Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

శిరీష్ కొద్దిసేపటి తర్వాత తన కార్లో బయల్దేరాడు... కరెక్టుగా వేంకటేశ్వరస్వామి గుడి దగ్గరికి వస్తుండగా ఎవరో పెద్దాయన "మాస్టర్ గారూ....!" అని చేతులూపుతూ అరవడం సైడ్ మిర్రర్ లో చూసి కార్ ఆపాడు. శిరీష్ కి అతను ఎవరో తెలీకపోయినా అతనికి శిరీష్ తెలుసనుకుంటా...

అతను దగ్గరకు వచ్చాక శిరీష్, "ఏం కావాలండీ?" అని అతన్ని అడిగాడు.
"మాస్టరుగారండీ... మీరు కాకినాడ పోతున్నారా...?" అని అడిగాడు.
"ఆ... అవును. ఏఁ...!" అన్నాడు శిరీష్.
"ఏం లేదు బాబుగారూ.... మాయమ్మాయి కూడా కాకినాడకి పోవాలి. మా కోడలికి రేపు సీమంతం వుంది... నాకు కాస్త పనుంది లేప్పోతే నేనే తోడు వెళ్ళేవాడిని...! మీరు శ్రమ అనుకోకుండా తనని కాస్త కాకినాడలో దింపారంటే మీకు పుణ్యం వుంటుంది, బాబుగారూ."
"చూడండి... తనని తీసుకెళ్ళడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు. కాకపోతే, నాకు దార్లో కాస్త పనుంది. వెళ్ళడానికి కొంచెం టైం పట్టచ్చు."
"పర్లేదయ్యాగారు.... కాస్త జాగైనా పర్లేదు. తను అక్కడికి చేరితే చాలు... మీరెలాగూ తనకు తోడుగా ఉంటారుగా...! ఆగండి మా అమ్మాయిని పిలుచుకొస్తాను," అంటూ వెనక్కి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి, "అమ్మా... కవితా...! తొరగా రామ్మా...! మీ మాస్టారుగారు నిన్ను కాకినాడ తీస్కెళ్ళడానికి ఒప్పుకున్నారు..." అంటూ గట్టిగా కేకేసాడు.
శిరీష్ తలతిప్పి ఆ వచ్చే శాల్తీని చూడసాగాడు.
కవిత... వయసు పదిహేడేళ్ళు వుండచ్చు... తను తొమ్మిదో తరగతి చదువుతోంది. తన శరీరంలో చెప్పుకునేంత ఎట్రాక్షన్స్ ఏమీ లేవు గానీ, తన కళ్ళలో మాత్రం ఏదో తెలియని కైపు దాగుంది.
'ఇప్పుడేం చేయాలి? నేహాని తీస్కెళ్లడమా... లేక... మరో రోజు ప్లాన్ చెయ్యడమా...? ఇప్పుడు వద్దు అంటే నేహా ఒప్పుకునేలా కనిపించడంలేదు... ఇప్పటికే చాలాసార్లు వాయిదా వేసేసాను.... సరే, చూద్దాం, ఏం జరుగుతుందో...!' అనుకుని శిరీష్ కవితతో, "చూడు కవితా... ఆ గుడి దగ్గర ఒక అమ్మాయి ఉంది చూడు... తనని హాస్పిటల్లో అడ్మిట్ చేయాలి... దానికి కాస్త సమయం పడుతుంది... అసలు నిన్ను ఎక్కడ దింపాలి.?" అని అడగ్గానే తను, "మీరెక్కడ 'దింపినా'... నాకు OK, సార్...!" అని నవ్వుతూ 'దింపినా' అన్న పదాన్ని వత్తి పలుకుతూ చెప్పింది. తన కళ్ళలోనే కాదు తన గొంతులో కూడా ఏదో తెలియని మత్తు దాగుంది.
శిరీష్ కి అర్ధమైంది తను ఏ వుద్దేశ్యంతో ఆ పదాన్ని వాడిందో..! చిన్నగా నవ్వుతూ తన కార్ స్టార్ట్ చేసి మరునిముషంలో నేహా ముందు ఆపాడు.
నేహా వెంటనే కారెక్కి, "తొందరగా పదండి సార్... నేనాగలేకున్నాను... నా పూ... పగిలిపోవాలి!" అంది. తను కవితని చూడలేదు, కానీ కవిత నేహాని గుర్తుపట్టేసింది.
"అరే... నేహా... నువ్వా...! అయితే నువ్వు కూడా—"
నేహా అదిరిపోయి వెనక్కి చూసి, "ఇదెక్కడినుంచి వచ్చింది సార్! అంటే తనని కూడా మీరు—"
శిరీష్ కవిత వైపు తిరిగి,
"కవితా... నువ్వేంటి, నేహాతో... 'నువ్వు కూడా..." అంటున్నావ్...? దేనిగురించి?"
"ఇంక దేని గురించి, సార్... మీది దించుకోడం గురించే..! నేనింకా ఇదేదో అమాయకురాలనుకున్నాను... ఇది కూడా—" అంటూ కవిత గట్టిగా నవ్వేసింది.
శిరీష్ 'ఉఫ్...'మని రిలీఫ్ గా గాలి వదుల్తూ తన కార్ ని స్టార్ట్ చేసాడు. ఎలాగూ కవిత వాళ్ళ తండ్రితో లేటవుతుందని చెప్పాడు కనుక... ఇంకేం పర్లేదు.
నెమ్మదిగా తన కార్ ని మెయిన్ రోడ్ మీంచి పొదల్లోకి పోనిచ్చి అక్కడ బాగా లోపలికి వున్న ఓ పురాతన భవనం ముందు ఆపాడు. జనమంతా దాన్ని ముద్దుగా 'భూత్ బంగళా' అని పిలుస్తుంటారు... ఎంత ముద్దుగా పిలుచుకున్నా భూతాలు దెయ్యాలు అంటే జనాలకు ఎలాగూ భయం కనుక ఎవరూ అక్కడికి రావడానికి సాహసించరు... సేఫ్!
కార్ దిగి శిరీష్ అజయ్ కి ఫోన్ చేసాడు.
"ఎక్కడున్నావ్ టఫ్?"
"మస్తు బిజీగా వున్నాను, గురూ! బుర్ర వేడెక్కిపోతోందనుకో.... ఏంటీ ఫోన్ చేసావ్?"
"ఏం లేదు... నీ వేడి కాస్త చల్లార్చుకుంటావేమోననీ....!"
"ఆహా... ఎక్కడికి రావాలి?"
"నిన్న చూసాం కదా... ఓ పాడుబడ్డ బంగళా... అక్కడికి.. త్వరగా రా..! బాగా వేడిమీదున్నారు వీళ్ళిద్దరూ కూడా!"
"ఇలా టెంప్ట్ చేసే ఎప్పుడోకప్పుడు నా జాబ్ ని ఊడగొట్టేలా ఉన్నావ్... గురూ! ఇదిగో ఇప్పుడే బయల్దేరుతున్నా...!"
అని పోన్ కట్ చేసేసాడు టఫ్.
శిరీష్ ఎవర్నో పిలవడం విని నేహా భయపడింది... ముందే ఆ ప్లేస్ ని చూసి తనలో కాస్త కలవరం మొదలైంది. ఇక కవితకి ఏ భయం లేదు, తను అక్కడికి వచ్చిన పని మీదే తన దృష్టంతా...
శిరీష్ కార్ మీద కూర్చుని వాళ్ళిదరినీ చూస్తూ, "మ్... మీ బట్టలిప్పండి!" అన్నాడు.
నేహా వణికిపోతూ నిల్చుంది. కానీ, ఎప్పుడైతే కవిత తన బట్టల్ని చకచకా విప్పేయడం చూసిందో తను కూడా నెమ్మదిగా తన బట్టల్ని విప్పడం మొదలెట్టింది. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ నగ్నంగా శిరీష్ ముందు నిలబడ్డారు...
నిజానికి ఇద్దరూ గొప్ప అందగత్తెలేమీ కాదు. జస్ట్ ఏవరేజ్ ఫిగర్స్... కవితతో పోలిస్తే నేహా కాస్త అందగత్తె అని చెప్పవచ్చు. కవిత శరీరంలో ప్రధాన ఆకర్షణ... బాగా బలిసిన తన పిరుదులు. ఇక నేహా స్తనాలు లత స్తనాలంత ఆకర్షణీమైనవి కాకపోయినా తనవాటికంటే కూసింత పెద్దవి. అలాగే తన నాభి భాగం కాస్త పొంగి లోతుగా కనిపిస్తున్నది.
ఇలా శిరీష్ ఆ యిద్దరి అందాలనీ బేరీజువేస్తూవుండగా కవిత,
"సార్...! మీరు కూడా మీ బట్టలు విప్పేయండీ!" అని అంది తన సెక్సీ టోన్ లో...
శిరీష్ చిన్నగా నవ్వి నేహా వైపు చూసాడు. తనలో ఇంకా కంగారు తగ్గినట్లు లేదు... శిరీష్ నేహాని తన దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసాడు. నేహా నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ అతన్ని సమీపించింది. శిరీష్ కార్ మీదనించి దిగి నేహా నడుమును ఒడిసి పట్టుకుని పైకెత్తి బ్యానెట్ మీద పడుకోబెట్టాడు. తర్వాత ఆమె తొడలను ఎడం చేసి మధ్యలో చెయ్యిపెట్టి పలుచని పూ...పెదాలను మెల్లగా విడదీసాడు... అక్కడ ఎర్రదనాన్ని చూసేసరికి శిరీష్ నాలుక ఇక ఆగలేక తెరచివున్న ఆమె ఆడతనంలోకి చొచ్చుకుపోయింది. 'స్....హ్మ్...' నేహా పులకరించిపోతూ శిరీష్ జుత్తును గట్టిగా పట్టుకుంది. శిరీష్ తన చేతులను పైకి పోనిచ్చి ఆమె వక్షోజాలను ఒత్తాడు. నేహా తన సార్ నాలుక దాడికి పరవశించిపోతూ వెచ్చని సెగలని కక్కుతోంది.
కవిత అదంతా చూస్తూ ఆగలేక వెంటనే శిరీష్ దగ్గరికి పోయి అతని పేంట్ విప్పేసి డ్రాయర్ లోంచి అతని వేడి ఆయుధాన్ని తీసి ఆత్రంగా తన నోటినీటితో తడిపేసింది. మరోవైపు తన వేళ్ళతో తన ఆడతనాన్ని కెలుక్కోసాగింది. ఈలోగా నేహా తన మొదటి భావప్రాప్తిని పొందడంతో శిరీష్ తన తలని పైకెత్తి నేహా ముఖంలోకి చూస్తూ, "ఎలా వుంది... నేహా...?" అని అడిగాడు. నేహా దానికి సమాధానంగా తన చేతులలో ఉన్న శిరీష్ తలని మళ్ళీ తన రెమ్మలకి అదుముకుంది. శిరీష్ అక్కడున్న తడినంతా 'సుర్రూ'...మంటూ పీల్చేస్తుంటే నేహా వేగంగా శ్వాసని విడుస్తూ మ్..మత్తుగా మూలిగింది.
ఎప్పుడొచ్చాడో ఏమో మన టఫ్... చటుక్కున కవిత జబ్బ పట్టుకొని ఆమెను ఓ మూలకి ఈడ్చుకుపోయాడు.! తన తీరే అంత... ఏదొచ్చినా ఆపడం చాలా కష్టం! కవిత అతని మెరుపు వేగానికి కెవ్వుమంది... శిరీష్ అజయ్ ని చూసి, "ఓహ్... వచ్చావా టఫ్!" అన్నాడు.... "యూ ప్లీజ్ కేరీయాన్... గురూ! దీని సంగతి నేఁ చూసుకుంటా!" అంటూ టఫ్ ఏమాత్రం జాగు చేయక చప్పున కవితని నేలమీద పడేసి ఆమె కాళ్ళను వేరుచేసి ఆమె నిలువు బద్దలను పరీక్షగా చూసాడు. తను అంతసేపట్నుంచీ కెలుక్కుంటూ వున్నా అక్కడ ఒక్క చుక్కకూడా చేరలేదు. వెంటనే ఆమె తొడలను మరింత ఎడంచేసి తన తలని అక్కడ ముంచాడు. కవిత ఆ కొత్త వ్యక్తిని తన కళ్ళలోకి నింపుకునే ప్రయత్నం చేస్తోంది. ఈలోగా అజయ్ ఆమె పూ.. రెమ్మలను విడదీసి మధ్యలోని ఉబ్బెత్తుగా వున్న బుడెపెను చిన్నగా కొరుకుతూ నాలుకను లోపలి గోడలకు తాకించాడు... "స్... ఆ..హ్... హ్...హా...!" అంటూ కవిత చిన్నగా రాగం ఎత్తుకుంది.
అజయ్ ఆమెని అలా నాకుతూనే తన పేంట్ ని విప్పేశాడు. అతని కెలుకుడుకి కవితకి మెల్లగా ఊట మొదలైంది... ఆ వాసన తన ముక్కుపుటాలకి తాకగానే అజయ్ ఇక ఆగలేక వెంటనే ఆమె మీదకెక్కి ఆమె కన్నెపొరని తన గూటంతో చించేసి ఆమెలోకి పూర్తిగా చొచ్చుకుపోయాడు. కవిత దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా ఓ గావుకేక పెట్టింది... అక్కడ నేహా ఆ అరుపుకి భయపడి తలెత్తి వాళ్ళవంక చూసింది. అజయ్ కవిత పిరుదుల్ని పట్టుకుని బలంగా పోటువేస్తున్నాడు. కవిత గట్టిగా మూల్గుతూ తెగ ఊగిపోతూవుంది. అప్పుడే శిరీష్ నేహా లోకి ఒక వేలును దించాడు. ఏదో మీటనొక్కితే నీళ్ళు వచ్చినట్టే ఆమెనుండి రసాలు కారుతున్నాయి. ఆ ప్రదేశమంతా తడిగా, చల్లగా మారిపోయింది. ఇక శిరీష్ కవితా లాలాజలంతో తడిసిన తన మగసిరిని ఓమారు చూసాడు. అది ప్రవేశానికి సిద్ధంగా ఉన్నట్టుగా నిటారుగా నిలబడి ఉంది. శిరీష్ నేహాని కిందకు దింపి నేలమీద పడుకోబెట్టి మెల్లగా ఆమె చిత్తడి నేలలోకి తన గునపాన్ని దింపాడు. అతనిది కాస్త లోపలికి వెళ్ళిందోలేదో నేహా, "నొప్పి..!" అంటూ అరవడం మొదలెట్టింది. అదే సమయంలో కవిత మరోమారు కెవ్వుమంది... అజయ్ తనని వెనక్కి తిప్పి ఈసారి తన పిరుదులని ఆక్రమించాడు. కవితలోని ప్రతీ అణువూ నొప్పితో విలవిలలాడిపోతోంది. ఆమె నోటివెంట వచ్చే మూల్గులు సైతం అరుపుల్ని తలపిస్తున్నాయ్. అజయ్ ఆమె భారీ ముద్దలను పిసుకుతూ కసిగా తన గొడ్డుని లోపలికి తోస్తున్నాడు... ఇక్కడ శిరీష్ నేహా మీదకు వంగి ఆమె మెడవంపులో ఓ ముద్దుపెట్టి మెల్లగా పైకెళ్ళి ఆమె చెవి కమ్మల్ని నోట్లోకి తీసుకుని కాసేపు చీకి నెమ్మదిగా ఆమె నుదురుమీదకి వచ్చి అక్కడ పెదాలు తాకించి కొంచెం కిందకు దిగి ముక్కును ముద్దాడి మరికాస్త కిందకి జారి ఆమె గులాబీరంగు అధరాల్ని గైకొని తన నాలుకతో ఆమె దంతాలపై సరిగమలు పలికించి చివరికి ఆమె నాలుకతో పెనవేసాడు. నేహా "మ్మ్...!" అంటూ మత్తుగా మూల్గి శిరీష్ వీపుచుట్టూ చేతులువేసి అతన్ని తన గుండెలకు అదుముకుంది. శిరీష్ నెమ్మదిగా మరికాస్త లోపలికి తోసాడు. ఆమె కన్నెపొర పూర్తిగా చీలిపోయింది... "అక్..హా..!" నేహా చిన్నగా ఎగశ్వాసని వదిలింది. శిరీష్ ఈసారి కాస్త బలంగా ఓ తోపు తోయడంతో నేహాలోకి అతని దండం మొత్తంగా దిగబడిపోయింది. కొద్దిసేపు అలా ఉన్నాక శిరీష్ నెమ్మదిగా ఆమెను పోటువేయడం మొదలెట్టాడు. నేహా కూడా చిన్నగా ఊగుతూ అతని షర్ట్ బటన్స్ ని ఒక్కొక్కటినీ తీసివేయసాగింది. శిరీష్ వెంటనే తన షర్ట్ ని బనీన్ని తీసేసి బ్యానెట్ మీద పడేశాడు. నేహా శిరీష్ విశాలమయిన ఛాతీని తిలకిస్తూ దానిమీదున్న వెంట్రుకల్ని తన వేళ్ళతో చుట్లు తిప్పసాగింది. శిరీష్ ఆమె వక్షోజాలను పిసుకుతూ నిపల్స్ ని గట్టిగా పట్టి లాగాడు. తను కూడా అతని నిపల్స్ చుట్టూ సున్నాలు చుట్టింది. మెల్లగా ఇద్దరిలో ఉద్రేకం పెరిగి తారాస్థాయికి చేరుకుంది. శిరీష్ బండి వేగం పుంజుకుని ఆమెలోకి డ్రిల్లింగ్ మొదలెట్టింది... నేహా కూడా తన ఇంజినాయిల్ ను కుమ్మరించి శిరీష్ పిస్టన్ మరింత వేగముగా కదిలేలా చేసింది. కాసేపటికి నేహా శిరీష్ భుజాల్ని బిగించి పట్టుకొని గట్టిగా మూల్గుతూ తన భావప్రాప్తిని చేరుకుంది.... శిరీష్ కూడా తన దాన్ని బయటకు తీసి ఆమె పొట్టమీద తన వేడి రసాల్ని కార్చేశాడు. మొత్తానికి తన దురద తీరిపోవడంతో నేహా తృప్తిగా మూల్గి నేలమీద చేరబడిపోయింది.
అటు కవితని అజయ్ పోట్లు వేస్తుంటే అతని వృషణాలు ఆమె చీలికకి తగిలి తను అనిర్వచనీయమైన ఆనందాన్ని పొందుతూ తన పిరుదులకు కల్గిన నొప్పిని మరచిపోసాగింది. ఇటుపక్క శిరీష్ నేహాని పైకి లేపి కార్ మీద బోర్లా పడుకోబెట్టాడు. ఇప్పుడామె పిరుదులు అతనివైపు పొడుచుకుని వున్నాయ్... శిరీష్ ఒక వేలును నేహా యోనిలోకి తోసి దానినుండి కారుతున్న రసాల్ని ఆమె పిరుదులకి పట్టిస్తూ నెమ్మదిగా ఒక వేలును అందులోకి తోసాడు.... నేహా నొప్పితో మెలికలు తిరిగింది.. కానీ, అతన్ని ఆపలేదు... శిరీష్ రెండు చేతులతో నేహా పిరుదులను పట్టుకుని కాస్త పైకెత్తి వెనకనుంచి తన బాణాన్ని ఆమె కన్నానికి గురి చూడసాగాడు. నేహా తన వూపిరిని బిగపెట్టి టెన్షన్ గా ఎదురుచూస్తూవుంది. అయితే, శిరీష్ తన ఆయుధాన్ని తిన్నగా ఆమె పువ్వులోకి తోసాడు. ముందుగానే అది జిగటగా ఉండటంతో అతని మగతనం సమ్మగా ఆమెలోకి దూరిపోయింది. శిరీష్ ఇలా వెనకనించి తనలో ప్రవేశించడం నేహాకి ఓ కొత్త అనుభూతిని కల్గించింది.... అతీతమైన సుఖాన్ని చక్కగా వొంటికి పట్టించుకుంటూ, 'స్స్...స్స్...స్సార్.... మ్మ్... చ్..చాలా... బాగుంద్..ది...స్..సార్' అని నేహా తీయగా మూల్గింది. ఇక అజయ్ మళ్ళీ కవితని ముందుకు తిప్పి మరలా ఆమె పువ్వులోకి తన దబ్బలాన్ని గుచ్చాడు. కవితకి ముందూ వెనకా కందిపోయి రక్తం కారుతోంది... అయినా టఫ్ అదేం లక్ష్యపెట్టక ఆమె బొక్కలమీద తన దండయాత్రని కొనసాగిస్తున్నాడు. అటు కవిత... ఇటు నేహా... శృంగారసాగరంలో పూర్తిగా మునిగితేలుతున్నారు. కొద్దిసేపటికి ఇద్దరూ చరమాంకానికి చేరుకుని గట్టిగా రొప్పుతూ మరోసారి తమ భావప్రాప్తిని కొంచెం అటుఇటుగా చేరుకున్నారు. నేహా కన్నా కవిత ఎక్కువగా అలసిపోయినట్టుగా కనిపించింది... హ్మ్... సహజమే కదా! భారంగా వూపిరితీస్తూ నేలని కఱుచుకుపోయారిద్దరూ...! అజయ్ కవితని జుట్టుపట్టుకుని లేపి తన వీర్యాన్ని ఆమె గొంతులో పోశాడు... ఆమె అదంతా త్రాగి మళ్ళీ నేలమీద చతికిలపడిపోయింది.
"అరే... గ్లూకోజు తాగికూడా అలా పడిపోయావేఁ డార్లింగ్!" అంటూ అజయ్ శిరీష్ వైపు తిరిగి, "గురూ... ఇప్పుడు నువ్వు దీనితో... నేను దానితో... సరేనా..!" అన్నాడు నేహాని కసిగా చూస్తూ...
శిరీష్ నేహా వంక చూసాడు. నేహా అతని చెయ్యి పట్టుకొని భయం భయంగా అజయ్ ని చూస్తోంది..! చూడబోతే తనకి ఇష్టం లేనట్టుంది. దాంతో శిరీష్, "ఇప్పుడు కాదు టఫ్... తర్వాత చూద్దాంలేఁ... ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యమైపోయింది!" అన్నాడు.
"కానీ.. గురో—"
శిరీష్ మాటమారుస్తూ, "అన్నట్టూ... మరోమాట... తినని(కవితని చూపిస్తూ) కాకినాడలో తన వదినగారి ఇంట్లో దిగబెట్టు... అవునూ... నువ్వు కాకినాడకే వెళ్తున్నావుగా... ఇప్పుడు...!" అన్నాడు.
"ముందు అడగాల్సింది చివరన అడిగావ్, గురూ... అయినా, నువ్వు చెప్పాక నేను చెయ్యకుండా ఉంటానా... చెప్పు! అలాగే దింపుతా—"
అప్పుడే కవిత లేచి శిరీష్ తో, "సార్... మీరు నాకు ఇంకా 'దింపలేదు' మరి...!" అంది, తన సెక్సీ టోన్ లో...
అజయ్ గట్టిగా నవ్వుతూ... "దీనికి దూల బాగానే ఉంది గురూ...!" అని శిరీష్ తో అని కవితవైపు పిరుదులను బలంగా చరిచి, "నేను దింపుతాను... పదవే... లం.. నిన్ను...!" అంటూ తన పేంట్ వేస్కున్నాడు.
అందరూ బట్టలు వేస్కున్నాక అజయ్ నేహా దగ్గరికి పోయి ఆమె పిర్రలని గట్టిగా గిల్లి, "నిన్ను మళ్ళీ ఓ చూపు చూస్తానేఁ...!" అనేసి కవితతో వెళ్ళిపోయాడు.
శిరీష్ నేహాని తీసుకెళ్ళి మళ్ళీ ఆ గుడి దగ్గర దింపేసి ఇంటికి బయల్దేరాడు.

★★★

అక్కడ లత లోలోన కుమిలిపోతోంది... 'శిరీష్ తెలిసి తెలిసి నన్ను ఓడించాడు.. తనని! అసలు తనకేం తక్కువ..! పోనీ, చేసిందానికి కనీసం సంజాయిషీ అయినా ఇవ్వకుండా ముఖం చాటేశాడు. హుఁ... నేను తనని ఎంతలా ప్రేమిస్తున్నానో తనకి తెలీదా..? లేక నామీద అతనికి ప్రేమ తగ్గిపోయిందా...? ఒకవేళ వాణీ మీద మోజు పెంచుకున్నారా..? పొద్దున్న కూడా "వాణీ రాలేదేంటి నీతో?" అని అడిగారు. హ్మ్... అవును... తనని ప్రేమిస్తూ నాతో ఆడుకుంటున్నారు...' అనుకుంటూ తను ఏడ్వసాగింది. ఈ అలోచనలతో లతకి తలనొప్పి మొదలైంది.

అప్పుడే గేట్ చప్పుడవడంతో తలెత్తి అటువైపు చూసింది. బుర్ఖాలో ఒక అమ్మాయి వచ్చింది. తనెవరో లతకు బాగా తెలుసు.

ఆమె పేరు నాస్మిన్. లత తర్వాత ఆ వూర్లోని కుర్రాళ్ళ చూపును తనవైపు తిప్పుకోగల అందం ఆమె సొంతం.(వాణీ ఇంకా ఆ వూరివాళ్ళ దృష్టిలో చిన్నపిల్లనే!) సాధారణంగా ము'స్లిం అమ్మాయిలు చాలా అందంగా ఉంటారు (కాదంటారా..!) నాస్మిన్ అందుకు మినహాయింపు ఏమీ కాదు! ఏయే పదార్ధాలు ఎక్కడెక్కడ ఎంత పాళ్ళలో వుండాలో అలా వున్నాయి తనకి..! సిమ్లా యాపిల్ లా ధగధగా మెరిసిపోయే మేని ఛాయ కలిగినా, ఎప్పుడూ నల్లని మేఘంలాంటి భూర్ఖాతో దాన్ని కప్పేసివుంచుతుంది. ఆమె చదివేది తొమ్మిదో తరగతే అయినా తను లత కంటే ఒక సంవత్సరం పెద్దది కావడంతో లత ఆమెని మర్యాదగా 'అక్కా' అని సంబోధిస్తుంది. నాస్మిన్ మాత్రం బయటకి నవ్వుతూ మాట్లాడినా లత తన అందగత్తె కిరీటాన్ని లాగేసుకుంది అని లోలోన ఎప్పుడూ ఈర్ష్యపడుతూవుంటుంది.

లత నాస్మిన్ దగ్గరికి వచ్చి, "అక్కా... ఎంటి ఇలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది. వాణీ కూడా లత వెంట బయటకి వచ్చింది.
"ఆ..హ..లతా.. సార్ వున్నారా..అనీ?"
"లేరు... ఏఁ... ఏంటీ విషయం..?"
"అ.... కుచ్ ఖాస్ బాత్ నై... ఊర్కే సార్ ని చూద్దామనీ.." అంటూ నీలిగింది.
లతకి ఒళ్ళు మండిపోయింది.
'అసలే తనకూ శిరీష్ కి మధ్య వాణీ మేకులా తయ్యారయ్యిందని బాధపడుతుంటే ఇప్పుడు ఈవిడగారొచ్చి సార్ ని ఊర్కే చూడటానికి వచ్చానంటోంది' అని మనసులో అనుకుని అదే కోపంలో నాస్మిన్ తో, "ఏఁ.. కాలేజ్లో చూస్తూ వున్నది సరిపోలేదా... ఇంటికొచ్చి కూడా చూడటానికి సార్ ఏమైనా—" అని అంటుండగా శిరీష్ కార్ అప్పుడే వచ్చి ఆగింది. లత ఒక్కసారిగా మాట్లాడ్డం ఆపేసింది.
శిరీష్ కార్ దిగి లోపలికొచ్చి వాళ్ళ వైపు కనీసం చూడకుండా మేడెక్కబోయాడు.
కానీ, నాస్మిన్—
"సార్...!" అని పిలిచింది.
శిరీష్ ఆగి వెనక్కి తిరిగి ఆమెను చూసి, "ఓహ్.. నాస్మిన్...! నువ్వేంటి ఇలా...?" అన్నాడు. కాలేజ్లోని అందమైన అమ్మాయిల పేర్లన్నీ అతని మెదడులో ఎప్పుడో నిక్షిప్తమైపోయాయి.
"సార్.... మీతో పర్సనల్ గా ఒక ముఖ్యమైన విషయం గురించి మాట్లాడాలీ... అందుకే—" అంటూ లత వైపు చూసింది.
శిరీష్ కూడా ఓరకంట లతని గమనిస్తున్నాడు. ఆమె ముఖం చూస్తే ఇంకా కోపం తగ్గలేదని అతనికి అన్పించింది. ఆమె ముందు నిలవడం అతనికి ఎందుకో ఇబ్బందిగా అనిపించి, "సరే... పైకి రా...!" అని నాస్మిన్ తో అని మెట్లెక్కేసాడు.
నాస్మిన్ ఓసారి లతావాణీలని చూసి వడివడిగా మెట్లెక్కింది.
తను అడిగినప్పుడు 'ఊర్కే..' అని చెప్పి ఇప్పుడు శిరీష్ తో పర్సనల్ గా మాట్లాడాల్సిన ఆ ముఖ్యమైన విషయం అన్నాదేంటీ..? అని లతకి అనుమానమొచ్చింది.
మెల్లగా తను ఇంకా వాణీ మేడెక్కారు. కిటికీ దగ్గర జాగ్రత్తగా నక్కి లోపల వారి మాటలను శ్రద్ధగా వినసాగారు.
శిరీష్ తన మంచం మీద కూర్చుని నాస్మిన్ వైపు చూసి, "చెప్పు... ఏదో ముఖ్యమైన విషయం అన్నావ్... ఏంటి?" అని అడిగాడు.
"సార్... నేను చూస్..సాను... మిమ్మల్ని... ఆ రోజున—"
"ఏ రోజున..." అని అనుమానంగా అడిగాడు శిరీష్.
నాస్మిన్ చిన్నగా నవ్వుతూ, "అదే.... సార్... ఆ రోజున.. మిమ్మల్ని... లే..బ్..లో చూ...సా..ను... సార్, స..రి...త...తో..." ఆంటూ ఒక్కో అక్షరాన్నీ దీర్ఘంతీస్తూ పలికింది.
శిరీష్ మంచం మీదనుంచి టక్కున లేచి నిలబడ్డాడు.
నాస్మినే మళ్ళా, "దీప్తి కూడా వుంది అప్పుడు... ఇద్దరూ మీ ముందు నగ్నంగా నిలబడివున్నారు... అప్పుడు మీ మాటలు అన్నీ విన్నాను... ఆ తర్వాత మీరూ వాళ్ళతో ఏమేం చేసారో అంతా చూసాను సార్...!" అని నవ్వుతూ చెప్పింది.
తన కాలికింద భూమి కదిలినట్టుగా అనిపించింది శిరీష్ కి. బయట ఆ మాటలు వింటున్న లతకి తల తిరిగినట్టయింది... కానీ, అదంతా అబద్ధమని తన మనసు చెప్తుండగా శిరీష్, "నువ్వు చూసింది అప్పుడే అందరికీ చెప్పకుండా ఇప్పుడొచ్చి నాకు చెప్తున్నావంటే... నీకు నా నుండి ఏదో కావాలి... ఏంటది?" అని నాస్మిన్ ని అడిగాడు.
అప్పుడే గది బయటనుండి "అక్కా...!" అని వాణీ అరుపు వినిపించింది శిరీష్ కి. వెంటనే బయటకొచ్చి చూసాడు.
లత స్పృహ తప్పి పడిపోయివుంది. వాణీ తన పక్కన కూర్చుని, "అక్కా... అక్కా... లేఁ... అక్కా...." అంటూ ఏడుస్తోంది.
లత ఇందాకట్నుంచీ చాటుగా తమ మాటలు వింటోందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది. నాస్మిన్ కూడా కాస్త కంగారుపడింది. అసలుకైతే తను శిరీష్ ని బ్లాక్మైల్ చేసి తన పబ్బం గడుపుకుందామని వచ్చింది. కానీ, జరిగిన పరిణామానికి భయపడి కంగారుగా అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది.
శిరీష్ లతని రూమ్లోకి తీసుకుపోయి మంచం మీద పడుకోబెట్టాడు.
వాణీ వెక్కివెక్కి ఏడుస్తూ శిరీష్ చెయ్యి పట్టుకుని, "సార్... మీరు అక్కనే ప్రేమించండి... అక్కనే పెళ్ళిచేస్కోండీ... ఇంకా.. నాతో కూడా ఆడొద్దు... అక్కతోనే ఆడుకోండీ... ఇంకెవరితోనైనా ఆడితే అక్క తట్టుకోలేదు... చచ్చిపోతుంది... ప్లీజ్ సార్..!!" అంది.
తర్వాత తన అక్క బుగ్గలను పట్టుకుని గట్టిగా ఊపింది. తన అక్క ఎంతకూ లెగకపోవడంతో బాధతో శిరీష్ భుజమ్మీద తలపెట్టి ఏడ్వసాగింది. శిరీష్ టేబుల్ మీదున్న వాటర్ బాటల్ ని తీసుకొని అందులోని నీళ్ళను లత ముఖమ్మీద చల్లి తన చేత్తో ఆమె ముఖాన్ని పామాడు... కాసేపటికి లత నెమ్మదిగా కళ్ళు తెరచింది. వాణీ శిరీష్ భుజమ్మీద వాల్చిన తన తలని ఎత్తి ఆనందంగా తన అక్కని చూసింది. లత కళ్ళలో మళ్ళా నీళ్లు చేరాయి. శిరీష్ లత దగ్గరికి వెళ్ళి ఆమె తలని మెల్లగా నిమిరాడు.
లత శిరీష్ ని చూసి బొంగురు గొంతుతో, "నువ్వు...ఎందుకిలా... చేసావు... శిరీష్...!?" అని అడిగింది.
ఆ ప్రశ్నకి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయ్యింది శిరీష్ కి... ఎందుకంటే, సరిగ్గా పదమూడేళ్ళ క్రితం శిరీషని,
"నువ్వు...ఎందుకిలా... చేసావు... శిరీష...!?" అని తను కూడా ఇలాగే అడిగాడు.
చాలాకాలం తర్వాత అతని పాషాణ హృదయం ద్రవించడం మొదలెట్టింది. వెంటనే లతని తన గుండెలకి హత్తుకున్నాడు. లతకి అతని వెచ్చని కౌగిలిలో స్వాంతన లభించింది. శిరీష్ కి అప్పుడు అంజలి చెప్పిన 'క్షోభ' అంటే ఏమిటో అర్ధమైంది... గతంలో శిరీష వల్ల తనకి కలిగిన ఆ క్షోభే ఇప్పుడు తన వల్ల లతకి కలిగింది... ఇప్పుడు శిరీష్ ఏం చేయాలో ఒక నిశ్చయానికి వచ్చాడు. అప్పుడే తన ఫోన్ రింగవ్వడంతో శిరీష్ లేచి బయటకి వచ్చి చూశాడు. అజయ్ కాల్ చేస్తున్నాడు... ఎత్తగానే, "గురో... ఇక్కడో కొత్త పిట్ట దొరికింది... త్వరగా వచ్చేయ్...!" అన్నాడు.
శిరీష్, "లేదు టఫ్... నాకు నా జీవిత గమ్యం దొరికింది. నా ఆశాలత... ఆమె తప్ప ఇంకెవ్వరూ నాకొద్దు...!" అనేసి ఫోన్ పెట్టేశాడు.
కిటికీలోంచి వాణీ అతని మాటలని విన్నది.

★★★

ఆ రోజు దీపావళి... ఊరంతా దీపకాంతులతో వెలిగిపోతున్నది... కానీ, ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మాత్రం కాంతివిహీనంగా వున్నాయి. ఇంత జరిగినా లత శిరీష్ ని క్షమించడానికి సిద్ధంగా వుంది... కానీ, ఆ రోజునుండీ వారిద్దరి మధ్యన మాటలు కరువయ్యాయి... శిరీష్ ఆమెతో తన మదిలో మాటని ఇంకా చెప్పలేదు... వాణీకి తెలిసినా తను కూడా బయటపడలేదు. తను కూడా శిరీష్ చెప్తాడని ఎదురుచూస్తోంది.
"ఏంటర్రా... పండగపూట కూడా అలా మొహాలు వేలాడేసుకున్నారూ...? వెళ్ళి తయారవ్వండీ!" అంటూ నిర్మల వాళ్ళని గసిరింది. ఇద్దరూ అస్సలు కదల్లేదు.
"చూడండీ... మీరిలాగే వున్నారంటే పైకెళ్ళి మీ మాస్టారుగారితో మీకు పనిష్మెంటు ఇమ్మని చెప్పేస్తాను," అంది నిర్మల సీరియస్‌గా మొహం పెట్టి...
ధర్మారావు నవ్వుతూ, "ఆ... ఇదిగో ఇప్పుడే నేను మేడమీదకి పోయి చెప్తానుండు, నిర్మలా..." అని, "ఎలాగూ సర్పంచుగారి మనవరాలి సంబంధం విషయమై మాస్టారుగారితో మాట్లాడాలి కూడా..." అన్నాడు.
లత వెంటనే లేచి, "సంబంధం.. ఏంటీ... బాబాయ్..?" అని అడిగింది.
"ఏం లేదమ్మా... సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరిత లేదూ... తనని మన మాస్టారుగారికి ఇద్దామని అడిగారమ్మా... అతనికి ఇష్టం వుందో లేదో అనీ నన్ను కనుక్కురమ్మన్నారు... తను చిన్న పిల్లే అనుకో... అయినా, అదేమీ మామూలు సంబంధం కాదుగా... జమీందారీ కుటుంబం... ఊఁ అంటే చాలు అతనిమీద కనకవర్షం కురిపించేస్తారు...!" అన్నాడు.
లతకు గుండెలో కలుక్కుమన్నది... "ఒకవేళ... శిరీష్ సరితని ఇష్టపడ్డారా..!' అని మనసులో అనుకుని, "ఉండండి బాబాయ్... నేఁ పిలుచుకొస్తాను..." అంటూ మేడమీదకి పరుగుతీసింది... వెనకెనకే వాణీ!
తలుపుని దభేలుమని తెరచి లోపలికి వెళ్ళి, శిరీష్ తో, "మీకు ఆ సరితంటే అంత ఇష్టమున్నప్పుడు నా జీవితంతో ఎందుకు ఆడుకున్నారు....? ఇప్పుడు మీరు సమాధానం చెప్పక తప్పదు... ఇంకా మౌనంగా ఉండటానికి ప్రయత్నించకండి...!" అని గద్గద స్వరంతో అడిగింది.
శిరీష్ ఏమైందన్నట్టుగా చూసాడు.
"సర్పంచుగారు మీకు సరితని ఇస్తారంటా... చేస్కోండి.. తననే పెళ్ళి చేస్కోండి... కనకవర్షంలో తడిపేస్తారు మిమ్మల్ని!" అంది కళ్ళలో నీళ్ళతో...
"సార్... మిమ్మల్ని నాన్నగారు పిలుచుకురమ్మన్నారు..." అంది వాణీ మెల్లగా.
శిరీష్ వాణీ ఇంకా లత చేతులని పట్టుకుని కిందకి వెళ్ళాడు. లత తన చేతిని విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించింది, కానీ కుదరలేదు.
కిందకెళ్ళాక ధర్మారావుతో, "ఏంటండీ పిలిచారంటా...!" అని అన్నాడు లతావాణీల చేతుల్ని వదిలేస్తూ...
"ఆ.... బాబూ... సర్పంచుగారి మనుమరాలు సరితని మీకు ఇద్దామని—"
శిరీష్ మధ్యలో కల్పించుకుని, "ధర్మారావుగారు... నేను ఆశాలతని పెళ్ళి చేసుకుందామనుకుంటున్నాను... అది మీకు ఇష్టమున్నా లేకపోయినా సరే. నేను తననే పెళ్ళి చేస్కుంటాను!" అన్నాడు.
ధర్మారావు ఆశ్చర్యంతో లత వైపు చూసాడు. ఆమె ముఖంలో మళ్ళీ కాంతులు విరజిమ్మాయి. అతను వెంటనే ఆనందంతో శిరీష్ చేతులు పట్టుకుని, "మీలాంటివారు దొరకడం నిజంగా మా లత అదృష్టం బాబు...!" అన్నాడు.
లత సిగ్గుపడి లోపలికి తుర్రుమంది... వాణీ తన అక్కని వెంబడించింది; తన అక్క సంతోషాన్ని తన కళ్ళనిండుగా నింపుకోవాలనీ....!

★★★

ఎట్టకేలకు శిరీష్ రంధ్రాన్వేషణకు తెరపడింది... అతని జీవితంలో మళ్ళీ ఆనందం వెల్లివిరిసింది... ఆరోజున వారంతా సంతోషంగా దీపావళిని జరుపుకున్నారు.
అలా రెండు నెలలు గడిచాక (లత మేజర్ అయ్యాక) ఓ శుభముహుర్తాన శిరీష్, ఆశాలతల వివాహం ఘనంగా జరిగింది... తరవాత శిరీష్ రాజమండ్రిలోని ఒక బాయ్స్ కాలేజ్ కి బదిలీ చేయించుకుని మ్యూచ్యువల్ ట్రాన్సఫర్ కింద అక్కడున్న తన ఫ్రెండుని ఈ ఊరికి రప్పించాడు. అతను శిరీష్ కంటే ఘటికుడు అనుకోండీ...!
శిరీష్ తో పాటు అతని శ్రీమతి లత కూడా రాజమండ్రి బయల్దేరింది. అక్కడ తన చదువును కొనసాగించడానికి అలాగే అతనితో ఆటనీ కొనసాగించడానికీ...!
వాణీ కూడా వాళ్ళతో కలసి వెళ్ళింది. ఆడుకోడానికి కాదండోయ్...! చదువుకోడానికి. తనిప్పుడు దాన్ని ఆటాడడం అనరనీ దానిని ప్రేమించడం అంటారని తెలుసుకుంది.
తన అక్క ప్రేమకథని దగ్గరనుండి చూసాక ఆమెకి అసలు ప్రేమ మీద ఒకరకమైన గౌరవం ఏర్పడింది... తను కూడా ఇప్పుడు అలాంటి స్వచ్ఛమైన ప్రేమనే తనకోసం ఇవ్వమని ఆ భగవంతున్ని కోరుకుంటోంది.

ఇక మీనాక్షీ దేవిగారికి కూడా వనవాస దీక్ష ముగిసి తిరిగి తన వూరికే బదిలీ అయ్యింది. అందుకే, శిరీష్ లేకపోయినా మన టఫ్ అప్పుడప్పుడు అమలాపురానికి వెళ్ళడం మానలేదు.

(గర్ల్స్ హైకాలేజ్ — మొదటి భాగం సమాప్తం)​