Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

కొంత దూరం అలా లాక్కుపోయాక, సుజాత నోటిమీద చేతిని అలానే వుంచి ఆమెను తన వైపుకి తిప్పుకున్నాడు వాడు. అప్పుడు చూసింది వాణ్ని... వాడు మరెవరో కాదు, ఆ బస్సు క్లీనర్.!

ఉచ్చపోసుకుందుకు ఒక పక్కకు పోయిన వాడు అటు వైపుగా అడవిలో ఒంటరిగా పోతున్న ఒక అమ్మాయిని(కవితని) చూసి 'దొరికింద్రా పిట్ట' అనుకొని తన మగతనాన్ని నలుపుకుంటూ ఆమె వెంట వెళ్ళాడు. అయితే, మధ్యలో కవిత మిస్సవడంతో కొద్దిసేపు అటు ఇటు తిరిగి చూసి ఎవరూ కన్పించక నిరాశగా వెనుదిరిగి పోతుండగా సుజాత ఇలా వాడికి తారసపడింది. తను అలా చెట్టునానుకుని అక్కడ జరుగుతున్న లైవ్ మ్యాచ్ ని చూస్తూ తన ఆడతనాన్ని గెలుక్కుంటుంటే ఆ క్లీనర్ పుచ్చపండ్ల వలే గుండ్రంగా వున్న ఆమె పిర్రల షేపుని, తిరుగుడుచీలవంటి ఊపుని చూస్తూ తట్టుకోలేకపోయాడు. అందుకే, తనని ఒడుపుగా పట్టుకుని పక్కకు లాక్కొచ్చేసాడు. సుజాత నెమ్మదిగా షాక్ నుంచి తేరుకుని తన నోటిని మూసి వుంచిన వాడి చేతిని తీయడానికి ప్రయత్నించసాగింది. దాంతో వాడు వెంటనే తన జేబులోంచి ఒక మడత కత్తిని తెరిచి ఆమెకు చూపిస్తూ, "యే...పోరీ... సక్కగా వుండూ... లేకుంటే యీ చాకుతో నీ పీగ్గోసి గీడనే పండబెడ్తా..." అని బెదిరించాడు. వాడి చేతిలోని కత్తి కన్నా వాడి జీర గొంతు మరీ భయపెట్టింది సుజాతని. 'హు...హు... ఇదంతా నా తప్పే...! ఉన్నదాన్ని ఊరకే ఉండక లైవ్ మ్యాచు చూడాలి... లైవ్ మ్యాచు చూడాలి... అని ఎగురుకుంటూ ఈ అడవిలోకి వచ్చాను. ఇప్పుడు వీడి చేతుల్లో ఇరుక్కుపోయి చివరికి నా ప్రాణాలమీదకే తెచ్చుకున్నానే' అనుకుంటూ బాధపడింది. సుజాత గింజుకోవడం ఆపడంతో వాడు, "హా... అగ్గదీ... పోరీ... చెయ్ తీస్తన్నా... అరసినావంటే కుత్తుకోసేస్తా... సమజయిందా..?" అని హెచ్చరిస్తూ మెల్లగా తన చేతిని తీసాడు. సుజాత వాడి బెదిరింపులకి జడిసి కిమ్మనలేదు.

వాడు చిన్నగా సకిలిస్తూ, "దోర జాంపండు లెక్క ఏం ఉన్నావే... పోరీ!" అంటూ సుజాతమీద ఎలుగుబంటిలా పడి ఆమెను వాటేసుకోబోయాడు. సుజాత తన చేతుల్ని తన యదకి అడ్డుగా పెట్టుకుంది. కిందన వాడిది లేచి తన తొడలమధ్యన గట్టిగా తగలడం తనకి తెలుస్తున్నది. వాడలా మీదపడుతుంటే తనకు వంటిమీద తేళ్ళు జెర్రులు పాకినట్టనిపించింది. వాణ్ని నెట్టేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ, "ప్లీజ్... న్...నీకు... దణ్ణం పెడ్తాను.... నన్నొదిలేయ్...!" అంది.

సుజాత భయంతో వణికిపోతుంటే వాడింకా రెచ్చిపోసాగాడు.

"రే... పోరీ... వదల్నీకి కాదే నిన్ను పట్టుక్కొచ్చిందీ... నాయాల్ది... యిట్లా జిత్తర బిత్తర యేశాలేసినావనుకో... ఆఖర్కి నీ శవం గూడ ఎవర్కీ దొరక్కుండా గీడ్నే బొంద పెడ్తా...!" అంటూ వాడు ఒక చేతిని అలా వెనక్కి తీసుకుపోయి పుచ్చకాయల్లా గుండ్రంగా వున్న ఆమె మెత్తని పిరుదులను పిసకడం మొదలెట్టాడు. ఒళ్ళు జలదరించినట్లయింది సుజాతకి. వాడి వంట్లోంచి, నోట్లోంచి వచ్చే దుర్గంధాన్ని భరించడం తనకి చాలా కష్టంగా వుంది. వాడ్ని విడిపించుకోడానికి ట్రై చేస్తూ, "ప్లీజ్... నేనటువంటిదాన్ని కాను... ప్లీజ్ లీవ్ మీ..." అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడ్వ నారంభించింది.

క్లీనర్ తనని వదిలేసి, "నీ యమ్మ... గీ లొల్లేందే..." అని కత్తి కొనతో బుర్ర గోక్కుంటూ విసుగ్గా ముఖంపెట్టి, "సరే... పోరీ..నిన్ను అట్నే విడిచేత్తా... ఐతే... ముంగట నువ్వో పన్జేయాల. అప్డే... నిన్నేం జేయఁకుండ...ఇడిసేత్తా..." అన్నాడు. తిన్నగా పోతే పనవ్వట్లేదని గ్రహించి రూటు మార్చాడు వాడు. అంతేకాదు, అక్కడ మీనాక్షి, అజయ్ లను వాడూ చూశాడు. వీడేమీ సుజాతను పెద్ద దూరం లాక్కురాలేదు. ఇప్పుడు సుజాత ఇలాగే గోల చేస్తావుంటే అది వాళ్ళ వరకూ చేరి వాళ్ళు ఇక్కడికి వచ్చే అవకాశం లేకపోలేదు. ఒకవేళ అలా జరిగితే మాత్రం వాడు సుజాతని తన కత్తి వేటుకి బలి చేయడానికి కూడా వెనుకాడ్డం లేదు.

"ఏ-ఏం చేయాలి...న్..నేను?" అని వెక్కుతూ అడిగింది సుజాత. భయంతో తనకి గొంతుకమ్మినట్టయింది.

"ఏమ్లే... నా యదర నువ్ బర్బత్తల నిల్బడాల..." అన్నాడు.

"ఆ... ఏ-ఏంటీ....?" అంది సుజాత వాడేమన్నాడో అర్ధంకాక.

"ఆ... గదే పోరీ... నీ గుడ్డలన్నీ యిడిసి నా యదర నిలబడూమని చెప్తాన... సమజైందా..?" అన్నాడు.

సుజాతకి ఈసారి బాగా అర్ధమైంది. వాడు తనని నగ్నంగా వాడి ముందర నిలబడ మంటున్నాడు. తను చచ్చినా ఆ పనిని చేయదు. తను ఇప్పటివరకూ సెక్సీగా తయ్యారై చాలామంది కుర్రాళ్ళ ముందు తన ఒంపు సొంపులను చూపించింది. కానీ, తనని తాను ఎప్పుడూ ఓ యువరాణిలా ఊహించుకుంటోంది. ఏదో రోజున తన కలల రాకుమారుడు తన కోసం వస్తాడనీ, వాడికే తన మనసుని, తనువునీ అర్పించాలని తను ఆశిస్తోంది.

"లేదు... నేనలా చేయలేను...ప్లీజ్..." అంది మెల్లగా.

"ఎందుకు సెయలేవ్...? పోనీ, మొత్తం ఇప్పనక్కర్లే... నీ సళ్ళు మాత్రం చూపియ్... చాలు!" అన్నాడు ఆమె ఎత్తుల వంక ఆశగా చూస్తూ.

వాడు తనతో అలా బ్రతిమాలినట్టుగా మాట్లాడుతూ వుంటే సుజాతకు మెల్లగా ఒంట్లో దడ తగ్గసాగింది. తనని వదిలేసేలాగ వాడ్ని ఎలాగైనా ఒప్పించి ఈ గండం నుంచి బైటపడాలని అనుకుంది. కొంచెం మేకపోతు గాంభీర్యాన్ని ప్రదర్శిస్తూ, "ఊహూ... ఇక్కడ వద్దు. బాగోదు... మనం హార్స్లీ హిల్స్ చేరాక నీ కోరికని తప్పకుండా తీరుస్తాను... ప్రామిస్!" అని చెప్పింది.

తను అంత నమ్మకంగా చెప్పేసరికి వాడు కూడా ఆమె మాటని నమ్మినట్టున్నాడు. అందుకే, కత్తి పట్టుకున్న తన చేతిని కిందకి దించాడు. వాడికి కూడా ఆ ప్రదేశంలో ఉండాలంటే కాస్త కంగారుగా వుంది. ఎందుకంటే, వాళ్ళున్న జాగా నుంచి రోడ్డు లీలగా కనిపిస్తోంది. ఎవరైనా అక్కడ్నుంచి చూసే ఛాన్సుంది. కనుకనే, వాడు తన చేతిని దించినా, ఇంకా కత్తిని మాత్రం అలానే తన పిడికిలిలో బిగించి పట్టుకొన్నాడు. అయితే, కళ్ళముందు సుజాత కొండలు, లోయలు ఇంకా వంపులు మతి పోగొట్టేస్తుంటే తన గూటం గట్టిపడి పేంటులో తెగ గోల పెట్టేస్తోంది.

"హా... సరే, పోరీ.... అట్నే జేస్తాగానీ, గిప్పుడైతే నువ్వో పన్జేయ్...!" అన్నాడు మరో చేత్తో వాడి అంగాన్ని గట్టిగా నలుపుకుంటూ.

"ఏంటీ..?"

"చెప్తా... నువ్వైతే గిట్లా నా ముంగల గూర్చో..." అన్నాడు పేంట్ మీంచే తన అంగాన్ని నలుపుకుంటూ.

"ఎందుకూ...?" అనడిగింది సుజాత. తనేమీ అమాయకురాలు కాదుగా...! వాడెందుకు తనని వాడి ముందు కూర్చోమంటున్నాడో తెలీకపోవడానికి. ఇంగ్లీషు బ్లూ ఫిల్మ్స్ లో లేడీస్ మగవాళ్ళ కాళ్ళ దగ్గర కూర్చుని వాళ్ళ అవయవాన్ని ఎలా తమ నోట్లోకి తీసుకొని చీకుతారో తను చాలాసార్లు చూసింది... అవి చూసేప్పుడు తనకు కూడా అలా చేయాలనిపించేది... అదీ తన కలల రాకుమారుడికి మాత్రమే... ఇలా ఎవడికి బడితే వాడికి కాదు.!

ఇకపోతే, సుజాత తను చెప్పింది చెయ్యకుండా ఇలా ఎదురు ప్రశ్నలు వేస్తుంటే వాడికి చిర్రెత్తుకొచ్చింది. తన చేతిలో వున్న కత్తిని మరలా ఆమెకు చూపించి, "యిపుడైతే నిన్ను దెం...నని సెప్పినాన్ గందే... మళ్ళా గిట్లా పతీ దాన్కీ నువ్వు 'ఏటీ' 'ఎన్దుకూ' అంటూ ఎదవ నఖరాల్ జేస్నావనుకో నేన్నా కత్తికి పని జెప్పాల్సుంటాది!" అన్నాడు.

వాడి మాటలకు సుజాతకి మళ్ళీ వెన్నులో వణుకుపుట్టింది. ఇందాకటినుంచి వాడి చేతిలో ఇంకా కత్తుందన్న విషయమే తను మర్చిపోయింది. 'వాడెప్పుడు ఏలా వుంటాడో తెలీదు. ఇకమీదటైనా కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి' అనుకుంది. ఓసారి వాడి ముఖాన్ని చూసి మెల్లగా తన మోకాళ్ళపై కూర్చుంది. వాడి పేంటు జిప్ దగ్గర ఉబ్బుగా కనబడింది.

వాడు వెంటనే పేంటు జిప్ ని తెరచి తన భారీ ఇనుప కడ్డీని బయటకు తీసాడు. నల్లగా, పొడవుగా రూళ్ళ కర్రలా వుందది. సుజాత దాని నుంచి వచ్చిన దుర్గంధాన్ని తట్టుకోలేక నొసలు చిట్లిస్తూ దాని మందాన్ని చూసి ఒక్కసారిగా అదిరిపడి వెనక్కి జరుగుతూ లేచి నించుంది. "కూర్సోవే... లం...! నా మొ...ని చూడు... పట్టుకో..." అంటూ తనని కమాండ్ చేశాడు వాడు. సుజాత మళ్ళా కూర్చోడానికి ప్రయత్నిస్తూ మెల్లగా తన తలని దించుకొని వాడి అంగం వైపు చూసింది. అది పూర్తిగా నిగిడి బుసలు కొడుతున్నది. సుజాత కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి...!

★★★

అక్కడ అజయ్ మీనాక్షి రొమ్ములను మార్చి మార్చి చీకుతూ నల్లద్రాక్ష పళ్ళలా ముందుకు పొడుచుకుచ్చిన ఆమె ముచ్చికల్ని కొరుకుతున్నాడు. అతనలా కొరుకుతుంటే మీనాక్షికి దూల పెరిగిపోయి, "స్...మ్... నీ యబ్బ.! ఏం కొరుకుతున్నావ్ రా... నాకు పిచ్చెక్కుతోంది... హు... నేనాగలేను... తొరగా నీ గునపాన్ని నాలో దోపేయ్ రా!" అంటూ అతని దండాన్ని గుప్పిట పట్టి సవరదీయసాగింది. అది నిటారుగా నిగిడి ఆమెలోనికి దిగడానికి రెడీ అయిపోయింది. టఫ్ తన చేతులను అలా కిందకి తీసుకుపోయి మీనాక్షి నడుమును రెండు చేతులతో బిగించి పట్టుకొని గట్టిగా నొక్కాడు. మీనాక్షి 'ఉమ్..మ్మా..హ్...' అని మూల్గుతూ తన కూడా అతని మగతనాన్ని అంతే గట్టిగా నొక్కింది. అజయ్ ఒకసారి జర్క్ ఇచ్చి ఆమె లంగా బొందుని పట్టుకుని లాగేశాడు. లంగా కిందకి జారిపోయింది.

అక్కడే చెట్టు కొమ్మల సందులోంచి తొంగి చూస్తున్న సరితకి కూడా తాపం పెరిగిపోతోంది. తను కూడా తన సల్వార్ బొందును లూజ్ చేసి తన చేతి వేళ్ళతో క్లిటోరిస్ ను నలుపుకుంటూ పూరెమ్మలను వేగంగా కెలుక్కోసాగింది. అజయ్ రాడ్డుని, అతని బలమైన చేతుల్లో మైదా పిండిలా నలిగిపోతున్న తన తల్లి రొమ్ముల్నీ చూస్తుంటే ఇందాక బస్సులో అతను తన గుత్తుల్ని పట్టిన పట్టు గుర్తుకొచ్చి ఆమె శరీరమంతా తీయని తీపులు ప్రారంభమయ్యాయి.

ఈలోగా అజయ్ మీనాక్షి పేంటీని కూడా తీసేయడంతో ఆమె అతని ముందు పూర్తిగా నగ్నంగా నిలబడి వుంది. అజయ్ ఆమెను నేలపై పడుకోమని చెప్పి తన పేంటుని అండర్వేరుతో సహా విప్పేసి పక్కన పడేశాడు. మీనాక్షి అజయ్ గూటం పోటుకోసం తన తొడల్ని పుస్తకంలా విడదీసింది. ముందు రాత్రే శుభ్రంగా గొరిగేయడంతో ఒక్క వెంట్రుక కూడ లేకుండా ఆమె అడతనం తడి చేరి తళతళా మెరవసాగింది. అజయ్ వెంటనే ఆమె మీద పడిపోయి రెండు చేతులతో ఆమె బలిసిన తొడలను పట్టుకొని మరింతగా విడదీసి తన తలను ముంచి ఆమె విరిసిన ఆడతనాన్ని గట్టిగా ముద్దాడాడు. మీనాక్షికి సర్రున కైపెక్కిపోయి నిట్టూర్పు వదిలింది. తేనెలూరుతున్న ఆ నిలువు బద్దల్ని మరోసారి ముద్దాడి తన పంటితో ఆమె బొడిపెను సుతారంగా కొరగ్గానే దానిలోంచి ఏదో కరెంట్ పాసయ్యి మొత్తం తన శరీరమంతా పాకినట్టయింది మీనాక్షికి. తన పూ..లోతుల్లో తీయని సలపరం మొదలైంది. తన చేతుల్ని అజయ్ తలమీద వేసి తన పూరెమ్మలకు అద్దుకుంది. అతను అప్పుడే తన నాలుకను సురుక్కుమని ఆమెలో పొడిచేడు. మీనాక్షి తన్మయత్వంతో పులకెత్తిపోతూ తన మొత్తని పైకెగరేసింది. అజయ్ తన నాలుక దాడిని కొనసాగిస్తుంటే మీనాక్షి తమకంతో ఊగిపోతోంది.

"ఒరేయ్... నా వల్ల కావడం లేదురా... తొందరగా నీ మొ...ని నా పూ..లో పెట్టేయరా...!" అంటూ గట్టిగా మూల్గింది. ఆ మాటకోసమే ఎదురుచూస్తున్నట్టుగా అజయ్ చటుక్కున ఆమె మీదకి యెక్కేసి తన రెండు చేతులనూ ఆమె పాల కుండలపై వుంచి హార్న్ నొక్కినట్టుగా నొక్కుతూ క్రింద వాడి వేడి కడ్డీని గురి చూసి ఆమె విప్పారిన ఆడతనంలోకి తోసాడు—

ఎక్కడ్నుంచో 'ఆ....హ్... అమ్మా...!' అంటూ ఓ ఆడపిల్ల పొలికేక వినబడింది అప్పుడే...

ఆ అరుపుకి ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డారు. 'కొంపదీసి సరితకేం కాలేదు గదా...?' అన్న సందేహం వచ్చింది అజయ్ కి. అలా అనుకున్న మరుక్షణమే తను లేవడానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ, మీనాక్షి ఆ అరుపుకి జడుసుకొని అజయ్ భుజాన్ని గట్టిగా పట్టుకోడంతో మళ్ళీ జారి ఆమె మీద పడ్డాడు. అతని గూటం మళ్ళా లోపలికి వెళ్ళి ఇద్దరి మొత్తలూ గుద్దుకున్నాయి. అంతలోనే 'యా...హ్' అంటూ మరో అరుపు జీరగా విన్పించింది. అయితే, ఈసారి విన్పించింది మగ గొంతు.!

అజయ్ మీనాక్షి పట్టునుంచి బయటపడి తన దాన్ని బయటకి లాగేసి పక్కకి తొలగి ఇందాక సుజాతని చూసిన వైపు చూస్తూ, "సరితా...!" అంటూ కాస్త గట్టిగా పిలిచాడు. మీనాక్షి అతని పిలుపు విని కంగారుగా లేస్తూ— "స్...సరితానా...? సరితా ఏమిటి? నా కూతురికేమయ్యింది?" అంటూ అజయ్ ని అడిగింది. కానీ, అతను తన పేంటును వేసుకునే పనిలో వుండి ఆమెకు బదులివ్వలేదు. అయితే, అతను చూస్తున్న ప్రదేశానికి కొద్ది దూరంలో సరిత చెట్టు చాటునుండి బయటకు రావడం చూసి అజయ్ షాకయ్యాడు. పేంట్ వేసుకుని గబగబా ఆమె దగ్గరికి పోయి, "నీకేం కాలేదుగా...?" అని, "నిన్నక్కడ చూసాను ఇందాక... ఇప్పుడు ఇక్కడ్నుంచి వస్తున్నావేంటి?" అని అడిగాడు.

"నాకేం కాలేదు... అయినా, నేను ముందు నుంచీ ఇక్కడే ఉన్నాను. అవునూ... ఆ అరుపులు ఎక్కడ్నుంచి వచ్చాయంటావ్?" అని సరిత అంది కంగారుగా.

"బహుశా అట్నుంచే అయ్యుంటుంది... వాళ్ళెవరోగానీ, ఏదో ప్రమాదంలో చిక్కుకున్నట్టున్నారు," అంటూ మీనాక్షి వంక చూసాడు. తను లేచి చీర కట్టుకుంటోంది.

"నేను అక్కడికి వెళ్ళి చూస్తాను. మీ అమ్మ రెడీ అయ్యాక ఆమెతో కలిసి అదుగో... అటు వైపు వచ్చేయ్... కానీ, జాగ్రత్త ఇద్దరూ!" అనేసి ఇక ఆగకుండా ఆ చెట్ల వైపు పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

అజయ్ వెళ్ళిపోగానే సరిత తన తల్లిని సమీపించింది. ఆ అరుపులు విన్న దగ్గర్నుంచీ మీనాక్షికి ఒంట్లో చిన్న దడ మొదలయింది. దానికి తోడు సరితని చూసింతర్వాత అది మరికాస్త పెరగడంతో చీర కుచ్చిళ్ళను ఎన్నిసార్లు పెడదామన్నా తన చేతుల్లో నుంచి జారిపోసాగాయి. తన తల్లి అవస్థని చూసి సరిత చిన్నగా నవ్వుకుంటూ, "ఇటియ్ అమ్మా... నేను చేస్తాను," అని ఆమె చేతుల్లోంచి చీరని తీసుకొని కుచ్చిళ్ళు పెడ్తూ, "పాపం... మాంచి రసపట్టులో ఆగిపోయింది కదమ్మా...! హు... ఏం జేస్తాంలే...? హ్మ్... మొత్తానికి నీలాంటి గొప్ప దూల పూ...కి కూతుర్ని అయినందుకు చాలా గర్వంగా వుందమ్మా!" అంటూ వెటకారంగా నవ్వింది.

మీనాక్షి కోపంగా, "నాతో ఎదవ యెటకారా లెయ్యమాకా... నువ్వు ఊర్లో వేస్తున్న దూల పూ.. వేషాలన్నీ నాకు తెల్సినా అవన్నీ నాలోనే దాచుకున్నా... ఇప్పుడు నువ్వు గానీ ఈ విషయాన్ని ఎవరికైనా—"

"అబ్బే...! నేనెవెరికీ చెప్తానమ్మా (కొత్తగా చెప్పాలా!)... అయినా, నేనేదో సరదాగా—"

మీనాక్షి వెంటనే సరిత చేతుల్లోంచి చీర కుచ్చిళ్ళను తీసుకొని తన బొడ్లో దోపుకుంటూ, "ఆ... మరి... సరదాగా... నా గు..లో వేలెట్టడానికి వచ్చావా...? మీ ఇద్దరూ కల్సి ఇలా పిచ్చి పూ... ప్లానింగులు చేస్కునీ—" అంటుంటే సరిత ఆమెను మధ్యలో ఆపి,

"అమ్మా... ఇక చాలే... ఈ ముచ్చట్లన్నీ తర్వాత తీరిగ్గా పెట్టుకుందాం గానీ... ఇక పోదాం పద....మరీ ఆలస్యమైతే మనం అతన్ని మిస్సైపోతాం!" అంది.

మీనాక్షి, "హా... అవునే...!" అనేసి తన పైటని వేసుకుంటూ 'ఇంతకీ ఆ అరిచిన వాళ్ళెవరో...?' అనుకుంటూ "హ్మ్... ఇక పద," అని తన కూతురితో కలిసి అక్కడ్నుంచి నిష్క్రమించింది.

అజయ్ ఆ చెట్ల దగ్గరున్న పొదల్లోకి ప్రవేశిస్తూ 'ఎవరా అరిచింది? యే ప్రమాదంలో చిక్కుకున్నారు వాళ్ళు.? బయటివాళ్ళు ఎవరైనా మనవాళ్ళను ఎటాక్ చేశారా..? ఛ... సమయానికి నాదగ్గర రివాల్వర్ కూడా లేదు!' అనుకుంటూ తన ఫోన్ ఫ్లాష్ లైట్ ని ఆన్ చేశాడు. ఇంకా ఏమైనా శబ్దాలు విన్పిస్తాయేమోనని తన చెవుల్ని రిక్కించి వింటూ వేగంగా ముందుకు నడవసాగాడు. దారిలో ఒక చెట్టు కొమ్మ పడి వుంటే దాన్ని సగానికి విరిచి ఆ కర్రను ఆయుధంలా పట్టుకుని మరికొంత దూరం వెళ్ళాడు.
కొన్ని క్షణాలు గడిచాక, ఎక్కడ్నుంచో 'మ్...' అని మూల్గుతున్న ఒక జీర గొంతు అతనికి వినబడింది. ఆ శబ్దాన్ని అనుసరిస్తూ అటు వైపు అడుగులేస్తున్న అతనికి, "హలో...! ఎవరదీ? ప్లీజ్.... హెల్ప్ అజ్... వుయ్ ఆర్ ఇన్ గ్రేట్ డేంజర్!" అని బొంగురుగా అంటూ వున్న ఒక అమ్మాయి గొంతు వినబడింది.

★★★

అక్కడ సుజాత ఆ క్లీనర్ బెదిరింపులకు జడిసి మరలా తన మోకాళ్ళ పై కూర్చొంటూ మెల్లగా వాడి అంగాన్ని చూసింది. అది వాడి చేతిలోని కత్తికన్నా పదునుగా, మందంగా ఉండి బాగా నరాలు తేలి బుసలు కొడుతున్నది. సుజాతకి కళ్ళు ఒక్కసారిగా పెద్దవయ్యాయి. ఒళ్ళంతా జలదరించినట్లయి ఆమె నోటినుండి అప్రయత్నంగా 'ఆ......హ్!' అంటూ ఒక పొలికేక వెలువడింది. క్లీనర్ వెంటనే సుజాత నోరుమూయించాలని వీరావేశంతో ఒక అడుగు ముందుకేసి కత్తితో ఆమె మెడపై దాడి చేయడానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ, సుజాత సరిగ్గా ఆ సమయానికే పట్టు తప్పి వెనక్కి ఒరిగిపోవడంతో ఆ కత్తి ఆమె ఎడమ భుజానికి చీరుకుపోయి తను, "అమ్మా..." అంటూ నొప్పితో అరిచింది. వాడు మళ్ళీ తన కత్తిని ఆమె పై మరోసారి ప్రయోగించడానికి ప్రయత్నించేలోగా వాడి అరికాలి నరాల్లోకి ఏదో కసుక్కున గుచ్చుకున్నట్టయి ఒక్కసారిగా ఆ కాలు మొత్తం షాక్ కొట్టినట్లుగా జివ్వుమని లాగి నొప్పిలేచింది వాడికి. 'అహ్...ఏంద్రిదీ...?' అనుకుంటూ ఒకింత అనుమానంగానే క్రిందకి జూసిన వాడికి గుండాగినంత పనయింది.
దగ్గర దగ్గర ఆరడుగుల పొడవున్న ఒక త్రాచు పాము పడగ విప్పి వాడి కాళ్ళ దగ్గర తచ్చాడుతోంది. వాడి కుడి కాలి క్రింద దాని తోక నలిగిపోతూవుంది. బహుశా ఇందాక సుజాత పై దాడి చేయడానికి ముందుకెళ్ళినప్పుడు అనుకోకుండా దాని తోకని తొక్కడంతో అది పడగ విప్పి వాణ్ణి కాటేసివుంటుంది. ఐతే, సుజాత దీన్ని చూసే అలా అరిచిందని వాడికి అప్పుడు అర్ధమైంది. వాడలా ఆలోచిస్తూ వుండగానే ఆ పాము మరోసారి వాడి కాలుపై కాటు వేయడంతో వాడు నొప్పిని తట్టుకోలేక 'యా....హ్' అని బిగ్గరగా అరుస్తూ తన కాలును దాని తోకమీంచి తీసేసాడు. దాని కోసమే వేచివున్నట్టుగా ఆ పాము వెంటనే అక్కడ్నుంచి చక్కాపోయింది. వాడి నరాల్లో మళ్ళీ జివ్వుమనిపించింది. ఎందుకో... వాడి చేతుల్లో పట్టు తగ్గినట్టుగా అయ్యి కత్తి జారి నేల మీద పడిపోయింది.
వాడు అలానే భయంతో కంపిస్తూ సుజాత వైపు చూసి, "ఏయ్.... ప్.ప్.ప్.పోర్..ర్..రీ...." అని ఏదో చెప్పబోతుండగా వాడి నాలుక ఒక్కసారిగా పిడచగట్టుకుపోయినట్టయింది. దాంతో, ఆ మాటనికూడా వాడు సరిగ్గా పలకలేక అలానే నేలకొరిగి గింజుకోసాగాడు. ఆ పాము పోతూ పోతూ తన చేతి మీద నుంచి జరజరా పాక్కుంటూ పోవడంతో సుజాతకి భయంతో ఒళ్ళంతా మొద్దుబారిపోయి ఒక్క క్షణం తను శిలలా ఉండిపోయింది. అయితే, ఆ క్లీనర్ తన ముందర చిన్నగా గొణగుతూ మెల్లగా కదులుతుండటం కని తను మెల్లగా షాక్ నుండి తేరుకుని వాడి దగ్గరకు పోయి వాడిని వెలికిల త్రిప్పి వాడి ముఖంలోకి చూసింది. వాడు కళ్ళు తేల వేసినట్టున్నాడు. వాడి నోటినుండి తెల్లగా నురగలా రావడం తనకి కన్పించింది... తనకి ఏం చెయ్యాలో తెలీక కాళ్ళూ చేతులూ ఆడటం లేదు. అయితే, తను చూసిన సినిమాల్లో, చదివిన పుస్తకాలలో ఇటువంటి సందర్భాలలో విషం పైకెక్కకుండా గట్టిగా కట్టడం, అలానే ఆ విషాన్ని నోటితో లాగేసేయడం లాంటి సీన్లను తను చాలా చూసిన ప్రభావం చేతన సుజాత వెంటనే తన చున్నీని తీసి వాడి కాలికి కట్టడానికి ప్రయత్నించింది. తను ఆ పనిలో ఉండగా తెరచివున్న జిప్పునుంచి తొంగి చూస్తున్న వాడి మెత్తబడిన అంగాన్ని తను గమనించింది. అయితే, తను దాని గురించి ఎక్కువ ఆలోచించక తన చేత్తో చల్లబడిపోయిన వాడి దాన్ని పట్టుకుని లోపలికి నెట్టేసి పేంట్ జిప్ వేసేసింది. ఇక వాడి కాలునుంచి ఆ విషాన్ని నోటితో లాగడం ఎలాగ అన్నది తనకి అర్ధం కాలేదు. 'ఏం చేయాలా...?' అని తను అనుకుంటుండగా, సరిగ్గా అప్పుడే.... ఏవరిదో గట్టి గట్టిగా అడుగుల శబ్దం తనకి వినబడింది. తనింక ఏమీ ఆలస్యం చేయక వెంటనే లేచి నిలబడి, "హలో...! ఎవరైనా వున్నారా? ప్లీజ్.... హెల్ప్ అజ్... వుయ్ ఆర్ ఇన్ గ్రేట్ డేంజర్!" అని చేతుల్ని వూపుతూ గట్టిగా అరిచింది. తన గొంతు బొంగురుగా అన్పించడంతో సవరించుకుని మళ్ళీ అరవడానికి నోరు తెరిచింది.

★★★

అజయ్ ఆ అరుపుని వినగానే చటుక్కున తన కుడి ప్రక్కనున్న చెట్టు దగ్గరికి పోయి అక్కడున్న పొదల్లోకి దూరాడు. అక్కడ ఒక అమ్మాయి నిల్చొని చేతులూపుతూ అతనికి కనబడింది. బస్సులో తన వెనకాల కూర్చుంది. ఆమె ప్రక్కనే తమ బస్సు క్లీనర్ నేలమీద పడి వుండటం కన్పించింది. చూస్తుంటే అతను అపస్మారక స్థితిలో ఉన్నట్టుగా అనిపించిందతనికి. అజయ్ ని చూడగానే ఆ అమ్మాయి, "స్...సార్... ప్లీజ్ హెల్ప్... ఇతనికి ప్...పాము కాటేసింది..." అంటూ అరిచింది.
అజయ్ వెంటనే అక్కడికి పరుగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి క్లీనర్ ప్రక్కన కూర్చుంటూ, "ఎక్కడా..?" అనడిగాడు. సుజాత తన చెయ్యెత్తి కాటు పడిన ఆ ప్రదేశాన్ని చూపించింది. "ఇంత ప్...పెద్ద ప్...పాము... నల్లగా నా అరచేయంత లావుగా వుంది... అతన్ని రెండుసార్లు క్...కాటేసింది అక్కడ... నాకేం చేయాలో తెలీలేదు... నా చ్..చున్నీతో అతని కాలుని గట్టిగా కట్టి వుంచాను... విషం పెకెళ్ళకుండా... తర్వాత.. ఏం... చేయాలో.... ఏమిటో.... ఇంకా ఆ పాము....." అంటూ సుజాత ఆపకుండా ఆ పాము ఎలా వుందో మొత్తం వివరిస్తూ చెప్పసాగింది. అజయ్ కర్రను ప్రక్కన పడేసి కాటు పడిన ప్రదేశంలో తన ఫోన్ లైట్ ని ఫ్లాష్ చేసి చూశాడు. దగ్గర దగ్గరలో పడిన రెండు కాట్లు అతనికి కన్పించాయ్. ఆ క్లీనర్ ఇంకా భయంలో ఏదో గొణుగుతున్నాడు. ఊపిరందక వాడి ఛాతీ ఎగిరెగిరిపడుతోంది. అజయ్ అతని ఛాతీ పైన చెయ్యేసి నిమురుతూ, "రిలేక్స్ మేన్... కామ్ గా వుండు... లేదంటే ఇంకా ప్రమాదం... నీకేమీ కాదు... నేను చూస్కుంటాను.. కాసేపు ఏం మాట్లాడకు..." అంటూ ఆ క్లీనర్ ని కూల్ చేయడానికి ప్రయత్నించాడు. ఆ మాటలు విని క్లీనర్ కాస్త నెమ్మదించాడు. గొణగడం ఆపేసి గమ్మునున్నాడు. అజయ్ మళ్ళీ వాడి కాలును పరిశీలించాడు. అతని కాలుని సుజాత తన చున్నీతో కట్టడం వల్లన ఆ కట్టినంత వరకే విష ప్రభావం వ్యాపించి చర్మం రంగు మారింది.
"యు డిడ్ ఎ గుడ్ థింగ్...! కాలుని కట్టి మంచి పని చేశావ్... ఇప్పుడు విషాన్ని సాధ్యమైనంత వరకూ త్వరగా బయటకు లాగేయాలి! తర్వాత మనం వీడ్ని బస్ దగ్గరకు క్యారీ చేయొచ్చు! లక్కీగా మనం రోడ్డుకి దగ్గర్లోనే వున్నాం..." అన్నాడు పైకి లేస్తూ... ఇందాక వీళ్ళ వైపు వస్తున్నప్పుడు మెయిన్ రోడ్డు అతనికి చెట్లమధ్య నుంచి లీలగా కనబడింది.
సుజాత దానికి, "అంటే... ఇప్పుడు మీరు నోటితో ఆ విషాన్ని లాగేస్తారా...?" అనడిగింది ఆసక్తిగా.
అజయ్ చిన్నగా నవ్వి తల అడ్డంగా వూపుతూ, "నువ్వు సినిమాలెక్కువ చూస్తావనుకుంటా... అదంత సజెస్టబుల్ కాదు. ముందు, ఇక్కడ పదునైన రాయేదైనా వుంటే ఒక చిన్న గాటు పెట్టి ఆ విషాన్ని బయటకు లాగేయవచ్చు..." అన్నాడు అటు ఇటు చూస్తూ...
"గ్-గ్-గాటు పెడ్తారా...? ఆ ప్-పాము రెండుసార్లు కాటేసిందిగా... ఎక్కడ గాటు పెడ్తారు..?" అంటూ భయపడింది సుజాత.
"హా... నిజమే.! రెండుసార్లు కాటేసింది. బట్, ఇట్స్ ఓకే... మొదటి కాటులో ఎక్కినంతగా రెండో కాటులో ఎక్కదు. ఇన్పాక్ట్, ఒక్కసారి కాటేసాక పాముకి విషం తయారవ్వడానికి కొన్ని రోజులు పడుతుంది. ఇకపోతే, సరిగ్గా గాటు పెట్టకపోడం వల్ల ఆ విషం వేరే కణాల ద్వారా గుండెకి త్వరగా చేరే అవకాశం వుంటుంది. ఇట్స్ ఏ బిట్ కాంప్లికేటెడ్... బట్, ఐ హేవ్ డీల్ట్ దిస్ టైప్ ఆఫ్ సిట్యువేషన్స్ మెనీ టైమ్స్... నాకు తెలుసు ఎలా చేయాలో! ఐ-జస్ట్-నీడ్-సమ్-షార్ప్-రాక్..." అంటూ వంగి ఒక రాయిని తీసాడు. అప్పుడే సుజాత ఏదో గుర్తొచ్చి ఆ క్లీనర్ దగ్గరకు పోయి వాడి నడుం దగ్గర చెయ్యి పెట్టి అక్కడ పడి వున్న మడతకత్తిని తీసి, "ఇదుగోండి సార్.... కత్తి," అంటూ అజయ్ కి అందించింది. అతను, "ఎక్సెలెంట్...!" అంటూ ఆ రాయిని పడేసి ఆమె దగ్గర్నుంచి కత్తిని తీసుకుంటూ, "దీన్ని పట్టుకుని ఆ కాలు దగ్గర లైట్ ని ఫోకస్ చెయ్..." అని తన ఫోన్ ని ఆమెకు ఇచ్చాడు. ఆనక ఆ క్లీనర్ దగ్గర కూర్చుని వాడి కాలుని పట్టుకుని జాగ్రత్తగా అక్కడ ఒక గాటు పెట్టాడు. అంతే, నల్లటి రంగులో విషం కలిసిన చిక్కటి రక్తం ఆ నరాల్లోంచి కారడం ప్రారంభించింది. ఆ క్లీనర్ చిన్నగా మూల్గాడు. "రిలేక్స్...రిలేక్స్... ఏం కాదు" అంటూ వాణ్ని నార్మల్ గా ఉంచడానికి ప్రయత్నిస్తూ అజయ్ తన చేతుల్తో కాలు దగ్గరి నరాల్లో ఒత్తిడిని పెంచుతూ త్వరగా విషం బయటకు వచ్చేలా చేయసాగాడు. ఆ రక్తాన్ని చూడగానే సుజాతకి కళ్ళు తిరిగినట్లు అవడంతో తన కళ్ళను మూసుకుంది. కాసేపటికి బయటకు వచ్చే రక్తం రంగు మామూలు రంగులో రాసాగింది.
"యస్... గుడ్..." అంటూ అజయ్ చున్నీ కొనతో ఆ గాటు పెట్టిన ప్రదేశాన్ని తుడిచి క్లీనర్ మొహం వంక చూశాడు. వాడు తన కళ్ళను కొద్దిగ తెరచి అజయ్ ని చూస్తున్నాడు. వాడి ఒళ్ళంతా చెమటతో తడిచిపోయింది. "దా-హం..గా.. వుం-ది...." అని మూల్గుతూ నాలుకని చప్పరించాడు వాడు.
"ఈజీ... ఈ పరిస్థితిలో నీళ్ళు త్రాగకూడదు... కాస్త ఓర్చుకో..." అని, "ఓకే... ఇప్పుడు మనం బస్ దగ్గరకు వెళ్దాం," అని వాడి చేతిని నిమిరి పైకి లేచాడు. సుజాత ఇంకా తన కళ్ళను మూసుకొనే వుంది. అజయ్, "ఓయ్... పిల్లా..." అంటూ సుజాత భుజమ్మీద చెయ్యేసి కదిపాడు. తను మెల్లగా కళ్ళు తెరచి రక్తసిక్తమైన ఆ ప్రదేశాన్ని చూసి భయపడి తల యెత్తి అతనితో, "అయిపోయిందా సార్...? ఏం పర్లేదా ఇంక...?" అంది. అజయ్ ఆమె దగ్గర్నుంచి ఫోన్ తీస్కొని ఒక నెంబర్ కి డయల్ చేస్తూ, "హా... రక్తమైతే క్లియర్ అయ్యింది... కానీ... పూర్తిగా-" అంటూ అప్పుడే కాల్ కనెక్ట్ అవ్వడంతో, "ఆ... ఒన్ మినిట్..." అని తన ఫోన్ ని చెవి దగ్గర పెట్టుకుని, "హలో... శంకర్... ఎక్కడున్నావ్? బస్సు దగ్గరా?" అనడిగాడు.
"లేదు.. ఏఁవయింది?" అన్నాడు శంకర్ అజయ్ మాటలో తొందరను, కంగారునూ గమనించి.
"ఏమ్లేదు... ఇక్కడ మన బస్ క్లీనర్ కి పాము కరిచింది—"
"పామా... నేనిప్పుడే వస్తున్నాను... ఆ... బస్సు దగ్గర అంజలీ, మీనాక్షి గారు వున్నారుగా... వాళ్ళకి ఫోన్ చేయ్... నేనూ ట్రై చేస్తాను. ఇంతకీ నువ్వెక్కడున్నావ్...?"
"చెప్తే తెలిసే ప్లేస్ కాదులే... త్వరగా బస్ దగ్గరకు వచ్చేయ్..." అనేసి ఫోన్ పెట్టేశాడు.

★★★

అజయ్ ఫోన్ పెట్టేయగానే శంకర్ ఒక్క క్షణం అలాగే నిలబడిపోయాడు. పాము కరిచింది అన్న వార్తని జీర్ణం చేసుకోవడానికి అతని మైండ్ కి కాస్త సమయం పట్టింది. తర్వాత తన తలని ఓసారి విదిలించి క్రింద పడి వున్న తన పేంటుని తొడుక్కుంటూ చుట్టూ చూశాడు. లావణ్య, దీప్తీ ఇంకా కమల ఆ వాగు దగ్గరకు పోయి తమ వంటిని శుబ్రపరుచుకోసాగారు. ఇటు ప్రక్కన నీలవేణి తను తనని ఎక్కడైతే వదిలి పెట్టాడో అక్కడే బొమ్మలా నిలబడి వుంది.
"వచ్చి బట్టలేసుకోండీ... ఫోన్ వచ్చింది, వెళ్ళాలి," అని గట్టిగా వాళ్ళతో అని అంజలికి డయిల్ చేశాడు.
"హలో...!"
"హా... అంజలీ మేడం! నేను శంకర్ ని మాట్లాడుతున్నాను."
"తెలుసు... ఫోన్లో నీ పేరు కనబడుతుంది గానీ, ఎక్కడున్నావ్ నువ్వు? నీ కోసం వచ్చి చూశాను. నువ్వు కనబడలేదు," అంది కూసింత కోపంగా...
"ఆ... నేను... కొంచెం బోరుకొడుతుందనీ ఇలా అడవిలోకి వచ్చానులే—"
"నాకు చెప్పుంటే నేనూ—"
"అదంతా తర్వాతగాని, అజయ్ ఫోన్ చేశాడు... మన క్లీనర్ కి పాము కాటేసిందని—"
"ఏ-ఏంటీ... పా...మా...?"
"ఆ... పామే... అక్కడున్న అమ్మాయిలకు ఆ విషయం చెప్పి వాళ్ళను ఎక్కడికీ పోవద్దని చెప్పు... నేను కూడా వస్తున్నాను... జాగ్రత్త!"
"మ్.. సరే... త్వరగా రా... నువ్వూ జాగ్రత్త!" అంటూ ఫోన్ కట్చేసింది అంజలి.

★★★

అజయ్ తర్వాత ఆ క్లీనర్ ని సుజాత సాయంతో నుంచోబెట్టి అతన్ని తన భుజమ్మీద వేసుకుని ముందుకి నడిచాడు. ఆ క్లీనర్ కాస్త ఎక్కువ బరువుగా వుండటంతో అజయ్ కి నడక కష్టమైంది. వెనకనే సుజాత రాసాగంది. కొంచెం దూరం వాళ్ళు వెళ్ళగానే బస్సు డ్రైవరు వారికి ఎదురొచ్చి, "సారూ... ఏమైంది మా పోరగాన్కి...?" అంటూ తను కూడా సాయం పట్టాడు. "పా-ము కా-టేసింది... అవునూ, నువ్విక్కడేం చేస్తున్నావ్?" అనడిగాడు అజయ్. "గా దుబ్బ మేడం(మీనాక్షి) మా గాన్కొచ్చి యీడేదో అయ్యిందనీ ఎవరో హర్చినారనీ సెప్పింది... నువ్ సూడనీకి పోయినావని కూడా సెప్పింది. అందుకే వచ్చినా...!" అన్నాడు. 'హ్మ్... ఐతే, మీనా డార్లింగ్ సేఫ్ గా బస్ దగ్గరికి పోయిందన్నమాట' అనుకుంటూ అజయ్ ఇంకా ఆ డ్రైవరు కల్సి ఆ క్లీనర్ ని మోసుకుంటూ రోడ్డు దగ్గరికి తీసుకెళ్ళారు. బస్సు ముందు ఇందాకటికన్నా ఎక్కువమంది అమ్మాయిలు గుమిగూడి వున్నారు. అంజలి, మీనాక్షి కూడా కాస్త ముందుకొచ్చి నిలబడి వున్నారు. అందరి మొహాల్లో ఒకరకమైన కలవరం తాండవిస్తోంది.
అక్కడ వాళ్ళ ప్రశ్నలకు సుజాత బదులివ్వగా వాళ్ళిద్దరూ క్లీనర్ ని జాగ్రత్తగా బస్సులోకి పట్టుకుని పోయి డ్రైవర్ సీటుకి వెనకున్న బల్ల పైన ఆ గాయపడ్డ కాలు క్రిందకు వాలినట్టు వుండేలా పడుకో బెట్టారు. డ్రైవర్ డెక్ దగ్గరి లైట్ ఆన్ చేశాడు. అందరూ బస్సెక్కి ఏదో వింతలా తొంగి చూడ్డంతో అజయ్, "ప్లీజ్... అందరినీ దూరంగా ఉండమని చెప్పండి... అతనికి గాలాడాలి," అని అంజలికి చెప్పి తన సీటు దగ్గరకు పోయాడు. అంజలి అక్కడున్న అమ్మాయిలందరినీ మళ్ళీ బయటకు పంపేసింది. ఈలోగా అజయ్ తన బ్యాగ్ లోంచి ఒక చిన్న బాక్స్ ని ఒకదాన్ని తీసి దాన్ని ఓపెన్ చేసి అందులోంచి ఒక కాటన్ అలానే రెండు లిక్విడ్ బాటిల్స్ ఇంకా ఒక సిరెంజ్ ని తీసుకొని ఆ క్లీనర్ దగ్గరకు వచ్చాడు.
"ఏంటదీ, అజయ్ గారు?" అనడిగింది అంజలి.
"యాంటీ - వెనమ్ సెరమ్... ఇందాక ఆ పిల్ల(అంటూ సుజాత వైపు చూసి) చెప్పిన గుర్తుల ప్రకారం ఆ పామేంటో కొంచెం అర్ధమైంది. అందుకే, ఇనీషియల్ గా ఓ 10 వైల్స్ డోస్ ఇస్తే ఇప్పటికి కొంత ఉపయోగపడుతుంది... కానీ, సాధ్యమైనంత త్వరగా హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్తేనే మేలు! 108కి కాల్ చేద్దాం... ఏంబులెన్స్ పంపమని...!" అంటూ అతనికి ఇంజక్షన్ ఇచ్చాడు.
"మీరు డాక్టరా...?" అనడిగింది సుజాత.
అజయ్ నవ్వుతూ, "ఊహు... పో'లీస్! కానీ, ఎమర్జెన్సీ గ్రీవెన్స్ సెల్ లో ట్రెయినీగా వర్క్ చేస్తుంటాను. అంటే, ఇలాంటి అత్యవసర పరిస్థితుల్లో ఏం చేయాలో అందరికీ తర్ఫీదు నిస్తానన్నమాట... మా వర్క్ లో భాగంగా చాలాసార్లు ఫారెస్ట్ క్యాంపింగ్స్ లో స్నేక్ బైట్స్ కి ట్రీట్ చేశాను... అలా... ఈ కిట్ ని ఎప్పుడూ నాతోనే ఉంచుకోడం అలవాటైపోయింది. అదే ఇప్పుడు మళ్ళీ ఇలా అక్కరకొచ్చింది," అంటూ, "అవునూ.. నీ భుజానికేదో అయ్యినట్టుంది..? రక్తం కారుతోందీ..." అన్నాడు. అంజలి కూడా కంగారుగా, "ఏదీ... చూపియ్," అంటూ ఆ గాయాన్ని చూసి, "ఏమైంది సుజీ...?" అని అడిగింది. "ఏం లేదక్కా... అదీ—" అంటూ సుజాత ఆ క్లీనర్ తనని ఎలా ఈడ్చుకుపోయింది వగైరా విషయాలన్నీ పూసగుచ్చినట్టుగా వాళ్ళిద్దరికీ చెప్పింది. అజయ్ అదంతా విన్నాక, "సరే... ముందు బాగవనీ ఈ కొడుక్- సారీ... వీడ్ని... ఆ తర్వాత వీడ్నీ, ఆ డ్రయివర్ గాడ్నీ ఏం చెయ్యాలో నాకు తెలుసు..! అయినా, వాడు నిన్నింత బాధ కల్గించినా వాడికి సహాయం చేయాలనుకున్నావ్... గుడ్ ఆన్ యూ... బేబీ!" అన్నాడు. సుజాత చిన్నగా నవ్వింది. తర్వాత అజయ్ సుజాత గాయానికి కూడా మందేసాడు. ఇకపోతే అజయ్ మాటలకు జడిసిన ఆ బస్సు డ్రయివర్, "సారూ... గీ బద్మాష్ గానితో నాకేం సారూ... నేన్... వూకే.... ఒ-ఒ-ఒక్కసారి బస్సు కదులుద్దేమో జర ట్రై జేస్త... సారూ... ఒ-ఒక్కసారి..." అంటూ కంగారుగా డ్రైవింగ్ సీట్ లోకి పోయి స్టార్ట్ చేయడానికి ప్రయత్నించాడు. ఆశ్చర్యకరంగా బస్సు వెంటనే స్టార్ట్ అయ్యింది. "సారూ... బండి షురూ అయింది... అందర్నీ ఎక్కమనండి.. జల్దీ దవాఖానాకి పోదాం," అంటూ హారన్ మ్రోగించాడు. హ్మ్... బస్సు బాగయిందంట! ముందు పాడయితేనేగా ఇప్పుడు బాగవ్వడానికి...! అసలు మేటరేంటంటే, ఇంతకుముందు అనూషని తను కెలకడానికి కుదరకపోవడంతో ఆ డ్రయివర్కి తిక్కరేగి క్లీనర్ చెవిలో మెల్లగా, "రేయ్... గా పోరినెట్లాగైనా పటాయించాల్రా... ఏదో ఓటి చెప్పి బస్సుని కాసేపాపేయ్...!" అని ఊదేయడంతో ఆ క్లీనర్ గాడు సకిలిస్తూ రిపేరయింది అని చెప్పి బస్సాపేశాడు.
బస్సు మళ్ళీ స్టార్ట్ అవ్వడంతో అందరూ గబగబా బస్సెక్కారు. ఈలోగా శంకర్ వాళ్ళు కూడా రావడంతో వెంటనే బస్సు బయల్దేరింది. అయితే, ఈసారి జనాలు కాస్త స్థానాలు మారారు. అంజలి, శంకర్ ని తన ప్రక్కన కూర్చోబెట్టుకుంటే, మీనాక్షి సరిత ప్లేసుని ఆక్రమించి అజయ్ ని తన ప్రక్కన కూచోమంది. సరిత అజయ్ కి అటు ప్రక్కన సీట్లో కూర్చోని తన తల్లి వంక కోపంగా గుడ్లురిమి చూడసాగింది. ఇకపోతే, రాజేష్ ని ఆ క్లీనర్ దగ్గరే కనిపెట్టుకుని కూర్చోమని చెప్పాడు అజయ్. సుజాత మళ్ళీ నాస్మిన్ ప్రక్కన కూర్చుని ఆ పాముని గురించి తనకి చెప్పనారంభించింది. బస్సు బయల్దేరిన కాసేపటికి అంజలి శంకర్ భుజంపై తల వాల్చి అతని చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుంది. శంకర్ తన మరో చేతిని మెల్లగా ఆమె పైటలోకి పోనిచ్చి జాకెట్ పై నుంచి ఆమె ఎత్తులను పిసకసాగాడు. అవి వుద్రేకంతో మరికాస్త ఉప్పొంగాయి. అంజలి చిన్నగా ఒక వేడి నిట్టూరుపుని విడుస్తూ తన తలని కాస్త కదిపి శంకర్ మెడ పైన చుంబించింది. వాళ్ళ వెనకాల అజయ్ మీనాక్షి చీర కుచ్చిళ్ళలోకి తన చేతిని పోనిచ్చి ఆమె ఆడతనాన్ని కసిగా నలిపేస్తుంటే ఆమె తమకంతో సీటులో ఊగిపోతూ అతని పేంటు పైన చెయ్యేసి అతని చక్కెరకేళీ అరిటిపండుని నొక్కసాగింది. అజయ్ మరో చేత్తో ఆమె పాల బిందెల్ని మార్చి మార్చి పిసకసాగాడు. మీనాక్షి కి మళ్ళీ తెగ కుతి రేగిపోయింది. కానీ, బస్సులో అంతకుమించి చేసేదేమీలేదు కదా...! ఇక, వాళ్ళ ప్రక్కనే కూర్చున్న సరిత అజయ్ తన తల్లితో వేషాలను చూస్తూ తన పువ్వుని నలుపుకోసాగింది.
అలా ఓ గంటసేపు ప్రయాణించాక బస్సు కడప టౌనుకు చేరుకుంది. డ్రైవర్ ఒక హాస్పిటల్ ముందు బస్సుని ఆపాడు.​