Update 58

పాత్రలూ - పరిచయాలూ

... మధ్య తరగతి లోంచి , ఆర్థికంగా పైపైకెదగడానికి సేఫ్ సెక్స్ రూటు ని ఎంచుకున్న వికాస్ - సంధ్య ; మధు - వకుళ ల కధ ఇది...

సంధ్య : .... ఓ డిల్లీ గర్ల్స్ కాలేజీలో జెనిటిక్స్ లెక్చరర్ .... డాక్టరేటు ... అందం కన్నా ఆకర్షణ ఎక్కువ ...సహజంగా కామం పాలు ఎక్కువున్న ఈవిడకి ఇద్దరు మగపిల్లలు ... మొగుడి ప్రోద్బలంవల్లే వైఫ్ స్వాప్ కి సిధ్ధమయ్యాననే తెలుగు మొహమాటస్థురాలు...

వికాస్ :. సంధ్య మొగుడు... డబ్బు సంపోదించాలనే కోరికతో పబ్లిక్ సెక్టర్ ఉద్యోగం ఒదులుకుని కార్పరేట్ సెక్టర్ లో చేరిన ఓ తెలుగు ఇంజనీరు, మాంఛి పర్సనాలిటీ స్వంతదారు ... ఈ సమాజంలో పైకెదగడానికి , బ్లూ ఫిలింస్ చూపించీ , ఓ కుఱ్ఱ పోటుగాడ్ని ( వెంకట్ ని ) లంచం పెట్టీ , గోడమీద పిల్లిలా ఉన్న భార్య ని ముగ్గులోకి లాగిన మహానుభావుడు .

వకుళ :- బెంగాలీ...డిగ్రీ వరకూ సంధ్య క్లాస్ మేటు , అందగత్తె... ...సైకాలజీలో డాక్టరేటున్న కొలీగ్... ఇద్దరు పిల్లలు ... ఈవిడ ఆలోచనలుకూడా సంధ్య లాంటివే!... కాకపోతే ఇంకాస్త డేరింగు...

మధు: - వకుళ పంజాబీ మొగుడు...ఇంజనీయరు... దిట్టమైన మనిషి ...వికాస్ బాపతే

మదన్ : వికాస్ పనిచేసే కంపెనీ సి యి ఓ ...యాభై ఏళ్ళు...డబ్బున్న పార్టీ... లస్టీ థర్టీస్ లో ఉన్న మరదళ్లమీద మోజెక్కువ ... వాళ్ళ పొందుకోసం ఏమైనా చేస్తాడు...

మాధురి : మదన్ భార్య , ముగ్గురు ఎదిగిన పిల్లల తల్లి...నలభైల్లో పడినా ఫిగర్ మెయిన్టైన్ చేసే అందగత్తె... వికాస్ ఇమీడియట్ బాస్...గుట్టు చప్పుడుగా రంకు కోరుకునే ఆడది

ప్రొఫెసర్ బిమల్ ( - బెంగాలీ సంధ్య , వకుళ , పని చేసే కాలేజీ ప్రిన్సిపాలు / ...మీడియం బిల్డ్ ఉన్న యాభై పైబడ్డ వ్యక్తి... వీళ్ళిద్దర్నీ దొంగచూపులు చూసే సరసుడు...

దీపా మేడం : - బిమల్ భార్య... పిల్లలు లేరు ...మొగుడి చెవులు మెలేసే బాపతు...అదే కాలేజి వైస్ ప్రిన్సిపాల్... దిట్టమైన మగాళ్ళంటే మోజావిడకి...

సుజాత: :- సంధ్య పెద్దమ్మ కూతురు...ఇద్దరు కవల ఆడపిల్లల తల్లి...బిడియస్థురాలు కానీ కుతి కి తక్కువేం కాదు....

కుమార్: - సుజాత మొగుడు , ఈ మధ్యే డిల్లీకి ట్రాన్స్ఫర్ మీదొచ్చిన మధు బాస్... కొత్త పిట్టలంటే మోజు...
పై ఐదు జంటలూ ప్రస్తుతం గ్రూప్ స్వాప్ లో పాల్గొంటున్నాయి...
మళ్ళీ తారసపడే మరికొన్నిపాత్రలు...

వెంకట్ :- వికాస్ జూనియర్ , తమిళియన్ కుఱ్ఱ పోటుగాడు...సంధ్యని ఆవిడ మొగుడిముందే వాడుకున్న అదృష్టవంతుడు...

సరళ : :- వెంకట్ భార్య , రెండేళ్ల కొడుకు వాళ్ళకి , స్కిన్ టు స్కిన్ , నో సిన్... అనుకునే బాపతు...తన , తన మొగుడి అభివృధ్ధులకోసం అన్నింటికీ సిధ్ధమే!

మిళింద్ :- మరాఠీ , సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు లకి హాలిడే రిసార్ట్ లో పరిచయమైన కుఱ్ఱ గుఱ్ఱం...

రాధ : మిళింద్ తల్లి , నలభైఐదేళ్ళావిడకి ... మాంచి ఫిగరూ , బిగువూ , కుతీ ఉన్న విడో...కొడుకుకి జాగ్రత్తగా చదువు చెప్పిస్తూనే గుట్టుచప్పుడుగా కోరికలు తీర్చుకునే ప్రౌఢ...

సుధ : మళయాళీ , మిళింద్ కి కాబోయే భార్య...పెద్దగా పట్టింపులు లేని యవ్వనవతి...

వాసు : సుధ తండ్రి. , భార్యా విహీనుడు (విడోవర్.) ..కూతురి బాగుకోసం మళ్ళీ పెళ్ళి చేసుకోకపోయినా , దొరికిన ఆడదాన్ని విదిలిపెట్టని , యాభై ఏళ్లు పైబడిన సరసుడు

మిళింద్ , సుధలు అమెరికాకి వెళ్లబోయే యువ ఇంజనీర్లు... వెళ్ళేలోగా ప్రస్తుతం ఒంటరివాళ్లైన తమ తల్లితండ్రులని జంట గా చెయ్యాలని వాళ్లకోరిక...

ఫోర్ సమ్ కోసం హాలిడే రిసార్ట్ కి వెళ్ళిన సంధ్య - వికాస్ ; వకుళ - మధు జంటలకి అక్కడ పరిచయమౌతారు...

అక్కడ , రాధ , సుధ లని వికాస్ మధూ లు వాయిస్తే సంధ్య , వకుళ లని మిళింద్ , వాసూలు వాడుకుంటారు...

‘...అంటే!...మీ కుమార్ బావ అతడి తొడలకంటుకుపోయున్న మాధురీ దీదీ తొడల కిందనీంచి బలవంతంగా చేతులు చొప్పిస్తున్నాడా!...’ అని ఉద్రేకంగా అంటూ తన అరచేతులు నా తొడలకిందినుంచి దూర్చేసి... ‘...ఆ తరవాత!...’ అని అడిగాడు , చిన్న పిల్లాడిలా!...
‘... మగాడివి!...మీద పడిన ఆడదాన్ని ఎలా ఎగరేసెగరేసి చెయ్యాలో నే చెప్పాలా!...’ అంటూ , నా తొడల్ని పక్కలకి విరగదీసుకుంటూ అతగాడి మీద వాలిపోయాను...
మరుక్షణం నా...లో...దిగబడున్న అతగాడి అంగం బిర్ర బిగిసిపోయింది...అతడి అతచేతులు నా మొత్తకింద చొరబడి దాన్ని పైకెత్తి ఒదిలేశాయి...అతగాడి గుండు ఒత్తిందో కానీ...చెరువైపోయాను...
...ఇంతలో ‘...ఇష్ష్...అం...తం...త ...పైకెత్తి కుదెయ్యాలా!...ఛం...పే...స్తు...న్నా...వ్...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ ఒగపూ...‘...అలాగే ఆపకుండా చెయ్యి కుమార్!...అప్పుడుగానీ తీరదు మా ఆవిడ కుతి...’ అంటున్నాడు మదన్ జీజూ...
‘...థాంక్స్ మదన్!...’ అంటూన్న కుమార్ బావ గొంతూ... ‘...ఛీ!...మొగుడన్నాక సిగ్గుండాలి అటు... వంటి... సల...హా... లివ్వ... డానికి...’ అంటూన్న దీదీ శాపనార్థాలూ... ఆ వెనకే ...అ...మ్మ్...మ్మా...ఐ పో యా!...’ అన్న ఆవిడ మూలుగూ విని , ‘...మాఆవిడ ఎలా చే...యిం...చు...కుంటూందో చెప్పవా సంధ్యా!?...అని సిగ్గువిడిచి వేడుకున్నాడు ప్రొఫెసర్...
‘...ఆఖరుసారిది...ఇక పైన నువ్వే చూసుకో!...’ అంటూ చాతుల్ని అతగాడి భుజాలకి నొక్కి పట్టి పైకి లేచి ...
ఏ క్షణాన్నైనా చొరబడేట్టున్నాడు...మీ ఆవిడ అరుపే ...ప...ని... జరిగిందనడానికి గుర్తు...’ అని నేనంటూండగానే ‘...అ...మ్మా... ఛం...పే...శావ్...’ అన్న దీపా మేడం మూలుగు వినిపించిందిద్దరికీ...

‘...వాడి ...అ...ది... అంత పెద్ద...దేం...కాదుగా!...మరెందుకా అరుపూ!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ , పక్క చూపులు చూస్తూ...
‘...మగాడిది బారెడు పొడుగూ, ఇం...త...లావూ ఉండనక్కర్లే...ఆడదాన్ని తృప్తి పరచడానికి...సరైన టైం లో .... సరైన చోట...ఆడదానికి ఒత్తిడి కలిగిస్తే చాలు ...ఇందాకా నన్ను పైకెత్తి కుదేశావ్ ...గుర్తుందా!?...’ అన్నాను , నా మొత్తని అతగాడి మొత్త మీద గుండ్రంగా తిప్పుతూ...
...నేనా పని చెయ్యగానే మళ్ళీ బిగిసిందతగాడిది...వెంటనే ఎత్తికుదేశాడు నా మొత్తని... ‘...అర్థమైందా!...’ అని గొణిగానతగాడి చెవిలో ,మళ్ళీ చెరువైపోతూ...
‘...థాంక్స్ సంధ్యా!...’ అంటూ చాటంత మొహం చేసుకుని , నా మీదెక్కిపోయి వాయించడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు...
...మగాళ్ళ రొప్పుల్తో, ఆడాళ్ళ మూల్గుల్తో ,హాల్ దద్దరిల్లిపోతూంది... ‘...ఏం జరుగుతూందేంటీ!...’ అన్నాను ,అతగాడికి కావలసినట్లుగా మెలికలు తిరిగిపోతూ...
‘... మదన్ గాడి ...మ...డ్డ ...పక్కలకి జారిపోతూందేమో!... ..అ...ది...దోవ తప్పకుండా వేళ్లతో గైడ్ చేసుకుంటూంది మా ఆవిడ... దాని గుబ్బల్ని ఊతంగా పట్టుకుని గుంజి , గుంజి కొడుతున్నాడు మదన్ గాడు....ఏ క్షణాన్నైనా అది సొమ్మసిల్లి పోతూంది!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్ రెచ్చిపోయి...
‘...ఛీ!...ఏంటా బూతులూ!...’ అన్నాను ...‘ అవి లేక పోతే మజా లేదులే!.. .ఇక...మీ కుమార్ బావ!... మదన్ గాడి భార్య మొత్తని రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకుని , తన మడ్డ గుండు దాని పూకు లోంచి బైటికొచ్చేదాకా పైకెత్తి , ఆ పైన ఆవిడ మొత్తని కొంచెంకొంచెంగా కిందికి వదులుతూ , మళ్ళీ పైకి లేపుతూ బలే దెం...గిం...చు...కుంటున్నాడనుకో!...’ అన్నాడు ...
...ఆ మాట మదన్ జీజూకి వినిపించినట్లుంది...‘...బాగా...పొడుగ్గా ఉందా మాధురీ , ఆ కుమార్ గాడిది!...సగానికి పైగా బైటే ఉన్నట్లుంది!...’ అంటున్నాడతగాడు...‘...ఛీ!...నోర్ముయ్యి!...’ అని మొగుడ్ని గదుముతూన్న మాధురీ దీదీ గొంతు వినిపించింది...ఏమౌతూందన్నట్లుగా ప్రొఫెసర్ కళ్లల్లోకి చూశాను...

‘...మొగుడి చూపులు భరించలేక నీ బావ మడ్డని పూర్తిగా లోపలికి దింపుకోడానికోసం మొత్తని బలంగా కిందికి ఒత్తుతూంది నీ దీదీ...కానీ కుమార్ పడనివ్వకుండా లేపే పట్టుకున్నాడు...’ అంటూ రన్నింగ్ కామెంటరీ మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...
...మరుక్షణం ‘...థ...ప...క్కు...’ మని చప్పుడు వినిపించింది...
‘...ఇదిగో!...ఇప్పుడే , చెప్పా పెట్టకుండా విదిలేశాడు ...ఆ కుదుపుకి కార్చేసుకుందేమో నీ దీదీ!...అందుకే ఆ చప్పుడు...’ అని భాష్యం చెప్పాడు ప్రొఫెసర్...

‘...భలే జెర్క్ ఇచ్చారు సర్...’ అంటూన్న మధు కాంప్లిమెంట్ తోబాటు , ‘...నా తొలి కుదుపుకన్నా బాగుందా భాభీ!...’ అంటూన్న నా మొగుడి ఎంక్వైరీ , ‘...మరో రెండు సార్లు కానీ గురూ!...’ అంటూన్న మదన్ జీజూ గొంతులు కూడా వినిపించాయి...
...వాటి వెనకే ....‘...అ..మ్మ్...మ్మో!...’ అని సుజాతక్క మూలుగూ, ‘...ఇష్ష్...’ అంటూన్నవకుళ నిష్టూర్పూ , ‘...ఛం...పే...సీ...నన్ను!...అంటూన్న దీపా మేడం తిట్లూ ,’...చాలంటే వినవుకదా...పశువ్వి...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీల శాపనార్థాలూ వినిపించాయి...
‘...అవన్నీ ఎందుకో చెప్పనా!...మీ సుజాతక్క పిర్రల్ని లేపి లేపి తన మొత్తకి గుద్దుకుంటున్నాడు మధు!... , వకుళని మరింత ముందుకు వంచి మరీ దెం..గు...తున్నాడు నీ మొగుడు!... , మ...డ్డ...ని పూర్తిగా బైటికి లాగి , మా ఆవిడ పూ...కు...లోకి బలమంతా ఉపయోగించి గెంటుతున్నాడు నీ మదన్ జీజూ... , మాధురిని లేపి, లేపి కుదేస్తున్నాడు నీ కుమార్ బావ...అని బిగ్గరగా స్టేటస్ అప్డేట్ చేసే సరికి మగాళ్లందరూ గట్టిగా నవ్వారు...
‘...ఛీ!...ఆ సిగ్గు లేని ప్రొఫెసర్ గాడి నోరు మూసేయవే సంధ్యా!...అని అరిచింది మాధురీ దీదీ...‘...అందరూ మగాళ్ల నోళ్లు మూసేయండి...అవాకులూ ,చెవాకులూ పేలకుండా!...’ అని హుకుం జారీ చేసింది దీపా మేడం...

‘...ఎవరేం చేశారో తెలీదు గానీ నేను మాత్రం ప్రొఫెసర్ ని మీదకి లాక్కుని , నా పెదాలతో అతగాడి నోరు మూశేశాను...నన్ను పిచ్చ స్పీడుగా దున్నడం మొదలెట్టాడు ప్రొఫెసర్...ఓర్చుకుంటూ చెవులు రిక్కించాను , మాటలైనా , చప్పుడులైనా వినిపిస్తాయేమో ,అని!
...మగాళ్లందరూ ఆడాళ్ళమీదెక్కిపోయారేమో!...‘...అబ్బ...ఏంటిదీ!...’అని ఒక ఆడ గొంతూ..‘...ఛీ!...దున్నపోతులా మీదెక్కీయడమేనా!?...’అని మరొక గొంతూ ‘....కాళ్ళూ చేతులూ విరిచీసీ!...’ అంటూ మూడో ఆడగొంతూ...‘...ఎందుకమ్మా అంత కసీ!...’ అంటూన్న నాల్గో గొంతూ ,ఆ వెంటనే జంటలు పొజిషన్లు సర్దుకుంటూన్నట్లుగా మంచాల కిరకిరలూ వినిపించాయి

ఓ అరనిముషం తరవాత ‘...హుఁ...హుమ్ఁ...’ వంటి మగ రొప్పులతో , థప్.థప్ , పుస్, పుస్ చప్పుళ్ళతో , అ...మ్మ్...ఇష్ష్...అ...బ్బ్...బ...లాంటి ఆడ మూలుగులతో , మంచాల కిరకిరల్తో హాలు దద్దరిల్లి పోయింది...
.. నా కళ్ళు మత్తుగా మూతడిపోడంతో అలా ఎంత సేపు గడిచిందో తెలీక పోయినా ప్రొఫెసర్ వేడిగా విదులుతూంటే మెలుకువొచ్చి...‘...ఛీ!...తీ.సీ బైటికి...’ అని అరవబోయాను...నా పెదాల్ని మూసేస్తూ , పూరెమ్మల్లోకి కొసకంటా గెంటి చిప్పిల్లిపోయాడు ప్రొఫెసర్...‘...ఏం కొంపలంటుకుంటాయో!...’ అనుకుంటూంటే, ‘...అమ్మో!...ఇం..తే...సి విదుల్తావా ప్రతిసారీ!...’ అంటూన్న సుజాతక్క గొంతూ ...‘...బా...బోయ్...ఎన్నో సారి బాబూ ఇదీ!...’ అంటూన్న వకుళ గొంతూ...‘...చాలూ!...ఇంకెంతా!?...’ అంటూన్న మాధురీ దీదీ గొంతూ... ‘...ఇంత ఆవేశం దాచుకున్నావా!?...’ అంటూన్న దీపా మేడం గొంతూ ఒకదాని వెనక మరోటి వినిపిస్తూంటే , మత్తుగా నిద్రలోకి జారుకున్నాను...

‘...ఏయ్... సంధ్యా!...లేవే!...ఆడాళ్ళందరూ లేచారూ!...’ అంటూ సుజాతక్క నన్ను కుదుపుతూంటే మూతలు పడిపోతూన్నకళ్ళని నెమ్మదిగా విప్పాను...హాల్లో గడియారం ఐదు గంటలు కొడుతూంటే ‘...మాట్లాడకుండా మరో గంట పడుక్కో తల్లీ!...’ అంటూ మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకున్నాను...
...ఇంతలో ‘...మాధురీ!...’ అన్న మదన్ జీజూ పిలుపువిని తను కుమార్ బావ చేతుల్ని పక్కకి తప్పిస్తూ లేచి మొగుడి దగ్గరకి వెళ్తూంటే ...థాంక్స్ మాధురీ!...నాక్కావలసిన ప్లేసుని ఖాళీ చేశావ్!...’ అంటూ కుమార్ బావ పక్కన జేరింది దీపా మేడం ... ‘...పైకెక్కుతావా దీపా!...’ అంటూ మేడం ని మీదకి లాక్కున్నాడు కుమార్ బావ ‘... ఎవరికి కావలసిన చోట్ల వాళ్ళు సర్దుకుంటున్నారు ...’ అనుకుంటూంటే
‘...లేవే!...ఇతగాడొకడు మిగిలిపోయాడూ!...’ అంటూ నన్ను మళ్ళీ కుదిపింది సుజాతక్క ...‘...నిద్దరౌతూందతగాడిది...లేపుకోవాలక్కా!...’ అంటూ లేచాను... ‘...అదేదో నే చూసుకుంటాలే!...’ అంటూ ప్రొఫెసర్ పక్కలో దూరిన సుజాతక్క ‘...లేచే ఉందే తల్లీ !...’ అంటూంటే ,...‘ నువ్వు పక్కన జేరితే ఏ మగాడిది లేవదూ!...’ అంటూ ఖాళీ మంచం కోసం వెతుకుతూంటే
‘...మా ఆయనకి నీమీద మోజు తీరలేదటమ్మా!...నిన్ను తీసుకు రమ్మన్నాడూ!!...’ అంటూ నన్ను తీసికెళ్ళి తన మొగుడి పక్కలో పడుకోబెట్టి , ‘...మళ్ళీ ఛాన్సు ఎప్పుడు దొరుకుతుందో!...’ అంటూ నా మొగుడి పక్కలో ఉన్న వకుళని లేపి , ఆ స్థానాన్ని ఆక్రమించింది మాధురీ దీదీ...
‘...అమ్మయ్య!...కాసేపు హాయిగా నిద్దరౌతాను...ఒళ్లు పులిసిపోయింది...’ అంటూ వకుళ ఖాళీగా ఉన్న మంచం వైపు వెళ్ళ బోతూంటే ‘... ఆ పడుక్కునేదేదో నా పక్కన పడుక్కో!...’ దాన్ని మీదికి లాక్కున్నాడు దాని మొగుడు...‘...ఇక పడుకున్నాట్లే!...’ అంటూ మొగుడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయిందది...

...‘...ఎన్నాళ్ళైంది సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను మదన్ దగ్గరకి లాక్కుంటూంటే...‘...నీకు అలసటే ఉండదా జీజూ!...’ అంటూ అతగాడి కౌగిట్లో ఒదిగిపోయాను...
‘...మెలుకువొచ్చేసరికి భళ్ళున తెల్లారి పోయింది...‘ నేనే లాస్టా!...’ అనుకుంటూ కంగారుగా లేచి , చుట్టూ చూసేసరికి సుజాతక్క ఒక్కర్తే కనిపించింది ప్రొఫెసర్ పక్కన నిద్దరౌతూ...
అలవాటుగా మంగళసూత్రాలని కళ్లకద్దుకుంటూంటే , నా పక్కనే ఇంకా నిద్రలో ఉన్న మదన్ జీజూ మొహం కనిపించింది... ఛీ!...అనుకుంటూ ఒంటివైపు చూసుకుంటే ఒక్క నూలు పోగులేదు... పక్కన పడున్న ఓ నైటీతో ఒళ్లు కప్పుకుని చురుగ్గా లేస్తూంటే , కిసుక్కుమని ఓ మగ నవ్వు వినిపించింది...అటు తల తిప్పేసరికి నా మొగుడు ఆశీర్వచనం పోజులో కుడి చేతిని పెట్టి , ‘...ఇటువంటి పాతివ్రత్యం తోనే పదికాలాలపాటు వర్థిల్లు...’ అంటున్నాడు చిన్నగానవ్వుతూ...
...తనకి ఛీ కొట్టి , ‘...లేవే సిగ్గు మాలిన దానా!...’ అంటూ సుజాతక్క పిర్ర మీద ఒక్కటిచ్చుకుని ,తలుపులు తీసున్న గెస్ట్ రూం వైపు పరిగెట్టాను...
లోపలికి అడుగు పెట్టానో లేదో... ‘...గుడ్ మార్నింగ్ సంధ్యా!...మా ఆయన ఇప్పటిదాకా విదల్లేదా!...’ అంటూ పలకరించింది ,అప్పటికే కడిగిన ముత్యంలా స్నానం చేసి , బ్రాసియర్ ఎక్కించుకుంటూన్న మాధురీ దీదీ ...

‘...పోండి దీదీ!...’ అంటూ నా బట్టల బాగ్ అందుకుని బాత్ రూమ్ వైపెళ్తూంటే ‘...దీప ఉంది లోపల...’ అని ఆవిడ అంటూండగానే...‘...నాదైపోయింది...’ అంటూ దీపా మేడం బైటికొచ్చొంది...పెట్టీకోట్ , బ్రాసరీలమీద...
‘...థాంక్స్ మేడం!...’ అంటూ నేను బాత్రూం లో కెళ్ళబోతూంటే...‘...నువ్వాగవే!...’ అంటూ ఓ చాలీచాలని నైటీ లోంచి ఎప్పుడు బైట పడదామా అన్నట్లుగా ఉబుకుతూన్న కొబ్బరిబోండాల్లాంటి స్థనాల్ని ఊపుకుంటూ గదిలోకి దూసుకొచ్చింది సుజాతక్క...
‘...ఒద్దక్కా!...నే రెండు నిముషాల్లో ఒచ్చేస్తాగా!...’ అని నేనంటూంటే...‘...ఇద్దరూ వెళ్ళండమ్మా!...లేకపోతే ఏ మగాళ్ళో వచ్చి మీతో కలిసి స్నానం చేస్తామనగల్రూ!...’ అంటూ మమ్మల్నిద్దర్నీ లోపలికి తోసిందే!...‘...నేననుకోలేగానీ , మాంఛి పోటుగాడమ్మా మీ ఆయనా!...’ అంటూ సుజాతక్క ని జబ్బట్టుకుని ఆపి మరీ చెప్పింది దీపా మేడం...

‘...మీ ఆయనేం తక్కువతిన్లేదు తల్లీ!...పిసికి, పిసికి పెట్టాడు వీటిని!...పొడిచి , పొడిచి పెట్టాడక్కడ ’ అంది, తన గుబ్బలవైపూ, తొడలవైపూ ఓ చూపు విసిరి...బాత్రూం లోకొచ్చి భడాల్న తలుపేసి , ఓ హేండ్ షవర్ అందుకుని స్నానం మొదలెట్టింది సుజాతక్క...
...సుజాతక్క స్థనాల మీద వేళ్ళ వాతలూ , చనుమొనల మీద పళ్ళగాట్లూ చూసి ‘...నిజమే సుమా!...’ అని గట్టిగా అనేశాను...
‘...మగాళ్లల్లా ఏంటా పాడు చూపూ!...ఓసారి అద్దంలో చూసుకో!...నువ్వేం తక్కువ నలగలేదులే!...’ అనేసింది సుజాతక్క, చక చకా ఒళ్ళు రుద్దుకుంటూ
‘...ఆహాఁ...’ అని వెక్కిరింపుగా అంటూ , మరో హేండ్ షవర్ అందుకుని ఒంటిమీద తిప్పుకునేనేసరికి , మగాళ్ల గోరొత్తులమీదా , పంటి గాట్లమీదా ఒక్కసారి నీరడిందేమో! ...భగ్గుమంది శరీరం... సన్నగా వణికి , ఒళ్లు రుద్దుకుంటూ ఎదురుగా ఉన్న నిలువుటద్దం వైపు చూపు తిప్పాను ...
...కను రెప్పలు బరువుగా వాలిపోయున్నాయి...కళ్ళు ఎఱ్ఱబడ్డాయి...బుగ్గలు ఉబ్బాయి...పెదాలు వాచిపోయున్నాయి...చూపు ఇంకాస్త కిందికి దింపాను...‘...ఇంత పెద్దవి కావే నా ...ఇ...వీ!... రెండ్రోజుల్లోఅంతగా నలిగాయా!?...’ అనుకుంటూ అలవోకగా గుబ్బల్ని నిమురుకున్నాను...తీపి గుర్తులమీద సబ్బు నురగ తగిలిందేమో!...చు...ర్రు...మంది...
‘...అ...క్క...డ....కూడా ఇంతేనా!...’ అనుకుంటూ తొడలమధ్య సబ్బు నురగ పట్టించేసరికి ...చిర...చిర...లాడిపోయింది...‘...అయ్య్...’ అని నీల్లోసుకున్నాను గబగబా!...
...ఎప్పట్నుంచి నన్ను గమనిస్తూందో సుజాతక్క!...‘...నువ్వొక్కర్తివే కాదమ్మా!...ఆడాళ్ళందరం అదేస్థితిలో ఉన్నాం , తొందరగా తెములు...’ అంటూ ఒళ్ళు తుడుచుకోడం మొదలెట్టింది...
... మొహం లోకి రక్తం ఎగ జిమ్ముతూంటే నేనూ గబగబా స్నానం ముగించి , పెట్టీ కోటూ , బ్రాసరీలెక్కించుకుని బైట్కొచ్చేసరికి , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి కూర్చున్నారు ,మాధురీదీ , దీపా మేడంలు...‘ తొందరగా రెడీ కండి , వెళ్ళి వకుళకి సహాయం చేద్దాం...’ అన్నారు వాళ్లు, మమ్మల్ని చూడగానే... కాసేపట్లో అందరం గెస్ట్ రూం లోంచి బైటికొచ్చాం...

అప్పటికే మగాళ్లు ఫర్నిచర్ సర్దేసి మార్నింగ్ టీ తాగుతూ కూర్చున్నారు, డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర...ఎవరి తోనూ కళ్ళు కలపలేక తలలు దించుకుని వంటింటివైపు వెళ్తూంటే ‘...కమాన్ గర్ల్స్!...మీ గురించే చూస్తున్నాం...’ అన్నాడు మదన్ జీజూ...
‘... ఇళ్లకిపోతాం ...రెడీ అయి ఆఫీసులకి పోవాలిగా!...అంటే బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసెళ్ళండంటున్నాడు మధు...’ అన్నాడు కుమార్ బావ...
‘...అంచేత తొందరగా ఆ ఏర్పాటు చూడండి...’ అన్నాడు వికాస్...‘...ఈలోగా మేం బట్టలు కట్టుకొస్తాం!...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...అంటే ఇప్పుడు విప్పుకున్నట్లా!...’ అన్నాడు మధు...అదో పెద్ద జోకైనట్లు మగాళ్లందరూ భళ్లున నవ్వారు...
‘...తొందరగా నడవండమ్మా!...మనమిక్కడుంటే మరిన్ని కుళ్ళు జోకులేస్తారూ!...’ అంటూ వంటింటి వైపు చకచకా నడిచింది మాధురీ దీదీ...
అందరం తన వెనకే నడిచాం...
...అప్పటికే ఆదర్శ గృహిణిలా పనులు చేసేస్తూంది వకుళ...అందరం తలో పనీ అందుకుంటూంటే...‘...ఎలా ఉందక్కా...మీ వెల్కం పార్టీ!?...’ అందది , కొంటెగా సుజాతక్కని చూస్తూ...

‘...అంటే!...మా ఒక్కళ్ళకోసమే ఇది ఏర్పాటు చేశారా!?...’ అందది చురుగ్గా... ‘...ఓ విధంగా అంతే!...ఎందుకంటే మీకే అందరూ కొత్త!...మిగిలిన వాళ్లకి కొందరితోనైనా పరిచయాలున్నాయిగా!...’ అని జవాబిచ్చింది వకుళ...
‘....తొడ పరిచయాలు కూడానా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...‘...ఆహాఁ...ఉన్నాయి సుజా!...ఎవరి సంగతెట్లా ఉన్నా నాకు మాత్రం నచ్చింది వకుళా! ...’ అంది దీపా మేడం నిర్మొహమాటంగా!...‘...నాకూనూ!...’ అంది మాధురీ దీదీ...
‘...నచ్చలేదని నేనూ అనను గానీ!...ఎందుకో భయంగా ఉందమ్మా...’ అంది సుజాతక్క కాసేపు తరవాత... ‘...ఎందుకూ భయం!...’ అంది మాధురీ దీదీ... సుజాతక్క ఏమీ మాట్లాడలేదు...‘...భయమెందుకక్కా!...బావ అనుమతితోనే జరిగిందిగా!...’ అంది వకుళ...
... మళ్ళీ కాసేపు మౌనం...ఈసారెవ్వరూ ప్రశ్నించలేదు సుజాతక్కని...
...కాసేపు తరవాత తనే మొదలెట్టింది...‘...చెప్పుకోడానికి సిగ్గుగా ఉంది కానీ చెప్పుకోక తప్పదు!...’ అంటూ... ‘...ఊ కానీ!...’ అంటూ ప్రోత్సహించింది దీపా మేడం...

‘...మగాళ్ళందరూ కొస...కంటా...దిగేసి మరీ చిప్పిల్లిపోయారమ్మా!...అదీ ఒకసారా! , రెండు సార్లా!!...నిన్న సాయంత్రం నుంచీ మొత్తం ఎ...ని...మి...ది...సార్లు...’ అందది మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని...
...‘...మాకూనూ!...’ అన్నారు మాధురీ దీదీ, దీపామేడంలు , మొహాలూ మొహాలూ చూసుకుని...‘...మాకూ అంతే!...’ అని నేనంటూంటే...‘...మనలెక్కలో మరో పది వేసుకోవచ్చమ్మా!...’ అంది వకుళ , నన్ను అల్లరిగా మోచేత్తో పొడుస్తూ... ‘...ఛీ నోరు ముయ్యవే!...’ అన్నాను సన్నగా!...
‘...వికాస్ తప్ప మగాళ్ళెవ్వళ్ళూ ఆపరేషన్ చేయించుకోలేదుట...’ అని సుజాతక్క మామాటల్ని పట్టించుకోకుండా చెప్పుకుపోతూంటే ‘...అలా అని తను చెప్పాడా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలాను... ‘...ఊఁ!...’ అంటూ ఒక్క ముక్కలో నాకు సమాధానం చెప్పి , ‘... మీరు చేయించుకున్నారేమోనమ్మా...అందుకే అంత ధైర్యంగా ఉన్నారు...నేను చేయించుకోలేదు మరి...’ అని దెప్పిందది...

‘...నే చేయించుకోలేదు...’ అంది దీపా మేడం ముందుగా!...నేనూనూ , అంటూ మిగిలిన ముగ్గురం కూడా ఒప్పుకున్నాం...
...అందరూ ఆలోచనల్లో పడ్డారు... ‘...ఓకే!...సేఫ్ పీరియడ్ కాని వాళ్ళు జాగ్రత్తలు తీసుకోవాలి ... తెలుసుగా!...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...’ అంది మాధురీదీదీ గంభీరంగా... అందరం తలలూపాం... కాసేపట్లో బ్రేక్ ఫాస్ట్ రెడీ చేశాం...
‘...బాధ పడకే అక్కా!...నలుగురు నడిచిన నేలమీద గడ్డి మొలవదుట!...’ అంది వకుళ నవ్వుతూ...‘...ఛీ బుధ్ధిలేని పిల్లా!...కొంపలు ములుగుతాయి జాగ్రత్త!...’ అంది సుజాతక్క
...కాసేపట్లో ఐదు జంటలం బ్రేక్ ఫాస్ట్ కి ఎవరి మొగుళ్ల పక్కన వాళ్ళు సెటిలయ్యామేగానీ , వాళ్లతో కళ్ళూ , మాటా కలపలేక , మనస్సుల్లో ఏవేవో ఆలోచనలు మెదులుతూంటే మౌనంగా తింటూ కూర్చున్నాం ఆడాళ్ళం...
‘...ఏయ్!...అమ్మాయిలూ...ఏమీ మాట్లాడరేం!!...నో ప్రాబ్లం విత్ అజ్...బాధ పడకండి!...’ అంటూ ప్రోత్సహించారు మొగుళ్ళు... చిన్నగా నవ్వి ఊరుకున్నామే తప్ప పెద్దగా స్పందించలేదు...

‘...బలే ఎంజాయ్ చేశాం ...థాంక్స్ మధూ! ...మళ్ళీ ఎప్పుడు వీలౌతుందో!...’ అంటున్నాడు కుమార్ బావ...‘ ...వెల్కం సర్...మదన్ భయ్యా , ప్రొఫెసర్ కొంతకాలం అవుట్ ఆఫ్ స్టేషన్ ట...తరవాతెప్పుడు అందుబాటులోకొస్తారో!?...’ అన్నాడు మధు...
‘...మూడు నెల్లంటూ ప్రొఫెసరూ , నాలుగు నెలల పైనే...అంటూ మదన్ జీజూ సమాధానాలు చెప్పారు
‘... అవున్లే!...మనమూ టార్గెట్లమీద దృష్టి పెట్టాలి , రాబోయే నెలల్లో!...’ అన్నాడు కుమార్ బావ... అవునన్నాడు వికాస్
‘... కాన్ఫరెన్సులూ , పోర్షన్సూ , ఎగ్జామ్సూ...మా బాధలు మావి...సంధ్యా , బకుళా , మనం లంచ్ తరవాత కాలేజీలో కలుద్దాం...బోల్డన్ని ప్లాన్ చేసుకోవాలి...’ అన్నాడు ప్రొఫెసర్...‘...మనమూ అంతే!...’ అన్నారు మదన్ జీజూ , కుమార్ బావలు , వికాస్ నీ , మధునీ ఉద్దేశించి...
‘...ఓకే సర్!...’ అన్నాం నలుగురం...

‘...ఓకే గైస్!...వీలైనంత తొందర్లో మళ్ళీ కలుద్దాం!...’ అంటూ మగాళ్ళు ఉత్సాహంగానూ , ఆడాళ్ళు అన్యమనస్కంగానూ , మగా, ఆడా అందరికీ ...హగ్... లు ఇచ్చి , ఎవరి దోవన వాళ్ళు బైల్దేరుతూంటే ...
‘...ఏంటమ్మా ఆ టాబ్లెట్ పేరూ!...’ అని రహస్యంగా అడిగింది సుజాతక్క ,మాధురీ దీదీ చెయ్యట్టుకులాగి ...
‘...ఐ - పిల్... డెభ్భైరెండు గంటల్లోగా!...మర్చిపోయేవు...’ అని మరోసారి చెప్పిందావిడ...
‘...ఎలా ఉంది ఈ ప్రోగ్రాం?...’ అన్నాడు వికాస్ , మా కార్ని రోడ్డెక్కిస్తూ...నేనేం మాట్లాడలేదు..‘...ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అంటూ కొంటెగా నవ్వాడు , , నన్ను రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...నా సంగతెలాగున్నా నువ్వు పూర్తిగా ఎంజాయ్ చేశావ్ కదా!...’ అన్నాను చురచురలాడుతూ
‘...ఉత్తిగా నవ్వుతాలకన్నాలే సంధ్యా!...ఆడా-మగా , అందరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...అవునూ!...మీ సుజాతక్కేంటీ ?...దేనికో భయపడుతూన్నట్లుగా ఉందీ!?...’ అన్నాడు వికాస్...
‘...మీ మగాళ్లదేముందీ!...దులుపుకుని వెళ్లిపోతారు ...ఏమైనా ఐతే ఆడాళ్ళమేగా భరించేదీ!...’ అన్నాను
‘...అంటే!...ఎవరి విత్తనమైనా నాటుకుంటుందేమో అనా!...’ అన్నాడు , సిగ్గులేకుండా నవ్వుతూ...‘ ...ఒక్క తనకనే ఏముందీ!...’ అని సన్నగా నేనంటూంటే , నా మొబైల్ మోగింది....చిన్నాడు...

‘...అమ్మా!...బయల్దేరాం!...సాయంత్రం ఐదింటికల్లా వచ్చేస్తాం!...’ అంటూ మొదలెట్టాడు...‘...మేం స్టేషన్ కి వచ్చేస్తాం లే!...’ అని నేనంటూంటే ... ‘...స్పీకర్ ఆన్ చెయ్యి సంధ్యా!...చిన్నా!...’ అన్నాడు వికాస్ ఉత్సాహంగా , నేనాపని చేస్తూండగానే...
...ఇల్లు చేరేంత వరకూ పిల్లల కబుర్లతో గడిచిపోయింది... టైం చూస్తే పన్నెండు ...వికాస్ కారు గరాజ్ లో పెడుతూంటే , గబగబా తాళాలు తీసి లోపలికెళ్ళాను...ఏ స్థితిలో ఉందో!...అనుకుంటూ
...ముందే చెప్పడంతో , ఇల్లు క్లీన్ చేసి , లంచ్ డైనింగ్ టేబుల్ మీద హాట్ పాక్ లలో సర్ది వెళ్ళిపోయింది శ్యామా... ‘...అమ్మయ్య...’ అనుకుంటూ మా బెడ్ రూం చేరి , అటాచ్డ్ బాత్ లోకెళ్లబోతూంటే , మా ఇద్దరి బాగ్ లూ చెరో భుజానికీ తగిలించుకుని , మొబైల్ లో ఎవరికో , ఏదో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తూ లోపలికి దూసుకొచ్చి , ‘...యస్!...గెట్ దెమ్ రెడీ!...ఐ విల్ బి దేర్ ఇన్ ఫార్టీ మినిట్స్...’ అంటూ , బాగ్ లు పరుపుమీద పడేసి...‘...నువ్వాగు సంధ్యా!...’ అంటూ నన్ను పక్కకి నెట్టి లోపలికి దూరిపోయాడు వికాస్...
... ‘...ఛీ!...ఎప్పుడూ ఇంతే!...’ అని సణుక్కుంటూ పిల్లల రూం లోకెళ్ళాను... అడివీ, ముళ్ళూలా ఉందది...ఇక బాత్ రూం సంగతి చెప్పక్కర్లేదు...ఎలాగో స్నానం ముగించి...‘...ఛీ!...దగ్గిరుండి చేయితే తప్ప సరిగ్గా చెయ్యరీ పని వాళ్ళు...’ అని తిట్టుకుంటూ సర్దుతూంటే ‘...సంధ్యా!...’ అంటూ డైనింగ్ హాల్లోంచి వికాస్ అరుపు...

...‘...వచ్చే!...’ అంటూ నేనక్కడికి చేరేసరికి నాకూ ఓ కంచం లో వడ్డించి , తను లాగిస్తున్నాడు వికాస్ , పూర్తిగా రెడీ అయిపోయి...
‘...తొందరగా రెడీ కా!...నిన్ను మీ కాలేజీ దగ్గర డ్రాప్ చేసి వెళ్తా!...ఇవాళ నీకు స్కూటర్ నడిపించే ఓపికుండదని తెలుసులే!...’ అన్నాడు కన్ను గీటుతూ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ నేదేదో జవాబివ్వబోతూంటే...‘...రాత్రి విశ్రాంతిగా దెబ్బలాడుకుందాంలే సంధ్యా!...తొందరగా ముగించు!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరి , తన ఆఫీస్ బాగ్ సర్దుకోడంలో ములిగిపోయాడు...
... గత రెండు , మూడు రోజుల్లో జరిగిందంతా ఇంత తొందరగా మర్చిపోడం సాధ్యమా!... అని లోలోపలే ఆశ్చర్యపోతూ నేనూ భోజనం ముగించి బయల్దేరాను...
...కాసేపు మౌనంగా డ్రైవ్ చేసింతరవాత ‘...రిలాక్స్ సంధ్యా!...ఇద్దరం ఎంజాయ్ చేశాంకదా!...ఎక్కడిది అక్కడే విదిలేసి , మన పనుల్లో ములిగిపోవడం మంచిది...’ అన్నాడు వికాస్... నేనేదో అనబోతూంటే మళ్ళి తన మొబైల్ మోగింది...మా కాలేజ్ వచ్చేదాకా ఆ సంభాషణ జరుగుతూనే ఉంది...
Next page: Update 59
Previous page: Update 57