Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

నేహా లేబొరేటరీ నుంచి నడవాలోకి వచ్చి అక్కడ గోడకానుకొని నిల్చుంది. ఆమె గుండె వేగంగా కొట్టుకోసాగింది. కానీ పరిగెత్తడం వల్ల కాదు! తను సార్ కళ్ళు కోరికతో నిండివుండటాన్ని గమనించింది. మత్తెంకించే అతని కళ్ళను చూసాక నేహాకి మనసు కుదుటపడటంలేదు. తన స్తనాలు బరువెక్కాయి. ఆ బాధని తట్టుకోలేక బాత్రూమ్లోకి ప్రవేశించింది. తన స్కర్ట్ బటన్ విప్పి పేంటీలోపలికి చెయ్యిపెట్టి తన పువ్వుని కెలుక్కోసాగింది. 'అహ్..అహ్..' అంటూ సన్నగా మూల్గులు ఆమె నోటినుంచి రాసాగాయి. తన వేలితో మదనకీలని రుద్దుతూ కదపసాగింది. లతకి సార్ గురించి చెబుదాం అనుకుంది. కానీ లత ఇలాంటి విషయాలను వినడానికి ఇష్టపడదు. పైగా తిరిగి తననే కోప్పడుతుంది. లతతో ఏమీ చెప్పకపోవడమే మేలు. అలా అనుకుంటూ ఆమె చరమాంకానికి చేరుకుంది. 'హా...' అని చిన్నగా రొప్పుతూ గోడని ఆనుకుని నిల్చుంది

★★★

కాసేపటి తర్వాత క్లాస్ రూమ్ లోనికి వెళ్ళి లత పక్కన కూర్చుంది నేహా. ఎప్పుడూ లొడలొడ వాగే తన స్నేహితురాలు మౌనంగా ఉండటం గమనించి లత నేహా మొహంలోకి తొంగిచూసింది. నేహా ముఖం ఎర్రగా ఉంది. ఆమె కనుబొమలు ముడిపడి ఉన్నాయి.

"ఏమైంది నేహా! ఏంటలా ఉన్నావు?"

"నేన్..నా... నేను బానే ఉన్నాను."

"ఇంతసేపూ ఎక్కడున్నావు?"

"బాత్రూంలో."

"బాత్రూంలోనా...! ఇంతసేపా?"

"అబ్బా... కాస్త ఫ్రెషప్ అయ్యి వచ్చానే... అంతే!"

"సార్ ని కలిసావా?"

"ఆ... కలిసాను. కానీ, అక్కడ కేవలం ఒక్క నిమిషమే ఉన్నాను."

అని లతవైపు చూడకుండా మరోవైపు చూస్తూ చెప్పింది.

"సార్... ఎ...ఏఁ... అన్నారు?"

"దేనిగురించి?"

"నేను కనుక్కోమని చెప్పానుగా!"

"అదా..! సార్ కి ఇంకా కోపం తగ్గలేదంటా!"

"ఎందుకు? "

"ఎందుకంటే... నాకేం తెలుసు. నీకూ నీ సార్ కే తెలియాలి."

సార్ అంటున్నప్పుడు నేహా కాస్త ఒత్తి పలికింది.

"ఓ విషయం చెప్పు. నీ... ఫేవరేట్ టీచరెవరు?" అంది లత.

"ఏఁ?"

"వూర్కే... చెప్పు... ప్లీజ్...!"

"నాకేంటి... నీకు... ఇక్కడ అందరికీ... ఒక్కరే ఫేవరేట్ టీచర్ ఇప్పుడు!"

లత కోపంగా, "నేనెప్పుడు చెప్పానే... నాకు ఆయన ఫేవరేట్ టీచరని. నాకెవరూ ఫేవరేట్ టీచర్స్ లేరు."

"నేను సార్ పేరు చెప్పలేదే..!"

"ఇక చాలు. పద లాస్ట్ బెల్ కొడుతున్నారు."

★★★

లత ఇంటికెళ్తూ వాణీని శిరీష్ కార్ దగ్గర చూసింది.

లత: ఇక్కడున్నావేంటి... పద వెళ్దాం.

వాణీ: నేను కార్లో వస్తాను... సార్ తో.

లత: పిచ్చీ! అలా సార్ కారు ఎక్కడం తప్పు, పద వెళ్దాం.

వాణీ: ఎం తప్పు కాదు. అయినా -

అప్పుడే శిరీష్ కార్ దగ్గరికి వచ్చాడు.

వాణీ: సార్! అక్కంటుంది, మీతో కార్లో రావడం తప్పని..!

శిరీష్: ఎవరికి తప్పనిపిస్తే వాళ్ళు కారెక్కనవసరం లేదు.

అంటూ కార్ డోర్ అన్ లాక్ చేసాడు.

వాణీ సంతోషంగా కారెక్కి శిరీష్ పక్కన కూర్చుంది.

శిరీష్ కార్ స్టార్టు చేసి లతవైపు చూసాడు. లత మొహం మాడ్చుకొని వెనక సీట్లో కూర్చుంది. నేహా కూడా లత పక్కన కూర్చుంది.

★★★

ఇంటికెళ్ళగానే నేహా శిరీష్ తో, "సార్! నాకు ఇవాళ మేథ్స్ క్లాసులో చెప్పిన సమ్ అర్ధంకాలేదు. మీరు కొంచెం చెప్తారా?"

"అలాగే, ఎప్పుడు చెప్పాలి?"

"ఇప్పుడే చెప్పండి, సార్."

"సరే, పైకి రా!"

లత శిరీష్ కోసం టీ పెట్టడానికి వెళ్ళబోతూ మనసు మార్చుకొని, "వాణీ, నువ్వు టీ పెట్టేయ్, సార్ కోసం. నేను కూడా ఆ సమ్ నేర్చుకోవాలి."

"అలాగే, అక్కా... నే టీ చేస్తాలే!"

నిజానికైతే లత ఆ సమ్స్ అన్నీ ఎప్పుడో చేసేసింది. కానీ, నేహా సార్ తో ఒంటరిగా ఉండటం ఇష్టంలేక బుక్స్ తీసుకొని పైకి వెళ్ళింది.

రూమ్లోకి అడుగుపెట్డగానే చల్లని గాలి ఆమెను తాకింది. అలాగే రూమ్ రూపురేఖలన్నీ మారిపోయాయి. AC, double-cot bed, TV, రూమ్ ఫ్రెషనర్... ఇలా అన్నీ ఆ రూమ్లో ఉన్నాయి.

"ఇదంతా ఎప్పుడు పెట్టారు?" అని కాస్త గట్టిగా అడిగేసింది.

శిరీష్ లతవైపు తిరిగి "కంగారు పడొద్దు... కరెంట్ బిల్ నేనే కడతాను... మీ బాబాయిగారితో నేను మాట్లాడానులే!"

లతకి తను అడిగిన విధానం తప్పుగా తోచి తలదించుకొని వెళ్ళి మంచం దగ్గర నిల్చుంది.

నేహా శిరీష్ తో పాటూ మంచం మీద అతన్ని తగులుకుంటూ కూర్చుంది. లత నేహాని అలా చూడగానే కోపంగా కిందకి వెళ్ళి రెండు కుర్చీలు తెచ్చింది.

"నేహా... ఈ కుర్చీలో కూర్చో... ఇక్కడ్నించి కూడా బాగానే కనిపిస్తుంది," అంది కటువుగా.

తను సార్ కి కావాలనే తగులుకుని కూర్చుందనే విషయం లత పసిగట్టేసిందేమోనని నేహాకి భయం వేసింది. నెమ్మదిగా వెళ్ళి కుర్చీలో కూర్చుంది.

శిరీష్ ఓ క్షణంపాటు లతని చూసి సమ్ సాల్వ్ చేయసాగాడు.

వాణీ టీ పట్టుకుని రూమ్లోకి వచ్చింది. AC గాలి ఆమెని తాకగానే, "ఆహా... సార్, AC!" అంది ఉత్సాహంగా. శిరీష్ కి టీ ఇస్తూ, "నేను కూడా నా బుక్స్ తెచ్చుకొని ఇక్కడే చదువుకుంటాను," అంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది.

కాసేపయ్యాక కాలేజ్ డ్రెస్ విప్పేసి టాప్, స్కర్ట్ వేసుకుని వచ్చింది వాణీ. వాణీని అలా చూడగానే శిరీష్ కి ఊపిరి వేడెక్కింది.

మంచం మీద కూర్చొని తన హోమ్ వర్కుని చేయసాగింది. AC చల్లదనం వల్ల మెల్లగా వాణీకి నిద్ర వచ్చింది.

"సార్... నాకు నిద్రొస్తుంది. నేను కాసేపు ఇక్కడ పడుకోనా..?"

"పడుకో వాణీ... ఇదంతా మన ఇల్లే కదా!" అన్నాడు వాణీ బుగ్గని తడుతూ...

వాణీ వెంటనే గాఢ నిద్రలోకి జారిపోయింది. లత వాణీ స్కర్ట్ పైకి లేచి ఉండటం గమనించింది. కానీ, శిరీష్ ముందు సర్దడానికి సిగ్గుపడి ఆ ప్రయత్నం చేయలేకపోయింది.

శిరీష్ మొత్తం ఎక్సర్సైజ్ లోని సమ్సన్నీ పూర్తి చేసి, "హ్మ్... ఈరోజుకి చాలా చదివేసాం. ఇంటికి వెళ్ళాక మళ్ళీ ఓసారి చూసుకుంటే బాగా గుర్తుండిపోతాయి. మిగతావి రేపు చేద్దాం," అన్నాడు.

నేహా వెంటనే వెళ్ళిపోయింది. లతకి మాత్రం వెళ్ళాలని అనిపించడంలేదు. కానీ వెళ్ళక తప్పదు. మంచం దగ్గరికి వెళ్ళి వాణీని లేపసాగింది.

కానీ వాణీ, "నన్ను.. పడుకోనీ, అక్కా...!" అంటూ శిరీష్ మీద చెయ్యివేసి పడుకుంది.

శిరీష్: పడుకోనీలే...! లేచాక తనంతట తానే వచ్చేస్తుంది.

ఇక లత ఏం అనలేక కిందకి వెళ్ళిపోయింది.

శిరీష్ వాణీవైపు చూసాడు. ఆమె స్కర్ట్ ఇంకాస్త పైకి లేచింది. నాజూకైన గుండ్రని తొడలు దర్శనమిస్తున్నాయి. ఆమె వేసుకున్న తెల్లని పేంటీ కూడా కనిపిస్తూవుంది. శిరీష్ తన చేతిని నెమ్మదిగా వాణీ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాడు.

★★★

అక్కడ లత నేహాని గేటు దగ్గరికి వెళ్ళి మరీ సాగనంపింది. లత ఇలా ఆలోచించసాగింది. 'ఒకవేళ కొంపదీసి వాణీ కావాలనే సార్ తో... ఛీ ఛీ ఛీ... ఏమాలోచిస్తుంది తను. పాపం... వాణీ ఎంత అమాయకురాలు.! తనసలు లోపలేం దాచుకోదు. ఏం జరిగినా తనతో చెప్పుకుంటుంది... రెండు నెలల క్రితం వాళ్ళిద్దరూ పొలానికి వెళ్ళినప్పుడు ఓ కుర్రాడు వాణీని పొదల్లోకి రమ్మని సైగ చేసాడు. కానీ వాణీకి వాడెందుకు పిలిచాడో అర్ధంకాక తన దగ్గరికి వచ్చి ఆ విషయం చెప్పి, 'వెళ్ళమంటావా, అక్కా?' అనడిగింది. నేను వద్దని వారించి ఆ విషయాన్ని వదిలేయమని తనకి చెప్పాను... అసలు వాణీ గురించి నేను ఇలా ఎలా ఆలోచించాను... ఛ!' అనుకొని తలను కొట్టుకొంది.

పిన్ని ఇంకా పక్కింటినుంచి రాలేదు. వచ్చాక వాణీ పైన పడుకుందని తెలిసి తనని తిడితే...! కానీ సార్ తో ఉంటే తనకి మాట పెగలట్లేదు. ఇప్పుడెలా...?

అని లత భయపడింది.

పైన శిరీష్ పరిస్థితి మరో విధంగా ఉంది. లడ్డూలాంటి వాణీని చూస్తే అతనికి నోరూరిపోతుంది. వెంటనే చేతుల్లోకి తీసుకొని తినేయాలనిపిస్తుంది. వాణీ ముఖాన్ని చూసాడు. ఇంత తక్కువ కాలంలోనే వాణీ తనకు బాగా దగ్గరయింది. గులాబీ రంగులో విచ్చుకొని ఉన్న పెదాలు, వాటి చివర నుండి లాలాజలం కారుతూ వుంది. తన వేలితో దాన్ని తుడిచి అటునుంచి ఆమె మృదువైన పాలమీగడలాంటి చర్మాన్ని తడుముతూ మెడ దగ్గరికి వచ్చాడు. శిరీష్ కళ్ళు వాణీ స్తనాలమీద పడ్డాయి. లత స్తనాలకి చిన్న వెర్షన్ లా ఉన్నాయవి. మెడవరకూ టాప్ ఉండటంతో అవి కనబడటంలేదుగానీ వాటి ఆకారం మాత్రం స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. కాస్త కిందకు చూసాడు. ఆమె ఊరువులు అతనిముందు ఏ ఆచ్ఛాదన లేకుండా ఉన్నాయి... ఉఫ్...! ఆమెలో అణువణువూ అతన్ని పిచ్చెక్కిస్తోంది. నెమ్మదిగా తన చేతిని వాణీ వక్షోజాలమీద వేసి మెల్లగా పిసికాడు. ఆహా...! ఎంత మెత్తగా ఉన్నాయివి. తన చేతిని కొంచెం కొంచెంగా జార్చి ఆమె స్కర్ట్ మీద వేసాడు. వాణీ పేంటీ లైన్ దగ్గర వేలితో రాసాడు. అందులో ఆమె మదన ద్వారం దాగివుంది. ఇక ఆగలేక తన చేతిని పేంటీలోకి తోసాడు. అతని చెయ్యి వణకసాగింది. వాణీ కాస్త కదిలింది. శిరీష్ ఆగిపోయాడు. అంత ACలోనూ అతనికి చెమట్లు పడుతున్నాయి. తన మోచేత్తో నుదురుకి పట్టిన చెమటను తుడుచుకుంటూ వాణీ వంక చూసాడు. ఆమెకి కేవలం ఓ అంగుళం దూరంలో ఉందతని చెయ్యి.!

అప్పుడే ఎవరో మెట్లు ఎక్కతున్నట్టు శబ్దం వినిపించింది. వాణీ బట్టల్ని సరిజేసే సమయం కూడా అతని వద్దలేదు.

ఆ అడుగుల శబ్దం లతది. ఎక్కడ వాళ్ల పిన్ని వచ్చేస్తుందోనని గబగబా మెట్లెక్కుతోంది.

లత రూమ్లోకి రాగానే మంచం మీద దృశ్యాన్ని చూసి షాకయింది. వాణీ శిరీష్ ని కౌగిలించుకొని పడుకొంది. శిరీష్ కూడా తన కళ్ళను మూసుకొని పడుకున్నట్టుగా నటించసాగాడు. వాణీని శిరీష్ ని అలా చూడగానే ఒక్క క్షణం ఆమె మనసు కీడుని శంకించింది. 'ఒకవేళ సార్....' కానీ అలా ఆలోచించినందుకు తనమీద తనకే అసహ్యమేసింది. తరువాత ఇలా అనుకొంది. 'అయినా, ఇందులో సార్ తప్పు ఏముంది.? వాణీకి మొదట్నించీ నిద్రలో ఇలా తనని కౌగిలించుకుని పడుకోవడం అలవాటు. కానీ ఓ మగాడితో... అదీ సార్ తో..! ఇంత వయసొచ్చినా దీనికి ఈ వెధవ అలవాటు మాత్రం మారలేదు.' వెంటనే వెళ్ళి వాణీ స్కర్టుని సరిచేసి ఆమె పిర్రలపై ఒక్కటిచ్చి, "వాణీ! లే.." అని పిల్చింది. వాణీ నెమ్మదిగా లేచి తన కళ్ళను నలుపుకుంటూ లతవైపు చూసింది.

"వాణీ, పద కిందకి!"

"లేదక్కా, నేనిక్కడే ఉంటాను... సార్ తో.!"

"మర్యాదగా కిందకొస్తావా... లేకపోతే వీపు విమానం మొత మోగించనా...!" అని వాణీ జబ్బ పట్టుకొని లాగింది.

వాణి వెంటనే శిరీష్ ని గట్టిగా కౌగిలించుకొంది. ఆమె టెన్నిస్ బంతులు తన ఛాతీకి తగులుతుంటే శిరీష్ కి కంట్రోల్ చేసుకోవడం కష్టమైంది.

లతకి కూడా వాణీని అలా చూడటానికి ఏదోలా అనిపించింది. మళ్ళా సార్ కి నిద్రాభంగం కలిగినట్లు అవుతుంది.!

లత: (గొంతుని తగ్గించి) వాణీ... నువ్వు వెంటనే కిందకొస్తే సార్ గురించిన ఓ మంచి విషయం చెబుతా..!

వాణీ: (లత వైపు తిరిగి) నిజంగా..!

తన సార్ గురించి ఏ విషయం చెబుతానని అన్నా వాణీలో ఎక్కడలేని ఉత్సాహం కనిపిస్తుంది.

"ఉండక్కా... సార్ ని కూడా లేపుతాను," అంటూ వాణీ శిరీష్ చెవి దగ్గర, "శిరీష్ సార్!" అని అరిచింది.

తను వాణీతో కుంభకర్ణుడిలా పడుకుంటానని చెప్పిన మాటని లతకి రుజువు చేయడానికి ఇదే సమయమని ఉలిక్కిపడి లేచినట్టుగా నటిస్తూ లేచాడు. వాణీ అరుపుకి చెవుల్లో నొప్పి పెట్టి ఒక్కసారి తన చెవిని మూసుకున్నాడు.

శిరీష్ ని అలా చూసేసరికి లతకి నవ్వొచ్చింది. ఆపుకోలేక బయటకి నవ్వేసింది.

లత అలా నవ్వుతూ ఉంటే మరింత అందంగా కనిపించింది శిరీష్ కి. మొదటిసారి ఆమె అలా నవ్వడం చూసాడతను. శిరీష్ తనవైపు చూస్తుంటే లతకి సిగ్గేసి తల దించుకుంది.

"సార్... వాణీని లేపడానికి వచ్చాను." ఆమె ముఖంమీద నవ్వు ఇంకా చెరగలేదు.

"మరి నన్నెవరు లేపారు?"

"నేనే సార్!" అంటూ వాణీ శిరీష్ ని చుట్టేసి అతని వొళ్ళో కూర్చుంది.

లతకి కూడా ఓ క్షణం వాణీలా శిరీష్ వొళ్ళో కూర్చోవాలనిపించింది.

శిరీష్ కి మళ్ళా వేడి మొదలైంది. లతవైపు చూస్తూ వాణీ బుగ్గపై ముద్దుపెట్టి, "వాణీ! వెళ్ళి నాకోసం టీ పట్టుకు రా!" అన్నాడు.

వాణీ, లతలు కిందకి వెళ్ళిపోయారు. శిరీష్ తన వేడిని చల్లార్చుకోడానికి అంజలి దగ్గరికి వెళ్ళడమే సరైనది అని అనుకుని బట్టలు మార్చుకొని వెళ్ళిపోయాడు.

వాణీ: అక్కా... పైన చాలా చల్లగా ఉందికదా.! బాగా నిద్ర పట్టేసింది. నేనిక రాత్రికి పైనే పడుకుంటాను.

లత: నీకేమైనా పిచ్చి పట్టిందా? చూడు.. పిన్నీ బాబాయిలకి నువ్వు పైన పడుకునట్లు అస్సలు తెలియకూడదు. లేదంటే వారింక మనల్ని పైకి వెళ్ళడానికి ఒప్పుకోరు. అర్ధమైందా!

"ఎందుకక్కా..?" అని అడిగింది వాణీ అర్ధంకాక.

"ఇదిగో నేను అదంతా ఇప్పుడు చెప్పలేను. కానీ, పెద్దయ్యాక ఆడపిల్లలు చాలా జాగ్రత్తగా ప్రవర్తించాలి. పరాయి మగవాళ్ళతో అలా ఎక్కువసేపు ఉండకూడదు."

"కానీ అక్కా... నేనింకా చిన్న పిల్లనని నువ్వే అన్నావుగా. అప్పుడే పెద్దదాన్ని ఎలా అయిపోయాను.!"

"ఆహ్... అవును నువ్వు చిన్నదానివే కానీ...-" వాణీ అసలు ఏ కోణంలో పెద్దదయ్యందో తనకి అర్ధమయ్యేలా ఎలా చెప్పాలో లతకి తెలియట్లేదు.

"నన్నెక్కువ అడక్కు... ఇదంతా అందరి మంచి కోసం చెప్తున్నానని మాత్రం గుర్తుంచుకో!"

వాణీకి తనేదో తప్పుచేసానని అనిపించింది. "అక్కా! నేనేదైనా తప్పు చేసానా?" అంటూ ఏడుపు మొహం పెట్టింది.

లతకి కూడా బాధగా అనిపించి, "అదేంలేదు, వాణీ. కానీ నేను చెప్పేదేంటంటే మనం బయటవాళ్ళతో అలా ఉండటం పెద్దవాళ్ళు ఇష్టపడరు."

అంటూ వాణీ బుగ్గల్ని నిమిరింది.

వాణీ తన కన్నీళ్ళు తుడుచుకుంటూ, "కానీ అక్కా! మనం బయటవాళ్ళతో ఎక్కడున్నాం.? మన సార్ తోనే కదా!"

ఇక లత వల్ల కాలేదు. వెంటనే వాణీని హత్తుకొని మెల్లగా, "అవును చెల్లీ.! మన.... సారే!" అంది. ఇప్పుడు లత కళ్ళలో నీళ్ళు నిండాయి.

శిరీష్ ని కలిసిన క్షణం నుంచీ లతకి మనసు మనసులో లేదు. బెల్లం చుట్టూ ఈగల్లా తన వెంట ఎంతమంది కుర్రాళ్ళు తిరుగుతున్నా ఎప్పుడూ చెదరని ఆమె మనసు శిరీష్ ని చూడగానే చలించింది. వాణీలాగ తనకి కూడా ఎప్పుడూ శిరీష్ ని అంటిపెట్టుకుని ఉండాలని అనిపిస్తోంది. ఈమధ్య తనకి సార్ ఎవరితో మాట్లాడినా కోపంగా వస్తోంది. అతను కూడా మిగతా అందరితో బాగానే ఉంటున్నారు కానీ తనతో సరిగ్గా మట్లాడట్లేదు. పైగా తనంటే ఇంకా కోపంగా ఉన్నారని నేహా చెప్పింది. ఆ కోపం తగ్గాలంటే ఏం చేయాలి.?

లతకేం తెలుసు అక్కడ శిరీష్ కూడా తనలాగే ఆలోచిస్తున్నాడని!

ఈలోగా నిర్మల పక్కింటి నుంచి వచ్చింది. వాణీ శిరీష్ కోసం టీ చేసి ఇవ్వటానికి పైకెళ్ళింది. కానీ అక్కడ శిరీష్ లేదు. వాణీకి కూడా తన సార్ ని వదలి ఉండటం ఇష్టంలేదు. లతక్క అమ్మానాన్నలతో ఎందుకు చెప్పకూడదని అన్నాదో వాణీకి అస్సలు అర్ధంకాలేదు. బయట మగాళ్ళతో ఉండకూడదని తన అక్క ఎందుకు చెప్పింది? అది ఎలా తెలుసుకోవడం?

సాధారణంగా మనకు ఏదైనా చెయ్యకూడదని చెప్తే అదే చెయ్యాలని మనసు లాగేస్తూవుంటుంది....!

ఇక వాణీ ఏం చేస్తుందో మరి...!​