Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

డైరెక్టుగా అమలాపురం వెళ్ళే బస్సు రద్దవ్వడంతో కాకినాడ వెళ్ళే బస్ ఎక్కాడతను.

దసరా పండగ సెలవులు అయిపోవడంతో తిరిగి వూర్లకి పోయేవాళ్ళతో బస్సు కిటకిటలాడుతూవుంది. సీటుదొరక్కపోవడంతో బాగా వెనక్కిపోయి నించున్నాడు శిరీష్. అక్కడ FMలో "గాల్లో తేలినట్టుందే..." సాంగ్ ప్లే అవుతుంది. అతని మనసు కూడా ప్రస్తుతం గాల్లో తేలిపోతున్నది.
తన తొమ్మిదేళ్ళ సర్వీసులో మొదటిసారిగా ఓ గర్ల్స్ స్కూ'ల్ కి అతనిని బదిలీ చేసారు. అదీ అమలాపురంలోని రూరల్ ఏరియాకి.
పోకిరీ సినిమాలో అన్నట్టు 'అమలాపురంలో అమ్మాయిలు బావుంటారటగా..!' అన్న డైలాగ్ గుర్తుకొచ్చి నవ్వుకుంటూ మెల్లగా కళ్ళుమూసుకున్నాడు.

ఇక శిరీష్ గురించి చెప్పాలంటే, ఆరడుగుల అందగాడు. ఉంగరాల జుట్టు. కసరత్తు చేయడం వల్ల ఏర్పడిన తీరయిన ఆకృతి. అలాగే, గుండ్రని మోము కలిగి వున్నాడు.
32 ఏండ్లు దాటినా అతనింకా బ్రహ్మచారే. అలాగని అతనికి ఏ శారీరిక లోపమో ఉందనుకుంటే మీరు పప్పులో కాళేసినట్టే..!
ఎందుకంటే పెళ్ళైనవారు కానివారు అనే తేడా లేకుండా ఆడవాళ్లు అందరూ అతని వర్చస్సుకి తలొగ్గి వొళ్ళో వాలిపోతుంటారు. కేవలం చూపులతోనే కైపెక్కించగల సమర్థుడు. అందాలను అన్వేషించి అస్వాదించడం అతని నైజం. ఇంతకుముందు అతను పనిచేసిన స్కూ'లులో కూడా చాలామంది మేడంలకు స్వర్గసుఖాలను అందించాడు.
అందరితో మంచిగా ఉంటూ క్రమశిక్షణ కల్గిన టీచరుగా శిరీష్ కి మంచి పేరుంది. తెరవెనుక మాత్రం, అతను మొగ్గలనుండి మకరందాన్ని త్రాగే తుమ్మెదలాంటి వాడు. అవును... మొగ్గలనుండే!
పువ్వుల నుండి కాదు (కన్నె) మొగ్గలను తొలిచి వాటినుంచి మధువుని జుర్రుకోవడాన్ని శిరీష్ ఇష్టపడతాడు. ఐతే, అతనికి ఆ అవకాశం చాలా కాలంగా దొరకట్లేదు. ఇప్పటివరకు బాయ్స్ స్కూ'ళ్ళో
పనిచేయడం వల్ల అడపాదడపా చిన్న చిన్న చిలక్కొట్టుళ్లు తప్ప, అతనికి పెద్దగా రాలింది ఏమీలేదు. ఇన్నేళ్ళకి ఇలా తనకి అదృష్టం తలుపుతట్టడంతో శిరీష్ కి కాళ్ళు నేలమీద నిలవడం లేదు. ఎట్టకేలకి అతని ఎదురుచూపులు ఫలించనున్నాయి...!
అప్పుడే... ఎవరో ముందునుంచి తగలడంతో కళ్ళు తెరిచి చూశాడు శిరీష్.
ఓ 26-27 ఏళ్ళ యువతి వెనుకభాగం అతని ముందుభాగానికి తగిలింది. అతను వెంటనే ఆమెవైపు చూడగా ఆమె ఇలా అంది, "సారీయండి! ముందునుంచి తోస్తున్నారు." నిజమే, జనం బాగా నిండిపోయారు.
"It's Ok!" అంటూ చిన్నగా నవ్వి, ఆమెవైపు తన దృష్టిని కేంద్రీకరించాడు. ఆమె ముఖము చిన్నగా, కోలగావుంది. వెనకనుంచి ఆమె ఒంపులు బాగా కనిపిస్తున్నాయి. చూట్టానికి బాగా చదువుకుని, పధ్ధతిగా మూస్తాబవ్వడం తెలిసిన మనిషిగా అనిపిస్తుంది. ఆమె ఛాయ మరీ తెల్లగా లేకపోయినప్పటికీ, యవ్వనపు పరిమళాలను వెదజల్లుతూ అతన్ని ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తూవుంది.
చూడబోతే, ఆమె పరిస్థితి కూడా ఇంచుమించుగా అతనిలాగే ఉన్నట్లు తోస్తుంది. ఆమె కూడా శిరీష్ కి ఆకర్షితురాలయినట్లు, సైడుకి తిరిగి ఓరకంట అతన్ని చూడసాగింది.
అప్పుడే డ్రైవర్ సడెన్ బ్రేక్ వేయడంతో శిరీష్ ఆమెను గట్టిగా ఢీ కొట్టాడు. ఆ దెబ్బకి ఆమె ముందుకు తూలిపడిపోతుండగా ఆమెని పట్టుకున్నాడు.
ఇది నిజంగా అతని భాగ్యమని అనాలో, ఇంకేమనాలో తెలీదుగానీ, ఆమె కుడి స్తనం అతని చేతుల్లో పడింది. వెంటనే తన చేతిని వెనక్కి తీసుకుని ఆమెకు సారీ చెప్పాడు.
ఆమె ఏమీ బదులివ్వాలో తెలియక మౌనంగా నిల్చుంది.
ఐతే, ఆమె మనసులో ఏమనుకుందో అమెకే తెలుసు. 'ఆహ్... ఏం పట్టు..!'
అతను ఒక్కసారి పట్టుకోగానే కరెంట్ షాక్ కొట్టినట్టయింది ఆమెకి. కింద తడి మొదలయింది. సిగ్గుతో బుగ్గలు ఎరుపెక్కి పెదాలు కంపించసాగాయి. గొంతు ఎండిపోయింది.
అటు శిరీష్ కి ఆమె ఇంకా ఎవరూ తెరవని పుస్తకమని అర్ధమైంది. అలాకాకపోయుంటే ఆమె శరీరం ఇంత సున్నితంగా ఉండేది కాదు.
శిరీష్: హాయ్! నా పేరు శిరీష్. మీ పేరు..—?
ఆమె అతని వైపు తిరిగి, "అంజలి అండి," అంది చిన్నగా.
శిరీష్: పేరు చాలా బావుంది. ఎక్కడివరకు మీ ప్రయాణం?
అంజలి: కాకినాడ. అక్కడ్నించి మళ్ళా అమలాపురం వెళ్ళాలి...
శిరీష్: అమలాపురం—?
అంజలి: హ్మ్.. అవును... అక్కడ రూరల్ ఏరియాలోని బాలికల స్కూ'ల్ లో ప్రిన్సిపాల్ గా పనిచేస్తున్నాను.

అది వినగానే శిరీష్ అవాక్కయ్యాడు.

'తనకు ఈ పేరే చెప్పారు... ప్రిన్సిపాల్ అని.... ఈమేనా..?!?'

కొద్దిసేపు ఆలోచించాక తన గురించి ఇంక వివరాలేమీ ఆమెకు చెప్పకూడదని నిర్ణయించుకున్నాడు.

ఈ కలయిక భలే విచిత్రమైనది.!

అంజలిని ఎప్పుడయితే పట్టుకున్నాడో అప్పుడే అనుకున్నాడు తనకి ఈ ప్రయాణంలో మాంఛి టైంపాస్ ఐటెమ్ దొరికిందని.!

మెల్లగా బస్సులో రద్దీ తగ్గుతూ వచ్చింది. అంజలి అప్పుడప్పుడు అతనివైపుకి తిరిగి సన్నగా నవ్వుబాణాలను విసిరేది.

అప్పుడే అంజలి దగ్గరున్న ఒక సీటు ఖాళీ అయ్యింది. ఐతే, ఆమె అక్కడ కూర్చోకుండా ఓ ముసలతన్ని అక్కడ కూర్చోనిచ్చింది.

ఆనక, శిరీష్ తల దించుకుని వుండటాన్ని గమనించి,

"ఏంటో.... దీర్ఘాలోచనలో ఉన్నట్టున్నారు.?" అని అడిగిందతన్ని.

శిరీష్: (చప్పున తలెత్తి ఆమె కళ్ళలోకి సూటిగా చూస్తూ) అఁ... అదే.. మీరింకా పెళ్ళి ఎందుకు చేసుకోలేదా అని ఆలోచిస్తున్నాను.

అంజలి కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో విప్పారాయి. అదే సమయంలో ఆమె ముఖంలో కొంత ఆవేదనని అతను గమనించాడు.

అంజలి: అఁ... మీకెలా...మ్—?

శిరీష్: (నవ్వుతూ) తెలిసిందనా...? బహుశా... మ్మ్.. ఘనీభవించేలా చేసే... మీలోని ఆకర్షణాశక్తిని బట్టీ అలా అనిపించింది లెండి. నిజం చెప్పాలంటే నాక్కూడా పెళ్ళికాలేదు. కానీ, ఏదో లోకం చూసిన అనుభవం. అంతే!

అంజలి: (అర్ధంకాక కనుబొమలు ముడేస్తూ) అంటే...?

శిరీష్: మ్.. వదిలెయ్యండి.. అయినా ఇంత చిన్న వయసులోనే మీరు ప్రిన్సిపాల్ అయ్యారంటే నమ్మబుద్ధి కావటం లేదు సుమీ... ఆ కిటుకేంటో కాస్త మాకూడా చెప్పొచ్చుగా!

అంజలి: (ఓసారి నవ్వి) ఏ కిటుకూ లేదు. కొన్నిసార్లు అలా జరుగుతూ వుంటుంది. రెండేళ్ళ క్రితమే నన్ను డైరెక్టుగా ప్రమోట్ చేసారు.

శిరీష్: ఓహో...!

అలా మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ అంజలి ఆమెకు తల తిరుతున్నట్లుగా, ఏదో వికారంగా వున్నదని శిరీష్ తో చెప్పి, పక్కనున్న రాడ్ కి తలను ఆన్చి కనురెప్పలు వాల్చింది.

శిరీష్ ఎందుకైనా మంచిదని కిటికీ ప్రక్కన కూర్చున్న ఒకతన్ని లేపి అంజలిని అక్కడ కూర్చోమన్నాడు.

అంజలి అక్కడ కూర్చొంది గానీ, శిరీష్ వైపు బెంగగా చూసింది. అదేంటో అతన్నుంచి కొంచెం దూరంగా వుండేసరికి మనసులో అదోలా వుందామెకు. అదృష్టవశాత్తూ, మరికాసేపటికి ఆమె పక్కసీట్ ఖాళీ అవ్వడంతో శిరీష్ ని కూర్చోమన్నట్లుగా సైగ చేసింది. అతను కూర్చున్నాడు.

అంజలి ముఖము పై నవ్వు విరిసింది. నిశ్చింతగా తన కళ్ళను మూసుకుని తలని ప్రక్కకు వాల్చి అతని భుజానికి ఆన్చింది. ఆ క్షణం ఆమె ముఖంలో విరిసిన సన్నని వెలుగురేఖ అతని దృష్టిని దాటిపోలేదు. అతనికి అర్ధమైంది ఈ చిలక తొందరగానే చిక్కేలావుందని.

మెల్లగా ఆమె తలపై చేయివేసి చిన్నగా నిమరసాగాడు. ఆమె అతని భుజం మీద నుంచి ఛాతీ మీదకు, అట్నుంచి అతని వొడిలోకి జారింది.

అయితే, ఈ చర్య శిరీష్ సహనానికి పరీక్ష పెట్టింది. పేంట్లోవున్న తన ఆయుధం అప్పుడే మెల్లగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటోంది. అటు అంజలి కూడా అది గమనించింది. నిద్రలోవున్నట్టుగానే తన కుడిచేతిని తలకింద పెట్టుకుని పడుకుంది. ఇప్పుడు అతను గట్టిపడటం ఆమెకు బాగా తెలుస్తున్నది. ఇదంతా ఆమెకు ఓ కొత్త అనుభవం. నెమ్మదిగా ఆమె బుగ్గలు ఎర్రబడ్డాయి. ఊపిరిలో వేగం పెరిగింది. ఒళ్ళంతా సన్నని సెగ మొదలయింది.

అప్పటివరకు ఆమెలో నిద్రానమైయున్న సెక్స్ భావనలను శిరీష్ మేల్కొల్పుతుంటే... ఎందుకో తన మనసు అదుపు తప్పుతోంది. అతను తనకి అస్సలు పరిచయంలేని వాడు... కలసి మహా అయితే 2-3 గంటలు అయ్యివుంటుందేమో.. మరేమిటిదంతా?!?

ఆమె ఇలా అంతర్మధనంలో ఉండగా బస్సుని భోజనాలకోసం ఆపారు.

అంజలి నిద్రపోతున్నట్లు నటిస్తోందని తెలుసుకోలేనంత అమాయకుడేం కాదు శిరీష్.

అయినా బస్సు ఆగగానే ఆమెను లేపడానికి ప్రయత్నించాడు. నిద్రపోయేవాళ్ళను లేపగలంగానీ... నిద్ర నటించేవాళ్ళను ఏం లేపగలం. అయినా, ఓ 3-4 సార్లు తనను కదిపాక అంజలి ఇక తప్పదన్నట్టుగా లేచి ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ శిరీష్ ని చూసి, "ఒహ్...! సారీయండి," అంది.

శిరీష్: అరే... సారీ చెప్పేంత మేటర్ ఏమైందిప్పుడు...! కాకపోతే...ఒకటి..—

అంజలి: ఏంటి?

శిరీష్: మ్... మీ వల్ల నాలో కొన్ని స్పం-ద-నలు— అ..హ...(నవ్వేస్తూ) అద్..దే.. నేనోసారి అలా కాస్త ప్రకృతిని పలకరించి వస్తాను. ఆ.. అలాగే, వచ్చేటప్పుడు మీకు తినటానికి ఏదైనా తెస్తాను.

అంటూ ఆమె సమాధానం కోసం ఎదురుచూడకుండా బస్సు దిగిపోయాడు.

అంజలి ఇబ్బందిగా అటు ఇటు కదిలింది. అతను ప్రక్కన లేకపోయినా... అతని చురుకు చూపులు, చలాకీ మాటలు, చిలిపి నవ్వులూ తన మనసుపొరలో నిక్షిప్తమై కనుపాపల వెనుక పదేపదే ఆడుతున్నాయి. ముఖ్యంగా అతని.... హుఫ్!! అది గుర్తుకురాగానే ఒక్కసారిగా యద బరువెక్కినట్లు అన్పించి గుండెలమీద చెయ్యేసుకుని భారంగా ఊపిరి తీసుకుందామె.

ఇటువంటి మగాడిని చూస్తే మనసు చలించడం సహజం. కానీ, అతనితో మరీ ఇంత సన్నిహితంగా మెలిగే తెగింపు తనకెలా వచ్చింది.? ఇంత చొరవగా తను అతని ఒళ్ళో ఎలా పడుకుంది? తను ఒక ప్రిన్సిపాల్...! కానీ, అతను పక్కనుంటే తనని తాను మరచిపోతోంది. తనలోని ఆడతనం మాత్రమే తనకు గుర్తుకొస్తుంది. మనసు హాయిగా గాల్లో విహరిస్తున్నది. అసలేమవుతోంది తనకు?

ఈ ప్రయాణం అసలు ఎప్పటికీ ముగిసిపోకపోతే ఎంత బాగుంటుందో... అన్పిస్తోంది. ఇటువంటి అనుభూతి మునుపెన్నడూ కలగలేదు.!!!

ఇకపోతే, శిరీష్ మిగతా ప్రయాణాన్ని మరింత రసవత్తరంగా మార్చే ప్రయత్నంలో ఉన్నాడు.

తనవద్దవున్న మత్తుగోళీలలో ఓ రెండు తీసి కూల్ డ్రింకులో కలిపాడు. తన పేంట్ జిప్ ని కొద్దిగా ఓపెన్ చేసి ఉంచాడు... కేవలం అంజలికి కనపించేలా...

ఒకవేళ తనను రేపు జాయిన్ చేసుకునేది ఈ అంజలీయే అయితే తన రొట్టె విరిగి నేతిలో పడ్డట్టే!

ఇప్పుడు తను దగ్గరవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తే ఆమె కూడా సహకరిస్తుందని అతని నమ్మకం.

అంజలికి ఎట్టిపరిస్థితిల్లోనూ తన గురించిన వివరాలు చెప్పకూడదు. అంజలికి ఆ విషయం తెలిసేలోగా ఆమె పువ్వుని నలిపేయాలి.

కానీ... తను మొదలుపెట్టినా ఆమెనించి ప్రతిఘటన ఎదురైతే??? అంతటితో కాదు కదా... మళ్ళీ రేపు ఆమెను స్కూ'ల్లో ఫేస్ చెయ్యడం... ఈ ఆలోచనలతో శిరీష్ బుర్ర వేడెక్కిపోతుంది.

ఏదేమైనా, తొలి అడుగు ఆమెనుండి వస్తేనే మంచిదని శిరీష్ భావించాడు.​