Update 68
...గదిలో కెళ్ళి ,సునీ ని ఫీడ్ చేసి , దాన్ని తీసుకుని ముందు వసారాలోకొచ్చేసరికి చుట్టూ చీకట్లు ముసురుకుంటున్నాయి... ముందు ఖాళీ స్థలంలో, ఓ ఆడ గుంపుకి కాస్త దూరంగా , వికాస్ , రజని కబుర్లు చెప్పేసుకుంటున్నారు. గుంపు లో ఉన్న మా ఆడబడుచులు చేతులూపారు...నేనటు వెళ్లబోతూంటే వినోద్ ఎదురొచ్చాడు ....‘ సునయన కదూ దీని పేరూ!...బలే ఉంది వదినా! ఇలా ఇయ్యి!...’ అంటూ చేతులు జాపాడు...
...అదీ కొత్తలేకుండా ముందుకి దూకింది ...నా పైటని చేతుల్లో పట్టుకుని... దాంతో...ఇ...వి... బైట పడ్డాయే వకూ!... సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దాని చేతుల్లోంచి పైట లాక్కుని సర్దుకుంటూ చుట్టూ చూశాను...అదృష్టం కొద్దీ ఎవరూ మమ్మల్ని పట్టించుకోటంలేదు...బ్రతికానురా దేవుడా! అనుకుంటూ పైట సర్దుకుంటూంటే...
‘... నువ్వేమాత్రం మారలేదొదినా!...పైపెచ్చు ... మాంఛి... నేవళంగా తయారయ్యావు!...’ అంటూన్న వినోద్ మాట విని , తనవైపు ఓరగా చూశాను...వాడు నిర్లజ్జగా నా ఒంటిని చూసేస్తున్నాడు , అ...దో... రకంగా మెరుస్తూన్న కళ్ళతో!... తట్టుకోలేక కనురెప్పలు వాల్చు కుంటూంటే , నా చూపు వాడి ...ఉ...బ్బు... మీద పడిందమ్మా! ఒక్కసారి వెయ్యి వోల్టుల కరెంటు నా ఒంట్లో పాకినట్లయ్యిందే వకూ!...బోలెడు సిగ్గూ , కించిత్తు గర్వం నా మనస్సుని ఉక్కిరి,బిక్కిరి చేశేసరికి ! ... అంటూ ఆగాను , ఆ ఘట్టం తలుచుకుంటే ఊపిరి వేగం పెరగడంతో...
‘...సిగ్గంటే ఒప్పుకుంటాను...గర్వమెందుకే సిగ్గుమాలిందానా! ’ అంది వకుళ , నవ్వుతూ...
... నాకన్నా చాలా చిన్నదీ , అందమైందీ అయిన భార్య ఉన్నా , నా అం...దా...లు... వా...డి..దాన్ని... టక్కుమని ...లే...పే...శాయంటే గర్వం కాదేంటీ!... అన్నాను , కాస్త దెబ్బతిన్న స్వరంతో...
‘...మగాళ్లు పశువులని మర్చిపోకు...అది చూసి ...వరదలు... కట్టుంటా...య...క్క...డ!... ’ అందది , అదే చిరునవ్వుతో...
...అదీ అయ్యిందిలే!... దాంతో పిల్లని తీసుకోవాలన్న ఆలోచనకూడా విదిలేసి , గబగబా వసారా మెట్లు దిగుతూ , పెట్టీ కోటుతో ...త...డి... ఒత్తేసుకుని ఆడగుంపు వైపు చకచకా అడుగులేస్తూంటే వికాస్ - రజని జంట తగిలింది!
పక్కనుంచే వెళ్తూన్న నన్ను పట్టించుకోకుండా ,వికాస్ ఏదో చెప్పేస్తూంటే , ఆరాధనా భావం తో వినేస్తూందాపిల్ల ... చూసేసరికి ఒళ్ళు చర్రు మనడంతో అడుగుల వేగం పెంచి ఆడ గుంపులో చేరి, కబుర్లు చెప్తూనే అప్పుడప్పుడు వాళ్ళవైపు చూస్తూనే ఉన్నాను... సునీ ని ఎప్పుడిచ్చి వెళ్ళాడో వినోద్!... అది పైటని అటూ , ఇటూ లాగేస్తూన్నా , వికాస్ చూపులు తన ఒంటిమీద తారట్లాడేస్తూన్నా , ముసిముసి నవ్వుల్తో సర్దుకుంటూందేతప్ప కబుర్లాపలేదా అమ్మాయి...
...చుట్టూ చీకటి కమ్ముకుంటూంటే మా గుంపు ఇంటివైపు దారితీసింది... అది చూసి వాళ్ళిద్దరూ మా వైపు కదిలారు... వికాస్ అన్నా... మాట!... అంటూన్న వినోద్ పిలుపు విని వికాస్ ఆగిపోయాడు...రజని మాత్రం మాతో చేరింది...
...ఏమ్మా! ...అయ్యాయా మీ బావతో కబుర్లూ!... అన్నాను , కంఠస్వరాన్ని వీలైనంత అదుపులో పెట్టుకుంటూ...
...నీకివాళ మొగుడయ్యాడు గానీ , తనకి పుట్టుకతోనే బావలేమ్మా వికాస్!... అని చురకెడుతూనే నా వీపు నిమిరింది , పక్కనే ఉన్న ఆడబడుచు...
‘...మాకన్నా ఓ పది ,పన్నెండేళ్ళు పెద్దైనా , చిన్నప్పట్నుంచీ తనంటే హీరో వర్షిప్పే అక్కా , వరసైన నా ఈడు ఆడపిల్లలందరికీ!...’ అని రజని నిష్కల్మషంగా అంటూంటే , మనస్సులోనే నాలిక కరుచుకున్నానే వకూ!
‘...ఊఁ!...కానీ!!...’ అంది వకుళ కామెంట్ ఏమీ చెయ్యకుండా...
...చాలాసేపట్నుంచీ ఆడారేమో, తొమ్మిదౌతూండగానే పిల్లలు పడకెక్కేశారు భోజనాలు చేసి... మగాళ్ళు భోజనాలకి కూర్చోబోతూంటే , వికాస్, వినోదులేరీ?...అన్నారు ఎవరో!... ఓ పదిహేనేళ్ల కుర్రాడు వెతికి పట్టుకొచ్చాడు వాళ్ళని... ఏదో సీరియస్ విషయం చర్చిస్తున్నట్లుగా గంభీరంగా ఉన్నాయి వాళ్ళ మొహాలు... ‘...ఏంటయ్యా సంగతీ!?...’ అని అడిగేశారు , వినోద్ నాన్నగారు...
‘...అహాఁ...ఏం లేదు బాబాయ్!...కాళ్ళు కడుక్కొస్తాం...’ అంటూ దొడ్లోకి దారి తీశాడు వికాస్... మగాళ్ల భోజనాలైన తరవాత ఆడాళ్ళం కూర్చున్నాం...పదకొండు దాకా ఆ కబుర్లూ , ఈ కబుర్లూ...
...పడుక్కోండింక...పొద్దున్నే లేవాలి భోగి మంటకి... అంటూ లోపలికి వచ్చారు ,మా పిన మామగారు...
... ఒళ్ళో నిద్దరోయిన సునీ ని ఎత్తుకుని గదిలోకెళ్ళి పిల్లల పక్కనే నడ్డి వాల్చాను... వికాస్ కూడా వచ్చాడు ,కాసేపు తరవాత...ఏదో ఆలోచిస్తూ...
...ఏంటీ?...సీరియస్ గా ఉన్నావ్!?... అన్నాను తనమొహం చూసి... ‘... అహ!...ఏంలేదూ!... ’ అంటూ పిల్లలకి మరో పక్క పడకేశాడు , మాటా మంతీ లేకుండా... ప్రాపర్టీ సమస్యలేవైనానా?...ఏం లేవే...నాకు తెలిసినంతవరకూ!...’ అనిపించినా , ఉంటే తనే చెప్తాడులే!... అనుకుని , తలుపు దగ్గరకేసి నేనూ పడుక్కున్నాను...
...కొత్త ప్రదేశమేమో , నిద్ర గాఢంగా పట్టలేదు... తలుపు కిఱ్ఱు మనడంతో మెలుకువొచ్చింది... చూసేసరికి వినోద్ వస్తున్నాడు లోపలికి... నా కాలు గోకడు కదా!... అనిపించేసరికి గుండెలు దడదడా కొట్టుకోడం మొదలెట్టాయే వకూ , ఉద్వేగంతో! ... ’ అంటూంటే...
‘...ఏదీ!...చూడనీ!!...’ అంటూ నా వైపు చెయ్యి జాపింది వకుళ...
...ఛ...ఆరోజు మాట , నే చెప్తూంట!...వినూ!!... అంటూ దాని చెయ్యి పక్కకి తోసేస్తూంటే , ‘... సర్లే!... గోకాడా కాలూ!...’ అందది కన్ను గీటుతూ...
...ఆ...కాపోతే నాది కాదు, వికాస్ ది!...ఆ పని చేసి వెంటనే బైటికెళ్ళిపోయాడు... అన్నాను... ‘...ఛ...గాలి తీసేశావ్ కదే!...కానీ!!...’ అంది వకుళ...
...వికాస్ నెమ్మదిగా లేచి నా వైపు చూస్తూంటే నిద్ర నటించాను... పర్లేదనుకున్నట్లున్నాడు , తనూ లేచి బైటికెళ్ళాడు...కాసేపాగి తలుపు ఓరగా తీసి చూశాను... దూరంగా పెరట్లో కనిపిస్తున్నారు వాళ్ళు... చుట్టూ చూశాను... మండువాలో పడుక్కున్న అండరూ గాఢ నిద్రలో ఉన్నారు... పిల్లిలా నక్కుతూ వీలైనంత దగ్గరకెళ్ళాను...వాళ్ల మొహాలు కనిపించటంలేదుకానీ , మాటలు మాత్రం అస్పష్టంగా వినిపిస్తున్నాయి...చెవులు రిక్కించాను...
‘...తప్పురా!...మరోసారి ఆలోచించు...’ అంటున్నాడు వికాస్...
‘...చెప్పాకదన్నా, విషయమంతా!...ఇదే ఉత్తమమైన మార్గం...అన్నీ నే చూసుకుంటాను...గొడవేం కాదు...నాదీ భరోసా!...’ అంటున్నాడు వినోద్ ...
...వాళ్ళు ఇంట్లోకొస్తూంటే చప్పుడు చేయకుండా గదిలోకొచ్చి పడుక్కున్నాను... కాసేపట్లో వికాస్ కూడా వచ్చి పడుక్కున్నాడు , మంచి నీళ్ళు తాగి... కాసేపు పక్కమీద అటూ, ఇటూ దొర్లి చివరికి నిద్దరోయాడు వికాస్...
...ఏం ప్లాన్ చేస్తున్నారు వీళ్ళూ!...అన్న ఆలోచన మనస్సు దొలిచేస్తూంటే నిద్రట్టలేదు చాలా సేపటివరకూ!... వీళ్లమీద ఓ కన్నేసుంచాలి ... అని నిర్ణయించుకున్నాను , కళ్ళు మూతలడిపోతూంటే!
...లే వదినా! భోగి మంటలేస్తున్నారు... అంటూ నాలుగున్నరకల్లా లేపేశారు మా ఆడబడుచులు!... గబగబా బ్రష్ చేసుకుని , సునీ క్లీనింగూ ,ఫీడింగూ పూర్తి చేసి , దాన్నెత్తుకుని ముందు వసారాలోకెళ్ళేసరికి , పిల్లని నా చేతిలోచి తీసుకుని వేడి వేడి కాఫీ గ్లాసు ఇచ్చారెవరో...నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ కాస్త దూరంలో జరుగుతూన్న హడావిడి వైపు విశ్రాంతిగా చూపు తిప్పాను...
...వెన్నెలగా ఉంది...ఇంటికి కాస్త దూరంగా , ఖాళీ స్థలం మధ్యలో భోగి మంటేశారు...పిల్లలందరూ దాని చుట్టూ ఎగురుతున్నారు...పెద్దల పర్యవేక్షణలో...ఆడా , మగా , చిన్న చిన్న గ్రూపులుగా చేరి కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు... కాఫీ గ్లాసు పక్కనెట్టి , వాళ్ళతో కలుద్దామని సునీ కోసం చుట్టూ చూశాను...
...మా దగ్గరుంటుందిలేమ్మా , నువ్వెళ్ళు... అన్నారో పెద్దావిడ , కాస్త దూరం నుంచి...
... సరే!...అంటూ మెట్లు దిగాను...ఖాళీ స్థలంలో అడుగెట్టగానే చిరుచలి... పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ ఓ గుంపులోచేరి కబుర్లు చెప్తూనే చుట్టూ చూశాను....రజని , వినోద్ , వికాస్ లు వేరు వేరు గుంపుల్లో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నారు... ఒళ్ళు మరిచిపోయి... అనవసరంగా అనుమానించానా!...అనుకుని నేనూ కబుర్లలో పడ్డాను... గుంపులు మారుతూ... చీకట్లో కదులుతూంటే కాలు గుంటలో పడడంతో తూలాను ...
...జాగ్రత్త వదినా!... అంటూన్న ఓ పరిచయమైన స్వరం చెయ్యందించింది... అంకిన దాన్ని పట్టుకోబోతే ఓ చేతిలో ఇమడదే!... పైకి లేచానే గానీ మళ్ళీ తూలడంతో ఈ సారి రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకోబోయాను... అప్పటికీ అంకలేదంటే నమ్ము... ఇంతలో ఆ చెయ్యి నా నడుంని అలవోకగా చుట్టేసి పైకి లేపింది...మొన్నటి కల నిజం కావటం లేదు కదా!... అనిపించగానే ఒళ్ళు ఝల్లు మందే వకూ!... ... అంటూ ఆగాను...
‘...ఎందుకనదూ?...ఇంతకీ ఏంటో నువ్వు రెండు చేతుల్లో పట్టుకున్నా అంకనిది!...’ అంది వకుళ , వంకర నవ్వుతో...
...నువ్వ...నుకున్నదేం... కాదులే!... అది వాడి దండ!... అన్నాను రుసరుసలాడుతూ...
‘...కాసేపట్లో ...అ...దీ... పట్టు...కున్నానని చెప్తావ్ లే !...కానీ!...’ అందది...
...ఛీ!... అలా... ఏం ...కాలే!... థాంక్స్...ఎవరూ!?...అన్నానే!...సన్నగా వణుకుతూన్న స్వరంతో!...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను... ...‘...నేను వదినా!...వినోద్ ని... ’ అంటూ నన్ను నిలబెట్టి వెళ్ళిపోతూంటే చూశానే! ... ఓ పొడుగాటి , నీలం రంగు ఓపెన్ నెక్ టీ షర్ట్ వేసుకున్నాడు ...మెలితిరిగిన వాడి దండల్ని గానీ , వాడి ఛాతీ బలుపుని గానీ అది దాచలేక పోతూందంటే నమ్ము!....అంటూంటే గొంతు జీర పోవడంతో ఆగిపోయాను, గొంతు సవిరించుకోడానికి...
...‘...వాడి వెనక పరిగెత్తి , వీపుకి గుబ్బల్నదిమేసుకున్నావా!?... అంటూ అడ్డు పడింది వకుళ...
ఛీ!...అంత బరితెగించిన దానిననుకున్నావా?!...సిగ్గనిపించి కళ్ళు వాల్చుకుంటూంటే వాడినల్లటి ట్రాక్స్ మీద పడిందమ్మా నా చూపూ! ... అబ్బ!... ఎక్స్ ట్రా లార్జ్ సైజ్...ట్రాక్స్ కి నిండుగా ఉన్నాయే వాడి తొడలూ... అంతా కండే!...ఒక్క...సారి... వాటి కింద ...న...లి...గి...తే! ...అనిపించిందే... ఆ క్షణానికి... ఛీ!...ముగ్గురు పిల్లల తల్లిని!...ఏంటీ పాడాలోచనలు!...అని నన్ను నేను తిట్తుకుని , మనస్సుని అదుపు చేసుకుంటూ దగ్గరగా ఉన్న గుంపులో చేరేసరికి రజని కూడా ఉందక్కడ...ఓ లైట్ కలర్ వాయిల్ చీర కట్టుకునుంది ...నిద్ర లేచించి లేచినట్లే వచ్చేసిందేమో!...బ్రాసియర్ వేసుకున్నట్లు లేదు ... అనుకున్నాను , బ్లాక్ బ్లౌజ్ లోంచి స్థనాల కదలిక చూసి... ...మొహంలో ఏదో ఆతృత ...ఏదో బెరుకు... చీటికీ ,మాటికీ వినోద్ వైపు చూస్తూంది... టెన్స్ గా ఉంది పిల్ల!... అనిపించి ...ఒంట్లో బాలేదా!?... అన్నాను నెమ్మదిగా తన పక్కన చేరి... ‘...అదేం లేదక్కా!...’ అంటూ తప్పించుకుంది...
కబుర్లలో పడిపోయాను... కాసేపు తరవాత చూద్దునుకదా!...ముగ్గురూ మాయం...
...ఈ వ్యవహారమేంటో తేల్చుకోవాలనే పట్టుదలతో చిన్నగా ఇంటిలోకెళ్ళాను...ఎక్కడా సందడి లేదు...అన్ని గదులూ వెతికాను... ఎవరూ లేరు... అనవసరమైన అనుమానం... అనుకుని వెనక్కి తిరుగుతూంటే వెనక వసారా తలుపు మెల్లగా మూసుకుంటూండం కనిపించింది... చప్పుడు చెయ్య కుండా ఆ తలుపు వెనక జేరి దొడ్లోకి చూశాను...
...గడ్డి వామికి కాస్త ఇవతల నిల్చున్నాడు వినోద్...మధ్య మధ్యలో ఇంటివైపు చూస్తూ ఎందుకా!... అనుకుంటూ చప్పుడు చెయ్యకుండా తన వెనక చేరి తలని పక్కకి వంచి తను చూసే వైపు దృష్టి సారించాను... ఏం కనిపించలేదు కానీ ...అఁ...ఆఁ!..ఉ...ఊ...ఊమ్మ్!... అంటూ ఓ సన్నటి ఆడ మూలుగు వినిపించింది ... దాంతో వినోద్ రెండు చేతులూ ముందుకెళ్ళిపోయాయి..... ఏ...దో ...కదుపుతున్నాడనిపించింది ...
...పాస్... కి వెళ్తున్నాడేమో!... అనిపించగానే ...ఛీ!...అనిపించి వెనక్కి తిరిగాను... చప్పుడు చేశానేమో , తనూ వెనక్కి తిరిగాడు ... పొడవాటి షర్టుని చటుక్కున కిందికొదిలేస్తూ...
...ఎవరికోసం చూస్తున్నావ్ వినోద్?...అని రహస్యంగా అంటూ గడ్డి వామి వైపు కదిలాను... వాడు నాకడ్డొచ్చాడు...
...నేను ఆగకుండా అడుగు ముందుకేశానేమో!...ఇంచుమించు వాడి మీద పడబోయాను ... ఏ...దో... నా బొడ్డు లో గుచ్చుకున్నట్లు అనిపించిందే!
ఈలోగా వాడు నా భుజాలట్టుకుని ఆపి...‘...వదినా!?...నువ్వెందుకొచ్చావిక్కడికీ?...’ అని బుస కొడుతూన్నట్లు అంటూ నన్ను చిన్నగా వెనక్కితోశాడు అప్పుడు కనిపించిందే!... వాడి ...అ...దీ !... ఇం...త...బారున...దిట్టమైన తుమ్మ కొమ్మలా , వెన్నెలలో మిలమిలా మెరిసిపోతూందంటే నమ్ము!... అంటూ ఆగిపోయాను... బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ!...
‘... అబ్బ!...దెంగించు....కోడానికి... సిధ్ధమైన కామ దేవతలా ఉన్నావే సంధ్యా!...పేరు మార్చుకోరాదూ!...కామాక్షీ...అనీ!...’ అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
...నీకు చెల్లుతూందాపేరు!...నా కళ్ళు నీ వాటంత పెద్దవి కావులేమ్మా!... అంటూ మొహం ముడుచుకున్నాను...
‘...సర్లే!... విషయం చెప్పు... వెంటనే మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి ... ఆ తుమ్మ...కొమ్మ...ని రెండు చేతుల్లోనూ పట్టేసుకున్నావా? ... సైజులెంతేంటీ? ...’ అని పొడిచింది వకుళ...
... ఛీ!... భయంతో ఒళ్ళు జలదరించడంతో వెనక్కి అడుగేశానే!...ఏదో తగిలిందేమో , వెనక్కి తూలి పడబోయాను. వాడు చటుక్కున కుడిచేత్తో నా నడుంని చుట్టేస్తూ లేపేసరికి , ముందుకి తూలి , వాడి ఛాతీమీద తూలి పడిపోయానమ్మా... ఇ...వి... వాడి ఛాతీకి ..ఒ...త్తు...కున్నాయేమో...నా నడుం మీద వాడి పట్టు బిగిసింది... వాడి మరో చెయ్యి నా పిర్రల మీద పడి నన్ను పైకి లేపుతూ ఇంకాస్త దగ్గరగా లాక్కుందేమో , వాడి ఛాతీ మీదున్న నా చేతులు , వాడి భుజాల మీదికి పాకాయి...ఎందుకో తల పైకెత్తానే!...మాకళ్ళు కలిశాయి...
...నా కళ్లల్లో వాడికే భావం కనిపించిందో!... అంటూ నేను చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...ఏ భావమేంటీ?...గెంటరా!...గెంటూ!!... అన్నాయేమో నీకళ్ళూ!...’ అంటూ అడ్డొచ్చింది , కసెక్కిపోయిన వకుళ...
...వీలు చూసుకుని నీకూ వాడ్ని పరిచయం చేస్తాలే!...వినూ! అంటూ దాన్ని దువ్వి...
...నా నడుం మీదున్న కుడిచేతిని కూడా కిందికి జార్చి , రెండు పిఱ్ఱల్నీ అవలీలగా చేతుల్లో ఇమిడ్చేసుకుని పైకి లాక్కున్నాడమ్మా!... నా ప్రయత్నం లేకుండానే , నా చేతులు వాడి మెడ మీదా , నా పాదాలు వాడి తొడలమీదా పడ్డాయి వకూ!...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
...ఊఁ...కొట్టిందది...
...వాడు చీరని మోకాళ్లమీదనుంచి తప్పించి , తొడల మీదికి తోసేస్తూంటే ... చేతుల్ని వాడి మెడకీ , తొడల్ని వాడి నడుంకీ పెనవేస్తూ , వాడి వృషణాలు నా రెమ్మలకి ఒత్తుకునేలా అతుక్కుపోయానే!... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...మనిషి దిట్టంగా ఉన్నా వాడి...అ...ది...మన సరసుల ...వా...టి...కన్నా సన్నమేమో!...అంచేతే నిన్నే ఇబ్బందీ పెట్టకుండా, కొసకంటా దిగిపోయింది...’ అంది వకుళ, కాస్త తేలికగా...
...నేనన్నానా ఆమాట!... మందం రెండంగుళాల పైనుంటుంది... పొడుగు వెంకట్ గాడి ...దా...ని...కన్నా ఎక్కువుంటుందేమో!... అన్నాను దెబ్బతిన్న స్వరంతో...
‘...కొ...లి...చే...శావా!...అదెప్పుడూ!?...’ అంది వకుళ , ఆసక్తిగా ముందుకొంగి...
...వాడు నా పిఱ్ఱల్ని చెరో చేత్తోనూ ఒడిసి పట్టుకుని మీదకి లాక్కున్నాడన్నానా!...అప్పుడు ...వా...డి...ది...నా పొత్తికడుపులో గొడ్డలి కామ లాగ ...గు...చ్చు...కుంటూంటే , కొద్దిగా కిందికి జారి మళ్ళీ పైకి లేస్తూ ...దాన్ని...మా ఇద్దరి పొత్తి కడుపుల మధ్యా నొక్కుకు పోయేట్లు అణిచేశానే!... అండర్వేర్ వేసుకోలేదేమో వెధవ... వాడి ...మ...డ్డ... స్పర్శ తెలుస్తూనే ఉంది...నా రెమ్మలకి కాస్త పైన కాండం... ఒత్తుకుంటూంటే ... తడి గుండు...నా బొడ్డుని దాటిపోయిందంటే నమ్ము! ఆ ఒత్తిడ్లబట్టే ఆ క్షణానికి సైజులు అంచనా వేస్త!... అన్నాను... బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
‘...అంటే!...తరవాత ...రెండో రౌండ్ లో...తీరికగా టేపు తో కొలిచావన్నమాట! ...’ అంటూ వెక్కిరించిందది...
...రెండు రౌండ్లెక్కడా!... ఒక్క...సారే!...ఇక టేపులెక్కడ దొరుకుతాయీ?... పొడుక్కి జానలూ బెత్తలూ , మందాలకి వేళ్ళేగా మనం వాడేదీ!...’ అన్నాను...
‘...అంటే!...వాడు ఒక్క...సారే...నా...నిన్ను చే...స్త!...’ అంది వకుళ
...అలా అని నేనన్నానా!... ఆరోజుకని నా ఉద్దేశ్యం... అన్నాను దాన్ని ఇంకాస్త ఉడికిస్తూ...
‘...అబ్బ!... మిగతాది తరవాత చెప్దుగానిలే!...ఊరించడమాపి, ఎ...లా ...ది...గే...శా...డో ...చెప్పు!...’ అంది వకుళ... ఉద్వేగం ఆపుకోలేక...
... నన్ను చులాగ్గా , కాస్త వెనకాతలున్న మరో గడ్డి వామి పక్కకి మోసుకుపోయి , ... ఇం...తె...త్తు...ఇవీ... అప్పచ్చుల్లా అణిగిపోయేలా , ...వృషణాలు నా రెమ్మల్లోకి చొచ్చుకుపోయేలా... వాడి ...గొడ్డలి కామ... నా గుండెల్లో గుచ్చుకునేలా... నాతో కట్టగట్టుకుని మీదడిపోయాడే! ... మొఱ్ఱో... మనబోయానమ్మా!...భరించలేక!... మాట పైకి రాకుండా నా పెదాలని ఆక్రమించేశాడే వాడూ...
...ఆ పని చేస్తూనే , ఓ మోచేతి మీద పైకి లేచి... మరో చేత్తో ట్రాక్స్ ని తన పిర్రల కిందికి తోసేసుకుని , తన తొడలతో నా తొడల్ని పక్కలకి విరగదీసి , ...మ...డ్డ...ని నా రెమ్మల మధ్య సర్ది... ఏ మాత్రం వార్నింగ్ ఇవ్వకుండానే దిగేశాడే!... ప్రాణాలు పోతాయా అనిపించిందే వకూ!...ఆ క్షణానికి...
...విలవిల్లాడిపోయాను...అంత భారీ శరీరంకిందా!... అంత బాధలోనూ ,పూరెమ్మల మీద వాడి వృషణాలు తగలటంలేదనిపించిందేమో శరీరానికి... తొడలు వాతంతతవే...ఇంకాస్త విచ్చు...కోడం...వాడి ...మ...డ్డ... మరింత లోపలికెళ్లడం తెలుస్తూనేఉంది నాకు...
...అప్పటికీ ది...గ...టం...లేద...నిపించిందేమో ఆ మొఱటు వెధవకి ...వాడి మోచేతుల ధాటీకి మెత్తటి గడ్డి మేట లోపలికి దిగిపోతూన్నా , అలాగే నడుం ని కాస్త పైకి లేపి , ఫోర్సుగా కిందికి దించాడే!... , న...న్ను...రెండుగా విడదీస్తూ వాడి బారెడు ...మ...డ్డ... కొసదాకా దిగిపోయేసరికి ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోయాయనుకో!... అదీ , వెంటనే నే చి...వ్వు...మని నెగజిమ్మినా కూడా!...
...అరుస్తే బాధ తగ్గుతుందనుకుంటే , ఆపని చెయ్యకుండా నోరు మూసేసి....అ...ద...ర...దెంగు...తున్నాడాయే!...దాంతో భుజాల్లోకి నా గోళ్లు దిగేలా గుచ్చేస్తూ ఓపినంత సేపు భరించి , ఆ పైన తాళలేక ...అందుబాటులో కొచ్చిన వాడి కింది పెదవిలోకి నా ముని పంటిని కసు...క్కున దింపానే!... దాంతో తెలివొచ్చినట్లుంది వెధవకి... నా పెదాల్నొదిలేసి మోచేతులమీద పైకి లేచాడు... అంటూ ఙ్ఞాపకాల మైకంతో నే నిష్టూరుస్తూంటే...
...‘... ఏయ్!...చిన్నగా!...బూతులు జోరుగా వచ్చేస్తున్నాయ్...ఓ ఇద్దరు తెలుగు పిల్లలింకా ఆ చివర కూర్చునేదో రాసుకుంటున్నారు కూడానూ !... ’ అంటూ నా చేయి దువ్వింది వకుళ...
...నిజమే!... అన్నట్లు తలూపి, గుండెలనిండా గాలి పీల్చుకుని ... వాడు పైకి లేచాడన్నానా!... అప్పటికీ వాడి మగతనం లో మూడోవంతు ...నా...లో...ప...లే...ఉందే!... కంటిన్యూ చేశాను , చిన్నస్వరంతో... ...కానీ!... అన్నట్లుగా తలూపింది...
...నేను కొరికిన పెదవిమీద ఓ చిన్న రక్తపు చుక్క... దాన్ని నాక్కుంటూ ఆయాసంతో పైపైకి లేస్తూన్న గుబ్బల్ని కసిగా చూసేస్తూంటే , ...పి...సి...కే...స్తాడేమో!...మొరటు వెధవ , పిగిలిన జాకెట్టుతో ఇంట్లోకెలా వెళ్ళేదీ!... అనుకుని నేనే చకచకా హుక్సు విప్పేసుకుంటూంటే , వాడూ టీ షర్ట్ విప్పి పక్కకి విసిరేసి , మరుగులేని నా గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర ఒడిసి పట్టుకోబోతూంటే, ... వద్దూ!...పా...లు... అంటూ సన్నగా వారిస్తూ , జుత్తట్టుకుని మీదకి లాక్కున్నానమ్మా!
...నా గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ మీదడిపోయాడు వాడు... అం...తే... వాడి ...గూటం... మళ్ళీ దిగడిపోయింది , కొసకంటా!... ఈసారెందుకో ముందంతటి ...నె...ప్పి... అనిపించలేదే!... అంచేత నడుం పైకెత్తి , పాదాలు తొడలమీద వేస్తూ , వాడి కౌగిలిలో ఇమిడిపోయాను... వాడు చిన్నగా నడుం కదుపుతూ కొత్తలోతుల్లోకి చొరబడిపోతూంటే , మూల మూలల్లోంచీ ...ర...సా...లు... ఊరిపోతూంటే ఎంత తృప్తనిపించిందో వకూ!... మాటల్తో చెప్పలేననుకో!... అంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూంటే...
‘...ఎలా చెప్తావ్ లే!... ఇది చెప్పు!... వాడు బైటికి ...తీ..సి... విది...లాడా?... లేకపోతే!...’ అని వకుళ అంటూంటే...
...లో...ప...లే!...అదీ మరింత లోతుకి గెంటి!... అని నే చెప్తూంటే...
‘...అంటే!...ఏమౌతుందో అన్న ధ్యాస లేకుండా ...తృపి గా ...పో...యిం...చు...కు...న్నావా...సిగ్గుమాలిందానా?...’ అంది వకుళ కామంతోనో , కోపంతోనో , ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో...
...ఎందుకనిపించదూ!?...అంచేతే... నడుం అటూ , ఇటూ తిప్పి , వాడి ...దా...న్ని... బైటికి తోసేద్దామని ఎంత ప్రయత్నించానో!... వాడి భారీ కాయాన్ని కదపడం నా వల్లకాలేదనుకో!...ఎంత వేడిగా ఉందే వాడి మదం!... మరుగుతూన్న వేణ్ణీళ్ళు పోసినట్లుందనుకో!... వాడాపని పూర్తి చేసి నామీద సోలిపోయేసరికి , ఓ పక్క కాస్త భయమనిపించినా , మరో పక్క ఎంత తృప్తనిపించిందో!......వాడి చిక్కటి జుత్తులో వేళ్ళు జొనిపి సమ్మగా దువ్వుతూ , మెడ వంపుల్లో , చెంపలమీదా వెచ్చటి ముద్దులు కురిపిస్తూ ... లే!... అని గొణిగానమ్మా వాడి చెవిలో!... అంటూ నేను చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...లేచాడా!...’ అంది వకుళ ఉద్వేగంగా...
...ఆఁ.. లేచాడు...నా వల్ల తెగిన పెదవిని నాక్కుంటూ... జాలనిపించి , వాడి మొహాన్ని మీదికి లాక్కుని , వాడి పెదాల్ని ముద్దెట్టుకుంటూ దానిమీద నా పంటి గాయాన్ని కొననాలికతో రుద్దానమ్మా!... అన్నాను ...జరిగింది గుర్తుకొచ్చేసరికి సిగ్గుతో కళ్ళు మూతలడిపోతూంటే...
...‘...ఛీ!... బుధ్ధిలేని దానా!... ఆపని చేస్తే మగాడన్నవాడు రెచ్చిపోయి , మళ్ళీ దున్నేయడూ!?...’ అంది వకుళ జీరగా...
...నిజమేననుకో!... జాలనిపించిందని చెప్పాగా!...ఆగలేకపోయాను!!... అంటూ దానివైపోసారి చూసి కను రెప్పలు వాల్చుకున్నాను...
‘...సర్లే!... ఆ తరవాత ఏమైందో చెప్పి చావు... తరవాత తీరిగ్గా ఊహల్లో తేలిపోదువుగాని...’ అంటూ దెప్పిందది...
...ఏవుందీ! పొంగుతూన్న నా నిండు గుబ్బల్ని తీక్షణంగా చూసి , అంకిన చోటల్లా వాటిని ముద్దులతో ముంచేయడం మొదలెట్టాడు...మాటా మంతీ లేకుండా!...నా లోతుల్లో వాడిది మళ్ళీ గట్టిపడడం తెలుస్తూనే ఉంది... నా...లోం...చీ... ఏదో ఊట... కొంప ములిగేటట్లుందనిపించి , ఓ చనుమొనని వాడి నోట్లో తోశానమ్మా!... దాంతోబాటు వాడు , చనుమచ్చవరకూ నా స్థనాన్ని నోట్లోకి లాక్కుని చీకుతూంటే పాలు చేపినట్లనిపించింది...దాంతో నా మనస్సు కుదుటపడిందనుకో!... చనుబాల రుచి నాలిక్కి తగిలిందేమో!...సునీ ఫీడా!?... సారీ వదినా!... అంటూ లేచాడే వాడు...అని నేనంటూంటే...
...‘...అయిపోయిందా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలింది వకుళ...
...ఉహూఁ...లేచేప్పుడు నోట్లో ఉన్న కండా , దాంతోబాటు చనుమొనా ఒక్కసారి పట్టుతప్పాయేమో!...పుప్ప్చ్... అని చప్పుడు చేస్తూ వాడి పెదాల్లోంచి బైటపడబోతూంటే...ఏంటా పాడు చప్పుడూ!... అని వాడ్ని గోమూగా కసురుతూ , చటుక్కున మొనని పట్టుకుని నెమ్మదిగా బైటికి లాక్కుంటూ , రెండో రొమ్ము వైపు కళ్లతో సైగ చేశానే!...అని చెప్తూంటే...
...‘...ఛీ సిగ్గుమాలిన పిల్లా!...నీకిక బుధ్ధిరాదే!!...’ అంటూ కూకలేసింది వకుళ...
...అదేంటమ్మా ! అట్లా అంటావ్?...ఆ వైపూ చేపుతున్నాయో లేదో చూసుకోవాలా!?...అన్నాను...
‘...ఇంతకీ చే...పా...యా!...లేదా?...అని అడిగింది వకుళ...
...ఏమో గమనించలేదే!...నాదృష్టంతా చప్పుడు కాకుండా చనుమొనని బైటికి లాక్కోడం మీదుండిపోయింది!... అన్నాను
...‘...నీ మొహం!...చేపుండవు... అప్పటికే ఆ వినోద్ గాడు నీ ...ఆ...డ...తనాన్ని మేల్కొలిపాడు...చీకడమయ్యింతరవాత వాడు మరో ఐదు నిముషాలు నాన్ స్టాప్ గా దున్ని మరిన్ని విత్తనాలు నాటుంటాడు...’ అంది వకుళ జేవురించిన మొహంతో...
...కాసేపు నేనూ నీలాగే ఆలోచించి రోజంతా భయపడ్డాననుకో....రాత్రికి బైట పడింది నీ ఊహ పూర్తిగా కరెక్ట్ కాదని!... అన్నాను...
‘...అదెలా!?...’ అంది వకుళ
... వింటూండు...అర్థమౌతూంది... నువ్వన్నట్లు ఐదు నిముషాలు కాదుగానీ , లెక్కపెట్టి ఐదంటే ఐదు సార్లు... ప్రతిసారీ వాడి దా...న్ని... గుండు దాకా బైటికి లాగి , ఒట్టలు నారెమ్మలకి కొట్టుకునేలా... నా గూళ్ళు కదిలిపోయేలా...నా గుబ్బలు అల్లాడి పోయేలా...కొసదాకా గెంటి , మిగిలిన స్టాకంతా కుమ్మరించి మీద సోలిపోయాడమ్మా!... నా కళ్ళూ మూతలడిపోయాయి... ఒక్క నిముషం సేపు సేద తీర్చుకుని , వాడ్ని నెమ్మదిగా తట్టి... అయిందిగా!...ఇక లే!... అన్నానే!
...సిగ్గు పడిపోతూ లేచినిలబడ్డాడు , బట్టలు సర్దుకుంటూ...నేనూ లేచి , పైటని పళ్లతో పట్టుకుని బ్లౌజ్ హుక్స్ పెట్టుకుంటూంటే దొంగ చూపులు చూస్తూ...
...పని చక చకా పూర్తి చేసి నే వెళ్ళబోతూంటే ...అడ్డొచ్చాడు..ఏంటన్నట్లు చూశాను ,
‘...వదినా!...నువ్వు మళ్ళీ కావాలి నాకు...’ అన్నాడే ఏ మాత్రమూ బిడియం లేకుండా!...ఇంటివైపు కదులుతూ అడ్డంగా తలూపాను ... వీలు కాదన్నట్లు...
...ఉహూఁ.. అని మారాం చేస్తూ నాకొంగట్టుకున్నాడే!...
ముచ్చటనిపించి , చిన్నగా నవ్వుతూ ... చూద్దాంలే!... అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపానే! ... వాడు గాలిలో పిడికిళ్ళాడించాడు...వికెట్ సాధించిన ఫాస్ట్ బౌలర్ లాగ...
...నేను మరో చిరునవ్వు విసిరి ఇంటివైపు నడుస్తూంటే నా వెనకే పరిగెత్తుకొచ్చి , జుత్తుకీ చీరకీ ఒంటికీ అంటుకున్న ఎండు గడ్డి పరకల్ని ఏరేసి , ఇక వెళ్ళమన్నట్లుగా చెయ్యూపాడు
... మేఘం అడ్డు రావడంతో వెన్నెల తగ్గింది...జాగ్రత్తగా చూసుకుంటూ మొదటి గడ్డి మేట ని దాటి వెళ్తూంటే ... మళ్ళీనాఁ!... అని మైకంగా అంటూన్న ఓఆడగొంతు వినిపించింది... రజనిదా!... అనిపించి కాస్త స్లో అయ్యాను...వెంటనే నా పిఱ్ఱ మీద ఓ దరువు పడింది... కంగారుగా వెనక్కి చూశాను... నా వెనకే ఉన్నట్లున్నాడు వినోద్...ముందుకెళ్లమన్నట్లు మరోసారి సైగచేశాడు...
...దాంతో నాలుగంగల్లో వెనక వసారాలో వచ్చిపడ్డాను...
నెమ్మదిగా తలుపు తోసి లోపలికెళ్ళాను...ఇంకా ఎవరూ ఇంట్లోకి రాలేదు... పిల్లిలా గదిలోకి చేరాను... సునీ ఆదమరిచి నిద్దరౌతూంది ...కాసేపు రెస్టు తీసుకుందామని నెమ్మదిగా దాని పక్కన నడ్డి వాల్చాను... ఎవరా జంటా?...వినోద్ అక్కడెందు కున్నాడూ, కాపలాగా? ...అన్న ఆలోచన బుఱ్ఱని దొలిచేస్తూంటే ఓ పక్కకి తిరిగాను...
...ఇంతలో వికాస్ వచ్చాడు గదిలోకి...నెమ్మదిగా!... జుత్తు రేగిపోయుంది...మొహంలో అలసటా , తృప్తీ , కలిసిపోయున్నాయి... సంధ్యా!...అంటూ చిన్నగా పిలిచాడు...నేను మాట్లాడలేదు , నిద్ర నటిస్తూ... మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయాడు...
...ఏం చేశొచ్చాడబ్బా!...అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఆలోచించే ఓపిక లేక... నిద్దరట్టేసింది...
...సునీ నా రొమ్ముల మీద టపా టపా బాదుతూంటే మెలుకువొచ్చింది... నే కళ్ళు తెరవగానే పకపకా నవ్వి గుండెల్లోకి దూరిపోయిందది ... దాన్ని ఫీడ్ చేద్దామని చూద్దునుకదా... ఓ పది చుక్కల పాలొచ్చాయంటే నమ్ము...దాంతో నీరుగారిపోయాననుకో!...రెడీ గా ఉంచుకున్న పాల బాటిల్ దాని నోటికందించి , ఆలోచనల్లో పడిపోయాను......మన గైనకాలజిస్టు చెప్పింది నిజం కాబోతూందా!?... అనిపించిందే!...
ఆవిడిచ్చిన పాకెట్లైనా దగ్గరెట్టుకున్నాను కాదు... అని నన్ను నేను తిట్టుకున్నా ...ఓ రెండు గంటలతరవాత మళ్ళీ ట్రై చెయ్యాలి...అప్పుడూ రూఢి... అని నాకు నేనే ధైర్యం చెప్పుకుని దడదడలాడే గుండెల్తో పిల్ల బట్టలు మారుస్తూంటే ...లేచావా వదినా! ...నీదీ , పిల్లదీ స్నానాలైపోయింతరవాత అన్నయ్యని లేపుదాం... అంటూ లోపలికొచ్చింది మా చిన్నాడపడుచు...
... అందరూ స్నానాలూ టిఫెన్లూ పూర్తి చేసేసరికి పది... ...వంటింట్లోకెళ్ళి పాలు కావాలని అడిగి మరీ తాగాను... ఇంతలో వినోద్ వచ్చాడు ...వాన్ రెడీ!...అంటూ... వాళ్ల తోటలు చూపించడానికి ప్రోగ్రాం... అందరూ లేచారు ఉత్సాహంగా... నేన్రాను...నాకొంట్లో బాగాలేదు... అంటు తప్పించుకోబోయాను...నా ఒళ్ళు ముట్టుకుని చూసి ...బాగానే ఉన్నావ్!...వేషాలెయ్యకుండా నడు... అంటూ బయల్దేరదీశారు మా ఆడబడుచులు...
...ఇదుంచుకో దగ్గర!... అంటూ ఓ బోర్న్ వీటా ఫ్లాస్కు అందించింది , ఓ పెద్దావిడ...ఇక తప్పదని , ఓ బాగ్ లో అవసరమైనవి సర్దుకుని , ఓ కనకాంబరం రంగు చీర సింగారించి వాన్ ఎక్కాను.
...అప్పటికే అందరూ రెడీగా కూర్చున్నారు...ఇలా రా అక్కా!... అంటూ పిలిచింది రజని...వెళ్లి తన పక్కన కూర్చుంటూంటే ... అక్క చెల్లెళ్ళిద్దరూ కూడబలుక్కుని ఒకే రంగు చీరలు కట్టారా!...అన్నాడు వినోద్...
...పసుపూ , ఎరుపూ కల్నేత చీరకీ తేడా తెలీదురా వినోద్?...జాగ్రత్త!... అంటూ మందలించింది మా పెద్దాడబడుచు...అందరూ భళ్ళున నవ్వారు...
...ఓ అరగంటలో వాళ్ళ తోటని చేరాం. కొబ్బరి చెట్లతోనూ , మామిడి , జామ , పనస లాంటి పళ్లచెట్లతో పచ్చగా , చల్లగా ఉందది.
... మగాళ్ళు పిల్ల గాంగుని వెంటేసుకుని తోటంతా తిప్పుతూంటే ఆడాళ్లందరం మరో వైపు బయల్దేరాం ...కాసేపు తిరిగింతరవాత తోట వెనక ఓ పిల్లకాలువ , దాంట్లో కాళ్లెట్టుకుని కూర్చోగానే , సునీ నాచేతుల్లోంచి గింజుకుని దిగిపోయింది దాంట్లోకి ...నేను కంగారు పడుతూంటే దాన్నెవరో పట్టుకున్నారు...మేం చూస్తామంటూ...ఇంతలో కాస్త దూరంలో ఓ చెట్టుకింద ఓ పర్ణశాల కనిపించింది... ...బలే ఉంది కదూ!... అనుకుని అటేపెళ్ళాం ,పిల్లదాన్నెత్తుకుని ...శుభ్రంగా ఆవు పేడతో అలికి , అగరొత్తులెట్టినట్లున్నారు ...అదో రకమైన కలగలపు వాసనతో నిండిపోయుందా పాక.
...వచ్చేస్తూంటే కిటికీలోంచి వెనకున్న మరోగదీ , దాంట్లో తెల్లటి దుప్పటీ పరిచిన మంచం కనిపించాయి. ....ఇవెందుకూ?...అన్నాను పక్కనే నడుస్తూన్న మా చిన్నాడపడుచుతో... వచ్చిన జంటల్లో ఎవరికైనా ...రెస్టు...తీసుకోవాలనిపిస్తే... అంటూ కన్ను గీటింది కొంటెగా...
...ఛ...చుట్టూ ఇంతమంది తిరుగుతూంటేనా!...అన్నాను సిగ్గుగా...
...అదో మజా!...ముచ్చటగా ఉంటే లోపలికెళ్ళి...కిటికీ మూసుకోండి...ఇక ఎవరూ రారటు... అదో సిగ్నల్... అంటూ సరసపు సమాచారం అందించింది మరో ఆడబడుచు...
...నవ్వుకుంటూ అందరం వాన్ దగ్గకి చేరేసరికి పిల్లా , పెద్దా, అక్కడ కూర్చునున్నారు...పాలేర్లు కొబ్బరిబోండాలూ , పళ్ళూ పట్టుకొచ్చి పెట్టారు ... వాటినారగింనతరవాత చిన్నచిన్న గుంపులు తలో వైపూ బైల్దేరాయి...
...ఆ వైపున సింహాచలం సంపెంగలున్నాయి , తెచ్చుకుందాం దా వదినా!...అంటూ నన్ను లేవదీయబోయింది మా ఆడబడుచు...
...ఓ పది నిముషాలు నన్ను నడ్డి వాల్చనీ!...అని బ్రతిమాలుకున్నాను...ఏ కళనుందో ...స్రే దీన్ని నాకివ్వు... అంటూ సునీ ని ఎత్తుకుని , చెంగుమని పరిగెత్తి ముందున్న ఓ ఆడ గుంపులో కలిసిపోయింది... తెల్లవారుఝాము వాయింపుతో అలిసిపోయున్నానేమో , వెంటనే కన్నంటింది...
...ఎంతసేపైందోగానీ కళ్ళు తెరిచే సరికి చుట్టూ ఎవ్వరూ లేరు...కంగారుగా చూసే సరికి దూరంగా వాన్ కనిపించింది... దూరం నుంచి పెద్దాళ్ళమాటలూ , ...ఐ సా యూ బాయస్...అంటూ పిల్లల అరుపులూ వినిపిస్తున్నాయి...దాగుడు మూతలాడుతున్నారు , పిల్ల కాయలు ...అనుకుంటూ కూర్చుని ఓ గ్లాసులోకి ఫ్లాస్కులోంచి వేడివేడి బోర్న్ వీటా పోసుకుని సిప్ చేస్తూ మరో వైపు తలతిప్పేసరికి దానికి కాస్త దూరంనుంచి నా వైపు చూస్తూ వెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
... చెయ్యూపాను...తనూ చెయ్యూపి ముందుకెళ్ళిపోయాడు...ఎటెళ్తున్నాడో!...అనుకుంటూ ఇంకో వైపు చూస్తే కాస్త దూరంలో నేలకి రెండడుగులెత్తున ఉన్న ఓ దిట్టమైన మామిడి కొమ్మ కనిపించింది...కాస్త సేద తీరినట్లనిపించడంతో సరదా అనిపించి ఎక్కి , కాళ్లు పైకెట్టుకుని చుట్టూ చూస్తూకూర్చున్నాను...
... చెట్తుకొమ్మల మధ్యనుంచి కాస్త దూరంలో ఇందాకా మేం చూసొచ్చిన పర్ణశాలా , దాని వెనకున్న చిన్నగదీ , తెరిచున్న దాని కిటికీ కనిపిస్తున్నాయి... ఇంకా ఎవరికీ ...ఆ...కోరిక...కలగలేదన్నమాట!... అనుకుని నవ్వుకుంటూ ఖాళీ గ్లాసు కిందపెడుతూంటే అటూ , ఇటూ దిక్కులు చూస్తూ లోపలికెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
...చుట్టుపట్లెక్కడైనా రజని ఉందేమోనని వెతికాను... నేను పడుక్కుని లేచిన లైన్ లోనే ఓ ఇద్దరాడాళ్ళు కనిపించారు కానీ గుర్తు తెలీటం లేదు ...ఇంతలో గది కిటికీ మూసుకుపోవడం , ఆ వెంటనే వినోద్ బైటికొచ్చి , నే కూర్చున్న వైపు చెయ్యూపడం జరిగిపోయింది...దాంతో నా టెన్షన్ పెరిగిపోయింది...నన్నా వీడు పిలుస్తూందీ?... అనిపించేసరికి గుండెలు స్పీడుగా కొట్టుకోడం మొదలెట్టాయే!...
...అది భరించలేక కొమ్మ మీంచి లేచి , ఇందాకా పడుక్కున్న చోటకొచ్చి , వెలుగులో కాసేపు నిలబడి, ఆపైన మళ్ళీ నీడలోకొచ్చి చుట్టూ చూశాను , నన్నెవరైనా గమనిస్తు న్నారేమోనని...నా అదృష్టం కొద్దీ ఎవరూ చూడటం లేదు నా వైపు...ఇంతలో వినోద్ చేతిలో ఏదో ... పట్టుకుని చెయ్యెత్తాడు ... అది తళుక్కుమని మెరిసింది ...ఎంత పబ్లిగ్గా నన్ను రమ్మంటున్నాడో సిగ్గులేని వెధవ!... అని తిట్టు కున్నానే గానీ...ఎందుకో ...చా...లా...థ్రిల్లింగా అనిపించిందే వకూ!... అంటూ ఆగాను...
...‘...వెంటనే లగెత్తావా వాడి దగ్గరకీ?...’ అంది వకుళ కన్ను గీటి...
...ఛ!... అంత పబ్లిగ్గా చేయగలవేంటీ నువ్వైనా?... అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను...
‘...నా సంగతెందుకుగానీ నువ్వేం చేశావో చెప్పు!...’ అందది...
...నెమ్మదిగా చెట్ల నీడల్లో నక్కుతూ తారుతూ , చుట్టూ చూసుకుంటూ , కాలుగాలిన పిల్లిలా పాక లోపలికీ బైటికీ పచార్లు చేస్తూన్న వినోద్ ని గమనిస్తూ వాడి వెనక చేరానే ఓ రెండు నిముషాల్లో ... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...వెంటనే వాడిమీదడిపోయావా?... ’ అంది వకుళ...
... ఎక్కడా!... కరెక్ట్ గా ఆ క్షణానికి వాడు వెనక్కి తిరిగి పాకలోకి అడుగెట్టాడమ్మా నన్ను గమనించకుండా!... అన్నాను
‘... మరేం చేశావో చెప్పు, నాన్చకుండా!...’ అని కూకలేసిందది...
....మునివేళ్లమీద చప్పుడులేకుండా నడిచి , అమాంతం వాడి వీపుమీద పడిపోయి, రెండు చేతుల్నీ వాడి టీ షర్ట్ లోకి దూర్చేసి , వాటితో వాడి ఛాతీని చుట్టేస్తూ కౌగిలించేసుకున్నానే!... అని ఊరుకుండి పోయాను ... ఆ అనుభూతి మనస్సులోమెదిలేసరికి మైమరపుతో కళ్ళు మూసుకుపోతూంటే...
‘...కలలూ , మైమరపులూ తరవాత!...నీ రెండు చేతుల వేళ్ళూ వాడి ఛాతీ మీద కలుసుకున్నాయా?...వాడు నిన్ను గుర్తు పట్టాడా!?...’ అని ప్రశ్నలు గుప్పించింది వకుళ...
...కలుసుకోడం కూడానూ!... నా మొహం! ఒకచేతివేళ్ళెక్కడున్నాయో మరో దానికి తెలియని పరిస్థితి...అంచేత అందుబాటులో ఉన్న కండని పట్టుకుందామని ప్రయత్నిస్తే అవి అంకితేనా!...అంచేత మునివేళ్లకందిన వాటిని పట్టేసుకున్నానే!...ఇక గుర్తు పట్టడమంటావా!...
...నువ్వా వదినా!...ఎవరైనా వస్తారు లోపలికి ...విదిలీ!... అన్నాడే గానీ విడిపించుకోలేదే!... అన్నాను
‘...ఏ మగాడూ విడిపించుకోడటువంటి కౌగలింతని... ఏ ఆడదానికైనా తెలుసా విషయం....అదలా ఉంచు...నీ అర చేతుల్లో ఇమడనివేంటీ? ...నీ మునివేళ్ళకంకినవేంటీ?...ఏం చేశావ్ వాటినీ?... అసలువాడ్నడిగావా!...ఎలా గుర్తుపట్టావ్ రా!... అనీ?...’ అంటూ మరిన్ని ప్రశ్నలు గుప్పించిందది...
...ఎందుకడగనూ!...అడిగాను...ఫలితమేమైందో తెలుసా!?...మొన్నమొన్న కుట్టించుకున్న బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయాయి...ఇంటికి చేరేదాకా దాచుకోలేక ఛచ్చాననుకో!...అన్నాను , ఆ రోజు నేపడ్డ అవస్థని గుర్తుతెచ్చుకుంటూ!...
...‘...నేనడిగిందేంటీ...నువ్వు చెప్పేదేంటీ?... నీ బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోడానికీ , నేనడిగిందానికీ ఏంటీ సంబంధం?!...’ అంటూ కస్సు మంది వకుళ...
...అబ్బ...ఆగు!. ... సమాధానాలు తెలీనంత ముద్దరకురాలివేం కాదులే తల్లీ నువ్వు!... అవి నువ్వు చెప్తే , ఆఖరు ప్రశ్నకి జవాబు చెప్తాను... అన్నాను
‘...సర్లే!...విను...నీ వర్ణన ప్రకారం వినోద్ గాడి ఛాతీ ని చుట్టేయడం నీవల్లాకాదు , నా వల్లా కాదూ!...అంచేత నువ్వు పట్టుకోడానికి ట్రై చేసింది వాడి ఛాతీ కండల్ని!... మగాళ్లవి బల్ల పరుపుగా ఉంటాయికానీ ,మనలాగ ముందుకి పొడుచుకొస్తాయేంటీ !...అంచేత అవీ అంకుండవు... ఇక నీ వేళ్ళకి చిక్కినవేంటీ!?...బహుశా వాడి చనుమొనలు...అవికూడా మన...వా...టి...లాగ పొ...ట...క...రించుండవుగా! ... అంచేత జారిపోయుంటాయవి... జారిపోయేలోపుగా వాటిని గిచ్చేయడమో!...మెలిపెట్టేయడమో చేసుంటావ్!... అంచేతే వాడు వెనక్కి తిరిగిపోయి , ఓ పక్క నిన్ను గోడకదిమేస్తూనే మరో పక్క నీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేసి , నీ గుబ్బల్ని ...కసి...కసి...గా పిసికేసుంటాడు... అంచేతే నీ కొత్త బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయుంటాయి...’... అని ముగించింది వకుళ...ఉద్రేకంతో పౌర్ణమి నాటి సముద్ర కెరటాల్లా పొంగిపోతూన్న చనుకట్టుతో...
... అబ్బ!...షెర్లాక్స్ హోమ్స్ ని చంపి పుట్టావే పిల్లా!...ఎంత కరెక్ట్ గా చెప్పావో!... నే మెలిపెట్టాలే!...ఇంకేమీ!?...తరవాత జరిగింది కూడా నువ్వేచెప్పు! ...అన్నాను... పొంగిపోతూన్న నా గుబ్బల్ని అరచేతుల్తో ఒత్తుకుంటూ...
...‘...ఏవుందీ!...నిన్ను నిలబెట్టే...క...చ...క...చా...దున్నుంటాడు...నీ చీర నలిగిపోయి , మరకలుబారుంటుంది...అవి దాచుకోడానికి నానా యాతనలూ పడుంటావ్...అవునా!?...’ అంది వకుళ...మరింత కసిగా ...
మధ్యలో వచ్చి నా సంతానం చెడగొట్టారు గానీ...ఎంత బాగుండేదే అలా అయుంటే!...అన్నాను , తొడల మధ్య అరచేతులొత్తుకుంటూ...
‘...అదెలా జరిగిందో చెప్పిచావూ!...’ అంది వకుళ ,తనూ నే చేసిన పనే చేస్తూ...
...వాడు ...నువ్వు చెప్పిన పని... ...చె...య్య...గానే బ్లౌజు షేప్ స్టిచెస్ పట...పట ...లాడడంతో పాటు ఓ రెండు హుక్సూ టప...టప లాడాయమ్మా... దాంతో ...అలా పిసికీకేకురా!...బ్లౌజు పీలికలైపోతే నలుగుర్లో అభాసైపోతానూ!...అని విలవిల్లాడుతూ వాడి చేతుల్ని గిల్లేసి పక్కలకి తోసేస్తూ , సినిమా హీరోయిన్ లా చెంగున ముని వేళ్ళమీద పైకెగిరి , చేతుల్ని వాడి మెడకి పెనవేశానే!...వాడూ అదే టైం కి నా పిఱ్ఱల్నట్టుకుని పైకి లేపేసరికి , కాళ్ళని వాడి నడుం పక్కలకి తోశానే!...
...వాడు చీరని తొడల పైకి తోసేస్తూ , నా పిఱ్ఱల్ని తనమొత్తకదిమేసు కుంటూంటే , మొహం పైకెత్తి , అరవిచ్చుకున్న నా ...త...డి...పెదాల్ని లంచం పెడ్తూ , నా తొడల్ని వాడి నడుం కి చుట్టేసి ...దెం...గిం...చు ...కోడానికి సిధ్ధమైపోయానే... వాడూ తన పాంట్ జిప్ ని స...ఱ్ఱ్... న లాగీసి , నిగిడిపోయున్న తన ...మ...డ్డ...ని...అండర్ వేర్ లోంచి బైటికి లాక్కోడానికి తంటాలు పడుతూంటే...
...తీసు...కో...డానికి ...వాడికి ... ఎడముండాలని , నా మొత్తని కొద్దిగా వెనక్కి లాక్కుని...ఎప్పుడెప్పుడా చొరబాటూ! ...అని ఎదురుచూస్తూ వాడి భుజం మీద గెడ్డం ఆనించి అరమోడ్పుగా కనురెప్పలు మూసుకుంటూంటే...ఎదురుగా ఉన్న కిటికీ లోంచి నా పెద్దకొడుకు మొహం కనిపించడం ...లోపలికి చూస్తూ ... ఐ సా యూ చిన్నా!...బైటికొస్తావా?...నన్ను రమ్మంటావా?!... అంటూ అని వాడరవడం జరిగిపోయాయే ...గుండెలు జారిపోతూంటే , నేనూ వినోద్ గాడి మెడనొదిలేసి కిందికి జారిపోయి , చక చకా బట్టలు సర్దుకుని...ఏం చెయ్యాలో తెలీక భయంతో కళ్ళు మూసేసుకున్నానమ్మా!... అని నే చెప్పేస్తూంటే...
...‘...నీ కొడుకులకి దొరికిపోయావా సిగ్గుమాలిన దానా!...ఏం చెప్పుకున్నావ్?...’ అంది వకుళ ... టెన్షన్ అణుచుకోడానికి ముందుకొంగి నాకు తొడపాయసం పెట్టేస్తూ...
...అబ్బ!...చంపేశావే పిల్లా!...అదృష్టం వల్ల ఆ గండం గడిచిందిలే!... అన్నాను బాధగా తొడని అరచేత్తో రుద్దుకుంటూనే దూరంగా జరుగుతూ ...
‘...అదెలా తప్పిందో చెప్పూ!...’ అందది
... వెంటనే వినోద్ మడ్ద ని బైటికి లాక్కునే ప్రయత్నం మానేసి , వేసుకున్న టీ షర్ట్ ని కిందికి లాక్కుంటూ వెనక్కి తిరిగిపోయాడే!...తను తిరగడం ఆలస్యం... వెనక గదిలోంచి నా చిన్న కొడుకు మా వైపు దూసుకొచ్చి...ఛీ అంకుల్!...నీ వల్లే నేదొరికిపోయా!... అంటూ ముందుకు చాపిన వినోద్ చేతిమీద ఫాఠ్ఠ్,,,మనేలా కొట్టి బైటికి పరిగెత్తాడే!... అని నే చెప్తూంటే...
‘... అంత దగ్గరకొచ్చీ నిన్ను చూడలేదా నీ చిన్న కొడుకూ!... ’ అంది వకుళ ...నమ్మలేనట్లుగా!...
...ఎలా చూస్తాడూ!...పశువుల కొట్టం తలుపులాంటి వినోద్ గాడి వీపు వెనక నే నక్కిపోతేనూ!...అన్నాను చిన్నగా నవ్వుతూ...
‘...ఆ తరవాతైనా బైటికెళ్ళిపోయావా?...లేకపోతే ఓ పది ...పో...ట్లు...పొడి...పించు...కునెళ్ళావా!.... ’ అంది వకుళ...
...ఛ!...అంత బుధ్ధి లేనిదాన్ననుకున్నావా!?... అని ఖస్సు మన్నాను...
‘... ఏమోలే!... కుతి పెచ్చుమీరిపోతే ... భయం , సిగ్గూ ... పారిపోతాయట... సరే!...కధ కానీ...ఇంతకీ వినోద్ నిన్నెలా గుర్తు పట్టాడో తెలుసుకున్నావా?... ’ అంది వకుళ...
...ఆ మాటే అడిగి ఓ అర క్షణం ఆగాలే...అదీ హుక్సు తెగిపోయిన చోట సేఫ్టీ పిన్ పెట్టుకుంటూ...వాడేమీ చెప్పకుండా నా చనుకట్టుని కసిగా చూసేస్తూంటే ...చెప్పద్దూ!...భయం తో బాటు గర్వంగా కూడా అనిపించడం తో ...చెప్పూ!...అంటూ వాడి వైపు ఓరగా చూశానే!...
... మరుక్షణం వాడేమీ మాట్లాడకుండా నా వైపొస్తూంటే ... మరో క్షణముంటే కొంపలంటుకుంటాయి ...సిగ్గుమాలిందానా! ...అని మనస్సు హెచ్చరించడంతో తలుపువైపు పరిగెత్తానే!... అని నే చెప్పేస్తూంటే...
‘...వాడు నిన్ను పట్టుకోడానికి ట్రై చెయ్యలేదా?...’ అంది వకుళ...
...ఎందుకు చెయ్యలేదూ!...అప్పుడుపయోగించింది నా ఖోఖో ఎక్స్ పీరియన్సు!... అవలీలగా తప్పించుకుని బైటికడుగేస్తూంటే ...రాత్రి గడ్డివామి దగ్గరకొస్తే చెప్తా వదినా!... అన్నాడే వాడూ!... వె...వ్వె...వ్వే!...అని వెక్కిరించి , వచ్చిన దోవనే పారిపోతూంటే , దూరాన రజని ఇటేపే రావడం కనిపించింది... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...పాపం!...భార్యా భర్తల ముఛ్ఛటకి అడ్డుపడ్డావన్నమాట!...’ అంది వకుళ...
...ఏం కాదు...వాడు నన్నే పిలిచాడు...లేకపోతే అంత కసిగా నలిపేస్తాడేంటీ!?... అన్నాను...
‘...మగాడు పశువని మర్చిపోకు...దొరికిన ఆడదాన్ని విదులుతాడేంటీ , ఎవడైనా!....మరో విషయం...నీ కోసమే ఎదురుచూస్తూన్న వాడైతే ...నువ్వా వదినా!... అంటాడా?...’ అంది వకుళ...
...నేనూ అలాగే అనుకున్నాగానీ కాస్త వెనకగా వస్తూన్న వికాస్ ని చూసేసరికి అభిప్రాయం మార్చుకున్నాను...ఇంతలో మా పెద్దాడు ఎక్కడ్నించో వచ్చి తనని మరో వైపుకి లాక్కుపోయాడు గానీ , లేకపోతే ఆ పిల్ల వెనకే వెళ్ళుండేవాడు! ... అన్నాను...
‘...ఎలా చెప్పగలవ్!?...’ అని వకుళ ప్రశ్న
...తను వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి చూస్తూ కొడుకు తో వెళ్ళడం చూసీ! ... దాంతో నా మనస్సులో అప్పటికే ఏర్పడిన అనుమానం ఇంకొంచం బలపడింది ...వికాస్ కదలికల్ని ఓ కంటితో కనిపెడుతూండాల్సిందే!...అని నిర్ణయించుకుని నెమ్మదిగా ఆడాళ్ళ గుంపులో దూరి సునీ ని తీసుకున్నానే! ... మరో అరగంట తరవాత అందరం ఇంటికి బైల్దేరాం...
...భోజనాలతరవాత రెస్టూ...లేవగానే చేసిన మొదటిపని ...సునయనని ఫీడ్ చెయ్యడం...అది సవ్యంగా జరిగిపోడంతో గుండెలమీదున్న కొండంత బరువు దింపేసిందనుకో!...ఆ తరవాత ఆనందంగా దాన్నెత్తుకుని వెనక వసారాలోకెళ్ళేసరికి కాఫీలు తాగుతూ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కూర్చున్నారు ఆడాళ్ళందరూ...నాకూ ఓ గ్లాసందించారెవ్వరో!...మరో పిల్లకాయ నా చేతుల్లోంచి సునీని ఎత్తుకుని పరిగెత్తింది... కాసేపట్లో చీరల మూటలుచ్చుకుని వచ్చారిద్దరు బేరగాళ్ళు ... చీరల సెలక్షన్లు...బేరసారాలతో టైం ఇట్టే గడిచిపోయింది...
...ఇంతలో అన్నేపులా సుబ్రం చేయించి కళ్ళాపి చల్లించేశానమ్మగోర్లూ!... అని పెదపాలేరు భార్య చెప్పెళ్ళిపోయింది... టైం చూస్తే ఆరు...
...నడవండి...కొంతవరకైనా ముగ్గులెట్టీద్దాం!...గొబ్బెమ్మలెట్టడం వంటివి పొద్దున్నే చూసుకోవచ్చు...అంటూ మమ్మల్నందర్నీ లేవగొట్టారు సీనియర్ ఆడాళ్ళు...
... కబుర్లు చెప్పుకుంటూ , తొక్కి పాడు చేయద్దని పిల్లల్ని అదిలిస్తూ , అన్ని వైపులా అలంకరణలు పూర్తి చేసేసరికి మరో గంట...పిల్లలకి స్నానాలు చేయించి , మేం చేసి , పిల్లలకి అన్నాలు పెట్టేసరికి ఎనిమిదిన్నర దాటింది... తొమ్మిదౌతూండగా దిగారు , ఊరేగడానికెళ్ళిన మగమహారాజులు...వాళ్ళకి వడ్డించి ,ఆ పైన ఆడాళ్ళం తినేసరికి పది దాటింది... కాసేపు కబుర్లు చెప్పి గదిలోకి చేరేసరికి వికాసూ , పిల్లలూ నిద్దరౌతున్నారు , నా అవసరమేమీ లేనివాళ్ళల్లా!...
...గడిచిన రెండురోజుల్లో నేను మొగుడ్నీ , పిల్లల్నీ పట్టించుకున్నదెంతసేపూ?...ఇదే వాతావరణంలో ఇంకొంతకాలం ఉంటే నాకు దూరమై పోతారా వీళ్ళూ!...అన్న ఆలోచన మనస్సులో మెదిలేసరికి మనస్సు చివుక్కుమనిపించిందే వకూ! ...పండగైపోయింతరవాత అంతా మామూలైపోతుందిలే!... అని నాకు నేనే ధైర్యం చెప్పుకుంటూ సునీ పక్కన నడ్డి వాల్చేసరికి అది నావైపుతిరిగి గుండెల్లో దూరిపోయింది...
...కనీసం దీనికైనా నా అవసరం ఉంది... అనుకుంటూ తృప్తిగా దాన్ని ఫీడ్ చేస్తూ అలాగే నిద్దరోయానే!...
...ఎందుకో మెలుకువొచ్చి చూస్తే వికాస్ పక్కలో లేడు....టైం చూస్తే పన్నెండున్నర దాటింది...నిన్నటి ప్లేస్ లో చూస్తేనో!... అనుకుని , నెమ్మదిగా వెనక వసారాలో చేరాను...ఎక్కడా అలికిడి లేదు...వెన్నెలగా ఉన్నా చెట్ల నీడలవల్ల అక్కడక్కడ చీకటిగా ఉంది... బాత్రూం లోకెళ్ళొచ్చి చుట్టూ చూశాను...దూరంగా గడ్డి వాములు కనిపిస్తున్నాయి. వాట్లో తెల్లవారుఝామున నన్ను ...వాయిం...చిన...గడ్డి వామి దగ్గర చెట్టు నీడలో నిలబడ్డ వినోద్ ఆకారాన్ని గుర్తుపట్టాను...ఎవరఎనా వస్తున్నారేమో!...అన్నట్లు చుట్టూ చూస్తూనే , మరో గడ్డివామివైపు తీక్షణంగా చూస్తున్నాడు...
...ఎందుకో!...తెలుసుకోవాలి...అనిపించడంతో , ...నీకోసమే!...వెంటనే అక్కడికి పరిగెత్తు...అని గోలపెడుతూన్న శరీరం నోరునొక్కి... చెట్ల నీడల్లోంచి నడుస్తూ , వినోద్ చూస్తూన్న గడ్డి వామికి వెనకాతల ఉన్న ఓ చెట్టుకిందకి చేరి మాను వెనక నక్కాను...మేఘం అడ్డుండడంతో మనుషులు కనిపించటం లేదుకానీ , గడ్డి వామి కదలికలబట్టి అక్కడ ...వా...యిం...పు... జరుగుతూందనర్థమైపోయింది ఇంతలో గాలి వాలు నావైపు తిరగటంతో మత్తైన ఆడ మూల్గులూ , మగరొప్పులూ వినిపించడం మొదలైంది...ఎంత సేపట్నుంచీ నడుస్తూందో వ్యవహారం ...అనుకుంటూండగానే...
...ఎడతెగని ...పక్...పక్...చప్పుడ్లు నా చెవుల్నీ , తాజా స్త్రీ మదం వాసన నా ముక్కుశోణాల్నీ చేరాయి... అబ్బ!...ఎవర్తో గానీ ...మాంఛి మదమెక్కుంది... రంకులాడి... ఎన్ని సార్లు... ఎం...తెం...త...కార్చు...కుందో సిగ్గుమాలిన ...లం...జ... అని నే చెప్పుకుపోతూంటే....
...అదీ కొత్తలేకుండా ముందుకి దూకింది ...నా పైటని చేతుల్లో పట్టుకుని... దాంతో...ఇ...వి... బైట పడ్డాయే వకూ!... సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దాని చేతుల్లోంచి పైట లాక్కుని సర్దుకుంటూ చుట్టూ చూశాను...అదృష్టం కొద్దీ ఎవరూ మమ్మల్ని పట్టించుకోటంలేదు...బ్రతికానురా దేవుడా! అనుకుంటూ పైట సర్దుకుంటూంటే...
‘... నువ్వేమాత్రం మారలేదొదినా!...పైపెచ్చు ... మాంఛి... నేవళంగా తయారయ్యావు!...’ అంటూన్న వినోద్ మాట విని , తనవైపు ఓరగా చూశాను...వాడు నిర్లజ్జగా నా ఒంటిని చూసేస్తున్నాడు , అ...దో... రకంగా మెరుస్తూన్న కళ్ళతో!... తట్టుకోలేక కనురెప్పలు వాల్చు కుంటూంటే , నా చూపు వాడి ...ఉ...బ్బు... మీద పడిందమ్మా! ఒక్కసారి వెయ్యి వోల్టుల కరెంటు నా ఒంట్లో పాకినట్లయ్యిందే వకూ!...బోలెడు సిగ్గూ , కించిత్తు గర్వం నా మనస్సుని ఉక్కిరి,బిక్కిరి చేశేసరికి ! ... అంటూ ఆగాను , ఆ ఘట్టం తలుచుకుంటే ఊపిరి వేగం పెరగడంతో...
‘...సిగ్గంటే ఒప్పుకుంటాను...గర్వమెందుకే సిగ్గుమాలిందానా! ’ అంది వకుళ , నవ్వుతూ...
... నాకన్నా చాలా చిన్నదీ , అందమైందీ అయిన భార్య ఉన్నా , నా అం...దా...లు... వా...డి..దాన్ని... టక్కుమని ...లే...పే...శాయంటే గర్వం కాదేంటీ!... అన్నాను , కాస్త దెబ్బతిన్న స్వరంతో...
‘...మగాళ్లు పశువులని మర్చిపోకు...అది చూసి ...వరదలు... కట్టుంటా...య...క్క...డ!... ’ అందది , అదే చిరునవ్వుతో...
...అదీ అయ్యిందిలే!... దాంతో పిల్లని తీసుకోవాలన్న ఆలోచనకూడా విదిలేసి , గబగబా వసారా మెట్లు దిగుతూ , పెట్టీ కోటుతో ...త...డి... ఒత్తేసుకుని ఆడగుంపు వైపు చకచకా అడుగులేస్తూంటే వికాస్ - రజని జంట తగిలింది!
పక్కనుంచే వెళ్తూన్న నన్ను పట్టించుకోకుండా ,వికాస్ ఏదో చెప్పేస్తూంటే , ఆరాధనా భావం తో వినేస్తూందాపిల్ల ... చూసేసరికి ఒళ్ళు చర్రు మనడంతో అడుగుల వేగం పెంచి ఆడ గుంపులో చేరి, కబుర్లు చెప్తూనే అప్పుడప్పుడు వాళ్ళవైపు చూస్తూనే ఉన్నాను... సునీ ని ఎప్పుడిచ్చి వెళ్ళాడో వినోద్!... అది పైటని అటూ , ఇటూ లాగేస్తూన్నా , వికాస్ చూపులు తన ఒంటిమీద తారట్లాడేస్తూన్నా , ముసిముసి నవ్వుల్తో సర్దుకుంటూందేతప్ప కబుర్లాపలేదా అమ్మాయి...
...చుట్టూ చీకటి కమ్ముకుంటూంటే మా గుంపు ఇంటివైపు దారితీసింది... అది చూసి వాళ్ళిద్దరూ మా వైపు కదిలారు... వికాస్ అన్నా... మాట!... అంటూన్న వినోద్ పిలుపు విని వికాస్ ఆగిపోయాడు...రజని మాత్రం మాతో చేరింది...
...ఏమ్మా! ...అయ్యాయా మీ బావతో కబుర్లూ!... అన్నాను , కంఠస్వరాన్ని వీలైనంత అదుపులో పెట్టుకుంటూ...
...నీకివాళ మొగుడయ్యాడు గానీ , తనకి పుట్టుకతోనే బావలేమ్మా వికాస్!... అని చురకెడుతూనే నా వీపు నిమిరింది , పక్కనే ఉన్న ఆడబడుచు...
‘...మాకన్నా ఓ పది ,పన్నెండేళ్ళు పెద్దైనా , చిన్నప్పట్నుంచీ తనంటే హీరో వర్షిప్పే అక్కా , వరసైన నా ఈడు ఆడపిల్లలందరికీ!...’ అని రజని నిష్కల్మషంగా అంటూంటే , మనస్సులోనే నాలిక కరుచుకున్నానే వకూ!
‘...ఊఁ!...కానీ!!...’ అంది వకుళ కామెంట్ ఏమీ చెయ్యకుండా...
...చాలాసేపట్నుంచీ ఆడారేమో, తొమ్మిదౌతూండగానే పిల్లలు పడకెక్కేశారు భోజనాలు చేసి... మగాళ్ళు భోజనాలకి కూర్చోబోతూంటే , వికాస్, వినోదులేరీ?...అన్నారు ఎవరో!... ఓ పదిహేనేళ్ల కుర్రాడు వెతికి పట్టుకొచ్చాడు వాళ్ళని... ఏదో సీరియస్ విషయం చర్చిస్తున్నట్లుగా గంభీరంగా ఉన్నాయి వాళ్ళ మొహాలు... ‘...ఏంటయ్యా సంగతీ!?...’ అని అడిగేశారు , వినోద్ నాన్నగారు...
‘...అహాఁ...ఏం లేదు బాబాయ్!...కాళ్ళు కడుక్కొస్తాం...’ అంటూ దొడ్లోకి దారి తీశాడు వికాస్... మగాళ్ల భోజనాలైన తరవాత ఆడాళ్ళం కూర్చున్నాం...పదకొండు దాకా ఆ కబుర్లూ , ఈ కబుర్లూ...
...పడుక్కోండింక...పొద్దున్నే లేవాలి భోగి మంటకి... అంటూ లోపలికి వచ్చారు ,మా పిన మామగారు...
... ఒళ్ళో నిద్దరోయిన సునీ ని ఎత్తుకుని గదిలోకెళ్ళి పిల్లల పక్కనే నడ్డి వాల్చాను... వికాస్ కూడా వచ్చాడు ,కాసేపు తరవాత...ఏదో ఆలోచిస్తూ...
...ఏంటీ?...సీరియస్ గా ఉన్నావ్!?... అన్నాను తనమొహం చూసి... ‘... అహ!...ఏంలేదూ!... ’ అంటూ పిల్లలకి మరో పక్క పడకేశాడు , మాటా మంతీ లేకుండా... ప్రాపర్టీ సమస్యలేవైనానా?...ఏం లేవే...నాకు తెలిసినంతవరకూ!...’ అనిపించినా , ఉంటే తనే చెప్తాడులే!... అనుకుని , తలుపు దగ్గరకేసి నేనూ పడుక్కున్నాను...
...కొత్త ప్రదేశమేమో , నిద్ర గాఢంగా పట్టలేదు... తలుపు కిఱ్ఱు మనడంతో మెలుకువొచ్చింది... చూసేసరికి వినోద్ వస్తున్నాడు లోపలికి... నా కాలు గోకడు కదా!... అనిపించేసరికి గుండెలు దడదడా కొట్టుకోడం మొదలెట్టాయే వకూ , ఉద్వేగంతో! ... ’ అంటూంటే...
‘...ఏదీ!...చూడనీ!!...’ అంటూ నా వైపు చెయ్యి జాపింది వకుళ...
...ఛ...ఆరోజు మాట , నే చెప్తూంట!...వినూ!!... అంటూ దాని చెయ్యి పక్కకి తోసేస్తూంటే , ‘... సర్లే!... గోకాడా కాలూ!...’ అందది కన్ను గీటుతూ...
...ఆ...కాపోతే నాది కాదు, వికాస్ ది!...ఆ పని చేసి వెంటనే బైటికెళ్ళిపోయాడు... అన్నాను... ‘...ఛ...గాలి తీసేశావ్ కదే!...కానీ!!...’ అంది వకుళ...
...వికాస్ నెమ్మదిగా లేచి నా వైపు చూస్తూంటే నిద్ర నటించాను... పర్లేదనుకున్నట్లున్నాడు , తనూ లేచి బైటికెళ్ళాడు...కాసేపాగి తలుపు ఓరగా తీసి చూశాను... దూరంగా పెరట్లో కనిపిస్తున్నారు వాళ్ళు... చుట్టూ చూశాను... మండువాలో పడుక్కున్న అండరూ గాఢ నిద్రలో ఉన్నారు... పిల్లిలా నక్కుతూ వీలైనంత దగ్గరకెళ్ళాను...వాళ్ల మొహాలు కనిపించటంలేదుకానీ , మాటలు మాత్రం అస్పష్టంగా వినిపిస్తున్నాయి...చెవులు రిక్కించాను...
‘...తప్పురా!...మరోసారి ఆలోచించు...’ అంటున్నాడు వికాస్...
‘...చెప్పాకదన్నా, విషయమంతా!...ఇదే ఉత్తమమైన మార్గం...అన్నీ నే చూసుకుంటాను...గొడవేం కాదు...నాదీ భరోసా!...’ అంటున్నాడు వినోద్ ...
...వాళ్ళు ఇంట్లోకొస్తూంటే చప్పుడు చేయకుండా గదిలోకొచ్చి పడుక్కున్నాను... కాసేపట్లో వికాస్ కూడా వచ్చి పడుక్కున్నాడు , మంచి నీళ్ళు తాగి... కాసేపు పక్కమీద అటూ, ఇటూ దొర్లి చివరికి నిద్దరోయాడు వికాస్...
...ఏం ప్లాన్ చేస్తున్నారు వీళ్ళూ!...అన్న ఆలోచన మనస్సు దొలిచేస్తూంటే నిద్రట్టలేదు చాలా సేపటివరకూ!... వీళ్లమీద ఓ కన్నేసుంచాలి ... అని నిర్ణయించుకున్నాను , కళ్ళు మూతలడిపోతూంటే!
...లే వదినా! భోగి మంటలేస్తున్నారు... అంటూ నాలుగున్నరకల్లా లేపేశారు మా ఆడబడుచులు!... గబగబా బ్రష్ చేసుకుని , సునీ క్లీనింగూ ,ఫీడింగూ పూర్తి చేసి , దాన్నెత్తుకుని ముందు వసారాలోకెళ్ళేసరికి , పిల్లని నా చేతిలోచి తీసుకుని వేడి వేడి కాఫీ గ్లాసు ఇచ్చారెవరో...నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ కాస్త దూరంలో జరుగుతూన్న హడావిడి వైపు విశ్రాంతిగా చూపు తిప్పాను...
...వెన్నెలగా ఉంది...ఇంటికి కాస్త దూరంగా , ఖాళీ స్థలం మధ్యలో భోగి మంటేశారు...పిల్లలందరూ దాని చుట్టూ ఎగురుతున్నారు...పెద్దల పర్యవేక్షణలో...ఆడా , మగా , చిన్న చిన్న గ్రూపులుగా చేరి కబుర్లు చెప్పుకుంటున్నారు... కాఫీ గ్లాసు పక్కనెట్టి , వాళ్ళతో కలుద్దామని సునీ కోసం చుట్టూ చూశాను...
...మా దగ్గరుంటుందిలేమ్మా , నువ్వెళ్ళు... అన్నారో పెద్దావిడ , కాస్త దూరం నుంచి...
... సరే!...అంటూ మెట్లు దిగాను...ఖాళీ స్థలంలో అడుగెట్టగానే చిరుచలి... పైటని భుజాలచుట్టూ కప్పుకుంటూ ఓ గుంపులోచేరి కబుర్లు చెప్తూనే చుట్టూ చూశాను....రజని , వినోద్ , వికాస్ లు వేరు వేరు గుంపుల్లో కబుర్లు చెప్పేస్తున్నారు... ఒళ్ళు మరిచిపోయి... అనవసరంగా అనుమానించానా!...అనుకుని నేనూ కబుర్లలో పడ్డాను... గుంపులు మారుతూ... చీకట్లో కదులుతూంటే కాలు గుంటలో పడడంతో తూలాను ...
...జాగ్రత్త వదినా!... అంటూన్న ఓ పరిచయమైన స్వరం చెయ్యందించింది... అంకిన దాన్ని పట్టుకోబోతే ఓ చేతిలో ఇమడదే!... పైకి లేచానే గానీ మళ్ళీ తూలడంతో ఈ సారి రెండు చేతుల్తోనూ పట్టుకోబోయాను... అప్పటికీ అంకలేదంటే నమ్ము... ఇంతలో ఆ చెయ్యి నా నడుంని అలవోకగా చుట్టేసి పైకి లేపింది...మొన్నటి కల నిజం కావటం లేదు కదా!... అనిపించగానే ఒళ్ళు ఝల్లు మందే వకూ!... ... అంటూ ఆగాను...
‘...ఎందుకనదూ?...ఇంతకీ ఏంటో నువ్వు రెండు చేతుల్లో పట్టుకున్నా అంకనిది!...’ అంది వకుళ , వంకర నవ్వుతో...
...నువ్వ...నుకున్నదేం... కాదులే!... అది వాడి దండ!... అన్నాను రుసరుసలాడుతూ...
‘...కాసేపట్లో ...అ...దీ... పట్టు...కున్నానని చెప్తావ్ లే !...కానీ!...’ అందది...
...ఛీ!... అలా... ఏం ...కాలే!... థాంక్స్...ఎవరూ!?...అన్నానే!...సన్నగా వణుకుతూన్న స్వరంతో!...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను... ...‘...నేను వదినా!...వినోద్ ని... ’ అంటూ నన్ను నిలబెట్టి వెళ్ళిపోతూంటే చూశానే! ... ఓ పొడుగాటి , నీలం రంగు ఓపెన్ నెక్ టీ షర్ట్ వేసుకున్నాడు ...మెలితిరిగిన వాడి దండల్ని గానీ , వాడి ఛాతీ బలుపుని గానీ అది దాచలేక పోతూందంటే నమ్ము!....అంటూంటే గొంతు జీర పోవడంతో ఆగిపోయాను, గొంతు సవిరించుకోడానికి...
...‘...వాడి వెనక పరిగెత్తి , వీపుకి గుబ్బల్నదిమేసుకున్నావా!?... అంటూ అడ్డు పడింది వకుళ...
ఛీ!...అంత బరితెగించిన దానిననుకున్నావా?!...సిగ్గనిపించి కళ్ళు వాల్చుకుంటూంటే వాడినల్లటి ట్రాక్స్ మీద పడిందమ్మా నా చూపూ! ... అబ్బ!... ఎక్స్ ట్రా లార్జ్ సైజ్...ట్రాక్స్ కి నిండుగా ఉన్నాయే వాడి తొడలూ... అంతా కండే!...ఒక్క...సారి... వాటి కింద ...న...లి...గి...తే! ...అనిపించిందే... ఆ క్షణానికి... ఛీ!...ముగ్గురు పిల్లల తల్లిని!...ఏంటీ పాడాలోచనలు!...అని నన్ను నేను తిట్తుకుని , మనస్సుని అదుపు చేసుకుంటూ దగ్గరగా ఉన్న గుంపులో చేరేసరికి రజని కూడా ఉందక్కడ...ఓ లైట్ కలర్ వాయిల్ చీర కట్టుకునుంది ...నిద్ర లేచించి లేచినట్లే వచ్చేసిందేమో!...బ్రాసియర్ వేసుకున్నట్లు లేదు ... అనుకున్నాను , బ్లాక్ బ్లౌజ్ లోంచి స్థనాల కదలిక చూసి... ...మొహంలో ఏదో ఆతృత ...ఏదో బెరుకు... చీటికీ ,మాటికీ వినోద్ వైపు చూస్తూంది... టెన్స్ గా ఉంది పిల్ల!... అనిపించి ...ఒంట్లో బాలేదా!?... అన్నాను నెమ్మదిగా తన పక్కన చేరి... ‘...అదేం లేదక్కా!...’ అంటూ తప్పించుకుంది...
కబుర్లలో పడిపోయాను... కాసేపు తరవాత చూద్దునుకదా!...ముగ్గురూ మాయం...
...ఈ వ్యవహారమేంటో తేల్చుకోవాలనే పట్టుదలతో చిన్నగా ఇంటిలోకెళ్ళాను...ఎక్కడా సందడి లేదు...అన్ని గదులూ వెతికాను... ఎవరూ లేరు... అనవసరమైన అనుమానం... అనుకుని వెనక్కి తిరుగుతూంటే వెనక వసారా తలుపు మెల్లగా మూసుకుంటూండం కనిపించింది... చప్పుడు చెయ్య కుండా ఆ తలుపు వెనక జేరి దొడ్లోకి చూశాను...
...గడ్డి వామికి కాస్త ఇవతల నిల్చున్నాడు వినోద్...మధ్య మధ్యలో ఇంటివైపు చూస్తూ ఎందుకా!... అనుకుంటూ చప్పుడు చెయ్యకుండా తన వెనక చేరి తలని పక్కకి వంచి తను చూసే వైపు దృష్టి సారించాను... ఏం కనిపించలేదు కానీ ...అఁ...ఆఁ!..ఉ...ఊ...ఊమ్మ్!... అంటూ ఓ సన్నటి ఆడ మూలుగు వినిపించింది ... దాంతో వినోద్ రెండు చేతులూ ముందుకెళ్ళిపోయాయి..... ఏ...దో ...కదుపుతున్నాడనిపించింది ...
...పాస్... కి వెళ్తున్నాడేమో!... అనిపించగానే ...ఛీ!...అనిపించి వెనక్కి తిరిగాను... చప్పుడు చేశానేమో , తనూ వెనక్కి తిరిగాడు ... పొడవాటి షర్టుని చటుక్కున కిందికొదిలేస్తూ...
...ఎవరికోసం చూస్తున్నావ్ వినోద్?...అని రహస్యంగా అంటూ గడ్డి వామి వైపు కదిలాను... వాడు నాకడ్డొచ్చాడు...
...నేను ఆగకుండా అడుగు ముందుకేశానేమో!...ఇంచుమించు వాడి మీద పడబోయాను ... ఏ...దో... నా బొడ్డు లో గుచ్చుకున్నట్లు అనిపించిందే!
ఈలోగా వాడు నా భుజాలట్టుకుని ఆపి...‘...వదినా!?...నువ్వెందుకొచ్చావిక్కడికీ?...’ అని బుస కొడుతూన్నట్లు అంటూ నన్ను చిన్నగా వెనక్కితోశాడు అప్పుడు కనిపించిందే!... వాడి ...అ...దీ !... ఇం...త...బారున...దిట్టమైన తుమ్మ కొమ్మలా , వెన్నెలలో మిలమిలా మెరిసిపోతూందంటే నమ్ము!... అంటూ ఆగిపోయాను... బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ!...
‘... అబ్బ!...దెంగించు....కోడానికి... సిధ్ధమైన కామ దేవతలా ఉన్నావే సంధ్యా!...పేరు మార్చుకోరాదూ!...కామాక్షీ...అనీ!...’ అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
...నీకు చెల్లుతూందాపేరు!...నా కళ్ళు నీ వాటంత పెద్దవి కావులేమ్మా!... అంటూ మొహం ముడుచుకున్నాను...
‘...సర్లే!... విషయం చెప్పు... వెంటనే మోకాళ్ళమీద వాలిపోయి ... ఆ తుమ్మ...కొమ్మ...ని రెండు చేతుల్లోనూ పట్టేసుకున్నావా? ... సైజులెంతేంటీ? ...’ అని పొడిచింది వకుళ...
... ఛీ!... భయంతో ఒళ్ళు జలదరించడంతో వెనక్కి అడుగేశానే!...ఏదో తగిలిందేమో , వెనక్కి తూలి పడబోయాను. వాడు చటుక్కున కుడిచేత్తో నా నడుంని చుట్టేస్తూ లేపేసరికి , ముందుకి తూలి , వాడి ఛాతీమీద తూలి పడిపోయానమ్మా... ఇ...వి... వాడి ఛాతీకి ..ఒ...త్తు...కున్నాయేమో...నా నడుం మీద వాడి పట్టు బిగిసింది... వాడి మరో చెయ్యి నా పిర్రల మీద పడి నన్ను పైకి లేపుతూ ఇంకాస్త దగ్గరగా లాక్కుందేమో , వాడి ఛాతీ మీదున్న నా చేతులు , వాడి భుజాల మీదికి పాకాయి...ఎందుకో తల పైకెత్తానే!...మాకళ్ళు కలిశాయి...
...నా కళ్లల్లో వాడికే భావం కనిపించిందో!... అంటూ నేను చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...ఏ భావమేంటీ?...గెంటరా!...గెంటూ!!... అన్నాయేమో నీకళ్ళూ!...’ అంటూ అడ్డొచ్చింది , కసెక్కిపోయిన వకుళ...
...వీలు చూసుకుని నీకూ వాడ్ని పరిచయం చేస్తాలే!...వినూ! అంటూ దాన్ని దువ్వి...
...నా నడుం మీదున్న కుడిచేతిని కూడా కిందికి జార్చి , రెండు పిఱ్ఱల్నీ అవలీలగా చేతుల్లో ఇమిడ్చేసుకుని పైకి లాక్కున్నాడమ్మా!... నా ప్రయత్నం లేకుండానే , నా చేతులు వాడి మెడ మీదా , నా పాదాలు వాడి తొడలమీదా పడ్డాయి వకూ!...అంటూ కంటిన్యూ చేశాను...
...ఊఁ...కొట్టిందది...
...వాడు చీరని మోకాళ్లమీదనుంచి తప్పించి , తొడల మీదికి తోసేస్తూంటే ... చేతుల్ని వాడి మెడకీ , తొడల్ని వాడి నడుంకీ పెనవేస్తూ , వాడి వృషణాలు నా రెమ్మలకి ఒత్తుకునేలా అతుక్కుపోయానే!... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...మనిషి దిట్టంగా ఉన్నా వాడి...అ...ది...మన సరసుల ...వా...టి...కన్నా సన్నమేమో!...అంచేతే నిన్నే ఇబ్బందీ పెట్టకుండా, కొసకంటా దిగిపోయింది...’ అంది వకుళ, కాస్త తేలికగా...
...నేనన్నానా ఆమాట!... మందం రెండంగుళాల పైనుంటుంది... పొడుగు వెంకట్ గాడి ...దా...ని...కన్నా ఎక్కువుంటుందేమో!... అన్నాను దెబ్బతిన్న స్వరంతో...
‘...కొ...లి...చే...శావా!...అదెప్పుడూ!?...’ అంది వకుళ , ఆసక్తిగా ముందుకొంగి...
...వాడు నా పిఱ్ఱల్ని చెరో చేత్తోనూ ఒడిసి పట్టుకుని మీదకి లాక్కున్నాడన్నానా!...అప్పుడు ...వా...డి...ది...నా పొత్తికడుపులో గొడ్డలి కామ లాగ ...గు...చ్చు...కుంటూంటే , కొద్దిగా కిందికి జారి మళ్ళీ పైకి లేస్తూ ...దాన్ని...మా ఇద్దరి పొత్తి కడుపుల మధ్యా నొక్కుకు పోయేట్లు అణిచేశానే!... అండర్వేర్ వేసుకోలేదేమో వెధవ... వాడి ...మ...డ్డ... స్పర్శ తెలుస్తూనే ఉంది...నా రెమ్మలకి కాస్త పైన కాండం... ఒత్తుకుంటూంటే ... తడి గుండు...నా బొడ్డుని దాటిపోయిందంటే నమ్ము! ఆ ఒత్తిడ్లబట్టే ఆ క్షణానికి సైజులు అంచనా వేస్త!... అన్నాను... బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ...
‘...అంటే!...తరవాత ...రెండో రౌండ్ లో...తీరికగా టేపు తో కొలిచావన్నమాట! ...’ అంటూ వెక్కిరించిందది...
...రెండు రౌండ్లెక్కడా!... ఒక్క...సారే!...ఇక టేపులెక్కడ దొరుకుతాయీ?... పొడుక్కి జానలూ బెత్తలూ , మందాలకి వేళ్ళేగా మనం వాడేదీ!...’ అన్నాను...
‘...అంటే!...వాడు ఒక్క...సారే...నా...నిన్ను చే...స్త!...’ అంది వకుళ
...అలా అని నేనన్నానా!... ఆరోజుకని నా ఉద్దేశ్యం... అన్నాను దాన్ని ఇంకాస్త ఉడికిస్తూ...
‘...అబ్బ!... మిగతాది తరవాత చెప్దుగానిలే!...ఊరించడమాపి, ఎ...లా ...ది...గే...శా...డో ...చెప్పు!...’ అంది వకుళ... ఉద్వేగం ఆపుకోలేక...
... నన్ను చులాగ్గా , కాస్త వెనకాతలున్న మరో గడ్డి వామి పక్కకి మోసుకుపోయి , ... ఇం...తె...త్తు...ఇవీ... అప్పచ్చుల్లా అణిగిపోయేలా , ...వృషణాలు నా రెమ్మల్లోకి చొచ్చుకుపోయేలా... వాడి ...గొడ్డలి కామ... నా గుండెల్లో గుచ్చుకునేలా... నాతో కట్టగట్టుకుని మీదడిపోయాడే! ... మొఱ్ఱో... మనబోయానమ్మా!...భరించలేక!... మాట పైకి రాకుండా నా పెదాలని ఆక్రమించేశాడే వాడూ...
...ఆ పని చేస్తూనే , ఓ మోచేతి మీద పైకి లేచి... మరో చేత్తో ట్రాక్స్ ని తన పిర్రల కిందికి తోసేసుకుని , తన తొడలతో నా తొడల్ని పక్కలకి విరగదీసి , ...మ...డ్డ...ని నా రెమ్మల మధ్య సర్ది... ఏ మాత్రం వార్నింగ్ ఇవ్వకుండానే దిగేశాడే!... ప్రాణాలు పోతాయా అనిపించిందే వకూ!...ఆ క్షణానికి...
...విలవిల్లాడిపోయాను...అంత భారీ శరీరంకిందా!... అంత బాధలోనూ ,పూరెమ్మల మీద వాడి వృషణాలు తగలటంలేదనిపించిందేమో శరీరానికి... తొడలు వాతంతతవే...ఇంకాస్త విచ్చు...కోడం...వాడి ...మ...డ్డ... మరింత లోపలికెళ్లడం తెలుస్తూనేఉంది నాకు...
...అప్పటికీ ది...గ...టం...లేద...నిపించిందేమో ఆ మొఱటు వెధవకి ...వాడి మోచేతుల ధాటీకి మెత్తటి గడ్డి మేట లోపలికి దిగిపోతూన్నా , అలాగే నడుం ని కాస్త పైకి లేపి , ఫోర్సుగా కిందికి దించాడే!... , న...న్ను...రెండుగా విడదీస్తూ వాడి బారెడు ...మ...డ్డ... కొసదాకా దిగిపోయేసరికి ప్రాణాలు జిల్లార్చుకుపోయాయనుకో!... అదీ , వెంటనే నే చి...వ్వు...మని నెగజిమ్మినా కూడా!...
...అరుస్తే బాధ తగ్గుతుందనుకుంటే , ఆపని చెయ్యకుండా నోరు మూసేసి....అ...ద...ర...దెంగు...తున్నాడాయే!...దాంతో భుజాల్లోకి నా గోళ్లు దిగేలా గుచ్చేస్తూ ఓపినంత సేపు భరించి , ఆ పైన తాళలేక ...అందుబాటులో కొచ్చిన వాడి కింది పెదవిలోకి నా ముని పంటిని కసు...క్కున దింపానే!... దాంతో తెలివొచ్చినట్లుంది వెధవకి... నా పెదాల్నొదిలేసి మోచేతులమీద పైకి లేచాడు... అంటూ ఙ్ఞాపకాల మైకంతో నే నిష్టూరుస్తూంటే...
...‘... ఏయ్!...చిన్నగా!...బూతులు జోరుగా వచ్చేస్తున్నాయ్...ఓ ఇద్దరు తెలుగు పిల్లలింకా ఆ చివర కూర్చునేదో రాసుకుంటున్నారు కూడానూ !... ’ అంటూ నా చేయి దువ్వింది వకుళ...
...నిజమే!... అన్నట్లు తలూపి, గుండెలనిండా గాలి పీల్చుకుని ... వాడు పైకి లేచాడన్నానా!... అప్పటికీ వాడి మగతనం లో మూడోవంతు ...నా...లో...ప...లే...ఉందే!... కంటిన్యూ చేశాను , చిన్నస్వరంతో... ...కానీ!... అన్నట్లుగా తలూపింది...
...నేను కొరికిన పెదవిమీద ఓ చిన్న రక్తపు చుక్క... దాన్ని నాక్కుంటూ ఆయాసంతో పైపైకి లేస్తూన్న గుబ్బల్ని కసిగా చూసేస్తూంటే , ...పి...సి...కే...స్తాడేమో!...మొరటు వెధవ , పిగిలిన జాకెట్టుతో ఇంట్లోకెలా వెళ్ళేదీ!... అనుకుని నేనే చకచకా హుక్సు విప్పేసుకుంటూంటే , వాడూ టీ షర్ట్ విప్పి పక్కకి విసిరేసి , మరుగులేని నా గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర ఒడిసి పట్టుకోబోతూంటే, ... వద్దూ!...పా...లు... అంటూ సన్నగా వారిస్తూ , జుత్తట్టుకుని మీదకి లాక్కున్నానమ్మా!
...నా గుబ్బల్ని అణిచేస్తూ మీదడిపోయాడు వాడు... అం...తే... వాడి ...గూటం... మళ్ళీ దిగడిపోయింది , కొసకంటా!... ఈసారెందుకో ముందంతటి ...నె...ప్పి... అనిపించలేదే!... అంచేత నడుం పైకెత్తి , పాదాలు తొడలమీద వేస్తూ , వాడి కౌగిలిలో ఇమిడిపోయాను... వాడు చిన్నగా నడుం కదుపుతూ కొత్తలోతుల్లోకి చొరబడిపోతూంటే , మూల మూలల్లోంచీ ...ర...సా...లు... ఊరిపోతూంటే ఎంత తృప్తనిపించిందో వకూ!... మాటల్తో చెప్పలేననుకో!... అంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుంటూంటే...
‘...ఎలా చెప్తావ్ లే!... ఇది చెప్పు!... వాడు బైటికి ...తీ..సి... విది...లాడా?... లేకపోతే!...’ అని వకుళ అంటూంటే...
...లో...ప...లే!...అదీ మరింత లోతుకి గెంటి!... అని నే చెప్తూంటే...
‘...అంటే!...ఏమౌతుందో అన్న ధ్యాస లేకుండా ...తృపి గా ...పో...యిం...చు...కు...న్నావా...సిగ్గుమాలిందానా?...’ అంది వకుళ కామంతోనో , కోపంతోనో , ఎఱ్ఱబడ్డమొహంతో...
...ఎందుకనిపించదూ!?...అంచేతే... నడుం అటూ , ఇటూ తిప్పి , వాడి ...దా...న్ని... బైటికి తోసేద్దామని ఎంత ప్రయత్నించానో!... వాడి భారీ కాయాన్ని కదపడం నా వల్లకాలేదనుకో!...ఎంత వేడిగా ఉందే వాడి మదం!... మరుగుతూన్న వేణ్ణీళ్ళు పోసినట్లుందనుకో!... వాడాపని పూర్తి చేసి నామీద సోలిపోయేసరికి , ఓ పక్క కాస్త భయమనిపించినా , మరో పక్క ఎంత తృప్తనిపించిందో!......వాడి చిక్కటి జుత్తులో వేళ్ళు జొనిపి సమ్మగా దువ్వుతూ , మెడ వంపుల్లో , చెంపలమీదా వెచ్చటి ముద్దులు కురిపిస్తూ ... లే!... అని గొణిగానమ్మా వాడి చెవిలో!... అంటూ నేను చెప్పుకుపోతూంటే...
‘...లేచాడా!...’ అంది వకుళ ఉద్వేగంగా...
...ఆఁ.. లేచాడు...నా వల్ల తెగిన పెదవిని నాక్కుంటూ... జాలనిపించి , వాడి మొహాన్ని మీదికి లాక్కుని , వాడి పెదాల్ని ముద్దెట్టుకుంటూ దానిమీద నా పంటి గాయాన్ని కొననాలికతో రుద్దానమ్మా!... అన్నాను ...జరిగింది గుర్తుకొచ్చేసరికి సిగ్గుతో కళ్ళు మూతలడిపోతూంటే...
...‘...ఛీ!... బుధ్ధిలేని దానా!... ఆపని చేస్తే మగాడన్నవాడు రెచ్చిపోయి , మళ్ళీ దున్నేయడూ!?...’ అంది వకుళ జీరగా...
...నిజమేననుకో!... జాలనిపించిందని చెప్పాగా!...ఆగలేకపోయాను!!... అంటూ దానివైపోసారి చూసి కను రెప్పలు వాల్చుకున్నాను...
‘...సర్లే!... ఆ తరవాత ఏమైందో చెప్పి చావు... తరవాత తీరిగ్గా ఊహల్లో తేలిపోదువుగాని...’ అంటూ దెప్పిందది...
...ఏవుందీ! పొంగుతూన్న నా నిండు గుబ్బల్ని తీక్షణంగా చూసి , అంకిన చోటల్లా వాటిని ముద్దులతో ముంచేయడం మొదలెట్టాడు...మాటా మంతీ లేకుండా!...నా లోతుల్లో వాడిది మళ్ళీ గట్టిపడడం తెలుస్తూనే ఉంది... నా...లోం...చీ... ఏదో ఊట... కొంప ములిగేటట్లుందనిపించి , ఓ చనుమొనని వాడి నోట్లో తోశానమ్మా!... దాంతోబాటు వాడు , చనుమచ్చవరకూ నా స్థనాన్ని నోట్లోకి లాక్కుని చీకుతూంటే పాలు చేపినట్లనిపించింది...దాంతో నా మనస్సు కుదుటపడిందనుకో!... చనుబాల రుచి నాలిక్కి తగిలిందేమో!...సునీ ఫీడా!?... సారీ వదినా!... అంటూ లేచాడే వాడు...అని నేనంటూంటే...
...‘...అయిపోయిందా!?...’ అంటూ అడ్డు తగిలింది వకుళ...
...ఉహూఁ...లేచేప్పుడు నోట్లో ఉన్న కండా , దాంతోబాటు చనుమొనా ఒక్కసారి పట్టుతప్పాయేమో!...పుప్ప్చ్... అని చప్పుడు చేస్తూ వాడి పెదాల్లోంచి బైటపడబోతూంటే...ఏంటా పాడు చప్పుడూ!... అని వాడ్ని గోమూగా కసురుతూ , చటుక్కున మొనని పట్టుకుని నెమ్మదిగా బైటికి లాక్కుంటూ , రెండో రొమ్ము వైపు కళ్లతో సైగ చేశానే!...అని చెప్తూంటే...
...‘...ఛీ సిగ్గుమాలిన పిల్లా!...నీకిక బుధ్ధిరాదే!!...’ అంటూ కూకలేసింది వకుళ...
...అదేంటమ్మా ! అట్లా అంటావ్?...ఆ వైపూ చేపుతున్నాయో లేదో చూసుకోవాలా!?...అన్నాను...
‘...ఇంతకీ చే...పా...యా!...లేదా?...అని అడిగింది వకుళ...
...ఏమో గమనించలేదే!...నాదృష్టంతా చప్పుడు కాకుండా చనుమొనని బైటికి లాక్కోడం మీదుండిపోయింది!... అన్నాను
...‘...నీ మొహం!...చేపుండవు... అప్పటికే ఆ వినోద్ గాడు నీ ...ఆ...డ...తనాన్ని మేల్కొలిపాడు...చీకడమయ్యింతరవాత వాడు మరో ఐదు నిముషాలు నాన్ స్టాప్ గా దున్ని మరిన్ని విత్తనాలు నాటుంటాడు...’ అంది వకుళ జేవురించిన మొహంతో...
...కాసేపు నేనూ నీలాగే ఆలోచించి రోజంతా భయపడ్డాననుకో....రాత్రికి బైట పడింది నీ ఊహ పూర్తిగా కరెక్ట్ కాదని!... అన్నాను...
‘...అదెలా!?...’ అంది వకుళ
... వింటూండు...అర్థమౌతూంది... నువ్వన్నట్లు ఐదు నిముషాలు కాదుగానీ , లెక్కపెట్టి ఐదంటే ఐదు సార్లు... ప్రతిసారీ వాడి దా...న్ని... గుండు దాకా బైటికి లాగి , ఒట్టలు నారెమ్మలకి కొట్టుకునేలా... నా గూళ్ళు కదిలిపోయేలా...నా గుబ్బలు అల్లాడి పోయేలా...కొసదాకా గెంటి , మిగిలిన స్టాకంతా కుమ్మరించి మీద సోలిపోయాడమ్మా!... నా కళ్ళూ మూతలడిపోయాయి... ఒక్క నిముషం సేపు సేద తీర్చుకుని , వాడ్ని నెమ్మదిగా తట్టి... అయిందిగా!...ఇక లే!... అన్నానే!
...సిగ్గు పడిపోతూ లేచినిలబడ్డాడు , బట్టలు సర్దుకుంటూ...నేనూ లేచి , పైటని పళ్లతో పట్టుకుని బ్లౌజ్ హుక్స్ పెట్టుకుంటూంటే దొంగ చూపులు చూస్తూ...
...పని చక చకా పూర్తి చేసి నే వెళ్ళబోతూంటే ...అడ్డొచ్చాడు..ఏంటన్నట్లు చూశాను ,
‘...వదినా!...నువ్వు మళ్ళీ కావాలి నాకు...’ అన్నాడే ఏ మాత్రమూ బిడియం లేకుండా!...ఇంటివైపు కదులుతూ అడ్డంగా తలూపాను ... వీలు కాదన్నట్లు...
...ఉహూఁ.. అని మారాం చేస్తూ నాకొంగట్టుకున్నాడే!...
ముచ్చటనిపించి , చిన్నగా నవ్వుతూ ... చూద్దాంలే!... అన్నట్లుగా పెదాలు కదిపానే! ... వాడు గాలిలో పిడికిళ్ళాడించాడు...వికెట్ సాధించిన ఫాస్ట్ బౌలర్ లాగ...
...నేను మరో చిరునవ్వు విసిరి ఇంటివైపు నడుస్తూంటే నా వెనకే పరిగెత్తుకొచ్చి , జుత్తుకీ చీరకీ ఒంటికీ అంటుకున్న ఎండు గడ్డి పరకల్ని ఏరేసి , ఇక వెళ్ళమన్నట్లుగా చెయ్యూపాడు
... మేఘం అడ్డు రావడంతో వెన్నెల తగ్గింది...జాగ్రత్తగా చూసుకుంటూ మొదటి గడ్డి మేట ని దాటి వెళ్తూంటే ... మళ్ళీనాఁ!... అని మైకంగా అంటూన్న ఓఆడగొంతు వినిపించింది... రజనిదా!... అనిపించి కాస్త స్లో అయ్యాను...వెంటనే నా పిఱ్ఱ మీద ఓ దరువు పడింది... కంగారుగా వెనక్కి చూశాను... నా వెనకే ఉన్నట్లున్నాడు వినోద్...ముందుకెళ్లమన్నట్లు మరోసారి సైగచేశాడు...
...దాంతో నాలుగంగల్లో వెనక వసారాలో వచ్చిపడ్డాను...
నెమ్మదిగా తలుపు తోసి లోపలికెళ్ళాను...ఇంకా ఎవరూ ఇంట్లోకి రాలేదు... పిల్లిలా గదిలోకి చేరాను... సునీ ఆదమరిచి నిద్దరౌతూంది ...కాసేపు రెస్టు తీసుకుందామని నెమ్మదిగా దాని పక్కన నడ్డి వాల్చాను... ఎవరా జంటా?...వినోద్ అక్కడెందు కున్నాడూ, కాపలాగా? ...అన్న ఆలోచన బుఱ్ఱని దొలిచేస్తూంటే ఓ పక్కకి తిరిగాను...
...ఇంతలో వికాస్ వచ్చాడు గదిలోకి...నెమ్మదిగా!... జుత్తు రేగిపోయుంది...మొహంలో అలసటా , తృప్తీ , కలిసిపోయున్నాయి... సంధ్యా!...అంటూ చిన్నగా పిలిచాడు...నేను మాట్లాడలేదు , నిద్ర నటిస్తూ... మరుక్షణం మంచం మీద సోలిపోయాడు...
...ఏం చేశొచ్చాడబ్బా!...అనుకుంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాను...ఆలోచించే ఓపిక లేక... నిద్దరట్టేసింది...
...సునీ నా రొమ్ముల మీద టపా టపా బాదుతూంటే మెలుకువొచ్చింది... నే కళ్ళు తెరవగానే పకపకా నవ్వి గుండెల్లోకి దూరిపోయిందది ... దాన్ని ఫీడ్ చేద్దామని చూద్దునుకదా... ఓ పది చుక్కల పాలొచ్చాయంటే నమ్ము...దాంతో నీరుగారిపోయాననుకో!...రెడీ గా ఉంచుకున్న పాల బాటిల్ దాని నోటికందించి , ఆలోచనల్లో పడిపోయాను......మన గైనకాలజిస్టు చెప్పింది నిజం కాబోతూందా!?... అనిపించిందే!...
ఆవిడిచ్చిన పాకెట్లైనా దగ్గరెట్టుకున్నాను కాదు... అని నన్ను నేను తిట్టుకున్నా ...ఓ రెండు గంటలతరవాత మళ్ళీ ట్రై చెయ్యాలి...అప్పుడూ రూఢి... అని నాకు నేనే ధైర్యం చెప్పుకుని దడదడలాడే గుండెల్తో పిల్ల బట్టలు మారుస్తూంటే ...లేచావా వదినా! ...నీదీ , పిల్లదీ స్నానాలైపోయింతరవాత అన్నయ్యని లేపుదాం... అంటూ లోపలికొచ్చింది మా చిన్నాడపడుచు...
... అందరూ స్నానాలూ టిఫెన్లూ పూర్తి చేసేసరికి పది... ...వంటింట్లోకెళ్ళి పాలు కావాలని అడిగి మరీ తాగాను... ఇంతలో వినోద్ వచ్చాడు ...వాన్ రెడీ!...అంటూ... వాళ్ల తోటలు చూపించడానికి ప్రోగ్రాం... అందరూ లేచారు ఉత్సాహంగా... నేన్రాను...నాకొంట్లో బాగాలేదు... అంటు తప్పించుకోబోయాను...నా ఒళ్ళు ముట్టుకుని చూసి ...బాగానే ఉన్నావ్!...వేషాలెయ్యకుండా నడు... అంటూ బయల్దేరదీశారు మా ఆడబడుచులు...
...ఇదుంచుకో దగ్గర!... అంటూ ఓ బోర్న్ వీటా ఫ్లాస్కు అందించింది , ఓ పెద్దావిడ...ఇక తప్పదని , ఓ బాగ్ లో అవసరమైనవి సర్దుకుని , ఓ కనకాంబరం రంగు చీర సింగారించి వాన్ ఎక్కాను.
...అప్పటికే అందరూ రెడీగా కూర్చున్నారు...ఇలా రా అక్కా!... అంటూ పిలిచింది రజని...వెళ్లి తన పక్కన కూర్చుంటూంటే ... అక్క చెల్లెళ్ళిద్దరూ కూడబలుక్కుని ఒకే రంగు చీరలు కట్టారా!...అన్నాడు వినోద్...
...పసుపూ , ఎరుపూ కల్నేత చీరకీ తేడా తెలీదురా వినోద్?...జాగ్రత్త!... అంటూ మందలించింది మా పెద్దాడబడుచు...అందరూ భళ్ళున నవ్వారు...
...ఓ అరగంటలో వాళ్ళ తోటని చేరాం. కొబ్బరి చెట్లతోనూ , మామిడి , జామ , పనస లాంటి పళ్లచెట్లతో పచ్చగా , చల్లగా ఉందది.
... మగాళ్ళు పిల్ల గాంగుని వెంటేసుకుని తోటంతా తిప్పుతూంటే ఆడాళ్లందరం మరో వైపు బయల్దేరాం ...కాసేపు తిరిగింతరవాత తోట వెనక ఓ పిల్లకాలువ , దాంట్లో కాళ్లెట్టుకుని కూర్చోగానే , సునీ నాచేతుల్లోంచి గింజుకుని దిగిపోయింది దాంట్లోకి ...నేను కంగారు పడుతూంటే దాన్నెవరో పట్టుకున్నారు...మేం చూస్తామంటూ...ఇంతలో కాస్త దూరంలో ఓ చెట్టుకింద ఓ పర్ణశాల కనిపించింది... ...బలే ఉంది కదూ!... అనుకుని అటేపెళ్ళాం ,పిల్లదాన్నెత్తుకుని ...శుభ్రంగా ఆవు పేడతో అలికి , అగరొత్తులెట్టినట్లున్నారు ...అదో రకమైన కలగలపు వాసనతో నిండిపోయుందా పాక.
...వచ్చేస్తూంటే కిటికీలోంచి వెనకున్న మరోగదీ , దాంట్లో తెల్లటి దుప్పటీ పరిచిన మంచం కనిపించాయి. ....ఇవెందుకూ?...అన్నాను పక్కనే నడుస్తూన్న మా చిన్నాడపడుచుతో... వచ్చిన జంటల్లో ఎవరికైనా ...రెస్టు...తీసుకోవాలనిపిస్తే... అంటూ కన్ను గీటింది కొంటెగా...
...ఛ...చుట్టూ ఇంతమంది తిరుగుతూంటేనా!...అన్నాను సిగ్గుగా...
...అదో మజా!...ముచ్చటగా ఉంటే లోపలికెళ్ళి...కిటికీ మూసుకోండి...ఇక ఎవరూ రారటు... అదో సిగ్నల్... అంటూ సరసపు సమాచారం అందించింది మరో ఆడబడుచు...
...నవ్వుకుంటూ అందరం వాన్ దగ్గకి చేరేసరికి పిల్లా , పెద్దా, అక్కడ కూర్చునున్నారు...పాలేర్లు కొబ్బరిబోండాలూ , పళ్ళూ పట్టుకొచ్చి పెట్టారు ... వాటినారగింనతరవాత చిన్నచిన్న గుంపులు తలో వైపూ బైల్దేరాయి...
...ఆ వైపున సింహాచలం సంపెంగలున్నాయి , తెచ్చుకుందాం దా వదినా!...అంటూ నన్ను లేవదీయబోయింది మా ఆడబడుచు...
...ఓ పది నిముషాలు నన్ను నడ్డి వాల్చనీ!...అని బ్రతిమాలుకున్నాను...ఏ కళనుందో ...స్రే దీన్ని నాకివ్వు... అంటూ సునీ ని ఎత్తుకుని , చెంగుమని పరిగెత్తి ముందున్న ఓ ఆడ గుంపులో కలిసిపోయింది... తెల్లవారుఝాము వాయింపుతో అలిసిపోయున్నానేమో , వెంటనే కన్నంటింది...
...ఎంతసేపైందోగానీ కళ్ళు తెరిచే సరికి చుట్టూ ఎవ్వరూ లేరు...కంగారుగా చూసే సరికి దూరంగా వాన్ కనిపించింది... దూరం నుంచి పెద్దాళ్ళమాటలూ , ...ఐ సా యూ బాయస్...అంటూ పిల్లల అరుపులూ వినిపిస్తున్నాయి...దాగుడు మూతలాడుతున్నారు , పిల్ల కాయలు ...అనుకుంటూ కూర్చుని ఓ గ్లాసులోకి ఫ్లాస్కులోంచి వేడివేడి బోర్న్ వీటా పోసుకుని సిప్ చేస్తూ మరో వైపు తలతిప్పేసరికి దానికి కాస్త దూరంనుంచి నా వైపు చూస్తూ వెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
... చెయ్యూపాను...తనూ చెయ్యూపి ముందుకెళ్ళిపోయాడు...ఎటెళ్తున్నాడో!...అనుకుంటూ ఇంకో వైపు చూస్తే కాస్త దూరంలో నేలకి రెండడుగులెత్తున ఉన్న ఓ దిట్టమైన మామిడి కొమ్మ కనిపించింది...కాస్త సేద తీరినట్లనిపించడంతో సరదా అనిపించి ఎక్కి , కాళ్లు పైకెట్టుకుని చుట్టూ చూస్తూకూర్చున్నాను...
... చెట్తుకొమ్మల మధ్యనుంచి కాస్త దూరంలో ఇందాకా మేం చూసొచ్చిన పర్ణశాలా , దాని వెనకున్న చిన్నగదీ , తెరిచున్న దాని కిటికీ కనిపిస్తున్నాయి... ఇంకా ఎవరికీ ...ఆ...కోరిక...కలగలేదన్నమాట!... అనుకుని నవ్వుకుంటూ ఖాళీ గ్లాసు కిందపెడుతూంటే అటూ , ఇటూ దిక్కులు చూస్తూ లోపలికెళ్తూన్న వినోద్ కనిపించాడు...
...చుట్టుపట్లెక్కడైనా రజని ఉందేమోనని వెతికాను... నేను పడుక్కుని లేచిన లైన్ లోనే ఓ ఇద్దరాడాళ్ళు కనిపించారు కానీ గుర్తు తెలీటం లేదు ...ఇంతలో గది కిటికీ మూసుకుపోవడం , ఆ వెంటనే వినోద్ బైటికొచ్చి , నే కూర్చున్న వైపు చెయ్యూపడం జరిగిపోయింది...దాంతో నా టెన్షన్ పెరిగిపోయింది...నన్నా వీడు పిలుస్తూందీ?... అనిపించేసరికి గుండెలు స్పీడుగా కొట్టుకోడం మొదలెట్టాయే!...
...అది భరించలేక కొమ్మ మీంచి లేచి , ఇందాకా పడుక్కున్న చోటకొచ్చి , వెలుగులో కాసేపు నిలబడి, ఆపైన మళ్ళీ నీడలోకొచ్చి చుట్టూ చూశాను , నన్నెవరైనా గమనిస్తు న్నారేమోనని...నా అదృష్టం కొద్దీ ఎవరూ చూడటం లేదు నా వైపు...ఇంతలో వినోద్ చేతిలో ఏదో ... పట్టుకుని చెయ్యెత్తాడు ... అది తళుక్కుమని మెరిసింది ...ఎంత పబ్లిగ్గా నన్ను రమ్మంటున్నాడో సిగ్గులేని వెధవ!... అని తిట్టు కున్నానే గానీ...ఎందుకో ...చా...లా...థ్రిల్లింగా అనిపించిందే వకూ!... అంటూ ఆగాను...
...‘...వెంటనే లగెత్తావా వాడి దగ్గరకీ?...’ అంది వకుళ కన్ను గీటి...
...ఛ!... అంత పబ్లిగ్గా చేయగలవేంటీ నువ్వైనా?... అని ఎదురు ప్రశ్నేశాను...
‘...నా సంగతెందుకుగానీ నువ్వేం చేశావో చెప్పు!...’ అందది...
...నెమ్మదిగా చెట్ల నీడల్లో నక్కుతూ తారుతూ , చుట్టూ చూసుకుంటూ , కాలుగాలిన పిల్లిలా పాక లోపలికీ బైటికీ పచార్లు చేస్తూన్న వినోద్ ని గమనిస్తూ వాడి వెనక చేరానే ఓ రెండు నిముషాల్లో ... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...వెంటనే వాడిమీదడిపోయావా?... ’ అంది వకుళ...
... ఎక్కడా!... కరెక్ట్ గా ఆ క్షణానికి వాడు వెనక్కి తిరిగి పాకలోకి అడుగెట్టాడమ్మా నన్ను గమనించకుండా!... అన్నాను
‘... మరేం చేశావో చెప్పు, నాన్చకుండా!...’ అని కూకలేసిందది...
....మునివేళ్లమీద చప్పుడులేకుండా నడిచి , అమాంతం వాడి వీపుమీద పడిపోయి, రెండు చేతుల్నీ వాడి టీ షర్ట్ లోకి దూర్చేసి , వాటితో వాడి ఛాతీని చుట్టేస్తూ కౌగిలించేసుకున్నానే!... అని ఊరుకుండి పోయాను ... ఆ అనుభూతి మనస్సులోమెదిలేసరికి మైమరపుతో కళ్ళు మూసుకుపోతూంటే...
‘...కలలూ , మైమరపులూ తరవాత!...నీ రెండు చేతుల వేళ్ళూ వాడి ఛాతీ మీద కలుసుకున్నాయా?...వాడు నిన్ను గుర్తు పట్టాడా!?...’ అని ప్రశ్నలు గుప్పించింది వకుళ...
...కలుసుకోడం కూడానూ!... నా మొహం! ఒకచేతివేళ్ళెక్కడున్నాయో మరో దానికి తెలియని పరిస్థితి...అంచేత అందుబాటులో ఉన్న కండని పట్టుకుందామని ప్రయత్నిస్తే అవి అంకితేనా!...అంచేత మునివేళ్లకందిన వాటిని పట్టేసుకున్నానే!...ఇక గుర్తు పట్టడమంటావా!...
...నువ్వా వదినా!...ఎవరైనా వస్తారు లోపలికి ...విదిలీ!... అన్నాడే గానీ విడిపించుకోలేదే!... అన్నాను
‘...ఏ మగాడూ విడిపించుకోడటువంటి కౌగలింతని... ఏ ఆడదానికైనా తెలుసా విషయం....అదలా ఉంచు...నీ అర చేతుల్లో ఇమడనివేంటీ? ...నీ మునివేళ్ళకంకినవేంటీ?...ఏం చేశావ్ వాటినీ?... అసలువాడ్నడిగావా!...ఎలా గుర్తుపట్టావ్ రా!... అనీ?...’ అంటూ మరిన్ని ప్రశ్నలు గుప్పించిందది...
...ఎందుకడగనూ!...అడిగాను...ఫలితమేమైందో తెలుసా!?...మొన్నమొన్న కుట్టించుకున్న బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయాయి...ఇంటికి చేరేదాకా దాచుకోలేక ఛచ్చాననుకో!...అన్నాను , ఆ రోజు నేపడ్డ అవస్థని గుర్తుతెచ్చుకుంటూ!...
...‘...నేనడిగిందేంటీ...నువ్వు చెప్పేదేంటీ?... నీ బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోడానికీ , నేనడిగిందానికీ ఏంటీ సంబంధం?!...’ అంటూ కస్సు మంది వకుళ...
...అబ్బ...ఆగు!. ... సమాధానాలు తెలీనంత ముద్దరకురాలివేం కాదులే తల్లీ నువ్వు!... అవి నువ్వు చెప్తే , ఆఖరు ప్రశ్నకి జవాబు చెప్తాను... అన్నాను
‘...సర్లే!...విను...నీ వర్ణన ప్రకారం వినోద్ గాడి ఛాతీ ని చుట్టేయడం నీవల్లాకాదు , నా వల్లా కాదూ!...అంచేత నువ్వు పట్టుకోడానికి ట్రై చేసింది వాడి ఛాతీ కండల్ని!... మగాళ్లవి బల్ల పరుపుగా ఉంటాయికానీ ,మనలాగ ముందుకి పొడుచుకొస్తాయేంటీ !...అంచేత అవీ అంకుండవు... ఇక నీ వేళ్ళకి చిక్కినవేంటీ!?...బహుశా వాడి చనుమొనలు...అవికూడా మన...వా...టి...లాగ పొ...ట...క...రించుండవుగా! ... అంచేత జారిపోయుంటాయవి... జారిపోయేలోపుగా వాటిని గిచ్చేయడమో!...మెలిపెట్టేయడమో చేసుంటావ్!... అంచేతే వాడు వెనక్కి తిరిగిపోయి , ఓ పక్క నిన్ను గోడకదిమేస్తూనే మరో పక్క నీ పైటలోకి చేతులు దూర్చేసి , నీ గుబ్బల్ని ...కసి...కసి...గా పిసికేసుంటాడు... అంచేతే నీ కొత్త బ్లౌజు కుట్లు పిగిలిపోయుంటాయి...’... అని ముగించింది వకుళ...ఉద్రేకంతో పౌర్ణమి నాటి సముద్ర కెరటాల్లా పొంగిపోతూన్న చనుకట్టుతో...
... అబ్బ!...షెర్లాక్స్ హోమ్స్ ని చంపి పుట్టావే పిల్లా!...ఎంత కరెక్ట్ గా చెప్పావో!... నే మెలిపెట్టాలే!...ఇంకేమీ!?...తరవాత జరిగింది కూడా నువ్వేచెప్పు! ...అన్నాను... పొంగిపోతూన్న నా గుబ్బల్ని అరచేతుల్తో ఒత్తుకుంటూ...
...‘...ఏవుందీ!...నిన్ను నిలబెట్టే...క...చ...క...చా...దున్నుంటాడు...నీ చీర నలిగిపోయి , మరకలుబారుంటుంది...అవి దాచుకోడానికి నానా యాతనలూ పడుంటావ్...అవునా!?...’ అంది వకుళ...మరింత కసిగా ...
మధ్యలో వచ్చి నా సంతానం చెడగొట్టారు గానీ...ఎంత బాగుండేదే అలా అయుంటే!...అన్నాను , తొడల మధ్య అరచేతులొత్తుకుంటూ...
‘...అదెలా జరిగిందో చెప్పిచావూ!...’ అంది వకుళ ,తనూ నే చేసిన పనే చేస్తూ...
...వాడు ...నువ్వు చెప్పిన పని... ...చె...య్య...గానే బ్లౌజు షేప్ స్టిచెస్ పట...పట ...లాడడంతో పాటు ఓ రెండు హుక్సూ టప...టప లాడాయమ్మా... దాంతో ...అలా పిసికీకేకురా!...బ్లౌజు పీలికలైపోతే నలుగుర్లో అభాసైపోతానూ!...అని విలవిల్లాడుతూ వాడి చేతుల్ని గిల్లేసి పక్కలకి తోసేస్తూ , సినిమా హీరోయిన్ లా చెంగున ముని వేళ్ళమీద పైకెగిరి , చేతుల్ని వాడి మెడకి పెనవేశానే!...వాడూ అదే టైం కి నా పిఱ్ఱల్నట్టుకుని పైకి లేపేసరికి , కాళ్ళని వాడి నడుం పక్కలకి తోశానే!...
...వాడు చీరని తొడల పైకి తోసేస్తూ , నా పిఱ్ఱల్ని తనమొత్తకదిమేసు కుంటూంటే , మొహం పైకెత్తి , అరవిచ్చుకున్న నా ...త...డి...పెదాల్ని లంచం పెడ్తూ , నా తొడల్ని వాడి నడుం కి చుట్టేసి ...దెం...గిం...చు ...కోడానికి సిధ్ధమైపోయానే... వాడూ తన పాంట్ జిప్ ని స...ఱ్ఱ్... న లాగీసి , నిగిడిపోయున్న తన ...మ...డ్డ...ని...అండర్ వేర్ లోంచి బైటికి లాక్కోడానికి తంటాలు పడుతూంటే...
...తీసు...కో...డానికి ...వాడికి ... ఎడముండాలని , నా మొత్తని కొద్దిగా వెనక్కి లాక్కుని...ఎప్పుడెప్పుడా చొరబాటూ! ...అని ఎదురుచూస్తూ వాడి భుజం మీద గెడ్డం ఆనించి అరమోడ్పుగా కనురెప్పలు మూసుకుంటూంటే...ఎదురుగా ఉన్న కిటికీ లోంచి నా పెద్దకొడుకు మొహం కనిపించడం ...లోపలికి చూస్తూ ... ఐ సా యూ చిన్నా!...బైటికొస్తావా?...నన్ను రమ్మంటావా?!... అంటూ అని వాడరవడం జరిగిపోయాయే ...గుండెలు జారిపోతూంటే , నేనూ వినోద్ గాడి మెడనొదిలేసి కిందికి జారిపోయి , చక చకా బట్టలు సర్దుకుని...ఏం చెయ్యాలో తెలీక భయంతో కళ్ళు మూసేసుకున్నానమ్మా!... అని నే చెప్పేస్తూంటే...
...‘...నీ కొడుకులకి దొరికిపోయావా సిగ్గుమాలిన దానా!...ఏం చెప్పుకున్నావ్?...’ అంది వకుళ ... టెన్షన్ అణుచుకోడానికి ముందుకొంగి నాకు తొడపాయసం పెట్టేస్తూ...
...అబ్బ!...చంపేశావే పిల్లా!...అదృష్టం వల్ల ఆ గండం గడిచిందిలే!... అన్నాను బాధగా తొడని అరచేత్తో రుద్దుకుంటూనే దూరంగా జరుగుతూ ...
‘...అదెలా తప్పిందో చెప్పూ!...’ అందది
... వెంటనే వినోద్ మడ్ద ని బైటికి లాక్కునే ప్రయత్నం మానేసి , వేసుకున్న టీ షర్ట్ ని కిందికి లాక్కుంటూ వెనక్కి తిరిగిపోయాడే!...తను తిరగడం ఆలస్యం... వెనక గదిలోంచి నా చిన్న కొడుకు మా వైపు దూసుకొచ్చి...ఛీ అంకుల్!...నీ వల్లే నేదొరికిపోయా!... అంటూ ముందుకు చాపిన వినోద్ చేతిమీద ఫాఠ్ఠ్,,,మనేలా కొట్టి బైటికి పరిగెత్తాడే!... అని నే చెప్తూంటే...
‘... అంత దగ్గరకొచ్చీ నిన్ను చూడలేదా నీ చిన్న కొడుకూ!... ’ అంది వకుళ ...నమ్మలేనట్లుగా!...
...ఎలా చూస్తాడూ!...పశువుల కొట్టం తలుపులాంటి వినోద్ గాడి వీపు వెనక నే నక్కిపోతేనూ!...అన్నాను చిన్నగా నవ్వుతూ...
‘...ఆ తరవాతైనా బైటికెళ్ళిపోయావా?...లేకపోతే ఓ పది ...పో...ట్లు...పొడి...పించు...కునెళ్ళావా!.... ’ అంది వకుళ...
...ఛ!...అంత బుధ్ధి లేనిదాన్ననుకున్నావా!?... అని ఖస్సు మన్నాను...
‘... ఏమోలే!... కుతి పెచ్చుమీరిపోతే ... భయం , సిగ్గూ ... పారిపోతాయట... సరే!...కధ కానీ...ఇంతకీ వినోద్ నిన్నెలా గుర్తు పట్టాడో తెలుసుకున్నావా?... ’ అంది వకుళ...
...ఆ మాటే అడిగి ఓ అర క్షణం ఆగాలే...అదీ హుక్సు తెగిపోయిన చోట సేఫ్టీ పిన్ పెట్టుకుంటూ...వాడేమీ చెప్పకుండా నా చనుకట్టుని కసిగా చూసేస్తూంటే ...చెప్పద్దూ!...భయం తో బాటు గర్వంగా కూడా అనిపించడం తో ...చెప్పూ!...అంటూ వాడి వైపు ఓరగా చూశానే!...
... మరుక్షణం వాడేమీ మాట్లాడకుండా నా వైపొస్తూంటే ... మరో క్షణముంటే కొంపలంటుకుంటాయి ...సిగ్గుమాలిందానా! ...అని మనస్సు హెచ్చరించడంతో తలుపువైపు పరిగెత్తానే!... అని నే చెప్పేస్తూంటే...
‘...వాడు నిన్ను పట్టుకోడానికి ట్రై చెయ్యలేదా?...’ అంది వకుళ...
...ఎందుకు చెయ్యలేదూ!...అప్పుడుపయోగించింది నా ఖోఖో ఎక్స్ పీరియన్సు!... అవలీలగా తప్పించుకుని బైటికడుగేస్తూంటే ...రాత్రి గడ్డివామి దగ్గరకొస్తే చెప్తా వదినా!... అన్నాడే వాడూ!... వె...వ్వె...వ్వే!...అని వెక్కిరించి , వచ్చిన దోవనే పారిపోతూంటే , దూరాన రజని ఇటేపే రావడం కనిపించింది... అని నే చెప్తూంటే...
...‘...పాపం!...భార్యా భర్తల ముఛ్ఛటకి అడ్డుపడ్డావన్నమాట!...’ అంది వకుళ...
...ఏం కాదు...వాడు నన్నే పిలిచాడు...లేకపోతే అంత కసిగా నలిపేస్తాడేంటీ!?... అన్నాను...
‘...మగాడు పశువని మర్చిపోకు...దొరికిన ఆడదాన్ని విదులుతాడేంటీ , ఎవడైనా!....మరో విషయం...నీ కోసమే ఎదురుచూస్తూన్న వాడైతే ...నువ్వా వదినా!... అంటాడా?...’ అంది వకుళ...
...నేనూ అలాగే అనుకున్నాగానీ కాస్త వెనకగా వస్తూన్న వికాస్ ని చూసేసరికి అభిప్రాయం మార్చుకున్నాను...ఇంతలో మా పెద్దాడు ఎక్కడ్నించో వచ్చి తనని మరో వైపుకి లాక్కుపోయాడు గానీ , లేకపోతే ఆ పిల్ల వెనకే వెళ్ళుండేవాడు! ... అన్నాను...
‘...ఎలా చెప్పగలవ్!?...’ అని వకుళ ప్రశ్న
...తను వెనక్కి తిరిగి, తిరిగి చూస్తూ కొడుకు తో వెళ్ళడం చూసీ! ... దాంతో నా మనస్సులో అప్పటికే ఏర్పడిన అనుమానం ఇంకొంచం బలపడింది ...వికాస్ కదలికల్ని ఓ కంటితో కనిపెడుతూండాల్సిందే!...అని నిర్ణయించుకుని నెమ్మదిగా ఆడాళ్ళ గుంపులో దూరి సునీ ని తీసుకున్నానే! ... మరో అరగంట తరవాత అందరం ఇంటికి బైల్దేరాం...
...భోజనాలతరవాత రెస్టూ...లేవగానే చేసిన మొదటిపని ...సునయనని ఫీడ్ చెయ్యడం...అది సవ్యంగా జరిగిపోడంతో గుండెలమీదున్న కొండంత బరువు దింపేసిందనుకో!...ఆ తరవాత ఆనందంగా దాన్నెత్తుకుని వెనక వసారాలోకెళ్ళేసరికి కాఫీలు తాగుతూ కబుర్లు చెప్పుకుంటూ కూర్చున్నారు ఆడాళ్ళందరూ...నాకూ ఓ గ్లాసందించారెవ్వరో!...మరో పిల్లకాయ నా చేతుల్లోంచి సునీని ఎత్తుకుని పరిగెత్తింది... కాసేపట్లో చీరల మూటలుచ్చుకుని వచ్చారిద్దరు బేరగాళ్ళు ... చీరల సెలక్షన్లు...బేరసారాలతో టైం ఇట్టే గడిచిపోయింది...
...ఇంతలో అన్నేపులా సుబ్రం చేయించి కళ్ళాపి చల్లించేశానమ్మగోర్లూ!... అని పెదపాలేరు భార్య చెప్పెళ్ళిపోయింది... టైం చూస్తే ఆరు...
...నడవండి...కొంతవరకైనా ముగ్గులెట్టీద్దాం!...గొబ్బెమ్మలెట్టడం వంటివి పొద్దున్నే చూసుకోవచ్చు...అంటూ మమ్మల్నందర్నీ లేవగొట్టారు సీనియర్ ఆడాళ్ళు...
... కబుర్లు చెప్పుకుంటూ , తొక్కి పాడు చేయద్దని పిల్లల్ని అదిలిస్తూ , అన్ని వైపులా అలంకరణలు పూర్తి చేసేసరికి మరో గంట...పిల్లలకి స్నానాలు చేయించి , మేం చేసి , పిల్లలకి అన్నాలు పెట్టేసరికి ఎనిమిదిన్నర దాటింది... తొమ్మిదౌతూండగా దిగారు , ఊరేగడానికెళ్ళిన మగమహారాజులు...వాళ్ళకి వడ్డించి ,ఆ పైన ఆడాళ్ళం తినేసరికి పది దాటింది... కాసేపు కబుర్లు చెప్పి గదిలోకి చేరేసరికి వికాసూ , పిల్లలూ నిద్దరౌతున్నారు , నా అవసరమేమీ లేనివాళ్ళల్లా!...
...గడిచిన రెండురోజుల్లో నేను మొగుడ్నీ , పిల్లల్నీ పట్టించుకున్నదెంతసేపూ?...ఇదే వాతావరణంలో ఇంకొంతకాలం ఉంటే నాకు దూరమై పోతారా వీళ్ళూ!...అన్న ఆలోచన మనస్సులో మెదిలేసరికి మనస్సు చివుక్కుమనిపించిందే వకూ! ...పండగైపోయింతరవాత అంతా మామూలైపోతుందిలే!... అని నాకు నేనే ధైర్యం చెప్పుకుంటూ సునీ పక్కన నడ్డి వాల్చేసరికి అది నావైపుతిరిగి గుండెల్లో దూరిపోయింది...
...కనీసం దీనికైనా నా అవసరం ఉంది... అనుకుంటూ తృప్తిగా దాన్ని ఫీడ్ చేస్తూ అలాగే నిద్దరోయానే!...
...ఎందుకో మెలుకువొచ్చి చూస్తే వికాస్ పక్కలో లేడు....టైం చూస్తే పన్నెండున్నర దాటింది...నిన్నటి ప్లేస్ లో చూస్తేనో!... అనుకుని , నెమ్మదిగా వెనక వసారాలో చేరాను...ఎక్కడా అలికిడి లేదు...వెన్నెలగా ఉన్నా చెట్ల నీడలవల్ల అక్కడక్కడ చీకటిగా ఉంది... బాత్రూం లోకెళ్ళొచ్చి చుట్టూ చూశాను...దూరంగా గడ్డి వాములు కనిపిస్తున్నాయి. వాట్లో తెల్లవారుఝామున నన్ను ...వాయిం...చిన...గడ్డి వామి దగ్గర చెట్టు నీడలో నిలబడ్డ వినోద్ ఆకారాన్ని గుర్తుపట్టాను...ఎవరఎనా వస్తున్నారేమో!...అన్నట్లు చుట్టూ చూస్తూనే , మరో గడ్డివామివైపు తీక్షణంగా చూస్తున్నాడు...
...ఎందుకో!...తెలుసుకోవాలి...అనిపించడంతో , ...నీకోసమే!...వెంటనే అక్కడికి పరిగెత్తు...అని గోలపెడుతూన్న శరీరం నోరునొక్కి... చెట్ల నీడల్లోంచి నడుస్తూ , వినోద్ చూస్తూన్న గడ్డి వామికి వెనకాతల ఉన్న ఓ చెట్టుకిందకి చేరి మాను వెనక నక్కాను...మేఘం అడ్డుండడంతో మనుషులు కనిపించటం లేదుకానీ , గడ్డి వామి కదలికలబట్టి అక్కడ ...వా...యిం...పు... జరుగుతూందనర్థమైపోయింది ఇంతలో గాలి వాలు నావైపు తిరగటంతో మత్తైన ఆడ మూల్గులూ , మగరొప్పులూ వినిపించడం మొదలైంది...ఎంత సేపట్నుంచీ నడుస్తూందో వ్యవహారం ...అనుకుంటూండగానే...
...ఎడతెగని ...పక్...పక్...చప్పుడ్లు నా చెవుల్నీ , తాజా స్త్రీ మదం వాసన నా ముక్కుశోణాల్నీ చేరాయి... అబ్బ!...ఎవర్తో గానీ ...మాంఛి మదమెక్కుంది... రంకులాడి... ఎన్ని సార్లు... ఎం...తెం...త...కార్చు...కుందో సిగ్గుమాలిన ...లం...జ... అని నే చెప్పుకుపోతూంటే....
