Update 61

...‘...ఛీ!...ఏమనుకుంటాడే!...’ అందది సిగ్గుపడిపోతూ...నిప్పు తొందరగా రాజుకుంటుంది...వెళ్ళు!... అంటూ దాన్ని పంపించి , నేనూ ఓ రెండు రోల్సూ , కాఫీ కప్పూ అందుకుని హాల్లోకొస్తూండగానే...మెల్లగా బెడ్ రూం తలుపేసిన చప్పుడూ...సోఫాలో కూర్చుంటూండగానే మంచం కిరకిరలూ...
...టైమ్ వేస్ట్ చెయ్యటం లేదు వీళ్ళు ... అనుకుంటూ తెచ్చుకున్నవి కానిస్తూంటే ...మంచం కిరకిరల స్పీడు పెరిగింది...తిండి ముగించి బెడ్ రూం తలుపు పక్కకి చేరేసరికి రొప్పులూ , మూలుగులూ పెద్దవయ్యాయి...కీ హోల్ లోంచి చూద్దామని ట్రై చేశాను...అవతల వైపు కవరుంది...లాభం లేదని లేస్తూంటే... అ...య్య...బాబో...య్...చాలు...తీసీ!...ఛీ!...వినవుకదా!...అంటూన్న సుజాతక్క విలవిలలు సన్నగా వినిపించేసరికి ...మొదటి రౌండ్ అయినట్లుంది ... అనుకుంటూ గడియారం చూశాను... తొమ్మిదీ నలభై...

...మరో రౌండ్ కి టైం ఉంది...ఈ లోగా వంట చేద్దాం... అనుకుంటూ వంటిట్లోకి వెళ్ళాను...అందిన వాటితో లంచ్ రడీ చేసి హాల్లోకొచ్చేసరికి పదీ ఇరవై...క్లాస్ టైంకి అందుకోవాలంటే పది నిముషాల్లో బయల్దేరాలి... అనుకుంటూంటే...
...ఢబాల్న తలుపు తెరుచుకుని సుజాతక్క బైటికి వచ్చింది...ఇంచుమించు పరిగెత్తుతూ... చీర అస్తవ్యస్తంగా ఉంది...పల్చని వాయిల్ చీరేమో!...ప్పొంగుతూన్న దాని ఎత్తుల్ని దాచ లేక పోతూంది...ఏమైందమ్మా!...అన్నాను...

...‘...రెండు సార్లు...చే...సింది...చాలక ...మ...ళ్ళీ...అంటు...న్నాడు...’...అంటూ బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తింది...మాస్టర్ బెడ్ లోకెళ్ళేసరికి మధు లుంగీ కట్టుకుంటున్నాడు...హాల్లో కూర్చో...ఇప్పుడే వస్తాను... అంటూ బాత్రూం లోకి దూరాడు నన్ను చూడగానే...నవ్వుకుంటూ వెనక్కి తిరిగాను...
...కాసేపట్లో రెడీ ఐపోయి బైటికొచ్చాడు , ఓ ఫైల్ పట్టుకుని...‘...వెళ్దామా!...’ అన్నాడు పక్కచూపులు చూస్తూ...చెప్పొస్తాను...అంటూ వెళ్ళి ...అక్కావెళ్తానే!... అంటూ బాత్ రూం తలుపు తట్టాను...
‘...తను అక్కడే ఉన్నాడా!?...’ అంది లోపల్నీంచే...మధువైపు చూసి బైటికెళ్ళమన్నట్లుగా సైగ చేశాను...కాసేపట్లో బైటికొచ్చిందది...బొట్టెట్టించుకుని వెళ్దుగాని ... అంటూ వంటిట్లోకెళ్ళొచ్చి , పాపిట్లో బొట్టూ , చేతిలో రెండు ఆపిల్ పళ్ళూ పెట్టి...‘...చాలా థాంక్సే!...’ అంది ...మెరుస్తూన్న కళ్లతో...
...ఐ పిల్ వేసుకోలేదుటగా!...ఫలితం ఏమవచ్చో తెలుసునా!?...’ అన్నాను ...సీరియస్ గా దాని కళ్ళల్లోకి చూస్తూ...‘...సంధ్య చెప్పిందా!...కాలేజయ్యాక , నువ్వూ , అదీ, రండి...బోల్డెన్ని చెప్పాలి...’ అందది... ...అలాగే!...అంటూంటే , సుజాతక్క చీర మీదినుంచే చనుమొనల్ని రుద్దుకోడం గమనించి...ఏమైందీ?... అన్నాను...వా...టి... వైపు సైగ చేస్తూ ‘...అదీ చెప్తాలే!...’ అంది ...సిగ్గుగా రెప్పలు వాల్చుకుంటూ... టైమ్ అయిపోతూందని గబగబా బైటికొచ్చి కార్ లో కూలబడ్డాను...

...దోవంతా మధు ఒక్క మాట మాట్లాడలేదే!...కాలేజీ దగ్గర నేను దిగుతూంటే... ‘...నా తరఫున ...సారీ...చెప్పు మీ సుజాతక్కకి...’ అని చెప్పి ...ఎందుకూ?...అని నేనడుగుతూన్నా , వినిపించుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడమ్మా!....అంటూ ముగించిందది...
.... తెలుసుకుందాం...నడు... అంటూ సుజాతక్కా వాళ్లింటి ముందు నేను స్కూటర్ పార్క్ చేస్తూంటే బెల్లు కొట్టింది వకుళ... ఓ రెండు నిముషాల తరవాత తలుపు తీసి , ‘...రండి , మీ గురించే చూస్తున్నాను...మొహాలు కడుక్కొస్తే కాఫీ తాగుదాం...’ అంది వంటింటి వైపు దారితీస్తూ...
...కాసేపుండి తాగుదాంలే!...ముందు తినడానికేమైనా పట్రా!... అంటూ నేనూ , వకుళా బాత్రూముల్లో దూరాం ...
...ఆ పని ముగించి నేను బైటికి వచ్చేసరికి సుజాతక్క సమోసాలూ , నీళ్ళ బాటిలూ ముందు పెట్టుకుని ...చనుమొనల్ని రుద్దుకుంటూ కూర్చునుండడం నా కళ్ల బడింది... అప్పుడే నా పక్కన చేరిన వకుళకీ చూపించానా సీను...

...చెప్పాగా!...పొద్దున్న నే బయల్దేరే టైమ్ కి కూడా ఇదే పని చేస్తూందనీ!...కనుక్కుందాంపద...విషయమేమిటో!...అని, ...ఏంటమ్మా!.... ...ఇ...వి...బాగా...వాచిపోయినట్లున్నాయి...అంటూసుజాతక్క...చనుమొనలవైపు...ఓ...కొంటెచూపువిసిరి...అంతగా...న...లి...పే...శాడా! ...పొద్దున్నీంచీ...నె...ప్పి... తగ్గనే లేదా!... అంది వకుళ...సోఫాలో కూర్చుంటూ...

‘...పోవే!... అవెప్పుడూ ఉండేవే!...ముందివి కానిద్దాం!...’ అంటూ సమోసాలప్లేట్లు మా వైపు తోస్తూ దాటేయబోయింది సుజాతక్క, ...
...చెప్తానని పొద్దున్న ప్రామిస్ చేశావ్...తప్పించుకోకు...అంది వకుళ ఓ సమోసా అందుకుంటూ...కాసేపు అందరం తిండిలో పడ్డాం...
...మొదలెట్టూ!... అన్నాను రెండోది అందుకుంటూ... ఊఁ... అంది వకుళ , తనూ అదే పని చేస్తూ...
‘... గదిలోకెళ్తూంటే గుండెలు దడదడ లాడాయమ్మా...ఉగ్గబట్టుకుని వెళ్ళాను...మధు కిటికీ లోంచి బైటికి చూస్తున్నాడు , ఆఫీస్ కి వెళ్ళడానికి తయారైఉన్నాడేమో! హుందాగా ఉన్నాడమ్మా!...’ అని సుజాతక్క మొదలెట్టేసరికి...

... అదేంటీ!...నేను లుంగీ కట్టుకునుండమన్నానే!!...అంటూఅడ్డొచ్చిందివకుళ, సమోసాని షోగ్గా కొరుకుతూ... ...కాసేపయ్యాక,అక్కేకట్టిందేమో!...నువ్వడ్డురాకే!!...అంటూవకుళనిగదిమి,...నువ్వుకానీవేఅక్కా!... అన్నాను
...‘...మీరు చేస్తారేమోగానీ నే చెయ్యలేనమ్మా అలాంటి సిగ్గుమాలినపనులూ!...’ అంటూ సాగదీసింది సుజాతక్క
...నువ్వు విప్పుతావ్ కానీ , కడ్తావ్ కూడానూ!... అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
‘...ఛీ!...ఇందుకే నేనేమీ చెప్పనన్నాను...’ అంటూ మూతి ముడుచుకుంది సుజాతక్క... ...చెప్పు, చెప్పు... నీనింక నోరిప్పన్లే!... అని వకుళ బ్రతిమాలాక ... ‘...తనచేతే కట్టించాలే!...కాసేపు తర్వాత...’ అంటూ మొదలెట్టింది సుజాతక్క... ఊఁ...కొట్టాం...ఇద్దరం...
‘...ఎందుకో సీరియస్ గా ఉన్నట్లనిపించాడు!...ఏవనుకున్నాడో!...ఇలా పిలిపించి నందుకు...అని భయపడుతూ నువ్వు చేతిలో పెట్టిన ట్రే ని సైడ్ టేబుల్ మీద పెడుతూంటే చప్పుడవడంతో నా వైపు చూశాడు...నేను బెరుకుగా చూపులు విడదీసుకుంటూంటే తన కళ్ళల్లో ...అదో... రకమైన మెరుపు... తీక్షణంగా చూస్తూ నావైపే వస్తున్నాడు......నా ఒంటి వైపు చూసుకుందును కదా...సిగ్గుమాలిన పైట జారిపోయుంది...’ అని అది చెప్తూంటే...
...సొంత దారుకి లేని సిగ్గు దానికెక్కడ్నుంచి వస్తుందీ!?...అని వెక్కిరించింది వకుళ...

‘...అదుగో...మళ్ళీ!...’ అంటూ అక్క జేవురించిన మొహంతో ఏదో అనబోతూంటే...నువ్వు నోరిప్పావంటే చెప్తా!...అంటూ వకుళని గదిమి...నువ్వు కానీవే అక్కా!... అంటూ దాన్ని బుజ్జగించాను...
‘...పవిఁట జారుందని ఎప్పానా!...’ అంటూ మళ్ళీ మొదలెట్టిందది...ఊఁ...కొట్టాం...నేనూ, వకుళా...
‘...నేను ...దా...న్ని... సర్దుకోబోతూంటే రెండడుగుల్లో నా వెనక చేరి, ఓ చేత్తో నా నడుం చుట్టేసి , నన్ను తన ఒంటికి గుద్దుకుంటూ ,మరో చేత్తో పైటని దిగలాగేశాడమ్మా!...ఇంకా ఈ అడ్డెందుకు భాభీ!...అంటూ...’ అంది సుజాతక్క , తీపి ఙ్ఙాపకాలతో మొహం ఎఱ్ఱబడుతూంటే...
...మేమేమీ మాట్లాడలేదు...
‘... మీటింగ్ ఉందేమో కదా!?...అన్నాను... టైమ్ కి గుర్తు చేశావ్ భాభీ!...అంటూ టై వదులు చేసి, గబగబా షర్టూ , బనీనూ విప్పి కిందడేసి , పాంటు కూడా విప్పేసుకో బోయాడే!...అప్పుడు గుర్తు చేశానమ్మా...మంచం మీద లుంగీ ఉందీ!... అంటూ...అదెందుకూ?...టైం దండగ!...అన్నాడు... ...ఛస్తున్నా బాబూ...చూడలేక !...అన్నానమ్మా!...తన ఛాతీ మీద , వీపుమీద దట్టంగా పరుచుకున్న రింగులు తిరిగిన జుత్తుని ఓర గా చూస్తూ!... ఎలా తట్టుకుంటున్నావే తల్లీ ...పక్కమీద అవి పెట్టే కితకితల్ని...’ అంటూ వకుళ వైపు చూసింది...

‘...నాకే కాదు, సంధ్యకీ అలవాటైపోయిందిలే!...కానీ...’ అందది బుధ్ధిగా!...
‘...అపుడు మీ ఆయన నవ్వుతూ చేస్తూన్న పని ఆపేసి , నే మంచంమీద పెట్టిన మీ బావ గ్లాస్కో పంచ ని చుట్టబెట్టుకుంటూ పాంటుతో బాటు అండర్వేర్ ని కూడా జార్చేశాడే...ఇంకా చూడాల్సినవి...చాలా ఉన్నాయంటూ... అ...ది... కూడా చూపించేస్తాడేంటి దేవుడా!...అనుకుంటూ తల దించుకున్నాను...గుండెలు దడదడా కొట్టుకుంటూంటే...’ అని ఆగింది సుజాతక్క
...పొద్దున్నే దర్శనం కూడా అయిపోయిందా!... అన్నాను ఒళ్లు వేడెక్కుతూంటే...‘...కాలేదు కానీ, కాసేపు తరవాత దాని ఒత్తిడి అనుభవించాను...’ అంది సుజాతక్క...సిగ్గులొలకబోస్తూ...
... మా ఆయన దగ్గర పడుక్కోని వాళ్ళల్లా ఏంటా వగలూ!...అని ఖస్సు మంది వకుళ....‘...ఏకాంతంలో మొదటిసారికదమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
...సర్లే!...కానీ!...అందది ...

‘...గ్లాస్కో పంచ లోంచి కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూన్న మీఆయన బలుపు ని చూసి భయంతో తలొంచుకుని పైట సర్దుకుంటూంటే...ఎప్పుడొచ్చాడో దగ్గరకి...ఆ పనొద్దన్నానా!... అంటూ పవిటనీ , కుచ్చెళ్లనీ ఒకే సారి లాగేశాడే...చీర నా కాళ్ల దగ్గర కుప్పలా పడిపోయింది...నన్ను అమాంతం ఎత్తేసుకుని మంచం వైపు మోసుకుపోతూంటే అనుభవించానమ్మా... దాని ఒత్తిడీ... ఇంతలో పిర్రల మధ్య వెచ్చటి తడి తగిలేసరికి...అప్పుడే... అక్కడిదాకా వచ్చేంత కార్చేసుకున్నానా!...అనుకుంటూ పెట్టీకోటు తో ఒత్తుకుందామని ట్రై చేస్తే...అటువంటిదేదీ చేతికి తగల్లేదు.... నన్ను పరుపు మీద పడుకోబెడుతూంటే కాస్త దూరం లో కనిపించింది , కింద పడున్న నా పెట్టీ కోటు ... చెయ్యి తిరిగిన వాడేనమ్మా నీ మొగుడు...ఎప్పుడు లాగేశాడో తెలీలేదంటే నమ్ము!...’ అంది సుజాతక్క ...
...ఎప్పుడెప్పుడా అని ఎదురుచూస్తూన్న నీకు ఒంటిమీద సోయెలా ఉంటుందిలే!... అంది వకుళ కసిగా... ‘...ఛ...’ అంది సుజాతక్క... ఉన్న మాటేగా!...కానీ!!... అన్నాను నేను...
‘...పల్చటి బ్లౌజు తప్ప ఒంటిమీద నూలుపోగు లేని నా ఒంటిని , మధు కన్నార్పకుండా చూస్తూంటే సిగ్గుతో తొడలు ముడుచుకుంటూ కళ్లు పక్కకి తిప్పుకున్నానే!... అబ్బ...ఏం సైజులు భాభీ!... అంటూ ...వీ...టి...ని చెరో చేతిలోనూ ఇముడ్చుకుని...’ అంటూ తన గుబ్బలవైపు కనురెప్పలార్పి... ‘...కసుక్కున పిసికాడే!...టపటప లాడుతూ హుక్స్ అన్నీ ఒక్క సారి తెగిపోయి...ఒ...ళ్ళు... బైట పడింది...సిగ్గుతో చఛ్ఛిపోతూ బోర్లా తిరిగిపోయానే! ...’ అంది అక్క...
...అలాగే మీదడిపోయాడా?... లేకపోతే నిన్ను వెలకిలా తిప్పి ఎక్కిపోయాడా?...??...అన్నాను... ‘...ఎలా అయుంటుందని నీ ఉద్దేశ్యం?...’ అంది అక్క... ...మొదటిదే!...అన్నాను...
‘...ఎలా ఊహించగలిగావే?...’ అంది సుజాతక్క... ...ఎలాగేంటీ?...దాన్నీ అలాగే చేశాడు...డాగీ...తన ఫేవరెట్ పొజిషన్...నువ్వు కానీ!... అని తొందరపెట్టింది వకుళ...

‘...మొన్న మీ ఇంట్లో మదన్ కూడా ఇదే పేరు చెప్తూ ...చే...శా...డే నన్ను!...ఎందుకో...తేడాగా ఉన్నాయి...ఇద్దరి స్టైల్సూ...అయినా ఏంటో ఆ తప్పుడు పేరు!...డా...గీ...అంటూ...’ అంది సుజాతక్క...
...ఆడ కుక్కల్లాగానే కదమ్మా మనం...చే...యిం...చు...కుంట!...మదన్ జీజూ నిలబెట్టి ...చే...స్తా...డు... , మధు మంచం మీద వంగోబెట్టి ...చే...స్తా...డు... మొదటిది స్టాండింగ్ డాగీ...రెండోది... పధ్ధతైన డాగీ...తొందరగా కానీ...మేమిళ్ళకెళ్ళాలి...అన్నాను...
‘...సర్లే!...అడ్డు రాకండి మరి!... ’ అంటూ అందుకుని... మంచం మీద నే బోర్లా తిరిగిపోయానని చెప్పానా!...అలా తిరిగిపోయినా ఓరకంటితో మధు వైపు చూశాను ఏం చేస్తున్నాడా!...అని... అలవాటు లేని పంచని పరపరా విప్పి పక్కన పడేస్తున్నాడు నే చూసేసరికి... గబుక్కున కళ్ళు మూసుకున్నాను... పరుపు కిందికి కుంగేసరికి అర్థమైంది ...పోటు పడబోతూందని...

...ఏ తప్పుడు చోట పడుతుందో !...అని తిరగ బోయాను...అదెప్పుడూ ఉండేదేగా!...కొత్త పొజిషన్ చూడండి భాభీ!... అంటూ నా నడుం పట్టుకుని , నన్ను మళ్ళీ బోర్లా తిప్పి నా కాళ్లమధ్య సర్దుకున్నాడు...ఇలా...ఎలా...బాబూ!...అన్నానే...నిలబడనా!...అనడానికి మొహమాటమనిపించి...
...చిన్న పిల్లలు పాకే పొజిషన్ లోకి రా భాభీ!... అంటూ నా నడుముచ్చుకుని కొంచెం పైకెత్తుతూంటే ...మోకాళ్ళమీదా , మోచేతులమీదా పైకి లేచాను....తొడలు కాస్త విప్పుకో భాభీ!...అంటూ పిర్రల్ని కాస్త విడదీసి , తన మగతనం గుండుని నా రెమ్మలకి రుద్దుతూంటే...నేనే పిర్రల్ని కాస్త పైకెత్తాను... గుడ్!...అంటూ బలిసిన చిలగడ దుంపలాంటి తన మగతనాన్ని...కొసకంటా గెంటాడే వకుళా!... నీ మొగుడూ!!...’ అంటూ ఒళ్ళంతా కదిలిపోయేలా వణికి ఆగిపోయింది సుజాతక్క...బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...

...దాని గుబ్బల ఎగిసిపాటు చూస్తూ ఉండిపోయామే తప్ప...నేనూ ,వకుళా నోరిప్పలేదు...
‘...ఆ గెంటుకి జావకారిపోయి మంచం మీద బోర్లా పడిపోతూంటే...అప్పుడేనా భాభీ...కాస్త లేవండి... అని బుజ్జగిస్తూ తనే నా నడుముచ్చుకుని పైకి లేపి...ఎలాగో సత్తువ కూడగట్టుకుని మో చేతుల మీద లేచాను , ఇందాకట్లా!... మళ్ళీ నేను పడిపోకుండా , పిరుదుల దిగువన నా నడుం ని పట్టుకుని...ముందు నెమ్మదిగా మొదలెట్టి , ఆ పైన దున్నేస్పీడు పెంచాడు...అ...క్క...డ...బాగా తడిబారినా ఒళ్ళదిరిపోతూంటే పంటి బిగువున ఓర్చుకుంటూ ...నెమ్మదీ!...అని గొణిగాను...ఆవు పొదుగుల్లా ఊగి పోతూన్న ...వీ...టి...ని జబ్బల మధ్య నొక్కి పెడ్తూ...అంటూ తన స్థనాలవైపు రెప్పలార్పింది సుజాతక్క...
...ఊఁ...అన్నాం , నేనూ వకుళా...
‘...ఇ...వి ...అస్సలు కదలటంలేదంటే ...స్పీడు చాలటం లేదన్నమాట... అంటూ కసి కసిగా దంపడం మొదలెట్టాడు...అది తట్టుకోడానికి మోచేతుల్ని కాస్త ఎడం చేసేసరికి , తెగిపోయేలా ఊగిపోడం మొదలెట్టాయి...ఈ పాడు బంతులు...మొహానికి కొట్తుకోడం మొదలెట్టాయి అప్పుడప్పుడు... పట్టుకోడానికా!...చేతులు ఖాళీ లేవు...మొహం పక్కకి తిప్పుకున్నాను తప్పుకోడానికి...
...ఏమని వినిపించిందోగానీ నీ మొగుడికి... నా పెదాల్నందుకోడానికి ట్రై చేశాడు...ఇదెక్కడి బాధరా!...అనుకుంటూ మొహం పక్కకి తిప్పుకునేసరికి...అవి...ఇవ్వవు కదూ భాభీ!...అంటూ నా నడుం మీదున్న చేతుల్ని , ఎత్తుల మీదికి జార్చాడు...మీ ఆయనదీ పెద్ద పట్టే తల్లీ!... కుదుళ్ళదగ్గర్నుంచి అరచేతుల్లో ఇముడ్చుకుని కసి , కసి గా పిసికేస్తూ, ఆపకుండా ...దెం...గా...డే!..’... అంటూ ఆగిపోయింది...సుజాతక్క...
...కాసేపు దాన్ని ఆయాసం తీర్చుకోనిచ్చి...కానీ!...అన్నాను...

‘....ఇంతలో పుసుకూ , పుసుకూ మంటూ ...పా...డు... చప్పుడ్లు మొదలయ్యాయి!...కాసేపట్లో ...ఏ...వో...తుంపర్లు పెదాల మీద పడడం మొదలెట్టాయి....కొన నాలికతో పెదాలని తుడుచుకునేసరికి...పొద్దున్న మీ ఆయన చూపించిన రుచేనే సంధ్యా!...
...ఛీ!...అనుకుంటూ ముందుకి వాలిపోయాను..ఐనా మధు లింకు తెగనీకుండా, తనూ ముందుకు వాలిపోయి , మోచేతులమీద బరువాపుకుని , దు...న్ను...తూ...నే ఉన్నాడు...ఎన్ని సార్లు...ఎంతెంత కార్చేసుకున్నానో గానీ , గదంతా ...అ...దో... వాసన... నీ మొగుడి ...అ...ది... దోవ తప్పి నా తొడల్ని బంక బంక చెయ్యడం మొదలైంది...అయినా సర్దుకుని దంచుతూనే ఉన్నాడు...
ఇంకాసేపు , ఇదే పొజిషన్ లో ఉంటే...నా ఒళ్ళింకెంత ...బం...క బారుతుందో!...అనుకుని , తన...అ...ది...మరోసారి దోవ తప్పగానే , చటుక్కున వెలకిలా తిరిగిపోయి తన నడుంచుట్టూ తొడలు పెనవేసి గాఠ్ఠిగా కౌగిలించుకునేసరికి ...భా...భీ! ... అంటూ నన్నతుక్కుపోయి వే...ఢి...గా ...చిప్పిల్లిపోతూంటే నేను సొమ్మసిల్లిపోయానమ్మా!...’ అంటూ ఆగిపోయింది సుజాతక్క...తొడల మధ్య రెండరచేతులూ దోపుకుని...
...ఎంత సేపుతరవాత లేచావేంటీ!...అన్నాను...

‘...ఏమో!...టైం చూడలేదుగానీ...నే చేసిన పిచ్చిపని వల్ల మరో రెండు నిముషాల్లో ...వా...యిం...పు మొదలైపోయింది...’ అందది మెలికలు తిరిగిపోతూ
... ‘...ఏం చేశావేంటీ!...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలంటూ మంచం మీంచి లేస్తూన్న మా ఆయన ...దా...న్ని...పట్టుకుని ...ఆపావా!...’ అంది వకుళ...
‘...అంత సిగ్గు లేని దాన్ననుకున్నావా నన్నూ!?...’ అంటూ ఖస్సుమంది సుజాతక్క... ...నవ్వుతాలకందిలే!...ఏం చేశావో చెప్పు...అంటూ నేను దాన్ని దువ్వింతరవాత ... ‘...అనుకోకుండా అంతపనీ జరిగిపోయిందమ్మా!...’ అంటూ ఒప్పుకుంది సుజాతక్క ...నే చెప్పలే!...అన్నట్లుగా చూపుడు వేలూపుతూ నవ్వింది వకుళ...ఊరుకోమన్నట్లుగా దానికి సైగ చేసి , అదెలా జరిగిందీ!?... అన్నాను మెత్తగా...
‘...నా కుడి తొడ మీద ...ఏదో...తడిగా...తగిలేసరికి మెలుకువొచ్చింది... నా ఎడం పక్క కాస్త దూరంలో మధు పుట్టిన వాడు పుట్టినట్లుగా సన్నటి గుర్రెడుతూ నిద్దరౌతున్నాడు ... అతగాడి ఓ తొడ నా నడుం మీదుంది...రెండర చేతులూ ...వీ...టి...ని పట్టుకునున్నాయి...’ అంటూ తన రొమ్ముల వైపు కళ్ళార్పి...

‘...మెలుకువ తెప్పిస్తే మళ్ళీ ...దంపుడు...మొదలౌతుందేమో!...అనుకుని కాసేపు కదలకుండా అలాగే ఉన్నానే...నా ఎడం తొడ మీద త...డి... పెరుగుతున్నా ఓర్చుకుంటూ... ఇంతలో మీటింగ్ కి టైమ్ అయిపోతుందేమో ...గడియారం చూద్దాం!...అనుకుంటే , అది నా వెనకవైపుంది ...
...నెమ్మదిగా , నా నడుం మీద వెచ్చటి దూలంలా పడున్న మధు తొడని రెండు చేతుల్తోనూ పైకెత్తి ...నెమ్మదిగా పక్కకి జరిగి... టైం చూశాను...’ అంటూ కంటిన్యూ చేసింది...
...ఊఁ... కొట్టాం ఇద్దరం...
...పావుతక్కువ పది...నెమ్మదిగా లేపాలి...ఇతగాడ్ని...అదీ తన చేతికంకనంత దూరం నుంచి!...అనుకుంటూంటే ...నా తొడ మీంచి ...చిక్కటి ...జిగట... నెమ్మదిగా కిందికి జారడం మొదలైంది...చేతికందిన ...ఏదో...మెత్తటి బట్ట తో ...ఆ ...తడి...ని తుడుచుకుని , దాంతోనే నా...తొడల మధ్య ఒత్తుకుంటూంటే ఏదో ఇనపదానిలా గుచ్చుకుంది...ఏంటా అదీ!... అని చూద్దునుగదా!...అది నా బ్లౌజు...గుచ్చుకున్నది బ్లౌజ్ హుక్కు...సర్లే...లేచి ఏదో చుట్టుకోవచ్చు...అనుకుని నెమ్మదిగా లేస్తూ కుడి పక్కకి చూశేసరికి ...మీ ఆయన ...అ...ది...కనిపించిందే వకూ!...

...నన్నంత సేపు ...దు...న్ని...అలిసిపోయినా...ఇంకా ఓ మోస్తర బిగువుతో ... బియ్యపు పిండిలో పడ్డ చిలగడ దుంపలా బెడ్ షీట్ మీద అలవోకగా ఆని ఉంది...ఏంటా ...దా...ని...కి... అంటుకున్నదీ?...అని జాగ్రత్తగా చూశా...అప్పుడర్థమైంది...అది మా ఇద్దరి...త...డీ!...అని...
...సిగ్గుతో చూపు తిప్పుకుంటూంటే గుండు లోంచి...ఇంకా చుక్కలు చుక్కలుగా బెడ్ షీట్ మీద పడుతూన్న వీర్యం... కనిపించింది...వేస్ట్ అయిపోతుందే!...అని మనస్సు చివుక్కుమనిపించింది...’ అని , ఙ్ఞాపకాల్లో తేలిపోతూ ఓ లిప్త ఆగింది సుజాతక్క...

...వేస్ట్ అయిపోడమేంటీ?... అని వకుళ అంటూన్నా వినిపించుకోకుండా...
‘... అదంతా...బెడ్ షీట్లోంచి పరుపులోకి ఇంకదు కదా!...అనుకుని నా బ్లౌజులో ఓ భాగాన్ని గుండు కిందికి జాగ్రత్తగా తోసి ఊపిరి పీల్చుకుంటూంటే ...దీనికి తోడు ...లేస్తూంటే ఇతగాడి...దా...ని...కి... అంటిన మా జాయంటు...తడి...కూడా జేరితే!... ...ఆ చెమ్మ తగిలి...కొత్త పరుపు!... అప్పుడే ఏంటిదీ!?...అని రాత్రికి మీ బావ అడుగుతే?...
ఏం చెప్పాలా!... అనుకుని... ఆఁ... జాయెంటు త...డి...ని... తుడిస్తే పోలా!...అనిపించి ...నెమ్మదిగా ఆ పని చేశానమ్మా!... అంతే!!... మళ్ళీ గాలి పోసుకుందది...నీ మొగుడు కొద్దిగా కదిలాడు...కొంప ములిగింది... అనుకుంటూ నేను జరగబోతూంటే ... వీ...టి... మీద...వేళ్ళ పట్టు బిగిసింది...’ అంటూ ముసిముసి నవ్వుల్తో తన చను మొవలు నిమురుకుంది సుజాతక్క...
...నెమ్మదిగా వేళ్ళల్లోంచి లాక్కోలేక పోయావా!?...అన్నాను ...
...‘...ఆ పని చేస్తేనే తల్లీ!...వీటికీ గతి పడత!...’ అందది జీరగా...
...మెలి పెట్టేశాడా!... అన్నాను కసెక్కిపోతూంటే...

‘...ఒక్క మెలి పెట్టడమేనా!...ఆ ఊతంతో నన్ను దగ్గరకి లాక్కుని మీదెక్కి పోయాడు...’...అంది సుజాతక్క బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
...ఒద్దని చెప్పి తొడల్ని ముడుచుకోలేకపోయావా?... అంది వకుళ...
‘...వినే ఘటమేనా నీ మొగుడూ! ...మద్ది మానుల్లాంటి తొడలాయిరి అతడివి... దానికి తోడు వాటి మీద దట్టమైన జుత్తూ!...వాటిని పొత్తి కడుపు దగ్గర మొదలెట్టి , మోకాళ్ళదాకా రుద్దుతే... తొడలు పుస్తకంలా విప్పుకోని ఆడదాన్ని చూపిస్తే చెవిచ్చుకుంటాను...’ అని సవాలు చేసింది సుజాతక్క
...ఎవరో ఎందుకూ?...నేనే ఉన్నాను...నీ చెవి నాకేం అక్కర్లేదుగానీ , దానికున్న డైమండ్ దుద్దు ఇటు పడేయ్...అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...‘...పన్నెండేళ్లు కాపురం చేసి , అతగాడికి ఇద్దరు పిల్లల్ని కన్నతరవాతకూడా అలవాటు కాదేంటీ?...నా ఉద్దేశ్యం...అప్పుడప్పుడు కలుసుకునే ఆడదని...’ అంది సుజాతక్క...దుద్దుని సవిరించుకుంటూ...

...దాని మొహం!...అదీ ఆగలేదూ...నేనూ సాక్ష్యం!...ఆ విషయం పక్కన పెట్టి జరిగింది చెప్పు!... అన్నాను , సుజాతక్కని మళ్ళీ లైన్ మీదికి లాక్కొస్తూ!...
‘...ఏవుందీ చెప్పడానికీ!... క్షణాలమీద నన్ను లొంగదీసుకుని , ఇష్టమైన్నట్లు నన్ను నలిపేసి , చిత్తమున్నంత సేపు దున్ని , ఇంకో సోలెడు వీర్యం నా...లో...తు...ల్లో... ఒలకబోసి నిద్దరోతున్నట్లు కళ్ళు మూసుకున్నాడు... టైమ్ చూశాను ...పది దాటింది...
...దొంగ నిద్ర...నమ్మకూడదు!...తనే లేస్తాడు కాసేపట్లో!...అనుకుంటూ చప్పుడు చెయ్యకుండా మంచం మీదనుంచి దిగి బాత్రూం లోకి దూరాను... అక్కడ ఉన్నబట్టలేసుకుని బైటికొచ్చేసరికి మధు పాంటూ , షర్టూ , నేల మీద పడున్నాయి...
...మీటింగ్ కి వెళ్ళాలికదా పాపం...అనుకుంటూ వాటిని తీసి హాంగర్ కి తగిలించి ఓ అల్మారా హాండిల్ కి తగిలిస్తూంటే చప్పుడైంది...దాంతో కళ్ళు తెరిచాడమ్మా మీ ఆయన!...వాట్లో మెరిసిన పశువాంఛ చూశేసరికి నా గుండెలు జారి పోయాయి...ఎందుకా!...అనుకుంటూ నే కట్టుకున్న బట్టలవైపు చూసుకున్నాను...పల్చటి చీరా , బ్లౌజూ మాత్రమే ఉన్నాయి నా ఒంటిమీద ...ఆమాత్రపు పైటకూడా పక్కకి తొలిగిందేమో!...ముప్పాతిక వంతు ఒళ్ళు కనిపిస్తూనే ఉంది
...తను మంచం దిగుతూంటే ఓరగా తన మొలవైపు చూశాను...గుండెలు దడదడ లాడాయి...అప్పుడే నిగిడిపోయుంది... నీ మొగుడి...అ...ది.. ...తట్టుకోలేను మరో...వాయింపు ... తప్పించుకోవాలి ఎలాగైనా! అనుకుని , ఎక్కడున్నానా!...అని చూసుకున్నాను...ఇద్దరం మంచానికి చెరోవైపూ ఉన్నాం...తలుపు తన వెనక ఉంది...

...ప్లీజ్ భాభీ!.... ఐదే ఐదు నిముషాలు...అంటూ నన్ను పట్టుకోడానికి ట్రై చేశాడు...
...ఊఁహూఁ... అంటూ తనమీంచి చూపు తిప్పకుండా మంచం చుట్టూ కదిలాను... నేను తలుపువైపుకి రాగానే పారిపోతానని గ్రహించి మంచం మీద వెలకిలా పడిపోయి నా వైపు చేతులు విసిరాడు... ఎంత తొందరగా వెనక్కి జరిగినా , ఇ...వి...’ అంటూ తన చను మొనల్ని మళ్ళీ రుద్దుకుని ...‘...నీ మొగుడి వేళ్ళకి చిక్కిపోయాయే వకూ!...భగవంతుడు నా పక్షాన్న ఉండడంతో ...వా...ట్ని...విడిపించుకుని గదిలోంచి బైట పడగలిగాననుకో!...తరవాతది నీకు తెలిసిందే!...’ అని ముగించింది సుజాతక్క...
...కందిపోయిన దాని మొహాన్నీ , బరువుగా కదులుతూన్న దాని రొమ్ముల్నీ , కాసేపు కన్నార్పకుండా చూసి...బావెప్పుడొస్తున్నాడే అక్కా!...రేపా!...ఎల్లుండా!!...అంది వకుళ ...
‘...ఎందుకూ!...’ అంది సుజాతక్క...
...టైం ఉంటే చెప్పు...పిల్లల్ని సంధ్యకి అప్పజెప్పి , మధునీ , వికాస్ నీ ఇక్కడికి తీసుకొస్తా...జోడు గుఱ్ఱాల స్వారీ కూడా రుచి చూద్దూగాని!...అంది వకుళ చిలిపిగా...

‘...అంటే!...ఇద్దరూ వంతులేసుకుని వాయిస్తారా!?...’ అంది సుజాతక్క...కళ్ళు పెద్దవి చేసి , కుడిచేత్తో రొమ్ముల మధ్య ఒత్తుకుంటూ!...
...అలాగూ చేస్తారు...నువ్వు సరే నంటే ఒకే సారీ చేస్తారు!... అంది వకుళ...
‘...ఛీ!...’ అంటూ చివుక్కున లేచి ...‘...నీ నోటికి శుద్ధీ , బుర్రలో బుధ్ధీ లేదే!..అ...లా...ఐతే...చ...చ్చి... పోనూ!?...’ అని సుజాతక్క అంటూంటే మాఇద్దరి మొబైల్సూ మోగాయొక్కసారే...

మొబైల్ లో ఫొటో కనిపించగానే...మన జాయెంటు మొగుడు... అన్నాం ఇద్దరం ఒక్కసారే...

... నాక్కాదేంటీ!... అని సిగ్గుపడిపోతూ ...‘...కాఫీ తెస్తానుండండి...’ అని సుజాతక్క వంటింటివైపు బయల్దేరింది...మేమిద్దరం చెరో వైపూ వెళ్ళాం , మాట్లాడడానికి...
...ఏంటి వికాస్!?...అన్నాను... ‘...మధు మన పిల్లల్ని దింపుతూంటే నేనూ ఇంటికొచ్చాను...పొద్దున్న జరిగింది చెప్పాడులే!...నువ్వూ , వకుళా మీ సుజాతక్కింట్లో ఉన్నార్ట కదా!...పిల్లల్ని నే చూసుకుంటాలే! ... విశ్రాంతిగా వివరాలు తెలుకుని రా!... రాత్రి వెచ్చగా చెబ్దూగాని...వీకెండ్ కూడానూ...జాగారం చెయ్యచ్చు!!...’ అన్నాడు కొంటెగా...
...తొందరగానే వచ్చేస్తాలే!...అని కట్ చేస్తూంటే ...వచ్చీమంటున్నాడా!?...అంది వకుళ...
...ఇంకేవంటాడేంటీ!... మధు కూడా అదేగా అంట!?... అన్నాను...సోఫాలవైపు దారితీస్తూ...
...ఆఁ...నీ పిల్లల్ని వికాస్ కి అప్పగించి , మీ ఇంట్లో టీ తాగుతూ...అతడి రా...త్రి వివరాలు తెలుసుకుని , తన పొద్దున్న... వివ...రాలు చెప్పి , ఇంటికెళ్తున్నాడట...ఇక్కడ విశేషాలు తెలుసుకురా!...వీకెండ్ కదా! వెచ్చగా చెబ్దూగాని!... అన్నాడే... అంది వకుళ...
...అది ...తప్ప మరో దృష్టి ఉండదు కదా!...ఈ మగాళ్లకి ... అనుకుంటూ నేనూ ,వకుళా సోఫాల్లో సెటిలయ్యేసరికి కాఫీ ట్రే పుచ్చుకుని అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ వస్తూంది సుజాతక్క...

‘...అలా నడుస్తున్నావేంటే!...’ అంటూ ఎదురెళ్ళి దాని చేతిలో ట్రే అందుకున్నాను...
...‘...ఇంకెలా నడుస్తానూ!...’ అంటూ సుజాతక్క బరువుగా కూర్చుంటూంటే ... చెప్పడం మర్చిపోయా!...నీకు సారీ చెప్పమన్నాడమ్మా మధు!...అంది వకుళ... వికాస్ కూడానూ!...అంటూ జత కలిపాను...

‘...ఆఁ...చేసే...వన్నీ చేసి...సారీలొకటీ!...’ అంది సుజాతక్క...మాకు కాఫీకప్పులిస్తూ ...
...అవునూ! ...ఇందాకా ...వేస్ట్ అయిపోతుందే!...అని మనస్సు చివుక్కుమనిపించింది... అన్నావ్!... ఏంటదీ!...అంది వకుళ...
‘...దేనికన్నానూ!...’ అంటూ కాసేపు ఆలోచించించి , గుర్తు రావడం తో ‘...ఏదో లేద్దూ!...పోనీండి!!...’ అంది సుజాతక్క , బుగ్గలు ఎఱ్ఱబడుతూంటే!...
...చెప్పచ్చుగా!...అని దాన్ని దువ్వాను...
‘... మధు... వి...వేస్టవుతూంటే!...’ అని సగంలో ఆపేసిందది సిగ్గు పడిపోతూ...
...ఏంటా వేస్టైనవీ!?...అంది వకుళ వదలకుండా!...
‘...దీనింట్లో జాగ్రత్త పడ్డాలే!...’ అంటూ నన్ను చూపించి , ‘... మీ ఆయన విత్తనాలు...పడవలసిన పడకుండా పరుపు మీద పడుతుంటే అనిపించదేంటీ!...’ అందది కోపంగా
...లీటర్లు లీటర్లేం అక్కర్లేదులే!... పసున్న పది బొట్లు చాలు...అన్నాను... ... కాప్సూలేసుకోలేదు...డబల్ గర్భాదానమైపోగల్దు...ఏవనుకుంటున్నావో!...’ అంది వకుళ కసిగా!...

‘...నీ మాట నిజం కావాలనే కోరుకుంటున్నానమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
‘...బావకి తెలిస్తే ఏమౌతుందో తెలిసే మాట్లాడుతున్నావా...?!... అన్నాను...
‘... నేనూ , మీ బావా కోరుకుంటూన్నదే ఇది...’ అంది సుజాతక్క వెంటనే... ...కాసేపు అవాక్కైపోయాం...నేనూ , వకుళా!..

‘...మీకు తెలుసో తెలీదో!... మీ బావ విత్తనం నాకు సరిపోదట...’ అందది , మేము మాట్లాడలేకపోవడం చూసి...
...నాకు తెలీదా సంగతి...అని ఒప్పేసుకుంది వకుళ...చూచాయగా ఆ మాట నే విన్నా పైకి ఒప్పుకోడం ఇష్టం లేక ...నాకూనూ!... మరి అమలా , విమలాలు...!?..అన్నాను , ...దాని కవలపిల్లల్ని గుర్తు చేస్తూ...
‘...నా ఉద్దేశ్యం...వాళ్ళు మా మరిది విత్తనాలు...కానీ మీ బావ ఉద్దేశ్యం ఏంటో తెలుసునా!...’ అని మా రియాక్షన్ కోసం ఆగింది సుజాతక్క... .
...తెలీదన్నట్లుగా తలలు అడ్డంగా ఊపాం...
‘...తన విత్తనానికి తోడు మరో మగాడిది ఉంటే నాకు సంతానం కలుగుతుందని తన ఉద్దేశ్యం...’ అందది... ...ఛస్తే జరగదలా!... అని టీ పాయ్ ని గుద్ది మరీ చెప్పింది వకుళ...

‘... నా అభిప్రాయం కూడా అదే!... డొంకతిరుగుడుగా చెప్పినా మీ బావ ఒప్పుకోడే!... చామనచాయగా ఉన్న విమల తన తమ్ముడి విత్తనమనీ , తెల్లటి అమల తనదనీ , మీ బావ అభిప్రాయం!... అంతేకాదు... అజయ్ ... అదే మా మరిది పిల్లల్లో తెల్లగా ఉండే పెద్దాడు , మీ బావ సంతానమనీ , ...కాస్త రంగు తక్కువుండే విజయ్ తన మొగుడి విత్తనమనీ రమ , ...అదే నా తోడి కోడలు... అభిప్రాయం కూడానూ...’ అందది...
‘...నీ మొహంలా ఉంది ...అలా జరగదు...’ అంది వకుళ మరోసారి...
‘...అలా తీసి పారేయకు...డైజ్వోటిక్ ట్విన్స్...(Dizygotic twins)... అని ఒక రకపు కవలలుంటారుట!...’ అని నే చెప్తూండగానే ...ఏంటో వాళ్ళ ప్రత్యేకత!... అంది వకుళ
...చెప్తున్నాగా...వినూ!...ఒక స్త్రీకి ఒక కాన్పులో వేరు వేరు తండ్రులద్వారా కలిగిన సంతానాన్ని ఆ పేరుతో పిలుస్తారు...కావలిస్తే నెట్ లో చూడు...వీళ్ళ కేసు అటువంటిదో ,కాదో నే చెప్పలేను...ఒక విషయం... అటువంటి కేసులు చాలా, చాలా తక్కువ... అన్నాను...
...ఎవరం మాట్లాడలేదు , కాసేపు...
...సంతానం విషయంలో నమ్మకం ప్రధానం... అంది వకుళ... మళ్ళీ మౌనం...
...అసలు ఇదంతా ఎలా జరిగిందీ?...అన్నాను...

‘...మీ బావా ,అతడి తమ్ముడూ ఐడెంటికల్ ట్విన్స్ అని తెలుసుగా!...కాస్త రంగే తేడా!...మీ బావ కాస్త తెలుపు... మా మరిది చామనచాయ...అప్పటికీ పెళ్ళికి ముందు మీసం పెంచాడు...ఎందుకైనా మంచిదని... తెలుసుగా! ...అన్నదమ్ములిద్దరికీ పెళ్ళిళ్ళు ఒకే సారి అయ్యాయనీ!...ఇంచుమించు వెంటనే మా మరిది యు.కె... వెళ్ళిపోయాడు భార్య తో సహా...మరో రెండేళ్లకి మీ బావ ఆఫీసు ట్రిప్ మీద యూరప్ వెళ్తూ నన్నూ తీసికెళ్ళారు...తన తమ్ముడ్ని చూసొద్దాం అంటూ...
...వాళ్ళ దగ్గరకెళ్ళినపుడు జరిగిందిది... కారణమూ ఉందిలే!...అక్కడికెళ్ళింతరవాత మా మరిది తెల్లబడ్డాడు!...పైగా మీసం తీశేశాడు కూడానూ...దాంతో జరిగిందా పొరపాటు...’ అంది సుజాతక్క...
‘...నేనొప్పనా మాట!...నువ్వూ, నీ తోడికోడలూ తికమక పడినా , మగాళ్లకి తెలుసుగా!...ఎవరి భార్యలెవరో?...’ అంటూ లాజిక్ ఉపయోగించింది వకుళ...
...‘...తరవాత మాకూ అర్థమైందిలే...అన్నదమ్ములకి ఇటువంటి ...తప్పుడు...కోరికుండడంతో కావాలనే నాటకాలాడారని!...ఎలాగూ ...తప్పు...జరిగిందికదా!...ఉన్న నాలుగు రోజులూ ఇలాగే...కానిస్తే తప్పేంటీ!... అని వాళ్ళు బ్రతిమాలితే , బుధ్ధి తక్కువై ఒప్పుకున్నామమ్మా , నేనూ , రమా!..
ఇంకేముందీ!...ఇద్దరం ఒకే సారి నెల తప్పాం... అంది సుజాతక్క...
‘...మన చిన్నప్పటి ఓ కత్తి యుధ్ధం సినిమాలో చూపించారే... కవలల్లో ఈ లక్షణముండడం!...అవకాశముందన్నమాట...అటువంటి దానికి!...పోస్ట్ డాక్టరల్ వర్క్ కి పనికొస్తుందీ టాపిక్!...’ అంది వకుళ , అల్లరిగా...

‘...ఆ పని చెయ్యకు తల్లీ!...కవలలందరూ యుధ్ధానికొస్తారు నీ మీదకి!... అని వకుళని ఆపి ...అక్కా!...ఇద్దరాడపిల్లలున్నారుగా చాలదా!...అంటే బావేమంటాడే!!’ అన్నాను...
‘...మగ పిల్లలుంటే బాగుంటుందని అంటాడు... నాదీ అదే కోరికనుకో!...’ అంటూ బైట పడింది సుజాతక్క...
...ఆ అభిప్రాయమే ఉంటే మళ్ళీ మీ మరిదీ వాళ్లతోనే ట్రై చెయ్యవలసింది...అలవాటైన కేసేగా!... అంది వకుళ....
...‘...అదీ జరిగింది ఓ రెండు సార్లు...రెండోసారి తిరిగొచ్చేస్తూంటే చల్లగా బైట పడ్డారు...రెండేళ్ళ క్రితమే ఇద్దరం స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నామని!...’ అంది సుజాతక్క...
ఒకళ్ళు చేయించుకుంటే చాలుగా!...ఇద్దరూ ఎందుకూ?... అంది వకుళ కాస్త ఫోర్సుగా!... ...మన మొగుళ్ళ నస మర్చిపోయావా!?... అన్నాను నేనింకాస్త ఫోర్సుగా...
...సర్లే!...ఇంకెవరితోనూ ట్రై చెయ్యలేదా!?... అంది వకుళ...‘...సరైన కేసుల్ని ఎన్నుకోవాలి కదా!...మరో రెండు సేఫ్ పార్టీలు దొరికినా ఫలితం దక్కలేదు...’ అంది సుజాతక్క...
...అటువంటప్పుడు , నామొగుడ్నో, దాని మొగుడ్నో...ఎవరో ఒకర్ని బావకి తోడుగా తీసుకోవాలిగానీ ... ఇద్దర్నీ ఎందుకు తీసుకున్నావ్?... అని నిలదీసింది వకుళ...

...‘...ఓ మాట చెప్పనా!...ఆ ...పని...తనం...కి లోటు లేక పోయినా...ఈ మధ్య మీ బావ విత్తనాల్లో పస తక్కువైపోయిందని అనిపిస్తూందే నాకు!...చాలా కాలం నుంచీ ట్రై చేస్తున్నామని చెప్పాగా! ... ఇంకో విషయం...ఎందుకో నాకు జోడువిత్తనాలు తప్ప , ఒంటివి పనిచేయవేమో అనిపించింది మనసుకి ... నచ్చిన జోడుగుఱ్ఱాలుదొరికాయి , నాకూ ముఫ్ఫైఏడేళ్ళు దాటుతున్నాయి...ఎంతకాలమీ వెతుకులాట!... అయితే గియితే ఈ సారే కావాలి... అనిపించి ఈ పని చేశానమ్మా!...’ అంది సుజాతక్క...
...గొప్పపని చేశావులే!... అన్నాను వెక్కిరింపుగా... అదేం మాట్లాడలేదు ... అవునూ... ఇద్దరి...దీ , చూశావ్ గా!...ఎవ...రిది...ఎలా ఉందీ!?... అంది వకుళ కొంటెనవ్వుతో...
‘...ఏంటా సిగ్గు మాలిన ప్రశ్నా!...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...ఊరుకోవే!... అంటూ వకుళని ఆపి ... ఎందుకైనా మంచిది!...వచ్చాక ... బావతో కూడా!... అంటూ వాక్యం పూర్తి చెయ్యకుండా విదిలేశాను...
‘...దానికేమీలోటు లేదమ్మా!...ఓరోజు తప్పిపోతే మర్నాడు రెట్టింపు కోటాయే!...కాకపోతే ... అన్ని వైపులా...సాగ...దీశేశారుగా...మీ వాళ్ళూ! మీ బావకి గోడలు తగలవేమో!... అని భయం గా ఉంది...’ అంది సుజాతక్క...
...అదే నేనడుగుత!...ఎవరు...ఎటేపు...ఎంతగా సాగదీశారూ!... అని... అంది వకుళ ...‘...ఛీ!...పోవే!!...’ అంది సుజాతక్క ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ... చెప్పచ్చు కదమ్మా!...అన్నాను మూడ్ లోకొచ్చిందని గ్రహించి...
‘...మీ ఆయనేమో పక్కలకి ఎక్కువగా...దీని మొగుడు , అన్ని వైపులకీ సమానంగా...’ అని అరచేతుల్లో మొహం దాచుకుంది సుజాతక్క...
...నేనూ , వకుళా హై - ఫై కొట్టుకున్నాం ...

...ఆ చప్పుడు కి తలెత్తి ... ‘...ఓ పక్క ...సా...గి...పోయి నే ఛస్తూంటే...దేనికీ ...ఆ సిగ్గుమాలిన సంబడం!...మా మొగుళ్ళే కదా... ఈ ఘనకార్యం చేస్త ...అనా!?...’ అంది సుజాతక్క కోపంగా...
...అహాఁ...అదికాదులే!... మా అభిప్రాయాలని ధృవీకరించినందుకు!... అన్నాను నేను... అవును...ఇక ...సా...గు...దలంటావా! దానికి Kegel Excercises నేర్పిస్తాంగా!... అంది వకుళ ...హాల్లో ఉన్న డెస్క్ టాప్ వైపు వెళ్తూ... ‘...ఏంటవీ!?...’ అంది సుజాతక్క...
...చూస్తావ్ గా!... అంటూ ఓ సెర్చి సైటు ఓపెన్ చేసి ఆ ఎక్సర్సైజుల పేజీ ఓపెన్ చేసిచ్చింది... అది చదువుతూంటే...ఆపైన పధ్ధతి వివరించే వీడియో చూస్తూంటే సుజాతక్క మొహంలో రంగులు మారాయి...ఛీ!... అందది...ఆఖరికి...
...ఛీ ఏంటీ?.. డెలివరీ తరవాత మనలాంటి పిల్లల తల్లులు చేయవలసినవి... ఇవి జాగ్రత్తగా ప్రాక్టీస్ చేస్తే....వదులు...ఐపోయిందనే భయం ఉండదు... అంది వకుళ...

...అంతే కాదు...ఏ సైజు మగాడితో అయినా...కన్నెపిల్లలా ఫీల్ అవుతాం...అన్నాను...
‘...నిజమా!... ఐతే చేస్తాలే!...ఇవాల్టికేదోవిధంగా మానేజ్ చేసుకోవాలి...మీ బావని...’ అని సుజాతక్క అంటూంటే , ... వకుళకి మధు ఫోను...ఐదునిముషాల్లో అక్కడుంటాను , బైటికి రమ్మంటూ...
...నడు... అంటూ లేచింది వకుళ...బాత్ రూం కి వెళ్ళొస్తానని అటెళ్ళాను...నేను బైటికొచ్చేసరికి ఇద్దరూ ఏదో గుసగుసలాడుతున్నారు...ఏదోలే!...అనుకుని , నా బాగూ , వగైరాలు తీసుకుని బైల్దేరుతూ ...బైటిదాకా రావా!... అన్నాను సుజాతక్కతో...
...‘...ఓ నాలుగురోజులదాకా మీ మొగుళ్ళ మొహాలు చూడలేను బాబూ!...’ అంది సుజాతక్క , మొహం కందగడ్డలా చేసుకుని... ...నవ్వుకుని బయల్దేరాను...
...రోజూ కాలేజీ లో కలుస్తూనే ఉన్నా విశ్రాంతిగా మాట్లాడుకోడానికి ఓ నాలుగు రోజులదాకా వీలు కాలేదు...తన వర్క్ ఐపోగానే మా లాబ్ కి వచ్చింది వకుళ...‘...ఏవంటూంది సుజాతక్క...’ అంటూ...
...నిన్న రాత్రి తొమ్మిదౌతూండగా ఫోన్ చేసింది ... కాసేపు పిచ్చాపాటీ తరవాత...వచ్చాడా బావ!?...అన్నాను...
‘...ఆఁ...వచ్చాడు , పదింటికి...పిల్లలెలాఉన్నారూ! , ఎప్పుడు తీసుకొద్దాం వాళ్ళనీ!?... అని అడుగుతూంటే , పొడి మాటల్తో సమాధానాలు చెప్తూ బట్టలు మార్చుకుని , పక్కెక్కడానికి సిధ్ధమైపోయాడు...మాటా, మంతీ లేకుండా , ఎంతసేపూ ఇదే యావా?...అని గునుస్తూ , మధ్యమధ్యలో నిష్టూరుస్తూ , మీ బావని ఎలాగో మేనేజ్ చేశాగానీ... పెద్దగా పని చెయ్యలేదే ఆ ఎక్సర్సైజూ!...’ అందది...
...మేం వెళ్లగానే మొదలెట్టావేంటీ?...అన్నాను ... అవునంది...

...నయం!... క్షణాలమీద ముడుచుకు పోతుందనుకున్నావా! ...అలా ...చేస్తూ ఉండాలి...ఓ నెల్రోజుల తరవాత గుణం కనిపించచ్చు... అన్నాను...
... ‘...అయినా ఇప్పడ్నీంచే ఎందుకే! ... పదినెలల తరవాత ఎలాగూ తప్పదుగా!...’ అందమ్మా సుజాతక్క!...
...అప్పుడే వేవిళ్ళొచ్చేసినట్లు మాట్లాడతావేంటీ?...అవుతుందో , కాదో!...ఈలోగా బావని మానేజ్ చెయ్యాలిగా!... ప్రాక్టీసు అవుతుంది ... అని ఒప్పించా! , ... అవునూ!...ఆరోజు ఏదో చెప్తూ ఆపేశావేంటీ!?... అన్నాను...
‘...అదా!...నువ్వు బాత్రూం లోకెళ్ళగానే... వకూ!...జోడు గుర్రాల స్వారీ...అన్నావ్ కదా ఇందాకా!...అది నిజంగా సాధ్యమా?...’ అని అడిగిందే!... అబ్బ!...ఎంత కోరిక దీనికి!... అనుకుని , ...ఆ పని చేస్తే , ఇవాళ నాటుకున్న విత్తనాలు జారిపోయే ప్రమాదముందే అక్కా!... అని భయపెట్టాను...నమ్మిందో లేదో గానీ , ఇంతలో నువ్వు బైటికొచ్చావ్...బహుశా ఆ ప్రయత్నం మానుకుందేమో!... తనదగ్గర్నుంచేమీ ఫోన్ లేదు...’ అంది వకుళ...
...అంటే ఇది చాలా సీరియస్ గా ఉందన్నమాట ... మగ సంతానం కోసం!...పనౌతుందో కాదో!...అన్నాను ...
‘... ఆడదానిలో సంతానేచ్చ బలంగా ఉన్నపుడు ...ప...స.... ఉన్నమొగాడితో కలిస్తే...పనైపోతుందని ఓ సిధ్ధాంతం... ...సుజాతక్క ఒకడు కాదు...ఇద్దరటువంటి మగాళ్లతో కలిసింది... పనైపోవాలి మరి!...’ అంది వకుళ...
‘...మంచిదేగా!...దాని మాటల ప్రకారం , బావకీ అభ్యంతరం ఉన్నట్లు లేదు... చూద్దాం!...’ అన్నాను...వకుళ బుర్రూపింది , అవునన్నట్లుగా
...ఇద్దరం కాసేపు మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం...

‘...ఏంటాలోచిస్తున్నావ్!...మన గతేంటా అనా!...’ అంది వకుళ...
...అంతేగా!...మళ్ళీ పీరియడ్సు మొదలయ్యేదాకా టెన్షనే!... అన్నాను...
‘...అక్కడికి నాకు లేనట్టూ!...ఒకవేళ నెల తప్పితే...ఎ...వ...రి... వల్లా... అని?!....’ అంది వకుళ
... సరసుల్ని లెక్కెట్టుకుందామేంటీ...నీమొగుడూ , నా మొగుడూ , మిళింద్ గాడూ , వాసూ....అని నే మొదలెడితే...
‘...మదన్ జీజూ , కుమార్ బావా , ప్రొఫెసరూ!...’ అని పూర్తి చేసి....‘...వీళ్లల్లో ఎవరివల్లా!...అని నా ప్రశ్న....’ అంది వకుళ...
...లిస్టులోంచి వాసూ , మదన్ జీజూ , కుమార్ బావ ,ప్రొఫెసర్ ల ని తీసేయచ్చనుకుంటాను...ఏవంటావ్!?... అంటూ దాని మొహం చూశాను...
...‘...అవును , మా నాన్న ఎప్పుడో స్టెరిలైజ్ చేయించుకున్నాడని సుధ చెప్పినట్లు గుర్తు!...’... అంది వకుళ...
... మదన్ జీజూ , పొఫెసరూ మాంఛి ప...ని...వాళ్ళే ఐనా విత్తనాల దగ్గరకొచ్చేసరికి కుమార్ బావ టైపా !...అనిపిస్తూంది...అని వెయిట్ చేశాను...
‘...ఒప్పుకుంటాను...అయితే ఏంటీ!?...’ అంది వకుళ
...అక్కడికే వస్తున్నా...ఇక మిగిలింది , మన మొగుళ్ళూ , ఆ మిళింద్ గాడూనూ... వాడితో ఓ రెండు మూడు సార్లేగా ...చే...యిం...చు...కుంట!...అంచేత మన మొగుళ్ళ విత్తనాలే అటూ, ఇటూ అయితే పోయిందేమిటీ... అన్నాను...
‘....దాని సమస్యలు వేరే!...తరవాత ఆలోచిద్దాం... ముందో మాట చెప్పనా!...’ అంది వకుళ...
...ఊఁ!... అన్నాను
‘...ఆడది హీట్స్ లో ఉన్న రోజున మనసుకి నచ్చిన మగాడితో రమిస్తే , వాడి విత్తనం వెంటనే నాటుకుంటుందని ఓ థియరీ ఉందే!...’ అందది...
...అసలే భయపడి ఛస్తూంటే ఏంటే ఆ దిక్కుమాలిన థియరీలూ!... అని విసుక్కున్నాను...
‘...కాదంటే పోతుందేంటీ!...‘...నీ సంగతి తెలీదుగానీ...మొన్న శనివారం , అదే...పార్టీ అయిన మర్నాడు ...ఆ మిళింద్ గాడి మీద వల్ల మాలిన కామంగా ఉందమ్మా నాకైతే!...’ అందది ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...

...నీకు వాడి ...టచ్... అదే మొదలు...నేనసలు...ప...ని... తప్ప మిగిలినవన్నీ , ...చే...సి...న...దాన్నీ , చేయించుకున్నదాన్నీనూ!...నీకే ...అ...లా... ఉంటే నాకింకెలా ఉంటుందో ఊహించు... అన్నాను...
‘...వాడికి మొదట నే దొరికానేమో...కసి ,కసిగా దున్ని , మదంతో ...నిం...పే...శా డననుకో నన్ను... నాతరవాతేగా నిన్ను ...చే...స్త... , జోరు కాస్త తగ్గిందేమోలే!...’ అంది వకుళ...
...ఏం కాదు...ముందైనా , వెనకైనా నన్నూ నింపేశాడులే!....అన్నాను , ఙ్ఞాపకాల మనో ఫలకంమీద ఆరోజు మిళింద్ గాడి పిచికారీలు మెదలడంతో మనసూ , ఒళ్ళూ , పులకరిస్తూంటే...
‘...అంటే!...అయితే గియితే...మనిద్దరికీ పుట్టబోయే పిల్లలకి వాడే తండ్రా!...’ అంది వకుళ ... ఎడం రొమ్ముని అరచేత్తో నొక్కుకుంటూ...
...చెప్పలేం!...మన మొగుళ్ళకన్నా , ఆమాటకొస్తే మనకన్నా కూడా చిన్నవాడు...విత్తనాల్లో విపరీతమైన పస ఉన్నవాడూ...భార్యనీ , తల్లినీ మన మొగుళ్ళకప్పగింఛానని కసిమీదున్నవాడూనూ... అన్నాను...
‘...ముష్టి ప్రాసల తో చంపకు...వాడి విత్తనాల్లో విపరీతమైన పస ఉందని ఎలా తెలుసూ!?...’ అంది వకుళ
...మామా అల్లుడ్ల వీర్య పరీక్ష చేసింది నేనే అని మర్చిపోకు...బ్రహ్మాండమైన స్పెరం కౌంట్ వాడిది...నీ థియరీ నిజమయ్యే అవకాశం ఎక్కువ... అన్నాను...
‘...ఉఫ్ఫ్...జరగబోయేది తలుచుకుంటే ఒళ్ళు కంపరం ఎత్తుతూందమ్మా!...ఇంటికి పోదాం నడు!....’ అంటూ వకుళ లేస్తూంటే బెల్ అయింది...
​
Next page: Update 62
Previous page: Update 60