కారం ...‘ఎక్సెలెంట్...అలాగే చేద్దాం...’ అని వికాస్ మొదట అన్నా... ‘...ఒప్పుకుంటారంటావా మనవాళ్ళూ!...పలకరిస్తే కరిచేసేట్లున్నారు...’ అని వాపోయాడు ఆ తరవాత...
నవ్వుని అతి కష్టం మీద ఆపుకున్నాం...ఇద్దరం...

...ఓ రెండు క్షణాల మౌనం తరవాత ... ‘...మా ఆవిడని ఒప్పించే భారం నీది...మీ ఆవిడని ఒప్పించే భారం నాది...’ అన్నాడు మధు...తలూపి సరే అన్నట్లున్నాడు నా మొగుడు...మళ్ళీ కాసేపు మాటలాగిపోయాయి...నేనూ , వకుళా మొహాలు చూసుకుంటూ ఉండిపోయాం...
‘...ఏమైపోయారు వీళ్ళూ!...’ అంటూన్న వికాస్ మాటా... కుర్చీలు జరిగిన చప్పుడూ వినిపించేసరికి , పాసేజ్ లోకి పరిగెత్తి , మళ్ళీ వెనక్కి తిరిగాం ..
‘...ఏం చేద్దామే!?...’ అన్నాను వకుళతో, నెమ్మదిగా దాని పక్కనే నడుస్తూ ...‘...ఎలా ఒప్పిస్తారో అదీ చూద్దాం!...’ అంది వకుళ...‘...బెట్టు చేయాలి సుమా!...’ అన్నాను....‘...మనిద్దరం ఓ పుష్కరం నుంచీ కాపురాలు చేసుకుంటున్నామని మర్చిపోకు...’ అందది...
‘...మొగుళ్ళు మారుతున్నారని మర్చిపోకు...నా మొగుడు ఆడాళ్ళని మాలిమి చేసుకోడంలో ఘటికుడు...’ అన్నాను నవ్వుతూ...
నా మొగుడూ ఆడాళ్ళని లొంగదీసుకోడంలో ఘటికుడే!...మొరటుగానేననుకో!!...నువ్వెంతవరకూ నిలబడతావో అదీ చూస్తాగా!...’ అని ఛాలెంజి చేసింది వకుళ...
..నాకు మెలుకువొచ్చేసరికి కిటికీ కర్టెన్ లోంచి వెలుగొస్తూంది...‘...తెల్లారిపోయినట్లుంది...’ అనుకుంటూ లేచి టైం చూస్తే తొమ్మిది... నా వైపు చూసుకుంటే ఒంటిమీద నూలుపోగు కూడా లేదు...పక్కకి చూశేసరికి, మరో వైపు ఒత్తిగిల్లి పడుక్కున్న మధు...గత రాత్రి అనుభవాలు గుర్తు రావడంతో బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి...మొహం కడుక్కోవాలనిపించి , పిల్లిలా లేచి బాత్రూం లోకెళ్ళాను...

... మొహం కడుక్కుని నా పెట్టీ కోట్, బ్రాసియర్ ల కోసం బాత్ రూం తలుపుమీది హాంగర్ వైపు చూస్తే , ఖాళీగా ఉందది...అపుడు గుర్తొచ్చింది ... మొదటిదెక్కడుందో తెలీదనీ...రెండోది మధు దిండు కిందుందనీ...చేశేది లేక కప్ బోర్డ్ లో ఉన్నవకుళ నైటీల్లోంచి కాస్త మందంగా ఉన్నదాన్నివేసుకుని జుట్టు ముడేసుకుంటూ అద్దంలో చూసుకున్నాను ...
... నా స్థనాల కదలిక , తొడల షేపూ స్పష్టంగా తెలుస్తూంది...నా బాగ్ వెతుక్కుని ,కనీసం బ్రాసియర్ వేసుకోవాలి బాబూ!...ఇలా మగాళ్ల కంట పడితే కొంప ములుగుతుంది...అనుకుంటూ బైటికొచ్చి , ఒద్దనుకుంటూనే మంచం వైపు చూశాను... మధు బోర్లా పడుక్కుని నిద్దరౌతున్నాడు...ఓ గంట క్రితం జరిగింది గుర్తొచ్చేసరికి, మొహంలోకి రక్తం ఎగజిమ్మింది... తటాల్న చూపు తిప్పుకుని , చకచకా గదిలోంచి బైటికొచ్చాను...
..కమ్మటి కాఫీ వాసనతోబాటు మరో తమాషా వాసన వస్తూంది వంటింట్లోంచి...అటేపెళ్ళేసరికి , వీపుని కప్పేస్తూన్న పట్టులాంటి జుట్టు ముడితో , కళకళలాడిపోతూన్న మొహంతో ‘...కలనిజమాయెగా!...కోరిక తీరెగా!...’ అని కూనిరాగం తీస్తూ రెండు కాఫీ ట్రే లని సిధ్ధం చేస్తూంది వకుళ... పింక్ నైటీలోంచి దాని సన్నటి నడుమూ , బింకమైన పిరుదులూ , పల్చటి తొడలూ...పొడుగాటి కాళ్ళూ మిలమిలా మెరిసి పోతున్నాయి...
‘...దా తల్లీ...ఘుమ,ఘుమలాడి పోతున్నావు!...ఎంతేంటీ స్కోరూ!?...’ అందది...వెనక్కి తిరక్కుండా! ...‘...ఛ!...అంత కుళ్ళు కంపు కొడుతున్నానా!...’అంటూ, కుడి చేత్తో తొడలమధ్య అంటుకుపోయిన నైటీ ని బైటికి లాక్కుంటూ దాని పక్కనచేరాను..

...అది ఏం మాట్లాడకుండా ఆ చెయ్యిని పట్టుకుని నా ముక్కుల దగ్గరెట్టింది...నా చెయ్యితో బాటు దాని చేతినీ వాసన చూశాను...రెండూ ఒకేలా ఉన్నాయి...అదేంటో అర్థమవడంతో కళ్ళు వాల్చుకుని, ఓ ట్రే ని పుచ్చుకుని కాఫీ టేబుల్ వైపు నడిచాను...
‘...ఏమ్మా!...అన్ని కోరికలూ తీరలేదేంటీ , మరో రౌండ్ కి తయారై వచ్చావు...’ అందది నన్ను ఎగాదిగా కొంటెనవ్వుతో చూస్తూ...
‘...అక్కడికి నువ్వు కానట్టూ!...మగాళ్లు లేవకముందే కాఫీ తాగి స్నానం చేద్దామని వచ్చానూ...’ అంటూ ఓ బిస్కెట్ నీ, కాఫీ కప్పునీ అందుకున్నాను...
‘...కాసేపట్లో వాళ్ళూ లేస్తారులే వాసనకి!...ఇంతకీ...ఒప్పుకున్నావా!?...’ అంటూ నాకెదురుగా ఉన్న స్టూల్ మీద కూర్చుంది వకుళ, కాఫీని సిప్ చేస్తూ...
‘...మధు నన్నడిగితేగా!...’ అంటూంటే... వెనకనీంచి గుప్పు మని మగ వాసన...ఓ రెండు చేతులు నన్ను వాటేసుకున్నాయి...
‘...సారీ సంధ్యా!...ఇప్పుడడుగుతున్నాగా...చెప్పు...ఇంకా ఏం కోరికలు మిగిలిపోయాయీ !!...’ అంటూ, నా చెవిలో గుసగుస... ఓ తువ్వాలు చుట్టుకొచ్చాడో, ఏం పాడో!... వీపు మీదా, చంకల్లో , జుత్తు కితకితలలు ...

పళ్ల బిగువున ఓర్చుకుంటూ ‘...ఛీ...నాకే పాడు కోరికలూ లేవు...’ అంటూ, నా చనుమొనల్ని పుణుకుతూన్న తన వేళ్లని తప్పించడానికి శాయ శక్తులా ట్రై చేస్తూ కళ్ళెత్తాను... నా మొగుడూ ఓ తువ్వాలు చుట్టుకునే ఉన్నాడు...
‘...కాఫీ వాసనకి వచ్చేశారేంటిబాబూ!...ఇష్ష్...ఏయ్!...వేళా, పాళా లేదా!...వదులు...కాఫీ తాగు ముందు...’ అంటూ దాని స్థనాల్ని నలిపేస్తూన్న నా మొగుడి చేతుల్ని తప్పించడానికి తిప్పలు పడిపోతూంది వకుళ ...
‘...కాపీ వాసన కన్నా , మీ ఆ...డ...వాసనలు లాక్కొచ్చాయి మమ్మల్ని...’ అంటూ దాన్ని చుట్టేస్తూన్న నా మొగుడితో కళ్ళు కలిశాయి...కదా మధూ!...’ అంటూ దాని మెడ వంపులో ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు వికాస్...
‘...అవును...అమ్మాయిలూ !...మీకు మిగిలిపోయిన కోరికలేమైనా ఉంటే ఇవాళే తీర్చేసుకోండి...ఇంత చక్కటి ఏకాంతం మళ్ళీ ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...’ అన్నాడు మధు
‘...ఏం లేవని చెప్తూనే ఉన్నాంగా!...వదలండీ!...’ అంటూ ఉత్తుత్తిగా పెనుగులాడాం...ముద్దులెట్టించేసుకుంటూ...
‘...ఆఁ!...గుర్తొచ్చింది మధూ!...నిలబెట్టి ...చే...శా...వా... మా ఆవిడని!?...’ అంటూ వకుళని స్టూల్ మీదనుంచి లేవదీశాడు నా మొగుడు...
‘...భలే గుర్తు చేశావు గురూ!...; అంటూ నా చేతిలో ఉన్న కాఫీ కప్పందుకుని , ఓ గుటకేసింతర్వాత దాన్ని టేబుల్ మీద పెట్టి, నన్ను తన వైపు తిప్పుకున్నాడు...
‘...ఛీ...ఒద్దు!...ఓ మరుగు ఉండక్కర్లే!...’ అంటూ మధునుంచి దూరం గా జరగడానికి ట్రై చేశాను...
‘...దానికేముందీ!...ఈ జంబో ఫ్రిజ్ కి చెరో వైపూ చేరితే పోలా!...’ అంటూ నన్నొక వైపు లాక్కెళ్ళి గోడకానించి నిలబెట్టాడు మధు...
‘...అవును...కిటికీల నుంచి దూరంగా కూడా ఉంటాం!...బయటినుంచి ఎవరికీ కనిపించం...’ అంటూ మా ఎడం వైపు వకుళని లాక్కొచ్చాడు వికాస్...
​
Next page: Update 45
Previous page: Update 43