Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

ఇక అనూష విషయానికొస్తే...

ఆ డ్రయివర్ , "హమ్మా..." అని బిగ్గరగా అరుస్తూ తనని ఒక్కసారిగా వదిలేసి తన తలని పట్టుకొని

నేలమీద పడిపోవడం చూసి ఆమె ఒక్కసారిగా షాకయ్యింది. ఇంతలో ఎవరో ముందుకి వచ్చి తన చేతిని పట్టుకుని, "రా... అనూషా...!" అని గుసగుసగా అంటూ తనని లాగారు. అదెవరో తనకి అర్ధం కాలేదు. తనకి బుర్రంతా మొద్దుబారిపోయినట్టుగా అనిపించింది. చలి జ్వరం వచ్చినట్లుగా ఒళ్ళంతా గజగజా వణికిపోతోంది... అలానే కన్నీళ్లు ఒక పొరలాగ మారి అంతా మసకబారినట్టుగా ఉంది. మళ్ళీ ఆ మనిషి తన చేతిని లాగడంతో తను కూడా ఏమీ ఆలోచించక వారి వెంట నడిచింది. ఓ నాలుగైదడుగులు నడిచేసరికి వెనక చప్పుడయితే మళ్ళి వెనక్కి తిరిగి చూసారు అప్పుడే, డ్రయివర్ ఆకారం పైకి లేవడం అనూషకీ కనిపించింది.

"అనూ... ఈ పొదల్లో దాక్కుంద్దాం పదా... లేకపోతే వాడు మనల్ని చూసేస్తాడు..." అని ఆ మనిషి అనటంతో ఇద్దరూ ఆ గుబురు పొదల్లోకి దూరి దాక్కున్నారు. ఆ వ్యక్తి చాలా మెల్లగా మాట్లాడటం వల్ల గొంతు కాస్త హస్కీగా అనిపించి అది ఎవరో అర్ధంకాలేదు అనూషకి. తన చేయి ఇంకా ఆ మనిషి చేతుల్లోనే వుంది. అప్పుడే వాళ్ళకి డ్రయివర్ అరుస్తూ మాట్లాడిన మాటలు వినిపించాయి.

"ఎవడ్రా... నన్ను గొట్టిన దొంగలంజా కొడుకు... దొంగలా కొట్టడం కాదు... గుద్దల్లో దమ్ముంటే నా ముందుకి రండ్రిబేఁ!" అంటూ వాడు గట్టి గట్టిగా అడుగులేసుకుంటూ తామున్న వైపుకే రావడం చూసి మరింత కంగారు పడిపోయింది అనూష. తన పక్కనున్న వ్యక్తి చేయి తన భుజం చుట్టూ పడింది. ఇద్దరూ చూస్తుండగానే ఆ డ్రయివర్ వాళ్ళని దాటిపోయాడు. అనూష పక్కనున్న వ్యక్తి ఆమె చేతిని వదిలేసి మెల్లగా అనూష వీపుని నిమురుతూ, "హా... ఇంకేం పర్లేదు, అనూ.... వాడెళ్ళిపోయాడు..." అని అన్నాడు. అనూష వెంటనే తన రెండు చేతులతో తన తడి కళ్ళని తుడుచుకుని తలని ఒకసారి విదిలించి తన పక్కనున్న వ్యక్తిని చూసింది; చీకట్లో మనిషి కనపడలేదు గానీ, ఆకారం లీలగా కనపడింది; "రాజేష్...!" అంది అనూష మెల్లగా...

"ఏం పర్లేదు, అనూ..." అని రాజేష్ మళ్ళీ అంటూ అనూష వైపు తిరిగి ఆమె దగ్గరికి జరిగి ఆమె చెంపలను తన వేళ్ళతో నిమురుతూ మెల్లగా ఆమె దగ్గరికి ఆమె పెదాలను చుంబించడానకి ప్రయత్నించాడు. అప్పుడే అనూష వాడ్ని పక్కకి తోసేసి, "వద్దు, రాజేష్... నాకు ఇష్టం లేదు..." అంటూ లేచి వెళ్ళబోయింది. రాజేష్ అనూష వంక చిత్రంగా చూస్తూ ఆమె చేతిని పట్టుకుని ఆపి, "హేయ్... ఏమైంది నీకు...? ఇష్టం లేకుండానే వచ్చావా ఇక్కడికి...!" అని అడిగాడు.

"లేదు.. హ్... నాకు.. ఇప్పుడు నచ్చడం లేదు... చాల భయంగా వుంది... నేనెళ్ళిపోతాను... నన్నొదిలేయ్... ప్లీజ్..!" అంది తన చేతిని విడిపించుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ.

అనూషకి ఇంతకుముందు కలిగిన కామోద్రేకము కాస్తా ఆ డ్రయివర్ రాకతో చల్లబడిపోయి ఒళ్లంతా భయం ఆవరించింది.

రాజేష్ అనూష చేతిని వదిలేస్తూ, "సరే, అనూ.... నీ ఇష్టం లేకుండా నేనేమీ చెయ్యను. కానీ, ఇప్పుడే వెళ్తే మనం మళ్ళీ వాడి కంటపడే అవకాశం వుంది... కాసేపు ఇక్కడే వుండి ఎవరూ రావడం లేదని నిశ్చయించుకున్నాక అప్పుడు పోదాం.!" అని అన్నాడు. అనూషకి కూడా అది నిజమే అనిపించింది. వెనక్కి పోయి అక్కడే చాటుగున్న బండమీద కూర్చుంది. రాజేష్ కూడా వెళ్లి తన పక్కనే కూర్చున్నాడు.

కాసేపటికి చల్లగాలి బలంగా వీస్తుండటంతో రాజేష్ చొరవగా అనూష కప్పుకున్న దుప్పటిని లాక్కొని తను కూడా అందులో దూరిపోయాడు. అనూష కూడా అందుకు ఏమీ అభ్యంతరం తెలుపక అలానే మౌనంగా కూర్చుని వుంది. కానీ, తన గుండె లయలో చిన్నగా మార్పు వచ్చింది. ఇప్పుడు ఒకర్నొకరు తగులుకుని కూర్చోవడంతో ఇద్దరి శరీరాల్లో సహజంగానే వేడి ఉత్పన్నమయింది... రాజేష్ నెమ్మదిగా తన చేతిని అనూష భుజం చుట్టూ వేసి మెల్లిగా ఓసారి నిమిరాడు. అనూష చప్పున తల తిప్పి వాడి వైపు చూసింది. రాజేష్ ముఖం నేలని చూస్తూంది. కానీ, అతని చెయ్యి అనూష భుజాన్ని నిమురుతూనే వుంది. ఎందుకో, అనూష వాడ్ని ఆపే ప్రయత్నం చెయ్యలేదు. మెల్లగా ఆమెలోని కలవరం తగ్గి దాని స్థానే కోరిక రాజుకోసాగింది. తనకు తెలీకుండానే తన వూపిరి వేగవంతమైంది... తన యద ఉప్పెనలా ఎగిసిపడుతోంది. రాజేష్ అనూషలో మార్పుని గమనించి మెల్లగా ఆమె వైపు చూసాడు. అనూష ఇంకా రాజేష్ వైపే చూస్తోంది. ఆ చిమ్మచీకట్లో వారి కళ్లలోని భావాలు కనపడట్లేదుగానీ, ఒక శరీరం భాష మరో శరీరానికి అర్ధమవుతూనే వుంది.

రాజేష్ ఈసారి మరలా తన ముఖాన్ని అనూష దగ్గరికి తీసుకొచ్చి ఆమె పెదవులని చేరువవుతుంటే, అనూష అదురుతున్న పెదాలతో అప్రయత్నంగా, "వ్..వద్దు.. ర్..రాజ్—" అంటూ అనబోయింది... కానీ, రాజేష్ ఆ మాటలు పూర్తి కానివ్వలేదు. తన నోటితో ఆమె నోటిని బంధించి ఆమె అధరామృతాన్ని రుచి చూడసాగాడు... అనూష కూడా తన జీవితంలో మొట్టమొదటి ముద్దుకి మైమరచిపోయి ఎటువంటి ప్రతిఘటన చేయక అతని కౌగిలిలో వెచ్చగా ఒదిగిపోయింది. రాజేష్ అనూష వెన్నుని నిమురుతూ ఒక చేతితో నడుముని ఒడిసిపట్టి చిన్నగా అదిమాడు. అనూషకి జివ్వుమనిపించి అతన్ని ఇంకా గట్టిగా హత్తుకుపోయింది. 'స్...అహ్...' చిన్నగా మూల్గింది. రాజేష్ ఆబగా ఆమె ఎర్రని పెదాలని చప్పరించసాగాడు. అనూష కూడ తమకంతో అతని ముద్దుకి ప్రతిస్పందిస్తూ తన వేళ్ళని అతని వుంగరాల జుత్తులోనికి జొప్పించింది... మరికాసేపటికే ఇద్దరి నాలుకలూ ఒకదాన్నొకటి పెనవేసుకుపోయాయి. నెమ్మదిగా అతని చేతులు అనూష చనుగుబ్బలను చేరుకున్నాయి. రాజేష్ వాటిని కసిగా ఓసారి నొక్కేసరికి అనూషకి సురుక్కుమని నొప్పి వచ్చి తను వెంటనే ఈ లోకంలోకి వచ్చి రాజేష్ ముద్దు నుండి విడువడి తన యద మీదున్న అతని చేతులని తోసేస్తూ, "వ-ద్దు... రా-జే-ష్... చా-ల నొ-ప్పి-గా వుం-ది...వ-ద్దు..." అంది వూపిరిని వేగంగా తీసుకుంటూ. రాజేష్ వెంటనే తనతో, "సారీ... నీకు అక్కడ నొప్పిగా వుందా...? చూడు, అనూ... నిన్ను బాధపెట్టడం నాకూ ఇష్టం లేదు. నీకు కూడా ఇష్టం కాబట్టే చేసాను. నీకిష్టం లేనిదీ, నీకు బాధ కలిగించేది ఏదీ నేను చేయను... ప్రామిస్... సరేనా...! కానీ, నాకొక్క అవకాశం ఇచ్చావంటే నీ నొప్పిని నేను కచ్చితంగా పోగొడతాను...!" అంటూ అనూష చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని నిమురుతూ నమ్మకంగా చెప్పాడు. అనూష ఏం చెప్పాలో తెలియలేదు. నాస్మిన్ చెప్పినట్లు తనకు ఆ క్షణమే కావాలనిపిస్తోంది, మరుక్షణం వద్దనిపిస్తోంది. ఎటూ తేల్చుకోలేక అలా మౌనంగా తన తలని దించుకుని వుండిపోయింది. అనూష తన చేతిని ఇంకా వెనక్కి తీసుకోకపోవడంతో రాజేష్ ఆమె తన మాటని మన్నించిందని భావించి సంశయిస్తూనే తాము కప్పుకున్న దుప్పటిని తీసి అక్కడే నేల మీద పూర్తిగా పరిచాడు. అందుకు తనేమీ అడ్డు చెప్పకపోవడంతో కాస్త ధైర్యంగా ఆమె భుజాలను తడుముతూ అక్కడ కమీజుకి మెడ దగ్గర వున్న ముడిని పట్టుకులాగాడు. అది కాస్త వదులుగా అవ్వడంతో నడుం దగ్గరకి వచ్చి కమీజు అంచుని పట్టుకుని మెల్లగా పైకెత్తుతూ ఆమె తలమీద నుంచి పూర్తిగా తీసేసాడు. అనూష భారంగా ఓ నిట్టూర్పుని వదిలింది. ఆ చీకట్లో పెద్దగా ఏమీ కనపడదని తెలిసినా రాజేష్ తన కమీజుని తీసేయగానే అనూష కాస్త సిగ్గుపడి వెంటనే తన చేతులతో ముందుభాగాన్ని కప్పుకోడానికి ప్రయత్నించింది. రాజేష్ చిన్నగా నవ్వుతూ అనూష చేతులని పట్టుకుని తన భుజాలమీద పెట్టుకుని ముందుకి వంగి మరలా తన పెదాల మీద తన పెదవులతో దస్ఖతు చేసాడు. అనూష అతని మెడ చుట్టూ తన చేతులని బిగించేసింది. రాజేష్ తన పెదాలతో అనూష మెడమీద గిలిగింతలు పెడ్తూ అలానే బ్రా స్ట్రాప్ ని తొలగించాడు. దాంతో ఆ అడ్డంకి తొలగి ఆమె పాలపొంగులు స్వేచ్ఛగా ఆ అడవిగాలిని పీల్చుకుని నిటారుగా నిలబడ్డాయి.... ఆ చల్లని గాలి ఏ అచ్చాదనా లేని తన లేలేత వక్షోజాలను తాకుతుంటే సన్నగా వణికింది అనూష. రాజేష్ ఆమె బ్రాని తీసి పక్కన పెట్టి మెల్లగా తన నోటిని ఆమె కుడి చన్ను దగ్గరకు తెచ్చి మెల్లగా గాలి వూదాడు. అనూష 'ఊ..' అంటూ వణికిపోయింది. తర్వాత మెల్లగా ముచ్చికని తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. అనూషకి ఒకరకమైన తిమ్మిరి ఒళ్లంతా పాకింది. తన చేతుల్ని రాజేష్ మెడ చుట్టూ వేసి, "మ్... రాజేష్..." అంటూ మత్తుగా మూల్గింది. వాడలా చీకుతూనే ఒక చేతిని ఆమె సన్నని నడుము దగ్గరకు తెచ్చి సుతారంగా ఓమారు నొక్కాడు. తిన్నగా కూర్చుండిపోయింది తను. వాడి మరో చేయి ఆమె సల్వార్ లోనికి చొచ్చుకుపోయి పేంటీ మీదనించే ఆమె ఆడతనాన్ని తడమసాగింది. అనూషకి ఒళ్ళంతా తీయని సలపరం మొదలవుతోంది. రాజేష్ అనూష చన్నుని సాంతం తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. "మ్మ్మ్... నాకేదో..హ్ అయిపోతోంది... రా-జే-ష్..." అంటూ మూలిగింది తను. వాడి అంగం పేంట్లో మెల్లగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటోంది. అనూష కుడి స్తనాన్ని వదిలి దాని మీద మరొక్కసారి ఊదాడు. అక్కడంతా జిల్లుమని అనిపించింది తనకి. నొప్పి కూడా చాలావరకు పోయినట్టయింది. రాజేష్ ఆనక ఆమె ఎడమ స్తనాన్ని కూడా నోట్లోకి తీసుకొని అలానే చీకసాగాడు. అనూషకి కుదురుగా వుండటం కష్టమయింది. వాడు ఆమె కన్నెపువ్వుపై రాపిడిని కొనసాగిస్తూ ఆమె మదనకీలని పట్టుకొని మెల్లగా నలిపాడు. అంతే, ఆమె పువ్వునుండి స్రావాలు వెలువడి పేంటీ పైనుండి ప్రేరేపిస్తున్న రాజేష్ వేళ్ళకి ఆ వెచ్చాని చెమ్మ తగిలింది. తర్వాత వాడు తన రెండు చేతులతో అనూష నడుముని ఒడిసిపట్టి ఆమెను లేపి కింద పరిచిన దుప్పటి మీద జాగ్రత్తగా పడుకోబెట్టాడు. అనూష ఇంకా తన చేతులని రాజేష్ చూట్టు వుంచడంతో వాడు కూడా పట్టు తప్పి తన మీద అలానే పడిపోయాడు. అనూషకి ఒళ్ళంతా తాపం పెరిగిపోవడంతో రాజేష్ ని తన మీద గట్టిగా నొక్కుకుంది. అప్పుడే, తన తొడల మధ్య రాజేష్ ఆయుధం గట్టిగా తగిలింది. ఇందాకటినుంచి తన పువ్వులో సలుపుగా వుండటంతో అప్రయత్నంగా తన నడుముని పైకెత్తి రాజేష్ అంగాన్ని తనకి మరింతగా అదుముకుంది. స్త్రీ పురుషుల సంభోగం గురించి నేర్పించడానికి ప్రత్యేకంగా ఎవరూ పేజీలు పేజీలు పుస్తకాలు వ్రాయనక్కరలేదు... అది సహజంగానే వాళ్ళకి సంప్రాప్తించే ప్రక్రియ. అనూష చర్యని గమనించిన రాజేష్ తన చేతులని కిందకి తీసుకెళ్ళి అనూష సల్వార్ బొందుని లాగి మెల్లగా దాన్ని మొత్తంగా కిందకి దించేసాడు... పేంటీతో సహా...!

తర్వాత రాజేష్ కూడా అనూష బిగి కౌగిలి నుండి బయటపడి తన పేంటుని కూడ విప్పేసాడు. ఇప్పుడు వాడి ఆరంగుళాల అంగం పదునెక్కి తన తొడలని వెచ్చగా తగులుతుంటే ఆమెకి తనువంతా ఆరాటంతో ప్రకంపనలు చెలరేగాయి. రాజేష్ తన వేళ్ళతో ఆమె పాలపొంగులను నిమురుతూ వాటి నడుమనున్న లోయలో ఒక వేడి ముద్దుని పెట్టి అలానే మెల్లగా కిందకి దిగుతూ ఆమె శరీరం పై ముద్దుల వర్షం కురిపించసాగాడు. ఆమె బొడ్డుని చేరి దానికి ఓ పీల్చుడు ముద్దుని ఇచ్చి కాసేపు తన నాలుకతో దాన్ని కెలికాడు. అనూషకి చక్కిలిగిలిగా అనిపించి సన్నగా మూల్గుతూ గింజుకోసాగింది. తర్వాత రాజేష్ కిందకి దిగుతూ ఆమె మెత్తని పొత్తికడుపుని గాఢంగా చుంబించి చివరికి ఆమె మదనమందిరాన్ని చేరాడు. చుట్టూ చల్లని గాలి వీస్తున్నా వారిద్దరి శరీరాలు మాత్రం వేడెక్కుతూ వున్నాయి. అతని వెచ్చని ఊపిరి తన ఆడతనానికి తగులుతూ వుంటే అనూష ఆగలేక తన మొత్తని కాస్త ఎత్తింది. ఆ ఎత్తడంలో రాజేష్ మేకపోతులాంటి గెడ్డం ఆమె పువ్వుకి తగిలి అక్కడ ఏదో నెమలిపింఛంతో రాసిన అనుభూతి కలిగిందామెకు. వెంటనే కాస్త సిగ్గుగా కూడా అనిపించి తన కళ్లని మూసుకుంది. రాజేష్ ఆమె మెత్తని పిరుదులని ఒడిసి పట్టుకుని తన పెదాలతో ఆమె పలుచని నిలువుపెదాలని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. అనూషకి ఒళ్ళంతా పులకరించింది... తమకంతో ఆమె పై పెదాలు అదురుతున్నవి. రాజేష్ అలా తన చెమ్మగిల్లిన పూరెమ్మలని ముద్దాడుతుంటే తను అల్లాడిపోతూ, "స్...హా...హమ్మా.... రాజేష్... మ్మ్..." అని మూల్గసాగింది. ఆమె పువ్వులోంచి రసాలు వూరి ఆ ప్రదేశమంతా తడిగా అయిపోయింది... రాజేష్ ఆగకుండా తన పూరెమ్మలని కెలుకుతూ తన నాలుకని ఆ చీలికలోకి నెట్టాడు. సర్రున ఒళ్ళంతా కరెంటు పాసయినట్టనిపించింది అనూషకి. తను తమకంతో మూల్గుతూ కింద పరచిన దుప్పటిని తన గుప్పిట బిగించింది... తన కళ్ళు మెల్లగా అరమోడ్పులయ్యాయి... ఊపిరి ఆగిపోతున్నట్లుగా అనిపించడంతో గట్టి గట్టిగా వూపిరి తీసుకోసాగింది. "రాజ్..జేష్... హ్... న్...నాక్...కేదోలా..హ్ వుందీ... స్... ఏదో... అయిపోతోందీ... ర్..రా-జే-ష్..." అంటూ సన్నగా మూల్గులు తన నోటివెంట వస్తున్నాయి... రాజేష్ తన నాలుకతో ఆమె కామనాడులని మీటుతుంటే ఆమెకి రసప్రవాహం మరింతగా పెరిగింది. కన్ను పొడుచుకున్నా కానరాని ఆ కటిక చీకట్లో కూడా తన కనులముందు తారాలోకం మొత్తం ప్రత్యక్షమైంది. తన చన్నులు కూడా చాలా భారంగా అగుపించాయి. దాంతో, అనూష, "రాజేష్... ఏదో ఒకటి చెయ్... ప్లీజ్...." అంటూ గింజుకోవడం మొదలెట్టింది. రాజేష్ తన రెండు చేతులతో అనూష నడుముని పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కాడు. తను ఒక్కసారిగా ఎగిరిపడింది. ఆ ఎగిరిపడటంలో రాజేష్ నాలుక ఆమె పువ్వులోనికి మరింతగా చొచ్చుకుపోయింది. అనూష రాజేష్ చేతులని పట్టుకొని తన యదభారాలపై వేసుకుంది. అవి రబ్బరు బెలూన్లకు మళ్ళే పూర్తిగా నిలబడి ఆకాశం వైపు చూస్తున్నాయి... రాజేష్ అనూషకి నొప్పి కలగకుండా వాటిని మెల్లగా పిసకసాగాడు. అయినా, అనూషకి ఎందుకో కాస్త ఇబ్బందిగా అనిపించింది... "మ్...ర్..రాజేష్... గట్టిగా... స్... ఇంకా... గట్టిగా చెయ్యు వాటిని.....నొప్పొచ్చినా పర్లేదు" అంటూ తన చేతులని వాడి చేతులమీద వేసి నొక్కింది. తనే అనుమతినిచ్చాక ఇంక వాడికిక యెదురేముంది. దాంతో, తన ప్రతాపమంతా వాటిమీద చూపెట్టాడు... అతని పిసుకుడికి అనూషకి ప్రాణం గాల్లో తేలిపోతున్నట్లుగా అనిపించింది... "హ్... హ్.." అంటూ నిట్టూర్పులు వదలసాగింది. కింద ఆమె కాలి వేళ్ళు తగిలి తన ఆయుధం పేలిపోయేలాగ తయారై నరాల్లో నొప్పి లేవడంతో రాజేష్ వెంటనే అనూష మీదకెక్కేసాడు. అతని అంగం మరలా తన తొడలని తాకుతూ తన పొత్తి కడుపుని గుచ్చుకునేసరికి అనూష చేతులు అప్రయత్నంగా కిందకి వెళ్ళి అతని అంగం దగ్గరికి చేరాయి గానీ, తను దాన్ని తాకడానికి తను సంశయించి అంగుళం దూరంలో ఆగిపోయింది. రాజేష్ కి ఆమె పరిస్థితి అర్ధమై వెంటనే తన అంగాన్ని కాస్త పైకి తెచ్చి ఆమె చేతికి తగిలించాడు. అది వేడిగా కాలిపోతోంది. అనూష తటపటాయిస్తుండగా రాజేష్, "మ్... దాన్ని పట్టుకో...!" అన్నాడు. అనూష దాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని మెల్లిగా పామింది. గట్టిగా వున్నా మఖమల్ లా వుందది. రాజేష్, "మ్... అనూ..." అని చిన్నగా మూల్గుతూ ఆమె పెదవులను అందుకున్నాడు. ఆమె వాడి అంగాన్ని నొక్కసాగింది... రాజేష్ అనూష ముఖాన్ని తన రెండు చేతులతో పట్టుకుని పెదవులని గట్టిగా ముద్దాడుతూ హస్కీ వాయిస్ లో ఇలా అడిగాడు.

"ఆహ్... అనూ... చెయ్యనా.... నాదాన్ని పెట్టనా...?"

"మ్..."

"ముందు కొంచెం నొప్పిగా వుంటుంది మరి... పర్లేదా..."

"మ్..."

"అలాక్కాదుగానీ, సరిగ్గా చెప్పు... పెట్టనా..?"

"ప్చ్...మ్... పెట్టు... రాజేష్... ఇంక ఆగటం నావల్ల కాదు..." అంటూ జీర నిండిన గొంతుతో రాజేష్ అంగాన్ని గట్టిగా నొక్కి చెప్పింది.

తన నొక్కుడుకీ, మాటలకీ రాజేష్ వెర్రెక్కిపోతూ అనూష పెదవులని గాఢంగా చుంబించాడు... తను వాడి అంగాన్ని ఇంకా గట్టిగా పట్టుకొంది. రాజేష్ కింద తన కాళ్ళతో ఆమె తొడలని బాగా ఎడం చేసాడు. అనూష ఒకరకమైన ఉద్రేకంతో తన ఊపిరి బిగపెట్టి తన కాళ్ళను మడిచి ఎదురుచూడసాగింది. రాజేష్ ఒక చేత్తో తన స్తనాలని ఒత్తుతూ మరో చేత్తో తన అంగాన్ని ఆమె చేతుల్లోంచి విడిపించుకుని ఆమె తొడల మధ్యకి తెచ్చి తన వేళ్ళతో ఆమె యోనిని తడుముతూ గురి చూసి మెల్లగా లోనకు తోసాడు. ఎంతైనా కన్నెపువ్వు కదా... చాలా టైట్ గా వుండి లోనకి పోలేదు. అనూషకి వాడి దాని మొన గుచ్చుకోగానే ఒక్కసారిగా నొప్పిగా అనిపించి "ఆహ్..." అంటూ గట్టిగా అరవబోయింది. రాజేష్ వెంటనే అనూష పెదాలని మూసేయడంతో 'మ్..మ్...' అన్న శబ్దం మాత్రమే తన నోటిని దాటుకుని రాసాగింది. రాజేష్ మళ్ళా ఇంకోసారి తన అంగాన్ని కాస్త బలంగా ముందుకి తోసాడు. అంతే, ఆమె కన్నెపొర తొలగిపోయింది. ఆ నొప్పిని తట్టుకోలేక అనూష కనుగుడ్లు బయటకొచ్చేసాయా అన్నట్టుగా పెద్దవయ్యాయి. తనలోకి ఒక పదునైన కత్తిని దింపినట్టుగా అనిపించింది. గట్టిగట్టిగా మూల్గులు ఆమె నోటినుండి వెలువడుతున్నాయి. రాజేష్ భుజాలని బలంగా పట్టుకొని తనకేసి అదుముకుంది. ఆమె కళ్ళ కొసనుండి నీరు సన్నని ధారగా కారుతోంది (లిటరల్లీ తనది అరణ్య రోదన అయింది). రాజేష్ తన చేతులతో ఆమె స్తనాలను నొక్కుతూ తనని శాంతపరిచేందుకు ప్రయత్నిస్తూనే కిందనుండి తన అంగాన్ని ఆమెలోనికి పూర్తిగా నెట్టేసాడు. అనూషకి ఒక్కసారిగా కళ్ళు తిరిగినట్లయింది... తన తలని నేలకి పూర్తిగా ఆన్చేసి అలానే తన కళ్ళు తేలేసింది. కానీ, తన చేతులు ఇంకా అతని భుజాలని పట్టుకునే వున్నాయి. రాజేష్ కూడా కాసేపు ఆగాడు. తన పెదాలను ఆమె పెదాలనుండి తీసి మెల్లగా తన కుడి స్తనాన్ని నోట్లో పెట్టుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు. ఒక చేత్తో అనూష భుజాన్ని పట్టుకుని మరో చేత్తో ఆమె రెండో స్తనాన్ని పిసకసాగాడు. రాజేష్ తన చన్నుమొనని మెల్లగా లాగినట్టుగా కొరకడంతో అనూష కాస్త కదిలి వాణ్ణి చూసింది. రాజేష్ 'చెయ్యనా' అని కళ్ళతో అడిగాడు. ఆమె వెంటనే చిన్నగా, "చ్-చేయ్....." అంటూ మూలిగింది. దాంతో, రాజేష్ తన అంగాన్ని నెమ్మదిగా బయటకితీసి మళ్ళీ కసుక్కున లోపలికి తోసాడు. 'అక్...ఆ..హ్.." అని మత్తుగా మూల్గుతూ అనూష రాజేష్ ని కౌగిలించుకుంది. నొప్పి కాస్త తగ్గిందీసారి. రాజేష్ మళ్లా అలానే తన అంగాన్ని బయటకి తీయడం లోపల పెట్టడం చేస్తుంటే తనకి పూ..గోడల్లో ఏదో జిలజిలగా అనిపించి వెంటనే మాయమవసాగింది. వాడి ప్రతీ పోటుకి వాడి బాల్స్ తన పూరెమ్మలని తాకుతుంటే తన ఆనందం ద్విగుణీకృతమవుతోంది... ఆమె యోని నుండి రసాలు కారుతూ అతని అంగాన్ని మాలిష్ చేస్తుంటే అతని వేగం అంతకంతకూ పెరిగిపోసాగింది. అనూష కూడా కాసేపటికి అతనికి సమానంగా ఎదురొత్తులివ్వడంతో ఆమె చన్నులు బంతుల వలే పైకి కిందకీ వూగసాగాయి. అలా ఓ పావుగంటసేపు కుమ్మాక అనూష తన చేతులని రాజేష్ మెడ చుట్టూ వేసి గట్టిగా మూల్గుతూ తన భావప్రాప్తిని చేరుకుంది. రాజేష్ కి ఇంకా అవ్వకపోవడంతో తను మరికాసేపు అలానే కుమ్మి సడెన్ గా తన అంగాన్ని ఆమెలోంచి తీసేసి లేచి తన వెచ్చని మన్మధరసమును ఆమె పలుచని పొట్టమీద కార్చేసి ఆమె స్తనాల మధ్యలో తల ముంచి పడుకుండిపోయాడు.

ఓ పది-పదిహేను నిముషాలు సేదతీరాక ఇద్దరూ నెమ్మదిగా లేచారు. రాజేష్ తన పేంటు వేసుకున్నాడు. అనూష తన దుప్పటితో తన వంటిని శుభ్రంగా తుడుచుకుని తన బట్టల్ని వేసుకుంది. తొడల మధ్య కొంచెం నొప్పిగా అన్పించిందామెకు.

ఇద్దరూ కలిసి చేతిలో చెయ్యేసుకుని బస్సు దగ్గరికి నడిచారు. అనూష మధ్యలో రాజేష్ వైపు తిరిగి ముఖాన్ని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని అతని పెదాలని ముద్దాడి, "ఐ లవ్ యూ... రాజేష్!" అంది. రాజేష్ కూడా తన పెదాలని జుర్రుకుంటూ, "ఐ టూ లవ్ యూ... అనూ!" అని, 'బోరుకొట్టేదాక' అని లోపల అనుకున్నాడు.

ఇక బస్సు ముందు చిన్నచిన్న గుంపులుగా నిల్చున్న అమ్మాయిల్లో కొంతమంది అమ్మాయిలు హార్స్లీ హిల్స్ లో ఏమేమి విశేషాలు వుంటాయో, అక్కడి వెళ్ళాక ఏమేమి చూస్తామో అని ఊహిస్తూ కబుర్లు చెప్పుకోసాగారు. మరికొంతమంది అమ్మాయిలు ఇందాక బస్సులో నడిచిన భాగోతాల గురించి చర్చించుకోసాగారు. ఇంచుమించుగా అక్కడ అడవిలో అనూష ఆ డ్రయివర్ కి తారసపడిన సమయానికి ఇక్కడ లావణ్య తన స్నేహితురాళ్ళతో కబుర్లు చెప్తూ వుంది. తను వాళ్లతో మాట్లాడుతోందన్న మాటేగానీ తన మనసు మాత్రం శంకర్ చుట్టూ తిరుగుతోంది. ఇందాక శంకర్ తన రసాలను జుర్రుకున్నప్పటినుంచీ తనకు ఆ ప్రదేశంలో ఏదో తీయని నొప్పి ఉత్పన్నమయ్యింది. పైగా ఆ తర్వాత తన స్తనాలను మళ్ళా పిసకడంతో తనలో అగ్గి రాజుకుంది. అయితే, సరిగ్గా అప్పుడే బస్సు ఆగిపోవడంతో శంకర్ తన పరిస్థితిని పట్టించుకోకుండా అక్కణ్ణించి వెళ్ళిపోయాడు. ఇలా సగం కెలికి వదిలితే ఆ బాధని తట్టుకోడం చాలా కష్టం. చాలాసేపు తనలోతాను మధనపడ్డాక ఈ రాత్రికే ఎలాగోలా శంకర్ చేత ఆ ప్రాక్టికల్ ని చేయించుకోవాలని ధృడ నిశ్చయానికి వచ్చిందామె. అందుకే, తన గుంపు నుండి బయటపడి శంకర్, అజయ్ మాట్లాడుకుంటున్న చోటికి వెళ్ళింది.

వాళ్ళు ఆమె రాకని గమనించి తమ మాటలని ఆపి ఆమెనే ఆసక్తిగా చూడసాగారు. లావణ్య తమ దగ్గరికి రాగానే శంకర్ ఏంటన్నట్టుగా కళ్ళెగరేసాడు.

"సార్... మీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి..." అని తల దించుకుని అంది.

శంకర్ మరలా తన కళ్ళని ఎగరేస్తూ, "ఏం మాట్లాడాలి?" అన్నాడు.

"సార్... నేను... ఒ-ఒంటరిగా మాట్లాడాలి.. మీతో!" అంది పక్కనున్న అజయ్ వంక ఇబ్బందిగా చూస్తూ.

ఇందాక బస్ లో శంకర్ తన తొడల మధ్య తన నాలుకతో దాడి చేస్తున్నప్పుడు అజయ్ తననే చూస్తుండడం తను గమనించింది. అందుకే, తను మన టఫ్ ని చూసి సిగ్గుతో తన తల దించుకుంది.

ఆమె బుగ్గలు ఎర్ర బడ్డాయి. అఫ్కోర్స్... ఆ చీకట్లో అది పెద్దగా ఎవరికి కనపడదు అనుకోండి.

శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ అజయ్ తో, "ఒక్క నిముషం," అంటూ లావణ్యతో పాటూ అలా ముందుకి నడిచాడు. అజయ్ కొంటెగా నవ్వుతూ, "ఏం పర్లే... టేక్ యువర్ ఓన్ టైం..." అని శంకర్ తో అని 'ఈలోగా నేను నా డార్లింగ్ మీనా ఏం చేస్తుందో చూసొస్తా...' అని అనుకుంటూ బస్సు వైపు కదిలాడు.

లావణ్య, శంకర్ అలా రోడ్డు పక్కన వున్న మట్టి దారిలో నడవసాగారు.

"హ్మ్... చెప్పు... ఎంటీ మాట్లాడాలన్నావ్...?" అంటూ లావణ్య భుజం చుట్టూ చెయ్యేసి ఓసారి నొక్కాడు.

లావణ్య 'స్' అంటూ సన్నగా మూల్గి, "ఎ-ఎ-ఏం ల్-లేదు... స్..సార్... అ-అదీ...—" అంటూ తడబడుతూ చెప్పసాగింది. అయితే, ఇందాక లావణ్య వెనుక సీట్లో కూర్చున్న కమల, నీలవేణి ఇంకా అటు పక్కన కూర్చున్న దీప్తీ వాళ్ళని రహస్యంగా వెంబడిస్తున్నారు. లావణ్య ప్రాక్టికల్ ఎక్సపీరియన్స్ పొందటానికే శంకర్ సార్ తో వెళ్తోందని వాళ్ళకు తెలుసు. వాళ్ళ వెనకే వెళ్తే అది చూసే భాగ్యం కలుగుతుందని వాళ్ళ ఆశ.

శంకర్ తన చేతిని అలా కాస్త కిందకి జరిపి ఆమె కుడి స్తనాన్ని నొక్కాడు. లావణ్య గాఢంగా వూపిరి తీసుకుంది. తన యద మళ్ళీ బరువెక్కుతోంది.

శంకర్ మెల్లగా ఆ ప్రదేశాన్ని నిమురుతూ, "ఇందాక అడగడం మర్చిపోయాను... నేను చేసింది నీకు నచ్చిందా...?" అని అడగ్గానే లావణ్య అతని చర్యలకి పులకరించిపోతూ శంకర్ ని గట్టిగా వాటేసుకుని, "చెయ్యండి... సార్... పూర్తిగా కావాలి... నాకు.... ఇప్పుడే... ప్లీజ్..." వణుకుతున్న పెదాలతో వేడింది.

శంకర్ కి తను బాగా వేడిమీదుందని అర్ధమయింది. ఆ సెగ తనకి బాగా తగులుతోంది. తనింక పోటు పడేవరకూ వదిలేలా లేదు...!

శంకర్ లావణ్య చుబుకాన్ని పట్టుకుని పైకెత్తి ఆమె అదురుతున్న పెదాలకు తన పెదాలని చిన్నగా తాకించి తనని శాంతపరిచేందుకు ప్రయత్నించాడు. లావణ్య మెల్లగా, "ఐ లవ్ యూ సార్!" అంటూ గొణిగింది. తనని తాను ఇక కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతోంది.

శంకర్ ఓసారి వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. వెంటనే, వెనక వస్తున్న అమ్మాయిలు గబుక్కున పక్కనున్న చెట్ల వెనుక దాక్కున్నారు. తాము పెద్ద దూరం ఏమీ రాలేదనిపించింది శంకర్ కి. దాంతో, లావణ్య నడుమ్మీద చెయ్యేసి తనని అలా అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు... వాళ్ళ వెనకాలే ఆ ముగ్గురూ...!

★★★

అజయ్ మీనాక్షి కోసం బస్సు దగ్గరికి వెళ్ళాడు. సరిత అతను బస్సెక్కడం చూసి వెనకే పోయి చాటుగా వారి మాటలని వినసాగింది.అజయ్ బస్సెక్కి లోపలికి వెళ్ళాడు. మీనాక్షి, అంజలీలు ఏమాత్రం కదలకుండా అలానే వాళ్ళ కుర్చీలకి అతుక్కుపోయినట్టుగా కూర్చున్నారు. మీనాక్షి అజయ్ ని చూడగానే కాస్త కదిలింది. కానీ, పక్కన అంజలిని చూసి మళ్ళీ మామూలుగా కూర్చుంది. అజయ్ కి కూడా వెంటనే ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కాక అలా నిలబడి వారి వంక చూడసాగాడు. ఇంతలో అంజలి, "శంకర్ గారు ఎక్కడున్నారు అజయ్ గారు...?" అని అడిగింది. తను కూడా ఇందాకటినుంచి శంకర్ కౌగిలిలో వాలిపోవాలని ఎంతగానో కోరుకుంటోంది.

అజయ్ వెంటనే, "ఆ... బయటే... అక్కడెక్కడో దూరంగా ఒక్కడే వున్నట్టున్నాడు మేడం... ఏఁ... వెళ్తారేంటీ....?" అన్నాడు. తన మనసులో మాత్రం 'వెళ్ళవమ్మా తల్లీ!' అనుకున్నాడు.

శంకర్ ఒంటరిగా వున్నాడన్న మాట విని అంజలి సంతోషంతో, "అలాగా... సరే, నేను వెళ్ళి చూసి వస్తాను. అతనితో టూర్ గురించి ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి!" అంటూ తన సీట్లోంచి లేచి గబగబా బస్సు దిగిపోయింది.

"హుఫ్..." అంటూ ఆ సీట్లో కూచుండిపోయాడు అజయ్.

"హమ్మయ్య... ఈ రాకాసి పీడ వదిలింది... ఇందాకటినుంచి ఇది నన్ను వదలదేఁ..." అంది మీనాక్షి మెటికలు విరుస్తూ.

అజయ్ వెంటనే మీనాక్షి పాల బిందెలని తన చేతులతో పట్టుకుని గట్టిగా పిసుకుతూ, "మళ్ళీ ఆమె వచ్చే అవకాశం లేకపోలేదు మీనా డార్లింగ్... అందుకే, నువ్వు అలా బస్సుకి అటుపక్కనున్న కిలోమీటరు రాయి కనపడుతూ వుందిగా.... అక్కడికి వెళ్ళావనుకో... నేను అన్నీ సరి చూసుకుని నిన్నొచ్చి కలుస్తాను," అన్నాడు.

మీనాక్షి 'సరే'నంటూ తలూపి ముసిముసిగా నవ్వుతూ తన సీట్లోంచి లేచింది. అజయ్ కి ఆమె బలిసిన పిరుదులు కనపడగానే ఆపుకోలేక గట్టిగా చరిచాడు. తను వెనక్కి తిరిగి అజయ్ వైపు కైపుగా చూసి తన పెదవి కొరుక్కుంటూ, "నువ్వు కూడా త్వరగా వచ్చేయ్...!" అనేసి కన్నెపిల్లలాగ చెంగుచెంగున గెంతుకుంటూ బస్సు దిగి ఆ చీకటి దారిలోకి పోయింది.

అజయ్ కూడా నవ్వుకుంటూ బస్సు దిగబోతుండగా సరిత లోపలికొచ్చి, "నువ్వు నిజంగా దేవాంతకుడిలా వున్నావ్... మా అమ్మ గురించి నాకు తెలుసు... కానీ, నాలాగ మరీ అంత తొందరగా ఎవరికీ పంగ చాపే రకం కూడా కాదు. అలాంటిది, ఈ మొదటి పరిచయంలోనే తనని నువ్వెలా నీవైపుకి తిప్పుకోగలిగావ్... ఇందాక, చెయ్యి ముందుకి పెట్టి తనని నువ్వు కెలుకుతున్నప్పుడే నాకు చాలా ఆశ్చర్యమేసింది. మా అమ్మ నిన్నేమీ అనకుండా అంత సైలెంటుగా ఎలా వుందో ఎంత ఆలోచించినా నా బుర్రకి తట్టడం లేదు... అందుకే, నీ వొళ్ళో పడుకుని—" అంటూ లొడలొడా వాగేయడం మొదలెట్టింది. అజయ్ వెంటనే సరిత పెదాలని తన పెదాలతో మూసి ఆ మాటల ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వేసాడు. ఆనక తనని ఇప్పుడే ఖాళీ అయిన సీట్లో కూర్చోబెట్టి ఆమె ఎత్తులని మర్ధిస్తూ మెల్లగా ఇలా అన్నాడు.

"మీ అమ్మ కూడా లంజే... నీకన్నా పెద్ద లంజ. తనకీ నాకు చాలా దినాల నుంచే ఎఫైర్ నడుస్తోంది..! మొదటి పరిచయంలోనే దాని పూకు, గుద్ద రెండూ పగల దెంగాను... అంతేగాదు, ఈ టూర్ కి నన్ను రమ్మని పిలిచింది కూడా మీయమ్మే...!"

"అవునా...!" అంటూ నోరెళ్ళబెట్టింది సరిత.

"ఆ... అన్నట్టు ఈరాత్రికి నీకోసం ఓ ఫ్రీ షో వేస్తున్నా...?"

"నాకోసం ఫ్రీ షోనా... ఏంటదీ..?"

"నీ ముందే నీ అమ్మని దెంగుతానే... నువ్వు సైలెంటుగా మా వెనకే ఫాలో అయిపో... అంతే!" అంటూ కన్ను కొట్టాడు.

సరితకి కూడా ఈ ఆలోచన బాగుందనిపించి దానికి 'సరే' చెప్పడంతో అజయ్ బస్సు దిగి మీనాక్షి తన కోసం ఎదురుచూస్తున్న ప్లేస్ కి వెళ్ళిపోయాడు. అతని వెనకే సరిత కూడా వెళ్ళిందనుకోండి!

అజయ్ ఆ చీకట్లో కొంచెం దూరం వెళ్ళగానే మీనాక్షి టఫ్ చెయ్యి పట్టుకొని, "ఏంటి... ఇంత జాగయిందేఁ...?" అంటూ అతన్ని కౌగిలించుకొంది. ఆమె బిగుతైన పాలిండ్లు అతని దృఢమైన ఛాతీని రబ్బరు బంతుల్లా తాకాయి. ఆమెలో కోరిక పడగవిప్పి బుసకొట్టింది... అజయ్ ఆమె వెనక ఎత్తులను గట్టిగా పిసుకుతూ ఆమెను అలానే అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు. వారి యెనకెనకే మన సరిత కూడా అలా దాక్కొని వెళ్ళసాగింది.

ఆ... అన్నట్టు చెప్పడం మరిచితిని.... వాళ్ళిప్పుడు వెళ్తున్న దారిలోనే ఇంతకుముందు మన సుజాత కూడా పోయింది!!

★★★

ఇక శంకర్ దగ్గర—

సరిగ్గా ఓ పది నిముషాలు అలాగే నడిచాక నీటి ప్రవాహం తాలూకు శబ్దం శంకర్ చెవిన పడింది.

"ఇక్కడేదో వాగున్నట్టుంది..." అంటూ కాస్త ముందుకి నడిచాడు. లావణ్య శంకర్ ఛాతీకి ఆనుకుని అతనితో పాటు నడవసాగింది. కొంచెం దూరం పోగానే వారికి నిజంగానే వెన్నెల వెలుగులో పరవళ్ళు తొక్కుతున్న ఒక వాగు కనిపించింది. పెన్నా నదికి సంబంధించిన ఒక పాయ అది. దాని ఒడ్డు దగ్గర సన్నని పొడవాటి చెట్లు వుండి నేలంతా గడ్డితో, రాలిపోయిన ఆకులతో నిండిపోయి మెత్తని తివాచీ పరిచినట్టుగా అనిపించింది వాళ్ళకి.

శంకర్ లావణ్య ఆ నది ఒడ్డుని చేరుతుండగా వాళ్ళకి 'అమ్మా...' అని చిన్న అరుపు వినపడింది. వెంటనే ఇద్దరూ వెనక్కి తిరిగి చూసారు. అక్కడ కమల కాళ్ళోకి ఒక అడవి ముళ్ళు గుచ్చుకోడంతో తను బాధతో చిన్నగా అరిచింది. శంకర్ లావణ్యని వదిలిపెట్టి వెనక్కి పరిగెత్తుకు వచ్చి, "కమలా... నీల...వేణీ... దీప్తీ... మీరంతా ఇక్కడేం చేస్తున్నారు???"

ఆ ముగ్గురూ ఇబ్బందిగా ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూస్కున్నారు... కమల నెమ్మదిగా, "అదీ... చూద్దామనీ..." అంటూ నసిగింది. మీకు గుర్తుందో లేదో... ఆనాడు థీయరీ క్లాస్ లో ఓ భారీ చన్నులున్న అమ్మాయిని లేపి 'నీకెవరు ఇష్టం?' అని శంకర్ అడిగాడేఁ... అది మరెవర్నో కాదు.... ఈ కమలనే...! బ్రా వేసుకునే అలవాటు లేకపోవడంతో ఆమె స్తనాలు బాగా పొంగి నిటారుగా నిలబడి వున్నాయి.

శంకర్ తనని 'ఏం చూద్దామని వచ్చారూ..?' అని అడగలేదు. వాళ్ళేం చూడ్డానికి వచ్చారో తనకు బాగా తెలుసు. అందుకే—

"హ్మ్... చూద్దామని వచ్చారా... లేక, ఏమయినా చేద్దామని వచ్చారా...?" అని అడిగాడు.

కమల ముఖంలో చిన్నగా మెరుపు అతనికి కనపడింది. నీలవేణి కూడా దించిన తన తలని ఎత్తి శంకర్ తడబడుతూ, "స్...సార్...!" అంది. శంకర్ కి వాళ్ళిద్దరి ముఖాల్లో తనక్కావలసిన సమాధానం దొరికింది. చిన్నగా నవ్వి కమల, నీలవేణి భుజాలని పట్టుకుని నొక్కాడు. వాళ్ళేం విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించలేదు. ఎందుకు విడిపించుకుంటారూ....? ఆ ప్రాక్టికల్ ని కనులారా వీక్షిద్దాం అనుకున్న వాళ్ళకి తాము కూడా అందులో పాల్గొనే భాగ్యం కలిగిందాయె...! అప్పుడే శంకర్ దీప్తిని వైపు చూసి, "మరి ఈ పిల్ల...?" అన్నాడు.

శంకర్ కేం తెలుసు...? ఆ పిల్లకున్నంత అనుభవం అక్కడున్న మిగతా ముగ్గురికీ పిసరంత కూడా లేదనీ...!

"నేను కూడా ఆడతాను సార్...!" అంది దీప్తి ఉత్సాహంగా. తనకసలే పోటుపడి చాలాకాలం అయ్యింది. సుజాత ఈ వూర్లోకి వచ్చాక రాజేష్ తన వెంటపడటంలో మునిగిపోయి దీప్తి దగ్గరికి వెళ్ళడమే మానేసాడు.

శంకర్ దీప్తితో, "ఇదేమీ చిన్న పిల్లల ఆట కాదు, వెళ్ళు... పో..." అన్నాడు. దీప్తి ముఖం చిన్నదయిపోయింది. తను నిరాశగా వెనుదిరగబోయింది. అయితే, శంకర్ వెళ్ళమని అనడమైతే అనేసాడుగానీ అతని మనసులో ఒక చిన్న గుబులు మొదలయింది. 'ఒకవేళ దీప్తి పోయి అక్కడున్న వాళ్ళకి ఇక్కడి సంగతి చెప్పేస్తే...!' అలా అతనికి అనిపించగానే వెంటనే దీప్తి చేతిని పట్టుకుని ఆపాడు. "సరే... ఇక్కడే ఉండులేఁ...!" అన్నాడు మళ్ళా. దీప్తీ సంతోషంగా తలూపింది. అప్పటికే లావణ్య కూడ వాళ్ళ దగ్గరికి వచ్చింది. మిగతా ముగ్గురినీ అక్కడ చూసి తను కొంచెం కంగారు పడింది.

"స్...సార్....—" అని తను శంకర్ ని 'ఏం చేద్దామని' అడిగేలోపల అతను ఇలా అన్నాడు.

"హ్మ్... ఒక పని చేద్దాం... ముందు అలా వాగు దగ్గరకు పదండి... ఈ రోజు మీ అందరితో ఒక కొత్త ప్రాక్టికల్ చేస్తాను... నేను కూడా ఇలాంటి ప్రాక్టికల్ ని ఇంతకు ముందెప్పుడూ ట్రై చెయ్యలేదు...!"​