Update 04

మర్నాడు ఉదయమే మెలుకువ వచ్చేసింది. అతను ఇంకా లేవలేదు. స్నానం చేసాక కట్టుకోడానికి బట్టలు తీసుకుందాం అనుకుంటే, అవి గది లోపలే ఉండిపోయాయి. పోనీ లోపలకి వెళ్దాం అంటే, మహానుభావుడు ఏ స్థితిలో ఉన్నాడో! అసలే రాత్రి అండర్ వేర్ కూడా వేసుకోలేదు. హుమ్మ్.. తలచుకోగానే కొద్దిగా నా మనసు పీకింది. అతన్ని డిస్టర్బ్ చేయకుండా నెమ్మదిగా తలుపు నెట్టాను. ఒక పక్కకి తిరిగి పడుకున్నాడు. “హుమ్మ్..” అని నిట్టూర్చి, అడుగులు చప్పుడు కాకుండా నెమ్మదిగా షెల్ఫ్ దగ్గరకి వెళ్ళి, కొత్త నైటీల్లో ఒకటి తీసుకొని, బయటకి వెళ్తూ, అతని వైపు చూసాను. ఈసారి వెల్లకిలా పడుకున్నాడు. అది లుంగీలో ద్వజస్థంబంలా లేచి ఉంది. “హమ్మో..” అనుకుంటూ, ఊపిరి బిగబట్టి దాన్నే చూడసాగాను. అంతలో అతను నిద్దట్లోనే లుంగీ సర్దుకున్నాడు. అది కాస్తా మొల నుండి కిందకి జారిపోయింది. అంతే, పూర్తిగా దర్శనం ఇచ్చేసింది. దాదాపు ఏడంగుళాల పొడవుతో లావుగా, గట్టిగా, పోలీసోడి లాఠీలా.. చిన్నగా ఊగుతుంది. చూస్తుంటే, గొంతు తడారిపోతుండగా గబగబా బయటకి వచ్చేసాను. వచ్చేసానే గానీ, నా గుండె దడదడా కొట్టుకుంటూ ఉంది. మరి కొట్టుకోదా! జీవితంలో మొదటిసారి చూసాను దాన్ని. బాబోయ్..ఉఫ్ఫ్.. అంత ఉందేంటి దేవుడోయ్.. ఇస్స్.. అనుకుంటూ అలాగే కూర్చుండిపోయాను.

అలా ఎంతసేపు కూర్చున్నానో తెలీదు గానీ, లోపలనుండి అతను “పిన్నీ..పిన్నీ..” అని పిలుస్తూ ఉండడంతో ఈ లోకంలోకి వచ్చి “ఆఁ..” అన్నాను. “కాఫీ..” అన్నాడు బద్దకంగా. “కుదరదు. ముందు బ్రష్ చేసుకొని రా..” అన్నాను. బదులుగా “రాక్షసి..” అంటూ, లేచి బాత్రూంలోకి వెళ్ళడం వినిపించింది. “నిన్న అరగంట పట్టింది రావడానికి. ఈ రోజు ఎంతసేపు పడుతుందో..” అనుకున్నాను,

అంతలోనే విపరీతమైన క్యూరియాసిటీ, అసలు ఏం చేస్తాడూ, ఎలా చేస్తాడూ అని. అది తెలుసుకోడానికి, పిల్లిలా చప్పుడు చేయకుండా అతను బాత్రూం దగ్గరకి చేరాను. చూద్దామంటే తలుపుకు బొక్క ఏమీ కనిపించలేదు. చెవి తలుపుకు దగ్గరగా పెట్టాను. లోపలనుండి “ఆహ్.. ఆహ్హ్.. ఆహ్హ్..” అంటూ చిన్నగా మూలగడం వినిపిస్తుంది. అతని మూలుగులతో పాటూ “తపతపా” మని శబ్ధం. ఆ శబ్ధం వింటుంటే, నాకు ఎక్కడో ఏదో తడిసిపోతున్న భావన. అలాగే చాలాసేపు ఉన్నాను. అతను మూలగడం, తపాతపా అనిపించడం అలా కొనసాగుతూనే ఉంది. అవి వింటూ ఉంటే, నా గుండె కొట్టుకొనే వేగం పెరిగిపోతూ ఉంది. అంతలో అతనూ లోపల వేగం పెంచినట్టుగా ఆయాసపడిపోతూ ఉన్నాడు. “ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్.. ఎంతసేపు బాబోయ్..” అనుకుంటూ, అంతలోనే సిగ్గు ముంచుకొచ్చి, తడబడుతున్న అడుగులతో గబగబా కిచెన్ లోకి వెళ్ళిపోయాను.

ఫ్రిజ్ లోంచి పాలు తీసి స్టవ్ మీద పెట్టి, టిఫెన్ తయారుచేయడానికి అన్నీ రెడీ చేస్తూ ఉండగా, అతను బాత్రూం లోంచి బయటకు వచ్చిన చప్పుడు వినిపించింది. అతను లోపలకి వచ్చేసాడు. అలవాటుగా అతని లుంగీ వైపు నా చూపు వెళ్ళిపోయింది. ఇంకా కాస్త లేచే ఉంది. “ఉఫ్ఫ్..దేవుడోయ్..” అనుకుంటూ, కాఫీ కలిపి కిచెన్ గట్టు మీద ఉంచాను. అతను గట్టుకు ఆనుకొని నిలబడి “గుడ్ మార్నింగ్.” అన్నాడు. నేనూ “గుడ్ మార్నింగ్.” అంటూ, కళ్ళతో కాఫీ కప్ చూపించాను. “మార్నింగ్ ఇంకా గుడ్ గా చెప్పొచ్చుగా..” అన్నాడు కప్పు అందుకోకుండా.

“అంటే?”

“అంటే.. కాస్త తియ్యగా.. రుచిగా..”

“కాఫీ తీయగానే ఉంటుందిగా..”

“ఆ తీపి కాదు పిన్నీ.. నీ దగ్గర ఉన్న తీపి..”

నేను పెదాలు బిగించేసి, “నా దగ్గర ఏ తీపీ లేదు, పో..” అన్నాను.

“నిజంగా లేదా!” అంటూ నా రెండు భుజాలు పట్టుకొని తన వైపుకు తిప్పుకొని, “ఇప్పుడు చెప్పు లేదనీ..” అన్నాడు.

“అయ్యో.. హరీ.. వదలవా..ప్లీజ్..”

“అయితే నా తీపి నాకు ఇచ్చేయ్..”

“హ్మ్మ్. అహ్హా..”

“అబ్బా.. అలా గారం పోతుంటే ఎంత ముద్దుగా ఉన్నావో తెలుసా!”

“ఇస్స్.. బాబూ పొగిడింది చాలు.”

“ప్లీజ్ ప్లీజ్..ఒక్కటీ..”

“అబ్బా.. వదిలిపెట్టూ..”

“చిన్న పిల్లాడిని అడుగుతున్నా.. ఇవ్వొచ్చుగా..”

“ఆఁ..పిల్లాడనుకుంటేనే ఇంత దూరం వచ్చావ్..”

“ప్లీజ్.. ఒక్క ముద్దే కదా..”

“మ్మ్.. ఇప్పుడు ముద్దూ అంటావ్. వదిలేస్తే..”

“మ్.. వదిలేస్తే..”

“ఏం లేదు బాబోయ్..నీకు ఏం కావాలో తీసేసుకో..” అంటూ పెదాలను నాలుకతో కాస్త తడిచేసి, సున్నాలా చుట్టి, అందించడానికి రెడీ అయ్యాను.

అంతే, ఆలశ్యం కాకుండా బలంగా కౌగిట్లో బందించేసాడు. ఎంత గట్టిగా బందించాడంటే, నా బంతులు ఒక్కసారిగా అతని ఛాతీ మీద మెత్తగా నలిగిపోయి, ఉసూరుమన్నాయి. “ఇస్స్..అబ్బా..” అనుకుంటూ ఉండగా, నా పెదాలపై దాడి ప్రారంభించాడు. అసలే పొద్దున్నే దర్శనం అయ్యింది. ఇంకా బాత్రూంలో ఆ మూలుగులూ, తపతపా శబ్ధాలూ, ఇప్పుడు ఈ కసి కౌగిలింత. దాంతో వొళ్ళంతా వేడెక్కిపోయి ఉంది. దానికి తోడు నలిగిపోతున్న స్థనాలు. ఆపుకోవడం నావల్ల కావడం లేదు. అందుకే తమకంగా “మ్మ్..” అంటూ ముని వేళ్ళపై లేచి, నేనూ ఎదురుదాడి మొదలెట్టాను. ఒక్కక్షణం నా ఎదురుదాడికి ఆశ్చర్యపోయి “పిన్నీ..” అన్నాడు.

“మ్మ్..”

“నువ్వేనా!”

“ఇస్స్.. నేనే..అనుమానమా?”

“మరీ ఇలా అందించేస్తూ ఉంటే, నా పిన్నేనా అని అనుమానం వచ్చింది.”

“మ్మ్.. నీ పిన్నినే, రా ..” అంటూ మళ్ళీ నా పెదాలను అతని పెదాలకు జతచేసాను. అతను “పిన్నీ..” అంటూ తమకంగా అల్లుకుపోయి, పెదాలను జుర్రేయసాగాడు. ఊపిరి తీసుకోడానికి కూడా సమయం ఇవ్వకుండా ఒకరిని ఒకరు జుర్రేసుకుంటున్నాం. ఆ తమకంలో అతని చేతులు ఎక్కెడెక్కడో తడిమేస్తున్నాయ్. అతని ఏడంగుళాల యవ్వనం నన్ను కర్కశంగా గుచ్చేస్తూ ఉంది. నేనూ మొహమాటం లేకుండా గుచ్చించేసుకుంటున్నాను. తొడల మధ్యనా, బొడ్డు దగ్గరా, అది గుచ్చుకున్న ప్రతీ చోటులోనూ గమ్మత్తయిన గమకాలు వచ్చేస్తున్నాయ్. “మ్మ్.. మ్మ్..” అంటూ నేనూ అతన్ని నలిపేస్తున్నాను. అతను నన్ను గట్టుకు ఆనించి, పెదాలు వదిలి మొహమంతా కసికసిగా ముద్దులు పెట్టేస్తున్నాడు. నేను “హరీ..ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్..” అంటూ ఆయాస పడుతున్నాను. అతను మొహం మీద నుండి కిందకు దిగి, గెడ్డం కింద నాకుతూ ఉన్నాడు. నేను “హాఁ..” అంటూ నీలుగుతున్నాను. ఈసారి మెడ మీద. “మ్మ్.. హరీ..ఇస్స్..”. అతను అక్కడితో ఆగకుండా, వీపు మీద రెండు చేతులూ వేసి, ఇంకాస్త కిందకి దిగి, బంతులకూ, మెడకూ మధ్య ఉన్న ప్రదేశంలో పెదాలతో ముద్రలు వేసేస్తున్నాడు. “అహ్హ్.. అహ్హ్..” అంటూ, అతని జుట్టులో వేళ్ళు పెట్టి, తలను బలంగా నొక్కేసుకుంటున్నాను. అతను ఇంకో రెండు అంగుళాలు కిందకి దిగితే, నా బంతులు అందేస్తాయి. అప్పటికే అవి రెండూ కలిసే ప్రదేశానికి వచ్చేసాడు. దాంతో నా ముచ్చికలు బిగుసుకుపోయి, తీపులు పుడుతున్నాయి. “తొందరగా వాటి సంగతి చూడరా..” అనుకుంటూ, అవి అందించడానికి వీలుగా, ముని వేళ్ళపై కాస్త పైకి లేచి, అతని తలను కాస్త కిందకి జరిపాను. ఈసారి అతని మొహం సరిగ్గా ఒక సన్ను మీదకి వచ్చింది. “మ్మ్..” అని నీలుగుతూ, అతని పెదాలకు ఒక ముచ్చికను అందించబోతూ ఉండగా, ఎవరో బయటనుండి పిలిచినట్టు అనిపించింది. అంతే, ఇద్దరం ఒక్కసారిగా ఈ లోకంలోకి వచ్చేసాం. ఆయాసపడుతూ ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నాము. కొద్దిసేపు నిశ్శబ్ధం. మళ్ళీ అతని తలను నా స్థనాల మీదకి లాక్కున్నాను. అతను పెదాలతో ముచ్చికను నొక్కబోతుండగా, .మళ్ళీ ఆ గొంతు వినిపించింది, అతని అక్కది.

అంతే, ఒక్కసారిగా అలెర్ట్ అయిపోయాం. “అమ్మో.. అక్క.. పోయి తలుపు తియ్” అన్నాడు ఆయాసపడుతూ. “నువ్వే తియ్..” అన్నాను ఇంకా అయాసం తగ్గకపోవడంతో. “నా పరిస్థితి చూడు, ప్లీజ్..” అన్నాడు. చూస్తే, లుంగీ చాటు నుండి అతని అంగం ఎగిరెగిరి పడుతుంది. “ఇలా వెళ్ళి తీయలేనుగా..ప్లీజ్..” అన్నాడు బిక్క మొహం వేసుకొని. నేను కిసుక్కున నవ్వి “అందుకే, పోకిరీ పనులు చేయకూడదు..” అంటూ, అతన్ని భుజంతో గుద్ది.. ఇంతకీ భుజంతోనా, స్థనం తోనా! ఏదో ఒకటిలే.. అతన్ని గుద్ది, తలుపు దగ్గరకి కదిలాను.

ఆమె పేరు లలిత. పెళ్ళయిపోయిందని ఇంతకు ముందే చెప్పానుగా. తనకి ఇద్దరు పిల్లలు. కానీ ఇప్పుడు వంటరిగానే వచ్చింది. తలుపు తీసి, “రా లలితా..” అని ఆహ్వానించాను. “బావున్నావా పిన్నీ..” అంటూ లోపలకి అడుగుపెట్టి, “ఏంటీ! ఆయాసపడుతున్నావ్? అంది. ఈలోగా అతను లోపల అండర్వేర్ వేసుకొని బయటకి వచ్చి “అక్కా! ఏంటీ ఈ సడన్ సర్ప్రైజ్?” అన్నాడు. “ఆఫీస్ పనిరా.. రెండు రోజులు ఉంటాను.” అని ఆమె చెప్పగానే, ఎందుకో దిగులుగా అనిపించింది.

“బావనీ, పిల్లలనీ తీసుకురావచ్చుకదే..” అడిగాడు అతను.

“మీ బావకు ఆఫీసూ, పిల్లలకు స్కూలూ.. కుదరలేదు.” అంటూ నా వైపు చూసి, “మ్మ్..ఇక్కడకి వచ్చాక బావున్నావు పిన్నీ..” అంటూ నేను వేసుకున్న నైటీ వైపు చూసింది. ఆ స్ట్రేప్ నైటీని చూసి ఏం అంటుందో అని కొద్దిగా భయం వేసింది. ఎందుకంటే, చంకల నుండి బంతుల వరకూ పూర్తి నగ్నంగా ఉంది. ఆ చంకల దగ్గర వేళ్ళను కాస్త లోపలకి తోస్తే చాలు, బంతులు అందేస్తాయి. సాధారణంగా ఇంట్లో భార్య, భర్తలు ఇద్దరు మాత్రమే ఉన్నప్పుడు అలాంటివి కట్టుకుంటే బావుంటుంది. ఇప్పుడు మేం ఇద్దరమే ఉన్నాం కదా అని సిగ్గు లేకుండా దాన్ని వేసుకున్నాను. తను ఏం అనుకుంటుందో!

కానీ, ఆమె మాత్రం, అతనితో “హమ్మయ్య.. ఇవి కొని మంచి పని చేసావురా.. చక్కగా ఉంది ఇప్పుడు.” అంది. నేను “హమ్మయ్య..” అనుకొని చిన్నగా నవ్వి “నువ్వు స్నానం చెయ్. నేను టిఫెన్ రెడీ చేస్తా.” అన్నాను. “హబ్బా.. ముందు కాస్త కాఫీ ఇవ్వు పిన్నీ..” అంది సోఫాలో కూలబడుతూ. నేను కిచెన్ లోకి వెళ్ళాను. బయట హాల్ లో వాళ్ళు మాట్లాడుకుంటున్నవి వినిపిస్తున్నాయి.

“పాపం.. నాన్నతో పెళ్ళి అయినప్పటినుండీ ఏ అచ్చటా ముచ్చటా లేదు. ఇప్పుడు హేపీగా ఉన్నట్టుంది.”

“అవునక్కా.. పాపం బాగా నలిగిపోయింది కదా..”

“ఊఁ.. తన వయసెంతా?”

“ముప్పై తొమ్మిది అనుకుంటా..”

“అవును. ఇంకా పెద్ద వయసేం కాలేదు. అందునా కన్నెపిల్లేగా! ఏదైనా సంబంధం చూసి పెళ్ళి చేసేద్దాం. ఏమంటావ్?”

“పెళ్ళా!”

“అవునూ! మనం కాకపోతే తన బాగోగులు ఎవరు చూస్తారూ??”

“అది కాదే, మళ్ళీ నాన్న లాంటివాడే దొరికాడనుకో.. తను ఇక తట్టుకోగలదా!.”

“మరి ఎలా?”

“ఎలా ఏంటీ! నాతోనే ఉంటుందీ..”

“రేపు నీకు పెళ్ళయితే??”

“అప్పుడు చూద్దాంలే..”

నేను కాఫీ తెచ్చి ఆమెకి అందించి, పక్కన కూర్చున్నా. ఆమె కప్పు అందుకొని “నువ్వేమంటావ్ పిన్నీ..” అంది.

“దేని గురించీ?”

“అదే నీకు ఇంకో పెళ్ళి చేస్తే బావుంటుంది కదా..”

నేను బేలగా అతని వైపు చూసి “అయితే నన్ను పంపించేద్దాం అనుకుంటున్నావా హరీ..” అన్నాను.

“అయ్యో.. నిన్ను పంపించను పిన్నీ..”

అంతలో ఆమె అందుకుంది, “నువ్వంటే మాకు ఇష్టమే పిన్నీ..కానీ ఏ తోడూ లేకుండా ఎంత కాలం ఇలా?”

“హరి ఉన్నాడుగా, చాల్లే..”

“నేనన్నది మగ తోడు లేకుండా ఎలా అనీ”

“హరి మగాడే కదా..”

“హరి నీకు కొడుకు. నేను అడుగుతుంది మొగుడు గురించి.”

“నాకు కొడుకు చాల్లే. అన్నీ అతనే చూసుకుంటాడు.” అనేసి, మళ్ళీ కిచెన్ లోకి వెళ్ళిపోయాను. బయట వాళ్ళిద్దరూ మాట్లాడుకుంటున్నారు.

“ఏంట్రా.. అన్నీ నువ్వే చూసుకుంటావ్ అంటుందీ!”

“అబ్బా.. వదిలేయ్ అక్కా.. నువ్వు ఫ్రెష్ అవ్వూ, తరవాత మాట్లాడుకుందాం.” అంటూ, ఆమెని బలవంతంగా బాత్రూంలోకి పంపించి నా దగ్గరకి వచ్చాడు.

“అయితే నాకు పెళ్ళి చేసి పంపించేస్తావా?” అడిగాను దిగులుగా.

“చస్తే పంపించను..”

“మరి నీకు పెళ్ళి అవుతుంది కదా, అప్పుడూ?”

“నా ముద్దుల పిన్నీ.. నేను పెళ్ళి చేసుకోను, సరేనా!”

“చేసుకోకపోతే ఎలా? నీకూ కోరికలు ఉంటాయిగా..”

“ఏం? ఆ కోరికలు నువ్వు తీర్చవా?”

“హరీ..”

“చెప్పు పిన్నీ.. తీర్చవా?” అంటూ దగ్గరకి లాక్కున్నాడు. నాకు కంగారు మొదలయ్యింది.

“వదులు హరీ, లలిత చూస్తే బాగోదు.” అన్నాను.

“అయితే చెప్పు..”

“ఇస్స్.. వదలరా..”

“మ్మ్.. చెప్పరా.. తీరుస్తావా, తీర్చవా!”

అతను అడుగుతూ ఉంటే, నాకేమో కంగారు వచ్చేస్తుంది, లలిత వచ్చేస్తుందేమోనని. మమ్మల్ని ఇలా చూస్తే అంతే..

“ప్లీజ్! వదులు హరీ..తను చూస్తుంది.”

“చూడనివ్వు పరవాలేదు.”

“అయ్యో.. ఏంటి పరవాలేదూ? మనిద్దరం బావా మరదళ్ళం కాదు. తల్లీ కొడుకుల వరస..చూస్తే అసహ్యంగా ఉంటుంది. ప్లీజ్, అర్ధం చేసుకో...”

“వరస ఏదైతేనేం! నాకు నువ్వు కావాలి..”

“ఇస్స్..ప్లీజ్..”

“ఇస్తావా ఇవ్వవా చెప్పు..”

“ఏంటీ!?”

”నాకు కావలసింది..”

“నీకేం కావాలో నాకేం తెలుసూ!”

“ఏం తెలీదా!” అంటూ చెవి దగ్గరనుండి మెడ వరకూ నాకేస్తున్నాడు.

“ఇస్స్.. హరీ.. ఉఫ్ఫ్.. అలా చేయకమ్మా.. తట్టుకోలేను.”

అతను “నేనూ తట్టుకోలేక పోతున్నా పిన్నీ..” అంటూ, మొహం మీదా, మెడ కిందా అందిన చోటల్లా నాకేస్తూ, ఒకచేత్తో నడుమునూ, మరో చేతితో పిర్రలనీ నలిపేస్తూ.. నాకూ కసెక్కిపోతుంది. “మ్మ్.. మ్మా..” అని మూలుగుతూ అతన్ని చేతులతో బందించేసి, దగ్గరగా అదిమేసుకుంటున్నాను. ఈలోగా అతను అతుక్కుపోయి ఉన్న మా ఇద్దరి మధ్యా కాస్త ఖాళీ చూసుకొని, చెయ్యి దూర్చి, నా పొత్తి కడుపుపైన చిన్నగా వేళ్ళతో నొక్కుతున్నాడు. ఆ చిన్న చిన్న నొక్కుళ్ళు సరిపోక “హ్మ్మ్..” అంటూ వెనక్కి తిరిగిపోయాను. అతను “పిన్నీ..” అంటూ, వెనకనుండి పట్టుకొని నలిపేస్తూ, నేరుగా తన చేతిని నా పువ్వు మీద పెట్టేసి, నైటీ మీదగానే కసిగా ఒక్కసారి పిసికేసాడు. ఒక్కసారిగా గిలగిలా కొట్టుకున్నాను. మొదటిసారి ఒకరు దాని మీద చెయ్యి వెయ్యడం. ఇతను ఏకంగా పిసికేస్తున్నాడు.. బాబోయ్.. అసలే పేంటీ కూడా లేదేమో, పలచటి నైటీ పొర నుండి వెచ్చగా తాకుతుంది అతని చెయ్యి. “ఇస్స్.. ఆహ్హ్.. హ్..హ్హరీ..” అంటూ, ఇక తట్టుకోవడం నా వల్ల కాక, అతని మెడ పక్కన నా తల వాల్చేసాను. అతను నా చెవిలో “పిన్నీ..పిన్నీ..లవ్ యూ పిన్నీ..” అంటూ, నేరుగా పూపెదాలను దొరికించుకొని, వేళ్ళతో మసాజ్ చేసేస్తున్నాడు. నాకు నిలువెల్లా తడిసిపోతూ ఉండగా “హరీ..” అని తమకంగా అంటూ, అతని చేతి మీద చెయ్యి వేసి నొక్కుకొనే లోగా, బాత్రూం తలుపు చప్పుడయ్యింది. అతను నన్ను టక్కున వదిలేసాడు. నేను అలాగే కొన్నిక్షణాలు నిలబడి, గట్టిగా ఊపిరి తీసుకొని, గబగబా కిచెన్ లోకి పోయాను.

ఆమె బయటకు వచ్చి, “అబ్బా.. టిఫెన్ తినీ కాసేపు నిద్ర పోతానురా..” అని “పిన్నీ టిఫెన్ రెడీనా..” అడిగింది. “ఐదు నిమిషాలు.” అని చెప్పాను. పావుగంట తరవాత తను తినేసి వెళ్ళి నిద్ర పోయింది. నేను లంచ్ ప్రిపరేషన్ లో పడ్డాను. అతను మెల్లగా కిచెన్ లోకి చేరాడు. “ఏయ్..వెళ్ళు.” గుసగుసలాడుతున్నట్టుగా చెప్పాను.

“ఇందాక ఒక పని మధ్యలో ఆపేసా. అది పూర్తి చేసి వెళ్తా..”

“అబ్బా.. నీకసలు సిగ్గు లేదు. లోపల అక్క పడుకుంది, ఇక్కడేమో పిన్నితో సరసాలు..”

“హహహ.. బావుంది కదా..”

“ఆఁ.. నీకు బాగానే ఉంటుంది. నాకే వణుకొచ్చేస్తుంది.”

“వణుకా! ఎక్కడా?”

“ఎక్కడో ఒక చోట..” అంటూ ఉండగా, అతను నా పువ్వు మీద చెయ్యి వేసి, “ఇక్కడా!?” అన్నాడు. అతని చేతిని విదిలించి,

“ఉఫ్ఫ్..అబ్బా.. ఛీ.. మళ్ళీ మొదలెట్టావా!”

“మొదలెట్టింది పూర్తి చేస్తున్నా..” అంటూ మళ్ళీ చెయ్యి వేసేసాడు.

“దేవుడా.. వదలరా..”

“అబ్బా.. నువ్వు అలా వదలరా అంటుంటే నాకూ..”

“మ్మ్.. నీకూ??”

“నిన్ను ఇక్కడే..”

“అహ్హ్..ఉఫ్ఫ్.. ఇ..హి..క్కడే??”

జవాబుగా నన్ను వెనక్కి తిప్పేసి,రెండు చేతులతో నడుమును చుట్టేసాడు. ఆ పట్టుకి “అహ్హ్..” అంటూ ముందుకు వంగి, “ఓయ్.. వద్దు..ప్లీజ్..” అంటున్నాను. అతను ఏం చేయబోతాడో చెప్తున్నట్టు “పిన్నీ.. పిన్నీ..” అంటూ వెనకనుండి గుచ్చేస్తున్నాడు. బాబు అండర్ వేర్ వేసాడు కాబట్టి సరిపోయింది గానీ, లేదంటే, నైటీ ని చించేసేదేమో. “ఇస్స్..” అనుకుంటూ, “వదులు, వంట చేయాలి.” అన్నాను.

“దానికి ఇంకా చాలా టైం ఉంది.”

“అబ్బా.. ముందు నువ్వు టిఫెన్ తినూ..”

“తింటున్నాగా..” అంటూ ఒక చేతిని నా బంతుల కిందకి తీసుకువచ్చి చిన్నగా నొక్కబోతుంటే. నేను “ఉఫ్ఫ్..” అంటూ ఎగిరిపడి “అన్నీ వెదవ పనులు.. అందిన చోటల్లా నలిపేస్తున్నావ్.. పో ఇక్కడ నుండి..” అంటూ బలవంతంగా వదిలించుకొని బయటకి గెంటబోయాను. “సరే, వెళ్తాలే..” అంటూ మళ్ళీ ఒకసారి నా పెదాలను జుర్రేసి, పిర్రలూ పువ్వూ నలిపేసి మరీ వెళ్ళిపోయాడు. అదేం జుర్రుకోవడమో, అదేం నలపడమో గానీ, పైన జుర్రుకుంటుంటే, కింద ఆవిర్లు వచ్చేస్తున్నాయ్. పేంటీ వేసుకొని ఉంటే చిత్తడి చిత్తడి అయిపోయి ఉండేది. “పొకిరీ..పోకిరీ..” అని మురిపెంగా తిట్టుకుంటూ వంట పనిలో పడ్డాను. పాపం, ఏమనుకున్నాడో ఏమో గానీ, ఈసారి నన్ను డిస్టర్బ్ చేయలేదు.

లలిత లేచేసరికి వంట రెడీ అయిపోయింది. తింటూ ఉండగా, లలిత “నేను బయటకి వెళ్ళాలి. నాకు తోడుగా వస్తావా పిన్నీ..” అని అడిగింది. నేను అతని వైపు చూసాను. అది గమనించి, “ఏంటీ! నాకూడా రావడానికి కూడా వాడి పర్మిషన్ కావాలా!” అంది నవ్వుతూ. “అదేం లేదు లలితా, వస్తాను.” చెప్పాను. అతను కాస్త అలుగుతూ చూస్తే, చిన్నగా నవ్వి, లలితకు తెలియకుండా కన్నుకొట్టి, ఒక గాలి ముద్దు విసిరాను. పాపం, కొంత చల్లబడ్డాడు బిడ్డ.

భోజనాల తరవాత లలిత డ్రెస్ మార్చూకోడానికి గదిలోకి వెళ్ళగానే, నన్ను చుట్టేస్తూ “నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోతావా!” అన్నాడు బుంగ మూతి పెడుతూ.

“అబ్బా.. ఏదో ఊరు వదిలేసి వెళ్ళిపోతున్నానా! సాయంత్రానికి వచ్చేస్తాగా, ఆగలేవా?” అన్నాను గోముగా.

“ఇలా గోముగా అంటూ ఉంటే .. అస్సలు ఆగలేను పిన్నీ..”

“ఎందుకో..”

“ఏమో.. తెలీదు..”

“అబ్బో.. చిన్నపిల్లాడివి మరి, ఏం తెలీదు..”

“చిన్నపిల్లాడినేగా పిన్నీ..”

“అబ్బా.. పిన్నిని ఇలా చేస్తారా ఎవరైనా!..”

“ఎలా!?”

“ఇలా.. నడుమును నలిపేయడం.. అవ్వ్.. పెదాలను కొరికేయడం.. ఇస్స్.. బుగ్గలని నాకేయడం..ఉఫ్ఫ్.. ఆఖరికి అక్కడ కూడా నలిపేసావ్. ఇంకేం ఉన్నాయనీ!..”

“ఏమో.. నిన్ను మొత్తం చూస్తే తప్ప చెప్పలేను, ఇంకా నీలో ఏమేం ఉన్నాయో ..”

“అయితే చూసేయ్..”

“ఎలా? ఈ నైటీ అడ్డం ఉందిగా..”
“అయితే ఇప్పుడు విప్పేయ మంటావా!”

“విప్పేస్తావా!” ఆశగా అడిగాడు.

“అబ్బో.. పిల్లాడు అస్సలు ఆగట్లేదు.. మీ అక్క వెళ్ళేంతవరకూ అయినా కాస్త ఆగు.. హబ్బా..”

“అంతవరకూ ఆగడానికి ఏదైనా ఇవ్వు..”

“సరే, ప్చ్..ప్చ్..ప్చ్..”

“అలా కాదు..”

“హబ్బా.. మరెలా?”

“ముందు కింది పెదవిని బాగా చప్పరించాలి..”

“మ్మ్.. ప్చ్..ప్చ్. ఇలానా!”

“ఊఁ.. తరవాత నాలుకను జుర్రుకోవాలీ..”

“ఇస్స్.. మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. హబ్బా చాలా! ఊపిరి ఆడడం లేదు బాబూ..”

“ఇంకా ఏదైనా ఇవ్వొచ్చుగా..”

“ఇప్పుడు ఇంతకంటే ఏం ఇవ్వనూ? పెదవులను ఇచ్చా.. నాలుకను ఇచ్చా.. నడుమును ఇచ్చా.. అవ్వ్”

అతను నన్ను వెనక్కి తిప్పి కౌగిలించుకొని, చంకలనుండి చేతుల్ని ముందుకు తెచ్చి, సళ్ళ మీద చిన్నగా నిమురుతూ “ఇవి ఇవ్వు..” అన్నాడు. నేను మెలికలు తిరిగిపోతూ, “ఇస్స్..ఇవ్వకుండానే అన్నీ తీసేసుకుంటున్నావుగా.. ఇంక ఇచ్చేదేముందీ!” అన్నాను.

“ఇలా కాదు..”

“మరీ??”

“పూర్తిగా...” అంటూ చిన్నగా నొక్కాడు. నేను చిన్నగా ఎగిరిపడి,

“ఇస్తే ఏం చేస్తావో..”

“మ్మ్.. చీకుతా, పిసుకుతా, చప్పరిస్తా..”

“ఇస్స్.. అమ్మో..ఇప్పుడు వద్దమ్మా.. నా బాబు కదూ.. ప్లీజ్..ఇంకేమైనా అడుగు”

“ఊఁహూఁ.. నాకు పాలు కావాలి పిన్నీ.. ప్లీజ్..”

“మ్మ్.. వదిలితే వేడి చేసి తెస్తా..”

“ఆ పాలు కాదు.. ఈ పాలు..” అన్నాడు అలాగే పైపైన నిమురుతూ. ఆ నిమురుడుకి నా ముచ్చికలు బిరుసెక్కిపోవడం అతనికి తెలుస్తూనే ఉంది. నేను వేడిగా నిట్టూరుస్తూ “మ్మ్మ్.. ఆ పాలు పిన్నిని అడగకూడదు.” అన్నాను.

“అడగకుండా తీసుకుంటే పరవాలేదా!”

“తంతాను..”

“తన్నేయ్ పరవాలేదు, పాలిస్తే చాలు.”

“ఛీ.. నీకసలు సిగ్గు లేదు..”

“ప్లీజ్ పిన్నీ ఇవ్వొచ్చుగా..” నొక్కడం లేదు గానీ, ముచ్చికలను చూపుడు వేళ్ళతో చిన్నగా మీటుతున్నాడు. నేను సన్నగా ఎగిరెగిరిపడుతూ, “ఇస్స్..అబ్బా! ప్లీజ్ రా.. ఉఫ్ఫ్.. నా బాబువి కదూ..ప్లీజ్.. మీ అక్క చూస్తే నా పరువు పోతుందిరా.. ఆహ్హ్..ఏం కావాలంటే అవి ఇస్తాగా.. మీ అక్కని వెళ్ళనివ్వు..” తట్టుకోవడం నా వల్ల కావడం లేదు. అతని భుజం మీద నా తలని వెనక్కి వాల్చి గిలగిలా కొట్టుకుంటున్నాను. అతను “ఏం అడిగినా ఇస్తావా..” అంటూనే, నా చెవినీ, మెడనీ పెదాలతో తడిమేస్తూ , వేళ్ళతో ముచ్చికలను చిన్నగా నలిపేస్తుంటే, నేను మెలికలు తిరిగిపోతూ. “ఉఫ్ఫ్..మ్మ్..ఇస్తా.. ఉఫ్ఫ్.. మ్మ్మ్..వదులూ, ఇస్తా.. మ్మ్.. స్స్.. అహ్హ్.. అన్నీ ఇచ్చేస్తా.. మ్మ్..ఉఫ్ఫ్.. మొత్తం విప్పి ఇచ్చేస్తా..” అంటూ ఉండగా, గది తలుపు దగ్గర అలికిడి. ఇద్దరూ చప్పున వేరు పడ్డాము. లలిత బైటకి వచ్చి మమ్మల్ని వింతగా చూసి, “అలా చమటలు పట్టాయేంటి, ఇద్దరికీ!?” అని అడిగింది. నేను తడబడుతూ “ఏం లేదు. నేను బట్టలు మార్చుకొని వస్తా..” అంటూ తడబడుతున్న అడుగులతో గదిలోకి పోయాను. అతను ఏం చెప్పుకున్నాడో మరి.​
Next page: Update 05
Previous page: Update 03