Update 04

ఒకరోజు సాయంత్రం షెడ్లో ఉండగా శృతి వచ్చి కూర్చుంది.

చిన్నా : ఏంటి మేడం గారు, వెళ్లలేదా ఆఫీస్ కి ఇవ్వాళా

శృతి : లేదురా.. మధ్యలోనే వచ్చేసా.. తల నొప్పిగా ఉంటేనూ..

చిన్నా : ఎందుకట నీ తలకి నొప్పి

శృతి : దాని బాధ దానిది.. ఇంకా.. అక్షితకి నీ లవ్ మ్యాటర్ ఎప్పుడు చెపుతున్నావ్

చిన్నా : నేను చెప్పదలుచుకోలేదే.. రోజూ చూస్తున్నా.. రోజూ గణేష్ ని అడుగుతున్నా.. ప్రతీ వినాయకచవితికి మొక్కి నా చేత్తోనే ఆయనకి సేవలు చేసి నిమజ్జనం చేస్తున్నా.. ఆయనకి మమ్మల్ని కలపాలని ఉంటే కలుపుతాడు లేదంటే లేదు

శృతి : అలా అంటే ఎలా రా.. మన ప్రయత్నం మనం చెయ్యాలి కదా.. అంతా ఆయన మీదకి తోస్తే ఎలా

చిన్నా : ఎందుకో నాకు అక్షితకి కుదరదు అనిపిస్తుంది శృతి

శృతి : ఎందుకు అలా అంటున్నవ్.. నువ్వంటే వాళ్ళకి చాలా ఇష్టం

చిన్నా : ఇప్పుడు అలా లేదేమో.. మొన్న అక్షిత వాళ్ళ స్నేహితులు ఇంటికి వచ్చారు.. వాళ్ళకి నేను మెకానిక్ పని చేస్తానని చెప్పడానికి కొంత ఇబ్బంది పడింది.. తన మొహంలో గమనించాను.

శృతి : వాళ్ళని నిలబెట్టింది ఈ మెకానిక్ చేతులే అన్న సంగతి మర్చిపోయారా.. పోగరు బాగా నెత్తికెక్కినట్టుందే

చిన్నా : ఓయి..

శృతి : వాళ్ళని ఏం అనకూడదు అంతేనా

చిన్నా : అంతే

శృతి : పోనీ నన్ను అడగమంటావా.. నీ గురించి.. ఏ విషయం తెల్చేస్తా.. ఒక్క మాటలో అయిపోద్ది.. ఏమంటావ్

చిన్నా : నువ్వు మధ్యలో దూరి చెడకొట్టకు.. వాళ్ళు బాధపడితే నేను చూడలేను.. ఒక వేళ నా మీద అక్షితకి ప్రేమ లేకపోతే ఇది ఇలాగే ఉండనీ.. నాతోనే ఉండిపోద్ది.. తనకి తెలిసి తను బాధపడి అది చూసి నేనూ బాధపడి ఎందుకు చెప్పు

శృతి : ఏంటో.. నీ మీద కోపం రావట్లేదు..

చిన్నా : మాటివ్వు.. అని చెయ్యి చాపి.. బలవంతంగా ఒట్టు వేపించుకున్నాను.

శృతి : ఇంక పోదాం పద.. ఫలుదా తిందాం.. చాలా రోజులు అవుతుంది.

చిన్నా : పదా అని అన్ని సర్ది, బండ్లు లోపల పెట్టి షటర్ కట్టేసి ఇంటి దారి పట్టాము.. శృతి నా చెయ్యి పట్టుకుని నడుస్తుంది.

శృతి : జీవితం ఎటు పోతుందో అర్ధం కావట్లేదు చిన్నా.. ముందుకు వెళుతుంది కానీ నా జీవితంలో అర్ధం లేదు.. ఏటూ ఏది తెల్చుకోలేకపోతున్నాను.

చిన్నా : నీ మనసుకి ఏదనిపిస్తే అదే చెయ్యి

శృతి : అదే చేస్తాను.. నీ లావణ్యకి లవర్ ఉన్నాడని అనుమానం నాకు

చిన్నా : నాకూ ఉంది.. ఫోన్ రాగానే పరిగెత్తిద్ది

శృతి : అక్షిత..?

చిన్నా : తెలీదు.. అది తెలివికల్లది అంత ఈజీగా దొరకదు..

శృతి : ఒకవేళ ఉంటే

చిన్నా : ఉంటే ఏం చేస్తా.. వాళ్ళకి పెళ్లి చేస్తా

శృతి : చెప్పినంత ఈజీ కాదు

చిన్నా : అప్పుడు చూద్దాం

శృతి : మరి అప్పుడు నీ సంగతేంటి..?

చిన్నా : నేనా.. ఇంకా ఏమి ఆలోచించలేదు

శృతి : నన్ను చేసుకుంటావా

తన చెయ్యి వదిలేసాను, వెంటనే నా చెయ్యి పట్టుకుని నన్ను దెగ్గరికి లాక్కుంది.. నా కళ్ళలోకి చూస్తూంటే నా నోటా మాట రాలేదు.

శృతి : చిన్నా.. ఒకవేళ అలా జరిగితే నన్ను చేసుకుంటావా

చిన్నా : ఆకలేస్తుంది.. వెళ్ళాలి..

నా చెయ్యి వదిలేసింది.. వెనక్కి చూడకుండా పారిపోయాను.. తెల్లారి వాకింగ్ కి వెళ్ళలేదు. శృతితో నా మాటలు తగ్గాయి.. కొన్ని రోజులు మౌనంగా గడిచిపోతున్నాయి. ఒక రోజు లావణ్య నేను షెడ్ కి వెళుతుంటే ఆపింది.

లావణ్య : చిన్నా.. నీతో కొంచెం మాట్లాడాలి.

చిన్నా : చెప్పవే..

లావణ్య : ఇలా కాదు.. రా అని చెయ్యి పట్టుకు లాగి నన్ను మంచం మీద కూర్చోపెట్టింది.

చిన్నా : ఏంటే.. చెప్పు

లావణ్య : నేనొక అబ్బాయిని ఇష్టపడ్డాను.. అని నన్ను చూసింది..

చిన్నా : అనుకుంటూనే ఉన్నా నేను.. నీ యవ్వారం చూస్తేనే అర్ధమైపోయింది.. ఎవరు..? ఏం చేస్తాడు..? అస్సలు అదేది.. ?

లావణ్య : అదిగో అక్కడ మూలన దాక్కుంది.. అది కూడా లవ్ చేసింది.. ముందు నన్ను చెప్పమని తోసింది

చిన్నా : ఓహ్.. మీ కాలేజీ ఫ్రెండ్స్ ఆ..?

అక్షిత నవ్వుతూ తలుపు చాటు నుంచి లోపలికి వచ్చింది.

అక్షిత : అవును.. కానీ ఇద్దరు సొంత అన్నదమ్ములే.. ఒకే ఇంటి వారు.. నేను అన్నయ్యని లవ్ చేస్తే అది తమ్ముణ్ణి లవ్ చేసింది.. వాళ్ళ ఇంట్లో చెప్పారట వాళ్ళు ఒప్పుకున్నారు.. ఇప్పటి వరకు అందుకే నీకు చెప్పలేదు.. వాళ్ళు ఇంటికి వస్తాం అంటున్నారు.

చిన్నా : రమ్మను

లావణ్య : నువ్వేమంటావ్

చిన్నా : నేనేమంటా.. ముందు చూడడానికే కదా రమ్మంది.. ఎప్పుడు వస్తారట

అక్షిత : కబురు చెయ్యనా

చిన్నా : చెయ్యి.. అక్షిత సంతోషంగా ఫోన్ అందుకుని పరిగెత్తింది.

లావణ్య : చిన్నా.. నువ్వు కూడా ఎవరినైనా లవ్ చేసావా

చిన్నా : నాకంత టైం ఉందా

లావణ్య : శృతితో..

చిన్నా : లేదు

అక్షిత నవ్వుతూ వచ్చింది..

అక్షిత : ఇవ్వాళ వస్తారట.. చిన్నా..

చిన్నా : హా..

అక్షిత : నువ్వు శృతి కూడా మాట్లాడేసుకుంటే ఒక పని అయిపోద్ది.. ముగ్గురం ఒకేసారి పెళ్లి చేసుకోవచ్చు

చిన్నా : నేను శృతి పెళ్లి చేసుకుంటామని నీకు ఎవరు చెప్పారు

అక్షిత : అదేంటి మీరిద్దరూ చేతుల్లో చెయ్యేసుకుని తిరగడం ఎన్ని సార్లు చూడలేదు

చిన్నా : అయితే.. తను నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటుందని ఎలా అనుకున్నావ్

లావణ్య : ఏ.. నీకేం తక్కువ

చిన్నా : మొన్న మీరిద్దరూ మీ స్నేహితులకి నన్ను మెకానిక్ గా పరిచయం చెయ్యడానికే చాలా ఇబ్బంది పడ్డారు.. చిన్నప్పటి నుంచి కలిసి పెరిగిన మీకే అలా అనిపించినప్పుడు.. మీ ఇద్దరి కంటే తను ఎక్కువ సంపాదిస్తుంది, పెద్ద ఉద్యోగం.. ఆస్తిలో కులంలో మనకంటే చాలా.. చాలా రెట్లు ఎక్కువ స్థాయిలో ఉంది. తను నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటుందని ఎలా అనుకున్నారు మీరు..?

ఇద్దరు తలలు కిందకి వేసుకున్నారు, లావణ్య తల ఎత్తి ఏదో మాట్లాడబోయింది.

చిన్నా : ముందు ఆంటీ వాళ్ళకి చెపుదాం రండి అని బైటికి నడిచి శృతి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లాను.. ఆంటీ ఉన్నారా

ఆంటీ : ఏం బాబు శృతి కోసమా.. రెడీ అవుతుంది కూర్చో

చిన్నా : లేదాంటీ.. అక్షితనీ లావణ్యని చూసుకోవడానికి వస్తున్నారు.. పెళ్లి ఖాయమే.. ప్రేమించుకున్నారట.. ఇద్దరు అన్నదమ్ములేనట.. ఇవ్వాళ చూసుకోవడానికి వస్తామన్నారు.. మీకోసం వచ్చాను

ఆంటీ : అలాగా.. వస్తాను.. ఒక అరగంట అయితే ఈ పని అయిపోతుంది.. అంకుల్ ని కూడా ఉండమని చెపుతాను.. చిన్న పిల్లాడివి నువ్వు అన్ని మాట్లాడలేవు.

చిన్నా : చాలా థాంక్స్ ఆంటీ.. నేను అదే అడుగుదామని వచ్చాను.. మీరే వస్తామన్నారు

ఆంటీ : మరేం పరవాలేదు

శృతి లోపల నుంచి హాల్లోకి వచ్చింది.

ఆంటీ : ఏమే.. అక్షిత లావణ్యని చూసు...

శృతి : వినపడింది.. ఇంకోసారి రిపీట్ చెయ్యకు అంటూనే నా వంక కోపంగా చూస్తూ కిచెన్ లోకి వెళ్లి మళ్ళి బైటికి వచ్చింది.

ఆంటీ : అందరికీ పెళ్లిళ్లు అయిపోతున్నాయి మనకి తప్ప

శృతి : ఆపు.. నేను ఆఫీస్ కి వెళుతున్నా అని కేక వేస్తూ నన్ను చూసింది.

ఆంటీ : అదేంటే ఉండు ఇవ్వాళ ఒక్కరోజు..

చిన్నా : ఉండు ప్లీజ్.. అన్నాను ఆంటీకి వినపడకుండా

శృతి : ఉంటాలే అని తన అమ్మకి చెప్పి లోపలి వెళ్ళిపోయింది.

నేను అక్కడ నుంచి బైటికి వచ్చేసి ఇంట్లోకి వెళ్లాను. అక్షిత పిలిచింది.

అక్షిత : ఏమన్నారు ఆంటీ వాళ్ళు

చిన్నా : వస్తామన్నారు.. వాళ్ళు ఎప్పుడు వస్తారట

అక్షిత : మధ్యాహ్నం వస్తామన్నారు.. వాళ్ళకి కూడా తొందరగానే ఉంది పెళ్లి చేసెయ్యాలని.. వాళ్ళ ఇంట్లో ఒక ఫంక్షన్ చేసుకుని చాలా ఏళ్ళు అయిపోయిందట.. అందుకే ఇందాక ఫోన్ చెయ్యగానే వస్తామన్నారు.

లావణ్య : చిన్నా.. నువ్వు వాళ్ళని చూడలేదుగా ఇదిగో అని ఫోన్ ఇచ్చింది.

చూసాను, ఇద్దరు హీరోల్లా ఉన్నారు.. వాళ్ళని చూడగానే నా పొట్టని కొంచెం లోపలికి అనుకువాలనిపించింది. బాగున్నారని తిరిగి ఫోన్ తన చేతికిచ్చేసాను.

అక్షిత : చిన్నా.. నువ్వు దుబాయి నుంచి పంపించిన డబ్బులన్నీ నా దెగ్గరే ఉన్నాయి.. నీకు పంపించెయ్యనా..

శృతి : ఏంటప్పుడే పంపకాలు కూడా చేసుకుంటున్నారా.. మీ స్పీడ్ చూస్తుంటే పెళ్లయ్యాక మళ్ళీ మా మొహాలు కూడా చూసేలా లేరే..

అక్షిత : అదీ.. ఖర్చులు ఉంటాయిగా.. ఊరికే నన్నేం అడుగుతాడని.. కూర్చో శృతి..

శృతి : కంగ్రాట్స్ అని ఇద్దరికీ చెయ్యిచ్చింది.. రేయి అమ్మ నిన్ను రమ్మంటుంది.. ఏవో తేవాలట వెళ్ళు

చిన్నా : వెళుతున్నా అని లేచాను..

శృతి : రోజు మెట్లెక్కి తెగ ముచ్చట్లు ఫోన్లో.. అప్పుడే అనుకున్నాం.. నేను చిన్నా

లావణ్య : చిన్నాకి ముందే తెలుసా

శృతి : ఎవరికైనా తెలుస్తుంది.. అందులో ఆశ్చర్యం ఏముంది.. ఒక్క అక్షిత విషయంలోనే అస్సలు ఎక్సపెక్ట్ చెయ్యలేదు.. చాలా సైలెంట్ గా ఉండేది.

అక్షిత : ముందు లవ్ చేసింది నేనే.. రోజు కలుస్తుంటే వాళ్ళ తమ్ముడు ఇది కూడా కనెక్ట్ అయ్యారు.

శృతి : పోనీలే.. మంచిదేగా.. మీ స్నేహం విడిపోకుండా ఒకే ఇంటికి చేరుతున్నారు.

లావణ్య : అవును.. చిన్నా గాడొక్కడే బాలన్స్.. వాడి పెళ్లి కూడా అయిపోతే..

శృతి : చూడండి మీరే మంచి లో క్లాస్ అమ్మాయిని.. అందంగా లేకపోయినా పరవాలేదు కానీ కొంచెం కృతజ్ఞత ఉన్న అమ్మాయి అయితే బాగుంటుంది.. అంటే వాడు ఎప్పుడు ఇంట్లో ఉండడు కదా.. ఇంటి పట్టున ఉంటూ వాడిని చూసుకునే అమ్మాయి కావాలి.

అక్షిత ఫోన్ రింగ్ అయ్యింది, స్క్రీన్ మీద లవ్ అని చూడగానే శృతికి కోపం వచ్చేసింది.. అక్షిత తన మాటలు పట్టించుకోకుండా వెళ్లిపోతుంటే కనిపించకుండా పిడికిలి బిగించి మళ్ళీ నాకెందుకు అన్నట్టుగా కూర్చుంది.

లావణ్య : శృతీ.. నీ మనసులో ఏమైనా ఉందా.. నీకు నచ్చకుండా ఏమైనా జరుగుతుందా.. ఎందుకు అలా మాట్లాడావ్

శృతి : నిన్న నాకు చిన్నాకి చిన్న గొడవ అయ్యిందిలే.. ఇందాక మళ్ళీ గెలికాడు.. పొద్దున్నే నాకు నచ్చని వార్త ఒకటి చెప్పి ఆటపట్టించేసరికి కొంచెం కోపం వచ్చింది.. మీ సంగతి చెప్పు.. పెళ్లి గురించి ఏమనుకుంటున్నారు.

లావణ్య : ఈ నెలలో పెళ్లి అయిపోవాలని, మేము నలుగురం ఎప్పటి నుంచో అనుకుంటున్నాం శృతి.. అనుకున్నట్టే వాళ్ళ అమ్మా నాన్న కూడా ఒప్పుకున్నారు. కానీ ఈ అక్షితే.. చిన్నాకి ఇప్పుడే చెప్పొద్దని నన్ను ఆపేసింది.. పొద్దున నేను సడన్ గా చెప్పేసరికి వాడి మొహం మాడిపోయింది.. బాధ పడ్డాడేమో.. చాలా డల్ అయిపోయాడు.. పైకి అలా లేడు కానీ నాకు తెలుస్తుంది.

శృతి : వాడికివన్ని మామూలేలే.. ఏదైనా పని ఉందా.. ఏదైనా హెల్ప్ కావాలంటే చెప్పు.. మీ కోసం నన్ను వాడు ఇవ్వాళ ఆఫీస్ కి కూడా వెళ్ళనివ్వలేదు.

లావణ్య : మీరు చాలా మంచి ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు

శృతి : అవును వాడు చాలా మంచి ఫ్రెండ్, దాని అర్ధం మనం అని కాదు..

లావణ్య : అంటే..

శృతి : నువ్వే చెప్పావు కదా.. మిమ్మల్ని కాపాడాడు.. మీ కోసం కష్టాలు పడ్డాడు.. మీ కోసం దేశం కానీ దేశం వెళ్లి అక్కడ ఎన్ని పాట్లు పడ్డాడో నాకు చెపుతుంటే ఏడుపు వచ్చింది.. కానీ మీరు కనీసం మీ ప్రేమ విషయం కూడా వాడికి ఏదో బైట వాళ్లకి చెప్పినట్టు అంతా అయిపోయి మీకు మీరు సెట్ చేసుకున్నాక చెప్పారు.. ఇందాక అందుకే అలా మాట్లాడాను.

లావణ్య : అవును.. నేను వాడికి సారీ చెప్పాలి

శృతి : ఏం కాదులే.. నేను కూడా అంతే కొంచెం సెల్ఫిష్ వాడికి అది నచ్చదు అయినా కూడా నాతో స్నేహం చెయ్యట్లేదు.. పదా రెడీ అవ్వండి.. నేనొక సారి ఇంటికెళ్లి వస్తా అని లేచింది.. వెనక చిన్నా అక్కడే నిలుచుని శృతి వంక కోపంగా చూసేసరికి అక్కడినుంచి జారుకుంది.

లావణ్య : చిన్నా.. సారీ రా

చిన్నా : ఎవరో ఏదో వాగారని నువ్వెందుకు బాధ పడుతున్నావ్.. ఇన్ని రోజులు నాకు ఒక టెన్షన్ ఉండేది, రేపు నీకు పెళ్లయ్యాక ఎలా ఉంటావో ఏంటో అని.. కానీ ఇప్పుడు ఆ గొడవే లేదు.. ఆ రాక్షసి ఉందిగా.. అంతా అది చూసుకుంటుంది..

అక్షిత : ఎవరినిరా.. రాక్షసి అని తిడుతున్నావ్

చిన్నా : ఒకటి ఉందిలే.. మాకు తెలిసిన దయ్యం.. కద లావణ్య

లావణ్య నవ్వుతూ అవును అంది

అక్షిత : నన్నే మీరు అనేది..

చిన్నా : అవును నిన్నే అనేది.. అన్ని చెప్పకుండా సెట్ చేసుకున్నావ్ గా.. మళ్ళీ మాతో ఏం పని నీకు అని తల మీద ఒక్కటి మొట్టాను.

అక్షిత మౌనంగా నా పక్కన కూర్చుని తల నా భుజం మీద పెట్టుకుంది..

చిన్నా : సరదాగా అన్నానే

అక్షిత : లేదురా.. నువ్వు మా కోసం ఎంతో చేసావ్.. నీకు మానుంచి భారం కాదలుచుకోలేదు.. మా వల్ల నువ్వు ఇబ్బంది పడకూడదని అని ఇంటి విషయం ఈ విషయం నేనే చూసుకోవాలనుకున్నాను.. అంతే కానీ నిన్ను తక్కువ చెయ్యాలని కాదు.. ఆ రోజు మా ఫ్రెండ్స్ ముందు కూడా నేను ఇబ్బంది పడింది వాళ్ళు నిన్నెక్కడ చులకనగా చూస్తారేమో అని.. అంతే కానీ నువ్వంటే కాదు.. నా చేతులు పట్టుకుని.. ఈ చేతుల వల్లే కదరా మేము ఇలా ఉంది.. లేకపోతే మా జీవితాలు తలుచుకుంటేనే నాకు నిద్ర పట్టదు.. కలలు కూడా వస్తాయి.. నాకు ఏ ఆపద వచ్చినా ఆ రోజు నువ్వు వచేస్తావ్.

చిన్నా : ఆమ్మో.. ఎమోషనల్ డామేజి.. ఇక్కడే ఉంటే సీరియల్ చూపించేలా ఉన్నారు. అని నవ్వుతూ లేచి బైటికి పరిగెత్తాను నా ఏడుపుని బిగపట్టుకుని..

నేను శృతి అక్షిత లావణ్య.. వాళ్ళు వచ్చేసరికి నలుగురం కలిసి ఇల్లు సర్ధేసాం. శృతి వాళ్ళ అమ్మ వచ్చి మాకు కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పింది.. ఎలాగో ఖాయం అనుకున్నారు కాబట్టి అంతగా భయపడాల్సిన అవసరం లేదంది. వాళ్ళు రావడం ఇల్లు చూసుకోవడం కూర్చోవడం అన్ని చకచకా జరిగిపోయాయి. అక్షిత ఆ ఇద్దరు అన్నదమ్ములని పరిచయం చేసింది. కొంచెంసేపు మాట్లాడారు మంచివారని అర్ధమైంది. వాళ్ళ అమ్మా నాన్న నాతో చాలా సేపు మాట్లాడారు.

అక్షిత లావణ్య వాళ్ళ కాబోయే వాళ్ళతో కలిసి బైట ముచ్చట్లు పెడుతుంటే శృతి మాత్రం నా పక్కనే కూర్చుంది, నా చెయ్యి పట్టుకుని తను అందరితో మాట్లాడుతుంటే ఒక్క క్షణం నాకే అనిపించింది శృతి నా భార్య అయిపోయిందా అని.. అంత చనువు తీసుకుని మాట్లాడటం నాకు మాత్రమే కాదు మా ఇద్దరినీ చూస్తున్న శృతి అమ్మ నాన్నలకి కూడా నచ్చలేదు. మరుక్షణం శృతి నుంచి విడిపడి పక్కకి వచ్చేసాను.

ఇక వచ్చిన వాళ్ళ మాటలని బట్టి వాళ్ళకి ఈ ఇల్లు అక్షిత లావణ్యల పేరు మీద ఉందని తెలుసనిపించింది. వాళ్ళు ఆశపడుతున్నారు.. అడక్కముందే ఇల్లు వాళ్ళ పేరు మీదే ఉంటుందని అది వాళ్ళకేనని మాటిచ్చేసాను. ఆ మాట వల్ల శృతికి ఎంత కోపం వచ్చిందంటే అందరూ వెళ్లిపోయాక నా మీద చెయ్యి కూడా చేసుకోబోయి తన అమ్మా నాన్నని చూసి ఆగిపోయింది.

అక్షిత వాళ్ళు అందరినీ పంపించి లోపలికి వచ్చారు, నేనింకేం మాట్లాడొద్దని శృతికి సైగ చేసాను, కోపంగా వెళ్ళిపోయింది. శృతి వాళ్ళ అమ్మ నన్ను ఒకసారి కోపంగా చూసి వెళ్లిపోతుంటే వెనకే వెళ్లాను.

చిన్నా : ఆంటీ.. ప్రతినిమిషం నేను తలుచుకునే వినాయకుడిమీద ఒట్టు పెట్టి చెపుతున్నా.. చిన్నప్పటి నుంచి ఇప్పటివరకు నేను ఏ రోజు దేని మీదా ఎవరి మీద ఆశపడలేదు ఒక్కరి కోసం తప్ప అని ఆంటీ చెయ్యి పట్టుకుని అక్షిత వంక చూపించాను.. ఆంటీ ఆశ్చర్యంగా చూసింది.. మీరు అనుకున్నట్టుగా ఏమి లేదాంటి.. శృతి నా స్నేహితురాలు అంతే అని తన చెయ్యి వదిలేసాను.

ఆంటీ : మరెందుకు దెగ్గరుండి పెళ్లి చేస్తున్నావ్

చిన్నా : నేను తప్ప వాళ్ళకి ఇంకెవ్వరున్నారాంటి.. పైగా వాళ్ల మనసుకి నచ్చిన వాళ్ళతో పెళ్లి అనుకుంటుంటే.. ఎలా.. అందరినీ బాధపెట్టేకంటే నేనొక్కడినే బాధపడితే మేలే కదా.. కొన్ని రోజులు ఆగితే నేను కూడా మాములు అయిపోతాను.

ఆంటీ : ఇదంతా శృతికి తెలుసా

చిన్నా : తెలుసు

ఆంటీ : అంటే అన్ని తెలిసి కూడా నిన్ను ఇష్టపడుతుందా

చిన్నా : ఆంటీ..

ఆంటీ : శృతి నీ గురించి నిన్న రాత్రే మొత్తం చెప్పింది కానీ కేవలం తను నిన్ను ప్రేమిస్తుందని మాత్రమే చెప్పింది. అక్షిత విషయం నాకు చెప్పలేదు.

చిన్నా : వీళ్ళ పెళ్ళైయ్యేవరకు ఓపిక పట్టండి ఆంటీ.. ఈ ఒక్క సాయం చెయ్యండి.. మళ్ళీ నేను మీకు కనిపించను..

ఆంటీ : ఒప్పుకుంటున్నాను. అని వెళ్ళిపోయింది.

ఆ తరవాత రోజుల్లో కూడా శృతి నాతో చనువుగానే ఉండేది, శృతి వాళ్ళ అమ్మ తనతో మేము మాట్లాడుకున్న సంగతి చెప్పలేదని నాకు అర్ధమయ్యింది. నేను అలానే మౌనంగా ఉండిపోయాను.

పది రోజుల్లో ఎంగేజ్మెంట్ అయిపోయింది. అక్షిత వేలుకి పట్టకపోయినా ఉంగరం బలవంతంగా ఎక్కిస్తుంటే దాని మొహంలో నొప్పి చూసి నేను పడ్డ బాధ అంతా ఇంతా కాదు.. నేనేమి ఏడవదలుచుకోలేదు.. నాకు అక్షిత దక్కలేదంతే.. నేను దాన్ని ఒప్పుకున్నాను.. కొంత బాధగా ఉంది అంతే.. నరకంలా ఉంది అంతే..

ఆ రోజు నుంచి అక్షిత లావణ్యల కోసం అన్నదమ్ములు తరచూ ఇంటికి వచ్చేవారు.. వాళ్ల సరదాలు సరసాలు నన్ను చాలా ఇబ్బందులకి గురిచేసేవి. కాబోయే వాళ్ళు కొంచెం అతి చెయ్యడం మామూలే.. ఎక్కువ కాలం షెడ్ లోనే గడపాలని నిర్ణయించుకున్నాను. ఒకరోజు నలుగురు నా షెడ్ కి వచ్చారు.

అక్షిత : అరేయి బైటికి వెళదాం పదా

చిన్నా : పనుంది అమ్మడూ.. కష్టం

లావణ్య : ఎప్పుడు ఉండేదేకదా పదరా వెళదాం

చిన్నా : లేదు లావణ్య.. ఎట్టి పరిస్థితులో రేపు హ్యాండ్ ఓవర్ చేస్తానని మాటిచ్చాను.. మీరు కానివ్వండి.. మళ్ళీ ఎప్పుడైనా వెళదాం

అక్షిత : రావా.. వాళ్ళు వెయిట్ చేస్తున్నారు నీ కోసం

చిన్నా : ఉహు.. కష్టం అని చెప్పి వాళ్ళని కూడా పలకరించి పంపించేసాను.. పావుగంటకి శృతి వచ్చి కూర్చుంది. చెప్పవే ఏంటి సంగతులు

శృతి : సినిమాకి వెళదాం, నువ్వు చూడబోయే మొదటి సినిమా నాతోటే

చిన్నా : కష్టం

శృతి : నేను నిన్ను వస్తావా అని అడగలేదే

చిన్నా : మరి

శృతి : వచ్చి తీరాలంతే.. పొద్దునే బుక్ చేసేసా టికెట్స్

చిన్నా : ఓవర్ చెయ్యకు

శృతి : నా ప్రేమని ఎలానో కాదన్నావ్.. కనీసం నా కోరికలైనా తీర్చు.. నీతో కొన్ని జ్ఞాపకాలు నాకు కావాలి

షటర్ మూసేసాను.. ఇద్దరం సినిమాకి వెళ్ళాము.. సోఫా బుక్ చేసింది. వెళ్లి కూర్చున్నాం. సినిమా మొదలయ్యింది.. మొదటిసారి అంత పెద్ద తెర.. అలా చూస్తూ ఉండిపోయాను.. ఈలలతో కేకలతో హడావిడిగా మొదలయ్యింది. సినిమా మొదలయిన పావుగంటలోనే శృతి నా ఒళ్ళో తల పెట్టుకుని పడుకుంది.

చిన్నా : ఏంటే..

శృతి : నువ్వు చూడు.. అని కళ్ళు మూసుకుంది.

ఇంటర్వెల్లో లైట్లు వేశారు.. నా ఒళ్ళో గాఢంగా నిద్రపోతున్న శృతిని చూసి తల ఎత్తాను.. నా ఎదురుగా అక్షిత లావణ్య ఇద్దరు కాబోయే వాళ్ళు.. అక్షిత అయితే చేతులు కట్టుకుని కోపంగా చూస్తుంటే నవ్వొచ్చింది.

అక్షిత : హ్యాండ్ ఓవర్, మాటిచ్చా.. కష్టం.. అన్నావ్.. ఇదేనా తమరి కమిట్మెంట్.. మేమింకా నువ్వేదో తెగ కష్టపడిపోతున్నావ్ అనుకున్నాం.

లావణ్య : దొంగవి రా.. నువ్వు

ఏంటి బ్రో ఇలా దొరికేసావ్..

వదిలెయ్యండి ప్లీజ్ అని చేతులు ఎత్తాను దణ్ణం పెడుతూ.. అక్షిత నా పక్కన కూర్చుంది.. లావణ్య మిగతా వాళ్ళు వెళ్లి వాళ్ల సీట్లో కూర్చున్నారు.

అక్షిత : ఇక్కడిదాకొచ్చి కార్నర్ సీట్లో నిద్రపోతుంది.. ఏమైనా చెప్తావా లేదా

చిన్నా : ఏం లేదు.. కానీ చాలా మంచి అమ్మాయి ఈ అమ్మాయి

అక్షిత : అది తెలుసులే.. కానీ మరి ఇలా చిన్నపిల్లలా నీ చెయ్యి పట్టుకుని నీ ఒళ్ళో పడుకుంది.. ఒకప్పుడు నేను కూడా ఇలానే పడుకునేదాన్ని కదా

చిన్నా : నీ కోసం చూస్తున్నాడు వెళ్ళు

అక్షిత నా భుజం మీద కొడుతూ లేచి వెళ్ళిపోయింది. ఆ తరువాత శృతి నా ఒళ్ళో పడుకుందనే కానీ నా చూపు మొత్తం అక్షిత మీదె ఉంది, అది నాది కాదని తెలుసు కానీ జీర్ణించుకోవడానికి నా మనసు అంగీకరించట్లేదు. ఆ అబ్బాయి అక్షితని ముద్దు పెట్టుకుంటూ మీద చెయ్యి వేసినప్పుడల్లా నన్నెవరో ముందు నుంచే గుండెలో తూట్లు పొడుస్తున్నంత బాధ. సినిమా అయిపోయింది అక్షిత లేచి నాకోసం వెనక్కి చూసింది. వెంటనే తల కిందకి దించి శృతిని లేపాను.

శృతి : అయిపోయిందా.. అని కళ్ళు తుడుచుకుంటూ లేచింది

చిన్నా : అయిపోయింది.. ఇంక లెగు

శృతి : ఎందుకంత కోపం.. సినిమా చూడమని తీసుకొచ్చాను అక్షితని చూడమని కాదు

చిన్నా : లేచే ఉన్నావా

శృతి : మొత్తం చూసా.. అస్సలు ఏడవ్వేంట్రా నువ్వు

చిన్నా : అవన్నీ నా వల్ల కానీ పనుల్లే.. పద వెళదాం

ఆ రోజు నుంచి శృతి నాతో తెగ తిరిగేది, వాళ్ళ అమ్మగారు అన్ని గమనిస్తున్నా ఊరుకుంది. పెళ్లి పనులన్నిటికీ నేను శృతినే వెళ్ళేవాళ్ళం. ఇంకా పెళ్ళికి వారం ఉందనగా శృతి వాళ్ళ అమ్మ షాపింగ్ కోసమని వాళ్ళ సొంతూరు కంచికి వెళదాం అంది. ఆంటీ అంకుల్ అక్షితని లావణ్యని తీసుకుని వెళ్లారు. ఆంటీ శృతిని ఒంటరిగా ఎందుకు వదిలి వెళ్లిందో నాకు అర్ధం కాలేదు. ఆ రోజు రాత్రి నేనూ శృతి బైటే తిన్నాం.

ఇంటికి వచ్చాక నా పక్కన పడుకుని నా మీద కాలేసింది.. తల నా గుండె మీద పెట్టింది. నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని కళ్ళు మూసుకుంది.​
Next page: Update 05
Previous page: Update 03