Chapter 54
ஹரி விந்து வடிய அப்படியே மூச்சிரைத்து படுத்தான். சுபா அவனை விட்டு விட்டு எழுந்து உக்கார்ந்தாள். ஹரி படுத்தவாறே அவளின் பின்னழகை பார்த்து கொண்டே இருந்தான். அவளின் முதுகில் கலைந்த கூந்தல் விரிந்து மறைத்து இருக்க. கீழே அவளது குண்டி குடம் பிரிந்து பிளவு பார்க்க ஒரு மாதிரி கூசியது. அவள் முதுகு கொஞ்சம் வேர்த்து இருந்தது.
இருவருக்குள்ளும் தப்பு செய்த உணர்ச்சியில் பேசி கொள்ளாமல் இருந்தனர். இவ்வளவு நேரம் கூச்சம் இல்லாமல் நிர்வாணமாக இருந்த சுபா, இப்போது ஹரி தன்பின் முதுகை அப்படி வெறித்து பார்ப்பது ஒரு கூச்ச உணர்வை கொடுக்க போர்வையை எடுத்து மூடி கொண்டு எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். பாத்ரூமில் தன் புண்டை பிசுபிசுப்பை கழுவி சுத்த படுத்தி விட்டு ஒரு டவலை சுத்தி கொண்டு வெளியே வந்தாள். ஹரி அப்படியே அசந்து தூங்கி இருந்தான்.
சுபா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு, தன்னுடைய உடைகளை பொருக்கி எடுத்து கொண்டு தன்னுடைய ரூமுக்கு சென்றாள். அங்கே ஒரு புது ப்ரா, பேன்ட்டி எடுத்து போட்டு கொண்டு அதன் மேல் நயிட்டி எடுத்து அணிந்தாள். சுபா படுத்து கொஞ்சம் நேரம் புரண்டாள். தூக்கம் வரவில்லை. மணி பார்த்தால் மாலை 3:30 நெருங்கி இருந்தது. மனதில் ஆயிரம் கேள்விகள் ஓடி கொண்டு இருந்தது. நான் செய்தது தப்பா, ஹரி தப்பா நினைப்பானா, அவன் தான் கேட்டான் என்றால் எனக்கு எங்கே அறிவு போனது, இப்படி நடந்தது ஆதிசூக்கு தெரிந்தால் என்ன நினைப்பான், நான் ஏன் இப்படி மாறினேன், ஒரு அம்மா என்கின்ற ஸ்தானத்தில் இருந்து ரொம்ப கீழ்தரம் ஆகி விட்டேன், ஆதிஷுடன் நடந்தது ஒரு வித மயக்கம் என்றால் அதை இப்போது ஹரியுடன் தொடர்வது சரி தானா, இது எல்லாம் ராஜ் க்கு தெரியும் போது என்ன நடக்கும்.. இப்படி நடந்த மனப்போராட்டம் அவளை நிம்மதி இல்லாமல் ஆக்கியது.
மணி 4:30 வரை படுத்து புரண்டாள். அதுக்கு மேல் தூக்கம் வரவில்லை. எழுந்து தலையை பின்னி விட்டு கொஞ்சம் முகம் அலம்பிவிட்டு கிட்சேன் சென்று காபி போட்டாள்.
ஹரி கையடித்த களைப்பில் அடித்து போட்டது போல உறங்கினான். 5 மணி போல ஹரி விழிக்கும் போது அவன் நிர்வாணமாக படுத்து இருப்பதை உணர்ந்தான். மெல்ல எழுந்து உக்காரும் போது ரொம்ப டைர்ட் ஆக பீல் செய்தான். சோம்பல் முறித்து விட்டு அவன் நடந்ததை நினைத்து பார்த்தான். அம்மா தன் கூட இருந்தது கனவா இல்லை நிஜமா. அவனது உடம்பில் ஒரு வித நடுக்கம் தெரிந்தது. இவ்வளவு பெரிய அசிங்கத்தை பண்ணி இருக்கோம் என்று. என்ன தான் அம்மாவே ஒத்துழைத்து பண்ணி இருந்தாலும், தான் தான் ஏதோ வற்புறுத்தி செய்தது போல உணர்ந்தான். அம்மாவோட முகத்தை எப்படி பார்ப்பேன். என்று பல சிந்தனைகள்.
தான் கழட்டிய உடைகளை எடுத்து மாட்டி கொண்டு வெளியே வந்தான். அம்மா கிட்சனில் வேலை பார்த்து கொண்டு இருப்பதை பார்த்தான். மெல்ல அடிமேல் அடி எடுத்து கிட்சன் அருகே வந்தான். அவனது நிழலாடுவதை கவனித்த சுபா கண்டுக்காமல் வேலை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். ஹரி கிட்சன் வாசலில் நின்று கொண்டு
"அம்மா.. அம்மா.." என்று பயம் கலந்த குரலில் கூப்பிட்டான்.
அவனை கவனிக்காத மாதிரி பாலை காய்த்து காபி போட்டு கொண்டிருந்தாள்.
ஹரி மீண்டும் "அம்மா.." என்று கூப்பிடும் போது.
சுபா அவனை திரும்பி பார்த்தாள். இருவருக்குள்ளும் குற்ற உணர்ச்சி. "ஹரி ப்ளீஸ் கிட்சன் உள்ளே வராதே. நான் அழுதுடுவேன். ஒரு அம்மாவா பண்ண கூடாத விஷயத்தை பண்ணிட்டேன்"
"அம்மா ப்ளீஸ் நீங்க தப்பு பண்ணல. நான் தான் உங்கள பண்ண வச்சுட்டேன்."
"ஹரி ப்ளீஸ்.. என்னை கொஞ்சம் தனியா விடு" அவள் அப்படி சொன்னதும் ஹரி முகத்தில் மிகுந்த வருத்தத்துடன் ஹாலில் வந்து உக்கார்ந்தான். சில நிமிடங்களில் சுபா காபி போட்டு கொண்டு வந்து ஹரி முன் வைத்து விட்டு பேச வில்லை. ஹரி அவளை பார்த்து கொண்டு இருக்க சுபா "ஹரி காபி குடி" என்றாள். அவனும் நல்ல புள்ளையாக காபி எடுத்து பருகினான்.
சுபா "ஹரி கொஞ்சம் மனசு சரி இல்லை. பக்கத்துல இருக்குற கோயிலுக்கு கூட்டிட்டு போறீயா". அவன் உடனே "சரிம்மா" என்று காபி யை மடக்கெண்று குடித்து விட்டு உள்ளே சென்று உடை மாற்ற சென்றான். சுபாவும் பாத்திரங்களை கழுவிவிட்டு, ஸ்ரீலேகா வை கிளப்பி, தானும் ஒரு புடவை மாற்றி கொண்டு கிளம்பினாள். ஹரி பைக் எடுக்க சுபா ஸ்ரீலேகா வை தூக்கி கொண்டு அவன் பின்னால் அமர்ந்தாள். அவன் அமைதியாக பைக் ஒட்டிட சுபா ரோட்டினை ரசித்து கொண்டு வந்தாள்.
ஹரி கோயில் வந்ததும் இறங்கி விட மூவரும் செருப்பை விட்டு விட்டு கோயிலுனுள் சென்றனர். சுபா கொஞ்சம் குற்ற உணர்ச்சியில் சாமி கும்பிட்டாள். ஸ்ரீலேகா கொஞ்சம் விளையாடிட ஹரி அவளை புடித்து கொண்டு இருந்தான். ஒரு அரை மணிநேரம் கோயிலில் இருந்து இருப்பார்கள். பின்னர் அங்கிருந்து கிளம்பும் போது பீச் வழியாக வந்தனர். சுபா ஹரியிடம் "ஹரி கொஞ்சம் பீச் ல வண்டிய நிறுத்து காத்து வாங்கிட்டு போகலாம்" என்றாள். அவனும் பீச் பார்க்கிங் இல் வண்டியை நிறுத்தினான். சுபா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு முன்னே நடந்தாள். ஹரி பின்னே வரும் போது சுபாவின் பின்னழகை ரசித்தான். அவள் திரும்பி பார்க்க பார்வையை திருப்பி கொண்டான்.
கொஞ்சம் நேரம் மணலில் நடந்து விட்டு, பீச்சில் கால் நனைத்து விட்டு ஒரு இடத்தில் உக்கார்ந்தனர். சுபா கடல் காற்றை ரசித்து கொண்டு இருந்தாள்.
ஹரி அவளருகே உக்கார்ந்திருக்க, ஸ்ரீலேகா அவன் மடியில் உக்கார்ந்து கொண்டு மண்ணில் இறங்க துடித்து கொண்டு இருந்தாள். அதை பார்த்து சுபா பாப்பாவிடம் "மண்ணெல்லாம் அவளை தொட விடாதே"
பாப்பாவை கொஞ்சம் தூக்கி புடிக்க பாப்பா கீழே தவ்வி மண்ணில் கைவைத்தாள். "அம்மா பாருங்க என்கிட்டே இருந்து கீழே தவ்வுறா"
சுபா லேசாக சிரித்து விட்டு "ஏண்டா ஒரு சின்ன புள்ளைய புடிச்சுக்க தெரியலையா" என்று கேட்க சுபாவின் மனது கொஞ்சம் லேசானது.
"ஹ்ம்ம் அம்மா.. இப்போ பாருங்க" என்று பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு எழுந்து நின்றான். அப்போ அங்கே குறி சொல்லுற ஒரு அம்மா வந்து "அம்மா குறி சொல்லுறேன் கேக்குறீங்களா.. என்னோட நாக்குல லட்சுமி குடி இருக்கா.. நான் சொல்லுற வாக்கு எல்லாம் பலிக்கும்" என்று சொல்ல சுபா அவளை குழப்பத்துடன் பார்த்து
"இல்லை வேணாம்மா.."
"உங்க முகத்தை பார்க்கும் போது ஏதோ பெரிய குழப்பத்துல இருக்குற மாதிரி இருக்கு. கேட்டு பாருங்க அம்மா.. புடிச்சு இருந்தா காசு கொடுங்க"
பாப்பா அந்நேரம் பீச் நோக்கி கைகாமிக்க, ஹரி அவளை கூட்டி கொண்டு பீச்சில் கால் நனைக்க கூட்டி போனான். சுபா அந்த அம்மாவிடம் "சரி சரி சொல்லுங்க.. ஆனா கண்டிப்பா உங்க மேலே நம்பிக்கை இருந்தா தான் காசு தருவேன்" என்றாள்.
"உங்க கைய காட்டுங்க" சுபா தன் கையை காமிக்க, அந்த அம்மா ஒரு கருப்பு கோலை அவள் உள்ளங்கையில் வைத்து ஏதோ கண்மூடி யோசித்தாள். சுபா அவளையே பார்த்து இருந்தாள்.
அந்த அம்மா "உங்க கைரேகையை பாத்ததில் எனக்கு சில அதிர்ச்சியான விஷயங்கள் புரிந்தது. ஆனா அதை பத்தி உங்க கிட்ட எப்படி சொல்ல ன்னு தெரியல"
சுபா "சும்மா சொல்லுங்க"
"ஹ்ம்ம் உங்களுக்கு உங்க கணவனை தவிர வேறு சில ஆண்களுடன் தொடர்பு இருக்கணும். நீங்க உங்க கணவருடன் பெத்துக்கிட்டது 2 பிள்ளைகள். அதுக்கு அப்புறம் பிறந்தது உங்க கணவரினால் இல்லை"
சுபா இதை கேட்டதும் நடுங்கி விட்டாள். அந்த அம்மா தொடர்ந்தால்
"உன்னுடைய கைரேகை பிரகாரம் உன்னோட வயசு 45 இருக்கும், அனால் உன்னோட உடல் வனப்பு 35 தான். அதனாலே உனக்கு அந்த விஷயத்துல நாட்டம் அதிகமாக இருக்கும். என்னுடைய கணிப்பு சரியாக இருந்தால், உங்களுக்கு உங்க நெருங்குண உறவினர் தான் யாரோ உங்கள் உடல் தாகத்தை தீர்த்து வைக்கிறார். இது நாள் வரை அது உங்கள் கணவனுக்கு தெரியாது"
சுபா அந்த அம்மாவை ஆச்சரியத்தில் பார்த்து கொண்டே "இது எப்படி.."
"எல்லாம் உங்க கைரேகை சொல்லுது. இன்னைக்கு கூட உங்க மனக்குழப்பத்துக்கு காரணம் உங்க நெருங்கின உறவினர். ஆனா ஒன்னு மட்டும் உறுதி. அவர் கண்டிப்பா உங்களை அடைந்தே தீருவார். அதுவும் இல்லாமல் உங்க வாழ்க்கையில் கண்டிப்பா எல்லாமே சந்தோஷமாக தான் அமையும். இந்த குழப்பங்கள் எல்லாம் வரும் போகும்."
சுபா அந்த அம்மாவை பார்த்து "போதும்.. இந்தாங்க உங்க காசு" என்று நிறுத்த பார்த்தாள்.
அந்த அம்மா "ஒன்னு மட்டும் சொல்லிடுறேன். காமம் என்பது உங்க வாழக்கையில் கடவுள் அள்ளி கொடுத்து இருக்கான். இது யாருக்கும் அமையாது. நீங்க போன ஜென்மத்தில் பட்ட கஷ்டத்துக்கு எல்லாம் சேர்த்து இந்த ஜென்மத்தில் அனுபவிக்க பிறந்து இருக்கீங்க. இனி வரும் வாழ்க்கையில் மேலும் உங்கள் சந்தோசம் இரட்டிப்பு ஆகும்."
சுபா மெல்ல "ஏன் ம்மா.. இவ்வளவு விஷயம் சொல்லிட்டீங்க. என்னோட கணவன் எப்படி இருப்பார்"
சிறிது யோசித்து விட்டு "உங்களுக்கு உங்க கணவர் மீது அளவு கடந்த மதிப்பு இருக்கு. ஆனா இப்போ கொஞ்சம் நாளா அவரோட வயது மூப்பால் முன்னே மாதிரி இல்லை. அவருக்கு உங்களோட ரகசிய உறவு கடைசி வரை தெரியாது என்று தான் உங்கள் ரேகை சொல்லுது"
சுபா மனதில் ஒரு வித ஆறுதல் புன்னகை வந்தது. அந்த அம்மாவை பார்த்து "ரொம்ப நன்றி ம்மா.. குழப்பத்தில் இருந்தேன். உங்க வார்த்தை ஒரு ஆறுதலை தந்தது." அந்த அம்மா சுபா கொடுத்த காசை வாங்கி கொண்டு அடுத்த ஆள் தேடி சென்றாள்.
ஹரி அப்போது ஸ்ரீலேகா வை கூட்டிட்டு வந்தான். அம்மாவின் முகத்தில் இருந்த ஒரு வித கடுப்பான தோற்றம் இப்போது குறைந்து இருந்ததை கவனித்தான். அப்படி என்ன அந்த குறி சொல்லுற அம்மா சொல்லி இருப்பாங்க ன்னு யோசித்தான். எதையாவது கேட்டு அம்மாவை மூட் அவுட் பண்ண கூடாது என்று இருந்தான்.
சில நிமிடங்களில் இருவரும் எழுந்து கிளம்பும் போது அங்கே ஒரு ஐஸ்கிரீம் வண்டி போனது. அதை பார்த்து சுபா "ஹரி எனக்கு ஒரு ஐஸ்கிரீம் வாங்கி தர்றியா"
உடனே அந்த வண்டியில் இருந்து ஒரு கோன் ஐஸ்கிரீம் வாங்கி கொடுத்து தன்னுடைய பைக்கை எடுத்து வந்தான். சுபா ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு கொண்டே அவன் பின்னே ஏறி அமர்ந்தாள். வரும் போது அவர்களுக்குள் இருந்த ஒரு வெறுப்பு இப்போது அவள் அருகில் அமர்ந்து இருப்பதில் இல்லை. ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு கொண்டே வண்டி ஓடும் போது சுபா ஐஸ்கிரீம் ஐ அவன் முன்னே சென்று நீட்டி "ஹரி ஒரு சிப்" என்று கேட்டாள். அவனும் சந்தோஷமாக ஒரு கடி கடிக்க பெரிய வாய் ஐஸ்கிரீம் அவன் வாயில் சென்றது. அதை பார்த்து சுபா அவன் முதுகில் ஒரு குத்து குத்தி "ஒரு சிப் தானே கொடுத்தேன். இவ்வளவு சாப்பிட்டுட்டே. எனக்கு இன்னொன்னு வாங்கி கொடு" என்று செல்லமாக சிணுங்கினாள். அவன் "ஐயோ அடிக்காதீங்க ம்மா.. நாளைக்கு வாங்கிட்டு வர்றேன்"
"எனக்கு இப்போவே வேணும்"
அப்போது போகிற வழியில் ஒரு சூப்பர் மார்க்கெட்டில் வண்டியை நிறுத்தி ஒரு பேமிலி பார் பெரிய வெண்ணிலா ஐஸ்கிரீம் வாங்கி வந்து "இந்தாங்க ம்மா. இதை பிரிட்ஜ் ல வச்சு தேவையான போது எடுத்து சாப்பிட்டுக்கோங்க" என்று சொல்லி அவளை கூட்டி கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தான்.
சுபா வந்தவுடன் சோபாவில் உக்கார்ந்தாள். கொஞ்சம் யோசனையில் மூழ்கினாள். வீட்டை விட்டு கிளம்பும் போது இருந்த மூட் இப்போது எப்படி மாறியது. எல்லாம் அந்த அம்மா சொன்ன வார்த்தை. நம் மீது ஒருத்தர் அக்கறையாக சொல்லும் வார்த்தையின் பலம் எவ்வளவு பெருசு என்று மனசுக்குள் நினைத்தாள். அந்த அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் அவள் மனதில் வந்து வந்து போனது. அவளுக்குள் சில வெக்க புன்னகை உண்டானது.
அப்போது ஹரி பாப்பாவை உள்ளே படுக்க வைத்து விட்டு வந்தான்.
மணி 9 நெருங்கி இருக்கும் போது ராஜ் வேலை முடித்து வீடு வந்தார். அதன் பிறகு மூவரும் சாப்பிட்டு விட்டு படுத்தனர். சுபா, ராஜ் சில குடும்ப விஷயங்கள் பேசி கொண்டே படுத்துவிட்டனர். அன்று இரவு சுபா நிம்மதியான உறக்கம் உறங்கினாள். எல்லா குழப்பத்துக்கு காலம் பதில் சொல்லும் என்பது உண்மை போல. நேற்று வரை குற்ற உணர்ச்சியில் இருந்த சுபா, இன்று ஒரு தாய்மை உணர்ச்சியில் நடந்ததை மறந்து இருந்தாள்.
மறுநாள் ஞாயிறு. காலை 7 மணிக்கு தான் முழித்தாள். எழுந்து அவள் குளித்து விட்டு ஒரு நயிட்டி அணிந்து பெட்ரூம் கதவை திறக்க பார்த்தாள். கதவு வெளியில் தாழிடப்பட்டு இருந்தது. உள்ளே இருந்து தட்டி பார்த்தாள். அவள் உடனே ராஜ் ஐ எழுப்பி "என்னங்க கதவு வெளியே சாத்தி இருக்கு" என்று பதட்டப்பட்டாள்.
ராஜ் எழுந்து கதவை இழுத்து பார்க்கும் போது ஹரி "அம்மா அப்பா.. டென்ஷன் ஆகாதீங்க. நான் தான் வெளியே பூட்டி இருக்கேன். ஒரு 10 நிமிஷம் இருங்க"
சுபா "டேய் கதவை திற, விளையாடாதே"
"அம்மா ப்ளீஸ் 10 நிமிஷம் தான்.. திறந்த்துடுறேன்"
சுபா ராஜிடம் "என்னங்க பண்ணுறான்"
"ஹ்ம்ம் எனக்கு மட்டும் என்ன தெரியும்" சலிப்போடு ராஜ் பாத்ரூம் சென்றார். அவரும் குளித்து விட்டு வெளியே வந்தார். சுபா அதற்குள் புடவை அணிந்து இருந்தாள். "இன்னுமா கதவை திறக்கலை"
சுபா உள்ளே இருந்து "டேய் ஹரி.. என்னடா பண்ணுரே.. இப்போ கதவை திறக்குறியா.. இல்லை அப்பாவை கதவ உடைக்க சொல்லட்டுமா"
ராஜ் "ஹேய்.. என்ன எதுக்கு வம்புல இழுக்குற. எனக்கு கதவை உடைக்கிற அளவுக்கு தெம்பு இல்லை.. ஒரு வேலை நம்ம பையன் நமக்கு ஹனிமூன் ஏற்பாடு பண்ணுறான"
"ஹையோ பேசுற பேச்ச பாரு.. இந்த வயசுல"
அப்போ தான் சுபா காலண்டர் பார்த்து.. "என்னங்க இன்னைக்கு நம்ம கல்யாண நாள். மறந்துட்டேன்"
ராஜ் "ஆமா.. நான் கூட மறந்துட்டேன்"
ஹரி கதவை திறந்தான். அப்போது சிம்பிள் பலூன் டெக்கரேஷன் செய்து இருந்தான். ஹாலின் நடு டேபிளில் ஒரு கேக். அது பக்கத்துல லேப்டாப் ல ஆதிஷ் வீடியோ காண்பெரென்ஸ் ல இருந்தான். ஹரி, ஆதிஷ் இருவரும் சேர்ந்து "ஹாப்பி அன்னிவெர்சரி அப்பா, அம்மா" என்று விஷ் பண்ணி ஒரு பார்ட்டி பட்டாசை வெடித்தான். அதில் இருந்து பேப்பர் பூக்கள் சிதறின. ராஜ் "எதுக்குடா இதெல்லாம்"
ஹரி "நான் தான் அண்ணன் கிட்ட காசு வாங்கி இந்த ஏற்பாடை செய்தேன்"
சுபா, ராஜ் இருவரும் சேர்ந்து கேக் கட் பண்ணினார். பின் இருவரும் மாறி மாறி ஊட்டி விட்டு கொண்டனர். ஹரிக்கு ஒரு வாய் ஊட்டி விட ஆதிஷ் கமெராவில் கைதட்டி ரசித்தான். சில நிமிடம் சந்தோஷமாக பேசிவிட்டு அவன் சுவிட்ச் ஆப் செய்தான்.
அதன் பிறகு ஹரி ரெண்டு giftbox எடுத்து வந்து இருவருக்கும் கொடுத்தான். ராஜ் அதை ஓபன் செய்திட ஒரு வாட்ச் இருந்தது. சுபா தன்னுடைய giftbox ஓபன் செய்தாள். அதில் ஒரு perfume spray ஒரு கைக்குட்டை யம் இருந்தது. அந்த கைக்குட்டையில் "Lot of kisses to my sweet mom" என்று பிரிண்ட் செய்து இருந்தது.
கைக்குட்டையை பார்த்ததும் சுபா அது ராஜ் கண்ணில் பட்டால் தப்பாக நினைப்பார் என்று உடனே அதை தன் சேலை இடுப்பில் சொருகி கொண்டாள். ராஜ் வாட்ச், perfume ரெண்டையும் பாத்துட்டு "தேங்க்ஸ் டா.. கல்யாணம் ஆன புதுசுல உங்க அம்மாவுக்கு நான் வாங்கி கொடுத்த மோதல் gift perfume தான்." என்று பழைய ஞாபகத்தை அசைபோட்டார்.
சுபா "ஹ்ம்ம்.. அது ஏதோ ஒண்ணுக்கும் உதவாத ப்ராண்ட். ரெண்டு தடவ தான் யூஸ் பண்ணேன் அதுக்குலே காலி ஆயிடுச்சு"
ராஜ் "அப்போ அந்த perfume போட்டு என் மடில மயங்கி கிடந்தியே"
சுபா "ஹையோ ஹையோ பையன் முன்னாடி பேசுற பேச்சா இது.. உங்களுக்கு சுத்தமா விவஸ்தையே இல்லை"
ஹரி "உங்க ஊடலை நிறுத்துங்க.. சேந்து நில்லுங்க.. ஒரு போட்டோ எடுத்துடுறேன்" சில போட்டோ எடுத்து ஆதிஷ் க்கு ஷேர் பண்ணினான்.
சுபா எழுந்து "இருங்க ப்ரேக்பாஸ்ட செஞ்சுடுறேன்" உள்ளே போக பார்த்தாள்.
ஹரி உடனே டைனிங் டேபிளை காட்டினான். அதில் ஏற்கனவே அவன் ஸ்விக்கி யில் ஆர்டர் பண்ணி காபி, இட்லி, வடை எல்லாம் அடுக்கி இருந்தான். "அம்மா இன்னைக்கு சமைக்க வேண்டாம். ஏற்கனவே ஆர்டர் பண்ணி வச்சிருக்கேன்"
"ஏண்டா.. காசை கரியாக்குறே" என்று திட்டினாலும், அவன் செய்த ஏற்பாட்டை மிகவும் ரசித்தாள். மூவரும் ஒன்றாக உக்கார்ந்து சாப்பிட்டனர். சில பேச்சு சிரிப்புகளுடன் முடிந்தது.
அப்போது ராஜ் உடை அணிந்து கிளம்பினார். சுபா "என்னங்க இன்னைக்கு ஞாயிறு அதுவும் நம்ம கல்யாண நாள்.. இன்னைக்கும் ஆபீஸ் போறீங்க"
"ஆமா சுபா.. கொஞ்சம் வேலை இருக்கு. சாயங்காலம் சீக்கிரம் வந்துடுவேன். எங்கயாவது வெளியே போகலாம்" சொல்லிட்டு அவசர அவசரமாக ராஜ் கிளம்பினார்.
சுபா கொஞ்சம் பெருமூச்சுடன் வேலைகளை பார்த்து கொண்டே ஸ்ரீலேகா வுக்கு சில உணவு கொடுத்து முடித்தாள்.
ஹரி கொஞ்சம் நேரத்தில் வந்து "அம்மா இங்கே வாங்க"
"டேய் நிறைய வேலை இருக்கு"
"அம்மா.. கொஞ்சம் நேரம்.." சுபா கைகழுவிவிட்டு வந்தாள்.. "அம்மா நான் உங்களுக்கு இன்னொரு gift பண்ணனும்னு ஆசைப்படுறேன்.. அது பொருளா இல்லை. நீங்க அப்பாவை கல்யாணம் பண்ணதுக்கு அப்புறம் எதை மிஸ் பண்ணுறீங்க"
"டேய் இப்படி கேட்டா.. என்ன சொல்ல..உங்க அப்பா, நீ, அண்ணன் தான் என்னோட உலகமா இருக்கு "
"ஹையோ அம்மா.. இந்த சினிமா டயலாக் எல்லாம் வேணாம். சொல்லுங்க..நீங்க கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி எப்படி இருந்தீங்க..யாரை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறீங்க"
சுபா கொஞ்சம் யோசிச்சிட்டு இருக்கும் போது தன்னுடைய காலேஜ் தோழி ஜென்னி ஞாபகத்துக்கு வந்தாள்.
அப்போது சுபாவின் மொபைலுக்கு ஒரு கால் வந்தது ஏதோ ஒரு தெரியாத நம்பரில் இருந்து அதை சுபா எடுத்து "ஹலோ யாரு பேசுறீங்க"
"ஹேய் சுபா.நான் தன் ஜென்னி பேசுறேன்.. உங்க வீட்டு வாசல்ல தான் இருக்கேன். கதவை திற"
சுபாவுக்கு ஒரு நிமிஷம் புரியவில்லை "ஹலோ யாரு நீங்க"
"சுபா.. கதவை திற "
சுபாவுக்கு ஒன்னும் புரியாமல் கதவை திறக்க அங்கே அவளோட காலேஜ் தோழி ஜென்னி நின்று இருந்தாள். சுபாவுக்கு அவளை பார்த்து கிட்ட தட்ட 20 வருஷத்துக்கு மேல ஆச்சு. அப்படியே உறைந்து போயிருக்க ஜென்னி "என்ன சுபா.. எப்படி இருக்கே.."
சுபா உடனே "ஹேய் ஜென்னி.. என்னடி.. எங்கே இருந்தே.. இப்போ என்ன பண்ணுரே" என்று சொல்லி அவளை உள்ளே அழைத்து வந்தாள். ஜென்னி ஹரியை பார்த்து
"ஹேய் சுபா.. ஹரி தான் என்னை இங்கே வரவைத்தான் தெரியுமா" என்றாள்.
அவளுக்கு ஆச்சரியத்துக்கும் மேல ஆச்சரியம்.. ஹரி "இருங்க மேம்.. நான் சொல்லுறேன்"
"அம்மா சில நாளுக்கு முன்னாடி உங்க காலேஜ் ஆல்பம் காமிச்சீங்க ல்ல.. அதுல இவுங்கள கவனிச்சேன். இவுங்க எங்க காலேஜ் ல மேத்ஸ் ப்ரோபெஸோர்.. அவுங்க தான் இவுங்களானு ரொம்ப யோசிச்சு ரெண்டு நாள் முன்னாடி தான் பேசினேன். அவுங்க தான் கண்பிரம் பண்ண அப்புறம் உங்களுக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க வர சொன்னேன்"
ஹரி சொன்ன பிறகு ஜென்னி "ஆமா சுபா நான் கல்யாணம் ஆகி திருச்சி க்கு போயிட்டேன். அப்புறம் கொஞ்ச நாளில் விவாகரத்து, திரும்ப படிச்சேன், அங்கே சில காலேஜ் ல வேலை பாத்துட்டு இருந்தேன். இப்போ என்னோட பொண்ணுக்கு சென்னை ல படிக்க சேர்க்கும் போது நானும் இங்கே மாறி வந்துட்டேன்" சுருக்கமாக தன்னுடைய பிளாஷ் பாக் சொன்னாள்.
ஹரி "அம்மா எப்படி என்னோட gift"
சுபாவின் முகத்தில் இருந்த சந்தோஷத்துக்கு அளவே இல்லை. "ரொம்ப ரொம்ப ரொம்ப சூப்பர்.. நான் இவளை பார்ப்பேன்னு நினைக்கவே இல்லை"
"அம்மா.. மரியாதையா சொல்லுங்க.. இவுங்க எங்க டிபார்ட்மென்ட் hod"
ஜென்னி குறுக்கிட்டு "அதெல்லாம் காலேஜ்ல.. இங்கே சுபா என்னோட காலேஜ் மேட். என்னோட பெஸ்ட் பிரென்ட்."
ஹரி "அம்மா நீங்க பேசிட்டு இருங்க.. நான் உங்களுக்கு நடுவுல எதுக்கு.. நான் ஆனந்த் வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்துடுறேன்" சிரித்து விட்டு அவன் கிளம்பினான்.
சுபாவும், ஜென்னியும் பழைய நினைவுகளை பத்தி 2 மணி நேரம் கதை பேசினார்கள். சுபாவுக்கு அளவு கடந்த சந்தோசம். ஜென்னியை மதிய உணவை தன்னுடன் சாப்பிட வற்புறுத்தினாள். ஆனால் வேறொரு நாள் வருவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.
அவள் கிளம்பும் போது மணி 1 ஆகி இருந்தது. அப்போது தான் ஹரியின் ஞாபகம் வர அவனை கால் செய்தாள். "என்னம்மா.. சந்தோஷமா"
"ஹ்ம்ம் ரொம்ப சந்தோஷம்டா.. சரி நீ எப்போ வர்றே.."
"இதோ கிளம்பிட்டேன் ம்மா.. அரை மணி நேரத்துல வந்துடுவேன்"
"ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா.."
"வெறும் தேங்க்ஸ் மட்டும் தானா" அவன் வேற ஏதோ கேக்குறான்னு யோசிக்கும் போது "அம்மா.. சாரி நான் தப்பா கேக்கலை.. எனக்கு ஒரு சின்ன ஆசை.. அம்மா சொன்னா திட்ட கூடாது"
"ஹ்ம்ம் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன். நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேண்டா.. என்னோட ஃபிரென்ட் ரொம்ப நாள் கழிச்சு மீட் பன்னதாலே"
"அம்மா.. என்னோட ஷெல்ப் ல உங்களுக்கு ஒரு டிரஸ் எடுத்து வச்சு இருக்கேன். அதை போட்டு காமிக்குறீங்களா"
ஏதோ விவகாரமான டிரஸ் இருக்கும் னு நினைத்தாள். அவன் ரூம் சென்று ஷெல்ப் இல் பார்த்தாள். ஒரு கவர் மறைத்து வைக்க பட்டு இருந்தது. அதை எடுத்து பார்த்தாள். ஒரு பிங்க் கலர் சாடின் நயிட்டி அது. வள வள என்று இருந்தது. சினிமா ல ஹீரோயின் போடுற மாதிரி இருந்தது. பிரித்து பார்த்தாள். கைப்பகுதி கொஞ்சம் ஷார்ட் ஸ்லீவ் மாதிரி இருந்தது. அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு மாதிரி கூசியது.
ஹரி போனில் "அம்மா.. அம்மா.. இருக்கீங்களா.. டிரஸ் பாத்துட்டீங்களா.."
"ஹ்ம்ம் நல்லா இருக்கு நயிட்டி.. ஆனா ரொம்ப காஸ்டலி போல"
"அதெல்லாம் இல்லைம்மா. 1000 ரூபாய் தான்"
"ஹ்ம்ம்.. நல்லா இப்போவே லேடீஸ் டிரஸ் செலக்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டே.. "
"ஹையோ அம்மா.. இன்னைக்கு நீங்க சந்தோஷமா இருக்கணும்.. அவ்வளவு தான்."
"போதும் போதும்.. உன்னோட விளக்கம்.. நீ சீக்கிரம் வா"
ஹரி ஒரு வித குதூகலத்துடன் வீட்டை நோக்கி வண்டியில் வந்து கொண்டு இருந்தான். அவன் அம்மா எப்படி இருப்பாங்கன்னு யோசித்து கொண்டே வண்டி ஓட்டினான். அப்போது அவனுக்கு அம்மாவிடம் இருந்து போன் வந்தது "ஹரி ஒரு விஷயம் மறந்துட்டேன். கொஞ்சம் பூ வாங்கிட்டு வா. மல்லிப்பூ இல்லைனா முல்லைப்பூ"
"சரிம்மா" என்று போன் வைக்கும் போது அவன் மனதில் ஒரு வித குதூகலம் வந்தது. அம்மா தன்னிடம் பூ வாங்கி வர சொன்னதை நினைத்து கொஞ்சம் உணர்ச்சி ஏற்பட்டது.
அவன் வரும் வழியில் ஒரு பூக்கடையில் நிறுத்தி 5 முழம் மல்லிப்பூ வாங்கி கொண்டு வண்டியை வேகமாக வீட்டுக்கு விட்டான்.
குதித்து கொண்டே வீட்டுக்கு வந்த ஹரி கதவை திறந்தான். அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. ராஜ் வீட்டுக்கு வந்து இருந்தார். ஹரி அவரை பார்த்ததும், தான் எதிர்பார்த்த கனவு எல்லாம் தகர்த்து நொறுங்கியது போல உணர்ந்தான். என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் உள்ளே வர அவன் கையில் இருக்கும் பூவை பாத்துட்டு இருக்கும் போது சுபா உள்ளே இருந்து வந்து "ஹரி அந்த பூவை பிரிட்ஜ் ல வச்சிடு நாளைக்கு கோயிலுக்கு போகணும்" அவள் சொன்னதும் ஹரி அப்படியே என்ன சொல்ல என்று முழித்தான். சுபாவுக்கு தான் பூ வாங்கி வந்ததாக அவன் நினைத்து இருந்தான்.
ஹரி, ராஜ் இருவருக்கும் சுபா மதிய உணவு பரிமாறினாள். ஹரி தான் நினைத்தது ஒன்று இங்கே நடந்தது வேறொன்றாக இருக்க கொஞ்சம் வருந்தினான். சுபாவும் இந்த நேரம் ராஜ் வருவார் என்று எதிர்பார்க்க வில்லை. ராஜ் ஹரியிடம் "டேய் உங்க அம்மா பொன்னியின் செல்வன் படத்துக்கு கூட்டிட்டு போக சொல்லி இருந்தா. நீ தான் ஏற்கனவே பாத்துட்டியே.. நானும் அம்மாவும் பாப்பாவும் 4 மணி ஷோ போயிட்டு வர போறோம். நீ கொஞ்சம் வீட்டை பாத்துக்குறியா"
ஹரிக்கு என்ன சொல்ல என்று புரியவில்லை.. சுபாவை பார்க்க, அவள் அவனை பார்ப்பதை தவிர்த்து கிச்சேனில் பாத்திரம் கழுவ போனாள். "சரிப்பா.. போயிட்டு வாங்க. நைட் டின்னர் சாப்பிட்டு வந்துடுவீங்களா"
"அது உங்க அம்மாவோட விருப்பம்" என்று சொல்லிவிட்டு சென்றார். ராஜ், சுபா, பாப்பா மூவரும் படத்துக்கு சென்று விட்டு டின்னர் சாப்பிட்டு விட்டு வீடு வரும் போது 8 மணி ஆனது. ஹரி வீட்டில் போரடிக்க தன்னுடைய காலேஜ் அசைன்மென்ட் செய்து முடித்தான்.
சுபா வந்தவுடன் ஒரு நயிட்டி மாத்தி விட்டு ஹரிக்கு 3 தோசை சுட்டு கொடுத்தாள். ஹரி கொஞ்சம் நேரம் அம்மா கூட தனியா பேசணும்னு நினைத்தது இன்னைக்கு நடக்கலைன்னு ஒரு வருத்தம் இருந்தாலும், அம்மா இன்னைக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது அவனுக்கு பெருசாக இருந்தது.
இருவருக்குள்ளும் தப்பு செய்த உணர்ச்சியில் பேசி கொள்ளாமல் இருந்தனர். இவ்வளவு நேரம் கூச்சம் இல்லாமல் நிர்வாணமாக இருந்த சுபா, இப்போது ஹரி தன்பின் முதுகை அப்படி வெறித்து பார்ப்பது ஒரு கூச்ச உணர்வை கொடுக்க போர்வையை எடுத்து மூடி கொண்டு எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். பாத்ரூமில் தன் புண்டை பிசுபிசுப்பை கழுவி சுத்த படுத்தி விட்டு ஒரு டவலை சுத்தி கொண்டு வெளியே வந்தாள். ஹரி அப்படியே அசந்து தூங்கி இருந்தான்.
சுபா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு, தன்னுடைய உடைகளை பொருக்கி எடுத்து கொண்டு தன்னுடைய ரூமுக்கு சென்றாள். அங்கே ஒரு புது ப்ரா, பேன்ட்டி எடுத்து போட்டு கொண்டு அதன் மேல் நயிட்டி எடுத்து அணிந்தாள். சுபா படுத்து கொஞ்சம் நேரம் புரண்டாள். தூக்கம் வரவில்லை. மணி பார்த்தால் மாலை 3:30 நெருங்கி இருந்தது. மனதில் ஆயிரம் கேள்விகள் ஓடி கொண்டு இருந்தது. நான் செய்தது தப்பா, ஹரி தப்பா நினைப்பானா, அவன் தான் கேட்டான் என்றால் எனக்கு எங்கே அறிவு போனது, இப்படி நடந்தது ஆதிசூக்கு தெரிந்தால் என்ன நினைப்பான், நான் ஏன் இப்படி மாறினேன், ஒரு அம்மா என்கின்ற ஸ்தானத்தில் இருந்து ரொம்ப கீழ்தரம் ஆகி விட்டேன், ஆதிஷுடன் நடந்தது ஒரு வித மயக்கம் என்றால் அதை இப்போது ஹரியுடன் தொடர்வது சரி தானா, இது எல்லாம் ராஜ் க்கு தெரியும் போது என்ன நடக்கும்.. இப்படி நடந்த மனப்போராட்டம் அவளை நிம்மதி இல்லாமல் ஆக்கியது.
மணி 4:30 வரை படுத்து புரண்டாள். அதுக்கு மேல் தூக்கம் வரவில்லை. எழுந்து தலையை பின்னி விட்டு கொஞ்சம் முகம் அலம்பிவிட்டு கிட்சேன் சென்று காபி போட்டாள்.
ஹரி கையடித்த களைப்பில் அடித்து போட்டது போல உறங்கினான். 5 மணி போல ஹரி விழிக்கும் போது அவன் நிர்வாணமாக படுத்து இருப்பதை உணர்ந்தான். மெல்ல எழுந்து உக்காரும் போது ரொம்ப டைர்ட் ஆக பீல் செய்தான். சோம்பல் முறித்து விட்டு அவன் நடந்ததை நினைத்து பார்த்தான். அம்மா தன் கூட இருந்தது கனவா இல்லை நிஜமா. அவனது உடம்பில் ஒரு வித நடுக்கம் தெரிந்தது. இவ்வளவு பெரிய அசிங்கத்தை பண்ணி இருக்கோம் என்று. என்ன தான் அம்மாவே ஒத்துழைத்து பண்ணி இருந்தாலும், தான் தான் ஏதோ வற்புறுத்தி செய்தது போல உணர்ந்தான். அம்மாவோட முகத்தை எப்படி பார்ப்பேன். என்று பல சிந்தனைகள்.
தான் கழட்டிய உடைகளை எடுத்து மாட்டி கொண்டு வெளியே வந்தான். அம்மா கிட்சனில் வேலை பார்த்து கொண்டு இருப்பதை பார்த்தான். மெல்ல அடிமேல் அடி எடுத்து கிட்சன் அருகே வந்தான். அவனது நிழலாடுவதை கவனித்த சுபா கண்டுக்காமல் வேலை பார்த்து கொண்டு இருந்தாள். ஹரி கிட்சன் வாசலில் நின்று கொண்டு
"அம்மா.. அம்மா.." என்று பயம் கலந்த குரலில் கூப்பிட்டான்.
அவனை கவனிக்காத மாதிரி பாலை காய்த்து காபி போட்டு கொண்டிருந்தாள்.
ஹரி மீண்டும் "அம்மா.." என்று கூப்பிடும் போது.
சுபா அவனை திரும்பி பார்த்தாள். இருவருக்குள்ளும் குற்ற உணர்ச்சி. "ஹரி ப்ளீஸ் கிட்சன் உள்ளே வராதே. நான் அழுதுடுவேன். ஒரு அம்மாவா பண்ண கூடாத விஷயத்தை பண்ணிட்டேன்"
"அம்மா ப்ளீஸ் நீங்க தப்பு பண்ணல. நான் தான் உங்கள பண்ண வச்சுட்டேன்."
"ஹரி ப்ளீஸ்.. என்னை கொஞ்சம் தனியா விடு" அவள் அப்படி சொன்னதும் ஹரி முகத்தில் மிகுந்த வருத்தத்துடன் ஹாலில் வந்து உக்கார்ந்தான். சில நிமிடங்களில் சுபா காபி போட்டு கொண்டு வந்து ஹரி முன் வைத்து விட்டு பேச வில்லை. ஹரி அவளை பார்த்து கொண்டு இருக்க சுபா "ஹரி காபி குடி" என்றாள். அவனும் நல்ல புள்ளையாக காபி எடுத்து பருகினான்.
சுபா "ஹரி கொஞ்சம் மனசு சரி இல்லை. பக்கத்துல இருக்குற கோயிலுக்கு கூட்டிட்டு போறீயா". அவன் உடனே "சரிம்மா" என்று காபி யை மடக்கெண்று குடித்து விட்டு உள்ளே சென்று உடை மாற்ற சென்றான். சுபாவும் பாத்திரங்களை கழுவிவிட்டு, ஸ்ரீலேகா வை கிளப்பி, தானும் ஒரு புடவை மாற்றி கொண்டு கிளம்பினாள். ஹரி பைக் எடுக்க சுபா ஸ்ரீலேகா வை தூக்கி கொண்டு அவன் பின்னால் அமர்ந்தாள். அவன் அமைதியாக பைக் ஒட்டிட சுபா ரோட்டினை ரசித்து கொண்டு வந்தாள்.
ஹரி கோயில் வந்ததும் இறங்கி விட மூவரும் செருப்பை விட்டு விட்டு கோயிலுனுள் சென்றனர். சுபா கொஞ்சம் குற்ற உணர்ச்சியில் சாமி கும்பிட்டாள். ஸ்ரீலேகா கொஞ்சம் விளையாடிட ஹரி அவளை புடித்து கொண்டு இருந்தான். ஒரு அரை மணிநேரம் கோயிலில் இருந்து இருப்பார்கள். பின்னர் அங்கிருந்து கிளம்பும் போது பீச் வழியாக வந்தனர். சுபா ஹரியிடம் "ஹரி கொஞ்சம் பீச் ல வண்டிய நிறுத்து காத்து வாங்கிட்டு போகலாம்" என்றாள். அவனும் பீச் பார்க்கிங் இல் வண்டியை நிறுத்தினான். சுபா பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு முன்னே நடந்தாள். ஹரி பின்னே வரும் போது சுபாவின் பின்னழகை ரசித்தான். அவள் திரும்பி பார்க்க பார்வையை திருப்பி கொண்டான்.
கொஞ்சம் நேரம் மணலில் நடந்து விட்டு, பீச்சில் கால் நனைத்து விட்டு ஒரு இடத்தில் உக்கார்ந்தனர். சுபா கடல் காற்றை ரசித்து கொண்டு இருந்தாள்.
ஹரி அவளருகே உக்கார்ந்திருக்க, ஸ்ரீலேகா அவன் மடியில் உக்கார்ந்து கொண்டு மண்ணில் இறங்க துடித்து கொண்டு இருந்தாள். அதை பார்த்து சுபா பாப்பாவிடம் "மண்ணெல்லாம் அவளை தொட விடாதே"
பாப்பாவை கொஞ்சம் தூக்கி புடிக்க பாப்பா கீழே தவ்வி மண்ணில் கைவைத்தாள். "அம்மா பாருங்க என்கிட்டே இருந்து கீழே தவ்வுறா"
சுபா லேசாக சிரித்து விட்டு "ஏண்டா ஒரு சின்ன புள்ளைய புடிச்சுக்க தெரியலையா" என்று கேட்க சுபாவின் மனது கொஞ்சம் லேசானது.
"ஹ்ம்ம் அம்மா.. இப்போ பாருங்க" என்று பாப்பாவை தூக்கி கொண்டு எழுந்து நின்றான். அப்போ அங்கே குறி சொல்லுற ஒரு அம்மா வந்து "அம்மா குறி சொல்லுறேன் கேக்குறீங்களா.. என்னோட நாக்குல லட்சுமி குடி இருக்கா.. நான் சொல்லுற வாக்கு எல்லாம் பலிக்கும்" என்று சொல்ல சுபா அவளை குழப்பத்துடன் பார்த்து
"இல்லை வேணாம்மா.."
"உங்க முகத்தை பார்க்கும் போது ஏதோ பெரிய குழப்பத்துல இருக்குற மாதிரி இருக்கு. கேட்டு பாருங்க அம்மா.. புடிச்சு இருந்தா காசு கொடுங்க"
பாப்பா அந்நேரம் பீச் நோக்கி கைகாமிக்க, ஹரி அவளை கூட்டி கொண்டு பீச்சில் கால் நனைக்க கூட்டி போனான். சுபா அந்த அம்மாவிடம் "சரி சரி சொல்லுங்க.. ஆனா கண்டிப்பா உங்க மேலே நம்பிக்கை இருந்தா தான் காசு தருவேன்" என்றாள்.
"உங்க கைய காட்டுங்க" சுபா தன் கையை காமிக்க, அந்த அம்மா ஒரு கருப்பு கோலை அவள் உள்ளங்கையில் வைத்து ஏதோ கண்மூடி யோசித்தாள். சுபா அவளையே பார்த்து இருந்தாள்.
அந்த அம்மா "உங்க கைரேகையை பாத்ததில் எனக்கு சில அதிர்ச்சியான விஷயங்கள் புரிந்தது. ஆனா அதை பத்தி உங்க கிட்ட எப்படி சொல்ல ன்னு தெரியல"
சுபா "சும்மா சொல்லுங்க"
"ஹ்ம்ம் உங்களுக்கு உங்க கணவனை தவிர வேறு சில ஆண்களுடன் தொடர்பு இருக்கணும். நீங்க உங்க கணவருடன் பெத்துக்கிட்டது 2 பிள்ளைகள். அதுக்கு அப்புறம் பிறந்தது உங்க கணவரினால் இல்லை"
சுபா இதை கேட்டதும் நடுங்கி விட்டாள். அந்த அம்மா தொடர்ந்தால்
"உன்னுடைய கைரேகை பிரகாரம் உன்னோட வயசு 45 இருக்கும், அனால் உன்னோட உடல் வனப்பு 35 தான். அதனாலே உனக்கு அந்த விஷயத்துல நாட்டம் அதிகமாக இருக்கும். என்னுடைய கணிப்பு சரியாக இருந்தால், உங்களுக்கு உங்க நெருங்குண உறவினர் தான் யாரோ உங்கள் உடல் தாகத்தை தீர்த்து வைக்கிறார். இது நாள் வரை அது உங்கள் கணவனுக்கு தெரியாது"
சுபா அந்த அம்மாவை ஆச்சரியத்தில் பார்த்து கொண்டே "இது எப்படி.."
"எல்லாம் உங்க கைரேகை சொல்லுது. இன்னைக்கு கூட உங்க மனக்குழப்பத்துக்கு காரணம் உங்க நெருங்கின உறவினர். ஆனா ஒன்னு மட்டும் உறுதி. அவர் கண்டிப்பா உங்களை அடைந்தே தீருவார். அதுவும் இல்லாமல் உங்க வாழ்க்கையில் கண்டிப்பா எல்லாமே சந்தோஷமாக தான் அமையும். இந்த குழப்பங்கள் எல்லாம் வரும் போகும்."
சுபா அந்த அம்மாவை பார்த்து "போதும்.. இந்தாங்க உங்க காசு" என்று நிறுத்த பார்த்தாள்.
அந்த அம்மா "ஒன்னு மட்டும் சொல்லிடுறேன். காமம் என்பது உங்க வாழக்கையில் கடவுள் அள்ளி கொடுத்து இருக்கான். இது யாருக்கும் அமையாது. நீங்க போன ஜென்மத்தில் பட்ட கஷ்டத்துக்கு எல்லாம் சேர்த்து இந்த ஜென்மத்தில் அனுபவிக்க பிறந்து இருக்கீங்க. இனி வரும் வாழ்க்கையில் மேலும் உங்கள் சந்தோசம் இரட்டிப்பு ஆகும்."
சுபா மெல்ல "ஏன் ம்மா.. இவ்வளவு விஷயம் சொல்லிட்டீங்க. என்னோட கணவன் எப்படி இருப்பார்"
சிறிது யோசித்து விட்டு "உங்களுக்கு உங்க கணவர் மீது அளவு கடந்த மதிப்பு இருக்கு. ஆனா இப்போ கொஞ்சம் நாளா அவரோட வயது மூப்பால் முன்னே மாதிரி இல்லை. அவருக்கு உங்களோட ரகசிய உறவு கடைசி வரை தெரியாது என்று தான் உங்கள் ரேகை சொல்லுது"
சுபா மனதில் ஒரு வித ஆறுதல் புன்னகை வந்தது. அந்த அம்மாவை பார்த்து "ரொம்ப நன்றி ம்மா.. குழப்பத்தில் இருந்தேன். உங்க வார்த்தை ஒரு ஆறுதலை தந்தது." அந்த அம்மா சுபா கொடுத்த காசை வாங்கி கொண்டு அடுத்த ஆள் தேடி சென்றாள்.
ஹரி அப்போது ஸ்ரீலேகா வை கூட்டிட்டு வந்தான். அம்மாவின் முகத்தில் இருந்த ஒரு வித கடுப்பான தோற்றம் இப்போது குறைந்து இருந்ததை கவனித்தான். அப்படி என்ன அந்த குறி சொல்லுற அம்மா சொல்லி இருப்பாங்க ன்னு யோசித்தான். எதையாவது கேட்டு அம்மாவை மூட் அவுட் பண்ண கூடாது என்று இருந்தான்.
சில நிமிடங்களில் இருவரும் எழுந்து கிளம்பும் போது அங்கே ஒரு ஐஸ்கிரீம் வண்டி போனது. அதை பார்த்து சுபா "ஹரி எனக்கு ஒரு ஐஸ்கிரீம் வாங்கி தர்றியா"
உடனே அந்த வண்டியில் இருந்து ஒரு கோன் ஐஸ்கிரீம் வாங்கி கொடுத்து தன்னுடைய பைக்கை எடுத்து வந்தான். சுபா ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு கொண்டே அவன் பின்னே ஏறி அமர்ந்தாள். வரும் போது அவர்களுக்குள் இருந்த ஒரு வெறுப்பு இப்போது அவள் அருகில் அமர்ந்து இருப்பதில் இல்லை. ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட்டு கொண்டே வண்டி ஓடும் போது சுபா ஐஸ்கிரீம் ஐ அவன் முன்னே சென்று நீட்டி "ஹரி ஒரு சிப்" என்று கேட்டாள். அவனும் சந்தோஷமாக ஒரு கடி கடிக்க பெரிய வாய் ஐஸ்கிரீம் அவன் வாயில் சென்றது. அதை பார்த்து சுபா அவன் முதுகில் ஒரு குத்து குத்தி "ஒரு சிப் தானே கொடுத்தேன். இவ்வளவு சாப்பிட்டுட்டே. எனக்கு இன்னொன்னு வாங்கி கொடு" என்று செல்லமாக சிணுங்கினாள். அவன் "ஐயோ அடிக்காதீங்க ம்மா.. நாளைக்கு வாங்கிட்டு வர்றேன்"
"எனக்கு இப்போவே வேணும்"
அப்போது போகிற வழியில் ஒரு சூப்பர் மார்க்கெட்டில் வண்டியை நிறுத்தி ஒரு பேமிலி பார் பெரிய வெண்ணிலா ஐஸ்கிரீம் வாங்கி வந்து "இந்தாங்க ம்மா. இதை பிரிட்ஜ் ல வச்சு தேவையான போது எடுத்து சாப்பிட்டுக்கோங்க" என்று சொல்லி அவளை கூட்டி கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தான்.
சுபா வந்தவுடன் சோபாவில் உக்கார்ந்தாள். கொஞ்சம் யோசனையில் மூழ்கினாள். வீட்டை விட்டு கிளம்பும் போது இருந்த மூட் இப்போது எப்படி மாறியது. எல்லாம் அந்த அம்மா சொன்ன வார்த்தை. நம் மீது ஒருத்தர் அக்கறையாக சொல்லும் வார்த்தையின் பலம் எவ்வளவு பெருசு என்று மனசுக்குள் நினைத்தாள். அந்த அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் அவள் மனதில் வந்து வந்து போனது. அவளுக்குள் சில வெக்க புன்னகை உண்டானது.
அப்போது ஹரி பாப்பாவை உள்ளே படுக்க வைத்து விட்டு வந்தான்.
மணி 9 நெருங்கி இருக்கும் போது ராஜ் வேலை முடித்து வீடு வந்தார். அதன் பிறகு மூவரும் சாப்பிட்டு விட்டு படுத்தனர். சுபா, ராஜ் சில குடும்ப விஷயங்கள் பேசி கொண்டே படுத்துவிட்டனர். அன்று இரவு சுபா நிம்மதியான உறக்கம் உறங்கினாள். எல்லா குழப்பத்துக்கு காலம் பதில் சொல்லும் என்பது உண்மை போல. நேற்று வரை குற்ற உணர்ச்சியில் இருந்த சுபா, இன்று ஒரு தாய்மை உணர்ச்சியில் நடந்ததை மறந்து இருந்தாள்.
மறுநாள் ஞாயிறு. காலை 7 மணிக்கு தான் முழித்தாள். எழுந்து அவள் குளித்து விட்டு ஒரு நயிட்டி அணிந்து பெட்ரூம் கதவை திறக்க பார்த்தாள். கதவு வெளியில் தாழிடப்பட்டு இருந்தது. உள்ளே இருந்து தட்டி பார்த்தாள். அவள் உடனே ராஜ் ஐ எழுப்பி "என்னங்க கதவு வெளியே சாத்தி இருக்கு" என்று பதட்டப்பட்டாள்.
ராஜ் எழுந்து கதவை இழுத்து பார்க்கும் போது ஹரி "அம்மா அப்பா.. டென்ஷன் ஆகாதீங்க. நான் தான் வெளியே பூட்டி இருக்கேன். ஒரு 10 நிமிஷம் இருங்க"
சுபா "டேய் கதவை திற, விளையாடாதே"
"அம்மா ப்ளீஸ் 10 நிமிஷம் தான்.. திறந்த்துடுறேன்"
சுபா ராஜிடம் "என்னங்க பண்ணுறான்"
"ஹ்ம்ம் எனக்கு மட்டும் என்ன தெரியும்" சலிப்போடு ராஜ் பாத்ரூம் சென்றார். அவரும் குளித்து விட்டு வெளியே வந்தார். சுபா அதற்குள் புடவை அணிந்து இருந்தாள். "இன்னுமா கதவை திறக்கலை"
சுபா உள்ளே இருந்து "டேய் ஹரி.. என்னடா பண்ணுரே.. இப்போ கதவை திறக்குறியா.. இல்லை அப்பாவை கதவ உடைக்க சொல்லட்டுமா"
ராஜ் "ஹேய்.. என்ன எதுக்கு வம்புல இழுக்குற. எனக்கு கதவை உடைக்கிற அளவுக்கு தெம்பு இல்லை.. ஒரு வேலை நம்ம பையன் நமக்கு ஹனிமூன் ஏற்பாடு பண்ணுறான"
"ஹையோ பேசுற பேச்ச பாரு.. இந்த வயசுல"
அப்போ தான் சுபா காலண்டர் பார்த்து.. "என்னங்க இன்னைக்கு நம்ம கல்யாண நாள். மறந்துட்டேன்"
ராஜ் "ஆமா.. நான் கூட மறந்துட்டேன்"
ஹரி கதவை திறந்தான். அப்போது சிம்பிள் பலூன் டெக்கரேஷன் செய்து இருந்தான். ஹாலின் நடு டேபிளில் ஒரு கேக். அது பக்கத்துல லேப்டாப் ல ஆதிஷ் வீடியோ காண்பெரென்ஸ் ல இருந்தான். ஹரி, ஆதிஷ் இருவரும் சேர்ந்து "ஹாப்பி அன்னிவெர்சரி அப்பா, அம்மா" என்று விஷ் பண்ணி ஒரு பார்ட்டி பட்டாசை வெடித்தான். அதில் இருந்து பேப்பர் பூக்கள் சிதறின. ராஜ் "எதுக்குடா இதெல்லாம்"
ஹரி "நான் தான் அண்ணன் கிட்ட காசு வாங்கி இந்த ஏற்பாடை செய்தேன்"
சுபா, ராஜ் இருவரும் சேர்ந்து கேக் கட் பண்ணினார். பின் இருவரும் மாறி மாறி ஊட்டி விட்டு கொண்டனர். ஹரிக்கு ஒரு வாய் ஊட்டி விட ஆதிஷ் கமெராவில் கைதட்டி ரசித்தான். சில நிமிடம் சந்தோஷமாக பேசிவிட்டு அவன் சுவிட்ச் ஆப் செய்தான்.
அதன் பிறகு ஹரி ரெண்டு giftbox எடுத்து வந்து இருவருக்கும் கொடுத்தான். ராஜ் அதை ஓபன் செய்திட ஒரு வாட்ச் இருந்தது. சுபா தன்னுடைய giftbox ஓபன் செய்தாள். அதில் ஒரு perfume spray ஒரு கைக்குட்டை யம் இருந்தது. அந்த கைக்குட்டையில் "Lot of kisses to my sweet mom" என்று பிரிண்ட் செய்து இருந்தது.
கைக்குட்டையை பார்த்ததும் சுபா அது ராஜ் கண்ணில் பட்டால் தப்பாக நினைப்பார் என்று உடனே அதை தன் சேலை இடுப்பில் சொருகி கொண்டாள். ராஜ் வாட்ச், perfume ரெண்டையும் பாத்துட்டு "தேங்க்ஸ் டா.. கல்யாணம் ஆன புதுசுல உங்க அம்மாவுக்கு நான் வாங்கி கொடுத்த மோதல் gift perfume தான்." என்று பழைய ஞாபகத்தை அசைபோட்டார்.
சுபா "ஹ்ம்ம்.. அது ஏதோ ஒண்ணுக்கும் உதவாத ப்ராண்ட். ரெண்டு தடவ தான் யூஸ் பண்ணேன் அதுக்குலே காலி ஆயிடுச்சு"
ராஜ் "அப்போ அந்த perfume போட்டு என் மடில மயங்கி கிடந்தியே"
சுபா "ஹையோ ஹையோ பையன் முன்னாடி பேசுற பேச்சா இது.. உங்களுக்கு சுத்தமா விவஸ்தையே இல்லை"
ஹரி "உங்க ஊடலை நிறுத்துங்க.. சேந்து நில்லுங்க.. ஒரு போட்டோ எடுத்துடுறேன்" சில போட்டோ எடுத்து ஆதிஷ் க்கு ஷேர் பண்ணினான்.
சுபா எழுந்து "இருங்க ப்ரேக்பாஸ்ட செஞ்சுடுறேன்" உள்ளே போக பார்த்தாள்.
ஹரி உடனே டைனிங் டேபிளை காட்டினான். அதில் ஏற்கனவே அவன் ஸ்விக்கி யில் ஆர்டர் பண்ணி காபி, இட்லி, வடை எல்லாம் அடுக்கி இருந்தான். "அம்மா இன்னைக்கு சமைக்க வேண்டாம். ஏற்கனவே ஆர்டர் பண்ணி வச்சிருக்கேன்"
"ஏண்டா.. காசை கரியாக்குறே" என்று திட்டினாலும், அவன் செய்த ஏற்பாட்டை மிகவும் ரசித்தாள். மூவரும் ஒன்றாக உக்கார்ந்து சாப்பிட்டனர். சில பேச்சு சிரிப்புகளுடன் முடிந்தது.
அப்போது ராஜ் உடை அணிந்து கிளம்பினார். சுபா "என்னங்க இன்னைக்கு ஞாயிறு அதுவும் நம்ம கல்யாண நாள்.. இன்னைக்கும் ஆபீஸ் போறீங்க"
"ஆமா சுபா.. கொஞ்சம் வேலை இருக்கு. சாயங்காலம் சீக்கிரம் வந்துடுவேன். எங்கயாவது வெளியே போகலாம்" சொல்லிட்டு அவசர அவசரமாக ராஜ் கிளம்பினார்.
சுபா கொஞ்சம் பெருமூச்சுடன் வேலைகளை பார்த்து கொண்டே ஸ்ரீலேகா வுக்கு சில உணவு கொடுத்து முடித்தாள்.
ஹரி கொஞ்சம் நேரத்தில் வந்து "அம்மா இங்கே வாங்க"
"டேய் நிறைய வேலை இருக்கு"
"அம்மா.. கொஞ்சம் நேரம்.." சுபா கைகழுவிவிட்டு வந்தாள்.. "அம்மா நான் உங்களுக்கு இன்னொரு gift பண்ணனும்னு ஆசைப்படுறேன்.. அது பொருளா இல்லை. நீங்க அப்பாவை கல்யாணம் பண்ணதுக்கு அப்புறம் எதை மிஸ் பண்ணுறீங்க"
"டேய் இப்படி கேட்டா.. என்ன சொல்ல..உங்க அப்பா, நீ, அண்ணன் தான் என்னோட உலகமா இருக்கு "
"ஹையோ அம்மா.. இந்த சினிமா டயலாக் எல்லாம் வேணாம். சொல்லுங்க..நீங்க கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி எப்படி இருந்தீங்க..யாரை ரொம்ப மிஸ் பண்ணுறீங்க"
சுபா கொஞ்சம் யோசிச்சிட்டு இருக்கும் போது தன்னுடைய காலேஜ் தோழி ஜென்னி ஞாபகத்துக்கு வந்தாள்.
அப்போது சுபாவின் மொபைலுக்கு ஒரு கால் வந்தது ஏதோ ஒரு தெரியாத நம்பரில் இருந்து அதை சுபா எடுத்து "ஹலோ யாரு பேசுறீங்க"
"ஹேய் சுபா.நான் தன் ஜென்னி பேசுறேன்.. உங்க வீட்டு வாசல்ல தான் இருக்கேன். கதவை திற"
சுபாவுக்கு ஒரு நிமிஷம் புரியவில்லை "ஹலோ யாரு நீங்க"
"சுபா.. கதவை திற "
சுபாவுக்கு ஒன்னும் புரியாமல் கதவை திறக்க அங்கே அவளோட காலேஜ் தோழி ஜென்னி நின்று இருந்தாள். சுபாவுக்கு அவளை பார்த்து கிட்ட தட்ட 20 வருஷத்துக்கு மேல ஆச்சு. அப்படியே உறைந்து போயிருக்க ஜென்னி "என்ன சுபா.. எப்படி இருக்கே.."
சுபா உடனே "ஹேய் ஜென்னி.. என்னடி.. எங்கே இருந்தே.. இப்போ என்ன பண்ணுரே" என்று சொல்லி அவளை உள்ளே அழைத்து வந்தாள். ஜென்னி ஹரியை பார்த்து
"ஹேய் சுபா.. ஹரி தான் என்னை இங்கே வரவைத்தான் தெரியுமா" என்றாள்.
அவளுக்கு ஆச்சரியத்துக்கும் மேல ஆச்சரியம்.. ஹரி "இருங்க மேம்.. நான் சொல்லுறேன்"
"அம்மா சில நாளுக்கு முன்னாடி உங்க காலேஜ் ஆல்பம் காமிச்சீங்க ல்ல.. அதுல இவுங்கள கவனிச்சேன். இவுங்க எங்க காலேஜ் ல மேத்ஸ் ப்ரோபெஸோர்.. அவுங்க தான் இவுங்களானு ரொம்ப யோசிச்சு ரெண்டு நாள் முன்னாடி தான் பேசினேன். அவுங்க தான் கண்பிரம் பண்ண அப்புறம் உங்களுக்கு சர்ப்ரைஸ் கொடுக்க வர சொன்னேன்"
ஹரி சொன்ன பிறகு ஜென்னி "ஆமா சுபா நான் கல்யாணம் ஆகி திருச்சி க்கு போயிட்டேன். அப்புறம் கொஞ்ச நாளில் விவாகரத்து, திரும்ப படிச்சேன், அங்கே சில காலேஜ் ல வேலை பாத்துட்டு இருந்தேன். இப்போ என்னோட பொண்ணுக்கு சென்னை ல படிக்க சேர்க்கும் போது நானும் இங்கே மாறி வந்துட்டேன்" சுருக்கமாக தன்னுடைய பிளாஷ் பாக் சொன்னாள்.
ஹரி "அம்மா எப்படி என்னோட gift"
சுபாவின் முகத்தில் இருந்த சந்தோஷத்துக்கு அளவே இல்லை. "ரொம்ப ரொம்ப ரொம்ப சூப்பர்.. நான் இவளை பார்ப்பேன்னு நினைக்கவே இல்லை"
"அம்மா.. மரியாதையா சொல்லுங்க.. இவுங்க எங்க டிபார்ட்மென்ட் hod"
ஜென்னி குறுக்கிட்டு "அதெல்லாம் காலேஜ்ல.. இங்கே சுபா என்னோட காலேஜ் மேட். என்னோட பெஸ்ட் பிரென்ட்."
ஹரி "அம்மா நீங்க பேசிட்டு இருங்க.. நான் உங்களுக்கு நடுவுல எதுக்கு.. நான் ஆனந்த் வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்துடுறேன்" சிரித்து விட்டு அவன் கிளம்பினான்.
சுபாவும், ஜென்னியும் பழைய நினைவுகளை பத்தி 2 மணி நேரம் கதை பேசினார்கள். சுபாவுக்கு அளவு கடந்த சந்தோசம். ஜென்னியை மதிய உணவை தன்னுடன் சாப்பிட வற்புறுத்தினாள். ஆனால் வேறொரு நாள் வருவதாக சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.
அவள் கிளம்பும் போது மணி 1 ஆகி இருந்தது. அப்போது தான் ஹரியின் ஞாபகம் வர அவனை கால் செய்தாள். "என்னம்மா.. சந்தோஷமா"
"ஹ்ம்ம் ரொம்ப சந்தோஷம்டா.. சரி நீ எப்போ வர்றே.."
"இதோ கிளம்பிட்டேன் ம்மா.. அரை மணி நேரத்துல வந்துடுவேன்"
"ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ் டா.."
"வெறும் தேங்க்ஸ் மட்டும் தானா" அவன் வேற ஏதோ கேக்குறான்னு யோசிக்கும் போது "அம்மா.. சாரி நான் தப்பா கேக்கலை.. எனக்கு ஒரு சின்ன ஆசை.. அம்மா சொன்னா திட்ட கூடாது"
"ஹ்ம்ம் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன். நான் ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கேண்டா.. என்னோட ஃபிரென்ட் ரொம்ப நாள் கழிச்சு மீட் பன்னதாலே"
"அம்மா.. என்னோட ஷெல்ப் ல உங்களுக்கு ஒரு டிரஸ் எடுத்து வச்சு இருக்கேன். அதை போட்டு காமிக்குறீங்களா"
ஏதோ விவகாரமான டிரஸ் இருக்கும் னு நினைத்தாள். அவன் ரூம் சென்று ஷெல்ப் இல் பார்த்தாள். ஒரு கவர் மறைத்து வைக்க பட்டு இருந்தது. அதை எடுத்து பார்த்தாள். ஒரு பிங்க் கலர் சாடின் நயிட்டி அது. வள வள என்று இருந்தது. சினிமா ல ஹீரோயின் போடுற மாதிரி இருந்தது. பிரித்து பார்த்தாள். கைப்பகுதி கொஞ்சம் ஷார்ட் ஸ்லீவ் மாதிரி இருந்தது. அதை தொட்டு பார்க்க ஒரு மாதிரி கூசியது.
ஹரி போனில் "அம்மா.. அம்மா.. இருக்கீங்களா.. டிரஸ் பாத்துட்டீங்களா.."
"ஹ்ம்ம் நல்லா இருக்கு நயிட்டி.. ஆனா ரொம்ப காஸ்டலி போல"
"அதெல்லாம் இல்லைம்மா. 1000 ரூபாய் தான்"
"ஹ்ம்ம்.. நல்லா இப்போவே லேடீஸ் டிரஸ் செலக்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டே.. "
"ஹையோ அம்மா.. இன்னைக்கு நீங்க சந்தோஷமா இருக்கணும்.. அவ்வளவு தான்."
"போதும் போதும்.. உன்னோட விளக்கம்.. நீ சீக்கிரம் வா"
ஹரி ஒரு வித குதூகலத்துடன் வீட்டை நோக்கி வண்டியில் வந்து கொண்டு இருந்தான். அவன் அம்மா எப்படி இருப்பாங்கன்னு யோசித்து கொண்டே வண்டி ஓட்டினான். அப்போது அவனுக்கு அம்மாவிடம் இருந்து போன் வந்தது "ஹரி ஒரு விஷயம் மறந்துட்டேன். கொஞ்சம் பூ வாங்கிட்டு வா. மல்லிப்பூ இல்லைனா முல்லைப்பூ"
"சரிம்மா" என்று போன் வைக்கும் போது அவன் மனதில் ஒரு வித குதூகலம் வந்தது. அம்மா தன்னிடம் பூ வாங்கி வர சொன்னதை நினைத்து கொஞ்சம் உணர்ச்சி ஏற்பட்டது.
அவன் வரும் வழியில் ஒரு பூக்கடையில் நிறுத்தி 5 முழம் மல்லிப்பூ வாங்கி கொண்டு வண்டியை வேகமாக வீட்டுக்கு விட்டான்.
குதித்து கொண்டே வீட்டுக்கு வந்த ஹரி கதவை திறந்தான். அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. ராஜ் வீட்டுக்கு வந்து இருந்தார். ஹரி அவரை பார்த்ததும், தான் எதிர்பார்த்த கனவு எல்லாம் தகர்த்து நொறுங்கியது போல உணர்ந்தான். என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் உள்ளே வர அவன் கையில் இருக்கும் பூவை பாத்துட்டு இருக்கும் போது சுபா உள்ளே இருந்து வந்து "ஹரி அந்த பூவை பிரிட்ஜ் ல வச்சிடு நாளைக்கு கோயிலுக்கு போகணும்" அவள் சொன்னதும் ஹரி அப்படியே என்ன சொல்ல என்று முழித்தான். சுபாவுக்கு தான் பூ வாங்கி வந்ததாக அவன் நினைத்து இருந்தான்.
ஹரி, ராஜ் இருவருக்கும் சுபா மதிய உணவு பரிமாறினாள். ஹரி தான் நினைத்தது ஒன்று இங்கே நடந்தது வேறொன்றாக இருக்க கொஞ்சம் வருந்தினான். சுபாவும் இந்த நேரம் ராஜ் வருவார் என்று எதிர்பார்க்க வில்லை. ராஜ் ஹரியிடம் "டேய் உங்க அம்மா பொன்னியின் செல்வன் படத்துக்கு கூட்டிட்டு போக சொல்லி இருந்தா. நீ தான் ஏற்கனவே பாத்துட்டியே.. நானும் அம்மாவும் பாப்பாவும் 4 மணி ஷோ போயிட்டு வர போறோம். நீ கொஞ்சம் வீட்டை பாத்துக்குறியா"
ஹரிக்கு என்ன சொல்ல என்று புரியவில்லை.. சுபாவை பார்க்க, அவள் அவனை பார்ப்பதை தவிர்த்து கிச்சேனில் பாத்திரம் கழுவ போனாள். "சரிப்பா.. போயிட்டு வாங்க. நைட் டின்னர் சாப்பிட்டு வந்துடுவீங்களா"
"அது உங்க அம்மாவோட விருப்பம்" என்று சொல்லிவிட்டு சென்றார். ராஜ், சுபா, பாப்பா மூவரும் படத்துக்கு சென்று விட்டு டின்னர் சாப்பிட்டு விட்டு வீடு வரும் போது 8 மணி ஆனது. ஹரி வீட்டில் போரடிக்க தன்னுடைய காலேஜ் அசைன்மென்ட் செய்து முடித்தான்.
சுபா வந்தவுடன் ஒரு நயிட்டி மாத்தி விட்டு ஹரிக்கு 3 தோசை சுட்டு கொடுத்தாள். ஹரி கொஞ்சம் நேரம் அம்மா கூட தனியா பேசணும்னு நினைத்தது இன்னைக்கு நடக்கலைன்னு ஒரு வருத்தம் இருந்தாலும், அம்மா இன்னைக்கு சந்தோஷமாக இருந்தது அவனுக்கு பெருசாக இருந்தது.
- Next page: Chapter 55
- Previous page: Chapter 53
