Adultery భర్తల మార్పిడి (Husband Swap) [Completed]

‘...నాన్సెన్స్...’ అన్నాడు మధు...అదేమాటంటూ మళ్ళీ దాడి మొదలెట్టాడు కుమార్ బావ...తల అటూ ఇటూ తిప్పేస్తూ అందనీయలేదు దీదీ... ‘...ఇ...న్ని...చే...యిం...చు...కున్నదానివి ... ఓ ముద్దిస్తే ఏం పోయే!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
...మొగుడికి ...ఛీ...కొట్టడానికి ఓలిప్త తలతిప్పడం ఆపిందేమో , దీదీ పెదాల్ని ఆక్రమించేసుకున్నాడు కుమార్ బావ... ‘...ఉఁ...మ్ఁ...ఊఁమ్...’ అని కాసేపు పెనుగులాడినా తరవాత మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి,...గాఢమైన ముద్దిస్తున్నట్లుగా అతగాడి తలట్టుకుని , పెదాల మీదా, మీసాల మీదా ఉన్న...తెల్లటి త...డి...ని నాలుక తో ...క్లీ...న్... చేసేసి,ఒడుపుగా కౌగిట్లోంచి బైటపడి...ఉవ్వెత్తున పొంగుతూన్న స్థనాల్ని చేతుల్తో కప్పుకుంటూ... కొన వేళ్ళతో చీర కుచ్చెళ్ళని ఎత్తిపట్టుకున్నట్లుగా తొడలమధ్య ...త...డి... ని ఒత్తుకుంటూ , ఒక్క పరుగున మొగుడి వెనక్కెళ్ళి దాక్కుందావిడ...
...మదన్ జీజూ ఏదో స్వీట్ నథింగ్స్ చెప్తూ సోఫా వైపు తీసుకెళ్తూంటే , అతగాడి కళ్లబడకుండా అదిరే అధరాల్ని కొన నాలిక తో నొక్కిపెడ్తూ కుమార్ బావ వైపో మెచ్చికోలు చూపు విసిరి , వయ్యారంగా మొగుడి వెంట కదిలింది మాధురీ దీదీ... ఆ చేష్టలకి కుదేలైపోయిన కుమార్ బావ పెదాల్ని రుద్దుకుంటూ ఆవిడ అంగాంగాల కదలికల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ అక్కడే నిలబడిపోయాడు ...
...‘.... ఆడదాని ముద్దెరగనివాడిలా ఎలా మూతి నాక్కుంటూ నిలబడిపోయాడో మీ బావ...మీసాలమీద తడి ఇంకా అలాగే ఉంది...వెళ్ళి తీసుకురావే!...’ అంది సుజాతక్క...

‘...నువ్వే వెళ్ళచ్చుగా!...’ అన్నాను ...
‘...నా బ్లౌజు చంకల్లో పిగిలిపోయిందమ్మా!...’ అంటూ తను చేతుల్తో ఒళ్లు కప్పుకుంటూటే , వకుళ చటుక్కున లేచెళ్ళి , బావ చెయ్యట్టుకుని లాక్కొచ్చి, వాళ్ళ సోఫాలో కూలేసింది...ఈలోగా లేచెళ్ళి పేర్ల డబ్బాని దీపా మేడం కి అందించాడు మధు...
...ఆవిడ ఉత్సాహంగా దాన్నందుకుని ఓ చిట్టీని తీసి మొగుడికందించింది...అది చదువుకుని ‘...మదన్...దా!...’ అని పిలుస్తూ , దీపా మేడం చేయట్టుకుని చటుక్కున లాగాడు ప్రొఫెసర్...సిధ్ధంగాలేదేమో దీపా మేడం , కొద్దిగా ముందుకి తూలినా ఆ పైన నిల దొక్కుకుని , చనుకొండలమధ్య నదిపాయలా ముడుచుకుపోయిన పైటని విడదీసుకుంటూ వెంట నడిచింది...
‘...అహ్!...దీపా!...వాట్ ఎ వ్యూ!... బంగారు కొండలు!!..’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ ముందు వాలిపోయి ....లో నెక్ జాకెట్ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా!...అనేలా పొంగుతూన్న స్థనాల్ని ముద్దుల్తో ముంచెత్తడం మొదలెట్టాడు...
...పులకింతలోపక్కా, మొగుడి చూపులు మరో పక్కా ఇబ్బంది పెడుతూంటే...‘...ఏ...య్ మాట వినకుండా ...ఏంటిదీ!...’ అంటూ దీపామేడం జుత్తట్టుకుని అతగాడి తలని వెనక్కి లాగింది
‘...చెప్పు ఏం విప్పమంటావ్?...చీరేగా!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...కుచ్చెళ్ళవైపు చేతులు జాపుతూ ‘...ఛీ!...ఒద్దు!...పాంటీ కూడా లేదాయె!!...’ అని గునిసింది దీపా మేడం...
‘...ఓ...కే...’ అంటూ ఆవిడ చీర కొంగు దిగ లాగాడే గానీ అమృత భాండాల్లాంటి ఆవిడ గుబ్బల్ని కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయాడు...
‘...ఏం...టా...చూపూ!...’ అంటూ ఆ వేడిని భరించలేనట్లుగా భుజాల్ని కుదిపి కళ్ళు అరమోడ్పుగా మూసుకుంది...దాంతో ఆవిడ స్థనాలు అలవోకగా కదిలేసరికి జీజూ కి వెఱ్ఱెక్కిపోయినట్లుంది... ‘...పి ...చ్చ...సైజులు గురూ మీ ఆవిడవి!...మా ఆవిడ ...వా...టి...కన్నా బాగా పెద్దవికదూ...చేతుల్లో పడతాయంటావా!!..’ అంటూ ప్రొఫెసర్ వైపు చూశాడు...
‘...ఉఃహూఁ!...నిజానికి ఇద్దరివీ పట్టవు...!...’ అని సమాధానం...‘...ఎందుకంటావ్!...అన్నాడు మదన్ జీజూ, దీపా మేడం స్థనాల్ని రుద్దుతూ...

...‘...ఇద్దరివీ , ఆమాటకొస్తే సుజాతవి కూడా, కొబ్బరి బోండాలే! కుదుళ్ల దగ్గర ఇద్దరి బలుపూ సమానమే!..మా ఆవిడవి పూర్తి గుండ్రటివి.... మీ ఆవిడవి కాస్త కోలదేరినవి. అంచేత చేతుల్లో పడతాయేమో!...అని భ్రమ కలిగిస్తాయి...కానీ పట్టవు...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...బ్రహ్మాండమైన ఎనాలిసిస్ ప్రొఫెసర్... మీ ఆవిడ వరుకూ నూటికి నూరు పాళ్ళూ నిజం !...కాకపోతే మాధురీభాభీ ...వా...టి...గురించే తెలీదు...అవకాశం ఇవ్వలేదుగా!...వికాస్...నీ అనుభవం ఏంటో!?...’ అన్నాడు మధు...కొంగు మాటున ఉన్న ఆవిడ స్థనాల్ని ఎక్స్ రే కళ్ళతో చూస్తూ...
‘...సిగ్గు మాలిన ఎనాలిసిస్!...’ అంటూ సణిగింది దీదీ , కొంగుని ఇంకాస్త సర్దుకుంటూ...అది పట్టించుకోకుండా ‘...డిటో!...మాధురీ మేడం గురించైతే ఒప్పుకుంటాను గానీ దీపా మేడం గురించే తెలీదు...డాన్సుల్లో కూడా చెయ్యెయ్యనీలేదుగా ఆవిడ!...కాకపోతే...’ అంటూ వికాస్ ఓ లిప్త ఆగాడు...‘...ఎప్పుడెప్పుడా అని తపించిపోతుందావిడ!...’ అని గొణిగింది వకుళ...

‘...ఊఁ...కాకపోతే...ఏంటీ!?...’అన్నాడు,వకుళ మాటవినని కుమార్ బావ... ‘...సుజాతొదినవి వీళ్ళిద్దరికన్నా కొం...చెం...పె...ద్ద...వని...నా నమ్మకం...’ అన్నాడు వికాస్ , చీర మరుగు లేని సుజాతక్క గుబ్బల్ని తీక్షణంగాచూస్తూ... ‘...అవకాశం ఇస్తే అదీ తేలుస్తా!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
...మగాళ్ల చూపులన్నీ తన వైపు తిరగడంతో...ఛీ...కొడ్తూ చేతుల్తో ఒళ్ళు కప్పుకుంది సుజాతక్క...
‘... ఇస్తుందిలే!...ఇంతకీ మీ ఆవిడవి వి చేతుల్లో పట్టవంటావ్!...’ అన్నాడు మధు...మర్దించే వేగం పెంచుతూ...
‘... అవును...ఒప్పుకోదుగానీ...వా...టి...ని ...చేతుల్లో ఇముడ్చుకోగల్గిన మగాళ్ళు లేరని తన గర్వం ...’ అన్నాడతగాడు...‘...అలాగేం!?...’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర్నుంచి అంకించుకుని ...క...సి...గా ...పి...సి...కా...డు...మదన్ జీజూ...
...ఓ మూడు హుక్స్ ...టప...టపలాడాయి
...‘...అ...బ్బ్...బ!...విప్పమన్నాను గానీ, తెంపేయ మన్లేదుగా!...’ అని వగలు పోతూ జీజూ వేళ్లని గిల్లేస్తూ మెలికలుతిరిగిపోయింది దీపా మేడం...
...ఈలోగా జీజూ దృష్టి బ్లౌజ్ చాటునుంచి తొంగి చూస్తూన్న గులాబీ రంగు చనుమచ్చల మీద పడడంతో , పట్టు సడలించకుండా ఆవిడ్ని దగ్గరకి గుంజుకుని , కొద్దిగా పైకి లేచి బ్లౌజ్ లోకి నాలికని జొనిపి , దాని కొన తో ...వా...టి...ని ... ట్రేస్ చెయ్యడం మొదలెట్టాడు...‘...ఏ...య్... ఒ...ద్దూ!...’ అంటూ తల వెనక చేతులెట్టుకుని ... మత్తుగా ఒళ్ళు విరుచుకుంది దీపా మేడం...దాంతో ఆవిడ చనుమొనలు పూర్తిగా బైటపడ్డాయి...
‘...ఉ...ఫ్ఫ్...ఏం సైజులు!...’ అంటూ ఓ అర క్షణం వాటిని పరిశీలనగా చూసి ,ఆ పైన వంతులవారీగా వాటిని చీకడం మొదలెట్టాడు మదన్ జీజూ...కాసేపు అతగాడి ఆక్రమణని మురిపెంగా చూసుకుని ... ‘...చాలు బాబూ...ఎలా ...వా...చి...పోతున్నాయో అవి!...విదిలీ!!...’ అంటూనే భుజాల్ని తిప్పుతూ గుడపడం మొదలెట్టింది...

‘...ఒక నిముషం దాటింది...’ అని అనౌన్స్ చేశాడు , ఆవిడ మొగుడు...
...దాంతో దీపా మేడం తేరుకుని , మదన్ జీజూ తలని వెనక్కి తోసి , తనే మిగిలిన హుక్స్ విప్పేసుకుని , బ్లౌజ్ ని భుజాల కిందికి జార్చేసుకుని ...‘...ఊఁ...’ అంటూ ...చేతులు వెనక్కి చాచింది ...బ్లౌజ్ విప్పీమన్నట్లుగా!...
...సరే...అన్నట్లుగా తల పంకిస్తూ ఆవిడ బ్లౌజ్ ని మోచేతులదాకా జార్చినవాడే...ఒక్క సారి గా ...మె...త్త...టి... కొండలు తన మొహాన్ని కుమ్మేయడంతో ఆ పని మానేసి , రెండరచేతుల్లో ఆవిడ స్థనాల్ని గుచ్చెత్తి పైకి లేపుతూ , ...వా...టి...ని ముద్దులాడుతూ, మొహాన్ని రుద్దేసుకుంటూ, చనుమొనల్ని చప్పరిస్తూ...క..సి...పెరిగితే వాటిని కొరికేస్తూ రెచ్చి పోయాడు మదన్ జీజూ...

...ఇ...స్స్...స్స్...’ అని మైకంగా నిష్టూరుస్తూ, ...వ...ద్దూ...అని గోమూగా వారిస్తూ సుఖాన్ని సంపూర్ణంగా అనుభవిస్తూన్న దీపామేడం, ‘...రెండు నిముషాలైపోతున్నాయ్...’ అన్న మొగుడి హెచ్చరికతో ఈ లోకంలోకొచ్చి ‘...ఏ...య్...మ..ద..న్...ఆపమ్మా!...’ అంటూ వెనక్కి జరగబోయింది...

...ఇష్టంగా తింటూన్న తాయిలం దూరమైతే మారాం చేసే కుఱ్ఱాడిలాగ చిందులు తొక్కుతూ ఆవిడ నడుముచ్చుకుని మీదకి లాక్కుని , గుబ్బల్ని రెట్టించిన కసితో న...లి...పే...శా...డు...
...చేతులు స్వాధీనంలో లేకపోవడంతో ...‘...అ...బ్బ్..బ్బ...ఆ...పు...బాబూ...అని మదన్ ని వారించినా ఫలితం లేకపోవడంతో.‘...చోద్యం చూస్తూ విలబడకపోతే ఆపచ్చుగా అతగాడ్నీ!...’ అంటూ మొగుడ్ని అదిలించింది దీపా మేడం...
‘...బ్లౌజ్ విప్పేసుకుని ...పి...సు...క్కో...అన్నట్లుగా రొమ్ము విరుచుకుంటే ఏ మొగాడూరుకుంటాడూ?...వా...టి...మీద ఖాళీ లేదుగానీ నేనూ ఓ పట్టు పట్టే వాడ్నే!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...

‘...ఛీ!...సిగ్గు మాలిన మొగుడు...’ అని సణుక్కుంటూ తనే తంటాలు పడి బ్లౌజ్ ని కిందికి జార్చేసుకుని , మదన్ జీజూని జుత్తట్టుకుని పైకి లేవదీసి , అతగాడి టీ షర్ట్ ని ఒక్కజెర్క్ తో భుజాల పైదాకా లేపేసి , గాఠ్ఠిగా కౌగలించేసుకుంది...
...దాంతో చేతులు గాల్లోకి లేచుండి పోవడంతో ‘...ప్రతీకారం తీర్చుకుంటున్నావా దీపా!...పూర్తిగా విప్పీసీ!...’ అంటూ గిలగిల్లాడాడు మదన్ జీజూ...
‘...అందట్లేదు...’ అని నాటకాలాడుతూ, గుబ్బలు అతగాడి ఛాతీకి రుద్దుకునేలా ముని వేళ్ళమీద పైకి లేచి, కొంతవరకూ పైకి లాగి...‘...ఉఃహూఁ...ఇలా ఐతే గు...చ్చు...కుం...టూం...ది !...’ అంటూ దే...న్నో...కిందికొత్తి...అతగాడి వెనక జేరి ,వీపుకి స్థనాల్ని రుద్దుకుంటూ చెవిలో ఏదో గొణిగింది...
‘...మీ మేడం ఏవంటుంది లిప్ రీడర్...!?...’ అంటూ వకుళని అడిగాడు నా మొగుడు...

‘...ఒళ్ళంతా ఈ జుత్తేంటి బాబూ!...’ అంటూంది...’ అని సమాధానం చెప్పిందది...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
‘...నీలాగే ఆవిడకీ అ...టు...వం...టి...మగాళ్లంటే మోజేమో సంధ్యా!...’ అన్నాడు మధు నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ... ‘...ఎవరి ఇష్టాలు వాళ్ళవీ!...’ అంటూ మధుని చురచురా చూశాను...
...ఈ లోగా మదన్ జీజూ టీ షర్ట్ ని విప్పేసుకుని , దీపా మేడం ని ముందుకి లాక్కుని , ఆవిడ ఒళ్ళు నలిగిపోయేలా కౌగిలించేసుకుని పెదాల్ని వశ పరుచుకున్నాడేగానీ , గట్టిగా ఓ మూడు, నాల్గు సెకన్స్ కన్నా జుర్రుకోలేకపోయాడు ...
‘...అదేంటి బాసూ, అప్పుడే విదిలేశారూ!...అమృతం ఇష్టం లేదా...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...ఎందుకు లేదూ!...ఇ...వి... వెనక్కి తోసేస్తూంటే ఏం చెయ్యనేంటీ!...’ అంటూ పున్నమి నాటి సముద్రకెరటాల్లా పొంగుతూన్న ఆవిడ స్థనాల్ని రెండు చేతుల్తోనూ మర్దిస్తూ ...
‘... మీదెక్కిపోయి వా...టి...ని ...ఛాతీతో అణిచేస్తే తప్ప , పెదాలు అందుబాటులోకి రావు...’ అన్నాడు మధు, దీపా మేడం కి కన్నుగీటుతూ...
‘... ఛీ!...నలుగుర్లోనూ నా వల్ల...కా...దా..పా...డు... ప...ని...’ అంటూ మదన్ జీజూ చేతుల్ని విడిపించుకుని , కొంగుతో స్థనాల్ని కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక్కెళ్ళి దాక్కుంది దీపామేడం...
‘...అంటే పక్క మీద ...స...రే... అన్నట్లేనా!?...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ... ...కందిపోయిన బుగ్గల్తో...అవునన్నట్లు కళ్ళార్పి మొగుడి చెయ్యట్టుకుని వాళ్ల సోఫా వైపు దారి తీసిందావిడ...
...ఆవిడ పిర్రల కదలికని చూస్తూ నిలబడిపోయాడు మదన్ జీజూ. ‘...చాల్లే!...అంతకన్నా ఏం చెప్తుందీ!!నడు...’ అంటూ మాధురీదీదీ లాక్కెళ్ళిపోయేదాకా!...

‘...స్టేజ్ ఖాళీ ఐందిగా పేర్ల డబ్బా అందుకో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , బ్లూ బాక్స్ ని మొహమాటంగా చూస్తూన్న సుజాతక్కతో...కాసేపు సిగ్గుపడ్డా , ఓ స్లిప్ అందుకుని బావకందించి మొహం చేతుల్లో కప్పుకుందది...
‘...రావయ్యా ప్రొఫెసరూ!...నీదే డ్యూటీ!...’ అని బిమల్ బాబుని ఆహ్వానించి, ‘...ఏదిప్పించుకుంటావో చెప్పుమరీ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ , మధ్యలోకి దారితీస్తూ... నోరిప్పకుండా పైట మరుగులేని గుబ్బల్ని రెండు చేతుల్తో కప్పుకుంటూ మొగుడి వెనక నడిచింది సుజాతక్క...
‘...అంతకన్నానా!...పెట్టీ కోటేగా సుజా!...’ అంటూ దాని నడుం వైపు చెయ్యి చాపాడు బిమల్ బాబు
‘...ఐతే బ్లౌజే!...’ అంటూ ఆవిడ ముందు మోకాళ్లమేద వాలిపోబోయాడు... ‘...ఏయ్!...ఆగు...ముందు నేను...’ అంటూ అడ్డు తగిపింది సుజాతక్క...
‘...అదేంటీ!...ఇంతవరకూ మగాళ్ళేగా ముందూ!...’ అన్నాడతగాడు, ఆశ్చర్యపోతూ... ‘...అంత సేపు ఒ...ళ్ళు...చూపించుకుంటూ ఉండలేను బాబూ!...’ అని సన్నగా నసిగింది సుజాతక్క , లో నెక్ జాకెట్ లోంచి పొంగుతూన్న రొమ్ముల వైపు కళ్ళార్పుతూ
‘...సరే!...పాంట్...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు , టీ షర్టు ని నడుం పైకి లేపుతూ ..
‘...ఊఁ...’ అంటూ ముందుకొంగి బెల్ట్ ని తొందరగానే ఊడలాగినా , జీన్ నడుం దగ్గరున్న బటన్ రాలేదు...దాంతో మోకాళ్లమీద వాలి ఆ పనిలో పడిపోయింది సుజాతక్క...

‘...రెండు !...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు ...
‘...ఏంటీ రెండూ!?...’ అని గదిమింది సుజాతక్క స్థనాల లోయని అరచేతితో కప్పుకుంటూ...‘... ఇప్పడిదాకా కళ్లబడ్డ పుట్టు మచ్చలు మూడు! ఇక్కడా!...ఇక్కడా...,’ ఆంటూచెరో గుబ్బమీదా చెరొకటీ చూపించి... ‘...మూడోది ... ఇ...క్క...డుం...ది... చెయ్యి తీ!...’ అంటూ దాని చను లోయలోకి చూపుడు వేలు దోపేశాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఛీ!...తీ...సీ!...దా...న్ని...’ అంటూ ఆ వేలు లాగేసి , కళ్ళు మూసుకుని ,బిమల్ బాబు పాంట్ జిప్ కోసం తడమడం మొదలెట్టింది... ...దాంతో...లే...చి... పో...యిం...దేమో, అతగాడు ఇబ్బందిగా కదిలి , దాని వేళ్ళట్టుకుని జిప్ మీదికి సర్దుకున్నాడు...
సుజాతక్క కళ్ళు తెరవకుండానే కిందికి లాగినట్లుంది . దాంతో...ఎక్కడో గుచ్చుకుందేమో!...‘...ఇష్ష్...చూసి తియ్యచ్చుగా...’ అని సన్నగా గొణిగాడు ప్రొఫెసరు
‘...దా...న్ని... కిందకి వంచి ట్రై చెయ్యి సుజా!...’ అంటూ సలహా పడేశాడు , దాని ప్రయత్నాలు చూస్తూన్న కుమార్ బావ...
...ఆ మాట తో కళ్ళు తెరిచి ,‘...ఛీ!...పుచ్చు సలహాలివ్వకుండా అ...టే...పు...చూడండి...’ అని మొగుడ్ని గదిమి , ఎడం చేతిని పైనుంచి ట్రౌజర్ లోకి జొనిపి ...ఉపాయంగా జిప్ ని... ఫ్రీ... చేసి...చటుక్కున కిందికి లాగింది.

మరుక్షణం అండర్వేర్ వెనక దాగున్న బిమల్ బాబు ...ఉ...బ్బు... దాని మొహం ముందు పైకీ ,కిందికీ ఊగిసలాడింది...
‘...అ...మ్మ...య్య...,వేసుకున్నావుకదా!...’ అంటూ...దా...న్ని...ఓర కంట చూస్తూ , అండర్వేర్ మడతని సర్దుతున్నట్లుగా , అతగాడి ...మ...డ్డ ... ని అలవోకగా తడిమి , మెచ్చికోలుగా కనురెప్పలార్పి , జీన్ ని మడమలదాకా జార్చేసి , తల దించుకుని నిలబడిపోయింది సుజాతక్క
‘...అ...మ్మ...య్య..., వేసుకున్నావుకదా!... అంటుందేంటీ!...’ అన్నాడు వికాస్ కొంటెగా...‘...నీలాగా , మధు లాగా , ...ఉ...త్తి... జీనే వేసుకున్నాడేమో!... అని భయపడింది...’ అంది వకుళ
‘...భయం దేనికీ!?...’ అన్నాడు మధు ...‘...మొగుడి ముందే మరో మగాడి సరుకు ..ద...ర్శ...నం...ఐపోతుందేమోననీ!...’ అన్నాడు వికాస్...
‘... సంసారాలు చేసుకునే ఆడాళ్ళందరూ మా లాంటి వాళ్ళు కారని గుర్తుంచుకో!...’ అని ఘాటుగా అన్నాను , వకుళనీ , నన్నూ చూపించుకుంటూ
...నా మాట వినిపించిందేమో!...‘...ఇక్కడున్న ఆడాళ్ళందరూ నీలాంటి పతివ్రతలే సంధ్యా, బాధ పడకు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ నవ్వుతూ... ఆడాళ్ళందరం ...ఛీ...అంటూంటే నవ్వుల్లో జత కలిపారు...వికాస్ , మధు...
...బిత్తరపోయి చూశాడు బిమల్ బాబు...‘...ఏంటీ నవ్వుతున్నారూ!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...‘...తరవాత చెప్తాంలే!...ముందు ప్రొఫెసర్ ని పని కానిమ్మను...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ
‘...సరే!...పెట్టీ కోటేగా సుజా!...’ అంటూ దాని నడుం వైపు చెయ్యి చాపాడు బిమల్ బాబు...

‘...ఛీ...అదొద్దు ... దిస్స మొలతో నిలబడలేను ...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...
‘...అదేంటీ!...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు అయోమయంగా!... ‘...మా ఆవిడకి పాంటీ వేసుకునే అలవాటు లేదు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ
‘...చాలా మంచి అలవాటు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ ...మగాళ్ల నవ్వుల్తో హాలు మరోసారి ప్రతిధ్వనించింది...
‘...మరి!...’ అంటూ అలాగే నిలబడిపోయాడు బిమల్ బాబు... ‘...ఛీ!...అ...న్నీ...చెప్పాలి!!....’ అని సణుక్కుంటూ ఓ అడుగు దగ్గరగా జరిగి అతగాడి చేతుల్ని తన భుజాలమీదేసుకుంది సుజాతక్క...
...దాంతో , దాని ...పొం...గు...లు...మరింత పొంగాయి...
...ఇంకాగ లేక పోయినట్లున్నాడు బిమల్ బాబు...చటుక్కున ముందుకొంగి , ముందుగా గుబ్బలమీది పుట్టుమచ్చలకి చెరో ముద్దూ ప్రసాదించి ఆపైన దాని మెడ వంపుల్లో ముద్దులు కురిపించడం మొదలెట్టాడు...
...అది ఇబ్బందిగా కదులుతూ ...‘....ఏ...య్...ఏంటిదీ!...ప...ని...చూడు ...’ అంటూనే మునికాళ్ళ మీద పైకి లేచి అతడి మెడని చుట్టేసింది సుజాతక్క...

‘...బలే...’ అని , ఆపైన అందరూ నిశ్శబ్దంగా కళ్లప్పగించి చూడడం మొదలెట్టారు...
...దాని చను కొండలు చాతీకి తన మె...త్త...గా...ఒత్తుకోడంతో రెచ్చిపోయి చెరోదాన్నీ చెరో చేత్తో , అంకిన మేర కి ఇముడ్చుకుని ఒత్తినట్లున్నాడు బిమల్ బాబు , ప...ర్...ర్ర్... మన్న చప్పుడ్లూ... ‘...సుజాతక్క బ్లౌజ్ పిగిలినట్లుంది...’ అన్న వకుళ కామెంటూ , సరసం పార్టీలతో సహా , అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించాయి...
‘...ఆ పుణ్యం కట్టుకుంది నీ మొగుడేనమ్మా!...’ అంటూ వకుళ వైపో కోర చూపు విసిరి, దూరం జరగ బోయిందది...
‘...ఎక్కడా?...చూడనీ!... ’ అంటూ చేతులు దింపనీకుండా దాని జబ్బల్ని పైకెత్తి... చంకల్లో తొంగి చూసి , ‘...ఇదో!...ఇక్కడా , ఇక్కడా!!...’ అంటూ దాని గుబ్బల కుదుళ్ల దగ్గిర పిగిలిన బ్లౌజ్ సందుల్లో కొన నాలిక ని వంతులవారీగా దోపి చిన్నగా కెలికాడు బిమల్ బాబు...
...మళ్ళీ ...ప...ర...పర...లు వినిపించాయి...
‘...ప్రొఫెసర్ నాలిక కత్తిలా పని చేస్తుందన్నమాట!...’ అన్నాడు వికాస్...మళ్ళీ మగాళ్ల నవ్వులు...
‘...అహఁ!...అది కాదు... ఎప్పుడెప్పుడా...వీ...టి,,,కి...విముక్తీ !...అని, మెలికలు తిరిగిపోయింది మీ వదిన !...అంచేత బ్లౌజ్ ఇంకాస్త పిగిలింది ...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...

‘...అందుక్కాదు తిరిగిపోత...మీరు పెట్టే కితకితల్ని ఓర్చుకోలేక! ...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
‘...అంటే మాంఛి కాకమీదుందన్నమాట...ఆవిడని ఇంక ఇబ్బంది పెట్టక బ్లౌజ్ హుక్స్ తెంపీసీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...మా ఆయన మీలాంటి దుష్టుడేంకాదు!...’ అంటూ మొగుడ్నిసపోర్ట్ చేసి , ‘...మెల్లిగా విడదీయండీ!...’ అని అతగాడికి ఆర్డరు జారీ చేసింది దీపా మేడం...
‘...అలాగే!...’ అని , మధ్య మధ్య గుబ్బల్ని ముద్దాడుతూ విడిపోగా మిగిలిన మూడు హుక్స్ నీ ఒడుపుగా విడదీయగానే , సిగ్గుతో కళ్ళు మూసుకుంటూనే బ్లౌజ్ విప్పడానికి వీలుగా చేతుల్ని వెనక్కి జాపుతూ రొమ్ము విరుచుకుంది సుజాతక్క...
వెంటనే బ్లౌజ్ ని ఒక్క జెర్క్ తో ఊడలాగాడు బిమల్ బాబు ...దాంతో కాసేపు దాని స్థనాలు పైకీ, కిందికీ , పక్కలకీ రిథ్మిక్ గా ఊగి , ఆ పైన సెటిలై సముద్రకెరటాల్లా ఎగసెగసి పడుతూంటే కళ్ళార్పకుండా చూస్తూ ఉండిపోయారు...మగాళ్ళందరూ...
‘... లారీ హెడ్ లైట్స్!...’ అని మధు...‘... హాండ్ బాల్స్!...’ అని మదన్ జీజూ...వర్ణిస్తూంటే , ‘...అవేంటో తెలీదుగానీ , నాకైతే చింత పండుతో తోమి బోర్లించిన కంచు చెంబుల్లా ఉన్నాయి...’ అని కుమార్ బావ అనేసరికి ...ఛీ...కొడ్తూ కళ్ళు తెరిచి , ఆఛ్ఛాదన లేని గుబ్బల్ని చేతుల్తో కప్పుకుని ముడుచుకుపోతూ తన వీపువెనక్కెళ్ళి దాక్కుంది సుజాతక్క...

...హాండ్ బాల్ గేం చూడలేదా?ఫుట్ బాల్ లాంటి గేమే!...చేతుల్తో ఆడతారు. బంతి సైజు చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లుగా ఉంటుంది ,సుజా చళ్లల్లాగ ! కదూ!!...’ అంటూ వికాస్ వైపు చూశాడు. తను కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని నోట మాట లేకుండా ఉండిపోడం చూసి , ‘...ఏంటలా చూస్తున్నావ్ ? నీ చేతుల్లో నలిగినవేగా అవీ!!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... నిజమేగానీ , ఇలా చూడనివ్వలేదు మా వదిన...అవకాశం వచ్చే టైమ్ లో ఆ బంతుల్ని నా వీపుకో , ఛాతీకో అదిమేసుకునేది...’ అన్నాడు వికాస్ ....బావ వెనకనుంచే ఛీ కొట్టింది సుజాతక్క
‘...నీకేంటి , నాకు కూడా ఛాన్స్ ఇవ్వలేదు మీ వదిన...’ అన్నాడు కుమార్ బావ....‘...అదేంటి సర్!...’ అన్నాడు మధు... ‘...పెళ్ళైనప్పట్నుంచీ చీకటి గది కాపురాలే!...’ అని బావ అంటూంటే ...‘...ఛీ!...చెప్పిన అబధ్ధాలు చాలుగానీ ఇంక నడవండి...’ అంటూ బావ చెయ్యి లాగింది సుజాతక్క...
...ముసిముసి నవ్వుల్తో బావవెనక్కి తిరుగుతూంటే ... ‘ కుమార్ భయ్యా , ఒక్క నిముషం...ప్రొఫెసర్ కి ఇంకో పని మిగిలిపోయింది...’ అంటూ పిలిచాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఏంటదీ!?...’ అంటూ బావ ఆగాడు...

‘...అవకాశం ఇస్తే మన ముగ్గురి సుందరుల్లో ఎవరివి ...పె...ద్ద...వో...చెప్తానన్నాడుగా! ...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...ఏమక్కర్లే!...’ అని సన్నగా సణిగారు దీపా మేడం, మాధురీ దీదీలు...‘...అవును...’ అని గొణిగింది సుజాతక్క...
‘...మొహమాటమెందుకు మాధురీ...ట్రై చెయ్యి...థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది చూడు...’ అంటూ నిలబడి చెయ్యి జాపాడు మదన్ జీజూ...‘...సిగ్గు మాలిన సరుకు...’ అని గొణుక్కుంటూనే మొగుడి చెయ్యందుకుంది మాధురీ దీదీ...
‘...ముందుకు రా సుజా!...’ అంటూ పిలిచాడు కుమార్ బావ... ‘...సిగ్గుగా ఉంది బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క ఓ అడుగు పక్కకేసి... ‘...బ్లౌజ్ విప్పించుకోడానికి లేని సిగ్గు ఇప్పుడొచ్చిందేంటీ?...పర్లేదు రా!...’ అన్నాడు బావ , దాని చెయ్యట్టుకుని ముందుకి లాక్కుంటూ...

‘...అదంటే...తప్పదు కనకా!!...’ అని గునుస్తూ , స్థనాలకి చేతులడ్డెట్టుకుంటూ , ఎలాగైతేనేం , ముందుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...నువ్వూ రా!...’ అని భార్యని పిలిచాడు బిమల్ బాబు...ఏం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయింది దీపా మేడం...‘...దీపా!...రా , ప్లీజ్...’ అంటూ మరోసారి పిలిచాడు బిమల్... ‘...ఉహూఁ!...’ అంటూ తల అడ్డంగా ఊపిందావిడ....
‘...ముద్దుగా రమ్మంటే వచ్చే ఘటంకాదు ప్రొఫెసరూ ,మీ ఆవిడ...’ అంటూ రెండంగల్లో ఆవిడ దగ్గరకెళ్ళి ‘...రా ఎహె!...’ అంటూ ఆవిడ్ని జబ్బుచ్చుకుని లేవదీశాడు కుమార్ బావ...

‘...ఛీ !...మొరటు సరుకు...చెయ్యి విదులు...’ అని రుస,రుస లాడుతూ బావ వెంట నడిచింది దీపా మేడం...
‘... అదంతా పై పై కోపం మదూ! పైట కిందినుంచి కుమారన్న చెయ్యి ఎలా నిమురుతుందో చూడు...’ అన్నాడు వికాస్ , బ్లౌజ్ లేని పైట మరుగున కవ్వించేలా కదులుతూన్న ఆవిడ బరువైన రొమ్ముల్ని తినేశేలా చూస్తూ... అవునన్నట్లుగా తలూపాడు మధు...
కాసేపట్లో దీపా మేడంనీ , మాధురీ దీదీనీ , సుజాతక్కకి చెరో వైపూ నిలబెట్టి , వాళ్ల పైటలు దిగలాగి , ‘...రా ప్రొఫెసరూ...’ అంటూ ఆహ్వానించారు కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు...

రక్తం చిందే మొహాలతో ...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ కళ్ళు మూసుకున్నారు ఆడాళ్ళు...
‘...అ...బ్బ్...బ్బ...తాటి కల్లుకుండలు గురూ!...’ అంటూ నా పక్కకి జేరిన వకుళని మీదికి లాక్కుని దాని స్థనాల్ని పిసికేస్తూ...‘...య...స్స్...’ అంటూ, నా పక్కన చేరి , నా...వా...ట్ని ...నలిపేశాడు ...మధు
...వేడెక్కిపోయున్నామేమో!... అభ్యంతరం చెప్పకుండా మగాళ్ళ చేతుల్లో నలిగిపోతూ కళ్లముందు కార్యక్రమాన్ని కళ్లప్పగించి చూడసాగాం...
‘...ఓసారి ముట్టుకుంటాను అభ్యంతరమా!?...’ అంటూ మాధురీ దీదీ ముందు నిలబడ్డాడు ప్రొఫెసరు... ఏమీ మాట్లాడలేదుగానీ , దీదీ ఊపిరి వేగం పెరిగింది...
‘...అభ్యంతరం ఉంటే పార్టీకే వచ్చేదికాదు, నువ్వు కానీ ప్రొఫెసరూ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...సరే...’ అంటూ దీదీ ఓ తలవెంట్రుక పీకి , మూరతో దాని పొడుగుని అంచనా వేసుకుని, ఆపైన స్థనాల్ని కాసేపు దీక్షగా చూసి , వెంట్రుకతో వాటి చుట్టుకొలతల్నీ, ఎత్తుల్నీ మనస్సులోనే నోట్ చేసుకుని , చకచకా ఏ...దో... లెక్క కట్టుకున్నాడు ప్రొఫెసరు...
...ఆ తరవాత సుజాతక్క , దీపా మేడంల గుబ్బల్ని కూడా కొలిచేసి , ‘...య...స్స్...నే చెప్పలే!...అందరి వాల్యూంలు సమానం...చెక్ చేసుకోండి ...కాకపోతే షేపులే తేడా!...మాధురివి కోనికల్ ...సుజాతవీ , దీపవీ స్ఫెరికల్...’ అన్నాడు ఆర్కమెడీస్ లా మొహం పెట్టి...
‘...అది ఇందాకే చెప్పావ్!...చేతుల్లో ఎవరివి పడతాయో , ఎవరివి పట్టవో , ఎందుకో, కారణాలతో సహా చెప్తానన్నావుగా!...ఆ పని చూడు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ ...
‘...మిమ్మల్నీ తీసుకెళ్ళేదా!...’ అన్నాడు మధు...‘...ఏమక్కర్లే!...మేం వాళ్ళ క్లాస్ లోకి రాము...’ అన్నాను...అవును ...అన్నట్లుగా తలూపింది వకుళ...
‘...దానికి ...ప్రతొక్కరివీ పి...స...కా...ల్సొస్తుంది ...ఏమనుకుంటారో! ...’ అంటు ఆడాళ్ళ మొహాలు చూశాడు ప్రొఫెసరు...‘...ఏమీ అనుకోరని ఇందాకే చెప్పాగా...’ అంటూ అతగాడ్ని తన భార్య ముందుకి తీసుకొచ్చాడు...
‘...మే ఐ!...’ అంటూ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్లకంటించుకుని , ఆ తరవాత ముందుకి పొడుచుకొచ్చిన ఆవిడ స్థనాల మీద చేతులేసి ...నెమ్మది...నెమ్మదిగా వీలైనంతవరకూ పట్టించుకుని , ఆ పైన గోళ్లగుర్తులు పడేలా మెత్తగా ఒత్తాడు...సన్నగా ...ఛీ...కొడ్తూ , చలిజ్వరమొచ్చిన దాన్లా వణికింది దీదీ...

‘...అయిందా , ఇంక ఇటు రా!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ ని తన భార్య ముందు నిలబెట్టాడు కుమార్ బావ... ...తన గుబ్బల మీద ప్రొఫెసర్ చేతులు పడకుండానే కింది పెదవిని మునిపంట కొరుక్కుంటూ కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీ స్థనాల్ని గ్రిప్ చేసిన స్టైల్ లోనే సుజాతక్కవీ ఇముడ్చుకుని అలాగే ఒత్తాడు...చలిజ్వరం దానికీ తగలడంతో...ఇష్ష్...అని మూల్గిందది...
...ఈ వ్యవహారమంతా కళ్ళార్పకుండా చూడడంతో రెచ్చిపోయిన దీపా మేడం కళ్లతోనే తన మొగుడ్ని పిలిచింది...ఆవిడవైపో అడుగు వేసినవాడే, తన గోళ్ళని చూసుకుని, మళ్ళీ మాధురీ దీదీ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని వాటికి పట్టించుకుని , తన భార్య గుబ్బల్ని కూడా అలాగే పిసికి...‘...మీరూ చెయ్యండీ పని...’ అంటూ మదన్ జీజూ, కుమార్ బావల్ని పిలిచాడు...
వెంటనే ‘...నేను రెడీ!...’ అంటూ మాధురీ దీదీ వైపు బయల్దేరాడు మదన్ జీజూ... ‘...ఉహూఁ!...మీ ఆవిడ తో కాదు , మా ఆవిడతో మొదలెట్టు...అదీ ఆవిడ పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని గోళ్ళకద్దుకుని...’ అంటూ మొహం చాటంత చేసుకున్న దీపా మేడం ముందు నిలబెట్టాడు ప్రొఫెసరు...
మదన్ జీజూ వేళ్ళు తన స్థనాల్ని అంకినంత మేరకి ఆక్రమించుకుంటూంటే మత్తుకళ్ళతో చూసుకుని , అతడు కుదుళ్ళదగ్గర కసిగా గోళ్లని దింపుతూంటే తృప్తిగా మూల్గింది దీపా మేడం...ఆవిడ మొహంలో మారే రంగులు చూశేసరికి రెచ్చిపోయాడేమో మదన్ జీజూ...కాస్త ఉబ్బిన ఆవిడ చనుమొనల్ని పూర్తిగా బైటికి లాగి మెలిపెట్టేశాడు...

‘...ఎ...ఏ...య్!...ఛీ...విదలండి బాబూ!...దాని దగ్గరకెళ్ళండి...’ అంటూ సుజాతక్క వైపు పంపించి , తన వైపే చూస్తూన్న కుమార్ బావని

కనురెప్పలార్పి ఆహ్వానించింది దీపా మేడం...ఉత్సాహంగా అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఆగు కుమార్...ముందు వకుళ దగ్గరకెళ్ళి తన పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని అద్దుకురా!...’ అంటూ అడ్డుపడ్డాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఎందుకూ!...’ అన్నాను ఆలోచించకుండా...‘...ఎందుకేంటీ?...కాస్త బుర్ర ని ఉపయోగించు...’ అని కూకలేసింది వకుళ...ట్యూబ్ లైట్ వెలగడంతో ‘...ఒహ్...అర్ధమైందిలే!...’ అంటూ చూపు బావ వైపు తిప్పాను...
‘...అప్పటికే వకుళ పాపిట్లో కుంకుమని గోళ్లకద్దుకుని గబగబా వెనక్కి బయల్దేరాడు కుమార్ బావ... ‘...ఊఁ...ఇప్పుడు కానీ!...’ అంటూ పక్కకి జరిగాడు బిమల్ బాబు...

...మదన్ జీజూ ఇంకా సుజాతక్క గుబ్బల్ని వదలకపోవడంవల్లో , అటు మాధురి మీదా, ఇటు దీపమీదా కోరిక సమానంగా ఉండడంతోనో...ఎటెళ్ళాలో తేల్చుకోలేక బావ ఊగిసలాడుతూంటే ఖాళీగా ఉన్న ఇద్దరాడాళ్ళూ రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పారు...ముందు దీపామేడం మీద చూపు పడిందేమో!...అటేపడుగేశాడు కుమార్ బావ...గర్వంగా ఒళ్లు విరుచుకుంటూ మాధురీ దీదీ కి కన్ను గీటింది దీపామేడం...
...దాంతో ఒళ్ళు చిరచిర లాడిందేమో!...‘....చేస్తూన్న ఘనకార్యం బాగుందిగానీ ఇటు రండీ!...’ అంటూ మొగుడి చెయ్యుచ్చుకుని మీదికి లాక్కుంది మాధురీ దీదీ...
... అప్పటిదాకా మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని ఊహల్లో తేలిపోతూన్న సుజాతక్క, కళ్ళు తెరిచి కల చెదిరినట్లుగా బిత్తర చూపులు చూసింది ...
ఈలోగా కుమార్ బావ దీపామేడం గుబ్బల్ని పట్టిన మేరకి చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని...మె...లి...పెట్టడం మొదలెట్టాడేమో!...ఇష్ష్...ఊఁమ్ఁ..నె...మ్మ...దీ!...అని గునుస్తూ మెలికలు తిరిగిపోయిందావిడ...
...కాసేపు వాళ్ళ వ్యవహారం చూసి ‘...తరవాత నీ కుతీ , మా ఆవిడ కుతీ తీరేదాకా పిసుకుదుగాన్లే!...మరో పార్టీ సంగతి చూడు...’ అంటూ బావ వీపుని తట్టాడు బిమల్ బాబు...

దాంతో తేరుకున్న కుమార్ బావ దీపా మేడంని విదిలేసి, పక్కనే ఉన్న సుజాతక్కని దాటి మాధురీ దీదీ దగ్గరకి వస్తూంటే మదన్ జీజూ పక్కకి జరిగాడు... ధాంక్స్ చెప్తూ ఆవిడ...వా...టి...ని ...అందుకున్నాడు కుమార్ బావ...
...మొదట్లో అవి చేతుల్లో తేలికగానే పట్టడంతో ‘...పర్లేదు మాధురీ!...దీప గుబ్బల్లాగో , మా ఆవిడ ...వా...టి...లాగో కాకుండా , నీవి అంకుతున్నాయి...’ అన్నాడు , ఇమిడిన మేరకి పిసుకుతూ...
‘...అప్పుడే పొంగిపోకో!...మీ ఆవిడ ...వా...టి...లా...కుదుళ్ళ దగ్గరకూడా అంకితే , అప్పుడు మాట్లాడు...’ అని ఛాలెంజ్ చేశాడు , పక్కనే నిలబడి చూస్తూన్న మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ...సిగ్గులేకపోతేసరి!...’ అని తన మొగుడ్ని గదుముతూ కుమార్ బావ పట్టు విడిపించుకోబోయింది మాధురీ దీదీ...
‘...అప్పుడే!...ఆగు...’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర పట్టుకోడానికి ట్రై చేశాడు కుమార్ బావ...ఇమడలేదు...మరో సారి ప్రయత్నించాడు...ప...ని...కాలేదు...

...దాంతో ఆవిడ ‘...చా...లు...’ అంటూ విడిపించుకోబోతే...‘...కాసేపాగు మాధురీ...ప్లీజ్!...’ అంటూ బావ మూడో ప్రయత్నం చేస్తూంటే, అతగాడి విఫల ప్రయత్నాల్ని అరమోడ్పు కళ్ళతో చూసుకుంటూన్న దీదీ పెదాల మీద ఓ గర్వపు చిరునవ్వు మెరిసింది...
...అది కళ్ళబడిందేమో! , అంకిన మేరకి ఆవిడ స్థనాల్నిపట్టేసుకుని , కసిగా ...మె...లి...పెట్టేశాడు కుమార్ బావ...
‘...ఛీ!...పశు...వులు...’ అని తిడుతూ బావ వేళ్లని విడిపించుకుని , బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ వెనక్కి జరిగింది మాధురీ దీదీ...
‘...మేమేం పాపం చేశాం!?...’ అంటూ లేవబోయారు వికాస్, మధులు ...‘...ఏమక్కర్లే!...వాళ్లు పడ్డ ...హిం...స ... చాలు...’ అంటూ నా మొగుడ్ని మీదికి లాక్కుని , అతగాడికి తన ఒళ్ళదిమేస్తూ పెదాలు మూశేసినా , ఓ కంట చుట్టూ జరుగుతూన్నది గమనిస్తూనే ఉంది వకుళ...
...గత కొద్ది రోజులుగా ఫ్రెంచి గెడ్డాలూ , బిరుసు మీసాలు ఉన్న మగాళ్ళ పొందు అలవాటైందో ఏం పాడో , మధు నోరు మూసేస్తూ మీదడిపోయి ఓరకంటితో చుట్టూ జరిగేది వింటూనే ఉన్నాను ...
‘...సరే ప్రొఫెసరూ!...సైజులు ఒకటే అయినా మాధురివీ , దీపవీ చేతుల్లో పట్టవు...సుజాతవి పడతాయి... అయితే ఏంటిట!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవును... అంటూ వంత పాడాడు మదన్ జీజూ...
‘... చెప్తా!...వీళ్ల స్థనాల మన గోళ్ల గుర్తులు చూశారా!...మాధురి ...వా...టి... మీదా , మా ఆవిడ ...వా...టి...మీదా , కుదుళ్లకి వేరు, వేరు ప్లేసుల్లో ఉన్నాయి...చూసి రండి...’ అంటూ ఆగాడు బిమల్ బాబు
...కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు వాళ్ళ అభ్యంతరాలు లెక్క చేయకుండా , అడ్డుగా పెట్టుకుంటూన్న చేతుల్ని పక్కలకి లాగేసి , పరీక్ష గా చూసి , అవునన్నట్లుగా తలలూపారు...

‘...అవునా!...మరి సుజాత వి చూడండి ...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
...జమా జెట్టీల్లాంటి ఇద్దరు మగాళ్ళు తన వైపొస్తూంటే కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క...ఇద్దరూ వంతులవారీగా దాని గుబ్బల్ని నిమురుతూ పరీక్ష చేస్తూంటే అది మెలికలు తిరిగిపోయింది...
‘...అన్ని కుంఖం గుర్తులూ ఒకే చోటున్నాయి గురూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ‘...అంటే మగాడి పంజా సైజుతో సంబంధం లేకుండా అందరి చేతుల్లోనూ పడతాయనా, నువ్వనేదీ!...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...అవును. అంతే కాదు...సుజాత స్థనాలు పెర్ఫెక్ట్ లీ ఎలాస్టిక్...కావలిస్తే చూడండి!...’ అంటూ సుజాతక్క వైపెళ్ల బోయిన వాడే , ఆగిపోయి కుమార్ బావవైపు ...వెళ్ళచ్చునా!?...అన్నట్లుగా చూశాడు ప్రొఫెసరు...
‘...పిసికేది నువ్వు...పి...సి...కిం...చు...కునేది ఆవిడ...మధ్యలో నన్నెందుకూ అడగడం?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...‘...ఎంతైనా సొంతదారువి నువ్వేగా!...’ అంటూనే సుజాతక్క ముందు నిలబడి ...‘...మే...ఐ...!?...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...ఒ...ద్దు...’ అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూనే కళ్లతో రమ్మంది సుజాతక్క...

...వెంటనే దాని రెండు గుబ్బల్నీ, రెండు చేతుల్లోనూ ఇముడ్చుకుని , అటూ ,ఇటూ ...మె...లి...పెట్టేసి...ఒదిలేశాడు బిమల్ బాబు...దాని స్థనాలు కాసేపటూ ఇటూ ఊగి , ఆపైన మగాళ్ళని సవాలు చేస్తూన్నట్లుగా టక్కున నిలబడ్డాయి...
...‘...చూశారా సుజాత సరుకు బింకం , పొంకం!...అనుభవించారా వాటి మెత్తదనం!!...అదీ నేను చెప్తూంట...తన చెంత చేరిన మగాళ్ళందరినీ తృప్తి పరిచే లక్షణం ఉంది, ఆవిడ గుబ్బలకి...అందుకే అ...వం...టే నాకు వల్ల మాలిన మోజు...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు...
‘...ఏమో!...పుఱ్రెకో బుధ్ధి!...నాకైతే చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లు ఊరించే మీ ఆవిడ స్థనాలంటే పిచ్చ మోజు!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...నిజమే! , నాకైతే ...చేవుంటే చేతుల్లో పట్టించుకో!... అంటూ ఛాలెంజ్ చేశే దీప కుండలంటే ఇష్టం...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నలుగురూ బిత్తరపోయేలా చటుక్కున లంగా బొందిప్పి...దాన్ని గుబ్బల పైకి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ ...రండీ... అంటూ మొగుడి చెయ్యట్టుకుని సోఫా వైపు లాక్కెళ్ళింది సుజాతక్క...
అవును...ఆపండి మీ ప...చ్చి... వర్ణనలు...’ అంటూ దీపామేడం , మాధురీ దీదీలు అప్పటిదాకా నేల మీద జీరాడుతున్న పైటల్ని పైకి లాక్కుని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫాల వైపు బయల్దేరారు... వాళ్ల వెనకే బయల్దేరారు ఒంటి మీద అండర్వేర్ తప్ప మరో గుడ్డ లేని మగాళ్ళు ... తమ ఉబ్బుల్ని అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ...

...వాళ్ళ సందడి అణిగాక... ‘...ఊఁ , ఏంటీ మన తక్షణ కర్తవ్యం!?...’ అన్నాడు మధు , నన్ను అమాంతం పైకెత్తేసి ఒళ్ళో కూచోబెట్టుకుంటూ...
‘...బలే గుర్తు చేశావ్ గురూ , పాత మాయాబజార్ సినిమాలో దుశ్శాసనుడిలాగ!...ప్రస్తుతం మనం చెయ్యవలసిన పని అదే!...మన భార్యల బట్టలూడలాగడం!...’ అంటూ, తను లేవకుండానే మీదెక్కిపోయున్న వకుళ నడుముచ్చుకుని బొమ్మలా నిలబెట్టాడు...
‘...ఛి, ఛీ... ఏంటీపనీ!...ఓ పధ్ధతి ఏర్పాటు చేసుకున్నాక దాన్ని అమలు పరచక్కర్లే!...’ అంటూ విడి పించుకోబోయాం...
‘...ఏంటా పధ్ధతీ!...చిట్టీలు తీయడమేగా! ’ అని మధు అంటూంటే , తన పక్కనే పడున్న పేర్ల డబ్బాని అందుకుని ‘...దీంట్లో రెండే చిట్టీలున్నాయ్...తీస్తారా!?...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
...‘...తీద్దాంలే!...’ అంటూ మోకాళ్ల మీద పైకి లేచి, వకుళ పిల్ల పైట దిగలాగి , ఓ చేత్తో దాని చనుమొనల్ని వంతులవారీగా మెలిపెడ్తూ , మరో చేత్తో దాని చీర కుచ్చెళ్ళని ఒక్కటొక్కటిగా ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు వికాస్...
... ఓ చేత్తో ఖాళీగా ఉన్న స్థనాన్ని కవర్ చేసుకుంటూ , మరో చేత్తో కుచ్చెళ్ళు ఒక్కొక్కటే రిలీజ్ అయ్యేటట్ట్లు జాగ్రత్త పడుతూనే ...ఒద్దొద్దంటూ... మెలికలు తిరిగిపోయింది వకుళ
‘...గుడ్ వర్క్ వికాస్!...మీ ఆవిడదేమి విప్పనూ!...’ అంటూ నా ఒంటివైపు చూసి, ‘...అరే!...బ్లౌజ్ ఇంకా ఉండిపోయిందే!...’ అంటూ అప్పడిదాకా గువ్వపిట్టలా తన కౌగిలిలో ఒదిగిపోయున్ననన్ను, తన తొడలమీద అడ్డంగా , చాపచుట్టలా పరిచేసుకుని , నా పైట పక్కలకి తోసేసి , నా బ్లౌజ్ హుక్స్ ని ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు...

...అసలే పాంటీ లేదు...నా కాళ్ల కట్టున కూర్చున్న సుజాతక్కావాళ్లకి దర్శనమైపోదుకదా!...అని భయపడుతూ చీర కిందికి సర్దుకుంటూనే ఓరకంట అటైపు చూశాను...అది తొడలిప్పుకుని కూర్చోడంతో... నాకు దర్శనమైపోయింది...తనే ఇలా అడ్డదిడ్డంగా కూర్చుంది , ఇక స్కర్ట్స్ వేసుకునే కూతురుకేం నేర్పిస్తుందిది!...అని ఉడికిపోతూ వేలు మీద వేలెక్కించి వార్న్ చేసినా అది గమనించదే!

... ఇంతలో నా సైగని చూసిన వికాస్ దానిని ఏమార్చడానికి ‘...వాట్లో ఎవరెవరి పేర్లున్నాయో చూడు సుజాతొదినా!...’ అంటూ దానికి పని పురమాయించి , వకుళ మొత్త చాటునుంచి ...చూడ వలిసింది...చూశేసి , ... ఆ ...దృశ్యం ...మధుకి కూడా కనుసైగతో చూపించేశాడు...
...సుజాతక్క వీళ్ళ దొంగ చూపుల్నిగమనించక పోగా , అప్పటిదాకా కొద్దో, గొప్పో అడ్డుగా ఉన్న పెట్టీకోట్ ఎక్కడుందో కూడా పట్టించుకోకుండా, కుమార్ బావ చేతుల్లోంచి చిట్టీలని లాక్కుని, వాటిని చదివి ‘... మీ ఇద్దరి పేర్లే ఉన్నాయి ...’ అందది సిగ్గుగా వంకర్లు తిరుగుతూ...
...‘...అబ్బ్...బ్బ...చింతపిక్కరంగు గులాప్పువ్వు!...’ అంటూ వికాస్ ... ‘...డార్క్ ఫాంటసీ...’ అంటూ మధు లొట్టలేస్తూంటే...
‘...నీ సిగ్గు చిమడ!...ముందు తొడలు క్రాస్ చేసుకోవే అక్కా!...’ అని సన్నగా గదిమాను ...విషయం గ్రహించి , వెంటనే అమలు చేసి , కందిపోయిన మొహంతో పెట్టీకోట్ ని తొడలమీదికి లాక్కుంటూ తల దించుకుంది సుజాతక్క...మాధురీ దీదీ, దీపా మేడంలు కూడా కంగారుగా సర్దుకున్నారు...
‘...అ...య్య...య్యో!... మిస్ ... అయ్యానే!...’ అని మదన్ జీజూ దొంగ విచారం ప్రదర్శించబోయాడుగానీ , ఆపుకోలేక భళ్ళున నవ్వాడు...
‘...పర్లేదులే సుజా!...కాసేపట్లో వీళ్లందరూ చూపించేది, కాస్త ముందు చూ...పిం...చే...శావ్...అం తే!...’ అని ఓదార్చాడు కుమార్ బావ...దాంతో ప్రొఫెసర్ కి కూడా అర్థమైపోయింది...తను ...మిస్...అయిందేమిటో...
‘... అదృష్టముంటే మళ్ళీ చూడకపోతానా , వాయించకపోతానా!...ఈ లోగా మీచేతుల్లో ఉన్న...వాళ్ల...వి ...చూపించండి...’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నవ్వుల్లో జతకలుపుతూ...

‘...అదెంత భాగ్యం...’ అంటూ చేస్తూన్న ...ప...ని...ని ఆపేసి, వకుళ చీరని నా మొగుడూ , నా చీరని దాని మొగుడూ ,పైకెత్తబోయారు...
‘...ఛి...ఛీ!...ప్రతిపనికీ ఓ టైం ఉంటుంది...’ అంటూ అడ్డు పడ్డారు మాధురీ దీదీ దీపా మేడంలు ... ‘...మీరూ ...చూ...పిం...చాల్సొస్తుందని భయపడుతున్నారా!?...’ అంటూ కంటిన్యూ చేశారు మధూ , వికాస్ లు...
...బ్లౌజ్ హుక్స్ అన్నీ విడిపోయింతర్వాత ఎలాగూ విప్పించుకోవాలికదా!... అని చేతుల్ని వెనక్కి వంచాను... అదే అదనుగా మధు నా బ్లౌజ్ ని మోచేతుల్దాకా దిగలాగి చోద్యం చూస్తూంటే , ఉబ్బిన నా స్థనాల్నీ , పొడుచుకొచ్చిన చనుమొనల్నీ రెప్పార్పకుండా చూడడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...

...సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దాంట్లోంచి చేతులు విడిపించుకోడానికి నేను మెలికలు తిరిగిపోతూంటే ‘...ఉఫ్ఫ్!... ఏం పొగరు ...వీ...టి...కి... నిన్నట్నుంచీ పది మంది పిసికినా బింకాలు అ...స్స...లు ...సడలక పోగా , ఇంకా పొంగాయి కదా బిమల్ భయ్యా!...’ అన్నాడు మధు , నా రొమ్ముల వైపు కసి కళ్ళతో చూస్తూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేను దూరంగా అడుగేసి , బ్లౌజ్ విప్పుకోడానికి తంటాలు పడుతూంటే , ... చుపుక్... పుచుక్...చప్పుడ్లు వినిపించడంతో వకుళ వైపు చూశాను ...
... పైట నేల మీద జీరాడుతూంటే నగ్నమైపోయిన స్థనాలు బట్టబయలు కాకుండా రెండు చేతుల్తోనూ కప్పుకోడానికి తెగ తంటాలు పడిపోతూందది...వాటి మధ్యనుంచే అందిన చోటల్లా ముద్దులు పెట్టేసుకుంటున్న నా మొగుడు ఓ క్షణం ఆపి ‘...పది మందేంకాదులే మధూ!... పాత కాపుల్ని మినహాయిస్తే... ముగ్గురో , నలుగురో!...అంతేనా వకూ!?...’ అన్నాడు.
‘... డాన్స్ లు అవుతూంటే గుడ్లప్పగించి చూస్తూ నిలబడ్డారుగా! మీకే తెలియాలి!...’ అంది వకుళ మధుని కొరకొరా చూస్తూ...
...ఏమరుపాటుగా ఉందేమో, దాని ఓ చనుమొన వేళ్లమథ్యనుంచి తొంగి చూసింది...మరుక్షణం దాన్ని అందుకుని నోట్లోకి పీల్చేసుకుంటూ చప్పరించడం మొదలెట్టాడు...
...ఇది అన్యాయం వికాస్!...మీ ఆవిడ అందరికీ ...చ...ను... విందు చేస్తూంటే , వకుళ ని అలా ఒళ్ళు దాచుకోనిస్తావా!?...’ అంటూ కంప్లైంట్ చేశాడు కుమార్ బావ...

‘,,,సారీ అన్నా!... అంటూ టక్కున నిలబడి , వకుళ రెండు చేతులూ పట్టుకుని పైకెత్తేసి , దాన్ని గుండ్రంగా తిప్పడం మొదలెట్టాడు వికాస్...
‘...ఉఫ్ఫ్!...బంగారు ముద్దలు...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ, గుండ్రంగాతిరుగుతూంటే అందంగా కదులుతూన్న దాని పిర్రల్నీ స్థనాల్నీ కనుగుడ్లూడి కింద పడిపోతాయా!...అన్నట్లుగా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుంటూ
‘...ముద్దలేంటీ!...ఆ బింకం చూడు , ఆ పొంకం చూడు...బంగారు గుళ్ళు కావూ అవి!... అన్నాడు కుమార్ బావ
‘... అవును, సైజులు తేడా తప్ప ఇద్దరివీ గుళ్ళే!...సంధ్యవి ప్లాటినమ్, వకుళవి మేలిమి బంగారం... చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు చాలటం లేదనుకో!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు...
‘...అలా చొంగలు కార్చుకుంటూ కూర్చుంటారేంటీ?...తరవాత పని చూడండి!...’ అని గదిమింది దీపామేడం...
...‘...ఇంకేముందీ, మీ ఆడాళ్ళ సెలక్షనేగా! అంచేతే ఓపలేక పోతూంది ప్రొఫెసరూ మీ ఆవిడ !...’ అని మదన్ జీజూ అంటూంటే , అవునన్నట్లు తలూపుతూ వకుళ చేతులు విదిలేశాడు వికాస్... ఆ విషయం గ్రహించని వకుళ మరో పావుక్షణం చేతులు పైకెత్తే ఉండిపోయింది...బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు...
ఈ సందడిలో నాదో చెయ్యి బైట పడడంతో టక్కున బ్లౌజ్ విప్పేసుకుని ,...వకూ!...అని సన్నగా దాన్ని వార్న్ చేస్తూ, చీరకొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫా వైపు పరిగెత్తాను...

దాంతో తెలివి తెచ్చుకుని , వెంటనే చేతులు దించుకుని లంగా బొందుని విప్పీసుకుని , దాన్ని(...అంటే...లంగాని...బొందుని కాదండోయ్...) గుండెలమీదికి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ సోఫా లో కూర్చుని , చటుక్కున తొడలు క్రాస్ చేసేసుకుంది వకుళ...
...ఉఫ్ఫ్... అంటూ మరోసారి బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు...
‘...సంధ్యా , వకూ , అప్పుడే కూర్చుండిపోతే ఎలా?...మీ పని పూర్తి పూర్తి కాలేదుగా!...’ అన్నాడు...ముందుగా తేరుకున్న బిమల్ బాబు...
...మా మొగుళ్ళ జీన్లు విప్పాలేమో!...అనుకుంటూ నిలబడ్డాం , నేనూ అదీ...
‘...ఏం ఒద్దులే!...అన్నారు వికాస్ మధులు... ‘...మీ భార్యలనా ,వాళ్ళకా కన్సెషన్ !...’...అంది మాధురీ దీదీ ...‘...అహఁ!...ఆ పని మమ్మల్ని ఎన్నుకున్న ఆడాళ్ళకి ’ అన్నారు ... ‘...ఎందుకో!!...’ అంటూ విదలకుండా సాగదీసింది దీదీ
‘...ఎందుకో దీపకి తెలుసు...’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ... సుజాతొదినకీ తెలుసు!...’ అంటూ జతకలిపాడు వికాస్...
... ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన బుగ్గల్తో ...ఛీ... కొట్టారిద్దరూ...విషయం అర్థం కావడంతో ...సిగ్గులేని మగాళ్లు అని సణుక్కుంటూ తలదించుకుంది మాధురీ దీదీ
‘... అంటే?... నాకు మధుతో ...అ...వ...కా...శం... వస్తే... ఆ...పాడు ప...ని...కూడా పబ్లిక్ గా చెయ్యాలా!?...’ అని గుసగుసలాడింది సుజాతక్క... ‘...నీకేం రాదుగానీ , అరిచి కొంప ముంచకే తల్లీ!...’ అంటూ దాని నోరు నొక్కాం , నేనూ ,వకుళా...
...అప్పటికీ , మాకు కాస్త దూరంలోనే ఉండడంతో వినేసినట్లున్నారు...‘...మీ వదినకి ...మాం...ఛి...ఇంట్రెస్టు ఉన్నట్లుంది...ఎలా ...చే...స్తుం...దేం...టీ...ఆ...ప...ని!?...’ అంటున్నాడు మధు... ...బ్రహ్మాండం... అన్నట్లుగా చూపుడు వేలూ, బొటకన వేలూ కలిపి సున్నాలా చుట్టి కన్ను గీటాడు వికాస్...

‘...అయిందా!?...’ అంటూ సుజాతక్క చెరో బుగ్గా పొడిచాం, నేనూ వకుళా...
‘...మరింకేంటి ఆలస్యం!?...’ అన్నారు , ఇవేం పట్టించుకోని మిగిలిన మగాళ్ళు...ఆడాళ్ళం ఎవరమూ, ఏమీ మాట్లాడలేదు...
...‘...నువ్వు చెప్పు మాధురీ , లీడర్ వి నువ్వేగా!...’ అంటూ ప్రోత్సహించాడు మదన్ జీజూ...‘...ముందే నువ్వు చెప్పేశావ్ గా!...నేను వేరే చెప్పేదేముందీ!...’ అంటూ తప్పించుకుంది దీదీ...
...‘...మీ నోట రావాల్సిందే!...’ అంటూ పట్టుబట్టాడు కుమార్ బావ...
‘...ఏముందీ!... నచ్చిన మగాడ్ని ఎంచుకుని , వాడితో ఈ రాత్రి గడుపుతాం...’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి...
ఇబ్బందిగా మొహాలు పెట్టారు మగాళ్ళు...‘...ఏం!?...మొహాలు మాడిపోయాయేంటో!...’ అని రెచ్చగొట్టింది దీపా మేడం...
‘...మీరు ఈ రాత్రంతా ఒక్క మగాడితోనే గడిపితే ఎలా! అందరి కోరికలూ తీరద్దూ!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... ...నిజం ...అంటూ వంత పాడారు...మిగిలిన మగాళ్ళు
...మొహాలూ ,మొహాలూ చూసుకుని...నిజమే కదా!...అన్న భావం వాళ్ల కళ్లల్లో మెదులుతూంటే , ఒప్పుదలని దాచుకోడానికి చూపులు పక్కకి తిప్పుకున్నారు... సుజాతక్క , దీపా మేడం...‘...మరెలా!?...’ అంది మాధురీ దీదీ...
​