Update 52
‘...ఇదో!...’ అని సన్నగా అంటూ మధుకి తను తీసిన చీటీని అందించబోయింది వకుళ... తను ఈ లోకంలో ఉంటేనా!...ఓర చూపుల్తో, సిగ్గులొలక బోస్తూ చీరని మడత పెట్టుకుంటూన్న సుజాతక్కని ,ఎప్పుడెక్కుదామా! అన్నట్లు కసిగా చూసేస్తున్నాడు... చర్రుమందేమో దానికి ... ‘...ఇది చూడు!...’ అంటూ మొగుడి జబ్బగిల్లిందది...
...దాంతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘...సారీ వకూ!...నీ అవసరాలు కూడా చూడాలిగా!...’ అంటూ చిట్టీ అందుకుని , ...బిమల్...అంటూ గట్టిగా చదివి, ...‘...ఏం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అంటూ వకుళని లేవదీశాడు ... అది ఎఱ్ఱబడ్డ బుగ్గల్తో అతడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
‘...ఒహ్!...బ్లౌజా!...అని బిగ్గరగా అంటూ, వకుళ ని మధ్యకి తీసుకెళ్ళాడు మధు...
‘...అరుస్తావేంటీ!...పక్కింటి వాళ్లకి కూడా వినిపించాలనా!?...’ అని చిర చిరలాడుతూనే వయ్యారంగా మొగుడి వెనక నడిచింది వకుళ...
‘...వెళ్లండీ!...’ అంటూ , తటపటాయిస్తూ సోఫా దగ్గరే నిలబడిపోయిన మొగుడ్ని ముందుకు తోసింది దీపా మేడం...
‘...రండి ప్రొఫెసర్! బ్లౌజ్ విప్పాల్ట... మీకు మా ఆవిడ ఒళ్ళు కొత్తేం కాదుగా!...’ అతగాడ్ని ఆహ్వానించాడు మధు , వకుళ ఛీత్కారాలని పట్టించుకోకుండా... ‘...ఆ రోజు ...చీకట్లో...ఏదో...జరిగింది కానీ...ఇలా...పబ్లిక్ గా అంటే!...’ అని మాట నానుస్తూ మెల్లగా ముందుకి కదిలాడు బిమల్ బాబు...అది గమనించిన వకుళ పల్చటి పెదాలమీద ఓ చిరునవ్వు తళుక్కుమంది...
‘...భయపడే మగాళ్లంటే మీ ఆడాళ్ళకిష్టం!...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగాడు వికాస్...‘...వకుళకికి చెప్పు...నీ పుచ్చు సైకాలజీ సిధ్ధాంతం!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
...ఇంతలో, ‘...బెదరగొట్టకు!...ఏం విప్పమంటాడో అడుగు!...’ అన్నాడు మధు , కొంటె నవ్వుతో...‘... బజారు దాన్లా కనిపిస్తున్నానా ?... నువ్వే కనుక్కో! ’ అంటూ బుస కొట్టింది వకుళ...
‘...ఫర్ ఎ చేంజ్...ఈ సారి లేడీస్ ఫస్ట్!...చెప్పండి బిమల్ బాబూ! ఏం విప్పించుకుంటారూ!?...’ అన్నాడు మధు ... ‘..అఁ...టీ షర్ట్!...’ అని సణిగాడు ప్రొఫెసర్...కళ్ళతోనే అతడ్ని ఆహ్వానించింది వకుళ...బెరుకుగానే దగ్గరకి చేరాడు అతగాడు...
...అది ఓ అడుగు ముందుకేసి , అతడి బెల్ట్ మీద చెయ్యేస్తూంటే ...‘...నువ్విప్పవలసింది టీ షర్ట్...జీన్ కాదు!...’ అంటూ వకుళని రెచ్చ గొట్టాడు మధు... ‘...నాకు తెలుసు...’ అంటూ ,ఓ అడుగు ముందరకేసి , గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి కి తగిలీ తగలనట్లుగా వంకర్లు తిరుగుతూ , సుతారంగా టీ షర్ట్ బటన్స్ విప్పి, అడుగునుంచి అరచేతులు జొనిపింది... కాసేపు అతగాడి పొత్తికడుపుని నిమిరిందేమో! దాని మొహంలో రంగులు మారాయి...
‘...నువ్వనుకున్నంత మెత్తగా లేదా అతడి ఒళ్ళు!?...’ అన్నాడు మధు , దాని కళ్ళల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ! ‘...ఛీ!...ఊరుకో!... ’ అని విసుక్కుంటూ , ప్రొఫెసర్ టీషర్ట్ ని అమాంతం పైకెత్తేయబోయింది... అతగాడు రెడీగా లేకపోవడంతో చేతులు ఆలస్యంగా పైకెత్తాడు...దాంతో అది అతగాడి మోచేతుల దగ్గర చిక్కుకుపోయింది...ఒడుపుగా బిమల్ బాబు ఛాతీ దగ్గరా , దండల దగ్గరా వదులు చేస్తూ , మెల్లిగా షర్టుని తలమీంచి లాగేసి, చూసీ చూడనట్లుగా అతగాడి ఒంటిని పరిశీలిస్తూంటే ...‘...అలా చూస్తావేం!?...ప్రొఫెసర్ నీకు కొత్త కాదుగా!...’ అన్నాడు మధు
‘...ఆ రోజు గదిలో చీకటి...’ అని సణుగుతూ , వకుళ చెదిరిన అతగాడి జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుతూంటే దాని మొహంలో ఇంతకుముందున్న చులకన భావం స్థానంలో మెచ్చికోలు చోటుచేసుకుంది. ‘...సర్లే!...ఇంక మీ పని కానివ్వండి !...’అంటూ మొహమాట పడుతూ వకుళ స్థనాల్ని చూస్తూన్న బిమల్ బాబుని ఎగదోశాడు మధు...
... సరే నన్నట్లు తలూపి , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాని పైటని పక్కకి తప్పించబోయాడు ప్రొఫెసర్...అది కాస్తా అతడి చేతుల్లో కొచ్చింది... వకుళ అతగాడ్ని ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో ఓరగా చూసి , కనురెప్పలు వాల్చుకుందే తప్ప , తన పైటని పైకి లాక్కోలేదు...దాంతో కాస్త ధైర్యం పుంజుకుని... పైటని పూర్తిగా కిందికి లాగేసి, ఓ అడుగు ముందుకేసి దాని రెండు గుబ్బల్నీ తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని మెత్తగా నిమిరాడు బిమల్ బాబు...
...దాంతో వకుళ పిల్ల ఊపిరివేగం పెరిగింది...లో కట్ బ్లౌజ్ లోంచి దాని పచ్చటి స్థనాలు ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అన్నట్లుగా పొంగాయి..
...ఇక ఆగలేక తలముందుకొంచి చెరోదానిమీదా చెరో ముద్దూ పెట్టుకుని , అరచేతుల ఒత్తిడిని పెంచాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఇష్ష్...తర...వాత...’ అని గొణుగుతూ అతగాడి చేతుల్నట్టుకుని , గుబ్బల మధ్యున్న హుక్స్ వైపు జరిపింది...అతగాడు బిగుతుగా ఉండే అడుగు దాంతో కుస్తీ మొదలెట్టాడు...ఓ అరక్షణం అయినా అది రాకపోవడంతో , కొద్దిగా లూజ్ చేద్దామని వకుళ ఊపిరి బిగబట్టిందేమో! ...దాని బంగారపు గుబ్బలు మరింత పొంగాయి...
...మెరిసే కళ్ళతో వాటిమీద పడి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...‘...ఒద్దు...’ అంటూనే మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందది ...హాల్లో అందరూ రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే ...‘...అదృష్టవంతుడు బిమల్ బాబు...’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో ఒంటిమీద తెలివొచ్చిన వకుళ ‘...ప...ని... మానేసి ఏం...టి...దీ!...’ అని సణుగుతూ బిమల్ బాబు మొహాన్ని పైకి లేవదీసింది...‘...అడుగు హుక్ రావటంలేదు...’ అమాయకంగా అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...పోనీ!...పైనించి ట్రై చెయ్యండి!...’ అంది వకుళ సన్నగా!
‘...అలాగే!...’ అంటూ దాని బ్లౌజ్ లోకి కుడి చేతి చూపుడు వేలిని దూర్చాడు...
... దాని గుబ్బల్లోయలో దిగబడిందేమో అది!...‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ అదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడింది వకుళ ...
‘...అదేంటీ!...నువ్వేగా పైనీంచి దూర్చమంట!...’ అంటూ దాన్ని బైటికి లాగబోయాడు...ఓ పట్టాన రాలేదు...కాసేపు తంటాలు పడి ఎలాగో బైటికి లాక్కున్నాడు... ఈ సందడిలో పై రెండు హుక్సూ ...ఫఠ్...ఫఠ్...మంటూ తెగిపోయాయి...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో స్థనాలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది వకుళ...
‘... మా ఆవిడ ...లో...య...లోంచి కనుక లాక్కోగల్గారు...ఇదే సంధ్య ది ఐతేనా!...వేలు పచ్చడైపోయుండేది!!...’ అని మధు అంటూంటే ...అవును , అవును...అని మదన్ జీజూ, కుమార్ బావ వంత పాడుతూంటే , వికాస్ తన కుడి చేతి చూపుడు వేలిమీద కాయ ని చూపిస్తూంటే ...మిగిలిన ఆడాళ్ళు మొహం గంటు పెట్టుకుంటూంటే... ‘...ఛీ!...సిగ్గు లేక పోతే సరి!...’ అంటూ మగాళ్లమీద విరుచుకు పడ్డాను...
‘...విషయం అర్థంకాని బిమల్ బాబు ‘...నా గోరు గీరుకుందా!...సారీ బకూ!... సారీ మధూ!...’ అంటూ క్షమార్పణ చెప్పుకున్నాడు , దంపతులిద్దరికీ!...
‘...పర్లేదులేండి ప్రొఫెసర్! ...రంకుమొగుడి గోటి గీర్లూ , పంటి గాట్లూ , మొగుడి కంటపడకుండా జాగ్రత్తగా దాచుకుంటారు ఆడాళ్ళు...’ అన్నాడు వికాస్...
అదో జోక్ అయినట్లు బిగ్గరగా నవ్వారు మిగిలిన మగాళ్ళు...ఛీ ...కొట్టాం ఆడాళ్ళందరం...
...‘...ఊఁ...కానీండి...’ అని కసిరింది వకుళ , బిత్తరపోయి ఓ అడుగు వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డ బిమల్ బాబుని కొరకొరా చూస్తూ ...
‘...అదేంటి వకుళా!...వద్దనీ నువ్వే అంటావ్, చెయ్యమనీ నువ్వే అంటావ్!!...ఇంతకీ ఏంచెయ్యనూ!?...’ అంటూ సందేహంగా నిలబడిపోయా డతగాడు...
‘...ఈ ఆడాళ్ళంతే గురూ!...మనం చెయ్యదల్చుకున్నది చేసేయ్యడమే!...మిగిలిన హుక్స్ కూడా తెంపీసీ!...’ అని ప్రోత్సహించాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ లాంటి దుష్టులైతే అదే చేస్తారు...కానీ ప్రొఫెసర్ మెత్తటి మనిషి...’ అంటూ అతడి వైపు ప్రేమగా చూసింది మాధురీ దీదీ...
...ఆవిడ ఒత్తాసుతో వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాడు బిమల్ బాబు...అది అందంగా కనురెప్పలార్పి అతగాడ్ని ఆహ్వానించింది...
...వెంటనే దాని దగ్గరకి చేరి ...ఏం చెయ్యమంటావ్!?...అన్నట్లుగా కనుబొమలు ఎగరేశాడు...
...అతగాడిని దగ్గరకి లాక్కుని , చేతి వేళ్లని మూడో హుక్ మీదకి చేర్చుకుని నెమ్మదిగా దాన్ని విప్పిస్తూ...‘...ఇలా...విడదీయమన్నాను గానీ...అలా ...లోపలికి వేళ్ళు దూర్చీమన్నానా!?...’ అంటూ తన గుబ్బల లోయ వైపు కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చి , ప్రొఫెసర్ తరవాతి హుక్ జాగ్రత్తగా విడదీస్తున్నాడని నమ్మకం కలిగింతరవాత... దీపా మేడం వైపు ఓ కోర చూపు విసిరింది వకుళ...బ్లౌజ్ హుక్స్ విప్పడం కూడా నేరించలేదా!?...అన్నట్లుగా!...
‘... నేను జిప్ ఉన్న నైటీల్నే వేసుకుంటా...’ అంటూ సన్నగా సణిగిందావిడ...
...ఈలోగా మూడవ హుక్ విడదీసి అట్టడుగుదాంతో తంటాలు పడుతున్నాడు బిమల్... ఎఱ్ఱటి కింది పెదవిని ముని పంటితో నొక్కిపట్టి , నవ్వాపుకుంటూ అతడి వైపు చూసింది...
...దాని చూపులో అవహేళన కనిపించిందేమో!...ఆ హుక్ ని ఫటుక్కున తెంపి , ఎడం చేత్తో దాని నడుంని చుట్టేసి మీదికి లాక్కుంటూనే , కుడిచేత్తో దాని ఎడం స్థనాన్ని అంకించుకుని , కసిగా మర్దిస్తూ దాని పెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు బిమల్ బాబు...‘...ఉఁ...ఊఁ...ఊఁమ్మ్...మ్మ్...’ అంటూ ఓ అరక్షణం పెనుగులాడి , ఎలాగో విడిపించుకుని...ఓ అడుగు వెనక్కేసి , స్థనాల్ని అరచేతుల్తోనూ , కింది పెదవిని కొన నాలికతోనూ రుద్దుకుంటూ , ‘...రాక్షసుడ్లా ఏంటి బాబూ ఈ గీరడం, కొరకడమూనూ !...’ అంది వకుళ ...మొహాన్ని ముటముట లాడిస్తూ...
‘...గోరు తగిలిందేమో గానీ నే కొరకందే!!...వెరీ...వెరీ... సారీ! ...ఐనా ఎక్కడా! చూడనీ...క్రీమ్ రాస్తా!!.’ అంటూ దాని చేతుల్ని పట్టుకో బోయాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఛీ!...అదోటి తక్కువైంది!...’ అంటూ వాటిని పిరుదుల వెనక దాచుకుంటూ మరో అడుగు వెనక్కేసింది వకుళ
‘...మా ఆవిడ పెదాలమీద ఎన్ని గాట్లో , ...వా...టి...మీద ...’ అంటూ అరచేతుల్తో తన ఛాతీమీద లేని ఎత్తుల్ని చూపించుకుంటూ...‘ ఎన్ని గీరుడ్లో!...గుర్తుపట్టడం మీవల్లకాదుగానీ , ...ప...ని... చూడండి...’ అన్నాడు మధు...
...వెంటనే బిమల్ బాబు ముందుకి వంగి , దాని బ్లౌజ్ ని మోచేతుల కిందిదాకా లాగేసి , దానిముందు మోకాళ్లమీద నిలబడిపోయి ...కొట్టొచ్చినట్లు తోసుకొచ్చిన గుబ్బల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు ...
‘...ఏంటా చూపూ!...ప...ని...కానీక!!?...’ అని సణిగింది వకుళ , కందిపోయిన బుగ్గల్తో భుజాల్ని ముడుచుకుంటూ... ‘...నా గోరెక్కడ గీసుకుందో చూస్తున్నా!...’ అంటూ , చూపుడు వేళ్ళతో ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని సున్నితంగా విడదీశాడు ... ‘...పెట్టి పుట్టాడు...’ అని మంద్రంగా గొణిగిందో మగగొంతు...
...‘...ఏయ్ బకూ!...వీ...టి...చుట్టూ ఈ గాట్లేంటీ?!...పళ్లవా!...గోళ్లవా!!...’ అని స్వగతంగా ప్రశ్నేసుకుని... ‘...పళ్ల గుర్తులు కావులే!...నోట్లో పట్టేవా ఇవీ!!...గోటి గుర్తులే!!!...’ అంటూ లాజికల్ గా సమాధానం చెప్పుకున్నాడు బిమల్ బాబు...
...వెంటనే ‘...ముద్దాయి నేరం ఒప్పుకుంటున్నాడు...’ అంటూ మదన్ జీజూ నిలబడి...‘...చేతుల్లో పట్టించుకో చూద్దాం!...అంటూ వకుళ ఛాలెంజ్ చేస్తే...’ అంటూ వివరించబోతూంటే... ‘...ఛీ!...నేనలా ఏమీ అన్లేదు!...’ అంది వకుళ మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
‘...ఛీ...కూర్చో!...చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఓ సంజాయషీ కూడానూ!...’ అంటూ మొగుడ్ని చెయ్యుచ్చుకులాగి కూర్చో బెట్టింది మాధురీ దీదీ...
...ఇంతలో...‘...ఆఁ...అ...దీ!... అంటూ బిమల్ బాబు దాని ఎడమ గుబ్బ మీద , చను మొన కి కాస్త దూరంలో , తాజాగా ఉన్న ఓ ఎఱ్ఱటి గీరుని గమనించి , ‘...సారీ బకూ!...’ అంటూ , దాన్నీ... చనుమచ్చనీ...చూపుడు వేలితో మెత్తగా నిమిరాడు ... చిరుగాలికి లేత అరిటాకులా...సన్నగా వణికింది వకుళ పిల్ల...
...అంతే!...దాని ఎడం చనుమొన ...ట...క్కు...’ మంటూ అంగుళంన్నర మేరకి పొటకరించింది... ‘...ఆ కుడి వైపుది ఏం పాపం చేసుకుందీ! ...దానికీ వెయ్యి మంత్రం!!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంతకన్నానా!!...’ అంటూ బిమల్ బాబు మరో చనుమచ్చ చుట్టూ నిమిరాడో, లేదో...నే తక్కువ తిన్నానా!...అన్నట్లుగా ఆ చను మొనా నిలబడి పోయింది... ఉఫ్ఫ్... మంటూ నిష్టూర్చారు హాల్లో మగాళ్లందరూ...
...ఇక ఆగలేక పోయాడేమో బిమల్ బాబు!...చుపుక్క్ ...పుచుక్క్ ... మని చప్పుడ్లయేలా వాటిని మార్చి ,మార్చి చీకడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడు చీకుతూన్నకొద్దీ అవి మరింత నిక్కిపోయి , మేకుల్లా బిగిసిపోతూన్నాయి...
...బిమల్ బాబు చీకుడు స్పీడు పెరిగేకొద్దీ దానిలో కామం కట్టలు తెంచుకుందేమో!...అరమోడ్పు కళ్లతో చూసుకుంటూ, చీకుడ్లకి అనువుగా భుజాల్ని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ తన చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకి అందించడం మొదలెట్టింది ...
‘...అమృతం అంతా నువ్వే తాగేస్తే మేమేం కావాలి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...చేతులు దాని స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ఏం చెయ్యలేక ...ఛీ...కొట్టి ,బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ...
‘...చాల్లే సంబడం... నీ... ప...ని...పూర్తి చెయ్యి!...’ అంటూ ఖస్సుమంది దీపా మేడం... దాంతో వకుళ బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో కిందికి లాగి , బిక్కచచ్చిన మొహంతో నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు...
...ఆవిడ కేకతో వకుళ ఉలిక్కిపడి ,కళ్ళు తెరిచి , నేల మీద పడున్న పైటని స్థనాల మీదికి లాక్కుంటూ , వాచిపోయిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుంటూ మధువైపు పరిగెత్తింది వకుళ...కొంటె నవ్వుతో కందిపోయిన దాని గుబ్బల్ని పరిశీలనగా చూస్తూ , దాని నడుం చుట్టూ చెయ్యేసి సోఫా వైపు తీసుకొస్తూంటే ...కందిపోయిన మొహాలతో ఉబికిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకున్నాం ...మిగిలిన ఆడాళ్ళం...
‘...ఇప్పుడు నీ వంతు...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న చిట్టీల డబ్బాని నాకందించాడు వికాస్....కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో ఓ కాగితాన్ని తీసి తనకి అందించాను...
‘...అహ్!...కలుసుకుని చాలా రోజులైందని , మిమ్మల్నే ఎంచుకుంది సర్ మా ఆవిడ!...రండి!!....’ అంటూ నన్ను చెయ్యట్టుకుని లేవ దీస్తూనే మదన్ జీజూ ని ఆహ్వానించాడు ...
...ముగ్గురం మధ్యలోకొచ్చింతర్వాత...‘...ఏం విప్పుతారో!...ఏది విప్పించుకుంటారో మీరూ, మీరూ చూసుకోండి...’ అని సిగ్గులేకుండా అంటూ నా చేతిని జీజూ చేతిలో పెట్టి , పక్కకి తప్పుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ నిలబడ్డాడు నా మొగుడు ...
‘...ఎవరు మొదలెట్టాలీ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా నటించి , ‘...టాస్ వేద్దాం...’ అంటూ ఓ రూపాయ బిళ్ళ జేబులోంచి తీసి, ‘... బొమ్మో బొరుసో చెప్పుకో...’ అంటూ నాణేన్ని ఎగరేసి పట్టుకున్నాడు మదన్ జీజూ... నేను బొమ్మ... అంటూండగానే అరచేతిని విప్పి నాణాన్ని చూపించాడు...
...ఆతృతగా వంగి చూద్దును కదా! ...అది బొరుసు...ఏం చెయ్యమంటాడో భగవంతుడా!... అనుకుంటూ, జీజూ మొహం చూడలేక కింది వైపు చూస్తూ నిలబడిపోయాను...
అతగాడి ట్రౌజర్ ని చూస్తున్నాననుకున్నాడో ,ఏంటో!... ‘...అంత ముచ్చటగా ఉంటే దాన్నే విప్పుదువుగాన్లే!...నువ్వేది విప్పించుకుంటావో అదీ టాస్ తోనే నిర్ణయిద్దాం...నువ్వు గెలిస్తే నీ ఇష్టమొచ్చిందీ , నేను గెలిస్తే నాఇష్టమొచ్చిందీనూ , ఎగరేయ్...’ అంటూ సాయన్ ని నా చేతిలో పెట్టాడు
కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాన్ని ఎగరేశానో లేదో...‘...బొరుసు...’ అన్నాడు జీజూ...కంగారుగా దాన్ని పట్టుకుందామని ప్రయత్నం చేసే సరికి అది అరచేతిలోంచి జారి , బ్లౌజ్ లో దూరింది...
‘...దాన్ని నేతీస్తా!...’ నంటే నే తీస్తా... అంటూ నా మొగుడితో సహా హాల్లో మగాళ్ళందరూ సిధ్ధమైపోయారు...
‘...ఛప్!...ఆగండి...ఇప్పుడు ఆ హక్కు నాది...వికాస్ ది కూడా కాదు...’ అంటూ మదన్ జీజూ గట్టిగా అనేసరికి అందరూ వెనక్కి తగ్గారు...
...‘...ఎన్నాళ్లైంది సంధ్యా వీటిని ముట్టుకునీ!...’ అంటూ కాయన్ ని బయటికి లాగే మిషతో రెండు చూపుడు వేళ్లనీ...లో...య...లోకి జొనిపేసి స్థనాల్ని నిమరడం మొదలెట్టాడు...అతగాడి స్పర్శ తో మైకం కమ్మినట్లై కనురెప్పలు మత్తుగా మూసుకున్నాను...ఇంకేముందీ!...అతగాడు విజృంభించి ,చనుమొనల్ని వెతికి పట్టుకుని , బొటకన వేలు, చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్ తో వాటిని తావళం తిప్పినట్లు మెలిపెడుతూంటే , ‘...ఊఁ...ఏ...య్య్... అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను...
...అవకాశం దొరికిందిగదా అని మదన్ జీజూ, నా నడుం చుట్టూ తన కుడిచేతిని చుట్టేసి, తమకంగా మీదికి లాక్కుని... నా పెదాల్ని తన పెదాలతో పీల్చేస్తూ ,నా స్థనాల్ని తన ఛాతీ కింద అణిచేస్తూ,నా పిరుదుల్ని అర చేతుల్లో అంకించుకుని కసిగా పిసికేస్తూ .‘...ఊఁ...చెప్పూ!...’ అన్నాడతగాడు...ఎదురు చూడని ఆ ఆక్రమణకి ఒళ్లు అదిరిపోవడంతో నోట మాట రాక , చెదిరిన పైటని సర్దుకుంటూ, పెదాల్ని కొన నాలిక తో రుద్దుకుంటూ , బరువుగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఉండిపోయాను...
...ఆ కదలికలు అతగాడ్ని మరింత రెచ్చగొట్టాయో ఏం పాడో! , నన్ను మళ్ళీ కౌగిట్లోకి లాక్కుని ,ఇంకో రెండు క్షణాలు నలిపేసి , ‘... చెప్పవేం !...’ అంటూ రెట్టించాడు...అప్పటిదాకా తన కౌగిట్లో నలగడంతో ఎగసెగసి పడుతూన్న నా స్థనాల్నీ , తన మొరటు పెదాల దాడికి అదురుతూన్న నా లేత అధరాల్నీ నవిలేసేలా చూస్తూ...‘...ఏం...టీ... మొ...ర...టు...తనం!?...’ అని సణిగాను, గుక్క తిప్పుకుంటూ...
‘...ఓహ్!...సారీ!!...చెప్పుమరి!!...’ అన్నాడు జీజూ...అదురుతూన్న నా అధరాల్ని చూపుడు వేలుతో నిమురుతూ...‘...ఓరెండు నెల...లైం....దే...మో!...’ అన్నాను ...’ సన్నగా...
‘...ఐదు వారాలైనా దాట లేదు...ఎంత విరహం!!...’ అంది మాధురీ దీదీ...వంకర నవ్వుతో...
‘...అలాగేం!...ఐదు రోజుల ఎడబాటుకే కాసేపు క్రితం వికాస్ ని నువ్వెలా అల్లుకుపోయావో గుర్తు తెచ్చుకో!...ఎన్నాళ్ళైంది వికాస్ , నువ్వు మా ఆవిడని ఎక్కీ??...’ అన్నాడు జీజూ ఘాటుగా...
‘...బహుశా ఓ వారమైందేమో సర్...కదూ భాభీ!...’ అన్నాడు మా ఆయన... ‘...ఏం కాదు, మూడు వారాలకి పై మాటే!...’ అంది దీదీ...
‘...అదేంటీ!...క్రితం వారం నీ ప్రైవేట్ రూం లోంచి షర్ట్ ని పాంట్ లోకి దోపుకుంటూ వికాస్ , చీర కుచ్చెళ్ళతో తొడల్నొత్తుకుంటూ నువ్వూ బైటికొచ్చారని తెలిసింది!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎవరా చెప్తా!...మీ మరదలేగా!...శూర్ఫణక కదూ అదీ!!...’ అంటూ ఖస్సు మంది ...‘...నిజమే కదా భాభీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే ,
‘...అదీ ఓ ...ఇ...దే...నేంటీ?...ఆ రోజు మీటింగ్ కి టైమ్ అయిందంటూ ఐదు నిముషాల్లోనే సరిపెట్టావుగా!...అదీ నిలబెట్టి!!...’ అంటూ చురచురలాడింది మాధురీ దీదీ...
‘...నిజమేగా!...అరగంట కి తక్కువైతే నాటదు నీ దీదీ కి!...’ అంటూ వెక్కిరించాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎంతసేపూ మా దీదీని ఆడిపోసుకోడమేనా?!...పని కానివ్వడమేమైనా ఉందా!?...’ అని ఆవిడని సపోర్టు చేశాననుకున్నానేగానీ...నాలిక కరుచుకున్నాను ...నా సిగ్గులేనితనం బయటపడిపోయిందికదా!... అనుకుంటూ...
...కానీ జరగవలసిన డామేజీ జరిగిపోయిందప్పటికే!...నా మాటలు విని భళ్ళున నవ్వారు మగాళ్లందరూ...చిరునవ్వులు చిందించారు ఆడాళ్ళు...
‘...సారీ సంధ్యా!...కాయన్ ఎప్పుడో కింద పడిపోయింది...మనిద్దరం గమనించలేదు సుమా!...’ అంటూ దాన్ని అందుకుని , ‘...ఈ సారి నే గెలిచా!...పాంటీ విప్పుతా...’ అంటూ మోకాళ్ళమీద కూలబడిపోయి చీరని తొడల్దాకా పైకెత్తేశాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఛీ!...అ...లా... ఏం అక్కర్లేదు...’ అంటూ ముందుకొంగి చీర ని కిందికి తోసుకుంటూంటే...పైట జారినట్లుంది...మొహం ముందుకొచ్చిన నా ఎడం చనుమొనని బ్లౌజ్ మీదినుంచే లటుక్కున అందుకుని , దవడల్ని సుతారంగా కదుపుతూ ముని పళ్ల మధ్య అటూ, ఇటూ దొర్లించడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...
...ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోతూంటే...‘... ప్లీజ్...విదిలేయ్ జీజూ!...బ్లౌజ్ చిరిగిపోతుందీ!...’ అంటూ వేడుకున్నాను...దా...న్ని...అతగాడి పళ్ళమధ్యనుంచి విడిపించుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...
‘...ఐతే దాన్ని విప్పేస్తే సరీ!...’ అంటూ చను మొనని పూర్తిగా విదలకుండానే బ్లౌజ్ పై రెండు హుక్స్ నీ ఊడలాగేశాడు జీజూ...
‘...ఛీ..’అంటూ అతగాడి చేష్టల్తో పొడుచుకొచ్చిన మరో చనుమొనని కుడి చేతి వేళ్ళతో లోపలికొత్తుకుంటూ , అతగాడి పళ్లమధ్య నలుగుతూన్న నా ఎడం చనుమొనని ఎడం చేతి వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కి వేశాను...
...జీజూ మాట్లాడడంతో పట్టు కాస్త సడలిందేమో!...కోరుకోని...విముక్తి కలిగింది ...ఆ చను మొన...కి...
‘...ఇష్ష్!...ఇ...ది... కాదు మీ ...ప...ని...’ అన్నాను ...సుతారంగా దాన్ని రుద్దుకుంటూ...
‘...ఒహ్ సారీ సంధ్యా, మళ్ళీ మర్చిపోయా...కానీ తప్పునాది కాదు సుమా!...పిచ్చెక్కించే నీ గుబ్బల పొంకానిదీ, బింకానిదీనూ ... చాలా రోజులైంది...ఒక్కసారి వాటిని గ్రిప్ చేయచ్చా!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు మదన్ జీజూ...
...మనసు అప్పగించేయమని చెప్తూన్నా నలుగురూ చూస్తున్నారనే సిగ్గు , నా పెదాలతో ...ఇప్పుడు కాదు... అనిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేయించింది...
...పోనీ!...పొరపాట్న ఊడదీసిన ఆ హుక్స్ ని సర్దేసి , అసలు పని చేస్తా...ఏమంటావ్?...’ అని జీజూ అనేసరికి, జాలనిపించి , ...ఊఁ...అన్నట్లుగా కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చాను...
మరుక్షణం ఉత్సాహంగా మోకాళ్ళమీద నిలబడిపోయి , రెండు చేతుల్తో నా స్థనాల్ని కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచీ గుచ్చెత్తి పట్టుకుని మొహాన్ని ...వా...టి...కి...రుద్దుకుంటూ ముద్దుదమీద ముద్దులు గుప్పించడం మొదలెట్టాడు...నా ఒళ్ళు స్వాధీనం తప్పడంతో...‘...ఏ...య్!...జీ...జూ!!...ఏంటి బాబూ...ఇ...దీ!?...ఒద్దూ!!’ అని గునుస్తూనే...రెండు చేతుల్తోనూ అతగాడి తలకాయని నా గుబ్బలకి బలంగా అణిచేసుకుంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...అయినా చుట్టూ జరుగుతూన్న మాటలు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి...
‘...అబ్బ!...ఎంత తమకంతో ముద్దులెట్టేసుకుంటున్నాడో!...’ అంటున్నాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఉత్తి ముద్దులేనా!...పిసికి పాకం పడుతున్నాడు!...మీ లాగే!!’ అంటూంది సుజాతక్క
‘...నీ ...వా...టి...లాగే ఆవిడ గుబ్బలూ చేతుల్లో పట్టవులే దీపా! పైగా వాటిమీద చెయ్యెయ్యనీదేమో కూడానూ!!..’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ ,
‘...ఆఁ!...చెయ్యెయ్యనీక పోతే ఊరుకుంటారు మీ మగాళ్ళు!!...’ అంటూంది దీపా మేడం... ‘...అవును...’ అంటూంది మాధురీ దీదీ
‘...పోనీ...బ్లౌజే విప్పించుకో సంధ్యా!...మా బాసు ముచ్చట పడుతున్నాడు...’ అంటూన్న నా మొగుడి గొంతు చెవిలో వినిపించేసరికి తెలివొచ్చి , చటుక్కున అతగాడి బుర్రని వెనక్కి తోసేసి , నేల చూపులు చూస్తూ , విడిపోయిన హుక్స్ ని పెట్టుకుంటూ ఉండిపోయాను...
‘...ముచ్చట పడ్డ మాట నిజమే ఐనా , నేనన్నమాట నిలబెట్టుకోవాలిగా!...అంచేత మీ ఆవిడ పాంటీయే విప్పుతా!...’ అంటూ మళ్ళీ చీరని పైకెత్తబోయాడు మదన్ జీజూ...
కానీ నేనతడి చేతుల కదలికల్ని గమనించి ‘...అలా వద్దన్నానా!...’ అని చుర చురా చూస్తూ ఓ అడుగు దూరంగా జరిగాను...‘...మరింకెలా!?...’ అంటూ చీరమీదనుంచే వెతకడం మొదలెట్టాడు, అమాయకంగా మొహం పెట్తి...
‘...ఛీ!...’ అంటూ తడుముతూన్న చేతిని పట్టుకుని , ఒడుపుగా దాన్ని నా చీర కిందికి దూర్చుకున్నాను...‘...ఓహో!...ఇలాగా!...’ అంటూ రెండో చేతిని కూడా చీరలోపలికి దూర్చి , నా పాంటీ ని చటుక్కున తొడలమీంచి కిందికి లాగి , ఓ పక్క నా కామకీలని ఒక చూపుడు వేలుతో కెలులుతూనే , మరో చేతి వేళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని నిమిరి...‘...బాగా వాచిపోయాయ్ వికాస్ మీ ఆవిడ నిలువు పెదాలూ!...ఎవరిదో ఆ పుణ్యం!?...’ అన్నాడు జీజూ...
‘...మిళింద్!...’ అన్నారు మధు , వికాస్ ...ఒక్క గొంతుకతో!...
‘...ఛీ!...ఏం కాదు...’ అంటూ...వాడి తలపుకే పూలోతుల్లోంచి ఉబికే రసాల్ని ఆపుకోడానికి తొడలు దగ్గరగా నొక్కుకుంటూనే...కందిపోయిన మొహాన్ని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుని ...పాదాల దగ్గర పడిపోయిన పాంటీలోంచి బయటికి అడుగెట్టాను...
‘...సంధ్య సిగ్గు పడుతూంది , ఒప్పుకోడానికి...కావలిస్తే మా ఆవిడని అడగండి...దాన్నీ వాయించాడు వాడు...’ అన్నాడు మధు...
‘...నిజమా వకుళా?...’ అంటూ ఈర్ష్యగా మిగిలిన మగాళ్ళూ...‘...అంతటి పోటుగాడామ్మా వాడూ!?...’ అంటూ జీరగొంతుకలతో మిగిలిన ఆడాళ్ళూ , అడుగుతూంటే...‘ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరీ!...’ అంటూ తల తిప్పుకుంది వకుళ...
...ఆ మాటలు వింటూ అక్కడ నిలబడ్లేక ‘...వెళ్ళిపోదాం...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న నా మొగుడి మీదడిపోయి గుండెల్లో మొహం దాచుకున్నాను...‘...అప్పుడే ఎలా?...నీ ...ప...ని... పూర్తి చెయ్యవూ!...’ అంటూ చూపుడు వేలుతో మదన్ జీజూ ని చూపించాడు...
‘...ఛీ!...అందరి ముందూ ...ఆ... పాడు పని చెయ్యడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అని తలదించుకుని గొణిగాను...వికాస్ వేలు మదన్ జీజూ ..జీన్...డేరా ని... చూపిస్తూన్నట్లు అనిపించడంతో...
‘...ఏంటనుకుంటున్నావ్!?...అంత ముచ్చట గా ఉంటే ...అ...దీ...చేద్దుగాన్లే!...ముందు ఆ జీన్ ని విప్పు మరీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ మదన్ జీజూ ముందు మోకాళ్ల మీద వాలిపోయి , పాంట్ జిప్ లాగుదామని ప్రయత్నించాను...కొంత వరకూ తెరుచుకున్న తరవాత మరి రాలేదు....
‘...రావటం లేదు...’ అని గొణిగాను...
జీజూ కి అర్థం కాలేదుగానీ వికాస్ గ్రహించినట్లున్నాడు...‘...నువ్వు సాగదీయడంతో మరింత బిగిసిపోయినట్లుంది , డేరా గుంజ...ని కిందికి ఒత్తూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా కన్ను గీటుతూ ...
...‘...ఛీ!...నేనలా ఏం చెయ్యలేదు...’ అంటూనే జీజూ...దా...న్ని...ఎడం చేత్తో కిందికొత్తి , కుడి చేతి వేళ్లతో అతడి అండర్ వేర్ ని పక్కకి తప్పిస్తూ జిప్ ని పూర్తిగా కిందికి లాగేశాను...
మరుక్షణం నా ముక్కు పుటాల్లో ఘాటైన ...మగ...వాసన...‘...కొంపదీసి అ...వు...ట్... ఐపోలీదు కదా గురుడు !...’.అనుకుంటూ బెల్ట్ బటన్ విప్పి జీన్ ని పాదాల దాకా లాగేశాను గానీ , అండర్వేర్ మీదినుంచే అతగాడి...అ...ది... నా చుబుకాన్ని వెచ్చగా కొట్టడంతో అభిప్రాయాన్ని మార్చుకుని ...చేతికి అందిన దాన్ని...ఊతంగా పట్టుకుని నిలబడ్డాను
ఇంతలో ,‘...ఇం...కా...నీ జీజూ దా...న్ని... వదల బుధ్ధి కావటం లేదేంటి సంధ్యా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినబడడం తో నా చెయ్యి దేని మీదుందో చూసుకుని ... చటుక్కున...దా...న్ని... విదిలేసి, నా మొగుడి వైపు పరిగెత్తాను.
వికాస్ నన్ను దగ్గరకి తీసుకుని , నడుం చుట్టూ చెయ్యి చుట్టేసి సోఫా వైపు నడిపిస్తూంటే ‘..ఏంటీ!?....దాని నడుంనీ , పిర్రల్నీ తినే...సే...లా...చూస్తున్నారూ!...వెళ్ళి డబ్బా తీసుకురండి... మళ్ళీ నా టర్న్ వచ్చింది!...’ అంటూ తన మొగుడ్ని అదిలిస్తూన్న మాధురీ దీదీ గొంతులో ఈర్ష్యని గమనించి , గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూంటే , ఉండుండి జీజూ వైపో ఓర చూపు విసురుతూ మరింత వయ్యారంగా కదిలాను...
...నా చేష్టల్ని గమనించాడేమో!...‘...భాభీ కి తొందరగా ఉన్నట్లుంది...ముందా పని చూడండి సర్!...మా ఆవిడ ఒళ్ళు మీకు ...కొ...త్తేం...కాదుగా!...’ అంటూన్న వికాస్ మాటల్తో తేరుకున్న మదన్ జీజూ, కింద పడున్న బ్లూ బాక్స్ ని మాధురీ దీదీ కి అందించాడు... ఆవిడో స్లిప్ తీసి చదవకుండానే మొగుడికందించింది...
...అది చదివి , ‘...రావయ్యా మగడా!...ఇందాకట్నుంచీ ముచ్చట పడిపోతున్నావ్...మా ఆవిడ ...అ...వి...ముట్టుకోవాలని!...’ అంటూ కుమార్ బావని ఆహ్వానించాడు మదన్ జీజూ...
‘...నా పేరు తీశావా మాదురీ!...థాంక్స్...దేన్నిప్పమంటావ్?...చీరేగా!!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు కుమార్ బావ... ఆగవయ్యా పాంటీల స్పెషలిస్టూ!...ముందు నీ వంతు...ఏదిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...సరే , టీ షర్టు...’ అన్నాడు బావ...చేతులు పైకెత్తుతూ...‘...రా!...’ అన్నట్లుగా కన్ను గీటి...‘...వెళ్ళూ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు మదన్ జీజూ...
...సిగ్గుల మొగ్గైపోయి , చీర కొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ హంసలా అడుగులేస్తూ కుమార్ బావకి కొంచెం దూరంలో ఆగి , టీ షర్ట్ అడుగు కొనలు పట్టుకుని పైకెత్తింది ...బావ ఆరడుగులవాడు కావడంతో అతడి భుజాలు దాటలేదు దీదీ చేతులు... ఇక తప్పక ఓ అడుగు ముందుకేసి , తన చేతులు వీలైనంత పైకెత్తి తలమీదినుంచి లాగడానికి ప్రయతించిందావిడ...చీర వెనక నగ్నంగా ఉన్న తన స్థనాలు అతగాడి ఛాతీకి తగలకుండా జాగ్రత్త పడుతూ...
...కానీ టీ షర్టు బావ చెవుల్ని దాటలేదు...
...‘...ఆ కాస్తా విప్పుకోవచ్చుగా!...’ అని ఎఱ్ఱ బడ్ద మొహంతో గొణిగింది దీదీ... చీర మరుగునించి బైట పడుతూన్న తన స్థన సౌందర్యాల్ని కళ్లతోనే జుర్రేసుకుంటూన్న బావ చూపుల్ని గమనించి... ‘...ఉహూఁ!...’ అన్నాడు బావ...
...ఇక తప్పక , మరో అడుగు ముందుకేసి , ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి ,అతగాడి టీ షర్ట్ ని పైకి లాగిందావిడ...ఆ పని చేస్తూంటే ఆవిడ చనుమొనలు బావ ఛాతీకి గీరుకోడం స్పష్టం గా కనిపించిందందరికీ...
అట్వంటప్పుడు ఏ మగాడు ఆగగల్డూ!...కొంగుమీదినుంచే ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని , మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి, మెత్తగా ...పి...స...క...డం...మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...అ...బ్బ్..బ్బ!...వి...ద...లం...డి...బాబూ!!...’ అంటూ విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యకుండానే తల వెనక చేతులెట్టుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది మాధురీదీదీ...దాంతో ఆవిడ పైట ...ఎప్పుడు గుబ్బల మధ్య చేరిపోదామా!... అన్నట్లుగా బిగిసింది కానీ పొటకరించిన చనుమొనలు అడ్డుపడ్డాయి...పార్టీకొచ్చేముందే చంకల్లో జుత్తు తీసేసుకున్నట్లుంది...అవి ధగ ధగా మెరిసిపోతున్నాయి...
...గోరొత్తుల్తో, వేళ్ళ అచ్చుల్తో కందిపోయిన ఆవిడ బంగారం రంగు చనుగుబ్బలు కుమార్ బావ చేతివేళ్లమీద తిరుగుబాటు చేసి, పక్కలకి పొంగుతున్నాయి ప్రొఫైల్ లో కనిపిస్తూందేమో మగాళ్లకి... కళ్ళు చక్రాల్లా ఐపోయాయి...
‘...ఉఫ్ఫ్...గంట క్రితంకన్నా బాగా పెద్దవైనట్లనిపిస్తున్నాయి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...‘...ఎందుకు కావూ!...అందుబాట్లోకొస్తే చాలు...రొట్టెల పిండి పిసికినట్లు...పిసికేస్తూంటేనూ!?...’ అంటూ అతగాడ్ని కోరగా , వికాస్ ని కోరికగా చూస్తూ తన స్థనాలనొత్తుకుంది దీపా మేడం...
....‘... ఏం చళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీవి...పిచ్చెక్కించేస్తున్నాయ్!... ముట్టుకునే ఛాన్స్ వసుందో రాదో నాకు!?...’ అన్నాడు మధు , తనూ మడ్డనొత్తుకుంటూ...‘...రాకపోతే ఏంటిట!...వేరే ఆడాళ్ళెవరూ లేనట్టూ!!...అంది సుజాతక్క , ఓపక్క బ్లౌజ్ పిగిలిపోయేలా గుబ్బల్నొత్తుకుంటూనే కామం కారే కళ్లతో మధుని చూస్తూ ...
...‘...‘...ఏ...య్...అక్కడ కాదిక్కడా!...’ అంటూ తన స్థనాల్ని మర్దిస్తూన్న కుమార్ బావ వేళ్లని సున్నితంగా విడదీసి నడుం మీదికి లాక్కుని , ‘...టైమొచ్చినపుడు అందరి కోరికలూ తీరుతాయిలేమ్మా! ...’ అంటూ సుజాతక్కని జాణతనంగానూ , మధుని ఓదార్పుగానూ చూసింది , కళ్ళు మూసుకున్నా అన్నీ వింటూన్న మాధురీదీదీ ...
‘...ఓహో!...ఇక్కడ్నుంచి మొదలెట్టమంటావా!...’ అంటూ లోతైన దీదీ బొడ్డుని కొననాలికతో కెలుకుతూ చీర కుచ్చెళ్ళలోకి చేతి వేళ్ళు దూర్చేసి ...దే...ని...కోసమో...తడమడం మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ... ‘...ఏయ్...ఛీ!...చీర కాదని చెప్పానా!?...’ అంటూ ముందుకొంగి ‘...పాం...టీ...’ అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపింది... కానీ ఆవిడ పెదాల కదలికని కాక కొబ్బరి బోండాల్లాంటి స్థనాల్నే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న కుమార్ బావ, పైట చాటు నుంచి బైటపడిన ఎడం చనుమొనని లటుక్కున అందుకుని మునిపంటితో మెత్తగా కొరకడం మొదలెట్టాడు...
...మనస్సు లో విడిపించుకోవాలని లేకపోయినా , ఈ సరసాన్ని మొగుడితోబాటు మరో ముగ్గురు మగాళ్లు కన్నార్పకుండా చూస్తున్నారని గ్రహించి ... ‘...అందరూ చూస్తున్నారుబాబూ...విదులూ!!...’ అని గారాలు పోతూ, నలుగుతూన్న తన చను మొనని వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కేసింది మాధురీ దీదీ ...కుమార్ బావ విదల్లేదేమో! ...అ...ది... అంగుళం మేరకి సాగిపోయింది...
‘...మా ఆవిడ చను మొనల్ని వకుళ వాటికి కాంపిటీషన్ గా తయారు చేస్తున్నావు గురూ!...’ అన్నాడు జీజూ నవ్వుతూ...‘ఆహాఁ!...అంత పొడుగా మధూ మీ ఆవిడవి!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...‘...అంగుళంన్నర కి పైమాటే!...’ అన్నాడు వికాస్...నిజమే!... అని సర్టిఫై చేశాడు ప్రొఫెసరు... ‘...సిగ్గు మాలిన సామ్యాలు మాని పని చూసుకోండి...’ అని గదిమింది వకుళ ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో... ‘...నిజమే!...ఒక నిముషమే ఉంది...గబగబా మా ఆవిడ పాంటీ విప్పేసీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఒహ్!...అలాగే!...’ అంటూ ఆవిడ చీరని పైకెత్తేసి తలని లోపలికి దూర్చేశాడు కుమార్ బావ...‘... ఛీ!...ఏంటీ పాడుపని!?...’ అంటూ అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది దీదీ... ‘...ఎవరూ చూడకూడదన్నావుగా!...’ అని లోపల్నుంచే సమాధానం చెప్తూనే ఎక్కడెక్కడో తడిమాడేమో!...ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోయింది...ఎలా ఐతేనేం ఆవిడ పాంటీని మడమల్దాకా జార్చాడు.
...వెంటనే పాంటీలోంచి పాదాలు బైటికి తీసుకుని బావ తలట్టుకుని కిందికి నొక్కబోయింది కానీ ఆవిడ వశంకాలేదు......‘...ఏ...య్...ఇక లేవచ్చుగా!...’ అంటూ బుజ్జగించినా తల బైటికి తియ్యలేదు... చీర చాటున అతగాడి కదలికలు తెలుస్తూనే ఉన్నాయందరికీ!... రెండు చేతుల్తోనూ ఆవిడ పిర్రల్ని ఒడిసి పట్టుకుని రెచ్చిపోతున్నట్లున్నాడు కుమార్ బావ ...‘...ఇ...ష్ష్...ఏంటిదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడిపోయింది దీదీ...
‘...మీ దీదీ మాట ఫోర్సుగా ఉన్నా, ప్రయత్నం బలహీనంగా ఉందికదూ!...నా...కిం...చు...కో...డం....ఇష్టమనుకుంటా!’ అన్నాడు మధు ... అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి దీదీ ప్రయత్నాల్ని చూస్తూ...విందేమో ఆ మాట!... ఏం చేసిందో...బావ పట్టు విడిపోయింది... ఓ లిప్త చీర పైకెత్తి , అడుగు వెనక్కి వేసింది మాధురీ దీదీ...‘...అబ్బ ... పచ్చటి మెరుపులు... అన్నారు మగాళ్లు...లొట్టలేస్తూ. ముంజేతులు విదిలించుకుంటూ పైకి లేచాడు కుమార్ బావ...అతగాడి మూతిమీద తెల్లటి తడి!...
...దాన్ని చూసిందేమో దీదీ , పిచ్చిబలంతో అతగాడి జుత్తట్టుకుని పైకి లేపి, తన మొగుడివైపు అతడి వీపుండేటట్లుగా తిప్పి , దగ్గరకి జరిగి కొంగుకో తుడవబోయింది...బావకి ...మ...రో...లా...అర్థమయ్యాయేమో...ఆచేష్టలు...ఒక్కగుంజుతో ఆవిడని కౌగిట్లోకి లాక్కుని పెదాల్నందుకోబోయాడు... ‘...ఇష్ష్...’ అంటూ తప్పించుకుని ... బావకి మాత్రమే వినిపించేట్లు మెల్లగా పెదాల్ని కదిపింది ...
‘...ఏవంటూంది వకూ మీ దీదీ!?...’ అనడిగాడు వికాస్... ...నలుగుర్లోనూ నా వల్లకాదు బాబూ!... అంటూంది...అని లిప్ రీడర్ సమాధానం...
...దాంతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘...సారీ వకూ!...నీ అవసరాలు కూడా చూడాలిగా!...’ అంటూ చిట్టీ అందుకుని , ...బిమల్...అంటూ గట్టిగా చదివి, ...‘...ఏం విప్పించుకుంటావ్!?...’ అంటూ వకుళని లేవదీశాడు ... అది ఎఱ్ఱబడ్డ బుగ్గల్తో అతడి చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
‘...ఒహ్!...బ్లౌజా!...అని బిగ్గరగా అంటూ, వకుళ ని మధ్యకి తీసుకెళ్ళాడు మధు...
‘...అరుస్తావేంటీ!...పక్కింటి వాళ్లకి కూడా వినిపించాలనా!?...’ అని చిర చిరలాడుతూనే వయ్యారంగా మొగుడి వెనక నడిచింది వకుళ...
‘...వెళ్లండీ!...’ అంటూ , తటపటాయిస్తూ సోఫా దగ్గరే నిలబడిపోయిన మొగుడ్ని ముందుకు తోసింది దీపా మేడం...
‘...రండి ప్రొఫెసర్! బ్లౌజ్ విప్పాల్ట... మీకు మా ఆవిడ ఒళ్ళు కొత్తేం కాదుగా!...’ అతగాడ్ని ఆహ్వానించాడు మధు , వకుళ ఛీత్కారాలని పట్టించుకోకుండా... ‘...ఆ రోజు ...చీకట్లో...ఏదో...జరిగింది కానీ...ఇలా...పబ్లిక్ గా అంటే!...’ అని మాట నానుస్తూ మెల్లగా ముందుకి కదిలాడు బిమల్ బాబు...అది గమనించిన వకుళ పల్చటి పెదాలమీద ఓ చిరునవ్వు తళుక్కుమంది...
‘...భయపడే మగాళ్లంటే మీ ఆడాళ్ళకిష్టం!...’ అంటూ నా చెవిలో గొణిగాడు వికాస్...‘...వకుళకికి చెప్పు...నీ పుచ్చు సైకాలజీ సిధ్ధాంతం!...’ అన్నాను చురచురా చూస్తూ...
...ఇంతలో, ‘...బెదరగొట్టకు!...ఏం విప్పమంటాడో అడుగు!...’ అన్నాడు మధు , కొంటె నవ్వుతో...‘... బజారు దాన్లా కనిపిస్తున్నానా ?... నువ్వే కనుక్కో! ’ అంటూ బుస కొట్టింది వకుళ...
‘...ఫర్ ఎ చేంజ్...ఈ సారి లేడీస్ ఫస్ట్!...చెప్పండి బిమల్ బాబూ! ఏం విప్పించుకుంటారూ!?...’ అన్నాడు మధు ... ‘..అఁ...టీ షర్ట్!...’ అని సణిగాడు ప్రొఫెసర్...కళ్ళతోనే అతడ్ని ఆహ్వానించింది వకుళ...బెరుకుగానే దగ్గరకి చేరాడు అతగాడు...
...అది ఓ అడుగు ముందుకేసి , అతడి బెల్ట్ మీద చెయ్యేస్తూంటే ...‘...నువ్విప్పవలసింది టీ షర్ట్...జీన్ కాదు!...’ అంటూ వకుళని రెచ్చ గొట్టాడు మధు... ‘...నాకు తెలుసు...’ అంటూ ,ఓ అడుగు ముందరకేసి , గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి కి తగిలీ తగలనట్లుగా వంకర్లు తిరుగుతూ , సుతారంగా టీ షర్ట్ బటన్స్ విప్పి, అడుగునుంచి అరచేతులు జొనిపింది... కాసేపు అతగాడి పొత్తికడుపుని నిమిరిందేమో! దాని మొహంలో రంగులు మారాయి...
‘...నువ్వనుకున్నంత మెత్తగా లేదా అతడి ఒళ్ళు!?...’ అన్నాడు మధు , దాని కళ్ళల్లోకి కొంటెగా చూస్తూ! ‘...ఛీ!...ఊరుకో!... ’ అని విసుక్కుంటూ , ప్రొఫెసర్ టీషర్ట్ ని అమాంతం పైకెత్తేయబోయింది... అతగాడు రెడీగా లేకపోవడంతో చేతులు ఆలస్యంగా పైకెత్తాడు...దాంతో అది అతగాడి మోచేతుల దగ్గర చిక్కుకుపోయింది...ఒడుపుగా బిమల్ బాబు ఛాతీ దగ్గరా , దండల దగ్గరా వదులు చేస్తూ , మెల్లిగా షర్టుని తలమీంచి లాగేసి, చూసీ చూడనట్లుగా అతగాడి ఒంటిని పరిశీలిస్తూంటే ...‘...అలా చూస్తావేం!?...ప్రొఫెసర్ నీకు కొత్త కాదుగా!...’ అన్నాడు మధు
‘...ఆ రోజు గదిలో చీకటి...’ అని సణుగుతూ , వకుళ చెదిరిన అతగాడి జుత్తుని వేళ్లతో దువ్వుతూంటే దాని మొహంలో ఇంతకుముందున్న చులకన భావం స్థానంలో మెచ్చికోలు చోటుచేసుకుంది. ‘...సర్లే!...ఇంక మీ పని కానివ్వండి !...’అంటూ మొహమాట పడుతూ వకుళ స్థనాల్ని చూస్తూన్న బిమల్ బాబుని ఎగదోశాడు మధు...
... సరే నన్నట్లు తలూపి , సన్నగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాని పైటని పక్కకి తప్పించబోయాడు ప్రొఫెసర్...అది కాస్తా అతడి చేతుల్లో కొచ్చింది... వకుళ అతగాడ్ని ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో ఓరగా చూసి , కనురెప్పలు వాల్చుకుందే తప్ప , తన పైటని పైకి లాక్కోలేదు...దాంతో కాస్త ధైర్యం పుంజుకుని... పైటని పూర్తిగా కిందికి లాగేసి, ఓ అడుగు ముందుకేసి దాని రెండు గుబ్బల్నీ తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని మెత్తగా నిమిరాడు బిమల్ బాబు...
...దాంతో వకుళ పిల్ల ఊపిరివేగం పెరిగింది...లో కట్ బ్లౌజ్ లోంచి దాని పచ్చటి స్థనాలు ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అన్నట్లుగా పొంగాయి..
...ఇక ఆగలేక తలముందుకొంచి చెరోదానిమీదా చెరో ముద్దూ పెట్టుకుని , అరచేతుల ఒత్తిడిని పెంచాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఇష్ష్...తర...వాత...’ అని గొణుగుతూ అతగాడి చేతుల్నట్టుకుని , గుబ్బల మధ్యున్న హుక్స్ వైపు జరిపింది...అతగాడు బిగుతుగా ఉండే అడుగు దాంతో కుస్తీ మొదలెట్టాడు...ఓ అరక్షణం అయినా అది రాకపోవడంతో , కొద్దిగా లూజ్ చేద్దామని వకుళ ఊపిరి బిగబట్టిందేమో! ...దాని బంగారపు గుబ్బలు మరింత పొంగాయి...
...మెరిసే కళ్ళతో వాటిమీద పడి మొహం రుద్దుకోడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...‘...ఒద్దు...’ అంటూనే మైకంగా కళ్ళు మూసుకుందది ...హాల్లో అందరూ రెప్పార్పకుండా చూస్తూంటే ...‘...అదృష్టవంతుడు బిమల్ బాబు...’ అంటూ బరువుగా నిష్టూర్చాడు కుమార్ బావ...
...దాంతో ఒంటిమీద తెలివొచ్చిన వకుళ ‘...ప...ని... మానేసి ఏం...టి...దీ!...’ అని సణుగుతూ బిమల్ బాబు మొహాన్ని పైకి లేవదీసింది...‘...అడుగు హుక్ రావటంలేదు...’ అమాయకంగా అన్నాడు బిమల్ బాబు...‘...పోనీ!...పైనించి ట్రై చెయ్యండి!...’ అంది వకుళ సన్నగా!
‘...అలాగే!...’ అంటూ దాని బ్లౌజ్ లోకి కుడి చేతి చూపుడు వేలిని దూర్చాడు...
... దాని గుబ్బల్లోయలో దిగబడిందేమో అది!...‘... ఏయ్...ఛీ!...తీసీ అదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడింది వకుళ ...
‘...అదేంటీ!...నువ్వేగా పైనీంచి దూర్చమంట!...’ అంటూ దాన్ని బైటికి లాగబోయాడు...ఓ పట్టాన రాలేదు...కాసేపు తంటాలు పడి ఎలాగో బైటికి లాక్కున్నాడు... ఈ సందడిలో పై రెండు హుక్సూ ...ఫఠ్...ఫఠ్...మంటూ తెగిపోయాయి...ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో స్థనాలకి చేతులడ్డం పెట్టుకుంది వకుళ...
‘... మా ఆవిడ ...లో...య...లోంచి కనుక లాక్కోగల్గారు...ఇదే సంధ్య ది ఐతేనా!...వేలు పచ్చడైపోయుండేది!!...’ అని మధు అంటూంటే ...అవును , అవును...అని మదన్ జీజూ, కుమార్ బావ వంత పాడుతూంటే , వికాస్ తన కుడి చేతి చూపుడు వేలిమీద కాయ ని చూపిస్తూంటే ...మిగిలిన ఆడాళ్ళు మొహం గంటు పెట్టుకుంటూంటే... ‘...ఛీ!...సిగ్గు లేక పోతే సరి!...’ అంటూ మగాళ్లమీద విరుచుకు పడ్డాను...
‘...విషయం అర్థంకాని బిమల్ బాబు ‘...నా గోరు గీరుకుందా!...సారీ బకూ!... సారీ మధూ!...’ అంటూ క్షమార్పణ చెప్పుకున్నాడు , దంపతులిద్దరికీ!...
‘...పర్లేదులేండి ప్రొఫెసర్! ...రంకుమొగుడి గోటి గీర్లూ , పంటి గాట్లూ , మొగుడి కంటపడకుండా జాగ్రత్తగా దాచుకుంటారు ఆడాళ్ళు...’ అన్నాడు వికాస్...
అదో జోక్ అయినట్లు బిగ్గరగా నవ్వారు మిగిలిన మగాళ్ళు...ఛీ ...కొట్టాం ఆడాళ్ళందరం...
...‘...ఊఁ...కానీండి...’ అని కసిరింది వకుళ , బిత్తరపోయి ఓ అడుగు వెనక్కి జరిగి నిలబడ్డ బిమల్ బాబుని కొరకొరా చూస్తూ ...
‘...అదేంటి వకుళా!...వద్దనీ నువ్వే అంటావ్, చెయ్యమనీ నువ్వే అంటావ్!!...ఇంతకీ ఏంచెయ్యనూ!?...’ అంటూ సందేహంగా నిలబడిపోయా డతగాడు...
‘...ఈ ఆడాళ్ళంతే గురూ!...మనం చెయ్యదల్చుకున్నది చేసేయ్యడమే!...మిగిలిన హుక్స్ కూడా తెంపీసీ!...’ అని ప్రోత్సహించాడు కుమార్ బావ...
‘...మీ లాంటి దుష్టులైతే అదే చేస్తారు...కానీ ప్రొఫెసర్ మెత్తటి మనిషి...’ అంటూ అతడి వైపు ప్రేమగా చూసింది మాధురీ దీదీ...
...ఆవిడ ఒత్తాసుతో వకుళ కళ్లల్లోకి సూటిగా చూశాడు బిమల్ బాబు...అది అందంగా కనురెప్పలార్పి అతగాడ్ని ఆహ్వానించింది...
...వెంటనే దాని దగ్గరకి చేరి ...ఏం చెయ్యమంటావ్!?...అన్నట్లుగా కనుబొమలు ఎగరేశాడు...
...అతగాడిని దగ్గరకి లాక్కుని , చేతి వేళ్లని మూడో హుక్ మీదకి చేర్చుకుని నెమ్మదిగా దాన్ని విప్పిస్తూ...‘...ఇలా...విడదీయమన్నాను గానీ...అలా ...లోపలికి వేళ్ళు దూర్చీమన్నానా!?...’ అంటూ తన గుబ్బల లోయ వైపు కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చి , ప్రొఫెసర్ తరవాతి హుక్ జాగ్రత్తగా విడదీస్తున్నాడని నమ్మకం కలిగింతరవాత... దీపా మేడం వైపు ఓ కోర చూపు విసిరింది వకుళ...బ్లౌజ్ హుక్స్ విప్పడం కూడా నేరించలేదా!?...అన్నట్లుగా!...
‘... నేను జిప్ ఉన్న నైటీల్నే వేసుకుంటా...’ అంటూ సన్నగా సణిగిందావిడ...
...ఈలోగా మూడవ హుక్ విడదీసి అట్టడుగుదాంతో తంటాలు పడుతున్నాడు బిమల్... ఎఱ్ఱటి కింది పెదవిని ముని పంటితో నొక్కిపట్టి , నవ్వాపుకుంటూ అతడి వైపు చూసింది...
...దాని చూపులో అవహేళన కనిపించిందేమో!...ఆ హుక్ ని ఫటుక్కున తెంపి , ఎడం చేత్తో దాని నడుంని చుట్టేసి మీదికి లాక్కుంటూనే , కుడిచేత్తో దాని ఎడం స్థనాన్ని అంకించుకుని , కసిగా మర్దిస్తూ దాని పెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు బిమల్ బాబు...‘...ఉఁ...ఊఁ...ఊఁమ్మ్...మ్మ్...’ అంటూ ఓ అరక్షణం పెనుగులాడి , ఎలాగో విడిపించుకుని...ఓ అడుగు వెనక్కేసి , స్థనాల్ని అరచేతుల్తోనూ , కింది పెదవిని కొన నాలికతోనూ రుద్దుకుంటూ , ‘...రాక్షసుడ్లా ఏంటి బాబూ ఈ గీరడం, కొరకడమూనూ !...’ అంది వకుళ ...మొహాన్ని ముటముట లాడిస్తూ...
‘...గోరు తగిలిందేమో గానీ నే కొరకందే!!...వెరీ...వెరీ... సారీ! ...ఐనా ఎక్కడా! చూడనీ...క్రీమ్ రాస్తా!!.’ అంటూ దాని చేతుల్ని పట్టుకో బోయాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఛీ!...అదోటి తక్కువైంది!...’ అంటూ వాటిని పిరుదుల వెనక దాచుకుంటూ మరో అడుగు వెనక్కేసింది వకుళ
‘...మా ఆవిడ పెదాలమీద ఎన్ని గాట్లో , ...వా...టి...మీద ...’ అంటూ అరచేతుల్తో తన ఛాతీమీద లేని ఎత్తుల్ని చూపించుకుంటూ...‘ ఎన్ని గీరుడ్లో!...గుర్తుపట్టడం మీవల్లకాదుగానీ , ...ప...ని... చూడండి...’ అన్నాడు మధు...
...వెంటనే బిమల్ బాబు ముందుకి వంగి , దాని బ్లౌజ్ ని మోచేతుల కిందిదాకా లాగేసి , దానిముందు మోకాళ్లమీద నిలబడిపోయి ...కొట్టొచ్చినట్లు తోసుకొచ్చిన గుబ్బల్ని కన్నార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు ...
‘...ఏంటా చూపూ!...ప...ని...కానీక!!?...’ అని సణిగింది వకుళ , కందిపోయిన బుగ్గల్తో భుజాల్ని ముడుచుకుంటూ... ‘...నా గోరెక్కడ గీసుకుందో చూస్తున్నా!...’ అంటూ , చూపుడు వేళ్ళతో ఒరుసుకుంటూన్న దాని గుబ్బల్ని సున్నితంగా విడదీశాడు ... ‘...పెట్టి పుట్టాడు...’ అని మంద్రంగా గొణిగిందో మగగొంతు...
...‘...ఏయ్ బకూ!...వీ...టి...చుట్టూ ఈ గాట్లేంటీ?!...పళ్లవా!...గోళ్లవా!!...’ అని స్వగతంగా ప్రశ్నేసుకుని... ‘...పళ్ల గుర్తులు కావులే!...నోట్లో పట్టేవా ఇవీ!!...గోటి గుర్తులే!!!...’ అంటూ లాజికల్ గా సమాధానం చెప్పుకున్నాడు బిమల్ బాబు...
...వెంటనే ‘...ముద్దాయి నేరం ఒప్పుకుంటున్నాడు...’ అంటూ మదన్ జీజూ నిలబడి...‘...చేతుల్లో పట్టించుకో చూద్దాం!...అంటూ వకుళ ఛాలెంజ్ చేస్తే...’ అంటూ వివరించబోతూంటే... ‘...ఛీ!...నేనలా ఏమీ అన్లేదు!...’ అంది వకుళ మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
‘...ఛీ...కూర్చో!...చేసిన సిగ్గుమాలిన పనికి ఓ సంజాయషీ కూడానూ!...’ అంటూ మొగుడ్ని చెయ్యుచ్చుకులాగి కూర్చో బెట్టింది మాధురీ దీదీ...
...ఇంతలో...‘...ఆఁ...అ...దీ!... అంటూ బిమల్ బాబు దాని ఎడమ గుబ్బ మీద , చను మొన కి కాస్త దూరంలో , తాజాగా ఉన్న ఓ ఎఱ్ఱటి గీరుని గమనించి , ‘...సారీ బకూ!...’ అంటూ , దాన్నీ... చనుమచ్చనీ...చూపుడు వేలితో మెత్తగా నిమిరాడు ... చిరుగాలికి లేత అరిటాకులా...సన్నగా వణికింది వకుళ పిల్ల...
...అంతే!...దాని ఎడం చనుమొన ...ట...క్కు...’ మంటూ అంగుళంన్నర మేరకి పొటకరించింది... ‘...ఆ కుడి వైపుది ఏం పాపం చేసుకుందీ! ...దానికీ వెయ్యి మంత్రం!!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంతకన్నానా!!...’ అంటూ బిమల్ బాబు మరో చనుమచ్చ చుట్టూ నిమిరాడో, లేదో...నే తక్కువ తిన్నానా!...అన్నట్లుగా ఆ చను మొనా నిలబడి పోయింది... ఉఫ్ఫ్... మంటూ నిష్టూర్చారు హాల్లో మగాళ్లందరూ...
...ఇక ఆగలేక పోయాడేమో బిమల్ బాబు!...చుపుక్క్ ...పుచుక్క్ ... మని చప్పుడ్లయేలా వాటిని మార్చి ,మార్చి చీకడం మొదలెట్టాడు ...అతగాడు చీకుతూన్నకొద్దీ అవి మరింత నిక్కిపోయి , మేకుల్లా బిగిసిపోతూన్నాయి...
...బిమల్ బాబు చీకుడు స్పీడు పెరిగేకొద్దీ దానిలో కామం కట్టలు తెంచుకుందేమో!...అరమోడ్పు కళ్లతో చూసుకుంటూ, చీకుడ్లకి అనువుగా భుజాల్ని అటూ ఇటూ తిప్పుతూ తన చనుమొనల్ని వంతుల వారీగా అతగాడి పెదాలకి అందించడం మొదలెట్టింది ...
‘...అమృతం అంతా నువ్వే తాగేస్తే మేమేం కావాలి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...చేతులు దాని స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ఏం చెయ్యలేక ...ఛీ...కొట్టి ,బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ...
‘...చాల్లే సంబడం... నీ... ప...ని...పూర్తి చెయ్యి!...’ అంటూ ఖస్సుమంది దీపా మేడం... దాంతో వకుళ బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో కిందికి లాగి , బిక్కచచ్చిన మొహంతో నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు...
...ఆవిడ కేకతో వకుళ ఉలిక్కిపడి ,కళ్ళు తెరిచి , నేల మీద పడున్న పైటని స్థనాల మీదికి లాక్కుంటూ , వాచిపోయిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకుంటూ మధువైపు పరిగెత్తింది వకుళ...కొంటె నవ్వుతో కందిపోయిన దాని గుబ్బల్ని పరిశీలనగా చూస్తూ , దాని నడుం చుట్టూ చెయ్యేసి సోఫా వైపు తీసుకొస్తూంటే ...కందిపోయిన మొహాలతో ఉబికిన చనుమొనల్ని లోపలికి నొక్కుకున్నాం ...మిగిలిన ఆడాళ్ళం...
‘...ఇప్పుడు నీ వంతు...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న చిట్టీల డబ్బాని నాకందించాడు వికాస్....కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో ఓ కాగితాన్ని తీసి తనకి అందించాను...
‘...అహ్!...కలుసుకుని చాలా రోజులైందని , మిమ్మల్నే ఎంచుకుంది సర్ మా ఆవిడ!...రండి!!....’ అంటూ నన్ను చెయ్యట్టుకుని లేవ దీస్తూనే మదన్ జీజూ ని ఆహ్వానించాడు ...
...ముగ్గురం మధ్యలోకొచ్చింతర్వాత...‘...ఏం విప్పుతారో!...ఏది విప్పించుకుంటారో మీరూ, మీరూ చూసుకోండి...’ అని సిగ్గులేకుండా అంటూ నా చేతిని జీజూ చేతిలో పెట్టి , పక్కకి తప్పుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ నిలబడ్డాడు నా మొగుడు ...
‘...ఎవరు మొదలెట్టాలీ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా నటించి , ‘...టాస్ వేద్దాం...’ అంటూ ఓ రూపాయ బిళ్ళ జేబులోంచి తీసి, ‘... బొమ్మో బొరుసో చెప్పుకో...’ అంటూ నాణేన్ని ఎగరేసి పట్టుకున్నాడు మదన్ జీజూ... నేను బొమ్మ... అంటూండగానే అరచేతిని విప్పి నాణాన్ని చూపించాడు...
...ఆతృతగా వంగి చూద్దును కదా! ...అది బొరుసు...ఏం చెయ్యమంటాడో భగవంతుడా!... అనుకుంటూ, జీజూ మొహం చూడలేక కింది వైపు చూస్తూ నిలబడిపోయాను...
అతగాడి ట్రౌజర్ ని చూస్తున్నాననుకున్నాడో ,ఏంటో!... ‘...అంత ముచ్చటగా ఉంటే దాన్నే విప్పుదువుగాన్లే!...నువ్వేది విప్పించుకుంటావో అదీ టాస్ తోనే నిర్ణయిద్దాం...నువ్వు గెలిస్తే నీ ఇష్టమొచ్చిందీ , నేను గెలిస్తే నాఇష్టమొచ్చిందీనూ , ఎగరేయ్...’ అంటూ సాయన్ ని నా చేతిలో పెట్టాడు
కొద్దిగా వణుకుతూన్న చేతుల్తో దాన్ని ఎగరేశానో లేదో...‘...బొరుసు...’ అన్నాడు జీజూ...కంగారుగా దాన్ని పట్టుకుందామని ప్రయత్నం చేసే సరికి అది అరచేతిలోంచి జారి , బ్లౌజ్ లో దూరింది...
‘...దాన్ని నేతీస్తా!...’ నంటే నే తీస్తా... అంటూ నా మొగుడితో సహా హాల్లో మగాళ్ళందరూ సిధ్ధమైపోయారు...
‘...ఛప్!...ఆగండి...ఇప్పుడు ఆ హక్కు నాది...వికాస్ ది కూడా కాదు...’ అంటూ మదన్ జీజూ గట్టిగా అనేసరికి అందరూ వెనక్కి తగ్గారు...
...‘...ఎన్నాళ్లైంది సంధ్యా వీటిని ముట్టుకునీ!...’ అంటూ కాయన్ ని బయటికి లాగే మిషతో రెండు చూపుడు వేళ్లనీ...లో...య...లోకి జొనిపేసి స్థనాల్ని నిమరడం మొదలెట్టాడు...అతగాడి స్పర్శ తో మైకం కమ్మినట్లై కనురెప్పలు మత్తుగా మూసుకున్నాను...ఇంకేముందీ!...అతగాడు విజృంభించి ,చనుమొనల్ని వెతికి పట్టుకుని , బొటకన వేలు, చూపుడు వేళ్ళ కాంబినేషన్ తో వాటిని తావళం తిప్పినట్లు మెలిపెడుతూంటే , ‘...ఊఁ...ఏ...య్య్... అంటూ మెలికలు తిరిగిపోయాను...
...అవకాశం దొరికిందిగదా అని మదన్ జీజూ, నా నడుం చుట్టూ తన కుడిచేతిని చుట్టేసి, తమకంగా మీదికి లాక్కుని... నా పెదాల్ని తన పెదాలతో పీల్చేస్తూ ,నా స్థనాల్ని తన ఛాతీ కింద అణిచేస్తూ,నా పిరుదుల్ని అర చేతుల్లో అంకించుకుని కసిగా పిసికేస్తూ .‘...ఊఁ...చెప్పూ!...’ అన్నాడతగాడు...ఎదురు చూడని ఆ ఆక్రమణకి ఒళ్లు అదిరిపోవడంతో నోట మాట రాక , చెదిరిన పైటని సర్దుకుంటూ, పెదాల్ని కొన నాలిక తో రుద్దుకుంటూ , బరువుగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఉండిపోయాను...
...ఆ కదలికలు అతగాడ్ని మరింత రెచ్చగొట్టాయో ఏం పాడో! , నన్ను మళ్ళీ కౌగిట్లోకి లాక్కుని ,ఇంకో రెండు క్షణాలు నలిపేసి , ‘... చెప్పవేం !...’ అంటూ రెట్టించాడు...అప్పటిదాకా తన కౌగిట్లో నలగడంతో ఎగసెగసి పడుతూన్న నా స్థనాల్నీ , తన మొరటు పెదాల దాడికి అదురుతూన్న నా లేత అధరాల్నీ నవిలేసేలా చూస్తూ...‘...ఏం...టీ... మొ...ర...టు...తనం!?...’ అని సణిగాను, గుక్క తిప్పుకుంటూ...
‘...ఓహ్!...సారీ!!...చెప్పుమరి!!...’ అన్నాడు జీజూ...అదురుతూన్న నా అధరాల్ని చూపుడు వేలుతో నిమురుతూ...‘...ఓరెండు నెల...లైం....దే...మో!...’ అన్నాను ...’ సన్నగా...
‘...ఐదు వారాలైనా దాట లేదు...ఎంత విరహం!!...’ అంది మాధురీ దీదీ...వంకర నవ్వుతో...
‘...అలాగేం!...ఐదు రోజుల ఎడబాటుకే కాసేపు క్రితం వికాస్ ని నువ్వెలా అల్లుకుపోయావో గుర్తు తెచ్చుకో!...ఎన్నాళ్ళైంది వికాస్ , నువ్వు మా ఆవిడని ఎక్కీ??...’ అన్నాడు జీజూ ఘాటుగా...
‘...బహుశా ఓ వారమైందేమో సర్...కదూ భాభీ!...’ అన్నాడు మా ఆయన... ‘...ఏం కాదు, మూడు వారాలకి పై మాటే!...’ అంది దీదీ...
‘...అదేంటీ!...క్రితం వారం నీ ప్రైవేట్ రూం లోంచి షర్ట్ ని పాంట్ లోకి దోపుకుంటూ వికాస్ , చీర కుచ్చెళ్ళతో తొడల్నొత్తుకుంటూ నువ్వూ బైటికొచ్చారని తెలిసింది!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎవరా చెప్తా!...మీ మరదలేగా!...శూర్ఫణక కదూ అదీ!!...’ అంటూ ఖస్సు మంది ...‘...నిజమే కదా భాభీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే ,
‘...అదీ ఓ ...ఇ...దే...నేంటీ?...ఆ రోజు మీటింగ్ కి టైమ్ అయిందంటూ ఐదు నిముషాల్లోనే సరిపెట్టావుగా!...అదీ నిలబెట్టి!!...’ అంటూ చురచురలాడింది మాధురీ దీదీ...
‘...నిజమేగా!...అరగంట కి తక్కువైతే నాటదు నీ దీదీ కి!...’ అంటూ వెక్కిరించాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఎంతసేపూ మా దీదీని ఆడిపోసుకోడమేనా?!...పని కానివ్వడమేమైనా ఉందా!?...’ అని ఆవిడని సపోర్టు చేశాననుకున్నానేగానీ...నాలిక కరుచుకున్నాను ...నా సిగ్గులేనితనం బయటపడిపోయిందికదా!... అనుకుంటూ...
...కానీ జరగవలసిన డామేజీ జరిగిపోయిందప్పటికే!...నా మాటలు విని భళ్ళున నవ్వారు మగాళ్లందరూ...చిరునవ్వులు చిందించారు ఆడాళ్ళు...
‘...సారీ సంధ్యా!...కాయన్ ఎప్పుడో కింద పడిపోయింది...మనిద్దరం గమనించలేదు సుమా!...’ అంటూ దాన్ని అందుకుని , ‘...ఈ సారి నే గెలిచా!...పాంటీ విప్పుతా...’ అంటూ మోకాళ్ళమీద కూలబడిపోయి చీరని తొడల్దాకా పైకెత్తేశాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఛీ!...అ...లా... ఏం అక్కర్లేదు...’ అంటూ ముందుకొంగి చీర ని కిందికి తోసుకుంటూంటే...పైట జారినట్లుంది...మొహం ముందుకొచ్చిన నా ఎడం చనుమొనని బ్లౌజ్ మీదినుంచే లటుక్కున అందుకుని , దవడల్ని సుతారంగా కదుపుతూ ముని పళ్ల మధ్య అటూ, ఇటూ దొర్లించడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...
...ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోతూంటే...‘... ప్లీజ్...విదిలేయ్ జీజూ!...బ్లౌజ్ చిరిగిపోతుందీ!...’ అంటూ వేడుకున్నాను...దా...న్ని...అతగాడి పళ్ళమధ్యనుంచి విడిపించుకోడానికి తంటాలు పడిపోతూ...
‘...ఐతే దాన్ని విప్పేస్తే సరీ!...’ అంటూ చను మొనని పూర్తిగా విదలకుండానే బ్లౌజ్ పై రెండు హుక్స్ నీ ఊడలాగేశాడు జీజూ...
‘...ఛీ..’అంటూ అతగాడి చేష్టల్తో పొడుచుకొచ్చిన మరో చనుమొనని కుడి చేతి వేళ్ళతో లోపలికొత్తుకుంటూ , అతగాడి పళ్లమధ్య నలుగుతూన్న నా ఎడం చనుమొనని ఎడం చేతి వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కి వేశాను...
...జీజూ మాట్లాడడంతో పట్టు కాస్త సడలిందేమో!...కోరుకోని...విముక్తి కలిగింది ...ఆ చను మొన...కి...
‘...ఇష్ష్!...ఇ...ది... కాదు మీ ...ప...ని...’ అన్నాను ...సుతారంగా దాన్ని రుద్దుకుంటూ...
‘...ఒహ్ సారీ సంధ్యా, మళ్ళీ మర్చిపోయా...కానీ తప్పునాది కాదు సుమా!...పిచ్చెక్కించే నీ గుబ్బల పొంకానిదీ, బింకానిదీనూ ... చాలా రోజులైంది...ఒక్కసారి వాటిని గ్రిప్ చేయచ్చా!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు మదన్ జీజూ...
...మనసు అప్పగించేయమని చెప్తూన్నా నలుగురూ చూస్తున్నారనే సిగ్గు , నా పెదాలతో ...ఇప్పుడు కాదు... అనిపించి ఓ అడుగు వెనక్కి వేయించింది...
...పోనీ!...పొరపాట్న ఊడదీసిన ఆ హుక్స్ ని సర్దేసి , అసలు పని చేస్తా...ఏమంటావ్?...’ అని జీజూ అనేసరికి, జాలనిపించి , ...ఊఁ...అన్నట్లుగా కనురెప్పల్ని ఓ లిప్త వాల్చాను...
మరుక్షణం ఉత్సాహంగా మోకాళ్ళమీద నిలబడిపోయి , రెండు చేతుల్తో నా స్థనాల్ని కుదుళ్ల దగ్గర్నుంచీ గుచ్చెత్తి పట్టుకుని మొహాన్ని ...వా...టి...కి...రుద్దుకుంటూ ముద్దుదమీద ముద్దులు గుప్పించడం మొదలెట్టాడు...నా ఒళ్ళు స్వాధీనం తప్పడంతో...‘...ఏ...య్!...జీ...జూ!!...ఏంటి బాబూ...ఇ...దీ!?...ఒద్దూ!!’ అని గునుస్తూనే...రెండు చేతుల్తోనూ అతగాడి తలకాయని నా గుబ్బలకి బలంగా అణిచేసుకుంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకున్నాను...అయినా చుట్టూ జరుగుతూన్న మాటలు వినిపిస్తూనే ఉన్నాయి...
‘...అబ్బ!...ఎంత తమకంతో ముద్దులెట్టేసుకుంటున్నాడో!...’ అంటున్నాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఉత్తి ముద్దులేనా!...పిసికి పాకం పడుతున్నాడు!...మీ లాగే!!’ అంటూంది సుజాతక్క
‘...నీ ...వా...టి...లాగే ఆవిడ గుబ్బలూ చేతుల్లో పట్టవులే దీపా! పైగా వాటిమీద చెయ్యెయ్యనీదేమో కూడానూ!!..’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ ,
‘...ఆఁ!...చెయ్యెయ్యనీక పోతే ఊరుకుంటారు మీ మగాళ్ళు!!...’ అంటూంది దీపా మేడం... ‘...అవును...’ అంటూంది మాధురీ దీదీ
‘...పోనీ...బ్లౌజే విప్పించుకో సంధ్యా!...మా బాసు ముచ్చట పడుతున్నాడు...’ అంటూన్న నా మొగుడి గొంతు చెవిలో వినిపించేసరికి తెలివొచ్చి , చటుక్కున అతగాడి బుర్రని వెనక్కి తోసేసి , నేల చూపులు చూస్తూ , విడిపోయిన హుక్స్ ని పెట్టుకుంటూ ఉండిపోయాను...
‘...ముచ్చట పడ్డ మాట నిజమే ఐనా , నేనన్నమాట నిలబెట్టుకోవాలిగా!...అంచేత మీ ఆవిడ పాంటీయే విప్పుతా!...’ అంటూ మళ్ళీ చీరని పైకెత్తబోయాడు మదన్ జీజూ...
కానీ నేనతడి చేతుల కదలికల్ని గమనించి ‘...అలా వద్దన్నానా!...’ అని చుర చురా చూస్తూ ఓ అడుగు దూరంగా జరిగాను...‘...మరింకెలా!?...’ అంటూ చీరమీదనుంచే వెతకడం మొదలెట్టాడు, అమాయకంగా మొహం పెట్తి...
‘...ఛీ!...’ అంటూ తడుముతూన్న చేతిని పట్టుకుని , ఒడుపుగా దాన్ని నా చీర కిందికి దూర్చుకున్నాను...‘...ఓహో!...ఇలాగా!...’ అంటూ రెండో చేతిని కూడా చీరలోపలికి దూర్చి , నా పాంటీ ని చటుక్కున తొడలమీంచి కిందికి లాగి , ఓ పక్క నా కామకీలని ఒక చూపుడు వేలుతో కెలులుతూనే , మరో చేతి వేళ్లతో నా పూరెమ్మల్ని నిమిరి...‘...బాగా వాచిపోయాయ్ వికాస్ మీ ఆవిడ నిలువు పెదాలూ!...ఎవరిదో ఆ పుణ్యం!?...’ అన్నాడు జీజూ...
‘...మిళింద్!...’ అన్నారు మధు , వికాస్ ...ఒక్క గొంతుకతో!...
‘...ఛీ!...ఏం కాదు...’ అంటూ...వాడి తలపుకే పూలోతుల్లోంచి ఉబికే రసాల్ని ఆపుకోడానికి తొడలు దగ్గరగా నొక్కుకుంటూనే...కందిపోయిన మొహాన్ని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుని ...పాదాల దగ్గర పడిపోయిన పాంటీలోంచి బయటికి అడుగెట్టాను...
‘...సంధ్య సిగ్గు పడుతూంది , ఒప్పుకోడానికి...కావలిస్తే మా ఆవిడని అడగండి...దాన్నీ వాయించాడు వాడు...’ అన్నాడు మధు...
‘...నిజమా వకుళా?...’ అంటూ ఈర్ష్యగా మిగిలిన మగాళ్ళూ...‘...అంతటి పోటుగాడామ్మా వాడూ!?...’ అంటూ జీరగొంతుకలతో మిగిలిన ఆడాళ్ళూ , అడుగుతూంటే...‘ఛీ!...సిగ్గులేకపోతేసరీ!...’ అంటూ తల తిప్పుకుంది వకుళ...
...ఆ మాటలు వింటూ అక్కడ నిలబడ్లేక ‘...వెళ్ళిపోదాం...’ అంటూ పక్కనే ఉన్న నా మొగుడి మీదడిపోయి గుండెల్లో మొహం దాచుకున్నాను...‘...అప్పుడే ఎలా?...నీ ...ప...ని... పూర్తి చెయ్యవూ!...’ అంటూ చూపుడు వేలుతో మదన్ జీజూ ని చూపించాడు...
‘...ఛీ!...అందరి ముందూ ...ఆ... పాడు పని చెయ్యడం నా వల్ల కాదు బాబూ!...’ అని తలదించుకుని గొణిగాను...వికాస్ వేలు మదన్ జీజూ ..జీన్...డేరా ని... చూపిస్తూన్నట్లు అనిపించడంతో...
‘...ఏంటనుకుంటున్నావ్!?...అంత ముచ్చట గా ఉంటే ...అ...దీ...చేద్దుగాన్లే!...ముందు ఆ జీన్ ని విప్పు మరీ!...’ అని వికాస్ అంటూంటే సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ మదన్ జీజూ ముందు మోకాళ్ల మీద వాలిపోయి , పాంట్ జిప్ లాగుదామని ప్రయత్నించాను...కొంత వరకూ తెరుచుకున్న తరవాత మరి రాలేదు....
‘...రావటం లేదు...’ అని గొణిగాను...
జీజూ కి అర్థం కాలేదుగానీ వికాస్ గ్రహించినట్లున్నాడు...‘...నువ్వు సాగదీయడంతో మరింత బిగిసిపోయినట్లుంది , డేరా గుంజ...ని కిందికి ఒత్తూ!...’ అన్నాడు వికాస్ , కొంటెగా కన్ను గీటుతూ ...
...‘...ఛీ!...నేనలా ఏం చెయ్యలేదు...’ అంటూనే జీజూ...దా...న్ని...ఎడం చేత్తో కిందికొత్తి , కుడి చేతి వేళ్లతో అతడి అండర్ వేర్ ని పక్కకి తప్పిస్తూ జిప్ ని పూర్తిగా కిందికి లాగేశాను...
మరుక్షణం నా ముక్కు పుటాల్లో ఘాటైన ...మగ...వాసన...‘...కొంపదీసి అ...వు...ట్... ఐపోలీదు కదా గురుడు !...’.అనుకుంటూ బెల్ట్ బటన్ విప్పి జీన్ ని పాదాల దాకా లాగేశాను గానీ , అండర్వేర్ మీదినుంచే అతగాడి...అ...ది... నా చుబుకాన్ని వెచ్చగా కొట్టడంతో అభిప్రాయాన్ని మార్చుకుని ...చేతికి అందిన దాన్ని...ఊతంగా పట్టుకుని నిలబడ్డాను
ఇంతలో ,‘...ఇం...కా...నీ జీజూ దా...న్ని... వదల బుధ్ధి కావటం లేదేంటి సంధ్యా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినబడడం తో నా చెయ్యి దేని మీదుందో చూసుకుని ... చటుక్కున...దా...న్ని... విదిలేసి, నా మొగుడి వైపు పరిగెత్తాను.
వికాస్ నన్ను దగ్గరకి తీసుకుని , నడుం చుట్టూ చెయ్యి చుట్టేసి సోఫా వైపు నడిపిస్తూంటే ‘..ఏంటీ!?....దాని నడుంనీ , పిర్రల్నీ తినే...సే...లా...చూస్తున్నారూ!...వెళ్ళి డబ్బా తీసుకురండి... మళ్ళీ నా టర్న్ వచ్చింది!...’ అంటూ తన మొగుడ్ని అదిలిస్తూన్న మాధురీ దీదీ గొంతులో ఈర్ష్యని గమనించి , గర్వంతో గుండెలు పొంగుతూంటే , ఉండుండి జీజూ వైపో ఓర చూపు విసురుతూ మరింత వయ్యారంగా కదిలాను...
...నా చేష్టల్ని గమనించాడేమో!...‘...భాభీ కి తొందరగా ఉన్నట్లుంది...ముందా పని చూడండి సర్!...మా ఆవిడ ఒళ్ళు మీకు ...కొ...త్తేం...కాదుగా!...’ అంటూన్న వికాస్ మాటల్తో తేరుకున్న మదన్ జీజూ, కింద పడున్న బ్లూ బాక్స్ ని మాధురీ దీదీ కి అందించాడు... ఆవిడో స్లిప్ తీసి చదవకుండానే మొగుడికందించింది...
...అది చదివి , ‘...రావయ్యా మగడా!...ఇందాకట్నుంచీ ముచ్చట పడిపోతున్నావ్...మా ఆవిడ ...అ...వి...ముట్టుకోవాలని!...’ అంటూ కుమార్ బావని ఆహ్వానించాడు మదన్ జీజూ...
‘...నా పేరు తీశావా మాదురీ!...థాంక్స్...దేన్నిప్పమంటావ్?...చీరేగా!!...’ అంటూ చేతులు ముందుకి జాపాడు కుమార్ బావ... ఆగవయ్యా పాంటీల స్పెషలిస్టూ!...ముందు నీ వంతు...ఏదిప్పించుకుంటావ్?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...‘...సరే , టీ షర్టు...’ అన్నాడు బావ...చేతులు పైకెత్తుతూ...‘...రా!...’ అన్నట్లుగా కన్ను గీటి...‘...వెళ్ళూ!...’ అన్నట్లుగా తలూపాడు మదన్ జీజూ...
...సిగ్గుల మొగ్గైపోయి , చీర కొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ హంసలా అడుగులేస్తూ కుమార్ బావకి కొంచెం దూరంలో ఆగి , టీ షర్ట్ అడుగు కొనలు పట్టుకుని పైకెత్తింది ...బావ ఆరడుగులవాడు కావడంతో అతడి భుజాలు దాటలేదు దీదీ చేతులు... ఇక తప్పక ఓ అడుగు ముందుకేసి , తన చేతులు వీలైనంత పైకెత్తి తలమీదినుంచి లాగడానికి ప్రయతించిందావిడ...చీర వెనక నగ్నంగా ఉన్న తన స్థనాలు అతగాడి ఛాతీకి తగలకుండా జాగ్రత్త పడుతూ...
...కానీ టీ షర్టు బావ చెవుల్ని దాటలేదు...
...‘...ఆ కాస్తా విప్పుకోవచ్చుగా!...’ అని ఎఱ్ఱ బడ్ద మొహంతో గొణిగింది దీదీ... చీర మరుగునించి బైట పడుతూన్న తన స్థన సౌందర్యాల్ని కళ్లతోనే జుర్రేసుకుంటూన్న బావ చూపుల్ని గమనించి... ‘...ఉహూఁ!...’ అన్నాడు బావ...
...ఇక తప్పక , మరో అడుగు ముందుకేసి , ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి ,అతగాడి టీ షర్ట్ ని పైకి లాగిందావిడ...ఆ పని చేస్తూంటే ఆవిడ చనుమొనలు బావ ఛాతీకి గీరుకోడం స్పష్టం గా కనిపించిందందరికీ...
అట్వంటప్పుడు ఏ మగాడు ఆగగల్డూ!...కొంగుమీదినుంచే ఆవిడ గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని , మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి, మెత్తగా ...పి...స...క...డం...మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...అ...బ్బ్..బ్బ!...వి...ద...లం...డి...బాబూ!!...’ అంటూ విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నం చెయ్యకుండానే తల వెనక చేతులెట్టుకుని ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ మెలికలు తిరిగిపోయింది మాధురీదీదీ...దాంతో ఆవిడ పైట ...ఎప్పుడు గుబ్బల మధ్య చేరిపోదామా!... అన్నట్లుగా బిగిసింది కానీ పొటకరించిన చనుమొనలు అడ్డుపడ్డాయి...పార్టీకొచ్చేముందే చంకల్లో జుత్తు తీసేసుకున్నట్లుంది...అవి ధగ ధగా మెరిసిపోతున్నాయి...
...గోరొత్తుల్తో, వేళ్ళ అచ్చుల్తో కందిపోయిన ఆవిడ బంగారం రంగు చనుగుబ్బలు కుమార్ బావ చేతివేళ్లమీద తిరుగుబాటు చేసి, పక్కలకి పొంగుతున్నాయి ప్రొఫైల్ లో కనిపిస్తూందేమో మగాళ్లకి... కళ్ళు చక్రాల్లా ఐపోయాయి...
‘...ఉఫ్ఫ్...గంట క్రితంకన్నా బాగా పెద్దవైనట్లనిపిస్తున్నాయి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ ...మడ్డని కిందికొత్తుకుంటూ...‘...ఎందుకు కావూ!...అందుబాట్లోకొస్తే చాలు...రొట్టెల పిండి పిసికినట్లు...పిసికేస్తూంటేనూ!?...’ అంటూ అతగాడ్ని కోరగా , వికాస్ ని కోరికగా చూస్తూ తన స్థనాలనొత్తుకుంది దీపా మేడం...
....‘... ఏం చళ్ళు సంధ్యా నీ దీదీవి...పిచ్చెక్కించేస్తున్నాయ్!... ముట్టుకునే ఛాన్స్ వసుందో రాదో నాకు!?...’ అన్నాడు మధు , తనూ మడ్డనొత్తుకుంటూ...‘...రాకపోతే ఏంటిట!...వేరే ఆడాళ్ళెవరూ లేనట్టూ!!...అంది సుజాతక్క , ఓపక్క బ్లౌజ్ పిగిలిపోయేలా గుబ్బల్నొత్తుకుంటూనే కామం కారే కళ్లతో మధుని చూస్తూ ...
...‘...‘...ఏ...య్...అక్కడ కాదిక్కడా!...’ అంటూ తన స్థనాల్ని మర్దిస్తూన్న కుమార్ బావ వేళ్లని సున్నితంగా విడదీసి నడుం మీదికి లాక్కుని , ‘...టైమొచ్చినపుడు అందరి కోరికలూ తీరుతాయిలేమ్మా! ...’ అంటూ సుజాతక్కని జాణతనంగానూ , మధుని ఓదార్పుగానూ చూసింది , కళ్ళు మూసుకున్నా అన్నీ వింటూన్న మాధురీదీదీ ...
‘...ఓహో!...ఇక్కడ్నుంచి మొదలెట్టమంటావా!...’ అంటూ లోతైన దీదీ బొడ్డుని కొననాలికతో కెలుకుతూ చీర కుచ్చెళ్ళలోకి చేతి వేళ్ళు దూర్చేసి ...దే...ని...కోసమో...తడమడం మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ... ‘...ఏయ్...ఛీ!...చీర కాదని చెప్పానా!?...’ అంటూ ముందుకొంగి ‘...పాం...టీ...’ అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపింది... కానీ ఆవిడ పెదాల కదలికని కాక కొబ్బరి బోండాల్లాంటి స్థనాల్నే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూన్న కుమార్ బావ, పైట చాటు నుంచి బైటపడిన ఎడం చనుమొనని లటుక్కున అందుకుని మునిపంటితో మెత్తగా కొరకడం మొదలెట్టాడు...
...మనస్సు లో విడిపించుకోవాలని లేకపోయినా , ఈ సరసాన్ని మొగుడితోబాటు మరో ముగ్గురు మగాళ్లు కన్నార్పకుండా చూస్తున్నారని గ్రహించి ... ‘...అందరూ చూస్తున్నారుబాబూ...విదులూ!!...’ అని గారాలు పోతూ, నలుగుతూన్న తన చను మొనని వేళ్లతో పట్టుకుని ఓ అడుగు వెనక్కేసింది మాధురీ దీదీ ...కుమార్ బావ విదల్లేదేమో! ...అ...ది... అంగుళం మేరకి సాగిపోయింది...
‘...మా ఆవిడ చను మొనల్ని వకుళ వాటికి కాంపిటీషన్ గా తయారు చేస్తున్నావు గురూ!...’ అన్నాడు జీజూ నవ్వుతూ...‘ఆహాఁ!...అంత పొడుగా మధూ మీ ఆవిడవి!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...‘...అంగుళంన్నర కి పైమాటే!...’ అన్నాడు వికాస్...నిజమే!... అని సర్టిఫై చేశాడు ప్రొఫెసరు... ‘...సిగ్గు మాలిన సామ్యాలు మాని పని చూసుకోండి...’ అని గదిమింది వకుళ ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో... ‘...నిజమే!...ఒక నిముషమే ఉంది...గబగబా మా ఆవిడ పాంటీ విప్పేసీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఒహ్!...అలాగే!...’ అంటూ ఆవిడ చీరని పైకెత్తేసి తలని లోపలికి దూర్చేశాడు కుమార్ బావ...‘... ఛీ!...ఏంటీ పాడుపని!?...’ అంటూ అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి ప్రయత్నించింది దీదీ... ‘...ఎవరూ చూడకూడదన్నావుగా!...’ అని లోపల్నుంచే సమాధానం చెప్తూనే ఎక్కడెక్కడో తడిమాడేమో!...ఆవిడ మెలికలు తిరిగిపోయింది...ఎలా ఐతేనేం ఆవిడ పాంటీని మడమల్దాకా జార్చాడు.
...వెంటనే పాంటీలోంచి పాదాలు బైటికి తీసుకుని బావ తలట్టుకుని కిందికి నొక్కబోయింది కానీ ఆవిడ వశంకాలేదు......‘...ఏ...య్...ఇక లేవచ్చుగా!...’ అంటూ బుజ్జగించినా తల బైటికి తియ్యలేదు... చీర చాటున అతగాడి కదలికలు తెలుస్తూనే ఉన్నాయందరికీ!... రెండు చేతుల్తోనూ ఆవిడ పిర్రల్ని ఒడిసి పట్టుకుని రెచ్చిపోతున్నట్లున్నాడు కుమార్ బావ ...‘...ఇ...ష్ష్...ఏంటిదీ!...’ అంటూ విలవిల్లాడిపోయింది దీదీ...
‘...మీ దీదీ మాట ఫోర్సుగా ఉన్నా, ప్రయత్నం బలహీనంగా ఉందికదూ!...నా...కిం...చు...కో...డం....ఇష్టమనుకుంటా!’ అన్నాడు మధు ... అతగాడి తలని బైటికి లాగడానికి దీదీ ప్రయత్నాల్ని చూస్తూ...విందేమో ఆ మాట!... ఏం చేసిందో...బావ పట్టు విడిపోయింది... ఓ లిప్త చీర పైకెత్తి , అడుగు వెనక్కి వేసింది మాధురీ దీదీ...‘...అబ్బ ... పచ్చటి మెరుపులు... అన్నారు మగాళ్లు...లొట్టలేస్తూ. ముంజేతులు విదిలించుకుంటూ పైకి లేచాడు కుమార్ బావ...అతగాడి మూతిమీద తెల్లటి తడి!...
...దాన్ని చూసిందేమో దీదీ , పిచ్చిబలంతో అతగాడి జుత్తట్టుకుని పైకి లేపి, తన మొగుడివైపు అతడి వీపుండేటట్లుగా తిప్పి , దగ్గరకి జరిగి కొంగుకో తుడవబోయింది...బావకి ...మ...రో...లా...అర్థమయ్యాయేమో...ఆచేష్టలు...ఒక్కగుంజుతో ఆవిడని కౌగిట్లోకి లాక్కుని పెదాల్నందుకోబోయాడు... ‘...ఇష్ష్...’ అంటూ తప్పించుకుని ... బావకి మాత్రమే వినిపించేట్లు మెల్లగా పెదాల్ని కదిపింది ...
‘...ఏవంటూంది వకూ మీ దీదీ!?...’ అనడిగాడు వికాస్... ...నలుగుర్లోనూ నా వల్లకాదు బాబూ!... అంటూంది...అని లిప్ రీడర్ సమాధానం...