Update 67
...ఏంటా తప్పుడు కూతా?...ఆ పని చేసింది మా ఆయనేనని తెలుసుగా!... అన్నాను...ఫైరైపోతూ...
‘...పోనీ!...నీ శీలమనే రిబ్బను కత్తిరించింది వాడేగా!...’ అందది వదలకుండా...
...తల్లీ!...ఒప్పుకుంటాను...ఇక కానీ!...అన్నాను...
‘...మరో పావుగంటతరవాత మీ లాండింగ్ గోడకి అణిచేసి ఓ పావుగంట పైగా అదరగొట్టాడే!...’ అందది...
... అలా ఏంకాదు వాడు...నువ్వే ఏదో అని రెచ్చగొట్టుంటావ్!...అంటూ వెనకేసుకొచ్చాను...
‘...జరిగింది పూర్తిగా వినూ!...ఆతరవాత తీర్పు చెప్పుదువుగాని...టైం చూస్తే నాలుగు దాటింది..కాసేపట్లో బయల్దేరాలి... ఏమయ్యాడు వీడూ?...అనుకుంటూంటే ఫ్రెష్ అయిపోయి , ఓ మెడికల్ కిట్ లాంటిది పట్టకుని బైటికొచ్చాడు.... ’ అంటూ మొదలెట్టింది వకుళ...
...ఊఁ ...కొట్టాను...
‘...నేనూ ఫ్రెష్ అయొస్తా!... అంటూ లేవబోతూంటే...ఒద్దు వకుళా!...మీరెప్పుడూ కడిగిన ముత్యంలాగుంటారు...అయినా కావాలనుకుంటే క్రీమ్ రాయించుకున్న తరవాత... అంటూ నా పక్కకి చేరాడు... అవునూ!...నీ ట్రైనింగా తల్లీ!...ఆ ఓదార్పు కబుర్లూ , బుజ్జగింపులూ , పొగడ్తలూనూ!...’ అందది వెక్కిరింపుగా...
‘...మాకంత ఏకాంతమెక్కడ దొరికిందీ!...ఐనా నిన్నుచూస్తే బండరాయికి కూడా కవిత్వమొచ్చేస్తుందిలే!... ఆపకుండా కానీ!... అన్నాను...
‘...ఏముందీ!...వాడు సారీల మీద సారీలతోబాటు బోల్డెన్ని స్వాంతనాలూ , సలహాలూ , వెధవ కబుర్లూ చెప్పేస్తూ... అవసరమున్నచోట నైటీ పక్కకి తప్పించి ...ఇవి ముట్టుకునేవీ , అవి ముట్టుకోకూడనివీ...అనే తేడా లేకుండా , ...అ...న్ని...దంత ,నఖ , క్షతాల (...పంటి గాట్ల , గోటి గుచ్చుడ్ల) మీదా సున్నితంగా రకరకాల క్రీమ్ లూ లోషన్లూ రాసేసి...ఆపైన మళ్ళీ సర్దేస్తూంటే నాకు మరోసారి ...దెం...గిం...చు ...కోవాలనే కోరిక పెరిగిపోయిందే! ... వాడి ఫీలింగులెలా ఉన్నాయా!...అని ఓరగా చూశాను...మొహంలో ఏమీ తెలీలేదు...’ అని అది లాగించేస్తూంటే ...
...ఏంటీ!...అలా దాటేస్తున్నావ్?...ఏం వెధవకబుర్లు చెప్పాడో చెప్పకుండా!... అంటూ దాన్ని నిలదీశాను
‘...అబ్బో!...అవన్నీ చెప్పుకొస్తే పేధ్ద గ్రంధమౌతుంది... మచ్చుకో రెండు మూడు చెప్తా విను...’ అంటూ మొదలెట్టిందది...
...ముందుగా మెడమీదా , బుగ్గలమీదా గోటి గీరుడ్లు కనిపించినట్లున్నాయి ...ఓ దూది ముక్కుచ్చుకుని వాటిమీద జాగ్రత్తగా నీ మొగుడి ఆఫ్టర్ షేవ్ లోషన్ రాసినట్లున్నాడు ...చుర్రు మందేమో!...ఇష్ష్...వద్దూ!...అంటూ వాడి చేయట్టుకున్నానే... వాడు సున్నితంగా నా పట్టు విడిపించుకుని ...కాస్త ఓర్చుకోవాలి వకుళా!...లేకపోతే గాటు పైకి కనిపించీస్తుంది...అందులో...మీలాంటి పచ్చటి మనిషి మీద మరింత!... అంటూ నైటీని పక్కకి తప్పించి చంకల చివరల్లో, స్థనాలమీదా , నడుం మీదా తన గోటిగాట్లనో, పంటి గాట్లనో వెతికి వెతికి పట్టుకుని అదే పని చేసినట్లున్నాడు ...ఒళ్ళంతా చురచుర లాడిపోయింది...
...ఇదిగో ఆంటీ సెప్టిక్ క్రీమ్ రాస్తున్నా ...శమనగాలేదూ!...అంటూ ఓదార్చాడే! వాడి మాటలకో , చేతలకో తెలీదుగానీ మంట కాస్త తగ్గిట్లనిపించి చిన్నగా నవ్వానమ్మా!...అప్పుడు కనిపించించాయేమో వాచిపోయిన నా పెదాలమీద వాడి పంటి గాట్లు!... ఒహ్!...సారీ వకూ!...ఎలా ఉబ్బిపోయాయో నీ పెదాలూ!...రాక్షసుడిలా ఎలా కొరికేశానో సున్నితంగా స్పృశించవలసిన లేత తమలపాకుల్లాంటి నీ పెదాల్నీ!!...ఎక్స్ స్ట్రీమ్ లీ సారీ... అంటూ నా పెదాల్ని సున్నితంగా విడదీసి ... ఇదో, ఈ ఆంటీ సెప్టిక్ మౌత్ జెల్ రాస్తున్నా!...కాసేపట్లో తగ్గిపోతూంది... లేకపోతే రాత్రి భోజనం లో ఉప్పుకారాలు తగిలి ...అబ్బా!... అంటే నలుగుర్లో బైట పడిపోతావు...అంటూ నాలిక కరుచుకుని...అహ్! మిమ్మల్ని , నువ్వూ , వకూ , అంటున్నాను...సారీ!...అన్నాడే!...
...అలా పిలిస్తేనే బావుంటుంది...అంటూ చిరునవ్వుతో వాడి చెయ్యిని నిమిరానే!... దాంతో వాడూ నవ్వేసరికి , వాడి కింది పెదవిమీద నా పంటి గాట్లు కనిపించాయే ...ఆ జెల్ ఇటు తే!.... అంటూ వాటిమీద కృతఙ్ఞతతో జెల్ రాస్తూంటే... అయ్యయ్యో!...వేస్ట్ చెయ్యకండి...ఇంకా పనుంది దానితో! ...అయినా మా మగాళ్లకి అవి ఎప్పుడూ గుర్తుండిపోయే బహుమతులు!... అంటూ నా చేతిలోంచి ట్యూబ్ లాగేసు కున్నాడే!...’ అంటూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ తృప్తిగా...
...దాని మొహం లో ఫీలింగులు చూసేసరికి నాకు ఈర్ష్యతో ఒళ్ళుడికిపోయింది...సరేనమ్మా ,అదృష్టవంతురాలా!...ఇంకా ...ఎక్క...డెక్కడ రాయించుకున్నావో చెప్పి...ఆ పైన కలల్లో తేలిపోదుగాని... అంటూ దాని భుజాన్ని కుదిపాను...
‘...అసూయ గా ఉందికదూ!...నా సరసుడేంటీ?...దీనికీ సేవలు చేయడమేంటీ అనీ??... ఏదో నోటి దురుసు గానీ , వాడు సహజం గా మర్యాదస్తుడే!...అంచేత నీతో నైనా , నాతోనైనా మరో ఆడదానితోనైనా అలాగే ప్రవర్తించుండేవాడు...అర్థం చేసుకో!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరింది...
...సర్లే సైకాలజిస్టూ!...అక్కడితో క్రీములు పామించుకోడం అయిపోయిందా?...ఇంకా మిగిలిపోయాయా?!...అన్నాను ...గుఱ్ఱుగా...
‘...చెప్పుకుంటే బోల్డు...కానీ ముఖ్యమైనవోరెండు చెప్పి ఆపేస్తాను...’ అందది కొంటెతనంతో మెరుస్తూన్న కళ్లతో...
...కానీ...నీదే ఆలస్యం!... అన్నాను
‘...ఆ పైన ...వీ...టి...మీద పడిందే వాడి దృష్టి!,,,’ అంటూ తన చనుమొనల్ని నిమురుకుని... ‘...కుడీ , ఎడమా చనుమొనల్ని ముని వేళ్ళతో పట్టుకుని పైకి లాగి , అటూ ,ఇటూ తిప్పి చూసి...చ్చొ చ్చొచ్చో... నర్సింగ్ మదర్ అనైనా చూడకుండా ఎలా కొరికేశానో!...పిల్లాడికి పాలివ్వడానికెంత ఇబ్బందో!...బుధ్ధిలేని వెధవని...అంటూ తనని తనే తిట్టుకుని , ఒక్కొక్క దాన్నీ వీలైనంత సాగదీసి...’... అంటూ అది మైమరపుతో చెప్పుకుపోతూంటే...
...సాగదీయడమెందుకూ!...వాడు ముట్టుకోగానే పొటకరించిపోయుంటాయి నీవి... అన్నాను , బిఱ్ఱబిగిసిన నా మొనల్ని లోపలికొత్తు కుంటూ...
‘...నువ్వు చెప్పిందే జరిగిందిలే!...అడ్డొచ్చి మూడు పాడు చేయకు...నీకూ ఆ ఏకాంతం ఏర్పాటు చేస్తానన్నానుగా!...’ అంటూ గోమూగా విసుక్కుని ... ‘...ఆఁ...ఏం చెప్తున్నానూ! ...గుర్తొచ్చింది...వా...టి...ని... వంతుల వారీగా ...ఇంకింత సాగదీసి అన్ని వైపులా దట్టంగా జెల్ పామి...ఆ పైన బొటకన వేలూ , చూపుడు వేళ్ల మధ్య పట్టుకుని , కుడికీ , ఎడమకీ తిప్పుతూ సుతారంగా మందు మర్దనా చేశాడే!...’
...అంటూ అది చెప్పేస్తూంటే...
...అప్పుడవి...చీ...కిం...చు...కోవాలనిపించలేదే నీకూ!...అన్నాను గొంతు జీర పోతూంటే...
‘... ఎందుకనిపించలేదూ!...అలా ...చే...స్తే... ముట్లుడిగిపోయి అరవై ఏళ్లు దగ్గిర పడుతూన్న ఏ ఆడదానికైనా అదే కోరిక కలుగుతుంది ...ఇక నీకూ ,నాకూ కలగడంలో ఆశ్చర్యమేముందీ!...’ అందది...
... ప...ని... నువ్వు చేయించుకుంటూ నన్నెందుకూ కలపడం!! డొంకతిరుగుడు సమాధానాలాపి , నువ్వేంచేశావో , వాడేం చేశాడో చెప్పుకుంటూ పో...ఆగకుండా!... అన్నాను...
‘...సరే...విను......’ అంటూ మొదలెట్టి , ‘ ...వీ...టి...ని...వాడలా తి...ప్పీసీ...గానే ఒంట్లో రక్తమంతా ...వా...ట్లో...కి... ప్రవహించిందేమో ...అ...వి...మరింత పొటకరించి , బిఱ్ఱ బిగిసి పోయాయే! ఓర్చుకోలేక రొమ్ము విరుచుకుని ...వా...టి...ని... వాడి పెదాలకి తగిలించానే!...
...కొన నాలుకతో సున్నితంగా ...వా...టి...ని టచ్...చేస్తూ ఏమన్నాడో తెలుసా వాడూ!?...’ అంటూ మళ్ళీ ఆపేసిందది...నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
...నాకొళ్ళు మండిపోయింది...ఆగద్దని చెప్పానా!...కొట్టీగల్ను ...లం...జా!... చేయించుకున్నది నువ్వైతే నాకెలా తెలుస్తుందీ!...అంటూ చెయ్యి విసిరాను...
.... సిధ్ధంగా ఉందేమో అదీ!...చటుక్కున వెనక్కి జరిగి , ‘... వాడి చేత కసి కసి గా ...దెం...గిం...చు...కునే దాకా ఆగదే నీ ఏడుపూ!...’ అంటు నన్ను వెక్కిరించి... ‘... నాకైతే వీ...టి...ని మళ్ళీ , మళ్ళీ కసితీరా కొరికేయాలని అనిపించినా ! , పసివాడు పాలకి ఇబ్బంది పడతాడేమో అని కంట్రోల్ చేసుకుంటున్నా!...అంటూ మరో సారి ...నేనందించిన ...వా...టి...ని మృదువుగా ముద్దెట్టుకుని , నా భుజాలట్టుకుని నన్ను వెలకిలా పడుకోబెట్టి , నా నడుం కింది నైటీ భాగాన్నీ పక్కకి జరిపి , నా తొడల్ని పూర్తిగా విడదీస్తూంటే...
...ఛీ!...అక్కడా రాస్తావా!...ఎందుకూ!?... అంటూ ముడుచుకుపోయానే!...
... అ...క్క...డ...ముందు రాసేదది కాదు...ఇదీ!... అంటూ కిట్ లోంచి ఓ ఫీమేల్ హైజీన్ లిక్విడ్ బాటిల్ తీసి...ముందు తొడ మూలాల్లో దూదితో రాసి , తరవాత పూరెమ్మల్ని తుడిచి , ఆపైన వా...టి...ని అతి సున్నితంగా విడదీసి ...అయ్యయ్యో...లేత గులాబీ రేకుల్లాంటి ...వీ...టి...నీ...కొరికేశానా!... ఈ అందాల్ని చూసేసరికి మనస్సు అదుపు తప్పినట్లుంది వకూ!...ఏమనుకోకూ!...అంటూ కొత్త దూది ముక్కల్ని బాటిల్లో ముంచి , రెమ్మల పొడుగూతా మూడు నాలుగు సార్లు రాసి ... ఇప్పుడు కాస్త ఓర్చుకోవాలి వకుళా!... అంటూ నన్ను ముందస్తుగా వార్న్ చేసి.. కుడి చేతి చూపుడు వేలుని ...లో...ప...లి...కి...జొనిపి... నా గొల్లిని వెతికి పట్టుకుని , జాగ్రత్తగా బైటికి లాగి ...ఆపైన దాన్నీ తుడిచి...ఆఖరుగా జెల్ కూడా రాశాడే! ఇ...క్క...డెందుకూ... అంటూ నే ముడుచుకు పోతూంటే ఏమన్నాడో తెలుసా వాడూ .... మనిషి కాటు ని అశ్రధ్ధ చెయ్యకూడదుట ...సెప్టిక్ అయిపోతే మహా డేంజరుట...’ అందది...
... ఇంత జరిగిన తరవాత మరో రౌండు కి ప్రయత్నం చెయ్యకుండా ఎలాగుండగలిగావే ...!... అన్నాను...బొంగురు గొంతుతో...
‘...ఎందుకు చెయ్యలేదూ!...వాడు మొనలకి మందు రాస్తూన్నపుడే దగ్గరకి జరిగి వాడి తొడమీద చెయ్యేశాను...అయినా చలనం కనిపించలే!... నాటకాలాడుతున్నాడు దొంగ వెధవ...అనుకుని వాడి కబుర్లు వింటూ... నా చెయ్యిని వాడి తొడల మధ్యకి జరిపాను...కొద్దిగా కదిలాడు... దారిలో పడుతున్నాడు...అనుకుని , మందు కార్యక్రమం అయిపోతూంటే తెల్లటి లుంగీలోంచి లేత గోధుమ రంగులో కనిపిస్తూన్న వాడి ...మ...డ్డ...ని గోరుతో గీరానే!...ట...క్కు...మని లేచిపోయిందది... మరో మరో మగాడైతే మరుక్షణం నామీదెక్కి పోయుండే వాడేమో!... కానీ వీడేమన్నాడో తెలుసా!...’ అంటూ ఆగిపోయిందది...
...తెలీదన్నట్లు అడ్డంగా తలాడించాను...
...మరో రౌండు వాయించాలని నాకూ ఉంది...అప్పుడు మరోసారి నే రెచ్చిపోతే!... ఈ రాత్రికి మీ శ్రీవారు కోరితే ...ఇ...వీ...ఇ...వీ... ఇవ్వకుండా తప్పించుకోగలవేమోగానీ , ఇది మాత్రం అప్పగించక తప్పదుకదా! ...అప్పుడు ...నొప్పి...నొప్పీ..అంటూ విలవిల్లాడిపోతే అనుమానం రాదూ ఆయనకీ!... అన్నాడే ... ముందస్తుగా నా పెదాల్నీ , ఆ పైన చనుమొనల్నీ పుణికి , ఆఖర్న పూరెమ్మల్ని నిమురుతూ... అందది ముసి ముసి నవ్వుల్తో...
...ఇప్పుడైనా ఒప్పుకుంటావా , వాడి మనసు సున్నిత మైందనీ!... అన్నాను
‘...మాటలు సున్నితమేమోగానీ చేతలు కాదుసుమా!... లేకపోతే మరో పావుగంటతరవాత నన్ను మీ లాండింగ్ గోడకి అణిచేసి ఓ పావుగంట పైగా అదర ...దెం...గు...తా...డా!... ’ అంది వకుళ...
...ఏదో అయుంటుంది...లేకపోతే అలా చెయ్యడు...పొల్లుపోకుండా జరిగింది చెప్పు...కారణం నే పట్టుకుంటాను... అన్నాను
‘...అదీ చూద్దాం!...విను... గాట్లని వెదికి వెదికి మందులు రాశాడని చెప్పానా!... అది పూర్తవుతూంటే మీ వాల్ క్లాక్ వైపు చూశాను యధాలాపంగా...
... అది గమనించినట్లున్నాడు... నాల్గున్నరౌతూంది...పిల్లాడికి ఇబ్బందౌతుందేమో!...వెళ్దామా!...అంటూ మంచం మీంచి దిగేసరికి...నేనూ దిగి నిలబడబోయాను కానీ నా వల్లకాక తూలిపోయానే...పక్కనే ఉన్నాడేమో!...చటుక్కున నన్ను చేతుల్లోకెత్తేసుకుని...నీరసంగా ఉందా!...సారీ!...కిచెన్లోకెళ్ళి తినడానికేమైనా పట్టుకొస్తా!...అంటూ నన్ను మంచం మీద పడుకోబెట్ట బోయాడే !...
...బాత్రూంకెళ్ళాలి...అన్నానే మొహమాటంగా... సరే!...నంటూ దింపకుండా నన్నటు వైపు మోసుకుపోయి , లోపలికి తీసికెళ్తానంటాడే! ...ఛీ!...ఏమక్కర్లే!...అంటూ దిగిపోయాను...
...జాగ్రత్త!...పనయ్యాక ఇక్కడే ఉండండి...నే తీసికెళ్తా!...ఈలోగా తినడానికేమైనా పట్టుకొస్తా!... అంటూ కిందికి పరిగెత్తాడే! ...ముచ్చటని పించిందనుకో!... నేను సేదతీరి బయటకొచ్చేసరికి వాడు తయారు... ఒద్దొద్దంటున్నా వినకుండా మళ్ళీ నన్ను మంచం మీదికి మోసుకుపోయాడే!...సైడ్ టేబుల్ మీద పళ్లముక్కలూ , కోల్డు మిల్క్ బాటిల్సూ ఉన్న ట్రే రెడీ!...కాసేపు మౌనంగా ఆరగించించిన తరవాత మిల్క్ బాటిల్ అందిస్తూ...కాలేజీ నించి డైరెక్టుగా వస్తున్నారా?!...అంటూ సంభాషణ మొదలెట్టాడు.....కాసేపు వర్క్ గురించి కబుర్లైంతరవాత ...ఏంటీ మీ పసివాడి పేరూ!... అన్నాడు...
...రాహుల్...అన్నాను... రాహుల్!...అంటూ రెట్టించాడు , పూర్తిపేరు చెప్పమన్నట్లు... ... షెట్టీ... అని మిళింద్ గాడి సర్ నేమ్ చెప్పబోయి విత్తనం వాడిదైనా లోకం దృష్టిలో మధు కొడుకుగా చలామణీ అవుతున్నాడని గుర్తు చేసుకుని , రాహుల్ మెహ్రా...అన్నాను...
...మెహ్రా అన్న సర్ నేమ్ వినగానే వాడి భృకుటి ముడి పడింది కొద్దిగా... కానీ వెంటనే కంట్రోల్ చేసుకుని ...వెళ్దామా!...రాహుల్ మెహ్రా కి ఆలస్యమౌతుందేమో!... అంటూ మొహం మీద నవ్వుపులుముకుని నిలబడి , మళ్ళీ నన్ను చేతుల్లోకెత్తేసుకున్నాడే!...
...ఏయ్!...అవసరం లేదు...దింపీసీ!... అంటు నే గింజుకుంటూంటే...నీ వెచ్చటి స్పర్శ మళ్ళీ ఎప్పుడు దొరికేనో!...అంటూ నన్ను మరింత దగ్గరగా ఒత్తేసుకున్నాడే నా పెదాల్ని మెత్తగా చుంబిస్తూ !...నాకూ ...నిజమేకదా!...అనిపించడంతో , వాడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి...ఎదురు ముద్దులిస్తూ గువ్వపిట్టలా వాడి కౌగిల్లో ఒదిగిపోయానే!
...అలాగే నన్ను మీ బెడ్ రూం లోంచి బైటికి తీసికొస్తూ ...నీ బట్టలెక్కడున్నాయ్!...పిల్లల గదిలోనా!?...అని అడిగాడే ముద్దుల మధ్య...
... ఉహూఁ!...గది బైట లాండింగ్ మీద!...అని జవాబు చెప్పానమ్మా...మా పెదాలు విడివడ్డపుడూ...
...అక్కడే బట్టలిప్పేసి నైటీ వేసుకున్నావా?...అన్నాడే ఆశ్చర్యంగా!...
...ఇంతలో మీ లాండింగ్ మీదికొఛ్ఛేశాం... చుట్టూ నా చీరా , పెట్టీకోటూ , బ్రాసరీ
...ఉత్తి...లుంగీతో ఉన్న నిన్ను చూసేసరికి ఆగలేక పోయా!... అని ఎలా అనేశానోగానీ , ఆ పైన సిగ్గు ముంచుకొచ్చేసి వాడి గుండెల్లో మొహం దాచేసుకున్నానే!...
...కాసేపు నన్నలాగే ఉండనిచ్చి...ఆపైన నా చుబుకాన్నట్టుకుని మొహం పైకెత్తి... కృతఙ్ఞత ఉట్టిపడే కళ్లతో నా వైపు చూసి ...థాంక్స్ వకూ!...అంటూ అతి సున్నితంగా నా పెదాల్నందుకున్నాడే!...నే పూర్తిగా అప్పగించేశానమ్మా వాటినీ!... ఓ అరనిముషం ఉండిపోయామేమో అలాగ!...
...వకూ!...మరొ...క్క...సారి...నిన్నెక్కువసేపు ఇబ్బంది పెట్టను...ఏవంటావ్!?...అంటూ నా పిరుదుల్నీ ,వీపునీ గోడకానించి , నా తొడల్ని తన నడుం కి చెరో వైపూ వేసుకుని , నైటీని పైకి జరుపుతూ నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూశాడే!...
...ఇక్కడెందుకూ!...గదిలోకెళ్దాం!... అన్నానే , కనురెప్పలు వాల్చుకుంటూ...
...మంచం మీదికెళ్తే నన్ను నేనదుపు చేసుకోలేను... అంటూనే నన్ను గోడకొత్తిపెట్టి , ఓ చేత్తో లుంగీని పీకిపడేసి , అప్పటికే నిగిడిపోయున్న తన ...మగ...తనం గుండుని నా రెమ్మలకి మెత్తగా రుద్దేసరికి , పరవశత్వంతో ...ఇ...ష్ష్...అని సన్నగా మూల్గి , సిగ్గుతో మూతలడిపోతూన్న కళ్ళతో , కోరిక తో విడిపోతూన్న పెదాలతో మొహం పైకెత్తానే!
... అప్పటికే విచ్చుకున్న నా పూపెదాల్లోకి తన గుండు కొద్దిగా జొనిపి...చిన్నగా పైకీ , కిందికీ రాపాడిస్తూ... మత్తైన గొంతుకతో ...ఊఁ!?...అంటూ ప్రశ్నని గొంతులో పలికిస్తూ నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూశాడే!...
...ఇంక నేనాగ లేకపోయాననుకో! ...ఊఁ!!... అన్న అక్షరంతో నా ఒప్పుదలని ప్రకటిస్తూ , వాడి మెడకి నా చేతుల్నీ , నడుం కి తొడల్నీ అల్లేసి , నా మొత్తని వాడి...దా...ని...కి అదిమేస్తూ వాడి పెదాల్నాక్రమించేసుకున్నానే!...నేనంత సిధ్ధంగా ఉన్నా , వాడి ఆయుధం లోపలికి చొరబడిపోతూంటే ఒళ్ళు జలదరించి పోయిందే!...ఆ ...నా... వణుకు వాడిని రెచ్చగొట్టిందేమో!...నా పిఱ్ఱల్ని చెరో చేతిలో ఇమిడ్చేసుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా అదిమేసుకునేసరికి... నే కార్చేసుకున్నానే పిల్లా!...’ అందది ...గోటి మీటు కి రక్తం ఎగజిమ్మే మొహంతో!...
...సున్నితంగానే మొదలెట్టాడు కదమ్మా! ...అదరగొట్టాడంటావేం!?... అన్నాను...గొంతు జీర పోతూంటే...
...‘...నే తీసుకున్న ఓ జాగ్రత్తా , నేనన్న ఓమాటా , కలిసికట్టుగా నా కొంప ముంచాయి...’ అందది తల దించుకుని...
...ఏంటదీ!?... అన్నాను...
‘...చెప్తా విను... ఇంతలో మా కాళ్ళ దగ్గర పడున్న నా బాగ్ జఱ్ఱు మని చప్పుడు చేస్తూ కదిలింది...
...నాకు ఫోనొస్తూన్నట్లుంది...దింపు ... అన్నానే వాడి చెవిలో!...
...అవసరం లేదు...అని నా చెవిలో సమాధానం చెప్తూ , కాలి వేళ్ళతో నా బాగ్ ని పైకి లేపి , వాడి మెడ వెనకున్న నా చేతులకందించి , నే మొబైల్ ని బైటికి తీస్తూండగా మరో గెంటు గెంటాడే!...దాంతో నా ఒళ్లదిరి మొబైల్ పట్టుతప్పుతూంటే ...జారిపోతూంది... నువ్వే చూడు ... అంటూ వాడందుకునే లోపల దాన్ని జారిపోనీకుండా వాడి మెడకదిమేసి పట్టుకున్నానే...బాగ్ జారవిడుస్తూ...
...నా పిఱ్ఱల్ని గోడకదిమేస్తూ నన్ను నొక్కి పెట్టి , తన చేతుల్ని ఫ్రీ చేసుకుని , చేతులు వెనక్కి జాపి , జాగ్రత్తగా నా మొబైల్ అందుకుని
చూశాడే!... వాడికేం కనిపించిందోగానీ...ఒక్క సారి నాకళ్ళల్లోకి చూసి... నా మొబైల్ తో కాసేపేదో చేసి...ఆ పైన దాన్ని నా బట్టల కుప్పమీద పడేలా విసిరి కొట్టి ...ఆపైన శివాలెత్తిపోయి నన్ను ...దెం...గ...డం మొదలెట్టాడే తల్లీ!... అం...త...కసిగా నన్నేమగాడూ అనుభవించలేదే ఇంతవరకూ!...’ అందది ఒళ్లంతా కదిలిపోయేలా వణికి...
...ఏమైందమ్మా?...తట్టుకోలేక పోయావా??... అన్నాను దాని మొహంలోకి చూస్తూ...
...నెమ్మదిగా అంటున్నావా ఆ మాటా!... నిన్నలా ...చే...సుం...టే... తెలిసొచ్చేది...గోడకి నన్నదిమేసి...ఆపడమనే మాట లేకుండా నన్ను ...కచ...కచ ... దెంగడమా... , ...ఆ పోట్లకి ఒళ్ళదిరిపోతూంటే ...ఎలాగో ఓపిక చేసుకుని ...ఏ...మైం...దీ!?...అని వణుకుతూన్న పెదాలతో అంటే... వాటిని కసి కసిగా కొరికేయడమా!...వా...టి...నెలాగో విడిపించు కుంటే , ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని నవిలేయడమా!... ఇక లాభం లేదని...నా ఒళ్ళు రక్షించుకోడానికి వాడ్ని బల్లిలా అతుక్కుపోతే...నా పిర్రల్లోకి వేళ్ళు గుచ్చేసి నా మొత్తని కదలకుండా పట్టేసుకుని , తన మొత్తతో గుంజి...గుంజి గుద్దదమా!... ఒళ్ళు హూనమైపోయిందనుకో!...నా అదృష్టం కొద్దీ మరో ఐదు నిమిషాల్లోవాడు చిప్పిల్లిపోయాడుగానీ ...లేకపోతే ఆంబ్యులెన్స్ లో ఇంటికెళ్ళుండేదాన్ని...’ అని నిష్టూర్చింది వకుళ
...అబ్బ!...నాకు తెలీదే ఇంత కసి వెధవనీ!... ఏం చూసి వాడింత రెచ్చిపోయాడూ?!... అన్నాను...
‘...మొదట నాకూ అర్థం కాకపోయినా , కాస్త ఆలోచించి పట్టేశాలే కారణం!...నువ్వూట్రై చెయ్యి!...ఏదెట్లా ఉన్నా నాకది ఓ మర్చిపోలేని అనుభవమే!...’అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...సర్లే!...ఇంటికి డ్రైవ్ చెయ్యగలిగావా?...అన్నాను...
...‘...వాడే డ్రైవ్ చేశాడులే!...ముందు ఇల్లెక్కడని అడిగాడు , నే నీరసంగా బట్టలు కట్టుకుంటూంటే హెల్ప్ చేస్తూ...
...నే చెప్పింతరవాత ...ఈ ట్రాఫిక్ లో ఓ అరగంట పడుతూంది ...అప్పటిదాకా కార్ లో పడుక్కో!...ఇంటికెళ్ళింతరవాత అవసరమున్న చోట్ల మందులు రాసుకో!...కానీ ఈ రాత్రి మీఆయనకి నీ జోలికొచ్చేటంత ఓపికుండదులే!...నాకు గ్యారెంటీగా తెలుసు...అంటూ నన్ను మళ్ళీ చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని , మీ హాల్లో కి తీసికెళ్ళి ఓ సోఫాలో కూర్చో పెట్టి... చకచకా సామాన్లు సర్దేసి ,ఆ పైన కారుదాకా నన్నెత్తుకెళ్ళడానికి సిధ్ధమైపోయాడే!... ఒద్దు...నలుగురూ చూస్తే సిగ్గుచేటూ ... అని వాడిని ఒప్పించి నెమ్మదిగా నడిచెళ్ళానమ్మా!...
...మా ఇల్లు చేరుతూండగా మధు ఫోనూ!...ఏం చేస్తున్నావ్?...నాకు లేటౌతూందని చెప్పడం కోసం కాల్ చేస్తే ...కట్ చేసి ...
...బిజీ నౌ!...విల్ కాల్ లేటర్... అన్న టెంప్లేట్ పెట్టావేంటీ?!... ఏంటా బిజీ పనీ?...అంటూన్న మధు గొంతు వినిపించింది... సంధ్యా వాళ్ళ కాంట్రాక్టర్ తో మాట్లాడుతున్నానపుడు... ఇంటికి వచ్చేస్తున్నాలే!... అని తప్పించుకున్నానే!...అదీ సంగతి...’ అంటూ ముగించింది వకుళ
...కాసేపిద్దరం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం... అంతేనా!...అన్నాను ఇంకాసేపు తరవాత...
‘...ఇంకేముందీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న...
...అదే!... ఇంటికెళ్ళింతరవాత రాహుల్ ని ఫీడ్ చెయ్యడానికి ట్రై చేశావా?...సక్సెసా!?... మధు రాత్రింటికొచ్చాడా?...అంటూ మనస్సులో మిగిలిపోయిన ప్రశ్నల్ని గుప్పించాను....
‘...ఆహాఁ , స్నానం ముగించినతరవాత చేసిన మొదటిపని అదే!...ఇంక ...సక్సెసెలా అవుతుందీ?!...నా ...ఆడ...తనం... మేలుకొలిపిన వాడి వాయింపు తరవాతా?...’ అందది మత్తుగా మూతపడిపోతూన్న కళ్ళతో గుండెల్నిండా గాలిపీల్చుకుని ...
...మరింతసేపూ ...నీ వెంకట గాడుట్టి మొఱటు వెధవ... ...ప...శు...వు...అని తిట్టి పోశావుగా?... అంటూ దెప్పాను ...
‘... పోవే!...నంగనాచీ!... సున్నితత్వం , మొఱటుతనం , సమపాళ్ళల్లో కలబోసిన మగాడినే కోరుకుంటుందాడది...నీకు తెలీదేంటీ ఆ విషయం!...’ అని కొట్టిపారేసిందది...
...సర్లే!...నీ మొగుడెప్పుడొచ్చాడింటికీ?...అన్నాను...
‘... అదృష్టం కొద్దీ నేను సర్దుకొన్నతరవాతొచ్చాడు , చాటంత మొహంతో!... ఏంటీ?...మొహమలా వెలిగిపోతూందీ?...ఏం ఘన...కార్యం .చేశొచ్చావేంటీ!... అంటూ నన్ను ప్రశ్నలేయకుండా ఎదురు దాడి మొదలెట్టానే ... పన్లన్నీ ముగించుకుని ఇద్దరం పక్కెక్కిన తరవాత...
...ఎహె...అదేంలేదు...అంతా రొటీన్ వర్క్... అని , ముసి,ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ మరో పక్కకి తిరిగి పడుక్కుండిపోయాడే!... కాసేపట్లో సన్నటి గుఱ్ఱు కూడా మొదలైపోయింది ... వెంకట్ గాడన్నది నిజమే!...ఓ రాత్రి వేళగానీ , తెల్లవారు ఝామున కానీ నా జోలికి రాలేదనుకో మా ఆయన!...’...అని నవ్వి... ‘...ఊఁ...ఇక మొదలెట్టు నీ కధ...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
...సరే!...మొదలెట్టక తప్పుతుందా!...ఫ్లైట్ డిలేల పుణ్యమా అని ,ఇక్కడ పొద్దున్నే బయల్దేరినవాళ్ళం మధ్యాహ్నం పన్నెండు దాటిపోయింది , అడంగు చేరేసరికి ... మా టాక్సీ ఆగగానే బిలబిల్లాడుతూ పిల్లలు చుట్టేశారు... అరవై పైబడిన ఓ నలుగురు పెద్దమనుషులు ఎదురొచ్చారు , రండి రండి...అంటూ...
... మండువాలోకడుగెట్టగానే ఆడా, మగా , అందరూ చుట్టేశారు ... ఎంతకాలమైంది మిమ్మల్ని చూసి! ...అంటూ ... కాఫీల తరవాత ...స్నానానికి లేవండి... అన్నారు... మావి అయిపోయాయి... అన్నాం , నేనూ, వికాస్...
...రండిరా!...స్నానాలు చేయిస్తాం!... అంటూ నా కొడుకుల్ని పట్టికెళ్ళిపోయారెవరో... రావే!... వెనకసావిట్లో కూర్చుందాం!... అంటూ నా చెయ్యుచ్చుకుని ఎవరో లోపలికి దారితీస్తూంటే ... బావున్నావా బావా!?... అంటూ వికాస్ ని పలకరిస్తూన్న వీణలాంటి గొంతు వినిపించింది
... ఎవరీ మరదలూ!... అనుకుంటూ వెనక్కి చూశాను...
...మెరుపు తీగ లాగ మెరిసిపోతూన్న ఓ పాతికేళ్ల కుఱ్ఱపిల్ల ...వెనక్కి తిరిగుందేమో! ఆ అమ్మాయి నిటారైన వీపు , కాస్త ఎక్కువే అనిపించే బాక్ ఓపెనింగ్ ఉన్న గోల్డెన్ ఆరెంజ్ బ్లౌజ్ లోంచి కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంది...
‘... అలా అలా ముందువసారాలో కూర్చుందాం రావోయి!.... అంటూ బైటికి దారి తీశారు సీనియర్లు...
... ఇదో , వస్తున్నా!...అంటూ ఉన్న చోటనుంచి కదలకుండా ఆ అమ్మాయిసంభాషణలో పడ్డాడు మా ఆయన... .చుట్టూ ఉన్న రణగొణ ధ్వని వల్ల ఏమీ వినిపించకపోయినా , మా ఆడ గుంపు నెమ్మదిగా కదులుతూండడం తో , ఆ అమ్మాయిని తేరిపార చూశానోక్షణం...గోల్డెన్ యెల్లో బాగ్రౌండ్ మీద చిన్నప్రింట్సూ , బ్లాక్ బార్డరూ ఉన్న ఓ ప్యూర్ సిల్క్ చీర కట్టిందాపిల్ల ... వైజాగ్ లో కొనుంటుంది ...వెతికి నేనూ కొనుక్కోవాలి... అనిపించిందే ఆ క్షణం!... ...అంటూ నే చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...నేను గుర్తుకొచ్చుండనులే నీకాక్షణం!...’ అంటూ ఓ సన్నాయినొక్కు నొక్కింది వకుళ...
...నువ్వెలా గుర్తుండవుతల్లీ!... నా సవితి వి కూడానూ!...నాకున్నవి నీతో పంచుకోవాలిగా!...అంచేత అచ్చం అలాంటిదే నీకోసం , మరో లైట్ బ్లూ బాగ్రౌండ్ ది నాకోసం , తీయించాలే వినోద్ గాడితో... తొందర్లో తీసుకురావడం మర్చిపోయా గానీ రేపు తెస్తాలే నీచీర!... అన్నాను...
‘...ఛ!...వాడెందుకు కొనాలీ నాకు చీరా!?... ఐనా ముక్కూ మొహమూ తెలియనివాడు కొన్న చీరెలా కట్టుకుంటాననుకున్నావ్!?...’ అంటూ ఫైర్ అయిపోయింది వకుళ...
...పోనీ వాడితో తొడపరిచయమయ్యాకే కట్టుకో!... ఇక ఎందుకంటావా?...గర్భాదానపు పెళ్లికూతురికి కట్నమెట్టక్కర్లే?! ...అందుకూ! ... అన్నాను
‘...ఛీ!...ఏదో...అ...అదం...టే పర్లేదుగానీ...ఇక పైన మరో మగాడికి పిల్లల్ని కనడం నా వల్లకాదేతల్లీ!...పిడకల వేటాపి నీ కధ కానీ...’ అంటూ రెండుచేతులెత్తి దండమెట్టేసిందది...
...సర్లే...విను...ఆ అమ్మాయిని వర్ణిస్తున్నా కదూ!...
...బ్లౌజ్ అడుగునుంచి జానెడు మేర బంగారం రంగులో మెరిసిపోతూన్న సన్నటి నడుం...చీర లైట్ గా దట్టంగా ఉందేమో , ఒంటికి పూసుకుని పోయి, ఆ పిల్ల పిరుదుల గుండ్రటి తనాన్నీ, బింకాన్నీ, పొంకాన్నీబైట పెట్టేస్తూంది ... మధ్య మధ్యలో బరువు ఒకకాలిమీంచి మరో కాలికి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తూందేమో , పొందికైన తొడల కదలికల్నీ చీర దాచలేకపోతూంది ... అంటూ ఆగాను , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
...‘... అంటే ముందెత్తుల్నీ దాచుండదు ... బ్లౌజ్ కాస్త లోనెక్ అయితే ...లో...య...కి దారినీ , వాటికి కాస్త ఎగువ నున్న మరో ...పెసర బద్దలాంటి పుట్టు మచ్చనీ దాచుండదు... ఆ పిల్ల నడుం కింద పెట్టడానికి దిండక్కర లేదన్నమాట వికాస్ కి!... ’ అంటూ కన్నుగీటింది వకుళ...
...నీ బుధ్ధి పోనిచ్చుకోవే వకూ!... ఎంతసేపూ...అ...దే...దృష్టా!?... అన్నాను చిరుకోపంగా...
‘... ఆ పిల్లని నువ్వా దృష్టి తో చూస్తే లేని తప్పు , నేనంటే ఒచ్చొందేంటీ!?...కానీ!...’ అంది వకుళ...
...సర్లే!...విను... వికాస్ మగ చూపూ ఆ అమ్మాయి ఒంటిమీద తారాడిందేమో! పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూనే మాటలు కంటిన్యూ చేస్తూందాపిల్ల.... మేమో రెండడుగులు కదిలామో లేదో... ఛీ!...పో బావా!... అంటూన్న ఆ అమ్మాయి గొంతూ , చకచకా నడుస్తూన్న అడుగుల చప్పుడూ వినిపించేసరికి మరో సారి వెనక్కి చూశానే వకూ!...
...నీ అందాజా నూటికి నూరుపాళ్ళూ కరెక్ట్... పెసరబద్దంత పుట్టుమచ్చతో సహా!... ఇంచుమించు పరిగెడుతూన్నట్లు నడుస్తూన్నా ఆ అమ్మాయి గుండెలమీద నాలుగుతులాల పుస్తెల నాన్తాడు కదులుతూంది తప్ప ...వెనకెత్తులకంటే కాస్త తక్కువగా ఉన్న ముందెత్తులు , అస్సలు కదలటంలేదంటే నమ్ము... అన్నాను
...‘... అంటే... నీ ...వా...టి...లా... అన్నమాట ...’ అంటూ కన్ను గీటింది వకుళ...
...నా మొహం!... మన కాలేజీ రోజుల్లో నిన్ను చూసినట్లు అనిపించింది , ...సర్లే!... విషయం వినూ!..
...మరో రెండడుగుల్లో మా గుంపులో కలిసి , బావున్నావా అక్కా!... అంటూ సునీ ని నా చేతుల్లోంచి తీసుకోబోయింది ... డైపర్ మార్చాలనుకుంటా!... అని ఇవ్వడానికి సందేహిస్తూనే , ఆ అమ్మాయి మొహాన్ని పరీక్షగా చూశాను...
...వంకీలు తిరిగిన , చిక్కటి , నల్లటి , బిరుసైన జుట్టు , కోల మొహం , మిలమిలా మెరిసే పెద్దపెద్ద కళ్ళూ , చిన్ని నోరూ , నిండైన పెదాలూ ,...ఎఱ్ఱబడ్డ నున్నని చెంపలూ... ఏమన్నాడో వికాస్!?.... అని మనస్సులో అనుకుంటూ...
...నే చూస్తాలే!... అంటూ ,నా చేతిలోంచి సునీ నీ , డైపర్ బాగ్ నీ అందుకుందా అమ్మాయి... అదీ కొత్త లేకుండా కేరింతలు కొడుతూ వెళ్లిపోయింది... వికాస్ వసారాలోకెళ్ళి కబుర్లలో పడ్డాడు మగాళ్లతో...
...ఇక కాఫీలూ , కజ్జీకాయలూ, జంతికల మధ్య, కబుర్లే కబుర్లు ... కాసేపు తరవాత ఆ అమ్మాయి సునీ ని పట్టుకొచ్చింది ‘...ఆకలేస్తుందేమో అక్కా దీనికి! ...పాల బాటిల్ ఎక్కడ!?...’ అంటూ ...
... దాన్నిటియ్యి... అంటూ లేవబోయాను... ‘...ఇక్కడే అడ్డం వేసుకోవే పిల్లా!...అందరం చుట్టూ ఉన్నాంలే!...’ అంటూ కూర్చోపెట్టేసింది , విషయం గ్రహించిన ఓ ముసలమ్మ...ఇక తప్పక ఆ పనే చేశాను... సిగ్గుపడుతూ!...
‘... ఈ అమ్మాయెవరో తెలుసా?...’ అన్నారెవరో ...
... నేను వెఱ్ఱి నవ్వు నవ్వడంచూసి ... రజని... వినోద్ భార్య... ...పెళ్లి తరవాత మళ్ళీ కలవ లేదనుకుంటా మీరు!... అంటూ పరిచయం చేసింది మా పిన్నత్తగారు ...
...ఓహ్!...సారీ రజనీ!...వెంటనే గుర్తు పట్టలేకపోయాను... నువ్వు ఎమ్ సి ఎ కదూ!... ఎక్కడైనా వర్క్ చేస్తున్నావా?...అన్నాను , ఆ అమ్మాయి క్వాలిఫికేషన్లు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ...
‘...వర్కింగ్ ఫ్రం హోమ్!...ఓ అమెరికన్ ఫర్మ్ కి కన్సల్టెంటుగా పని చేస్తూంటాను...’ అందా అమ్మాయి , విప్పారిన మొహంతో...
‘...హుఁ ! ... ఏం చదువులో , ఏమి ఉద్యోగాలో!... దీని కడుపునెప్పుడు ఓ కాయ కాస్తుందో!... నేను హరీ...మనేలోగా జరుగుతుందో జరగదో అది!...’ అంటూ నిష్టూర్చింది నన్ను ఆపిన ముసలమ్మ...
...విచారించకు పిన్నీ!...దేవుడు చల్లగా చూస్తే వచ్చే సంక్రాంతికి మునిమనవడ్నిస్తుంది చూడు...అంటూ ఓదార్చింది ఓ మధ్య వయస్కురాలు...
...రజని మొహం కాస్త మాడడం గమనించి , నెమ్మదిగా ఆ అమ్మాయి చెయ్యిరాశాను , ...టేకిట్ ఈజీ... అన్నట్లుగా ...థాంక్స్... అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపి మొహం పక్కకి తిప్పుకుంది , కళ్లల్లో సుళ్ళు తిరుగుతున్న నీటిని దాచుకోడానికి...
...కాసేపట్లో భోజనాలకి పిలుపులు...
...నన్ను రమ్మని చంపాడు , వినోద్ ఏడీ? అన్నాడు వికాస్ ...
... అక్కచెల్లెళ్లనీ , బావగార్లనీ తీసుకు రావడానికి తనూ వైజాగ్ వెళ్ళాడు , సాయంత్రానికల్లా వచ్చేస్తాడులే!... అని సమాధానం తో బాటు , ...మేము లేమేంటీ!?... అన్నఓ పెద్దాయన ప్రేమపూర్వకమైన మందలింపు...
...అహాఁ... అదికాదు బాబాయ్ , నా ఉద్దేశ్యం!... అంటూ సర్దుకున్నాడు వికాస్
చాలాకాలం తరవాత మన వంటలు చూశామేమో!... సుష్టుగా లాగించేశాం అందరం...
...కాసేపు రెస్టు తీసుకోండి ... అంటూ లోపలికి తీసుకెళ్ళారు... రెండు మండువాల లోగిలి...చక్కటి గాలీ , వెలుతురూ ఉన్న , ఓ మూల గది చూపించారమ్మా మా కుటుంబానికి...ఒకటే అసౌకర్యం... టాయ్ లెట్లు ఇంటికి దూరంగా , దొడ్లో ఉన్నాయి... మధ్య లో గడ్డి వాములూ... రాత్రిపూటెలారా భగవంతుడా!... అనిపించినా , ఓ రెండ్రోజులకి సర్దుకోవాలి... అనుకున్నాను... మంచం మీద పడుకుంటూ...
మెలుకువొచ్చేసరికి మసక చీకటిగా ఉంది చుట్టూ...పక్కనున్న మంచాలమీద ఎవరూ లేరు... సునీ కూడా లేదు...మొబైల్ లో టైమ్ చూస్తే ఐదున్నర... సాయంత్రమో ,తెల్లవారు ఝామో అర్థంకాలేదు ... పసిపిల్ల ఏమైపోయిందబ్బా!... అని కంగారు పడుతూ లేచేసరికి , దూరంనుంచి దాని కేరింతలు వినిపించాయి ... కొత్తలేదు పిల్లకి... అనుకుంటూ , బధ్ధకంగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ బయటికొచ్చాను... వెనక సావిట్లోంచి ఆడాళ్లమాటలు వినిపిస్తూంటే అటైపు నడిచాను... ఓ అరడజనుపైన ఉన్నారు ఆడాళ్ళు...
...లేచావా!... బావిదగ్గరకెళ్ళి మొహం కడుక్కురా!...కాఫీ తాగుదుగాని... అంది మా పిన్నత్తగారు...
...పిల్ల ఏడవలేదు కదా!...ఎక్కడుందీ!? అన్నాను...కాస్త మొహమాటంగా దిక్కులు చూస్తూ...
...పాలకేనా!?... నిన్ను లేపడమెందుకని ఆవుపాలు పట్టాం!... అదో!...అక్కడ రజని దగ్గర ఆడుతూంది... అన్నారు ఓ పెద్దావిడ...
...ఫ్రెష్ అయి కాఫీతాగుతూ చుట్టూ చూశాను ... నాకొడుకులిద్దరూ దొడ్లోఉన్న జామచెట్టుమీద కోతికొమ్మచ్చులాడుతున్నారు... మిగతా పిల్లలతో కలిసి... కాస్త దూరంలో నా కూతురు తనూ చెట్టెక్కేద్దామన్న కుతూహలంతో రజని చేతుల్లోంచి బయట పడడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తూంది... దాన్ని అదుపు చెయ్యడానికి తను పడే తిప్పలు చూసి , వాళ్ల పక్కన జేరి సునీని నెమ్మదిగా చేతుల్లోకి తీసుకున్నాను... బట్టలు మారుస్తా!... అంటూ...
...డ్రెస్ నే సెలక్ట్ చేస్తానక్కా!... అంటూ నా వెనకే వచ్చి , చకచకా దాని ముస్తాబు పూర్తి చేసింది , నన్ను చెయ్యనీ అక్కా!...అంటూ...
...పిల్లలంటే అంత ముచ్చటున్నదానివి వెంటనే కానీరాదమ్మా!... ఐదేళ్ళైనట్లుంది మీ పెళ్ళై.. అన్నాను నోరు జారి...
...తన కళ్లల్లో మళ్ళీ నీళ్ళు తిరగడం చూసి , సారీ రజనీ!...ఏమీ అనుకోకు...ఏమైనా జాగ్రత్తలు తీసుకుంటున్నారా!?... అన్నాను
‘... జాగ్రత్తలేమీ తీసుకోపోయినా , మొదటి రెండు సంవత్సరాలూ ఇది బాగానే ఉంది అనుకున్నాం ...’ అంది , కంట్రోల్ చేసుకుంటూ...
... ఆర్మీ జాబ్ కదమ్మా వినోద్ ది...అంచేత , తగినన్ని సార్లు ...కలుసు...కోవటం లేదేమో!... అన్నాను
‘... అలా అనుకునే క్రిందటేడాది రిసెర్చి లాబ్ లో పోస్టింగ్ తీసుకున్నారు... అప్పట్నుంచీ , కనీసం రోజుకో రెం...డు... సార్లు...తప్ప ట్లేదనుకో!... అంది , సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ...
...అయితే ఇంకేం!... నేడో రేపో శుభవార్త వింటాం... ఎందుకైనా మంచిది డాక్టర్ దగ్గరకెళ్లి రండి...ఇద్దరూ!... అన్నాను
‘...అదీ జరిగింది...క్రిందటి నెలే కలకత్తాలో ఓ డాక్టర్ ని కలిశాం ...ఆ రిపోర్ట్స్ చూసింతరవాత సెకండ్ ఒపీనియన్ తీసుకోవాలనిపించి మొన్ననే వైజాగ్ లో మరో డాక్టర్ ని కలిశాం... ’ అంది రజని కాస్త చిన్నబుచ్చుకున్న మొహంతో...
... కంగారుపడకు... మిస్ మాచ్ ఏమైనా ఉంటే మందులతో కరెక్ట్ చేస్తారు... అని ధైర్యం చెప్పి , ...ఇంతకీ కలకత్తా డాక్టర్ ఏమన్నాడేంటీ!? ... అన్నాను .... తను ఏదో చెప్పబోతూంటే ...
...ఏవమ్మా , వదినలూ!... ఇక్కడ కూర్చుని ఏం గూడు పుఠాణీ చేస్తున్నారూ!?... అంటూ బిలబిల్లాడుతూ లోపలికొచ్చేశారు మా ఇద్దరి ఆడపడుచులూ... అని ఆగాను ఊపిరి తీసుకోడానికి...
‘...అంటే సమస్య ఏంటో బయట పడలేదన్నమాట!...నాకో అనుమానం కలుగుతూంది...నువ్వు చెప్పే పధ్ధతి బట్టి... ’ అని కొంటెగా అంది , ఓపికగా వింటూన్న వకుళ...
...ఏంటదీ!?... అన్నాను...
‘...కాసేపట్లో నువ్వే చెప్తావులే!...కానీ!...’ అందది , అదే కొంటె నవ్వుతో...
...వంకర ఆలోచనలు మానవుకదా!...సర్లే విను... బాగున్నారా అర్థ మొగుళ్ళూ... ఇంతాలస్యమా రావడానికి?...పిల్లలేరీ!... వినోద్ వచ్చాడా?.. అని ప్రశ్నల వర్షం కురిపించానే!... అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
‘...పిల్లలు బైట ఆడుతున్నారు... వినోద్ కూడా అక్కడే!...వికాస్ అన్నయ్య తో ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు... ఇదేగా సునయన!... పేరుకు తగ్గట్లు పెద్దపెద్ద కళ్ళు... మీ ఇద్దరికన్నా రంగుంది వదినా మా కోడలుకీ !...’ అంటూ నా ప్రశ్నలకి గబగబా సమాధానం చెప్పేసి , వంతులవారీగా సునీ ని ముద్దు చెయ్యడంలో పడ్డారు... , వాళ్లిద్దరికీ ఆడపిల్లలు లేకపోవడంతో... ...కాసేపు వాళ్లతో ఆకబుర్లూ , ఈ కబుర్లూ చెప్పి మెల్లిగా బైటికొచ్చా వకుళా!... అని కాస్త ఊపిరి తీసుకున్నాను...
‘...వినోద్ ని చూడడానికేగా!?...’ అందది కన్ను గీటుతూ...
...ఛీ!...నీ ఆలోచనలు నాకంటగట్టకు!...’ అంటూ ...చర్రు... మన్నాను...
‘...నాకు తెలీదే నీ బుధ్ధి...కానీ!...’ అంది వకుళ చిలిపి చూపుతో...
...బైటికొచ్చేసరికి గొడవ గొడవ గా ఉంది...ఓ పెద్దాయన అజమాయషీలో , నా కొడుకుల్తో సహా మగపిల్లలందరూ దొడ్లో ఉన్న ఎండు పుల్లలన్నీ పట్టుకొచ్చి , ఇంటి ముందున్న విశాలమైన ఖాళీ స్థలంలో పడేస్తున్నారు... మరో పెద్దాయన ఓ పాలేరు తో వాట్నీ , పిడకల్నీ పేర్పిస్తున్నాడు...భోగి మంటకి కాబోలు...అనుకుంటూ చుట్టూ చూశాను వికాస్ కోసం...
...కుప్పకి అటు వైపు , ఓ ఓపెన్ నెక్ ఆలివ్ గ్రీన్ టీ షర్ట్ వెనకనీంచి తనమొహం ఓ లిప్త కనిపించి మాయమైంది... ఎవరబ్బా!...వికాస్ ఫ్రేమ్ ని అంతగా కప్పేయగల్గే శాల్తీ!?... అనుకుంటూ జాగ్రత్తగా చూశాను... వాడు వికాస్ వైపు తిరిగుండడంతో మొహం కనిపించలేదు... కానీ...పశువుల కొట్టం తలుపులా ఓ గజం వెడల్పుంది , బల్ల చెక్కలా నిటారుగా ఉన్న వాడి వీపు...ఏదో సీరియస్ గా చర్చిస్తున్నారు ... మాట్లాడుతూన్నపుడు కదులుతూన్న అతగాడి చేతులు , ఇంత దూరం నీంచీ దుంగల్లా కనిపిస్తున్నాయి...
...ఇంతలో వికాస్ పక్కకి జరిగి ఇంటివైపు చూడడంతో నేను కనిపించినట్లున్నాను...అతడితో ఏదో చెప్పి , చెయ్యి తట్టి నా వైపు కదిలాడు...వాడూ నన్ను చూసి , తెల్లటి పళ్ళు తళుక్కుమనేలా నవ్వి , చురుగ్గా వంగి , నేలమీద పడున్న ఓ బుష్షర్ట్ ని అందుకుని , రెండంగల్లో వికాస్ని కలిసి , దాన్ని తొడుక్కుంటూ నా వైపు బైల్దేరాడు... ఆ పని చేస్తూన్నపుడు అంత దూరం నీంచీ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపించిన , వాడి బలిష్టమైన ఛాతీనీ , మెలితిరిగిన దండల్నీ చూసేసరికి...ఎందుకో సిగ్గనిపించి చూపు కిందికి దింపాను...బ్లూ జీన్ లో చక చకా కదులుతూన్న వాడి తొడల మీద పడిందది... మద్ది మానుల్లా ఉన్నాయే అవీ!... అంతా కండే!...ఎక్కడా వీసమెత్తు కొవ్వు లేదంటే నమ్ము... జీన్ టైట్ గా ఉందేమో , ఓ పక్కకున్న ...దా...ని... ఔట్ లైన్ కూడా కనిపించిందే!... ఎం...దు...కో...ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో చూపు తిప్పుకున్నానమ్మా! ... అంటూ ఆగాను , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
...‘...ఎందుకేంటీ?!... వెంటనే చెమ్మబారిపోవడంతో...’ అంది వకుళ ...కొంటెనవ్వుతో....
...ఛ! పోవే!... నువ్వూ వికాస్ లాగే నాలో తప్పుడు ఆలోచనలు రేకెత్తిస్తావ్!... అని విసుక్కున్నాను...
‘...నీకొచ్చేవే అవీ!...ఇంతకీ వికాస్ ఏమన్నాడేంటీ?...’ అంది వకుళ...
...చెప్తా విను ... వాళ్ళు వచ్చేలోగా నేనూ , వికాస్ తీసుకున్న నిర్ణయాలు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ మనస్సు కుదుటపరుచుకుని , దగ్గరకొస్తూన్న వినోద్ ని గుర్తు పట్టి మామూలుగా పలకరించాను ...
...‘...నువ్వేం మారలేదొదినా!...పైగా బాగా రంగుతేలావ్...’ అంటూ కబుర్లు మొదలెట్టాడు... వాడి చూపులెందుకో ఒళ్ళంతా కితకిత లెడుతూంటే , కష్టం మీద మనస్సునదుపులో పెట్టుకుని పాతకాలపు విషయాలు గుర్తు చేసుకుంటూ కబుర్లు మొదలెట్టానే!... మేం మాట్లాడుతూన్నంత సేపూ వికాస్ నా వైపు కొంటెగా చూడడమే!...ఇంతలో వినోద్ ని ఎవరో పిలిస్తే అటెళ్ళగానే , ...ఏంటీ!?... అదోలా చూస్తున్నావ్ నన్నూ!... అంటూ నిలదీశానే!...
‘...నీ మనస్సులో మెదిలే ఆలోచనల్ని అంచనా వేస్తున్నాను...’ అంటూ ఓ సిగ్గుమాలిన జవాబు...
...ఏంటో అవీ!?... అన్నానే సీరియస్ గా...
...‘...దుక్కలాగయ్యాడు కదూ వినోద్!...’ అన్నాడే , కన్ను గీటి....
‘...ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యం?... కొద్ది రోజుల క్రితం ఏమనుకున్నామో గుర్తు తెచ్చుకో! ’ అంటూ నేను ఘాటుగా వికాస్ ని నిలదీస్తూంటే, ఇంకెవరో తనని పిలిచారు ...
...‘...నీ ఉద్దేశ్యమే నాదీనూ!...’ అని కొంటెగా అంటూ తప్పించుకెళ్ళిపోయాడే!... నా ఒంటికి కారం రాసుకున్నట్లైందనుకో!...ఈలోగా మా ఆడపడుచులు బైటికొచ్చారు , పిల్లేడుస్తూందమ్మా!... అంటూ...
‘...పోనీ!...నీ శీలమనే రిబ్బను కత్తిరించింది వాడేగా!...’ అందది వదలకుండా...
...తల్లీ!...ఒప్పుకుంటాను...ఇక కానీ!...అన్నాను...
‘...మరో పావుగంటతరవాత మీ లాండింగ్ గోడకి అణిచేసి ఓ పావుగంట పైగా అదరగొట్టాడే!...’ అందది...
... అలా ఏంకాదు వాడు...నువ్వే ఏదో అని రెచ్చగొట్టుంటావ్!...అంటూ వెనకేసుకొచ్చాను...
‘...జరిగింది పూర్తిగా వినూ!...ఆతరవాత తీర్పు చెప్పుదువుగాని...టైం చూస్తే నాలుగు దాటింది..కాసేపట్లో బయల్దేరాలి... ఏమయ్యాడు వీడూ?...అనుకుంటూంటే ఫ్రెష్ అయిపోయి , ఓ మెడికల్ కిట్ లాంటిది పట్టకుని బైటికొచ్చాడు.... ’ అంటూ మొదలెట్టింది వకుళ...
...ఊఁ ...కొట్టాను...
‘...నేనూ ఫ్రెష్ అయొస్తా!... అంటూ లేవబోతూంటే...ఒద్దు వకుళా!...మీరెప్పుడూ కడిగిన ముత్యంలాగుంటారు...అయినా కావాలనుకుంటే క్రీమ్ రాయించుకున్న తరవాత... అంటూ నా పక్కకి చేరాడు... అవునూ!...నీ ట్రైనింగా తల్లీ!...ఆ ఓదార్పు కబుర్లూ , బుజ్జగింపులూ , పొగడ్తలూనూ!...’ అందది వెక్కిరింపుగా...
‘...మాకంత ఏకాంతమెక్కడ దొరికిందీ!...ఐనా నిన్నుచూస్తే బండరాయికి కూడా కవిత్వమొచ్చేస్తుందిలే!... ఆపకుండా కానీ!... అన్నాను...
‘...ఏముందీ!...వాడు సారీల మీద సారీలతోబాటు బోల్డెన్ని స్వాంతనాలూ , సలహాలూ , వెధవ కబుర్లూ చెప్పేస్తూ... అవసరమున్నచోట నైటీ పక్కకి తప్పించి ...ఇవి ముట్టుకునేవీ , అవి ముట్టుకోకూడనివీ...అనే తేడా లేకుండా , ...అ...న్ని...దంత ,నఖ , క్షతాల (...పంటి గాట్ల , గోటి గుచ్చుడ్ల) మీదా సున్నితంగా రకరకాల క్రీమ్ లూ లోషన్లూ రాసేసి...ఆపైన మళ్ళీ సర్దేస్తూంటే నాకు మరోసారి ...దెం...గిం...చు ...కోవాలనే కోరిక పెరిగిపోయిందే! ... వాడి ఫీలింగులెలా ఉన్నాయా!...అని ఓరగా చూశాను...మొహంలో ఏమీ తెలీలేదు...’ అని అది లాగించేస్తూంటే ...
...ఏంటీ!...అలా దాటేస్తున్నావ్?...ఏం వెధవకబుర్లు చెప్పాడో చెప్పకుండా!... అంటూ దాన్ని నిలదీశాను
‘...అబ్బో!...అవన్నీ చెప్పుకొస్తే పేధ్ద గ్రంధమౌతుంది... మచ్చుకో రెండు మూడు చెప్తా విను...’ అంటూ మొదలెట్టిందది...
...ముందుగా మెడమీదా , బుగ్గలమీదా గోటి గీరుడ్లు కనిపించినట్లున్నాయి ...ఓ దూది ముక్కుచ్చుకుని వాటిమీద జాగ్రత్తగా నీ మొగుడి ఆఫ్టర్ షేవ్ లోషన్ రాసినట్లున్నాడు ...చుర్రు మందేమో!...ఇష్ష్...వద్దూ!...అంటూ వాడి చేయట్టుకున్నానే... వాడు సున్నితంగా నా పట్టు విడిపించుకుని ...కాస్త ఓర్చుకోవాలి వకుళా!...లేకపోతే గాటు పైకి కనిపించీస్తుంది...అందులో...మీలాంటి పచ్చటి మనిషి మీద మరింత!... అంటూ నైటీని పక్కకి తప్పించి చంకల చివరల్లో, స్థనాలమీదా , నడుం మీదా తన గోటిగాట్లనో, పంటి గాట్లనో వెతికి వెతికి పట్టుకుని అదే పని చేసినట్లున్నాడు ...ఒళ్ళంతా చురచుర లాడిపోయింది...
...ఇదిగో ఆంటీ సెప్టిక్ క్రీమ్ రాస్తున్నా ...శమనగాలేదూ!...అంటూ ఓదార్చాడే! వాడి మాటలకో , చేతలకో తెలీదుగానీ మంట కాస్త తగ్గిట్లనిపించి చిన్నగా నవ్వానమ్మా!...అప్పుడు కనిపించించాయేమో వాచిపోయిన నా పెదాలమీద వాడి పంటి గాట్లు!... ఒహ్!...సారీ వకూ!...ఎలా ఉబ్బిపోయాయో నీ పెదాలూ!...రాక్షసుడిలా ఎలా కొరికేశానో సున్నితంగా స్పృశించవలసిన లేత తమలపాకుల్లాంటి నీ పెదాల్నీ!!...ఎక్స్ స్ట్రీమ్ లీ సారీ... అంటూ నా పెదాల్ని సున్నితంగా విడదీసి ... ఇదో, ఈ ఆంటీ సెప్టిక్ మౌత్ జెల్ రాస్తున్నా!...కాసేపట్లో తగ్గిపోతూంది... లేకపోతే రాత్రి భోజనం లో ఉప్పుకారాలు తగిలి ...అబ్బా!... అంటే నలుగుర్లో బైట పడిపోతావు...అంటూ నాలిక కరుచుకుని...అహ్! మిమ్మల్ని , నువ్వూ , వకూ , అంటున్నాను...సారీ!...అన్నాడే!...
...అలా పిలిస్తేనే బావుంటుంది...అంటూ చిరునవ్వుతో వాడి చెయ్యిని నిమిరానే!... దాంతో వాడూ నవ్వేసరికి , వాడి కింది పెదవిమీద నా పంటి గాట్లు కనిపించాయే ...ఆ జెల్ ఇటు తే!.... అంటూ వాటిమీద కృతఙ్ఞతతో జెల్ రాస్తూంటే... అయ్యయ్యో!...వేస్ట్ చెయ్యకండి...ఇంకా పనుంది దానితో! ...అయినా మా మగాళ్లకి అవి ఎప్పుడూ గుర్తుండిపోయే బహుమతులు!... అంటూ నా చేతిలోంచి ట్యూబ్ లాగేసు కున్నాడే!...’ అంటూ కళ్ళు మూసుకుంది వకుళ తృప్తిగా...
...దాని మొహం లో ఫీలింగులు చూసేసరికి నాకు ఈర్ష్యతో ఒళ్ళుడికిపోయింది...సరేనమ్మా ,అదృష్టవంతురాలా!...ఇంకా ...ఎక్క...డెక్కడ రాయించుకున్నావో చెప్పి...ఆ పైన కలల్లో తేలిపోదుగాని... అంటూ దాని భుజాన్ని కుదిపాను...
‘...అసూయ గా ఉందికదూ!...నా సరసుడేంటీ?...దీనికీ సేవలు చేయడమేంటీ అనీ??... ఏదో నోటి దురుసు గానీ , వాడు సహజం గా మర్యాదస్తుడే!...అంచేత నీతో నైనా , నాతోనైనా మరో ఆడదానితోనైనా అలాగే ప్రవర్తించుండేవాడు...అర్థం చేసుకో!...’ అంటూ నా వీపు నిమిరింది...
...సర్లే సైకాలజిస్టూ!...అక్కడితో క్రీములు పామించుకోడం అయిపోయిందా?...ఇంకా మిగిలిపోయాయా?!...అన్నాను ...గుఱ్ఱుగా...
‘...చెప్పుకుంటే బోల్డు...కానీ ముఖ్యమైనవోరెండు చెప్పి ఆపేస్తాను...’ అందది కొంటెతనంతో మెరుస్తూన్న కళ్లతో...
...కానీ...నీదే ఆలస్యం!... అన్నాను
‘...ఆ పైన ...వీ...టి...మీద పడిందే వాడి దృష్టి!,,,’ అంటూ తన చనుమొనల్ని నిమురుకుని... ‘...కుడీ , ఎడమా చనుమొనల్ని ముని వేళ్ళతో పట్టుకుని పైకి లాగి , అటూ ,ఇటూ తిప్పి చూసి...చ్చొ చ్చొచ్చో... నర్సింగ్ మదర్ అనైనా చూడకుండా ఎలా కొరికేశానో!...పిల్లాడికి పాలివ్వడానికెంత ఇబ్బందో!...బుధ్ధిలేని వెధవని...అంటూ తనని తనే తిట్టుకుని , ఒక్కొక్క దాన్నీ వీలైనంత సాగదీసి...’... అంటూ అది మైమరపుతో చెప్పుకుపోతూంటే...
...సాగదీయడమెందుకూ!...వాడు ముట్టుకోగానే పొటకరించిపోయుంటాయి నీవి... అన్నాను , బిఱ్ఱబిగిసిన నా మొనల్ని లోపలికొత్తు కుంటూ...
‘...నువ్వు చెప్పిందే జరిగిందిలే!...అడ్డొచ్చి మూడు పాడు చేయకు...నీకూ ఆ ఏకాంతం ఏర్పాటు చేస్తానన్నానుగా!...’ అంటూ గోమూగా విసుక్కుని ... ‘...ఆఁ...ఏం చెప్తున్నానూ! ...గుర్తొచ్చింది...వా...టి...ని... వంతుల వారీగా ...ఇంకింత సాగదీసి అన్ని వైపులా దట్టంగా జెల్ పామి...ఆ పైన బొటకన వేలూ , చూపుడు వేళ్ల మధ్య పట్టుకుని , కుడికీ , ఎడమకీ తిప్పుతూ సుతారంగా మందు మర్దనా చేశాడే!...’
...అంటూ అది చెప్పేస్తూంటే...
...అప్పుడవి...చీ...కిం...చు...కోవాలనిపించలేదే నీకూ!...అన్నాను గొంతు జీర పోతూంటే...
‘... ఎందుకనిపించలేదూ!...అలా ...చే...స్తే... ముట్లుడిగిపోయి అరవై ఏళ్లు దగ్గిర పడుతూన్న ఏ ఆడదానికైనా అదే కోరిక కలుగుతుంది ...ఇక నీకూ ,నాకూ కలగడంలో ఆశ్చర్యమేముందీ!...’ అందది...
... ప...ని... నువ్వు చేయించుకుంటూ నన్నెందుకూ కలపడం!! డొంకతిరుగుడు సమాధానాలాపి , నువ్వేంచేశావో , వాడేం చేశాడో చెప్పుకుంటూ పో...ఆగకుండా!... అన్నాను...
‘...సరే...విను......’ అంటూ మొదలెట్టి , ‘ ...వీ...టి...ని...వాడలా తి...ప్పీసీ...గానే ఒంట్లో రక్తమంతా ...వా...ట్లో...కి... ప్రవహించిందేమో ...అ...వి...మరింత పొటకరించి , బిఱ్ఱ బిగిసి పోయాయే! ఓర్చుకోలేక రొమ్ము విరుచుకుని ...వా...టి...ని... వాడి పెదాలకి తగిలించానే!...
...కొన నాలుకతో సున్నితంగా ...వా...టి...ని టచ్...చేస్తూ ఏమన్నాడో తెలుసా వాడూ!?...’ అంటూ మళ్ళీ ఆపేసిందది...నా వైపు కొంటెగా చూస్తూ...
...నాకొళ్ళు మండిపోయింది...ఆగద్దని చెప్పానా!...కొట్టీగల్ను ...లం...జా!... చేయించుకున్నది నువ్వైతే నాకెలా తెలుస్తుందీ!...అంటూ చెయ్యి విసిరాను...
.... సిధ్ధంగా ఉందేమో అదీ!...చటుక్కున వెనక్కి జరిగి , ‘... వాడి చేత కసి కసి గా ...దెం...గిం...చు...కునే దాకా ఆగదే నీ ఏడుపూ!...’ అంటు నన్ను వెక్కిరించి... ‘... నాకైతే వీ...టి...ని మళ్ళీ , మళ్ళీ కసితీరా కొరికేయాలని అనిపించినా ! , పసివాడు పాలకి ఇబ్బంది పడతాడేమో అని కంట్రోల్ చేసుకుంటున్నా!...అంటూ మరో సారి ...నేనందించిన ...వా...టి...ని మృదువుగా ముద్దెట్టుకుని , నా భుజాలట్టుకుని నన్ను వెలకిలా పడుకోబెట్టి , నా నడుం కింది నైటీ భాగాన్నీ పక్కకి జరిపి , నా తొడల్ని పూర్తిగా విడదీస్తూంటే...
...ఛీ!...అక్కడా రాస్తావా!...ఎందుకూ!?... అంటూ ముడుచుకుపోయానే!...
... అ...క్క...డ...ముందు రాసేదది కాదు...ఇదీ!... అంటూ కిట్ లోంచి ఓ ఫీమేల్ హైజీన్ లిక్విడ్ బాటిల్ తీసి...ముందు తొడ మూలాల్లో దూదితో రాసి , తరవాత పూరెమ్మల్ని తుడిచి , ఆపైన వా...టి...ని అతి సున్నితంగా విడదీసి ...అయ్యయ్యో...లేత గులాబీ రేకుల్లాంటి ...వీ...టి...నీ...కొరికేశానా!... ఈ అందాల్ని చూసేసరికి మనస్సు అదుపు తప్పినట్లుంది వకూ!...ఏమనుకోకూ!...అంటూ కొత్త దూది ముక్కల్ని బాటిల్లో ముంచి , రెమ్మల పొడుగూతా మూడు నాలుగు సార్లు రాసి ... ఇప్పుడు కాస్త ఓర్చుకోవాలి వకుళా!... అంటూ నన్ను ముందస్తుగా వార్న్ చేసి.. కుడి చేతి చూపుడు వేలుని ...లో...ప...లి...కి...జొనిపి... నా గొల్లిని వెతికి పట్టుకుని , జాగ్రత్తగా బైటికి లాగి ...ఆపైన దాన్నీ తుడిచి...ఆఖరుగా జెల్ కూడా రాశాడే! ఇ...క్క...డెందుకూ... అంటూ నే ముడుచుకు పోతూంటే ఏమన్నాడో తెలుసా వాడూ .... మనిషి కాటు ని అశ్రధ్ధ చెయ్యకూడదుట ...సెప్టిక్ అయిపోతే మహా డేంజరుట...’ అందది...
... ఇంత జరిగిన తరవాత మరో రౌండు కి ప్రయత్నం చెయ్యకుండా ఎలాగుండగలిగావే ...!... అన్నాను...బొంగురు గొంతుతో...
‘...ఎందుకు చెయ్యలేదూ!...వాడు మొనలకి మందు రాస్తూన్నపుడే దగ్గరకి జరిగి వాడి తొడమీద చెయ్యేశాను...అయినా చలనం కనిపించలే!... నాటకాలాడుతున్నాడు దొంగ వెధవ...అనుకుని వాడి కబుర్లు వింటూ... నా చెయ్యిని వాడి తొడల మధ్యకి జరిపాను...కొద్దిగా కదిలాడు... దారిలో పడుతున్నాడు...అనుకుని , మందు కార్యక్రమం అయిపోతూంటే తెల్లటి లుంగీలోంచి లేత గోధుమ రంగులో కనిపిస్తూన్న వాడి ...మ...డ్డ...ని గోరుతో గీరానే!...ట...క్కు...మని లేచిపోయిందది... మరో మరో మగాడైతే మరుక్షణం నామీదెక్కి పోయుండే వాడేమో!... కానీ వీడేమన్నాడో తెలుసా!...’ అంటూ ఆగిపోయిందది...
...తెలీదన్నట్లు అడ్డంగా తలాడించాను...
...మరో రౌండు వాయించాలని నాకూ ఉంది...అప్పుడు మరోసారి నే రెచ్చిపోతే!... ఈ రాత్రికి మీ శ్రీవారు కోరితే ...ఇ...వీ...ఇ...వీ... ఇవ్వకుండా తప్పించుకోగలవేమోగానీ , ఇది మాత్రం అప్పగించక తప్పదుకదా! ...అప్పుడు ...నొప్పి...నొప్పీ..అంటూ విలవిల్లాడిపోతే అనుమానం రాదూ ఆయనకీ!... అన్నాడే ... ముందస్తుగా నా పెదాల్నీ , ఆ పైన చనుమొనల్నీ పుణికి , ఆఖర్న పూరెమ్మల్ని నిమురుతూ... అందది ముసి ముసి నవ్వుల్తో...
...ఇప్పుడైనా ఒప్పుకుంటావా , వాడి మనసు సున్నిత మైందనీ!... అన్నాను
‘...మాటలు సున్నితమేమోగానీ చేతలు కాదుసుమా!... లేకపోతే మరో పావుగంటతరవాత నన్ను మీ లాండింగ్ గోడకి అణిచేసి ఓ పావుగంట పైగా అదర ...దెం...గు...తా...డా!... ’ అంది వకుళ...
...ఏదో అయుంటుంది...లేకపోతే అలా చెయ్యడు...పొల్లుపోకుండా జరిగింది చెప్పు...కారణం నే పట్టుకుంటాను... అన్నాను
‘...అదీ చూద్దాం!...విను... గాట్లని వెదికి వెదికి మందులు రాశాడని చెప్పానా!... అది పూర్తవుతూంటే మీ వాల్ క్లాక్ వైపు చూశాను యధాలాపంగా...
... అది గమనించినట్లున్నాడు... నాల్గున్నరౌతూంది...పిల్లాడికి ఇబ్బందౌతుందేమో!...వెళ్దామా!...అంటూ మంచం మీంచి దిగేసరికి...నేనూ దిగి నిలబడబోయాను కానీ నా వల్లకాక తూలిపోయానే...పక్కనే ఉన్నాడేమో!...చటుక్కున నన్ను చేతుల్లోకెత్తేసుకుని...నీరసంగా ఉందా!...సారీ!...కిచెన్లోకెళ్ళి తినడానికేమైనా పట్టుకొస్తా!...అంటూ నన్ను మంచం మీద పడుకోబెట్ట బోయాడే !...
...బాత్రూంకెళ్ళాలి...అన్నానే మొహమాటంగా... సరే!...నంటూ దింపకుండా నన్నటు వైపు మోసుకుపోయి , లోపలికి తీసికెళ్తానంటాడే! ...ఛీ!...ఏమక్కర్లే!...అంటూ దిగిపోయాను...
...జాగ్రత్త!...పనయ్యాక ఇక్కడే ఉండండి...నే తీసికెళ్తా!...ఈలోగా తినడానికేమైనా పట్టుకొస్తా!... అంటూ కిందికి పరిగెత్తాడే! ...ముచ్చటని పించిందనుకో!... నేను సేదతీరి బయటకొచ్చేసరికి వాడు తయారు... ఒద్దొద్దంటున్నా వినకుండా మళ్ళీ నన్ను మంచం మీదికి మోసుకుపోయాడే!...సైడ్ టేబుల్ మీద పళ్లముక్కలూ , కోల్డు మిల్క్ బాటిల్సూ ఉన్న ట్రే రెడీ!...కాసేపు మౌనంగా ఆరగించించిన తరవాత మిల్క్ బాటిల్ అందిస్తూ...కాలేజీ నించి డైరెక్టుగా వస్తున్నారా?!...అంటూ సంభాషణ మొదలెట్టాడు.....కాసేపు వర్క్ గురించి కబుర్లైంతరవాత ...ఏంటీ మీ పసివాడి పేరూ!... అన్నాడు...
...రాహుల్...అన్నాను... రాహుల్!...అంటూ రెట్టించాడు , పూర్తిపేరు చెప్పమన్నట్లు... ... షెట్టీ... అని మిళింద్ గాడి సర్ నేమ్ చెప్పబోయి విత్తనం వాడిదైనా లోకం దృష్టిలో మధు కొడుకుగా చలామణీ అవుతున్నాడని గుర్తు చేసుకుని , రాహుల్ మెహ్రా...అన్నాను...
...మెహ్రా అన్న సర్ నేమ్ వినగానే వాడి భృకుటి ముడి పడింది కొద్దిగా... కానీ వెంటనే కంట్రోల్ చేసుకుని ...వెళ్దామా!...రాహుల్ మెహ్రా కి ఆలస్యమౌతుందేమో!... అంటూ మొహం మీద నవ్వుపులుముకుని నిలబడి , మళ్ళీ నన్ను చేతుల్లోకెత్తేసుకున్నాడే!...
...ఏయ్!...అవసరం లేదు...దింపీసీ!... అంటు నే గింజుకుంటూంటే...నీ వెచ్చటి స్పర్శ మళ్ళీ ఎప్పుడు దొరికేనో!...అంటూ నన్ను మరింత దగ్గరగా ఒత్తేసుకున్నాడే నా పెదాల్ని మెత్తగా చుంబిస్తూ !...నాకూ ...నిజమేకదా!...అనిపించడంతో , వాడి మెడచుట్టూ చేతులు పెనవేసి...ఎదురు ముద్దులిస్తూ గువ్వపిట్టలా వాడి కౌగిల్లో ఒదిగిపోయానే!
...అలాగే నన్ను మీ బెడ్ రూం లోంచి బైటికి తీసికొస్తూ ...నీ బట్టలెక్కడున్నాయ్!...పిల్లల గదిలోనా!?...అని అడిగాడే ముద్దుల మధ్య...
... ఉహూఁ!...గది బైట లాండింగ్ మీద!...అని జవాబు చెప్పానమ్మా...మా పెదాలు విడివడ్డపుడూ...
...అక్కడే బట్టలిప్పేసి నైటీ వేసుకున్నావా?...అన్నాడే ఆశ్చర్యంగా!...
...ఇంతలో మీ లాండింగ్ మీదికొఛ్ఛేశాం... చుట్టూ నా చీరా , పెట్టీకోటూ , బ్రాసరీ
...ఉత్తి...లుంగీతో ఉన్న నిన్ను చూసేసరికి ఆగలేక పోయా!... అని ఎలా అనేశానోగానీ , ఆ పైన సిగ్గు ముంచుకొచ్చేసి వాడి గుండెల్లో మొహం దాచేసుకున్నానే!...
...కాసేపు నన్నలాగే ఉండనిచ్చి...ఆపైన నా చుబుకాన్నట్టుకుని మొహం పైకెత్తి... కృతఙ్ఞత ఉట్టిపడే కళ్లతో నా వైపు చూసి ...థాంక్స్ వకూ!...అంటూ అతి సున్నితంగా నా పెదాల్నందుకున్నాడే!...నే పూర్తిగా అప్పగించేశానమ్మా వాటినీ!... ఓ అరనిముషం ఉండిపోయామేమో అలాగ!...
...వకూ!...మరొ...క్క...సారి...నిన్నెక్కువసేపు ఇబ్బంది పెట్టను...ఏవంటావ్!?...అంటూ నా పిరుదుల్నీ ,వీపునీ గోడకానించి , నా తొడల్ని తన నడుం కి చెరో వైపూ వేసుకుని , నైటీని పైకి జరుపుతూ నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూశాడే!...
...ఇక్కడెందుకూ!...గదిలోకెళ్దాం!... అన్నానే , కనురెప్పలు వాల్చుకుంటూ...
...మంచం మీదికెళ్తే నన్ను నేనదుపు చేసుకోలేను... అంటూనే నన్ను గోడకొత్తిపెట్టి , ఓ చేత్తో లుంగీని పీకిపడేసి , అప్పటికే నిగిడిపోయున్న తన ...మగ...తనం గుండుని నా రెమ్మలకి మెత్తగా రుద్దేసరికి , పరవశత్వంతో ...ఇ...ష్ష్...అని సన్నగా మూల్గి , సిగ్గుతో మూతలడిపోతూన్న కళ్ళతో , కోరిక తో విడిపోతూన్న పెదాలతో మొహం పైకెత్తానే!
... అప్పటికే విచ్చుకున్న నా పూపెదాల్లోకి తన గుండు కొద్దిగా జొనిపి...చిన్నగా పైకీ , కిందికీ రాపాడిస్తూ... మత్తైన గొంతుకతో ...ఊఁ!?...అంటూ ప్రశ్నని గొంతులో పలికిస్తూ నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూశాడే!...
...ఇంక నేనాగ లేకపోయాననుకో! ...ఊఁ!!... అన్న అక్షరంతో నా ఒప్పుదలని ప్రకటిస్తూ , వాడి మెడకి నా చేతుల్నీ , నడుం కి తొడల్నీ అల్లేసి , నా మొత్తని వాడి...దా...ని...కి అదిమేస్తూ వాడి పెదాల్నాక్రమించేసుకున్నానే!...నేనంత సిధ్ధంగా ఉన్నా , వాడి ఆయుధం లోపలికి చొరబడిపోతూంటే ఒళ్ళు జలదరించి పోయిందే!...ఆ ...నా... వణుకు వాడిని రెచ్చగొట్టిందేమో!...నా పిఱ్ఱల్ని చెరో చేతిలో ఇమిడ్చేసుకుని తన మొత్తకి గాఠ్ఠిగా అదిమేసుకునేసరికి... నే కార్చేసుకున్నానే పిల్లా!...’ అందది ...గోటి మీటు కి రక్తం ఎగజిమ్మే మొహంతో!...
...సున్నితంగానే మొదలెట్టాడు కదమ్మా! ...అదరగొట్టాడంటావేం!?... అన్నాను...గొంతు జీర పోతూంటే...
...‘...నే తీసుకున్న ఓ జాగ్రత్తా , నేనన్న ఓమాటా , కలిసికట్టుగా నా కొంప ముంచాయి...’ అందది తల దించుకుని...
...ఏంటదీ!?... అన్నాను...
‘...చెప్తా విను... ఇంతలో మా కాళ్ళ దగ్గర పడున్న నా బాగ్ జఱ్ఱు మని చప్పుడు చేస్తూ కదిలింది...
...నాకు ఫోనొస్తూన్నట్లుంది...దింపు ... అన్నానే వాడి చెవిలో!...
...అవసరం లేదు...అని నా చెవిలో సమాధానం చెప్తూ , కాలి వేళ్ళతో నా బాగ్ ని పైకి లేపి , వాడి మెడ వెనకున్న నా చేతులకందించి , నే మొబైల్ ని బైటికి తీస్తూండగా మరో గెంటు గెంటాడే!...దాంతో నా ఒళ్లదిరి మొబైల్ పట్టుతప్పుతూంటే ...జారిపోతూంది... నువ్వే చూడు ... అంటూ వాడందుకునే లోపల దాన్ని జారిపోనీకుండా వాడి మెడకదిమేసి పట్టుకున్నానే...బాగ్ జారవిడుస్తూ...
...నా పిఱ్ఱల్ని గోడకదిమేస్తూ నన్ను నొక్కి పెట్టి , తన చేతుల్ని ఫ్రీ చేసుకుని , చేతులు వెనక్కి జాపి , జాగ్రత్తగా నా మొబైల్ అందుకుని
చూశాడే!... వాడికేం కనిపించిందోగానీ...ఒక్క సారి నాకళ్ళల్లోకి చూసి... నా మొబైల్ తో కాసేపేదో చేసి...ఆ పైన దాన్ని నా బట్టల కుప్పమీద పడేలా విసిరి కొట్టి ...ఆపైన శివాలెత్తిపోయి నన్ను ...దెం...గ...డం మొదలెట్టాడే తల్లీ!... అం...త...కసిగా నన్నేమగాడూ అనుభవించలేదే ఇంతవరకూ!...’ అందది ఒళ్లంతా కదిలిపోయేలా వణికి...
...ఏమైందమ్మా?...తట్టుకోలేక పోయావా??... అన్నాను దాని మొహంలోకి చూస్తూ...
...నెమ్మదిగా అంటున్నావా ఆ మాటా!... నిన్నలా ...చే...సుం...టే... తెలిసొచ్చేది...గోడకి నన్నదిమేసి...ఆపడమనే మాట లేకుండా నన్ను ...కచ...కచ ... దెంగడమా... , ...ఆ పోట్లకి ఒళ్ళదిరిపోతూంటే ...ఎలాగో ఓపిక చేసుకుని ...ఏ...మైం...దీ!?...అని వణుకుతూన్న పెదాలతో అంటే... వాటిని కసి కసిగా కొరికేయడమా!...వా...టి...నెలాగో విడిపించు కుంటే , ఉబుకుతూన్న స్థనాల్ని నవిలేయడమా!... ఇక లాభం లేదని...నా ఒళ్ళు రక్షించుకోడానికి వాడ్ని బల్లిలా అతుక్కుపోతే...నా పిర్రల్లోకి వేళ్ళు గుచ్చేసి నా మొత్తని కదలకుండా పట్టేసుకుని , తన మొత్తతో గుంజి...గుంజి గుద్దదమా!... ఒళ్ళు హూనమైపోయిందనుకో!...నా అదృష్టం కొద్దీ మరో ఐదు నిమిషాల్లోవాడు చిప్పిల్లిపోయాడుగానీ ...లేకపోతే ఆంబ్యులెన్స్ లో ఇంటికెళ్ళుండేదాన్ని...’ అని నిష్టూర్చింది వకుళ
...అబ్బ!...నాకు తెలీదే ఇంత కసి వెధవనీ!... ఏం చూసి వాడింత రెచ్చిపోయాడూ?!... అన్నాను...
‘...మొదట నాకూ అర్థం కాకపోయినా , కాస్త ఆలోచించి పట్టేశాలే కారణం!...నువ్వూట్రై చెయ్యి!...ఏదెట్లా ఉన్నా నాకది ఓ మర్చిపోలేని అనుభవమే!...’అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...సర్లే!...ఇంటికి డ్రైవ్ చెయ్యగలిగావా?...అన్నాను...
...‘...వాడే డ్రైవ్ చేశాడులే!...ముందు ఇల్లెక్కడని అడిగాడు , నే నీరసంగా బట్టలు కట్టుకుంటూంటే హెల్ప్ చేస్తూ...
...నే చెప్పింతరవాత ...ఈ ట్రాఫిక్ లో ఓ అరగంట పడుతూంది ...అప్పటిదాకా కార్ లో పడుక్కో!...ఇంటికెళ్ళింతరవాత అవసరమున్న చోట్ల మందులు రాసుకో!...కానీ ఈ రాత్రి మీఆయనకి నీ జోలికొచ్చేటంత ఓపికుండదులే!...నాకు గ్యారెంటీగా తెలుసు...అంటూ నన్ను మళ్ళీ చేతుల్లో ఎత్తేసుకుని , మీ హాల్లో కి తీసికెళ్ళి ఓ సోఫాలో కూర్చో పెట్టి... చకచకా సామాన్లు సర్దేసి ,ఆ పైన కారుదాకా నన్నెత్తుకెళ్ళడానికి సిధ్ధమైపోయాడే!... ఒద్దు...నలుగురూ చూస్తే సిగ్గుచేటూ ... అని వాడిని ఒప్పించి నెమ్మదిగా నడిచెళ్ళానమ్మా!...
...మా ఇల్లు చేరుతూండగా మధు ఫోనూ!...ఏం చేస్తున్నావ్?...నాకు లేటౌతూందని చెప్పడం కోసం కాల్ చేస్తే ...కట్ చేసి ...
...బిజీ నౌ!...విల్ కాల్ లేటర్... అన్న టెంప్లేట్ పెట్టావేంటీ?!... ఏంటా బిజీ పనీ?...అంటూన్న మధు గొంతు వినిపించింది... సంధ్యా వాళ్ళ కాంట్రాక్టర్ తో మాట్లాడుతున్నానపుడు... ఇంటికి వచ్చేస్తున్నాలే!... అని తప్పించుకున్నానే!...అదీ సంగతి...’ అంటూ ముగించింది వకుళ
...కాసేపిద్దరం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాం... అంతేనా!...అన్నాను ఇంకాసేపు తరవాత...
‘...ఇంకేముందీ!?...’ అని దాని ఎదురు ప్రశ్న...
...అదే!... ఇంటికెళ్ళింతరవాత రాహుల్ ని ఫీడ్ చెయ్యడానికి ట్రై చేశావా?...సక్సెసా!?... మధు రాత్రింటికొచ్చాడా?...అంటూ మనస్సులో మిగిలిపోయిన ప్రశ్నల్ని గుప్పించాను....
‘...ఆహాఁ , స్నానం ముగించినతరవాత చేసిన మొదటిపని అదే!...ఇంక ...సక్సెసెలా అవుతుందీ?!...నా ...ఆడ...తనం... మేలుకొలిపిన వాడి వాయింపు తరవాతా?...’ అందది మత్తుగా మూతపడిపోతూన్న కళ్ళతో గుండెల్నిండా గాలిపీల్చుకుని ...
...మరింతసేపూ ...నీ వెంకట గాడుట్టి మొఱటు వెధవ... ...ప...శు...వు...అని తిట్టి పోశావుగా?... అంటూ దెప్పాను ...
‘... పోవే!...నంగనాచీ!... సున్నితత్వం , మొఱటుతనం , సమపాళ్ళల్లో కలబోసిన మగాడినే కోరుకుంటుందాడది...నీకు తెలీదేంటీ ఆ విషయం!...’ అని కొట్టిపారేసిందది...
...సర్లే!...నీ మొగుడెప్పుడొచ్చాడింటికీ?...అన్నాను...
‘... అదృష్టం కొద్దీ నేను సర్దుకొన్నతరవాతొచ్చాడు , చాటంత మొహంతో!... ఏంటీ?...మొహమలా వెలిగిపోతూందీ?...ఏం ఘన...కార్యం .చేశొచ్చావేంటీ!... అంటూ నన్ను ప్రశ్నలేయకుండా ఎదురు దాడి మొదలెట్టానే ... పన్లన్నీ ముగించుకుని ఇద్దరం పక్కెక్కిన తరవాత...
...ఎహె...అదేంలేదు...అంతా రొటీన్ వర్క్... అని , ముసి,ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ మరో పక్కకి తిరిగి పడుక్కుండిపోయాడే!... కాసేపట్లో సన్నటి గుఱ్ఱు కూడా మొదలైపోయింది ... వెంకట్ గాడన్నది నిజమే!...ఓ రాత్రి వేళగానీ , తెల్లవారు ఝామున కానీ నా జోలికి రాలేదనుకో మా ఆయన!...’...అని నవ్వి... ‘...ఊఁ...ఇక మొదలెట్టు నీ కధ...’ అంటూ నన్ను పొడిచింది వకుళ...
...సరే!...మొదలెట్టక తప్పుతుందా!...ఫ్లైట్ డిలేల పుణ్యమా అని ,ఇక్కడ పొద్దున్నే బయల్దేరినవాళ్ళం మధ్యాహ్నం పన్నెండు దాటిపోయింది , అడంగు చేరేసరికి ... మా టాక్సీ ఆగగానే బిలబిల్లాడుతూ పిల్లలు చుట్టేశారు... అరవై పైబడిన ఓ నలుగురు పెద్దమనుషులు ఎదురొచ్చారు , రండి రండి...అంటూ...
... మండువాలోకడుగెట్టగానే ఆడా, మగా , అందరూ చుట్టేశారు ... ఎంతకాలమైంది మిమ్మల్ని చూసి! ...అంటూ ... కాఫీల తరవాత ...స్నానానికి లేవండి... అన్నారు... మావి అయిపోయాయి... అన్నాం , నేనూ, వికాస్...
...రండిరా!...స్నానాలు చేయిస్తాం!... అంటూ నా కొడుకుల్ని పట్టికెళ్ళిపోయారెవరో... రావే!... వెనకసావిట్లో కూర్చుందాం!... అంటూ నా చెయ్యుచ్చుకుని ఎవరో లోపలికి దారితీస్తూంటే ... బావున్నావా బావా!?... అంటూ వికాస్ ని పలకరిస్తూన్న వీణలాంటి గొంతు వినిపించింది
... ఎవరీ మరదలూ!... అనుకుంటూ వెనక్కి చూశాను...
...మెరుపు తీగ లాగ మెరిసిపోతూన్న ఓ పాతికేళ్ల కుఱ్ఱపిల్ల ...వెనక్కి తిరిగుందేమో! ఆ అమ్మాయి నిటారైన వీపు , కాస్త ఎక్కువే అనిపించే బాక్ ఓపెనింగ్ ఉన్న గోల్డెన్ ఆరెంజ్ బ్లౌజ్ లోంచి కందిబద్దంత పుట్టుమచ్చ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంది...
‘... అలా అలా ముందువసారాలో కూర్చుందాం రావోయి!.... అంటూ బైటికి దారి తీశారు సీనియర్లు...
... ఇదో , వస్తున్నా!...అంటూ ఉన్న చోటనుంచి కదలకుండా ఆ అమ్మాయిసంభాషణలో పడ్డాడు మా ఆయన... .చుట్టూ ఉన్న రణగొణ ధ్వని వల్ల ఏమీ వినిపించకపోయినా , మా ఆడ గుంపు నెమ్మదిగా కదులుతూండడం తో , ఆ అమ్మాయిని తేరిపార చూశానోక్షణం...గోల్డెన్ యెల్లో బాగ్రౌండ్ మీద చిన్నప్రింట్సూ , బ్లాక్ బార్డరూ ఉన్న ఓ ప్యూర్ సిల్క్ చీర కట్టిందాపిల్ల ... వైజాగ్ లో కొనుంటుంది ...వెతికి నేనూ కొనుక్కోవాలి... అనిపించిందే ఆ క్షణం!... ...అంటూ నే చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...నేను గుర్తుకొచ్చుండనులే నీకాక్షణం!...’ అంటూ ఓ సన్నాయినొక్కు నొక్కింది వకుళ...
...నువ్వెలా గుర్తుండవుతల్లీ!... నా సవితి వి కూడానూ!...నాకున్నవి నీతో పంచుకోవాలిగా!...అంచేత అచ్చం అలాంటిదే నీకోసం , మరో లైట్ బ్లూ బాగ్రౌండ్ ది నాకోసం , తీయించాలే వినోద్ గాడితో... తొందర్లో తీసుకురావడం మర్చిపోయా గానీ రేపు తెస్తాలే నీచీర!... అన్నాను...
‘...ఛ!...వాడెందుకు కొనాలీ నాకు చీరా!?... ఐనా ముక్కూ మొహమూ తెలియనివాడు కొన్న చీరెలా కట్టుకుంటాననుకున్నావ్!?...’ అంటూ ఫైర్ అయిపోయింది వకుళ...
...పోనీ వాడితో తొడపరిచయమయ్యాకే కట్టుకో!... ఇక ఎందుకంటావా?...గర్భాదానపు పెళ్లికూతురికి కట్నమెట్టక్కర్లే?! ...అందుకూ! ... అన్నాను
‘...ఛీ!...ఏదో...అ...అదం...టే పర్లేదుగానీ...ఇక పైన మరో మగాడికి పిల్లల్ని కనడం నా వల్లకాదేతల్లీ!...పిడకల వేటాపి నీ కధ కానీ...’ అంటూ రెండుచేతులెత్తి దండమెట్టేసిందది...
...సర్లే...విను...ఆ అమ్మాయిని వర్ణిస్తున్నా కదూ!...
...బ్లౌజ్ అడుగునుంచి జానెడు మేర బంగారం రంగులో మెరిసిపోతూన్న సన్నటి నడుం...చీర లైట్ గా దట్టంగా ఉందేమో , ఒంటికి పూసుకుని పోయి, ఆ పిల్ల పిరుదుల గుండ్రటి తనాన్నీ, బింకాన్నీ, పొంకాన్నీబైట పెట్టేస్తూంది ... మధ్య మధ్యలో బరువు ఒకకాలిమీంచి మరో కాలికి ట్రాన్స్ఫర్ చేస్తూందేమో , పొందికైన తొడల కదలికల్నీ చీర దాచలేకపోతూంది ... అంటూ ఆగాను , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
...‘... అంటే ముందెత్తుల్నీ దాచుండదు ... బ్లౌజ్ కాస్త లోనెక్ అయితే ...లో...య...కి దారినీ , వాటికి కాస్త ఎగువ నున్న మరో ...పెసర బద్దలాంటి పుట్టు మచ్చనీ దాచుండదు... ఆ పిల్ల నడుం కింద పెట్టడానికి దిండక్కర లేదన్నమాట వికాస్ కి!... ’ అంటూ కన్నుగీటింది వకుళ...
...నీ బుధ్ధి పోనిచ్చుకోవే వకూ!... ఎంతసేపూ...అ...దే...దృష్టా!?... అన్నాను చిరుకోపంగా...
‘... ఆ పిల్లని నువ్వా దృష్టి తో చూస్తే లేని తప్పు , నేనంటే ఒచ్చొందేంటీ!?...కానీ!...’ అంది వకుళ...
...సర్లే!...విను... వికాస్ మగ చూపూ ఆ అమ్మాయి ఒంటిమీద తారాడిందేమో! పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూనే మాటలు కంటిన్యూ చేస్తూందాపిల్ల.... మేమో రెండడుగులు కదిలామో లేదో... ఛీ!...పో బావా!... అంటూన్న ఆ అమ్మాయి గొంతూ , చకచకా నడుస్తూన్న అడుగుల చప్పుడూ వినిపించేసరికి మరో సారి వెనక్కి చూశానే వకూ!...
...నీ అందాజా నూటికి నూరుపాళ్ళూ కరెక్ట్... పెసరబద్దంత పుట్టుమచ్చతో సహా!... ఇంచుమించు పరిగెడుతూన్నట్లు నడుస్తూన్నా ఆ అమ్మాయి గుండెలమీద నాలుగుతులాల పుస్తెల నాన్తాడు కదులుతూంది తప్ప ...వెనకెత్తులకంటే కాస్త తక్కువగా ఉన్న ముందెత్తులు , అస్సలు కదలటంలేదంటే నమ్ము... అన్నాను
...‘... అంటే... నీ ...వా...టి...లా... అన్నమాట ...’ అంటూ కన్ను గీటింది వకుళ...
...నా మొహం!... మన కాలేజీ రోజుల్లో నిన్ను చూసినట్లు అనిపించింది , ...సర్లే!... విషయం వినూ!..
...మరో రెండడుగుల్లో మా గుంపులో కలిసి , బావున్నావా అక్కా!... అంటూ సునీ ని నా చేతుల్లోంచి తీసుకోబోయింది ... డైపర్ మార్చాలనుకుంటా!... అని ఇవ్వడానికి సందేహిస్తూనే , ఆ అమ్మాయి మొహాన్ని పరీక్షగా చూశాను...
...వంకీలు తిరిగిన , చిక్కటి , నల్లటి , బిరుసైన జుట్టు , కోల మొహం , మిలమిలా మెరిసే పెద్దపెద్ద కళ్ళూ , చిన్ని నోరూ , నిండైన పెదాలూ ,...ఎఱ్ఱబడ్డ నున్నని చెంపలూ... ఏమన్నాడో వికాస్!?.... అని మనస్సులో అనుకుంటూ...
...నే చూస్తాలే!... అంటూ ,నా చేతిలోంచి సునీ నీ , డైపర్ బాగ్ నీ అందుకుందా అమ్మాయి... అదీ కొత్త లేకుండా కేరింతలు కొడుతూ వెళ్లిపోయింది... వికాస్ వసారాలోకెళ్ళి కబుర్లలో పడ్డాడు మగాళ్లతో...
...ఇక కాఫీలూ , కజ్జీకాయలూ, జంతికల మధ్య, కబుర్లే కబుర్లు ... కాసేపు తరవాత ఆ అమ్మాయి సునీ ని పట్టుకొచ్చింది ‘...ఆకలేస్తుందేమో అక్కా దీనికి! ...పాల బాటిల్ ఎక్కడ!?...’ అంటూ ...
... దాన్నిటియ్యి... అంటూ లేవబోయాను... ‘...ఇక్కడే అడ్డం వేసుకోవే పిల్లా!...అందరం చుట్టూ ఉన్నాంలే!...’ అంటూ కూర్చోపెట్టేసింది , విషయం గ్రహించిన ఓ ముసలమ్మ...ఇక తప్పక ఆ పనే చేశాను... సిగ్గుపడుతూ!...
‘... ఈ అమ్మాయెవరో తెలుసా?...’ అన్నారెవరో ...
... నేను వెఱ్ఱి నవ్వు నవ్వడంచూసి ... రజని... వినోద్ భార్య... ...పెళ్లి తరవాత మళ్ళీ కలవ లేదనుకుంటా మీరు!... అంటూ పరిచయం చేసింది మా పిన్నత్తగారు ...
...ఓహ్!...సారీ రజనీ!...వెంటనే గుర్తు పట్టలేకపోయాను... నువ్వు ఎమ్ సి ఎ కదూ!... ఎక్కడైనా వర్క్ చేస్తున్నావా?...అన్నాను , ఆ అమ్మాయి క్వాలిఫికేషన్లు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ...
‘...వర్కింగ్ ఫ్రం హోమ్!...ఓ అమెరికన్ ఫర్మ్ కి కన్సల్టెంటుగా పని చేస్తూంటాను...’ అందా అమ్మాయి , విప్పారిన మొహంతో...
‘...హుఁ ! ... ఏం చదువులో , ఏమి ఉద్యోగాలో!... దీని కడుపునెప్పుడు ఓ కాయ కాస్తుందో!... నేను హరీ...మనేలోగా జరుగుతుందో జరగదో అది!...’ అంటూ నిష్టూర్చింది నన్ను ఆపిన ముసలమ్మ...
...విచారించకు పిన్నీ!...దేవుడు చల్లగా చూస్తే వచ్చే సంక్రాంతికి మునిమనవడ్నిస్తుంది చూడు...అంటూ ఓదార్చింది ఓ మధ్య వయస్కురాలు...
...రజని మొహం కాస్త మాడడం గమనించి , నెమ్మదిగా ఆ అమ్మాయి చెయ్యిరాశాను , ...టేకిట్ ఈజీ... అన్నట్లుగా ...థాంక్స్... అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపి మొహం పక్కకి తిప్పుకుంది , కళ్లల్లో సుళ్ళు తిరుగుతున్న నీటిని దాచుకోడానికి...
...కాసేపట్లో భోజనాలకి పిలుపులు...
...నన్ను రమ్మని చంపాడు , వినోద్ ఏడీ? అన్నాడు వికాస్ ...
... అక్కచెల్లెళ్లనీ , బావగార్లనీ తీసుకు రావడానికి తనూ వైజాగ్ వెళ్ళాడు , సాయంత్రానికల్లా వచ్చేస్తాడులే!... అని సమాధానం తో బాటు , ...మేము లేమేంటీ!?... అన్నఓ పెద్దాయన ప్రేమపూర్వకమైన మందలింపు...
...అహాఁ... అదికాదు బాబాయ్ , నా ఉద్దేశ్యం!... అంటూ సర్దుకున్నాడు వికాస్
చాలాకాలం తరవాత మన వంటలు చూశామేమో!... సుష్టుగా లాగించేశాం అందరం...
...కాసేపు రెస్టు తీసుకోండి ... అంటూ లోపలికి తీసుకెళ్ళారు... రెండు మండువాల లోగిలి...చక్కటి గాలీ , వెలుతురూ ఉన్న , ఓ మూల గది చూపించారమ్మా మా కుటుంబానికి...ఒకటే అసౌకర్యం... టాయ్ లెట్లు ఇంటికి దూరంగా , దొడ్లో ఉన్నాయి... మధ్య లో గడ్డి వాములూ... రాత్రిపూటెలారా భగవంతుడా!... అనిపించినా , ఓ రెండ్రోజులకి సర్దుకోవాలి... అనుకున్నాను... మంచం మీద పడుకుంటూ...
మెలుకువొచ్చేసరికి మసక చీకటిగా ఉంది చుట్టూ...పక్కనున్న మంచాలమీద ఎవరూ లేరు... సునీ కూడా లేదు...మొబైల్ లో టైమ్ చూస్తే ఐదున్నర... సాయంత్రమో ,తెల్లవారు ఝామో అర్థంకాలేదు ... పసిపిల్ల ఏమైపోయిందబ్బా!... అని కంగారు పడుతూ లేచేసరికి , దూరంనుంచి దాని కేరింతలు వినిపించాయి ... కొత్తలేదు పిల్లకి... అనుకుంటూ , బధ్ధకంగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ బయటికొచ్చాను... వెనక సావిట్లోంచి ఆడాళ్లమాటలు వినిపిస్తూంటే అటైపు నడిచాను... ఓ అరడజనుపైన ఉన్నారు ఆడాళ్ళు...
...లేచావా!... బావిదగ్గరకెళ్ళి మొహం కడుక్కురా!...కాఫీ తాగుదుగాని... అంది మా పిన్నత్తగారు...
...పిల్ల ఏడవలేదు కదా!...ఎక్కడుందీ!? అన్నాను...కాస్త మొహమాటంగా దిక్కులు చూస్తూ...
...పాలకేనా!?... నిన్ను లేపడమెందుకని ఆవుపాలు పట్టాం!... అదో!...అక్కడ రజని దగ్గర ఆడుతూంది... అన్నారు ఓ పెద్దావిడ...
...ఫ్రెష్ అయి కాఫీతాగుతూ చుట్టూ చూశాను ... నాకొడుకులిద్దరూ దొడ్లోఉన్న జామచెట్టుమీద కోతికొమ్మచ్చులాడుతున్నారు... మిగతా పిల్లలతో కలిసి... కాస్త దూరంలో నా కూతురు తనూ చెట్టెక్కేద్దామన్న కుతూహలంతో రజని చేతుల్లోంచి బయట పడడానికి విశ్వ ప్రయత్నం చేస్తూంది... దాన్ని అదుపు చెయ్యడానికి తను పడే తిప్పలు చూసి , వాళ్ల పక్కన జేరి సునీని నెమ్మదిగా చేతుల్లోకి తీసుకున్నాను... బట్టలు మారుస్తా!... అంటూ...
...డ్రెస్ నే సెలక్ట్ చేస్తానక్కా!... అంటూ నా వెనకే వచ్చి , చకచకా దాని ముస్తాబు పూర్తి చేసింది , నన్ను చెయ్యనీ అక్కా!...అంటూ...
...పిల్లలంటే అంత ముచ్చటున్నదానివి వెంటనే కానీరాదమ్మా!... ఐదేళ్ళైనట్లుంది మీ పెళ్ళై.. అన్నాను నోరు జారి...
...తన కళ్లల్లో మళ్ళీ నీళ్ళు తిరగడం చూసి , సారీ రజనీ!...ఏమీ అనుకోకు...ఏమైనా జాగ్రత్తలు తీసుకుంటున్నారా!?... అన్నాను
‘... జాగ్రత్తలేమీ తీసుకోపోయినా , మొదటి రెండు సంవత్సరాలూ ఇది బాగానే ఉంది అనుకున్నాం ...’ అంది , కంట్రోల్ చేసుకుంటూ...
... ఆర్మీ జాబ్ కదమ్మా వినోద్ ది...అంచేత , తగినన్ని సార్లు ...కలుసు...కోవటం లేదేమో!... అన్నాను
‘... అలా అనుకునే క్రిందటేడాది రిసెర్చి లాబ్ లో పోస్టింగ్ తీసుకున్నారు... అప్పట్నుంచీ , కనీసం రోజుకో రెం...డు... సార్లు...తప్ప ట్లేదనుకో!... అంది , సిగ్గుల మొగ్గైపోతూ...
...అయితే ఇంకేం!... నేడో రేపో శుభవార్త వింటాం... ఎందుకైనా మంచిది డాక్టర్ దగ్గరకెళ్లి రండి...ఇద్దరూ!... అన్నాను
‘...అదీ జరిగింది...క్రిందటి నెలే కలకత్తాలో ఓ డాక్టర్ ని కలిశాం ...ఆ రిపోర్ట్స్ చూసింతరవాత సెకండ్ ఒపీనియన్ తీసుకోవాలనిపించి మొన్ననే వైజాగ్ లో మరో డాక్టర్ ని కలిశాం... ’ అంది రజని కాస్త చిన్నబుచ్చుకున్న మొహంతో...
... కంగారుపడకు... మిస్ మాచ్ ఏమైనా ఉంటే మందులతో కరెక్ట్ చేస్తారు... అని ధైర్యం చెప్పి , ...ఇంతకీ కలకత్తా డాక్టర్ ఏమన్నాడేంటీ!? ... అన్నాను .... తను ఏదో చెప్పబోతూంటే ...
...ఏవమ్మా , వదినలూ!... ఇక్కడ కూర్చుని ఏం గూడు పుఠాణీ చేస్తున్నారూ!?... అంటూ బిలబిల్లాడుతూ లోపలికొచ్చేశారు మా ఇద్దరి ఆడపడుచులూ... అని ఆగాను ఊపిరి తీసుకోడానికి...
‘...అంటే సమస్య ఏంటో బయట పడలేదన్నమాట!...నాకో అనుమానం కలుగుతూంది...నువ్వు చెప్పే పధ్ధతి బట్టి... ’ అని కొంటెగా అంది , ఓపికగా వింటూన్న వకుళ...
...ఏంటదీ!?... అన్నాను...
‘...కాసేపట్లో నువ్వే చెప్తావులే!...కానీ!...’ అందది , అదే కొంటె నవ్వుతో...
...వంకర ఆలోచనలు మానవుకదా!...సర్లే విను... బాగున్నారా అర్థ మొగుళ్ళూ... ఇంతాలస్యమా రావడానికి?...పిల్లలేరీ!... వినోద్ వచ్చాడా?.. అని ప్రశ్నల వర్షం కురిపించానే!... అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
‘...పిల్లలు బైట ఆడుతున్నారు... వినోద్ కూడా అక్కడే!...వికాస్ అన్నయ్య తో ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు... ఇదేగా సునయన!... పేరుకు తగ్గట్లు పెద్దపెద్ద కళ్ళు... మీ ఇద్దరికన్నా రంగుంది వదినా మా కోడలుకీ !...’ అంటూ నా ప్రశ్నలకి గబగబా సమాధానం చెప్పేసి , వంతులవారీగా సునీ ని ముద్దు చెయ్యడంలో పడ్డారు... , వాళ్లిద్దరికీ ఆడపిల్లలు లేకపోవడంతో... ...కాసేపు వాళ్లతో ఆకబుర్లూ , ఈ కబుర్లూ చెప్పి మెల్లిగా బైటికొచ్చా వకుళా!... అని కాస్త ఊపిరి తీసుకున్నాను...
‘...వినోద్ ని చూడడానికేగా!?...’ అందది కన్ను గీటుతూ...
...ఛీ!...నీ ఆలోచనలు నాకంటగట్టకు!...’ అంటూ ...చర్రు... మన్నాను...
‘...నాకు తెలీదే నీ బుధ్ధి...కానీ!...’ అంది వకుళ చిలిపి చూపుతో...
...బైటికొచ్చేసరికి గొడవ గొడవ గా ఉంది...ఓ పెద్దాయన అజమాయషీలో , నా కొడుకుల్తో సహా మగపిల్లలందరూ దొడ్లో ఉన్న ఎండు పుల్లలన్నీ పట్టుకొచ్చి , ఇంటి ముందున్న విశాలమైన ఖాళీ స్థలంలో పడేస్తున్నారు... మరో పెద్దాయన ఓ పాలేరు తో వాట్నీ , పిడకల్నీ పేర్పిస్తున్నాడు...భోగి మంటకి కాబోలు...అనుకుంటూ చుట్టూ చూశాను వికాస్ కోసం...
...కుప్పకి అటు వైపు , ఓ ఓపెన్ నెక్ ఆలివ్ గ్రీన్ టీ షర్ట్ వెనకనీంచి తనమొహం ఓ లిప్త కనిపించి మాయమైంది... ఎవరబ్బా!...వికాస్ ఫ్రేమ్ ని అంతగా కప్పేయగల్గే శాల్తీ!?... అనుకుంటూ జాగ్రత్తగా చూశాను... వాడు వికాస్ వైపు తిరిగుండడంతో మొహం కనిపించలేదు... కానీ...పశువుల కొట్టం తలుపులా ఓ గజం వెడల్పుంది , బల్ల చెక్కలా నిటారుగా ఉన్న వాడి వీపు...ఏదో సీరియస్ గా చర్చిస్తున్నారు ... మాట్లాడుతూన్నపుడు కదులుతూన్న అతగాడి చేతులు , ఇంత దూరం నీంచీ దుంగల్లా కనిపిస్తున్నాయి...
...ఇంతలో వికాస్ పక్కకి జరిగి ఇంటివైపు చూడడంతో నేను కనిపించినట్లున్నాను...అతడితో ఏదో చెప్పి , చెయ్యి తట్టి నా వైపు కదిలాడు...వాడూ నన్ను చూసి , తెల్లటి పళ్ళు తళుక్కుమనేలా నవ్వి , చురుగ్గా వంగి , నేలమీద పడున్న ఓ బుష్షర్ట్ ని అందుకుని , రెండంగల్లో వికాస్ని కలిసి , దాన్ని తొడుక్కుంటూ నా వైపు బైల్దేరాడు... ఆ పని చేస్తూన్నపుడు అంత దూరం నీంచీ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపించిన , వాడి బలిష్టమైన ఛాతీనీ , మెలితిరిగిన దండల్నీ చూసేసరికి...ఎందుకో సిగ్గనిపించి చూపు కిందికి దింపాను...బ్లూ జీన్ లో చక చకా కదులుతూన్న వాడి తొడల మీద పడిందది... మద్ది మానుల్లా ఉన్నాయే అవీ!... అంతా కండే!...ఎక్కడా వీసమెత్తు కొవ్వు లేదంటే నమ్ము... జీన్ టైట్ గా ఉందేమో , ఓ పక్కకున్న ...దా...ని... ఔట్ లైన్ కూడా కనిపించిందే!... ఎం...దు...కో...ఒళ్ళు ఝల్లుమనడంతో చూపు తిప్పుకున్నానమ్మా! ... అంటూ ఆగాను , ఊపిరి తిప్పుకోడానికి...
...‘...ఎందుకేంటీ?!... వెంటనే చెమ్మబారిపోవడంతో...’ అంది వకుళ ...కొంటెనవ్వుతో....
...ఛ! పోవే!... నువ్వూ వికాస్ లాగే నాలో తప్పుడు ఆలోచనలు రేకెత్తిస్తావ్!... అని విసుక్కున్నాను...
‘...నీకొచ్చేవే అవీ!...ఇంతకీ వికాస్ ఏమన్నాడేంటీ?...’ అంది వకుళ...
...చెప్తా విను ... వాళ్ళు వచ్చేలోగా నేనూ , వికాస్ తీసుకున్న నిర్ణయాలు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ మనస్సు కుదుటపరుచుకుని , దగ్గరకొస్తూన్న వినోద్ ని గుర్తు పట్టి మామూలుగా పలకరించాను ...
...‘...నువ్వేం మారలేదొదినా!...పైగా బాగా రంగుతేలావ్...’ అంటూ కబుర్లు మొదలెట్టాడు... వాడి చూపులెందుకో ఒళ్ళంతా కితకిత లెడుతూంటే , కష్టం మీద మనస్సునదుపులో పెట్టుకుని పాతకాలపు విషయాలు గుర్తు చేసుకుంటూ కబుర్లు మొదలెట్టానే!... మేం మాట్లాడుతూన్నంత సేపూ వికాస్ నా వైపు కొంటెగా చూడడమే!...ఇంతలో వినోద్ ని ఎవరో పిలిస్తే అటెళ్ళగానే , ...ఏంటీ!?... అదోలా చూస్తున్నావ్ నన్నూ!... అంటూ నిలదీశానే!...
‘...నీ మనస్సులో మెదిలే ఆలోచనల్ని అంచనా వేస్తున్నాను...’ అంటూ ఓ సిగ్గుమాలిన జవాబు...
...ఏంటో అవీ!?... అన్నానే సీరియస్ గా...
...‘...దుక్కలాగయ్యాడు కదూ వినోద్!...’ అన్నాడే , కన్ను గీటి....
‘...ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యం?... కొద్ది రోజుల క్రితం ఏమనుకున్నామో గుర్తు తెచ్చుకో! ’ అంటూ నేను ఘాటుగా వికాస్ ని నిలదీస్తూంటే, ఇంకెవరో తనని పిలిచారు ...
...‘...నీ ఉద్దేశ్యమే నాదీనూ!...’ అని కొంటెగా అంటూ తప్పించుకెళ్ళిపోయాడే!... నా ఒంటికి కారం రాసుకున్నట్లైందనుకో!...ఈలోగా మా ఆడపడుచులు బైటికొచ్చారు , పిల్లేడుస్తూందమ్మా!... అంటూ...