Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

శిరీష్ ఆమె పూ..పెదాలను చిన్నగా కొరుకుతూ ("ఆహ్..!") బుడిపెను నాసికతో తాకుతూ తన సూది నాలికను నెమ్మదిగా ఆమె లోపలికి త్రోయటానికి ప్రయత్నించాడు. ఆమె చిగురుటాకులా వణికిపోతూ ఊపిరిని వేగంగా తీసుకోసాగింది. ముందు అంజలికి శిరీష్ తననిలా నాకడం కాస్త విచిత్రంగా తోచింది. కానీ, నెమ్మదిగా ఆమెకూడా తన నడుమును ఎత్తి చిన్నగా మూల్గుతూ తనలోంచి పొంగుకొస్తున్న పూ.. రసాలను అతని నోటికి అందించింది. తర్వాత శిరీష్ మెల్లగా ఆమె పైకి ఎగబ్రాకి తన పెదాలతో ఆమె పెదాలను మూసివేసాడు.

దాంతో, అంజలి తొలిసారి తన భావప్రాప్తిని శిరీష్ ద్వారా రుచిచూసింది.

శిరీష్ తన పేంట్ ని విప్పేసి సుమారుగా 8'' అంగుళాల పొడవు 4" అంగుళాల మందంవున్న తన అంగాన్ని అంజలి నోటి వద్దకు తెచ్చాడు. ఐతే, అంజలి, "ప్లీజ్ శిరీష్! తొర్రగా నాల్లో దూర్చేయ్..ప్లీజ్... నేన్నింక ఆగలేను," అని తన కళ్ళను మూసుకొని మూల్గుతూండటంతో శిరీష్ ఆలోచనలో పడ్డాడు. 'ఎలాగూ ఇకముందు అంజలిని రోజూ కలుస్తూ ఉండాలి కనుక తీరిగ్గా ఆమెతో ఓరల్ సెక్స్ చేయచ్చులే! ఈసారికి అంజలి ముచ్చట తీర్చేద్దాం.' అని అనుకున్నాడు.

ఆనక అంజలి కాళ్లవద్ద కూర్చొన్నాడు. ఆమె కాళ్ళను తనకిరువైపులా పెట్టుకొని ఆమె మెత్తని పిరుదులను చేతుల్లోకి తీసుకుని చపాతీపిండిని పిసుకుతున్నట్లు చేస్తూ అదాటున దగ్గరికి లాక్కొన్నాడు.

'స్స్...ఆహ్...' అంజలి వగరుస్తూ కుర్చీ రాడ్ని పట్టుకుని పోటు కోసం వెయిట్ చేస్తూవుంది. అతను తన దాన్ని ఆమె కన్నె ద్వారం దగ్గర ఉంచి లోపలికి నెట్టడానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ అక్కడ టైట్ గా ఉంది. శిరీష్ ఆమె కామరసాలను తన మగసిరికి బాగా పట్టించి మళ్ళీ ట్రై చేసాడు. ఈ సారి కొద్దిగా లోపలికివెళ్లింది. అంజలి నొప్పితో విలవిల్లాడుతూ, "తీసేయ్.. చ్చాలా...నొ-ప్పి-గా.. ఉం-ది... ఇంకెప్పుడైనా... చూద్దాం... ఇప్పుడు...తీ..సే..య్...శిర్..రీష్...!" అంది.

ఐతే, శిరీష్ కి తెలుసు — ఇప్పుడు కాకపోతే ఇంకెప్పటికీ అవ్వదని. అందుకే ఆమె కాళ్ళను వెనక్కి తీసినట్టుగా తీసి బలంగా ముందుకు పోయాడు. దాంతో అంజలి జాగాలో అతని జెండా పాతుకుపోయింది. ఇక నొప్పితో అంజలి వేసే కేకల్ని ఆపడానికి తన నోటిని ప్రయోగించాడు. అలా ఇద్దరూ కాసేపు అదే పొజిషన్ లోనే ఉండిపోయారు.

ఆ తర్వాత ఘట్టాన్ని ఏమని వర్ణించాలి!?! ఆ క్షణంలో వారిమధ్య అన్ని హద్దులు చెరిగిపోయాయి. అంజలి మాటల్ని వినితీరాల్సిందే, "ఆహ్... అలాగే ... స్స్...మళ్ళీ... మ్మ్... ఇంకా..వే-గం-గా... మ్మ్... hmmm... బాగుంది... అలాగే... చెయ్... హహ... ఇన్నేళ్ళూ ఎక్కడున్నావురా... వుంచేయ్.. దాన్నలా.. నాలో.. పెర్మనెంటుగా... ఉంచెయ్.. అహ్..!"

శిరీష్ కూడా తనకు ఇంత త్వరగా ఓ కన్నె పువ్వుని తొలిచే అవకాశాన్ని ఇచ్చినందుకు దేవుడికి థ్యాంక్స్ చెప్పుకున్నాడు.

అతనికి స్వర్గంలో ఉన్నట్టుంది. అంజలి తన పూ..రసాలతో లింగాభిషేకం చేయడంతో శిరీష్ పని ఇంకా సులువైంది. అతను మరింత బలంగా, వేగంగా పోటువేయసాగాడు. కానీ అంజలి ఆ వేగాన్ని తట్టుకోలేక, "శిరీష్.. ఆపు... నాహ్..కింక ఓపిక లేదు...!" అని అతని చెవిలో అరిచింది.

శిరీష్ కాసేపు ఆపి అంజలి ముఖాన్ని చూసాడు. ఆమె కళ్ళనుండి చెంపలమీదకి కన్నీటి మచ్చలు ఏర్పడ్డాయి. శిరీష్ ఆమె కళ్ళని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. అక్కడినుంచి చెంపలను నాకుతూ మెల్లగా ఆమె పెదాలను చేరుకొని వాటిని చప్పరించసాగాడు. మరోప్రక్క తన రెండు చేతులతో ఆమె రెండు మచ్చికలనూ నలిపేస్తూ గట్టిగా ఓసారి లాగి వదిలాడు, "స్స్...!" అంజలికి మళ్ళీ తడి మొదలయింది.

శిరీష్ ఈసారి అంజలిని బోర్లా పడుకోబెట్టి ఆమె కాళ్ళని కాస్త విడదీసాడు. ఈ యాంగిల్ లో... పుచ్చపండ్ల వలే అగుపిస్తున్న ఆమె పిరుదులు, ఆ క్రింద తేనెలొలుకు నిలువు పెదాలు శిరీష్ కి పిచ్చెక్కించాయ్.

వెనకనుంచి ఆమె పువ్వులోకి తన దండాన్ని దూర్చగానే ఇద్దరూ ఓ వింత అనుభూతికి లోనయ్యారు. అంజలికి నరాల్లో జివ్వుమంది. ఇక ఆమెకి కదలాల్సిన అవసరం లేకపోయింది. కానీ ఆమె నోటినుండి వచ్చే మూల్గులు మాత్రం శిరీష్ ని మరింత రెచ్చగొట్టాయి.

శిరీష్ ఆమె పిరుదుల్ని కసిగా పిసుకుతూ వేగంగా కుమ్ముతున్నాడు. 'అహ్...హ్...హ్...హ్...!' ప్రతీ పోటూ అంజలికి స్వర్గాన్ని పరిచయం చేస్తున్నాయి.

అలా ఓ ఇరవై నిమిషాలు ఆమెను గుల్లించాక శిరీష్ క్లైమేక్సుకు చేరుకున్నాడు. తన ఆయుధాన్ని బయటకు తీసి అంజలి వీపుమీద తన వెచ్చని వీర్యాన్ని కార్చేసి ఆమెని అతుక్కుపోయాడు.

అంజలికి అతని బరువు సమ్మగా అన్పించింది. 'మ్మ్' అని మత్తుగా మూలిగింది. శిరీష్ ఆమె మెడవంవులో ఓ ముద్దుపెట్టి అలాగే పడుకుండిపోయాడు.

కాసేపటి తర్వాత అంజలి అతని బరువుని తట్టుకోలేక అటుఇటు కదలటంతో శిరీష్ కి మెలుకువ వచ్చి వెంటనే ఆమె మీంచి లేచాడు. ఆమె కూడ లేచి కూర్చొంది. శిరీష్ అంజలి ముఖంలోకి తొంగిచూసాడు. అంజలి తల తిప్పేసుకుంది.

ప్రణయకేళిలో సోలిన ఆమె మనసుకు మెల్లగా మత్తువీడినట్లుంది. లేచి తన బట్టలను వేసుకుంది. శిరీష్ ఏమీ కదలకుండా ఆమెనే చూస్తున్నాడు. అంజలి లేచి నిలబడి అక్కడే ఓ కుర్చీలో కూర్చొని కిటికీలోంచి బయటకు చూస్తూవుంది. శిరీష్ కి ఇలాంటి సమయాలలో ఏం చెయ్యాలో బాగా తెలుసు. అతను కూడా బట్టలు వేసుకుని ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. మెల్లగా ఆమె చెవుల్లో, "ఐ లవ్ యూ, అంజూ!" అన్నాడు.

అంజలి నెమ్మదిగా అతని ఛాతీలో తన ముఖాన్ని దాచుకుంది. ఆమె కన్నీళ్ళు అతన్ని తాకాయి. ఆ కన్నీళ్ళు అపరాధభావనతో వచ్చినవా లేక ఆనందసూచికలా అనేది శిరీష్ కి అర్ధంకాలేదు.

అలా ఇద్దరూ ఎంతసేపున్నారో తెలీదుగానీ, ఈలోగా తెల్లారిపోయింది. కాకినాడకి సుమారు 40 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నారు. అక్కడికి వెళ్ళాక అంజలి మళ్ళీ అమలాపురం బస్సెక్కాలి. శిరీష్ కూడా అక్కడికే వెళ్ళాలిగానీ, అంజలికి ఈ విషయం తెలీదు, పాపం!

సరిగ్గా తెల్లవారు ఝామున అయిదు-అయిదుప్పావు గంటలకి కాకినాడ వెళ్ళే బస్సు రావటంతో ఇద్దరూ ఎక్కారు. అతనితో ఈ ప్రయాణం మరి కాసేపే అన్న ఊహే ఆమెని కలవరపరుస్తున్నది. గత రాత్రి తనకు కన్నెరికంచేసి, ఇందాక తన కన్నీళ్ళను అతనిలో దాచుకున్న ఈ వ్యక్తి గురించి తనకేం తెలుసు???

ఆఖరికి శిరీష్ నిశ్శబ్దానికి తెరదించుతూ, "ఎక్కడికి వెళ్దాం అంజూ?" అన్నాడు.

అంజలి: ఆ... అసలు మీరెక్కడ ఉంటున్నారు?

శిరీష్: ఇంకెక్కడా... (కన్నుగీటుతూ) ఇకమీదట మీతోనే!

అంజలి: (షాకై) లేదు... అది కుదరదు.

అని అడ్డంగా తలూపుతూ అంది.

శిరీష్: ఏఁ.. -?

అంజలి: నేనుండే చోట అందరికీ నేను ఒంటరిదాన్నని తెలుసు. ఇప్పుడు మీరూ నాతో వస్తే... అమ్మో..! ఇంక నా పరువంతా పోతుంది.

శిరీష్: మీ పరువునీ పరువాన్నీ నిన్న రాత్రే బాగా రుచి చూసానులేండి.

అంజలి బుగ్గమీద చిటికేసాడు.

ఆమె ముఖం నెత్తురుచుక్క లేనట్టుగా తయ్యారయింది. అప్పుడే బస్ కాకినాడ టౌనులోకి అడుగుపెట్టింది.

అంజలి వెంటనే శిరీష్ వైపు తిరిగి, "ప్లీజ్ శిరీష్..! చెప్పండి... మీరెక్కడుంటున్నారు, ఏం చేస్తున్నారు, మీ ఫోన్ నెంబర్...! ఏదో ఒకటి... చెప్పండి ప్లీజ్!" అని వేడుకున్నట్లు అడిగింది.

శిరీష్: (మళ్ళీ చిటికేసి) ఇప్పుడైతే... ఇక్కడుంటున్నాను (ఆమె ఎదవైపు చూపిస్తూ), మిమ్మల్ని ప్రేమించడమే నేను ఇక చేసే పని... ఇకనుండీ మీ ఫోన్ నెంబరే నాది కూడా...!

ఈలోగా బస్ కాంప్లెక్స్ లో ఆగింది.

అంజలి అసహనంగా, "చెప్తారా ... చెప్పరా! కనీసం కాంటాక్టు నెంబర్ అయినా ఇవ్వండి" అని అడిగింది.

కానీ, నవ్వే శిరీష్ సమాధానమైంది.

ఇద్దరూ బస్ దిగారు. అంజలి బరువెక్కిన హృదయంతో శిరీష్ ని కడసారి చూసి అమలాపురం బస్ ఎక్కింది.

ఆమె కళ్ళలో మళ్లీ నీరు ఉబికింది. బస్సు బయలుదేరాక తన పక్క సీట్లో కూర్చొనివున్న వ్యక్తిని చూసి ఆమె షాకయింది. అది శిరీష్!

అంజలికి తను చేసిన తప్పేంటో అర్ధమైంది. గుడ్డిగా ఈ మనిషిని నమ్మి తన వివరాలన్నీ చెప్పింది. తన సర్వస్వాన్ని అర్పించింది. అతను మాత్రం తన గురించిన వివరాలేవీ చెప్పట్లేదు. అలాగని తనని విడిచి వెళ్ళకుండా నీడలా వెంబడిస్తున్నాడు. ఒకవేళ తనని బ్లాక్మెయిల్ చేస్తాడా? ఆ ఆలోచన రాగానే ఆమెకు ఒంట్లో వణుకుపుట్టింది. వెంటనే తన సీట్లోంచి లేచి మరో సీట్లో కూర్చుంది.

శిరీష్ కి ఆమెలో భయం అర్ధమైంది. చటుక్కున తన సీట్లోంచి లేచి అంజలి కళ్ళుమూసి తెరిచేలోగా బస్సులోంచి దిగిపోయాడు.

అంజలి, "హమ్మయ్య !" అని ఊపిరి పీల్చుకుంది. కానీ, అతన్ని మళ్ళా చూడలేనని ఒకింత బాధపడింది. బస్సు అమలాపురం చేరగానే అక్కడినుండి ఇంటికి చేరుకుని తయారై ఏం తినకుండా అన్యమనస్కంగా తన విధులకు హాజరైంది.

ఆఫీస్ రూమ్లో ఓ మేడంతో టైం-టేబుల్ గురించి మాట్లాడుతూ మధ్యమధ్యలో తన ప్రయాణాన్ని గుర్తుచేసుకుంటూ ఉండగా ఎవరో తలుపు తట్టి, "Good Morning, ma'am. May I come in?" అన్నారు.

అంజలి పరధ్యానంగా, "Come in," అని తలెత్తి చూసి ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది.

శిరీష్ నవ్వుతూ లోపలికి అడుగుపెట్టాడు.

అంజలి తన గుండె దడని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, అక్కడున్న మేడమ్ ని బయటకు పంపి శిరీష్ తో, (మెల్లగా) ఇప్పుడేం చేద్దామని ఇక్కడికి వచ్చారు. (చేతులు జోడిస్తూ) దయజేసి ఇక్కడినుంచి వెళ్ళిపోండి, ప్లీజ్!" అని వేడుకుంది.

శిరీష్: Relax, ma'am, I am here on duty. Let me introduce myself. My name is R Sireesh Naidu, and I have to join here as Science teacher. Please, let me join & oblige.

అంజలి తన కుర్చీలోంచి లేచి, "WHAT?" అని అరిచింది. ఆ 'వాట్!' అనడంలో సగం ఆశ్చర్యం సగం ఆనందం తొణికిసలాడింది. ఆమె అరుపుకి ప్యూన్ హడావుడిగా లోపలికొచ్చాడు.

అంజలికి నమ్మకం కుదరక మళ్ళీ అడగడంతో శిరీష్ అధారిటీ లెటర్ని ఆమె ముందుంచాడు.

అది చదివాక అంజలి మనసు తేలికపడింది. తన సంతోషాన్ని అదిమిపెట్టి శిరీష్ ను డ్యూటీలో జాయిన్ చేసుకుంది. తర్వాత ప్యూన్ కి క్లాస్ అటెండెన్స్ రిజిస్టరు పుస్తకాన్ని తెమ్మని చెప్పి గంభీరత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తూ శిరీష్ వైపు తిరిగి, "మిస్టర్* శిరీష్, Heartly welcome to you. మిమ్మల్ని 1st year తరగతులకు ఇంచార్జ్ గా నియమిస్తున్నాను. కానీ, మీరు తరగతులకూ అన్నింటినీ తీసుకోవసివుంటుంది. ఇంకా, మా మేథ్స్ టీచర్ లీవులో ఉన్నారు. కనుక, మీకు కుదిరినప్పుడు వాళ్ళకు... అదే 2nd year, 3rd year తరగతులకు extra క్లాసులు తీసుకోగలరు."

శిరీష్: అలాగే, మేడమ్. కానీ, ఒక చిన్న విషయం-

అంజలి: యస్! చెప్పండి.

శిరీష్: నేనో ఒంటరి పక్షిని..అదే ఒంటరి వాడిని. ఈ ఊరిలో నేను ఉండడానికి మీరు బస ఏదైనా చూపిస్తే..బాగుంటుంది. ఒకవేళ ఇంకెవరైనా ఒంటరివాళ్ళు ఈ ఊరిలో ఉంటే వాళ్ళతో రూమ్ షేర్ చేసుకోవడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు.

అంజలి: నేను చూస్తాను.. ఆ...ప్యూన్ కు మీకోసం ఇల్లు చూడమని చెప్తాను.

శిరీష్: (కన్ను కొడుతూ) థ్యాంక్స్, మేడమ్.

అంజలి ఇక గంభీరంగా ఉండలేక చిన్నగా నవ్వింది.

శిరీష్ ప్యూన్ తెచ్చిన రిజిస్టర్ బుక్కును తీసుకుని తరగతి వైపు నడిచాడు.

శిరీష్ క్లాస్ చేరేలోగా ఓ అమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి, "సార్! ప్రిన్సిపాల్ గారు మిమ్మల్ని పిల్చుకు రమ్మన్నారు," అంది.

శిరీష్ ఆ అమ్మాయిని ఓసారి పైనుంచి కిందకు చూసి, "నీ పేరేంటి?" అని అడిగాడు.

"వాణీ, సార్," అంది ఆ అమ్మాయి.

చూడ్డానికి అచ్చంగా కొండపల్లి బొమ్మలా ఉంది. 1st year స్టూడెంటు అయివుండచ్చు.!

"సరే, పద," అన్నాడు.

బత్తాయి పళ్ళవంటి స్తనాలు, గుండ్రని వెనుకభాగం, లేలేత ఎర్రని పెదాలు... 'ఆహా.. ఏం సరుకురా బాబు,' అనుకున్నాడు. దేవుడు నిజంగా చాలా గొప్ప శిల్పి. ఇంకా, తన మాటకూడా మనిషిలాగే చాలా ముద్దుగా ఉంది.

వాణీ: సార్! మీరు మాకు కూడా క్లాసులు తీసుకుంటారా?

శిరీష్: నువ్వే క్లాసు-?

వాణీ: 1st year, సార్.

"ఏంటీ..1st year ఆ..!" 1st yearలోనే ఇలాంటి అందాలుంటే, ఇక 2nd year, 3rd year పరిస్థితి...ఉఫ్..!

"ఆ... మీక్కూడా సైన్స్ చెప్తాను."

అంటూ ఆఫీస్ రూమ్లో అడుగుపెట్టాడు.

వెనక వాణీ తననే చూస్తూ ఉండడం గమనించి, "ఏమైనా కావాలా?" అన్నాడు.

వాణీ అడ్డంగా తలూపి తుర్రుమంది.

నవ్వుకుంటూ అంజలితో, "Yes, ma'am, పిలిచారట!" అన్నాడు.

అంజలి ఓసారి సీరియస్ గా చూసి, "నన్ను క్షమించు, శిరీష్... ఐ మీన్.. శిరీష్ గారు. కాకినాడలో మీగురించి తప్పుగా అనుకున్నాను. అయినా ఈ విషయం నాకు ముందే ఎందుకు చెప్పలేదు."

శిరీష్: ముందే చెప్తే ఇదంతా జరిగేదా, ma'am.

అంజలికి రాత్రి జరిగిందంతా కళ్ళముందు కదలాడింది.

అంజలి: (గొంతు సవరించుకుని) మనం కాలేజీలో ఇలాగే ఉందాం శిరీష్ గారు. ప్యూనుకు చెప్పి నేనుండే ఏరియాలో మీకు ఏదైనా ఇల్లు చూస్తాను. భోజన వసతి కూడా చూస్తాను."

శిరీష్: మీ ఇంటి దగ్గర్లో ఎందుకు? మీ ఇంట్లోనే ఉంటాను.

అంజలి: అసలుకైతే నేను అద్దెకి ఉండే ఇంటిలోనే మరో పోర్షన్ ఖాళీగా ఉంది. కానీ, ఊర్లో పెళ్ళికాని వారిని అలా ఒకచోట ఉండనివ్వరు. వీధిలో వాళ్లు ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నోళ్ళునొక్కుకుంటారు.

శిరీష్: మేడమ్... ప్రేమిస్తే ఇక దేనికీ భయపడకూడదు.

అంజలి: ష్...! ప్లీజ్. నేను కొన్ని ముఖ్యమైన విషయాలను చర్చించడనికి మిమ్మల్ని పిలిపించాను. దయచేసి కాస్త వింటారా!

శిరీష్: తప్పకుండా...చెప్పండి.

అంజలి: మీరు ఇంతకుముందు గర్ల్స్ కాలేజీలో పనిచేసారా...?

శిరీష్: లేదు.

అంజలి: మీరు గమనించారో లేదో ఇక్కడ ఒక్క మేల్ టీచరు కూడా లేరు.

శిరీష్: నేనున్నాను కదండీ!

అంజలి: అరే! మీగురించి కాదు. అయినా మీరిప్పుడే వచ్చారు. ముందు నేను చెప్పేది వినండి.

శిరీష్: Yes, ma'am.

అంజలి: అబ్బాయిలతో పోలిస్తే అమ్మాయిలు బరితెగించే అవకాశం బాగా ఎక్కువ. అలుసిచ్చామా అస్సలు సిగ్గులేకుండా ప్రవర్తిస్తారు. అందుకే వారికి ఆ అవకాశం ఇవ్వకూడదు. స్టూడెంట్స్ disciplineని మర్చిపోకుండా ఎలాంటి పనిష్మెంట్స్ ఇచ్చినా పర్లేదు. పైగా ఇక్కడ కొంతమంది అమ్మాయిలు వారి వయసును మించి ప్రవర్తిస్తుంటారు... అంటే, అశ్లీలతను ప్రదర్శించడనికి ఏమాత్రం వెనుకాడరు. అలాగే, కొంతమంది చాలా లేటుగా స్కూళ్ళలో చేరడం వల్ల వారు స్కూలింగ్ పూర్తిచేసుకునే సరికి వారికి ఓటుహక్కు వచ్చేసింది. 2nd yearలో గీత అనే అమ్మాయుంది. తను నాకన్నా కేవలం ఐదేళ్ళే చిన్నది. వీళ్ళంతా చనువిస్తే చంకనెక్కే రకాలు. కాస్త జాగ్రత్తగా వుండండి, సరేనా!

వింటున్న శిరీష్ మనసు ఉరకలేస్తుంది. కానీ, తన ముఖంలో ఏ భావం కనపడనీయక అంజలితో, "ఓకే, ప్రిన్సిపాల్*గారు. ఇక ఉంటానండీ!" అని అన్నాడు.

అంజలి: ప్లీజ్..! అలా అనకండి.

శిరీష్: (కన్ను కొడుతూ) అలాగే అంజూ...! Sorry ma'am.

అంజలి ముసిముసిగా నవ్వింది.

అంజలి: పదండి, కాలేజంతా ఓ రౌండేద్దాం.

"ఓకే.!"

అంజలి శిరీష్ ని క్లాస్ రూంలకు తీసుకెళ్ళి అక్కడి టీచర్లకు పరిచయం చేసింది. అలా వెళ్తుండగా ఓ క్లాస్ రూమ్ తలుపు దగ్గర ఇద్దరమ్మాయిలు మోకాళ్ళపై నిల్చొని ఉన్నారు. వారిద్దరి తలలమీద పుస్తకాలు పెట్టి ఉన్నాయి. శిరీష్ తలుపు దగ్గరకు రాగానే వాళ్ళు తలెత్తి చూసారు. అంతే, వారి తలమీదున్న పుస్తకాలు పడడం, వెంటనే ఒకావిడ వచ్చి వాళ్ళ పిర్రలమీద బెత్తంతో సురుక్కుమనిపించడం జరిగిపోయింది. శిరీష్ అంజలితో ఎందుకు వీళ్ళకీ పనిష్మెంట్ ఇచ్చారని అడిగాడు. అంజలి ఆ క్లాసులోకి అడుగుపెట్టి, "ఏంటి మీనాక్షిగారు, ఏం చేసారు వీళ్ళు?" అనడిగింది.

"పాఠం వినకుండా వెనకజేరి గోలచేస్తన్నారు ముండకానలు... అందుకని మోకాళ్ళమీద కూర్చోమంటే సరిగ్గా కూర్చోకుండా గుద్దూపుకుంటూ తిరుగుతున్నారు లంజలు... అవునూ... వీడెవడు?" అంది శిరీష్ ని కొరకొరా చూస్తూ.

అంజలి శిరీష్ ని మీనాక్షీ మేడంకి పరిచయం చేసింది.

"ఈవిడ సోషల్ స్టడీస్ టీచ్ చేస్తారు."

శిరీష్ మీనాక్షి మేడం మాటతీరుకి అవాక్కయి అంజలివైపు చూసాడు. కానీ అంజలి అక్కడ ఏం మాట్లాడకుండా శిరీష్ ని ప్లే గ్రౌండుకు తీసుకెళ్ళి, "మీనాక్షి దేవిగారిది ఈ ఊరిలో పెద్ద కుటుంబం. జమీందారీ వంశం. ఆమె మామగారు ఈ ఊరికి సర్పంచ్. అందుకే ఆమె ఎవ్వరినీ లెక్కచేయదు. ఈవిడ తప్ప మిగతా టీచర్లందరూ మంచిగా ఉంటారులేండి," అంది.

అప్పుడే లంచ్ బెల్ కొట్టడంతో అంజలి శిరీష్ ని స్టాఫ్ రూముకు తీసుకెళ్ళి మిగతా టీచర్లందరికీ పరిచయం చేసింది.

భోజనాలయ్యాక శిరీష్ ఇందాక చూడని క్లాసులు చూస్తానని అబద్ధం చెప్పి అమ్మాయిలకోసం తన వేటను ప్రారంభించాడు

★★★

అలా తిరుగుతూ తిరుగుతూ 2nd year గదిలోకి వెళ్ళాడు. లంచ్ టైమ్ కావడంతో అక్కడ ఇద్దరమ్మాయిలే ఉన్నారు. వారిలో ఓ అమ్మాయి చాలా అందంగా, ఇంతకుముందు ఎక్కడో చూసిన ముఖంలా అనిపించింది. తెల్లగా మెరిసిపోతూ అప్సరసలా ఉంది. శిరీష్ ఆమెనలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఇంతలో ఆ అమ్మాయి శిరీష్ ని చూసి, "ఏయ్! ఎవరు నువ్వు... ఇక్కడికెలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది.

శిరీష్ నవ్వుతూ, "నడుచుకుంటూ... నీ పేరేంటి?" అన్నాడు.

"ఏఁ... పెళ్ళి చేసుకుంటావా!" అంది ఎగతాళిగా. శిరీష్ తన జేబులో చేతులు పెట్టుకొని బెంచీకి ఆనుకొని నిల్చున్నాడు.

"ఏంటీ, పెద్ద హీరోలా ఫోజుకొడుతున్నావ్.! మర్యాదగా బయటకి పోతావా... లేకపోతే ప్రిన్సిపాల్ గారి దగ్గరికి-"

అప్పుడే వాణీ, మరో అమ్మాయి ఆ క్లాస్ రూమ్లోకి వచ్చారు. "అక్కా... ఏం చేస్తున్నావ్—" అని అంటూ శిరీష్ ని అక్కడ చూసి, "..ఓహ్... గ్-గుడ్ ఆఫ్టర్నూన్, సార్!" అంది వాణి.

"స్-స్సార్... ఏంటే!?" అంటూ కంగారుగా అడిగిందా అమ్మాయి.

"అక్కా..! ఈయన మన కొత్త సైన్స్ టీచర్," అంది వాణీ ఆ అమ్మాయితో.

ఆ మాట వినగానే ఆ అమ్మాయి మొహం పాలిపోయింది. సిగ్గుతో తల దించుకుంది.

కానీ శిరీష్ వదిలితేగా! "ఇంతకీ మీ పేరేమిటో చెప్పలేదండీ," అన్నాడు.

"స-స్.స్సా-ర్-రీ... స్సార్!" అంది ఆ అమ్మాయి తడబడుతూ.

ఆమెను ఆటపట్టించడానికి "స్-స్సారీ...స్సార్! Hmmm...చాలా బాగుంది మీ పేరు," అని అన్నాడు శిరీష్.

బెల్ మోగడంతో నవ్వుకుంటూ బయటకు వెళ్ళపోయాడు.​