Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

శ్రీదేవి శవాన్ని కారు డిక్కీలో వేసుకుని ఊరి పొలిమేర్ల వైపు పోతున్నారా యిద్దరు. గిరీశం డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాడు. ఇద్దరికీ తాగింది మొత్తం దిగిపోయింది.. దుర్గాదాస్ బుర్రంతా చికాగ్గా వుంది. తన జీవితంలో ఎంతోమందిని చంపుతాను అని బెదిరించి వాళ్ళతో పనులు చేయించుకున్నాడు. కానీ, ఇంతదాక ఎవర్నీ చంపలేదు. ఇప్పుడు అనుకోకుండా శ్రీదేవి తన చేతుల్లో చనిపోవడం తనకి మింగుడుపడటం లేదు. ఏదో ఒకటి చేద్దాం అనుకుని కార్లో ఆమె శవాన్ని వేసుకు బయలుదేరారు గానీ ఏం చేయాలో తోచడం లేదు ఇద్దరికీ...

"చ్..చేసింది నువ్వైతే నేను కూడా నీతో పాటూ ఇరుక్కుపోయేలా వున్నాన్రా... కనీసం ఆమె బతికే వుండుంటే జస్ట్ ఓ రేప్ కేస్ తో పోయేది, అదీ నీమీద... ఇప్పుడీ మర్డర్ తో ఇద్దరి మెడ చుట్టూ ఉచ్చు బిగుసుకునేలా వుంది! అయినా... అలా ఎలా చంపేశావ్ రా..?" అని గిరీశం అన్నాడు నుదుటి మీద చెమటను తుడుచుకొంటూ.
దుర్గాదాస్ కి అసలే పిచ్చపిచ్చగా వుంది. గిరీశం అలా అడగ్గానే కోపంతో తోకతొక్కిన త్రాచులా, "నాకే మవసరంరా... దాన్ని సంపనీకి... కొండి... అసలదెలా చచ్చిందో కూడా నాకర్ధం కావటంలేదు. నన్ను తోసేసి పరిగెడ్తూ నేలమీద పడిపోడం వరకూ గుర్తుకొస్తోంది. అప్పుడే చచ్చుంటాదీ లం... మత్తులో వుండటంతో అది నేను గమనించలేఁదు... అంతేగానీ.. దాన్ని నేనెందుకు సంపుతానురా... నేఁ సంపలేఁ...!" అంటూ పిడికిలి బిగించి ఆవేశంగా ఇద్దరి మధ్యనా ఉన్న ఖాళీ దగ్గర ఒకసారి గుద్దాడు.
దాంతో, గిరిశం కాస్త తగ్గి, "సరేఁ.. సరేరా.. అంత ఆవేశం వద్దురా...దుర్గా... ఆమెను నువ్వు చంపలేదులే...! ఇంతకీ, ఇప్పుడు ఈ శవాన్ని ఏంచేయాలి...? ఏమైనా ఆలోచించావా...?" అన్నాడు.
దుర్గాదాస్ ఓ రెండుమూడు క్షణాలు మౌనంగా వుండి, "ఒక్కటే చేయాలి... బాగా దూరం తీసుకుపోయి ఎవరూ పోని చోట ఈ శవాన్ని పడేయాలి!" అన్నాడు.
గిరీశం వెంటనే కార్ ఆపి, "ఆ... దుర్గా... పడేయడం అంటే... నాకో అయిడియా వచ్చిందిరా... ఇంకో అయిదు కిలోమీటర్లలో ఒక రివర్ బ్ర్రిడ్జీ వస్తుంది. ఈ శవాన్ని ఆ వంతెన మీంచి నీళ్ళలో పడేశామనుకో ఇక ఎవరికీ తెలీదు... అందరూ ఏదో సూసైడ్ కేసు అనుకుంటారు. ఏమంటావ్...?"
"అబ్బబ్బబ్బా... ఏం అయిడియారా మల్లిగా...! అద్దిరిపోయే....! అలాగే చేద్దాం. ఆ బ్రిడ్జీకి పోనీయ్!" అన్నాడు గిరీశం భుజాన్ని చరుస్తూ.
గిరీశం బండిని ఆ వంతెన మీదకు పోనిచ్చి సరిగ్గా మధ్యలో ఆపాడు. ఎవరూ లేరని నిశ్చయించుకున్నాక దుర్గాదాస్ తన ప్రక్కకు తిరిగి, "ఊ..మల్లిగా... తొందరగా దాన్ని తీసి నీటిలో పడేసి వచ్చేయ్..!" అన్నాడు.
గిరీశం సాధారణంగా దుర్గాదాస్ మాటకు ఎదురు చెప్పడు. కానీ, ఇప్పుడు మాత్రం అతని మాటకు విభేదిస్తూ, "ఏంటీ...? మర్డర్లూ, మానభంగాలూ నువ్వు చేసి ఇప్పుడు ఈ శవాన్ని నన్ను పడేయమంటున్నావా... ఏదో సలహా అంటే ఇచ్చానుగానీ, మిగతాదంతా నువ్వే చేస్కోవాలి.... నాకు దీనితో ఏం సంబంధం లేదు. నేను చేయనుగాక చేయను!" అంటూ చేతులు కట్టుకు కూర్చున్నాడు.
దుర్గాదాస్ ఆ మాటలకు అవాక్కై వెంటనే పగలబడి నవ్వేస్తూ, "ఒరేయ్ మల్లిగా... చెయ్యాల్సిందంతా నువ్వే చేసి ఇప్పుడు సంబంధం ఏమీ లేదంటున్నావా...? నన్ను మందు కొట్టడానికి నీ ఇంటికి పిల్చిందెవరూ... నువ్వు! నన్ను బాగా తాగించి ఈ రేప్ చేయమని నన్ను ఉసిగొల్పిందెవరూ... నువ్వు! నాతో పాటూ వచ్చి దాన్ని కదలకుండా పట్టుకొని రేప్ చేసి చివరకి దా-న్ని చం-పిం-దె-వ-రూ... ను-వ్వూ!" అన్నాడు.
గిరీశం ఉలిక్కిపడి కంగారుగా,
"ఒరేయ్ ఒరేయ్ ఒరేయ్...! ఏం వాగుతున్నావురా...! నేనెక్కడ అవన్నీ చేశాన్రా...?" అనగానే దుర్గాదాస్ వికృతంగా నవ్వుతూ, "ఒక్కసారి నా పేరుగానీ బయటకు పొక్కిందా.... నువ్వు ఇదంతా చేశావా లేదా అన్నది ఎవరూ పట్టించుకోరు... ఎందుకంటే, నేను అందరికీ ఇదే చెప్తాను...! ఇప్పుడేమంటావ్...?" అంటూ కళ్ళెగరేశాడు.
గిరీశం భయంతో గుటకేశాడు. దుర్గాదాస్ చెప్పినట్టు చేయక తప్పదనిపించి తన మొహాన్ని వేలాడేసుకుని భారంగా నిట్టూరుస్తూ మెల్లగా కార్ డోర్ తెరిచి క్రిందకు దిగాడు. వెనక్కు పోయి డిక్కీ ఓపెన్ చేసి శ్రీదేవి బాడీని బయటకు లాగుతూ, "ఒర్రేయ్ దుర్గా... ఈవిడ బ్రతికే వుందిరా... ఇట్రారా...!" అంటూ ఆనందాశ్చర్యాలతో గట్టిగా అరిచాడు.
"ఏం....టీ...?" అంటూ దుర్గాదాస్ చిన్న పొలికేక పెట్టి వెంటనే కారులోంచి దిగి గబగబా వచ్చి చూశాడు. "నిజంగానా..?" అన్నాడు గిరీశం మొహంలో మొహం పెట్టి చూస్తూ.
"ఇదుగో... నాడి కొట్టుకుంటోంది. కావాలంటే చూడు.."
దుర్గాదాస్ ఆమె చెయ్యిని అందుకుని మణికట్టును పరిశీలించాడు. 'నిజమే! నాడి కొట్టుకుంటోంది. అంటే... ఇది చనిపోలేదు. స్పృహ కోల్పోయిందన్నమాట.!'
అప్పుడు మద్యం మత్తులో వున్న వాడికి చేయి కాస్త తిమ్మిరెక్కడంతో ఆమె హృదయ స్పందన వాడికి తెలీలేదు. గిరీశం కూడా వాడి మాటలు నమ్మి శ్రీదేవి చనిపోయిందా లేదా అన్నది చూళ్ళేదు.
దుర్గాదాస్ కాసేపు అలాగే వుండిపోయి, "అయినా... ఇది ఇప్పుడు చావకపోతే నేంటి...? దీన్నిలాగే వదిలేస్తే నేను రిస్కులో పడతాను. పద వెంటనే నీట్లో పడేద్దాం. ఊపిరాడక అదే చచ్చిపోతుంది!" అన్నాడు.
ఎన్నడూ లేంది గిరీశం బుర్ర ఈరోజు చురుగ్గా పనిచేస్తోంది. పీకలమీదకు వస్తే పనిచేయకేం చేస్తుందీ... తన మనసులో ఇలా అనుకొన్నాడు, 'ఇప్పుడు శ్రీదేవి చచ్చిపోతే నాకు చాలా పెద్ద శిక్షే పడవచ్చు. దుర్గాదాస్ కచ్చితంగా పడేలా చేస్తాడు కూడా...! ఇప్పుడు ఈమెను కాపాడితేనే నాకూ బతకటానికి టికెట్టు దొరుకుతుంది. అంటే... ఈమె బతికే వుండాలి...' అలా అనుకున్న వెంటనే, "రేయ్... ఈమె ఇదివరకే చచ్చిపోయివుంటే ఇందాకటి ప్లానింగ్ బావుంటుందిగానీ... ఇప్పుడు చంపితే మాత్రం ఇద్దరమూ చిక్కుల్లో పడతాం. కనుక ఆమెను ఇప్పుడే చంపకూడదు. ఇప్పుడే నాకో అయిడియా తట్టింది... చెప్పనా...?" అని దుర్గాదాస్ తో అన్నాడు.
"అబ్బే లేద్రా... ఇంటికెళ్ళి రేప్పొద్దున లెటరేయ్. నీయబ్బా...! ఏం చెయ్యాలో అయిడియాలు రాక నేను పిచ్చెక్కిపోతుంటే 'చెప్పనా?' అంటూ మళ్ళీ అడుగుతావేంట్రా...! అదేంటో ముందు చెప్పి తగలాడు..." అన్నాడు దుర్గాదాస్ అసహనంగా.
"ఏం లేదు.... కొన్ని రోజులు ఈవిడని నీ ఫాం హౌస్ లో ఉంచేయ్... బయట పరిస్థితులను బట్టీ ఈమెను చంపాలా వద్దా అని ఆ తర్వాత డిసైడ్ చేద్దూ గానీ... నేనెప్పటికప్పుడు ఏమైందీ నీకు ఫోన్ చేసి చెప్తూంటాను. తొందరపడి ఏదైనా తప్పు చేసామంటే మాత్రం ఇద్దరం కటకటాలు లెక్కపెట్టాలి! అందుకే, కాస్త ఆలోచించు."
ఎందుకో దుర్గాదాస్ కి గిరీశం చెప్పింది సమంజసంగా అన్పించింది. తనకూ మరేమీ చేయడానికి తోచట్లేదు. ఈ రేప్... మర్డర్... కేసు... గురించి ఎంత ఆలోచిస్తుంటే వాడి బుర్ర అంతలా మొద్దుబారిపోతోంది. దాంతో, వెంటనే ఆ ప్లానుకు ఒప్పుకుని ఇద్దరూ కలిసి శ్రీదేవిని డిక్కీలోంచి జాగ్రత్తగా కారు వెనక సీటులోకి షిఫ్టుచేసి మళ్ళీ ఇద్దరూ బండిలో కూర్చున్నారు. ఈసారి దుర్గాదాస్ డ్రైవింగ్ సీట్లో కూర్చున్నాడు. గిరీశం వాడి ప్రక్కన కూర్చుంటూ, "నన్ను మళ్ళీ యింటి దగ్గర దింపేసి శ్రీదేవిగార్ని నీ ఫాం హౌస్ కి తీసుకుపో... ఇంట్లో మళ్ళా అన్నీ సరిగ్గా సర్దేయాలిగా.. ఎవరికీ యే అనుమానం రాకుండా..." అన్నాడు. శ్రీదేవి మిస్సైందని తెలిసిన పక్షంలో మొదట అనుమానమొచ్చేది తన మీదనే అని మన గిరీశానికి తెలుసు. అందుకే, వాళ్ళకు ఏ ఆధారం దొరక్కుండా ఉంచటానికి మార్గాలను యోచిస్తున్నాడు.
దుర్గాదాస్ అతన్ని ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ,
"నిజమేరా... నాకా విషయమే తట్టలేదు. ఇది సచ్చిందనుకుని ఇక్కడకు మోసుకొచ్చేసాం గానీ ఆ కంగారులో అక్కడ మనం చేసిన గలీజు గురించి మర్చిపోయాం. నిజంగా... ఇయ్యాళ నీ బుర్ర భలేగా పనిచేస్తోంద్రా!" అంటూ యూ-టర్న్ తీసి మళ్ళీ ఊరు వైపు పోనిచ్చాడు. వాళ్ళు వూరు చేరేసరికి సమయం ఉదయం నాలుగు కావొస్తూంది. ఆ సమయానికే సాధారణంగా ఆ ఊరు మేల్కొంటుంది గనక ఎవరైనా తనను చూసే ప్రమాదం వుంటుందని తలచి దుర్గాదాస్ ఊరి పొలిమేర్లలోనే గిరీశాన్ని దింపాడు. మళ్ళా బయల్దేరుతూ ఓసారి వెనక్కి తిరిగి వెనక సీట్లో ఉన్న శ్రీదేవిని చూసాడు. ఆమె ఇంకా అలాగే శవంలా పడివుంది. ఇంకోసారి ఆమె నాడిని పరీక్షించాడు. అది కొట్టుకుంటుండటంతో రిలాక్స్ అయి ముందుకు తిరిగి బండిని వేగంగా తన ఫాం హౌస్ కి పోనిచ్చాడు.

ఇక గిరీశం ఇల్లు చేరగానే ముందుగా లివింగ్ రూమ్ లో టీపాయ్ మీదున్న బాటిల్స్ ని తీసేశాడు. తర్వాత క్లాత్ తో అక్కడంతా శుభ్రంగా తుడిచేసి కిచెన్ లోకి పోయాడు. అక్కడ స్టవ్ ని కట్టకపోవడంతో పొయ్యి మీదున్న గిన్నెలో వంటకం బొగ్గులా నల్లగా అయిపోయింది. పొగలు క్రక్కుతూ మాడు వాసన కొడుతుంటే గిరీశం ముఖం చిట్లించి వెంటనే స్టవ్ కట్టేసి ఆ పాత్రని తీసుకెళ్ళి పెరట్లో ఓ మూల పడేశాడు. ఆనక రూం ఫ్రెషనర్ ని తీసుకొచ్చి వంటగదంతా కొట్టాడు. ఆ తర్వాత శ్రీదేవి బెడ్రూమ్ కి పోయి మంచం మీదున్న దుప్పటినీ, దిండ్లనూ సర్దేసి చుట్టూ ఓసారి పరికించి చూశాడు. ఆ గది తలుపు మీద రక్తపు మరకలు కన్పించాయి. అదెవరి రక్తమో అతనికి అర్ధంకాలేదు. అయినా... దాన్నీ శ్రుభ్రంగా తుడిచేసాడు. మరోసారి లివింగ్ రూమ్ ని, కిచెన్ ని, ఆ బెడ్రూమ్ ని చూసి అంతా కరెక్టుగా ఉందని నిశ్చయించుకున్నాక లివింగ్ రూంకి వచ్చి సోఫా మీద చతికిలపడ్డాడు. తనకి చాలా అలసటగా అన్పించింది. కానీ, పడుకుందామంటే నిద్ర పట్టడం లేదు....

★★★

హార్స్లీ హిల్స్ లో....
ఉదయం ఎనిమిది గంటలు కొట్టేసరికి అందరూ తమ తమ లగేజీలను బస్సులో సర్దుకొని తిరుగు ప్రయాణానికి రెడీ అయిపోయారు. ఈ టూర్ మరికొన్నిరోజులు వుంటే బావున్ను అన్పించింది చాలామందికి.
ఈసారి శంకర్ సీట్లలో అందరినీ సర్దే కార్యక్రమాలు పెట్టుకోకుండా సరాసరి పోయి అంజలి ప్రక్కన కూర్చుండిపోయాడు. మీనాక్షి వాళ్ళను చూసి నవ్వుతూ వాళ్ళ వెనక సీట్లో కూర్చొని అజయ్ ని తన ప్రక్కన కూర్చోబెట్టుకుంది. సరిత తన తల్లి వంక గుర్రుగా చూస్తూ పోయి అజయ్ వెనకాల కూర్చుంది. మిగతా అందరూ తమతమ సీట్లను అలంకరించాక బస్సు హార్స్లీ హిల్స్ కి వీడ్కోలు పలికింది. ప్రొద్దున గనుక వెలుతురులో ఎవరూ ఏ వేషాలూ వేయటానికి కుదర్లేదు. అయినా... అజయ్ మామూలోడు కాదుగా. డేర్ డెవిల్! బస్సు హార్స్లీ హిల్స్ దాటగానే తనకు ఉక్కపోస్తున్నట్టుగా ఫోజు కొట్టి తన హుడ్ జాకెట్ ని తీసేసి తన చేతిమీద కప్పేసి మెల్లగా మీనాక్షి చీర కుచ్చిళ్ళ నడుమ తన చేతిని దూర్చేశాడు. మరో ప్రక్క అంజలి శంకర్ చేతిని తన చేతుల్లోకి తీసుకుని గట్టిగా పట్టుకుని ప్రేమగా నిమరసాగింది. ఇక రాజేష్ ఎప్పట్లాగే డ్రైవర్ వెనక బల్లమీద కూర్చున్నాడు. ఒంటరిగా ఐతే కాదు. అనూష వాడి ప్రక్కనే వాడ్ని అంటుకుపోయి కూర్చుంది.
మధ్యాహ్నం బస్సు విజయవాడకు చేరాక డ్రైవర్ అక్కడ్నించి దారి తెలీదనడంతో అజయ్ ముందుకు వచ్చి అనూషని తన సీట్లోకి పంపి రాజేష్ ప్రక్కన కూర్చొని దారి చెప్తూ వచ్చాడు.
మధ్యలో టీలకనీ, టిఫిన్లకనీ బస్సుని ఆపినా మరెలాంటి ఆటంకం తలెత్తకపోవటంతో బస్సు ఆ రాత్రి తొమ్మిది గంటలకు అమలాపురానికి చేరుకుంది.
అందరమ్మాయిలనూ జాగ్రత్తగా పంపేశాక అంజలి అజయ్ చేసిన సహకారానికి మనసారా కృతజ్ఞతలు తెలుపుకుంది. మీనాక్షి రాజేష్ ని, సరితనీ పంపేసి అజయ్ ని పక్కకు తీసుకుపోయి, "హా... మగాడా... ఈ రెండ్రోజులూ నా పూ..., నా కూతురు పూ.... కలిపి తుక్కు రేగ్గొట్టేసావు... ఇంకోరోజుకు ఈ టూర్ ని ఎంచక్కా పొడిగిద్దామనుకుంటే ఆ ప్రిన్సిపాల్ ముండ ఒప్పుకోలేదు...! దానికేం పోయిందీ... ఆ శంకర్ గాడితో కావలిస్తే ఇంట్లో కూడా దెం...చుకుంటుంది... నాకలా కుదుర్తుందేంటి? నీమీద నిజంగా నాకు కన్నైందిరా మగడా... కొంచెం లేటుగా పుట్టుంటే నిన్నే పెళ్ళాడేదాన్ని... పోనీ ఓ పని చేసేదా..! నా సరితని నువ్వు పెళ్ళి చేస్కో... అప్పుడు అసలు మొగుడుగా దాన్నీ, రంకు మొగుడుగా నన్నూ కలిపి ఇరగ దెం...చ్చు...!" అంది ఆశగా.
అజయ్ ఆమె మాటలకు ఫెళ్ళున నవ్వేస్తూ, "చూడు మీనా డార్లింగ్... పూకు వాటంగా వుంది కదాని పెళ్ళి చేస్కోలేంగా... అయినా... నాకసలు పెళ్ళి చేసుకోవాలనే లేదు.... లైఫ్.... నాకు ఇలాగే బావుంది.... మళ్ళీ ఈ పెళ్లీ..గిల్లీ... అంతా నాన్సెన్స్.!" అంటూ వెళ్లిపోతుంటే, "నా కూతురుని పెళ్ళి చేస్కుంటే దానివాటా కోట్లాస్తి నీ సొంతమౌతుందిరా... ఐనా కూడా కాదంటావా...—?" అంది మీనాక్షి. అజయ్ మధ్యలో ఆగి ఆమెవైపు తిరిగి, "బేబీ....కోట్లాస్తితో కొండ మీది కోతినైనా కొనగలవేమోగానీ... ఈ ఖాకీ చొక్కావాడిని మాత్రం చచ్చినా కొనలేవు.... అబ్బబ్బబ్బబ్బా... డైలాగ్ అదుర్సు కదా.." అని రజనీ కాంత్ లా నవ్వేస్తూ, "ఇక.... ఇంటి పోయి కిందా పైనా కాపడం పెట్టుకో... రేగిందంతా సమ్మగా దిగిపోద్ది... ఆం-టీ-గా-రూ..." అనేసి శంకర్ దగ్గరకు చక్కాపోయాడు.
"ఓకే బ్రో.... టూర్ మొత్తానికి చక్కగా అయిపోయింది. ఇక వుంటానేఁ...!" అంటూ స్టైల్ గా సలాం చేయగానే, అంజలి వెంటనే, "అదేంటి అజయ్ గారూ... ఇంటికి వచ్చి కాఫీ త్రాగి వెళ్ళండి," అని అజయ్ పర్లేదు, వద్దు అంటున్నా వినకుండా ఇంటికి తీసుకెళ్ళింది.
లోపల గిరీశం అప్పుడే నిద్రలోకి జారుకుంటున్నాడు. కాలింగ్‌బెల్ సౌండుకు మళ్ళీ లేచి టీవీ చూస్తున్నట్టుగా గబగబా ఆన్చేసి పోయి తలుపు తీశాడు.
"అంజలీ... శంకర్ గారూ... వచ్చేశారా...! ఏం సుజీ... టూర్ బాగా జరిగిందా... రండి రండి అందరూ లోపలికి రండి..." అన్నాడు. శంకర్ వెనకాలే వచ్చిన అజయ్ ని ఎవరా అన్నట్టుగా చూస్తూ, "ఇతనూ..-?" అనడిగాడు.
"ఈయన మన శంకర్ గారి మిత్రుడు. పేరు అజయ్... కాకినాడలో పోలీ'స్ ఇన్స్పెక్టర్ గా పని చేస్తున్నారు." అంటూ అజయ్ ని పరిచయం చేసింది అంజలి.
పో'లీస్ అన్న మాట వినగానే పైనుండి క్రిందవరకూ డ్రాప్స్ లీకయిపోయాయి గిరీశానికి. నుదురుకు పడుతున్న చెమటను తుడుచుకొంటూ కంగారుగా, "రండి... రండి... లోపలికి రండి..." అన్నాడు ఏమనాలో తెలీక.
అజయ్ లోపలకు వచ్చి అక్కడ టీపాయ్ క్రింద పడివున్న సిగరెట్ ప్యాకెట్ ని తీసి, "ఏంటి గిరీశంగారూ... మీరీ బ్రాండ్ తాగుతారా...? ఇందులో నికోటిన్ చాలా ఎక్కువగా వుంటుంది... ఆరోగ్యానికి అంత మంచిది కాదు," అన్నాడు.
"ఆయన సిగరెట్లు తాగరేఁ....-" అంది అంజలి.
"ఓహో... పెళ్లానికి తెలీకుండా దాచుకుని తాగుతున్నారా, గిరీశంగారూ" అని నవ్వుతూ అన్నాడు అజయ్.
అంజలి కాస్త కోపంగా గిరీశాన్ని చూసి కాఫీ పెట్టడానికి వంటగదిలోకి పోయింది.
'ఈ పో'లీసొడ్ని అడ్డంగా నరికేయాలి!' అనిపించింది గిరీశానికి. తనకు కాస్త తలనొప్పిగా వుందని చెప్పి వెంటనే తన బెడ్రూంకి పోయి మంచం మీద పడుకుండిపోయాడు. ఇంకా తనకి చెమటలు పడుతూనే వున్నాయి. 'ఏమౌతుందో.... దేవుడా!' అనుకున్నాడు గుండె దడదడలాడుతుండగా...

అందరూ కాఫీలు త్రాగాక అంజలీ, శంకర్ లు అజయ్ ని ఆ రాత్రికి అక్కడే భోంచేసి పడుకుని మర్నాడు వెళ్ళమని అన్నారు. అయితే, అతడు వారి కోరికను సున్నితంగా తిరస్కరించి వారికి వీడ్కోలు చెప్పి అక్కడ్నించి వెళ్ళిపోయాడు. గదిలోపల నిద్ర నటిస్తున్న గిరీశానికి అజయ్ వుండకుండా వెళ్ళిపోవటంతో గుండెల్లో కాస్త రిలీఫ్ గా అన్పించింది.

ఆ తర్వాత అంజలి, సుజాత కలిసి కిచెన్ లో వంట కార్యక్రమాన్ని చకచకా పూర్తిచేశారు. సుజాత వెళ్ళి గిరీశాన్ని భోంచేయటానికి నిద్ర లేపింది. గిరీశం ఏదో గాఢనిద్రలో ఉన్నట్టుగా గట్టిగా ఆవులిస్తూ వచ్చి డైనింగ్ టేబిల్ దగ్గరకు వచ్చి కూర్చున్నాడు. శంకర్ కూడా ఫ్రెషప్ అయి తన బట్టలు మర్చుకుని వచ్చాడు. అందరూ కలిసి కబుర్లాడుకుంటూ టూర్ విషయాలను మాట్లాడుకుంటూ భోంచేయసాగారు. గిరీశం పైకి మామూలుగా ఉన్నా అతని గుండెల్లో మాత్రం గాభరా అలానే వుంది. వారి మాటల్లో శ్రీదేవి ప్రస్తావన ఏమైనా వస్తుందేమోనని... కానీ, ఎవరూ ఆమెను గురించి మాట్లాడనేలేదు.

భోజనాలయ్యాక అందరూ తమతమ బెడ్రూమ్ లకు పోయారు. సుజాత ఎప్పటిలా లివింగ్ రూమ్ లో సోఫా మీద పడుకుండిపోయింది.

శంకర్ కి బెడ్రూమ్ లోకి పోయి మంచం మీద చేరబడ్డాకా గాని తన భార్య శ్రీదేవి గుర్తుకురాలేదు. ఠక్కున లేచి తన పర్సులో వుంచిన పాత సిమ్ కార్డును తీసి ఫోన్ లో వేసుకున్నాడు. స్విచ్ఛాన్ చేయగానే 'బీప్ బీప్'మంటూ చాలా మెసేజీలు, మిస్సడ్ కాల్ నోటిఫికేషన్ లు చాలా వచ్చాయి. తను అనుకున్నట్టే తన భార్య నుంచి ఏకంగా యాభై ఏడు మిస్సడ్ కాల్స్ వున్నాయి. 'హుఫ్.... తన కాల్స్ ఎత్తనందుకు ఇప్పుడు నామీద తిట్ల దండకం ఎత్తుకుంటుందేమో!' అని నిట్టూర్చి కాల్ చేయడానికి డయల్ బటన్ నొక్కుతూ యధాలాపంగా వాచీ వైపు చూశాడు. టైం పదకొండున్నరయింది. 'ఈపాటికి నిద్రపోయి వుంటుందిలేఁ... అనవసరంగా తననిప్పుడు లేపితే ఆ చిరాకులో ఇంకాస్త ఎక్కువ తిట్టేయవచ్చు'ననుకుంటూ ఆ పనిని మర్నాటికి వాయిదావేశాడు.

ఫోన్ ని టేబిల్ మీద పెట్టేసి ప్రక్కకు తిరిగి శ్రీదేవి ఎప్పుడూ తల పెట్టుకుని పడుకునే దిండును దగ్గరకు తీసుకున్నాడు. శ్రీదేవిని ఊహించుకొంటూ దాన్ని తన గుండెలకు గట్టిగా అదుముకొని దానిపై ముద్దులు కురిపిస్తూ అలాగే నిద్రపోయాడు.

అటు అంజలి, గిరీశం తమ బెడ్రూమ్ కు వెళ్ళగానే గిరీశం చకచకా మంచమెక్కి అంజలి వైపు వీపు పెట్టి పడుకున్నాడు. మూడ్రోజుల గ్యాప్ వచ్చింది గనుక గరీశం ఈ రాత్రికి కచ్చితంగా తనతో వీరంగం ఆడేస్తాడని అంజలి మానసికంగా సిద్ధమైంది. కానీ, అతనలా అటు తిరిగి పడుకోవడం తనకి చాలా ఆశ్చర్యాన్ని కలుగజేసింది. అఫ్కోర్స్... గిరీశంతో సెక్స్ చేయాలని తనేమీ ఆశ పడటంలేదనుకోండి... ఇంకా చెప్పాలంటే ప్రక్కగదిలో ఒంటరిగా వున్న శంకర్ దగ్గరకు పోవాలని తనకు మనసు లాగేస్తోంది. అలా అనుకోగానే, ప్రొద్దున్న బాత్రూమ్ లో శంకర్ తో జరిగిన క్విక్ ఫక్ తనకు జ్ఞాపకమొచ్చింది......

★★★

ప్రొద్దున్న ఆమె బాత్రూమ్లోకి వెళ్ళి తలుపును మూసి గడియ పెడదాం అనుకునేంతలో దభీమంటూ ఒక్కసారిగా తలుపు తెరుచుకుంది. తను తుళ్ళిపడి వెనక్కు జరిగి నిల్చుంది. శంకర్ నగ్నంగా లోపలికి అడుగుపెట్టాడు. అతని మగసిరి గుండును విసరడానికి సిద్ధంగా వున్న ఫిరంగిలా లేచి తిన్నగా నిలబడి వుంది. దాన్నలా చూడగానే అంజలికి నోట్లో నీళ్ళు తేలాయి. తొడల మధ్య మళ్ళీ తీయని చిచ్చు మొదలైంది. అతనిచేత సమ్మగా పోటు వేయించుకోవాలని ఆమెలోని అణువణువూ తెగ గోలపెట్టేస్తోంది. కానీ, అజయ్ ని బయట వుంచుకొని ఇంకా ఆలస్యం చేయాలంటే ఏదోలా అన్పిస్తోంది. అయితే, తన మనసులో ఏమనుకుంటుందో పసిగట్టినట్టుగా శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ, "అంజలీ... ఎవరొచ్చినా అసలు పనిని పూర్తి చేయకుండా నిన్ను యిపుడు వదిలేది లేదు," అంటూ వేగంగా ముందుకు వచ్చి ఆమెను గట్టిగా కావలించుకుని గోడకు బలంగా అదిమిపెట్టాడు. 'అహ్' అంటూ ఎగశ్వాసను వదిలి కళ్ళను పెద్దవి చేస్తూ శంకర్ ముఖంలోకి ఒకింత ఆశ్చర్యంగా చూసింది. అతని బలమైన ఛాతీ తన యదను మెత్తగా నొక్కుకుపోతూంటే మెల్లగా ఆమెకు భారాలు బరువెక్కసాగాయి. శంకర్ ముందుకు వంగి తెరచివున్న ఆమె నోటిని తన పెదాలతో దాడి చేసి ఖైదు చేసాడు. మెల్లగా తన చేతులను ఆమె నడుము చుట్టూ వేసి మరింత దగ్గరకు లాక్కున్నాడు. క్రింద అతని రాడ్డు మొనదేలి తన మదనమందిరాన్ని గుచ్చుతూంటే అంజలి 'మ్...' అంటూ తమకంతో మూల్గింది. వూపిరి వేగవంతమై తన కళ్ళు అరమోడ్పులైపోగా తన కోమలమైన చేతులను అతని మెడ చుట్టూ పెనవేసింది. ఇహ లోకంతో తనకు సంబంధం లేదని అన్పించింది తనకి. ఏమైనాసరే ఈ క్షణం తను కూడా ఆ ఆనందాన్ని పూర్తిగా పొందాలని నిశ్చయించుకుంది. శంకర్ ఆమె నైటీని పట్టుకొని మెల్లగా నడుం వరకూ లేపాడు. మళ్ళీ క్రిందకు జారిపోకుండా ఆమె పిరుదుల్ని గోడకు ఆన్చాడు. ఆ వెంటనే తన పేంటీ లైన్ ని పట్టుకొని దాన్ని కూడా క్రిందకు లాగేసి తన కాళ్ళతో పూర్తిగా క్రిందకు దించేశాడు. చల్లని గోడ అలా తన వెనుక భాగానికి తగిలి వండటంతో అక్కడంతా మొద్దుబారిపోయినట్టయింది. తనింకా అలాగే శంకర్ ని గట్టిగా అల్లుకుపోయి అతను చేస్తున్నదానికల్లా సహకరిస్తోంది. శంకర్ ఆమె పెదాలను వీడి పక్కకు తిరిగి ఆమె చెంపమీద తన పెదాలను రాస్తూ అలా చెవి దగ్గరకు వెళ్ళి అక్కడ చిన్నగా ముద్దాడాడు. ఆమెకు నరాల్లో జివ్వుమంది. "స్...శంకర్..." అంటూ తీయగా మూల్గింది. శంకర్ వెంటనే కాస్త వంగి అంజలి కాలును బలంగా ఒడిసిపట్టి పైకి లేపుతూ అతని నడుం చుట్టూ వేసుకోడానికి ప్రయత్నించాడు. అతనేం చేస్తున్నాడో అర్ధమయ్యి అంజలి తన కాలుని ఎత్తి అతని నడుమును చుట్టేసింది. దాంతో అతని గునపం కాస్త కదిలి ఆమె పొత్తికడుపును గుచ్చుకుంది. 'ఇస్...మ్...' అని అంజలి వగరుస్తూ అతని తలను బలంగా ఒడిసిపట్టి మెడవంపులో ముద్దు పెట్టింది. ఆమె వెచ్చని వూపిరి మెడవెనుక త్రాకుతుంటే ఒళ్ళంతా జల్లుమనిపించిందతనికి. అతను తన వేడి కడ్డీని పట్టుకొని ఆమె తొడలమధ్యకు తీసుకుపోయి ఆమె ఆడతనానికి చేరువచేశాడు. దాంతో అతని మగతనం రాకెట్ లా సర్రున ఆమెలోకి దూసుకుపోయింది. అంజలి నొప్పితో 'హ్...మ్మా...' అని మూల్గుతూ మునివేళ్ళపై నించుంది. శంకర్ ఆమె నడుమును బలంగా పట్టుకుని మరలా తన అంగాన్ని ఆమెలోకి త్రోశాడు. అంజలి అతని భుజాన్ని పట్టుకొని మళ్ళీ పైకి ఎగిరింది. అలా శంకర్ తన గూటాన్ని క్రిందకు దించుతూ మళ్ళీ పైకి దొబ్బుతుంటే అంజలికి కళ్ళముందు చుక్కలు తేలుతున్నాయి. మత్తుగా 'ఉహ్...ఉహ్...మ్...ఊహ్...స్...' అని మూల్గుతూ మధ్యమధ్యలో 'శంకర్.ర్..ర్...' నామస్మరణ చేస్తూ ఆమె కూడా పైకీ క్రిందకీ ఊగడం మొదలెట్టింది. ఈ పొజిషన్ లో కొత్త కావటం చేత ఆమెకు ఒక కాలు మీద నించోడం నొప్పిగా అన్పించింది. మరోకాలు తిమ్మిరెక్కిపోయి కనీసం స్పర్శ కూడా తెలీటంలేదు. అతని ప్రతీ పోటు లోపలకంటా గుచ్చుకోవడం ఆమెకు అనిర్వచనీయమైన అనుభూతి కలిగిస్తున్నది. 'తపక్ తపక్'మంటూ వస్తున్న శబ్దం బాత్రూం గోడలమధ్య ప్రతిధ్వనిస్తోంది. అతని జతలు తన మొత్తకు గుద్దుకుంటుంటే తనకి నొప్పితో మిళితమైన ఆనందం గుండెకు చేరుతూ కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి. ఓ పదినిముషాలు అలాగే కుమ్మిన తర్వాత అంజలి చరమాంకాన్ని చేరుకుని నిలువెల్లా కంపిస్తూ, "మ్...మ్మా....హ్...శంకర్.... లవ్.... యూ..." అని గట్టిగా మూల్గుతూ తన రసాలను తెరలు తెరలుగా కార్చేసింది. అతని అంగాన్ని అభిషేకించేసి గాఢంగా అతని పెదాలను చుంబించింది......

.

.

.

.

"మ్.... హా.... స్....శం-కర్.... మ్.... లవ్ యూ..!హా...హా....హ్...మ్....లవ్...యు...లవ్...యు..."

అదంతా గుర్తు చేసుకుంటూ అంజలి తన పువ్వును గెలుక్కుంటూ గట్టిగా మూల్గుతూ భారీ భావప్రాప్తిని పొందింది. తెరిపిచ్చాక తృప్తిగా మూల్గుతూ గాఢంగా వూపిరి తీసుకుంటూ మెల్లగా తన కళ్ళను తెరచి చూసింది. ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి లేచి కూర్చుంది. తను బాత్రూంలో శంకర్ తో లేదు... బెడ్రూమ్ లో తన భర్త ప్రక్కన పడుకునుంది అని ఆమెకు మెల్లగా గుర్తుకొచ్చింది. తన్మయత్వంతో అనాలోచితంగా శంకర్ పేరును పలికేసిందని కూడా గుర్తుకొచ్చింది. అదీ తన భర్త గిరీశం ప్రక్కనుండగా.... భయంతో నిలువెల్లా వణికిపోతూ తల త్రిప్పి తన భర్తను చూసింది. గిరీశం ఇందాకట్లాగే అటు ప్రక్కకు తిరిగి పడుకుని వున్నాడు. అతను నిద్రపోతున్నాడా లేక ఇంకా తెలివేసి వున్నాడా అని అనుమానమొచ్చిందామెకు. అయితే, గతరాత్రి నుంచీ నిద్ర కరువవటంతో ఇప్పుడు అతను గుర్రు పెడుతూ గాఢంగా నిద్రపోతున్నాడు. అంజలి మాటలుగానీ, మూల్గులు గానీ అదృష్టవశాత్తూ అతని చెవికెక్కలేదు. అంజలి భయంభయంగా గిరీశం మొహంలోకి తొంగి చూసి అతను నిద్రపోతున్నాడని నిశ్చయించుకొన్నాక రిలీఫ్ గా వూపిరి తీసుకుంది. తను చేసిన తెలివి తక్కువ పనికి తనని తానే తిట్టుకుంటూ లేచి బాత్రూంలోకి పోయి ఫ్రెషప్ అయి మళ్ళీ వచ్చి తను కూడా నిద్రలోకి జారిపోయింది.

★★★

దుర్గాదాస్ కారు ఆరోజు ప్రొద్దున్న ఏడు గంటలకు కడియంలోని వాడి ఫాం హౌస్ కి చేరింది. గేట్ దగ్గరకు పోయి హారన్ మ్రోగించగానే గేట్ కీపర్ వచ్చి గేట్ తెరిచాడు. ఈ ఫామ్ హౌస్ లో వాడొక్కడే మగ పనివాడు. దుర్గాదాస్ తన కారును లోనకు పోనిచ్చాడు. అలా వాడు పోతూంటే పనమ్మాయిలందరూ బాగా వంగి దణ్ణాలు పెడ్తున్నారు. రవికలు వేసుకోకపోడంతో వారి ముందరి ఎత్తులు పైటలో దాగలేక జంట మామిడిపళ్ళ వలే సగానికి పైగా బయటపడి అతనికి కనువిందు చేయసాగాయి. కారును గ్యారేజీలో పార్క్ చేసి వెనక్కు తిరిగి శ్రీదేవి వంక చూసాడు. తను మెల్లగా కదులుతోంది. కానీ, పూర్తిగా లేవడానికి ఆమెకు సత్తువ చాలడంలేదు.

వాడు కారు దిగి, "కోయిలా...!" అంటూ పిలిచాడు. కాదు అరిచాడు.

'వస్తున్నా సారూ...!" అంటూ ఇంటి లోపలినుంచి ఒక పాతికేళ్ళ అమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ బయటకు రాసాగింది.

కోయిలంటే నిజంగా కోయిలే...! నల్లని శరీర ఛాయతో నారింజ రంగు కోక చుట్టుకొని వుంది. తన గ్రొంతు ఆ కోయిల కన్నా మధురం. అక్కడ పనిచేస్తున్న అందరిలాగే తనూ రవిక తొడుక్కోలేదు. దబ్బపళ్ళలా వున్న ఆమె వక్షోజాలు ఆమె పరుగుకు అనుగుణంగా వూగుతున్నాయి. నల్లగా వున్నా ఎంతో కళ వుందా మోములో. లేడి పిల్లలా విశాలమైన నేత్రాలూ, సూదిలా చెక్కినట్లున్న ముక్కు, దానికి అదనపు అందాన్నిచ్చే చిన్న ముక్కెర, ఇంకా కసుక్కున కొరకాలనిపించే దొండ పెదవులూ.... అపూర్వమైన శారీరక సంపదలు ఆమె సొంతం. ఓసారి చూస్తే మరోసారి తల దానంతటదే తిరిగిపోతుందామె వైపు...

ఇప్పుడు మాత్రం బెదురు కళ్ళతో చేతులు ముడిపడి భయం భయంగా తను దుర్గాదాస్ దగ్గరకు పరుగు పరుగున వచ్చి నిల్చుంది. వాడు కారు డోరు తెరిచి శ్రీదేవిని చూపిస్తూ, "ఇదుగో... దీన్ని తీసుకుపోయి అండర్ గ్రౌండులో వున్న బెడ్రూంలో ఉంచు. దానికేం కావాలో అన్నీ దగ్గరుండి చూస్కో. కానీ, ఎట్టిపరిస్థితిలోనూ ఇది ఆ గదినుండి మాత్రం బయటకు పోకూడదు. జాగ్రత్తగా కనిపెట్టుకుని వుండు! ఏమైనా తేడా జరిగిందో....!" అంటూ వేలు చూపించి బెదిరిస్తూ ఆమెకు ఆదేశాలిచ్చాడు.

★★★

ప్రొద్దున్న ఆరింటికి శంకర్ కి మెలుకువ వచ్చింది. అలవాటుగా ప్రక్కకు తిరిగి ఒక చేతిని తన శ్రీమతి పైన వేసినట్టుగా వేశాడు. కానీ, అక్కడెవరూ లేకపోవడంతో అతని చెయ్యి దబ్బున పరుపును తాకింది. చప్పున కళ్ళను తెరచి 'ఓహ్... శ్రీదేవి లేదు కదా...!' అనుకుంటూ మెల్లగా లేచి కూర్చున్నాడు. 'శ్రీదేవి వుండుంటే ఈపాటికి తన కోసం బెడ్ కాఫీ చేసి తీసుకొచ్చేది. హ్మ్... ఇప్పుడు నేనే చేసుకోవాలేమో...!' అనుకుంటూ తన భార్యకు కాల్ చేయడానికి ఫోన్ అందుకుని తలుపు తీసి బయటకు వచ్చాడు. బయట సుజాత సోఫా మీద బోర్లా పడుకుని వుంది. దుప్పటి పక్కకు తొలగిపోవడంతో ట్రాక్ మీంచి ఆమె గుండ్రని పిరుదులు అతనికి చాలా ఆకర్షణీయంగా కనిపించాయి. వాటిని తాకాలని చేతులు దురదపెట్టేయటంతో నెమ్మదిగా ముందుకు అడుగేస్తూ సోఫా దగ్గరకు వెళ్ళాడు. మెల్లగా తన చేతిని చాపి సున్నితమైన ఆమె ముద్దలపై వేసి సన్నగా నిమిరాడు. అంతే, చిన్నగా కెవ్వుమంటూ సుజాత ఠక్కున లేచి కూర్చుంది. శంకర్ వైపు సూటిగా చూస్తూ, "ఏంటి సార్...? ఏం కావాలి?" అంది. శంకర్ కాస్త తడబడి, "అ..ద్..దే... నాకు... కా...స్త... కా..ఫీ కలిప్పెడతావేమోననీ...—" అన్నాడు.

దిగ్గున లేవడంతో సుజాతకి తలంతా పట్టేసినట్టయింది. ఓసారి గట్టిగా తల విదిలించుకొని సోఫా మీంచి లేచి బద్ధకంగా కిచెన్ వేపు నడిచింది. శంకర్ 'హుఫ్' అంటూ వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చుని టీవి ఆన్చేశాడు. సుజాత కేకతో అంజలికి మెలుకువ వచ్చి తను కూడా లేచి బయటకు వచ్చింది. శంకర్ ని చూసి చిన్నగా నవ్వి, "ఏంటీ... సార్ గారు తొరగా లేచారీవేళ!" అంటూ అతని ప్రక్కన వచ్చి కూర్చుంది. శంకర్ కూడా ఓసారి నవ్వి, "నేనెప్పుడూ తొందరగానే లేస్తాను మేడం గారూ...!" అంటూ, "కానీ, ఎవరూ లేపకుండా మీరు కూడా ఇంత తొందరగా లేచారేమిటీ...?" అన్నాడు కన్ను కొడుతూ.

"నేనెందుకు లేస్తాను... ఆయనే.... అర్జెంటుగా టూరు కెళ్ళాలని అయిదున్నరకే లేపేసారు...." అంటూ ఆవులించింది.

శంకర్ కళ్ళు మెరిశాయి. "అయితే... గిరీశంగారు లేరన్నమాట...!" అన్నాడు అంజలి చేతిని పట్టుకుంటూ.

అంజలి ముసిముసి నవ్వులు చిందిస్తూ, "హ్మ్... ఔను... ఇందాకే వెళ్ళిపోయారు. ఏదో ముఖ్యమైన డీలన్నారు.... రెండుమూడు రోజులు పడుతుందన్నారు రావటానికి..." అంది అతని కళ్ళలోకి కవ్వింపుగా చూస్తూ...

ఈలోగా సుజాత కాఫీ తీసుకొచ్చి ఇచ్చింది. శంకర్ దాన్ని అందుకుని మెల్లగా త్రాగుతూ ఆలోచించాడు. 'శ్రీదేవికి రేపు ఫోన్ చేయొచ్చులే.... ఈరోజు అంజలిని మరోసారి పట్టుపట్టాలి' అనుకుంటూ శ్రీదేవికి ఫోన్ చేయాలన్న ఆలోచనను మరోసారి వాయిదా వేశాడు.​