Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

పొద్దున్న కాలేజీకు వెళ్లేటప్పుడు ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మతాబుల్లా వెలిగిపోతున్నాయి. వాణీ అయితే అడిగిన వారికీ అడగనివారికీ సార్ వాళ్ళింట్లోనే అద్దెకి దిగుతున్నారని చెప్పింది.

అప్పుడే, కాలేజ్ ముందు ఓ స్కోడా అగింది. ఆ పిల్లలు అలాంటి కారును ఇంతకుముందెన్నడూ కాలేజ్ పరిసరాలలో చూడలేదు. ఇక శిరీష్ ఆ కారులోంచి దిగగానే చాలామంది అమ్మాయిల గుండె జారింది. శిరీష్ వైట్ షర్ట్ ఇంకా గ్రే ప్యాంట్ వేసుకున్నాడు. చూడటానికి చాలా స్మార్టుగా ఇంకా సెక్సీగా అనిపించాడు వాళ్ళకు.

వాణీ పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి శిరీష్ తో, "సార్, నాన్నగారు మీరుండటానికి ఒప్పుకున్నారు," అంది.

"అలాగా..!"

"అవున్సార్... మీరుంటారుగా మాయింట్లోనే...?"

శిరీష్ వాణీ మొహంలోకి చూస్తూ, "తప్పకుండా ఉంటాను, వాణీ," అన్నాడు.

"ఎంత బాగుంది ఈ కార్, ఇది మీదేనా సార్?"

శిరీష్ ఆమె భుజంమీద చెయ్యివేసి, "నాది కాదు, మనది," అన్నాడు.

వాణీ బొమ్మలా నిలబడిపోయింది. అతనన్న చిన్న మాట ఆమెమీద మంత్రంలా పనిచేసింది. ఆ క్షణంలో వాణీకి శిరీష్ ఓ సొంతమనిషిలా అనిపించాడు.

వాణీ వెంటనే లత వద్దకు పోయి ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని బరబరా ఈడ్చుకుంటూ ఆ కార్ దగ్గరికి తీసుకుపోయింది.

"అక్కా! ఈ కార్ చూసావా.. ఎంత బాగుందో. సారుది... కాదు కాదు.. మనది."

"ఏంటీ! మనదా?"

"అవును మనదే! సార్ చెప్పారు."

లత వాణీని ఓసారి మొట్టి, "ఒసేయ్ పిచ్చీ! సారేదో సరదాగా అనుంటారు. పద first bell కొట్టేస్తారు," అంది.

కానీ వాణీ మనసులో శిరీష్ మాటలు బలంగా నాటుకుపోయాయి. తను సంతోషంగా గెంతుకుంటూ క్లాసుకు వెళ్ళింది.

★★★

శిరీష్ ఆఫీస్ రూంకి పోయి, "గుడ్ మార్నింగ్, ma'am. May I come in!" అన్నాడు.

అంజలి అతన్ని చూపులతో తడిమి, "గుడ్ మార్నింగ్! కమిన్, మిస్టర్ శిరీష్. ఎలా ఉన్నారు," అనడిగింది.

"ఏదో మీ దయ! అన్నట్టు, నాకు అద్దెకి ఇల్లు దొరికింది."

"అవునా! ఎక్కడా?"

"అదే! నిన్న చెప్పానుగా... వాణీ ఇప్పుడే వచ్చి చెప్పింది. వాళ్ళ నాన్నగారు ఒప్పుకున్నారని."

"చాలా సంతోషం. మీ సామాన్లు ఎక్కడున్నాయో చెప్తే సర్దించేస్తా!"

"ప్రస్తుతానికైతే, నా కార్లో కొన్ని సామాన్లున్నాయి. అయినా, పర్లేదులేండి. I can manage. Thank you."

అప్పుడే బెల్ మోగింది.

"క్లాస్ కి టైమ్ అయింది. Excuse me, ma'am," అంటూ తన రిజిస్టర్ బుక్ ను తీసుకుని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

2nd year క్లాసులో అడుగు పెట్టేసరికి అక్కడున్న అమ్మాయిలు శిరీష్ ని తినేసేలా చూస్తున్నారు. చూడరా మరి! ఇంతమంది అమ్మాయిల మధ్య 'ఒక్క మగాడు'. అచ్చుం తారల మద్య చంద్రుడిలాగా! ఇస్త్రీ చేసిన బట్టలు, చక్కని పెర్ఫ్యూమ్, ఖరీదైన కారు, మెడలో ఆరేడు తులాల బంగారు గొలుసు... అబ్బా... ఏమున్నాడు! ఇంతకుముందు అక్కడ పనిచేసిన మాస్టారైతే ఓ డొక్కు సైకిల్*మీద నస్యం పీల్చుకుంటూ వచ్చేవాడు. శిరీష్ ఆ రూమ్ మొత్తం తిరిగి చూసాడు. ఓ రకమైన నిశ్శబ్దం ఆ రూంని ఆవరించింది. నిస్సందేహంగా లత అందరిలోకీ ప్రత్యేకంగా కనిపిస్తూవుంది. అందరిచూపూ అతనిమీదే ఉంది.కానీ లత మాత్రం తలదించుకొనివుంది.

"Good morning, girls! నాపేరు శిరీష్. మీ కొత్త సైన్స్ టీచరుని. ప్రిన్సిపాల్ గారు మిమ్మల్ని disciplineలో ఉంచడానికి ఎలాంటి శిక్షలయినా వెయ్యమని నాకు చెప్పారు."

అందరూ ఉత్కంఠతో అతని వైపు చూస్తున్నారు. లతనుంచి ఎలాంటి స్పందనా కనపడలేదు.

"కానీ, మిమ్మల్ని చూస్తుంటే ఆ అవసరం ఉండదని నాకనిపిస్తోంది. ఎందుకో తెలుసా?"

ఎవరూ ఏం అనలేదు.

"ఎందుకంటే, మీరంతా బాగా ఎదిగినవారు."

నేహా కన్నార్పకుండా శిరీష్ నే చూస్తూవుంది.

"అంటే మీది పరిస్థితులను అర్ధంచేసుకొని దానికి అనుగుణంగా వ్యవహరించాల్సిన వయసు. ఒకవేళ ఎవరైనా అలా ప్రవర్తించకపోతే నేను వారిపై దండప్రయోగం చేయవలసి వుంటుంది. అర్ధమయ్యందా!"

అక్కడ అర్ధమైన వాళ్ళకి మెల్లగా లీకయ్యింది.

శిరీష్ గొంతు సవరించుకొని, "మీ అందరికీ నేను చెప్పేది సరిగ్గా అర్ధమవుతుందనే నేననుకుంటున్నాను. బుద్ధిగా చదువుకుంటాం అనుకుంటే అందరికీ మంచిది. లేదంటే నా దగ్గర ఎలాగూ దండం రెడీగా ఉంటుంది. అందుకని కాలేజ్లో ఉన్నంతవరకు మిగిలిన విషయాలు పక్కన పెట్టి చదువుమీద మనసు లగ్నం చేయండి—"

అంతలో ప్యూన్ వచ్చాడు. "సార్! మీనాక్షి మేడంగారు ఆశాలతని తీసుకురమ్మన్నారు,"

అప్పటివరకూ దించి వుంచిన తలను చప్పున పైకెత్తింది లత.

శిరీష్ ఆమె వైపు చూసి, "ఆశాలత..?" అన్నాడు.

అవునన్నట్టుగా తలూపిందామె.

"సరే! వెళ్ళు."

ప్యూన్ లతని స్టాఫ్ రూంకి వెళ్ళమని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. లత స్టాఫ్ రూంకెళ్ళి మూసివున్న తలుపును చిన్నగా తెరిచి లోపలికి తొంగి చూసింది. అక్కడ వాణీ గది గోడకానుకొని నిలబడి కనపడింది. మీనాక్షి మేడం వాణి ముందు కుర్చీని వేసుక్కూర్చుంది. ఆవిడను చూస్తే కోపంగా ఉన్నట్లు అ(క)నిపించింది లతకి.

అప్పుడే లత రావటాన్ని గమనించిన మీనాక్షీ — "రండి, మహారాణిగారు.. అక్కడే ఆగిపోయారేఁ..! లోపలికి రండి," అంది వ్యంగ్య ధోరణిలో.

లత లోపలికి వెళ్ళి వాణీ పక్కన నిలబడింది.

"ఇన్నిరోజులూ మీరు మంచి వాళ్ళని అనుకున్నాను. కానీ..—"

"ఎ - ఏఁ - ఏమైందీ... మేడం—?"

"నోర్మూయ్, దొంగలంజకానా...! మాస్టారుకే లైనేస్తావా.! నీకు మరీ అంత పూకు దూలగా ఉంటే రోజూ నీ వెంటపడే మగ వెధవలు ఉన్నారుగా... పోయి వాళ్ళతో దెంగించుకో... మాస్టారే దొరికాడా! అంతలా గెంతుకుంటూ వెళ్ళి అడిగావ్.! ఏఁ .. ఆ కారులో పడేసి నిన్ను దెంగుతాడనుకున్నావా!"

లతకి ఏడుపొచ్చేసింది. అప్పటివరకూ తనను ఎవరూ కోప్పడిందిలేదు. ఈ బూతుల్ని భరించడం తనవల్ల కాలేదు.

"మేడం! నేనేం చేసానని ఇంతలా తిడుతున్నారు మీరు —"

"ఏం చేసావా? చేసిందంతా చేసి సిగ్గులేకుండా మళ్ళా అడుగుతున్నావ్... నీ పూకు చూపించి వాడ్ని కుక్కలా నీ ఇంటిలో కట్టలేదా...? లేకపోతే, వాడే నీకేదయినా చూపించాడా!"

"మేడం, మీ ఇష్టమొచ్చినట్లు మాట్లాడకండి...!"

అంతే, మీనాక్షి దేవి కోపం కట్టలు తెంచుకుంది. లత జుట్టుని పట్టుకొని గోడకేసి కొట్టింది. "అమ్మా..!" లత నొప్పితో తన తలపట్టుకొంది.

మీనాక్షి లత జుత్తుని అలాగే పట్టుకొని ఆమెను బలవంతంగా మోకాళ్ళ మీద కూర్చోబెట్టి బెత్తాన్ని అందుకొని ఆమె స్తనాలమీద కొట్టి, "నాకే ఎదురు చెబుతావా! ఎంత పొగరే నీకు, లంజముండా! నీ తీట తీరుస్తానుండు," అంటూ లత పిరుదులలోకి బెత్తంతో బలంగా పొడిచింది.

స్టాఫ్ రూం లత కేకలతో నిండిపోయింది. ఇదంతా చూసి వాణీ బెదిరిపోయింది. వెంటనే అరుస్తూ బయటకు పరుగెత్తింది.

ఆ అరుపులు విని క్లాస్ రూంలనుంచి స్టూడెంట్స్ ఇంకా టీచర్స్ బయటకు వచ్చారు. అంజలి కూడా తన రూమ్ నుంచి కంగారుగా బయటకు వచ్చింది. వాణీ శిరీష్ ని చూసి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి అతని మీద పడిపోయింది.

"స్సార్... అక్కని...మీనాక్షి...మేడం...స్..స్టాఫ్...ర్రూమ్లో..."

వాణీ పైనుండి కిందవరకూ వణికిపోతోంది.

వాణీ స్తనాలు శిరీష్ కి తగులుతున్నాయి. స్పాంజి బంతిలా మెత్తగా ఉన్నాయవి. కానీ, ఇది కాదు సమయం!

"ఏమైంది, వాణీ.?"

"సార్, మీనాక్షి మేడం.. అక్కని... స్టాఫ్ రూమ్*లో ..." వాణీ బెక్కుతూ చెప్పింది మళ్ళా.

వెంటనే వాణీని తీసుకొని స్టాఫ్ రూంలోకి వెళ్ళాడు శిరీష్. వెనకాలే అందరూ వెళ్ళారు. లత నేలమీద శవంలా పడివుంది. తన షర్టుకు ఉన్న బటన్స్* ఊడిపోయి లోదుస్తులు దర్శనమిస్తున్నాయి. ఆమె తెల్లని శరీరం మీద ఎర్రగా తట్లు తేలివున్నాయి.

అంజలి వెంటనే లోపలికి పోయి లత బట్టల్ని సరిచేసింది..

శిరీష్ తన సెల్ ఫోన్ తీసి కాకినాడ S.P.కి డయల్ చేసాడు.

"హలో! ఎవరూ?"

"అంకుల్, నేను శిరీష్ ని మాట్లాడుతున్నాను."

"ఓహ్..శిరీష్! How are you young man.?"

"I am fine, అంకుల్. నేనిప్పుడు అమలాపురం - రూరల్ లో ఉన్న గర్ల్స్ కాలేజ్లో ఉన్నాను. ఇక్కడో క్రైం జరిగింది. మీరు అర్జెంటుగా లేడీ పోలీసాఫీసర్లను ఇక్కడికి పంపించండి."

"What happened, శిరీష్. నిన్నెవరైనా..-"

"No, I'm alright. ఏం జరిగిందో తర్వాత చెప్తాను. ముందు మీ ఫోర్సును ఇక్కడికి పంపించండి."

"ఓకే, ఇప్పుడే పంపిస్తాను."

శిరీష్ కాల్ కట్ చేసాడు. ఈలోగా అంజలి లతని తన ఆఫీస్ రూంకి తీసుకుపోయింది.

మీనాక్షి దేవి శిరీష్ మాటలువిని కొంచెం కంగారు పడింది. అయినా తన మామగారికి ఊర్లోనే కాదు, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల్లో కూడా మంచి పలుకుబడి ఉంది గనుక ఎవరూ తనని ఏం చెయ్యలేరు.!

కానీ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లొచ్చాక సీన్ మొత్తం రివర్స్ అయిపోయింది.

ఓ లేడీ ఇన్స్పెక్టర్ జీపులోంచి దిగి కాలేజీ బయటున్న జనం వైపు లాఠీని చూపిస్తూ, " మీలో ఎవరు ఎస్పీగారికి ఫోన్ చేసారు?" అనడిగింది.

శిరీష్ ముందుకు వెళ్ళి, "నేనే ఫోన్ చేసాను," అంటూ ఆమెను లత దగ్గరికి తీసుకెళ్ళాడు.

లత ఇంకా ఏడుస్తూనే ఉంది.

"ఆశాలతా! ఏం జరిగిందో భయపడకుండా ఇన్స్*పెక్టర్ గారితో చెప్పు!" అన్నాడు శిరీష్.

లత అంతా చెప్పాక ఇన్స్*పెక్టర్ గాయాలను చూపించమంది. లత శిరీష్ వైపు ఇబ్బందిగా చూసింది. శిరీష్ 'sorry' చెప్పి అక్కడినుంచి బయటికి వచ్చేశాడు.

కాసేపయ్యాక ఇన్స్పెక్టర్ బయటకు వచ్చి మీనాక్షి దేవిని అరస్టు చేసింది.

అంజలి DEO కి జరిగిన విషయం చెప్పి కాలేజీకు సెలవు ప్రకటించింది.

అంజలితో కలిసి లతా వాణీలను తన కార్లో వాళ్ళ ఇంట్లో దిగబెట్టాడు శిరీష్.

ఇంటికెళ్ళాక కూడా లత ఏడుస్తూనే ఉంది. శిరీష్ ఇంకా అంజలి ఓపక్క లతను ఓదారుస్తూ మరోపక్క జరిగింది ఇంట్లోవాళ్ళకి చెప్పారు.

అదంతా విన్నాక ధర్మారావు, "ఇప్పుడేం జరుగుతుంది బాబు?" అని కంగారుగా అడిగాడు.

"ఏముంది! మీనాక్షి దేవిగారికి శిక్ష పడటం ఖాయం."

" వద్దులే బాబు... పెద్దవాళ్ళతో శత్రుత్వం మనకే చేటు చేస్తుంది. అందుకని ఇక ఈ విషయాన్ని ఇంతటితో వదిలేస్తానే మంచిది."

శిరీష్ , "అదీ చూద్దాం," అని చిన్నగా నవ్వాడు.

ఇక సర్పంచ్*కి ఈ కబురందగానే అతను హుటాహుటిన టౌను సెక్యూరిటీ ఆఫీస్ చేరుకుని అక్కడున్న వారిపై విరుచుకుపడ్డాడు. కానీ, వారు ఈ విషయం తమ పరిధి దాటిపోయిందని, DIGగారు ఈ కేసుని పర్సనల్*గా తీసుకున్నారని చావుకబురు చల్లగా చెప్పారు. DIGగారికి ఈ కేసుతో సంబంధమేంటని సర్పంచ్ ఆరాతీయగా, తన కోడలిపై కేసుపెట్టింది మరెవరో కాదు, DIG రౌతు కృష్ణంనాయుడుగారి కొడుకు, అదే.. మన శిరీష్ అనే విషయం తెలిసొచ్చింది.

అంతే, ఆ సర్పంచ్*కి శిరీష్ తప్ప ఇంకెవ్వరూ రక్షించలేరని అర్ధమైంది. ధర్మారావుకి తన ఇంటిముందు సర్పంచ్ కారొచ్చి ఆగగానే గుండె ఆగినంత పనయ్యింది. కానీ, ఆ సర్పంచ్ వస్తూనే శిరీష్ ముందు మోకరిల్లాడు. ఆ ఊరెప్పుడూ చూడని సంఘటన ఇది. ఎప్పడూ అధికారదర్పంతో కన్నూమిన్ను కానక వ్యవహరించే తమ సర్పంచ్ ఒక సాధారణ టీచరు ముందు చేతులు కట్టుకొని ఉండడం వారిని విశ్మయపరచింది.

మొదట శిరీష్ మీనాక్షి దేవిని వదలడానికి ఒప్పుకోలేదుగానీ, ధర్మారావు కూడా చెప్పడంతో కొన్ని షరతులమీద ఒప్పుకున్నాడు. మీనాక్షి దేవిగారు ఈ ఊరినుండి ఐచ్ఛిక బదిలీమీద వెళ్ళాలనీ, వెళ్ళేముందు లతకి అందరిముందు క్షమాపణలు చెప్పాలనీ... అన్నిటిికీ సర్పంచ్* ఒప్పుకోవడంతో కధ సుఖాంతమైంది.

ఒక్కసారిగా ధర్మారావు కుటుంబం టాక్ ఆఫ్ ద టౌన్ గా నిలిచిపోయింది.

ఇన్నాళ్ళకి తమ సర్పంచ్ కి చెమటలు పట్టించిన మొనగాడిని చూసి ఆ వూరు మురిసింది.

★★★

ఆరోజు మధ్యాహ్నానికి ఊరు మరలా ప్రశాంతతను సంతరించుకుంది. లత కూడా మామూలయింది.

"హా.. బాబు! ఇందాకట్నుంచి నా కాళ్ళూచేతులూ ఆడక మీకు కనీసం మంచినీళ్ళుకూడా ఇవ్వలేకపోయాను. ఒక్క నిముషం. అమ్మా... లతా! మాస్టారుగారికి మేడంగారికీ టీ పట్టుకుని రా!"

లోపల లత తన ఆలోచనలనుండి తేరుకుని, "అలాగే, బాబాయ్," అని వంటింటిలోకి వెళ్ళింది. కానీ, జరిగిన సంఘటనల్ని మర్చిపోవడం ఆమెకి కష్టమైంది. పదే పదే మీనాక్షి మేడం తనని అసభ్యమైన పదజాలంతో దూషించడం, సార్ గురించి అలా అనడం, తన పిరుదులమధ్య గట్టిగా పొడవడం గుర్తుకువస్తూవుంది. ఇప్పటికీ ఆ ప్రదేశంలో నొప్పిగా అనిపిస్తుంది. తలుచుకుంటే ఆమె ముఖం ఎర్రబడింది.

నిజంగా ఈ రోజు సార్ హీరోలా తనని రక్షించి, మీనాక్షి మేడంని బాగా శిక్షించారు..!

'తన హీరో ఇతనేనా? ఛ ఛ... ఏమైంది తనకు?' కానీ ఆ ఊహకే ఆమె బుగ్గలు గులాబీ రంగులోకి మారాయి. సిగ్గుతో ముడుచుకుపోయింది.

తర్వాత టీ తీసుకెళ్ళి అందరికీ ఇచ్చింది. శిరీష్ కి ఇచ్చేటప్పుడు ఆమె చేతులు సన్నగా వణకసాగాయి. శిరీష్ ఆమెవంక చూడనయినా లేదు. 'సార్ కి ఇంకా తన మీద కోపంగా వుందా?'

అంజలి టీ త్రాగటం పూర్తిచేసి వాళ్ళకి వీడ్కోలు చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.

టీ తాగడం పూర్తవగానే వాణీ శిరీష్ చేయిపట్టుకొని, "రండి సార్, మీరుండబోయే పోర్షన్ చూపిస్తా!" అంటూ లాగింది.

ధర్మారావు అలా సార్ ని ఇబ్బంది పెట్టొద్దని వాణీని వారించాడు. కానీ, వాణీ వింటేగా... పాపం తనో అమాయకురాలు, అందుకే ఇక చెప్పడం మానేసాడు. శిరీష్ ని గుంజుకుంటూ మేడమీదకి తీసుకుపోయింది వాణీ.

అంతా చూసాక, "కాస్త సర్దుకోవాలి," అన్నాడు వాణీతో. "కానీ, సార్. నేను, లతక్కా మొత్తం సర్దేసాం కదా!" అంది వాణీ అమాయకంగా.

శిరీష్ నవ్వుతూ తన కార్ దగ్గరకు వచ్చి తన బేగ్, laptop, ఓ folding table ఇంకా చిన్న bedding తీసుకెళ్ళి పైన రూమ్*లో తనకి కుదిరినట్టుగా సర్దాడు.

ఈలోగా వాణీని వాళ్ళమ్మ పిల్చింది. వాణీ జింకపిల్లలా గెంతుకుంటూ మెట్లు దిగడం శిరీష్ కిటికీలోంచి చూసాడు. తను నిజంగా A1 ఫిగర్. ఇంకాస్త పెద్దదయితే అందంలో తన అక్కని మించిపోతుంది. ఆరిపోతున్న తన పెదాల్ని నాలికతో తడుపుకుంటూ వాణీని ఓసారి చూసి మంచంమీద వాలిపోయాడు.

"మేడమీద ఏం చేస్తున్నావ్ వాణీ, మాస్టారుగారిని విశ్రాంతి తీసుకోనీ."

"ఏంలేదమ్మా! సార్ కి రూమ్ సర్దడంలో సహాయం చేస్తున్నాను."

"అదేంటీ!" లత ఆశ్చర్యంతో, "మనం నిన్నే సర్దాంకదా..."

"ఏమోమరి... సార్ కి నచ్చలేదనుకుంటా! మళ్ళీ అంతా సర్దుతున్నారు.."

ఒళ్ళు మండిపోయింది లతకి. 'నిన్నంతా ఎంతో కష్టపడి ఇల్లు సర్దితే... మళ్ళీ సర్దుతున్నాడా..? అతను సార్ కాకపోయుంటే, ఇప్పుడే తనని అవమానించినందుకు గొడవపడేది. సర్లే! ఎంత బా..గా.. సర్దాడో చూసి అప్పుడు... అడుగుదాం' అనుకుంది తన మనసులో.​