Update 31

మర్నాడు ఉదయం అయిదింటికి శంకర్ తన ఫోన్ లో ముందే సెట్ చేస్కున్న అలారం మ్రోగింది. శంకర్ బద్ధకంగా లేచి గట్టిగా దాని పీక నొక్కేసి యధాలాపంగా అంజలిని చూశాడు. ఆమె అతని వైపుకే తిరిగి పడుకునుంది. రతీదేవిలా ఆమె అలా నగ్నంగా పడుకుని వుంటే ఆ ఒంపు సొంపుల్ని, ఎత్తు పల్లాల్నీ చూడ్డానికి అతనికి రెండు కళ్ళూ సరిపోవడం లేదు. రాత్రంతా అనుభవించినా ఇంకా అతనికి అస్సలు తనివితీరడంలేదు. మరొక్కసారి ఆమెను పూర్తిగా ఆక్రమించాలని అతని మగతనం ఉవ్విళ్ళూరుతున్నది. కానీ, ఇప్పుడు మొదలెడితే బాగా లేటయి వెలుతురొచ్చేయవచ్చు. మళ్ళీతర్వాత ఎవరైనా అంజలి ఈ రూం నుంచి వెళ్ళేటప్పుడు చూసే ప్రమాదం కూడా వుంది. అందుకే, తన టెంప్టేషన్ ని ఆపుకుంటూ 'ఈ రాత్రికి మళ్ళీ తనని కుమ్ముకోవచ్చులేరా...!' అని తన తమ్ముడిని సముదాయిస్తూ అంజలిని తట్టి నిద్ర లేపాడు.

తను చిన్నగా కదిలి మెల్లగా తన కళ్ళను తెరిచింది. నెమ్మదిగా ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ లేచి రేగిపోయిన కురులను సరిచేస్తూ కనురెప్పలను టపటపలాడించి శంకర్ ని చూసింది. ఆమెకు శరీరమంతా పచ్చి పుండులా తయారయిపోయింది. ఒక్క రాత్రిలో ఇన్నిసార్లు తను ఇంతకుముందెప్పుడూ చెయ్యలేదు. శంకర్ తనకు ముందూ వెనుకా అనే తేడాలేకుండా బొంగరంలా తిప్పి తిప్పి ఇరగకుమ్మేశాడు. అప్పట్లో శిరీష్ అప్పడుప్పుడూ వచ్చి ఒకట్రెండుసార్లు చేసి చక్కాపోయేవాడు. ఇక తన భర్త గిరీశం మాటైతే సరేసరి! ఒక్క శోభనం రోజున మాత్రమే అతను తన శక్తినంతా కూడదీసుకుని రెండు సార్లు చేశాడు. అయితే, అతనిది తనకి కనీసం ఆనినట్టు కూడా అనిపియ్యలేదప్పుడు..! నిద్ర తక్కువ కావడంవల్ల తనకు కళ్ళు వాలిపోయినట్టున్నాయ్. క్రింద నల్లని వలయాలు కూడా వచ్చిచేరాయి. శంకర్ పిసుకుళ్ళకి తన రొమ్ములు బాగా కందిపోయి ఎర్రబడిపోయాయి. నడుం దగ్గర అతని గోరు గాట్లు పడి మడత పడితే సురుక్కమని నొప్పిగా అనిపిస్తోంది. అయితేనేం, 'ఇలాంటి సుఖం కోసం ఎన్ని నొప్పులు వచ్చినా పర్లేద'నిపిచిందామెకు.

"అంజలీ... త్వరగా రెడీ అవు... మళ్ళీ ఎవరైనా లేస్తే ఇక్కణ్ణుంచి వెళ్ళడం చాలా కష్టమైపోతుంది," అంటూ తన లుంగీని కట్టుకున్నాడు శంకర్. అంజలి మంచం దిగి తన నైటీని, ఇంకా ప్రక్కన కుర్చీమీద వున్న ఓ టవల్ ని తీసుకుని బాత్రూంలోకి పోయింది. ఇంతలో శంకర్ అజయ్ కి కాల్ చేశాడు. అజయ్ కూడా అప్పటికే లేచుండటంతో — "ఇప్పుడే... ఓ ఐదు నిముషాల్లో వచ్చేస్తా బెదరూ..." అంటూ కాల్ కట్చేశాడు. ఈలోపు అంజలి కూడా ఫ్రెషప్ అయి వచ్చింది. శంకర్ ఆమె దగ్గరకు పోయి గట్టిగా కౌగిలించుకొని తన చెవిని ముద్దాడుతూ, "మళ్ళీ ఈ రాత్రికి వచ్చేయ్, అంజలీ...?" అంటూ గొణిగాడు. అంజలి కూడా అతన్ని గట్టిగా ఓసారి తన గుండెలకు అదుముకుని 'సరే'నంటూ బదులిచ్చి అతని పెదాలను ముద్దాడి అక్కణ్నించి వెళ్ళిపోయింది.

మరికాసేపటికి అజయ్ లోపలికొచ్చి శంకర్ ని చూసి సన్నగా ఈల వేస్తూ, "ఏం బెదరూ... రాత్రంతా... జాగారమేనా...? కళ్ళు బాఁ...గ్......గా ఎర్రబడ్డాయ్...!" అన్నాడు ఆవులిస్తూ.

ఆవులింత భలే అంటువ్యాధి!

"హ్మ్... పడుకునేసరికి మ్..మ్...మ్...మూడున్నరయింది...హా..." అని ఆవులిస్తూ బదులిచ్చాడు శంకర్. "మరి నీ సంగతేంటి? రాత్రెంతైంది పడుకునేసరికి?"

"అసలు పడుకుంటేనేగా... రాత్రి తెల్లవార్లూ ఆ ఇద్దరితో గూటీ బిల్ల ఆడేసరికీ నాది—"

"ఇద్దరితో-నా—?"

"ఓహ్... నీకు తెల్దు కదూ...! మన మీనాక్షి మేడం కూతురు లేదూ... సరిత - నిన్న రాతిరి దాన్నీ ఆ రూమ్ కి రమ్మని చెప్పాన్లేఁ...." ఆంటూ కన్ను కొట్టి, "ఇక చూడాలీ.... ఇద్దరూ నన్ను ముందు దెం...మంటే నన్ను ముందు దెం...మని ఒ-క-టే... పో-రు........." అంటూ అజయ్ రాత్రి జరిగిన కథంతా చెప్పుకుంటూ పోయాడు.

శంకర్ కి ఆ మాటలేవి పెద్దగా తలకెక్కలేదు. తన ఆలోచనల్లో తానున్నాడు. అతనికి సుజాత గుర్తొచ్చింది. తను కూడా నిన్న సుజాతని పిల్చుండాల్సింది. ఛ... అస్సలు ఆ తలంపే తనకు రాలేదు. 'సరే... ఈ రాత్రికైనా తనని పిలవాలి. ఎలాగైనా తన బొక్కలో నా జెండాను పాతేయాలి! ఊ... అదే చేయాలి...హా' అని మనసులో దృఢంగా నిశ్చయించుకున్నాడు.

★★★

మరో మూడు గంటల తర్వాత అందరూ డైనింగ్ హాలుకి పోయి సీమ స్పెషల్ ఉపాహారం ఉగ్గాని బజ్జీని మొదటిసారిగా రుచి చూసారు. ఆనక వేడి వేడి కాఫీని గుటకేసి ఒక్కొక్కరుగా అందరూ మెల్లిగా బస్సెక్కారు.

ఆ రోజు వారందరూ ముందుగా అక్కడి కొండ దేవత, ఏనుగు మల్లమ్మ గుడికి పోయి అమ్మవారిని దర్శించుకున్నారు. ఆ తర్వాత అట్నుంచి సరాసరి కౌండిన్య వైల్డ్ లైఫ్ శాంచ్యురీకి పోయారు. శంకర్ తన స్టూడెంట్స్ తో గుల్మొహర్, రీటా, నీలగిరి, వెదురు, జిగురుమొద్దు వంటి వివిధ రకాల వృక్షాలను చూపించి వాటి శాస్త్రీయ నామాన్ని, ఔషద గుణాలను వారికి చెప్పసాగాడు. అలాగే అక్కడి వన్య మృగాలను, పక్షులను కూడా అందరూ సందర్శించారు. సరీసృపాల(reptiles) బ్లాక్ కి వెళ్ళడానికి సుజాత మిగతా అందరిలాగ ఆసక్తి చూపక బయటే వుండిపోయింది. ఆ తర్వాత అందరూ అక్కడికి సమీపంలో వున్న ఓ హొటల్లో భోజనం కానిచ్చేసి అక్కడ్నుంచి సుమారు డెబ్బయి కిలోమీటర్ల దూరంలో అనంతపురం జిల్లా కదిరి మండలంలో వున్న 'తిమ్మమ్మ మర్రిమాను' అనే మహా మర్రి వృక్షాన్ని చూడ్డానికి పోయారు. ఈ చెట్టు వయసు దగ్గర దగ్గర ఆరువందల యాభై సంవత్సరాలని, అక్కడి గూడెం దేవతైన తిమ్మమ్మ అనే ఒక మహా పతివ్రత పేరుని ఆ చెట్టుకి పెట్టడం జరిగిందని, ఇంకా 1989లో 'ప్రపంచంలోనే పెద్దదయిన మర్రి చెట్టు'గా ఈ చెట్టును గుర్తించి గిన్నీసువారు తమ పుస్తకాల్లో చేర్చారని అక్కడే వున్న బోర్డుమీద రాసి వున్నది. దూరం నుంచి చూసేవారికి పచ్చని మేఘం ఒకటి నేలను సమీపించిందా అన్నట్లుగా విస్తరించి వుంటుందా మహావృక్షం. ఇక ఆ వూడలు బాగా బలంగా పెరిగి మొదలునే ముంచేసేలా కన్పిస్తాయి. ఆ చెట్టుని చూసి కేవలం కాలేజీ అమ్మాయిలే కాక అంజలి, మీనాక్షి కూడా అబ్బురపడ్డారు. శంకర్ వాళ్ళతో, "ఈ చెట్టు కొమ్మలు ఇక్కడ సుమారు ఎనిమిది ఎకరాలలో విస్తరించి వున్నాయి. దీన్ని ఆంగ్లంలో banyan tree అంటారు. ఇది మన జాతీయ వృక్షం. దీని శాస్త్రీయ నామం Ficus benghalensis, ఈ వూడలు ఎలా పెరిగాయో చూడండి... జాగ్రత్తగా వాటిని పరీక్షించండి," అని అందరితో అంటూ నెమ్మదిగా సుజాత ప్రక్కకు పోయాడు. అందరూ ఆ చెట్టు వూడల్ని చూసే పనిలో వుండగా మెల్లిగా, "ఏంటీ... ఇందాక రెప్టయిల్స్ బ్లాక్ కి రాలేదు. చూడబోతే మొన్నటి ఎఫెక్టుకి పాముల్ని చూడాలంటే నీకు ఒళ్ళంతా దడదడలాడుతున్నట్టుందే!" అన్నాడు సుజాతతో. సుజాత అందరమ్మాయిలతో వెళ్తున్నదల్లా ఆగిపోయి శంకర్ వైపు చూసింది. శంకర్ ఆమె దగ్గరకు మరింతగా జరిగి ఆమెకు మాత్రమే విన్పించేలా, "మరి నా పాముని చూస్తే ఏమైపోతావో...?" అని చిన్నగా నవ్వాడు. సుజాత అతని మాటని విని ఓసారి తన తలను వంచి అతని పేంటులోని ఉబ్బుని చూసి కొంటెగా నవ్వి, "మీ పాముని చూసి మా పిన్నే భయపడలేదు, ఇంక నేనెందుకు భయపడతాను," అంటూ గొణిగింది. ఆమె అన్నది విని శంకర్ కళ్ళు పెద్దవయ్యాయి. అతని పేంట్లో సన్నగా ప్రకంపనలు మొదలైయ్యాయ్. 'అమ్మనీ... చూడబోతే దీనికీ నాది దింపుకోడానికి బాగా ఇదిగా వున్నట్టుంది!' అనుకుని తన పెదాలు తడుపుకుంటూ, "అయితే... నీకు... చూడాలనుందా—?" అన్నాడు కోర్కెగా ఆమె యదపొంగులను చూస్తూ. సుజాత చెట్టు ఊడని పట్టుకుని దాన్ని పరిశీలిస్తున్నట్టుగా చూస్తూ, "మ్... నాకు చూడాలనుందని ముందే చెప్పాగా...! ఏఁ... అడగకపోయేసరికి ఇప్పుడు నాకు ఇంట్రెస్టు తగ్గిపోయిదనుకున్నారా..? మ్... ఇంతకీ ఎప్పుడు ప్లాన్ చేస్తున్నారు మీరిద్దరూ నాకు?" అనడిగింది.

శంకర్ కి తను బ్లాక్మైల్ గురించి మాట్లాడుతుందని అప్పుడు తట్టింది. 'ఓసినీ బ్లాక్మైల్ ని హౌరా మెయిల్ ఎత్తుకుపోనూ... సరే, ముందు నువ్వయితే రా.. ఆ తర్వాత నీకు రిబ్బన్ కట్టింగే...!' అని మనసులో అనుకుని ఆ రాత్రికే తన కోరికని తీరుస్తానని మాటిచ్చాడు. దాంతో, ఆమె సంతోషంగా తలూపి అక్కణ్ణుంచి పోయి తక్కిన అమ్మాయిల దగ్గరకు వెళ్ళిపోయింది.

కాసేపటి తర్వాత అందరూ అక్కడ్నుంచి బయలుదేరారు. మరోసారి వ్యూ పాయింట్ చూడ్డానికి అమ్మాయిలు కొందరు అడగడంతో హార్స్లీ హిల్స్ చేరగానే బస్సుని అటువైపు తిప్పమన్నాడు శంకర్. ఆ వ్యూ పాయింట్ నుంచి ఆ కొండల్ని, మధ్యలో పైనుంచి సన్నగా క్షీరధారలా జారుతున్న సెలయేరుని చూసి కేరింతలు కొడుతూ అందరూ ఫొటోలు దిగారు. ఆ తర్వాత మెల్లగా చలి పెరగడంతో బస్సెక్కి గెస్ట్ హౌస్ కి పయనమయ్యారు.

గెస్ట్ హౌస్ కి చేరగానే వారి కోసం ఈవెనింగ్ స్నాక్ గా వేడి వేడి గుంట పొంగనాలను తయారు చేయించాడు అక్కడి మేనేజరు. అందరూ లొట్టలేసుకుంటూ వాటిని కమ్మగా లాగించేసి ఎవరి గదుల్లోకి వారు పోయి కాసేపు రిలాక్స్ అయ్యారు.

★★★

ముందు రోజులాగనే అమ్మాయిలందరినీ భోజనం అయిపోయాక వారివారి రూమ్లలోకి పోవాలని హుకుం జారీ చేసేసింది మీనాక్షి. మర్నాడే తిరుగు ప్రయాణం గావున తమతమ సామాన్లను మర్చిపోకుండా ఈ రాత్రికే సర్దుకొమ్మని వాళ్ళకు గట్టిగా చెప్పింది. అరగంట తర్వాత అంజలి, అజయ్ మరలా తమ గదులను మారారు. అంజలి గదిలోకి ప్రవేశించి తలుపు గడియ పెట్టి మంచం దగ్గరకు రాబోతూ షాక్ కొట్డినట్టుగా ఆగిపోయింది. శంకర్ అక్కడ నిన్నటికి మళ్ళే మంచం మీద విలాసంగా పక్కకు తిరిగి పడుకుని ఆమె వైపు చూస్తున్నాడు. అయితే అతని ప్రక్కనే కుర్చీ వేసుకుని కూర్చుని వుంది మన సుజాత. అజయ్ అటు పోగానే గబగబా సుజాత గదికి పోయి అంజలి ఆమెను పిలుస్తుందని చెప్పి తన గదికి తీసుకువచ్చాడు శంకర్.

"రా అక్కా... అక్కడే ఆగిపోయావేఁ... ఇక్కడికి రా... కూర్చో," అంది సుజాత కిలకిలా నవ్వుతూ.

అంజలి కొంచెం తడబడుతూ, "సుజీ... న్..నువ్వు... ఇక్..క్కడ.... ఏం—" అనగానే సుజాత, "ఏం లేదక్కా... మీరు చేసుకునేప్పుడు నేను చూసేందుకు అప్పుడు మీరిద్దరూ ఒప్పుకున్నారు. గుర్తుందా...? అందుకే, నేను మీ ఆటని చూడ్డానికి వచ్చాను. సార్ చెప్పారు ఇప్పుడే, నేనొస్తున్నట్టు నీకు అస్సలు తెలీదని. నేనిక్కడ ఉన్నానని నువ్వేం కంగారు పడకు, సరేనా?" అంది.

అంజలికి ఏం చెయ్యాలో అర్ధంకాలేదు. ఏం అనాలో కూడా తెలీడం లేదు. ఈ పరిణామం ఇంత త్వరగా వస్తుందని తను అస్సలు ఊహించలేదు. మేనంతా అదురుతుండగా నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వారి దగ్గరకు పోయి మంచం కొస వద్ద కూర్చుంది.

శంకర్ కూడా లేచి కూర్చుని అంజలి ముందర ఇబ్బంది పడుతున్నట్టుగా మొహం పెట్టి, "తప్పలేదు అంజలి... మధ్యాహ్నం తను మళ్ళా అడిగింది. అందుకే, ఇదేదో త్వరగా అయిపోతే మంచిది కదా అని తనని వచ్చేయమని పిలిచాను. సారీ, నీకు ముందే చెప్పుండాల్సింది," అన్నాడు. అతనికి ఇదంతా చాలా ఎక్సైటింగ్ గా వుంది. సాటిన్ నైటీలో పొంగివున్న సుజాత నూజివీడు రసాల షేపుని కని అతని మగసిరి గట్టిపడి లుంగీలో ఎగిరెగిరిపడుతోంది.

"ఊ... మొదలెట్టండి మరి!" అంది సుజాత ఇద్దరినీ చూస్తూ. ఆమె కళ్ళు నక్షత్రాల్లా మెరిసిపోతున్నాయి. ఎట్టకేలకు తన కోరిక నెరవేరబోతోందన్న సంతోషం ఆమె ముఖంలో కొట్టొచ్చినట్లు కన్పడుతోంది.

"ప్లీజ్... సుజీ... వద్దూ... నేను...హ్...చేయలేను," అంటూ నసుగుతూ ప్రాధేయపడింది అంజలి. తనకి నిజంగానే చాలా కష్టంగా వుంది. మంచం చివరన ముడుచుకుని కూర్చునుంది.

సుజాత తన ముఖాన్ని సీరియస్‌గా పెట్టి చేతులు కట్టుకొని, "లేదక్కా... నువ్వు మాటిచ్చావ్... ఇందుకు నువ్వు కూడా ఒప్పుకున్నావ్... ఇప్పుడుగానీ నువ్వు చెయ్యకపోతే మీ ఇద్దరి సంగతీ నేను కచ్చితంగా బయటపెట్టేస్తాను... జాగ్రత్త!" అని వేలు చూపిస్తూ బెదిరించింది.

శంకర్ వెంటనే అందుకుంటూ, "పోనీలే అంజలి... తన ముచ్చట తీరనీ... లేదంటే మన ఇద్దరికీ ప్రాబ్లమే... అయినా, మగాడ్ని నేనే తన ముందు చేయడానికి సిద్ధపడినప్పుడు, సాటి ఆడదాని ముందు చేయటానికి నువ్వెందుకు ఇలా భయపడుతున్నావ్," అన్నాడు.

అంజలి తన తల దించుకుని కూర్చుంది. తనకు వేరే దారేమీ కనపడటంలేదు. ఇక, తన కూతురి ముందు తను నగ్నంగా మారక తప్పదు.

సుజాత తన కుర్చీని మరింత మందుకి జరుపుకుని తన కాళ్ళను మంచమ్మీద చాపి కూర్చుంది. అలా తను చాపగానే తన నైటీ మోకాళ్ల వరకు లేచి ఆమె తెల్లని పాలరాతి శిల్పంలాటి కాళ్ళు శంకర్ కి దర్శనమిచ్చాయి. 'వహ్... ఏమున్నాయ్ రా బాబు...! వీట్లు గట్రా వాడుతుంది కాబోలు... చాలా నున్నగా కన్పిస్తున్నాయి. కొరుక్కు తినేయాలనిపిస్తోంది చూస్తుంటే...!' అనుకుంటూ ఆబగా వాటివైపు చూశాడు. శంకర్ చూపులు గమనించి సుజాత చప్పున తన కాళ్ళను క్రిందకు దించేసి, "ఊ...మొదలెట్టండి... ఏమి టాలస్యం..." అంది మళ్ళీ.

శంకర్ వెంటనే తన దృష్టిని అంజలి మీదకు మరల్చాడు. అంజలి ఇంకా తన తల దించుకునే వుంది. ఆమె చేతులు ఆమె వొడిలో ముడిపడి వున్నాయి. శంకర్ ఆమె దగ్గరకు జరిగి భుజాలపై చెయ్యేసి ఓసారి నొక్కాడు. అంజలి ఒక్కసారిగా తుళ్ళిపడింది. వాళ్ళను చూస్తున్న సుజాతకి ఊపిరి వేగవంతమైంది. కన్నార్పకుండా వాళ్ళనే చూస్తూవుంది.

శంకర్ అంజలి నైటీని పట్టుకుని పైనుండి లాగేయడానికి ప్రయత్నించగానే అంజలి అతని చేతులు పట్టుకుని ఆపి,"ఊహూ...మ్...ముందు నువ్వు నీవి విప్పేయ్..." అంది.

శంకర్ ఠక్కున తన టీ-షర్ట్ ని విప్పేసి ప్రక్కన పడేశాడు. తనకేం భయమూ బెరుకూ లేవుకదా...! మళ్ళీ అతను అంజలిని సమీపించగానే ఆమె, "మొత్తం విప్పు... నీవి!" అంది.

శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ సుజాత వంక ఓసారి చూసి, "సరే...!" అంటూ తన లుంగీనీ లాగేసి నేలమీద పడేశాడు. అతనిప్పుడు కేవలం తన అండర్వేర్ లోనే వున్నాడు. తన ఆయుధం బలుపుని చూసి సుజాత భయపడితే మొదటికే మోసమొస్తుందని తను ఈవేళ అండర్వేర్ ని ధరించాడు. తెల్లని అండర్వేర్ లో ఏదో పెద్ద అరిటిపండుని దాచివుంచినట్టుగా పొడుగ్గా బాగా ఉబ్బి వుందది. సుజాత ఓ క్షణం పాటు అతని అండర్వేర్ వైపు కన్నార్పకుండా చూసి కాస్త సిగ్గుపడి ముఖాన్ని ప్రక్కకు తిప్పుకుంది. ఎంత ఆరిందలా మాట్లాడినా తనూ ఓ ఆడదేగా... అలా ఓ మగాణ్ణి ఈ విధంగా ఇంత దగ్గరగా చూసేసరికి తనకి తనువులో నునుసిగ్గు తొణికిసలాడింది. సుజాత తన దేహాన్ని చూసి సిగ్గుపడడం గమనించి శంకర్ లోలోన పొంగిపోయాడు. 'సరిగ్గా మీటి ఇవ్వాళ దీని పిడతని పగలగొట్టేయాలి' అనుకున్నాడు. తల ప్రక్కకు తిప్పి అంజలితో, "ఇది సరిపోతుందా...?" అన్నాడు.

అంజలి తల అడ్డంగా వూపి, "అది కూడా...!" అంది అతని అండర్వేర్ ని చూపిస్తూ. అలాగైనా కాసేపు టైం ని సాగదీయాలని తన యోచన. అంతేకాదు, శంకర్ ని పూర్తి నగ్నంగా చూడటానికి సుజాత సిగ్గుపడి ఆ గదినుండి వెళ్ళిపోతుందేమోనని తన పిచ్చి ఆశ కూడా. అయితే శంకర్ వెనక్కి చేరబడి కాళ్ళాడిస్తూ, "హన్నన్నా.. నువ్వేమో మొత్తం బట్టలు వేసుకుని నాకు మాత్రం మొత్తం విప్పించేస్తున్నావే.... ఇదన్యాయం... నువ్వేమంటావ్ సుజాతా...?" అని ఓరకంట సుజాతని చూస్తూ అన్నాడు.

సుజాత శంకర్ ప్రశ్నకు ఒక్కసారిగా తుళ్ళింతకు గురయింది. ఎందుకంటే, తన చూపు అతని తొడల మధ్యన వున్న చిత్రం వద్ద చిక్కుకుపోయింది. శంకర్ తన పేరుని పలకగానే ఎందుకో తనకు తెగ సిగ్గు ముంచుకొచ్చేసి బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి. తనకు ఇప్పుడు ఈ లైవ్ మ్యాచ్ ని చూడ్డం 'మీలో ఎవరు కోటీశ్వరుడు' క్విజ్ కాంటెస్టులో పాల్గోడం కన్నా కష్టమనిపిస్తోంది. ఓ క్షణం వెళ్ళిపోదామా? అని తనకి అనిపించింది. కానీ, ఈ షరతు పెట్టిందే తను. తనే వెనక్కు తగ్గితే ఎలా...?' అనుకుని మెల్లగా తలూపి, "హా... అవును..." అంటూ గొణిగింది.

అంతే! శంకర్ వెంటనే లేచి అంజలి మీద పడి ఆమె వద్దని వారిస్తున్నా వినకుండా ఆమె నైటీని బలవంతంగా విప్పేశాడు. ఇప్పుడు తను కేవలం బ్రా, పేంటీలలో ఉంది. "హ్మ్.. ఇప్పుడు కాస్త న్యాయంగా వుంది," అన్నాడు అంజలిని ఆకలిగా చూస్తూ. తను సిగ్గుతో తనని తాను కప్పుకోడానికి కాళ్ళు మడిచి పైకి లేపి వుంచడంతో తన పేంటీ పై తడిచిపోయిన ఒక చార కనపడింది అతనికి. అక్కడ అంజలి 'హమ్మ! ఈరోజు ఇన్నర్స్ వేసుకుని రావడం మంచిదైపోయింది' అనుకుంది. నిన్న వేయకపోవడం వల్ల పొద్దున్న తను గదికి పోయినప్పుడు మీనాక్షి వూగుతున్న తన ముందెత్తులను గుచ్చినట్టుగా చూసి ముసిముసి నవ్వులు చిందించడంతో ఓర్చుకోలేక తను ఇవాళ బ్రా ఇంకా పేంటీ వేసుకుని వచ్చింది.

శంకర్ ముందు కన్నా సుజాత ముందు ఇలా వున్నందుకు అంజలికి ఎక్కువ సిగ్గుగా వుంది. అదే, కేవలం శంకర్ తనూ మాత్రమే ఉన్నట్టయితే ఈపాటికి ఈ గుడ్డ పీలికలు పక్కకు తొలగిపోయి తన పువ్వులో అతని గూటం మునకలు వేస్తూ వుండేది. శంకర్ తన చేతిని ముందుకి జరిపి ఆమె పేంటీ మీద తడిగా వున్న చోట వేలితో మెల్లగా రాశాడు. అంజలి సన్నగా వణుకుతూ అతనికి అందకూడదన్నట్టు మరికాస్త వెనక్కి జరిగింది. శంకర్ మళ్ళా ఆమె మీద పడి నడుమును పట్టుకుని తన మీదకు లాక్కున్నాడు. మరో చేత్తో బ్రా హుక్ ని విప్పేసాడు. అంజలి జారిపోతున్న తన బ్రాని చేత్తో పట్టుకుని మరో చేత్తో శంకర్ ని ఆపడానికి ప్రయత్నించసాగింది. అయినా కూడా శంకర్ తన బలాన్ని ఉపయోగించి ఆమె యద పైనున్న చేతిని లాగేశాడు. అంతే, రబ్బరు బంతుల్లా గుండ్రంగా, పొంకంగా వున్న ఆమె స్తనాలు సుజాత కళ్ళముందు నిలిచాయి. తను అందగత్తెనని ఎపుడూ గర్వపడే సుజాతకి కూడా ఒక్క క్షణం తన పిన్ని వక్షోజాలు చాలా అందంగా వున్నాయనిపించింది. అంజలి తన గుబ్బలను దాచడానికి వెంటనే మంచం మీద బోర్లా పడుకుండిపోయింది. శంకర్ వెంటనే ఆమె పేంటీని పట్టుకుని నిర్దాక్షిణ్యంగా క్రిందకు లాగేశాడు. దాంతో, పుచ్చపండ్ల వంటి ఆమె వెనక ఎత్తులు సుజాతకి భలే వాటంగా కనిపించాయి. 'తన పిన్నిలో ఎంత అందం దాగుందో...?' అనుకుంది. ఇక శంకర్ ఆ పేంటీని మొత్తంగా తీసేసి ఓసారి ఆ తడిగా వున్న ప్రదేశాన్ని ఓమారు వాసన పీల్చి పక్కన పడేశాడు.

అంజలి తన తల తిప్పి సుజాత వంక చూసింది. సుజాత తన వైపే రెప్ప వేయకుండా చూడ్డం గమనించి ఒక్క ఉదుటున లేచి సుజాత కుడి జబ్బ పట్టుకుని ఆమెనూ మంచం మీదకు లాగేస్తూ, "ఆట చూడాలంటే నువ్వూ నాలాగే తయ్యారవ్వాలి!" అంది.

అంజలి మాటకి సుజాత ఒక్కసారిగా గతుక్కుమంది. తన పిన్ని ఇలా చేస్తుందని తను అస్సలు అనుకోలేదు. అక్కడ శంకర్ తన కోరిక తీరే మర్గం దొరికిందని మనసులోనే ఎంతో సంబరపడ్డాడు. సుజాత అలా మంచం మీద ముందుకు పడ్డంతో నైటీలోంచి ఆమె పాలపొంగులు అతనికి లీలగా కన్పిస్తున్నాయి. సుజాత వెంటనే లేచి మంచం దిగబోయింది. అంజలి చటుక్కున తన చేతిని పట్టుకొని శంకర్ తో, "వచ్చి దీన్ని పట్టుకోండి... ఫ్రీగా మ్యాచు చూస్తుందంటా... దీని బట్టలు కూడా తీసేస్తే సరి!" అంది. శంకర్ ముందుకి వచ్చి సుజాతని భళ్ళూకపు పట్టు పట్టి ఆమెను లాక్కొచ్చి మళ్ళా మంచం మీద పడేశాడు. అతని కళ్ళు కోరికతో ఎర్రగా మారిపోయాయి. సుజాత, "ప్లీజ్ సార్... వదిలేయండీ," అని వేడుకుంటూ గింజికోసాగింది. శంకర్ అదేమీ పట్టించుకోక అంజలితో, "ఇప్పుడేం చేయాలి?" అన్నాడు.

అంజలి కర్కశంగా నవ్వుతూ, "దీని బట్టలు కూడా విప్పడమే.... అంతే!" అంటూ సుజాత నైటీని క్రింద నుంచి పట్టుకుని నడుము వరకూ పైకి లేపింది. సుజాత కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి, "వద్దు అక్కా... ప్లీజ్... నన్ను వదిలేయండీ... ప్లీ...జ్...!" అంటూ మిక్కిలి ప్రాధేయపడింది. అయినా వారు అస్సలు విన్పించుకోలేదు. ఆమె పాలమేనుని చూడగానే శంకర్ కళ్ళు మిలమిలా మెరిశాయి. 'ఆహా... సుజాత నిజంగానే స'జాతి వజ్రం'రా బాబు' అనుకున్నాడు. 'అసలు అందం విషయానికొస్తే - తన భార్య శ్రీదేవి కూడా అందంలో ఏమీ తక్కువ కాదు. అయినా, ఈమె అందానికి ఇంతలా ముగ్ధుడ్ని అవుతున్నానే....! కారణం ఏమిటి? పద్ధెనిమిదేళ్ళ పరువానికీ ఇరవైరెండేళ్ళ పరువానికీ ఉన్న తేడానా...? లేక, పొరుగింటి పుల్లగూర రుచెక్కువ అవడం వల్లనా....? ఏమో... రెండోదే కావచ్చు!' అనుకుంటూ ఆమె కాళ్ళను కదలకుండా పట్టుకునే మిషతో నెమ్మదిగా తన చేతులను తొడల వరకూ పాకించి పేంటీ పైనుండి ఆమె కన్నె బంగారాన్ని తాకడానికి ప్రయత్నించాడు. తొలిసారిగా ఒక మగాడి చేయి తన పుష్పాన్ని తాకుతుంటే సుజాత తట్టుకోలేక సన్నగా మూల్గుతూ వణికిపోసాగింది. ఈలోగా అంజలి సుజాత నైటీని విజయవంతంగా విప్పేసి కుర్చీలో పడేసింది. శంకర్ తన వేళ్ళతో సుజాతని కెలుకుతూ తన బ్రాలో బంధీ అయిపోయిన ఆమె చను గుబ్బలను ఆసక్తిగా వీక్షించాడు. అంజలి ఎప్పుడు వాటిని ఆ బంధనాలనుంచి విముక్తి చేస్తుందా అని తను ఎదురుచూస్తున్నాడు. సుజాత గుండె ఎంత వేగంగా కొట్టుకుంటుందంటే ఆ గుండె చప్పుడును తెలుసుకోడానికి ఏ స్టెతస్కోపు సాయం అక్కరలేదు. ఆమె కళ్ళ చివర్ల నుంచి సన్నని ధార కారింది. శంకర్ ముందుకి కాస్త వంగి ఆమె పేంటీ దగ్గర తన ముఖాన్ని వుంచాడు. ఆమె పేంటీ కొద్దిగా తడిచిపోయి ఆ మదపు వాసన అతని ముక్కుపుటాలకు తగులుతోంది. అతని వూపిరి తన తొడలకు తగులుతుంటే సుజాత నిలువెల్లా వణికిపోయింది. మెల్లగా తన తలను పైకెత్తి శంకర్ ని చూసింది. తన పావురం పై దాడి చేయడానికి కాచుక్కూర్చున్న గాండ్రు పిల్లిలా అన్పించాడు అతడు. కదలడానికి కూడా వీల్లేకుండా ఇద్దరూ తన చేతులనీ కాళ్ళనూ గట్టిగా పట్టుకొని వున్నారు. శంకర్ చేతులు మెల్లగా తన పేంటీ పైకి ప్రాకటం తనకు తెలుస్తోంది. అప్పుడే —

అంజలి సుజాత చేతులని వదిలేసి భుజాన్ని తట్టి, "ఇక లే... సుజీ... లేచి నీ బట్టలేస్కో...." అంది. "ఇప్పటికైనా తెలిసిందా ఒకరి ముందు బట్టలు లేకుండా ఉండటం ఎంత కష్టమో...! నీకీ విషయం తెలియాలనే నేనిదంతా చేశాను. నీకు నేనంటే ఏమాత్రమైన గౌరవముంటే, నువ్వు నన్ను 'అక్కా' అని పిలిచేది నిజంగా నీ మనసులోంచే అయితే వెంటనే ఇక్కడ్నుంచి పో...!" శంకర్ నిర్ఘాంతపోయి అంజలినే చూస్తున్నాడు. అతని చేతులు ఇంకా సుజాత పేంటీ దగ్గర నిలిచి వున్నాయి. అంజలి శంకర్ ని చూసి, "తనని వదిలేయ్ శంకర్..." అంది. ఆమె టోన్ లో అధారిటీని విని శంకర్ వెంటనే సుజాతను వదిలేశాడు.

సుజాతకి తన లైవ్ మ్యాచు భూతం పూర్తిగా వదిలిపోయింది. తన తప్పేంటో తెల్సివచ్చింది. నెమ్మదిగా లేచి తన నైటీని వేసుకుని తలుపు దగ్గరకు వెళ్తూ వెనక్కు తిరిగి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి అంజలిని గట్టిగా కౌగిలించుకుని, "ఐ లవ్ యూ అ..అమ్మా..." అంది.

మొట్టమొదటిసారి తను అంజలిని 'అమ్మా' అని పిలిచింది. నిజంగా... తనకు ఆమె సవితి తల్లిలా కాకుండా సొంత తల్లిలా కనపడింది.

ఇద్దరి కళ్ళు అనురాగంతో చెమ్మగిల్లాయి. తర్వాత అంజలి సుజాత తలని ప్రేమగా నిమురుతూ నుదుటిని ముద్దాడి, "మ్.. వెళ్ళు," అని తనని పంపించేసి వెళ్ళి తలుపేసుకుని శంకర్ ని కొరకొరా చూసింది.

★★★

సరిగ్గా అదే సమయానికి శంకర్ భార్య శ్రీదేవి అమలాపురంలో అడుగుపెట్టింది.

శ్రీదేవి అమలాపురం బస్టాండ్ చేరగానే తన భర్తకు ఫోన్ చేసింది. అతని ఫోన్ స్విచ్చాఫ్ చేయబడి వుంది అని ఆమెకు సమాధానం వచ్చింది. 'ఛ... రెండ్రోజుల్నుంచీ చూస్తున్నాను... ఎప్పుడూ స్విచ్చాఫ్ అనే వస్తుంది. ఏమైపోయారీయన? ఒక్క మాటా లేదు మంతీలేదు... ఏం మనిషో...' అని సణుక్కుంటూ ఆటో ఎక్కి ఇంటికి బయలుదేరింది. శంకర్ ఫోన్ స్విచ్చాఫ్ అని వస్తోందంటే... అలానే వస్తుంది మరి! టూర్ కి పోయేముందు రాత్రే తన పాత సిమ్ కార్డ్ ని తీసేసి మరో కొత్త సిమ్ కొనుక్కుని ఫోన్ లో వేసుకున్నాడుగా..!

అదే సమయానికి ఇంట్లో మన మగ్గు మల్లి గిరీశ్వరావు అలియాస్ గిరీశం, తన స్నేహితుడితో కలిసి లివింగ్ రూమ్ లో చిన్న మందు సిట్టింగ్ వేశాడు. అతను కేవలం స్నేహితుడే కాక బిజినెస్ లో పార్టనర్ కూడా... పైగా మాంఛి సౌండ్ పార్టీ.
అప్పటికే వారిద్దరూ మొదలెట్టి చాలాసేపయిపోయింది. గిరీశం చిన్నగా బెక్కుతూ ఇద్దరి గ్లాసుల్లోకీ పదో పెగ్ ను పోస్తూ, "దుర్గా! ఆ గణా...గాడు సైట్ విషయంలో... బాగా టైట్ గా... వున్నాడ్రా..... పేమెంట్ విషయంలోనూ చెప్పిన రేటుకు.... ఒప్పుకోడం లే. నువ్వు కొష్షెం వాడితో మాట్లాడితే.....—"
"థూస్... దొంగనాకొడకా..! ఎప్పుడు చూడు ఏదో ఓటి చెప్తావ్.... మంచిగా మందు కొడ్దామని పిల్చి...హిక్.... మళ్ళా ఈడ కూడ యీ సైట్ల గోలేంద్రా... నోర్మూయ్... ష్...ష్...ష్...." అంటూ తన చూపుడువేలును నిలువుగా నోటిమీద ఉంచి సంజ్ఞ చేస్తూ విసురుగా గ్లాసుని అందుకున్నాడు. గిరీశం బిక్క మొహం వేశాడు. వాడు మళ్ళి తలెత్తి గిరీశాన్ని చూసి, "ఆముదం త్రాగుతున్నట్టా మొగమేంట్రా... పిత్తపెరిగలు పట్టే నాయాల....!" అంటూ అక్కడే గోడకి తగిలించి వున్న అంజలి ఫొటోని చూసి, "అవున్రా మల్లిగా... నీ పెళ్ళప్పుడు చూసా మీయావిడ్నీ... కండపట్టిన కౌంజు పిట్టలా భలేగా వుందప్పడు. మళ్ళా ఇప్పటిదాకా చూళ్ళా.. టూర్ కి పోయిందన్నావ్ గా... హిక్... ఎప్పుడొస్తాదంటా...? ఓసారి బా...గా సూడ్డాల్రా..." అన్నాడు బొటనవేలుని చూపుడువేలుని కలిపి సున్నా చుట్టినట్టుగా చేసి అందులోంచి అంజలి ఫొటోని చూస్తూ.
"ఒర్రేయ్...దుర్గా...! అది నా పెళ్లాంరా... నువ్వేంది దాన్ని బాగా చూషే...ది... నీ పెళ్ళాన్ని పోయి చూష్కో బా...గా...! నా పెళ్ళాన్ని... వదిలెయ్..." అనేసి గ్లాసులోని మందును ఒక్క గుటకేశాడు.
"ఏం రో... పెళ్ళాన్నంటే పౌరుషం పొడుచుకొచ్చిందా....? వాయిస్ తెగ లేస్తోంది.... యీ ఆడోళ్ళు నాకు కొత్తా లేక నీ పెళ్ళాం ఏమైనా ఇస్పెస్లా.. ఎగస్ట్రా కట్టింగులిచ్చినావంటే ఈ బాటిల్ ని క్రిందనుంచి తోసేస్తా... తొత్తి కొడకా..." అంటూ మందుని మరికాస్త గొంతులో పోస్కొని, "మ్... హా... మల్లిగా.. ఏ...దీ ఆ టీవీ కాస్త పెట్టు... ఏదైనా మాంఛి మసాలా పిక్చర్ వస్తుందేమో... సూద్దారి..." అన్నాడు దుర్గాదాస్.

దుర్గాదాస్... వయసు ముప్పయి యేడు సంవత్సరాలు... నల్లగా, పొడుగ్గా, కండలు తిరిగిన దేహం. నిమ్మకాలయల్ని నిలబెట్టేంత బుర్ర మీసాలు, గంభీరంగా కన్పించే అతని భారీ విగ్రహాన్ని చూస్తే ఎవరికైనా ఒళ్ళంతా గగుర్పాటు కలుగుతుంది. మనిషిలానే మాట కూడా చాలా కరుగ్గా వుండి వింటేనే గుండె ఝళ్ళు మంటుంది. మందు మత్తులో వున్నాడు గనుక గిరీశం ఆమాత్రం ధైర్యం చేసి మాట్లాడాడుగానీ, మామూలుగా అయితే, అతని ముందు నోరెత్తడానికి ఎప్పుడూ భయపడుతూనే వుంటాడు. ఇలా మందుపోసి దుర్గాదాస్ చేత తనకి కావల్సిన పనిని చేయించుకోడం మన గిరీశానికి బాగా అలవాటు.

ఇక దుర్గాదాస్ విషయానికొస్తే... రియల్ ఎస్టేట్ బిజినెస్ లు, నర్సరీలు ఇలా చాలా ఆస్తులు వున్నాయతనికి. ఐనా, కోట్ల ఆస్తి కలిసొస్తుందని ఒక ధనికమారాజుతో బేరం కుదుర్చుకొని మరుగుజ్జు అయిన వాడి కూతురుని పెళ్ళి చేసుకున్నాడు. పెళ్ళయితే చేస్కున్నాడు గానీ ఎన్నడూ ఆమెను ఆదరించి యెరుగడు. ఎప్పుడూ కడియంలో తనకున్న ఫామ్ హౌస్ లోనే ఉంటాడు. పగలూ రాత్రీ అన్న తేడా లేకుండా రోజుకో రంభను అక్కడకు రప్పించుకొని దాంతో మంచం మీద పొర్లుతూ వుంటాడు. అది చాలదన్నట్టు, తన ఫామ్ హౌస్ లో కనీసం ఒక్క మగ పురుగును కూడా ఉంచకుండా పనివాళ్ళుగా అందర్నీ ఆడాళ్ళనే పెట్టుకుని, ఎప్పుడు తనకు మోజైతే అప్పుడు వాళ్ళలో ఒకదాన్ని లాక్కుపోయి మంచం మీద పడేసి మల్లెపువ్వుని నలిపినట్టుగా వారిని నలిపేస్తుంటాడు. అతనికి భయపడి ఎదురు తిరిగే సాహసం చేయరు.

గిరీశం గమ్మున పోయి టీవీని ఆన్చేసి ఓ సినిమా పెట్టాడు. ఇద్దరూ మందుని త్రాగుతూ, స్టఫ్ లాగిస్తూ సైలెంటుగా సినిమా చూడసాగారు. గిరీశం మరోసారి తన ప్రయత్నాన్ని మొదలెడదాం అని తన గొంతును సవరించుకుంటుండగా అప్పుడే 'టింగ్... టాంగ్'మంటూ డోర్ బెల్ మ్రోగింది. గిరీశం తడబడుతూ పైకి లేచాడు. "ఎవడ్రా... యీ టైంలో..." అన్నాడు దుర్గాదాస్ నిర్లక్ష్యంగా. గిరీశం భుజాలు ఎగరేసి "ఏమో...!" అంటూ పోయి తలుపుతీసి, "ష్...రీ..దే...వి... గారూ.... మ్...మీర్రా...!" అన్నాడు.

★★★

ఇకపోతే రాజేష్ ముందురోజు సాయంత్రం అనూషని బాగా ప్రేరేపించి ఆ రాత్రికి ఆమెను తన గదికి రప్పించుకొని మరోసారి తనివితీరా అనుభవించాడు. ఈ రోజు కూడా తనని రమ్మని చెప్పాడు గనుక రాత్రి ఆమె రాకకోసం గదిలో మంచం మీద కూర్చుని తన జూనియర్ ని పిసుక్కుంటూ ఆత్రుతగా ఎదురు చూడసాగాడు. అయితే, అక్కడ అనూష రూమ్మేట్స్ ముందురోజులా తొందరగా పడుకోకుండా కాసేపు తమ బట్టల్ని సర్దుకుంటూ ఆ తర్వాత అంత్యాక్షరీ ఆడుకుంటూ కాలక్షేపం చేయడంతో తనకి వెళ్ళటానికి కుదరలేదు. దాంతో, ఏమీ చేయలేక తన రూమ్మేట్స్ ని మనసులో పచ్చి బూతులు తిట్టుకుంటూ దుప్పటి పూర్తిగా కప్పేసుకుని మౌనంగా రోదిస్తూ తన తొడలమధ్య చెయ్యి పెట్టుకొని గట్టిగా నొక్కుకుంటూ అలా కలత నిద్రలోకి జారిపోయింది.
తను ఎంతకీ రాకపోవడంతో రాజేష్ విసుగ్గా మంచం దిగి తన గదినుండి బయటకు వచ్చాడు. అతని రూమ్ మేడ మీద వుంది. ఆడవాళ్ళ గదులన్నీ క్రిందన వరుసగా వున్నాయి. పైనుంచి తొంగి చూస్తే క్రింద ఆ గదుల ముందున్న నడవా కన్పిస్తుంది. రాజేష్ ముందుకొచ్చి తొంగి చూశాడు. అనూష అయితే కనపడలేదుగానీ సుజాత మాత్రం ఒంటరిగా బయట నడవాలో వుండటం అతనికి కన్పించింది. తను అప్పుడే శంకర్ గదినుండి బయటకు వచ్చి చేతులు కట్టుకుని కాసేపు చల్లగాలిని ఆస్వాదిస్తూ మెల్లగా తన గది వైపుకి నడవసాగింది. 'అనూష రాకపోతే పోయింది. ఇవ్వాళ సుజాతని ఏదో ఒక విధంగా తన గదికి పట్టుకుపోవాలి..!' అనుకుంటూ జాగ్రత్తగా మెట్లు దిగాడు. ఈలోగా సుజాత తన గది దగ్గరకు వెళ్ళి తలుపు తట్టింది. లోపల్నుంచి దీప్తి లేచి వచ్చి తలుపు తీసింది. సుజాతను చూసి, "అక్కా... అదేంటి... అప్పుడే వచ్చేశావ్! రాత్రక్కడే సార్..తో... అదే.... మేడంతో పడుకుంటావనుకున్నానే!" అంది. ఇందాక శంకర్ సుజాతని తీసుకెళ్ళగానే, ఆ రాత్రి తను అతనితో ఎంచక్కా ఆడటానికి వెళ్తుందేమో అని దీప్తికి అనిపించింది. కానీ, సుజాత గోడక్కొట్టిన బంతిలా ఇంత త్వరగా తిరిగి రావడం చూసి తనకి చాలా ఆశ్చర్యమేసింది.
"ఏం లేదు.... ఏదో మాట్లాడాలని అ..అమ్మ పిల్చింది, అంతే!" అంటూ దీప్తిని తోసుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. దీప్తి ఏమైందో అర్ధం కాక కనుబొమ్మలు ముడేస్తూ తలుపుని మూయబోయింది. అప్పుడే రాజేష్ పరుగెత్తుకుంటూ అటు వైపు రావడం తనకి కన్పించింది. తలుపుని సగంలో ఆపి, 'వీడిటొచ్చాడేంటీ...?' అనుకుంటూ ఓసారి తల త్రిప్పి లోపలకు చూసింది. అక్కడ అందరూ పక్క ఎక్కేశారు. సుజాత బాత్రూంకి పోయింది. మెల్లగా తలుపుని మళ్ళీ తెరిచి బయటకు వచ్చింది. సుజాత కోసం అటూ ఇటూ చూస్తున్న రాజేష్ గదిలోంచి బయటకు వస్తోన్న దీప్తిని చూసి సుజాత అనుకుని ఆమె దగ్గరకు నడిచాడు. కానీ, దీప్తి కనపడేసరికి ఆగిపోయాడు. దీప్తి మీద వాడికి ఎప్పుడో మోజు తీరిపోయింది. అందుకే, మళ్ళా తన దగ్గరికి పోలేదు వాడు. అయితే, ఏదీ దొరకనప్పుడు దొరికిందే భాగ్యమన్నట్టుగా 'గదిలో తానొక్కడే సింగిల్ గా కొట్టుకోడం కన్నా ఈ రాత్రికి దీన్ని పట్టుకుపోడం మేల'నిపించి వెంటనే తన దగ్గరికి పోయాడు. "దీపూ... ఆడుకుందాం రా...?" అనేసి నవ్వు ముఖంతో తన చెయ్యి పట్టుకొని లాగాడు. నాల్గుసార్లు తనతో రమించాక ఇంకా తన దగ్గర వాడికి మొహమాటమేముంది! చాలాకాలం తర్వాత రాజేష్ మళ్ళీ తన దగ్గరకు వచ్చి అలా అడగడంతో దీప్తికీ చాలా ఆనందమేసింది. మనసులో తనకీ వెళ్ళాలనున్నా 'అలా ఎలా వెళ్ళడం..? మిగతా వాళ్ళు తను ఎక్కడకు పోయిందో అని వెతుక్కుంటూ వస్తే...?' అన్న ప్రశ్న ఆమెలో మెదిలింది. అప్పుడే తనకి ఓ మెరుపులాంటి ఆలోచన వచ్చి వాడితో, "రాజేష్... ఇప్పుడు నేను నీతో వచ్చేస్తే మా రూమ్ లో అందరికీ నేనెక్కడికి పోయానా అని అనుమానం వచ్చేస్తుంది. ఓ పని చేస్తాను... రూమ్ లో మరో అక్క వుంది, నీలక్క... తనకి కూడా ఈ ఆట ఆడాలని చాలా వుంది. మరి, తనని కూడా తీసుకురానా...? అలాగైతే ఎవరికీ అనుమానం కూడా రాదు," అంది. రాజేష్ మొహం పెట్రోమాక్స్ బల్బులా వెలిగిపోయింది. వన్ ప్లస్ వన్ ఆఫర్ లాగ ఒకేసారి రెండు పువ్వులు దొరుకుతుంటే తానెందుకు కాదంటాడు...?
అందుకే, వాళ్ళను తొరగా వచ్చేయమని చెప్పి తను పోయి మెట్ల దగ్గర వారికోసం ఆత్రంగా ఎదురుచూడసాగాడు.
దీప్తి వెంటనే లోపలికి వెళ్ళి తలుపేసి మెల్లగా నీలవేణి దగ్గరకు పోయి లోగొంతుకతో విషయాన్ని చెప్పింది. వింటూంటే నీలవేణికి గుండెల్లో చిన్నగా గుబులనిపించింది. వెళ్ళాలని కోరకగానూ అన్పించింది. ఆరోజు అడవిలో శంకర్ తనలో మంటను రగిలించి మధ్యలో (మొదట్లోనే అనాలేమో!) వదిలేసి వెళ్ళిపోయాడు. ఇక తనలో రేగిన ఆ జ్వాల చల్లారిపోకుండా గత రెండు రాత్రుల నుంచీ దీప్తిని సాయంతో హవ్యాన్ని పొంగిస్తూ దాన్ని మరింత జటిలంగా మారేలా చేసింది. ఎలాగైనా ఆ సుఖాన్ని పొందాలని ఆమె మనసు ఉవ్విళ్ళూరుతోంది. దాంతో, దీప్తి చెప్పిందానికి వెంటనే ఒప్పేసుకుంది. తర్వాత యిద్దరూ కూడబళుక్కుని అప్పుడే బాత్రూంలో నుంచి వచ్చిన సుజాతతో - ప్రక్క రూంలోని తమ స్నేహితురాలు కమల ఇప్పుడే వచ్చి తమని తన గదికి పిల్చిందనీ, కనుక తాము అక్కడకు వెళ్తున్నామని చెప్పి సుజాతకు తలుపేసుకోమన్నారు. సుజాత కూడా నిద్ర మత్తులోవుండి ఏమీ ప్రశ్నలు వేయకుండా వెంటనే 'సరే'ననడంతో ఆ ఇద్దరూ తమ తమ దుప్పట్లను తమ చుట్టూతా కప్పుకుని రూం నుండి బయటకొచ్చి వడివడిగా మెట్లెక్కారు.​
Next page: Update 32
Previous page: Update 30