Update 51
‘...తప్పా!...తప్పున్నరా!!...పబ్లిక్ గా అడిగితే ఎలాచెప్తూందీ!...కదూ భాభీ!...’ అని కవ్వించాడు మధు... ...నీ పని చెప్తాలే!...అన్నట్లుగా మధుని కొరకొరా చూస్తూ దివాన్ దాకా ధైర్యంగా నడిచినా , తనవైపొస్తూన్న వికాస్ ని చూసింతర్వాత చటుక్కున మొగుడి వెనక దాక్కుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ఏయ్ , కమాన్ మధూ!...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పు!...’ అంటూ తన భార్య చెయ్యుచ్చుకుని ముందుకు లాగాడు జీజూ...ఆవిడేం మాట్లాడకుండా తలదించుకుంది.
‘...అంత మొహమాటమైతే ఎలా?...చెప్పకపోతే తనిష్టమొచ్చింది విప్పీగల్డు జాగ్రత్త!...’ అని జీజూ బెదిరించేసరికి , ఒకసారి తలెత్తి , అప్పటికే అక్కడికి చేరిన వికాస్ వైపొకసారి చూసి, చిన్నగా పెదాలు కదిపి మళ్ళీ తల దించుకుంది...
‘...నాకు వినిపించలేదు సర్!...చీరనుకుంటా!!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘,,,నాకూ వినిపించలేదు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...వికాస్ ని నవిలేసేట్టు చూస్తూ మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది మాధురీదీదీ...
‘...బ్లౌజ్ అంటుందే మాధురి !... మాటలూ , చేతలూ అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించి , కనిపిస్తాయన్నమాట!...ఎలాగే! ’ అని నా చెవిలో సుజాతక్క గొణుగుతూంటే... ‘....నేనూ విన్నానులేమ్మా!...’ అంటూ దూరాన్ని అంచనా వేశాను... ఆరేడడుగులు ఉంటుంది...‘...తప్పదే అక్కా!...’ అన్నాను చిన్నగా...
‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకుంటూందిటయ్యా మా ఆవిడ...కానీ!...’ అని గట్టిగా అంటూనే...ఉఫ్ఫ్...అని చెయ్యి రాసుకుంటూ , టైమర్ ని స్టార్ట్ చేసి , ...సంధ్యా...అంటూ నన్ను హెచ్చరించి...దీదీని వికాస్ వైపు తోశాడు జీజూ...నేనూ స్టాప్ వాచ్ ని ఆన్ చేశాను...
‘...మై ప్లెజర్ సర్...నా షర్ట్ కి ఐదు బటన్స్ ఉన్నాయి...మరి భాభీ బ్లౌజ్ కి హుక్స్ ఎన్నో!?...’ అని అడుగుతూ ఆవిడ పైట కొంగు లాగాడు వికాస్...
...ఛీ... కొడ్తూ దాన్ని వెనక్కి లాక్కుని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంది దీదీ...
‘...నాటకాలు...కోరికతో ఆవిడ ఒళ్ళెలా పొంగుతుందో చూడు...’ అంటూ మళ్ళీ చెవిలో గొణిగింది ... ‘...నీవీ పొంగుతున్నాయి...ముందు పవిట సర్దుకో!...’ అన్నాను...‘...పోనీ... ఇలా లెక్కెట్టుకోనా?...’ అంటూ చటుక్కున దీదీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేస్తూన్న నా మొగుడ్ని చూస్తూ...
‘...ఛీ!...తీసీ చేతులు...నావీ ఐదే!...’ అంది మాధురీ దీదీ మెలికలు తిరిగిపోతూ ... ‘...ఎక్కడపడితే అక్కడ తడుముతున్నట్లున్నాడు!...’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను...
‘...మరింకేం!...లెక్క సరిపోయిందీ , లేడీస్ ఫస్ట్ అంటారుగా!...మీరే మొదలెట్టండి భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడకి దగ్గరగా జరిగాడు... ‘...ఇటువంటి దిక్కుమాలిన పనుల్లో కాదు...’ అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసిందావిడ..
‘...సరే నేనే మొదలెడతాను...’ అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ పైట లోకి చేతులు దూర్చేశాడు వికాస్...ఓ అర క్షణం తర్వాత , ఛీ కొట్టి , అతగాడి చేతుల్ని పట్టుకుని మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీదీ...
‘...ఏవిటా గుసగుసలూ!?...’ అన్నాడు జీజూ...మొగుడ్ని కొరకొరా చూసి చూపు తిప్పుకుంది దీదీ... ‘...నువ్వు చెప్పకపోతే నాకు తెలీదనుకున్నావా! ...నువ్వు చెప్పు వికాస్ ఏవంటుంది మా ఆవిడ!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , కొంటె నవ్వుతో...
‘...తొందరగా ఉందేమో సర్!... పై హుక్ మీదికి నా వేళ్ళు తీసుకెళ్ళి తొందరగా విప్పీ!... అన్నారు...అదీ నా చేతుల్ని తోలూడిపోయేలా గిల్లేసింతరవాత... ’ అని వికాస్ జవాబు...
‘...ఏం పాపం!?...’ అని జీజూ సానుభూతి... ‘...చెయ్యవలసిన పని మానేసి వేళ్ళనక్కడా ,ఇక్కడా తారట్లాడిస్తూంటే ముద్దెట్టుకుంటారేంటీ!!...’ అని ఘాటు జవాబిచ్చినా , అందరూ గొల్లుమని నవ్వుతూంటే , నాలిక కరచుకుని , చటుక్కున వికాస్ షర్ట్ పై రెండు బటన్సూ చక చకా విప్పేసి తల దించుకుంది దీదీ...
...ఇంకావిడని ఇబ్బంది పెట్టకుండా చకచకా మరో రెండు హుక్స్ విప్పేసి... ‘...భాభీ...మీదే ఆలస్యం...’ అంటూ అడుగు వెనక్కి వేసి , నడుం మీద చేతులేసుకుని నిలబడ్డాడు వికాస్...దాంతో షర్ట్ బిగుతై బటన్స్ విడలేదు...వికాస్ వెనక్కి జరుగుతూ తన పవిటని సుతారంగా గుబ్బల మధ్యకి సర్దడం గమనించకుండా దీదీ ముందుకి వంగింది. అప్పటికే పై మూడు బ్లౌజ్ హుక్సూ విడిపోయున్నాయేమో , ఆవిడ పచ్చటి స్థనాలు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి , చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళందరికీ...
‘...అబ్బ...పండిన దోస పళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీ చళ్ళు...’ అన్నాడు మధు , నిగిడిన తన మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో ...ఛీ... కొట్టింది వకుళ...
‘...నువ్వేం బాధ పడకు వకూ!...పక్కనున్న దోర దబ్బపళ్ళు కనిపించవుగానీ దూరాన్నున్న దోసపళ్ళు ఆనుతాయి ఈ పాడు మగాళ్ళ కళ్ళకి...’ అన్నాను దాన్ని ఓదార్చుతూ... భళ్ళున నవ్వారు మొగుళ్ళందరూ...
...దాంతో విడదీసే ప్రయత్నం మాని, మిగిలిన వికాస్ షర్ట్ బటన్స్ టపటపా తెంపేసి , కందగడ్డలా మొహం చేసుకుని , పైట సవిరించు కుంటూ, బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ నిలబడిపోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అబ్బ !...ఏం పొంగులు భాభీ మీవి... పున్నమినాటి ఆ సముద్రకెరటాలని దాచడం ఆ పైట వల్ల కావటం లేదంటే నమ్మండి!...కదూ బ్రదర్స్!?...’ అన్నాడు వికాస్ ...అవును ,అవును ...అన్నారు మగాళ్ళు...ఛీ... కొట్టింది దీదీ...
‘...ఈ కనువిందు కోసమే కదా మధూ ఈ ప్రోగ్రామ్! ...వికాస్...ఆ మిగిలిన హుక్స్ ని కూడా విడదీసి , మా ఆవిడ కుండలకి బంధవిముక్తి కలిగించవూ!...’ అని నాటకీయంగా అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...హియర్, హియర్... అని చప్పట్లు కొట్టారు మగాళ్ళు...
‘...ఛీ...సిగ్గుమాలిన సరుకు...సిగ్గులేని మొగుడు...’ అంటూ కింది పెదవిని కొరుక్కుంది మాధురీదీదీ...
‘...మై ప్లెజర్ సర్!...మీ పళ్లకంత శ్రమెందుకు భాభీ , నాకివ్వచ్చుగా!...మెత్తగా కొరికిపెడతాను...’ అంటూ ఆవిడ మీదికి వంగాడు వికాస్...
...సిగ్గు ముసురుకొస్తూంటే , తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో ఆవిడ కళ్ళు మూసుకుని మొహం పక్కకి తిప్పడంతో రొమ్ములు ముందుకి తోసుకొచ్చాయి...
‘...పోన్లేండి భాభీ , అవొద్దంటే ...వీ...టి...ని... కొరికి పెడతాను...’ అంటూ చేతులు చాపుతూ ముందుకొంగాడు వికాస్. ఉద్దేశ్యం గ్రహించి ‘...ఉహూఁ! ...’ అంటూ వెనక్కి జరిగింది దీదీ...కానీ స్పీడు తక్కువకావడంతో కుదుళ్లకి కొంచెం పైకి అతగాడి చేతులు పడి , రూపాయ కాసు మేర , ముదురు గులాబిరంగులో ఉన్న చను మచ్చలు బ్లౌజ్ లోంచి బయటకి తొంగి చూశాయి...
...ఇక ఆగలేక , కుడి మచ్చని కొననాలిక తో కెలికి, చనుమొనని బైటికి లాగి , పెదాల మధ్య ఇరికించుకుని , చప్పరించడం మొదలెట్టాడు వికాస్ ... మెలికలు తిరిగిపోయింది దీదీ...
అలాగే కాసేపు ఎడమ స్థనం మీది మచ్చతో కూడా ఆడుకుని అడుగు హుక్స్ ని కూడా విప్పేసి , బ్లౌజ్ ని చేతులమీదినుంచి జార్చేసి , పూర్తిగా బట్టబయలైన స్థనాలకి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడి తలని గుబ్బల కొత్తేసుకుని మైకంగా కళ్ళు మూసేసుకుందావిడ...
‘...వికాస్ తనపని పూర్తి చేశాడు మాధురీ...’ అంటూ జీజూ గుర్తు చేశేదాకా ఒంటిమీద సోయి రాలేదావిడకి...ఆమాట చెవినడగానే వికాస్ తలని తోసేసి చటుక్కున వెనకకి తిరిగి, పైట భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ, తల దించుకుని సోఫా వైపు కదిలింది దీదీ...
‘...ఇది అన్యాయం సర్...’ అంటూ మదన్ జీజూ కి కంప్లైంట్ చేశాడు వికాస్ , తన షర్ట్ ని చూపిస్తూ... అతగాడివైపోసారి చూసి ‘...అవును మాధురీ!...నీ బ్లవుజ్ విప్పించుకుంటే అయిపోయిందా! తన షర్ట్ విప్పకర్లే!...పని పూర్తి చేసి , థాంక్స్ చెప్పేసి రా!...’ అంటూ భార్యని వెనక్కి పంపాడు జీజూ...
... సిగ్గుగా తలదించుకుని , అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వికాస్ దగ్గరకి చేరి , షర్ట్ విప్పబోయింది .అది భుజాలమీదుండిపోవడంతో రాలేదు...దాంతో మునికాళ్లమీద పైకి లేచి, చేతులు పైకి జాపి , షర్ట్ ని కిందికి లాగక తప్పలేదు దీదీకి...
...ఆ పని చేశేటప్పుడు వికాస్ చాతీకి రుద్దుకుంటూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ‘...ఉఫ్ఫ్...బ్రహ్మాండమైన సైజులు గురూ మీ ఆవిడ గుబ్బలు...’ అని జీజూకి ఓ కాంప్లిమెంట్ పడేశాడు కుమార్ బావ...
‘... అవును 38D...మా ఆవిడవి...మీ ఆవిడవీ చిన్నవేంకాదు...సైజెంతేంటీ!?...’ అన్నాడు జీజూ...ముందుకొంగిన సుజాతక్క గుబ్బల్ని నవిలేశేలా చూస్తూ...
‘...40 పైమాటే!!...కదూ సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ.... కందిపోయిన మొహంతో ఛీ కొట్టి , పైటని భుజాల చుట్టూ కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘...చెప్పటం లేదు గురూ మా ఆవిడ...’ అన్నాడు బావ...
‘...పర్లేదులే బ్రదర్...నాకెలాగూ ఛాన్స్ వస్తుందిగా!...అప్పుడు చూసుకుంటాలే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...అక్కకి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ... గుబ్బలు కదిలేలా వణుకుతూ అతగాడి వైపు ఓ కోరచూపు చూపు విసిరి , ఏదో గొణుక్కుంటూ తలొంచుకుంది...
‘...నే ఛస్తే జాకెట్ విప్పించుకోను ఇతగాడిచేత... అనుకుంటూందే అక్క...’ చిన్నగా అంది వకుళ!...‘...ఆపు తల్లీ నీ పాడు లిప్ రీడింగు...’ అని నేనంటూంటే ...‘మరింకేం విప్పించుకుంటూందిట!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమో!...చూద్దాం...’ అని నేనంటూండగానే నా మొగుడి షర్ట్ విప్పేసి వెనక్కి తిరిగింది మాధురీ దీదీ...
‘...థాంక్స్ చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోతావా భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని తటాల్న మీదికి లాక్కున్నాడు...రెడీగాలేదేమో, కొబ్బరి బోండాల్లాంటి తన స్థనాలు అప్పడాల్లా నా మొగుడి చాతీకి అణిగిపోయేలా , చేతుల్ని తన మెడకి చుట్టేస్తూ , మొహం పైకెత్తి మీదడిపోయింది దీదీ...
...అందిన అవకాశాన్ని వదులుకోకుండా ఓ పక్క తనపెదాలతో ఆవిడ పెదాల్ని చటుక్కున అందుకుంటూనే , రెండు చేతుల్లో ఆవిడ పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా ఒత్తుకున్నాడు నామొగుడు... ‘...ఇష్ష్...అఁ!...ఉఁమ్మ్...’ అంటూ ఓ పావుక్షణం పెనుగులాడి తన మొత్తని కొంచెం వెనక్కి జరుపుకోగలిగినా , నా మొగుడు మరో జెర్క్ ఇచ్చేసరికి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూ తనకి అతుక్కు పోయింది మాధురీ దీదీ...
...మధ్య మధ్యలో ...ఉఁ..ఊఁ...ఊఁమ్మ్మ్... అనే ఆడ మూల్గులూ ,ఎనిమిది బరువైన ఉఛ్వాస, నిస్వాసాలూ తప్ప హాలంలా సైలెంటైపోయింది ...టైం మూడు నిముషాలైనా నా నోరు పెకల్లేదు వాళ్లని చూస్తూంటే... అర...ముప్పావు నిముషాలు గడిచిపోయినా వాళ్ళు విడిపోయే సూచనలు ఎక్కడా కనిపించలేదు...
...పెదాలకి పెదాలూ...ఛాతీకి , ఛాతీ , తొడలకి తొడలూ అతుక్కుపోయున్న ఆ దృశ్యాన్ని అందరూ కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నారు
‘...అబ్బ్...బ్బ్బ...రెండు శరీరాలు ఒకటైపోడమంటే ఇదేకదూ దీపా!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , మరో అరనిముషం తరవాత...
‘...నన్ను మరో మగాడు ఇలాగే నలిపేస్తూన్నపుడను ఆ మాట!...’ అని మొగుడ్ని కసిరింది దీపా మేడం...
‘...తప్పకుండా!...నువ్వో మగాడిని ఎన్నుకో... నెక్స్ట్ నీ టర్నే!...ఆ బాక్స్ ఇలా ఇయ్యి మదన్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...దాంతో తేరుకుని , ...టైం దాటిపోయింది...అంటూ బ్లూ బాక్స్ ని దీపామేడం కి అందించాడు జీజూ...
...ఆ మాటలకి తెలివొచ్చి...వికాస్ ని దూరంగా తోసేసి , కందిపోయిన మొహాన్ని దించుకుని , తడితో మెరుస్తూన్న పెదాల్ని పైట తో తుడుచుకుంటూ, తొడలమధ్య అరచేతుల్నొత్తుకుంటూ , కింద పడ్డ జాకెట్ ని అందుకుంటూ , తన మొగుడి దగ్గరకి పరిగెత్తింది మాధురీ దీదీ...
...ఓ రెండడుగులు ఎదురొచ్చి ఆవిడని అక్కున చేర్చుకుని సోఫా వైపు నడిపించుకెళ్తూ పెదాలందుకోబోయినట్లున్నాడు మదన్ జీజూ...‘...ఛీ...మీరేంటీ!?...’ అన్న దీదీ మెత్తటి అభ్యంతరాలూ , ‘...అసలైన హక్కుదారుడ్ని నేనే!...నా తరవాతే అందరూ!...’ అంటూ ఆవిడని వాటేసుకుని పెదాలని జుర్రుకుంటూ నడిపించుకొస్తూన్న జీజూని అభిమానంగా చూస్తూంటే...
‘...అబ్బ...ముక్కు తాడోసిన ఆబోతులా ఎలా ఒళ్ళువిరుచుకుంటున్నాడో చూడవే నీ మొగుడు...తన ఒంటిని తినేశేలా ఎలా చూస్తూందో ఆ దీప!...దిష్టి తగులుతుందేమో వెళ్ళి తెచ్చుకో!...నే వెళ్తే నీ బావేమైనా అనుకుంటాడమ్మా! ’ అంటూన్న సుజాతక్క నస భరించలేక వికాస్ వైపు చూపు తిప్పాను...
...ఇసకతిన్నెల్లాంటి మాధురీ దీదీ పిరుదుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ,రెండు చేతులూ పైకెత్తి , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ అక్కడే నిలబడి పోయున్నాడతగాడు . చెమటతో గోధుమ రంగు చర్మం నిగనిగా మెరుస్తూంది... పొత్తికడుపుమీద ఆరు కండలూ , దండల మెలికలూ కొట్టొచ్చేలా కనిపిస్తున్నాయి...నిగిడిపోయున్న ...మ...డ్డ...ఏక్షణమైనా బైటికి తోసుకొచ్చేస్తుందా!...అనిపించేట్లుగా ఒంటిమీదున్న పాంటు బొడ్డుకిందికి జారిపోయుంది...
...ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను... తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ... అక్క చెప్పింది నిజమే!...అనుకుని , ...‘...చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!...ఇంక రా!...’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ...గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి...
... ఇంతలో ‘...కానీ దీపా!...’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు... సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం... . ‘...గుడ్!...ఏమిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ...
‘...మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ...’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి...‘...కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి...మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి...’ అని గట్టిగా అన్నాడు...అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ...
బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ...
...గో ఎహెడ్...అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు...సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం...
...‘...పాంటీయా!...అదెక్కడుంటూందీ?...’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
...వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ...‘...అక్కడ కాదిక్కడ...’ అంది దీపా మేడం...
‘...బ్రాసియర్ అనుకున్నాను...అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ...
‘...లేనిదాని ఊసెందుకూ!...చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!...’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ...
‘...మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!...’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ...
‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం...ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ... దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి ...జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు ...
...కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘...ఆపు కుమార్!...అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!...’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘...ఏయ్ పిచ్చీ!... వీ..టి ...మీ...ద ...ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!...’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం...
‘...పొరుగింటి పుల్లకూర!...’ కసిగా అంది సుజాతక్క...
...భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ... మరుక్షణం ...టప...టపా...చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...పెద్దపట్టే!...’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో... ‘...కుమార్ బాబూ!...నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ...బ్లౌజ్ కాదు...’ ... అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా...
‘...బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం ...వా...టి...ని...ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!...అంతేకదా సర్...’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు... జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ...
‘...మరి ఆ...ఫట...ఫట...చప్పుడ్లేమిటో!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో ...
‘...అవా!...ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు...బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు...అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు...నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ ...’ అన్నాడు మధు ...
‘...నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?...’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా ...
‘...టైమెక్కడుందీ...మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా...అదే, మన కొత్త హెల్ప్...దాని చేత కుట్టించానూ...’ అని సాగదీసింది దీపామేడం...
‘...ఇప్పుడాగోలెందుకు?...పని కానీండి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా... ‘...ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?...’ అన్నాడు బావ...
‘...ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ...నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ట్రౌజర్...’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ ...రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ...
‘...బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి ...నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం...
‘...ఊఁ...’ అన్నాడు బావ...పూర్తిగా కిందికి లాగేయమని సైగ చేస్తూ... ‘...ఛీ!...అది నువ్వుచేసుకో!...’ అందావిడ కోపంగా...‘...రూల్ ఒప్పుకోదు...’ అన్నాడు కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...
‘...సందేహంగా మొగుడివైపు చూసిందావిడ...‘...కానీ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు బిమల్ బాబు... ‘...తప్పదురా భగవంతుడా!...’ అన్నట్లుగా మొహం పెట్టి
అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు...
...ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా...అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు....
...ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది...
...నిగిడిపోయిన అతగాడి ...దా...ని...కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు...ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది...
...దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ....దా...ని... కొనకి ... మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది ...అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్...
...ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి...అతగాడి ...మ...డ్డ... కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది...
... కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం...
...అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది ...‘...ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?...’ అని అడిగాడు వికాస్...
‘...చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క జీరగా...
‘...ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య ...దీ...ని...కి... కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!...’ ...అన్నాడు వికాస్ , తన మ...డ్డ... వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ ...ఛీ... కొట్టింది సుజాతక్క ... ‘...ఛీ !... ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా... అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం ...
‘...ఏయ్ దీపా!...పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?...’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ...
...ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘...చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!...అరవాలేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది...
...‘...అలాగే!...’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి ...బిజీ... ఐపోయాడు కుమార్ బావ... కాసేపు తరవాత ‘...ఏ...ఏయ్! ...ఛీ!! ...దేని ...కో...సం...ఆ ...వె... తు...కు...లా...ట!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
‘... ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు...ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!...’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఊరుకో!...నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు...’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ...
‘...బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!...దొరకటం లేదు...తల లోపలికి దూర్చేదా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో...
‘...ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరి!!...అవసరం లేదు!!!...’ అని బావని గదుముతూ...తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని... సర్దవలసిన ...చో...ట... సర్ది ‘...పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!...’ అంది దీపా మేడం...సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘.... పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!...’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఒహ్!...భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు...సుపర్బ్...’ అని కైపుగా అన్నాడు, ...వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్...
‘...థాంక్స్ ...’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘...నీ మాట నిజం సంధ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?...’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్...నే మాట్లాడలేదు ... ‘...చెప్పూ!!...’ అంటూ రెట్టించాడు తను... ...ఏం చెప్పనా!...అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి ... థప...థప...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది...
‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!...’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప ...కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం... అది గమనించి... ‘...సందిచ్చిందికదా!... అని , ఏ ...కా...ని... వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! ...వెళ్ళి బావని తీసుకురా!...’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను...
...అక్క రాకని గమనించి ‘...ఇక చాల్లే!...’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం... ...అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,... అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే ... ‘...వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా... ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్...ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు...
‘...కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!...’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘...ఏమంటూందే మా మేడం!?...’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా...
‘... తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు...సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! ...అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!...అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...‘...బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!...అంది వకుళ...దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే ...‘...ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి...ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క...
...అది చదివి , ‘...ఒహ్!...రావయ్యా!...’ అంటూ ఓ చేత్తో మధునీ , మరో చేత్తో సుజాతక్కనీ మధ్యలోకి తీసుకెళ్ళి...‘...మా ఆవిడదేదో విప్పాలట!...ఆ పని చూడు...’ఆని మధుకీ, ‘...ఏదో చెప్పు సుజా!...’ అంటూ దానికీ చెప్పి నవ్వుతూ ఓ అడుగు పక్కకి తప్పుకున్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అలాగే సర్!...’ అంటూ మధు తనవైపొస్తూంటే , అది పైట కొంగుని చేత్తో పట్టుకుని ...చీర... అంది, దానివైపు కళ్ళార్పుతూ , కదిలీ కదలనట్లుగా పెదాలు కదిపి, ...
...కాకపోతే అక్క అరచెయ్యి దాని నడుం ముందుండటంతో ‘...అహ!...ఏమి నా అదృష్టం...’ అంటూ , మధు చటుక్కున చేతులు ముందుకి జాచి , అక్క ...కొబ్బరి బోండాల్ని... కుదుళ్ల దగ్గరట్టుకుని మెత్తగా ఒత్తాడు...
...వెయ్యి వోల్టుల షాక్ కొట్టిన దానిలా వణికి మొగుడి చాటున దాక్కుంది సుజాతక్క...
‘...సిగ్గెందుకు సుజా...బ్లౌజేగా నువ్విప్పమంట !...’ అంటూ దాన్ని ముందుకి లాగాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉహూఁ...చీర!...’ అందది తలొంచుకుని...
‘...విన్నావయ్యా మధుసూధనా!...కానీ!...’ అంటూ, స్టాప్ వాచ్ ఆన్ చేస్తూ దాన్ని ముందుకి తోశాడు కుమార్ బావ...
‘...విన్నాను సర్!...నేనూ అందుకే చేతులు జాపాను కానీ , సాయంత్రం నుంచీ మేడం ...అ...వి...పిచ్చెక్కించేస్తూంటే ఆపుకోలేక పోయాను ...’ అంటూ సుజాతక్కముందు మోకాళ్లమీద వాలిపోయి , ‘...సారీ భాభీ! మరీ మొరటుగా ...పి...సి...కా...నా!...’ అంటూ దాని గుబ్బల్ని మెత్తగా నిమిరాడు...అందరూ బిగ్గరగా నవ్వారు...
‘......ఛీ...నోరుముయ్యి...నువ్వు చేసిన ...పా...డు... పని , చూడని వాళ్ళకి కూడా తెలిసేట్టు ఆ సిగ్గుమాలిన క్షమార్పణొకటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరగబోయింది...
‘...ఎందుకు భాభీ అంత కోపం!...’ అంటూ చటుక్కున దాని నడుమట్టుకుని ఆపి , దాని పిరుదుల మీదికి చేతులు జార్చి, ఓ చిన్న జెర్క్ ఇస్తూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని. పొత్తికడుపు మీదున్న కుచ్చెళ్ళ మడతల్లోకి కుడి చేతి వేళ్ళని జొనిపి , ఒకటి, రెండు... అని పెద్దగా అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు మధు...
...షా...ట్... అయిపోయిందాన్లా మైకంగా కళ్ళు మూసుకుని కింది పెదవిని కొరుక్కుంటూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...
‘...ఐతే వికాస్...మీ వదినని ...కార్పించ...డానికి ఓ చిన్న జెర్క్ చాలన్నమాట!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...రెచ్చగొడితే మీ భార్యా అంతే అని గుర్తుంచుకోండి...’ అంది మాధురీ దీదీ...
...ఆ మాటలు విని , అప్పటిదాకా అతగాడి కెలుకుళ్ళని ఓర్చుకుంటూన్న సుజాతక్క ‘...దేనికీ !...ఆ పాడు లెక్కా!...’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది ...‘...ఎహె!...ఆగు భాభీ...లెక్క పోగొట్టావ్!...’ అంటూ మళ్ళీ దగ్గరకి లాక్కుని , పబ్లిక్ గా దాని పూ బిళ్లని తడుముతూ లెక్క మళ్ళీ మొదలెట్టాడు...
‘...ఐదు కుచ్చెళ్ళు సర్...నా షర్ట్ బటన్స్ ఏడు!...’ అన్నాడు మధు...,కాసేపు తర్వాత
‘...కుచ్చెళ్లకి ఐదు బటన్సూ , పైట లాగి ,చీరిప్పడానికి ఆ మిగిలిన రెండు బటన్సూ , లెక్క సరిపోతుందికదా సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...ఒళ్ళు మండిందేమో! సుజాతక్క చటుక్కున ముందుకొంగి , మధు షర్ట్ పై బటన్ విప్పి పైకి లేస్తూంటే , అందుబాటులోకొచ్చిన దాని కుడి స్థనం మీద ... చు...ప్పు...మని చప్పుడు చేస్తూ ముద్దెట్టి , పైట కొంగుని దిగలాగాడతగాడు...
...సిగ్గుపడిపోతూ , గుబ్బలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది సుజాతక్క... వాటిని చూపుల్తోనే నలిపేస్తూ , నడుం దగ్గర దోపుకున్న చీర ని బయటకి లాగే మిషతో పెట్టీకోటులోకి వేళ్ళు దూర్చి కెలికాడేమో!... వెనక్కి జరగబోయింది...
‘...ఒంకో బటన్ విప్పు భాభీ!...’ అంటూ దాన్ని మీదికి లాక్కుని పిరుదులు పిసికాడు మధు...
‘...స్స్..’ అని సన్నగా మూలిగి , ఎక్కువ వంగకుండానే మరో షర్ట్ బటన్ విప్పేసింది...‘...చాలూ దానివైపోయావు భాభీ!...’ అంటూ కుచ్చెళ్ళ దగ్గర తడుముతూనే దాని బొడ్లో వేలెట్టి నట్లున్నాడు.. ‘...అబ్బ, అక్కడ కితకితలు బాబూ!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క...
...దాన్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ లాగేసినట్లున్నాడు ... ‘...చూసుకోలేదు భాభీ!...ఎన్నొచ్చేశాయో!...’ అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు...
‘...గొప్ప పని చేశావ్ లే!...లెక్కేం పెట్టక్కర్లే!...’ అంటూ , ఎక్కువ వంగకుండా మధు షర్ట్ బటన్స్ విప్పబోయింది...అడుగు బటన్స్ కావడంతో అవి అందలేదు...ఇక తప్పక ముందుకొంగి చేతుల్ని చకచకా కదుపుతూ వాటిని విప్పే పనిలో పడింది...
...పైట కూడా లేదేమో!...కొబ్బరి బోండాలసైజులో ఉన్న దాని లేత కాఫీరంగు గుబ్బలు ఒకదానికొకటి ఒరుసుకుంటున్నాయి... వాటి మధ్య ఓ కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ దోబూచులాడుతూ రెచ్చగొడుతూంది ...దానిమీదినుంచి చూపు తిప్పటం లేదు మధు...అడుగు బటన్ అందకపోవడంతో ఇంకాస్త గట్టిగా ప్రయత్నించింది సుజాతక్క...అది రాకపోగా , నీలగిరి కాఫీగింజల్లాంటి దాని చనుమొనలు బ్లౌజ్ ని చీల్చేస్తాయా! ...అన్నట్లుగా పొటకరించాయి...
...లటుక్కున వాటినట్టుకుని లాగాడు మధు .‘..ఏ...య్య్...’ అని సన్నగా మూల్గుతూ ముందుకొంగిందది... ‘...అబ్బ!...ఎంత మంచి ప్లేసులో ఉంది భాబీ ఆ పుట్టుమచ్చ!... పిచ్చెక్కించేస్తూందది...’ అంటూ ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని రెండు బొటకన వేళ్ళతో పక్కలకి తప్పించి , ...దా...ని...మీద ...చుపు...క్కున ...ముద్దెట్టుకున్నాడు మధు...
‘...ఇష్ష్!...’ అంటూ నిష్టూర్చి , ఆ షర్ట్ బటన్ ఫఠ్ మని తెంపేసి, చనుమొనల్ని అతగాడి వేళ్లమధ్యల్లోంచి లాక్కుంటూ పైకి లేచి, బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...దాని స్థనాల పొంగుని బ్లౌజ్ ఆపగలదా! అని సందేహం కలిగింది, చూసే వాళ్లందరికీ ...
‘... ‘దీన్ని విప్పేయవా భాభీ!...’ అంటూ దాని నడుం పట్టుకుని పైకి లేచాడు మధు...అతగాడి ఛాతీ దాని పొంగులకి రుద్దుకోవడంతో ఒంట్లో కరెంట్ పాకిన దానిలా ఓఅడుగు వెనక్కి వేసింది సుజాతక్క...
‘...పని పూర్తి చెయ్యకుండా వెళ్ళిపోతావేంటి భాభీ!...’ అంటూ ఓ అడుగు ముందుకేశాడు మధు...దాని స్థనాల్ని నమిలేశేలా చూస్తూ...
...చటుక్కున మధు వీపు వెనక్కెళ్ళింది సుజాతక్క...‘...అక్కడ జేరావేంటి సుజా?...ముందుకి రా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ ఎక్స్ రే చూపుల్ని తట్టుకోలేను బాబూ! వెనకనీంచి కానిస్తానూ!...’ అని సాగదీసిందది...అక్కడ్నించే!...
‘...ఎహె!...రా!...’ అంటూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ... ‘ ...ఒద్దు సర్...భాభీకి మొహమాటంగా ఉందేమో!...’ అంటూ ఆపి, వెనక్కి చూశాడు మధు...
...థాంక్స్... అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూ కుడి భుజం మీదున్న షర్ట్ ని లాగబోయింది...మధు బాగా పొడుగు కావడంతో అందలేదు దానికి...మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి అందుకుందది ఈసారి...తన మోచేతిని వంచి సహకరిస్తూ దాని వైపు చిరునవ్వుతో చూశాడు మధు ...విచ్చుకున్న పెదాలతో చప్పుడు లేకుండా థాంక్స్ చెప్తూ సగం షర్ట్ లాగేసి, ఎడం వైపు జరిగి ... ముందటి అనుభవంతో మునివేళ్లమీద పైకి లేచింది సుజాతక్క...
...‘...మొహమాటం తగ్గింది అక్కకి!...’ అని వకుళతో చిన్నగా అన్నాను , మధు వీపుకి రుద్దుకుంటూన్న పైట లేని దాని స్థనాల్ని చూస్తూ...
‘... మా అన్నయ్య కంట పడటం లేదుగా!...అందుకేమో!!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...అంటే!...మొగుడి కంట బడకపోతే ఆడాళ్ళం విచ్చలవిడిగా ఉంటామనా!?...’ అంటూ దెబ్బలాటకి లంకించుకుంది వకుళ...
‘...సందేహమేముంది అమ్మాయిలూ!...’ అంటూ మా ఇద్దరి వైపూ కొంటెగా చూసి , ...‘...కదా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , మాధురీ దీదీకి కన్ను గీటుతూ... ఆవిడ మగాళ్లని చుర చురా చూసి ఊరుకుంది... ‘...డౌట్ ఉంటే అటువైపు చూడండి!...’ అని వంత పాడాడు వికాస్... ...వకుళ కోపంగా ఏదో అనబోతూంటే...‘...ఊరుకోవే!...నలుగురూ వింటే సిగ్గుచేటూ!...’ అంటూ దాని నోరు నొక్కి, సుజాతక్క వైపు చూశాను...
...ఎడం చేత్తో మధు భుజం లోకి వేళ్ళు దింపి అతగాడి వీపుకి తన గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ, ఛాతీ మీద దట్టంగా ఉన్న జుత్తులో కుడి చేతి వేళ్ళు జొనిపి దేనికోసమో వెతికేస్తూంది సుజాతక్క... ‘...అబ్బ్...బ...అక్కడ కాదు భాభీ...జీన్ బెల్ట్ కి కాస్త కింద...అహ్హ్!...పైన!!...లోపల కాదు...’ అంటూ కితకితలెడ్తూన్నట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతున్నాడు మధు...
‘...నాటకాలాడుతున్నాడు...తనకక్కడ కితకితలేం లేవు...’ అని గొణుక్కున్నాను...కాస్త బిగ్గరగానే అన్నానేమో!...అ...దో...లా...నా వైపు చూసి వికాస్ తో ఏదో అన్నాడు మదన్ జీజూ...అవును... అన్నట్లుగా వికాస్ తలూపుతూంటే , కొంటెగా కన్ను గీటింది మాధురీ దీదీ...
...నేను సిగ్గుగా తలదించుకుంటూంటే , ధైర్యం చెప్తూన్నట్లుగా చెరో తొడా దువ్వారు వికాస్ , వకుళ...
...ఇంతలో ‘... నా వీపుని నాలుగు ములుకులతోచీరేసినా, సాధించావ్ భాభీ!...’ అంటూన్న మధు మాట వినిపించింది...‘...ఛీ!... చూపించు ...ఐనా నాలుగేంటీ!?...’ అంది సుజాతక్క...
‘...ఎన్ని సార్లు చెప్పినా దీనికి బుధ్ధి రాదు...తప్పుడు మాటలు మాట్లాడి, పీకలమీదికి తెస్తూంది... అన్నాను కోపంగా...‘...అక్కన్నది నిజమే కదే!...’ అంది వకుళ ...నువ్వూ తోడయ్యావా తల్లీ!...గాలి నీమీదకి మళ్ళుతుంది...అనుభవించు...’ అంటూ పళ్ళు నూరుకున్నాను
‘...అవును, మహా ఐతే రెండు!...నాలుగేంటీ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , దాని గుబ్బల వైపు చూస్తూ... ‘...ఛీ!...ఊరుకోండి ...’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో తన చనుమొనల్ని లోపలికొత్తుకుని , మధు వీపుని మెత్తగా నిమిరింది...
‘...నీ...వా...టి...కి అంత సీన్ లేదులే! వకుళవంటే ఒప్పుకోవచ్చు...కనీసం అంగుళంపావు ఉంటాయి...కదా వికాస్!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ..., తన జోక్ కి తనే పగలబడి నవ్వుతూ... ‘...అంగుళంన్నర పైనే!...’ అని సర్టిఫై చేశాడు మదన్ జీజూ...
‘...నలుగురి చేతుల్లో సాగితే ఏమౌతాయ్!?...’ అని మధు అంటూంటే , మగాళ్ళందరూ దాని స్థనాలవైపు కొరుక్కుతినేశేలా చూశారు.
‘...సిగ్గులేని మొగుడు ...సిగ్గుమాలిన మేళం!...’ అంటూ పళ్ళు పటపటలాడించింది వకుళ...
‘...ఐనా భాభీ వాటినలా కొట్టిపాడేయకండి సర్!...చీరేయడానికి పొడవుతో పనేంటీ!?...చూడండి, ఎంత మొనదేలి ఉన్నాయో!...’ అన్నాడు మధు...జాకెట్ మీదినుంచే సుజాతక్క చనుమొనల్నట్టుకుని కొద్దిగా పైకి లాగి , కొన వేళ్లతో వాటి పదును చూస్తూ..
...ఛీ.. కొట్టినా , మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ , మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందేగానీ విడిపించుకోలేదు సుజాతక్క... బ్లౌజూ , పెట్టీకోట్లు దాచలేని నిండైన దాని ఒంపుల్ని, బావతో సహా, హాల్లో ఉన్న మగాళ్లందరూ ఎఱ్ఱబడ్డ కళ్ళతో జుర్రుకుంటున్నారు
‘...వెళ్ళి నీ మొగుడ్ని తెచ్చుకో పిల్లా!...వాళ్ళిక్కడే దుకాణం తెరిచేసేలా ఉన్నారు...’ అంటూ దాన్ని తరిమాను... అది చటుక్కున లేచి, వాళ్ల మధ్య దూరి, మధుని సోఫాల వైపు లాక్కొస్తూంటే , సుజాతక్కకి ఒంటిమీద తెలివొచ్చి, కిందపడున్న చీరతో దాని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక దాక్కుంది...
‘...ఇదిగో మధూ!... తీసుకో!...’ అంటూ పేర్ల డబ్బా అందించి , సుజాతక్క చేయట్టుకుని సోఫా వైపు తీసుకొస్తూ ‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అని చిన్నగా అన్నాడు...ఓచేత్తో తన ...మ...డ్డ...ని కిందికి ఒత్తుకుంటూ...‘...మీరు ఆ దీపతో ఎంజాయ్ చెయ్యలేదేంటీ!...’ అంటూ రెండడుగుల్లో సోఫాని చేరి, కూలబడింది...
‘...ఏయ్ , కమాన్ మధూ!...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పు!...’ అంటూ తన భార్య చెయ్యుచ్చుకుని ముందుకు లాగాడు జీజూ...ఆవిడేం మాట్లాడకుండా తలదించుకుంది.
‘...అంత మొహమాటమైతే ఎలా?...చెప్పకపోతే తనిష్టమొచ్చింది విప్పీగల్డు జాగ్రత్త!...’ అని జీజూ బెదిరించేసరికి , ఒకసారి తలెత్తి , అప్పటికే అక్కడికి చేరిన వికాస్ వైపొకసారి చూసి, చిన్నగా పెదాలు కదిపి మళ్ళీ తల దించుకుంది...
‘...నాకు వినిపించలేదు సర్!...చీరనుకుంటా!!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘,,,నాకూ వినిపించలేదు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...వికాస్ ని నవిలేసేట్టు చూస్తూ మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది మాధురీదీదీ...
‘...బ్లౌజ్ అంటుందే మాధురి !... మాటలూ , చేతలూ అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించి , కనిపిస్తాయన్నమాట!...ఎలాగే! ’ అని నా చెవిలో సుజాతక్క గొణుగుతూంటే... ‘....నేనూ విన్నానులేమ్మా!...’ అంటూ దూరాన్ని అంచనా వేశాను... ఆరేడడుగులు ఉంటుంది...‘...తప్పదే అక్కా!...’ అన్నాను చిన్నగా...
‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకుంటూందిటయ్యా మా ఆవిడ...కానీ!...’ అని గట్టిగా అంటూనే...ఉఫ్ఫ్...అని చెయ్యి రాసుకుంటూ , టైమర్ ని స్టార్ట్ చేసి , ...సంధ్యా...అంటూ నన్ను హెచ్చరించి...దీదీని వికాస్ వైపు తోశాడు జీజూ...నేనూ స్టాప్ వాచ్ ని ఆన్ చేశాను...
‘...మై ప్లెజర్ సర్...నా షర్ట్ కి ఐదు బటన్స్ ఉన్నాయి...మరి భాభీ బ్లౌజ్ కి హుక్స్ ఎన్నో!?...’ అని అడుగుతూ ఆవిడ పైట కొంగు లాగాడు వికాస్...
...ఛీ... కొడ్తూ దాన్ని వెనక్కి లాక్కుని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంది దీదీ...
‘...నాటకాలు...కోరికతో ఆవిడ ఒళ్ళెలా పొంగుతుందో చూడు...’ అంటూ మళ్ళీ చెవిలో గొణిగింది ... ‘...నీవీ పొంగుతున్నాయి...ముందు పవిట సర్దుకో!...’ అన్నాను...‘...పోనీ... ఇలా లెక్కెట్టుకోనా?...’ అంటూ చటుక్కున దీదీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేస్తూన్న నా మొగుడ్ని చూస్తూ...
‘...ఛీ!...తీసీ చేతులు...నావీ ఐదే!...’ అంది మాధురీ దీదీ మెలికలు తిరిగిపోతూ ... ‘...ఎక్కడపడితే అక్కడ తడుముతున్నట్లున్నాడు!...’ అని పళ్ళు నూరుకున్నాను...
‘...మరింకేం!...లెక్క సరిపోయిందీ , లేడీస్ ఫస్ట్ అంటారుగా!...మీరే మొదలెట్టండి భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడకి దగ్గరగా జరిగాడు... ‘...ఇటువంటి దిక్కుమాలిన పనుల్లో కాదు...’ అంటూ ఓ అడుగు వెనక్కేసిందావిడ..
‘...సరే నేనే మొదలెడతాను...’ అంటూ మళ్ళీ ఆవిడ పైట లోకి చేతులు దూర్చేశాడు వికాస్...ఓ అర క్షణం తర్వాత , ఛీ కొట్టి , అతగాడి చేతుల్ని పట్టుకుని మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీదీ...
‘...ఏవిటా గుసగుసలూ!?...’ అన్నాడు జీజూ...మొగుడ్ని కొరకొరా చూసి చూపు తిప్పుకుంది దీదీ... ‘...నువ్వు చెప్పకపోతే నాకు తెలీదనుకున్నావా! ...నువ్వు చెప్పు వికాస్ ఏవంటుంది మా ఆవిడ!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , కొంటె నవ్వుతో...
‘...తొందరగా ఉందేమో సర్!... పై హుక్ మీదికి నా వేళ్ళు తీసుకెళ్ళి తొందరగా విప్పీ!... అన్నారు...అదీ నా చేతుల్ని తోలూడిపోయేలా గిల్లేసింతరవాత... ’ అని వికాస్ జవాబు...
‘...ఏం పాపం!?...’ అని జీజూ సానుభూతి... ‘...చెయ్యవలసిన పని మానేసి వేళ్ళనక్కడా ,ఇక్కడా తారట్లాడిస్తూంటే ముద్దెట్టుకుంటారేంటీ!!...’ అని ఘాటు జవాబిచ్చినా , అందరూ గొల్లుమని నవ్వుతూంటే , నాలిక కరచుకుని , చటుక్కున వికాస్ షర్ట్ పై రెండు బటన్సూ చక చకా విప్పేసి తల దించుకుంది దీదీ...
...ఇంకావిడని ఇబ్బంది పెట్టకుండా చకచకా మరో రెండు హుక్స్ విప్పేసి... ‘...భాభీ...మీదే ఆలస్యం...’ అంటూ అడుగు వెనక్కి వేసి , నడుం మీద చేతులేసుకుని నిలబడ్డాడు వికాస్...దాంతో షర్ట్ బిగుతై బటన్స్ విడలేదు...వికాస్ వెనక్కి జరుగుతూ తన పవిటని సుతారంగా గుబ్బల మధ్యకి సర్దడం గమనించకుండా దీదీ ముందుకి వంగింది. అప్పటికే పై మూడు బ్లౌజ్ హుక్సూ విడిపోయున్నాయేమో , ఆవిడ పచ్చటి స్థనాలు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి , చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళందరికీ...
‘...అబ్బ...పండిన దోస పళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీ చళ్ళు...’ అన్నాడు మధు , నిగిడిన తన మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన మొహంతో ...ఛీ... కొట్టింది వకుళ...
‘...నువ్వేం బాధ పడకు వకూ!...పక్కనున్న దోర దబ్బపళ్ళు కనిపించవుగానీ దూరాన్నున్న దోసపళ్ళు ఆనుతాయి ఈ పాడు మగాళ్ళ కళ్ళకి...’ అన్నాను దాన్ని ఓదార్చుతూ... భళ్ళున నవ్వారు మొగుళ్ళందరూ...
...దాంతో విడదీసే ప్రయత్నం మాని, మిగిలిన వికాస్ షర్ట్ బటన్స్ టపటపా తెంపేసి , కందగడ్డలా మొహం చేసుకుని , పైట సవిరించు కుంటూ, బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ నిలబడిపోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అబ్బ !...ఏం పొంగులు భాభీ మీవి... పున్నమినాటి ఆ సముద్రకెరటాలని దాచడం ఆ పైట వల్ల కావటం లేదంటే నమ్మండి!...కదూ బ్రదర్స్!?...’ అన్నాడు వికాస్ ...అవును ,అవును ...అన్నారు మగాళ్ళు...ఛీ... కొట్టింది దీదీ...
‘...ఈ కనువిందు కోసమే కదా మధూ ఈ ప్రోగ్రామ్! ...వికాస్...ఆ మిగిలిన హుక్స్ ని కూడా విడదీసి , మా ఆవిడ కుండలకి బంధవిముక్తి కలిగించవూ!...’ అని నాటకీయంగా అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...హియర్, హియర్... అని చప్పట్లు కొట్టారు మగాళ్ళు...
‘...ఛీ...సిగ్గుమాలిన సరుకు...సిగ్గులేని మొగుడు...’ అంటూ కింది పెదవిని కొరుక్కుంది మాధురీదీదీ...
‘...మై ప్లెజర్ సర్!...మీ పళ్లకంత శ్రమెందుకు భాభీ , నాకివ్వచ్చుగా!...మెత్తగా కొరికిపెడతాను...’ అంటూ ఆవిడ మీదికి వంగాడు వికాస్...
...సిగ్గు ముసురుకొస్తూంటే , తప్పించుకునే ప్రయత్నంలో ఆవిడ కళ్ళు మూసుకుని మొహం పక్కకి తిప్పడంతో రొమ్ములు ముందుకి తోసుకొచ్చాయి...
‘...పోన్లేండి భాభీ , అవొద్దంటే ...వీ...టి...ని... కొరికి పెడతాను...’ అంటూ చేతులు చాపుతూ ముందుకొంగాడు వికాస్. ఉద్దేశ్యం గ్రహించి ‘...ఉహూఁ! ...’ అంటూ వెనక్కి జరిగింది దీదీ...కానీ స్పీడు తక్కువకావడంతో కుదుళ్లకి కొంచెం పైకి అతగాడి చేతులు పడి , రూపాయ కాసు మేర , ముదురు గులాబిరంగులో ఉన్న చను మచ్చలు బ్లౌజ్ లోంచి బయటకి తొంగి చూశాయి...
...ఇక ఆగలేక , కుడి మచ్చని కొననాలిక తో కెలికి, చనుమొనని బైటికి లాగి , పెదాల మధ్య ఇరికించుకుని , చప్పరించడం మొదలెట్టాడు వికాస్ ... మెలికలు తిరిగిపోయింది దీదీ...
అలాగే కాసేపు ఎడమ స్థనం మీది మచ్చతో కూడా ఆడుకుని అడుగు హుక్స్ ని కూడా విప్పేసి , బ్లౌజ్ ని చేతులమీదినుంచి జార్చేసి , పూర్తిగా బట్టబయలైన స్థనాలకి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడి తలని గుబ్బల కొత్తేసుకుని మైకంగా కళ్ళు మూసేసుకుందావిడ...
‘...వికాస్ తనపని పూర్తి చేశాడు మాధురీ...’ అంటూ జీజూ గుర్తు చేశేదాకా ఒంటిమీద సోయి రాలేదావిడకి...ఆమాట చెవినడగానే వికాస్ తలని తోసేసి చటుక్కున వెనకకి తిరిగి, పైట భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ, తల దించుకుని సోఫా వైపు కదిలింది దీదీ...
‘...ఇది అన్యాయం సర్...’ అంటూ మదన్ జీజూ కి కంప్లైంట్ చేశాడు వికాస్ , తన షర్ట్ ని చూపిస్తూ... అతగాడివైపోసారి చూసి ‘...అవును మాధురీ!...నీ బ్లవుజ్ విప్పించుకుంటే అయిపోయిందా! తన షర్ట్ విప్పకర్లే!...పని పూర్తి చేసి , థాంక్స్ చెప్పేసి రా!...’ అంటూ భార్యని వెనక్కి పంపాడు జీజూ...
... సిగ్గుగా తలదించుకుని , అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వికాస్ దగ్గరకి చేరి , షర్ట్ విప్పబోయింది .అది భుజాలమీదుండిపోవడంతో రాలేదు...దాంతో మునికాళ్లమీద పైకి లేచి, చేతులు పైకి జాపి , షర్ట్ ని కిందికి లాగక తప్పలేదు దీదీకి...
...ఆ పని చేశేటప్పుడు వికాస్ చాతీకి రుద్దుకుంటూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ‘...ఉఫ్ఫ్...బ్రహ్మాండమైన సైజులు గురూ మీ ఆవిడ గుబ్బలు...’ అని జీజూకి ఓ కాంప్లిమెంట్ పడేశాడు కుమార్ బావ...
‘... అవును 38D...మా ఆవిడవి...మీ ఆవిడవీ చిన్నవేంకాదు...సైజెంతేంటీ!?...’ అన్నాడు జీజూ...ముందుకొంగిన సుజాతక్క గుబ్బల్ని నవిలేశేలా చూస్తూ...
‘...40 పైమాటే!!...కదూ సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ.... కందిపోయిన మొహంతో ఛీ కొట్టి , పైటని భుజాల చుట్టూ కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘...చెప్పటం లేదు గురూ మా ఆవిడ...’ అన్నాడు బావ...
‘...పర్లేదులే బ్రదర్...నాకెలాగూ ఛాన్స్ వస్తుందిగా!...అప్పుడు చూసుకుంటాలే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...అక్కకి కొంటెగా కన్ను గీటుతూ... గుబ్బలు కదిలేలా వణుకుతూ అతగాడి వైపు ఓ కోరచూపు చూపు విసిరి , ఏదో గొణుక్కుంటూ తలొంచుకుంది...
‘...నే ఛస్తే జాకెట్ విప్పించుకోను ఇతగాడిచేత... అనుకుంటూందే అక్క...’ చిన్నగా అంది వకుళ!...‘...ఆపు తల్లీ నీ పాడు లిప్ రీడింగు...’ అని నేనంటూంటే ...‘మరింకేం విప్పించుకుంటూందిట!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమో!...చూద్దాం...’ అని నేనంటూండగానే నా మొగుడి షర్ట్ విప్పేసి వెనక్కి తిరిగింది మాధురీ దీదీ...
‘...థాంక్స్ చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోతావా భాభీ!...’ అంటూ ఆవిడ చెయ్యట్టుకుని తటాల్న మీదికి లాక్కున్నాడు...రెడీగాలేదేమో, కొబ్బరి బోండాల్లాంటి తన స్థనాలు అప్పడాల్లా నా మొగుడి చాతీకి అణిగిపోయేలా , చేతుల్ని తన మెడకి చుట్టేస్తూ , మొహం పైకెత్తి మీదడిపోయింది దీదీ...
...అందిన అవకాశాన్ని వదులుకోకుండా ఓ పక్క తనపెదాలతో ఆవిడ పెదాల్ని చటుక్కున అందుకుంటూనే , రెండు చేతుల్లో ఆవిడ పిరుదుల్ని ఇముడ్చుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా ఒత్తుకున్నాడు నామొగుడు... ‘...ఇష్ష్...అఁ!...ఉఁమ్మ్...’ అంటూ ఓ పావుక్షణం పెనుగులాడి తన మొత్తని కొంచెం వెనక్కి జరుపుకోగలిగినా , నా మొగుడు మరో జెర్క్ ఇచ్చేసరికి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూ తనకి అతుక్కు పోయింది మాధురీ దీదీ...
...మధ్య మధ్యలో ...ఉఁ..ఊఁ...ఊఁమ్మ్మ్... అనే ఆడ మూల్గులూ ,ఎనిమిది బరువైన ఉఛ్వాస, నిస్వాసాలూ తప్ప హాలంలా సైలెంటైపోయింది ...టైం మూడు నిముషాలైనా నా నోరు పెకల్లేదు వాళ్లని చూస్తూంటే... అర...ముప్పావు నిముషాలు గడిచిపోయినా వాళ్ళు విడిపోయే సూచనలు ఎక్కడా కనిపించలేదు...
...పెదాలకి పెదాలూ...ఛాతీకి , ఛాతీ , తొడలకి తొడలూ అతుక్కుపోయున్న ఆ దృశ్యాన్ని అందరూ కళ్ళప్పగించి చూస్తున్నారు
‘...అబ్బ్...బ్బ్బ...రెండు శరీరాలు ఒకటైపోడమంటే ఇదేకదూ దీపా!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , మరో అరనిముషం తరవాత...
‘...నన్ను మరో మగాడు ఇలాగే నలిపేస్తూన్నపుడను ఆ మాట!...’ అని మొగుడ్ని కసిరింది దీపా మేడం...
‘...తప్పకుండా!...నువ్వో మగాడిని ఎన్నుకో... నెక్స్ట్ నీ టర్నే!...ఆ బాక్స్ ఇలా ఇయ్యి మదన్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...దాంతో తేరుకుని , ...టైం దాటిపోయింది...అంటూ బ్లూ బాక్స్ ని దీపామేడం కి అందించాడు జీజూ...
...ఆ మాటలకి తెలివొచ్చి...వికాస్ ని దూరంగా తోసేసి , కందిపోయిన మొహాన్ని దించుకుని , తడితో మెరుస్తూన్న పెదాల్ని పైట తో తుడుచుకుంటూ, తొడలమధ్య అరచేతుల్నొత్తుకుంటూ , కింద పడ్డ జాకెట్ ని అందుకుంటూ , తన మొగుడి దగ్గరకి పరిగెత్తింది మాధురీ దీదీ...
...ఓ రెండడుగులు ఎదురొచ్చి ఆవిడని అక్కున చేర్చుకుని సోఫా వైపు నడిపించుకెళ్తూ పెదాలందుకోబోయినట్లున్నాడు మదన్ జీజూ...‘...ఛీ...మీరేంటీ!?...’ అన్న దీదీ మెత్తటి అభ్యంతరాలూ , ‘...అసలైన హక్కుదారుడ్ని నేనే!...నా తరవాతే అందరూ!...’ అంటూ ఆవిడని వాటేసుకుని పెదాలని జుర్రుకుంటూ నడిపించుకొస్తూన్న జీజూని అభిమానంగా చూస్తూంటే...
‘...అబ్బ...ముక్కు తాడోసిన ఆబోతులా ఎలా ఒళ్ళువిరుచుకుంటున్నాడో చూడవే నీ మొగుడు...తన ఒంటిని తినేశేలా ఎలా చూస్తూందో ఆ దీప!...దిష్టి తగులుతుందేమో వెళ్ళి తెచ్చుకో!...నే వెళ్తే నీ బావేమైనా అనుకుంటాడమ్మా! ’ అంటూన్న సుజాతక్క నస భరించలేక వికాస్ వైపు చూపు తిప్పాను...
...ఇసకతిన్నెల్లాంటి మాధురీ దీదీ పిరుదుల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ,రెండు చేతులూ పైకెత్తి , ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ అక్కడే నిలబడి పోయున్నాడతగాడు . చెమటతో గోధుమ రంగు చర్మం నిగనిగా మెరుస్తూంది... పొత్తికడుపుమీద ఆరు కండలూ , దండల మెలికలూ కొట్టొచ్చేలా కనిపిస్తున్నాయి...నిగిడిపోయున్న ...మ...డ్డ...ఏక్షణమైనా బైటికి తోసుకొచ్చేస్తుందా!...అనిపించేట్లుగా ఒంటిమీదున్న పాంటు బొడ్డుకిందికి జారిపోయుంది...
...ఓరగా దీపా మేడం వైపు చూశాను... తన మొగుడు మరోవైపు చూస్తూన్నపుడు , నా మొగుడ్నితినేసేలా చూస్తూందావిడ... అక్క చెప్పింది నిజమే!...అనుకుని , ...‘...చేసిందీ, చూసిందీ చాల్లే!...ఇంక రా!...’ అంటూ నా మొగుడ్ని వెనక్కి తెచ్చుకున్నానేగానీ...గీసిన ఎద్దులా ఉన్న తనపక్కన కూర్చుంటూంటే నా రెమ్మలు తడిబారాయి...
... ఇంతలో ‘...కానీ దీపా!...’ అంటూ ఆవిడకి బ్లూ బాక్స్ అందించాడు బిమల్ బాబు... సిగ్గ్తులొలకబోస్తూ ఓ స్లిప్ తీసి, మొగుడికి అందించింది దీపా మేడం... . ‘...గుడ్!...ఏమిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు కొంటె నవ్వుతో...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహం తో మొగుడి చెవిలో ఏదో గొణిగిందావిడ...
‘...మా ఆవిడకి వెరైటీ అంటే మహా మక్కువ...’ అంటూ చెయ్యుచ్చుకుని ఆవిడని లేవదీసి , దివాన్ దగ్గరకి తీసుకొచ్చి...‘...కుమార్ బాబూ , ఇటు రండి...మా ఆవిడ పాంటీ విప్పి పుణ్యం కట్టుకోండి...’ అని గట్టిగా అన్నాడు...అందరి నవ్వుల్నీ అధిగమించే స్వరంతో ఛీ కొట్టిందావిడ...
బెరుగ్గా ఆ దంపతుల మధ్య చేరాడు కుమార్ బావ...
...గో ఎహెడ్...అన్నట్లుగా చేతుల్తో భార్యని చూపిస్తూ పక్కకి జరిగి టైమర్ స్టార్ట్ చేశాడు ప్రొఫెసరు...సిగ్గుపడుతూనే, రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పి, కందిపోయిన బుగ్గల్తో చూపు తిప్పుకుంది దీపా మేడం...
...‘...పాంటీయా!...అదెక్కడుంటూందీ?...’ అని గొణుక్కుంటూ మగతనాన్ని సవాల్ చెస్తూన్నట్లుగా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాలవైపు కొద్దిగా వణుకుతూన్న తన చేతుల్ని చాపుతూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
...వాటి డైరెక్షన్ గమనించి పక్కకి తప్పుకుని , అతగాడి ఎడం చెయ్యట్టుకుని అలవోకగా తన కుడిపిర్ర మీదికి జరుపుకుంటూ...‘...అక్కడ కాదిక్కడ...’ అంది దీపా మేడం...
‘...బ్రాసియర్ అనుకున్నాను...అయినా అది వేసుకున్నట్లు లేదే!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , పైట తొలగడంతో నల్లటి బ్లౌజ్ లోంచి ఊరిస్తూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని నవిలేసేలా చూస్తూ...
‘...లేనిదాని ఊసెందుకూ!...చేయవలసిన పనిని చేసుకోవచ్చుగా!...’ అందావిడ , కందిపోయిన మొహంతో పైట సర్దుకుంటూ...
‘...మరైతే దీన్ని విప్పాల్సిందే!...’ అన్నాడు ఆవిడ బొడ్డు దగ్గర అరచేతిని దూరుస్తూ...
‘...ఏమక్కర్లే!...’ అంటూ బావ భుజాల్నట్టుకుని కిందికి నొక్కింది దీపా మేడం...ఆవిడ నడుం పట్టుకుంటూ మోకాళ్లమీద ఆగిపోయి, అందుబాటులోకొచ్చిన స్థనాలకి ఆబగా మొహం రుద్దుకుని , వాటి మధ్యలో ఉన్న డైమండ్ కట్ లోపలికి నాలిక జొనిపి కెలికాడు కుమార్ బావ... దాంతో , ఆవిడ చనుమొనలు పొటకరించాయి ...జాకెట్ మీదినుంచే కాసేపొకదాన్నీ , ఇంకాసేపు తరవాత మరోదాన్నీ పెదాలతో నొక్కడం మొదలెట్టాడు ...
...కాసేపు మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని అతగాడి పెదాల దాడిని అనుభవించి , ఆ పైన గుచ్చి,గుచ్చి చూస్తూన్న మొగుడి చూపుల్ని గమనించి , ‘...ఆపు కుమార్!...అందరూ చూస్తున్నారు బాబూ!...’ అని గునుస్తూ , పైట కొంగుని బావ తలచుట్టూ కప్పి , భుజాల్ని అటూ,ఇటూ తిప్పుతూ చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకందిస్తూనే ‘...ఏయ్ పిచ్చీ!... వీ..టి ...మీ...ద ...ఎందుకంత యావ? సుజాతవేం తక్కువనీ!...’ అని గోమూగా గొణిగింది, దీపా మేడం...
‘...పొరుగింటి పుల్లకూర!...’ కసిగా అంది సుజాతక్క...
...భార్య మాటల్నీ, దీపా మేడం అభ్యంతరాల్ని పట్టించుకోకుండా, కొండల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకునే పనిలో ములిగిపోయాడు కుమార్ బావ... మరుక్షణం ...టప...టపా...చప్పుడ్లతో నిశ్శబ్దంగా ఉన్న హాలు ప్రతిధ్వనించింది...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...పెద్దపట్టే!...’ అని గొణుక్కుంది దీపా మేడం , కందిపోయిన బుగ్గల్తో... ‘...కుమార్ బాబూ!...నువ్విప్పాల్సింది మా ఆవిడ పాంటీ...బ్లౌజ్ కాదు...’ ... అన్నాడు ప్రొఫెసరు , కంగారుగా...
‘...బిమల్ భయ్యా! , కుమార్ సర్ మేడం ...వా...టి...ని...ఒత్తారేమోగానీ, బ్లౌజ్ విప్పలే!...అంతేకదా సర్...’ అంటూ తన బాస్ కి ఒత్తాసు పలికాడు మధు... జరిగిందేంటో తెలీక మాట్లాడలేదు కుమార్ బావ...
‘...మరి ఆ...ఫట...ఫట...చప్పుడ్లేమిటో!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...ఈర్ష్య తొంగిచూస్తూన్న గొంతుతో ...
‘...అవా!...ప్రెస్ బటన్స్ చప్పుళ్ళు...బ్లౌజ్ హుక్స్ కి అదనపు సపోర్టులు...అవి విడిపోయినా బ్లౌజ్ ఏమీ ఊడిపోదు...నన్నలాగే ఫూల్ చేసింది మేడమ్ ...’ అన్నాడు మధు ...
‘...నాకెందుకు చెప్పలేదు దీపా!?...’ అన్నాడతగాడు, , విదలకుండా ...
‘...టైమెక్కడుందీ...మధు ఫోన్ చేసిన తరవాత ఐడియా తడితే అప్పటికప్పుడు షీలా...అదే, మన కొత్త హెల్ప్...దాని చేత కుట్టించానూ...’ అని సాగదీసింది దీపామేడం...
‘...ఇప్పుడాగోలెందుకు?...పని కానీండి!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ పెద్దరికంగా... ‘...ఇంకా ఎవరూ , ఏదీ విప్పందే!?...’ అన్నాడు బావ...
‘...ఇందాకా అడగడం మర్చిపోయాను కుమార్ బాబూ...నువ్వేం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ట్రౌజర్...’ అని, చేతులు పైకెత్తుతూ ...రమ్మన్నట్లుగా దీపా మేడం వైపు చూశాడు కుమార్ బావ...
‘...బెరుకు, బెరుకుగా మొగుడివైపు చూస్తూ , కుమార్ బావవైపోఅడుగేసి , బెల్ట్ బకల్ విప్పి , చివాల్న బెల్ట్ ఊడలాగేసి ...నడుం మీదినుంచి జారి, మొల దగ్గిర ఆగిపోయిన ట్రౌజర్ ని చూస్తూ ఉండిపోయింది దీపా మేడం...
‘...ఊఁ...’ అన్నాడు బావ...పూర్తిగా కిందికి లాగేయమని సైగ చేస్తూ... ‘...ఛీ!...అది నువ్వుచేసుకో!...’ అందావిడ కోపంగా...‘...రూల్ ఒప్పుకోదు...’ అన్నాడు కొంటెగా కన్ను గీటుతూ...
‘...సందేహంగా మొగుడివైపు చూసిందావిడ...‘...కానీ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు బిమల్ బాబు... ‘...తప్పదురా భగవంతుడా!...’ అన్నట్లుగా మొహం పెట్టి
అతడి నడుం మీద చేతులేసి, ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది కానీ అది రాలేదు...
...ట్రౌజర్ లోపలికి చేతులు దూరుద్దామా ఒద్దా...అని మేడం పడే గుంజాటన ఆవిడ మొహం లో కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంటే , అందరూ ఊపిరి ఉగ్గబట్టి ఉండిపోయారు....
...ఏమనుకుందో, ఓ క్షణం తరవాత ఆవిడ కుమార్ బావ ముందు మోకాళ్ళమీద నిలబడి , అతగాడి పిర్రలమీంచి ట్రౌజర్ ని కిందికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది...
...నిగిడిపోయిన అతగాడి ...దా...ని...కి తట్టుకునుండడంతో ట్రౌజర్ రాలేదు...ఎలాగైనా దాన్ని కిందికి లాగేయాలనే పట్టుదలతో, పైట జారిపోతున్నా పట్టించుకోకుండా, బ్లౌజ్ లోంచి ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని , కుమార్ బావతో సహా చుట్టూ ఉన్న మగాళ్ళు కళ్లప్పగించి చూస్తున్నా సోయిలేకుండా , ముందుకొంగి బలమంతా ఉపయోగించి , ట్రౌజర్ పైభాగాన్నికవ్వం తాడు తిప్పినట్లు తిప్పింది...
...దాంతో మూడొంతులు జారినా, ..బావ ....దా...ని... కొనకి ... మేకుకి తగిలించినట్టుగా ఉండిపోయింది ...అతగాడేసుకున్న ట్రౌజర్...
...ఒళ్ళుమండడంతో ఆవిడ , చటుక్కున బావ ట్రౌజర్ లోకి వేళ్లు దూర్చి...అతగాడి ...మ...డ్డ... కొనమీంచి దాన్ని తప్పించి , పూర్తిగా కిందికి లాగేసింది...
... కుమార్ బావ చటుక్కున ఆవిడమీదికొంగి , చెవిలో ఏదో చెప్పాడు... దాంతో జారిన పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుని చలిజ్వరమొచ్చినదాన్లా వణికిపోతూ నిలబడిపోయింది దీపా మేడం...
...అతగాడి పెదాల కదలికని చదివిన సుజాతక్క మొహం కోపంతో జేవురించింది ...‘...ఏమంటున్నాడు వదినా అన్నయ్య!?...’ అని అడిగాడు వికాస్...
‘...చెప్పడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క జీరగా...
‘...ఆ గుండ్రాళ్ళమధ్య ...దీ...ని...కి... కాస్త చోటివ్వరూ!.. అని కదా వదినా అన్నయ్య అంట!...’ ...అన్నాడు వికాస్ , తన మ...డ్డ... వైపూ , ఆవిడ స్థనాల వైపూ కొంటెగా మార్చి , మార్చి చూస్తూ...
... కందగడ్డలా అయిపోయిన మొహంతో తనగుబ్బల్ని తడుముకుంటూ ...ఛీ... కొట్టింది సుజాతక్క ... ‘...ఛీ !... ఊరుకో వికాస్ ’ అని కూకలేశాను , అక్కకి మద్దత్తుగా... అందరి దృష్టీ మా వైపు తిరగడంతో చటుక్కున వెనక్కి తిరిగింది దీపా మేడం ...
‘...ఏయ్ దీపా!...పాంటీ విప్పించుకోకుండా వెళ్ళిపోతే ఎలా!?...’ అంటూ మోకాళ్లమీద నిలబడి ,ఆవిడ చెయ్యిపట్టుకుని వెనక్కి లాగాడు కుమార్ బావ...
...ఎదురుచూడని ఆపనితో అతగాడి మీద తూలిపడి , ‘...చేసేపనేదో గుంభనగా చెయ్యచ్చుగా!...అరవాలేంటీ!...’ అని గొణుగుతూ , తన మొత్త అతడి మొహం ముందుకొచ్చేలా నిలబడింది...
...‘...అలాగే!...’ అంటూ కిందినుంచి ఆవిడ చీరలోకి చేతులు దూర్చేసి ...బిజీ... ఐపోయాడు కుమార్ బావ... కాసేపు తరవాత ‘...ఏ...ఏయ్! ...ఛీ!! ...దేని ...కో...సం...ఆ ...వె... తు...కు...లా...ట!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
‘... ఇందాకా పబ్లిగ్గా పైఅందాల్ని సవిరించాడు...ఇప్పుడు అడుగు అందాల్ని చాటు మాటుగా తడుముతున్నాడేమో!...’ అని కొంటెగా అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఊరుకో!...నీకవకాశం దొరికితే నువ్వంతకన్నా ఎక్కువే చేస్తావు...’ అంటూ మొగుడ్ని గదిమింది మాధురీ దీదీ...
‘...బొందైనా , జిప్ ఐనా ఉంటుందని వెతుకుతున్నాను దీపా!...దొరకటం లేదు...తల లోపలికి దూర్చేదా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ, తెచ్చిపెట్టుకున్న అమాయకత్వంతో...
‘...ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరి!!...అవసరం లేదు!!!...’ అని బావని గదుముతూ...తన తెల్లటి తొడలు బహిర్గతమౌతున్నా లెక్క చేయకుండా అతగాడి చేతివేళ్ళని పట్టుకుని, వాటిని... సర్దవలసిన ...చో...ట... సర్ది ‘...పెట్టీ కోటుకీ , పాంటీకీ తేడాతెలీనీకుండా కాపురం చేయిస్తున్నావా తల్లీ!...’ అంది దీపా మేడం...సుజాతక్కని చూస్తూ...
‘.... పెట్టీకోట్ల , పావడాల , పైజామాల బొందులే తప్ప పాంటీలూ , స్విమ్మింగ్ డ్రెస్సులూ తెలీవులేమ్మా, నా మొగుడికి!...’ అని కాస్త కోపంగా అంది సుజాతక్క...
‘...ఒహ్!...భలే ఉన్నాయి బిమల్ భయ్యా , దీపా భాభీ తొడలు...సుపర్బ్...’ అని కైపుగా అన్నాడు, ...వాటి మీంచి కిందికి జారుతూన్న ఆవిడ పాంటీని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న వికాస్...
‘...థాంక్స్ ...’ అంటూ వికాస్ వైపోఅరక్షణం చూసి , ‘...నీ మాట నిజం సంధ్యా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు , నాకు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఏంటన్నావ్ అతగాడితో!?...’ అంటూ నన్ను నిలదీశాడు వికాస్...నే మాట్లాడలేదు ... ‘...చెప్పూ!!...’ అంటూ రెట్టించాడు తను... ...ఏం చెప్పనా!...అని ఆలోచిస్తూంటే , హాలు మధ్యలోంచి ... థప...థప...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో అందరి దృష్టీ అటువైపు తిరిగింది...
‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ వేళ్ళక్కడ్నుంచి!...’ అని గిజగిజలాడుతూ, తొడల్ని విదిలిస్తూ, మడమల దగ్గరున్న తన పాంటీని తన్నేసిందేతప్ప ...కుమార్ బావని దూరం తోసేయలేదు దీపామేడం... అది గమనించి... ‘...సందిచ్చిందికదా!... అని , ఏ ...కా...ని... వేళ్ళు దోపేస్తు న్నాడో! ...వెళ్ళి బావని తీసుకురా!...’ అంటూ సుజాతక్కని తరిమాను...
...అక్క రాకని గమనించి ‘...ఇక చాల్లే!...’ అని గోమూ అంటూ కుమార్ బావని మెత్తగా వెనక్కి తోసి , దాని చెవిలో ఏదో గొణిగింది దీపా మేడం... ...అవునన్నట్లుగా తల ఊపి , మొగుడి కుడి చేయి మణికట్టట్టుకుని ,... అప్పటిదాకా అతగాడు మైమరచి చీకుతూన్న రెండు వేళ్ళూ బైటికొచ్చేలా ఒక్క గుంజుతో లేవదీసి , వాటిని పైట కొంగుతో తుడుస్తూ చెవిలో ఏదో గొణుగుతూ గబగబా సోఫా వైపు లాక్కొస్తూంటే ... ‘...వదినేమంటూందో నే చెప్తానంటే నేచెప్తా... ,నని బెట్లు కట్టుకున్నారు మధు, వికాస్...ఇంతలో వాళ్లు దగ్గరకొచ్చారు...
‘...కళ్లకి కనిపిస్తూన్న దానికి బెట్లుకూడానూ!...’ అంటూ మగాళ్లనందరినీ దూరంగా తోసి , ‘...ఏమంటూందే మా మేడం!?...’ అంటూ దానికి చెరో వైపూ చేరాం , నేనూ, వకుళా...
‘... తొడలమీంచి ధారలు కట్టేలా కార్పించాడమ్మా నీ మొగుడు...సిల్కు చీరకి తడి ఇంకక ఛస్తున్నాననుకో! ...అంటుందే సిగ్గు, బిడియాలు విదిలేసి!...అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...‘...బావ ప్రతాపానికి గర్వ పడాలిగానీ కోపం ఎందుకక్కా!...అంది వకుళ...దాన్ని చురచురా చూసి ఏదో అనబోతూంటే ...‘...ఏమోయ్ , మాటలు చాలుగానీ ఒక స్లిప్ తియ్యి...ఇప్పుడు నీ టర్న్ ’ అంటూ బ్లూబాక్స్ అందించాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో కోపం స్థానాన్ని బెరుకు ఆక్రమించుకుంటూంటే , నెమ్మదిగా ఓ స్లిప్ తీసి , పేరు చదివి, ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో మొగుడికి అందించింది సుజాతక్క...
...అది చదివి , ‘...ఒహ్!...రావయ్యా!...’ అంటూ ఓ చేత్తో మధునీ , మరో చేత్తో సుజాతక్కనీ మధ్యలోకి తీసుకెళ్ళి...‘...మా ఆవిడదేదో విప్పాలట!...ఆ పని చూడు...’ఆని మధుకీ, ‘...ఏదో చెప్పు సుజా!...’ అంటూ దానికీ చెప్పి నవ్వుతూ ఓ అడుగు పక్కకి తప్పుకున్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అలాగే సర్!...’ అంటూ మధు తనవైపొస్తూంటే , అది పైట కొంగుని చేత్తో పట్టుకుని ...చీర... అంది, దానివైపు కళ్ళార్పుతూ , కదిలీ కదలనట్లుగా పెదాలు కదిపి, ...
...కాకపోతే అక్క అరచెయ్యి దాని నడుం ముందుండటంతో ‘...అహ!...ఏమి నా అదృష్టం...’ అంటూ , మధు చటుక్కున చేతులు ముందుకి జాచి , అక్క ...కొబ్బరి బోండాల్ని... కుదుళ్ల దగ్గరట్టుకుని మెత్తగా ఒత్తాడు...
...వెయ్యి వోల్టుల షాక్ కొట్టిన దానిలా వణికి మొగుడి చాటున దాక్కుంది సుజాతక్క...
‘...సిగ్గెందుకు సుజా...బ్లౌజేగా నువ్విప్పమంట !...’ అంటూ దాన్ని ముందుకి లాగాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉహూఁ...చీర!...’ అందది తలొంచుకుని...
‘...విన్నావయ్యా మధుసూధనా!...కానీ!...’ అంటూ, స్టాప్ వాచ్ ఆన్ చేస్తూ దాన్ని ముందుకి తోశాడు కుమార్ బావ...
‘...విన్నాను సర్!...నేనూ అందుకే చేతులు జాపాను కానీ , సాయంత్రం నుంచీ మేడం ...అ...వి...పిచ్చెక్కించేస్తూంటే ఆపుకోలేక పోయాను ...’ అంటూ సుజాతక్కముందు మోకాళ్లమీద వాలిపోయి , ‘...సారీ భాభీ! మరీ మొరటుగా ...పి...సి...కా...నా!...’ అంటూ దాని గుబ్బల్ని మెత్తగా నిమిరాడు...అందరూ బిగ్గరగా నవ్వారు...
‘......ఛీ...నోరుముయ్యి...నువ్వు చేసిన ...పా...డు... పని , చూడని వాళ్ళకి కూడా తెలిసేట్టు ఆ సిగ్గుమాలిన క్షమార్పణొకటీ!...’ అంటూ దూరంగా జరగబోయింది...
‘...ఎందుకు భాభీ అంత కోపం!...’ అంటూ చటుక్కున దాని నడుమట్టుకుని ఆపి , దాని పిరుదుల మీదికి చేతులు జార్చి, ఓ చిన్న జెర్క్ ఇస్తూ దాన్ని దగ్గరకి లాక్కుని. పొత్తికడుపు మీదున్న కుచ్చెళ్ళ మడతల్లోకి కుడి చేతి వేళ్ళని జొనిపి , ఒకటి, రెండు... అని పెద్దగా అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు మధు...
...షా...ట్... అయిపోయిందాన్లా మైకంగా కళ్ళు మూసుకుని కింది పెదవిని కొరుక్కుంటూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...
‘...ఐతే వికాస్...మీ వదినని ...కార్పించ...డానికి ఓ చిన్న జెర్క్ చాలన్నమాట!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ... ‘...రెచ్చగొడితే మీ భార్యా అంతే అని గుర్తుంచుకోండి...’ అంది మాధురీ దీదీ...
...ఆ మాటలు విని , అప్పటిదాకా అతగాడి కెలుకుళ్ళని ఓర్చుకుంటూన్న సుజాతక్క ‘...దేనికీ !...ఆ పాడు లెక్కా!...’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది ...‘...ఎహె!...ఆగు భాభీ...లెక్క పోగొట్టావ్!...’ అంటూ మళ్ళీ దగ్గరకి లాక్కుని , పబ్లిక్ గా దాని పూ బిళ్లని తడుముతూ లెక్క మళ్ళీ మొదలెట్టాడు...
‘...ఐదు కుచ్చెళ్ళు సర్...నా షర్ట్ బటన్స్ ఏడు!...’ అన్నాడు మధు...,కాసేపు తర్వాత
‘...కుచ్చెళ్లకి ఐదు బటన్సూ , పైట లాగి ,చీరిప్పడానికి ఆ మిగిలిన రెండు బటన్సూ , లెక్క సరిపోతుందికదా సుజా!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...ఒళ్ళు మండిందేమో! సుజాతక్క చటుక్కున ముందుకొంగి , మధు షర్ట్ పై బటన్ విప్పి పైకి లేస్తూంటే , అందుబాటులోకొచ్చిన దాని కుడి స్థనం మీద ... చు...ప్పు...మని చప్పుడు చేస్తూ ముద్దెట్టి , పైట కొంగుని దిగలాగాడతగాడు...
...సిగ్గుపడిపోతూ , గుబ్బలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది సుజాతక్క... వాటిని చూపుల్తోనే నలిపేస్తూ , నడుం దగ్గర దోపుకున్న చీర ని బయటకి లాగే మిషతో పెట్టీకోటులోకి వేళ్ళు దూర్చి కెలికాడేమో!... వెనక్కి జరగబోయింది...
‘...ఒంకో బటన్ విప్పు భాభీ!...’ అంటూ దాన్ని మీదికి లాక్కుని పిరుదులు పిసికాడు మధు...
‘...స్స్..’ అని సన్నగా మూలిగి , ఎక్కువ వంగకుండానే మరో షర్ట్ బటన్ విప్పేసింది...‘...చాలూ దానివైపోయావు భాభీ!...’ అంటూ కుచ్చెళ్ళ దగ్గర తడుముతూనే దాని బొడ్లో వేలెట్టి నట్లున్నాడు.. ‘...అబ్బ, అక్కడ కితకితలు బాబూ!...’ అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది సుజాతక్క...
...దాన్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ లాగేసినట్లున్నాడు ... ‘...చూసుకోలేదు భాభీ!...ఎన్నొచ్చేశాయో!...’ అంటూ లెక్కెట్టడం మొదలెట్టాడు...
‘...గొప్ప పని చేశావ్ లే!...లెక్కేం పెట్టక్కర్లే!...’ అంటూ , ఎక్కువ వంగకుండా మధు షర్ట్ బటన్స్ విప్పబోయింది...అడుగు బటన్స్ కావడంతో అవి అందలేదు...ఇక తప్పక ముందుకొంగి చేతుల్ని చకచకా కదుపుతూ వాటిని విప్పే పనిలో పడింది...
...పైట కూడా లేదేమో!...కొబ్బరి బోండాలసైజులో ఉన్న దాని లేత కాఫీరంగు గుబ్బలు ఒకదానికొకటి ఒరుసుకుంటున్నాయి... వాటి మధ్య ఓ కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ దోబూచులాడుతూ రెచ్చగొడుతూంది ...దానిమీదినుంచి చూపు తిప్పటం లేదు మధు...అడుగు బటన్ అందకపోవడంతో ఇంకాస్త గట్టిగా ప్రయత్నించింది సుజాతక్క...అది రాకపోగా , నీలగిరి కాఫీగింజల్లాంటి దాని చనుమొనలు బ్లౌజ్ ని చీల్చేస్తాయా! ...అన్నట్లుగా పొటకరించాయి...
...లటుక్కున వాటినట్టుకుని లాగాడు మధు .‘..ఏ...య్య్...’ అని సన్నగా మూల్గుతూ ముందుకొంగిందది... ‘...అబ్బ!...ఎంత మంచి ప్లేసులో ఉంది భాబీ ఆ పుట్టుమచ్చ!... పిచ్చెక్కించేస్తూందది...’ అంటూ ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని రెండు బొటకన వేళ్ళతో పక్కలకి తప్పించి , ...దా...ని...మీద ...చుపు...క్కున ...ముద్దెట్టుకున్నాడు మధు...
‘...ఇష్ష్!...’ అంటూ నిష్టూర్చి , ఆ షర్ట్ బటన్ ఫఠ్ మని తెంపేసి, చనుమొనల్ని అతగాడి వేళ్లమధ్యల్లోంచి లాక్కుంటూ పైకి లేచి, బరువుగా ఊపిరిపీలుస్తూ నిలబడిపోయింది సుజాతక్క...దాని స్థనాల పొంగుని బ్లౌజ్ ఆపగలదా! అని సందేహం కలిగింది, చూసే వాళ్లందరికీ ...
‘... ‘దీన్ని విప్పేయవా భాభీ!...’ అంటూ దాని నడుం పట్టుకుని పైకి లేచాడు మధు...అతగాడి ఛాతీ దాని పొంగులకి రుద్దుకోవడంతో ఒంట్లో కరెంట్ పాకిన దానిలా ఓఅడుగు వెనక్కి వేసింది సుజాతక్క...
‘...పని పూర్తి చెయ్యకుండా వెళ్ళిపోతావేంటి భాభీ!...’ అంటూ ఓ అడుగు ముందుకేశాడు మధు...దాని స్థనాల్ని నమిలేశేలా చూస్తూ...
...చటుక్కున మధు వీపు వెనక్కెళ్ళింది సుజాతక్క...‘...అక్కడ జేరావేంటి సుజా?...ముందుకి రా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ ఎక్స్ రే చూపుల్ని తట్టుకోలేను బాబూ! వెనకనీంచి కానిస్తానూ!...’ అని సాగదీసిందది...అక్కడ్నించే!...
‘...ఎహె!...రా!...’ అంటూ అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ... ‘ ...ఒద్దు సర్...భాభీకి మొహమాటంగా ఉందేమో!...’ అంటూ ఆపి, వెనక్కి చూశాడు మధు...
...థాంక్స్... అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూ కుడి భుజం మీదున్న షర్ట్ ని లాగబోయింది...మధు బాగా పొడుగు కావడంతో అందలేదు దానికి...మునికాళ్ళమీద పైకి లేచి అందుకుందది ఈసారి...తన మోచేతిని వంచి సహకరిస్తూ దాని వైపు చిరునవ్వుతో చూశాడు మధు ...విచ్చుకున్న పెదాలతో చప్పుడు లేకుండా థాంక్స్ చెప్తూ సగం షర్ట్ లాగేసి, ఎడం వైపు జరిగి ... ముందటి అనుభవంతో మునివేళ్లమీద పైకి లేచింది సుజాతక్క...
...‘...మొహమాటం తగ్గింది అక్కకి!...’ అని వకుళతో చిన్నగా అన్నాను , మధు వీపుకి రుద్దుకుంటూన్న పైట లేని దాని స్థనాల్ని చూస్తూ...
‘... మా అన్నయ్య కంట పడటం లేదుగా!...అందుకేమో!!...’ అన్నాడు వికాస్...‘...అంటే!...మొగుడి కంట బడకపోతే ఆడాళ్ళం విచ్చలవిడిగా ఉంటామనా!?...’ అంటూ దెబ్బలాటకి లంకించుకుంది వకుళ...
‘...సందేహమేముంది అమ్మాయిలూ!...’ అంటూ మా ఇద్దరి వైపూ కొంటెగా చూసి , ...‘...కదా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ , మాధురీ దీదీకి కన్ను గీటుతూ... ఆవిడ మగాళ్లని చుర చురా చూసి ఊరుకుంది... ‘...డౌట్ ఉంటే అటువైపు చూడండి!...’ అని వంత పాడాడు వికాస్... ...వకుళ కోపంగా ఏదో అనబోతూంటే...‘...ఊరుకోవే!...నలుగురూ వింటే సిగ్గుచేటూ!...’ అంటూ దాని నోరు నొక్కి, సుజాతక్క వైపు చూశాను...
...ఎడం చేత్తో మధు భుజం లోకి వేళ్ళు దింపి అతగాడి వీపుకి తన గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ, ఛాతీ మీద దట్టంగా ఉన్న జుత్తులో కుడి చేతి వేళ్ళు జొనిపి దేనికోసమో వెతికేస్తూంది సుజాతక్క... ‘...అబ్బ్...బ...అక్కడ కాదు భాభీ...జీన్ బెల్ట్ కి కాస్త కింద...అహ్హ్!...పైన!!...లోపల కాదు...’ అంటూ కితకితలెడ్తూన్నట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతున్నాడు మధు...
‘...నాటకాలాడుతున్నాడు...తనకక్కడ కితకితలేం లేవు...’ అని గొణుక్కున్నాను...కాస్త బిగ్గరగానే అన్నానేమో!...అ...దో...లా...నా వైపు చూసి వికాస్ తో ఏదో అన్నాడు మదన్ జీజూ...అవును... అన్నట్లుగా వికాస్ తలూపుతూంటే , కొంటెగా కన్ను గీటింది మాధురీ దీదీ...
...నేను సిగ్గుగా తలదించుకుంటూంటే , ధైర్యం చెప్తూన్నట్లుగా చెరో తొడా దువ్వారు వికాస్ , వకుళ...
...ఇంతలో ‘... నా వీపుని నాలుగు ములుకులతోచీరేసినా, సాధించావ్ భాభీ!...’ అంటూన్న మధు మాట వినిపించింది...‘...ఛీ!... చూపించు ...ఐనా నాలుగేంటీ!?...’ అంది సుజాతక్క...
‘...ఎన్ని సార్లు చెప్పినా దీనికి బుధ్ధి రాదు...తప్పుడు మాటలు మాట్లాడి, పీకలమీదికి తెస్తూంది... అన్నాను కోపంగా...‘...అక్కన్నది నిజమే కదే!...’ అంది వకుళ ...నువ్వూ తోడయ్యావా తల్లీ!...గాలి నీమీదకి మళ్ళుతుంది...అనుభవించు...’ అంటూ పళ్ళు నూరుకున్నాను
‘...అవును, మహా ఐతే రెండు!...నాలుగేంటీ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , దాని గుబ్బల వైపు చూస్తూ... ‘...ఛీ!...ఊరుకోండి ...’ అంది సుజాతక్క , ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో తన చనుమొనల్ని లోపలికొత్తుకుని , మధు వీపుని మెత్తగా నిమిరింది...
‘...నీ...వా...టి...కి అంత సీన్ లేదులే! వకుళవంటే ఒప్పుకోవచ్చు...కనీసం అంగుళంపావు ఉంటాయి...కదా వికాస్!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ..., తన జోక్ కి తనే పగలబడి నవ్వుతూ... ‘...అంగుళంన్నర పైనే!...’ అని సర్టిఫై చేశాడు మదన్ జీజూ...
‘...నలుగురి చేతుల్లో సాగితే ఏమౌతాయ్!?...’ అని మధు అంటూంటే , మగాళ్ళందరూ దాని స్థనాలవైపు కొరుక్కుతినేశేలా చూశారు.
‘...సిగ్గులేని మొగుడు ...సిగ్గుమాలిన మేళం!...’ అంటూ పళ్ళు పటపటలాడించింది వకుళ...
‘...ఐనా భాభీ వాటినలా కొట్టిపాడేయకండి సర్!...చీరేయడానికి పొడవుతో పనేంటీ!?...చూడండి, ఎంత మొనదేలి ఉన్నాయో!...’ అన్నాడు మధు...జాకెట్ మీదినుంచే సుజాతక్క చనుమొనల్నట్టుకుని కొద్దిగా పైకి లాగి , కొన వేళ్లతో వాటి పదును చూస్తూ..
...ఛీ.. కొట్టినా , మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ , మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందేగానీ విడిపించుకోలేదు సుజాతక్క... బ్లౌజూ , పెట్టీకోట్లు దాచలేని నిండైన దాని ఒంపుల్ని, బావతో సహా, హాల్లో ఉన్న మగాళ్లందరూ ఎఱ్ఱబడ్డ కళ్ళతో జుర్రుకుంటున్నారు
‘...వెళ్ళి నీ మొగుడ్ని తెచ్చుకో పిల్లా!...వాళ్ళిక్కడే దుకాణం తెరిచేసేలా ఉన్నారు...’ అంటూ దాన్ని తరిమాను... అది చటుక్కున లేచి, వాళ్ల మధ్య దూరి, మధుని సోఫాల వైపు లాక్కొస్తూంటే , సుజాతక్కకి ఒంటిమీద తెలివొచ్చి, కిందపడున్న చీరతో దాని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక దాక్కుంది...
‘...ఇదిగో మధూ!... తీసుకో!...’ అంటూ పేర్ల డబ్బా అందించి , సుజాతక్క చేయట్టుకుని సోఫా వైపు తీసుకొస్తూ ‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అని చిన్నగా అన్నాడు...ఓచేత్తో తన ...మ...డ్డ...ని కిందికి ఒత్తుకుంటూ...‘...మీరు ఆ దీపతో ఎంజాయ్ చెయ్యలేదేంటీ!...’ అంటూ రెండడుగుల్లో సోఫాని చేరి, కూలబడింది...
![గోలిసోడా [Completed]](https://eroticaphd.com//data/assets/xa_ams_cat_images/Tel.jpg)
