Update 81
...ఓ పావు క్షణం నవల్డం మానేసి , ‘...సర్దుకో!... కావాలంటే!...’ అంటూ నన్ను రెచ్చగొట్తడానికి ట్రై చేస్తూ...
...ఛీ!... అంటూ వాడిమీదడిపోయానమ్మా!... ... అపుడేమనుకున్నాడో!... తనే ఓ చేత్తో నా మొత్తని పైకెత్తి , మరో చేత్తో వాడి గుండుని నా రెమ్మల మధ్య సర్ది...‘... ఊఁ...’ అంటూ మళ్ళీ తన పనిలో పడిపోయాడే!
...‘..ఇంకేం!...సాధించావుగా!... ఎంతేంటీ స్కోరు ఆ పైనా!...’ అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
...ఎంతా!...మూడో దానితో అవుటైపోయి వాడి ఛాతీ మీద సోలిపోయానే!...ఇక నా వల్ల కాదురా!...అంటూనూ!...
‘...నువ్విలా మొరాయిస్తున్నావ్ కానీ ... రజని ఊగలేదూ పిచ్చిపిచ్చిగా!...’అన్నాడే కసి కసి గా నా ముచ్చికల్ని కొరికేస్తూ...
...అబ్బ!...వద్దురా!...అంటూ వాటిని కాపాడుకోడానికి వాడి ఛాతీ మీద పడిపోయి...రజనంటే కుఱ్ఱ పిల్ల!...దాని ఓపిక నాకెక్కడుంటుందీ!?... అని నే అంటూన్నా , నా మాట విననట్లుగా
‘...అదీ నువ్వంటే నాకు హీరో వర్షిప్ బావా! అంటూ ఊగిపోతుందా!...అన్నయ్యమీదా!?...’ అంటూ తన వేళ్ళు నా పిర్రల్లో దింపేసి...తనమొత్తనాడిస్తూ నన్నెదురు ...దెం...గ...డం... మొదలెట్టాడే!...
...ఓ రెండు నిముషాలు వాడి కసిని భరించి...ఆ పైన మడమల్తో వాడి నడుంనొత్తి పట్టుకుని ...అబ్బ!...ఆపరా!...ఇందాకా ....నన్ను , నువ్వనలేదూ!...ఐ లవ్ యూ వదినాఅనీ!... అన్నానే!
‘...బాగా వెనకేసుకొస్తున్నావులే నీచెల్లెల్నీ!...ఎంత ప్రేమో దానికి అన్నయ్యంటేనూ!... అంచేతే మధ్యమధ్యలో కిలకిలా నవ్వుతూ , ఏవేవో కూసేసింది గాలి వాలు మారడంతో నాకు వినిపించలేదుగానీ...నీకు వినిపించాయేమోగా!...చెప్పూ!!...’ అన్నాడే వాడు ఉక్రోషంగా...
...నాకూ వినిపించలేదురా!... ఒకళ్ళ చెవులు మరొకళ్ళు కొరుక్కున్నారూ... అని తప్పించుకున్నానమ్మా!... అని నే చెప్తూంటే...
‘...చెప్పలేకపోయావా!... తను తొమ్మిదో క్లాసు చదువుతూన్నరోజుల్లోనే , బిర్రుగా మీ అన్నయని కాగలించేసుకుని బైక్ రైడ్ కెళ్ళిందనీ , ఆ రాత్రే పెద్దమనిషై పోయిందనీ!...’ అంది వకుళ
...అవన్నీ చెప్తే రేపు వాళ్ళు సంసారం చేసుకోనక్కర్లేదే!...అంటూ దాని మొహం చూశాను.....
‘...నిజమేలే!...వాడేమన్నాడూ!?...’ అందది...
...వినిపించినా నువ్వు చెప్పవులే వదినా!... దానికి అన్నయ్యమీద వల్లమాలిన కోరిక!! ...అది గ్యారెంటీ!!!...అంచేతే నే డైరెక్ట్ ఫెర్టిలైజేషన్ ప్రపోజ్ చెయ్యగానే పెద్దగా బెట్టు చెయ్యకుండా ఒప్పేసుకుంది...’ అన్నాడు...
...టీనేజి ఫాంటసీలేమోరా!...నీకు లేదూ నామీద వల్లమాలిన కోరికా!!...అంచేతే అవకాశం దొరగ్గానే , మర్యాదకైనా ...ఒద్దొదినా!...అనకుండా ... నా మీదడిపోలేదూ!.. అంటూ దెప్పానే వాడినీ!...
...నేను మగాడినీ!...అన్నాడే వాడు జేవురించిన మొహంతో!... అంటూ నే చెప్తూండగానే...
‘...మగాడికో న్యాయమఆడదానికో న్యాయమూనా!...వాడి జుత్తట్టుకుని ఆచెంపా , ఈ చెంపా వాయించేకేకపోయావా!!...వాడి మీదెక్కున్నావు కూడానూ!!!...’ అంది వకుళ ఎఱ్ఱబారిన మొహంతో...
...ఆవేశపడిపోకే!...అంతకన్నా మంచిపనే చేశాలే!...జన్మజన్మలకీ గుర్తుండిపోయేట్టు!... అంటూంటే...
‘...ఏంచేశావో త్వరగా చెప్పేడు!...’ అందది కోపాన్ని అదుపుచెసుకుంటూ...
...వినూ!... వాడి మాట వినేసరికి , నీలాగే నాకూ ఒళ్ళంటుకుపోయిందనుకో!...అప్పటిదాకా వాడి ఛాతీమీద బోర్లా పడుక్కున్నదాన్ని , చటుక్కున మోచేతుల్తో వాడి గుండెల్ని పొడిచేస్తూ పైకి లేచి , మడమల్తో వాడి తుంటెముకల్ని ఒత్తి పట్టుకుని , చెరో చేత్తో వాడి చెరో చెవి నీ పట్టుకుని , నా మొత్తతో వాడి మొత్తని ...ధభికీ...ధభికీ...మనేలా వాయించడం మొదలెట్టానే!...
...ఎలా అనుకున్నావ్?... వాడి పొత్తికడుపు కందిపోయేలా!...వాడి ఒట్టలు అప్పాల్లా అణిగిపోయేలా!! ...నా మంగళ సూత్రం బిళ్ళలు వాడి చెంపల్ని ...ఫెడీ...ఫెడీ...మని వాయించేసేలా!!!...
...ఓ రెండు నిముషాల్లో దిమ్మతిరిగిపోయినట్టుంది ఎదవగాడికి!...ఎలాగో నాభుజాలట్టుకుని నన్నాపి... ‘...వ...ది...నా!...ఏం...టీ... ఉ...ద్రే...కం!...’ అన్నాడే ఊపిరి తిప్పుకుంటూ... అంటూ ఆగాను...
‘..నువ్వేమన్నావ్?...’ అంది వకుళ ...చాటంత మొహంతో...
...వినూ!... కావరం మగాడికొక్కడికే అనుకుంటున్నావా!?...గుర్తుంచుకో!...ఆడదానికి మరో నాలుగు రెట్లెక్కువుంటుంది...సంతానం మీద మమకారంతోనో...సమాజం కట్టుబాట్లకి లొంగిపోయో...బైటపడదు కానీ , అది తెగిస్తేనా!...ఏ మగాడూ ఆపలేడు... అంటూ మళ్ళీ లంకించుకున్నానే... ...ఈ సారి కాస్త వెరైటీగా!...
...మొత్త వాయింపులేమాత్రమూ ఆపకుండా , నా మోచేతుల్తో వాడి ఛాతీ ని తవ్వేస్తూ , వాడికి ఊపిరాడకుండా గుబ్బల్ని వాడి మొహానికదిమేస్తూ , వాడి పెదాల్నో , బుగ్గల్నో , చెవి తమ్మల్నో, భుజం కండల్నో...ఒకటేంటి...అంకిన ప్రతీ పార్ట్ నీ కొరికేస్తూ ...ఎదురు...దెం...గా...నే... వాడినీ!...
...ఎంతసేపలా చేశానో తెలీలేదుగానీ... ‘...అమ్మబాబోయ్...వదినా!...నే మహిషాసురుడ్ని కాదు , నీ మరిదిని!!...’ అంటూ వాడు నా చెవిలో అరిచేదాకా ఒళ్లు తెలీలేదే!...దాంతో వాడి ఛాతీమీదడిపోయానమ్మా!...సిగ్గుతో మొహం దాచుకుని ఆయాసం తీర్చుకుంటూ...
‘...భేష్!.. ఏవన్నాడు వాడూ!?....’ అంది వకుళ
... ‘... నువ్వు చెప్పిందీ నిజమే వదినా!...రజని తప్పేమీ లేదులే!...’ అన్నాడు , నా వీపు రాస్తూ , జుత్తు సవిరిస్తూ...
....ఎంతో సంతోషమనిపించిందనుకో ఆ మాట వినేసరికి... దాంతో కాస్త పైకి లేచి...నీకూ రిటర్న్ గిఫ్ట్ దొరికిందికదమ్మా!...అన్నానే ...వాడి పెదాల్ని మృదువుగా చుంబిస్తూ!...
‘... అలాంటి , ఇలాంటి గిఫ్టా!... ఎప్పట్నుంచో నేను కలలు కంటూన్న గిఫ్టు!...’ అంటూ నా పెదాల్ని గాఢంగా ముద్దెట్టుకుని... ‘...వదినా!... మరో గిఫ్టు ప్రామిస్ చేశావ్!...మర్చిపోకు!!...’ అన్నాడు...
మరో గిఫ్టేంటీ?...ఒహ్!...వకుళా!!...మీ ఇద్దరికీ పరిచయం చెయ్యడం వరకే నా బాధ్యతొరే!...ఆ పైన ఇచ్చేదావిడా!...పుచ్చుకునేది నువ్వూ!...అంతే!... అన్నాను సన్నగా నవ్వుతూ...
‘...ఆది నే చూసుకుంటాలే ...కానీ ఎందుకో భయమేస్తుంది వదినా , ఆవిడ్ని తల్చుకుంటే!...’ అన్నాడే...
...ఎందుకూ భయం!?... అన్నాను...
... ఎందుకేంటీ... ఓ పదేళ్ళుగా నన్నుచూస్తూన్న నువ్వే కాస్త మాట తేడా వచ్చేసరికి కాళికాదేవివైపోయావ్!... ఇక ముక్కూ మొహం తెలియని నాతో దుర్గా పూజల దేశంలో పుట్టిపెరిగిన ఆవిడెలా ఉంటుందో అనీ!... ’ అన్నాడే వాడూ...అంటూ వకుళ మొహం చూశాను దాని రియాక్షన్ కోసం...
... నేననుకున్నట్లుగానే..‘ .ఇంతవరకూ నన్నో పచ్చి కాముకిగా నిలబెట్టావ్ వాడిముందర!...ఇపుడేమో నన్నో రాక్షసిని చేసేశావ్!...’ అంటూ ఫైరైపోయిందది...
...రాక్షసిలా ఏమీ కాదమ్మా!... అపర కాళికాదేవిలా!... ఐనా వెంటనే కరెక్షన్ చెప్పేశాలే!... మాటతూలితేనే కాళికా దేవైపోతూంది తప్ప , ఆరాధిస్తే అమృతం పంచే జగన్మోహినే!... కళ్లు చెదిరిపోయే అందం దానిది!!... అంటూ...
‘...సర్లే!...పొగడ్తలాపి ఆ తరవాతేమైందో చెప్పు...’ అందది పెదాలమీదికి తోసుకొస్తూన్న గర్వపు చిరునవ్వునాపుకుంటూ...
...ఏవుంటుందీ అవడానికీ!.. .‘..తెగ ఊరించేస్తున్నావ్ నన్ను!...’ అంటూ చటుక్కున నన్ను వెలకిలా పడేసి, చురుగ్గా నామీదెక్కిపోయి ... నే కోలుకునే లోగానే ....పక్...పక్క్ ...పక్...పక్క్... మని చప్పుళ్ళొచ్చేలా ఓ మూడు నాలుగు నిముషాలు ఆపకుండా దున్ని , మరో కుంచెడు వీర్యం కుమ్మరించి , నా మీద సోలిపోయాడే!...వాడి చిక్కటి జుత్తులోకి నా వేళ్ళు జొనిపి , సున్నితంగా దువ్వుతూ... వాడి మొహాన్ని ముద్దుల్తో నింపేశానమ్మా తృప్తిగా!...
...ఆ పైన కాసేపు ఇద్దరం మౌనంగా ఉండిపోయాం!...ఒకళ్ళనొకళ్ళు నిమురుకుంటూ...
‘...ఇక వెళ్ళిరానా వదినా!..’ అంటూ లేచాడు వాడు...
....కష్టపడిపోయావ్!...భోంచేసెళ్ళు!...ముగ్గురికి సరిపోయినంత వండి పెట్టింది నీ చెల్లెలు ... అంటూ వాడ్ని ఆపేశా... నే బట్టలు మార్చుకుంటూంటే చకచకా బెడ్ షీట్ మార్చేశాడు వినోద్ గాడు... ఆ పైన భోజనానికి కూర్చున్నామిద్దరం... కొసరికొసరి వడ్డించానే వాడికీ!...
డైనింగ్ టేబుల్ సర్దుళ్ళలో సహాయం చేస్తూ ... ‘...మరో రౌండ్ వేసుకుందామేంటి వదినా!...’ అన్నాడే చిలిపిగా కన్నుగీటుతూ...
...ఆ ప్రపోజల్ టెంప్టింగ్ గా అనిపించినా రెడ్ హాండెడ్ గా దొరికిపోతామేమో!... అన్నభయం కమ్మేయడంతో ...ఛీ!...పోరా!...’ అన్నానే
‘...సరే ! ...వెళ్ళొస్తా వదినా!..ఓ రెండు పన్లు చూసుకుని , మళ్ళీ మీరు బయల్దేరేలోగా రావాలీ!...’ అంటూ లేచాడు వాడు
...మళ్ళీ రావడమెందుకురా!?... అన్నాను ... అందరిముందూ వాడి మొహం చూడగల్నో లేదో అన్న భయంతో!... అదేమీ పట్టలేదేమో వాడికీ,
‘...ఎందుకేంటీ!?...మీ బెంగాలీ రసగుల్లాకీ , నీకూ చీరలు పట్రానక్కర్లే!?... ’ అన్నాడు ...
...తెస్తే తెచ్చావుకానీ!...వకుళ మాటెత్తకు మీ అన్నయ్య దగ్గర!...అన్నాను...
‘...అలాగేలే!...’ అంటూ బయల్దేరాడు...
వాడి వెనకే నడిచాను వీధి తలుపుదాకా!... తలుపు తీసి వాడు బైటికెళ్తూంటే ...ఆ రిజల్టేదో నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పరా బాబూ!...భయంతో ఛస్తున్నాను అన్నానే ,ఆదుర్దాని దాచుకుంటూ...
‘...నీ భయం నిజమవాలని కోరుకో వదినా!!...’ అంటూ కన్ను గీటి వెళ్ళిపోయాడే సిగ్గుమాలిన వెధవ... అంటూ ముగించాను...
‘...ఆ తరవాత!?...’ అంది వకుళ .
...ఆతరవాతేముందీ!?.. డాక్టర్ సునంద ఇచ్చిన పాకెట్లైనా దగ్గరెట్టుకున్నాను కాదు... అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ... తలుపేసెళ్ళి మంచం మీద సోలిపోయా!... ఓ పావుగంటైనా పడుకోలేదు...కాలింగ్ బెల్ మోగింది... చూద్దునుగదా!...కరుణాకర్!...
...పరిచయమున్నవాడు కనుక తలుపు తీయగానే లోపలికొచ్చేశాడు... ఇది చిన్నాకిమ్మని పంపిందండీ సుశీల !... అంటూ ఓ పాకెట్ టేబుల్ మీదెట్టి సోఫాలో కూర్చున్నాడు...
ఇక తప్పక తన ఎదురుగా కూర్చున్నా!... వీళ్ళెవరూ లేరన్నా వెళ్ళడే!... ...రాత్రి వికాస్ చెప్పిన విషయం గుర్తొచ్చి , ఇతగాడికి నామీద ఇంట్రెస్టు ఏపాటుందో చూద్దామని , ఒంటిమీద పైటెక్కడుందో చూసుకోనట్లుగా అటూ , ఇటూ వంగడం , నాజూగ్గా ఒళ్ళు విరుచుకోడం మొదలెట్టాను , కబుర్లు చెప్తూ
... ఆశగా నా ఒంటిని చూస్తూ ఏదో సుత్తి మొదలెట్టాడు తప్ప అడుగు ముందుకెయ్యడే!...
...జడ్డి కేసు! ఏదైనా ఇస్తే పోతాడని , కాఫీ తెస్తానుండండి...అంటూ లేచాను ,పైట సర్దుకుంటూ
...అవునూ!...మీరెందుకెళ్ళలేదూ సింహాచలం!?...అన్నాడు ...
...అడ్డొ...స్తుందే...మోనన్న అనుమానంతో ఆగిపోయా!... అన్నాను వంకర్లు తిరిగిపోతూ...
...అయ్యో!... ఐతే కాఫీ ఎలా ఇస్తారూ!...ఒద్దులేండి!...అన్నాడు...అని నే చెప్పేస్తూంటే...
‘...అదేంటీ?...’ అంది వకుళ
...ఒహ్! నీకు తెలీదు కదూ!... ముట్టుకోడమలా ఉంచు...ఆ మూడురోజులూ ఆడదాని చేతి నీళ్లు తాగరిలాంటి చాదస్తులు...అన్నాను...
...‘...అదా!...మరోమాట లేకుండా పోయాడా!...’ అంటూ పకపకా నవ్వింది వకుళ...
...ఉహూఁ...అప్పటికీ కదలలా!... ఇంకిలా కాదని...ఫ్రిడ్జ్ లో కూల్ డ్రింకుంది తెచ్చుకోండి... అన్నాను...తనే తెచ్చుకుని , డ్రింక్ ని వీలైనంత నెమ్మదిగా తాగాడు... దాంతోబాటునా అందాల్ని నంజుకుంటూ... నా స్థానంలో నువ్వుండుంటే పిడుగులు పడ్డా కదిలేవాడు కాడేమోనే!... అన్నాను కన్నుగీటుతూ...
‘...సర్లే!...ఇటువంటి జడ్డికేసుల్ని కూడా తగిలిస్తావేంటీ నాకు!...’ అని రుసరుసలాడి... ‘ ఇంతకీ పోయాడా!...’ అందది వెంటనే...
...ఆహా!... మరో ఐదు నిముషాలతరవాత... అతగాడలా వెళ్ళాడో లేదో , మా మేళం తయారూ , మైనస్ వికాస్ అనుకో!...అని నే నంటూంటే...
...‘ ... అదెలాగూ ఎక్స్పెక్టెడేగా!.. కానీ!...’ అంది వకుళ....
...లోపలికొచ్చింతరవాత నా చిన్నమరదలొచ్చి అడిగింది...వదినా!...ఏమీ లేదా!?... అంటూ...
...ఏంటీ ఉండేదీ!?... అన్నదాన్నే... అహఁ...ఏం కాలే!...అన్నానే పొద్దున్న నే చెప్పిన అబధ్ధం గుర్తుకొచ్చి ... కాసేపు తరవాత మా అమ్మ కూడా వచ్చి రహస్యంగా అదే అడుగుతూంటే... చిరాకు పడ్డాను...
...ఇంటాడపడుచువీ!... ముద్దూ ముచ్చటా జరిపి బొట్టెట్టక్కర్లేదుటే!... అంటూ గఁయ్యి మంది మా అమ్మ... నోరు మూసుకున్నాను వెంటనే!...నువ్వుకూడా సింహాద్రప్పన్న దర్శనం చేసుకునే దానివి... సర్లే !... అంటూ గొణుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయింది మా అమ్మ...తల కొట్టేసినట్లనిపించిందే వకూ ఆ క్షణం!...అంటూ దాని మొహం చూశాను...
‘...సర్లే!...ఆ అబధ్దం చెప్పబట్టేకదా!... ఇంతవరకూ దొరకని ...ఆ... సుఖం ...దొరుకుత!...’ అంది వకుళ ,నా పిర్రలమీదో జెల్లకాయిచ్చుకుంటూ...
...ఓ విషయం చెప్పనా! నన్నలా...చేశా...నని...వినోద్ గాడికి తెలీనే తెలీదూ!!... అన్నాను , అదే సుఖం గురించి మాట్లాడుతూందో అర్థమైపోయి...
... ‘... నే నమ్మనే!... వాడికి తెలుసు... లేకపోతే సారీ ఎందుకు చెప్తాడూ!... వాడి ...తడి...గుండు...నీ చిన్నిగేటు బుల్లి రెమ్మలకి తగలగానేనూ!....’ అందది...
...నీ ఇష్టమమ్మా!...అని ఊరుకున్నాను...
‘... తరవాతైనా నువ్వా మాటెత్తలేదా??...’ అంటూ జలగలాగ సాగదీసిందది...
...ఛ!... ఎలా ఎత్తుతానూ!... అన్నాను...
‘...ఎందుకూ?!...’ అంది వకుళ...
...చెప్పుకోడానికి సిగ్గనిపించించదేంటీ!...అన్నాను నేలచూపులు చూస్తూ!....
...చే...యిం...చు...కో...డానికి లేనిసిగ్గు చెప్పుకోడానికొచ్చిందేంటీ!?... అంటూ కూకలేసిందది...
సర్లేవే!...వాసు తో నీకలా అయిందని నువ్వెవరికైనా చెప్పుకున్నావా??... అన్నాను...
‘...ఉహూఁ...’ అందది అడ్డంగా తలూపుతూ
... నీ మొగుడికైనా ,లేకపోతే కనీసం నా మొగుడికైనా చెప్పుకున్నావా?...అన్నాను...
...ఛీ!...చేసిన ఆ వాసు గాడికీ.... చూసిన నీకూ... తప్ప మరో ప్రాణికి తెలీదు... అంది వకుళ...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...ఏమీ!?... అన్నాను , దాన్ని ఇరకాటంలో పెట్టడానికి...
‘...చెప్తే నన్నసహ్యించు కుంటారేమోనని అనుమానం...’ అందది..బేలగా నా మొహం చూస్తూ...
... దాంతో జాలేసి ...అదీ ఓ విధంగా మంచిదేలే!...మనకి మరో నలుగురు మగాళ్ళని పరిచయం చేసేవాళ్ళేగాని ...మడి కట్టుకుని కూర్చోబెట్టే వాళ్ళు కారుగా మన మొగుళ్ళూ!... అన్నాను ...‘...కదా!...అంచేత అందరితోనూ... ఆ పనికి ఒప్పుకుంటే రోగాలంటుకోగలవ్ పిల్లా!... ...అంచేత ఎక్కడా ఈ మాటెత్తకు...’ అందది ... నా చెయ్యట్టుకుని
...అలాగేలేవే!...అన్నానే గానీ..., మనకి ముచ్చటుంటే సరైన మగాడ్నెంచుకుని తీర్చుకోవచ్చులే!!...అనేశా... దాని మొహం చూసేసరికి ఓ చిలిపి ఊహ మనస్సులో మెదలడంతో...
‘...ఛ!...పోవే!...’ అన్నదే.... .‘...అవునూ!...వీడిది వాసు ...దా...ని...కన్నా...లావా!?...’ అంది వకుళ , చూపు తిప్పుకుంటూ...
...లావూ...పొడుగూనూ!...అన్నాను దాన్ని రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...అయ్యబాబోయ్!...అలాగైతే నా వల్ల కాదు తల్లీ!...’ అంటూ దండమెట్టిందది...
...నాలాగ...లూబ్రికేట్... చేయించుకుంటే పర్లేదేమో!...అన్నాను మొహమాటంగా...
‘...అలాగైతే ట్రై చేస్తాలే!...’ అని కన్నుగీటి... ‘...ఓ ఐడియానే పిల్లా!...నా మొగుడితో నువ్వూ , నీ మొగుడితో నేనూ ,...అలా!...తెలీనట్లు...గానే... ఆ...పని ...చేయిం...చేసు...కుంటే!...’ అందది అదో రకం గొంతుతో..
...దాంతో కంగారు పడడం నా వంతైంది... ఆలోచిద్దాంలేవే!...అంటూ తప్పించుకున్నాను...
... ‘...రుచి తగిలింది... కానీ మొహమాట పడుతున్నావ్!...సర్లే!...తరవాతే చెబ్దుగాని... ఇప్పటికి కధ కంటిన్యూ చెయ్యి...’ అంటూ తాత్కాలికంగా నన్నొదిలేసింది వకుళ...
...ఇంకేముందీ!... ఆపైన అమ్మతోనూ , మరదళ్ళతోనూ కబుర్లు...మరో రెండు గంటల తరవాత దిగాడు నా మొగుడు...
...వెనకాలే గదిలోకెళ్ళి ...ఇంతాలస్యమైందేం!?...అనడుగుతే... ‘...నువ్వేగా ...ఏర్పాటు...చేస్త!...’ అంటూ కన్నుగీటాడు... ఛీ కొట్టి బైటికెళ్ళిపోయాను...
ఫ్లైట్ ఎక్కేదాకా బిజీ బిజీ!...
...టేకాఫ్ అయిందో లేదో సుశీల కబుర్లు లంకించుకున్నాడే వికాస్ , నేనడక్కపోయినా!... ఆవిడ సైజులూ , కుతీ , రెట్టింపైపోయాయట... ఇన్న రెండు గంటల్లోనూ మూడు సార్లు చేయించు...కుందట... ... ఆఖరుసారి మళ్ళీ వీధి తలుపు దగ్గరేట!... పిల్లలు పక్కవరసలో ఉండడంతో రెచ్చిపోయి వివరాలు చెప్పేస్తూంటే అలసట తో నా కళ్ళు మూతలడిపోయాయే!... ఫ్లైట్ లాండ్ అవుతుందని వికాస్ లేపేదాకా తెలీలేదే!... అంటూ వకుళ మొహం చూశాను... చెప్పడం ఐపోయిందన్నట్లు...
‘... అంతా బాగానే ఉందిగానీ!...ఓ విషయం అర్థం కాలేదే!...’ అందది...
‘...ఏంటదీ!?...అన్నాను...
...‘...వెంకట్ గాడితో నాకు లైను కలిసిన విషయం నీకెలా తెలిసిందీ?...అనీ!!...’ అందది...
...ఇందాకే చెప్పాననుకుంటా!...అన్నాను...
‘...గుర్తు రావటంలేదు...మరోసారి చెప్పు!...’ అందది...
...సరే విను... భోజనాలెలాగూ ఫ్లైట్ లో అయిపోయాయి కనుక అందరికీ పాలూ , పళ్ళూ ఏర్పాటు చెయ్యడంలో పడ్డాననీ . ఈ లోగా వికాస్ , పిల్లలూ గదులన్నీ చుట్టబెట్టి ... ఎక్సెలెంట్ , ఆసమ్... అనుకుంటూ వచ్చారనీ చెప్పాగా!... అని నే చెప్పుకొస్తూంటే...
‘...ఆఁ...చెప్పావులే!...గుర్తొచ్చింది....ఏమనుకున్నారు?...వకుళా ఆంటీ సూపర్విజన్ ప్రభావం!!... అన్నాననీ ...ఏం కాదు... నాన్న ఆఫీస్ ఫ్రెండ్ దగ్గరుండి చేయించాడట...నోట్ పెట్టాడాయన టివి దగ్గర... అంటూ తన ట్రే పుచ్చుకుని నీ పెద్దకొడుకు పైకి పరిగెత్తాడనీ , చెప్పడమైపోయ్యింది ...’అంటూ అడ్డొచ్చింది వకుళ...
...తెగిన దారాన్ని మళ్ళీ అందుకోవాలిగా!... అంచేత మరోసారి వింటే ప్రమాదమేమీ లేదులే!...అని మొదలెట్టి... ఎవర్రా!... అని నేనడుగు తున్నా వినిపించు కోకుండా పారిపోయాడే పెద్దాడూ!
...మరో సారి ...ఎవర్రా!... అన్నాను అందుబాటులోకొచ్చిన చిన్నాడి రెక్క పట్టుకుని...
...అమ్మా!...నీ వల్లే పాలొలికాయినువ్వే తుడుచుకో!... ...ఎవరో వెంకట్ అంకులట... అంటూ వాడూ అన్న వెనక పరిగెత్తాడు...
...నాకు ఒళ్ళు ఝల్లుమంది ...గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయే...ఆ పేరు వినగానే... ఏం జరిగుంటుందో అర్థమైపోవడంతో బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగజిమ్మింది ... వికాస్ నా వైపు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూంటే చూపు తిప్పుకుని పైకి పరిగెత్తాను ...సిగ్గుమాలిన పిల్ల!...బెడ్ షీట్ మార్చాలన్న ఇంగితం కూడా లేదు... అని నిన్ను తిట్టుకుంటూ , గబగబా అల్మార్ల తాళాలు తీసి, ఆ పని పూర్తిచేసి బాత్ రూం లో పడ్డాను...
...స్నానం చేసి నే బైటికొచ్చేసరికి ... పక్క మీద ... షర్టేమీ లేకుండా ఉత్తి లుంగీపంచ తో వికాస్ సిధ్ధం... సైడ్ టేబుల్ మీద పళ్ళూ , ఫ్లాస్కులో పాలూ!...
...ఓ రెండు రౌండ్లు తప్పవ్!... అనుకుంటూ తన పక్కన చేరుతూంటే...
‘...ఈ మైసూరు పాక్ లు ఎవరిచ్చారూ!?... ’ అన్నాడు వికాస్ ...ఓ పాకెట్ చూపిస్తూ...
...అదా!... మీ కరుణాకర్... అన్నాను...
...తనెప్పుడొచ్చాడూ!...అంటూ పాకెట్ ఓపెన్ చేసి , ఓ బిళ్ళ రుచి చూసి... ‘...ఇవీ సుశీల చేసినవే!...’ అని...‘...సంధ్యా! , నువ్వతగాడి ముద్దు చెల్లించాల్సిన సమయం వచ్చిందన్నమాట!...’ అంటూ కన్ను గీటాడే మా ఆయన...
...ఛీ!...అదేంటీ!?... అన్నాను
‘...పొద్దున్నతను ఫోన్ చేస్తే నువ్వు తప్ప అందరం సింహాచలం వచ్చామని చెప్పాను... అలాగా! వీలుంటే సాయంత్రం కలుస్తా!... అన్నాడు .. అలాంటిది ,మేం ఇంట్లో ఉండమని తెలిసీ , వాళ్ళావిడ చేసిన మైసూర్ పాక్ బిళ్ళలట్టుకుని ఎందుకొచ్చాడో అర్థం కాలే!...’ అన్నాడు ,కొంటెగా నవ్వుతూ.....
...ఉహూఁ... అన్నాను , తనేవంటాడో చూద్దామని...
... ‘... నాటకాలాడకు!... నీ మైసూరు పాక్ బిళ్ళకోసమని అర్థం కావట్లే!?...’ అన్నాడు కాస్త చిరాగ్గా!...
...ఎందుక్కాదూ!... వచ్చిన రెండు నిముషాల్లో తెలిసిపోయింది అతగాడి ఆలోచన!...నీ శిష్యుడికి ఏమాత్రం ధైర్యముందో చూద్దామని ... పైట జార్చి , అటూ , ఇటూ వంగడం , నాజూగ్గా ఒళ్ళు విరుచుకోడం మొదలెట్టా , కబుర్లు చెప్తూనే!...అడుగు ముందుకేస్తేనా!... ఉత్తి పిరికి గొడ్డు...పైగా ఢిల్లీకి కూడా వస్తాడట... వాళ్ళావిడ్నీ పిల్లాడినీ తీసుకుని!...ఎందుకో!?... అన్నానే!
... ‘...నువ్వు గమనించావో లేదోగానీ , సంక్రాంతి నాడు మీ ఇంట్లో కలిసిపుడూ , మనం వాళ్ళింటికెళ్ళినపుడూ అతగాడ్ని గమనించాలే!... నీమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడులే!...మనిషి స్వతహాగా మొహమాటస్తుడవడంతో పైకి చెప్పుకోలేడు......అంచేతే వాళ్ళని డిల్లీకి రమ్మన్నా!...’
అంటూ అతగాడ్ని సెడ్యూస్ చెయ్యమని చెప్పకుండానే చెప్పేసి , నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడే!..
...ఛీ!...అంటూ తన దగ్గరకి జరిగాను...
... ‘...అంటే నీకు ఓకేనేగా!... ఒక విషయం గుర్తుంచుకో!... సుశీలతో నా లింకు అతగాడికి తెలీదు...ఇప్పటికీ!...పుట్టిన పిల్లాడు తనకొడుకే అనుకుంటున్నాడు... అంచేత గుట్టుచప్పుడుకాకుండా జరగాలి...మనకిదో రకం అనుభవం!...’ అంటూ కన్నుగీటి నామీదెక్కిపోయాడే!...అదమ్మా సంగతీ!... అంటూ ముగించాను...
‘...బావుందే!...ఓ సెడ్యూసింగ్ జాబ్ కూడా తగిలిందన్నమాట!... ట్రై చెయ్యి... అదో వెరైటీ!...అంది వకుళ...
...ఏం వెరైటీయో!... నా మనస్సు మనస్సులోలేదే!...అన్నాను దిగాలుగా!...
‘..ఎందుకూ!?...’ అందది...
...నాకా ఫీడ్ ఆగి పోయింది... ఆ వినోద్ గాడికి స్పెరమ్ ట్యూబ్లో బ్లాక్ క్లియర్ ఐపోతే!...ఆ క్షణం నుంచే... నా ...ఆడ...తనం ... మేలుకొంటే!... నాకు మళ్ళీ ...ఏ...దై...నా ఐతే!...మరో పిల్లాడిని కనలేను తల్లీ... అంటూ నా గోడు వెళ్ళబోసుకున్నాను...
‘...నాకు తెలీదూ నీ సంగతీ!...ఇటువంటిదేదో చేసి...పీక మీదికి తెచ్చుకుంటావని ఊహించి , ఆల్రెడీ నే సునందతో మాట్లాడాలే!... లాప్రోస్కోపీ టైం లో చూసుకుంటా !... అంటూ భరోసా ఇచ్చిందావిడ...’అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...అబ్బ!...నెత్తిన పాలోశావుకదే పిల్లా!... అంటూ ముందుకొంగి , దాని బుగ్గల మీద చప్పుడయ్యేలా చెరో ముద్దూ పెట్టుకున్నాను...
‘... ఎహె!...స్టూడెంట్సు నవ్వు నవ్వుకుంటున్నారు...’అంటూ అది నన్ను దూరం తోసింది...
... ఒహ్!... అంటూ సర్దుకుని , కమాన్ గర్ల్స్ అంటూ పిలిచి... వాళ్ళ వర్క్ చూశాక పంపించేసి...ఎప్పుడెళ్దామేంటీ!... అన్నాను
ఈ శనివారమే!.... ’అంది వకుళ , కుర్చీలోంచి లేస్తూ
...అలాగేలే!... ఇంతకీ అప్పాయెంట్మెంట్ తీసుకున్నావా?...అన్నాను....
‘...ఆఁ...మనకెందుకేఅప్పాయెంట్మెంటూ!... వెళ్ళడం...పనికానిచ్చేసుకుని రావడం...’...అంటూ బయల్దేరిందది...
...చాలా థాంక్సమ్మా!... కావాలంటే చెప్పు...నీక్కూడా సెడ్యూసింగ్...అవకాశం కల్పిస్తా!...అన్నాను...
‘...ఆలోచిస్తాలే!...కానీ మధుకి కూడా ఓ అవకాశం ఇవ్వాలిగా!...ఒప్పుకుంటూందా నీ సుశీలా!?...’ అంది వకుళ...
... పరిచయం చేసి ఒదిలేద్దాం వాళ్ళని!...చూద్దాం!...మధు ఆవిడ్ని ఏమాత్రం సెడ్యూస్ చెయ్యగలుగుతాడో!... అన్నాను...
‘...ఓ పని చేస్తే!... అదేటైమ్ కి వినోద్ ని కూడా ఆహ్వానిస్తే!...’ అంది వకుళ మెరిసిపోతూన్న కళ్ళతో...
... ఎందుకో!... అన్నాను కొంటెగా!...
‘...ఎలాగూ స్టెరిలైజ్ చేయించుకుంటున్నాంకదమ్మా!... అంచేతా!!...’ అందది మొహమాటంగా...
... బావుందమ్మా!...చాటు మాటు సెడక్షన్ తో పాటు రంకు కూడా వెలగబెడదామనా!... అన్నాను నవ్వుతూ
...‘...కాదా!....ఆ థ్రిల్లే వేరూ!...’అంటూ జతకలిపింది వకుళ...
......... సమాప్తం..........
...ఛీ!... అంటూ వాడిమీదడిపోయానమ్మా!... ... అపుడేమనుకున్నాడో!... తనే ఓ చేత్తో నా మొత్తని పైకెత్తి , మరో చేత్తో వాడి గుండుని నా రెమ్మల మధ్య సర్ది...‘... ఊఁ...’ అంటూ మళ్ళీ తన పనిలో పడిపోయాడే!
...‘..ఇంకేం!...సాధించావుగా!... ఎంతేంటీ స్కోరు ఆ పైనా!...’ అంటూ వెక్కిరించింది వకుళ...
...ఎంతా!...మూడో దానితో అవుటైపోయి వాడి ఛాతీ మీద సోలిపోయానే!...ఇక నా వల్ల కాదురా!...అంటూనూ!...
‘...నువ్విలా మొరాయిస్తున్నావ్ కానీ ... రజని ఊగలేదూ పిచ్చిపిచ్చిగా!...’అన్నాడే కసి కసి గా నా ముచ్చికల్ని కొరికేస్తూ...
...అబ్బ!...వద్దురా!...అంటూ వాటిని కాపాడుకోడానికి వాడి ఛాతీ మీద పడిపోయి...రజనంటే కుఱ్ఱ పిల్ల!...దాని ఓపిక నాకెక్కడుంటుందీ!?... అని నే అంటూన్నా , నా మాట విననట్లుగా
‘...అదీ నువ్వంటే నాకు హీరో వర్షిప్ బావా! అంటూ ఊగిపోతుందా!...అన్నయ్యమీదా!?...’ అంటూ తన వేళ్ళు నా పిర్రల్లో దింపేసి...తనమొత్తనాడిస్తూ నన్నెదురు ...దెం...గ...డం... మొదలెట్టాడే!...
...ఓ రెండు నిముషాలు వాడి కసిని భరించి...ఆ పైన మడమల్తో వాడి నడుంనొత్తి పట్టుకుని ...అబ్బ!...ఆపరా!...ఇందాకా ....నన్ను , నువ్వనలేదూ!...ఐ లవ్ యూ వదినాఅనీ!... అన్నానే!
‘...బాగా వెనకేసుకొస్తున్నావులే నీచెల్లెల్నీ!...ఎంత ప్రేమో దానికి అన్నయ్యంటేనూ!... అంచేతే మధ్యమధ్యలో కిలకిలా నవ్వుతూ , ఏవేవో కూసేసింది గాలి వాలు మారడంతో నాకు వినిపించలేదుగానీ...నీకు వినిపించాయేమోగా!...చెప్పూ!!...’ అన్నాడే వాడు ఉక్రోషంగా...
...నాకూ వినిపించలేదురా!... ఒకళ్ళ చెవులు మరొకళ్ళు కొరుక్కున్నారూ... అని తప్పించుకున్నానమ్మా!... అని నే చెప్తూంటే...
‘...చెప్పలేకపోయావా!... తను తొమ్మిదో క్లాసు చదువుతూన్నరోజుల్లోనే , బిర్రుగా మీ అన్నయని కాగలించేసుకుని బైక్ రైడ్ కెళ్ళిందనీ , ఆ రాత్రే పెద్దమనిషై పోయిందనీ!...’ అంది వకుళ
...అవన్నీ చెప్తే రేపు వాళ్ళు సంసారం చేసుకోనక్కర్లేదే!...అంటూ దాని మొహం చూశాను.....
‘...నిజమేలే!...వాడేమన్నాడూ!?...’ అందది...
...వినిపించినా నువ్వు చెప్పవులే వదినా!... దానికి అన్నయ్యమీద వల్లమాలిన కోరిక!! ...అది గ్యారెంటీ!!!...అంచేతే నే డైరెక్ట్ ఫెర్టిలైజేషన్ ప్రపోజ్ చెయ్యగానే పెద్దగా బెట్టు చెయ్యకుండా ఒప్పేసుకుంది...’ అన్నాడు...
...టీనేజి ఫాంటసీలేమోరా!...నీకు లేదూ నామీద వల్లమాలిన కోరికా!!...అంచేతే అవకాశం దొరగ్గానే , మర్యాదకైనా ...ఒద్దొదినా!...అనకుండా ... నా మీదడిపోలేదూ!.. అంటూ దెప్పానే వాడినీ!...
...నేను మగాడినీ!...అన్నాడే వాడు జేవురించిన మొహంతో!... అంటూ నే చెప్తూండగానే...
‘...మగాడికో న్యాయమఆడదానికో న్యాయమూనా!...వాడి జుత్తట్టుకుని ఆచెంపా , ఈ చెంపా వాయించేకేకపోయావా!!...వాడి మీదెక్కున్నావు కూడానూ!!!...’ అంది వకుళ ఎఱ్ఱబారిన మొహంతో...
...ఆవేశపడిపోకే!...అంతకన్నా మంచిపనే చేశాలే!...జన్మజన్మలకీ గుర్తుండిపోయేట్టు!... అంటూంటే...
‘...ఏంచేశావో త్వరగా చెప్పేడు!...’ అందది కోపాన్ని అదుపుచెసుకుంటూ...
...వినూ!... వాడి మాట వినేసరికి , నీలాగే నాకూ ఒళ్ళంటుకుపోయిందనుకో!...అప్పటిదాకా వాడి ఛాతీమీద బోర్లా పడుక్కున్నదాన్ని , చటుక్కున మోచేతుల్తో వాడి గుండెల్ని పొడిచేస్తూ పైకి లేచి , మడమల్తో వాడి తుంటెముకల్ని ఒత్తి పట్టుకుని , చెరో చేత్తో వాడి చెరో చెవి నీ పట్టుకుని , నా మొత్తతో వాడి మొత్తని ...ధభికీ...ధభికీ...మనేలా వాయించడం మొదలెట్టానే!...
...ఎలా అనుకున్నావ్?... వాడి పొత్తికడుపు కందిపోయేలా!...వాడి ఒట్టలు అప్పాల్లా అణిగిపోయేలా!! ...నా మంగళ సూత్రం బిళ్ళలు వాడి చెంపల్ని ...ఫెడీ...ఫెడీ...మని వాయించేసేలా!!!...
...ఓ రెండు నిముషాల్లో దిమ్మతిరిగిపోయినట్టుంది ఎదవగాడికి!...ఎలాగో నాభుజాలట్టుకుని నన్నాపి... ‘...వ...ది...నా!...ఏం...టీ... ఉ...ద్రే...కం!...’ అన్నాడే ఊపిరి తిప్పుకుంటూ... అంటూ ఆగాను...
‘..నువ్వేమన్నావ్?...’ అంది వకుళ ...చాటంత మొహంతో...
...వినూ!... కావరం మగాడికొక్కడికే అనుకుంటున్నావా!?...గుర్తుంచుకో!...ఆడదానికి మరో నాలుగు రెట్లెక్కువుంటుంది...సంతానం మీద మమకారంతోనో...సమాజం కట్టుబాట్లకి లొంగిపోయో...బైటపడదు కానీ , అది తెగిస్తేనా!...ఏ మగాడూ ఆపలేడు... అంటూ మళ్ళీ లంకించుకున్నానే... ...ఈ సారి కాస్త వెరైటీగా!...
...మొత్త వాయింపులేమాత్రమూ ఆపకుండా , నా మోచేతుల్తో వాడి ఛాతీ ని తవ్వేస్తూ , వాడికి ఊపిరాడకుండా గుబ్బల్ని వాడి మొహానికదిమేస్తూ , వాడి పెదాల్నో , బుగ్గల్నో , చెవి తమ్మల్నో, భుజం కండల్నో...ఒకటేంటి...అంకిన ప్రతీ పార్ట్ నీ కొరికేస్తూ ...ఎదురు...దెం...గా...నే... వాడినీ!...
...ఎంతసేపలా చేశానో తెలీలేదుగానీ... ‘...అమ్మబాబోయ్...వదినా!...నే మహిషాసురుడ్ని కాదు , నీ మరిదిని!!...’ అంటూ వాడు నా చెవిలో అరిచేదాకా ఒళ్లు తెలీలేదే!...దాంతో వాడి ఛాతీమీదడిపోయానమ్మా!...సిగ్గుతో మొహం దాచుకుని ఆయాసం తీర్చుకుంటూ...
‘...భేష్!.. ఏవన్నాడు వాడూ!?....’ అంది వకుళ
... ‘... నువ్వు చెప్పిందీ నిజమే వదినా!...రజని తప్పేమీ లేదులే!...’ అన్నాడు , నా వీపు రాస్తూ , జుత్తు సవిరిస్తూ...
....ఎంతో సంతోషమనిపించిందనుకో ఆ మాట వినేసరికి... దాంతో కాస్త పైకి లేచి...నీకూ రిటర్న్ గిఫ్ట్ దొరికిందికదమ్మా!...అన్నానే ...వాడి పెదాల్ని మృదువుగా చుంబిస్తూ!...
‘... అలాంటి , ఇలాంటి గిఫ్టా!... ఎప్పట్నుంచో నేను కలలు కంటూన్న గిఫ్టు!...’ అంటూ నా పెదాల్ని గాఢంగా ముద్దెట్టుకుని... ‘...వదినా!... మరో గిఫ్టు ప్రామిస్ చేశావ్!...మర్చిపోకు!!...’ అన్నాడు...
మరో గిఫ్టేంటీ?...ఒహ్!...వకుళా!!...మీ ఇద్దరికీ పరిచయం చెయ్యడం వరకే నా బాధ్యతొరే!...ఆ పైన ఇచ్చేదావిడా!...పుచ్చుకునేది నువ్వూ!...అంతే!... అన్నాను సన్నగా నవ్వుతూ...
‘...ఆది నే చూసుకుంటాలే ...కానీ ఎందుకో భయమేస్తుంది వదినా , ఆవిడ్ని తల్చుకుంటే!...’ అన్నాడే...
...ఎందుకూ భయం!?... అన్నాను...
... ఎందుకేంటీ... ఓ పదేళ్ళుగా నన్నుచూస్తూన్న నువ్వే కాస్త మాట తేడా వచ్చేసరికి కాళికాదేవివైపోయావ్!... ఇక ముక్కూ మొహం తెలియని నాతో దుర్గా పూజల దేశంలో పుట్టిపెరిగిన ఆవిడెలా ఉంటుందో అనీ!... ’ అన్నాడే వాడూ...అంటూ వకుళ మొహం చూశాను దాని రియాక్షన్ కోసం...
... నేననుకున్నట్లుగానే..‘ .ఇంతవరకూ నన్నో పచ్చి కాముకిగా నిలబెట్టావ్ వాడిముందర!...ఇపుడేమో నన్నో రాక్షసిని చేసేశావ్!...’ అంటూ ఫైరైపోయిందది...
...రాక్షసిలా ఏమీ కాదమ్మా!... అపర కాళికాదేవిలా!... ఐనా వెంటనే కరెక్షన్ చెప్పేశాలే!... మాటతూలితేనే కాళికా దేవైపోతూంది తప్ప , ఆరాధిస్తే అమృతం పంచే జగన్మోహినే!... కళ్లు చెదిరిపోయే అందం దానిది!!... అంటూ...
‘...సర్లే!...పొగడ్తలాపి ఆ తరవాతేమైందో చెప్పు...’ అందది పెదాలమీదికి తోసుకొస్తూన్న గర్వపు చిరునవ్వునాపుకుంటూ...
...ఏవుంటుందీ అవడానికీ!.. .‘..తెగ ఊరించేస్తున్నావ్ నన్ను!...’ అంటూ చటుక్కున నన్ను వెలకిలా పడేసి, చురుగ్గా నామీదెక్కిపోయి ... నే కోలుకునే లోగానే ....పక్...పక్క్ ...పక్...పక్క్... మని చప్పుళ్ళొచ్చేలా ఓ మూడు నాలుగు నిముషాలు ఆపకుండా దున్ని , మరో కుంచెడు వీర్యం కుమ్మరించి , నా మీద సోలిపోయాడే!...వాడి చిక్కటి జుత్తులోకి నా వేళ్ళు జొనిపి , సున్నితంగా దువ్వుతూ... వాడి మొహాన్ని ముద్దుల్తో నింపేశానమ్మా తృప్తిగా!...
...ఆ పైన కాసేపు ఇద్దరం మౌనంగా ఉండిపోయాం!...ఒకళ్ళనొకళ్ళు నిమురుకుంటూ...
‘...ఇక వెళ్ళిరానా వదినా!..’ అంటూ లేచాడు వాడు...
....కష్టపడిపోయావ్!...భోంచేసెళ్ళు!...ముగ్గురికి సరిపోయినంత వండి పెట్టింది నీ చెల్లెలు ... అంటూ వాడ్ని ఆపేశా... నే బట్టలు మార్చుకుంటూంటే చకచకా బెడ్ షీట్ మార్చేశాడు వినోద్ గాడు... ఆ పైన భోజనానికి కూర్చున్నామిద్దరం... కొసరికొసరి వడ్డించానే వాడికీ!...
డైనింగ్ టేబుల్ సర్దుళ్ళలో సహాయం చేస్తూ ... ‘...మరో రౌండ్ వేసుకుందామేంటి వదినా!...’ అన్నాడే చిలిపిగా కన్నుగీటుతూ...
...ఆ ప్రపోజల్ టెంప్టింగ్ గా అనిపించినా రెడ్ హాండెడ్ గా దొరికిపోతామేమో!... అన్నభయం కమ్మేయడంతో ...ఛీ!...పోరా!...’ అన్నానే
‘...సరే ! ...వెళ్ళొస్తా వదినా!..ఓ రెండు పన్లు చూసుకుని , మళ్ళీ మీరు బయల్దేరేలోగా రావాలీ!...’ అంటూ లేచాడు వాడు
...మళ్ళీ రావడమెందుకురా!?... అన్నాను ... అందరిముందూ వాడి మొహం చూడగల్నో లేదో అన్న భయంతో!... అదేమీ పట్టలేదేమో వాడికీ,
‘...ఎందుకేంటీ!?...మీ బెంగాలీ రసగుల్లాకీ , నీకూ చీరలు పట్రానక్కర్లే!?... ’ అన్నాడు ...
...తెస్తే తెచ్చావుకానీ!...వకుళ మాటెత్తకు మీ అన్నయ్య దగ్గర!...అన్నాను...
‘...అలాగేలే!...’ అంటూ బయల్దేరాడు...
వాడి వెనకే నడిచాను వీధి తలుపుదాకా!... తలుపు తీసి వాడు బైటికెళ్తూంటే ...ఆ రిజల్టేదో నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పరా బాబూ!...భయంతో ఛస్తున్నాను అన్నానే ,ఆదుర్దాని దాచుకుంటూ...
‘...నీ భయం నిజమవాలని కోరుకో వదినా!!...’ అంటూ కన్ను గీటి వెళ్ళిపోయాడే సిగ్గుమాలిన వెధవ... అంటూ ముగించాను...
‘...ఆ తరవాత!?...’ అంది వకుళ .
...ఆతరవాతేముందీ!?.. డాక్టర్ సునంద ఇచ్చిన పాకెట్లైనా దగ్గరెట్టుకున్నాను కాదు... అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ... తలుపేసెళ్ళి మంచం మీద సోలిపోయా!... ఓ పావుగంటైనా పడుకోలేదు...కాలింగ్ బెల్ మోగింది... చూద్దునుగదా!...కరుణాకర్!...
...పరిచయమున్నవాడు కనుక తలుపు తీయగానే లోపలికొచ్చేశాడు... ఇది చిన్నాకిమ్మని పంపిందండీ సుశీల !... అంటూ ఓ పాకెట్ టేబుల్ మీదెట్టి సోఫాలో కూర్చున్నాడు...
ఇక తప్పక తన ఎదురుగా కూర్చున్నా!... వీళ్ళెవరూ లేరన్నా వెళ్ళడే!... ...రాత్రి వికాస్ చెప్పిన విషయం గుర్తొచ్చి , ఇతగాడికి నామీద ఇంట్రెస్టు ఏపాటుందో చూద్దామని , ఒంటిమీద పైటెక్కడుందో చూసుకోనట్లుగా అటూ , ఇటూ వంగడం , నాజూగ్గా ఒళ్ళు విరుచుకోడం మొదలెట్టాను , కబుర్లు చెప్తూ
... ఆశగా నా ఒంటిని చూస్తూ ఏదో సుత్తి మొదలెట్టాడు తప్ప అడుగు ముందుకెయ్యడే!...
...జడ్డి కేసు! ఏదైనా ఇస్తే పోతాడని , కాఫీ తెస్తానుండండి...అంటూ లేచాను ,పైట సర్దుకుంటూ
...అవునూ!...మీరెందుకెళ్ళలేదూ సింహాచలం!?...అన్నాడు ...
...అడ్డొ...స్తుందే...మోనన్న అనుమానంతో ఆగిపోయా!... అన్నాను వంకర్లు తిరిగిపోతూ...
...అయ్యో!... ఐతే కాఫీ ఎలా ఇస్తారూ!...ఒద్దులేండి!...అన్నాడు...అని నే చెప్పేస్తూంటే...
‘...అదేంటీ?...’ అంది వకుళ
...ఒహ్! నీకు తెలీదు కదూ!... ముట్టుకోడమలా ఉంచు...ఆ మూడురోజులూ ఆడదాని చేతి నీళ్లు తాగరిలాంటి చాదస్తులు...అన్నాను...
...‘...అదా!...మరోమాట లేకుండా పోయాడా!...’ అంటూ పకపకా నవ్వింది వకుళ...
...ఉహూఁ...అప్పటికీ కదలలా!... ఇంకిలా కాదని...ఫ్రిడ్జ్ లో కూల్ డ్రింకుంది తెచ్చుకోండి... అన్నాను...తనే తెచ్చుకుని , డ్రింక్ ని వీలైనంత నెమ్మదిగా తాగాడు... దాంతోబాటునా అందాల్ని నంజుకుంటూ... నా స్థానంలో నువ్వుండుంటే పిడుగులు పడ్డా కదిలేవాడు కాడేమోనే!... అన్నాను కన్నుగీటుతూ...
‘...సర్లే!...ఇటువంటి జడ్డికేసుల్ని కూడా తగిలిస్తావేంటీ నాకు!...’ అని రుసరుసలాడి... ‘ ఇంతకీ పోయాడా!...’ అందది వెంటనే...
...ఆహా!... మరో ఐదు నిముషాలతరవాత... అతగాడలా వెళ్ళాడో లేదో , మా మేళం తయారూ , మైనస్ వికాస్ అనుకో!...అని నే నంటూంటే...
...‘ ... అదెలాగూ ఎక్స్పెక్టెడేగా!.. కానీ!...’ అంది వకుళ....
...లోపలికొచ్చింతరవాత నా చిన్నమరదలొచ్చి అడిగింది...వదినా!...ఏమీ లేదా!?... అంటూ...
...ఏంటీ ఉండేదీ!?... అన్నదాన్నే... అహఁ...ఏం కాలే!...అన్నానే పొద్దున్న నే చెప్పిన అబధ్ధం గుర్తుకొచ్చి ... కాసేపు తరవాత మా అమ్మ కూడా వచ్చి రహస్యంగా అదే అడుగుతూంటే... చిరాకు పడ్డాను...
...ఇంటాడపడుచువీ!... ముద్దూ ముచ్చటా జరిపి బొట్టెట్టక్కర్లేదుటే!... అంటూ గఁయ్యి మంది మా అమ్మ... నోరు మూసుకున్నాను వెంటనే!...నువ్వుకూడా సింహాద్రప్పన్న దర్శనం చేసుకునే దానివి... సర్లే !... అంటూ గొణుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయింది మా అమ్మ...తల కొట్టేసినట్లనిపించిందే వకూ ఆ క్షణం!...అంటూ దాని మొహం చూశాను...
‘...సర్లే!...ఆ అబధ్దం చెప్పబట్టేకదా!... ఇంతవరకూ దొరకని ...ఆ... సుఖం ...దొరుకుత!...’ అంది వకుళ ,నా పిర్రలమీదో జెల్లకాయిచ్చుకుంటూ...
...ఓ విషయం చెప్పనా! నన్నలా...చేశా...నని...వినోద్ గాడికి తెలీనే తెలీదూ!!... అన్నాను , అదే సుఖం గురించి మాట్లాడుతూందో అర్థమైపోయి...
... ‘... నే నమ్మనే!... వాడికి తెలుసు... లేకపోతే సారీ ఎందుకు చెప్తాడూ!... వాడి ...తడి...గుండు...నీ చిన్నిగేటు బుల్లి రెమ్మలకి తగలగానేనూ!....’ అందది...
...నీ ఇష్టమమ్మా!...అని ఊరుకున్నాను...
‘... తరవాతైనా నువ్వా మాటెత్తలేదా??...’ అంటూ జలగలాగ సాగదీసిందది...
...ఛ!... ఎలా ఎత్తుతానూ!... అన్నాను...
‘...ఎందుకూ?!...’ అంది వకుళ...
...చెప్పుకోడానికి సిగ్గనిపించించదేంటీ!...అన్నాను నేలచూపులు చూస్తూ!....
...చే...యిం...చు...కో...డానికి లేనిసిగ్గు చెప్పుకోడానికొచ్చిందేంటీ!?... అంటూ కూకలేసిందది...
సర్లేవే!...వాసు తో నీకలా అయిందని నువ్వెవరికైనా చెప్పుకున్నావా??... అన్నాను...
‘...ఉహూఁ...’ అందది అడ్డంగా తలూపుతూ
... నీ మొగుడికైనా ,లేకపోతే కనీసం నా మొగుడికైనా చెప్పుకున్నావా?...అన్నాను...
...ఛీ!...చేసిన ఆ వాసు గాడికీ.... చూసిన నీకూ... తప్ప మరో ప్రాణికి తెలీదు... అంది వకుళ...ఎఱ్ఱబడ్డ మొహంతో...
...ఏమీ!?... అన్నాను , దాన్ని ఇరకాటంలో పెట్టడానికి...
‘...చెప్తే నన్నసహ్యించు కుంటారేమోనని అనుమానం...’ అందది..బేలగా నా మొహం చూస్తూ...
... దాంతో జాలేసి ...అదీ ఓ విధంగా మంచిదేలే!...మనకి మరో నలుగురు మగాళ్ళని పరిచయం చేసేవాళ్ళేగాని ...మడి కట్టుకుని కూర్చోబెట్టే వాళ్ళు కారుగా మన మొగుళ్ళూ!... అన్నాను ...‘...కదా!...అంచేత అందరితోనూ... ఆ పనికి ఒప్పుకుంటే రోగాలంటుకోగలవ్ పిల్లా!... ...అంచేత ఎక్కడా ఈ మాటెత్తకు...’ అందది ... నా చెయ్యట్టుకుని
...అలాగేలేవే!...అన్నానే గానీ..., మనకి ముచ్చటుంటే సరైన మగాడ్నెంచుకుని తీర్చుకోవచ్చులే!!...అనేశా... దాని మొహం చూసేసరికి ఓ చిలిపి ఊహ మనస్సులో మెదలడంతో...
‘...ఛ!...పోవే!...’ అన్నదే.... .‘...అవునూ!...వీడిది వాసు ...దా...ని...కన్నా...లావా!?...’ అంది వకుళ , చూపు తిప్పుకుంటూ...
...లావూ...పొడుగూనూ!...అన్నాను దాన్ని రెచ్చగొట్టడానికి...
‘...అయ్యబాబోయ్!...అలాగైతే నా వల్ల కాదు తల్లీ!...’ అంటూ దండమెట్టిందది...
...నాలాగ...లూబ్రికేట్... చేయించుకుంటే పర్లేదేమో!...అన్నాను మొహమాటంగా...
‘...అలాగైతే ట్రై చేస్తాలే!...’ అని కన్నుగీటి... ‘...ఓ ఐడియానే పిల్లా!...నా మొగుడితో నువ్వూ , నీ మొగుడితో నేనూ ,...అలా!...తెలీనట్లు...గానే... ఆ...పని ...చేయిం...చేసు...కుంటే!...’ అందది అదో రకం గొంతుతో..
...దాంతో కంగారు పడడం నా వంతైంది... ఆలోచిద్దాంలేవే!...అంటూ తప్పించుకున్నాను...
... ‘...రుచి తగిలింది... కానీ మొహమాట పడుతున్నావ్!...సర్లే!...తరవాతే చెబ్దుగాని... ఇప్పటికి కధ కంటిన్యూ చెయ్యి...’ అంటూ తాత్కాలికంగా నన్నొదిలేసింది వకుళ...
...ఇంకేముందీ!... ఆపైన అమ్మతోనూ , మరదళ్ళతోనూ కబుర్లు...మరో రెండు గంటల తరవాత దిగాడు నా మొగుడు...
...వెనకాలే గదిలోకెళ్ళి ...ఇంతాలస్యమైందేం!?...అనడుగుతే... ‘...నువ్వేగా ...ఏర్పాటు...చేస్త!...’ అంటూ కన్నుగీటాడు... ఛీ కొట్టి బైటికెళ్ళిపోయాను...
ఫ్లైట్ ఎక్కేదాకా బిజీ బిజీ!...
...టేకాఫ్ అయిందో లేదో సుశీల కబుర్లు లంకించుకున్నాడే వికాస్ , నేనడక్కపోయినా!... ఆవిడ సైజులూ , కుతీ , రెట్టింపైపోయాయట... ఇన్న రెండు గంటల్లోనూ మూడు సార్లు చేయించు...కుందట... ... ఆఖరుసారి మళ్ళీ వీధి తలుపు దగ్గరేట!... పిల్లలు పక్కవరసలో ఉండడంతో రెచ్చిపోయి వివరాలు చెప్పేస్తూంటే అలసట తో నా కళ్ళు మూతలడిపోయాయే!... ఫ్లైట్ లాండ్ అవుతుందని వికాస్ లేపేదాకా తెలీలేదే!... అంటూ వకుళ మొహం చూశాను... చెప్పడం ఐపోయిందన్నట్లు...
‘... అంతా బాగానే ఉందిగానీ!...ఓ విషయం అర్థం కాలేదే!...’ అందది...
‘...ఏంటదీ!?...అన్నాను...
...‘...వెంకట్ గాడితో నాకు లైను కలిసిన విషయం నీకెలా తెలిసిందీ?...అనీ!!...’ అందది...
...ఇందాకే చెప్పాననుకుంటా!...అన్నాను...
‘...గుర్తు రావటంలేదు...మరోసారి చెప్పు!...’ అందది...
...సరే విను... భోజనాలెలాగూ ఫ్లైట్ లో అయిపోయాయి కనుక అందరికీ పాలూ , పళ్ళూ ఏర్పాటు చెయ్యడంలో పడ్డాననీ . ఈ లోగా వికాస్ , పిల్లలూ గదులన్నీ చుట్టబెట్టి ... ఎక్సెలెంట్ , ఆసమ్... అనుకుంటూ వచ్చారనీ చెప్పాగా!... అని నే చెప్పుకొస్తూంటే...
‘...ఆఁ...చెప్పావులే!...గుర్తొచ్చింది....ఏమనుకున్నారు?...వకుళా ఆంటీ సూపర్విజన్ ప్రభావం!!... అన్నాననీ ...ఏం కాదు... నాన్న ఆఫీస్ ఫ్రెండ్ దగ్గరుండి చేయించాడట...నోట్ పెట్టాడాయన టివి దగ్గర... అంటూ తన ట్రే పుచ్చుకుని నీ పెద్దకొడుకు పైకి పరిగెత్తాడనీ , చెప్పడమైపోయ్యింది ...’అంటూ అడ్డొచ్చింది వకుళ...
...తెగిన దారాన్ని మళ్ళీ అందుకోవాలిగా!... అంచేత మరోసారి వింటే ప్రమాదమేమీ లేదులే!...అని మొదలెట్టి... ఎవర్రా!... అని నేనడుగు తున్నా వినిపించు కోకుండా పారిపోయాడే పెద్దాడూ!
...మరో సారి ...ఎవర్రా!... అన్నాను అందుబాటులోకొచ్చిన చిన్నాడి రెక్క పట్టుకుని...
...అమ్మా!...నీ వల్లే పాలొలికాయినువ్వే తుడుచుకో!... ...ఎవరో వెంకట్ అంకులట... అంటూ వాడూ అన్న వెనక పరిగెత్తాడు...
...నాకు ఒళ్ళు ఝల్లుమంది ...గుండెలు దడదడా కొట్టుకున్నాయే...ఆ పేరు వినగానే... ఏం జరిగుంటుందో అర్థమైపోవడంతో బుగ్గల్లోకి రక్తం ఎగజిమ్మింది ... వికాస్ నా వైపు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూంటే చూపు తిప్పుకుని పైకి పరిగెత్తాను ...సిగ్గుమాలిన పిల్ల!...బెడ్ షీట్ మార్చాలన్న ఇంగితం కూడా లేదు... అని నిన్ను తిట్టుకుంటూ , గబగబా అల్మార్ల తాళాలు తీసి, ఆ పని పూర్తిచేసి బాత్ రూం లో పడ్డాను...
...స్నానం చేసి నే బైటికొచ్చేసరికి ... పక్క మీద ... షర్టేమీ లేకుండా ఉత్తి లుంగీపంచ తో వికాస్ సిధ్ధం... సైడ్ టేబుల్ మీద పళ్ళూ , ఫ్లాస్కులో పాలూ!...
...ఓ రెండు రౌండ్లు తప్పవ్!... అనుకుంటూ తన పక్కన చేరుతూంటే...
‘...ఈ మైసూరు పాక్ లు ఎవరిచ్చారూ!?... ’ అన్నాడు వికాస్ ...ఓ పాకెట్ చూపిస్తూ...
...అదా!... మీ కరుణాకర్... అన్నాను...
...తనెప్పుడొచ్చాడూ!...అంటూ పాకెట్ ఓపెన్ చేసి , ఓ బిళ్ళ రుచి చూసి... ‘...ఇవీ సుశీల చేసినవే!...’ అని...‘...సంధ్యా! , నువ్వతగాడి ముద్దు చెల్లించాల్సిన సమయం వచ్చిందన్నమాట!...’ అంటూ కన్ను గీటాడే మా ఆయన...
...ఛీ!...అదేంటీ!?... అన్నాను
‘...పొద్దున్నతను ఫోన్ చేస్తే నువ్వు తప్ప అందరం సింహాచలం వచ్చామని చెప్పాను... అలాగా! వీలుంటే సాయంత్రం కలుస్తా!... అన్నాడు .. అలాంటిది ,మేం ఇంట్లో ఉండమని తెలిసీ , వాళ్ళావిడ చేసిన మైసూర్ పాక్ బిళ్ళలట్టుకుని ఎందుకొచ్చాడో అర్థం కాలే!...’ అన్నాడు ,కొంటెగా నవ్వుతూ.....
...ఉహూఁ... అన్నాను , తనేవంటాడో చూద్దామని...
... ‘... నాటకాలాడకు!... నీ మైసూరు పాక్ బిళ్ళకోసమని అర్థం కావట్లే!?...’ అన్నాడు కాస్త చిరాగ్గా!...
...ఎందుక్కాదూ!... వచ్చిన రెండు నిముషాల్లో తెలిసిపోయింది అతగాడి ఆలోచన!...నీ శిష్యుడికి ఏమాత్రం ధైర్యముందో చూద్దామని ... పైట జార్చి , అటూ , ఇటూ వంగడం , నాజూగ్గా ఒళ్ళు విరుచుకోడం మొదలెట్టా , కబుర్లు చెప్తూనే!...అడుగు ముందుకేస్తేనా!... ఉత్తి పిరికి గొడ్డు...పైగా ఢిల్లీకి కూడా వస్తాడట... వాళ్ళావిడ్నీ పిల్లాడినీ తీసుకుని!...ఎందుకో!?... అన్నానే!
... ‘...నువ్వు గమనించావో లేదోగానీ , సంక్రాంతి నాడు మీ ఇంట్లో కలిసిపుడూ , మనం వాళ్ళింటికెళ్ళినపుడూ అతగాడ్ని గమనించాలే!... నీమీంచి చూపు తిప్పుకోలేకపోతున్నాడులే!...మనిషి స్వతహాగా మొహమాటస్తుడవడంతో పైకి చెప్పుకోలేడు......అంచేతే వాళ్ళని డిల్లీకి రమ్మన్నా!...’
అంటూ అతగాడ్ని సెడ్యూస్ చెయ్యమని చెప్పకుండానే చెప్పేసి , నన్ను దగ్గరకి లాక్కున్నాడే!..
...ఛీ!...అంటూ తన దగ్గరకి జరిగాను...
... ‘...అంటే నీకు ఓకేనేగా!... ఒక విషయం గుర్తుంచుకో!... సుశీలతో నా లింకు అతగాడికి తెలీదు...ఇప్పటికీ!...పుట్టిన పిల్లాడు తనకొడుకే అనుకుంటున్నాడు... అంచేత గుట్టుచప్పుడుకాకుండా జరగాలి...మనకిదో రకం అనుభవం!...’ అంటూ కన్నుగీటి నామీదెక్కిపోయాడే!...అదమ్మా సంగతీ!... అంటూ ముగించాను...
‘...బావుందే!...ఓ సెడ్యూసింగ్ జాబ్ కూడా తగిలిందన్నమాట!... ట్రై చెయ్యి... అదో వెరైటీ!...అంది వకుళ...
...ఏం వెరైటీయో!... నా మనస్సు మనస్సులోలేదే!...అన్నాను దిగాలుగా!...
‘..ఎందుకూ!?...’ అందది...
...నాకా ఫీడ్ ఆగి పోయింది... ఆ వినోద్ గాడికి స్పెరమ్ ట్యూబ్లో బ్లాక్ క్లియర్ ఐపోతే!...ఆ క్షణం నుంచే... నా ...ఆడ...తనం ... మేలుకొంటే!... నాకు మళ్ళీ ...ఏ...దై...నా ఐతే!...మరో పిల్లాడిని కనలేను తల్లీ... అంటూ నా గోడు వెళ్ళబోసుకున్నాను...
‘...నాకు తెలీదూ నీ సంగతీ!...ఇటువంటిదేదో చేసి...పీక మీదికి తెచ్చుకుంటావని ఊహించి , ఆల్రెడీ నే సునందతో మాట్లాడాలే!... లాప్రోస్కోపీ టైం లో చూసుకుంటా !... అంటూ భరోసా ఇచ్చిందావిడ...’అంది వకుళ నవ్వుతూ...
...అబ్బ!...నెత్తిన పాలోశావుకదే పిల్లా!... అంటూ ముందుకొంగి , దాని బుగ్గల మీద చప్పుడయ్యేలా చెరో ముద్దూ పెట్టుకున్నాను...
‘... ఎహె!...స్టూడెంట్సు నవ్వు నవ్వుకుంటున్నారు...’అంటూ అది నన్ను దూరం తోసింది...
... ఒహ్!... అంటూ సర్దుకుని , కమాన్ గర్ల్స్ అంటూ పిలిచి... వాళ్ళ వర్క్ చూశాక పంపించేసి...ఎప్పుడెళ్దామేంటీ!... అన్నాను
ఈ శనివారమే!.... ’అంది వకుళ , కుర్చీలోంచి లేస్తూ
...అలాగేలే!... ఇంతకీ అప్పాయెంట్మెంట్ తీసుకున్నావా?...అన్నాను....
‘...ఆఁ...మనకెందుకేఅప్పాయెంట్మెంటూ!... వెళ్ళడం...పనికానిచ్చేసుకుని రావడం...’...అంటూ బయల్దేరిందది...
...చాలా థాంక్సమ్మా!... కావాలంటే చెప్పు...నీక్కూడా సెడ్యూసింగ్...అవకాశం కల్పిస్తా!...అన్నాను...
‘...ఆలోచిస్తాలే!...కానీ మధుకి కూడా ఓ అవకాశం ఇవ్వాలిగా!...ఒప్పుకుంటూందా నీ సుశీలా!?...’ అంది వకుళ...
... పరిచయం చేసి ఒదిలేద్దాం వాళ్ళని!...చూద్దాం!...మధు ఆవిడ్ని ఏమాత్రం సెడ్యూస్ చెయ్యగలుగుతాడో!... అన్నాను...
‘...ఓ పని చేస్తే!... అదేటైమ్ కి వినోద్ ని కూడా ఆహ్వానిస్తే!...’ అంది వకుళ మెరిసిపోతూన్న కళ్ళతో...
... ఎందుకో!... అన్నాను కొంటెగా!...
‘...ఎలాగూ స్టెరిలైజ్ చేయించుకుంటున్నాంకదమ్మా!... అంచేతా!!...’ అందది మొహమాటంగా...
... బావుందమ్మా!...చాటు మాటు సెడక్షన్ తో పాటు రంకు కూడా వెలగబెడదామనా!... అన్నాను నవ్వుతూ
...‘...కాదా!....ఆ థ్రిల్లే వేరూ!...’అంటూ జతకలిపింది వకుళ...
......... సమాప్తం..........